$agbla9
Mensen en
De toekomstige
WILLEM KLOOS:
een geniaal dichter
De Baas van Kamp Vier
Schelde - delta
Bekroond
Verkoudheid
RADIO
TWEEDE BLAD
DINSDAG 17 NOVEMBER 1953
Deze fantasie is reeds nu werk
zaam in Zeeland, nu men zich
daar rekenschap begint te geven,
Onder ons
gezegd:
toch maar liever
Golden Fiction
P.B O.
Weerhuisje
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
I
n de komende 15, 20 jaar zullen
de zeegaten worden dichtge
maakt. Dat staat als een paal boven
water De technische uitvoering is
in studie en de financiering daar
van zal daarmee ook bekeken wor
den. Als men de grote lijnen van
het „hoe" te pakken heeft, zal men
beginnen. En eenmaal begonnen zal
men het plan ten einde brengen.
Zo is het ook gebeurd met de
dichtmakina van de Zuiderzee i
de geleidelijke inpoldering van de
daar aanwezige gronden.
En terwijl er met de aan de ran
den van de Zuiderzee gezeten be
volking (denk maar aan alle vis
sers!) zich sociale problemen voor
deden. die opgelost moesten wor
den (én gedeeltelijk al opgelost
zijn), zo zal dit ook later een taak
zijn ten aanzien van sommige be
volkingsgroepen in de Schelde-
delta, die bij de afsluiting der zee
gaten van hun tegenwoordige be-
drijfsmogelijkheden zullen worden
beroofd.
Maar uit het feit, dat er zulke so
ciale en economische vraagstukken
zullen ontstaan, die om oplossing
vragen, te besluiten die dichting
niet ter hand te nemen, is de vor
ming van een standpunt, dat lijn
recht indruist tegen redelijke eco
nomische, financiële en hydrografi
sche inzichten.
Zoals het besluit de Afsluitdijk
van de Zuiderzee te construeren
tientallen jaren van studie gevraagd
heeft, alvorens tot uitvoering te
komen, zo zal dit ook geschieden,
alvorens de afsluiting der zeegaten
ter hand zal worden genomen, 't Zal
korter tijd vragen, omdat de on
dervinding met de Afsluitdijk en
nu met die der doorgebroken zee
dijken kennis-materiaal genoeg ge
leverd heeft en levert om de durf
op te brengen, de technische moei
lijkheden tot oplossing te brengen.
£)e afsluiting der zeegaten heeft
ten doel en brengt de voorde
len van:
a. een besparing in de kosten van
onderhoud der nu bestaande en
voor 40 pet. vernieuwde zeewerin
gen langs de eilanden en de kusten
van de Schelde-delta.
b. Ze gaat tegen een verdere be-
zouting van goede landbouwgron
den.
c. Ze levert, door de inkrimping
van het toekomstige zoetwaterni
veau, nieuwe landbouwgronden.
d- Ze opent mogelijkheden van
betere verbindingen en sneller ver
keer.
■yegenover al die voordelen ver
vallen mettertijd de economi
sche en financiële voordelen van
oester- en mosselcultuur, de visse
rij op de binnenwateren. Daarte
genover kan dan staan een opbloei
van de zoetwatervisserij. Wanneer
althans kan worden tegengegaan de
voortschrijdende vervuiling der
openbare wateren, veroorzaakt door
de bevolkingsopeenhoping en groei
van de industrie.
Misschien dat de te verwachten
studie-rapporten nog meer voorde
len weten aan te geven dan hierbo
ven in vier punten zijn aangeduid
Maar meer voordelen of niet, de
hier aangegevene zijn van te groot
belang dan dat er mettertijd niet
tot de afsluiting besloten zal wor
den. Als ze tenminste technisch uit
voerbaar geacht worden en betaald
en gefinancierd kunnen worden.
Hoe eerder de definitieve conclu
sie bekend wordt, hoe eerder be
drijven, die mettertijd ten dode <*e-
doemd zijn, maatregelen kunnen
nemen.
Voor die in de Ooster-Schelde
zal dit nog wel even duren. Want
hoewel dit nog lang niet zeker is
waarschijnlijk zal men wel be
ginnen bij het Noorden (het Ha
ringvliet) om geleidelijk aan naar
het Zuiden af te zakken.
De meeste van onze lezers zullen
wel niet meer meemaken, dat ook
de Wester-Schelde (na afsluiting)
tot een met sluizen geregulariseerd
kanaal zal zijn omgetoverd. En zo
kunnen beschouwingen over die
mogelijkheden rustig blijven liggen
voor onze kinderen en kindskindë-
ren.
