Ik heb zeer veel plezier aan de
boerenjeugd beleefd"
Agrarische achterstand
in Rusland.
Een Meesterwerk is zoek
Wai een Wonderlijke Wereld
een
Publieke Tribune
RADiO-PROGRAM MA'S
DERDE BLAD
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1953
DEZE WEEK IN HET BUITENLAND
Middenstands
oordeel
Tegemoetkoming
TWEE WENSENontwikkeling en emigratie
Vergelijking
Boekenplank
NfRIGLEY
Knap óp die onogelijke schuur met
(„The Missing Masterpiece"
si J
reep uit de
•vix" model
imodel, ver-
tisch, cen-
15.75; mo-
-polsmodel
3 f 25.75;
eens aan,
2llen zijn
:ren alleen
b fabrikaat
wensen te
les worden
schrif telij -
het recht
en 1 week
etour. Alle
uitgevoerd
unt uw op-
„Marvix",
6903
i wij onder
cn. Veel te-
A. Boomaars
58, Klundert.
en.Zaken.
woningruil.
us op aan-
rale „Neder-
11. Utrecht,
TOEN MALENKOV begin Augus
tus zijn grote rede hield, waar
door het Westen er pijnlijk aan
werd herinnerd, dat de H-bom nu
niet bepaald alleen in handen van
het Atlantisch Pact is, werd door
velen iets over het hoofd gezien. De
Sovjet-premier zei namelijk ook een
en ander over de agrarische pro
ductie. Wellicht was het opzet,
dat de H-bom het belangrijke van
die passage in een slagschaduw
stelde. Voor het Westen zou het im
mers altijd nog vroeg genoeg zijn
om zich te realiseren, dat de Sov
jetveestapel volkomen ontoereikend
'was, dat granen en aardappelen te
schaars waren cn dat er gebrek was
aan vlas en suikerbieten. Dit alles
bovendien niet zo maar bij toeval.
Het was een gevolg van de jaren
lang gevolgde methode: collectieve
boerderijen, uitgeperste individuele
boeren en voor de nationale eco
nomie de meest grote nadruk op de
industrie. Dit is uitgelopen op een
catastrofe, al zegt Malenkov dat bij
voorkeur niet met dat woord-
1W1AAR ZELFS het IJzeren Gordijn
is niet dicht genoeg om de
feiten helemaal te verdonkerema
nen. De Russische veestapel is
thans (nog) bijna 9 miilioen stuks
lager dan in 1928 en alleen reeds
in het jaar 1952 liep het aantal
koeien terug met 5Vz miilioen stuks.
Het is allemaal de schuld van
Beria, zo heet het momenteel. Daar
aan wordt dan toegevoegd, dat de
heer Kroetsjev er zo spoedig mo
gelijk voor zal zorgen, dat alles er
voor de boeren cn stadslui zeer
rooskleurig uit zal gaan zien. De
vrije boeren zullen meer geld voor
hun producten ontvangen, ook de
.collectieve boerderijen moeten de
dieren en producten uit de vrije sec
tor hoog gaan betalen en daar staat
dan niet eens een belastingverho
ging tegenover. Integendeel, de boe
ren zullen bovendien nog een be
lastingverlaging gaan genieten.
Het is niet moeilijk daaruit te
concluderen, dat het de Sovjet-boer
nu al heel lang zo bar slecht is ge
gaan, dat hij met geen tien paarden
tot een hogere productie was te
bewegen.
Inderdaad, Kroetsjev had gelijk,
toen hij in October van het vorige
sche noden van Sovjet-Rusland
begroeten als noodzaak voor
Roden om zich voorlopig in hoge
mate bezig te houden met vreed
zamer arbeid dan het aanmaken
van H-bommen en tanks.
Bij ontslagaanvrage van Hrecteur RW. JANSSEN
£)E MILLIOENENNOTA annex de
voorgestelde belastingverlaging
heeft over het algemeen nogal een
goede pers. Ook een bij voorkeur
critisch weekblad als Elsevier is
er voldaan over. Toch ontbreken
de bedenkingen niet. „Stuwing",
het blad van de R.K. Middenstands
bond, toont zich ten aanzien van de
belastingverlagingen verheugd, maar
niet voldaan. Het vraagt zich af, of
voor de middenstand hierdoor wel
voldoende gecompenseerd wordt
datgene wat hij meer moet gaan
betalen aan huurverhoging, loons
verhoging, bedrijfslastcnverhoging.
Het betwijfelt, of het tekort op de
begroting wel zuiver berekend is
en vraagt zich met name af wat
wij ook deden of de enorme post
voor de Watersnoodschade eigen
lijk niet bij de Kapitaaldienst thuis
hoort. Veel hoop heeft „Stuwing"
intussen niet, dat de regering tot
verdergaande verlichtingen bereid
zal zijn. Het grote debat in October
zal ons in dit opizcht pas zekerheid
kunnen verschaffen.
