Er zijn honderden variaties op het
SIAMESE TWEELINGEN
marskramer stelde zich voor
als schoonheidsspecialist
thema der
V
Wetenschap
Mijn dochter hanteert 'n lepel
nop' voor vele raadselen
Glamour: nu ook
voor Natascha?
Brief van Joke
De 13e Fashionweek
Voorjaarscollecties met
verrassende kwaliteiten
A msterdam
Een bewaarplaats
voor aardappelen
DE BOTERHAM IS OOK BELANGRIJK!
Geuren
uit de
keuken
VRIJDAG 27 NOVEMBER 1953
Chang en Eng: wereldberoemd
Groen ten -kalen cler
7/V het Friese dorpje Mo-
lenend is korte tijd ge
leden een Siamese twee
ling ter wereld gekomen,
en, zoals te begrijpen is,
heeft dit geval in medi
sche kringen sterk de aan
dacht getrokken, temeer,
daar dit - voorzover be
kend de eerste samen
gegroeide tweeling is, die
in ons land levend is ge
boren. De kinderen, die
met de voorkant van het
lichaam zijn samenge
groeid, zullen wellicht
kunnen worden geschei
denhoewel de kans groot
is, dat zij bepaalde vitale
organen gemeen hebben.
Wanneer deze tweeling
b.v. over slechts één stel
nieren beschikt, wordt
separatie in elk geval voor
één van beide kinderen
een noodlottige ingreep.
Overigens kan men in het
Friese geval nog niet de
juiste diagnose stellen,
omdat de kinderen nog te
jong zijn om te worden
doorgelicht.
Immers, door middel
van Röntgen-onderzoek
zal men /tas met volledige
zekerheid kunnen vast
stellen, hoe de situatie
ligt. Toch zijn er in de ge
schiedenis verschillende
gevallen bekend van Sia
mese tweelingen, die met
succes werden geschei
den. De eerste maal, dat
zulk een poging tot sepa
ratie werd ondernomen,
betrof „de" Siamese twee
ling, de wereldberoemde
Chang en Eng, die aan de
heup waren samenge
groeid.
r^eze klassieke Siamese tweeling is niettemin als één
individu gestorven. Tijdens het leven van de twee
ling waren er tientallen malen chirurgen komen opda
gen, die wilden proberen Chang en Eng te scheiden. Tot
de operatie werd echter pas besloten, toen één van bei
den op ruim zestigjarige leeftijd een longontsteking op
liep en stierf. Terstond werden er maatregelen genomen,
om het dode lichaam van het nog levende los te maken,
doch toen de operatie zou beginnen, bleek ook het nog
levende deel van de tweeling te zijn gestorven. Uiter
aard werd de separatie tóch verricht, doch al heel spoe
dig bleek, dat de tweeling bepaalde onmisbare organen
gemeen had, en dat scheiding tijdens het leven dus on
mogelijk zou zijn geweest.
De Siamese tweeling is bekend geworden over de ge
hele wereld. Chang en Eng lieten zich op kennissen,
maar ook in de collegezalen der universiteiten bekijken
en onderzoeken en op die manier verdienden ze in korte
tijd een vermogen. Zij leefden zo normaal als dat onder
hun omstandigheden kon: zij waren getrouwd met twee
gezusters en ze hadden 32 normale kinderen, waarvan
het laatste vorig jaar is gestorven.
Chang en Eng, de Siamese tweeling die wereldbe
roemd is geworden. Door zich op kermissen en aan
medici te vertonen, verdiende deze tweeling een
vermogen. i.
Het wonder van
de celdeling
Chang en Eng hadden elk een fraai
buitenhuis. Met hun vrouwen leefden
ze beurtelings een maand in het huis
van de één en daarna een maand in
het huis van de ander. Uit hun le
vensbeschrijvingen blijkt, dat zij zeer
tevreden leefden. Evenals bij normale
tweelingen het geval is, hadden zij
grote liefde voor elkaar. Wat de één
wenste, dat wilde de ander ook.
