WENNEKER
DE VREEMDELING
IN DE MIDI
Ons land in 1953
Maancl van t Donker
Aè
Textiel van de
kruidenier....
Poging tot moord
het OUDE jaar uit (|Sj
het N I EUWE jaar in S
Bij duisternis
maximaal 50 km.
RADIO
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 30 DECEMBER 1953
Cadeaustelsel
Neutraal
65 Ct. Onvergetelijk - Onveranderd
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
Hou je hand op
Boekenplank
Ook tweede „lijger"
gestorven
L. A. CUNNINGHAM
Wat werd er van Nederland in het
jaar 1953?Eén datum staat
voor altijd zwaar en zwart in het
boek der historie: 1 Februari St.
Ignatiusvloed. Bijna 2000 doden, een
schade van bijna een milliard, dat
waren de voornaamste verliespos
ten van enkele uren van waterge
weld. Nederlands veerkracht en
geestkracht. Nederlands goodwill in
het buitenland ook kwamen echter
door deze ramp pas goed aan het
licht. Een heroïsch reddingswerk
werd spoedig begeleid door prach
tige inspanningen van liefdadig
heidszin, van ingenieursvernuft en
onverdroten arbeidskracht. De do
den en het spoor van leed, dat ze
achterlieten, kunnen niet vergoed
worden. Doch wat binnen mensen
vermogen lag is geschied en ge
schiedt nog. Plannen werden gebo
ren om het deltagebied geheel van
de zee af te sluiten. Onze economi
sche draagkracht bleek weer zó
sterk te zijn, dat een omvangrijke
hulpverlening en schadevergoeding
kon worden georganiseerd. Ontroe
rend was het, hoe uit alle delen der
wereld bijstand toestroomde en nog
steeds blijft vloeien.
Deze enorme tegenslag kon zo
niet verhinderen, dat Nederlands
opgang naar nieuwe welvaart voort
schreed. De goudvoorraden stegen
met de maanden, de 'betalings- en
handelsbalans vertoonden over
schotten. Ondanks dt onverwachte
belasting met de gevolgen van de
watersnood, ondanks de anderhalf
milliard, welke de uitbouw der De
fensie nu ook weer vergde, ondanks
verdere verbeteringen in onze so
cial voorzieningen, werden nu ein
delijk belastingverlagingen op touw
gezet, welke iets betekenden, zo
wel voor de tussen de raderen ge
raakte middengroepen als voor het
zich al te gebonden gevoelende be
drijfsleven. Dit losser worden van
JJoe nodig het is, dat de regering
nu eens spoedig afkomt met
een wetsontwerp tot regeling van
het cadeaustelsel, is gebleken uit
..de oorlog", welke thans is ont
brand tussen de textieldetaillisten
en een aantal filiaalbedrijven in het
kruideniersbedri.jf. De betrokken
kruidenierszaken stellen, dat ze de
ze cadeaugeveri.j niet kunnen sta
ken, omdat anderen ook allerlei ca-
deaux verstrekken. Zo is dit een
sneeuwbal, die al verder rollend in
omvang toeneemt. Hoe groot die
omvang al is, kan blijken uit een
mededeling van een der filiaalbe
drijven: De jaarlijkse orders in la
kens en slopen van twee van de
gro.otste textiel-inkoop-combinaties
bii elkaar geteld, maken nog niet
één tiende deel uit van wat een van
de vrijwillige filiaalbedrijven in de
kruidenierssector in vier maanden
nodig heeft. „De kruideniers laten
Twente draaien", zegt het betrok
ken filiaalbedrijf.
Welke omvang de tegenzet der
textieldetaillisten nu zal aannemen,
moeten we afwachten. En wie weet,
hoe dit dan weer tot nieuwe vin
dingen van andere kant zal leiden.
Daarom moge de regering haar
studie omtrent het cadeaustelsel nu
spoedig doen uitmonden in een wet
telijke regeling. Anders vervallen
we van kwaad tot erger.
£)e „neutrale" Nederlandse Onder
wijzers Vereniging heeft in
haar jaarvergadering politieke
voorkeuren toch niet kunnen camou
fleren. De voorzitter duidde op een
periode, dat een P. v. d. A.-man aan
het hoofd van O., K., en W. stond,
als op een glansperiode en daarin
lag de suggestie, dat het onder ka
tholieke ministers mis is gegaan.
