BRYLCRE E M
Tlioolse zilver uien op Amerik. tafels
UXEER-AKKERTJES
De dans is een ernstig pleizier
CHRISTCHURCH - RACE
niet volgens opzet
tjrote firtrbleMMi ixm kleine matsen
DORIS DAY
COlDfNM/DWAYi
Aeolus bij de emigranten
5
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 22 OCTOBER 1953
Opkomende industrie met goede toekomstmogelijkheden
Inmaakbedrijf Polderman exporteert
2000 vaten naar het buitenland
Een goede leraar is tevens een goed paedagoog
Liftmaster had er nog een volle vacantiedag
bij kunnen nemen
Prachtige instelling van de K.A.B.
Herwonnen Levenskracht 40 jaar
Uitbreiding van werkzaamheid ten behoeve van
lijders aan rheuma, suikerziekte en asthma
Ingespannen
activiteit
Verstopping
Formule voldeed
niet
Als uit de dood teruggekeerd..
Landverhuizing naar Australië
Grote bedrijvigheid aan boord van de Overloon
OP STERFBED
BEKEERD
De laatste dagen van
Charles Maurras
vermag" Dat kan de heer G. H. Polderman
"Wat doorzettingsvermogen deuren van zijn schuur aan de
wel als spreuk sehiWere geleden begon hij met het inmaken
Oostvest in Sint Maartensdyi niet ontevreden: 80 vaten rolden weg.
van zilveruien yoor de expo vol(,oenjng in zijn stem: 2000 vaten von-
Nu, vijf jaar later, is er «e polderman, voorzichtig zakenman,
Cen hun weg de grenzen ovtm Het moet er vandaag of
iegt: "Evan komen dat ik iemand in dienst neem, die beter met z'n talen
morgen van komen, heus jn fcet buitenland nog heel wat meer
bieden Ik heb nu iemand, die de correspondentie voert. Een tijdje
geleden bmi ik met m'n vrouw zogenaamd met vacantie geweest naar Duits-
fand 't Bezocht er vijf fabrikanten. En met succes!'
liriek werken dan 12 tot 14 mensen.
Er moest ditseizoen met een dag- en
nachtploeg gewerkt worden.
Het Is een seizoenbedrijf. dat heel wat
mensen ongeveer 5 maanden per jaar
werk geeft.
GRONDIGE BEWERKING
U et zal weinigen
ri
bekend zijn, dat
"daar In Sint Maartensdijk een op
komende industrie gevestigd is, die
flink wat zoden aan de^ deviezendijk
zet (Vergeef ons de niet helemaal
juiste beeldspraak!) Honderden va
ten gaan naar België. Engeland. Duits
land de Ver. Staten en zelfs Canada.
Hoe de heer Polderman op de ge
dachte gekomen is uien in te maken?
Och 't ging eigenlijk vanzelf. 7ijn
vader teelde al jaren zilveruien. De
zoon ging ook in het vak. Er werd een
begin gemaakt met de uitvoer van
geschilde uien in verse toestand. Het
liep, maar na enige tijd bleken de fa
brikanten de voorkeur te geven can
gezouten uien. Nu, dat kon. De schuur
aan de Oostvest werd wat verbouwd,
de nodige sorteer- en borstelmachines
werden aangeschaft en de export van
gezouten uien begon.
EEN FABRIEKJE?
\fan 't jaar had het werk zich zo uit-
V gebreid, dat de heer Polderman
aan de andere kant van het stadje een
(Advertentie)
terrein aankocht ter oppervlakte van
5000 m2. Daarop is een betonbaan aan
gelegd en honderden vaten vonden ei
een plaats. Maar zijn grote bedoeling
is hier een fabriekje n?:r te zetten. Al
leen.... de kosten. Want de financie
ringsmoeilijkheden voor een man. die
zelf niet over kapitaal beschikt en een
bedrijf met toekomst wil stichten, zijn
in Nederland nog altijd groot.
