la$Maii £3 c Sten»
P*£isdeshag!
DE OOGST DER ZIELEN
De Baas van Kamp Vier
Kwesties blijven kwesties
verse cigaret
RADIO-PROGRAMM A'S
Vlakken 7 CETREX Foetsie
TWEEDE BLAD
ZATERDAG 31 OCTOBER 1953
DEZE WEEK IN HET BUITENLAND
Met Israël is het al precies het
zelfde. De overval op het Jor
daanse dorp kwam voor de Veilig
heidsraad, het rapport van Bennike
werd een beschuldiging van Israël,
al werd dan vastgesteld, dat hier
sprake was van een Jordaanse uit
lokking. Het Jordaan-water was iets
moeilijker, omdat Israël met ver
hoogd tempo begon te werken, ter
wijl men juist „hangende de be
sprekingen" stopzetting verlangde.
We nemen aan, dat Israël onder
druk is gezet en nog juist op tijd
besloot de Jordaan - werken toch
maar stil te leggen. Het toekennen
van 26 millioen dollar aan hulp
kwam daar als een vrij goedkoop
doch zeer werkdadig „film-effect"
achteraan met voor de Arabische
landen de geruststelling: ook voor
u staat een plan op stapel. Was
hington heeft deze keer (alleen de
ze keer?) het geval afgehandeld als
een behendig koopman en daarmee
een tijdelijk herstel van de rust
„verdiend".
POTTER'S LINIfl
In de ijskast
„W eer standen"
een
van Douwe Egberts Zilver-shag
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
Nu worden we rijk
LITURGISCHE KALENDER
I
Een avond
de klooster-
(~)P het grote politieke toneel heb-
ben we de afgelopen week
eigenlijk alleen maar een recht-
streekse voortzetting gezien
van de scènes, die de week daar
voor waren ingeluid. De kwestie
Triest heeft, behoudens de merk
waardige boete-rede" van Eden in
het Britse Lagerhuis, ge- n nieuwe
wending genomen. Men kan de be
kentenis van de Britse Minister van
Buitenlandse Zaken tenslotte toch
niet zwaarder doen wegen dan ze
is: een bevestiging van wat dn
hele wereld reeds bevroedde, na
melijk dat de verklaring van 1948
„een dode letter" is. Dat zowel
Washington als Londen zich heb
ben misrekend in de reactie van
Tito op het besluit de Britse en
Amerikaanse bezettingstroepen weg
te halen uit de A-zone van Triest,
betekent in de mond van Eden (in
het Lagerhuis!) niet veel meer dan
de oppositie (Labour) het gras voor
de voeten weg te maaien. De span
ningen tussen Italië en Joego-Sla-
vië zijn er zeker niet minder door
geworden.
Qok Indo-China heeft enigermate
de belangstelling getrokken.
De Regering Laniel stond te wan
kelen, maar tenslotte heeft een
(dissidente) Gaullistische motie de
zaak gered. De Regering is vrien
delijk uitgenodigd om in overeen
stemming met de verbonden staten
(Laos, Vietnam en Cambodja) een
basis te zoeken voor onderhande
lingen, die het beëindigen van de
oorlog tot doel hebben. Bij dit al
les is het volgende bij zonder opge
vallen: in de Franse Nationale Ver
gadering spraken de communisten
over 'n vredesverdrag „op voet van
gelijkheid", hetgeen volkomen
overeenstemt met wat de Indo-
Chinese staten wensen; op voet van
gelijkheid met Frankrijk te staan
(binnen de Unie). Over terugtrek
ken van de Franse militaire eenhe
den uit Indo-China is met geen
woord gesproken!
Dit nu heeft ons aanvankelijk
verbaasd. Bedenkend, drt de com
munisten nooit iets „zo maar" doen
en zelden iets doen zonder nadruk
kelijk voorschrift van Moskou, ver
dween echter deze verbazing vrij
spoedig. Sinds de dood van Stalin
en het daarop gevolgde openlijk
toegeven van „mislukking" van zijn
politiek in het binnenland, is het
Kremlin-roer omgegooid. Een sterk
militair apparaat, enorme voorra
den oorlogstuig en een steeds zwak
ker wordende communistische par
tij gaan nu eenmaal -:et samen
met een economische wanorde en
met ontevreden boeren. De pro
ductie in de S.U. moest haastig en
grondig worde i overgeschakeld.
Dus moest men een andere houding
aannemen tegenover problemen als
Korea en Indo-China. De instruc
ties zijn, dunkt ons, overgekabeld
en trouw opgevolgd. Washington
heeft de veranderde siuatie nauw
keurig gevolgd en op zijn beurt
instructies d lorgegeven.
