GODS RIJK IS IN AANTOCHT De Baas van Kamp Vier Worden er overgeslagen? OUDE GEN EVER Het moderne Missieiverk Acrobaten aan de dood ontsnapt Bredase Adelborst op mijnenveger RADIO TWEEDE BLAD VRIJDAG 23 OCTOBER 1953 HAAGSE BRIEVEN DE Motie-Romme, voorkeur uit sprekend voor een vrijere loon vorming met ingang van 1 Janua ri. 1954, heeft een prikkelend ele ment gebracht in het grote politie ke debat. Er heeft zich een scheids lijn gevormd met aan de ene kant alleen de P.v d.A. (plus de commu nisten). De P.v.d-A. tracht nu ech ter de tegenstelling te verdiepen door van de bedoelingen der K.V.P- een caricatuur te maken, terwijl die motie toch ook duidelijk be grenzingen aangeeft voor de ge wenste vrijheid in de loonvorming t.w. een voldoende mate van on derlinge samenhang der lonen in de verschillende bedrijfstakken, het behoud van een passende bestaans mogelijkheid voor hen, die aan het bedrijfsleven deelnemen en in het algemeen de veiligstelling van de doeleinden der regeringspolitiek. Maar de heer Hofstra ziet bij in voering van het stelsel-Romme die samenhang verloren gaan en de re geringspolitiek doorkruist. De se cretaris van het N-V.V. heeft toe gegeven, dat in de metaal- en bouwsector de lonen best omhoog kunnen, maar andere groepen zou den dan weer hopeloos achterop ra ken. Terwijl ze toch geen cent min der krijgen, als de lonen van an dere groepen omhoog gaan. Men wil blijkbaar de jaloezie onder de ar beiders aanwakkeren, om een min der centralistische en meer natuur lijke loonvorming te weren. Het Zuiden HET De verraderlijke kolendamp EXTRA ZACHT EN BELEGEN" AT EEN ONDERLIJKE ERELD die wa- eze ver- :e func- oorzitter arop hij "ing had cte voor ette uit- ,iet lan- retariaat de heer van de heer G. de op- ingen is oorzitter dat hij arbij hij erdienste er v. d. ren van aast het nog een ■verd ge- bezig is zilveren tl worden waarin e waterlei- waterlei en Dui- ke verbe- Door het andere het thans e de hele len staat a het wa- ig is van ■de. wordt noodlei- eer straks Iroog zal ■rstel van beginnen. moet te mings- en rmd. leze dienst 7.30 uur iraatavond :iding van materialen wezig zijn, idwachters :n en ook eed staan angen. is dat de tAlBRUG iraaübrug ats. Een t de rich- oorrangs- slaan. in hij daar- maakte zodat hij eg kwam. ir een uit auto, die van Bres- okswagen, en zwaar werd licht am kneu- >estuurder, eend werd es-verbaal m sleepte B.) waar taxi wer- §3aqblaï> MU de grote debatten in de Twee de Kamer over de begroting, de maatregelen betreffende huur verhoging en compensaties, de maatregelen tot verlaging van be lastingen, enz. zijn begonnen, komt zeker ook de vraag weer naar vo zen- Worden er overgeslagen? Dat wil zeggen: zijn er groeperingen m ons volk, die dreigen gedupeerd te worden door het samenstel van te wachten maatregelen? En inderdaad rijst die vraag niet zonder reden. Op het grote twee jaarlijkse congres van de katho lieke middenstand is het immers za nadrukkelijk mogelijk gesteld: natuurlijk is loonsverhoging ge wenst, zelfs noodzakelijk. Maar in de sector van de middenstand eist die loonsverhoging compensaties, die men bijv. zoekt in de sfeer van de vereveningsbelasting. En er zijn cijfers gepubliceerd met bet1--1''' tot grotere en kleine bedrijven in de middenstand, uit verschillende takken van bedrijf, waaruit bleek, dat het totaal der maatregelen deze bedrijven geen verbetering zal brengen, maar achteruitgang. In 't raam der werkgelegenheidspolitiek èn met het oog op de belangen dei- betrokkenen is dit uiteraard onge wenst. Wat Kamer en regering ten slotte ten opzichte van deze moei lijkheid na de openbare discussie zullen besluiten, is natuurlijk niet vooraf te zeggen. Wel was bekend, dat de regering de inkomsten der verevenningsheffing niet wilde missen met het oog op de defini tieve regeling ener oudedagsvoor ziening, die de huidige noodwet straks zal moeten vervangen. Maar Professor Romme heeft daarom trent reeds een hartig woordje ge zegd. J-Jeeft dus de