DagMa913 c Stem De Paus, Franco en Huiduitslag debraliime ZORG ERVOOR VAKMAN TE ZIJN DE VKEEHJJNü IN DE MIST Natuurlijk* hebt U jaar in jaar uit altijd trek in 'Qlftfllat, want plö Mac's bevatten top-virginia's. 7 Trouw RADIO TWEEDE BLAD VRIJDAG 8 JANUARI 1954 n Ruwe lippen ?P||R0L Arrestaties Moed houden! Mrs. J. Vonk Canadabeantwoordt vragen Leer eerst Engels spreken! Wees redelijk OUDE BEKENDE Egypte vergat de diplomatieke stijl AT EEN ONDERLIJKE ERELD Geef ons maar een aap Aardschok in België Hooibroei in Januari «sa—pjYjjp JM O PL.iuMMlIii, Hitier (juridisch) niet dood XJet antirevolutionnaire dagblad „Trouw" heeft zich geërgerd aan een der verschijnselen van het soort, dat wij gisteren signaleerden in een artikel over de vraag, wat toch de niet-katholieken vaak zo afkerig doet blijven van de Kerk. Ja, ja, maar daar heb je nu weer zo iets, zegt het protestantse hoofd orgaan, het is voor ons om "van te rillen". Niet alleen dat er een "°™e van Christus" bestaat, maar dat zulk een insigne ook nog pas werd toegekend aan de alleenheerser van Spanje, waar de Protestanten woi- den vervolgd- Wat is hiervan juist? Over de grote Britse ridderorde van de Kou seband luidt de karakteristiek, die in haar spreuk wordt uitgedrukt: Honni soit. qui mal y pense". Men zou dit ook mogen toepassen op een verkeerde uitleg der Christus-orde, die oorspronkelijk een geestelijke ridderorde was, in 1318 door koning Dionysius van Portugal gesticht en levend gebleven tot diep in de mo derne tijd. Sedert de vorige eeuw geldt de Christus-orde als de hoogste pauselijke onderscheiding voor bur gerlijke verdiensten. Het is een Christusteken, gedragen aan een gouden ketting. Het werd aan Franco geschonken, zoals dat in de officiële wisseling van beleefdheden tussen Staten en hun regeringen gebruikelijk is. Aan Franco, hoofd van een Katholiek land, werd het verleend na de afsluiting van ge wichtige en jarenlang moeizaam gevoerde onderhandelingen over de afsluiting van een Concordaat, dat onlangs tot stand is gekomen. Voor de politieke nuchterheid is er dus evenmin iets aan om van te „rillen" als aan het bankbiljet met de H. Willibrordus erop, waarover domi nee Zandt in de Kamer een misbaar maakte, waarmee Trouw terecht de spot heeft gedreven. perder dan te rillen over deze pauselijke onderscheiding aan een staatshoofd, zou het anti-revo- lutionnaire blad, dat zich beklaagt over de vervolging van geloofsge noten in Spanje, enige voldoening moeten uitspreken, nademaal in het tot stand gebrachte Concordaat de bepaling is vastgelegd, dat niet mag worden getornd aan de bepaling van art. 6 in de Spaanse Grondwet: „Aan alle onderdanen en bewoners van Spanje wordt gewetensvrijheid en particuliere uitoefening van de godsdienst gewaarborgd". Dat dit aldus in Rome uitdrukkelijk werd vastgesteld, doet niets af aan de wat uitdagende houding van sommige protestantse propagandisten. Maar wel aan de niet door verdraagzaam heid geïnspireerde rede, door Kar dinaal Segura, aartsbisschop van Sevilla, begin December j.l. gehou den en alles behalve in Rome aan gemoedigd. Tegen de pauselijke verdraagzaamheid behoeft „Trouw" het heus niet op te nemen. peller dan de gereformeerde heb ben intussen vooral in Frank rijk en Italië de socialistische en communistische bladen tegen de onderscheiding van de caudillo ge reageerd, wiens beleid in menig op zicht mede in katholieke beschou wingen in en buiten Snanje verre van een goede pers heeft. Ook in ons land keerden behalve de commu nistische „Waarheid" socialistische dagbladen zich fel tegen de onder scheiding van Franco. Een hunner agressieve uitingen luidde: „Het wachten is nu nog maar op de hei ligverklaring van de Führer van het Derde Rijk". Dergelijke giftig heid maakt de ergernis zelfs van „De Telegraaf" gaande, die ertegen schrijft: „De progressieve heren moeten nodig over lintjes praten. Zij hou den de mannelijke borsten gespan