P0LLENs Ofl SS
De kwestie der Indische
Nederlanders
De Baas van Kamp Vier
Amerikaanse heksenjacht
RADIO-PROGRAMM A'S
TWEEDE BLAD
DEZE WEEK IN HET BE IT EN LAND
ZATERDAG 21 NOVEMBER 1953
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Humanisme
Indonesië
HARDE WOORDEN
We hebben al het een en ander ge
zegd over de kwestie der Indi
sche Nederlanders. We laten hier
nu nog een medewerker aan het
woord daarbij aantekenend, da-t we
de scherpe oordeelvellingen over
volksmisleidinge-d. niet onder
schrijven. We willen zonder zeker
bewijs van het tegendeel vasthou
den aan de stelling, dat vóór en te
genstanders van het regeringsbeleid
het beste voor hebben met deze on
gelukkige categorie van medebur
gers, die tussen de raderen van de
grote politiek zijn geraaktNiette
min willen we dit openhartig ge
luid uit een geprangd gemoed geen
plaatsing geven, omdat er zo dui
delijk in tot uiting komt, wat veler
gemoed beweegt
WINTERTIJD
vStudietijd
Afspiegeling des levens
door EMART KINSBURN
y
De sterkstt bondgenoot, welke het
Kremlin zich in Amerika maar
zou kunnen wensen, is zo zoet.ies
aan de heer McCarthy. Voor onpar
tijdige toeschouwers, waaronder we
ons vooralsnog rekenen, is het een
hoogst merkwaardige zaak te zien,
|10e die „Groot-Inquisiteur" een
orgie van haat weet te ontketenen.
Deze orgie is niet op de eerste
plaats (meer) gericht tegen de ideo
logie van het communisme, doch te
gen lieden die door beweerde ver
lening van hand- en spandiensten
aan het ■ommunisme thans politiek
onmogeli.jk moeten worden gemaakt.
Zo en niet anders ziet het er voor
ons uit.
Reeds zeer lang heeft het demo
cratische Westen met groeiende arg
waan de bewegingen-van McCarthy
en diens commissie tot „onderzoek
naar on-Amerikaanse activiteiten"
gade geslagen. Reeds even lang
steeg de vrees, dat met het toene
men van de onrust in de V.S. de
mannen van het Kremlin zich in de
handen zouden gaa.i wrijven. Er
moest immers een politiek hoogte
punt in het McCarthy-isme komen:
het lag voor de hand, dat de repu
blikeinen vroeg of laat zouden
zwichten voor de verleiding om de
communisten-heksenjacht te gaan
gebruiken. De jongste verkiezings
nederlaag is hun blijkbaar te mach
tig geworden en met de herinnering
aan de onverkwikkelijke zaak van
Alger Hiss als onbewuste leidraad
is plotseling de zaak-White gaan
rollen. Niemand minder dan Harry
Truman werd beschuldigd van on
Amerikaanse activiteit. Hij zou een
communistische spion de hand bo
ven het hoofd hebben gehouden en
de commissie van McCarthy vroeg
de ex-president, of hij zich maar
even wilde komen verantwoorden...
JSju kan men dit allemaal zo luch
tig opnemen als men wil. Men
kan glimlachen, omdat Harry S. nu
toch „lekker" geweigerd heeft te
verschijnen. Men kan met een
vriendelijk begrijpend knikje be
amen, dat Eisenhower olie op de
golven goot en het er openlijk niet
mee eens bleek. Maar de zaak zit
dieper dan een „aardigheidje" en
gaat veel verder dan een der „ge
wone" McCarthy-stunts. Het gaat
om een expresident, het gaat om
een machtig democratisch bolwerk
en het gaat om de principiële ma
nier van communisme-bestrijding.
Wanneer inderdaad Truman hei
melijk „heulde" met de communis
ten, dan heeft de Koreaanse oorlog
een bittere bijsmaak en dan heeft
het Atlantische Pact en loze basis
en dan is het Marshall-Plan ver-
foeielijke huichelarij en dan is de
Truman-leer voor de democratische
vrijheid een giftige ketterij. Is dit
te scherp gesteld, meent u? Natuur
lijk is dat te scherp gesteld, op zich
zelf genomen althans. Maar laat
ons toch vooral niet vergeten, dat
de Amerikaanse buitenlandse poli
tiek na de oorlog waarlijk (tot nu
toe) een twee-partijen-politiek was
en dat de heer McCarthy zeer tot
genoegen van het Kremlin bezig js
stuiten, dat men van dit alles nog
siechts onberedeneerde vrees voor
alles wat communisme wordt ge
noemd, overhoudt- Dit brengt enor
me onrust teweeg en daarmee is
alleen.... Moskou gebaat.