georganiseerde mid denstand nadrukkelijk aan dacht gevraagd voor zijn probleem* een andere belangrijke groepering doet dit niet, vermoedlijk als ge volg van gebrek aan goede organi satie. Het zijn de beoefenaars der vrije beroepen, die personeel in loondienst hebben, die ook de ge volgen van de huurverhoging zul len ondervinden, ook hogere lonen zullen moeten betalen en in ver schillende gevallen ook bezwaarlijk hun gestegen kosten kun-.en door berekenen. Wellicht kunnen maat regelen ten behoeve van de mid denstand ook deze groepering hel pen, omdat haar moeilijkheden practisch in hetzelfde vlak liggen. ]yjaar onder de werknemers zijn er eveneens. ten opzichte waarvan de vraag gesteld moet worden: Worden er overgeslagen? Het zijn de werknemers, die niet onder een collectieve arbeidsover eenkomst of salarisregeling arbei den. Op dit ogenblik is de vraag niet ter zake, in hoeverre gebrek aan organisatie dus in zekere zin: eigen schuld oorzaak is van het ontbreken van arbeidsovereen komsten. Feit is, dat de regering uiteraard ook hun de 5 gunt, maar dit slechts Je werkgevers vraagt. Terwijl dus de andere werknemers hun loonsverhoging zullen ontvangen, daar zij opge legd is, zullen de werkers zonder overeenkomst, afhankelijk zijn van hun werkgevers. En er -ijn onder deze werknemers met name on der de lagere middengroepen, wier positie toch al moeilijk is velen, die al tweemaal bij een loonronde gedupeerd zijn. daar zij niet onder een C.A.O. vallen. Deze e-rvaring doet vrezen, dat zulks ook nog ten derde male zou kunnen geschieden. En nu weer als gevolg van een al gemene overheidsmaatregel. De algemeenheid van deze maat regel vraagt algemene consequen ties, met name voor alle groepe ringen van loontrekkenden. In een tijd die eindelijk de overgang bete kent naar een vrijere loonvorming, lijkt een verplicht opleggen van een loonsverhoging, ook voor hen die niet onder een C A.O. werken, een ernstige stap terug. De verdelende rechtvaardigheid stelt echter ook haar eisen en zo zal men een ver plichting tot loonsverhoging moe ten billijken, juist wijl zoals ge zegd de oorzaak der verhoging door een algemene maatregel van overheidskant (de huurverhoging) is gesteld. Gelet op de irkomens ten op zichte waarvan als regel de col lectieve arbeidsovereenkomsten gelden, zou de verplichting kun nen gelden tot de nieuwe wei standsgrens van f 6000,Maar dan zo teneinde niet opnieuw tot grotere nivellering te geraken dat zij die een hoger loon dan f 6000.verdienen, de verhoging ook verplicht ontvangen tot deze grens. Het zou immers zeer on rechtvaardig zijn, indien iemand met een inkomen van f 3500 of f 7.000.wiens lasten in verhou ding ook hoger zijn, geen enkele verhoging zou ontvangen. (Advertentie) DE voorbije Missiezondag van dit jaar stond wel in scherp contrast met die van vroegere, vooral van de vooroorlogse jaren. Werden wij dan volgens bepaald schema opgewekt, wat meer te gaan voelen voor de missie, nu was het de H. Vader, die het brede venster opende, waardoor wij de nood der Kerk zagen over grote gedeelten van de wereld. Vervolging der Kerk in ongekende felheid en met duivelse toeleg; verdrukte Christen heid en verjaagde missionarissen over eindeloos verre gebieden van Oostzee tot aan de Chinese wateren; onrust en woelingen overal, waar men het oog ook heenricht. „Er is haast geen ge bied meer in de wereld, dat niet bloot staat aan de propaganda van het goddeloze communisme", zo schrijft de H. Vader. Begrij pelijk is het dan, dat de Paus ons deelgenoot maakt van Zijn zware zorg over de toekomst der Kerk en wij zouden daarover willen blijven nadenken, mediterend over licht en donker, dat zijn felle contrasten werpt over de Kerk Gods. Voor de regering wordt dit een moeilijk geval. Ook binnen het ka binet kan de scheidslijn zich gaan aftekenen. Men zal dan ook zeer benieuwd zijn naar het antwoord van achter de regeringstafel, dat Dinsdag a.s. wordt verwacht. industrialisatieproces van het