HEEL WAT PERSONEEL
A ls de landbouwers op Tholen zo on-
geveer toe zijn aan de vaststelling
van hun teeltplan. gaat de heer Pol
derman met zijn klantjes praten. Hij
maakt dan een accoord over de huur
van een bepaalde lap grond voor een
jaar voor de teelt van zilveruien. De
landbouwer verplicht zich voor het
„paardenwerk" te zorgen.
Als de tfjd van het rooien is aange
broken, trekt de heer Polderman de
nodige mensen aan. Dat lukt altijd
wel, want er is een flinke cent aan te
verdienen. De betaling geschiedt per
kilo. In het topseizoen zijn er voor
zijn rekening zo'n 100 tot 120^ mensen
op het land aan de gang. En in de fa-
de haarcrème die betere haarverzorging
mogelijk maakt!
A ls de uien uit de grond zijn gehaald
gaan zij naar plaatsen in Noord-
Brabant, waar zij in de huisindustrie
worden schoongemaakt en geschild.
Dan komen zij terug naar Sint Maar
tensdijk om te worden gesorteerd op
tien verschillende maten. Vervolgens
worden zij gezouten. Na de fermenta
tie volgt nog een laatste controle en
dan gaan de uien de vaten in. In elk
vat zit 125 kg. netto aan zilverulen.
Voor de 2000 vaten van dit seizoen
was rond 100 ton zout nodig. De in
dustrie ls ook een flinke afneemster
van water. Voor zo'n kleine duizend
gulden werd er dit jaar verbruikt.
Tweemaal per week worden de uien
bilgepekeld. Vrachtauto's voeren ze
af. Dit jaar moest voor een vat f 20.-
worden betaald. Het is „éénmalig"
fust, dat dus niet wordt teruggezon
den. Van 't jaar zijn ook wat rode
uitjes en pareluitjes ingemaakt, zo'n
150 vaten. Alles wordt geleverd aan
fabrikanten, die de uien weer in fles
jes doen. waarna ze hun weg naar de
winkels vinden.
„Er zit vooruitgang in", zei de heer
Polderman, „het eerste jaar stuurde ik
8(1 vaten weg, het tweede jaar 100, het
derde jaar 330, het vierde jaar 960 en
dit jaar 2000 vaten, 't mooi werk en
ik heb er veel plezier in!"
(Advertentie)
Eik kind weet
hoe glad een bananenschil
'<an zijn. Maar elke man
|_|ET winterseizoen breekt aan en
daarmee gaan ook de danscursus-
sen weer beginnen. Het is daarom wel
interessant een en ander weer te ge
ven uit een artikel over dit chapiter,
dat onlangs stond in .„Ons Erf", een
maandblad van de Katholieke Jonge
Boeren en Tuinders. De schrijver, de
heer Th. van Steen, merkt o.m. het
volgende op:
De dans is een ernstig plezier. Dat
klinkt gek, maar toch is het zo, want
ontelbaar vele huwelijken vonden hun
begin op de dansvloer.
OMDAT Brylcreem waarde
volle haarvoedende
stoffen en zuivere
natuurlijke oliën bevat.
OMDAT Brylcreem het
haar natuurlijk-zacht en
glanzend maakt.
OMDAT Brylcreem niet
plakkerig, niet vettig is
en daardoor smetteloze
haarverzorging waarborgt,
Massage met
BRYLCREEM bestrijdt
roosvorming - maakt
droog haar
weer vitaal
County Perfumery Co. Ltd., Stanmore, England - Imp. Jacq. Mot Jr., Amsterdam
(Van onze luchtvaartmedewerker)
J~^E GROOTSTE LUCHTRACE ter wereld behoor weer tot
het verleden en wij kunnen rustig aannemen, dat één en
ander niet heeft overeengestemd met de opzet van de organisa
toren. Ongetwijfeld had men verwacht, dat de deelname aan
een dergelijke monstervlucht veel groter zou zijn en het resul
taat moet dan ook pover genoemd worden. De organisatoren
treft in deze zeker geen schuld, één en ander moet voor een
groot deel op rekening van het toeval worden geschreven.