nen, om er in vogelvlucht een te verschalken. Wat de domme inzen der niet wist, dat wist de hoofd redactie van dat blad drommels goed: dat men namelijk geen wind om een lint behoeft te maken, en dat het Staatshoofd in het Vati- caan aan het Staatshoofd Franco een gebruikelijke beleefdheid heeft bewezen, doch dat het geestelijk opperhoofd van millioenen Katho lieken in de wereld voldoende in woord en geschrift heeft doen blijken, de heer Franco niet be paald te beschouwen als het blank- ste lam in de kudde. (Advertentie) vergalt Uw leven. Gij zult verbaasd zijn over de snelle ==^en afdoende werking van het - r beroemde huidgeneesmiddel „Wanneer men de heren Drees en Beyen en hoe zij mogen heten, linten om de boezem drappeert, weet iedereen wel, dat dit het groot-geld der beleefdheid is, zoals de kope ren medaille in de Oranje-Nassau tot de pasmunt behoort. „En er waren toch tijden, dat de felste anti-communisten geenszins hun neus optrokken voor de linten en de sterren van Stalin. Heilig verklaren zal de Paus de ex-Führer niet die was een tijdlang al heilig verklaard door de voornaamste staatslieden van Europa die zich in alle zaligheid lieten fotograferen met Mussolini en Hitier en naar de ze laatste woordbreker vlogen, nadat zij roekeloos kleine republieken, die hun niet toebehoorden, hadden weg geschonken. Zuehten deze soms on der de Paus? Thans...? Nu is het ook wel moeilijk voor de progressie ve journalistiek, alle makke schapen in één hok te houden, met zóveel „herders". Tot zover de „Telegraaf". Inder daad mogen de herders der open bare mening niet al te haastig zijn met commentaren, di: de openbare mening zouden beïnvloeden niet in de geest van de verdraagzaamheid, waaraan vooral Nederland met zijn gemengde bevolking zulk een be hoefte heeft. Geen spijkers gezocht op laag water! (Advertentie) ■^/at er nu precies in Indonesië aan de hand is met de vijf en later nog eens vijf Nederlanders, die in de gevangenis zijn gestopt, is volmaakt onduidelijk. Van de eer ste vijf verluidde, dat ze iets te ma ken hadden met een organisatie, die nogal erg oppijpte tegen de Neder landse regering. De suggestie werd zelfs gedaan, dat ze wegens bele diging van een bevriende mogend heid (Nederland!) waren opgepakt. Nu er echter nog vijf de arresteren de hand in hun kraag voelden, komt een andere verklaring naar voren: Ze zouden in contact gestaan heb ben met benden van de Daroel Is lam. Dit zijn echter maar onofficiële suggesties. De Indonesische autori teiten laten niets los, ook niet te genover vertegenwoordigers van de bevriende mogendheid Nederland. We kunnen zo iets echter moeilijk rijmen met oprechte vriendschap. Zelfs niet met doodgewoon fatsoen. £)e heel Hollander kan nu wel zeggen, dat de autobusdienst SluiskilBrede zal verdwijnen, maar we willen de moed nog niet opgeven. Ons dunkt, dat een her haald beroep op de minister moet worden gedaane om zo'n staaltje van averechtse ordening af te wen den. De dienst voldoet. Het publiek maakt er veelvuldig gebruik van. We hebben al verteld, dat het ver keer tussen Zeeuwsch-Vlaanderen en Brabant met Kerstmis nog nooit zo druk is geweest als in andere jaren, toen men alleen met bus-veer-bus- trein Brabant kon bereiken. En nu zou men aan die rechtstreekse ver binding een eind willen maken? Neen, ons dunkt, dat hier de minis ter moet ingrijpen. Ook ten aanzien van de herope ning van het station Etten-Leur zouden we tot „volhouden" willen adviseren. Waar Oudenbosch en Ze venbergen hun vaste treinverbin dingen hebben, kan het steeds meer industrialiserende Etten-Leur daar op o.i. met recht en reden aan spraak op maken. Trouwens, minis ter Algera heeft op 22 December nog in de Kamer verklaard: „Op mijn persoonlijk verzoek heeft de directie van de Nederlandse Spoor wegen in de loop van dit jaar (1953) onderzocht of heropening van dit station verantwoord zou zijn. Hoe wel toen het antwoord ontkennend