IPagMad O c cm Mensen BUISMAN De Baas van Kamp Vier Amsterdam en Rotterdam EHiMmL Onze 19e eeuwse letteren Zeven hoge geestelijken in arrest Een diplomatieke dienst zonder diplomaten RADIO TWEEDE BLAD DINSDAG 24 NOVEMBER 1953 R/ees kieskeurig (2) es %\AronM Rondborstigheid I Rondborstigheid II De kerkvervolging in Polen Ta De 1 anderen Aspirin! Gerben Colmjon als schatgraver in platgetreden terrein. Overvloedig materiaal. Het laat seizoen Rodent doodt rAJ00^ ™u's AT EEN 0NDERLIJKE ERELD Even een naampje. Tiet zija onze twee voornaamste havensteden, beide verbonden met een kort kanaal met de Noord zee, Amsterdam door een met slui zen afgesloten en be.-ehermd IJ-ka- naal, de tweede in open verbinding met de Noordzee. Hun havenbelan- gen zijn echter Nederlandse belan gen, die ons, in de provincie even goed moeten interesseren als die van onze eigen omgeving. Meer dan Rotterdam, ziet Amsterdam in de andere een concurrent. Men is in Amsterdam altijd ialoers op de an dere, als die het goed maakt of eens een tijd vai. levendige opgang be leeft en dan is het nu en dan wel eens vermoeiend, als men toch gaarne het krachtige bedrijfsleven in beide steden uit berichten en be schouwingen, uit cijfers en statistie ken leest. Zij hebben, beide, hun eigen ka rakteristieke scheepvaart, met ei gen belangen en zij behoefden dus dus niet jaloers te zijn. Maar nadat Indië voor ons verloren was, heeft Amsterdam door de verminderde handel op Indië (ach laten we nu maar schrijven Indonesië) een flink deel van zijn welvaartsbronnen verloren en het moet zijn blikken wel richten naar het Duitse Rijn gebied. Het probeert een deel van de Rijnvaart-handel naar zich toe te trekken en het slaagt daarin door het sinds enige jaren klaargekomen nieuwe grote kanaal Amsterdam Tiel. Het zuigt daarmee een deel van de Rijnvaart, (die anders, langs de natuurlijke waterweg de Waal, op Rotterdam was aangewezen van Rotterdam af). Wij. in de provincie, hebben dat zo zien gebeuren en vóór 1940 en na 1945 hebben we ons wèl afgevraagd waarom onze be lastinggelden gebruikt moeten wor den, om met dit zeer dure kanaal, de Amsterdamse haven aan een verbinding te helpen, die kunstma tig was en is, terwijl de natuurlijke verbinding op Rotterdam er al was en goedkoper is. Diep ingevreten in het besef van de Nederlander is het niet. Ten eer ste omdat het grootste deel van de bevolking volkomen onverschillig is ten aanzien van algemeen Neder landse belangen, ten tweede omdat een ander deel in goed vertrouwen op het landsbestuur zijn leven leeft en bij zich zelve denkt, dat dit wel goed overwogen en goed gedaan is, terwijl het kleinste, het meest be langstellende deel, van de bevol king toch ook wel sympathie heeft voor Amsterdam en deze havenstad gaarne haar kansen geeft. Als men dan zoals een dezer dagen door de radio, hoort, dat er nog nooit zoveel zeeschepen in Amster dam zijn binnengevaren als in de laatste maand October, vindt men dit een beetje meer reclame dan de wekelijkse en maandelijkse cijfers, die de havenbeweging in Rotterdam aangeven en die zo maar bijna onopgemerkt in een hoekje der Rotterdamse dagbladen staan. y?e gunnen natuurlijk beide steden een intensief economisch leven, want dat komt geheel Nederland ten goede. Maar zodra de onderlinge naijver om de hoek komt kijken, ontstaat er bij de toeschouwer de critische geest, die tot vergelijken voert. Zoals de omstandigheden nu zijn, blijft de positie van Rotterdam als Rijnhaven van een door de ligging aan de Rijnmonding bepaalde na tuurlijke kracht. En die van Am sterdam door het graven van het moderne AmsterdamRijnkanaal van een kunstmatige kracht, die daarenboven verkregen is met de belastinggelden van geheel Neder land! Het scheppen van deze kunst matige positie van Amsterdam ver zwakt daarenboven de natuurlijke kracht van Rotterdam. We mogen