GODS RIJK IS IN AANTOCHT
De Baas van Kamp Vier
Worden er overgeslagen?
OUDE GEN EVER
Het moderne Missieiverk
Acrobaten aan de
dood ontsnapt
Bredase Adelborst op mijnenveger
RADIO
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 23 OCTOBER 1953
HAAGSE BRIEVEN
DE Motie-Romme, voorkeur uit
sprekend voor een vrijere loon
vorming met ingang van 1 Janua
ri. 1954, heeft een prikkelend ele
ment gebracht in het grote politie
ke debat. Er heeft zich een scheids
lijn gevormd met aan de ene kant
alleen de P.v d.A. (plus de commu
nisten). De P.v.d-A. tracht nu ech
ter de tegenstelling te verdiepen
door van de bedoelingen der K.V.P-
een caricatuur te maken, terwijl
die motie toch ook duidelijk be
grenzingen aangeeft voor de ge
wenste vrijheid in de loonvorming
t.w. een voldoende mate van on
derlinge samenhang der lonen in
de verschillende bedrijfstakken, het
behoud van een passende bestaans
mogelijkheid voor hen, die aan het
bedrijfsleven deelnemen en in het
algemeen de veiligstelling van de
doeleinden der regeringspolitiek.
Maar de heer Hofstra ziet bij in
voering van het stelsel-Romme die
samenhang verloren gaan en de re
geringspolitiek doorkruist. De se
cretaris van het N-V.V. heeft toe
gegeven, dat in de metaal- en
bouwsector de lonen best omhoog
kunnen, maar andere groepen zou
den dan weer hopeloos achterop ra
ken. Terwijl ze toch geen cent min
der krijgen, als de lonen van an
dere groepen omhoog gaan. Men wil
blijkbaar de jaloezie onder de ar
beiders aanwakkeren, om een min
der centralistische en meer natuur
lijke loonvorming te weren.
Het Zuiden
HET
De verraderlijke
kolendamp
EXTRA ZACHT EN BELEGEN"
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
die wa-
eze ver-
:e func-
oorzitter
arop hij
"ing had
cte voor
ette uit-
,iet lan-
retariaat
de heer
van de
heer G.
de op-
ingen is
oorzitter
dat hij
arbij hij
erdienste
er v. d.
ren van
aast het
nog een
■verd ge-
bezig is
zilveren
tl worden
waarin
e waterlei-
waterlei
en Dui-
ke verbe-
Door het
andere
het thans
e de hele
len staat
a het wa-
ig is van
■de. wordt
noodlei-
eer straks
Iroog zal
■rstel van
beginnen.
moet te
mings- en
rmd.
leze dienst
7.30 uur
iraatavond
:iding van
materialen
wezig zijn,
idwachters
:n en ook
eed staan
angen. is
dat de
tAlBRUG
iraaübrug
ats. Een
t de rich-
oorrangs-
slaan. in
hij daar-
maakte
zodat hij
eg kwam.
ir een uit
auto, die
van Bres-
okswagen,
en zwaar
werd licht
am kneu-
>estuurder,
eend werd
es-verbaal
m sleepte
B.) waar
taxi wer-
§3aqblaï>
MU de grote debatten in de Twee
de Kamer over de begroting,
de maatregelen betreffende huur
verhoging en compensaties, de
maatregelen tot verlaging van be
lastingen, enz. zijn begonnen, komt
zeker ook de vraag weer naar vo
zen- Worden er overgeslagen? Dat
wil zeggen: zijn er groeperingen m
ons volk, die dreigen gedupeerd te
worden door het samenstel van te
wachten maatregelen?
En inderdaad rijst die vraag niet
zonder reden. Op het grote twee
jaarlijkse congres van de katho
lieke middenstand is het immers
za nadrukkelijk mogelijk gesteld:
natuurlijk is loonsverhoging ge
wenst, zelfs noodzakelijk. Maar in
de sector van de middenstand eist
die loonsverhoging compensaties,
die men bijv. zoekt in de sfeer van
de vereveningsbelasting. En er zijn
cijfers gepubliceerd met bet1--1'''
tot grotere en kleine bedrijven in
de middenstand, uit verschillende
takken van bedrijf, waaruit bleek,
dat het totaal der maatregelen deze
bedrijven geen verbetering zal
brengen, maar achteruitgang. In 't
raam der werkgelegenheidspolitiek
èn met het oog op de belangen dei-
betrokkenen is dit uiteraard onge
wenst.
Wat Kamer en regering ten
slotte ten opzichte van deze moei
lijkheid na de openbare discussie
zullen besluiten, is natuurlijk niet
vooraf te zeggen. Wel was bekend,
dat de regering de inkomsten der
verevenningsheffing niet wilde
missen met het oog op de defini
tieve regeling ener oudedagsvoor
ziening, die de huidige noodwet
straks zal moeten vervangen. Maar
Professor Romme heeft daarom
trent reeds een hartig woordje ge
zegd.
