DagMa913 c Stem
De Paus, Franco en
Huiduitslag
debraliime
ZORG ERVOOR VAKMAN TE ZIJN
DE VKEEHJJNü
IN DE MIST
Natuurlijk* hebt U jaar in jaar uit
altijd trek in 'Qlftfllat, want
plö Mac's bevatten top-virginia's.
7
Trouw
RADIO
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 8 JANUARI 1954
n
Ruwe lippen ?P||R0L
Arrestaties
Moed houden!
Mrs. J. Vonk Canadabeantwoordt vragen
Leer eerst Engels spreken!
Wees redelijk
OUDE BEKENDE
Egypte vergat de
diplomatieke stijl
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Geef ons maar een aap
Aardschok in België
Hooibroei in Januari
«sa—pjYjjp
JM O PL.iuMMlIii,
Hitier (juridisch) niet
dood
XJet antirevolutionnaire dagblad
„Trouw" heeft zich geërgerd
aan een der verschijnselen van het
soort, dat wij gisteren signaleerden
in een artikel over de vraag, wat
toch de niet-katholieken vaak zo
afkerig doet blijven van de Kerk.
Ja, ja, maar daar heb je nu weer
zo iets, zegt het protestantse hoofd
orgaan, het is voor ons om "van te
rillen". Niet alleen dat er een "°™e
van Christus" bestaat, maar dat
zulk een insigne ook nog pas werd
toegekend aan de alleenheerser van
Spanje, waar de Protestanten woi-
den vervolgd-
Wat is hiervan juist? Over de
grote Britse ridderorde van de Kou
seband luidt de karakteristiek, die
in haar spreuk wordt uitgedrukt:
Honni soit. qui mal y pense". Men
zou dit ook mogen toepassen op een
verkeerde uitleg der Christus-orde,
die oorspronkelijk een geestelijke
ridderorde was, in 1318 door koning
Dionysius van Portugal gesticht en
levend gebleven tot diep in de mo
derne tijd. Sedert de vorige eeuw
geldt de Christus-orde als de hoogste
pauselijke onderscheiding voor bur
gerlijke verdiensten. Het is een
Christusteken, gedragen aan een
gouden ketting. Het werd aan
Franco geschonken, zoals dat in de
officiële wisseling van beleefdheden
tussen Staten en hun regeringen
gebruikelijk is. Aan Franco, hoofd
van een Katholiek land, werd het
verleend na de afsluiting van ge
wichtige en jarenlang moeizaam
gevoerde onderhandelingen over de
afsluiting van een Concordaat, dat
onlangs tot stand is gekomen. Voor
de politieke nuchterheid is er dus
evenmin iets aan om van te „rillen"
als aan het bankbiljet met de H.
Willibrordus erop, waarover domi
nee Zandt in de Kamer een misbaar
maakte, waarmee Trouw terecht de
spot heeft gedreven.
perder dan te rillen over deze
pauselijke onderscheiding aan
een staatshoofd, zou het anti-revo-
lutionnaire blad, dat zich beklaagt
over de vervolging van geloofsge
noten in Spanje, enige voldoening
moeten uitspreken, nademaal in het
tot stand gebrachte Concordaat de
bepaling is vastgelegd, dat niet mag
worden getornd aan de bepaling
van art. 6 in de Spaanse Grondwet:
„Aan alle onderdanen en bewoners
van Spanje wordt gewetensvrijheid
en particuliere uitoefening van de
godsdienst gewaarborgd". Dat dit
aldus in Rome uitdrukkelijk werd
vastgesteld, doet niets af aan de wat
uitdagende houding van sommige
protestantse propagandisten. Maar
wel aan de niet door verdraagzaam
heid geïnspireerde rede, door Kar
dinaal Segura, aartsbisschop van
Sevilla, begin December j.l. gehou
den en alles behalve in Rome aan
gemoedigd. Tegen de pauselijke
verdraagzaamheid behoeft „Trouw"
het heus niet op te nemen.
peller dan de gereformeerde heb
ben intussen vooral in Frank
rijk en Italië de socialistische en
communistische bladen tegen de
onderscheiding van de caudillo ge
reageerd, wiens beleid in menig op
zicht mede in katholieke beschou
wingen in en buiten Snanje verre
van een goede pers heeft. Ook in
ons land keerden behalve de commu
nistische „Waarheid" socialistische
dagbladen zich fel tegen de onder
scheiding van Franco. Een hunner
agressieve uitingen luidde: „Het
wachten is nu nog maar op de hei
ligverklaring van de Führer van
het Derde Rijk". Dergelijke giftig
heid maakt de ergernis zelfs van
„De Telegraaf" gaande, die ertegen
schrijft:
„De progressieve heren moeten
nodig over lintjes praten. Zij hou
den de mannelijke borsten gespan
nen, om er in vogelvlucht een te
verschalken. Wat de domme inzen
der niet wist, dat wist de hoofd
redactie van dat blad drommels
goed: dat men namelijk geen wind
om een lint behoeft te maken, en
dat het Staatshoofd in het Vati-
caan aan het Staatshoofd Franco
een gebruikelijke beleefdheid heeft
bewezen, doch dat het geestelijk
opperhoofd van millioenen Katho
lieken in de wereld voldoende
in woord en geschrift heeft doen
blijken, de heer Franco niet be
paald te beschouwen als het blank-
ste lam in de kudde.
