Vande
ZO „VERDIENDEN" communisten
DTK GELD
f
De Raas van Kamp Vier
LAXEERAKKERTJE5
Kooplust op aandelenmarkt
Een OUtÊe "oei? Een "ooi
Gezamenlijke opdracht
Het spel is voorlopig uit
RADIO
3
HAAGSE BRIEVEN
Reinig Uw ingewanden
Motie-Romme
Onwettige handel in strategische materialen
MOSKOU ZWIJGT
VAN MIERLO bi ZOON IJ.
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
Koelheid viel tegen
tweede blad
nP DE LANDDAG van St. Adel-
U bert die ik helaas niet kon bij
wonen. heeft de voorzitter mr. F.
Baron van Voorst tot Voorst, in zijn
jaarrede verschillende belangwek
kende stellingen geformuleerd. Een
daarvan wil ik hier citeren, over
eenkomstig het verslag van de
Maasbode:
„Op godsdienstig, cultureel, so
ciaal, economisch en staatkundig
terrein ligt er voor ons katholieken
en voor onze katholieke organisa
ties een gezamenlijke opdracht. Al
le geledingen in de katholieke be
volkingsgroep hebben niet op de
eerste plaats afzonderlijk doch juist
gemeenschappelijk aan deze op
dracht haar beste krachten te ge
ven."
Een stelling, die ingegeven is
door de gelukkig bij zeer velen
groeiende gedachte, dat ce samen
werking der standen onmisbare
voorwaarde is ter verwezenlijking
ener goede sociale orde; een stel
ling die daarom aandacht verdient,
maar die door haar formulering
zonder twijfel tevens een critische
beoordeling zal ontvangen.
De voorzitter van St. Adelbert
stelt op één lijn het godsdienstige,
het culturele en het economische
werk met het staatkundige werk.
Vervolgens spreekt hij slechts
over een gezamenlijke opdracht en
als gevolg daarvan stelt hij de eis
logisch bij een gezamenlijke op
dracht dat alle geledingen in de
katholieke bevolkingsgroep gemeen
schappelijk haar beste krachten
hebben te geven.
Beide onderdelen van de stelling
van de heer van Voortst tot
Voorst doen bedenkingen rijzen.
Qp de eerste plaats zou ik er
wellicht ten overvloede nog
eens op willen wijzen, dat de so
ciale organisaties een zeer belang
rijke taak hebben te volbrengen
op godsdienstig, cultureel, sociaal
en economisch terrein. Maar het is
de politieke organisatie die haar
werkzaamheid moet uitoefenen op
politiek gebied. Deze politieke or
ganisatie der katholieken in Ne
derland, die wij als eenheidsorganisa
tie nastreven, werft haar leden en
haar aanhang uit alle sociale groe
peringen van ons volksdeel. Als
katholieke Nederlandse burgers
werken boeren en arbeiders, werk
gevers en middenstanders, ambte
naren en personen uit welke andere
stand of welk antjer beroep dan
ook, samen in de katholieke poli
tieke partij. Zij dienen samen te
werken niet als boeren, arbeiders
of werkgevers, maar als staatsbur
gers, die uiteraard hun eigen be
langen en die hunner groepering
hebben, maar die deze in de politiek
slechts willen bevorderen in het
licht van het algemeen belang, van
het algemeen welzijn
Uiteraard zal er dus'dikwijls spra
ke zijn van personele unies; dwz
er spelen m de politieke organisa
tie mensen een rol, die eveneens
m hun eigen sociale organisaties
functies bekleden of invloed uit
oefenen.
Maar de functies, die zij in de
politieke partij of de volksvertegen
woordiging (in Gemeenteraad, Sta
ten of Kamer) bekleden en de ar
beid die zij daar verrichten, zijn
van een ander karakter dan de pos
ten die zij innemen in de sociale
organisaties of het werk dat zij
daar verrichten.
jVn zo kom ik vanzelf op het twee
de deel van de stelling van Ba
ron van Voorst tot Voorst. Het lijkt
me niet juist om alleen te spreken
van een gezamenlijke opdracht der
sociale organisaties. Er is namelijk
een eigen taak van elk der orga
nisaties en daarop dient inderdaad
een gezamenlijke taak aan te slui
ten, die zoals in de rede van de St.
Adelbert-voorzitter terecht is ge
steld, haar bekroning moet vinden
in een eigen-program der gezamen
lijke organisaties.
De eigen taak gaat echter voorop,
zowel op de gebieden die genoemd
zijn als op organisatorisch en pro-
(Advertentie)
pagandistisch terrein. En dan kan
men de taak waar het belrngen
der groepering aangaat wellicht
het best omschrijven door te stellen:
de arbeid ten behoeve der groep
moet zo geschieden dat daarbij de
belangen der anderen, d.w.z. he* al
gemeen welzijn, niet uit het oog
verloren wordt.
En dan komt de samenwerking.
Daarbij geldt, wat ook de heer van
Voorst in zijn rede gezegd heeft, dat
men de belangen der andere groe
peringen,, op een even gelijkwaar
dige plaats" moet trachten te stel
len als de belangen der eigen groep.
Dan kan een algemeen sociaal pro
gram tot stand komen, waaruit de
politieke partij kan putten bij de
samenstelling van haar program.