J7EN BIZONDERE medewerker
heeft in ons blad onlangs bit
tere woorden neergeschreven over
het feit, dat de regering een belofte
niet was nagekomen. Een belofte
aan de uit Indonesië gerepatrieer
de Nederlanders, dat er vóór Sep
tember een beslissing zou vallen om
trent de vergoeding van hun oor
logsschade, hun pensioenen cn hun
jaar openlijk beweerde, dat er in I delegatie-schulden. Die belofte was
1 1 één September niet ingelost, na ze
ven jai-en van wachten. Vandaar de
schrijnende verbittering. Men heeft
nu echter kunnen lezen, dat de re
gering deze week over de brug is
gekomen. De Commissie Achter
stallige Betalingen adviseerde 200
miilioen voor deze oorlogsslachtof
fers te bestemmen. De regering
hapt er een kleine 15 miilioen af.
Er blijft zo een bedrag van ruim
185 miilioen, lang niet voldoende
om alles te vergoeden wat deze
mensen verloren (zelf vragen ze
in totaal 500 milioen!), maar in
ieder geval toch een stuk tegemoet
koming. In het kader van het hele
begrotingsbeeld zal er nog wel na
der over gesproken worden.
(Van onze redacteur)
pjirecteur R W. Janssen van de R.K. Landbouwwinterschool te Roo
sendaal heeft, zoals gemeld, per 1 October eervol ontslag uit die
functie gevraagd ir verband met liet bereiken van de pensioengerech
tigde leeftijd. Het was een reden om een gesprek aan te knopen met
de directeur, die zozeer bemind is onder de boeren, vooral ook onder
de jeugd.
„Ik heb", zo zegt directeur R. W. Janssen: „zeer veel plezier
aan de boerenjeugd beleefd. Ik heb een uitermate prettige
werkkring gehad en ik dank God, dat Hij mij die heeft gege
ven. Ik zal afscheid nemen van de school zodra mijn opvolger
is benoemd."
HET AFSCHEID van directeur R.
W. Janssen van de school bete
kent niet een zich terugtrekken uit
de organisaties, die van zijn kennis
en steun profiteren. Het is ook geen
definitief afscheid van de jongere
boeren, want de heer Janssen zal
door het geven van lezingen, door
het bijwonen van bijeenkomsten con
tact met zijn leerlingen blijven
houden.
De heer R. W. Janssen werd op 1
October 1919 als leeraar aan de land
bouwwinterschool verbonden. Nog
geen twee jaar later, op 1 September
1921, volgde hij ir. A. Ariëns als di
recteur van West-Brabants belang
rijkste landbouwonderwijsinstelling
op. Het was een zeer eervolle benoe
ming. De heer R. W. Janssen kreeg
thans de gelegenheid zijn grote ken
nis en kunde volledig aan te wenden
in dienst van de boerenstand.
Op welke wijze hij zijn kennis en
zijn kunde heeft aangewend, behoeft
feitelijk niet meer te worden verteld.
Als directeur van de school smaakte
hij het genoegen duizend diploma's te
mogen uitreiken. Daarnaast bewoog
de heer Janssen zich in een ontel
baar aantal functies, stimuleerde en
activeerde hij talrijke organisaties.
Hij hield lezingen en schreef artike
len in landbouwtechnische tijdschrif
ten en week- en dagbladen. Hij werd
lid van de provinciale staten. Thans
staat hij als plaatsvervanger op de
lijst van de KVP voor de Eerste en
Tweede Kamer.
ZIJN SCHOOL.
TWEE WENSEN.
TWEE WENSEN zou de directeur
graag in vervulling zien gaan. Het
zijn geen nieuwe wensen, maar wel
aangelegenheden, die hij de boeren en
zijn jonge vrienden op het hart wil
drukken.
Directeur Janssen meent, dat dc
boerenstand nog meer, veel meer moet
doen aan de algemene vorming. Te
weinig jonge boeren gaan naar een
lyceum of MULO, vooral te weinig
jongens van de grotere bedrijven.
Daarnaast spreekt de heer Janssen
over de emigratie, die sterker geac
centueerd dient te worden.
„Ik durf gerust te verkla
ren, dat Nederland de beste
boeren kan leveren van de
gehele wereld. Ouders en op
voeders moeten dit scherper
gaan zien- Wij moeten ons
laten horen, want het is een
feit, dat de toekomst van on
ze jonge boeren in de emi
gratie ligt."
Zo sprak letterlijk de directeur,
wiens woorden steeds een groot gezag
hebben.
De boeren zullen hopen, dat zij nog
lang mogen klinken. Zij zien direc
teur Janssen niet graag heengaan als
directeur van de school. Zij weten
echter, dat de directeur hun belangen
zal blijven behartigen!
nen het kwartier daarna nog een
stevige afstraffing van grootvader op,
omdat wij het hadden durven be-
pEN AMBTENAAR op het Franse staan om zijn gouwenaar te ontwij-
ministerie van Buitenlandse den!