JTisenhower ziet het gevaar aan
komen. Hij niet alleen overi
gens. Er zijn binnen en buiten de
grenzen van de States al tal van
waarschuwende en tal van boze
woorden gezegd en geschreven. Men
rekent het tot een verontrustend
teken, dat een Minister van de V.S-,
Bronwell, zich ertoe leende de
spreekbuis te zijn van een McCarthy
en dat deze Minister zich niet ont
zag om tenminste zijdelings de con
stitutionele rechten van het presi-
tendsambt in gevaar te brengen.
Hiermee is het vertrouwen in het
Washingtonse beleid ten zeerste ge
schokt. De republikeinen, die er po
litieke munt uit dachten te slaan,
zijn nu al bang voor het tegendeel.
Niet ten onrechte waarschijnlijk.
Maar de onrust is teweeg gebracht
en het wordt meer dan tijd, dat
Eisenhower daar iets positievers te
gen doet dan het spreken van boze
woorden op een persconferentie. Hij
moet er. dunkt ons, allereerst voor
zorgen, dat hij en zijn Regering zich
duidelijk distanciëren van de heer
McCarthy en diens onheilbrengend
bedrijf.
loslippigheden
van
LEONARD
Jn het Voorlopig Verslag betreffen
de Sociale Zaken is door vele le
den de humanistische verzorging in
D-U.W-kampen ter sprake gebracht.
In de kampen zelf schijnt daaraan
weinig behoefte te bestaan. Maar
de humanistische verzorgers komen
ook in de cantines en huiskamers,
zoeken contact met alle aanwezige
arbeiders, verspreiden er lectuur of
sporen aan tot deelneming aan hu
manistische bijeenkomsten in of
buiten het kamp. Of de arbeiders
indien zij al ooit van het humanis
me hebben gehoord zich daartoe
voelen aangetrokken of contact met
humanistische verzorgers wensen,
schijnt geen rol te spelen. Deze le
den menen, dat het Humanistische
Verbond daardoor een bevoorrech
te positie inneemt naast de Kerken
en begrijpelijkerwijze zijn ze daar
over niet gesticht.
Het klopt trouwens ook niet met
datgene wat van de zijde der hu
manisten wordt gesteld: Wij wer
ken alleen onder de onkerkelijken,
met de kerkelijken bemoeien wij
ons niet.
Het ligt overigens in de natuur
der dingen, dat een bepaalde le
vensbeschouwing naar uitbreiding
van aanhang streeft. Het is thans
weer gebleken. Doch in volle
scherpte komt dan ook de vraag
daarin een hoogst verderfelijke wig I weer voor ons te staan: Kan en mag
te drijven. Wanneer het zó doorgaat, Overheid in een Christelijk land
zal Eisenhower moeilijk waar kun- Positieve steun verlenen aan a-
nen maken, dat hij „president wil
zijn voor het gehele volk". Immers,
men drijft hem met ongekend
machtige middelen de weg op van
een niets ontziend McCarthy-repu-
blikeinisme (welk woord we met
opzet neerschrijven, omdat Ike zelf
nog deze week getuigde een hekel
te hebben aan het woord McCarthy-
isme, waarvan hij bovendien zei de
inhoud niet te kennen!), dat in deze
vorm de Amerikanen (gelukkig)
zozeer tegen de borst schijnt te
LITURGISCHE KALENDER
ZONDAG 22 November Groen, 26e
Zondag na Pinksteren. 2e geb. H.
Caecillia. Creda. Prefatie v. d„ H.
Drievuldigheid.
MAANDAG 23 November. Rood. H.
Clemens I. 2e geb. H. Pelicitas. Pre
fatie van de Apostelen.
DINSDAG 24 November. Wit. H. Jo
annes van het Kruis. 2e geb. H.Chry-
sogonus. Creda.
WOENSDAG 25 November. Rood. H.
Catharina.
DONDERDAG 26 November. Wit. H.
Silvester. 2e geb. H. Petrus van
Alexandrië.
VRIJDAG 27 November.
Haarlem Wit. H. Albricus. 2e geb.
A. cunctis. 3e geb. naar keuze,
's Bosch. Wit. H Oda.
Breda. Wit H. Acharius.
ZATERDAG 28 November. Paars. Vi-
glie van de H. Andreas. 2e geb. v. d.
H Maagd; Concede 3e voor Kerk
of Paus,
Muis (I
christelijke propaganda?
gaat niet goed in Indonesië-
?:0J die overtuiging zijn nu ook
e diplomaten der grote mogend
heden gekomen. Het communisme
n't jr°Pr.ïan dit Sebied een twee
de Indo China te maken. De slap
heid van de centrale regeerders, het
krampachtig vasthouden aan de
idee van de eenheidsstaat met uit
wissing van de federalistische op
zet, de geringe arbeidslust, de on
veiligheid in tal van gebieden dat
alles zijn factoren, welke de onge
rustheid van de vrije wereld heb
ben opgeroepen. Verleidelijk is het
de grote staatslieden nu te herinne
ren aan hun pressie op Nederland,
om Indonesië voortijdig los te laten'. I
Dit kan echter de situatie niet ver
beteren. We moeten rekenen met
de toestand, zoals hij nu eenmaal
bestaat. Er zijn onder de Indonesi
sche intellectuelen waarlijk wel be
kwame mannen, die volledige me
dewerking van het Westen willen
aanvaarden. Maar helaas viert de
demagogie hoogtij en krijgen de Ne
derlanders zelfs nu nog de schuld
van de belabberde toestand in Atjeh
en elders. Het zal ons wel benieu
wen, wat de Grote Drie op hun
Bermuda-conferentie zullen uitdok
teren, om Indonesië beter in het za
del te helpen. Een Commissie van
Goede Diensten?