De eerste vraag, die in dergelijke
gevallen het eerst bij ons opkomt is:
hoe ontstaat eigenlijk een Siamese
tweeling? De wetenschap heeft hierop
slechts ten dele een antwoord kunnen
vinden. Ons uitgangspunt moet zijn,
dat we bij gevallen van Siamese twee
lingen niet kunnen zeggen, dat twee
wezens aan een zijn gegroeid al zou
men dat bij oppervlakkige waarne
ming wel denken. Het is echter pre-
cies andersom. Een Siamese tweeling
is evenals een normale één-eiïge
twee-ling, slechts één individu, dat
zich door bepaalde oorzaken in
tweeën heeft gesplitst. Bij een gewone
tweeling is deze splitsing volkomen;
althans het éne individu komt als
twee zelfstandige wezens ter wereld.
Bij een Siamese tweeling is de deling
niet volkomen geweest.
„Kanker"
CE zijn tientallen variaties bekend
op het thema ..Siamese" tweelin
gen. Daarvoor behoeven we niet eens
te rade te gaan in de dierenwereld,
waar gevallen van onvolkomen cel
deling veelvuldig voorkomen. Men
denke slechts aan het befaamde kalf
met twee koppen of vijf poten, dat
op geen enkele boerenkermis mag
ontbreken.
Het sterkste spreekt wel het geval
van een Chinese student, die bij het
begin van de tweede wereldoorlog
De Canadese vijfling Dionne be
hoort tot de „sterke staaltjes" van
de natuur op het gebied van cel
splitsing.
in
zou
Engelse televisie
beetgenomen
RICHARD AFTON, die over de
Engelse televisie een wekelijks
programma voor de vrouw verzorgt
waarin een visuele voorstelling van
haartooi, schmink en „make-up" een
erote plaats inneemt, bracht op 4
November j.I. de TV-kijksters een
Belangrijke nieuwigheid.
Een expert met lange ervaring
vnJ ?Stüd!°'s van Hollywood
daad n!, ^nJse vrouwen. die inder-
leren no— s 'lee' wat hunnen
is de vrm,°nSv-fren' hoe het "logeh.ik
te vpriiéoi charme aanzienlijk
van J een 3uist gehruik
liike knsm^e'i. haarcrême en derge-
televis?«?b e Pr°ducten. Vóór het
scheen S""! van de B.B.C. ver
een t»,of zekere heer Kostelanetz,
met sterfa Iange gehaarde man
gedurende Anie™kaanse tongval, die
Wrïï dnetal minuten uit-
egde hoe hij een nette vrouw als de
n„J ?e a<ltrit:e Audrey Hurst, die
l stond, door een aangepaste
naartooi tot een werkelijk wonder
zou maken.
Na deze korte uitleg verdween hij
Aan het slot van het programma ver
scheen hij opnieuw met zijn „model"
om het resultaat van zijn werk te
laten bewonderen. Naar het schijnt
waren heel wat TV-kijksters veeleer
ontgoocheld doch dat gebeurt wel
meer en wekte daarom nog niemands
argwaan.
Nu veertien dagen later, is echter
ontdekt, dat mister Kostelanetz niet
alleen geen Hollywoodiaanse schoon
heidsexpert is, maar een doodgewone
marskramer uit Salisbury, waar de
man op het stadsplein iedere dag
badzout, zeep en brillantine verkoopt.
Staatskleermakers met
gebrek aan fantasie
DE RUSSISCHE vrouwen willen
glamour, elegantere kleding,
veriijnde parfums en meer beko
rende schoonheidsmiddelenaldus
blijkt uit brieven aan de bladen.
Zij vragen aantrekkelijker modellen
van kleding, zoals afgebeeld in de
modetijdschriften en betere kwaliteit
in plaats van de „als een zak om het
lichaam hangende kleren, de krim
pende stoffen, en vloekende schelle
kleuren."