De voorzitter verbloemde geenszins,
dat de N.O.V. niet afkering is van
nieuwe schoolstrijd. De N.O.V. is
niet bereid, aldus de spreker, me
dewerking te verlenen aan de uit
breiding van de pacificatie tot an
dere takken van onderwijs, zolang
van confessionele zijde geen bereid
heid getoond wordt de problemen
van het huidige stelsel voor het la
ger onderwijs tot een voor beide
partijen aanvaardbare oplossing te
brengen. „Aanvaardbare oplossing"
wil zeggen, dat de voorrang van het
openbaar onderwijs moet worden
erkend. De „neutraliteit" van dit
onderwijzersgezelschap is hiermede
wel voldoende getekend.
de greep der staatsmacht is nog
maar in een beginstadium, doch het
wordt ook al op andere terreinen
zichtbaar en het valt samen met een
zekere verschuiving in de politieke
verhoudingen, waarbij de confessio
nele partijen elkaar beter gaan vin
den. Deze verschuiving werd mo
gelijk, toen in 1952 de anti's de
oppositieburcht verlieten en een
stuk meebreiden aan de brede ba
sis, het lievelingsdenkbeeld van
Professor Romme. Daardoor groei
de echter een zekere spanning tus
sen de twee grootste partijen, nog
aangewakkerd door bepaalde ge
beurtenissen bij de begrotingsbe
handeling: een loonmotie. welke de
socialistische minister Suurhoff min
der aangaam was, een waarschu
wing voor dezelfde minister terza
ke van het humanistische welfare-
werk, een tik op de vingers voor
Mansholt ten aanzien van het con
fessioneel landbouwonderwijs. In de
verkiezingscampagne voor de ge
meenteraden hadden deze partijen
scherper dan ooit tegenover elkaar
gestaan en uit het koffiedik der uit
slagen lazen beiden een overwin
ning. De wnd. voorzitter van de P.
v. d A. heeft trouwens met rauwe
rondborstigheid een paar malen be
toogd, wat voor politieke ondingen
hij eigenlijk ziet in de confessionele
partijen. Spreekt daaruit ook niet
enige vrees voor onderhandelingen,
waarin zich de Werkgemeenschap
der katholieken in de P. v. d. A. be
gaf, nadat de indrukwekkende
maanroep van de Kardinaal, op het
Kromstaffeest had geklonken? In
ieder geval is het zó, dat de draad
der onderhandelingen niet is afge
broken en 1954 ontvangt als erfe
nis een voortzetting der onderhan
delingen. Tot die erfenis behoort
ook een studie van wijze lieden,
die zich over het vraagstuk der een
heid hebben gebogen en wier rap
port drukkensgereed ligt. In de
K.V.P. is in ieder geval nieuwe
leefdrift gevaren. In April 1954 zal
bij de Statenverkiezingen kunnen
blijken, of versterking van innerlij
ke kracht en werfvermogen inder
daad doorzet. Van betekenis is
ook, dat de internationale contac
ten intenser zijn geworden en dat
daarbij samenwerking is ver
kregen met Christelijk-confessionele
partijen. De in de geestdrift van de
doorbraak dood-verklaarde politiek
op confessionele basis blijkt bij het
streven naar eenmaking van Euro
pa van heel wat deugdelijker ge
halte dan een socialisme, dat in
verscheidene landen scherp op de
nationalistische koers vaart.
De bewering, dat het socialisme
slechts vooruitstrevendheid garan
deert, gaat ook in de binnenlandse
politiek zeker niet op, waar de op
confessionele basis georganiseerde
katholieken vooraanstaan bij -de
drang naar een sneller opbouw der
P.B.O., die in commissies en rappor
ten dreigt verstrikt te worden. Het
is te hopen, dat er in 1954 nu eens
vaart in zal komen, opdat mede
daardoor de Staat ontlast kan wor
den van taken, waarvoor hij niet
geroepen en geschikt is. We moeten
ook hard verder op de weg der in
dustrialisatie. Op dit terrein zijn
in het afgelopen jaar ongetwijfeld
weer successen geboekt, met name
ook in het Zuiden, doch tevens rees
de vraag, of de hantering van het
begrip „noodgebieden" niet te be
krompen geschiedt. Van grote be-
tegenis kan worden het feit, dat een
principieel besluit viel omtrent de
stichting van een Tweede Techni
sche Hogeschool in Eindhoven. Te
leurstellend is nog altijd, dat de
waterstaatkundige ontwikkeling in
het Zuiden geremd blijft door het
uitblijven van een accoord omtrent
de waterwegen. De gehele ontwik
keling van de Benelux-gedachte
heeft trouwens een zeer teleurstel
lende fase moeten doormaken, om
pas in de laatste maanden weer licht
aan de kim te zien gloren. Zal 1954
de dageraad brengen?