J-Jeeft dus de georganiseerde mid
denstand nadrukkelijk aan
dacht gevraagd voor zijn probleem*
een andere belangrijke groepering
doet dit niet, vermoedlijk als ge
volg van gebrek aan goede organi
satie. Het zijn de beoefenaars der
vrije beroepen, die personeel in
loondienst hebben, die ook de ge
volgen van de huurverhoging zul
len ondervinden, ook hogere lonen
zullen moeten betalen en in ver
schillende gevallen ook bezwaarlijk
hun gestegen kosten kun-.en door
berekenen. Wellicht kunnen maat
regelen ten behoeve van de mid
denstand ook deze groepering hel
pen, omdat haar moeilijkheden
practisch in hetzelfde vlak liggen.
]yjaar onder de werknemers zijn
er eveneens. ten opzichte
waarvan de vraag gesteld moet
worden: Worden er overgeslagen?
Het zijn de werknemers, die niet
onder een collectieve arbeidsover
eenkomst of salarisregeling arbei
den. Op dit ogenblik is de vraag
niet ter zake, in hoeverre gebrek
aan organisatie dus in zekere
zin: eigen schuld oorzaak is van
het ontbreken van arbeidsovereen
komsten. Feit is, dat de regering
uiteraard ook hun de 5 gunt,
maar dit slechts Je werkgevers
vraagt. Terwijl dus de andere
werknemers hun loonsverhoging
zullen ontvangen, daar zij opge
legd is, zullen de werkers zonder
overeenkomst, afhankelijk zijn van
hun werkgevers. En er -ijn onder
deze werknemers met name on
der de lagere middengroepen, wier
positie toch al moeilijk is velen,
die al tweemaal bij een loonronde
gedupeerd zijn. daar zij niet onder
een C.A.O. vallen. Deze e-rvaring
doet vrezen, dat zulks ook nog ten
derde male zou kunnen geschieden.
En nu weer als gevolg van een al
gemene overheidsmaatregel.
De algemeenheid van deze maat
regel vraagt algemene consequen
ties, met name voor alle groepe
ringen van loontrekkenden. In een
tijd die eindelijk de overgang bete
kent naar een vrijere loonvorming,
lijkt een verplicht opleggen van een
loonsverhoging, ook voor hen die
niet onder een C A.O. werken, een
ernstige stap terug. De verdelende
rechtvaardigheid stelt echter ook
haar eisen en zo zal men een ver
plichting tot loonsverhoging moe
ten billijken, juist wijl zoals ge
zegd de oorzaak der verhoging
door een algemene maatregel van
overheidskant (de huurverhoging)
is gesteld.
Gelet op de irkomens ten op
zichte waarvan als regel de col
lectieve arbeidsovereenkomsten
gelden, zou de verplichting kun
nen gelden tot de nieuwe wei
standsgrens van f 6000,Maar
dan zo teneinde niet opnieuw
tot grotere nivellering te geraken
dat zij die een hoger loon dan
f 6000.verdienen, de verhoging
ook verplicht ontvangen tot deze
grens. Het zou immers zeer on
rechtvaardig zijn, indien iemand
met een inkomen van f 3500 of
f 7.000.wiens lasten in verhou
ding ook hoger zijn, geen enkele
verhoging zou ontvangen.
(Advertentie)
DE voorbije Missiezondag van dit jaar stond wel in scherp
contrast met die van vroegere, vooral van de vooroorlogse
jaren. Werden wij dan volgens bepaald schema opgewekt, wat
meer te gaan voelen voor de missie, nu was het de H. Vader,
die het brede venster opende, waardoor wij de nood der Kerk
zagen over grote gedeelten van de wereld. Vervolging der Kerk
in ongekende felheid en met duivelse toeleg; verdrukte Christen
heid en verjaagde missionarissen over eindeloos verre gebieden
van Oostzee tot aan de Chinese wateren; onrust en woelingen
overal, waar men het oog ook heenricht. „Er is haast geen ge
bied meer in de wereld, dat niet bloot staat aan de propaganda
van het goddeloze communisme", zo schrijft de H. Vader. Begrij
pelijk is het dan, dat de Paus ons deelgenoot maakt van Zijn
zware zorg over de toekomst der Kerk en wij zouden daarover
willen blijven nadenken, mediterend over licht en donker, dat
zijn felle contrasten werpt over de Kerk Gods.
Voor de regering wordt dit een
moeilijk geval. Ook binnen het ka
binet kan de scheidslijn zich gaan
aftekenen. Men zal dan ook zeer
benieuwd zijn naar het antwoord
van achter de regeringstafel, dat
Dinsdag a.s. wordt verwacht.
industrialisatieproces van
het Brabantse land schrijdt
voort en opmerkelijk is daarbij, dat
grote industrieën van boven de ri
vieren afzakken naar het Zuiden.