JvJatuurlijk heeft het ook in dit ge
val geen zin de avond te prij
zen aleer de dag teneinde is. Wel
kunnen en mogen we ons oprecht
verheugen over vooruitzichten en
symptomen. Dat Churchill bereid
bleek te verklaren zijn plan tot een
bijeenkomst van de vier grote lei
ders tijdelijk ie willen „bevriezen",
is een zeer gunstig teken. Dat kon
Washington niet van hem eisen,
wanneer er geen redelijke kans
aanwezig zou zijn, dat binnen af
zienbare tijd een conferentie van
de Ministers van Buitenlandse Za
ken van de Grote Vier werkelijk
heid kan worden. Daaraan moet
dan weer voorafgegaan: ratificatie
van het E.V.G -verdrag door Frank
rijk, hetgeen een extra troef voor
het Westen betekent op de confe
rentietafel.
(Advertentie)
ZELFS BIJ ZWARE VERKOUDHEID
geven menthol-
pellets onmid
dellijke ver-
lichting door
hun genees
krachtige
werking. Bij
Apothekers
en Drogisten
50 ct. per doosje.
IMP. H. TEN HERKEL. HILVERSUM
(Advertentie)
(Advertentie)
Brei niet langer
voor tie vraat-
luchtige motten,
nu U volop
geMITINiseerde,
motvrije wol
kunt kopen
pROFESSOR Romme heeft zijn
motie inzake de loonvorming
in de ijskast gezet. Nu heeft die uit
drukking „in de ijskast zetten" in
de politiek een betekenis gekregen
van: wegbergen en verder doen als
of de kwestie niet meer bestaat. Zo
bijvoorbeeld het vraagstuk van
Nieuw Guinea. Maar dat is een
verwringing van de eigenlijke bete
kenis. Men zet spijzen in de ijskast,
om ze ieder ogenblik voor con
sumptie gereed te houden. En zo
willen we het ook zien, als men
zegt: De motie-Romme zit in de ijs
kast. Ze kan ieder moment weer op
tafel gezet worden. Als de studie
van de ministers Zijlstra, Suurhoff
en de Bruyn niet op korte termijn
slaagt, dan krijgt de regering ze
toch nog te slikken. Want dat er in
de Kamer een meerderheid voor be
staat, is buiten kijf.
P)e Katholieke Arbeidersbeweging
is een grote actie begonnen ter
opvoering van haar ledental tot de
400.000. Maar ook het N.V.V. zit
niet stil, speciaal niet in het katho
lieke Zuiden. Triomfantelijk ver
telt het partij-orgaan van de P. v. d.
A„ Het Vrije Volk, dat in Roosen
daal het ledental van dit socialis
tisch gekleurde vakverbond in het
derde kwartaal steeg met 34, in
Bergen op Zoom met 30, in Den
Bosch met 84. Lage Zwaluwe, dat
na de oorlog pas een Bestuurders-
bond kreeg, moet nu al 206 in het
N.V.V. georganiseerden tellen. In
de laatste maanden moeten ook be
langrijke activiteiten ontwikkeld
zijn in Terheijden .Oosterhout, Ou
denbosch, Zevenbergen, Moerdijk,
Oud Gastel, Fijnaart en Klundert,
plaatsen, waar het N.V.V. voorheen
practisch geen voet aan de grond
kreeg
In verschillende van deze plaat
sen zijn nu afdelingen gesticht van
de Bouwvakarbeidersbond, de
Landarbeidersbond, Spoor-, tram-
en autobusnersoneel en van de Be
drijfsgroepencentrale.
Dit alles volgens de mededelin
gen van Het Vrije Volk.
We weten niet, in hoeverre hier
ook katholieke arbeiders bij zijn
betrokken. Doch vast staat, dat ie
dere katholiek, die zich laat strik
ken door het N.V.V., in openlijk
conflict komt met een verbod van
de kerkelijke overheid. Met alle
gevolgen van dien. Zeer fijngevoe
lig noemt Het Vrije Volk dit, dat
„oude weerstanden" worden door
broken. Het bewijst weer eens, dat
dit socialistische blad er niets van
begrijpt, hoe zwaar dit verbod voor
de trouwe katholiek moet wegen.
Men vindt het zelfs een gunstig
verschijnsel, als een voorschrift van
het kerkelijk gezag opzij wordt ge
schoven.