F)e Hoge Commissaris in Indonesië
firaaf Van Bylandt kwam kortge
leden op Schiphol aan voor een ,,rou-
tinebezoek"' en gaf aan verslaggevers
die hem opwachtten, het gebruikelijk
interview, dat, in tegenstelling tot wat
men gemeenlijk van anderen hoort,
niet een groot aantal woorden en géén
inhoud bevatte, maar wel gespeend
was van alle realiteitszin en slechts
oppervlakkige algemeenheden inhield.
Hoofdzakelijk moest men er als arge
loos burger de indruk uit krijgen, dat
het heus met die Nederlanders in In
donesië botertje tot de boom was en
dat het in de republiek allemaal nog
al erg netjes en bedaard toeging.
In de kort op zijn aankomst gevolg
de Kamerzitting, waarin enige terza
ke kundige leden waarvan er en
kele kortgeleden in Nieuw-Guinea wa
ren geweest met aandrang hebben
gepleit voor begrip van de miserabele
positie, waarin zich de Indische Ne
derlanders thans bevinden en waarin
andermaal de Nederlandse regering
gewezen werd op haar zedelijke ver
plichting deze landgenoten daadwer
kelijk te steunen en te helpen, heeft
minister van Thiel zich kennelijk
verlaten op het oordeel van de Hoge
Commissaris. Er kwam namelijk hoe
genaamd niets positiefs uit de bus;
in géén opzicht ook is blijk gegeven
van sympathie met, laat staan waar
dering vóór die duizenden, die kramp
achtig proberen het hoofd van zich
zelf en hun gezin boven het Indone
sische water te houden en aan wie
vaak nodeloze moeilijkheden in de
weg worden gelegd.
EEN VERGADERING
legd, waarop werkelijke kenners van
de situatie hun onverbloemd oordeel
in krasse termen hebben uitgespro
ken- Het past alle goedwillende en ob
jectieve Nederlanders daarvan in het
kort kennis te nemen. Noemde het
Kamerlid prof. Lemaire de toestand
voor de Indische Nederlanders „dia
bolisch", ds Iterson. Ned. Herv. predi
kant te Bandoeng, die daar drie jaar
lang onder moeilijke omstandigheden
zijn kudde geleid heeft, aarzelde niet
het door graaf Van Bylandt aan de
pers medegedeelde te schetsen als
.volksmisleiding, die zedelijk ontoe
laatbaar is". Deze scherpe veroorde
ling wordt aanvaardbaar indien men
verneemt, dat geen mindere instantie
dan de adviesraad van het Hoge Com
missariaat in 1951 heeft gewezen op
„de honger, mensonwaardige huisves
ting, de prostitutie en de stijgende
criminaliteit onder de Indische Neder
landers". en dat sindsdien de toestand
niet vóór-, maar verder achteruitge
gaan is.
Ds Iterson toornde voorts over de
door Mr. J. W. Van Hoogstraten, ver
bonden aan het Hoge Commissariaat
en inmiddels al benoemd tot hoofd
van het (nog niet opgerichte) kan
toor voor de betaling van de Oorlogs
schade, gegeven uitspraak, dat die In
dische Nederlanders toch wel groten
deels warga negara zullen moeten
worden en het niet de moeite loonde
voor die overblijvenden nog veel te
doen. Men schijnt hier inderdaad van
de zijde van het Hoge Commissariaat
de ogen te sluiten voor het feit, dat
óók als deze Nederlanders hun natio
naliteit tenslotte prijsgeven, zij toch
altijd nog worden achtergesteld bij de
geboren Indonesiërs en dus voorlopig
net zo weinig levenskansen krijgen als
ze nu al hebben.
KAN HET NIET ANDERS?
l/'an dit alles, zo vragen wij, nu wer-
kelijk niet anders? Is het waarlijk
nodig de kille, harteloze politiek van
de jaren 1946—1949 consequent voort
te zetten en na de officiële, nu ook
een geestelijke uitverkoop te houden
van de nog aanwezige restanten Ne
derlanders in Indonesië, die men blijk
baar alleen maar als lastige en hin
derlijke elementen beschouwt? Zijn
er in de kringen van onze politici
geen mensen te vinden, die over de
landgenoten daarginds humaan kun
nen denken, Nederlands kunnen den
ken, en die willen helpen iets goed te
maken aan wie onder de abrupte sou-
vereiniteitsoverdracht al méér dan
hun deel aan leed hebben gedragen?