aannemen, dat de directies van bei de havens zullen samengaan, als het erom gaat ten aanzien van de in ternationale zeevaart en de vaart op de Rijn gelijkwaardige haventa rieven vast te stellen en niet tegen elkaar te gaan opbieden. Maar de kans blijft toch, dat de Duitse vo gelaar om z'n ten onrechte aan zich gehouden suprematie op de Rijn kans zou zien de concurrentie tegen elkaar uit te spelen. En gezien in groter verband, in de Benelux? Is het wel juist en eerlijk, dat de mo gelijkheden geschapen zijn, dat Am sterdam aan Rotterdam op de Rijn vaart concurrentie kan aandoen, terwijl de vrienden en voorstanders van de Rotterdamse haven tot he den hebben weten te bereiken, dat Antwerpen een moderne verkeers weg naar de Rijn onthouden werd? Waarbij dan nog aan West Brabant de kans onthouden werd en wordt met een modern kanaal tot verdere ontplooiing te komen. Kansen dus, die aan Amsterdam wel gegund werden! JYJenigeen in West-Brabant, die de grote betekenis van Rotterdam in de Zee- en Rijnvaart kent of aanvoelt, legt er zich telkens bij neer, als onze Nederlandse be stuursmachten het „Antwerpen Hollandsch Diep"-kanaal in een of andere uitvoering weten tegen te houden. Maar met de rustige standvastig heid, waarmee de Benelux-gedachtg blijft leven (al is de groei ervan ook uiterst langzaam en niet door Nederlandse schuld!'1 begint de ach terstelling van het West-Brabantse gebied en dan nog in 't bijzon der tegenover Amsterdam al langer hoe meer de mensen te prik kelen. Het komt ons goed voor, hierop eens de aandacht te vestigen. B. o. Z. Ir. J. (Advertentie) 5fJ vitamine tandpasta 70 en 90 cL bij apoth. en drogisten WYBERTFABRIEKEN HILVERSUM £)e Partij van de Arbeid heeft nog altijd een waarnemend voorzit ter in de persoon van Mr. Burger. Men kan er deze partij moeilijk mee feliciteren. Want hij schijnt er een genoegen in te vinden de politieke verhoudingen op hoogst ontacti sche wijze aan te scherpen. Vrijdag heeft hij het in de Tweede Kamer gepresteerd zijn partijgenoot, minis ter Donker in een moeilijk parket te brengen. Die had door zijn ant woord aan de sprekers juist een sfeer van overeenstemming in de grote lijn van het justitieel beleid geschapen, toen Mr. Burger opstond en een fiks nummertje partijpoli tiek ten beste gaf. Hij construeerde de vorming van een conservatief eenheidsfront met als aanvoerders Prof. Gerbrandy, Prof. Oud en Mr van Rijckevorsel, dat het deze bra- ve' hardwerkende minister toch zo moeilijk maakte. Men kreeg er bij na de tranen bij in de ogen. Nu, daar heeft Prof. Oud eens even dui delijk en flink op geantwoord. Mr Burger bleef er muisstil bij. En het socialistische „Parool" zei Zaterdag vergoelijkend, dat Mr Burger het slachtoffer was geworden van „zijn menselijk waardeerbare, maar tac tisch riskante rondborstigheid" y<m die rondborstigheid hebben we dan ook weer de nodige staaltjes beleefd in een grote poli tieke rede van de socialistische staatsman. Hij waarschuwde eerst tegen wit-zwart-tekeningen in de politiek en begon toen zelf aan een kunstwerk, waarin hij het zwart van de kapitalistische gezindheid scherp liet afsteken tegen het vlek keloze wit van het anti-kapitalisti sche socialisme. Ieder, die net zo denkt als de socialisten over welk vraagstuk dan ook, staat aan de kant van „het wit". Wie er anders over denkt, is een vuige kapitalist. En om de confessionele partijen op te voeden tot de echte anti-kapita listische, dus socialistische gezind heid moeten er straks bij de Staten verkiezingen nog veel meer mensen op de P. v. d. A. stemmen. Voor Romme bestaat er slechts één doel: de schaapjes van alle kleur bij el kaar te houden in de K.V.P. Daar voor lapt hij het landsbelang graag aan zijn laars. Maar de echte liefde voor land en volk kan men slechts vinden bij de P. v. d. A. Dit is, huiselijk vertaald, wat Mr Burger verkondigde