luidde, zal ik nader met de direc tie in overleg treden, teneinde nog maals te overwegen, of heropening mogelijk is Is er ook niet het nieu we feit, dat een grootindustrie, de lomado, zich in Etten komt vesti gen? HET is mij onmogelijk geworden alle mij toe gezonden brieven om inlichtingen te beant woorden. Daarom heb ik gedacht te trachten langs deze weg alle vragenstellers zoveel moge lijk tevreden te stellen. Allereerst wil ik u vertellen, dat ik onmo gelijk voor u allen een werkgever op kan zoe ken. Ik heb meer dan honderd verzoeken ge kregen. Ook zijn er die vragen om hier in Elnora aan de Creamery geplaatst te worden; anderen vragen of wij „sponsor" willen zijn. Ik hoop dat u allen begrijpt, dat wij daar niet aan kunnen beginnen. Verder schrijven de meesten: wij willen alles aanpakken in Canada. Dat „alles" is natuurlijk erg mooi, maar jullie moet Vraag: Wat beschouwt ge in het Canadese leven persoonlijk als winst, wat als een verlies vergeleken bij Nederland? Als winst beschouw ik dat je hier veel gemakkelijker leeft, dat je door hard werken iets kunt bereiken, dat er veel meer toekomst voor de kin deren is. Verder heb je hier niet zo veel last van ambtenarij en zijn de controleurs en dergelijke mensen veel gemoedelijker. Als verlies: ik mis steeds de Neder landse gezelligheid, de degelijkheid vooral in de opvoeding der kinderen. Onze gezellige café's, restaurants, dancings, kermis en carnaval enz. Vraag: Hoe bevalt de omgang met de Canadezen, hoe denkt gij over hen en hoe denken zij over de Nederlan ders? Wij persoonlijk hebben niet veel moeite gehad in de omgang. Ze wa ren voor ons vanaf de eerste dag zeer aardig en trachten ons met alles te helpen. Hoe wij over ze denken: w|j vinden ze erg ondegelijk; vooral de jongelui leven aan de oppervlakte, zijn slordig van sparen moeten ze niets hebben. Ze leven voor de „fun and a good time". Dit is wat wij er van zien in onze omgeving en dat is maar een héél héél klein stukje van het grote Canada. Misschien zijn ze op andere plaatsen heel anders. WE SCHAMEN ONS! niet vergeten, dat ze hier wel degelijk vakmen sen vragen. U kunt bij wijze van spreken zo maar niet hier direct bij een boer of in een boterfabriek of iets anders gaan werken, als u er niets van af weet. Wanneer u in Nederland merman. Dan slaat u tenminste geen flater en merman. Dan slaat u tenminst egeen flater en staat u niet direct weer op de keien. Ik wil u wel vertellen, dat het al moeilijk genoeg is voor een Canadees om een emigrant in dienst te ne men. U bent de eerste tijd de Engelse taal nog liet meester, ook al hebt u een hele tijd les jenomen (wat natuurlijk zeer goed is en zelfs onmisbaar). Dus uw Canadese baas heeft al moeite genoeg u alles uit te leggen en als u dan uw vak niet kent, dan is het natuurlijk hopeloos! naar toe gegaan! U zult wel begrij pen dat ook die farmer niet veel meer van de Nederlanders moet hbben. fyjevrouw J. Vonk uit Elnora (Canada) schreef ons eni ge tijd geleden een paar frisse brieven over haar ervaringen als emigrante. Daarin bood zij aan „vragen te beantwoorden Het is haar echter volslagen on mogelijk de vele honderden brieven persoonlijk te beant woorden. Vandaar het hierbij afgedrukte „vraag- en ant woordspel Als bijzonderheid schreef mevrouw Vonk ons o.a. nog: ik ontving brieven uit Amersfoort, Haastrecht, Amsterdam, Rotter dam en Friesland en natuurlijk vele brieven uit Zeeland en Brabant. Bovendien kreeg zij ons dagblad (met haar relaas erin) het eerst toegezonden van uit.... Canada! Voor het overige wensen we belangstellende le zers veel genoegen met deze „oude bekende FN AN: hoe denken ze over de Ne- derlanders. Wij zijn hier in El nora de enige Nederlanders en ik mag gerust zeggen dat wij hier goed aan geschreven staan. Nu wonen er in een dorp hier ongeveer 20 km van Elnora nogal wat Nederlanders en wanneer wij daar in het dorp komen, durven wij niet te zeggen