We wijzen als voorbeeld alleen
maar op de grote bedrijven van Ja-
min en de Tornado. Het is vooral
de kwestie der arbeidskrachten,
welke deze verschuiving bevordert
Vrij Nederland heeft onlangs een
loopje genomen met een betoog in
een Zuidelijk blad, dat Amsterdam
ten dode opgeschreven was en dat
een toekomst van nieuw bruisend
leven voor het Zuiden weggelegd
was- Nu doen wij ook niet mee aan
die doodsaankondiging. Doch dat de
betekenis van de voormalige win
gewesten stijgt en zal blijven stij
gen, is ook onze vaste overtuiging-
En bepaalde superioriteitsgevoelens
ten opzichte van het Zuiden worden
den dan ook met het jaar belache
lijker.
pEN ogenblik kan de gedachte bij
ons opkomen, of het nog wel zin
heeft over de verbreiding van het ge
loof te spreken, op een moment, waar
op millioenen gelovigen in zo'n bit
tere vervolging zijn gewikkeld en in
felle tweestrijd staan, of ze voor of
tegen Christus zullen beslissen. Het
is. alsof al onze pogingen om de Kerk
te verbreiden, worden doorkrui'st door
het hoongelach van de duivel, die
Haar steeds verder schijnt terug te
dringen.
Naast deze enigszins ontmoedigende
gedachten dringt zich een andere aan
ons op: Wij leven in een eeuw van
onrust, die de tot nu toe gevolgde
missiemethoden omver schijnt te wer
pen. Wat schijnen ze ver achter ons
te liggen, de tijden, waarin men de
missionaris op zijn traag vertrekkend
schip nawuifde en afscheid nam voor
een geheel leven; waarin de misiona-
ris na vele maanden reizen eindelijk
zijn gebied bereikte en er in betrek
kelijke rust zijn avontuurlijke taak
begon. Nu charteren zij zelf een vlieg
tuig en bereiken na korte tijd hun
missiegebied. Hun missiegebied, waar
vaak de snelle ontwikkeling, die de
wereld van heden in een ontembaar
tempo doormaakt, reeds is doorge
drongen.
De volkeren ontwaken tot zelf
standigheid, het nationalisme wordt
aangewakkerd, de ontwikkeling der
minder ontwikkelde gebieden
schrijdt verder voort, de industrie
werpt zich op streken, waar tot nu
het oerwoud zijn kruinen verhief
en de lianen zich slingerden langs
de brede stammen. De oude Islam
leefde op tot felle vurigheid en ziet
met minachting neer op het min
der waardige Christendom. Een ge
heel werelddeel, het donkere Afri
ka, is in opmars en maakt in enke
le tientallen jaren een ontwikke
ling door, waarover wij, superieure
Europeanen eeuwen hebben gedaan.
En overal, tot in de verst verwijder
de gebieden, dringt als een sinistere
dreiging de propaganda door van het
communisme. Geen wonder, dat de
Paus als de Vader der Christenheid,
die over alle pi'oblemen en noden der
Kerk voortdurend Zijn inlichtingen
ontvangt, de missionarissen moed in
spreekt, want de strijd schijnt onge
lijk, de moeilijkheden hoger dan de
onbedwingbare bergketens.
VERVOLGING OVERLEEFD
(Advertentie)
"Y^/ANNEER de nood groot is en de
problemen groeien, is het gevaar,
dat wij mismoedige klagende mensen
worden en de zekerheid en het op
timisme missen, die de Kerk zelf ons
leert. Het isg niet onze schuld, dat vele
leiders der volkeren uit een geschie
denis der Kerk over tweeduizend ja
ren (1) niet geleerd schijnen te heb
ben, dat de Kerk alle vervolgers heeft
overleefd. Overal vervolgd en gewond,
werd de Kerk nooit gedood. Schijn
baar overwonnen en vernietigd, leef
de zij voort en verrees tot nieuw en
krachtig leven.
Wij leven in een moeilijke tijd,
jnaar hoe is hij rijk aan bovennatuur
lijke en onvergankelijke waarden! Wat
een genaden worden er opgehoopt in
deze jaren. Kardinalen en bisschop-
Pen- lijden in gevangenissen in onge
broken trouw; missionarissen in on
gekend aantal toonden zulk een hel
denmoed in het lijden, dat men terug
moet grijpen naar de schoonste blad
zijden der vervolgde Kerk. Van alle
punten van de wereld roept het mar-
telaarsbloed om ontferming en om ze
gen.
Is dit misschien de voorberei
ding voor de komende triomf der
Kerk? God heeft Zijn ondoorgron
delijke plannenDe adembenemen
de ontwikkelingsgang der wereld
zal wellicht straks een middel blij
ken te zijn geweest om tot aan de
verst verwijderde uithoeken der
aarde het Evangelie te doen door
dringen.