(Advertentie)
vergalt Uw leven. Gij zult
verbaasd zijn over de snelle
==^en afdoende werking van het -
r beroemde huidgeneesmiddel
„Wanneer men de heren Drees
en Beyen en hoe zij mogen heten,
linten om de boezem drappeert, weet
iedereen wel, dat dit het groot-geld
der beleefdheid is, zoals de kope
ren medaille in de Oranje-Nassau
tot de pasmunt behoort.
„En er waren toch tijden, dat de
felste anti-communisten geenszins
hun neus optrokken voor de linten
en de sterren van Stalin. Heilig
verklaren zal de Paus de ex-Führer
niet die was een tijdlang al heilig
verklaard door de voornaamste
staatslieden van Europa die zich in
alle zaligheid lieten fotograferen
met Mussolini en Hitier en naar de
ze laatste woordbreker vlogen, nadat
zij roekeloos kleine republieken, die
hun niet toebehoorden, hadden weg
geschonken. Zuehten deze soms on
der de Paus? Thans...? Nu is het
ook wel moeilijk voor de progressie
ve journalistiek, alle makke schapen
in één hok te houden, met zóveel
„herders".
Tot zover de „Telegraaf". Inder
daad mogen de herders der open
bare mening niet al te haastig zijn
met commentaren, di: de openbare
mening zouden beïnvloeden niet in
de geest van de verdraagzaamheid,
waaraan vooral Nederland met zijn
gemengde bevolking zulk een be
hoefte heeft. Geen spijkers gezocht
op laag water!
(Advertentie)
■^/at er nu precies in Indonesië
aan de hand is met de vijf en
later nog eens vijf Nederlanders,
die in de gevangenis zijn gestopt, is
volmaakt onduidelijk. Van de eer
ste vijf verluidde, dat ze iets te ma
ken hadden met een organisatie, die
nogal erg oppijpte tegen de Neder
landse regering. De suggestie werd
zelfs gedaan, dat ze wegens bele
diging van een bevriende mogend
heid (Nederland!) waren opgepakt.
Nu er echter nog vijf de arresteren
de hand in hun kraag voelden, komt
een andere verklaring naar voren:
Ze zouden in contact gestaan heb
ben met benden van de Daroel Is
lam.
Dit zijn echter maar onofficiële
suggesties. De Indonesische autori
teiten laten niets los, ook niet te
genover vertegenwoordigers van de
bevriende mogendheid Nederland.
We kunnen zo iets echter moeilijk
rijmen met oprechte vriendschap.
Zelfs niet met doodgewoon fatsoen.
£)e heel Hollander kan nu wel
zeggen, dat de autobusdienst
SluiskilBrede zal verdwijnen,
maar we willen de moed nog niet
opgeven. Ons dunkt, dat een her
haald beroep op de minister moet
worden gedaane om zo'n staaltje
van averechtse ordening af te wen
den. De dienst voldoet. Het publiek
maakt er veelvuldig gebruik van.
We hebben al verteld, dat het ver
keer tussen Zeeuwsch-Vlaanderen en
Brabant met Kerstmis nog nooit zo
druk is geweest als in andere jaren,
toen men alleen met bus-veer-bus-
trein Brabant kon bereiken. En nu
zou men aan die rechtstreekse ver
binding een eind willen maken?
Neen, ons dunkt, dat hier de minis
ter moet ingrijpen.
Ook ten aanzien van de herope
ning van het station Etten-Leur
zouden we tot „volhouden" willen
adviseren. Waar Oudenbosch en Ze
venbergen hun vaste treinverbin
dingen hebben, kan het steeds meer
industrialiserende Etten-Leur daar
op o.i. met recht en reden aan
spraak op maken. Trouwens, minis
ter Algera heeft op 22 December
nog in de Kamer verklaard: „Op
mijn persoonlijk verzoek heeft de
directie van de Nederlandse Spoor
wegen in de loop van dit jaar (1953)
onderzocht of heropening van dit
station verantwoord zou zijn. Hoe
wel toen het antwoord ontkennend
luidde, zal ik nader met de direc
tie in overleg treden, teneinde nog
maals te overwegen, of heropening
mogelijk is Is er ook niet het nieu
we feit, dat een grootindustrie, de
lomado, zich in Etten komt vesti
gen?