Nederland laat zich waarlijk wel
tegenover deze landgenoten van zijn
zwartste zijde kennen.
(Advertentie)
En waar iou U beter en
voordeliger studeren,
dan bij
Vraagt dus zo spoedig
mogelijk ons gratis
prospectus.
HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
IA/IJ WORDEN zo onderhand doodziek van al die imitaties van
„mensen uit ons midden" voor de radio. Het is in Nederland ge~
vaarlijk geworden om een „tiep" te zijn. Vent je met een haringkar,
dan gebruikt de „Telegraaf" je persoon voor schertsende stukjes-
Ben je een wijs kind, dan kun je jezelf als „Jantje" beluisteren in
..Negen heit de klok"- De orgelman is er ook al niet meer zeker van,
da.t zijn vocabulaire beperkt blijft tot de eigen, reine kring, sinds
Wim Zonneveldt deze nederige dienaar der Muzen op het toneel tot
leven heeft gewekt- De kapper horen we in onze luidspreker zijn
stereotiepe vragen stellen, evenals de man die langs de trein lectuur
verkoopt, dat doet. We hebben de nabootsing van een kellner, van
een kruier, van een klussiesmantietje, van een minister, van een vod,-
denkoopman. Kortom, we hebben ze allemaal in levende lijve èn in
hun nep-gedaante voor de radio. We zouden ons luistergeld kunnen
verdienen,door 's avonds op het Rembrandtsplein in Amsterdam te
gaan zitten luisteren naar de conversatie van de chauffeurs. Dan
hebben we het heet van de naald. Maar goed, dat gaat nu eenmaal
niet altijd even gemakkelijk. Het zal wel zo in de schepping besloten
liggen, dat we met deze vaandeldragers uit de heffe des volks, slechts
via zes of minder radiolampen in contact moeten komen. Alleen.-, zou
den we willen, dat ze nu ook eens een bekend „tiep" voor de radio
haalden, dat wij persoonlijk op sommige dagen zo waarderenDat is
het bekende „vis-type", of met andere woorden, de man die je nooit
iets zult horen zeggen dan het hoog nodige. Heerlijk lijkt ons dat.
getraliede staatshotels. De overbe
volking was zo groot, dat in sommi
ge plaatselijke gevangensisen drie
man in één cel moesten worden op
gesloten.
Levensecht
J—Jet publiek in de opera in
Rijsel begreep er niets van,
toen de tenor, die de hoofdrol
in „Samson en Dalila" had ge
speeld, niet na afloop voor het
doek verscheen, om het ap
plaus in ontvangst te nemen,
nadat hij in de slotscène de
tempel had doen instorten.
Wat was er gebeurd? Samson,
lag precies als de echte kracht
patser, begraven onder de
ruines. Er was een kabel ge
knapt en het hele décor was op
de ongelukkige tenor terecht
gekomen. Hij had een behoor
lijk gat in zijn hoofd.
Afleiding
DAT MORRISON heeft de directie
van de Trans Australian Rail
way gevraagd of hij tijdens zijn
werk detective-romans mag lezen.
Hij is machinist en voert viermaal
per week een goederentrein enige
duizenden kilometers verder. Hierbij
doorkruist hij over een lengte van
800 km. een woestijn, waarin geen
signalen langs de baan staan, noch
overwegen bestaan. „Ik heb dan uren
en uren niets te doen", schreef hij,
„altijd vrees ik op dit stuk in slaap
te vallen. Ik zou me wakker kunnen
houden met wat moorden en zo...."
u EN INWONER van St. Gallen, een
plaatsje in Zwitserland, heeft
een muizenval geconstrueerd, die al
te nieuwsgierige ratten en muizen
een vlotte electricutie bezorgt. Als
de diertjes aan het lokaas ruiken,
of ervan snoepen, worden ze onder
stroom gezet en sterven terstond.
Muis (II)
1V/IAAR muizen zijn solidair. In Na-
pels viel op een avond plotseling
de stroom uit. Bij het onderzoek
vond men in de electrische centrale
een finaal verkoolde muis tussen de
sterkstroomcontacten liggen. Het
beest was gestorven, om zijn vrien
den te redden.
Vis
JN Wenen was men eventjes
in feestroes, want voorbij
gangers zagen, dat een rijk
met vissen gevulde vijver,
dicht bij de Donau, werd leeg
gepompt. De vissen werden
met de ondergang bedreigd.
Gelukkig voor de verbaasde
waterbewoners, arriveerde
gauw de brandweer, die met
bekwame spoed de vijver weer
volpompte. Daarna werden de
vissen naar een andere vijver
verhuisd, waar ze nu iedereen
uitlachen.
Pont jes
J^/aarom zouden we ons druk
maken om tunnels onder het
IJ in Amsterdam te graven, als de
veerponten nog zo best zijn? Twee
Russische veerponten houden zelfs
een race van de Witte Zee naar
de Zwarte Zee.