Brabantse land schrijdt voort en opmerkelijk is daarbij, dat grote industrieën van boven de ri vieren afzakken naar het Zuiden. We wijzen als voorbeeld alleen maar op de grote bedrijven van Ja- min en de Tornado. Het is vooral de kwestie der arbeidskrachten, welke deze verschuiving bevordert Vrij Nederland heeft onlangs een loopje genomen met een betoog in een Zuidelijk blad, dat Amsterdam ten dode opgeschreven was en dat een toekomst van nieuw bruisend leven voor het Zuiden weggelegd was- Nu doen wij ook niet mee aan die doodsaankondiging. Doch dat de betekenis van de voormalige win gewesten stijgt en zal blijven stij gen, is ook onze vaste overtuiging- En bepaalde superioriteitsgevoelens ten opzichte van het Zuiden worden den dan ook met het jaar belache lijker. pEN ogenblik kan de gedachte bij ons opkomen, of het nog wel zin heeft over de verbreiding van het ge loof te spreken, op een moment, waar op millioenen gelovigen in zo'n bit tere vervolging zijn gewikkeld en in felle tweestrijd staan, of ze voor of tegen Christus zullen beslissen. Het is. alsof al onze pogingen om de Kerk te verbreiden, worden doorkrui'st door het hoongelach van de duivel, die Haar steeds verder schijnt terug te dringen. Naast deze enigszins ontmoedigende gedachten dringt zich een andere aan ons op: Wij leven in een eeuw van onrust, die de tot nu toe gevolgde missiemethoden omver schijnt te wer pen. Wat schijnen ze ver achter ons te liggen, de tijden, waarin men de missionaris op zijn traag vertrekkend schip nawuifde en afscheid nam voor een geheel leven; waarin de misiona- ris na vele maanden reizen eindelijk zijn gebied bereikte en er in betrek kelijke rust zijn avontuurlijke taak begon. Nu charteren zij zelf een vlieg tuig en bereiken na korte tijd hun missiegebied. Hun missiegebied, waar vaak de snelle ontwikkeling, die de wereld van heden in een ontembaar tempo doormaakt, reeds is doorge drongen. De volkeren ontwaken tot zelf standigheid, het nationalisme wordt aangewakkerd, de ontwikkeling der minder ontwikkelde gebieden schrijdt verder voort, de industrie werpt zich op streken, waar tot nu het oerwoud zijn kruinen verhief en de lianen zich slingerden langs de brede stammen. De oude Islam leefde op tot felle vurigheid en ziet met minachting neer op het min der waardige Christendom. Een ge heel werelddeel, het donkere Afri ka, is in opmars en maakt in enke le tientallen jaren een ontwikke ling door, waarover wij, superieure Europeanen eeuwen hebben gedaan. En overal, tot in de verst verwijder de gebieden, dringt als een sinistere dreiging de propaganda door van het communisme. Geen wonder, dat de Paus als de Vader der Christenheid, die over alle pi'oblemen en noden der Kerk voortdurend Zijn inlichtingen ontvangt, de missionarissen moed in spreekt, want de strijd schijnt onge lijk, de moeilijkheden hoger dan de onbedwingbare bergketens. VERVOLGING OVERLEEFD (Advertentie) "Y^/ANNEER de nood groot is en de problemen groeien, is het gevaar, dat wij mismoedige klagende mensen worden en de zekerheid en het op timisme missen, die de Kerk zelf ons leert. Het isg niet onze schuld, dat vele leiders der volkeren uit een geschie denis der Kerk over tweeduizend ja ren (1) niet geleerd schijnen te heb ben, dat de Kerk alle vervolgers heeft overleefd. Overal vervolgd en gewond, werd de Kerk nooit gedood. Schijn baar overwonnen en vernietigd, leef de zij voort en verrees tot nieuw en krachtig leven. Wij leven in een moeilijke tijd, jnaar hoe is hij rijk aan bovennatuur lijke en onvergankelijke waarden! Wat een genaden worden er opgehoopt in deze jaren. Kardinalen en bisschop- Pen- lijden in gevangenissen in onge broken trouw; missionarissen in on gekend aantal toonden zulk een hel denmoed in het lijden, dat men terug moet grijpen naar de schoonste blad zijden der vervolgde Kerk. Van alle punten van de wereld roept het mar- telaarsbloed om ontferming en om ze gen. Is dit misschien de voorberei ding voor de komende