Zaken graveerde dezer dagen in
een asbak: „Franse ambtenaren zijn Tailden
net boeken. Hoe minder men er mee
kan aanvangen, des te hoger wor- QVER EEN GQEDE duizend jaar
den ze geplaatst". Zijn collega poets- W zulien ane tandartsen werkloos
te de asbak op en bood hem minister zjjn. Niemand zal er meer met een
Bidault aan ter gelegenheid van yals gebit lopen en kiespijn
zijn verjaardag.
schiedenis geworden. De kwaliteit
van onze tanden gaat namelijk dus
danig sterk achteruit, aldus profes
sor Sogneas van dc Harvard-Uni-
versiteit in Amerika, dat de men
sen over tien eeuwen geen tanden
meer zullen bezitten. De mensen
van dan zullen tandenloos worden
het huidige Rusland op grote schaal
geknoeid werd. Hij bedoelde het
echter toen anders dan hij het thans
wenst uit te leggen: de boeren (en
niet de ambtenaren) hebben inder
daad geknoeid, omdat al hun wer
ken cn zwoegen toch uitzichtloos
was en blijven zou, wanneer het
Kremlin voort zou gaan met het
uitbuit-systeem. Dat men aan de
industrie, ook aan de atoom-indus
trie, tenslotte iedere gezonde basis
ontneemt, wanneer men het land
agrarisch uitmergelt, is nog pas
kort tot Moskou doorgedrongen.
Waar Malenkov binnen „twee of
drie jaar" verbetering in de levens
standaard voor de boer en in de
voedselvoorziening voor de stads
bewoner heeft aangekondigd, kan
men rustig voorspellen, dat zijn
zwager Kroetsjev, (Malenkov is
immers getrouwd met Kroetsjevs'
zus, de actrice Elena) zo lang de
tijd krijgt om orde in de chaos te
scheppen. Het Westen kan daaruit
afleiden, dat in diezelfde periode de
rust naar buiten betrekkelijk vei
lig is gesteld: men zal achter het
IJzeren Gordijn voorlopig de han
den vol hebben aan de uitvoering
van alle agrarische „zuiveringen",
die op papier prachtig kloppen en
die nog een gloednieuwe practijk
voor de boeg hebben.
VT/E HEBBEN op deze plaats in
1 ons dagblad geen enkele ge
legenheid verzuimd om een opti
mistisch geluid, steunend op feiten
en redelijke gissingen, te doen ho
ren. Het is daarom met des te
meer vreugde, dat we de agrari-
lAdvertentie.)
WAAROM ZO
Ondergetekende voelt mee met de te
leurstelling van bestuur en leden van
Zierikzee. Door deze voetbalvereniging
is alles gedaan, ja zelfs het welhaast on
mogelijke, om ook dit seizoen uit te
kunnen komen in hun afdelingen, zo
wel het eerste als het tweede elftal.
Realiseren besturen en leden van de
Brabantse verenigingen zich wel wat het
is voor Zierikzee, om op deze manier
uitgestoten te worden Zierikzee I moet
zelf 16 of meer keer reizen maken naar
Brabant en het 2e elftal nagenoeg even
veel malen, terwijl de Brabantse elftal
len slechts eenmaal deze reis moeten ma
ken.
Waar blijft de sportiviteit en het me
deleven voor de zustervereniging, welke
zo zwaar werd getroffen; hebben de
prachtige en gevoelvolle woorden van
onze geëerbiedigde Koningin, welke zij
sprak kort na de nationale ramp, welke
ons land trof. geen weerklank gevonden
bij deze verenigingen, als op deze ma
nier al geweigerd wordt mede op te
bouwen en samen te werken.
Langs deze weg wil ik als oud-lid van
Zierikzee in de jaren 1924—'25 een be
roep doen op alle besturen en leden van
de betrokken Brabantse verenigingen,
om hun standpunt te herzien en de
sympathieke vereniging Zierikzee tege
moet te komen, ondanks de moeilijke
reis en de financiële uitgaven.
P. M. BAKKER
FAIRECTEUR R. W. Janssen heeft
vooral veel gedaan voor de ont
wikkeling van de jeugd. Eemnaal op
zijn school gekomen, werd de jonge
boer reeds snel geïnteresseerd bij de
landbouwproblemen. De directeur
kende elke leerling, hij begreep zijn
jongens beter dan wie ook en hij wist
ze te vormen tot degelijke en goede
boeren. Niet altijd begrepen de jon
geren hun directeur. Waren zij ech
ter eenmaal van de school cn stonden
zij midden in de practijk, dan zagen
zij snel van welk een grote betekenis
hun opleiding, hun vorming v/as ge
weest.
Zij wisten nooit tevergeefs een be
roep op de heer Janssen te zullen doen.
Zij schreven hem brieven en vertel
den hun ervaringen. De directeur
krijgt nu post uit Canada en Suri
name, uit de Wieringermcer- en
Noordoostpolder, vooral uit West-
Brabant. Zijn leerlingen zijn hem
niet vergeten.
Het is de verdienste van de heer
Janssen, dat dit zo is. Zijn school is
vooral daardoor zulk een belangrijk
instituut geworden.
R. YV. JANSSEN
Bij een afscheid.
ONS APENJONG.
De laatste decennia is er veel on
derzoek verricht naar de psychische
vermogens bij mensapen, speciaal
chimpanseé's, wat merkwaardige ge
gevens over een soort „inzicht" op
dierlijk niveau opleverde. Te Orange
Park in Florida bestaat zelfs een groot
laboratorium, dat zich spciaal met
deze vragen bezig houdt.
In de buurt hiervan vestigden zich
enkele jaren geleden Mr. en Mrs.