Maar ja! wie durft te voorspel
len, dat dit een zwartgallig inzicht
is? De Nederlandse fantasie, durf en
volharding zijn gelukkig nog aan
wezig bij dat deel der intellectuele
Nederlanders, die niet tot de „mas
sa" behoren.
dat „binnenkort" de afsluitingsidee
tot werkelijkheid gaat worden.
Op Walcheren ziet men de tijd
komen, dat een wegenverbinding
van N.O. naar Z.W. Zeeland zal
doorsnijden en het verkeer recht
streeks naar Rotterdam zal richten.
Het is een zeer redelijk streven, dat
m.i. pas in studie kan komen, als de
zeegaten gesloten zullen zijn. Velen
onzer kunnen dit nog meemaken,
al zullen bij de meesten de haren al
wat grijzend zijn.
De fantasie deze weg doorgetrok
ken te denken over de toekomstige
gekanaliseerde Wester-Schelde lijkt
ons nogal stout. Als dat gebeuren
kan zal de Benelux wel op een hoog
plan van bestuurssamensmelting
moeten zijn gegroeid!
n Zeeuwsch-Vlaanderen timmert
men weer aan oude plannen.
Oud, want ze bestaan al uit mijn
jeugdtijd. vijftig iaar geleden. De
eerste is de inpoldering van de
Saeftingen-gorzen, die overrijp zijn
en de tweede is de rechtstreekse
verbinding van Zeeuwsch Vlaande
ren met de vaste wal van Brabant.
Rechtmatige verlangensmaar
zoveel wijsheid zal men in Zeeuwsch
Vlaanderen wel bezitten, dat wat
de redelijke mens rechtmatig noemt,
de nationale en nationalistische ge
voelens deze niet steeds als zodanig
erkennen!
Om de inpoldering te kunnen be
reiken, zal men in België eerst eens
meer begrip moeten tonen voor een
beter onderhoud der Schelde-di.j-
ken niet alleen, maar ook voor de
noodzakelijkheid reeds nu de eigen
dijken te verhogen.
De in de dertiger jaren ontwor
pen brugverbinding tussen de N.O.-
Kop van Zeeuwsch-Vlaanderen met
het Ossendrechtse gebied (vrucht
van een studie van Ir M. Bongaerts)
's nu geworden tot een tunnel-ini
tiatief. Uitvoerbaarder, wanneer het
land van Saeftingen zou zijn inge
polderd (restant lengte voor de
tunnel van ruim 11/2 km) en moei
lijker en in alle gevallen veel duur
der ,als men de nu bestaande af
stand wil ondertunnelen.
Waarom zou men in Zeeuwsch
Vlaanderen deze gedachten niet
hebben gehad? Ze kennen daar
toch èn de Antwerpse tunnel èn die
van Rotterdam. En ze leren ook nu
van de tunnel onder het IJ. En de
ontwerpen van een tunnel onder
het kanaal tussen Frankrijk en En-
beland hebben in de laatste 60 jaar
zo vaak de kolommen der kranten
gevuld, dat de Z—Vlaamse fantasie,
nu onder de monding van de Ant
werpse Schelde een tunnel aan te
leggen, heel begrijpelijk is.
Ik vermoed zo, dat de technische
studie over de mogelijkheden heel
wat voeten in de aarde zal hebben
en dat de Rijkskosten om tot uit
voering van het plan te komen de
heren in Den Haag heel zwaar op
de maag zullen liggen.
Alhoewel, als men de jaarlijkse
verliezen der veren over de Wester-
Schelde eens ging kapitaliseren, zou
men en bedrag krijgen, dat de Z.
Vlaamse plannen nog lang niet gek
doet klinken.
Ir J.
(Advertentie)
Golden Fiction
Een gulden genieting voor 80 ct.
Herinneringsplaquette aan zijn woning te Den Haag
wey geworden voor ons, die nadien
Ter Braak hebben horen gewagen van
„sierdichters" en die de „vent" boven
de „vorm" hebben zien stellen.