dat wij Nederlanders zijn en ik zal u vertel len, waarom niet. De Canadezen daar hebben een hekel aan de Nederlan ders en ik kan het hun niet kwalijk nemen. Ik ken er een familie, die ongeveer een jaar geleden overkwam en bij een boer in betrekking ging. De man verdiende er niet te veel, maar genoeg om er behoorlijk van te leven. Toen hij er een maand was, kwam hij ons eens bezoeken met zijn vrouw en kinderen. Nou toen ze be gonnen te vertellen was er niets goeds meer in Canada. De boer buit te hen uit, ze verdienden veel te wei nig, het eten was slecht, de mensen waren niet aardig en zo zou ik door kunnen gaan. Ik gaf hen geen gelijk en vertelde hun, dat ze niet over een land konden oordelen of het goed of slecht was de eerste maanden. Daar gaan wel jaren overheen. En wat had den ze zich dan voorgesteld in Ne derland. Zo te zien, zei ik, gaat het jullie toch niet zo slecht. Je hebt al een oude car gekocht, terwijl u in Holland toch nooit een wagen gehad hebt. Uw vrouw vertelde me, dat ze al een mooi nieuw mantelpak heeft gekocht en dat alles terwijl u een maand hier bent. Maar nee hoor, ik kreeg geen gelijk het was hun reuze tegengevallen en heel anders dan ze hen in Nederland verteld hadden. Ik hoorde later dat, toen ze onge veer twee maanden bij die boer in dienst waren en midden in de drukke tijd, vertrokken zonder hun werkge ver eerst daarvan in kennis te stel len, met medeneming van verschil lende dingen zoals aardappelen, eie ren, enz. Wij spraken daarna die far mer en hij zei: ik neem nooit meer een emigrant in dienst, ik heb ze met alles geholpen en dat is de dank. NOG EEN FNAN is er een ander gezin: dat werkt in een garage en is onge veer nu anderhalf jaar hier, heeft ondertussen in een winkel al zowat voor tweehonderd dollar schuld en in andere zaken nog kleinere bedra gen. Een farmer uit een nabij gele gen dorp bood hem aan om op zijn farm te komen werken hij kon een kwart sectie van die boer huren en dat zelf bewerken en de andere kwart sectie voor die boer tegen een goed loon. Die farmer is een oude man en wilde graag, dat zijn farm bewerkt werd. Hij beloofde een huis voor hem te bouwen, wat hij ook werkelijk ge daan heeft en een goed huis! Die Ne derlander nam het aan en zou in het voorjaar beginnen. Toen het voorjaar naderde, ging hij die farmer weer eens bezoeken en wist hem over te halen 200 dollar te geven in voor schot, want hij moest een car kopen. De farmer vertrouwde hem en gaf het gevraagde geld., ook die Neder lander heeft die boer in de steek ge laten en is er in het voorjaar niet (Adverientie) LAATSTE VOORBEELD MOG een ander voorbeeld: vorige week kwam er een Nederlander ons bezoeken, die hier nu vijf maan den was en al bij zijn derde baas. Het eerst kwam hij te werken bij een farmer. Het was oogsttijd en hij kreeg een dollar per uur. Toen de week om was telde hij zijn uren en had er 72, de farmer echter had er maar 55. Hij vroeg hem. hoe hij aan die 72 uren kwam. Wel, zei de Nederlander, ik begin te tellen wanneer ik uit mijn deur stap en eindig wanneer ik er 's avonds weer in ga. Ja, zei de far mer, dat doen we hier niet en daar kan ik ook niet mee beginnen. De Nederlander werd nijdig en zei: Dan moet je maar zien, dat je iemand anders krijgt. Een andere Nederlan der hielp hem toen weer aan een baantje in een garage. Toen hij daar een tijdje werkte, hoorde hij van iemand die het ook weer van iemand anders had gehoord in de „beer- parlor", dat de garagehouder van plan was hem te ontslaan. Dus de daarop volgende dag ging hij niet meer naar de garage maar naar de kolenmijn! Zijn baas wist niet, wat hij er van denken moest en ging naar zijn huis om te vragen, wat er gaande was. De Nederlander zei in zijn ge broken Engels: „Nee vader jij zult mij niet te pakken nemen; ik weet wel dat je plannen hebt om mij te ontslaan." De garagehouder zei: „Man, waar heb je het toch over? Ik heb er nog niet aan gedacht