triomf der Kerk? God heeft Zijn ondoorgron delijke plannenDe adembenemen de ontwikkelingsgang der wereld zal wellicht straks een middel blij ken te zijn geweest om tot aan de verst verwijderde uithoeken der aarde het Evangelie te doen door dringen. Het is alsof God zelf haast maakt met de al te trage gang der wereld en de volkeren tot elkander brengt, op dat straks niemand meer verstoken blijve van de kennis van de waarheid Zoals eens de missionaris langs de heerbanen trok, die de Romeinse sol daten tot in verre gebieden hadden getrokken, zo volgt de missionaris de wegen, waarover handel en industrie onbekende gebieden hebben bereikt en blootgelegd. BEMOEDIGENDE VERWACHTINGEN \Y/EKT dit geen bemoedigende ver wachtingen voor de toekomst van Gods Kerk? Maar daarmee stijgt de verantwoor ding van de gelovigen, dat zij paraat zijn voor de beslissende strijd. De mis sionaris kan het niet meer alleen. Steeds meer wordt de roep gehoord naar beginselvaste leken, op alle ter reinen in alle missiegebieden. Groeit de jeugd op in de overtuiging, dat een grote verantwoording haar wacht? Vervolgens, telkens opnieuw staat de missie voor onoverkomelijke fi nanciële bezwaren. Kennen wij hier onze verantwoording? In vroeger eeuwen hebben de gelovigen grootse offers gebracht voor de Kerk. Devote middeleeuwers ,die zelf vaak arm en primitief leefden, bouwden hun ka thedralen. Zij waren ertoe in staat, omdat ze de blik naar boven richtten en hun offervaardigheid kreeg vorm in de onvergankelijke schoonheid der opstrevende bogen en gewelven. Wij moderne mensen zien teveel omlaag en hebben in de jacht naar bezit en naar gebruiksvoorwerpen, kwistig en in overvloed vervaardigd en aangebo den door fabriekscomplexen en wa renhuizen. niet meer de gulle offer vaardigheid, die zeker nu vereist zal worden wanneer de grenzen open gaan en de verbreiding van het Evan gelie weer zijn triomferende tocht zal kunnen aanvangen. Ook dit zal mede beslissen over de toekomst der Kerk. De gehele mens moet in dienst staan van zulk een groots werk. Niet ver sagen, maar hopen, bidden, lijden, helpen en vertrouwen. Gods rijk is in aantocht. J7EN sabotagedaad die ernstige ge- volgen had kunnen hebben, werd in Luxemburg ontdekt op het ogen blik dat een openluchtvertoning ging beginnen van de acrobaten Bugier, te Differdange. Een kabel van 500 me ter lengte, die bij de vertoning van pas kwam was aan de éne kant op een hoogte van 90 meter vastgemaakt aan de schoorsteen van een fabriek te Differdange en aan de andere kant aan een zware pijler in gewapend be ton. Juist voor dat men met de ver toning ging beginnen werd vastge steld dat zes van de zeven knopen waarmede de kabel aan de schouw was vastgebonden, waren losgemaakt. De vertoning werd onmiddellijk af gelast en de politie werd gewaar schuwd. Een 22-jarige jonge man werd verhoord. Hij werd door de politie opgebracht omdat hij zich zonder ver lof in de nabijheid van de schoor steen bevond. FJE 77-jarige W. en zijn 75-jarige zuster zijn in hun woning te Rijns burg dood op bed gevonden. Zij zijn overleden tengevolge van kolendamp vergiftiging. WENNEKER Dit is de Adelborst eerste klasse E. L. Blom uit Breda. Onder het toeziend oog van zijn commandant, luitenant ter zee tweede klasse A. W. Crince Ie Roy oefent hij op de foto in het navigeren op de nieuwe mijnenveger Beemster. Einde Juli werd deze te New-Orleans overgedragen aan de Kon. Marine. De overdracht geschiedde overeenkomstig het programma voor Wederzijdse Militaire Bijstand. De Beemster was de enige Neder landse vertegenwoordigster in een internationaal konvooi van gelijk getypeerde schepen en maakte daarbij een prima beurt. Zij klasseerde zich in dit internationale gezelschap als een van de beste gevechts eenheden. De boot is thans op thuisreis. w Spiegeltje, spiegeltje... loslippigheden van LEONARD y f)AAR liggen ze rund ons onttakelde vloeileggertje. Zes beeld- schone vrouwen, met de liefste lach op het gezicht, de schoonste