De mooiste verzen van Kloos vindt
Verwey uie, waarin de hartstocht
wordt gelouterd in schoonheid. Het zou
niet moeilijk zijn om hier in enkele
verzen van Kloos de muzikaliteit, de
ongeëvenaarde klank-werking en de
zuivere beeldspraak aan te tonen, zo
men deze al zelf niet bij eerste lezing
zou hebben ervaren. Ik volsta echter
met het overschrijven van het volmaak
te sonnet, waarin Albert Verwey elk
vers „een gebaar van bevende schoon
heid" noemde. In zijn biografie van
Kloos brengt K. H. de Raaf dit ge
dicht in verband met een gebeurtenis
in Kloos' leven. Toen de jonge dich
ter door een redacteur van „De Am
sterdammer" als onbruikbaar mede
werker was weggestuurd, zou hij,
zwervend in de druilerige mist, een
droevig gebogen vrouwenfiguur hebben
gezien onder aan een dijk. Hij vereen
zelvigde deze vrouw met ziin vroeg-
gestorven moeder die hij nimmer ge
kend had; en kreeg het gevoel of ze
daar gekomen was om hem te troos
ten:
Zoals daar ginds, aan stille
blauwe lucht,
Zilveren-zacht, de half-ontloken
maan
Bloeit als een i -n.de bloesem
zonder vrucht,
Wier bleeke bladen aan de kim
vergaan,
Zóó zag ik eens, in tvonder-zoet
genucht,
Uw half-vergulde beelt'nis voor
mij staan,
Dan, met een zachten glimlach en
een zucht,
Voor mijn verwonderde oogen
ondergaan.
Ik heb u lief, als droomen in den
nacht,
Die, na een eind'loos heil van
éénen stond,
Bij de eerste schemering voor
immer vloön:
Als morgen-rood en bleeke
sterren-Tpracht,
Iets liefs, dat men verloor en niet
meer vond,
Als alles, wat héél ver is een héél
schoon.
Van welk een subtiele condities het
zuivere klankenspel in een vers afhan
kelijk is, werd eens aangetoond door
Van Deyssel, die erop wees hoe de
laatste versregel van bovenstaand ge
dicht verzwakken zou, indien men de
woorden ..heel" hier verving door het
synonieme „zeer".
Het schrijven van verzen scnijnt niet
alleen een kwestie van gevoel en ver
beelding. maar evenzeer een zaak van
métier te zijn; beide (in het gedicht
onscheidbare) condities getuigen voor
het meesterschap van de jonge Wil
lem Kloos.
MARTIEN J.G. v. STEENBERGEN
B. o. Z.
QISTliRMORGEN is in het Haagse
gemeente-archief aan het Rijswijk-
seplein een plaquette onthuld ter her
innering aan de dichter Willem Kloos
en zijn vrouw, de schrijfster Jeanne
Revneke van Stuwe, Het ligt in de
bedoeling dat deze plaquette zal wor
den aangebracht in de gevel van hun
voormalige woning, aan de Regentes-
selaan te 's-Gravenhage. Til dit huis
is Willem Kloos in 1038 overleden, na
dat het. naar van Duinkerken in zijn
„Het tijdnerk der vernieuwing van de
Noordnederlandse letterkunde" mee
deelt, was geworden tot het centrum
van P"n „bijna aandoenlijk bvzanti-
nisme'.
„Ware hij als dertigjarige gestorven,
men zou hem blijven herdenken als
XJet weekblad „Burgerrecht" is in
zijn sas. Want het wil nog niet
vlotten met de P.B.O. Er is nog
geen enkel „schap" tot stand geko
men en er zijn verschillende contro
versen gerezen. De P.B.O-, aldus het
ultra-conservatieve weekblad, gaat
op deze wijze gelijken op een lang
durige verloving, die maar niet tot
een huwelijk komt en waarbij de
partners zich af gaan vragen, nadat
de eerste liefde zo ongeveer de
temperatuur van het vriespunt be
gint te naderen, of zij er niet beter
een einde aan kunnen maken.
Nu de verklaarde tegenstanders
van de P.B.O. zich aldus in de han
den gaan wrijven van plezier, moet
dit een signaal zijn voor alle voor
standers, om zichi met des te meer
ernst en energie achter deze zaak te
zetten. Men mag het plan niet laten
mislukken door zich vast te graven
in de begrijpelijke controverses. Het
grote doel is de inspanning van een
intens overleg en de vaste wilsvor
ming, om de tegenstelling te over
bruggen, waard. We hopen, dat mi
nister de Bruyn straks bij de verde
diging van ziin beleid moedgevende
geluiden kan laten horen.
Jn de tijd, dat hei Russische corh-
munisme plotseling weer in an-
ti-semitisch vaarwater kwam en
i »„vonn's *eSen ,,het artsencom-
piot werd ingespannen, werd ook
een communistisch en Joods arts in
Amsterdam, Dr B. Polak, uit de
j seroyeerd. Hij zou hebben
vergaderd ten huize van Prof. Jan
Romein met anti-communisten, hij
zou zich in critische zin hebben uit
gelaten over de Sovjet-politiek enz.