Zo „vertaald" zie ik, in de stel
ling van Baron van Voorst een ge
zonde en jp goede tijd gegeven
prikkel tot nadenken voor velen
uit de pr-wpering die St. Adelbert
vormt en voor velen uit de onder
scheidene andere sociale groepe
ringen.
en voorkom verstopping.
Neem eens per week 1 of 2
JTnkele jaren geleden had men het
druk over de „ontsparing", die
in ons land aan de gang was. De
spaartegoeden zouden zo ongeveer
geplunderd worden. Achteraf blijkt
dat erg te zijn meegevallen. De te
goeden liepen maar met een paar
procenten terug en de schade is
thans allang weer ingehaald. In de
eerste drie kwartalen van dit jaar
is er bij alle spaarbanken tezamen
voor 797.6 millioen ingelegd en
voor 656.7 millioen teruggehaald.
Dat is dus een „overschot" van ruim
140 millioen.
Bij deze instellingen overheerst
de kleine spaarder. De spaarder, die
o.a. spaart voor aanschaf van de
„grote" stukken in de huishouding.
Zij bundelen op hun spaarbank
boekje kleine stukjes koopkracht
tot er voldoende bijeen is voor aan
schaf van kleding, huisraad enz. De
opgenomen 650 millioen heeft zon
der enige twijfel voor het grootste
deel zijn weg gevonden naar de
winkelbedrijven. Het is verdiende
koopkracht. Er is contant mee be
taald, een wijze van zaken doen, die
de bona fide handel toch altijd nog
het aangenaamst is. Dit bedrag is
doorgegaan naar de productie-be
drijven, waar het nieuwe arbeid en
nieuw inkomen verschaft heeft. Uit
dat inkomen is inmiddels het koop
kracht-reservoir reeds weer gevuld,
zodat er van uitholling van de toe
komstige koopkracht geen sprake is.
Door de opeenvolging der spaar
ders blijft er bij de spaarinstellin-
gen ondanks het toe- en afvloeien
van spaargelden, een vrijwel per
manente kern. Maar ook dit geld
blijft rollen via de beleggingen. Zo
wel via leningen aan rijk, provin
cies en gemeenten als rechtstreeks is
o-a. de woningbouw er voor een
niet onbelangrijk deel mee gefinan
cierd.
Het zijn zo enkele overpeinzin
gen, bij gelegenheid van de jaar
lijks op 31 October terugkerende
Wereldspaardag. Het is nuttig zich
eens extra op de betekenis van het
sparen te bezinnen. Het is een mo
tor, waardoor een flink stuk van
onze welvaart kan draaien.
£)R DREES heeft Professor Rom-
me aangeraden de motie inza
ke vrijere loonvorming in te trek
ken. De regering studeert op moge
lijkheden in die richting. Ze wil
daarbij liever niet gebonden zijn
door bepaalde richtlijnen. Vandaag
zullen we horen wat Frof. Romme
nu zal doen. We kunnen ons moei
lijk voorstellen, dat hij zonder meer
tot intrekking zal overgaan. Hij zal,
naar we verwachten, toch wel iets
meer verlangen dan de mededeling,
dat de zaak in studie is. Studie en
overleg kunnen lang duren. Op zijn
minst kan er toch een termijn ge
steld worden. Het verlangen van
Professor Romme gaat uit naar een
begin van de soepeler regeling op
1 Januari a.s. Kan die datum niet
aangehouden worden?
£)E RECENTE ONTDEKKING te Milaan van het gehele en gecompli
ceerde netwerk ener Russische organisatie voor de aankoop van stra
tegische materialen, vooral aluminium en koper, heeft het hoofdkwartier
van de Italiaanse Communistische Partij in moeilijkheden gebracht. Dit
hoofdkwartier immers is de feitelijke eigenaar en beheerder van al die
in- en exportmaatschappijen in Italië, die de gehele handel met de com
munistische landen in handen hebben. Deze maatschappijen ontvangen
een commissieloon van 8 pet. op alle transacties. Volgens een matige
schatting betekende dit in 1952 een extra inkomen van 3.500.000 gulden
voor de Communistische Partij.
r\E UITGEBREIDE organisatie voor
deze onwettige handel in strate
gische materialen, die de oorlogsin
dustrieën in de communistische lan
den zo hard nodig hebben, heeft haar
hoofdkantoor in Zwitserland, waar
van de Roemeense handelsattaché te
Bern, Joseph Magura, directeur was.
Vorig jaar werd Magura geassisteerd
door een beruchte Italiaanse commu
nist, Giulio Baggio. Deze was door
een Italiaanse rechtbank wegens
moord tot levenslang veroordeeld. Hij
slaagde echter er in te ontsnappen en
vond asyl achter het IJzeren Gordijn.