in naam van de democratie, het volkswelvaren en de nationale eenheid. Zullen we het maar weer tactisch riskante rondborstigheid noemen? (Advertentie) WIE KOFFIE ZET denkt aan BUISMAN, omdat lekkerder èn goedkoper koffiedrinken samengaan met (JIT EEN ANALYSE van recente berichten, die ter kennis van de vrije wereld zijn gekomen, blijkt dat zeven vooraanstaande geestelijken van de Rooms-Katholieke Kerk in Polen momenteel door het Poolse regime var hun vrijheid van handelen zijn beroofd. Enkelen van hen zijn in de gevangenis geworpen, terwijl de anderen een verblijf in een klooster is aangewezen; deze maatregelen zijn geno men in het kader van de grootscheepse anti-religieuze campagne, die in 1952 is ingezet. Bischop in Keilce, gevangen gezet in Januari 1951 en in September tot 12 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Behalve deze hoge geestelijken heb ben de Communisten nog talloze pries ters, nonnen, vicarissen en lekebroe- ders gevangen gezet. (Advertentie) uit ken Kardir. Hoofd v; ictie gezette geestelij- lan Wyszynski, Katholieke Kerk het in (Advertentie) ELECTR1SCH DROOGSCHEERAPPARAAr Polen, die op 26 September 1953 ge arresteerd en naar een klposter werd overgebracht. Dr. Antoni Baraniak. Suffragaan Bischop te Gneiszo, die op 6 October 1953 in hechtenis werd genomen. Over zijn verblijfplaats is verder niets bekend. Dr. Stanislaw Adamski, Ordinaris in Katowicz, sedert November 1952 in een klooster geïnterneerd. Juliusz Bienick, Suffragaan Bisschop in Katowicz, sedert November 1952 in een klooster geinterneerd. Monseigneur Eugeniusz Baziak, Aartsbisschop van Lwow en Vicaris van het Kapittel van Krakau, sedert November 1952 gevangen gezet. Stanislaw Rospon. Suffragaan Bis schop in Krakau. sedert November 1952 onder huisarrest. Dr. Czeclav Kaczmarek, Suffragaan Aspirin-tabletten (alléén echt met het Bayerkruis) vormen een doeltreffend midde! tegen RHEUMATISCHE PIJNEN v Ih kuis! r-\E communistische regering in Oost- Brarlijn heeft op het gebied van de diplomatie een activiteit ontwikkeld die beoogt een indruk te wekken als zou de „Duitse Democratische Repu bliek" een eigen buitenlandse politiek voeren. Hoe weinig dit in werkelijk heid het geval is. werd bewezen door het meer dan acht maanden vacant houden van de zetel van minister van buitenlandse zaken, toen de voormalige minister, Ceorg Dertinger, door de geheime staatspolitie was gearresteerd. In zijn plaats is de Sowjet-staats- burger. Lothar Bolz benoemd. De staatssecretaris van buitenlandse za ken in de Sowjetzone. Anton Acker- mann, is klaarblijkelijk wegens zijn verbindingen met de eveneens gearres teerde minister voor staatsveiligheid Wilhelm Zaisser. reeds enige tijd van het toneel verdwenen. De vroegere minister van buiten landse handel, Georg Handke, zit nu op de stoel van Ackermann in het mi nisterie van buitenlandse zaken. Van deze plaats af dirigeert de heer Hand ke de 150 beambten in Oostzonale diplomatieke dienst. Met uitzondering van de 32-jarige Sudeten-Duitser Fer dinand Judas Thaddeus graaf von Thun zu Hohenberg, in de wandeling bekend onder de naam Ferdinand Thun, is geen enkele van de diploma tieke beambten ooit in beroering geko men met de diplomatieke diensten van de Westerse landen. Voor een trouwe vervulling van de ambtelijke opdracht is voor deze „dip lomaten" de verknochtheid aan de communistische partij belangrijker dan de zo noodzakelijke diplomatieke scholing. QE LITERATOR Gerben Colmjon heeft een uitgebreide studie ge maakt van onze 19e eeuw. Hij schreef een dik boek over „De Oor sprongen van de Renaissance der Litteratuur in Nederland in het laat ste kwart der Negentiende Eeuw" en monografieën over Conrad Bus ken Huet en R. C. Bakhuizen van den Brink. Thans verscheen van zijn hand bij de Wereldbiliotheek te Amsterdam een uitvoerig overzicht van ,,De Nederlandse