Ihans is de anti-semitische cam
pagne in Ruslnd weer afgelast. De
gearresteerde doktoren werden in
ere hersteld. En zie, Dr Polak is
thans door de Nederlandse satellie
ten van Moskou ook weer in gena
de aangenomen. Nu ja, hij heeft wel
iets moeten mompelen over schuld
bekennen". Doch hij is n'u toch
weer partijgenoot en modestrijder.
Zo gaat het in het communisti
sche weerhuisje. Een depressie in
Moskou joeg Dr Polak eruit. Het
aftrekken van de depressie gaf hem
weer toegang.
een der oorspronkelijkste genieën on
zer letterkunde", schrijft Van Duin
kerken efi met deze voorwaardelijke
zinsvorm doelt hij op de jammerlijke
ommekeer in het leven en het werk
van Willem Kloos sedert 1893. Voor
dit „dichterlijk verval" zijn verschil
lende verklaringen gegeven. Het is
echter ondoenlijk daar in dit bestek
op in te gaan. en het is bovendien
voor een pëzie-lézer van minder be
lang. Voor hem immers bestaat alleen
de Willem Kloos uit zijn eerste pe
riode. de dichter die volmaakte ver
zen. en de prozaist die onvergelijke
lijke critieken schreef.
Deze Kloos heeft zichzelf getekend
m het laatste gedeelte van zijn be
roemde Inleiding bij de gedichten van
Jacques Perk als de dichter, „die zich-
zelven godheid en geliefde tevens is
waar hij stormt en juicht, en weent
en mijmert, eenzaam met zijn ziel on
der de olauwe oneindigheid.
P)E EERSTE sonetten van Kloos wor
den beheerst door het conflict tus
sen enerzijds, menselijke Verlangen
naar liefde, en anderzijds de hoge,
koele Trots, die de dichter zelf als
het „goddelijke" in zijn wezen ziet.
Het is niet zonder reden dat Albert
Verwey in zijn opstel „Willem Kloos"
Stille Toernooien) de dichter „dan
toch maar de hartstochteliikste mens
van Nederland" noemt. In dezelfde
studie verdeelt Verwey de gedichten
van Kloos' eerste bundel „Verzen"
(1894) in drie groepen. Tegenover de
uitingen van pure menselijke aan
doening, stelt hij dan de sympathieke
verzen waarin met een gevoel van
„uiterlijke mooiheid" wordt verwijld
bij geluiden en maten. Wel zeer merk
waardig is deze uitspraak van Ver-
(Advertentie)
kunt U thans snel verdrijven. Het
nieuwe, sterk ontsmettende Amyl-
Meta-Cresol (250 maal zo sterk als
Phenol) met Jodium, vindt U alleen
in de aangenaam smakende
door EMART KINSBURN
2D
Hij keerde naar het kamp terug,
vast besloten, aan Haggerty en zijn
mannen de gelegenheid te geven, zich
zelf de strop om te doen. Later zou
nil wel onverwachts in de tunnel ver
schijnen en zien. wat er gaande was.
Die nacht zou hij Newton weer spre
ken. Misschien had de iongen hem
iets mee te delen, wat hij bij zijn
matlg€ sparen opgemerkt liad en
wat aan Chet was ontgaan. Het was
!n, de middag, dat Chet naar
sertv a» tfv™Skee>'de Hij vond Hag-
hun romi-L nen druk bezi®. Onder
beid de hoeveelhChaet Volop plegen-
tronen na te ,d vaatjes en pa"
zine bemerkte hh1 h" t0t zijn verba"
kwart van rin 1 minstens drie
reeds was aangebnracïftdC hoev<*lheid
voo.°edeh^rUeerkeer$ng- "el hem
het zwarte kruit mt d?
gehaald en los rondgestrooid zat het
dynamiet nog in de kisten Hoe kon
iemand dan zien of er werkelijk dv
s™? 'n Z3t b'ivoorbeeld geen
Op dat ogenblik voerden de muil
dieren slechts zwart kruit aan. Kon
een deel van dat kruit op een of an
dere manier ook niet krachteloos ge
maakt zijn? Chet meende, dat alleen
reeds doordrenking met water vol
doende was, om het onwerkzaam te
maken. Hij sprak een der muilezel
drijvers aan.
..Komt er nog meer dynamiet?"
vroeg hij.
„Nee." kreeg hij ruw ten antwoord.
„Al het dynamiet is al geplaatst."