Hayes, die kinderloos zijnde
een pasgeboren chimpansé in huis
namen en een zo „menselijk" moge
lijke opvoeding gaven. De eerste drie
jaren van dit merkwaardig experi
ment vindt men beschreven in „Ons
Apenjong", door Caty Hayes, als Ne
derlandse vertaling uitgekomen bij
Het Spectrum (Utrecht-Antwerpen
1953). De „moeder" zelf beschrijft
ons hier de psychische ontwikkelin,
van Viki, die heus niet stom blijkt te
zijn cn zich aardig aanpast onder d>
mensen. Het dier leert zelfs na veel
moeite „mama" en „papa" zeggen;
een op het eerste gezicht verbluffend
resultaat, wat echter in wezen niet
blijkt te verschillen van wat een
papegaai doet.
Schrijfster heeft blijkbaar niet alle
hoop laten varen, dat het dier wer
kelijk zal leren praten wat ook
denken zou veronderstellen. Haar
weinig heldere manier van zich uit
te drukken, maakt des te waarde
voller het naschrift van prof. Buy-
tendijk, waarin deze gezaghebbende
geleerde verhelderende dingen zegt,
Hij wijst o.a. op het ontbreken van
een echte spraak, maar erkent ook.
dat men hier niet klaar komt met.
alleen te spreken over „dressuur" of
gewoontevorming. Op psychisch ge
bied tonen mensapen blijkbaar een
soort aanloop naar menselijke eigen
schappen, zonder een echt menselijk
niveau te bereiken.
Intussen heb ik medelijden met die
arme Viki, die zich zoveel on-apelijks
moet laten welgevallen.... M. B.
Niet te lui
pEN 73-JARIG heerschap in Lon-
den heelt sedert 1916 geen mi
nuut meer geslapen. Zelfs chloro- tan-
form bracht geen uitkomst. Hij geboren, tandenloos opgroeien tan
heeft thans een beloning van 200.000 denloos versluten cn tandenloos
gulden uitgeloofd aan degene, die sterven,
hem in slaap kan krijgen. Kort ge
leden overleed in Vingernie een Neusufdruh
94-jarige, die sedert zijn twintigste
jaar niet had geslapen. Een Duit- VV7AT DE IDENTIFICATIE door
ser, Herr Kern, liep in de eerste VV „^^el van vingerafdrukken is,
wereldoorlog een verwonding op en moet de identificatie door middel
deed nadien geen oog meer dicht. van neusafdrukken voor het vee
Hij eet acht keer per etmaal. De worden. In Zuid Dakota (V.S.) is
ingenieur Brunnel sliep slechts twee een veeboer begonnen met het ne
uron per etmaal. Een directeur van
men van neusafdrukken van zijn
een Canadese spoorwegmaatschappij vee en daarvan een kaartsysteem
kan alleen maar slapen in een trein. aan leggen. Er zouden geen twee
In zijn huis heeft hij een treincoupé dieren te vinden zijn die precies
gebouwd en na een druk op een dezelfde neusafdruk maken. Op die
knop maakt ze dezelfde bewegin- manier wil hij diefstallen tegengaan,
gen en hetzelfde geraas als een grote interesse wachten de
echte spoorwegwagon. De man landbouwinstanties af. of zijn me-
wordt echter niet wakker voor de thode succes heeft. In dat geval
„trein" stil staat. heeft men tevens een afdoend mid
del tegen het „onderschuiven" van
jH paarden op concoursen.
in een bier-
Brandlucht
LITURGISCHE KALENDER
ZONDAG 20 September. Groen. 17e
Zondag na Pinksteren. 2e gebed H.
H. Eustachius en Gez. Credo. Pre
fatie van de H. Drievuldigheid.
MAANDAG 21. Rood H. Matthaeus.
Credo. Prefatie van de Apostelen.
DINSDAG 22. Wit, H. Thomas van
Villanova. 2e gebed H.H. Mauritius
en gez.
WOENSDAG 23. Rood, H. Linus 2e
gebed H. Thecla. 3e A cunctis. Pre
fatie van de Apostelen.
DONDERDAG 24. Wit. O. L. Vrouw
ter Slaven. Credo. Prefatie van de
H, Maagd.
VRIJDAG 25. Groen. Mis van de 17e
Zondag na Pinksteren. 2e gebed A
cunctis. 3e naar keuze. Gewone
Prefatie.
ZATERDAG 26. Wit. Mis van de H
Maagd op Zaterdag. Gloria, 2e ge
bed H.H. Cyprianus en Justina. 3e
H. Geest. Prefatie van de H. Maagd.
(Advertentie.)
En dat kost zes miilioen gulden-
Langslapers
]CEN JONGE MUIS i
brouwerij opw müUoeTgu Iden 0M N°G EENS de ernst
te staan. De man die de mins Van het brandgevaar on-
vond in zijn bierflesje, daagde mpnsen te
de brouwerij voor de rechter. De hei Cte Oöen Cl€l mensen te
boete bedroeg slechts enkele gul- brengen, liet 'n Amerikaanse
dens, maar de brouwerij besloot hrnnr)vpr7pVprjT,0..j maat-
onmiddellijk een nieuwe fabneks DianaverzeKeiingS maat
vleugel te boutoen, waarin voor- schappij een folder drukken,
taan de flesjes worden gevu d- waarvan dg jn^t gedurende
lange tijd een scherpe brand
lucht afgaf. Het resultaat is,
tr zijn ook langslapers. Een de maatschappij twee-
Zuid-Afrikaanse b.v. slaapt al maal ZOVeel polissen afsluit
sedert 1918 en een Brit uit Folke- fpvrtrpn
stone werd wakker na een dutje UcU1 tevuien.
van elf jaren. Hij was voor de
tweede wereldoorlog ingedommeld,
en pas toen de vijandelijkheden
weer waren gestaakt werd hij wak
ker. In Canada woont een dame. die
normaal slaapt maar.... tijdens
haar dutje steeds prachtig zingt.