Het is alsof God zelf haast maakt
met de al te trage gang der wereld en
de volkeren tot elkander brengt, op
dat straks niemand meer verstoken
blijve van de kennis van de waarheid
Zoals eens de missionaris langs de
heerbanen trok, die de Romeinse sol
daten tot in verre gebieden hadden
getrokken, zo volgt de missionaris de
wegen, waarover handel en industrie
onbekende gebieden hebben bereikt
en blootgelegd.
BEMOEDIGENDE
VERWACHTINGEN
\Y/EKT dit geen bemoedigende ver
wachtingen voor de toekomst van
Gods Kerk?
Maar daarmee stijgt de verantwoor
ding van de gelovigen, dat zij paraat
zijn voor de beslissende strijd. De mis
sionaris kan het niet meer alleen.
Steeds meer wordt de roep gehoord
naar beginselvaste leken, op alle ter
reinen in alle missiegebieden. Groeit
de jeugd op in de overtuiging, dat
een grote verantwoording haar wacht?
Vervolgens, telkens opnieuw staat
de missie voor onoverkomelijke fi
nanciële bezwaren. Kennen wij hier
onze verantwoording? In vroeger
eeuwen hebben de gelovigen grootse
offers gebracht voor de Kerk. Devote
middeleeuwers ,die zelf vaak arm en
primitief leefden, bouwden hun ka
thedralen. Zij waren ertoe in staat,
omdat ze de blik naar boven richtten
en hun offervaardigheid kreeg vorm
in de onvergankelijke schoonheid der
opstrevende bogen en gewelven. Wij
moderne mensen zien teveel omlaag
en hebben in de jacht naar bezit en
naar gebruiksvoorwerpen, kwistig en
in overvloed vervaardigd en aangebo
den door fabriekscomplexen en wa
renhuizen. niet meer de gulle offer
vaardigheid, die zeker nu vereist zal
worden wanneer de grenzen open
gaan en de verbreiding van het Evan
gelie weer zijn triomferende tocht zal
kunnen aanvangen. Ook dit zal mede
beslissen over de toekomst der Kerk.
De gehele mens moet in dienst staan
van zulk een groots werk. Niet ver
sagen, maar hopen, bidden, lijden,
helpen en vertrouwen. Gods rijk is in
aantocht.
J7EN sabotagedaad die ernstige ge-
volgen had kunnen hebben, werd
in Luxemburg ontdekt op het ogen
blik dat een openluchtvertoning ging
beginnen van de acrobaten Bugier,
te Differdange. Een kabel van 500 me
ter lengte, die bij de vertoning van
pas kwam was aan de éne kant op
een hoogte van 90 meter vastgemaakt
aan de schoorsteen van een fabriek te
Differdange en aan de andere kant
aan een zware pijler in gewapend be
ton. Juist voor dat men met de ver
toning ging beginnen werd vastge
steld dat zes van de zeven knopen
waarmede de kabel aan de schouw
was vastgebonden, waren losgemaakt.
De vertoning werd onmiddellijk af
gelast en de politie werd gewaar
schuwd. Een 22-jarige jonge man werd
verhoord. Hij werd door de politie
opgebracht omdat hij zich zonder ver
lof in de nabijheid van de schoor
steen bevond.
FJE 77-jarige W. en zijn 75-jarige
zuster zijn in hun woning te Rijns
burg dood op bed gevonden. Zij zijn
overleden tengevolge van kolendamp
vergiftiging.
WENNEKER
Dit is de Adelborst eerste klasse E. L. Blom uit Breda. Onder het toeziend
oog van zijn commandant, luitenant ter zee tweede klasse A. W. Crince
Ie Roy oefent hij op de foto in het navigeren op de nieuwe mijnenveger
Beemster. Einde Juli werd deze te New-Orleans overgedragen aan de
Kon. Marine. De overdracht geschiedde overeenkomstig het programma
voor Wederzijdse Militaire Bijstand. De Beemster was de enige Neder
landse vertegenwoordigster in een internationaal konvooi van gelijk
getypeerde schepen en maakte daarbij een prima beurt. Zij klasseerde
zich in dit internationale gezelschap als een van de beste gevechts
eenheden. De boot is thans op thuisreis.
w
Spiegeltje,
spiegeltje...
loslippigheden
van
LEONARD
y
f)AAR liggen ze rund ons onttakelde vloeileggertje. Zes beeld-
schone vrouwen, met de liefste lach op het gezicht, de schoonste
golven in het haar en de aandoenlijkste welving van hals en schou
ders (meer laten haar foto's niet zien). Zes foto's van de zes mooiste
meisjes ter wereld, die naar Londen zijn gekomen om te dingen naar
de titel ..Miss World". U moet weten, dat die titel het hoogste is, wat
een mooi meisje kan bereiken. Stuk voor stuk zijn deze zes schoenen
begonnen als ,,dat pittige kind van Fluimpjes uit dat melkzaakje of
„het snoepie van de week in Michigan", „die engel van een Lotte uit
Kopenhagen". Och, zalige tijd waarin een mooi meisje zich van haar
bekoorlijkheden bewust wordt en de gloed van bewondering ziet in
de ogen van ieder die haar ontmoet! Het is iets fijns om mooi te zijn.