Het was voor Chet vrijwel onmo
gelijk. om de tunnel weer in te gaan
en te onderzoeken, of er werkelijk
dynamiet in de kisten zat. omdat de
samenzweerders dag en nacht in de
funnel aan het werk waren. Hij moest
wel wachten, tot Haggerty hem flet
beloofde kunstje zou tonen, vlak voor
dat de tunnel afgesloten werd. Dat
zou morgenavond worden.
Ravmond Newton kwam die nach'
oiet. En toen hij de volgende morgen
ontwaakte begon Chet zich oneerust
over de jongeman te maken.
Op het geluid van de gong voor het
Met deze „Statuette" verwierf de
Bredase beeldhouwer Frans Ver
haak zich een bijzonder eervolle
vermelding van de jury, die advies
moest uitbrengen terzake toeken
ning van de eerste provinciale prijs
voor beeldende kunst in Noord-
BrabantDit werkstuk werd dezer
dagen door de provincie aangekocht.
loslippigheden
van
LEONARD
ontbijt kwam Iris uit haar slaaptent.
Chet was reeds op weg naar de eet-
tent en ze riep hem na, op haar te
wachten.
„Zo. vandaag is het dus de grote
dag," zei ze, naast hem voortgaande.
„Heb je nog iets gevonden?"
„Niets" moest Chet erkennen. „Maar
ik heb nog hoop. Wat ik wil weten,
ontdek ik misschien nog vlak voor dat
de tunnel gesloten wordt."
„O. ik hoop toch zo, dat alles wel
in orde is," zei ze.. „En van de andere
kant zou ik het leuk vinden, als je
bewijzen kon, dat niet alles in de
haak is. Wat 'n lastig geval, hè? Maar
ik raak altijd aan het tobben, als
ik de knop voor een grote ontploffing
moet indrukken. Er hangt zoveel van
af. dat ik altijd het gevoel krijg, als
zou mijn drukken op dat knopje in
vloed hebben op de uitslag... En dan
ben ik beangst en vraag me af. of
allen wel in veiligheid zijn. Wat zou
het verschrikkelijk wezen, als er eens
iemand in zo'n tunnel achtergebleven
was, of er niet uit kon komen. De
meeste vrouwen van aannemers vin
den het een reuze eer, een grote ont
lading te ontsteken... net zoiets als
het dopen van een schip met een fles
champagne, niet waar? Maar ik aar
zel altijd en voel me duizelig en on
passelijk. Het lijkt me dan zo... zo
roekeloos op z'n zachtst gezegd! Die
arme. mooie, oude heuvels! Ik vind
het zo afschuwelijk te zien. hoe ze
verscheurd en vernield worden!"
Ze namen afscheid voor de ingang
van de tent der koninklijke familie
en Chet begaf zich naar de tafel van
de voormannen; tussen hem en dit
meisje was een onmetelijke afstand,
al besloeg die niet meer dan vier voet
planken vloer.
Die dag. ongeveer om twee uur, re
den twee ruiters over de heuvelrand
naar het zuidelijke einde van de berg
pas. De ene was Dude McCormick,
de andere Luke Fish.
Ze stegen even later van hun paar
den en gingen te voet naar een ver
hevenheid, vanwaar ze uitzicht over
de pas hadden. Dude McCormick had
een sterke verrekijker bij zich. Toen
ze boven op het heuveltje waren aan
gekomen rees er een man uit het
dichte struikgewas vlak voor hen op,
„Zo, Pluimstaart," begroette hem
McCormick. „Jij bent op je post, zie
ik. Hoe staan de zaken er voor?"
„Haggerty heeft hem juist de tun
nel mee ingenomen." antwoordde de
man. „Hij zou hem daar iets laten
zien." vervolgde hij met een veelzeg
gend knipoogje.
„Vertel ons eens precies, hoe alles
gegaan is," zei de veefokker dringend.
..Er valt niet veel te vertellen." ver
klaarde Pluimstaart. „Die stumperd
liep regelrecht in de val. Hij denkt,
dat er niemand anders in de tunnel
is, dan hij met Haggerty. Hij denkt
dus niet anders, of alles is veilig...
als hij eens verdenking koestert. De
hele ploeg werklui is de tunnel uit.
behalve Zone. die zich daar schuil
houdt. Als Fanning met Haggerty
naar de leiding staat te kijken, komt
Zone te voorschijn en geeft hem een
oplawaai. Daarna binden ze hem vast
en sluiten de tunnel af. En dan...
plof! Daarmee is 't uit. En de doch
ter van Paxton zal zelf de lading
ontsteken. Zeg. is dat niet goed?"