Letteren in de 19e eeuw hij wel de Franse, Duitse en Engelse literatuur in zijn betoog betrekt, maar over de Vlaamse letteren volkomen zwijgt. Moesten we al onze bezwaren tegen dit werk opsommen, we zouden ko lommen kunnen vullen. In lk hoofd stuk doet de schrijver apodictische beweringen, die tot tegenspraak no pen. Zijn bewijsvoering is dikwijls weinig overtuigend. Daarbij let hij bij zijn oordeelvellingen niet altijd op de waarde van het kunstwerk, maar op de persoon van de maker. Het kan ons weinig schelen, dat Bilderdijk herhaaldelijk van politieke richting veranderde; zijn poëzie behoeft er niet minder om te zijn. De weten schap dat Multatuli als mens van geen kanten deugde, kan ons niet weerhouden zijn Toespraak tot de Hoofden van Lebak en zijn parabel van de Japanse Steenhouwer juweel tjes van prozakunst te noemen. DE KATHOLIEKEN. r^èrben Colmjon is van mening, dat onze litteratuurgeschiedenissen te veel aandacht schenken aan allerlei kleine onbeduidende figuren. Ten Brink b.v. behandelt in zijn ge.c<,hJe- denis van de 19e eeuw niet minder dan 950 scribenten. Colmjon heeft allereerst oog voor figuren van oijzondere kwa liteiten en beschouwt daarom niet meer dan 50 persoonlijkheden. Maar daarover heeft hij dan ook ln meer dan 400 bladzijden een over stelpende hoeveelheid materiaal bij eengebracht. Hij is kennelijk een ver zamelaar en snuffelaar en men staat versteld van wat hij allemaal over hoop haalt. Uit kleine, totaal verge ten, tijdschnftjes citeert hij en hij weet brieffragmenten voor de dag te tove ren, waar niemand het bestaan van bevroedde. Zijn belezenheid is ont zagwekkend. IN EUROPEES VERBAND £)e zeer talrijke gegevens zijn ver werkt in een aantal hoofdstuk ken, die telkens een decennium be- slaan. Deze indeling maakt het ge heel overzichtelijk. Daarbij beschouwt de schrijver alles in Europees ver- brnd Het verbaast ons slechts dat Tn de katholieke literatuur ls de heer Colmjon blijkbaar niet zo goed thuis. Alberdingk Thijm krijgt een vriendelijk klopje op de schouder: zijn Organist v,an den Dom is niet onaardig. Het proza van Schaepman is het vermelden niet waard .en zijn maandblad Onze Wachter "rordt ter loops een katholiek tijdschriftje ge noemd. Of de schrijver kennis heeft genomen van de geschiedkundige wer ken van dokter Nuyens, mag betwij feld worden. Bij de Tachtigers wordt met geen woord over Fran Erens ge rept. Overigens is het gedeelte, waar in de figuren rond De Nieuwe Gids behandeld worden, zeer interessant. Dat onze letteren vóór 1880 niet zo duf en muf waien als de meest handboe ken beweren, wordt duidelijk aange toond. Zo biedt dit rijke boek geen ge makkelijke, maar wel buitengewoon leerzame lectuur. Herhaaldelijk stuit men op merkwaardige bijzonderhe den, die in geen enkele literatuurge schiedenis te vinden zijn. Noemen we b.v. de uitgebreide samenvatting van de geschiedenis van het Oera Linda Boek en de opmerkingen over de brie ven van Vincent van Gogh. Wie zijn kennis van het 19e eeuwse geestesleven in West-Europa wil ver rijken, mag dit boek niet ongelezen laten. Een register op de talrijke na men ontbreekt helaas. W. van der VELDEN. LJOE men ook over de Tachtigers mag denken, dat zij een vernieu wing in onze dichtkunst gebracht hebben kan ook Gerben Colmpjon niet ontkennen. Daarom heeft dr. J C. Brandt Corstius goed werk ge daan door een bloemlezing samen te stellen uit het werk van de Nieuwe Gidsers. Ook de Vlamingen zijn ver tegenwoordigd met Prosper van Lan gendonck, Alfred Hegenscheidt en Karei van de Woestijne. De keuze der gedichten en fragmenten is zeer oorspronkelijk. We hopen, dat ook dit Prisma-boekje van Het Spectrum te Utrecht een ruime lezerskring mag vinden. (Advertentie) W loslippigheden van LEONARD TJET VOLGENDE verkwikkende zinnetje hebben we tot lering ende vermaeck uit de Staatscourant (een