HET is mij onmogelijk geworden alle mij toe
gezonden brieven om inlichtingen te beant
woorden. Daarom heb ik gedacht te trachten
langs deze weg alle vragenstellers zoveel moge
lijk tevreden te stellen.
Allereerst wil ik u vertellen, dat ik onmo
gelijk voor u allen een werkgever op kan zoe
ken. Ik heb meer dan honderd verzoeken ge
kregen. Ook zijn er die vragen om hier in
Elnora aan de Creamery geplaatst te worden;
anderen vragen of wij „sponsor" willen zijn. Ik
hoop dat u allen begrijpt, dat wij daar niet aan
kunnen beginnen. Verder schrijven de meesten:
wij willen alles aanpakken in Canada. Dat
„alles" is natuurlijk erg mooi, maar jullie moet
Vraag: Wat beschouwt ge in het
Canadese leven persoonlijk als winst,
wat als een verlies vergeleken bij
Nederland?
Als winst beschouw ik dat je hier
veel gemakkelijker leeft, dat je door
hard werken iets kunt bereiken, dat
er veel meer toekomst voor de kin
deren is. Verder heb je hier niet zo
veel last van ambtenarij en zijn de
controleurs en dergelijke mensen veel
gemoedelijker.
Als verlies: ik mis steeds de Neder
landse gezelligheid, de degelijkheid
vooral in de opvoeding der kinderen.
Onze gezellige café's, restaurants,
dancings, kermis en carnaval enz.
Vraag: Hoe bevalt de omgang met
de Canadezen, hoe denkt gij over hen
en hoe denken zij over de Nederlan
ders?
Wij persoonlijk hebben niet veel
moeite gehad in de omgang. Ze wa
ren voor ons vanaf de eerste dag
zeer aardig en trachten ons met alles
te helpen.
Hoe wij over ze denken: w|j vinden
ze erg ondegelijk; vooral de jongelui
leven aan de oppervlakte, zijn slordig
van sparen moeten ze niets hebben.
Ze leven voor de „fun and a good
time". Dit is wat wij er van zien in
onze omgeving en dat is maar een
héél héél klein stukje van het grote
Canada. Misschien zijn ze op andere
plaatsen heel anders.
WE SCHAMEN ONS!
niet vergeten, dat ze hier wel degelijk vakmen
sen vragen. U kunt bij wijze van spreken zo
maar niet hier direct bij een boer of in een
boterfabriek of iets anders gaan werken, als u
er niets van af weet. Wanneer u in Nederland
merman. Dan slaat u tenminste geen flater en
merman. Dan slaat u tenminst egeen flater en
staat u niet direct weer op de keien. Ik wil u
wel vertellen, dat het al moeilijk genoeg is voor
een Canadees om een emigrant in dienst te ne
men. U bent de eerste tijd de Engelse taal nog
liet meester, ook al hebt u een hele tijd les
jenomen (wat natuurlijk zeer goed is en zelfs
onmisbaar). Dus uw Canadese baas heeft al
moeite genoeg u alles uit te leggen en als u dan
uw vak niet kent, dan is het natuurlijk hopeloos!
naar toe gegaan! U zult wel begrij
pen dat ook die farmer niet veel meer
van de Nederlanders moet hbben.
fyjevrouw J. Vonk uit Elnora
(Canada) schreef ons eni
ge tijd geleden een paar frisse
brieven over haar ervaringen
als emigrante. Daarin bood zij
aan „vragen te beantwoorden
Het is haar echter volslagen on
mogelijk de vele honderden
brieven persoonlijk te beant
woorden. Vandaar het hierbij
afgedrukte „vraag- en ant
woordspel
Als bijzonderheid schreef
mevrouw Vonk ons o.a. nog: ik
ontving brieven uit Amersfoort,
Haastrecht, Amsterdam, Rotter
dam en Friesland en natuurlijk
vele brieven uit Zeeland en
Brabant. Bovendien kreeg zij
ons dagblad (met haar relaas
erin) het eerst toegezonden van
uit.... Canada! Voor het overige
wensen we belangstellende le
zers veel genoegen met deze
„oude bekende
FN AN: hoe denken ze over de Ne-
derlanders. Wij zijn hier in El
nora de enige Nederlanders en ik mag
gerust zeggen dat wij hier goed aan
geschreven staan. Nu wonen er in
een dorp hier ongeveer 20 km van
Elnora nogal wat Nederlanders en
wanneer wij daar in het dorp komen,
durven wij niet te zeggen dat wij
Nederlanders zijn en ik zal u vertel
len, waarom niet. De Canadezen daar
hebben een hekel aan de Nederlan
ders en ik kan het hun niet kwalijk
nemen. Ik ken er een familie, die
ongeveer een jaar geleden overkwam
en bij een boer in betrekking ging.