golven in het haar en de aandoenlijkste welving van hals en schou ders (meer laten haar foto's niet zien). Zes foto's van de zes mooiste meisjes ter wereld, die naar Londen zijn gekomen om te dingen naar de titel ..Miss World". U moet weten, dat die titel het hoogste is, wat een mooi meisje kan bereiken. Stuk voor stuk zijn deze zes schoenen begonnen als ,,dat pittige kind van Fluimpjes uit dat melkzaakje of „het snoepie van de week in Michigan", „die engel van een Lotte uit Kopenhagen". Och, zalige tijd waarin een mooi meisje zich van haar bekoorlijkheden bewust wordt en de gloed van bewondering ziet in de ogen van ieder die haar ontmoet! Het is iets fijns om mooi te zijn. Maar toen lazen ze in „De bazuin van Koolwolderhoek" of in „The. Michigan Morning Tribune", of in „Aftendposten", dat er een schoon heidswedstrijd zou zijn. En iedereen zei: „Daar moest jij aan mee doen. zeg!" Ze kwamen bij duizenden, de schonen. Het meisje Fluimp jes moest ervaren, dat haar mond eigenlijk wel een beetje te 9root was, en Mary uit Michigan ontdekte, dat haar kuiten nu met bepaald feilioos warenLotte daarentegen had toch eigenlijk wel een pietsel- tje een kromme rug. En zo verging het de meesten, tot er zes over bleven. De zes schoonsten. Maar duizenden meisjes als zij, alleen mis schien zónder kuiltjes in de wangen, of mèt een paar sproeten op de neus, keerden verbitterd en ontgoocheld vaar haar woonsteden terug. Jaloers, teleur a esteld, net als de k oninoin in het sprookje van Sneeuwwitje. Maar die zes die overbleven?, zult u vragen. Die zijn toch gelukkiger dan wie ook? Was dat maar waar! Een paar weken geleden zijn ze elkaar in de zoetgeurendeharen gevlogen, omdat de één dacht schoner te zijn dan de ander. Och ja. Een vergiftigde appel of een krab over het gezicht- Veel verschil is er niet in. Laten wij mannen, ons hiermee troosten, dat Sneeuwwitje niet meegedongen heeft naar de titel. Want zij zit misschien rustig naast de haard in onze huiskamer. Wraak (I) hol. Namelijk: de hond op de rug van de ezel, daarop de kat en helemaal bovenaan de haan. De Bremers vinden het beeld echter niet realistisch genoeg en omdat het stadsbestuur vreest, dat de bevolking des nachts wel eens haar misnoe gen in daden zou kunnen uiten, houdt de politie 'n oogje in het zeil. TOHN PERCY (hij is geen familie- J lid van Sir Percy, voor zover wij weten), las in een Londens blad de volgende advertentie: „Te koop Rolls Royce-automobiel, model 1952, in voortreffelijke staat. 50 Pond Sterling". John was één van de wei nigen, die niet geloofde aan een drukfout of een *grap, en die dus serieus inlichtingen ging inwinnen. En inderdaad kocht hij de slee voor vijftig Pond. Maar omdat dit na tuurlijk zo belachelijk weinig was, vroeg hij aan de verkoopster, een oude, grijze dame: „Waarom doet u die wagen zo goedkoop van de hand?" De dame sprak: „Mijn man is pas overleden en in zijn testa ment vermaakte hij de opbrengst van de verkoop van zijn wagen aan zijn secretaresseeen heel mooi blondje. Wraak (II) P4 Chicago is een grote vleesfa- briek op de fles gegaan, doordat er plotseling het gerucht ging, dat er onder het personeel van de fa briek zeven mensen met een be smettelijke huidziekte waren. Als een lopend vuurtje ging dit gerucht verder. De fabriek plaatste adver tenties tegen deze hetze en voerde Campagnes voor eerherstel, die mil- licncn'kostten. Maar de fabriek ging eraan. Men gelooft dat een ontsla gen arbeider de geruchten verzon nen heeft, om wraak te nemen op zijn vroegere werkgever. Beeld £)E „Bremer straatmuzikan ten", die een rol spelen in de sprookjes van Grimm, zijn in steen uitgehouwen en opge steld voor het stadhuis van Bremen. Het zijn de ezel, de hond, de kat en de haan en men ziet ze, zoals ze zich (in het sprookje) gereedmaakten voor een aanval op een rovers- F/of JN communistisch China, zijn dui- 1 zend vrouwelijke rechters aan gesteld, waarvan er sommige al bewezen hebben, haar taak uit stekend te