In Ierland tenslotte woont een baas
die tijdens zijn slaap steeds uit bed
gaat en een half uurtje in de zee
gaat zwemmen. Hij kleedt zich sla
pende uit en aan en ook terwijl hij
zwemt slaapt hij vast.
Roker
TN HET OOSTENRIJKSE dorpje
Schönaich klopte een vijfjarig
boerenknaapje zijn pijp uit in de
schuur van vaders buurman. Resul
taat: het hele gedoentje met hooi
mijten en stallen in vuur en vlam èn
as. Volgens de politie heeft de groot
vader van Joseph (zo heet het
knaapje) hem reeds op driejarige
leeftijd roken geleerd om de inge
wanden van het kind van wormen te
zuiveren.
Toen wij op „iets hogere" leeftijd
verstolen de eerste pijp smoorden,
moesten wij binnen het kwartier,
mèt de inhoud van de pijp, óók on
ze maag op een zekere, afgelegen
plaats omkeren. En liepen wij bin-
Aanbesteding
QP HET LAATSTE nippertje, vlak
voordat de inschrijvingstermijn
ten einde liep, wou een Amerikaans
aannemer nog deelnemen aan een
aanbesteding. Hij nam een hef-
schroefvliegtuig en gooide de enve
lop met de kostenberekening aan
een kleine parachute neer voor de
trappen van het raadhuis van Dow-
nyville in Californië. Twee dagen
later ontving hij schriftelijke
antwoord: „Uw kostenberekening is
helaas even hoog als de hoogte van
uw helicopter, toen U Uw calculatie
inleverde."
Souvenir
A LWIN JONSONN uit Kalmar in
Zweden was op vacantie ge
weest in liet buitenland. Bij de
douane-controle aan de grens
toonde hij enkele repen chocolade,
er bij vertellend dat die bestemd
waren voor zijn familie als een
cadeautje uit het buitenland. De
douane-beambte zei niets, draaide
een der repen om en toonde Alwin
een regeltje, dat daar in kleine let
ters op de omslag stond gedrukt:
„.Gefabriceerd in Kaalmar".
ZONDAG 20 SEPTEMBER.
HILVERSUM I 402 METER. NCRV:
8.00 Nws cn weerber.; 8.15 Gram.; 8.30
Morgenwijding; 9.15 Vocaal ensemble;
KRO; 9.30 Nws; 9.45 Gram.; 9.55 Plech
tige Hoogmis; 11.30 Gram.: 12.15 Apolo
gie. 12.35 Gram. 12.40 Lichte muziek. 12.55
Zonnewijzer. 13 00 Nws en kath. nws.
13.10 Lunchconcert. 13.40 Boekbespreking
13.55 Gram. 14.00 Voor de jeugd. 14.30
Kamermuziek. 14.55 Kwakzalverij, caus.
15.10 Koorconcert. 15.35 Gram. 16.10 Kath.
Thuisfront overal! 16.15 Sport. 16.30 Ves
pers. IKOR: U-09 Jeugddienst. 18.00
Zangdicnst. 18.45 Pastorale rubriek.
NCRV: 19.00 Gram. 19.30 Elia, mijn God
is de Heere. caus. KRO: 19.45 Nws.
20.20 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30
Aumsementsmuziek. 21.05 Met vreugde
berichten wij u!, hoorspel. 21.50 Gitaar
spel. 22.05 Atc. 22.15 Musette-orkest en
sol. 22.40 Gram. 22.45 Avondgebed en
lit. kalender. 23.00 Nws. 23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 METER. VARA:
8.00 Nws, weerber. en postduivenber. 8.20
Gram. 8.30 Voor het platteland. 8.40
Ned. volksliedjes; 8.55 Sport en post
duivenber. 9.00 Langs ongebaande wegen
caus. 9.10 Muzikale caus. (met illustra
ties). 9.45 Geestelijk leven, caus. VPRO:
(Advertentie)
10.00 Voor de jeugd. IKOR: 10.30 Evang.
Herv. Kerkdienst. AVRO: 12.00 Sport.
12.05 Hamvnondorkestconcert. 12.35 Even
afrekener.. heren! 12.45 Muziek uit het
verre Oosten. 13.00 Nws. 13.05 Mcded. of
gram. 13.10 De Spoorwegen spreken,
caus. 13.20 Metropole-orkest (intermezzo
gevar. muziek). 14.00 Boekbespreking.
14.20 Omroeporkest en solist. 15.20 To
neelbeschouwing. 15.35 Disco-causerie.
16.20 Gram. 16.30 Sportrevue. VPRO: 17.00
World Congress of Faiths, reportage. 17.20
Van het kerkelijk erf. caus. VARA:
17.30 Voor de jeugd. 17.50 Sportjournaal.
18.15 Nws cn sportuitslagen. 18.30 Ham
mondorgelspel met rhythm, begeleiding.