De man verdiende er niet te veel,
maar genoeg om er behoorlijk van te
leven. Toen hij er een maand was,
kwam hij ons eens bezoeken met zijn
vrouw en kinderen. Nou toen ze be
gonnen te vertellen was er niets
goeds meer in Canada. De boer buit
te hen uit, ze verdienden veel te wei
nig, het eten was slecht, de mensen
waren niet aardig en zo zou ik door
kunnen gaan. Ik gaf hen geen gelijk
en vertelde hun, dat ze niet over een
land konden oordelen of het goed of
slecht was de eerste maanden. Daar
gaan wel jaren overheen. En wat had
den ze zich dan voorgesteld in Ne
derland. Zo te zien, zei ik, gaat het
jullie toch niet zo slecht. Je hebt al
een oude car gekocht, terwijl u in
Holland toch nooit een wagen gehad
hebt. Uw vrouw vertelde me, dat ze
al een mooi nieuw mantelpak heeft
gekocht en dat alles terwijl u een
maand hier bent. Maar nee hoor, ik
kreeg geen gelijk het was hun reuze
tegengevallen en heel anders dan ze
hen in Nederland verteld hadden.
Ik hoorde later dat, toen ze onge
veer twee maanden bij die boer in
dienst waren en midden in de drukke
tijd, vertrokken zonder hun werkge
ver eerst daarvan in kennis te stel
len, met medeneming van verschil
lende dingen zoals aardappelen, eie
ren, enz. Wij spraken daarna die far
mer en hij zei: ik neem nooit meer
een emigrant in dienst, ik heb ze met
alles geholpen en dat is de dank.
NOG EEN
FNAN is er een ander gezin: dat
werkt in een garage en is onge
veer nu anderhalf jaar hier, heeft
ondertussen in een winkel al zowat
voor tweehonderd dollar schuld en
in andere zaken nog kleinere bedra
gen. Een farmer uit een nabij gele
gen dorp bood hem aan om op zijn
farm te komen werken hij kon een
kwart sectie van die boer huren en
dat zelf bewerken en de andere kwart
sectie voor die boer tegen een goed
loon. Die farmer is een oude man en
wilde graag, dat zijn farm bewerkt
werd. Hij beloofde een huis voor hem
te bouwen, wat hij ook werkelijk ge
daan heeft en een goed huis! Die Ne
derlander nam het aan en zou in het
voorjaar beginnen. Toen het voorjaar
naderde, ging hij die farmer weer
eens bezoeken en wist hem over te
halen 200 dollar te geven in voor
schot, want hij moest een car kopen.
De farmer vertrouwde hem en gaf
het gevraagde geld., ook die Neder
lander heeft die boer in de steek ge
laten en is er in het voorjaar niet
(Adverientie)
LAATSTE VOORBEELD
MOG een ander voorbeeld: vorige
week kwam er een Nederlander
ons bezoeken, die hier nu vijf maan
den was en al bij zijn derde baas.
Het eerst kwam hij te werken bij een
farmer. Het was oogsttijd en hij kreeg
een dollar per uur. Toen de week om
was telde hij zijn uren en had er 72,
de farmer echter had er maar 55. Hij
vroeg hem. hoe hij aan die 72 uren
kwam. Wel, zei de Nederlander, ik
begin te tellen wanneer ik uit mijn
deur stap en eindig wanneer ik er
's avonds weer in ga. Ja, zei de far
mer, dat doen we hier niet en daar
kan ik ook niet mee beginnen. De
Nederlander werd nijdig en zei: Dan
moet je maar zien, dat je iemand
anders krijgt. Een andere Nederlan
der hielp hem toen weer aan een
baantje in een garage. Toen hij daar
een tijdje werkte, hoorde hij van
iemand die het ook weer van iemand
anders had gehoord in de „beer-
parlor", dat de garagehouder van
plan was hem te ontslaan. Dus de
daarop volgende dag ging hij niet
meer naar de garage maar naar de
kolenmijn! Zijn baas wist niet, wat
hij er van denken moest en ging naar
zijn huis om te vragen, wat er gaande
was. De Nederlander zei in zijn ge
broken Engels: „Nee vader jij zult
mij niet te pakken nemen; ik weet
wel dat je plannen hebt om mij te
ontslaan."
De garagehouder zei: „Man, waar
heb je het toch over? Ik heb er nog
niet aan gedacht je te ontslaan." Ja,
zei de Nederlander, jij kunt me nog
meer vertellen; je moet maar eens
leren je mond niet voorbij te praten.
Ik kom niet meer bij je terug! En
nu werkt hij in de kolenmijn! voor
hoe lang?
Hij vertelde, dat zijn vrouw on kin
deren het hier verschrikkelijk vin
den. Ze wilden werken en konden
geen werk vinden. Het dorp en de
mensen vonden ze verschrikkelijk
enz. enz. Nou ik vind het verschrik
kelijk. dat zulke mensen emigreren.