M ZILVER
C 134
■^/ANNEER de zomer voorbij
is en de herfst bomen en
bladeren doet verkleuren in de
najaarsverven, overdenkt de
mens, hoe de oogst van het jaar
geweest is. Op vele plaatsen
viert hij dan met de gehele
dorpsgemeenschap het feest
van de oogst en dans de jeugd
haar vreugde en kracht ten toon
en dankbaar gedenkt de boer hoe
Gods. zegen hem rijkdom aan
vruchten schonk, als loon voor
de noeste arbeid. Veel moeite
heeft het hem wellicht gekost
en in zorg en zweet heeft de
wassende vrucht moeten ge
dijen. Maar nu vergeet hij de
zorg en de angst om het groeien
de gewas, nu de vrucht goed
bleek te zijn en overvloedig en
Gods vaderlijke goedheid hem
meer gaf, dan hij had durven
verhopen. Zo overdenkt ook de
Kerk op haar wijze, wanneer
het jaar naar zijn einde toe
buigt, de oogst der zielen, die
de Goddelijke Maaier won van
deze aarde en die Hij heeft
overgebracht naar de hemelse
graanschuren. Was het niet Zijn
zaad, dat Hij zaaide in de weer
barstige grond dezer aarde en
was het niet de regen van Zijn
genaden, die het deed kiemen
en groeien? Was het niet de
moeitevolle arbeid van Zijn lij
den en werken, waardoor Hij zo
zorgzaam de mensenzielen be
schutte en tot wasdom bracht?
Maar nu zijn ze gerijpt in
Zijn zon, veilig geborgen in Zijn
eigen woning als gouden
graanschoven, waarvan nie
mand het getal der korrels bij
benadering weet. En op die
oogst van zielen richt nu de
Kerk de ogen van haar gelovi
gen op de feestdag van 1 No
vember. Zij opent voor de blik
ken van onze mediterende ziel
ongekende vergezichten van
glorie en verhaalt van onaf
zienbare rijen van zaligen, die
gewonnen werden van deze aar
de. In getallen spreekt zij, die
onze begrippen te boven gaan
en van duizendtallen, gewon
nen uit alle geslachten en stam
men en volkeren der wereld-
Heel het koor der hemelbewo
ners laat zij op deze November
dag aan onze gedachten voor
bijgaan, in een geweldige para
de van heiligen, met de goud-
doorstikte koormantels behan
gen van Pausen en bisschoppen
tot aan het eenvoudige habijt
van monniken en kloosterlin
gen of de haveloze plunje van
een vergeten zwerver naar het
Godsrijk; mannen en vrouwen,
in de volle levenskracht, meis
jes en jongens, met de blos van
ongerepte jeugd op het frisse
gelaat. En deze allen staan nu
voor de troon van het Lam
Gods en zingen vreugdeliede
ren, die wij aardse stervelingen
nu nog niet verstaan.
\Y/anneer wij de bedoeling be-
grepen der Kerk, die van
daag haar venster op de hemel
openzet, dan zou dit vergezicht
ons versterken en bemoedigen
en zouden wij de drukkendste
zorgen gemakkelijker dragen
en zouden wij de kracht der
hoop op zulk een beloning,
voor ons aardse strijders weg
gelegd, voelen door heel ons
wezen. Piëteit is schoon en het
sieren der graven een goed ge
bruik, maar jammer is het, dat
bij velen heel de Allerheiligen
viering enkel schijnt te bestaan
in een overdreven cultus van de
graven hunner afgestorvenen,
zonder dat zij denken aan hun
zielen, die nu in eeuwigheid le
ven bij God. Want ook zij zijn
een der graankorrels in de scho
ven van de Goddelijke maaier,
ook hen heeft Hij naar wij
vertrouwen mogen binnen
gevoerd in Zijn hemelse graan
schuur. En ook al zouden zij
nog gevangen zijn in de loute
ringsplaats van het vagevuur,
toch zijn zij onverbrekelijk aan
God verbonden en kan niets hen
meer van Gods liefde scheiden.
Beter dan tranen en stil verdriet
is voor hen het Offer der H.
Mis; werkdadiger dan aardse
bloemen zijn voor hen de ro
zenkransen van gebed- Des te
vlugger vervliegt ook hun lij
den en zullen zij zich juichend
scharen in diè onafzienbare
rijen, die voor Gods troon
staan.
£)aarop vooral willen wij op
Allerheiligendag onze ge
dachten richten, daarheen gaan
onze verlangens en gaat onze
hoop. Wat heeft al het lijden
van deze tijd te betekenen bij
'die toekomstige glorie, die ook
in ons geopenbaard zal worden?