Hadden niet oorspronkelijk 11 machines ingeschreven voor de
snelheidsafdeling, een aantal dat er voor een dergelijke wed
vlucht zeker zijn mocht? Voor de handicap afdeling waren het
zes machines, waartussen de strijd zou moeten worden gestre
den. Dat uiteindelijk slechts vijf toestellen in de snelheidsrace
en drie in de handicaprace startten, was een teleurstelling en
in de handicap-afdeling was de toestand reeds zo, dat men al
tijd zeker was van een prijs, wanneer men de vlucht volbracht.
7"IE viering van het 40-jarig bestaan zal voor Herwonnc.. Levenskracht
geen aanleiding zijn tot een uitbundige en spectaculaire festiviteit,
maar zal leiden tot een feest voor de zieken. Op die dag zullen namelijk
alle zieken, die op kosten van Herwonnen Levenskracht worden ver
pleegd, met een verrassing worden bedacht. De centrale viering te Utrecht
op Zaterdag 24 October, waaraan 1400 van de 10.000 medewerkers van
Herwonnen Levenskracht deelnemen, zal tevens een geschenk brengen
voor de zieken. Op deze dag zullen dan de resultaten worden bekend ge
maakt, van de donateursactie en tevens het totaal van binnengekomen
gelden, bestemd voor de vorming van een fonds voor rheumabestrijding.
kwartje of meer bijdraagt. Een bron
van inkomsten zijn ook de acties, die
Herwonnen Levenskracht onderneemt,
zoals de speldjesdag e.d.
UITBREIDING
r^EZE DAG begint met een pontifi-
cale H. Mis om 10 uur in de St.
Augustinuskerk te Utrecht, op te
dragen door Mgr. Dr. B. J. Alfrink
aartsbisschop-coadjutor van Utrecht'
Des middags wordt een spel opge
voerd van Jan Muller, cultureel ad
viseur der K.A.B.getiteld „Charitas
Christi urget nos", met als Neder
landse ondertitel „Prentenboek van
Christelijke naastenliefde in de loop
der eeuwen".
De feestviering betekent een cli
max van de ingespannen activiteit
der voorbije 40 jaren en een bijlang
rijke mijlpaal voor toekomstige werk
zaamheid op veel uitgebreider gebied.
Toen op 15 Juni 1913 Herwonnen Le
venskracht werd opgericht met als
doel de bestrijding van de t.b.c., be
stond er een ontstellend tekort aan
bedden, en dit terwijl het sterftecij-
annn'v, °P PI,bean2stigend peil van
8.000 bevond. Reeds zeven jaar daar
na werd met behulp van de overheid
nnoorifat1'td° ih y°orloPi6 sanatorium
opgericht te Apeldoorn, in Juli 1933
gevolgd door het definitieve te Bilt-
hoven. Dit uiterst moderne verple-
gingsoord werd uit eigen middelen
gefinancierd, teneinde vrij te blijven
van overheidsbemoeiing.
Het sanatorium Berg en Bosch te
öuthoven verpleegt dagelijks 540 pa
tiënten. Vóór de oorlog zond Herwon-
ne®. Levenskracht bijna 5.000 t.b.c.-
hra„ea+ a naar dit sanatorium en
Macht daarvoor f 2.500.000- op. Na
♦iL? g werden meer dan 5300 pa-
henten naar Berg en Bosch en ande
re sanatoria uitgezonden. Kosten
daarvan bedroegen f 2.300.000.-.
Ongeveer 8200 thuisverpleegde pa-
tienten werden geholpen met extra
T°uin!»4 ralson van f 650.000.-. Sinds
i"!1 1948 werden bovendien 2335 rust-
vp™u,eii> moeders in een rustoord
De kanHijan j?ie 195 met een baby.
voor 1 1 e nodig zijn, komen
K.A.B rnfdrtol dv,el Van de leden der
drage van n wekelijkse bjj-
ger donateurs? datVa"
Qat per maand een
J Advertentie)
veroorzaakt hoofdpijn en vermin-j
jdert de eetlust. Niets beter dan
TN de afgelopen decennia beperkte
Herwonnen Levenskracht zich
vrijwel uitsluitend tot de bestrijding
van de tuberculose. Dit is thans niet
meer zo. Het draagt thans ook bij in
de kosten van uitzending van zwakke
kinderen en van asthma- en suiker
ziektepatiëntjes naar koloniehuizen
of herstellingsoorden.