Die gooien de goede naam van de
Nederlanders in het slijk, zijn onte
vreden en geven de Canadezen van
alles de schuld. Maar ze vergeten,
dat ze uit vrije wil zijn overgekomen
en dat de Canadezen niet gevraagd
hebben, of ze alstublieft wilden over
komen.
Bij een volgende gelegenheid hoop
ik u echter ook eens prettiger gelui
den te laten horen. „So long" dan
maar weer.
•"Turkije heeft bij de Egyptische rege
ring geprotesteerd tegen het uit
wijzen van de Turkse ambassadeur te
Cairo. In de betreffende nota wordt
gezegd, dat Egypte niet volgens de di
plomatieke gebruiken had gehandeld,
door zich niet rechtstreeks met het
betrokken land in verbinding te stel
len.
"The cream of the Virginia crop" werd ook
weer in 1953 door onze inkopers gekocht.
loslippigheden
van
LEONARD
J
VINDELMK HEBBEN WE dan weer iets nieuws uitgedacht voor
onze vrouwen. Maar de hemel geve, dat het niet voor alle vrou
wen bestemd zal zijn. We bedoelen die nieuwe make-up, waar En
geland op het ogenblik vól van is, en die wij tijdens de Kerstdagen in
Amsterdam reeds zagen aangebracht op de gelooide huiden van en
kele concertgebouwbezoeksters. Ook Nederland gaat dus meedoen.
Let maar op. Maar waar gaat het nu over?, vraagt u terecht. Welnu,
de één of ander heeft uitgevonden, dat een wasbleke teint, de vrouw
een bepaalde charme verleent. Holle ogen, uitstekende jukbeenderen
en een vermoeide glimlach: ziedaar de voorwaarden voor een vrouw,
om interessant te zijn. „Wat heeft dié vrouw achter de rug?", vraagt
ge onwillekeurig, bij het beschouwen van zo'n doodsbleek wezen.
Maar het is geen hongeroedeem, noch een reeks van rampen in haar
familie. Wat zij achter de rug heeft is slechts een verblijf van enkele
uren aan haar toilettafel, waar zij kwistig werkte met mascara en
ogenschaduw, tot zij eruit zag als de geest van een eskimo met
bloedarmoede.
De periode van de paardenstaarten, die wij danken de hemel daar
voor het Zuiden slechts eventjes heeft beroerd, is dus achter de
rug en nu betreden wij het lopende-lijken-tijdperk. Wij hebben reeds
dames met deze nieuwe make-up gezien zoals wij al zeiden, en t was
werkelijk verbijsterend. Zij liépen ook niet meer normaal, want by
eert doodshoofd hoort natuurlijk geen hupse tred. Neen, zij wankelden
langs ons heen en wij meenden zelfs even een ranzig luchtje te be
speuren, maar dat was natuurlijk suggestie.
Het schokte ons diep, véél erger dan gemengd zwemmen of die paar
denstaarten. Want deze mensen, die de onbetaalbare schat van het
leven uit Gods hand hebben ontvangen, laten niets na om er zo dood
mogelijk uit te zien ,om toch maar alles wat spreekt van echtheid en
levensblijheid uit hun wezen te weren. Men wil apart zijn, maar het
resultaat is een gelijkvormigheid, zó decadent en morbide, dat men
zich oprecht voor het mensdom begint te schamen. Wij namen nog
liever een aap mee naar de bioscoop, dan een vrouw met de nieuwe
make-up.
Club I
IN SPRUNDEL heeft men het ge-
vonden. Na het bekend worden
van het succes, dat de leugenaars
club te Putte (waartegen wij uiter
aard principiële bezwaren hebben)
en gehuchten. De journalist is on
danks alles nog vrij.
Grappig
TK DENK, dat jullie me vast graag
zouden hebben. De zaak is even-
behaalde, trok men ook in Sprundel j 'd t jullie iekker toch niet we-
1Ttmonnnn OO» hpt Ttr9K- _J_
van leer. Die mannen aan het prak-
kizeren en het resultaat is een ,1 ie
ten, waar ik zit", vertelde een stem
telefonisch aan de dienstdoende in-
tenclub". Iedereen, die bij zijn ge- teur in NeWport (VS.). De or>-
boorte is gezegend met de naam bekende grapjas had dit feit reeds
Piet kan lid worden. Er zijn reeds veertigmaal doorgebeld. Een slimme
zeven leden. De Jannen en Kezen te tejefoonjuffrouw had inmiddels uit-
Sprundel bezien het initiatief voor- ochtj waar de man zat. De poli-
lopig met een scheef oog, want liet j.Je €r wild op uit en jawei daar zat
doel van de Pietenclub is in onder- dg man hartelijk in een café te la
ling overleg te kaarten, biljarten en chen
potjes bier te drinken.