De vertakkingen van de organisatie
zijn over de meeste landen van Euro
pa verspreid, waar de landelijke com
munistische partijen eveneens haar
in- en exportmaatschappijen hadden
(Advertentie)
"fTlTTlT Niet krabben. De helder
(Ir, II IV Vloeibare D.D. D. kal-
AJ U vA meert de jeuk in enkele
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN Yfe Y|| TBT|
HUIDAANDOENINGEN JLP. MW,MWt
gevestigd en hun bankrekeningen had
den geopend. Het systeem, dat jaren
lang met succes heeft gewerkt, komt
hierop neer, dat een van de vele com
munistische in- of exportmaatschap
pijen voor een werkelijke of fictieve
maatschappij in Frankrijk, Nederland
of West-Duitsland handelde. Een van
de geassocieerde banken in het be
trokken land opende een rekening
courant: het benodigde geld kwam
van de handelsattaché in Bern. Wan
neer de transactie was afgelopen werd
de rekening weer gesloten. De mate
rialen echter waren dan binnen en
werden via Italië naar de landen ach
ter het IJzeren Gordijn gevoerd. Door
de ingewikkelheid van het vervoer
was het voor de vrije landen al zeer
moeilijk om er achter te kotnen, dat
de uiteindelijke bestemming achter 't
IJzeren Gordijn lag, waar de fabrie
ken met verlangen naar de zendin
gen uitzagen.
DE ONTDEKKING.
J_|ET IS voornamelijk aan de Itali
aanse politie te danken, dat men
op het spoor van deze wijd vertakte
en onwettige handel is gekomen. Een
politie-agent ontdekte namelijk, dat
een beambte van de Italiaanse spoor
wegen de adressen op een transit-wa
gon aan het veranderen was. Het is
begrijpelijk, dat de douane slechts
weinig belangstelling voor deze wa
gons had. De Franse politie deed een
belangrijke ontdekking, toen zij bij
de recente overvallen op het hoofd
kwartier van de Franse communisti
sche Partij lange lijsten vond, waarop
de namen van de banken, die zaken
deden voor communistische organisa
ties, zowel in Frankrijk als in andere
West-Europese landen.
De ontrafeling van deze kwestie be
tekent een ernstige, zo niet de doods-
klap voor de Russische handel in stra
tegische goederen. De handelsattaché
in Bern is verdwenen. Talrijke reke
ningen-courant bij de banken zijn be
vroren. Het totaal bedrag loopt op tot
f 5.400.000. Hier in Nederland waren
deze rekeningen reeds geblokkeerd,
omdat het bewijs van aflevering
moest worden overgelegd, hetgeen na
tuurlijk niet kon gebeuren zonder di
rect alles aan 't licht te brengen. Be
halve dat Moskou dus nu een aan
zienlijk vex-lies heeft geleden in zijn
buitenlandse fondsen, heeft ook de
handel nu reeds meer dan veertien
dagen stil gestaan.
De communistische partijen
wachten op instructies uit Mos
kou, die wel nooit zullen komen.
Ondertussen hebben de in- en
exportmaatschappijen niets om
handen. De communistische par
tijen in Italië en in Frankrijk
en zeer vermoedelijk ook in an
dere West-Europese landen zit
ten nu met de handen in het
haar, omdat ze niet weten waar
zij nu wel de fondsen voor hun
politieke activiteiten vandaan
moeten halen.
Wekelijks beursoverzicht van 22 tm. 28 October 1953
T~\e aandelenmarkt heeft in de afge-
lopen berichtsperiode een opmer
kelijk stabiel beeld vertoond, dank
zij aandelen Koninklijke Olie, die vast
gestemd bleven. Een reactie op de
vrij sterke stijging na de bekendma
king van de vervroegde aflosbaarstel
ling der converteerbare obligaties Ko
ninklijke Olie is uitgebleven. Wel
trad in het begin van de week een
tweifelende stemming op, doch deze
werd door hernieuwde kooplust en
buitenlandse belangstelling teniet ge
daan. De omzetten in converteerbare
obligaties bedroegen de vorige week
circa f 6.5 millioen nominaal. In de
aandelen werd een omzet genoteerd
van 1.830.000.nominaal.
In de industriële sector waren aan
delen Excelsior gevraagd op het gun
stige jaarverslag en konden zij een
deel van het inmiddels betaalbaarge-
stelde dividend inhalen. Aandelen
Hollandia Kattenburg liggen de laat
ste tijd belangrijk beter in de markt
op de gunstige berichten over 'n goe
de bedrijfsbezetting. Per saldo kon dit
fonds 8 punten in koers verbeteren
tot 96 pet.
Niet onbelangrijke koersverbeterin-
gen waren voorts te zien bij aandelen
Hollandsche Kunstzijde Industrie 86
90 pet. en Internationale Viscose Com
pagnie 8189,5 pet.
EEN NIEUW GEZICHT
Liet aantal maatschappijen, dat zich
bezig houdt met de handel in pa
pier, waarvan aandelen op de Amster
damse beurs worden genoteerd, zal
binnenkort een uitbreiding ondergaan
in verband met een aandelen-emissie
van Proost Brandt groot f 1.500.000.-
tegen 105 pet. De inschrijving op de
ze aandelen staat open op 5 Novem
ber a.s. Als emittenten treden op De
Twentsche Bank N.V. en Van Mierlo
en Zoon N.V. Aan het prospectus kan
het volgende worden ontleend. De
oorsprong van de onderneming gaat
terug tot het jaar 1742. In 1842 werd
de handel in papier ter hand geno
men. Deze is thans de voornaamste
tak van het bedrijf. Daarnaast exploi
teert men een uitgeverij en een boek
binderij, waarnaast de dochteronder
nemingen zich bezig houden met de
fabricage van hoogwaardig papier en
de handel in bouwmaterialen.