Sommige vroir en beklagen zich
)ver het werk van de staatskleerma-
kers en over de vaak- door boeren-
motieven geinspireerde patronen. De
lijn moet „gecultiveerd'' zijn, aldus
lezeressen van een modeblad.
voor de militaire dienst werd opge
roepen. Evenals alle andere candida-
tcn voor het leger, werd deze jonge
man doorgelicht en daarbij ontdekte
de röntgenoloog een vreemd gezwel
ter hoogte van het middenrif. De dia
gnose luidde „kanker" en de student
werd afgekeurd.
Merkwaardig was echter in dit ge
val, dat de jonge Chinees nooit last
^/ANMORGEN bracht de post me
een brief, waarvan ik het hand
schrift met een plotselinge ontroe
ring herkende. Die ronde, bijna
trouwhartige letters; zij deden me
onmiddellijk denken aan Joke. Eens
mijn trouwste vriendin. Dat was
nog in onze meisjestijd, toen zij zich
voorbereidde op haar taak van
maatschappelijk werkster en ik al
die grote vreugden onderging van
een meisje, dat weldra zal gaan
trouwen. Juist in die tijd gingen we
geweldig in elkaar op. Menige
avond zaten we urenlang te praten
over de dingen, die ons toen bezig
hielden. Voor ons allebei, zo staan
de op de drempel van het werke
lijke leven, doemden belangrijke
vragen op. We gingen voor het eerst
denken over God en Zijn bedoelin
gen met de mensen, over goed en
kwaad en over liefde, In onze on
zekerheid grepen we elkaar vast en
probeerden zo die weg te zien door
de nevel van de toekomst heen.
Op de avond voor mijn trouwdag,
die het begin van de scheiding tus
sen Joke en mij zou betekenen,
praatten we lang en ernstig over
de waarde van de vriendschap tus
sen ons. We beseften allebei hoe
anders die vriendschap was ge
weest dan dat, wat je normaal als
„vriendschap" onderscheidt. Dit
was niet een gezellig samen naar de
bioscoop gaan en het sturen van
cadeautjes op verjaardagen en met
van het gezwel in zijn lichaam had
ondervonden. Toch besloot hij enkele
jaren later, het gezwel langs opera
tieve weg te laten verwijderen.
Wie schetst de verbazing van de
chirurg, die deze jongeman behan
delde, toen hij inplaats van een kan
kergezwel een flink uitgegroeid
embryo in het lichaam van zijn pa
tiënt vond! De verklaring lag hier
voor de hand. Ook dit was in eerste
voege een geval van celdeling ge
weest, dat zich echter niet had door
gezet. Inplaats van, zoals bij de
Siamese tweeling, één individu in
tweeën gesplitst te worden, was hier
het ene lichaam om het andere
heengegroeid.
Dit is de eerste maal geweest, dat
een jongeman zijn eigen broer ter
wereld bracht. Zoals te begrijpen is,
had het kind alleen geleefd in de
enkele maanden, die aan de celdeling
vooraf gingen.
De drempel
LIET is tegenwoordig ook mogelijk
op kunstmatige wijze een derge
lijke speling van de natuur tot stand
te brengen. Het verlangt van de we
tenschap geen grote moeite om bij
lagere dieren velerlei soorten Sia
mese tweelingen te doen ontstaan.
Dit gebeurt, door na de eerste cel
deling, de kiem gedeeltelijk in te
snoeren. Vooral de watersalamander
is tot dusverre een dankbaar proef
object gebleken.
Behalve interessant zijn deze proe
ven van het grootste belang voor die
jonge tak van wetenschap, die zich
speciaal met de studie der cellen be
zighoudt. De wetenschap wordt hier
welhaast Goddelijke kunst, doordat
zij staat op de drempel van het leven.
Misschien zal zo ook eens de
dag aanbreken, dat men nog
vóór de geboorte van een Sia
mese tweeling die toch in de
meeste gevallen tot een onge
lukkig bestaan is gedoemd
kan ingrijpen. Dan zal de we
tenschap metterdaad geworden
zijn de dienares van het leven.