Club II
HET FRIESE plaatsje Blauwhuis
kent sedert kort ook een merk
waardige club. Daar wonen geheide
vrijgezellen, die deze staat niet
wensen te verloochenen en daaro.m
onverbiddelijk een vereniging heb
ben opgericht met statuten en al.
Reeds in de eerste week van haar
bestaan wankelde echter de hele or
ganisatie, doordat de voorzitter op
eens trouwplannen koesterde. Er zat,
zoals dat meer gaat, een vrouw tus
sen. Een blonde
Club III
QLUB III is een andere club.
Een doodgewone, waarin
onze stadsredacteur zijn
krantje leest en zich ergert
over het weerbericht.
Interesse
J7EN TURKS journalist, zekere
Achmed Ozal, is bezig met een
fietstocht rond de wereld. Zo is
onze Achmed wel. Het gekke is
echter, dat hij nergens kan komen
of hij ontmoet wel een vrouw, die
hem een huwelijksaanzoek onder
de aandacht brengt. Dat is nu al
gebeurd in Kopenhagen. Frank
fort, Brussel, Parijs, Cairo en
Dacca, terwijl Achmed nog zwijgt
van aanzoeken in kleinere steden
„Goeie mop, goeie mop", riep hij
waarderend.
Bad
CEN GELEERDE Russin heeft be-
weerd dat wie baadt, jong blijft
en oud wordt. Zij heeft proeven ge
nomen met alkalisch badwater. Zij
heeft er verschillende beesten en
ook mensen in gedompeld, die allen
aanzienlijk verjongen. Soms gebeurt
het wel, dat de baders zo zeer ver
jongen, dat er bij een eerste onder
zoek niets meer van terug is te
vinden. De Russin verklaarde dit
oorspronkelijk door te zeggen, dat de
betrokkenen 15 jaar oud waren, maar
25 jaar jonger werden. Zg moest
deze stelling echter herroepen toen
later bleek, dat de verdwenenen stijf
van de kou op de bodem lagen.
„U bent, wat je noemt
„laaghartig!"
"W/OENSDAGOCHTEND om 4.40 uur
is er in de streek van Genk (Belg.
Limburg) een zeer hevige aardschok
gevoeld, die tot vijf seconden duurde.
De eerste indruk was, dat zich er
gens een zware ontploffing had voor
gedaan, doch bij onderzoek bleek
zulks niet het geval te zijn geweest.
Te Hasselt werd de schok niet ge
voeld, zodat hij plaatselijk schijnt te
zijn geweest. Êen mijnwerker die in
een mijn te Genk op 900 m. diepte
aan de arbeid was, verklaarde, dat hij
op het voornoemde uur in de mijn een
geweldige luchtverplaatsing had ge
constateerd. De schok werd ook ge
registreerd in het observatorium te
Ukkel.
Tn Avenhorn (N.H.) is een hooimijt
als gevolg van broei in vlammen
opgegaan, een zeer ongewoon iets in
deze tijd van het jaar. Een boer con
stateerde, dat zijn hooimijt steeds
kleiner werd. Hooibroei achtte hij uit
gesloten, omdat dit normaal zes weken
na het optasten is afgelopen. Zeker
heidshalve stelde hij een onderzoek
in. Toen het vuur, dat zich in het
binnenste van de mijt bevond, „lucht"
kreeg, was het hooi in een oogwenk
een prooi der vlammen geworden.
(Advertentie)
V/OLGKNS een woordvoerder van
de burgerlijke stand te West-
Berlijn kunnen Hitier en zijn minis
ter van propaganda, Goebbels, niet
dood worden verklaard, omdat nie
mand ten tijde van hun overlijden de
bevoegde autoriteiten hiervan heeft
verwittigd. Het ontbreken van een
verklaring van overlijden van Hitier
heeft reeds tot juridische verwikkelin
gen inzake de beschikking over zijn
bezittingen in Oostenrijk en Beieren
geleid.
door
L. A. CUNNINGHAM
31)
„Je Bent vee] te vriendelijk voor
tne. Roger veel te edel. Je moet
niet verder aan me denken. Vergeet
me en zoek Je eigen vreugden in een
we'eld, di Je er zoveel biedt Het is
vreemd dai jij, die de hele wereld
hebt om uit te kiezen, naar dit ver
geten oord komt - en mij verlangt."
„De mooiste Juwelen zijn die. welke
nog niet ontdekt zijn. beste. Zij zijn
verborgen in afgelegen bergen, in de
wildernis, in de diepten der zee. En
nu moet ik gaan. Adieu.hij kuste
haar hand. „Ik zal je schrijven en Jij
moet terugschrijven.''
Ze liepen de gang in. Buiten liet
Hervé de motor lopen, om hem warm
te krijgen. Ze zag Roger de stoep af
gaan en instappen. Ze zag hem wui
ven en wuifde terug; toen rolde de
auto de oprijlaan af. het zoemen van
de motor stierf weg in haar oren, de
lichten verdwenen uit haar gezichts
kring. Zij huiverde en voelde zich een
zaam en treurig. Ze keerde naar het
vuur terug, stapelde er nieuwe hout
blokken op en zat irenlang in ge
peinzen.