„En zou niemand anders er achter
kunnen komen, dat Fanning er nog
in is. behalve dan onze mannen?"
„Nee. Haggerty heeft niemand an
ders in de buurt van de tunnel toe
gelaten. Het zal doodgemakkelijk
gaan."
„Hmmm!"
„Maar toch maak ik me ergens wel
wat ongerust over," vervolgde Pluim
staart. „Er zwerft hier een kerel in
de heuvels rond en ik weet niet, wie
dat is, of wat hij hier uitvoert. Ik
heb hem 'n keer of vier gezien en
als hij mij in de gaten kreeg, ging
hfi er altijd vandoor. Ik was net op
uitkijk naar hem, toen jullie aankwa
men, maar sedert vanmorgen heb ik
hem niet gezien."
„Zo!" mompelde Dude. „Ik zou wel
's willen weten, of die Fanning soms
een helper heeft, Luke. Heb jij niet
verteld, dat er iemand bij hem was.
toen hij hierheen gereden kwam?"
„Ja er was een of andere schooier
bij hem." antwoordde Fish.
„Och, die knul" schimpte Pluim
staart. ..Dié vent is geen snaps waard.
Dat heb ik van Strieby gehoord. Hij
is een sukkel... 'n halve idioot, meer
niet!"
Pluimstaart zou zo gerust niet zijn
politiek praatje
anno 1953
DENT U VANMORGEN ook niet geschrokken, lieve lezer (es) toen
u in de krant las, dat de S-E.R.. door bemiddeling van de O.E.E.S-
een kwestie bij de A.V. van de U.N.O. aanhanging heelt gemaakt?
Volgens ingewijden ging het over het L-E.Fen betrof het dus een
kwestie, die ten nauwste samenhangt met de balans van de E.B.U.
(in feite een N-A-V.O-geval), die tenslotte de hele M.S.A. weieens in
gevaar zou kunnen brengen. De U.S-S.R. gebruikt het geval uiteraard
prompt om de U.S.A. en U.N.E.S-C-O. in een vuil daglicht te plaat
sen- Had Nederland, zelfs in BENELUX-verband, niet zo n goede
naam bij de M-F.A.O. van de V-N-, dan konden we de hele E.V.Lr, wel
laten voor wat ze is. Het zou eindigen me' '">t terugtrekken van onze
mensen uit I.M.F., F.I.A. en F.4.O. Geb dat! Trouwens in de
B.L.E-U. wordt de zaak hoog opgenomen, en ook in de U.N-I-L.E.K
weerklinkt het rumoer hieroverNu waren onze betrekkingen met de
B.L.E.U. (moeten wij althans het C.B-S. gelovenniet erg best. In
menige K. v. K.-vergadering ts dit al gezegd. Ons dunkt, dat het
N.I P O. zich, wanneer men tenminste klaar is met de vragen over
SWG en STICUSA (zulks op last van de minister van O. K. en W.)
hier maar eens moest bezighouden. Tenslotte vragen wij ons af, of de
S-E.R. niets kan adviseren over b-v. de terugroeping van de K-L.M--
vertegenwoordiging in de I.A.T.A.
Maar ja, het is toch weer zo, dat de kleine man de klappen krijgt.
lesmet zijn minderjarige bruid
voor het altaar stond, weigerde
de moeder van het bruidje plot
seling haar toestemming, zodat de
plechtigheid niet doorging. Brian
liet het tot een rechtszaak komen.
Voor de kadi verklaarde schoon
mama, dat Brian geweigerd had
haar tuintje om te spitten, en dat
ze daarom zo'n lomperik niet in
haar familie wilde halen. De rech
ter vond dat geen reden om het
huwelijk te torpederen, nadat hij
de vrouw wat aandachtiger had
beschouwd-
Water
Tn Napels hadden twee penose-jon
gens het oog laten vallen op een
mooie, bronzen fontein, die bij een
handelaar in oude metalen zeker
genoeg lire zou opbrengen, om er
een avond van te fuiven. Op een
nacht schroefden de heren de fon
tein los, maar plotseling werden ze
verrast door een geweldige water
straal, die hen van de voeten wierp.
Een agent was hen behulpzaam bij
het opstaan.
Transport (I)
Tn North Valley Stream (Long Is-
1 land) hinderden 213 aardige
huisjes de aanleg van een autobaan.