ZONDAG X NOVEMBER 1953
HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 8.00
Nws. en weerber.; 8.15 Orgelconc.; IKOR:
8.30 Vroegdienst: KRO: 9.30 Nws.; 9.45
Gram.; 9.55 plechtige hoogmis; 11.30 „Wie
is mijn patroon?"; 11.45 Gram.; 12.15
Idem; 12.20 Apologie; 12.40 Gram.; 12.55
Zonnewijzer; 13.00 Nws. en Katholiek
nws.; 13.10 Amus. muz.; 13.40 Boekbespr.;
13.55 Gram.; 14.00 V. d. jeugd; 14.30
Pianokwint.; 15.05 „Het atoom in dienst
van de vrede", klankb.; 15.25 Vespers;
16.10 „Katholiek Thuisfront overal!'' 16.15
Gram.; 16.30 Gram.; 17.00 Gereformeer
de kerkd.; 18.30 „Ein feste Burg ist un-
ser Gottcantate; 19.05 Kerkelijk nws.;
19.10 Gewijde muz.; 19.30 „Weg en werk
der kerkhervormers', caus.; 19.45 Nws
20.00 „Komen zij allen thuis?" caus.- 20.10
Koor, ork. en sol.; 21.40 „Requiem voor
een priester", hoorsp.; 22.40 Gram.- 22.45
Avondgebed en lit. kal.; 23.00 Nws 23 15
-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. VARA- 8.00
Nws. en weerber.; 8.18 Gram.; 8.45 Sport-
ber.; 8.50 V. h. platteland; 8.00 Muz,
caus. (Met illustr.); 9.45 „Geestelijk le
ven", caus.; VPRO: 10.00 „Geef het door"
caus.; 10.05 V. d. kind.; IKOR: 10.30 Oud
Katholieke Hoogdienst; AVRO: 12.00
Sport; 12.05 Gevar. muz.; 12.35 „Even
afrekenen, Heren"; 12.45 Gram.; 13.00
Nws.; 13.05 Meded. en gram.; 13.20 Ge-
var. muz.; 13.30 Pianospel; 14.00 Boekbe
spr.; 14.20 Radio Philh. ork. en voor
dracht; 15.25 Toneelbeschouwing; 15.40
Noorse volksliederen; 16.10 Lichte muz.;
16.30 Sportrevue; VPRO: 17.00 „Gesprek
ken met luisteraars", caus.; 17.20 „Van
het kerkelijk erf"; VARA: 17.30 V. d.
jeugd; 17.50 Sportjournaal; 18.15 Nws. en
sportuitsl.; 18.30 Rhythm, muz.; 18.50 Vra-
genbeantw.; 19.20 De Rommeltafel;
AVRO: 20.00 Nws.; 20.05 Gevar. muz.;
21.05 „Mag ik mij even voorstellen? Mijn
naam is Cox", hoorsp.; 21.40 Gevar. muz.
22.05 Cabaret; 22.35 Gram.; 22.45 Radio
Journaal; 23.00 Nws.; 23.15 Dansmuz.;
23.45-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 M. 11.30 Kamerork.
en soliste; 12.30 Weerber.; 12.34 Lichte
muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Gram.; 13.30 V. d.
sold.; 14.00 Operaconc.; 15.30 Gram.; 16.00
Sport.; 16.45 Gram.; 17.00 Symph. ork. en
sol.; 17.40 Gram.; 17.45 Idem; 18.00 Klankb.
18.15 Gram.; 18.30 Godsd. caus.; 19.00 Nws.
19.30 Gram.; 20.00 Hoorsp.; 21.05 Negro
spirituals; 21.20 Symph. ork en sol.; 22.00
Nws.; 22.15 Verz. progr.; 23.00 Nws.; 23.05
Gram.; 23.20 en 23.30-24.00 Idem.
BRUSSEL 484 M. 12.00 Gram.; 13.00
Nws.; 13.10 Verz. progr.; 14.00 Gram.;
14.45 Ork. conc.; 16.45 Gram.; 17.00 Nws.
17.05 Gram.; 19.00 Godsd. halfuur; 19.30
Nws.; 20.00 Gram.; 21.00 Ork. conc.; 22.00
Nws.; 22.15 Gram.; 22.55 Nws.; 23.00
Gram.; 23.55 Nws.
MAANDAG 2 NOVEMBER 1953
HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 7.00
Nws.; 7.13 Gewijde muz.; 7.45 Een woord
voor de dag; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15
Sportuitsl.; 8.20 Gram.; 8.30 „Tot Uw
dienst"; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken
9.30 V. d. vrouw; 9.35 Waterstanden; 9.40
Luisterwedstr.; 10.10 Gram.; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Gram.; 11.35 Idem; 11.45
Licht progr.; 12.25 Voor boer en tuinder
12.30 Land- en tuinbouwmeded.; 12.33
Gram.; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15
Gram.; 13.35 Idem 14.00 Schoolradio; 14.30
Gram.; 14.45 V. d. vrouw; 15.15 Gram
15.30 Counter-tenor en clavecimbel; 16.00
Bijbellezing; 16.30 Pianotrio; 17.00 V.
kleuters; 17.15 Gram.; 17.30 V. d. jeugd;
17.45 Regeringsuitz.: Vraaggespr. met Drs.
Jos van Campen, door H. A. van Luyk:
„De geestelijke voorbereiding van de
emigrant"; 18.00 Klein gemengd koor;
18.20 Sportpraatje; 18.30 Gram.; 18.45 En
gelse les; 19.00 Nws. en weerber.; 19.10
Gram.; 19.30 Parlementair comm.; 19.45
Orgelconc.; 20.00 Radiokrant; 20.20 Sa
menzang; 20.50 „De hoofdige boer", hoor
sp.; 21.45 Gemengd Koor; 22.00 Strijkork.