beheersen. Eén van die dames beslechtte namelijk in een handomdraai een geschil over een stuk, grond, dat jarenlang de ge leerdste mannelijke juristen grij ze haren (of waren het staarten?) had bezorgd. Kwade tongen zeg gen, dat die „handomdraai" wel zal slaan op het bevel „vuren" aan een executie-peloton. „JSIJK, nou is er weer een ander tegenop gevlogen: gister stond er nog een Grieks profiel in ZATERDAG 24 OCTOBER 1953. HILVERSUM I, 402 m. KRO: 7.00 Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gewijde muz.; 7.45 Morgengebed en lit. kal.; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15 Gram.; 9.00 V. d. huis vrouw; 9.35 Waterst.;, 9.40 Gram.; 10.00 V. d. kleuters; 10.15 Gram.; 11.00 V. d. zieken; 11.45 Gram.; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30 Land- en tuinb.meded.; 12.33 Gram.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws. en; Katholiek nws.; 13.20 Amus. muz., 14.00 Boekbespr., 14.10 Tophits, 14.20 Engelse les, 14.40 Mannenkoor, 15.00 Kron. v. Let teren en Kunsten, 15.40 Fanfarecorps, 16.00 Orgelconc., 16.30 „De Schoonheid van het Gregoriaans", 17.00 V. d. jeugd, 17.50 Sportuitsl., 18.00 V. d. jeugd, 18.15 Jour nalistiek weekoverz., 18.25 Lichte muz., 18.45 Buitenl. correspondenties, 19.00 Nws., 19.10 Gram., 19.20 Parlementair overz., 19.30 Gram., 20.25 De gewone man, 20.30 „Lichtbaken", caus., 20.50 Gram., 21.00 Gevar. progr., 21.50 Act., 22.00 Luister- wedstr., 22.30 „Wij luiden de Zondag in", Avondgebed en lit. kal., 23.00 Nws., 23.15 Nws. in Esperanto, 23.22—24.00 Nws. HILVERSUM II, 298 m. VARA: 7.00 Nws., 7.10 Gram., 7.15 Gym., 7.30 Gram., 8.00 Nws., 8.18 Gram., 8.55 V. d. vrouw, 9.00 Gym. v. d. vrouw, 910 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus., 10.05 Morgenwijding, VARA: 10.20 V. d. arb. i. d. continubedrijven, 11.30 Altviool en. piano, 12.00 Lichte muz., 12.30 Land- en tuinb.meded., 12.33 Gram., 13.00 Nws. 13.15 Vara-Varia, 13.20 Dansmuz., 13.45 Sportpraatje, 14.00 Orgel en zang, 14.25 Gronings progr., 14.50 Volksmuz., 15.15 „Van de wieg tot het graf", 15.30 Dans muz., 16.00 Muz. caus., 16.15 Kamerork. en solist, 17.00 Weekjourn., 17.30 Gram., 18.00 Nws. en comm., 18.20 Dansmuz., 18.40 Regeringsuitz.: Zoeklicht op de Westerse Defensie, 19.00 Artistieke staalkaart. VP RO: 19.30 „Passepartout", caus., 19.40 „De Heidense wereld, waarin het Christen dom ontstond", caus., 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20.00 Nws., 20.05 Gevar. progr., 22.00 Socialistisch comm., 22.15 Franse muz., 22.40 „Onder de pannen", hoorsp., 23.00 Nws., 23.1524.00 Gram. BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 12.00 Ork. conc., 12.30 Weerber., 12.34 Gram., 13.00 Nws., 13.15 en 13.30 Gram., 14.00 Strijkkwart., 14.40 en 14.45 Gram., 15.15 Ethnologische muz., 16.00 Gram., 16.30 Accordeonspel, 16.45 Engelse les, 17.00 Nws., 17.10 Gram., 17.15 Accordeonspel, 17.30 en 18.00 Gram., 18.30 V. d. soldaten, 19.00 Nws., 19.40 Gram., 19.45 Cabaret, 21.15 en 21.30 Gram, 22.00 Nws., 22.15 Verz. progr., 23.00 Nws., 23.0524.00 Verz progr. BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00 Gram., 13.00 Nws., 13.15 Verz. progr., 14.05 Gram., 14.30 Zang, 15.30 Verz. progr., 16.30 Lichte muz., 17.00 Nws., 17.15 Lichte muz., 18.45 Accordeonspel, 19.15 en 19.25 Gram., 19.30 Nws., 20.00 Gram., 20.30 Chansons, 21.00 Hoorsp., 21.30 Muzikale kruiswoord raadsels, 22.00 Nws., 22.15 Lichte muz., 22.55 Nws., 23.00 Dansmuz., 23.55 Nws. door EMART KINSBURN -Zeg eens, wanneer komt Danny nu toch ter sprake?" .,Wel, nu meteen. Ik zag hem in de troep, toen ze onder mijn raampje voorbijliepen. Toen die man dan allen in de trein had gekregen, ging ik naai het platform toe, om Danny te spre ken". ,.0 juist ja! En.... heb je hem gesproken?" r^aUuu'hjk. Maar toen ik er kwam. ?r juist herrie te zijn. Die man een ',k u zoeven vertelde, hield el-een nle. HSrel in een soort worstel- kerel pnu Danny vertelde me. dat die rel - il 'k ïaart heette- En