18.45 Discussie. 19.15 Gram. AVRO: 20.00
Nws. 20.05 Herfstprogramma. 20.50 Suri
naamse volksmuziek. 21.05 Cabaret (in
termezzo: Hé, zijn die getrouwd)!. 21.25
Gram. 21.55 Beroemde Engelse rechts
zaken, hoorspel. 22.30 Dansmuziek. 23.00
Nws. 23.15 Reportage of gram. 23.25—
24.00 Gram.
BRUSSEL 324 METER. 11.45 Gram.
12.15 Lichte muziek. 12.30 Weerbericht.
12.34 Lichte muziek. 13.00 Nws. 13.15
Zang en piano. 14.00 Tosca, opera (gr.).
16.00 Sport. 16.45 Gram. 17.15 Idem. 17.45
Sportuitslagen. 17.50 en 18.00 Gram. 18.30
Godsd. halfuur. 19.00 Nws. 19.30 Gram.
19.55 Idem. 20.15 Symphonie-orkest. 22.00
IN 11 FLEURIGE
TINTEN. MAT
EN GLANZEND
Nws. 22.15 Dansmuziek. 23.00 Nws. 23.05
24.00 Kamermuziek.
BRUSSEL 484 METER. 12.10 Orkest
concert. 13.00 Nws. 13.10 Verzoekprogr.
14.30 Harmonie-orkest. 15.00 Orkestconc.
15.50 en 16.45 Gram. 17.00 Nws; 17.10
Gram. 18.00 Instr. kwintet. 19.00 Godsd.
halfuur. 19.45 Nws. 20.00 Orkestconcert.
21.40 Gram. 22.00 Nws. 22.10 Lichte muz.
22.50 Nws. 23.00 Dansmuz. 23.55 Nws.
MAANDAG 21 SEPTEMBER
HILVERSUM I 402 METER. NCRV:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gymn. 7.30
Gram. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nws. cn weerber. 8.10 Sportuitslagen. 8.23
Gewijde muziek. 8.45 Gram. 9.00 Voor dc
zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.30
Idem. 11.55 Pianorecital. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouwme-
ded. 12.33 Orgelspel. 12 59 Klokgelui. 13.00
Nws. 13.15 Amusementsmuziek. 13.45
Gram. 14.00 Schoolradio. 14.30 Gram. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Gram. 16.00 Bijbel
lezing. 16.30 Vocaal ensemble en solist.
16.50 Gram. 17.00 Voor de kleuters. 17.15
Gram. voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.45
Regeringsuitzending: De zeeën rond Nw-
Guinea in kaart gebracht, door Kapt. t.z.
W. F. van Vreeswijk. 18.00 Mannenkoor.
18.20 Sportuitslagen: 18.30 Metropole-ork.
19.00 Nws en weerber. 19.15 Het volle
leven tegemoet, klankbeeld. 19.25 Gram.
19.30 Volk en Staat, caus. 19.45 Gram.
20.00 Radiokrant. 20.20 Gram. 21.00 Ex
porteren is aanpassen, caus. 21.15 Sopr.,
bariton en clavecimbel. 21.40 Amusem.-
muziek. 22.05 Gram. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nws en SOS-ber. 23.15—24.00
Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II 298 METER. AVRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 8.00 Nws. 8.15 Gram.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Omroepkoor en
orgel. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Gram. 11.00 Voordr. 11.15 Radio Phil-
harm. orkest cn solist. 12.00 Orgel en
zang. 12.30 Land- en tuinbouwmeded.
12.33 In het spionnetje. 12.38 Pianoduo.
13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Reportage. 14.00 Wat gaat er om in de
wereld?, caus. 14.20 Gram. 14.30 Voordr.
14.45 Pianorecital. 15.15 Voor de vrouw.
16.15 Gram. 17.30 Voor de padvinders.
17.45 Gram. 17.50 Mil. reportage. 18.00
Nws. 18.15 Rep. en gram. 18.30 Lichte
muz. 19.00 Mil. orkest. 19.45 Regerings-
uitz.: Landbouwrubriek. 20.00 Nws. 20.05
Dor Rosenkavalier, opera (le cn 2e acte)
22.25 Voordr. 22.40 Orgelconc. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Rep.
BRUSSEL 324 METER. 11.45 Gram.
12.30 Weerber. 12.34 Voor de landbouw.
12.42 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.00
Idem. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Omr.-
orkest. 17.00 Nws. 17.10 Gevar. muziek.
18.00 Franse les. 18.15 Gram. 18.25 Cau
serie. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nws.
19.40 Gram. 20.00 Orkestconcert. 21.45
Operaconcert; 22.00 Nws. 22.15 Electrisch
orgelspel. 22.55—23.00 Nws.
BRUSSEL 484 METER. 12.10 Gram.
13.00 Nws. 13.20, 14.00, 15.00, 15.30 cn 15.50
Gram. 16.00 Lichte muziek. 17.00 Nws.
17.15, 17.45, 18.30. 19.0 en 19.40 Gram. 19.45
Nws. 20.30 cn 21.00 Gram. 21.15 Kamer
muziek. 22.00 Nws. 22.10 Lichte muziek.