Huisvesting
ENE BRITSE gevangenisbevolking
breidt zich steeds meer uit. In
1952 werd een record bereikt met
maar eventjes 24.006 gasten in de
TTet is daarom te begrijpen en toe
te juichen, dat de Vereniging van
Indische Nederlanders dezer dagen in
den Haag een vergadering heeft be-
Advertentie)
ZONDAG 22 NOVEMBER.
HILVERSUM I 402 METER. KRO:
8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.25 Hoogmis.
NCRV: 9.30 Nws. en waterstanden. 9.45
Orgelconcert. IKOR: 10.00 In de open
deur, caus. 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst,
pl.m. 11.45 Vierhonderdjarig bestaan van
de Ned. Herv. Gemeente in Sittard.
NCRV: 12.00 Klein koor, kamerorkest,
en solisten. KRO: 12.15 Gram. 12.20 Apo
logie. 12.40 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nws. en kath. nws. 13.10 Vocaal ensemble
13.40 Boekbespreking. 13.55 Gram. 14.00
Voor de jeugd. 14.30 Concertgebouworkest
en solist (in de pauze pl.m. 15.1515.30
Het atoom in dienst van de vrede, klank
beeld): 16.40 Kath. Thuisfront overal.
16.45 Koorzang. NCRV: 17.00 Geref. kerk
dienst. 18.30 Vovaal ensemble, Bach-orkest
en solisten. 19.00 Kerkelijk nws. 19.05
Gewijde muziek. 19.30 Weg en werk der
Kerkhervormers, causerie. KRO: 19.45
Nws. 20.00 Gram. 20.25 De gewone man
20.30 Gevar. muziek. 20.50 Peetoom Dood
hoorspel. 22.05 Symphonette-orkest en
solist. 22.35 Actualiteiten. 22.45 Avondge
bed en lit. kalender. 23.00 Nws. 23.15—
24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 METER. VARA:
8.00 Nws. en weerber. 8.18 Gram. 8.55
Sportber. 9.00 Het internationale Tonij-
nen-tournooi 1953, caus. 9.10 Oostenrijkse
volksdansen en volksliederen. i9.30
„Geestelijk leven" caus. 9.45 Met en. zon-
1 der omslag. 10.15 Ach wie flüchtig, ach
wie nichtig, cantate. 10.40 De lijfrente,
hoorspel. 11.15 Promenade-orkest en kl.
koor en sol. AVRO: 12.00 Sportoverzicht.
12.05 Oude liedjes. 12.35 Even afrekenen,
heren!. 12.45 Pianowedstrijd voor kinde
ren. 13.00 Nws. 13.05 Meded. of gram. 13.10
Hammondorgelspel. 13.30 Gevarieerde
muziek. 14.00 Boekbespreking. 14.20 Ka
merkoor en -orkest (in de pauze 15.05—
15.20 Filmpraatje). 15.50 Gevar. muziek.
16.00 Dansmuziek. 16.30 Sportrevue.
VARA: 17.00 Gram. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Sportjournaal. 18.15 Nws. en sport
uitslagen. VPRO: 18.30 Ned. Herv. Kerk
dienst. IKOR: 19.00 Voor de jeugd. 19.35
Bijbeloverdenking. 20.00 Nieuws. 20.05
Gram. 20.30 Van Gedser tot Ska-
gen, klankbeeld. 21.00 Studio Europa!.
22.00 Meded. 22.05 Mag ik mij even voor
stellen? Mijn naam is Cox!, hoorspel.
22.35 Gram. 22.45 Actualiteiten. 23.00
Nws. 23.15 Gram. 23.50—24.00 Idem.
BRUSSEL 324 METER. 11.30 Orkest
concert. 12.30 Weerber. 12.34 Instrumen-
atal trio. 13.00 Nws. 13.15 Zang. 13.30
Voor de soldaten. 14.00 Operamuziek 14.25
Voetbalreportage. 16.20 Gram. 17.00 Idem.
17.45 Sportuitslagen. 17.50 en 18.00 Gram.
18.30 Godsdienstig halfuur. 19.00 Nws.
19.30 Gevar. programma. 21.30 Filmmuz.
22.00 Nws. 22.15 Verzoekprogramma. 23.00
Nws. 23.05 Dansmuziek. 23.4024.00 Gram.
BRUSSEL 484 METER. 12.00 Gram.
13.00 en 16.15 Verzoekprogramma 14.00
15.15 en 16.15 Gram. 17.00 Nws. 17.05
Gram. 17.15 Voor de soldaten. 19.00 Kath.
uitzending. 19.30 Nws. 20.00 Waals pro
gramma. 21.00 Orkestconcert. 22.00 Nws.
22.15 Lichte muziek. 22.55 Nws. 23.00 Pa
rijs bij nacht. 23.30 Gram. 12.55 Nws.