die ke- als een m^r°varwluimstaart gilde de conducteur Ln^n'Toen kwam de rookwagon Ert rif e" Ide n?lr Pluimstaart op een hnnv"1311 g0fd? hij een voetba' was iv fefr' a kracht nog nooit g|zien w nep ik Danny de Dikke'en ^at late~ bij me op het platform toen heel gezellig gebabbeld bebbe:n oude tijd. Ik had Danny fn °Ver -5 jaar. geloof ik gezien. Hij was in Vla ware en daarna i„ Zuid-Flori^ ge". weest en had daar op eigen houtje volgens zijn zeggen, zaken gedaan. Daar in het Zuiden, zoals u weet, kruien ze zand en modder. Eén man met een kruiwagen!.... In ieder ge val hebben we een hele tijd staan babbelen en hij vertelde me, dat die troep daar in de rookwagon voor u bestemd was en dat ze door Hoover Morgan uitgestuurd waren. Danny vertelde me in vertrouwen, dat hij niet van zins was, naar Nieuw-Mexi- co mee te gaan. Hij had wat geld op zak en was van plan met een vriend van hem een paar maanden uit vissen te gaan aan de bovenloop van de Ar- kansas-rivier. Ik gaf hem een uit brander, doch hij zei, dat hij toch wel bij u zou komen werken, maar een beetje later kwam. „En hij vertelde me ook een en an der over de man, waarover ik het zo even had. Hij zei, dat Pluimstaart door de agent van Hoover Morgan als voorman van de troep was aan gesteld, maar vlak voor het vertrek spoorloos verdwenen was, Toen stel den ze die man, waarover ik sprak, aan het hoofd. Later verscheen Pluim staart weer op het toneel en eiste zijn gezag terugen daar ging de her rie over. Goeie genade! Als u toch gezien had, hoe hij die Pluimstaart op de bank teruggooide! Echt n keihard schot!" „Hmm! Lichtblond haar en blauwe ogen, niet waar?" „Ja.en slank en lenig, zijn ogen schenen aldoor te twinkelen, zelfs toen hij die kerel z'n arm omdraaide. Je zou het niet aan hem zeggen, dat hij zó sterk was, vader." „Hm! Dat signalement past als een bus op die kerel van mij. Hij grijnsde aldoor, net of hij bezig was een natte schoen aan te trekken." „Je, precies. En hij had blond haar en lichtblauwe og-n". „Dat heb ik de eerste keer al van je gehoord. En wat gebeurde er nog meer?" „Wel, dat gebeurde in Baldwin. Ik had een telegram naar Colorado Springs gestuurd, om Mary Copper mee te delen, dat ik kwam en, omdat er op het telegraafkantoor in Kansas City geen antwoord was gekomen, vroeg ik, of ze me ergens langs de lijn wilden trachten te bereiken. Ik kreeg de boodschap in Baldwin. Ik stuurde de conducteur om te kijken, of het er al was en toen hij weg was, stapte ik zelf ook uit. Ik zag hem met het telegram aankomen en holde naar hem toe. Want ik dacht, dat ik mis schien nog antwoord zou moeten ge ven en de trein stopt maar heel even „Ik scheurde de enveloppe open en las het telegram en omdat er geen antwoord nodig was, keerde ik naar de trein terug. Toen zag ik door de openstaande deur van het restaurant die man met „Met licht blond haar en .•Ja juist. Ik zag, hoe hij het deksel van een kist met boterhammen voor zijn mannen bestemd, openbrak. Hij haalde die boterhammen er uit en keek of ze wel voldoende belegd wa ren. Dat vond ik erg handig van hem. De lui van zo'n restaurant hebben zo veel gelegenheid om iemand te be dotten, maar die man was hen te slim af. En zo kwam het. dat ik. voordat ik goed wist, wat ik deed, gezegd had „Dat is een reuzenidee, ouwe jongen", en ik dacht, dat hij achterover sloeg van verbazing". „Hm! Waarover?" „Wel, ik veronderstel, dat ik hem deed schrikken. Hij hadhij had me nog al aandachtig opgenomen, toen ik met Danny op dat platform had staan praten, ziet u? En ik geloof, dat ik hem.... nu ja, laat ik zeggen .verraste". „Ik moet zeggen, hij schijnt me een flinke kerel toe. Zo zou de man, van wie ik jou verteld heb, ook gedaan hebben. Grappig! Ik zou er bijna op durven zweren, dat we het over de zelfde kerel hebben. Iris. Maar dat is onmogelijk. De man, die ik gezien heb, zou met een transport van Ca- vanaugh Brook meegaan. Boven dien had hij een aardig duitje van mij in zijn zakhij zal