keurig blad overigens) ge licht. Luistert. „Bij beschikking van de staatssecretaris van Financiën, is de heer H. J. Hofstra te Wassenaarop zijn verzoek eervol ontslag verleend als lid van de „commissie - aan - welke - is - opgedragen - te - onderzoeken - welke - vereenvoudiging - en - op - korte - termijn - zowel - in - de - belastingwetgeving - zelf - als - in - de - uitvoering - daarvan - behoren - tot - stand - te - worden - gebracht", met dankbetuiging voor de door hem in die functie bewezen diensten. Wij vinden dat een gezellige commissie. Nietwaar, het staat zo goed, als je terloops kunt opmerken: „Och jaen dan heb ik nog een tijdje gewerkt in de commissie - aan - welke - is - opgedragen (enzovoort, zie boven, papier is duur). Of dat je wordt opgebeld en je kunt schalks zeggen: „Ja. spreekt met de plaatsvervangende secretaris, tevens waarnemend vice-voorzitter van de commissie aan welke is opgedragen.... (zie boven). Het geeft cachet aan je persoon en bo vendien beneemt het eventuele politieke tegenstanders de moge lijkheid om in de Kamer te schelden: „Weg met die commissie aan welke is opgedragen te onderzoeken(zie boven), want dat duurt te lang. Hoogstens zouden ze kunnen roepen: „Weg met die commissie van onderzoekmaar van deze hebben we er op het ogenblik (mo gen we tenminste het C-B.S. geloven) zevenhonderd-en-negentig. Dat geeft allicht verwarring. Die commissies zijn geen prikplanken. We vragen ons weieens af, of er in officiële kringen speciale commissies bestaan, die zich bezig houden met het formuleren van namen voor weer andere commissies- In dat geval hebben we een waardevolle tip. De dames, die het Binnenhof schoonhouden, hebben nog geen of ficiële naam. Laten we haar noemen: „Onbezoldigde niet-ambtenaressen speciaal beiast met het reinigen van gebouwen, pleinen en opstallen in de omgeving van, en het stofvrij houden van de vertrekken en alle andere ruimten in het Binnenhof." ook maar politieman..." Hiermee gingen tekenaar en krant vrij uit- De heer Bayllot, de chef van alle Parijse politie's had n.l. een zaak aanhangig gemaakt tegen een te kenaar, die hem in een krant ge zellige ezelsoren had gegeven. De rechter voegde er aan toe: „Frank rijk is een vrij land, ook voor te kenaars". Frans (I) ^"TERWIJL het er in de Franse volksvertegenwoordiging heet toe ging, hetgeen trouwens wel vaker gebeurt, schreeuwde de afge vaardigde Alix Berthet: Ga naar huis met Uw statistieken. Voor mij en veertig millioen andere Fransen zijn statistieken niets anders dan een wetenschappelijke naam voor... leugens. Een ander viel hem bij en zei: Er zijn leugens, grote leugens en.... statistieken. Frans (II) rjEZELFDE bijeenkomst was trou- wens interessant. De heren spra ken namelijk over de nood van de boeren en de prijs van de biefstuk. Edmond Castera beweerde: „Onze regering bestaat helaas uit boeren met ministerssalarissen. Zodra er ministers aan het bewind komen met boereninkomens. zal het de Franse landbouw beter gaan". Frans (III yijdens een receptie op de Columbiaanse ambassade kwam de (Franse) staatsse cretaris voor culturele zaken, monsieur Cornu veel te laat binnen. De oorzaak: pas tij dens de officiële redevoerin gen had hij ontdekt zich ver gist te hebben en een ont vangst mee te maken in de Amerikaanse ambassade. Frans (IV) Jk zou niet weten, waarom een tekenaar een politieman niet mag afbeelden met.-, ezelsoren. En uiteindelijk is de hoofdcommissa ris van Parijs, Monsieur Bayllot Tronies WIA een advertentie in enige dag- V bladen zocht en vond de film regisseur Paul Cadeac „300 figuran ten met gangstersuitdrukkingen". Toen de opnamen bezig waren, kwam de politie eens een kijkje nemen. Ze arresteerde er 22 echte gangsters, die zich zelf ook wel eens op het witte doek wilden zien. Patiënt yoor de eerste maal in zijn leven consulteerde de 110- jarige Paulino Cisneros in Buenos-Aires een dokter, een oogarts. Hij zei: „Ik begrijp er niks van. De laatste tijd zie ik niet meer zo goed." ..WOENSDAG 25 NOVEMBER. HILVERSUM 1 402 METER. NCRV: 7.00 Nws. 7.13 Gewijde muziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nws en weer- ber. 8.15 Gram. 8.30 Tot Uw dienst. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.30 Morgendienst; 11.00 ,,Scherven-Mie" hoorsp.; 12.10 Gram.; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 Gram.; 12.59 Klok- eelui; 13.00 Nws.; 13.15 Met PIT op pad: 13.20 Metropole ork.; 13.50 Orgelsp.; 14.20 Gram.; 15.05 Voetbalwedstr. Engeland Hongarije; 17.00 V. d. jeugd; 18.00 Mil. eaus.; 18.10 Gram.; 18.15 Spectrum v. h. Chr. Organisatie- en Verenigingsleven; 18.30 R.V.U.; D. v. d. Meulen: „Drie be langrijke gebieden in Arabië: „Hadhra- maut, het land der emigranten dat wel vaart en schoonheid dankt aan Neder- lands-Indië"; 19.00 Nws. en weerber.; 19.10 Boekbespr.; 19.25 Gram.; 19.30 Bui- tenl. overz.; 19.50 Viool en orgel; 20.00 Radiokrant; 20.20 Radio Philh. ork. en solist; 21.15 „Bezitsvorming", caus.; 21.35 Sopr., tenor en piano; 21.55 Gram.; 22.10 ..Eritrea, land van steppen en zout meren", caus.; 22.20 Toonkunstkoor, -ork. en sol.; 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws. en SOS-ber.; 23.15-24.00 Gram. HILVERSUM II 298 M. VARA: 7.00 Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.; 8.50 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v. d. vrouw; 9.10 Gram.; VPRO: 10.00 Schoolradio; VARA: 10.20 V. d. Vrouw; 11.00 R.V.U.: Mej. Dra. W. J. Bladergroen: „Moeilijk lerende kinde ren"; 11.30 Gram.; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 V. h. platteland; 12.38 Or gelspel; 13.00 Nws.; 13.15 Tentoonstel lingsagenda; 13.18 Gram.; 13.45 „De weg omhoog", caus.; 14.00 V. d. kind.; 16.00 V. d. zieken; 16.30 Jeugdconc.; 17.10 Sportpraat. .e; 17.20 Lichte muz.; 17.50 Regeringsuitz.: Mr J. J. Oyevaar: „Wat betekent onze kustvaart"; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 Act.; 18.30 Lichte muz.; 18.55 V. d. kind.; 19.05 VARA-varia; 19.10 „Het weg", klankb.; VPRO: 19.30 V. d. jeugd* VARA; 20.00 Nws.; 20.05 Parle mentair overz.; 20.15 Marinierskapel en mannenkoor; 20.50 Caus.; 21.00 „Koning Oedipus", hoorsp.; 22.10 Sopr. en piano; 22.35 ..Gletschers", caus.; 22.50 Joegosla vische volksmuz.; 23.00 Nws,; 23.15 So cialistisch nws. in Esperanto; 23.20-24.00 Gram. BRUSSEL. Vlaams, 324 M. 11.45 Gram.; 12.20 Idem; 12.30 Weerber.; 12.34 Operettemuz.; 13.00 Nws. 13.15 Gram.; 14.00 Schoolradio; 15.40 Gram.; 16.30 Ork. conc.; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.30 Voordr.; 17.40 Zang; 17.50 Boekbespr.; 18.00 Gram.; 18.15 Caus.; 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws.; 19.40 Viool en piano; 20.00 Hoorsp.; 21.00 Gram.; 21.30 Ork conc.; 22.00 Nws.; 22.15 Strijkkwart.; 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL, Frans, 484 M. 12.00 Gram. 13.00 Nws.; 13.15, 14.00, 15.00 en 16.20 Gram.; 17.15 Nws.; 17.30 Viool en piano; 18.00 V. d. sold.; 19.15 Gram.; 19.30 Nws.; 20.00 „L'Enfant et les Sortilèges", lyri sche fantasie; 21.30 Spaanse volksmuz.; 22.00 Nws.; 22.15 Lichte muz.; 22.55 Nws. door EMART KINSBURN 35) „Wou jij je revolver tegen me trek ken?" schreeuwde Paxton, terwijl hij een schop gaf tegen de pols van de mijnwerker, zodat diens revolver over de grond vloog". Jones, en jij Swan- son, kom hier.' Doe jullie je bretels af en bindt ziin handen en voeten. En de anderen halen "^r«odschap en gaan naar de tunnel! Werkt wat jullie kunt, om Fanning or uit te halen! Nee, wacht even! Halt!" Jfn Swanson hadden zich ge bonden T °P ^a8gerty geworpen en daarmee Teri'iP'waren M? doen rins! Ten M—"kPn-T ee,n "broken tak „Mannen zei hij. ,.in de naar laat ste minuten zijn hier verscheidene pogingen tot doodslag geplee«d Er is