w
loslippigheden
van
LEONARD
EINDELIJK hebben we dan het middel gevonden, om al schrijvende
rijk te worden. Iedereen weet, dat auteurs al sinds eeuwen (een
enkeling daargelaten) proberen om rente op hun schulden te krijgen,
gelijk onze regering dat met zoveel virtuositeit presteert, en dat bij
die heren thuis, de wandluizen de wekker opwinden. (In het nette
natuurlijk, want wandluizen gedijen niet in ivoren torens). Maar nu
hebben we dan toch het middel ontdekt om een motorfiets, een dienst
meisje en nóg een dienstmeisje te verdienen, louter met schrijven-
Hier een proeve van een roman, die ons goud gaat opleveren, „ue
jongeman, feilloos geschorenBluebird scheercrême) en gekleed m
een onberispelijk costuum (Meyer voor al uw kledingtrad glim
lachend de kamer binnen en liet zich behaaglijk zakken in een aiepe
fauteuil (Smits meubelen, voor iedere beurs). Eveline's frisse mond
(Kiss-Clear lipsticklachte hem toe, toen ze zich op zijn knie zette-
„Kijk toch eens hoe mooi die verlovingsring van Janssen Rabbet-
mans me staat", fluisterde ze. Haar sierlijke hakjes (Silvershoe) tik
ten op het tapijt (Abot Hassan Frères) en met een lief gebaartje
trok ze haar bezoeker de sigaret (South-Pacific) uit de mond. Zacht
streelden haar vingers zijn haar (kapsalon Bartels in de Breestraat) --.
gebruikt. De staat zou enorm op zijn
uitgaven besparen en bovendien
zouden de kerkgangers Zondags wel
verplicht zijn minstens 10 francs
(11 ct.) in het kerkzakje te doen, in-
plaats van de bijna waardeloze 1-
franc stukken."
Hoedje
I T moet zich eens een pianoklavier
voorstellen, dat in en kegel
vorm is gebogen. Denk u op de punt
van die kegel een snoezig, klein kat
je en dan hebt u de nieuwste crea
tie van een Engelse mode-ontwer
per, die dit geval als „hoed" lan-
seert. Hij kwam op het 'dee door _OEN william Kemp in Inglewood
het al heel oude pianonummer „Kit- h(,f hllwelijk
ten on the keys (Katje op de toet
sen)
T roinv
Jeugd
TIET nieuwe "kabinet van dr Ade-
nauer, de Westduitse bondskan
selier, is eigenlijk piepjong. De ge
middelde leeftijd ervan is namelijk
54 jaar. Het vorige kabinet was ge
middeld 62 jaar oud.
Aanklacht
JN St. Louis, een Amerikaanse
stad, had een man een aan
klacht ingediend tegen een
vrouw, die hem van 21 dollar
had beroofd. „Ik wil mijn aan
klacht intrekken", sprak de
man later tot de rechter en
toen deze magistraat vroeg om
welke reden dat gebeurde, zei
de aanklager: „Ik ga trouwen
met de verdachte!" Toen zei
de rechter: „Mijn zegen,
vriend. Je hebt in ieder geval
een vrouw, die zich voor haar
huwelijk goed geoefend
heeft!"
Zakelijk
ETEN arme pastoor van een klein,
Frans dorpje heeft een brief ge
schreven aan de minister van Fi
nanciën, waarin hij de bewindsman
vraagt, de stukken van 1, 2 en 5
franc uit de circulatie te nemen.
,Voor deze bedragen is toch niets te
koop", schrijft de pastoor, „en de
stukken worden practisch niet meer
(Californië) in het huwelijk
trad, beloofde hij zijn vrouw, dat h(j
haar elke morgen het ontbijt op bed
zou komen brengen. Ilij heeft woord
gehouden. Op zijn zestigste trouwdag
bracht de inmiddels 82-jarige Wil
liam zijn (tachtigjarige) echtvrien
din voor de 21914e maal het ontbijt
op bed.
Wacht post
Qp de binnenplaats van de Ween-
se brandweerkazerne heeft
men een brok gracht van tien me
ter lengte ontdekt Deze gracht is
in het jaar 100 door de Romeinen
gegraven. In de gracht lag nog een
soldaat, die waarschijnlijk op
wacht in slaap was gevallen. Hij
was nu dood.
ti
„Zijn de monteurs er nog steeds
niet? Ge hebt ze toch wel verteld
dat de kabel maar aan één draadje
hangt?"