MAANDAG 23 NOVEMBER 1953
HILVERSUM 1 402 M. NCRV: 7.00
Nws.; 7.13 Gram.; 7.45 Een woord voor
de dag; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15
Sportuitsl.; 8.20 Gram.; 8.30 Tot Uw
dienst; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken; 9.30
V. d. vrouw; 9.35 Waterst.; 9.40 „Mast-
klimmen"; 10.10 Gram.; 10.30 Morgen
dienst; 11.00 Radio Philh. ork. en solist;
11.45 Gevar. muz.; 12.25 Voor boer en
tuinder; 12.30 Land- en tuinb. meded.;
12.33 Gram.; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.;
13.15 Mil. ork.; 14.00 Schoolradio; 14.30
Gram.: 14.45 V. d. vrouw; 15.15 Kamer-
ork. en solist; 16.00 Bijbellezing; 16.30
Muz. uit de 17e en 18e eeuw; 17.00 V. d.
kleuters; 17.15 Gram.; 17.30 V. d. jeugd;
17.45 Regeringsuitz.: Dr L. G. M. Jaquet:
„Het Chinese element in Z. O. Azië";
18.00 Koorzang; 18.20 Sport; 18.30 Gram.;
18.45 Engelse les; 19.00 Nws. en weerber.;
19.10 Clavecimbelrecital; 19.30 „Volk en
Staat", caus.; 19.45 Orgelconc.; 20.00 Ra
diokrant; 20.20 Gram.; 20.45' „Scherven-
Mie", hoorsp.; 21.55 Gevar. muz.; 22.15
Vocaal ens.; 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nws. en SOS-ber.; 23.15 Het Evan
gelie in Esperanto; 23.30-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.;
7.50 V. d. jeugd; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.;
8.35 Franse muz.; 9.00 Gym. v. d. vrouw;
9.10 ..Onder de pannen", hoorsp.; 9.30
Gram.; VPRO: 10.00 „Voor de oude dag",
caus.; 10.05 Morgenwijding; VARA: 10.20
Sopr. en piano; 10.45 V. d. zieken; 11.40
Voordr.; 12.00 Dansmuz.; 12.30 Land- en
tuinb. meded.; 12.33 V. h. platteland;
12.38 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 V. d. mid
denstand; 13.20 Gevar. muz.; 13.45 Gram.
14.00 V. d. vrouw; 14.15 Pianorecital;
14.45 „De ernst van Ernst", hoorsp.; 16.15
Ork. koor en sol.; 16.45 V. d. jeugd; 17.15
Gram.; 17.30 Instr. kwint.; 17.50 Mil.
Comm.; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 Ca
baret; 18.45 Parlementair overz.; 19.00
V. d. kind.: 19.10 Muzikale caus.; 19.25
Gram.; 19.45 Regeringsuitz.: Ir. J. C.
Glerum: „Doelmatig gebruik van de
trekker in de landbouw"; 20.00 Nws.;
20.05 Act.; 20.10 „In Holland staat een
huis", hoorsp.; 20.40 Aetherforum; 21.15
Oude en moderne dansen: 21.45 „Nieuwe
Bureaux voor Rechtsbijstand", caus.;
22.00 Radiophilh. ork.; 22.40 Gram.; 23.00
Nws.; 23.15 Orgelspel; 23.35-24.00 Gram.
BRUSSEL, Vlaams, 324 M. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.42 Gram.; 12.34
V. d. landbouwers; 13.00 Nws.; 13.15 Pia
norecital; 13.30 Gram.; 13.45 Pianorecital;
14.00 Schoolradio; 14.45 Gram.; 15.00 V. d.
zieken; 16.00 Gram.; 16.15 Ork. conc.;
17.00 Nws.; 17.10 Lichte muz.; 18.00 Fran
se les; 18.15 Gram.; 18.30 V. d. sold.; 19.00
Nws.; 19.40 Operettemuz.; 20.00 Strijk
trio; 20.50 Gram.; 21.00 Idem; 21.30 Ork.
conc.; 22.00 Nws.; 22.15 Orgelspel; 22.55-
23.00 Nws.
BRUSSEL. Frans. 484 M. 12.00 Omr.
ork.; 12.40 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Gram.
14.15 Kamermuz.; 15.00 Gram.; 16.05
Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15 Gram.;
17.30 Zang en piano; 17.50 Gram.; 18.00
V. d. sold.; 18.30 Chansons; 19.15 Gram.;
19.30 Nws.; 20.30 Gram.; 21.15 Kamer-
ork. en solist; 22.00 Nws.; 22.50 Idem.
33)
En juist op het ogenblik, dat
Spookezel Paxton en Haggerty langs
net pad uit de kloof op de hoogvlakte
aankwamen, renden zij met haar het
bos in.
Slechts één man uit Kamp 4 had
gezien .wat er gebeurde. Dat was War
ren Zone. toen hij. na het aan Strie-
oy overgelaten te hebben, de bloedende
wonden van Newton te stelpen, naar
oe kist met batterijen teruggekeerd
was. strieby had geweigerd, de gewon
de te verlaten.