Vanaf 1853 heeft de onderneming
steeds winstgevend gewerkt met uit
zondering van het crisisjaar 1920, de
malaisejaren 1931—1933 en het oor
logsjaar 1944. De vooruitzichten wor
den gunstig beoordeeld.
De gestadige groei van vrijwel alle
afdelingen maakt het noodzakelijk
voorzieningen te treffen, teneinde de
behoefte van eigen middelen op te
vangen. Door deze emissie stijgt het
aandelenkapitaal tot f 3.000.000.-, waar
naast f 500.000.- 5 pet. cumulatief pre
ferente aandelen en f 8.000.- priori
teitsaandelen uitstaan.
DROOGTE EN MAU MAU
Dij de handelsondernemingen heeft
de Twentsche Overzee Handel
Mij een dividend geannonceerd van
9 pet., niettegenstaande dat de maat
schappij een niet onbelangrijk lagere
winst heeft geboekt. Toonde de netto
winst in 1951 een recordcijfer van
f 544.538.-, deze daalde in 1952 tot
f956.673.-. Als oorzaak kan worden
genoemd de in het tweede halfjaar
van 1952 opgetreden ongekende droog
teperiode in Oost-Afrika, waardoor de
koopkracht van de bevolking sterk in
ongunstige zin werd beïnvloed, naast
de onlusten, die in verband met de
Mau-Mau-activiteit zijn opgetreden.
De scheepvaartmarkt lag vrij ver
laten, hetgeen eveneens gezegd kan
worden van de Indonesische afdeling,
waarbij enkele dezer fondsen op een
iets lager niveau belanden.
De beleggingsmarkt bleef prijshou
dend tot vast gestemd.
In de Amerikaanse sector treft
men practisch onveranderde koersen
aan. De Chrysler Corporation heeft
bekend gemaakt, dat zij de Briggs Ma
nufacturing Co. voor 35.000.000.- zal
overnemen. Op dit bericht konden
aandelen Briggs een vrij belangrijke
koerswinst boeken.
Ook zijn er nieuwe berichten ver
schenen over een samengaan van Nash
Kelvinator en Hudson Motors. Het
feit, dat deze fusies in de automobiel
industrie optreden, duidt erop, dat
men in deze sector van het bedrijfs
leven verwacht een minder goede toe
komst tegemoet te gaan, waartegen
men zich tracht te wapenen door de
bedrijfskosten zoveel mogelijk te druk
ken.
Verder baarde de passering van het
kwartaaldividend van de U.S. Lines
enig opzien. Deze dividendpassering
vindt zijn oorzaak in het teleurstel
lend vrachtvervoer en de aanhouden
de onzekerheid ten aanzien van het
verloop van de vrachtenmarkt.
De U.S. Steel heeft bekend ge
maakt, dat de netto winst over het
derde kwartaal 1953 61.7 millioen be
draagt tegen 51.3 millioen in het der-
Advertentie)
de kwartaal 1952 en 55 millioen te
genover het tweede kwartaal 1953 te-
nettowinst over de eerste 9 maanden
bedroeg 166 millioen tegen 96 mil
lioen het vorig jaar. Niettegenstaande
deze ontwikkeling toonde dit fonds
een lichte daling op de Amerikaanse
effectenbeurs.
(Advertentie)
Bankiers Anne 1884
EFFECTEN-COUPONS
OBLIGATIES:
20/10 '53 27/10 '53
100 7/16 100 9/16
3% Nederland '02-'64
3-3%®/o Nederland 1947
3% Ned. >47 (doll.-l.)
3% Nederland 1937
3% Ned. Invest.-cert.
3°/o Grootb.-obligaties
3% Ned.-Indië '37 A
3s/«% Nederland 1953
AANDELEN:
A'damsche Bank
R'damsche Bank
Twentsche Bank
Nat. Handelsbank
Ned. Handel-Mij
Alg. Kunstzijde Unie
v.d. Bergh's Jurgens
Machinefabr. „Breda''
Van Gelder Zonen
Unilever
Holl. Kunstz. Ind.
Ned. Kabelfabriek
G. B. v. aand. Philips
Kon. Ned. Hoogovens
Wilton Feijenoord
Int. Gew. Betonbouw
Internatio
Billiton Mij II
Kon. Petroleum
Rubb. Cult. Mij A'dam
Bandar Rubber Mij.
Holland Amerika Lijn
K.N. Stoomb. Mij N. B.