Over Roger maakte ze zich geen
valse voorspiegelingen. Hij was niet
de eerste de beste, een meisje kon
hem niet zonder weemoed afwijzen
Hij was gekwetst en de wonde zat
diep De wereld kon niet door dat
minzaam glimlachend masker heen
zien en zou nimmer weten wat er in
hem omging. Hij nam het licht op en
toonde zich niet beledigd, dat ze de
liefde vai een onbekende zwerver bo
ven de zijne verkoos. Alleen dat hij
haar dat hij alle hoop moest opge
ven, griefde hem en op zijn maniei
had hij er. toen hij vertrok, even ver
slagen en verlaten uitgezien als de
vreemdeling.
Ook John Gower zou weggaan. Ze
zouden haar allen verlaten, zoals Le
on had gedaan en Ulric Ze had het l
gelezen in John Gowers ogen. in zijn
woorden, in de tekenen van mismoe
digheid en wanhoop. Welnu, laat hem
gaan. Het was de beste, de enige op
lossing. Laat hij, zonder een verdei
woord, verdwijnen in het duister,
waaruit hij is opgedoken. Wat haar
betrof, zou de herinnering aan hem
in Tantramar blijven rondwaren.
Zij ontwaakte uit haar gepeinzen.
Het vuur was bijna uitgebrand. De
oude halklok sloeg plechtig één. De
nachtwind rammelde aan de ruiten.
Tijd om naar bed te gaan. Zij stond
op.
De lichtbundels van een paar auto-
lantaams gleden over de muur. Ze
ker Herve die terugkwam. Maar neen.
de auto hield voor de hoofddeur stil.
Ze liep vlug naar voren. Het moet
Mare zijn. Wie kon er anders zo laat
nog komen? Maar wat had Mare?
Hij kwam haastig de stoep op en
volgde haar naar binnen. Hij was
bleek, opgewonden, zijn ogen schitter
den meer dan gewoonlijk.
„Ik ben blij, dat je nog op bent.
Ik moest je vanavond spreken over
leggen wat ons te doen staat. Mijn
eerste gedachte was de politie te
waarschuwen: tenslotte is het hun
taak. Maar toen leek het me beter om
eerst naar jou te gaan."
Armande die hout op de haard had
gelegd, richtte zich op. Haar wangen
zagen wit, ,11 het opflikkerende licht
van de knappende bast. Marc had zich
,aten neervallen ln de stoel, waarop
Roger gezeten had, maar stond met
een weer op en staarde in het vuur.
„Waarover gaat het, Mare?"
„Het valt me zwaar het ,1e te ver
tellen Armande. Zwaarder dan ik ge
dacht had. Heb je die man die zich
John Gower noemt, lief?"
„Ja.'' Het klonk nauwelijks hoor
baar „Zo is het."
„Welnu dan! Vanavond, toen ik
wat oude kranten doorbladerde, die ik
uit New York had gekregen zag ik
zijn portret. Hij heet niet John Go
wer, hij is geen zeeman hij is de
moordenaar van Leon!"
Hij zag haar aan in de verwach
ting, verbazing, ontzetting of erger
nog in haar ogen en op haar gelaat
te lezen. Hij zag niets van dat alles.
Ze was gaan zitten, haar schouders
waren wat gebogen, ze bewoog zich
niet.
„Maar ben je niet 1", verwon
derd staarde hij haar aan, „niet ver
baasd, niet
„Neen," vermoeid stond ze op. „Ik
weet het al een tijdje. Mare. Oh. niet
geloof me in de tijd dat ik
dat ik hem liefkreeg. Het was pas la
ter, toen het kwaad geschied was, toen
ik hem de gelegenheid had gegeven
om zich een plaats te veroveren in
mijn hart, dat ik er achter kwam. Ik
zag zijn portret in een tijdschrift, dat
Roger Lavergne me zond. De eigen
lijke naam van dat meisje was Can-
dace Prior. Met haar was hij verloofd
en het was haar, die hij riep, die
avond in het Witte Hert."
„Armande!" zei hij hees. „Je wist
het en je hebt niets gezegd, niets ge
daan?"
„Wat had ik moeten doen. Mare?"
vroeg ze moedeloos. „O, ik heb het wel
duizendmaal uitgedacht. Staat het
aan mij, die zijn liefde had aanvaard,
om me tegen hem te keren en hem
te verraden? Ik weet, dat het jou, en
elk weldenkend mens vreselijk en on
menselijk moet toeschijnen, wat ik
gedaan heb. Hij heeft Leon vermoord.