Sint-Nicolaas. Het was een belan
geloos met elkaar verbonden-ziin.
Toen nam het leven ons beiden
op. Joke werd aangesteld in een
provincieplaats in het Noorden en
ik was al spoedig moeder. In het
begin schreven we lange brieven
over en weer en daarin vertelden
we elkaar hoeveel er van onze
verwachtingen was uitgekomen.
Toen beperkte de correspondentie
zich tot gelukwensen bij verjaarda
gen, gekoppeld aan informaties
naar gezondheid en tenslotte hield
het geheel op.
En nu sta ik plotseling, jaren Ia-
ter, met een brief van Joke in mijn
hand. Wonderlijk; het is alsof die
brede stroom van jaren, die er ligt
tussen toen en nu, volkomen is weg
gevallen. „Ik moest vanavond in
eens aan je denken," schrijft Joke,
„en eerlijk gezegd schrok ik daar
van. Want je' bent maandenlang,
ja misschien wel jarenlang, hele
maal uit mijn gedachten wegge
weest. En hoe kom ik er nu toe, je
te schrijven? Nu ik deze woorden
op het papier zie staan, is het als
of we elkaar gisteren nog gespro
ken hebben en dat geeft me ver
trouwen om deze brief af te ma
ken en te versturen. Er zit met een
vraag dwars, die ik je moet voor
leggen." En dan vertelt Joke, hoe
ze verkering heeft gekregen en hoe
zij, die haar hele leven in dienst
heeft willen stellen van de maat
schappij, nu is beginnen te verlan
gen naar het huwelijk, naar kinde
ren vooral. „Is dit geen verlooche
ning van de belofte, die ik vroeger
God en mezelf heb gedaan!"
JTNKELE uren na het lezen van
deze brief, zit ik zelf te schrij
ven, met gloeiende wangen. Dank
baar ben ik, o zo dankbaar, want
ik begrijp nu pas ten volle, hoe goed
en diep een vriendschap kan zijn,
dat jaren van scheiding geen bete
kenis meer hebben. Echte vriend
schap is als een bron die altijd
stroomt. Zolang je niet dorstig
bent, heb je er geen behoefte aan
de bron te zoeken, maar nauwelijks
kondigt de dorst zich aan, of je
gaat de weg, aan het eind waarvan
je de bron weet- De bron, die altijd
stroomt, ook al sta je er niet naast
om het altijd bekoorlijke vloeien
van het water gade te slaan.
Vriendschap is één van de rijkste
gaven van God. Zij is er niet om de
tijd te doden, maar om hem te doen
léven.
LIESBETH
IJ kennen Amsterdam als centrum van handel èn als
middelpunt van kunst en cultuur; het is bij gratie
van de welvaart dat kunsten en wetenschappen kunnen
bloeien en daarom gaat zij zo graag en goed, hand in hand
Nu is in de loop der jaren in deze schilderachtige en be
drijvige stad een industrie groot geworden die de meest
sprankelende geestesgaven in zich verenigt; de dames-
confectie. Men kan deze bedrijven zien vanuit de zake
lijke hoek, toch zal de charme van lijnen en materiaal de
beschouwer betoveren! De werkers in deze bedrijven heb
ben een hart voor schoonheid en een brein voor cijfers.
Deze combinatie van hoofd en hart brengt een industrie
voort, die zulk een belangrijke plaats in de wereld gaat
innemen, dat geen buitenlands inkoper zijn seizoen zal
inzetten zonder terdege rekening te hc" 'en met de Am
sterdamse collecties. De verschillende confectiebedrijven
daar, hebben een stichting in het leven geroepen en van
16 tot 21 November werd de 13e Amsterdam-Fashionweek
gehouden.
Een royaal vallend mantelpakje in fan
tasie tweed. Geheel Nederlands fabri
kaat- (Milo - Amsterdam).