Ned. Scheepv. Unie
Rotterdamsche Lloyd
K. Java-China Paketv.
Ver. Vorstenl. Cult. Mij
Handelsver. „A'dam''
Ned. Ind. Suiker Unie
Ver. Deli-Mijen
Senembah 92
AMERIKAANSE FONDSEN:
Anaconda Copp. M. C. 32
Beth. Steel Corp. 49
General Motors 58 1/4
International Nickel 39 1/16
Rep. Steel Corp. 47 3/4
U.S. Steel Corp. 37 1/8
Cities Service Comp. 73 1/4
Shell Union Oil Comp. 72 15/16
Tide Water Ass. Oil C. 20 1/16
Southern Pacific Comp. 39 1/8
Union Pac. Railr. C. 102 3/4
99 11/16
99 1/2
97 3/4
100 5/16
98 3/8
99 1/16
102 1/8
177
171 5/8
169 1/2
114 1/2
160 1/2
175 3/4
278 1/2
119 1/2
170
209 1/2
86 1/4
222 1/2
176 1/4
167 1/2
177 3/4
143 1/2
150 1/2
217 1/2
322 3/4
90 1/4
101
134 1/8
129 1/4
129 3/4
126 1/2
110 1'2
23 1/4
105 1/2
76 1/2
95 1/4
99 7/16
96 5/8
98 1/16
100 1/2
98 7/16
99 1/16
103 3/8
176
171 3 8
169 3/4
113 1/4
160 1/2
174 3/4
282
118 1/4
171
210 1/4
90
225
175 15'16
166 1/2
178 1/4
144 1/4
151
220 1/4
327 1/4
89
101 3/4
133 7/8
128
129
124 1/2
110 3/8
22 1/8
106
78 3/4
92 1/2
88 1/4
31 1/2
50 3/16
58 13/16
39 1/8
46 7/16
37 1/2
73 15/16
71
20 1/2
38 1/4
103 5/8
w
loslippigheden
van
LEONARD
JA VRIENDEN, we hebben een schromelijke onrechtvaardigheid
begaan jegens die vijf-en-dertig landgenoten van ons, die sinds
het einde van de oorlog in Russische krijgsgevangenschap zijn ge
weest. üat is wel gebleken, want toen deze vaderlanders werden vrij-
gelaten, waren er al met al maar vijftien bij, die nog genoeg heimwee
vaar de oude grond bewaard hadden, en deswege repatrieerden. Maar
de anderen bleven liever in Duitsland- Waarom? Laten we één van
I-en, een vroegere onderofficier van de S-S., het woord geven. Hij
zei: „In de eerste plaats vonden we de ontvangst in Berlijn wel wat
erg koel. Maar bovendien, wat moeten wij eigenlijk in Nederland
doen? We hebben er onze buik van vol. Nederland heeft ons toch
tijdens onze krijgsgevangenschap in Rusland ook niet geholpen?" Deze
onderofficier heeft wel wat geleerd, dachten we zo, We kunnen hem ook
een paar vraagjes stellen en die zijn dan: Had je in Berlijn soms op
bloemen en een kinderkoor gerekend? En inderdaad, wat moet je
in Nederland doen? Je kunt hier eigenlijk niet anders meer doen, dan
óf schuld beseffen en haar uitboeten, óf in contact proberen te komen
met de N.E.S-B. En dacht je misschien, dat het Nederlandse volk met
dankbare herinneringen terugdacht aan die vijf bezettingsjaren? En
tenslotte: had je behalve eindeloze reeksen protesten, verzoeken,
smeekbeden bij de Sovjet-autoriteiten, om jullie vrijlating te bewer
ken, soms nog regelmatige Winterhulp-zendingen verwacht? Ik ben
er ook voor oude tegenstellingen niet telkens open te rijten. Maar als
er lieden zijn, die de rollen willen omdraaien, dan moet het nog
maar eens duidelijk gezegd worden.
Weten schap
£oals u weet beroemen de Rus
sen zich erop, de locomotief, de
bril, het microscoop, de duikboot,
het zwarte garen en nog een paar
dingen te hebben uitgevonden.
Naar het Sovjet-Russische pers
agentschap „Tass" vanmorgen be
richtte, is uit recente onderzoekin
gen gebleken, dat ook Paul de
Groot door een Russische profes
sor is uitgevonden.
De natuur
Tijdens een voorstelling van
het circus „Apollo" in We
nen, bracht de Berber-leeuwin
„Helena" in de kooi 2 jongen
ter weréld. Haar echtvriend,
de leeuw „Paris' trok zich van
dit compromitterende geval
niets aan en werkte met waar
digheid zijn nummer af. Mis
schien kwam hij pas onder de
indruk, toen Helena een uur
later nog een derde welp ter
wereld bracht.
Zolen
Twee jeugdige Britten zijn uit Lon
den vertrokken voor een wan
deling om de wereld, met het doel
reclame te maken voor een schoen-
zolenfabriek. Ze hopen over vijf jrar
weer thuis te zijn, maar wandel
experts zeggen over deze optimisti
sche verwachting: „Amme-zole".
Rat
J^e Maastrichtse meneer J. Oli-
schlager, die „Europa's ratten
vanger no. 1" wordt genoemd, heeft
de Franse stad Argenteuil bevrijd
van 10.000 ratten. Olischlager is ook
maar een mens. Hij zei: „Ik kan een
hele dag niet eten, als ik weer een
paar van die vieze beesten heb aan
geraakt." Dat wordt dan een vasten
van een jaar of twaalf, hebben we
berekend.
Trein - stop
r\e Velser politie keek Zondag-
middag vreemd op, toen het be
richt binnenkwam, dat aan de
Kruidbergerweg een man met een
rode vlag op de overweg de nade
rende treinen liet stoppen. Natuur
lijk dacht men allereerst aan een
overspannen ontsnapte ziekenhuis
patiënt. Maar ingegrepen moest er
worden en dies toog men op onder
zoek uit.