Bovendien zendt het behalve moe
ders. ook rustbehoevende vaders en
ongetrouwden naar een rust- o£ her
stellingsoord.
Een zeer belangrijke uitbreiding
betekent echter de rheumabestrijding,
die krachtig zal worden aangepakt in
samenwerking met de andere Katho
lieke organisaties. Herwonnen Le
venskracht reserveert reeds geiden
voor dit doei. Bovendien zal het feest
geschenk een stevige basis voor het
fonds tot rheumabestrijding verschaf
fen. Hier ligt nog een groot werkter
rein voor Herwonnen Levenskracht
en samenwerkende organisaties braak,
want de rheuma telt in ons land tien
duizenden slachtoffers.
"poen door motoraverij de Hastings
van de Royal New Zealand Air
Force moest uitvallen, was de span
ning er practisch uit, want de strijd
ging nu nog slechts tussen twee ma
chines, waarvan men reeds vrijwel ze
ker wist, wie de strijd zou gaan win
nen. Neen, deze wedvlucht heeft de
grote massa niet in extase kunnen
brengen en misschien is één en ander
een goede les voor de toekomst.
In de snelheidsafdeling was er meer
spanning, maar dit raakte het groot
ste deel van het Nederlandse volk
slechts zijdelings, omdat ons land hier
in niet vertegenwoordigd was. Hier
vochten vijf practisch gelijke toestel
len tegen elkaar om de eer en kwam
het voor een zeer groot deel aan op
de capaciteiten van de vliegers, als
mede op een zeker deel geluk, dat
natuurlijk altijd onontbeerlijk is bij
een wedstrijd.
strijd tussen de Engelsen en
Australiërs in deze race was enerve
rend en kan gerekend worden tot het
mooiste deel. Jammer was ook hier,
dat er met meer toestellen deelna
men, waardoor de mogelijkheden weer
groter waren geweest.
In de handicapafdeling heeft wer
kelijk iedere spanning ontbroken of
het moest zijn de spanning of er geen
ongelukje zou gebeuren. Ieder wist
echter bij voorbaat, dat, wanneer dit
laatste niet het geval was, de K.L.M
met haar Liftmaster onherroepelijk dé
eerste prijs zou behalen, hetgeen ook
wel tot uitdrukking kwam in het re
sultaat van een winst van 35 uur op
de Viscount van de BEA. Het Neder
landse toestel had er zelfs een volle
vacantiedag af kunnen nemen en had
de wedstrijd dan nog gewonnen.
YY/IJ KUNNEN natuurlijk niets an-
ders dan lof hebben voor de ma
nier, waarop de Nederlanders hebben
(Advertentie)
gevlogen en de wijze, waarop deze
vlucht werd voorbereid, die in prin
cipe reeds op papier was gewonnen.
Het is de deelnemers niet kwalijk te
nemen, dat zij reeds geruime tijd voor
af een studie maken van de in het
reglement gestelde handicapformule
en trachtten deze zo gunstig mogelijk
te gebruiken, hetgeen de KLM ook
heeft gedaan.
De BEA is hier echter niet in ge
slaagd, want de handicapformule
voor haar zeker ongunstig uitgeval
len, met als resultaat, dat zij in weer
wil van het feit, dat zij gedaan heeft
met haar toestel, wat ze kon, geen
schijn van kans had tegen de Neder
landse „Liftmaster".
Heeft de handicapformule wel vol
daan aan de eisen? Voor zover ons be
kend, was de opzet van deze formule,
toestellen van uiteenlopend type met
afwijkende capaciteiten, gelijke kan
sen te geven, door aan de hand van
motorkracht, gewicht, lading en nog
enige factoren, een tijd vast te stel
len, waarin zij het traject moesten
vliegen. De één zou er dus langer en
de ander korter over mogen doen, al
naar gelang de capaciteiten. De winst,
die men zou kunnen behalen, moest
dus, evenals bij de snelheidsrace, lig
gen in de efficiënte bediening bij de
noodzakelijke landingen, de mogelijk
heid van het uitzetten van de voor
het betreffende vliegtuig meest ge
schikte route en de capaciteiten van
de vliegers.