Hij is gevlucht. Hij kwam hier dat
hij juist hier moest komen! Maar dat
hij mijn liefde zocht, de liefde van
haar, wiens broeder help me. Mare
Hij kwam naar haar toe en vatte
haar hand. „Hierin kan ik je helpen.
Ik had je al lang geleden kunnen
helpen en zou 't zeker gedaan hebben
als ik had kunnen dromen, wat Ie
moet hebben uitgestaan."
(Wordt vervolgd)
ZATERDAG 9 JANUARI 1954
HILVERSUM I, 402 M.VARA: 7.00
Nws.7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.;
8.40 Idem; 8.55 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v.
d. vrouw; 9.10 Gram. (Om 9.30 VVaterst.)
VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld'"
caus.; 10.05 Morgenwijding; VARA: 10.20
V. d. arb. i. d. continubedr.; 11.35 Viool
en piano; 18.00 Orgelspel; 12.30 Land- en
tuinb. meded.; 12.33 Gram.; 13.00 Nws.;
13.15 VARA-Varia; 13.20 Accordeonork. en
solist; 13.45 Sportpraatje; 14.00 Gram.;
14.30 Pianorecital; 14.58 Fanfarecorps;
15.20 „Eerst denken, dan doen", caus.;
15.35 Hawaiianmuz.; 16.00 Boekbespr.;
16.15 Kamerork. en solist; 17.00 Act.; 17.30
Gram.; 18.00 Nws. en comm.: 18.20 Rep.;
18.35 Lichte muz.; 19.00 Artistieke Staal
kaart; VPRO: 19.30 ..Passepartout", caus.
19.40 „De Heidense Wereld, waarin het
Christendom ontstond", caus.; 19.55 „De
ze week", caus.; VARA: 20.00 Nws.: 20.05
Gevar. progr.; 22.00 Socialistisch comm.:
22.15 Weense muz.; 22.40 „Onder de pan
nen", hoorsp.; 23.00 Nws; 23.15-24.00 Verz.
progr.
HILVERSUM II, 298 M. KRO; 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.:
7.45 Morgengebed en lit. kal.; 8.00 Nws
en weerber.: 8.15 Gram.; 9.00 V. d. huis
vrouw; 9.40 Gram.; 10.00 V. d. kleuters:
10.15 Gram.; 11.00 V. d. zieken; 11.45
Gram.; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30
Land- en tuinb. meded.; 12.33 Amus. ork.
en Theaterkoor; 12.55 Zonnewijzer; 13.00
Nws. en kath. nws.; 13.20 Promenade ork.
14.00 Boekbespr.; 14.10 Gram.; 14.20 Eng.
les; 14.40 Amateursprogr.; 15.15 Kron. v.
letteren en kunsten; 15.55 Luchtmacht
kapel; 16.20 Luchtvaartpraatje; 16.30 De
schoonheid v. h. Gregoriaans; 17.00 V. d.
jeugd; 17.55 Sport; 18.00 Lichte muz.;
18.15 Journ. weekoverz.; 18.25 Pianoduo;
18.40 Regeringsuitz.: „Atlantisch allerlei",
een en ander over de 14 landen v. h.
Atlantisch pact; 19.00 Nws.; 19.10 Gram.
19.20 Pari. overz.; 19.30 Gram.; 20.25 De
gewone man; 20.30 „Lichtbaken"; 20.50
Gram.; 21.00 Gevar. progr.; 21.50 Act.;
22.00 Wedstr. in sterke verhalen; 22.30 Wij
luiden de Zondag in; 23.00 Nws.: 23.15
Nws. in Esperanto; 23.22 Radio Philharm.
ork.; 23.50-24 00 Gram.
BRUSSEL. Vlaams. 324 M. 12.00 Ork.
conc.; 12.30 Weerber.; 12.34 Operettemuz.
13.00 Nws.; 13.15. 14.15, 15.15, 15.45, 16.00
16.15 en 16 30 Gram 16.45 Engelse les;
17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.25 Europees
jeugdconc.; 18.30 V d. sold.; 19.00 Nws.;
19.40 Gram.; 19.45 Cabaret; 2100 Accor
deonsnel: 21.15 Gram.: 21.30 Accordeon-
spel; 21.45 Gram.: 22.00 Nws.; 22.15 Verz.
progr.; 23.00 Nws.; 23.05-24,00 Dansmuz.
BRUSSEL, Frans. 484 12.00 Gram.;
13.00 Nws.; 13.15 Verz. progr.; 14.15 en
14.30 Gram 15.30 Verz. progr.; 16.30
Lichte muz.: 17.00 Nws.; 18.45 Accordeon-
duo; 19.15 en 19.25 Gram.; 19.30 Nws.;
20.00 Chansons; 21.00 Hoorsp.: 21.30 Mu
zikale kruiswoordraadsels; 22.00 Nws.;
22.15 Lichte muz.; 22.55 Nws.; 23.00 Dans
muz^ 23.55 Nws.