De man met de rode vlag was ech
ter geen patiënt. Ook was hij niet
overspannen, tenzij men een laaien
de geestdrift daarmee gelijk wil
stellen! Geestdrift voor de motor
sport, welteverstaan, en niet voor de
Nederlandse Spoorwegen....
Als vurig supporter van een Haar
lemse motorclub meende hij name
lijk niet beter te kunnen doen, dan
'de uitgeschreven vaardigheidsrit ser
vice te bieden door alle „hinderende
treinen" tegen te houden. Als er een
motor naderde en tegelijkertijd een
trein, dan mocht de motor passeren
en eerst daarna werd het sein „Vei
lig" gegeven voor de trein! De po
litie heeft weinig waardering voor
dit genre „ijver", weshalve proces
verbaal volgde, aleer voor de sup
porter het „veilig vertreksein" naar
Haarlem werd gegeven.
„Ik zal U een dubbeltje extra be
talen als U vraagt SCHEREN
meneer? maar dan zo hard, dat
zij het horen kan"
VRIJDAG 30 OCTOBER 1953
HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 7.00 Nws.
7.13 Gewijde muz.; 7.45 Meditatie, 8.00
Nws. en weerber.; 8.15 Gram.; 8.30 Tot
Uw dienst, 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken;
9.30 V. d. vrouw; 9.40 Gram.; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Gram.; 11.45 Idem.; 12.30
Land- en tuinb. meded.; 12.33 Gram.;
12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15 Metro-
pole ork.; 14.00 Schoolradio; 14.35 Omr.
ork.; 15.20 Voordr.; 15.50 Gram.; 16.00
„De aanleg van een kleine siertuin", caus.
16.15 Gram.; 17.20 Zangrecital; 17.45
Fries progr.; 18.00 Gram.; 18.30 Viool en
Mozart-vleugel; 19.00 Nws. en weerber.;
19.10 Regeringsuitz.: „Verklaring en toe
lichting"; 19.30 Gram.; 20.00 Radiokrant;
20.20 Kamerork. en solist; 21.00 „Herden
king der Reformatie", caus.; 21.15 Canta
te „Maarten Luther"; 22.00 Gevar. muz.;
22.30 Vioolrecital; 22.45 Avondoverdenking
23.00 Nws. en SOS-ber.; 23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.;
8.00 Nws.; 8.18 Gram.; 8.45 V. d. huis
vrouw; 9.00 Gym. v. d. vrouw; 9.10 Gram.
9.40 Schoolradio; VPRO: 10.00 „Kinderen
en mensen", caus.; 10.05 Morgenwijding;
VARA: 10.20 V. d. kleuters; 10.40 Cello
en piano; 11.00 Radiofeuilleton; 11.20
Gram.; 11.35 Orgelsp.; AVRO: 12.00 Gevar.
muz.; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33
Sport en prognose; 12.48 Gram.; 13.00
Nws.; 13.15 Meded. of gram.; 13.20 We-
reldspaardag; 13.25 Promenade ork.; 14.00
Kookpraatje; 14.20 Pianorecital; 14.50
Boekbespr.; 15.10 Mannenkoor; 15.30 Mu
sette ork.; VARA: 16.00 Gram.; 16.30 Muz.
caus. (Met illustr.); 17.10 V. d. jeugd;
17.40 Gitaarmuz.; 18.00 Nws.; 18.15 Feli
citaties; 18.45 „De Haverkist", hoorsp.;
19.00 V. d. jeugd; 19.10 Gemengd koor;
VPRO: 19.30 „Hoe ik tot mijn geloof
kwam,'» caus.; 19.50 Ber.; 20.00 Nws.; 20.05
Boekbespr.; 20.10 Twee piano's; 20.30
„Europa één", caus.; 20.40 „De zorg voor
het bedreigde kind", caus.; VARA: 21.00
V. d. jeugd; 21.35 Lichte muz.; 22.00 Bui-
tenl. overz.; 22.15 Rhythm, muz.; VPRO:
22.40 „Vandaag", caus.; 22.45 Avondwij
ding; VARA: 23.00 Nws.; 2315—24.00 Ka
merork.
BRUSSEL, Vlaams, 324 M. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00
Nws.; 13.15 Orgelsp.; 14.00 Schoolradio;
15.30 Gram.; 16.15 Ork. conc.; 17.00 Nws.;
17.10 Lichte muz.; 18.00 Gram.; 18.30 V.
d. sold.; 19.00 Nws.; 19.45 Volksmuz.; 20.15
Ork. conc.; 21.15 Kunst-kaleidoscoop; 21.30
Gram.; 21.50 Gram.; 22.00 Nws.; 22.15 Int.
Radio-Universiteit; 22.45 Vocaal ens.;
22.55—23.00 Nws.
BRUSSEL, Frans, 484 M. 12.00 Lichte
muz.; 13.00 Nws.; 13.20, 14.00 en 15.00
Gram.; 16.05 Lichte muz.; 17.00 Nws., 17.15
Gram.; 17.30 Viool en piano; 17.55 Gram.