wei niet die- zlefde dag meegegaan zijnKijk, daar staat moeder op de stoep met een kijker, Iris! Wuif haar eens toe!" HOOFDSTUK XI. Plannen. In Nieuw-Mexico had Chester Fan ning zich een plaats toegewezen ge zien in een keet van het tijdelijke kamp der Paxton Constructie Maat schappij. Daar zat hij aandachtig te luisteren naar de rondom hem heen gevoerde gesprekken, om zoveel mo gelijk te weten te komen van Geor ge Paxton. die het oog had laten val len op twintig duizend acres grond. En zowat het eerste wat hij ontdekte was, dat George Paxton onder de oud gediende arbeiders bekend stond als Spookezel. Dat gaf hem te denken, maar het bewees toch ook, dat zijn oorspronke lijk voorgevoel uitstekend was ge weest. Hij slaagde er in, enkele spraakza me werklui, die Paxton al jaren ken den, uit te horen. Het had er veel van weg, dat iedere man, die hemkende, hoog met hem wegliep. Hijhad de bijnaam Spookezel gekre gen, toen hij in de Red River Vallei te Louisiania werkte. Daar waren de blanke werkkrachten schaars en was hij verplicht geweest, een ploeg negers in dienst te nemen. Nu behoorde een oude witte muil ezel in dat kamp thuis en dat dier was op zekere dag spoorloos verdwe nen. Hij was niet genoeg waard om lang naar hem te zoeken en na een poosje had men dan ook alle pogin gen om hem terug te vinden, opge geven. Het was winter en de pijnbomen rondom het kampement stonden don ker en geheimzinnig onder de drei gende grauwe lucht, waaruit de re gen aanhoudend neerplaste. Dicht in de buurt was een gevaarlijk moeras, waaruit 's nachts nu en dan vreemde geluiden opstegen. De negers begon nen bang te worden en spraken over spoken, rolden met hun ogen en zaten in hun tenten te bibberen van angst. Eindelijk vond men een neger met afgesneden hals in het moeras liggen. Daarop kwam het schrikwekkende bericht, dat een witte gedaante te middernacht in het moeras gezien was en angst beving het gehele kamp. De negers begonnen hun loon op te vragen en verdwenen stuk voor stuk. Het werk lag bijna stil en Pax ton wist bijna niet meer, hoe hij aan de gang moest blijven. Toen besloot hij een onderzoekings tocht door het moeras te maken en het spook, dat zijn werk dreigde te ruïneren, te verdelgen. Hij zou aan die bijgelovige negers wel eens laten zien. dat er niets in het moeras te vinden was.dat die negers door mensenhanden vermoord.... dat die spookgeschiedenis niets dan onzin was! Met zoveel negers hij slechts mee kon krijgen, trok hij tegen midder nacht het moeras in. Aan de rand bleven de negers staan en wilden geen stap verder. Om hen van de ongegrondheid van hun angst te overtuigen, liep Paxton overmoe dig het moeras in, van het ene heu veltje op het andere springend en verdween al spoedig in de duisternis. Het vervolg van het verhaal luidt, dat na ongeveer twintig minuten een afschuwelijk geluid werd gehoord, dat de mannen tot hun gebeente toe verkilden. Ze hoorden het nog eens en nog eens en waren als lamgeslagen van ontzetting. Spoedig kwam Paxton aangelopen, van het ene heuveltje op het ande re springend, of tot zijn knieën toe door het bruine modderwater plas send en gillend, zo hard hij maar kon. En achter hem kwam een witte ge daante aanzweven.... De negers brulden van schrik en renden, zo hard ze konden, in grote verwarring naar het kamp terug. Pax ton was hen echter vijftig meter vóór, toen ze het kamp binnenstormden. En achter hen aan waggelde de verloren witte muilezel, balkend zo hard hij slechts kon. Later kwam uit. dat de blind geworden muilezel hem niet naar het kamp had kunnen volgen, als hij niet aldoor zo hard gegild had. Dat verhaal was een der oude ver halen onder de rondtrekkende werk lui geworden en werd van kamp tot kamp oververteld, totdat de onbsken- de voorman, Gèorge Paxton, wijd en zijd als de Spookezel bekend stond. Men zei, dat Paxton beweerde, zijn succes voor een groot deel aan die bijnaam te danken te hebben. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 3