U\E leden die bij deze stichting zijn
aangesloten, hebben in deze week
hun voorjaarscollecties aan de buiten
landse inkopers getoond. Eerst tegen
begin December zullen de Nederland
se inkopers hun keus kunnen maken.
De conclusies die wij trokken na
een bezichtiging van de show, zijn
deze: Het komend voorjaar zal iets
kortere rokken brengen, maar met een
grote zoom, want de koper bepaalt
zelf de lengte! Ceintuurloze japonnen
zullen met ceintuur geleverd worden
om de smaak van het publiek te ge
rieven. De ligne-princesse is en vogue,
ook voor mantels; de aangesloten man
tel begint aardig op de swagger „in
te lopen". Tailleurs blijven geliefd
voor elk uur van de dag, van ochtend
tot avond-uitvoering, en veel succes
oogstten de 3-pièces, bestaande uit
Enkele mantels en tailleurtjes van
de fa. Stikke in Amsterdam.
mantelpak gecompleteerd door 'n wijd
kort jasje. Normaal ingezette mouwen
komen nagenoeg niet meer voor en
van de mantels worden ze bij voor
keur tot 3, 4 lengte opgestroopt!
De stoffen
IV/IEER nieuws dan in de lijn, is er
te vinden in de stoffen. Favoriet
voor mantels en pakjes waren kam-
garen en alpaca, maar vaak in zulke
combinaties dat, een textielexpert nog
voor een zoekplaatje zit: wol gemengd
met zijde; zijde met nylon; wol, lin
nen, katoen en mohair tot een zacht
glanzend weefsel verwerkt. Wij, leken
kunnen alleen maar zeggen dat het
mooi en vooral gedistingeerd was en
zeker ook erg practisch want. de mees
te stoffen met wol zijn kreukherstel-
lend en dikwijls regenafstotend. Voor
de zomer werd veel katoen en zware
popeline gebruikt.
TTET BEWAREN van aardappelen
-*-1 in de winter vereist enige zorg,
maar de mens zou de mens niet zijn.
als hij niet een middel gevonden had
om het zichzelf zo eenvoudig moge
lijk te maken. Dat middel is ten
minste voor gebruik thuis de aard-
appelkist.
sneetjes brood door het
kaasbeslag halen en vlug
aan weerskanten bruin
^/OOR ONZE GEZONDHEID is het van belang, dat
zowel de broodmaaltijden als de warme maaltijd
goed zijn samengesteld. Wij schieten er niet veel mee
op als onze warme maaltijden op de juiste manier
opgebouwd zijn en wij bij het brood alleen thee drin
ken en op het brood uitsluitend zoetigheid of vet
eten. Deze belegsels en drank voorzien ons namelijk
niet van de eiwitten, vitamines en andere voedende
stoffen, die wij nodig hebben. Melk en een hartige
belegging behoren erbij en liefst ook een deel van
het fruit, dat wij dagelijks gebruiken of anders wat
rauwe groente.
Het is verstandig om iedere dag een boterham met
kaas te eten. Kaas is een zeer gezonde belegging.
Wanneer het laatste eindje kaas te hard is om in
plakjes gesneden te worden, kunnen we het geraspt
door een beslagje mengen en er hartige wentelteefjes
mee bakken. Dat is tevens een mooie verwerking van
het stuk oud brood, dat nog in de broodtrommel ligt.
Kaasboterhammen
(10 stuks)
200 g oud brood, 100 g
bakmeel of bloem met
een theelepel bakpoeder,
2 dl melk. 75 4 100 g ge
raspte belegen kaas. zo
nodig een weinig zout,
boter, margarine of olie.
Het brood halveren, en
in dunne sneetjes snijden
Het bakmeel of de bloem
met het bakpoeder aan
mengen met de helft van
de melk tot een dik glad
papje. Dit verdunnen met
de rest van de melk. De
kaas er door roeren en zo
nodig een weinig zout. De
bakken in hete boter, mar
garine of olie. De sneetjes
warm opdienen.