een samenzwering op touw <Wet om mi.i ten gronde te richten Haggerty is er in betrokken en nog anderen Ik weet niet wie het zijn. Daarom ver lang ik. dat elke man, die er geen deel aan heeft, over die streep heen stapt en drommels gauw ook! Vooruit! Opschieten! Mijn vrienden aan deze kant en mijn vijanden aan de over zij!" Het kwam zo onverwachts, dat de mannen er door overrompeld werden. Er ontstond een wedloop, om over de streep te komen Doch Warren Zone en drie mijnwerkers bleven achterwe ge. Het plotselinge optreden van Spookezel was voor hun trage denk wijze te snel geweest. Ze beseften, dat ze in hun hart tegen hem waren en voordat ze hun gedachten goed bij elkaar hadden, waren ze door hun aarzeling verraden. .,Ho, ho!" zei Spookezel lachend, toen Zone ei. de drie anderen tot het besef kwamen, dat hun vijandelijke gezindheid een geheim was en het laatst van allen naar de streep liep ..Zo. behoor jij er dus ook bij. Zone? Ie hebt jezelf bloot gegeven, niet waar?" Paxton genoot van zijn han dige krijgstactiek. „Zone.... en Has tings en Monk.... en hoe die vierde heet, weet ik zo gauw niet.Dat zijn' er dus vier, die het op mijn onder gang gemunt hebben!.... Pakt aan jongens! Bindt ze vast, tot we dé sheriff er bijgehaald hebben!" De snelle praktische bevelen van Spookezel vuurden de hem trouw ge bleven mannen aan. Hij zou een goede legerbevelhebber of leider ener ge vaarlijke expeditie zijn geweest. Er waren onder die mannen velen, dié ja renlang bij hem gewelkt hadden en op hun manier waren ze hem trouw. Allen hadden een hekel aan Zone en de drie anderen werden nu op één lijn met Zone gesteld. Scheldend en vloekend wierpen zich °en dozijn voer lui op het ongelukkige viertal en pakte hen hardhandig aan. Maar Waren Zone was een geweldige vech tersbaas. Hij sloeg drie man met zijn zware vuisten neer en trok zijn grote Colt-revolver. Zijn aanvallers doken angstig voor hem weg en zo wist hij zijn aftocht te dekken en op de loop te gaan. Verschillenden gingen hem achterna, maar hij keerde zich om en schoot op hen. Daarna staakten ze de achtervolging. Intussen waren de drie anderen tegen de grond geworpen en met bretels en zakdoeken gebonden. Ze werden bij Haggerty neergezet Spookezel gaf rechts ep links orders, die met spoed ten uitvoer werden ge bracht. Enige mannen moesten als hpwakers acht°rhliiven. Anderen wer den er op uitgestuurd om de omtrek af te zoeken of ze [ris konden vin den. Een andere troep snelde naar de tunnel om Chet Fanning te bevrijden. Weer anderen gingen Charlie helpen bij de verzorging van de gewonde Newton. Weer anderen volgden het spoor der paarden .dat bij de kist met batterijen begon. Kelly, de kok, een der beruchtste vechtersbazen onder de spoorweglui, bood aan, Zone te paard achterna te rijden en dood of levend terug te brengen. Kamp 4 was in rep en roer. Opeens klonk er een luid geschreeuw uit de kloof. Een veertigtal arbeiders kwamen naar het kamp toe met de geredde Chet Fan ning in hun midden. Zodra Spookezel hen zag aanko men, holde hij naar hen toe. Chet was weer geheel opgeknapt, al zag hij er bleek en betrokken uit na zijn ver schrikkelijk verblijf in de tunnel. Met tranen in de ogen sloeg Paxton beide armen om hem heen. „Goddank, Faning! Wat 'n geluk, dat ie gered bent!" riep hij met stokken de stem uit. HOOFDSTUK XXXV In het rotsdal va.i de Pecos. Van de Tweelingcnbron was Luke Fish naar Iris en McCormick terugge keerd. Hij bracht twee pakezels en een derde rijpaard mee. Iris had niet de minste kans tot ont snapping en ze voelde zich volkomen in de macht van de beide mannen. Ze steeg op en reed tussen hen de donkere wildernis in. Ze had het ver se paard niet gekregen, maar McCor mick had de stijgbeugels van zijn ei gen zadel voor haar ingekort en haar bevolen, zijn vermoeide paard te be stijgen. Hoewel Iris uitstekend rijden