Ongetwijfeld heeft de KLM aan al
deze factoren voldaan, maar de BEA
zal toch ook naarstig hebben gere
kend en toch ontstond het grote ver
schil. Daarom vragen wij ons af.
„Heeft de formule wel voldaan?"
Vermoedelijk heeft deze monster-
vlucht, die met zulke goede bedoelin
gen was opgezet, niet beantwoord aan
de verwachtingen, die organisatoren,
deelnemers en belangstellenden ervan
koesterden.
NAZEI* BIDDEN
De ontmoeting van de jongen met
het meisje moet eigenlijk met grote
zorg en in 'n fijne sfeer gebeuren. Deze
ontmoeting, een reine, blije openheid
geeft aan de jongen en het meisje ge
legenheid elkander te leren kennen
en met elkaar zó om te gaan, dat deze
omgang vormend is en op haar doel
gericht, dit is het huwelijk.
Hoe zijn de manieren op de dans
vloer?
„Hé, psst, Marietje, of.... hé zus,
zullen we dansen?Een onbe
schaafde, onbehouwen en brutale ma
nier om een meisje ten dans te vra
gen.
De manier van vasthouden is dik
wijls zo, dat twee grote handen vettig
uitgespreid als de tentakels van een
inktvis op de schouderbladen van het
meisje kleven.
De dansbewegingen gelijken meer
op het voorthobbelen van een klein
model stoomwals dan op licht gevoete
wals. Je moet ze soms zien puffen,
zweten en hijgen, en hier en daar bot'
sen en poken ze andere paren om.
vergeef ze de ruimte, want hier
zijn er een paar losgelaten
TE VEEL DRANK
(~\P menig dansfeestje wordt te veel
gedronken en het meisie moet 't
maar prettig vinden om het woord
„vergunning" uit de mond van haar
danspartner te kunnen ruiken. Maar
nog erger is dat door dit drankge
bruik de bewegingen helemaal onze
ker en grof worden en de praat die
verteld wordt eveneens volkomen on
beheerst is
Het dansen wordt hossen en het
hossen wordt stoeien en erger.
Ik weet van een streek in Neder
land waar enige schelmen van jonge
boeren de bals organiseren. Daar
wordt zo banaal gedronken en zo or
dinair gedanst, dat de goedwillenden
zich generen, dat de geestelijkheid
zich hier zeer over bedroeft, maar
eenvoudig machteloos staat.... en dit
comité van jonge boeren maakt samen
een aardige winst die onderling ver
deeld wordt. De jonge boerenbond
staat hier voorlopig machteloos.
Het is onbegrijpelijk hoe mensen
kunnen sjacheren met hun geweten,
Wij moeten dus goed zien, dat wij
niet zozeer ons Dorp moeten zuiver
houden van vreemde Stadsinvloeden,
maar veeleer moeten we ons Dorp
inwendig zuiveren en zuiver houden.
DE GOEDE DANSLERAAR
r^AAROM moeten de goedwillende
Jongens en Meisjes tot onderlinge
afspraken komen. Bijvoorbeeld: Wij
willen goede dansles nemen, we zijn
niet meer tevreden met dat lelijke
gehosseklos en die platvloerse manie
ren. Goede Dansleraren zijn aange
sloten bij „San Filippo Neri".
De goede Dansleraar moet ook de
leiding van de bals hebben, dan wor
den deze veel ordelijker en gezelliger
en zit er de juiste afwisseling in. Op
de dansvloer is maar ruimte voor een
beperkt aantal mensen; als er veel
gedrang is, kan men niet dansen.
Geen alcohol in de danszaal en
geen kinderen beneden de 18 jaar. De
sluiting moet niet te laat zijn. men
kan beter vroeger beginnen. En ten
slotte is het belangrijk niet al te mo
derne dansen te nemen. Laat de oude
dansen, de zg. „Oldtime dances" toch
weer in gebruik komen.