je te ontslaan." Ja, zei de Nederlander, jij kunt me nog meer vertellen; je moet maar eens leren je mond niet voorbij te praten. Ik kom niet meer bij je terug! En nu werkt hij in de kolenmijn! voor hoe lang? Hij vertelde, dat zijn vrouw on kin deren het hier verschrikkelijk vin den. Ze wilden werken en konden geen werk vinden. Het dorp en de mensen vonden ze verschrikkelijk enz. enz. Nou ik vind het verschrik kelijk. dat zulke mensen emigreren. Die gooien de goede naam van de Nederlanders in het slijk, zijn onte vreden en geven de Canadezen van alles de schuld. Maar ze vergeten, dat ze uit vrije wil zijn overgekomen en dat de Canadezen niet gevraagd hebben, of ze alstublieft wilden over komen. Bij een volgende gelegenheid hoop ik u echter ook eens prettiger gelui den te laten horen. „So long" dan maar weer. •"Turkije heeft bij de Egyptische rege ring geprotesteerd tegen het uit wijzen van de Turkse ambassadeur te Cairo. In de betreffende nota wordt gezegd, dat Egypte niet volgens de di plomatieke gebruiken had gehandeld, door zich niet rechtstreeks met het betrokken land in verbinding te stel len. "The cream of the Virginia crop" werd ook weer in 1953 door onze inkopers gekocht. loslippigheden van LEONARD J VINDELMK HEBBEN WE dan weer iets nieuws uitgedacht voor onze vrouwen. Maar de hemel geve, dat het niet voor alle vrou wen bestemd zal zijn. We bedoelen die nieuwe make-up, waar En geland op het ogenblik vól van is, en die wij tijdens de Kerstdagen in Amsterdam reeds zagen aangebracht op de gelooide huiden van en kele concertgebouwbezoeksters. Ook Nederland gaat dus meedoen. Let maar op. Maar waar gaat het nu over?, vraagt u terecht. Welnu, de één of ander heeft uitgevonden, dat een wasbleke teint, de vrouw een bepaalde charme verleent. Holle ogen, uitstekende jukbeenderen en een vermoeide glimlach: ziedaar de voorwaarden voor een vrouw, om interessant te zijn. „Wat heeft dié vrouw achter de rug?", vraagt ge onwillekeurig, bij het beschouwen van zo'n doodsbleek wezen. Maar het is geen hongeroedeem, noch een reeks van rampen in haar familie. Wat zij achter de rug heeft is slechts een verblijf van enkele uren aan haar toilettafel, waar zij kwistig werkte met mascara en ogenschaduw, tot zij eruit zag als de geest van een eskimo met bloedarmoede. De periode van de paardenstaarten, die wij danken de hemel daar voor het Zuiden slechts eventjes heeft beroerd, is dus achter de rug en nu betreden wij het lopende-lijken-tijdperk. Wij hebben reeds dames met deze nieuwe make-up gezien zoals wij al zeiden, en t was werkelijk verbijsterend. Zij liépen ook niet meer normaal, want by eert doodshoofd hoort natuurlijk geen hupse tred. Neen, zij wankelden langs ons heen en wij meenden zelfs even een ranzig luchtje te be speuren, maar dat was natuurlijk suggestie. Het schokte ons diep, véél erger dan gemengd zwemmen of die paar denstaarten. Want deze mensen, die de onbetaalbare schat van het leven uit Gods hand hebben ontvangen, laten niets na om er zo dood mogelijk uit te zien ,om toch maar alles wat spreekt van echtheid en levensblijheid uit hun wezen te weren. Men wil apart zijn, maar het resultaat is een gelijkvormigheid, zó decadent en morbide, dat men zich oprecht voor het mensdom begint te schamen. Wij namen nog liever een aap mee naar de bioscoop, dan een vrouw met de nieuwe make-up. Club I IN SPRUNDEL heeft men het ge- vonden. Na het bekend worden van het succes, dat de leugenaars club te Putte (waartegen wij uiter aard principiële bezwaren hebben) en gehuchten. De journalist is on danks alles nog vrij. Grappig TK DENK, dat jullie me vast graag zouden hebben. De zaak is even- behaalde, trok men ook in Sprundel j 'd t jullie iekker toch niet we- 1Ttmonnnn OO» hpt Ttr9K- _J_ van leer. Die mannen aan het prak- kizeren en het resultaat is een ,1 ie ten, waar ik zit", vertelde een stem telefonisch aan de dienstdoende in- tenclub". Iedereen, die