Begin 1953 was het verhaal van
de zeven ontsnapten uit Breda nog
groot nieuws, er is in de loop der
maanden heel wat over te doen ge
weest en de helpers hebben terecht
gestaan. Maar van de zes_ weer ge-
pakten is er nog maar één in ons
land teruggekeerd. De overigen
worden door juridische staketsels
tegen terugvoering naar Nederland
beschermd. Tot grote vreugde van
degenen, die hun misdaden niet als
misdaden willen zien en in nieuwe
organisaties betogen, dat het Hit-
lerdom nog zo kwaad niet was. Maar
de overgrote meerderheid van het
Nederlandse volk vernam met in
stemming, dat openlijke propagan
da daarvoor in de kiem werd ge
smoord.
■^/oor de katholieken zal 1953 bi
zonder te boek blijven staan
als het jaar van een eeuw Krom
staf. Een grandiose viering stond
gelukkig niet in het teken van
„Hoera, we zijn er!" Dankbaarheid
om veel wat verworven werd, om
onze groei van niet-volk tot volk,
om het bereiken van de staat der
volwassenheid ging gepaard met de
bezorgdheid voor de geruisloze af
val, voor het doorvreten van sleur
en laksheid, voor het opdringen van
een modern humanisme met aan
matigende pretenties. Dit tekent
onze taak voor de „oekomst: het
verdiepen van het geloof het ver
sterken van de trouw aan het ker
kelijk gezag, het aankweken van
geestdrift voor de grootse taak van
dit uur: de herkerstening der sa
menleving. eerste voorwaarde voor
waarachtig 'geluk en waarachtige
welvaart. Ieder kan daaraan mee
werken door het trouw vervullen
van zijn plicht in de goede gestel
tenis. God moge er ons de kracht
voor geven.
(Advertenties
Dan kruidenierswaren van
de textielhandel
IWTAANDAG verstreek liet ultima-
tum. dat de gezamenlijke textiel-
detailhandelsbonden hebben gesteld
aan de vrijwillig "iliaalbedrijven. die
lakens en slopen cadeau geven.
In dit ultimatum werd gesteld, dat
deze vrijwillig filiaalbedrijven het ca
deau geven van textielartikelen vóór
28 December mor^t staken. Indien aan
dit ultimatieve verzoek geen gevolg
zou worden gegeven desbetreffen
de besprekingen waren reeds op niets
uitgelopen zou de textieldetailhan-
del een grootse tegenactie onderne
men.
De betreffende vrijwillige filiaalbe
drijven hebben aan dit verzoek geen
gevolg gegeven, zodat gisteren de
textieldetailhandel is begonnen met
een grote tegenactie, welke hierin be
staat, dat de textieldetailhandelaren bij
hun artikelen waardebonnen zullen
verstrekken, waarop bij kruideniers,
die niet met het geven van textielca-
deaux meedoen, gratis kruidenierswa
ren verstrekt zullen worden.
De actie zal een tijdelijk karakter
dragen en uitsluitend daar gevoerd
worden, waar ter plaatse vrijwillig
filiaalbedrijven in de kruidenierssec
tor textiel cadeau geven.
American cigarettes
Verdacht ziektegeval
Het op last van de Justitie ingestel
de deskundige onderzoek naar de
oorzaak der ziekteverschijnselen bij
zekere mevrouw O., in Den Haag,
heeft uitgewezen, dat vergiftiging de
oorzaak is.
De officier van Justitie heeft hierin
aanleiding gezien last te geven over
te gaan tot de hernieuwde aanhou
ding van de 49-jarige kappersbedien
de A. van W., als verdacht van po
ging tot moord op deze vrouw. De
verdachte is na zijn aanhouding ter
beschikking van de rechter-commis-
saris gesteld, die het verdere onder
zoek in deze zaak leidt. Van W. is
inmiddels opgesloten in het huis van
bewaring.
OOST-ROZEBEKE.
Jk mót U deze keer over 't Donker
schrijven, vermits het over d'n
„divorce", over d'n echtscheidink,
gaat. En, leest ge dat woorddan
peist gij, Ollanders, op „de wal en
de. sloot", op „van kwaad tot erger",
op 't zuuken bij 'n ander, waar 't
nie ligt opgeschept. Da's allesbehal
ve licht en t ies daarmee, dat ik
over Donker schrijf, 't Gaat over
'nnen Ollander. En dan zult ge
seffes zeggen: die ga nie rap van
z'n vrouw lopen. Én dan hebt ge
gelijk, 't Is nochtans in Antwerpen
gepasseerd. Ge weet: daar komen
veul Ollanders op de diamanten
beurs' Van goud en zilver zijn wij
allemaal zot-
Diejen Ollander had 'n vrouw en
twie kinnekes, alle vier mee onver
mengd oud-Nederlands bloed in 't lijf,
van vreemde smetten vrij. Dat zult
ge aanstonds vernemen. Maar de men
sen zijn tegenwoordig nie vies van
'n smetje, surtout as er 'n paar
frankskes mee te verdienen zijn. Ik
zal dieje mens, voor uw gemak, nou
maar Pietersen noemen. Pietersen
zegde tot zichzelf: 't ies in België
plezanter leven as in Olland. De con-
tribuusses zijn er wel even hoog as
in 't land, waar de mensen zingen,
da ze vrij en blij leven op hunnen
dierbaren grond, maar 'nnen Ollander
peist gemeenlijk, dat 'm slimmer is as
'nnen Belzjen employé. In België kunt
ge 's Zondags ook 'n mazzeltje maken,"
in België gaat ge veul gemakkelijker
doppen en uw vrouw en kinderen
doppen mee., ik wor Belzj, ik ga me
doen naturaliseren en me vrouw en
kinderen naturaliseren mee. Ik gaai
naar 't gemeentehuis, om., m'n licht
op te steken. Wa gaat me da kosten?