De beste dansleraar van Europa
Major Hancox, was op Ons Erf. Hij
is een dansdeskundige van Europese
faam. Hij demonstreerde moderne en
oude dansen en ik heb nooit zo iets
moois gezien. Het is juist zeer modern
in de Engelse en ook in de oeste Ne
derlandse dansclubs, om er de oldtime
dances te onderwijzen. Voor ons spe
ciaal is dit aantrekkelijk, omdat we
daarmede het hart van de ouderen
stelen, die hun mooiste jeugdherinne
ringen verbonden weten aan de Ve
ieta, Polka, Menuet, Fruhlingsboten,
Wals, e.d.
In Limburg begint men aan het
herstel van deze dansen en in de Be
tuwe bestaat ook zo een groep.
Ons bondgenoten zijn de Katholieke
dansleraren, die speciaal in 't Noor
den, maar ook in Zeeuwsch-Vlaande-
ren, Limburg en Brabant zeer goed
werk doen.
De dansleraar stond vroeger op de
zelfde lijn als de man van de pof
fertjeskraam en de luchtschommel,
tegenwoordig wordt dit anders en de
organisatie van dansleraren doet alles
om de standing en de waardigheid
van het beroep van danspaedagoog
hoger op te brengen.
Laten wij de Goeden steunen.
(Van onze onderwijsmedewerker)
,,^at zit je daar weer onder de bank te frutse
len?" riep Cijffers tegen Joris Eikhorst op de
achterste bank.
„Niets, meester", verzekerde Joris haastig.
„Ga dan door met je werk en houd je handen op
de bank", zei Cijffers en hij boog zich weer bij
Corrie Sadels over de bank, om haar die lastige
kapitaal-som duidelijk te maken.
Maar jawel, nog geen tien minuten later, toen
de schoolman zijn nijvere kudde nog eens overzag,
waren de handen van Joris opnieuw uit het ge
zichtsveld verdwenen. Om de klas niet nogmaals
te storen, maakte Cijffers behoedzaam een om
trekkende beweging en stond zodoende onver
wachts achter de bank van de onwerkwillige stu
dent.
Het stellen van vragen bleek volmaakt overbo
dig, want de oorzaak van Joris' tekort aan werk
lust lag veelkleurig naast de eigenaar op de zit
bank uitgestald: een slordig stapeltje filmster
plaatjes. Doris Day naast een paardekop, Doris
Day in avondtoilet, Doris Day in het blauw, in
het rood en in het pimpelpaars.
Terwijl Joris bewegingloos zijn vonnis af
wachtte en Cijffers' ogen gevestigd bleven op de
verknoeide bladzijden van het Tekenschrift, daar
vóór hem op de bank, ging het snel door Cijffers'
hoofd: vijftien cent voor elk pakje kauwgum-met
foto; vermenigvuldigd met twaalf; dat is al bijna
twee gulden voor die prullerij. En dan dat dage
lijks gemartel met Joris; let toch op doe toch
mee knoei niet zo....
Een felle nijd schoot in het meesters-hart om
hoog, met één greep griste hij de veelvoudige re
clame-lach van de bank en demonstratief scheurde
hij de schatten van Joris in snippers.
„Daar, prutser! Begin nu liever maar eens aan
je werk! En besteed je zakgeld voortaan een beetje
verstandiger."
,\1a1 blijkbaar riep deze belediging van Doris
Day ten hemel om wraak. Niemand minder dan
Joris' vader verscheen in de namiddag op school,
om de rechten van zoon en Doris te verdedigen.
Hij zag niet in, wat er op tegen was, dat de jon
gelui plaatjes verzamelden. Waarop Cijffers ant
woordde, dat hij liever een verzamelaar zag van
postzegels of album-plaatjes.
Maar hij zag evenmin in, welk recht de school
had, om onschuldige liefhebberijen uit het lokaal
te weren. Waarop Cijffers antwoordde, dat hij ver
ondersteld had, dat Joris naar school werd ge
stuurd om iets te leren.