19.30 Nws.; 20.00 Variété; 22.00 Nws.; 22.15
Jazzmuz.; 22.45 Gram.; 22.55 Nws.
door EMART KINSBURN
13)
Chet sloot de ogen en beet de tan
den op elkaar. Geen ogenblik kwam
het bij hem op, de teugels los te laten
en zodoende zichzelf te redden. Dat
span was aan hem toevertrouwd en hij
zou ze beteugelen, op zijn buik lig
gend, of hoe dan ook. Chet Fanning
was er de man niet naar, om iets op
te geven.
Hoe lang hij door cactussen, doorn
struiken en hard gras heengesleept
/J®?a. wist hij zelf t. Hij voelde
o'uzelig, hij werd onbarmhartig
moiti' geschramd en gekneusd
Fi„a hield hij de teugels vast
vaart K. Voe,de. hib dat het span
snieren e„g0n te minderen. Zijn sterke
wonnen h ?nverw°es'' are volharding
wonnen het van de bekken ziiner
overeind 1*1 slaagt hij erTn
meerTnd>,t>"bbe1^. omdat ze niet
telde Mihe^dv\eT™ep'?weemaal st.rui"
gels liet Jhii n-TCeT" ■^i^kwam
schrap17cttemP
Op dat ogen i i00g h t
tje met de twee snelle Mexicaanse
muilezels van Jack Paxton en de op
zichter hem voorbij. Ze draaiden voor
de op hol geslagen paarden om, spron
gen eruit en hingen al spoedig met al
hun kracht aan het bit der steigeren-
de paarden. Ten lange leste behielden
ze de overhand.
Toen het span tot bedaren was ge
bracht. haastte Paxton zich terug
naar Chet, die hijgend naar adem in
het zand lag. Hij boog zich over hem
heen met diepe bezorgdheid op zijn
knappe gelaat.
„Ben je erg gewond?" vroeg hij.
.Z" ming, ben je erg gewond?"
Chet ging nchtop zitten. „Och, nee,
meneer", zei hij. „Hoe weet u mijn
naam eigenlijk?'
Ondanks d ernstige toestand begon
Jack Paxton te lachen.
Chet krabbelde overeind, bevoelde
voorzichtig zijn gekneusde armen en
benen en hinkte wat rond voor zijn
baas en diens opzichter.
„Nedette", zei hij verwijtend, „dat
heb jij me a=lpverd! Tk hpb aezipn. dat
iii begonnen bent. net toen die tenten
op mijn kop vielen."
„Man, ze hadden je kunnen ver
moorden," zei Paxton met trillende
lippen. „Negen en negentig van de
honderd man zouden die teugels los
gelaten hebben. Jij hebt een veronge
lukte wagen gered en ervoor gezorgd,
dat vier beste paarden zich niet heb
ben doodgehold. Maar dat heb je met
gevaar van je eigen leven gedaan. En
dat was onzinnig'"
„Toch waar?" vroeg Chet. „Daar
heb ik niet aan gedacht. Ziet u, ik
had tegen de stalbaas verteld, dat ik
voerman was en dat moest ik dus be
wijzen. Grote goedheid!" Hij had een
van zijn broekspijpen omhooggetrok
ken. „Kijk nou toch eens naar dat
been, Nedette. Het ziet er uit, of het
in een slagerswinkel thuishoort. En
fin... we zullen terug moeten. Houdt
u die paarden even vast, tot ik weer
op de bok zit."
„Daar komt Zone aan met je wiel",
zei Reynolds. „En zou het niet beter
zijn, dat ik hen aan de teugel leidde?
Ze zijn nog erg balsturig."
„O, nee, meneer", antwoordde Chet.
„Dit is mijn span. Dat heeft de stal
baas me duidelijk genoeg geze,
Warren Zone kwam puffend met
het afgelopen wiel van Chet door het
zand aangesleept. Hij liet het op ie
grond vallen, toen hij bij hen gekomen
was en begon ongelukkige voer
man er door te halen.
„Je hebt gisterenavond de wieldop
pen er niet goed opgeschroefd," ver
weet hij hem.
„Toch wei, meneer' antwoordde
Chet rustig. „Newton heeft me ver
teld, hoe ik het doen moest en er hij
gestaan, terwijl ik het deed. Toen ik
gisterenavond ermee klaar was, zaten
ze er goed vast op."
„Je staat te liegen!" schreeuwde
Zone.
„Nou, nou, nou," suste Chet. „Toen
je dat zei, werd je gezicht helemaal
paars. Ik houd er niet van, voor leu
genaar gescholden te worden en ik
ben op vechten helemaal niet gesteld.
Ellendige to.estand, is 't zo niet? Ik
zal je één maand tijd geven om je
excuus aan te bieden. En voel onder
tussen eens eventjes". Chet maakte
zijn arm voor Zone bloot.
„Zie je die arm?" mompelde Rey
nolds tegen Paxton.
Warren Zone trachtte de arm van
Chet van voor zijn gezicht weg te
slaan, doch hij had even goed kun
nen proberen een lantaarnpaal omver
te duwen.
„Wees nu liever verstandig, Zone",
zei Jack Paxton bedaard. „Laten we
dat wiel er aanzetten en hier vandaan
zien te komen. Als die man zegt, dat
hij de wieldoppen goeJ aangedraaid
heeft, geloof ik hem".