Maar toen lazen ze in „De bazuin van Koolwolderhoek" of in „The.
Michigan Morning Tribune", of in „Aftendposten", dat er een schoon
heidswedstrijd zou zijn. En iedereen zei: „Daar moest jij aan mee
doen. zeg!" Ze kwamen bij duizenden, de schonen. Het meisje Fluimp
jes moest ervaren, dat haar mond eigenlijk wel een beetje te 9root
was, en Mary uit Michigan ontdekte, dat haar kuiten nu met bepaald
feilioos warenLotte daarentegen had toch eigenlijk wel een pietsel-
tje een kromme rug. En zo verging het de meesten, tot er zes over
bleven. De zes schoonsten. Maar duizenden meisjes als zij, alleen mis
schien zónder kuiltjes in de wangen, of mèt een paar sproeten op de
neus, keerden verbitterd en ontgoocheld vaar haar woonsteden terug.
Jaloers, teleur a esteld, net als de k oninoin in het sprookje van
Sneeuwwitje. Maar die zes die overbleven?, zult u vragen. Die zijn
toch gelukkiger dan wie ook?
Was dat maar waar! Een paar weken geleden zijn ze elkaar in de
zoetgeurendeharen gevlogen, omdat de één dacht schoner te zijn
dan de ander. Och ja. Een vergiftigde appel of een krab over het
gezicht- Veel verschil is er niet in. Laten wij mannen, ons hiermee
troosten, dat Sneeuwwitje niet meegedongen heeft naar de titel.
Want zij zit misschien rustig naast de haard in onze huiskamer.
Wraak (I) hol. Namelijk: de hond op de
rug van de ezel, daarop de kat
en helemaal bovenaan de haan.
De Bremers vinden het beeld
echter niet realistisch genoeg
en omdat het stadsbestuur
vreest, dat de bevolking des
nachts wel eens haar misnoe
gen in daden zou kunnen
uiten, houdt de politie 'n oogje
in het zeil.
TOHN PERCY (hij is geen familie-
J lid van Sir Percy, voor zover wij
weten), las in een Londens blad de
volgende advertentie: „Te koop
Rolls Royce-automobiel, model 1952,
in voortreffelijke staat. 50 Pond
Sterling". John was één van de wei
nigen, die niet geloofde aan een
drukfout of een *grap, en die dus
serieus inlichtingen ging inwinnen.
En inderdaad kocht hij de slee voor
vijftig Pond. Maar omdat dit na
tuurlijk zo belachelijk weinig was,
vroeg hij aan de verkoopster, een
oude, grijze dame: „Waarom doet u
die wagen zo goedkoop van de
hand?" De dame sprak: „Mijn man
is pas overleden en in zijn testa
ment vermaakte hij de opbrengst
van de verkoop van zijn wagen aan
zijn secretaresseeen heel mooi
blondje.
Wraak (II)
P4 Chicago is een grote vleesfa-
briek op de fles gegaan, doordat
er plotseling het gerucht ging, dat
er onder het personeel van de fa
briek zeven mensen met een be
smettelijke huidziekte waren. Als
een lopend vuurtje ging dit gerucht
verder. De fabriek plaatste adver
tenties tegen deze hetze en voerde
Campagnes voor eerherstel, die mil-
licncn'kostten. Maar de fabriek ging
eraan. Men gelooft dat een ontsla
gen arbeider de geruchten verzon
nen heeft, om wraak te nemen op
zijn vroegere werkgever.
Beeld
£)E „Bremer straatmuzikan
ten", die een rol spelen in
de sprookjes van Grimm, zijn
in steen uitgehouwen en opge
steld voor het stadhuis van
Bremen. Het zijn de ezel, de
hond, de kat en de haan en
men ziet ze, zoals ze zich (in
het sprookje) gereedmaakten
voor een aanval op een rovers-
F/of
JN communistisch China, zijn dui-
1 zend vrouwelijke rechters aan
gesteld, waarvan er sommige al
bewezen hebben, haar taak uit
stekend te beheersen. Eén van die
dames beslechtte namelijk in een
handomdraai een geschil over een
stuk, grond, dat jarenlang de ge
leerdste mannelijke juristen grij
ze haren (of waren het staarten?)
had bezorgd. Kwade tongen zeg
gen, dat die „handomdraai" wel
zal slaan op het bevel „vuren" aan
een executie-peloton.
„JSIJK, nou is er weer een ander
tegenop gevlogen: gister stond
er nog een Grieks profiel in
ZATERDAG 24 OCTOBER 1953.