Maar papa zag helemaal niet in, welk recht
Cijffers had ,om eigendommen van een leerling te
verscheuren. Waarop Cijffers antwoordde... met
een verrast stilzwijgen. Daar had hij geen ogenblik
over gedacht. Hij had de plaatjes in heilige toorn
versnipperd, om duidelijk te laten zien, hoe hij
over die liefhebberij dacht. Maar enig verband
met het eigendomsrecht, neen, dat had hij toen
niet gezien. Hij stond dus vader Eikhorst beteuterd
aan te kijken, krabde zich achter het oor, glim
lachte ietwat onwijs naar de triomferende vader,
greep toen resoluut zijn beurs en vroeg; „Hoeveel
krijgt U van me?"
r)E VREDE werd intussen niet met klinkende
munt, maar met een sigaar bekrachtigd. Het
geen evenwel niets veranderde aan het feit, dat
ditmaal de stand 1-1 was.
Bzd.
Ir. K. Koeton is Zaterdag met het K.L.M.-vliegtuig „Jan van Riebeek"
op Schiphol aangekomen na byna veertig dagen in een verlaten streek
van Canada vermist te zijn geweest. Zoals bekend maakte het vliegtuig
waarmede Ir. Koeten en de Duitse geoloog Dr. R. Thienhaus van Chimo
naar Roberval vlogen op 25 Augustus een noodlanding. Het werd op 2
October op het Emmanuel-meer door vliegtuigejp die de vermiste
luchtreizigers trachtten op te sporen ontdekt. Toen de heer Koeten
het vliegtuig verliet, stormde zyn vrouw het trapje op om haar doodge
waande echtgenoot te omhelzen.
(Advertentie)
door duizenden uitverkoren
Av. d. BI66ELAAR Co. N.V., ROOSENDAAL
de shag voor rokers die er
het fijne" van willen weten
de shag van de zuiverste
Amerikaanse melange
de shag met dat aroma dat je
zelden vindt
ct per 50 gr.
P"EN LUCHTREIS is voor elke emigrant een gebeurtenis, zo schrijft ons een
verslaggever, die aan boord van de „Overloon" een reis naar Australië
meemaakte. ZU heeft ook een grote psychologische betekenis. Want na het
vaak ontroerende afscheid der familieleden op Schiphol, na het Wilhelmus,
dat nog eens opklinkt en ons koud maakt, hebben ze eigenlijk geen tijd om
zich bezig te houden met dit afscheid van het vaderland, van hun familie,
van alles wat hun lang dierbaar was.
A LLEEN men is dankbaar voor de 9
man sterke bemanning van de
Overloon" Een sportieve, begrijpen
de captain met zijn helpers. Een ste
wardess en twee stewards die vanaf
de start en de landing en lang daar
voor en daarna onafgebroken in de
weer zijn de emigranten te helpen.
Met melk voor de baby, glaasjes wa
ter voor de kinderen men liep naar
de cabin als thuis naar het kraantje
in de keuken de maaltijden, de
postkaarten en zoveel meer.
En vergeet niet. dat dit werk onder
abnormale omstandigheden moet wor
den gedaan balancerend met dat
alles tussen een zestiental kinderen,
die kruipen stoeien en spelen, alsof
zij op de binnenplaats van de school
zijn.
Mej. v Engelen werd er als stewar
dess geassisteerd door twee stewards;
de heer de Hoog uit Ooterhout en de
heer Moonen uit Breda. Twee Bra
banders. voor geen kleintje vervaard.
DE EVENAAR
WEEM eens de evenaar. Op 27 Sep
tember tegen acht uur in de mor
gen wordt de evenaar gepasseerd. Men
heeft er geen erg in. Wel licht de
aankondiging op dat men de riemen
moet vastmaken. Het is al eens eer
der gebeurd bij minder goed weer. En
leuk vinden velen dat niet. Maar daar
verschijnt een gevaarlijke Neptunus
(Moonen). We worden ingezeept met
een bruine koffie-achtige melange en
het water stroomt in onze shirts. De
journalisten die toevallig vooraan
zitten mogen zich al„ eersten tot
de onderdanen van Aeolus, de beheer
ser der winden, rekenen Allen volgen.