Groen in de pan.
100 g (een klein struikje)
andijvie, 75 g winterpeen,
een kleine ui, peterselie.
2 eieren, zout, boter, mar
garine of vet.
De groenten schoonma
ken, de andijvie, winter
peen en het peterselie-
grocn fijnsnijden, de ui
raspen. De eieren losklop
pen met een weinig zout.
In een koekenpan boter,
margarine of vet heet ma
ken. De groenten er even
in omscheppen. De eieren
er vlug over schenken en
de massa 14 2 minuten
voorzichtig roeren totdat
het ei gestold is. Het ge
recht warm opdienen.
Visbelegsel
Een rest gekookte vis van
100 a 150 g, een kleine ui,
een augurkje, peterselie. 3
eetlepels slasaus, desge
wenst mosterd, aroma.
De vis van graten en
vellen ontdoen en klein
snijden. De ui schillen en
raspen, de peterselie was
sen en zeer fijn snijden, de
augurken hakken. Al deze
ingrediënten vermengen
met de slasaus. De pasta
desgewenst met mosterd
en aroma op smaak af
maken.
Wij kunnen onze echtgenoot of
handige zoon ongetwijfeld wel bewe
gen, zo'n aardappelkist te maken. De
tekening is wat dit betreft duidelijk
genoeg. De aardappelkist moet op
poten staan. Aan de Voorzijde van de
kist bevindt zich even boven de bo
dem een opening met een bak of
schuif ervoor. Een schuingeplaatst
schot zorgt ervoor, dat de aardappe
len steeds in beweging blijven.
Over het bewaren van aardappelen
merken we nog op, dat zij zich het
beste voelen in het donker. Daarmee
voorkomen we groen worden.
Van enkelen, die deze vaderlair'se
industrie groot maakten, willen wij U
de namen noemen zonder daar de an
deren aan te kort te doen. De getail
leerde mantels van Blogg waren adem
benemend van stijl, met naar buiten
geperste naden in het rokgedeelte, heel
even de spanning van een omgekeerd
parapluutje gevend. Jolo bracht een
grijs alpaca japonnetje waarvan de
rok in fijne waaiernaden naar binnen
was gestikt: een bekoorlijke parachute.
De mantels van Piazza waren geïnspi
reerd door Balmain; de japonnen van
Gerzon-Dreese door Dior. Bij Haar
verstilde elk gesprek door de cos-
tuums. Anco verdient een erekruis
voor een goede collectie in een laag
geprijsde klasse. Sportieve suède en le
ren jasjes in de teerste pasteltinten
werden door Vico gedemonstreerd.
Kaarslicht
rve morgen ging over in de middag
en de schemering viel al in toen bij
de fa. Neugarten (rokken) het licht
weigerde. De 62-jarige vrouw „des hui
zes". 40 jaar in het vak, vertelde tus
sen licht en donker, dat zij in Amerika
had geleerd, waarom daar de mode
zo'n opgang maakt bij de Amerikaanse
vrouw. Omdat ze ontworpen, gemaakt
en verkocht wordt door vrouwen voor
vrouwen, „want wie zal onze kleine
geheimen zo kennen als wij zelf".
Terwijl de show bij kaarslicht werd
voortgezet, liep een lieftallig meisje
in een ruisende avondrok voorzichtig
rond. terwijl het kaarsje dat zij in de
hand hield haar gezicht belichtte %ls
op een oud schilderij.
Hoe later het werd, hoe meer de
modellen, stoffen, kleuren en bekoor
lijke meisjes een onontwarbare men
geling werden. Meer zouden wij wil
len zien en horen, in kalmer tempo
van deze belangrijke industrie waarin
20.000 mensen werkzaam zijn; van de
mantels en costuums die voor 55%.
naar het buitenland geëxporteerd wor
den, van de japonnen die nog pas 15%.
halen; van de stoffen die voor een
groot deel in Nederland gefabriceerd
worden. ..Wij kijken nu al met ver
langen uit naar de 14e ^Amsterdam-
Fashionweek".