22.50 Nws.
H1LAIRE BELLOC
29)
Dan sloot hij de deur en ging alleen
de gang door naar een andere kamer,
die alleen door een gordijn geschei
den was van het bureau, waar het
onderhoud plaats vond.
De heren Cacn en Bcnsington zagen
elkaar aan. Caen met het schilderij
nog ingepakt onder zijn arm. Ben-
sington met zijn handen in de zakken
van zijn jas, vast besloten te hande
len.
Ze waren alleen, behalve dan na
tuurlijk dat Appleton achter het gor
dijn zat.
Henry Bensington sprak in het
Duits dat ze beiden zo goed ver
stonden.
„Wel, meneer Caen? Wilt u mij op
nobele wijze mijn eigendom overhan
digen, dat u daar in uw bezit hebt?"
Nu was het de beurt van Caen om
te spreken.
Hij sprak zachtjes, met volkomen
zelfbeheersing, zoals zijn Gallisch
bloed betaamde. Het feit. dat hij ook
in het Duits sprak, gaf aan zijn pro
test nog meer diepte.
„En als ik uw 7.0 direct voorstel niet
kan aannemen?" vroeg hij.
,Dan is het heel eenvoudig," ant
woordde Bensington op besliste toon.
„Dan vervolg ik u voor het helen van
gestolen goederen, terwijl u weet, dat
ze gestolen zijn! U bent een bekend
kunsthandelaar. Niemand zal geloven
dat u het werk van Bourret niet kent.
U weet, daar staat gevangenisstraf op.
Kies!" Hij wist ook wat van het ver
leden van Caen. Maar deze koos niet.
Hij stond het rustig en zorgvuldig te
overwegen.
Hij was ook in het vak. Hij wist,
wat dat betekende, dat er zo vaak
„diefstal" van schilderijen plaats
vond. Hij wist heel veel van het vroe
gere leven van Bensington. Maar hij
wist ook veel van de Engelse justitie,
van de macht van het geld in onze
samenleving, van het voordeel van
het leven in Engelnad, nadat je
in Keulen geboren was in vergelij
king met leven in Frankrijk na ge
boren te zijn in Wenen. Hij bekeek
het vraagstuk van alle kanten in
zijn wonderlijk helder verstand on hij
kwam tot zijn conclusie:
„Ik zal uw condities aannemen,"
zei hij.
Sir Henry keck naar de tafel en
naar ziin eigen handen, die daarop
lagen. Dan vroeg hij, de rug van ht
doek te mogen zien. De heer Caen
hield die voor hem op. Bensington
zei zachtjes: „Meneer Caen, ik wil
niet onridderlijk hard tegen u zijn.
Ik moet u twee dingen zeggen. Op
de eerste plaats is het schilderij', dat
u terugbrengt, niet het origineel,
maar een copie, en nog een slechte
op de koop toe. Op het origineel, dat
ik jammer genoeg door diefstal ben
kwijtgeraakt, maar dat ik hoop terug
te krijgen, heb ik op de rug van de
lijst een cirkel getekend, zeer duide
lijk en onmiskenbaar. Ik heb het met
eigen hand gedaan. Ik weet, hoe vaak
zo waardevolle stukken gecopiëerd
worden en ik wilde een waarborg
hebben voor mijzelf. Neem mij niet
kwalijk, als ik u niet vertel van wat
voor kleur die cirkel was. Dit teken
is niet verwijderd. Er is niets afge
schrapt van de lijst van het doek, dat
u me gebracht hebt. Zelfs als het een
goede copie was, wat niet het geval
is, dan draagt het toch niet de
flauwste sporen van dit merk en de
afwezigheid daarvan alleen is al vol
doende om het te veroordelen."
Monsieur Caen bleef zwijgen en zijn
trekken verrieden noch verrassing
noch vernedering.
„Het tweede, wat ik 11 wou zeggen,
is dit: ik wil u geen verlies laten
lijden door een transactie, die tenslot
te min of meer in onze manier van
zakendoen ligt. Daar heb ik te voel
beroepsgevocl voor. Wat u me terug
gebracht hebt, is wel waardeloos,
maar ik erken toch, dat u bij het
opsporen onkosten gemaakt hebt
we hebben allemaal van die onkosten
en ik zal u dan ook gaarne dade
lijk, als u mij het doek geeft, een
cheque aan toonder van 500.ge
ven. Alleen moet u mij dan e»i qui-
tantie in behoorlijke vorm geven."
„Die quitantie. Hebt u die in be
hoorlijke vorm voor mij klaar?"
In antwoord op die vraag haalde
Henry Bensington een chèque uit
zijn zak met een getikte quitantie, die
er met een speld aan vastzat. En de
heer Caen tekende. Hij tekende
„Caen" zonder meer, als een Engelse
lord of als een Franse bourgeois (dat
was hij), met allerlei mooie halen
en krullen, wat meer naar de manier
van doen van den Fransen bourgeois
was dan naar die van den Engelsen
lord (dat was hij ook niet). Het was
een quitantie voor 500.„voor
onderzoek tot opsporing van het
Meesterwerk van Bourrot, welk on
derzoek vruchteloos geweest is."