bij zijn ge- teur in NeWport (VS.). De or>- boorte is gezegend met de naam bekende grapjas had dit feit reeds Piet kan lid worden. Er zijn reeds veertigmaal doorgebeld. Een slimme zeven leden. De Jannen en Kezen te tejefoonjuffrouw had inmiddels uit- Sprundel bezien het initiatief voor- ochtj waar de man zat. De poli- lopig met een scheef oog, want liet j.Je €r wild op uit en jawei daar zat doel van de Pietenclub is in onder- dg man hartelijk in een café te la ling overleg te kaarten, biljarten en chen potjes bier te drinken. Club II HET FRIESE plaatsje Blauwhuis kent sedert kort ook een merk waardige club. Daar wonen geheide vrijgezellen, die deze staat niet wensen te verloochenen en daaro.m onverbiddelijk een vereniging heb ben opgericht met statuten en al. Reeds in de eerste week van haar bestaan wankelde echter de hele or ganisatie, doordat de voorzitter op eens trouwplannen koesterde. Er zat, zoals dat meer gaat, een vrouw tus sen. Een blonde Club III QLUB III is een andere club. Een doodgewone, waarin onze stadsredacteur zijn krantje leest en zich ergert over het weerbericht. Interesse J7EN TURKS journalist, zekere Achmed Ozal, is bezig met een fietstocht rond de wereld. Zo is onze Achmed wel. Het gekke is echter, dat hij nergens kan komen of hij ontmoet wel een vrouw, die hem een huwelijksaanzoek onder de aandacht brengt. Dat is nu al gebeurd in Kopenhagen. Frank fort, Brussel, Parijs, Cairo en Dacca, terwijl Achmed nog zwijgt van aanzoeken in kleinere steden „Goeie mop, goeie mop", riep hij waarderend. Bad CEN GELEERDE Russin heeft be- weerd dat wie baadt, jong blijft en oud wordt. Zij heeft proeven ge nomen met alkalisch badwater. Zij heeft er verschillende beesten en ook mensen in gedompeld, die allen aanzienlijk verjongen. Soms gebeurt het wel, dat de baders zo zeer ver jongen, dat er bij een eerste onder zoek niets meer van terug is te vinden. De Russin verklaarde dit oorspronkelijk door te zeggen, dat de betrokkenen 15 jaar oud waren, maar 25 jaar jonger werden. Zg moest deze stelling echter herroepen toen later bleek, dat de verdwenenen stijf van de kou op de bodem lagen. „U bent, wat je noemt „laaghartig!" "W/OENSDAGOCHTEND om 4.40 uur is er in de streek van Genk (Belg. Limburg) een zeer hevige aardschok gevoeld, die tot vijf seconden duurde. De eerste indruk was, dat zich er gens een zware ontploffing had voor gedaan, doch bij onderzoek bleek zulks niet het geval te zijn geweest. Te Hasselt werd de schok niet ge voeld, zodat hij plaatselijk schijnt te zijn geweest. Êen mijnwerker die in een mijn te Genk op 900 m. diepte aan de arbeid was, verklaarde, dat hij op het voornoemde uur in de mijn een geweldige luchtverplaatsing had ge constateerd. De schok werd ook ge registreerd in het observatorium te Ukkel. Tn Avenhorn (N.H.) is een hooimijt als gevolg van broei in vlammen opgegaan, een zeer ongewoon iets in deze tijd van het jaar. Een boer con stateerde, dat zijn hooimijt steeds kleiner werd. Hooibroei achtte hij uit gesloten, omdat dit normaal zes weken na het optasten is afgelopen. Zeker heidshalve stelde hij een onderzoek in. Toen het vuur, dat zich in het binnenste van de mijt bevond, „lucht" kreeg, was het hooi in een oogwenk een prooi der vlammen geworden. (Advertentie) V/OLGKNS een woordvoerder van de burgerlijke stand te West- Berlijn kunnen Hitier en zijn minis ter van propaganda, Goebbels, niet dood worden verklaard, omdat nie mand ten tijde van hun overlijden de bevoegde autoriteiten hiervan heeft verwittigd. Het ontbreken van een verklaring van overlijden van Hitier heeft reeds tot juridische verwikkelin gen inzake de beschikking over zijn bezittingen in Oostenrijk en Beieren geleid. door L. A. CUNNINGHAM 31) „Je Bent vee] te vriendelijk voor tne. Roger veel te edel. Je moet niet verder aan me denken. Vergeet me en zoek Je eigen vreugden in een we'eld, di Je er zoveel biedt Het is vreemd