Ze zouden net met afbreken begin
nen, toen de huizentransporteur, Ja
mes Hartshorne met het plan kwam.
om de hele boel te versjouwen. Met
een speciale, laag-bij-de-grondse
wagen heeft hij nu al meer dan
honderd van deze huisjes, zonder
brokken te maken, naar een nieu
we plaats overgebracht.
Transport (II'
Tuist aan de verkeerde kant van
J de grens tussen Tsjecho-Slowa-
kije en Duitsland woonde een fami
lie van Duitse afkomst.-die aanvan
kelijk geen kans zag het land te
verlaten, hoewel slechts tien meter
verder de Bondsrepubliek begon.
Nu echter heeft de vader, geholpen
door familie en vrienden, het hou
ten huisje, dat hij met zijn gezin
bewoonde, in een middag tijds afge
broken en in de nacht over de grens
gebracht. Tegen de middag stond de
woning weer kant en klaar opge
bouwd. Pas daarna vroeg de man
asyl aan.
Boek
^ls het waait moet men de
deuren sluiten. In 'n stadje
in Ontario, vergat een alleen
wonende dame de deur achter
zich dicht te doen, toen ze
even naar de bakker moest. Er
stak een storm op, die in wei
nige ogenblikken een orkaan -
werd. De wind blies al haar -
boeken uit de boekenkast weg.
Een der deeltjes, „De Mijn"
van Emile Zola, werd terug
gevonden in een dorpje, veer
tig kilometer verder. Nu is
dat toch bepaald geen lichte
lectuur.
Tuintje
Y'oen de 21-jarige student Brian
Stampe in Tywardreath (Wa-
WOENSDAG 18 NOVEMBER 1953
HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.13 Gewijde muz.,
7.45 Een woord v. d. dag: 8.00 Nws. en
weerber.; 8.15 Gram.; 8.30 „Tot Uw
dienst"; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken; 9.30
V. d. huisvrouw; 9.35 Waterst.; 9.40
Gram.; 10.30 Morgenwijding; 11.00 Gram.
11.20 „Schuld", hoorsp.; 12.10 Gram.; 12.30
Land- en tuinb. rneded.; 12.33 Gram.;
12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15 „Met
Pit op pad"; 13.20 Metropole Ork.; 13.55
Gram.; 14.40 Omr. ork. en soliste; 15.27
Viool en piano; 16.00 V. d. jeugd; 17.20
Gram.; 17.30 Orgelspel; 18.00 Mil. caus.;
18.10 Gram.: 18.15 Idem; 18.30 ..Spectrum
v. h. Chr. Organisatie- en Verenigings
leven", caus.; 18.45 Gewijde muz.; 19.00
Nws. en weerber.; 19.10 Boekbespr.; 19.25
Gram.; 19.30 Buitenl. overz.; 19.50 Vio
len en orgel; 20.00 Radiokrant; 20.20 Ra
dio Philharm. ork. en soliste; 20.50
„Christelijk sociaal nu!", caus.; 21.10 Pro
menade ork. en klein koor; 21.35 Gram.;
21.50 Sopr., tenor en piano; 22.10 Gitaar
recital; 22.32 Gram.; 22.45 Avondoverden
king; 23.00 Nws.; 23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Re
portage; 7.40 Gram.; 8.00 Nws.; 8.15 Re
portage; 8.25 Gram.; 8.50 V. d. huisvrouw
9.00 Gym.; 9.10 Orgelconc.; 9.20 Residen-
tie-ork.. koor en sol; VPRO: 10.00 School
radio; VARA: 10.20 V. d. vrouw; 11.00
Gram.; 12.00 Carillonmuz.; 12.07 Accor-
deonork. en solist; 12.30 Land- en tuinb.
meded.; 12.33 V. h. platteland; 12.38 Ac-
cordeonork.; 13.00 Nws.; 13.15 Tentoon
stellingsagenda; 13.18 Orgelspel; 13.45
„De rol van den Haag in de geschiede
nis van de Arbeidersbeweging", caus.;
14.00 Pianorecital; 14.15 V. d. jeugd; 14.30
„Wat weet U van Uw stad?" 14.35 V. d.
jeugd; 14.55 Kinderkoor; 15.20 „Wat weet
U van Uw stad?"; 15.25 V. d. jeugd; 16.00
V. d. zieken; 16.30 Wat weet U van Uw
stad?; 16.35 Jeugdconc.; 17.15 Gram.; 17.50
Regeringsuitz.: P. G. Wong: „Volkshuis
vesting in Suriname"; 18.00 Nws. en
comm.; 18.20 Praatje over consumenten
belangen; 18.35 Lichte muz.; 19.00 V. d.