kon, voelde ze zich toch doodop, toen de mannen eindelijk halt hielden en hun kamp opsloegen. Ze hadden, naar haar mening, dwars door de ongebaan de wildernis in zuidelijke richting ge reden. De vlakte werd nu vaak door ravijnen en kloven onderbroken en tenslotte kwamen ze aan een rivier, die ze als de Pecos meende te her kennen. De maan stond hoog aan de hemel en in het vale licht zag ze de ondiepe rivier als een zilveren lint tussen steile, dertig meter hoge oe vers kronkelen. Gedurende een poosje volgden ze de grillige wendingen der rivier; daarna daalden ze langs sen smal kronkelend pad naar de rivier bedding af. De wind was opgestoken en het zand stoof in wolken over de woestijn en vulde de afdrukken der hoeven, door hun paarden achtergelaten. De van alkali en zand bezwangerde wind ver droogde de lippen van het meisje en veroorzaakte veel pijn aan haar ogen. Het pad was heel smal, aan ene zij de door een bijna loodrechte wand be grensd en aan de andere zijde door een steile afgrond. Een misstap van haar paard zou een zekere dood be tekenen. Ze sloot de ogen en was zo verstandig het dier zijn weg zelf te la ten zoeken. Het duurde pchter niet lang. of ze hadden de bedding bereikt en nu was er geen gevaar meer. Na de rivier een half uur lang ge volgd te heben, sloegen ze hun kamp op. Iris had zich in niets te beklagen over de behandeling, die zij van de twee mannen ondervond. Ze hadden haar alleen van haar vrijheid beroofd. Toen ze gebakken spek met eieren gegeten en een goede kop koffie ge dronken had, voelde ze zich bijna vro lijk gestemd en op haar gemak. Avon tuurlijk van aard als ze was, vond ze bijna plezier in haar toestand. Toch was ze heel diep in haar hart bevreesd voor zichzelf en bezorgd voor hen, die zich nu ongetwijfeld angstig over haar maakten en haar overal aan het zoe ken waren. Ze vroeg zich af, of Chet Fanning ontsnapt kon zijn aan de verschrikke lijke dood, die hem in die tunnel dreigde. Ze trachtte zich er van te overtuigen, dat de vernielde kist met batterijen voor haar vader toch wel aanwijzing genoeg zou zijn geweest, dat zij het bij haar argwaan aan het rechte eind had gehad en dat hij de heuvel niet zou opgeblazen hebben, zonder voorafgaand degelijk onder zoek. Plotseling kwam ze tot het besef, dat haar gedachten in de laatste tijd wel heel veel met Chet Fanning bezig waren geweest. Zijn jongensachtige guitige ogen en zijn geestigheid, ge paard aan zijn stoere mannelijkheid, had meer aantrekkingskracht op haar uitgeoefend, dan ze zelf vermoed had Dicht bij hun kamp bevond zich een erot. Die liep. wel meer dan der tig meter ver, de steile, rotsige oever der rivier in. Daarin moest ze van McComick gaan slapen; hij gaf haar dekens uit hun bagage mee. Uren aan één stuk lag ze wakker en piekerde over haar moeilijke toe stand. Ontvluchten scheen haar on mogelijk toe. Waren haar vader en Chet op zoek naar haar gegaan? Waarop zou oit alles uitlopen? En was Chet Fanning nog in leven en ongedeerd? Ze bemerkte, dat die ern stige vraag vaker dan enige andere in haar gedachten terugkeerde. Eindelijk viel ze toch in slaap op de harde grond. Toen ze wakker werd scheen de zon de opening van het hol binnen. Zonder uitgerust te zijn stond ze op en vond McCormick bij een vuurtje gehurkt, waarop hij het ontbijt klaar maakte. Hij keek glimlachend op. „Goed geslapen. Iris?" „Juffrouw Paxton, bedoelt u zeker? Nee. ik heb slecht geslapen." „Dat spijt me heel erg." zei hij. „Maar in elk geval zult u nu wel trék hebben. We eten vanmorgen alleen... of samen, net zoals u het noemen wilt. Mag ik u er misschien op wijzen, dat het water van de rivier heerlijk koel is en het zand uit uw ogen wast en u na een slechte nacht beslist ver frissen zal? Ik zal een handdoek en zeep voor u krijgen." (wordt vervolg)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 5