22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws.; 23.15
-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. AVRO: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.;
8.00 Nws.; 8.15 Gram.; 9.00 Morgenwij
ding; 9.15 Omr. koor en orgel; 9.30 V. d.
vrouw; 9.35 Gram.; 11.00 „Het Dubieus
Bezit", caus.; 11.15 Kamerork.; 12.00 Te
nor en orgel; 12.30 Land en tuinb. meded.
12.33 In 't spionnetje; 14.00 „Wat gaat er
om in de wereld?", caus.; 14.20 Gram.;
14.30 Voordr.; 14.45 Pianorecital; 15.15 V.
d. vrouw; 16.15 Gram.; 17.30 V. d. pad
vinders; 17.45 Gram.; 17.50 Mil. comm.;
18.00 Nws.; 18.15 Muz. caus.; 18.30 Accor
deonclub; 19.00 „In en om de Universi
teit", caus.; 19.15 Rep. <yf gram.; 19.25
Piano, gitaar en bas; 19.45 Regeringsuitz.:
Landbouwrubriek; 20.00 Nws.; 20.05 Strijk
ork.; 20.25 Gevar. progr.; 23.00 Nws.;
23.15 Filmprogr.; 23.45-24.00 Gram.
BRUSSEL. 324 M. 11.45 Gram.; 11.45
Bourgondische Kapel; 12.15 Weerber.;
12.34 V. d. landbouwers; 12.42 Omr. ork.;
13.00 Nws.; 13.15 Gram.; 13.30 V. d. sold.
14.00 Gram.; 14.30 Vlaamse liederen; 14.45
Gram.; 15.00 V. d. zieken; 16.00 Kamer-
muz.; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 18.00 Fran
se les; 18.15 Gram.; 18.25 Financiële kron.
18.30 Godsd. caus.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.
20.00 Pianorecital; 20.15 Symph. ork. koor
en sol.; 21.30 Gram.; 22.00 Nws.; 22.15
Gram.; 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL, 484 M. 12.00 Ork. conc.;
13.00 Nws.; 13.15, 14.00, 15.00, 15.30 en 16.00
Gram.; 17.00 Nws.; 17.05. 17.45 en 18.50
Gram.; 19.00 Godsd. halfuur; 19.30 Nws.;
20.30 Gram.; 20.45 Pianorecital: 21.15 Ork.
conc.; 22.00 Nws.; 22.55 Idem; 23.00 Gram.
23.55 Nws.
ZONDAG 1 November. Wit. Allerhei
ligen. 2e gebed en laatste Evange
lie van de 23e Zondag na Pinkste
ren. Credo. Prefatie van de H. Drie
vuldigheid.
MAANDAG 2. Zwart. Allerzielen. Pre
fatie van de overledenen.
DINSDAG 3. Haarlem: Wit. H. Mis
van Allerheiligen. 2e gebed van de
23e Zondag na Pinksteren. Credo.
Of: Groen. Mis van de 23e Zondag
na Pinksteren. 2e gebed octaaf Al
lerheiligen. Gewone Prefatie, 's-
Hertogenbosch en Breda: Wit. H.
Hubertus. 2e gebed octaaf Allerhei
ligen. Credo.
WOENSDAG 4. Wit. H. Carolus Bor-
romaeus. 2e gebed octaaf Allerhei
ligen. 3e H.H. Vitalis enz. Credo.
DONDERDAG 5. Haarlem: Wit. Mis
van Allerheiligen. 2e gebed van de
H. Geest. 3e voor Kerk of Paus.
Credo. 's-Hertogenbosch: Wit. H.
Odrada. 2e gebed octaaf. Allerheili
gen. Credo. Breda: Rood. H.H. Reli-
quieën. 2e gebed octaaf Allerheili
gen. Credo.
VRIJDAG 6. Wit. Mis van Allerheili
gen. 2e gebed van de H. Geest. 3e
voor Kerk of Paus. Credo. Of: Wit.
Votiefmis ter ere van het H. Hart.
Gloria. Credo. Prefatie van het H.
Hart.
(Advertentie)
ZATERDAG
Credo.
7. Wit. H. Willibrord.
VLEKKENWATE
VAN
CETA-BEVER
r N
15)
„Ik zei je toch al, hoe het ^gaan
J,svraag is nu, wat zullen we
doen?"
„Klim op je bok en leg de zweep
'h*k+merheen. tot je de rest ingehaald
hebt was hun mening. „Ze moesten
hïrnaïn iedere wagen een lantaarn
1en L /?en' aIs 7'e in donker rij-
1"USt rit S "!,aar "ard' Ze ZUllen e-
Dat wo»?", weg afSeSaan zijn."
leChrt i, 70 nog niet" antwoord
er naar lïrv teru* Probeerden
toer die kïn'6t ?an en hebben al"
heb ze on ru Ultgetrnkk™- Maar ik
jae°P de weg gehouden."