dai jij, die de hele wereld hebt om uit te kiezen, naar dit ver geten oord komt - en mij verlangt." „De mooiste Juwelen zijn die. welke nog niet ontdekt zijn. beste. Zij zijn verborgen in afgelegen bergen, in de wildernis, in de diepten der zee. En nu moet ik gaan. Adieu.hij kuste haar hand. „Ik zal je schrijven en Jij moet terugschrijven.'' Ze liepen de gang in. Buiten liet Hervé de motor lopen, om hem warm te krijgen. Ze zag Roger de stoep af gaan en instappen. Ze zag hem wui ven en wuifde terug; toen rolde de auto de oprijlaan af. het zoemen van de motor stierf weg in haar oren, de lichten verdwenen uit haar gezichts kring. Zij huiverde en voelde zich een zaam en treurig. Ze keerde naar het vuur terug, stapelde er nieuwe hout blokken op en zat irenlang in ge peinzen. Over Roger maakte ze zich geen valse voorspiegelingen. Hij was niet de eerste de beste, een meisje kon hem niet zonder weemoed afwijzen Hij was gekwetst en de wonde zat diep De wereld kon niet door dat minzaam glimlachend masker heen zien en zou nimmer weten wat er in hem omging. Hij nam het licht op en toonde zich niet beledigd, dat ze de liefde vai een onbekende zwerver bo ven de zijne verkoos. Alleen dat hij haar dat hij alle hoop moest opge ven, griefde hem en op zijn maniei had hij er. toen hij vertrok, even ver slagen en verlaten uitgezien als de vreemdeling. Ook John Gower zou weggaan. Ze zouden haar allen verlaten, zoals Le on had gedaan en Ulric Ze had het l gelezen in John Gowers ogen. in zijn woorden, in de tekenen van mismoe digheid en wanhoop. Welnu, laat hem gaan. Het was de beste, de enige op lossing. Laat hij, zonder een verdei woord, verdwijnen in het duister, waaruit hij is opgedoken. Wat haar betrof, zou de herinnering aan hem in Tantramar blijven rondwaren. Zij ontwaakte uit haar gepeinzen. Het vuur was bijna uitgebrand. De oude halklok sloeg plechtig één. De nachtwind rammelde aan de ruiten. Tijd om naar bed te gaan. Zij stond op. De lichtbundels van een paar auto- lantaams gleden over de muur. Ze ker Herve die terugkwam. Maar neen. de auto hield voor de hoofddeur stil. Ze liep vlug naar voren. Het moet Mare zijn. Wie kon er anders zo laat nog komen? Maar wat had Mare? Hij kwam haastig de stoep op en volgde haar naar binnen. Hij was bleek, opgewonden, zijn ogen schitter den meer dan gewoonlijk. „Ik ben blij, dat je nog op bent. Ik moest je vanavond spreken over leggen wat ons te doen staat. Mijn eerste gedachte was de politie te waarschuwen: tenslotte is het hun taak. Maar toen leek het me beter om eerst naar jou te gaan." Armande die hout op de haard had gelegd, richtte zich op. Haar wangen zagen wit, ,11 het opflikkerende licht van de knappende bast. Marc had zich ,aten neervallen ln de stoel, waarop Roger gezeten had, maar stond met een weer op en staarde in het vuur. „Waarover gaat het, Mare?" „Het valt me zwaar het ,1e te ver tellen Armande. Zwaarder dan ik ge dacht had. Heb je die man die zich John Gower noemt, lief?" „Ja.'' Het klonk nauwelijks hoor baar „Zo is het." „Welnu dan! Vanavond, toen ik wat oude kranten doorbladerde, die ik uit New York had gekregen zag ik zijn portret. Hij heet niet John Go wer, hij is geen zeeman hij is de moordenaar van Leon!" Hij zag haar aan in de verwach ting, verbazing, ontzetting of erger nog in haar ogen en op haar gelaat te lezen. Hij zag niets van dat alles. Ze was gaan zitten, haar schouders waren wat gebogen, ze bewoog zich niet. „Maar ben je niet 1", verwon derd staarde hij haar aan, „niet ver baasd, niet „Neen," vermoeid stond ze op. „Ik weet het al een tijdje. Mare. Oh. niet geloof me in de tijd dat ik dat ik hem liefkreeg. Het was pas la ter, toen het kwaad geschied was, toen ik hem de gelegenheid had gegeven om zich een plaats te veroveren in mijn hart, dat ik er achter kwam. Ik zag zijn portret in een tijdschrift, dat Roger Lavergne me zond. De eigen lijke naam van dat meisje was