HILVERSUM I, 402 m. KRO: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gewijde muz.; 7.45
Morgengebed en lit. kal.; 8.00 Nws. en
weerber.; 8.15 Gram.; 9.00 V. d. huis
vrouw; 9.35 Waterst.;, 9.40 Gram.; 10.00
V. d. kleuters; 10.15 Gram.; 11.00 V. d.
zieken; 11.45 Gram.; 12.00 Angelus; 12.03
Gram.; 12.30 Land- en tuinb.meded.; 12.33
Gram.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws. en;
Katholiek nws.; 13.20 Amus. muz., 14.00
Boekbespr., 14.10 Tophits, 14.20 Engelse
les, 14.40 Mannenkoor, 15.00 Kron. v. Let
teren en Kunsten, 15.40 Fanfarecorps, 16.00
Orgelconc., 16.30 „De Schoonheid van het
Gregoriaans", 17.00 V. d. jeugd, 17.50
Sportuitsl., 18.00 V. d. jeugd, 18.15 Jour
nalistiek weekoverz., 18.25 Lichte muz.,
18.45 Buitenl. correspondenties, 19.00 Nws.,
19.10 Gram., 19.20 Parlementair overz.,
19.30 Gram., 20.25 De gewone man, 20.30
„Lichtbaken", caus., 20.50 Gram., 21.00
Gevar. progr., 21.50 Act., 22.00 Luister-
wedstr., 22.30 „Wij luiden de Zondag in",
Avondgebed en lit. kal., 23.00 Nws., 23.15
Nws. in Esperanto, 23.22—24.00 Nws.
HILVERSUM II, 298 m. VARA: 7.00
Nws., 7.10 Gram., 7.15 Gym., 7.30 Gram.,
8.00 Nws., 8.18 Gram., 8.55 V. d. vrouw,
9.00 Gym. v. d. vrouw, 910 Gram. VPRO:
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus., 10.05
Morgenwijding, VARA: 10.20 V. d. arb.
i. d. continubedrijven, 11.30 Altviool en.
piano, 12.00 Lichte muz., 12.30 Land- en
tuinb.meded., 12.33 Gram., 13.00 Nws.
13.15 Vara-Varia, 13.20 Dansmuz., 13.45
Sportpraatje, 14.00 Orgel en zang, 14.25
Gronings progr., 14.50 Volksmuz., 15.15
„Van de wieg tot het graf", 15.30 Dans
muz., 16.00 Muz. caus., 16.15 Kamerork.
en solist, 17.00 Weekjourn., 17.30 Gram.,
18.00 Nws. en comm., 18.20 Dansmuz., 18.40
Regeringsuitz.: Zoeklicht op de Westerse
Defensie, 19.00 Artistieke staalkaart. VP
RO: 19.30 „Passepartout", caus., 19.40 „De
Heidense wereld, waarin het Christen
dom ontstond", caus., 19.55 „Deze week",
caus. VARA: 20.00 Nws., 20.05 Gevar.
progr., 22.00 Socialistisch comm., 22.15
Franse muz., 22.40 „Onder de pannen",
hoorsp., 23.00 Nws., 23.1524.00 Gram.
BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 12.00
Ork. conc., 12.30 Weerber., 12.34 Gram.,
13.00 Nws., 13.15 en 13.30 Gram., 14.00
Strijkkwart., 14.40 en 14.45 Gram., 15.15
Ethnologische muz., 16.00 Gram., 16.30
Accordeonspel, 16.45 Engelse les, 17.00
Nws., 17.10 Gram., 17.15 Accordeonspel,
17.30 en 18.00 Gram., 18.30 V. d. soldaten,
19.00 Nws., 19.40 Gram., 19.45 Cabaret, 21.15
en 21.30 Gram, 22.00 Nws., 22.15 Verz.
progr., 23.00 Nws., 23.0524.00 Verz progr.
BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00
Gram., 13.00 Nws., 13.15 Verz. progr., 14.05
Gram., 14.30 Zang, 15.30 Verz. progr., 16.30
Lichte muz., 17.00 Nws., 17.15 Lichte muz.,
18.45 Accordeonspel, 19.15 en 19.25 Gram.,
19.30 Nws., 20.00 Gram., 20.30 Chansons,
21.00 Hoorsp., 21.30 Muzikale kruiswoord
raadsels, 22.00 Nws., 22.15 Lichte muz.,
22.55 Nws., 23.00 Dansmuz., 23.55 Nws.
door EMART KINSBURN
-Zeg eens, wanneer komt Danny nu
toch ter sprake?"
.,Wel, nu meteen. Ik zag hem in de
troep, toen ze onder mijn raampje
voorbijliepen. Toen die man dan allen
in de trein had gekregen, ging ik naai
het platform toe, om Danny te spre
ken".
,.0 juist ja! En.... heb je hem
gesproken?"
r^aUuu'hjk. Maar toen ik er kwam.