"iet"'was he?"' T331 m'sschien „ok
was het antwoord.
mcteen'igekmoeitetein'Ch e"i slaaRde er
te houden. In hVVan lu^r aan
zijn beide Ir,. „n brSr1!, ?oor
metje, zochten ze aUe dri vlaI?"
wagensporen en vrinden i "aa,r t?e
„Je bent op de weg dat uYl
een hunner. „Maar nu is hit V Z61
of daar ergens soms een^wle^
d e de voorsten ingeslagen zijn Moee-
lijk zyn ze naar links afgeslagen en
door EMART KINSBURN
was het de bedoeling ook van je paar
den om hen te volgen.
„Als de wagen voor hem naar links
afgeslagen was, zou hij het licht toch
hebben moeten zien. dat de mannen
voorop droegen?" zei de andere voer
man. „Ik heb het zelf een paar maal
gezien, toen ze een heuvel opgingen.
En als Pluimstaart naar links afgesla
gen was, dan had hij zijn wagen toch
aan zijn linkerhand moeten horen
rijden, is 't zo niet?"
„Die sporen hier zien er anders niet
naar uit, alsof er pas een hele rij wa
gens overheen gegaan is", zei de an
dere voerman. „Geef nog eens 'n lu
cifer, Jack."
Maar omdat alles even nat was. ging
het lastig een lucifer aan te strijken
en toen het eindelijk gelukte, doofde
de stromende regen het vlammetje,
zodat ze nog niets konden zien.
„Ze hebben natuurlijk doorgereden,
terwijl die knul hier geteut heeft", zei
de eerste. ..Laten we maar gaan en
doorrijden, tot we 1 hebben inge
haald. Kijk goed uit je doppen, of je
soms het licht ziet. Ze kunnen niet
veel meer dan een kwart mijl voor
ons uit zijn."
Ze klommen weer op de bok. Chet
nam de teugels en zette de remmen
los. Zijn span trok flink aan en ach
ter zich hoorde hij ook de andere wa
gens op gang komen.
„Rij maar met losse teugels, ouwe
jongen!" schreeuwde de voerman ach
ter hem, en Chet gaf zijn span de vrije
teugel en spoorde het door luid roe
pen aan. Zo reden ze een uurlang door
en de paarden Hepen zo vlug, dat ze
bijna in draf gingen. Toen hield iet
weer in en luisterde met de hand aan
zijn oor. maar vernam niets dan het
huilen van de storm. Hij sprong van
de wagen en zag ,op de grond geko
men, bij het licht van een lucifer, ..at
zijn paarden trouw in het spoor wa
ren gebleven. En ze hadden zo snel
gelopen, dat ze de voorsten ingehaald
moesten hebben, als die voor hen uit
dezelfde weg gevolgd hadden.
Chet keerde zich om naar het half
dozijn voerlui, dat zich nu om hem
verzameld had.
„Pelgrims", zei hij plechtig. „Er valt
niet aan te twijfelen. We zijn ver
dwaald. We zijn op de verkeerde weg.
En dat is mijn schuld."
„Dat Is zo", zei een stem. „En je
hebt ons een heel eind ver laten ver
dwalen. Maar moeten we nu door
gaan of terugkeren en de zijweg in
slaan? Kom jongens, zoek eens, f
Jullie een van allen soms een lantaarn
op je wagen hebt. We moeten hier
vandaan zien te komen, anders nemen
de gieren ons nog te grazen, voordat
we dood zijn."
HOOFDSTUK XVI.
Misleiding
Voerman Fanning kon men slechts
verwijten, dat hij de anderen in zo'n
benarde toestand gebracht had door
zijn gebrek aan paardenkennis. Zodra
hij bemerkte, dat zijn voorlopers, om
welke reden dan ook, neiging toon
den, om van de weg af te gaan, had
hij daar ter plaatse terstond een on
derzoek moeten instellen. Een voer
man met ondervinding zou dadelijk
begrepen hebben, d een span onder
die omstandigheden onveranderlijk de
voorgaande wagen zou gevolgd heb-
gen, tot het erbij neerviel.
De waarheid was dan ook, dat Jac
queline en Nedette getracht hadden,
de wag envan Pluimstaart te volgen,
maar dat Chet ze verhinderd had, dit
te doen. Hun grote, - het donker ge
wende ogen hadden de wagen van
Pluimstaart scherp naar links zien
zwenken en daar plotseling blijven
stilstaan. Ze hadden hun best gedaan,
hem te volgen, naar de man, die hen
mende, had het niet gewild. Over
tuigd, dat ze de rechte weg niet lan
ger moesten volgen, toen de voorgan
gers naar links waren afgeslagen, had
den ze herhaaldelijk getracht, de fout
te herstellen, maar om een of andere
reden had de man, die de teugels hield
hen hardnekkig op de verlaten weg
gehouden. Nou, misschien had hij er
een reden voor. Ze hoopten slechts,
dat hij er zeker van was, dat ze bin
nenkort haver, hooi en water zouden
krijgen.