Pietersen is seffes gerenseigneerd:
„Awel, meneer, da kost u tien duu-
zend francs."
„Per kop?"
„Per kop."
„Da's veertig duuzend francs voor
man, vrouw en kinderen?"
,,'t les gelijk ge zegt, meneer."
(Advertentie)
GEEN MARKT
pIETERSEN krabt zich met z'n tien
nagels op z'nne kop en vraagt:
„Kan da nie minder, as ik met vieren
kom? Da's toch usance in de negotie.
En detail of en gros, da mot toch
verschil maken. Da's 'n principe waar
ik me, m'n leven lang. aan gehouen
heb., as 't nou nog voor twintig duu
zend kon, en dan is 't nóg 'n rib uit
me lijf."
,,'t Is ier geen markt van ongere
gelde goederen," snauwt d'n employé.
„Neeje, maar., geregeld gaad ier
alles toch ook nie."
De employé gooit 't vensterke van
z'n loket vqor de neus van Pietersen
neer en Pietersen gaat naar vrouw
en kroost om zeer ernstig over 't na
turalisatie-vraagstuk na te denken.
Hij zal en mót onderdaan van 't mak
kelijk landje worren, met heel z'n
gezin, maar., veertig duuzend?....
't Riekt naar z'n failliet. Pietersen
heeft fijne, rechtskundige relaties.
Die motten maar es inspringen, èn
gratis. Da's dure plicht voor landge
noten in 'n vreemd land.
En Pietersen heeft 't gevonden, hij
heeft z'n plan de campagne uitgestip
peld als 'n chef-staf. En, nadat-ie z'n
vrouw er van overtuigd heeft, dat
naturalisatiegeld bloedgeld is, z/gt-ie:
„Ik laat me van je scheiden."
„Scheiden??" 't Gaf even 'n huise
lijke atoom-ontploffing, maar hij stelt
haar onmiddellijk gerust: „Blijf sprin-
levend! 't Wordt 'n schijn-scheiding."
Voelt ge het nu aankomen? En, als
ik hier onwaarheid spreek, spreek ik
door de mond van 'n zeer geloofwaar
dig persoo, die mij met heilige ernst
verzekerd heeft, dat het aldus gegaan
is. Pietersen heeft 'n echtscheidink-
proces doen inspannen door z'n „fijne"
relatie en de scheidink i s uitgespro
ken. Vier en twintig uren later komt
de nieuwbakken vrijgezel-met z'n
schoon-ingeschreven papieren om na
turalisatie, betaalt z'n tien duuzend
francs aan de caisse van d'n ontvan
ger. Pietersen is Belzj geworren. En,
as 'nnen Belzj trouwt, worren z'n
vrouw en haar kinderen automatiek
Belzjen. De vrijgezel hertrouwt zo rap
as 't maar kan weer met z'n geliefde
vrouw, is zeer content, maakt 'n be
nefice van dertig duuzend francs.
GEWIEKST LICHT
17 N nu moet ge me goed verstaan:
ge hoeft geenen goochemen Ol
lander te zijn, om daar de lucht van
beet te krijgen. Ik weet zeker, dat er
Ollanders in België wonen, die zeg
gen: „as ik dat vooruit geroken had,
maar, masschient kan 't nóg." En ge
zult me vragen: noemt ge dat donker,
mij dunkt, 't ziet nog al aardig licht
in 't binnenste van diejen Pietersen.
't Akkoord, maar da's nie 't rechte
licht, da's gewiekst licht mee 'n
luchtje. En 't ies maar de vraag, wat
voor soort geweten ge er op na '#oudt
vis-a-vis de wetsvoorschriften. Maar
daar veegt Pietersen natuurlijk z'n
botten aan. En de Belzjen zelf hebben
daar ook geenen schrik van. Ge hebt
er nog nie van in de gazetten gelezen,
maar ge zult 't lezen.