HOOFDSTUK XXXIII.
Ontvoerd.
echter ,verl00r haar bewustzijn
Dude ïeheel Het Paard- waarop
lan>. ,Sntv°erde. had nog niet
len nm of ze begon te worste-
rie rtma 1 komen. Toen hielden
naalriöl teugel in en lieten de
erin k stappen. Samen slaagden ze
»un gevangene rechtop in het
mil e zetten en McCormlnck
met beide armen om haar heen, vlak
achter het zadel op de paardenrug
zitten. Ondanks al het tegenstribbelen
van Iris hield hij haar vast en Luke
nam het paard bij de teugel. Daarna
gingen ze in galop verder, waarbij
Luke het andere paard aan de leidsel
meevoerde. In de lange sterke armen
van Dude was Iris machteloos. Hei zei
geen woord tegen haar. doch bleef
haar stevig vasthouden. Ze bedwong
haar verontwaardiging en woede zo
goed mogeli.ik en deed haar best. goed
te letten op de richting, waarin ze
haar ontvoerden
Ze waren van de spoorwegwerken
recht naar hef Noorden weggereden
Nu staken ze een vlakte over, waar
hoge cactussen en woestijnpalmen hen
gemakkelijk aan het oog van vervol
gers zouden onttrekken. Ze reden met
een grote bocht rond in oostelijke
richting en volgden al spoedig weer
de spoorlijn, al bleven ze mijlenver
ten noorden ervan. Die richting hiel
den ze tot de avondschaduwen zich
over de vlakte begonnen te verlengen,
om dan zuidwaarts af te slaan. De
duisternis begon te vallen, toen ze
stilhielden. Dude steeg af, nam de teu
gels van Luke over, verwijderde zich
zover mogelijk van zijn eigen paard
en voerde met zijn makker op gedemp
te toon een gesprek.
Het meisje dacht snel na. Ze was
een uitstekende paardrijdster en als
ze een mes bij zich had gehad, zou ze
zeker de teugels vlak bij het bit af
gesneden hebben en er vandoor zijn
gegaan. Doch nu scheen ze weerloos
Het zou haar niets baten, al liet ze
zich uit het zadel glijden om te voet
te vluchten. Ze kon niet anders doen,
dan stil blijven zitten en zich de lip
pen stuk bijten van woede.
Nadat de beide mannen voldoende
overleg gepleegd hadden, reed Luke In
de Duisternis weg en keek Dude
McCormick Iris grijslachend aan.
„Nou, juffrouw Paxton, u kunt uit
stekend rijden, dat moet ik zeggen"
zei hij. „Bent u niet een beetje stijf
van de lange rit geworden? Hebt u
geen zin een eindje te wandelen?"
„Nee!" antwoordde ze vinnig.
„Boos op me?"
„Ik zou u kunnen vermoorden!"
riep ze heftig. ,.U zult er voor boeten!"
„O, ja... dat zegt men wel meer.
Maar wiè zal me laten boeten, juf
frouw Paxton?"
„Dat. zult u wel zien", gaf ze ont-
"ijkend ten antwoord.
„Uw vader misschien?"
„Vast en zeker."
De veefokker begon te lachen.
„Hij is er niet toe in staat", zei hij
Het is hier een uitgestrekt, woest land
en ik ken het door en door. Ik heb
hier en daar en overal vrienden wo
nen... vrienden die me zouden helpen
als het nodig was. zonder onbeschei
den vragen te stellen. Uw vader is
negentig mijl van een sheriff verwij
derd. Wie zal hem helpen, u en mij
te vinden?"
„Er werken duizenden aan de spoor
weg. die vrienden van mijn vader
zijn!"
Dude knipte met zijn vingers en
lachte spottend.
„Wat 'n bluf!" zei hij minachtend.
„Spoorwegarbeiders geven net zo min
om het weizijn van uw vader, als om
het mijne. U weet even goed als ik,
dat het een onmogelijkheid is, uit die
lui een troep te vormen, die naar ons
wil gaan zoeken. Het is een hopeloze
bende. U moet iets beters bedenken,
juffrouw Paxton. om mij bang te ma
ken. Ik weet alles van die kerels af.
geloof me gerust!"
Iris gaf geen antwoord.
„En.... wat wilt u met mij doen.
mijnheer McCormick?" vroeg ze na
een poosje.
„Ik geef toe, dat het op het ogen
blik echt een raadsel voor me is", zei
hij". „Maar op een of andere manier
moeeten we u toch vasthouden. U
weet te veel, ziet u? Ik heb een ver
gissing begaan en u hebt me daarbij
gesnapt. Om u het spreken te belet
ten. hebben we u wel daar vandaan
moeten wegvoeren, om tijd te hebben,
onze verdere plannen te beramen".