Can- dace Prior. Met haar was hij verloofd en het was haar, die hij riep, die avond in het Witte Hert." „Armande!" zei hij hees. „Je wist het en je hebt niets gezegd, niets ge daan?" „Wat had ik moeten doen. Mare?" vroeg ze moedeloos. „O, ik heb het wel duizendmaal uitgedacht. Staat het aan mij, die zijn liefde had aanvaard, om me tegen hem te keren en hem te verraden? Ik weet, dat het jou, en elk weldenkend mens vreselijk en on menselijk moet toeschijnen, wat ik gedaan heb. Hij heeft Leon vermoord. Hij is gevlucht. Hij kwam hier dat hij juist hier moest komen! Maar dat hij mijn liefde zocht, de liefde van haar, wiens broeder help me. Mare Hij kwam naar haar toe en vatte haar hand. „Hierin kan ik je helpen. Ik had je al lang geleden kunnen helpen en zou 't zeker gedaan hebben als ik had kunnen dromen, wat Ie moet hebben uitgestaan." (Wordt vervolgd) ZATERDAG 9 JANUARI 1954 HILVERSUM I, 402 M.VARA: 7.00 Nws.7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.; 8.40 Idem; 8.55 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v. d. vrouw; 9.10 Gram. (Om 9.30 VVaterst.) VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld'" caus.; 10.05 Morgenwijding; VARA: 10.20 V. d. arb. i. d. continubedr.; 11.35 Viool en piano; 18.00 Orgelspel; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 VARA-Varia; 13.20 Accordeonork. en solist; 13.45 Sportpraatje; 14.00 Gram.; 14.30 Pianorecital; 14.58 Fanfarecorps; 15.20 „Eerst denken, dan doen", caus.; 15.35 Hawaiianmuz.; 16.00 Boekbespr.; 16.15 Kamerork. en solist; 17.00 Act.; 17.30 Gram.; 18.00 Nws. en comm.: 18.20 Rep.; 18.35 Lichte muz.; 19.00 Artistieke Staal kaart; VPRO: 19.30 ..Passepartout", caus. 19.40 „De Heidense Wereld, waarin het Christendom ontstond", caus.; 19.55 „De ze week", caus.; VARA: 20.00 Nws.: 20.05 Gevar. progr.; 22.00 Socialistisch comm.: 22.15 Weense muz.; 22.40 „Onder de pan nen", hoorsp.; 23.00 Nws; 23.15-24.00 Verz. progr. HILVERSUM II, 298 M. KRO; 7.00 Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.: 7.45 Morgengebed en lit. kal.; 8.00 Nws en weerber.: 8.15 Gram.; 9.00 V. d. huis vrouw; 9.40 Gram.; 10.00 V. d. kleuters: 10.15 Gram.; 11.00 V. d. zieken; 11.45 Gram.; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 Amus. ork. en Theaterkoor; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws. en kath. nws.; 13.20 Promenade ork. 14.00 Boekbespr.; 14.10 Gram.; 14.20 Eng. les; 14.40 Amateursprogr.; 15.15 Kron. v. letteren en kunsten; 15.55 Luchtmacht kapel; 16.20 Luchtvaartpraatje; 16.30 De schoonheid v. h. Gregoriaans; 17.00 V. d. jeugd; 17.55 Sport; 18.00 Lichte muz.; 18.15 Journ. weekoverz.; 18.25 Pianoduo; 18.40 Regeringsuitz.: „Atlantisch allerlei", een en ander over de 14 landen v. h. Atlantisch pact; 19.00 Nws.; 19.10 Gram. 19.20 Pari. overz.; 19.30 Gram.; 20.25 De gewone man; 20.30 „Lichtbaken"; 20.50 Gram.; 21.00 Gevar. progr.; 21.50 Act.; 22.00 Wedstr. in sterke verhalen; 22.30 Wij luiden de Zondag in; 23.00 Nws.: 23.15 Nws. in Esperanto; 23.22 Radio Philharm. ork.; 23.50-24 00 Gram. BRUSSEL. Vlaams. 324 M. 12.00 Ork. conc.; 12.30 Weerber.; 12.34 Operettemuz. 13.00 Nws.; 13.15. 14.15, 15.15, 15.45, 16.00 16.15 en 16 30 Gram 16.45 Engelse les; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.25 Europees jeugdconc.; 18.30 V d. sold.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.; 19.45 Cabaret; 2100 Accor deonsnel: 21.15 Gram.: 21.30 Accordeon- spel; 21.45 Gram.: 22.00 Nws.; 22.15 Verz. progr.; 23.00 Nws.; 23.05-24,00 Dansmuz. BRUSSEL, Frans. 484 12.00 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Verz. progr.; 14.15 en 14.30 Gram 15.30 Verz. progr.; 16.30 Lichte muz.: 17.00 Nws.; 18.45 Accordeon- duo; 19.15 en 19.25 Gram.; 19.30 Nws.; 20.00 Chansons; 21.00 Hoorsp.: 21.30 Mu zikale kruiswoordraadsels; 22.00 Nws.; 22.15 Lichte muz.; 22.55 Nws.; 23.00 Dans muz^ 23.55 Nws.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 3