?r juist herrie te zijn. Die man
een ',k u zoeven vertelde, hield
el-een nle. HSrel in een soort worstel-
kerel pnu Danny vertelde me. dat die
rel - il 'k ïaart heette- En die ke-
als een m^r°varwluimstaart gilde
de conducteur Ln^n'Toen kwam
de rookwagon Ert rif e" Ide n?lr
Pluimstaart op een hnnv"1311 g0fd?
hij een voetba' was iv fefr' a
kracht nog nooit g|zien w
nep ik Danny de Dikke'en ^at late~
bij me op het platform
toen heel gezellig gebabbeld bebbe:n
oude tijd. Ik had Danny fn °Ver -5
jaar. geloof ik gezien. Hij was in Vla
ware en daarna i„ Zuid-Flori^ ge".
weest en had daar op eigen houtje
volgens zijn zeggen, zaken gedaan.
Daar in het Zuiden, zoals u weet,
kruien ze zand en modder. Eén man
met een kruiwagen!.... In ieder ge
val hebben we een hele tijd staan
babbelen en hij vertelde me, dat die
troep daar in de rookwagon voor u
bestemd was en dat ze door Hoover
Morgan uitgestuurd waren. Danny
vertelde me in vertrouwen, dat hij
niet van zins was, naar Nieuw-Mexi-
co mee te gaan. Hij had wat geld op
zak en was van plan met een vriend
van hem een paar maanden uit vissen
te gaan aan de bovenloop van de Ar-
kansas-rivier. Ik gaf hem een uit
brander, doch hij zei, dat hij toch wel
bij u zou komen werken, maar een
beetje later kwam.
„En hij vertelde me ook een en an
der over de man, waarover ik het zo
even had. Hij zei, dat Pluimstaart
door de agent van Hoover Morgan
als voorman van de troep was aan
gesteld, maar vlak voor het vertrek
spoorloos verdwenen was, Toen stel
den ze die man, waarover ik sprak,
aan het hoofd. Later verscheen Pluim
staart weer op het toneel en eiste zijn
gezag terugen daar ging de her
rie over. Goeie genade! Als u toch
gezien had, hoe hij die Pluimstaart op
de bank teruggooide! Echt n keihard
schot!" „Hmm! Lichtblond haar en
blauwe ogen, niet waar?"
„Ja.en slank en lenig, zijn ogen
schenen aldoor te twinkelen, zelfs
toen hij die kerel z'n arm omdraaide.
Je zou het niet aan hem zeggen, dat
hij zó sterk was, vader."
„Hm! Dat signalement past als een
bus op die kerel van mij. Hij grijnsde
aldoor, net of hij bezig was een natte
schoen aan te trekken."
„Je, precies. En hij had blond haar
en lichtblauwe og-n".
„Dat heb ik de eerste keer al van
je gehoord. En wat gebeurde er nog
meer?"
„Wel, dat gebeurde in Baldwin. Ik
had een telegram naar Colorado
Springs gestuurd, om Mary Copper
mee te delen, dat ik kwam en, omdat
er op het telegraafkantoor in Kansas
City geen antwoord was gekomen,
vroeg ik, of ze me ergens langs de lijn
wilden trachten te bereiken. Ik kreeg
de boodschap in Baldwin. Ik stuurde
de conducteur om te kijken, of het
er al was en toen hij weg was, stapte
ik zelf ook uit. Ik zag hem met het
telegram aankomen en holde naar
hem toe. Want ik dacht, dat ik mis
schien nog antwoord zou moeten ge
ven en de trein stopt maar heel even
„Ik scheurde de enveloppe open en
las het telegram en omdat er geen
antwoord nodig was, keerde ik naar
de trein terug. Toen zag ik door de
openstaande deur van het restaurant
die man met
„Met licht blond haar en
.•Ja juist. Ik zag, hoe hij het deksel
van een kist met boterhammen voor
zijn mannen bestemd, openbrak. Hij
haalde die boterhammen er uit en
keek of ze wel voldoende belegd wa
ren. Dat vond ik erg handig van hem.
De lui van zo'n restaurant hebben zo
veel gelegenheid om iemand te be
dotten, maar die man was hen te slim
af. En zo kwam het. dat ik. voordat
ik goed wist, wat ik deed, gezegd had
„Dat is een reuzenidee, ouwe jongen",
en ik dacht, dat hij achterover sloeg
van verbazing".
„Hm! Waarover?"
„Wel, ik veronderstel, dat ik hem
deed schrikken. Hij hadhij had
me nog al aandachtig opgenomen,
toen ik met Danny op dat platform
had staan praten, ziet u? En ik geloof,
dat ik hem.... nu ja, laat ik zeggen
.verraste".