De grote strades voor 't snelverkeer
in België zijn door „Openbare Wer
ken" afgekeurd. Ze hebben er borin
gen gedaan, en 't blijkt, dat d'n beton
op de meeste plekken veul te ondiep
is gelegd. Die mot 30 centimeters dik
zijn en op sommige plekken haalde
het maar zeven of tien. 't Gaat 'n
monster-proces worren. Zo ook mee
de regeringsgebouwen. Op 't residence
palace. waar 't ministerie van Open
bare Werken is, hebben ze maar wat
vuil op de facades geklatst. Dat wordt
'nnen dikke stert aan de proces-muis.
SUSKE VAN TESTELT.
„OUDE PROEVER" Z.O.G. fl. 7.70 p.ltr.
„OUDE WENNEKER" 7.25
„GOBLET" JONGE JENEVER,, 6.55
„GOBLET" CITROEN 6.05
COGNAC „DUJARDIN" 6.95
„WENNEKER" LIKEUREN 5.60 p
60 p. fis. I,
VERKRIJGBAAR IM
ALLE SL'JTER'JEH,
W
loslippigheden
van
LEONARD
70ALS U IN DE KRANT hebt kunnen lezen, wordt de twintigste-
eeuwse kapitalisten-klasse gevormd door de bedelaars. In, Am
sterdam bestaan broeders van het bietsende gilde, die daggeldjes van
vijftig gulden en méér bij moeder op tafel leggen. De wijken in de
hoofdstad zullen al wel onder enkele strebers verdeeld zijn, maar
anders zouden wij zeker een kans gaan wagen. Stel u voor: s morgens
begeven wij ons (als bedelaar vermomd) in onze eigen Packard naar
ons uitgangspunt laat ons zeggen het Rokin. We sturen de chauf
feur met een tientje op zak de stad in en beginnen zelf ons meelij
wekkende gelaat te exploiteren. Het régent guldens, zodat we ons
een delicate lunch in het Amstelhotel zullen laten serveren. Na de
middag werken we wat vaste klanten af, ons fondswerk zogezegd,
om tegen vijf uur, weer op het Rokin, de Packard te bestijgen, die
ons naar onze villa aan de Apollolaan brengt. Tezamen met onze
echtvriendin, die voor halve dagen met een marmot werkt en zodoen
de een eigen kapitaaltje kan verwerven, tellen we de ontvangsten,
met behulp van ons kasregister. Onderwijl vervangen vriendelijke be
dienden ons ambtsgewaad voor een gemakkelijk zittend, tweed cos-
tuum. „Foei, wat een zware dag was dat!", zeggen we tot onze echt
vriendin, die zich al kleedt om vanavond naar het concertgebouw te
gaan. Halt, daar gaat de telefoon! Ja. met de administratie van de
firma Handje, roepen wij in de hoorn. Wat zegt u? Wilt u een aalmoes
overmaken. Gironummer 131313. Juist meneer.
Ha wat een zaken zouden wij maken. We zouden een dagblad voor
bedelaars gaan uitgeven, dat we „Het gevertje" zouden dopen, We
zouden veel concerten bijwonen, genodigd worden op dure recepties,
we zouden veel aan liefdadigheid kunnen doen. En iedere week zou
den we ons even laten doorlichten. Want we zijn altijd op onze ge
zondheid gesteld geweest.
Naam
P)E RECHTBANK van de Zuid-
Afrikaanse stad Paarl heeft een
jonge neger, die wegens dronken
schap en nachtelijk gerucht was ge
dagvaard, tot een boete van twee
Pond Sterling veroordeeld.
„Hebben jullie wat tegen me?"
vroeg de getroffene.
„Ja," zeiden de rechters eerlijk.
Want de man heette Adolf Hitler.
EN
Kat
KAT kreeg te maken met een
grote rat, die maar door het
huis rond darde, alsof het niets was.
De kat was al een keer bij haar
baas apart geroepen, maar durfde
het niet aan de rat te lijf te gaan.
Zij dronk ten slotte echter in het
geniep een borreltje en kort daarop
was de rat het haasje.
Ziekenhuis
£)OOR de milde giften van
alle dorpelingen kreeg
men in Newport de beschik
king over een prachtig, zie
kenhuis. Er was plaats voor
135 patiënten, maar nu
schijnt er ineens iets niet te
kloppen, want zieken, ho
maar. Geen mens, die in New
port behoefte heeft aan een
kuur, met het gevolg, dat het
ziekenhuis al geruime tijd
leeg is. De milde schenkers
overwegen nu de directeur
tegen het hoofd te slaan om
fodoende ten minste een be
gin te maken.