„Dank u!" zei Sir Henry en bij stak
het papier weer in zij 1 zak. En als
een nette Engelsman stak hij zijn
hand uit. Maar het spijt me, u te
moeten meedelen, dat Caen hem maar
de nagels van twee vingers gaf en
toen wegschoof, met een zeer lelijke
grijns op zijn gezicht.
Juist toen hij do dour uitging, stak
Sir Henry Bensington zijn hand op on
riep hem terug.
„Een ogenblik, Monsieur Caen", zei
hij beleefd. De meneer ,die M. Caen
maar al te goed kende van een trein
reis, die ze samen gedaan hadden,
kwam van de andere kant de ka
mer binnen.
„U hebt alles gehoord wat wij be
sproken hebben zei sir Henry
rustig.
„Jawel, meneer. Ik heb het hierin
het Duits genoteerd".
„Uitstekend zei Sir Henry en
hij knikte.
Monsieur Caen ging weer naar
buiten.
Niet lang nadat M. Caen den Gro
ten Meester verlaten had, reed een
van de zware machines van de Zui
delijke spoorweg (vroeger eigendom
van de Zuid Oostelijke Spoorweg)
met niet meer dan een half uur ver
traging het Londense eindstation bin
nen. Ze hadden vanaf Battle maar
driemaal moeten overstappen.
Signor Alessandria had dan ook
aan den Plaatsvervangenden Huis
knecht voorgesteld, dat ze, omdat het
zulk mooi weer was, met de wagen
zouden gaan; hij had erop gewezen,
dat dit veel eenvoudiger zou zijn.
Maar de Plaatsvervangende Huis
knecht had er op zijn beurt op ge
wezen. dat de trein heel wat meer
gemakken bood.
Signor Alessondrai betreurde dit
conflict van inzichten, want zijn
scherpe en vlugge Italische geest had
de mogelijkheid menen te zien van
een klein ongelukje, waardoor zelfs,
als de Plaatsvervangende Huisknecht
er wat door zou lijden, hij door zou
rijden „om hulp te halen". Sianor
Alessandria was een heel knap rijder
en het ongeluk voor den Plaatsver
vangenden Huisknecht, die naast hem
zat, kon bij iedere geschikte hoek
veroorzaakt worden.
Maar dezelfde gedachtcngang had
de Plaatsvervangende Huisknecht ook
gehad, al had zijn geest ook niet die
verbluffende Italische vlugheid. Hij
had de voorkeur gegeven aan de
trein.
Signor Alessandria was zijn eigen
baas niet; hij pleitte niet verder, maar
aanvaardde de beslissing. Het deed
hem aan de andere kant plezier, dat
de Plaatsvervangende Huisknecht
zich er niet druk over maakte, wie
het doek in handen had. Signor Ales
sandria hield het ingepakte schilderij
achter zich, tussen zijn rug en het
kussen op de hele reis naar de stad.
Ze werden samen in Sir Henry Ben-
sington's kamer binnengelaten, ma5r
de heer des huizes wenkte dne Plaats
vervangerden Huisknecht, dat hij hen
alleen zou laten en deze deed dit
cn ging door de gang naar de ruimte
achter het gordijn, die kort tevoren
zijn collega geherbergd had.
Henry Bensington leunde achter
over in zijn stoel en zuchtte. Hij was
niet gauw moe, maar deze tweeling-
zaken, deze dubbele vertoning, vond
hij toch een beetje zwaar. Maar het
moest nu eenmaal gebeuren, sinds
Caen vertrokken was, had hij een
goed half uur tijd gehad, Hij had een
glas sherry gedronken, een biscuitje
gegeten, een cigarette gerookt en nu
voelde hij zich weer opgefrist.
Toen dus te zijner tijd Signor \les-
sandria binnengelaten werd, me*. die
onderdanige beleefdheid, die zijn zeer
gedistingeerd uiterlijk den goed ge-
trainden huisknecht afdwong, boog
Sir Henry voor zijn collega, zijn
ambtsbroeder in het vak, zijn mede
expert, beminnaar als hij van het pic
turale schoon, zijn confrater in de
eredienst van Apollo en hij sprak al
dus:
„Ik wil u niet lang ophouden, Sig
nor Alessandria misschien kunnen
we wel dadelijk zaken doen."
Zijn goedverzorgde gast deed ech
ter of hij er geen woord van ver
stond. Hij antwoordde in het Italiaans
dat hij het. Engels niet machtig was.
Gelukkig had hij het onschatbare
voorrecht, in ziin jeugd Duits te heb
ben geleerd. En daar die taal ook
Sir Henry heel goed lag, zei hij in
de mannelijke klanken van de Teu-
tonische wouden en zonder omwegen
wat hij van Signor Alessandria
dacht. Hii herhaalde die opmerkingen
in het Frans en (het is werkelijk
verwonderlijk maar Sir Henry
kende werkelijk een beetje Malte-
sisch) in het Mallesisch. Misschien
zou hij het ook nog eons in het Grieks
van Smyrna gezegd hebben, maar Sig
nor Alessandria antwoordde in het
Duits, zondpr opwinding, maar ook
zonder enige onderdanigheid. Hij
wist, wat Sir Henry Bensington van
hem verlangde hij wilde de Ame
Bourgeoise. die hij, de Signor, daar
op de stoel naast hem had gezet.
(wordt vervolgd)