„Ik moet zeggen, hij schijnt me een
flinke kerel toe. Zo zou de man, van
wie ik jou verteld heb, ook gedaan
hebben. Grappig! Ik zou er bijna op
durven zweren, dat we het over de
zelfde kerel hebben. Iris. Maar dat
is onmogelijk. De man, die ik gezien
heb, zou met een transport van Ca-
vanaugh Brook meegaan. Boven
dien had hij een aardig duitje van mij
in zijn zakhij zal wei niet die-
zlefde dag meegegaan zijnKijk,
daar staat moeder op de stoep met een
kijker, Iris! Wuif haar eens toe!"
HOOFDSTUK XI.
Plannen.
In Nieuw-Mexico had Chester Fan
ning zich een plaats toegewezen ge
zien in een keet van het tijdelijke
kamp der Paxton Constructie Maat
schappij. Daar zat hij aandachtig te
luisteren naar de rondom hem heen
gevoerde gesprekken, om zoveel mo
gelijk te weten te komen van Geor
ge Paxton. die het oog had laten val
len op twintig duizend acres grond.
En zowat het eerste wat hij ontdekte
was, dat George Paxton onder de oud
gediende arbeiders bekend stond als
Spookezel.
Dat gaf hem te denken, maar het
bewees toch ook, dat zijn oorspronke
lijk voorgevoel uitstekend was ge
weest.
Hij slaagde er in, enkele spraakza
me werklui, die Paxton al jaren ken
den, uit te horen. Het had er veel van
weg, dat iedere man, die hemkende,
hoog met hem wegliep.
Hijhad de bijnaam Spookezel gekre
gen, toen hij in de Red River Vallei
te Louisiania werkte. Daar waren
de blanke werkkrachten schaars en
was hij verplicht geweest, een ploeg
negers in dienst te nemen.
Nu behoorde een oude witte muil
ezel in dat kamp thuis en dat dier
was op zekere dag spoorloos verdwe
nen. Hij was niet genoeg waard om
lang naar hem te zoeken en na een
poosje had men dan ook alle pogin
gen om hem terug te vinden, opge
geven.
Het was winter en de pijnbomen
rondom het kampement stonden don
ker en geheimzinnig onder de drei
gende grauwe lucht, waaruit de re
gen aanhoudend neerplaste. Dicht in
de buurt was een gevaarlijk moeras,
waaruit 's nachts nu en dan vreemde
geluiden opstegen. De negers begon
nen bang te worden en spraken over
spoken, rolden met hun ogen en zaten
in hun tenten te bibberen van angst.
Eindelijk vond men een neger met
afgesneden hals in het moeras liggen.
Daarop kwam het schrikwekkende
bericht, dat een witte gedaante te
middernacht in het moeras gezien was
en angst beving het gehele kamp.
De negers begonnen hun loon op
te vragen en verdwenen stuk voor
stuk. Het werk lag bijna stil en Pax
ton wist bijna niet meer, hoe hij aan
de gang moest blijven.
Toen besloot hij een onderzoekings
tocht door het moeras te maken en
het spook, dat zijn werk dreigde te
ruïneren, te verdelgen. Hij zou aan
die bijgelovige negers wel eens laten
zien. dat er niets in het moeras te
vinden was.dat die negers door
mensenhanden vermoord.... dat die
spookgeschiedenis niets dan onzin
was!
Met zoveel negers hij slechts mee
kon krijgen, trok hij tegen midder
nacht het moeras in.
Aan de rand bleven de negers staan
en wilden geen stap verder. Om hen
van de ongegrondheid van hun angst
te overtuigen, liep Paxton overmoe
dig het moeras in, van het ene heu
veltje op het andere springend en
verdween al spoedig in de duisternis.
Het vervolg van het verhaal luidt,
dat na ongeveer twintig minuten een
afschuwelijk geluid werd gehoord,
dat de mannen tot hun gebeente toe
verkilden. Ze hoorden het nog eens
en nog eens en waren als lamgeslagen
van ontzetting.
Spoedig kwam Paxton aangelopen,
van het ene heuveltje op het ande
re springend, of tot zijn knieën toe
door het bruine modderwater plas
send en gillend, zo hard hij maar kon.
En achter hem kwam een witte ge
daante aanzweven....
De negers brulden van schrik en
renden, zo hard ze konden, in grote
verwarring naar het kamp terug. Pax
ton was hen echter vijftig meter vóór,
toen ze het kamp binnenstormden. En
achter hen aan waggelde de verloren
witte muilezel, balkend zo hard hij
slechts kon. Later kwam uit. dat de
blind geworden muilezel hem niet
naar het kamp had kunnen volgen,
als hij niet aldoor zo hard gegild had.
Dat verhaal was een der oude ver
halen onder de rondtrekkende werk
lui geworden en werd van kamp tot
kamp oververteld, totdat de onbsken-
de voorman, Gèorge Paxton, wijd en
zijd als de Spookezel bekend stond.
Men zei, dat Paxton beweerde, zijn
succes voor een groot deel aan die
bijnaam te danken te hebben.
(Wordt vervolgd)