Er heerst een bijna carnavaleske
stemming. Men heeft geen tijd zich
te verdiepen in de grote verandering
in de levens der emigranten, noch in
die eerste moeilijke periode, die vrij
wel voor alle emigranten zal aanbre
ken.
Er is alleen winst. De waardering
voor ..onze K.L.M." is alleen maar
groter geworden.
MOEDER-WENSEN
„LIET is prachtig mijnheer", zo zegt
ons de Amsterdamse tramcon
ducteur' wiens kinderen in Calcutta
uitriepen: „Zo druk is het bij ons in
de Kalverstraat niet" Er is niemand,
die niet vol lof is. Enkele moeders
hebben een paar wensen. Ze zouden
graag zien dat zij op de ..vrije dag"
of avond eens even van de zorg voor
de kinderen werden verlost En iets
meer ruimte Want het valt niet mee
de kleine altijd op schoot te moeten
houden.
Een enkele emigrant is de laatste
dag wat stil wat nerveus geworden:
een jonge Helmondse ls op weg naar
haar verloofde in Perth. Een jonge
man uit de Brabantse industriestad,
die al vooruit is gegaan Haar bruids
jurk zit in de koffer: zij willen In
Perth zo vlug mogelijk trouwen
De zeven kinderen ran de Middel
burgse zijn opgewonden. Nog één dag
en dan zien zij vader. „Die krijgt
weer een nieuwe baas", zo zeggen we
de moeder. „Nee hoor", zegt ze met
een lachje. Baas of geen baas, het is
een flinke moeder, die alles alleen
met haar kroost heeft moeten doen.
Een van de velen waarvan de
Australiërs zullen zeggen: Het zijn
voortreffelijke emigranten, de Neder
landers wij hebben er alle bewonde
ring voor".
V/I en weet, dat Charles Maurras zich
vóór zijn dood met de Kerk ver
zoend heeft.
Begin 1952 werd Maurras, die zie
kelijk was en van een beperkte gratie
maatregel genoten had, naar de kliniek
Saint-Grégoire, te Tours, overgebracht.
Een hoogstaand geestelijke, kanunnik
Cormier, hoogleraar aan het Semina
rie, bezocht herhaaldelijk in opdracht
van Mgr. Gaillard. bisschop van Tours,
de voorname gevangene in het zieken
huis. Het zal de grote verdienste van
kanunnik Cormier Blijven, de ziel van
Maurras („Cette ame si jalousement
gardée") „in extremis" voor het ka
tholicisme gewonnen te hebben.
Het was geen gemakkelijke taak. in
een ontroerend boekje tieeft Kanunnik
Cormier zijn .gesprekken" met Maur
ras samengevat Daardoor begrijpt
men zegt De Nieuwe Gids met
welk een nobele discretie en fijngevoe
ligheid het bekeringswerk werd aange
vat en tot een goed einde gebracht Na
net eerste gesprek werd het, kanunnik
Cormier duidelijk, dat Maurras veel
eer aan de bovennatuurlijke werkelijk
heid twijfelde dan ze loochende
Het beslissende gesprek greep plaats
aan de vooravond van Allerheiligen
1952 Kanunnik Cormier wist. dat het
einde naderde ook Maurras had men
niet verzwegen, dat het met hem
slechter ging. Op de vraag van de
geestelijke of wanneer zijn toestand
verergerde hij er in zou toestemmen
de laatste sacramenten i ontvangen,
antwoordde Maurras bevestigend Maar
hij vroeg nog enkele dagen bedenktijd,
.want ik wil, dat alles zich loyaal en
eerlijk voltrekt Men eindigt zijn le
ven niet met bedrog." Na een onder
houd met kanunnik Cormier op 13 Nov,
1952 (het zou het laatste zijn) vouwde
Maurras de handen, las het .Confi
teor' en ontving de absolutie Daarop
volgde de toediening van het H Olie
sel Nog een bezoek volgde 's anderen
daags Maurras was al half bewuste
loos. Hij herkende nog de geestelijke
en dankte hem Het was zijn afscheid.
Hij stierf op Vrijdag 16 November na
enkele uren voordien de rozenkrans
die de kanunnik hem geschonken had
te hebben gevraagd.