VET GEDRUKTE groenten zijn
deze maand in ruime mate op de
markt. Andijvie, bleekselderij, bloem
kool, boerenkool, Chin, kool, kervel,
knolseldery, koolrabi, koolrapen, kro
ten (bieten), paprika, pepers, peter
selie, prei, ramenas, rode kool, savoye-
kool, schorseneren, selderij, snijbiet,
spruitjes, uien, veldsla, winterpeen,
witlof, witte kool, worteltjes, zuurkool
Een man als
paedagoog
Is een ervaren opvoeder zegt:
„Je moet ze niet alles verbie
den", lijkt dat een wijze en duidelij
ke uitspraak. Maar aan de practijk
getoetst, blijkt het een onbruikbare
paedagogische gemeenplaats te zijn.
De vraag namelijk of je een spruit
van vijftien maanden alles verbie
den moet, komt in het geheel niet
aan de orde. Wel de vraag wat je ze
verbieden moet en wat niet.
Die dochter van ons heeft één
ding met eksters gemeen. Ze houdt
van alles wat blinkt en ze vraagt
niet of ze het hebben mag. Ze
neemt het met de kin
derlijke argeloosheid,
die juist iets te ont
wapenend is om he
lemaal te overtuigen.
Er lag een grote,
blinkende groentelepel
op tafel, en Dymphy, 'n
beetje vermoeid op moeders schoot,
na de avonturen van een lange,
lange ochtend, greep er automatisch
naar.
„Nee-..", zei mijn vrouw.
„Och", zei ik, „laat ze maa.
Mijn vrouw schudde afkeurend
het hoofd. Maar doordat mijn doch
ter dit blijkbaar opvatte als een uit
nodiging om het metaal op zijn
hardheid te beproeven, sloeg de le
pel met een holle klap op het moe
derlijke aangezicht, uepel op juk
been.
„Au", zei mijn vrouw. Ze belastte
de zere plek, sprak van een mis
punt en zette haar dochter vervol
gens met lepel en al op de grond.
„Je moet ze niet alles toelaten"
,,Nee," zei ik. „maar je moet ze
ook niet alles verbieden, zoals je
gisteren zelf zei." Waarmee dan te
vens de ontoereikendheid van bei
de opvoedkundige formules gede
monstreerd was.
„Als ze je niet op je hoofd had
geslagen, zou je het niet erg heb
ben gevonden..."
l kruipend en met superieure
minachting voor het gesprek
aan tafel, was Dymphy inmiddels
bij de deur beland. Met furieus ge
weld ging zij het hout telijf. Als ze
er, na enkele donderende slagen,
niet mee was opgehouden, zou ik
me genoodzaakt hebben gezien haar
gestrengelijk de lepel af te nemen-
Ze zette echter haar
zwerftochten voort,
het metaal stevig om
klemmend. De tafel
onttrok haar aan mijn
blik.
„Je moet het alle
maal niet zo zwaar
nemen", zei ik tegen mijn vrouw
„Ze weet al wel zo'n beetje
wat ze doen mag en wat niet. Ze be-
gint de gave aes onderscheids te
krijgen."
Op datzelfde moment deed een
uitbarsting van geluid, vlakbij, het
bloed in mijn aderen stollen. Scher
ven rinkelden over de vloer en ter
wijl het lawaai wegebde, dreunde
die eerste harde klap in mijn ach
terhoofd na. Met grote stille ogen
staarde mijn dochter naar de res
tanten van de fragiele vaas. eens
het pronkstuk van onze woonkamer.
Met één formidabele klap had zij
het ding in puin geslagen.
„Waarom." vroeg mijn vrouw,
welwillend negerend de kapitale
opvoedkundige blunder waarvan ik
wist. dat ze me beschuldigde..
..waarom zet je die vaas ook altijd
op de grond als de tafel gedekt
moet worden?"