Hond
LACKIEeen grote zwarte hond,
is een dagelijkse bezoeker ge
worden van het Gerechtshof in
Brenthord. Als hij de draaideur
niet open kan krijgen, blaft hij
net zo lang, tot een der bodes hem
komt binnen laten.
Het beest is er zelfs al aardig
thuis. Het licht het pootje, als dat
zo uitkomt en zelfs als dat niet zo
uitkomt en heeft reeds hooglopen
de ruzie met rechter Tudor Rees
gehad. Deze man had hem wars
van elke gerechtigheid in een
donker hoekje een trap tegen het
staartje gegeven.
Recht
""TWEE zestienjarige knapen in
Peoria (Illinois) hadden 'n loos
brandalarm gegeven. De rechter gaf
hun de keus tussen 25 dollar boete
de man, of zes Zaterdagen lang, het
koper in de brandweerkazerne
poetsen. Ze kozen het laatste, maar
nu moeten ze nog botje bij botje
leggen, om de man die hen heeft la
ten arresteren aan zijn premie van
20 dollar te helpen.
Filmsterren
WIA EEN advertenie in enige dag-
bladen zocht en vond de Franse
felmregisseur Paul Cadéac „300 fi
guranten met gangsteruitdrukkin
gen". Toen de opnamen bezig waren
kwam de politie eens een kijkje ne
men. Ze arresteerde er 22 echte
gangsters, die zich zelf ook wel eens
op 't witte doek wilden zien.
Opa's baard biedt uitkomst.
jyjet ingang van 1 Januari 1954 zal
het verboden zijn de zgn. Sealed
Beam koplichten te voeren. Ingevolge
de laatste wijziging van het Wegen
verkeersreglement zullen met ingang
van die datum de koplichten van alle
motorrijtuigen moeten zijn uitgerust
met een gloeilamp „waarbij de niet
verblindende lichtbundel wordt te
weeggebracht door een gloeidraad,
welke aan de onderzijde is afge
schermd door een kommetje".
De practijk heeft uitgewezen, dat
het door deze lampen uitgestraalde
licht zo gering is, dat men slechts een
meter of 40 zicht heeft.
Om dus ongelukken te voorkomen,
wijzen de samenwerkende verkeers-
organisaties er met nadruk op, dat in
verband met de remafstand de toe
laatbare rijsnelheid maximaal 50 km.
per uur mag bedragen.
waren jongen van een tijgerin en een
leeuw. Men zal proberen opnieuw lij-
gers te fokken
Qok het tweede „lijgerjong" van de
dierentuin van Pretoria is thans
gestorven. Een week geleden stierf het
eerste van een paar, dat een maand
geleden ter wereld kwam. De lijgers
DE VEROVERING VAN
MOUNT EVEREST
Een actueel boekje in de Prisma
reeks van Het Spectrum. Nu voor het
eerst in de geschiedenis der mensheid
's werelds hoogste berg, de Mount Eve-
ret. werd bedwongen, zal er zeker gro
te belangstelling bestaan voor een be
schrijving van de pogingen in de voor
afgaande jaren, welke dit succes in
hoge mate hebben voorbereid. De
Schotse Alpinist W. H. Murray was
de aangewezen man om dit relaas te
boek te stellen. Want hij heeft na de
oorlog in het grensgebied tussen Tibet
en Westelijk Nepal aan verscheidene
ontdekkingstochten deelgenomen. Uit
zijn rustige zakelijke beschrijvingen
rijst toch de grootsheid van deze avon
turen op. die letterlijk en figuurlijk
een climax vindt in het laatste hoofd
stuk, waar de geslaagde tocht aan de
orde komt. En als leidmotief van het
geheet klinkt de laatste zin: Want
zoeken en onderzoeken en ontdekken
zit ons allen in het bloed Het boek
je is ook geïllustreerd met mooie
foto's.
door
„Mij beklagen? Ik heb medelijden
niet nodig, mademoiselle! Jij. die be
sproken. aangestaard, zelfs gehaat
wordt, jij bent te beklagen".
„Ik heb er ever. weinig behoefte aan
als jij. En je trekt je toch zeker niets
aan van de praatjes van de mensen,
die je steeds als boeren hebt gemin
acht".
„Dat is het nu juist! Omdat ze boe
ren zijn. rust op ons de taak. onze
stand hoog te houden tegenover hen"
„Nu. ik heb geen hunner kwaad ge
daan. Je praat onzin. Ulric". Zij vouw
de zuchtend de handen achter het
hootd. „Ik kan enkel mijn eigen weg
gaan Ik bid God. dat ik goed mag
weten welke weg dat zijn moet en
daarom ga ik die".