kind.; 19.05 Artistieke staalkaart; 19.25
VARA-Varia; VPRO: 19.30 V. d. jeugd;
VARA: 20.00 Nws.; 20.05 Politiek comm.;
20.15 Kon. Militaire Kapel; 20.45 Com-
munity-singing; 21.05 's-Gravenhage",
klankb.; 21.30 Cabaret; 22.00 Gram.; 22.45
Uitslag „Wat weet U van Uw stad?";
23.00 Nws.; 23.15 Sos. nws. in Esperanto;
23.20 Lichte muz.; 23.50-24.00 Gram.
BRUSSEL. Vlaams, 324 M. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00
Nws.; 13.15 Gram.; 14.00 Schoolradio; 15.40
Kamerork.; 16.30 Gram.; 17.00 Nws.; 17.10
Gram.; 17.40 Idem; 17.50 Boekbespr.; 18.00
Voordr.; 18.30 V. d. sold.; 19.00 Nws.;
19.40 Gram.; 20.00 „Der fidele Bauer",
operette; 22.00 Nws.; 22.15 Pianokwint.;
22.50 Gram.; 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL, Frans, 484 M. 12.00 Gram.
13.00 Nws.; 13.15, 14.00 en 15.00 Gram.;
16.05 Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15, Gram.
17.30 Pianorecital; 17.55, 18.50, 19.15 en
19.25 Gram.; 19.30 Nws.: 20.00 Ork. conc.;
21.30 Spaanse muz.; 22.00 Nws.; 22.15
Lichte muz.; 22.55 Nws.
geweest, als hij beter geweten had,
wie die man was. En Zone, die het
wist, was geruime tijd, voordat New
ton het kamp verlaten had. daar niet
meer geweest en vermoedde dus niet.
dat deze de bedoelde man wezen kon.
Pluimstaart zou zelfs nog meer in dé
knoei gezeten hebben, had hij gewe
ten, dat op ditzelfde ogenblik Newton
hem en zijn metgezellen bespiedde van
uit een spleet in de zandsteenrotsen,
op nog geen honderd meter afstand.
Daar had hij tevens eèn goed gezicht
op de monding van de tunnel, waarin
hij Haggerty met Fanning had zien
verdwijnen. Newton wist echter met.
dat Zone zich in de tunnel bevond,
omdat Zone reeds bij het aanbreken
van de dag de tunnel binnengegaan
was.
„Er is vermoedelijk met de lading
geknoeid, is het zo niet?" merkte Mc
Cormick op, terwijl hij met zijn kij
ker de tunnelopening bekeek.
„Natuurlijk," antwoordde Pluim
staart. ..Helemaal geen dynamiet...
niks dan stenen in de kisten. En de
helft van het kruit is bedorven. De
heuvel zal er niet door worden op
geblazen. maar die Fanning wordt êr
voor goed door verdonkeremaand!"
HOOFDSTUK XXX
De ontsteking.
Men was klaar met het leggen van
de lading. Haggerty en Fanning gin
gen met een zaklantaarn gewapend
de tunnel binnen. Chet keek ernstig;
hij was vast besloten de kisten dyna
miet te onderzoeken bij zijn laatste
bezoek aan het binnenste van de heu
vel, die moest worden opgeblazen.
De geleidingen waren reeds gelegd.
Toen hij met Haggerty naar binnen
ging, had Chet ze reeds langs de grond
zien liggen. Chet vroeg zich af, wat
Haggerty hem toch wel wilde tonen
en hij voelde zich gejaagder en arg
wanender tegenover de grauwharige
mijnenlegger, dan hij zichzelf wel
wilde bekenen.
„Buk je hier nu maar eens, jongen",
zei de voorman, toen ze bij de lading
aangekomen waren. „Hier is hetgeen
ik je wilde laten zien."
Chet bukte zich, maar in plaats te
kijken naar de door Haggerty aange
wezen plek, pakte hij een der kistjes
dynamiet beet en duwde een breek
ijzer onder het deksel. Dergelijke kist
jes zijn stevig gemaakt. Maar toch,
voor dat Haggerty in de gaten had.
wat Chet van zins was, had deze het
breekijzer onder het deksel gewrongen
en wendde al zijn geweldige kracht
aan. om dit op te breken- Haggerty
sprong naar hem toe.
„O. is dat je bedoeling?" riep hij
woedend uit.
„Zeker, meneer", antwoordde Chet.
„Blijf me een beetje uit de weg, Hag
gerty en laat me on-..."
(wordt vervolg)