,.Uw plannen zijn dus een beetje in
de war gelopen, niet waar?" vroeg ze
spottend. Dude haalde de schouders
op.
„Dat moet ik toegeven, juffrouw
Paxton. Maar ze komen wel weer te
recht. Dat zullen we gauw genoeg
weten. Ze kunnen die door u verniel
de batterij toch zeker wel herstellen,
is het zo niet? U moet bedenken, dat
ze nog steeds niet weten, dat Flan-
ning in die tunnel zit. Ik denk zo, dat
ze de batterij zullen herstellen en het
zaakje opblazen. Uw vader zal zijn
mannen graag zo gauw mogelijk weer
aan het werk zetten, niet waar?"
Iris werd doodsbleek, maar ze wist
haar stem te beheersen en vroeg:
„Wat hebt u hiermee eigenlijk voor,
mijnheer McCormick? Mijn vader te
ruïneren?"
,,Ja, dat is ongeveer wel zo. Geld.
dat ze wel eens de wortel van alle
kwaad noemen, ligt er aan ten grond
slag. We willen de Spookezel Hoeve
terug hebben en we willen uw vader
de honderdduizend dollar, die hij er
al op betaald heeft, doen verliezen.
Het is doodeenvoudig".
„En u wilt Chet Fanning ook de
lucht in laten vliegen, veronderstel
ik".
„Hij dreigde, zich met onze plannen
te bemoeien en ze in de war te stu
ren. Ik kon aan zijn gezicht wei zien,
dat er met hem niet te onderhande
len was. En hij is een kwade, als je
tegen hem op wilt tornen, zegt men.
Het was dus het eenvoudigste, hem
uit de weg te ruimen".
,.Ik noem het onzinnig", zei Iris.
„Toch waar?"
„Zeker. Een kind van tien jaar zou
slimmer geweest zijn dan u. U hadt
me net zo goed in Kamp 4 kunnen
laten, om alles, wat ik van u wist te
vertellen, als me nu ontvoeren. Nu
u me in uw macht hebt, weet u niet,
wat met me aan te vangen. Ik denk,
dat u me gevangen wilt houden, tot
dat Chet vermoord is en John Strieby
de ondergang van mijn vader voltooid
heeft".
Hij ging op cowboy-manier op zijn
hurken zitten en plukte aan een ver
dord takje, dat hij afwezig in kleine
stukjes brak. Geruime tijd bleef hij
zo in gedachten zitten.
..Nee", antwoordde hij eindelijk. „Ik
geloof, dat dat plan 'n duigen viel op
het ogenblik, dat u me verhinderde,
de schakelaar om te zetten. Ik be
wonder u om uw vlugge verstand,
juffrouw Paxton. en voor de snelheid,
waarmee u weet te handelen. U bent
een merkwaardige jonge vrouw....
maar daarover praat ik later nog wel,
als u in een zachtere stemming ver
keert.
„In elk geval hebt u de zaak voor
ons bedorven. Ik zie op het ogenblik
niet in. hoe de Watkins Land- en Vee-
Maatschappij die oude ranch nog zou
kunnen terugkrijgen Maar ik voor mij
ben van zins. er het beste van te ma
ken. wat er nog van te maken is. Ik
heb zoeven een inval gekregen, die.
dat moet ik erkennen, me vrij aan
trekkelijk voorkomt. Bent u er be
nieuwd naar?"
„Zeker. Ik stel er zelfs heel veel
belang in"
„Wel, het is meer dan doodeenvou
dig. Ik moet er natuurlijk geluk bij
hebben. Maar om op mijn idee terug
te komen: Ik ben besloten de Watkins
Vee- en Land-Maatschappij naar de
maan te laten lopen. Ik heb zelf het
plan, om de ranch terug te krijgen
en in de voordelen daarvan te delen,
verknoeid. Van nu af aan moet ik het
spel op mijn eentje spelen.... dat is
te zeggen, met Luke samen, want ik
kan niet buiten zijn hulp. Al wat ik
nodig heb. vind ik in u. Uw vader
zal om u terug te krijgen, wel bereid
zijn, evenveel te betalen, als ik voor
mijn aandeel krijgen zou. indien ik
hem de Spookezel Hoeve afhandig
maakte. Het is de hele zaak in het
kort samengevat. Ik ben een doodge
wone ontvoerder geworden. Van nu af
is het me slechts om een groot los
geld te doen. Zodra ik dat in handen
heb, ga ik de grens over naar het
oude Mexico. Hier gaat alles me veel
te langzaam, n Brutaal idee, is het
niet? Maar ik weet er geen andere
uitweg op. Of het moest zijn...."
Hij zweeg een poosje.
„Ja, gaat u door", zei ze dringend.
Hij haalde nogmaals de schouders
°p.
„Wel, één manier om er tussenuit
te komen zou zijn, u van kant te ma
ken, begrijpt u? Niemand, behalve
Luke, weet, wie u ontvoerd heeft en
waarom.
(wordt vervolg)