„Wat vertel je me daar allemaal i
Er is toch nietHemel! Je wilt me
toch niet wijsmaken, dat er werkelijk
iets is tussen jou en die vent
„Men noemt het liefde. Ulric", fluis
terde zij. dromerig in het vuur sta
rend. „Liefde weet je. Een vreemd en
wonderbaar iets. Als je het eenmaal
kent. bestaat er verder niets meer voor
je".
„Liefde!" Ulric's mond viel open.
„Li efde voor dien Je schertst. Het
is weer een van je grappen.Gunst
hoe kun je op die man verliefd wor
den?"
„Ja. dat is een 1 de eigenaardig
heden van de liefde, broer. De vragen,
die je aan de gewone levensdingen
kunt stellen, zijn op de liefde niet toe
passelijk. Ze leent zich voor geen vra
gen noch analyse. Je zegt „waarom"
en „hoe". Mijn antwoord is, dat ik
het niet weet. Het is zo, dat is alles
wat ik zeggen kan".
„Je lijkt heus wel krankzinnig, Ar-
mande. Geen wonder, dat die stom
me kerels je voor een heks aanzien".
..Ja" prevelde zij. „een heks. Weet
je. Ulric. ik zou best een heks willen
zijn. Om grote macht te hebben, maar
alleen over het kwade. Ik zou een
vriendelijke heks zijn en het kwaad
temperen, uitroeien, in goed verande
ren. En" handig gaf ze het gesprek
een andere wending „ik zou in
Beausejour beginnen. Ik zou alle bran
dewijn in water omtoveren, ik zou het
huis opknappen, nieuwe tapijten op de
vloer, nieuw behangsel op muren, hier
en daar nieuwe meubels In de kamers.
In de stallen zou ik, met één zwaai
van mijn toverstaf, een paarden zet
ten en in de schuren wagens. Ik zou
ze
„Ik praat niet verder met je", zei
Ulric onverstoorbaar. „Ik heb met jou
en alles afgedaan.
„Volstrekt niet".
Ineens zat ze rechtop en keek hem
woedend aan. „Jij bent het hoofd van
de familie. Hoe kun je beweren, dat
je met alles heb afdegaan! Een grote
taak. een mannentaak, rust op jou".
„O ja"? Doe jij het liever met je
toverij. Spreek een paar toverformu
les uit. Bezorg ons enige zakken goud
stukken".
„We hebben geld mijn geld
Leons
„Ja, Ja. zeker".
„Maar daarover zou je verantwoor
ding afleggen. Al lang geleden had' je
dat zullen dogn. En je hebt het ver
schoven, met opzet uitgesteld, geloof
ik. Ik heb een recht om te weten. Ik
moet het weten. Als je dan niets voor
Beausejour wilt doen. moet ik het zelf
doen en jij moet mij de middelen daar
toe verschaffen."
„We zullen wel zien". Ulric werd
zenuwachtig. „Het is jammer vre
selijk jammer". Hij sloeg een veronge
lijkten toon aan en zijn gezwollen,
bloeddoorlopen ogen keken bijna wee
moedig.
„Wat is jammer?" Het was moeilijk
om het geduld met hem niet te ver
liezen. Ze kende die verongelijkte toon,
die ongelukkige blik. „Het verval ron
dom ons?"
„Nee. nee. Ik bedoel dat jij en Ro
ger
„Nooit."
„Daarom zeg ik toch, dat het zo
jammer is. Dan had je met het huis
kunnen doen wat je wilde. Je had het
kunnen afbreken en opnieuw opbou
wen als je er lust in had. Maar dat
zou je niet; je zou je verder niet be
kommeren om deze oude kast en deze
mijlen slijk".
„Ulric", haar stem klonk vrien
delijk „de hemel zij je genadig als
je dit huis beschouwt als een oude
kast en de uitgestrekte landerijen als
mijlen slijk
„Maar
„Dit, is nog steeds een edel huis.
De hoekpijlers zijn Liefde en Hoop en
Vertrouwen en Kracht. Op die funda
menten is het gebouwd. Geen verval
kan hen ooit aantasten, de tijd deert
hen niet, want ze zijn eeuwig. En deze
grond is van ons hej tiet levens
bloed van ons volk steekt in deze
grond. En je praat zo! Hoe kun je
zo spreken?"
„Ik nu, ik beschouw het anders
dan jij doet", gromde Ulric. „Alle
machtig, ik heb evenveel familietrots
als jij. Ik ben een, de Vysart. Dat ver
geet ik niet. Maar ik gebruik mijn
verstand. Ik weet, wanneer ik over
wonnen ben of wanneer het niet meer
de moeite is met iets dbor te gaan. Dat
is rijp beraad; wat jij hebt is kinder
achtig idealisme, een massa dwaze, ro
mantische ideeën, die je niets dan ont-
gooschelingen zouden opleveren".