„Ik niet", bromde Zone, maar hij
keek omzichtig naar de arm van Chet
en zei geen woord meer.
Toen het wiel weer aan de wagen
zat. klom Jack Paxton tot verhang
van Chet, naast hem op de bok, ter
wijl Reynolds en Zone, de voorste
paarden bij de kop vasthielden. Chet
nam de leidsels in handen.
„Het zal wel gaan", zei hij. Laat
mij maar rijden!"
Op de gehele terugweg naar de
langzaam voorttrekkende wagentrein
steigerden en sprongen de vier opge
wonden paarden onophoudelijk, maar
twee sterke armen hielden hen in be
dwang. Jack Paxton zat erbij en keek
naar de spieren onder de blanke huid
van Chet, wiens mouwen er aan flar
den bij hingen en als vlaggen op de
wind wapperden.
„Je bent een drommels sterke kerel.
Fanning", merkte hij op, toen ze, na
de afgevallen lading opgepikt te heb
ben, weer op de bok zaten en Chet
zijn vierspan aandreef om zijn oude
plaats in de wagentrein in te nemen.
..En je bent 'n fidele kerel ook. Laat
die lui je de kaas maar niet van je
brood eten!"
„Nee, daar zorg ik heus wel voor",
grinnikte Chet. „Ik kan wel op me
zelf passen. Ben b. nieuwd, of er nog
meer wielen van mijn wagen
En ond die woorden keek Chet
veelbetekenend naar de brede rug
van zijn voorrijder, de Pluimstaart.
„Ik geloof, dat ik je niet goed be
grijp", zei Jack Paxton.
„Nee, dat zal wel niet. Maar ziet u.
vannacht d-cht ik al, dat iemand aan
mijn wagen te morrelen zat. Ik had
veel te veel s1 .p. om er aandacht -an
te schenken. En juist daarom heb ik
daareven hard gereden om mijn oude
Plaats in de rij in te nemen Misschien
is het alleen maar g: .,1 van de wind
geweest, wat ik gehoord heb. Maar de
wind kan je ook te pakken nemen. Hij
heeft mij gisteren ten minste aardig
beet gehad. Als mijn lippen nog wat
dikker worden, zal ik er ringen door
heen halen en in een circus een baan
tje als menseneter zien te krijgen. Ja
meneer, de wind kan soms rare din
gen doen."
„Vertel me eens wat meer over je
zelf, Fanning", zei Jack Paxton. „Vlak
voordat we gisteren wegreden, kreeg
ik een lang telegram van m'n vader.
Hij schijnt in een onzer arbeidsbu-
reaux in Kansas City iemand ontmoet
te hebben, voor wi? hij grote belang
stelling heeft opgevat. Maar hij is
hem kwijtgeraakt, hoe hij ook zijn
best gedaan heeft, hem terug te vin
den. Ben jij dat soms?"
Daar had je dat oude voorgevoel
weer! Chet had van het eerste begin
af geweten, dat het een goed voorge
voel was!
„Ik zou zo zeggen van wèl", ant
woordde hij. „Ik heb uw vader daar
ontmoet en hij hoeft daar een kleine
vertoning voor het welzijn van het
grote publiek gegeven. Maar 'me h
u dat zo geraden, voor de drommel?"
„Dat heb je aan mijn zuster te wij
ten", zei Jack. „Maar hoe hebt u dat
zo geraden, voor '.e drommel?"
„Dat heb je aan mijn zuster te wij
ten". zei Jack. „Naar het schijnt, tweft
ze op weg naar Colorado Springs "en
eind ver meeger. '~d met oinog ar
beiders. die jij hierheen moest bren
gen."
Jack herinnerde zich Chet, zoals hij,
Pluimstaart en Newton ieder bij een
oor vasthoudend, van de wagen ge
sprongen was en glimlachte.
„Nou dan," vervolgde hij. „Vader
heeft tegen Iris een en ai.der over jou
verteld, toen ze elkaar kort geleden
in Californië ontmoetten. Ze spraken
er uitvoerig over en Iris was van me
ning, dat de man, die zij bij die ploeg
gezien had, heel veel gelijkenis ver
toonde met de door vader beschreven
man. Toei telegrafeerde vader me
terstond en vroeg, of jij al aangeko
men was en ik seinde terug: ja".
„Maar, hoe wist u het dan?"
„Ik hoorde, hoe je Pluimstaart in de
trein te grazen had genomen en Iris
had hetzelfde tegen vader verteld".
„Iris?"
„Ja, mijn oudste zuster. Hoewel een
telegram je gewoonlijk niet veel bij
zonderheden vei telt, begreep ik er
toch uit, dat zij gezien had, hoe je
Pluimstaart op zijn plaats neerzette in
de trein."
„Iris!" herhaalde Chet nogmaals in
verbazing.
„Zeker... Iris! Is dat zo'n gekke
naam?"
„O, nee, helemaal niet, meneer",
antwoordde Chet. „Ik vind Iris juist
een heel mooie naam."
En als uit een verwijderd woestijn
visioen keken hem twee donkerbrui
ne ogen lachend aan en hoorde hij
haar stem: „Dat was een reuze-idee,
ouwe jongen!"
(Wordt vervolgd).