Pluimstaart had zijn verfijnde
wraakneming met grote zorg voorbe
reid. Twee maanden geleden had hij
langs diezelfde weg een span bestuurd
toen hij naar een nieuw werk reed
met een plog arbeiders van Carlyle,
Chadwick West. Zij waren te werk
gesteld aan een gedeelte der lijn, dat
naast dat van de Paxton Constructie
Maatschappij was gelegen en behoor
den tot de eersten, die op dat werk
aankwamen. Pluimstaart had daar een
maand gewerkt, zijp loon opgestre
ken en was toen afgezakt naar El Paso
honderd vijf en twintig mijl te voet
door de woestijn. Van El Paso was
hij langs de lijn naar het Oosten ge
trokken, zonder eigenlijke bestem
ming. Later was hij noordwaarts ge
gaan en had zich in Kansas City op
nieuw voor het werk in Nieuw-Mexi-
co laten aanwerven. Zijn tweede aan
komst bij de spoorwegaanleg zou het
eind betekenen van ziin eindeloze
omzwervingen. Pluimstaart was een
onverbeterlijke zwerver en wist nooit,
waar hij heenging, of waar het eind
van zijn zwerftocht zou zijn.
Nu had hij het plan gemaakt. Chet
Flanning uit wraak in de woestijn zo
mogelijk te doen verdwalen. Om die
reden had hij zijn best gedaan de
plaats in de rij vlak voor hem in te
nemen. Hij was het ook geweest, die
de wieldoppen van Chet's wagen had
losgedraaid, wat deze bijna het leven
gekost had. Toen dit echter mislukt
was, beraamde hij een plan om de
nieuweling onderweg kwijt te raken.
Al gebeurde er ook niets ernst'"s, dan
zou het Chet toch de woede van de
voorman Zone op de hals halen en
Pluimstaart hoopte, dat het in elk
geval op een vechtpartij zou uit
draaien. Zone was er een, die niet
tegen een moord opzrg, als hij die
ongestraft kon bedrijven.
Mocht Pluimstaart erin slagen, een
uitbarsting tussen Chet en Zone te
verwekken, dan zou. naar zijn me
ning, zijn wraak volledig geslaagd
zijn.
Hij herinnerde zich de zijweg, maar
wist niet zeker, of hij de juiste plek
nog zou kunnen terugvinden. Hij vist
wel, dat de stoet die plek pas na het
invallen der duisternis bereiken zou
en hijzelf had Jack P-"ton en Spider
Reynolds aangeraden, zo vroeg moge
lijk uit Las Vegas op te breken. De
ploeg van Carlyle. Chadwick Wcr.t
had de fout begaan, te laat weg te
trekken en was zod icnde verplicht
geweest lang in donker door te rei
zen. om water te vinden. Bovendien
waren ze op de driesprong de ver
keerde weg ingeslagen en waren ge
noodzaakt geweest, enige mijlen te
rug te trekken. Daarom had Pluim
staart met o-zet aan Spider Revnolds
en Jack Paxton de raad gegeven,
vroeg in de morgen op weg te gaan.
zodat het donker zou zijn. als ze het
kruispunt bereikten. De tijd en de af
gelegde afstand naar schatting bere
kenend wist hij, waar dc voor hem
rijdende voerlui van de rechte weg
zouden afslaan. Hij was waakzaam en
oplettend geweest, toen ze de drie
sprong naderden. Hij begreep, dat zijn
span het hem dadelijk zou laten be
merken, als ze van de oude weg af
weken.
Zodra hij voelde, dat ze naar links
afweken, had hij hen naar rechts ge
trokken en op de weg gehouden. Daar
op hield hij hen in en dat was de re
den, waarom Chet en die achter hem
aankwamen, zo vaak hadden moeten
stilstaan. Hij meende, dat het licht,
dat aan het hoofd van de stoet werd
meegedragen, wel tijdig in de volgen
de diepe vallei verdwenen en onzicht
baar zou zijn. als hij maar genoeg
treuzelde. Een poosje liet hij zijn span
langzaam doorlopen. Hij zag het licht
niet meer en maakte daaruit op, dat
het voorste gedeelte van de wagen
trein in de vallei verdwenen was. Toen
had hij. rekenende op de onkunde van
Chet, zijn eigen span met de zweep
in draf gejaagd en scherp naar links
van de weg doen -fwijken. Het was
een stikdonkere nacht. Hij kon geen
steek zien, maar grinnikte kwaadaar
dig. toen hij de andere wagens achter
de zijne hoorde aanhobbelen. Ze gin
gen hem voorbij. Hij was er bijna ze
ker van geweest, dat de nieuweling
zijn paarden op de ouu weg zou hou
den, al deden ze ook nog zo hun best
om naar links af te wijken.
(Wordt vervolgd).