„Dan heb ik ze tenminste gehad".
„Een schrale troost".
„Goed!" Ze stond op. want de etens-
oel ging. „Ik vrees, dat we het nooit
eens zullen worden, Ulric. Jammer.
Ik zou gaarne jou aan mijn zijde heb
ben maar als dat niet kan, zal ik
alleen strijden".
„Ja", zei Ulric cn glimlachte tegen
de slanke, rechte schouders voor zich.
„dat zul je".
(Wordt vervolgd).
DONDERDAG 31 DECEMBER 1953.
HILVERSUM I 402 METER. KRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed
en lit. kalender. 8.00 Nws. en weerber.
0.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Gram. NCRV: 10.00
Gram. 10.30 Morgendienst. KRO- 11.00
Voor de zieken. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch
concert (12.30 Land- en tuinbuowmeded.)
12.33—12.40 Voor de boeren). 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nws. en Kath. nws. 13.20
Gram. 13.45 Koorzang en dankwoord.
NCRV: 14.00 Kamermuziek. 14.28 Gram.
14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.25
Idem. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Pianokwar
tet. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Emigran
ten-groeten. 18.15 Gram. 18.30 „Dienen",
caus. 18.40 Gram. 18.50 Nws. en weerber
19.00 Kerkdienst: 20.15 Vocaal ens. en
sol.; 20.45 Gram.: 2 45 Terugblik 1953:
22.45 Gram.: 23.00 Nws. en S.O.S.-ber.;
23.15 Groeten en Oudejaarsindrukken uit
verre Gewesten: 23.25 Vocaal kwart.;
23.35 „De avond van het jaar", toe-'
spraak: 23.55 Rep.: 24.00 Klok: 0.01 Ca
rillon: 0.03 Nieuwjaarswens; 0.08 Delft
roept U op! KRO: 0.30 Nieuwjaarswens:
0.35—2.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. AVRO: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening; AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram.: 9.00 Morgenwijding; 9.15
Koorzang; 9.30 V. d. huisvr.; 9.35 Gram.;
ork" Ti k'ELU'ers: I1/00 Concertgebouw-
ork., 11.4o „Het is niet waar", caus.- 12 00
?2a?oe ieiodPlan°L 12„25 In 'l spionnetje;
ïaJ.oU Land- en tuinb. meded 12Or-
gelspel; 12.50 „Uit het bedrijfsleven"^
13.00 Nws.; 13.15 Meded. cn gram.: 13.25
Lichte muz.; 13.55 Cabaret; 14.30 Kamer.
ïïm -k I5'°° V' d' zieken: 15'45 Gram.;
16.00 ..Tussen vier en vijf"; 16.45 V d
jeugd; 17.30 „Bill Sheriff en zijn prairie-'
S™ h°or|p", 17 45 Regeringsuitz.: Mr
Th. Bot. Nederland en de wereld"- 18 00
Nws.; 18.15 Sportproblemen; 18.25' Rep.
of gram.; 18.30 Pianowedstr. voor kinde-'
ïo"Vn VnR?: 19 00 "Voor de eerste maal"
19.30 Oudejaarsavonddienst; 20.45 Dit
jaar", toespr.; 20.55 Nws.; AVRO- 21 00
Gevar. muz.; 22.15 Gram.; 23.00 Nws
23.15 Strijkork.; 23.30 Gram.; 23.45 Toespr'
door de Comm. v. d. Koningin in de
prov. Zeeland; 23.55 Muz.; 24.00 Jaarwis-
selm m Staatsmijn „Laura"; 0.03 Nieuw
jaarswens; 0.10 Gram.; 0.30 Nieuwjaars
wens; 0.40-2.00 Gram.
BRUSSEL, Vlaams, 324 M. 11.45
Gram.; 12.15 Pianomuz.; 12.30 Weerber
12.34 Filmmuz.: 13.00 Nws.; 13.15. 14.00 en
14.15 Gram.; 14.30 Franse les; 14.45, 15 20
en 16.50 Gram.; 16.00 Ork. conc.; 16 55
Gram.; 17.00 Nws.; 17.10 V. d. kind 18 00
Gram.: 19.00 Nws.; 19.40 Gram.; 19.50
Idem; 20.00 Cabaret; 22.00 Nws.; 22.15-
24.00 Afscheid a.h. jaar 1953.
BRUSSEL, Frans. 848 Hf. 12.00 Gevar
muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Gram.; 14.30 Ork.
conc.; 15.10 Idem: 16.05 Lichte muz.; 17.00
Nws.: 17.15 en 19.00 Gram.: 19.30 Nws.-
22.00 Nws.; 22.15 Gram.; 22.55 Nws.; 23.00
Gram.; 0.04-1.00 Gram.
