£)agbla9 P e js>tem Mensen «n Muzen Voorlichting voor aspirant-emigranten D.D.D. DÉBRAUIME Een Meesterwerk is zoek Feiten van betekenis. Het spel gaat beginnen Wal een Wonderlijke Wereld RADIO TWEEDE BLAD DINSDAG 15 SEPTEMBER 1953 Maatschappelijk- organisaties hebben hun eigen bureaux DIT overzicht vlak voor de aan staande behandeling van de Rijksbegroting is van belang, om dat naar een ontijdige publicatie leerde de begroting voor 1954 met een groot tekort wordt afge sloten. Morgen zullen we wel ho ren, hoe dit tekort ontstaan is en welke waarde men daaraan heeft toe te kennen. Het is duidelijk dat het socialistisch getinte Ministerie van Financiën, de bedoeling heeft daarmee schrik aan te jagen. Im mers, half Nederland dringt op flinke belastingverlaging aan. En nu is het duidelijk, dat de Regering kan zeggen: Hoe kunt ge nu toch op belastingverlaging aandringen, nu ge ziet dat 1954 ons een flink te kort zal geven? Maar het is aan de Kamer om uit te maken of dit te kort er een is op de „Gewone Dienst" (dat door belastingen ge dekt moet worden) of op de bui tengewone, de kapitaalsdienst, waarvoor geleend moet worden. Wat dit alles betreft, is afwachten de boodschap. Maar met onze in ternationale, door de deviezen voorraad bepaalde positie heeft deze kwestie vooralsnog niets te maken. Ook provinciaal In Amsterdams draaiorgel op tournee JAARBEURS TE GENT GEOPEND uitslag ENIGE ASPECTEN VAN HET KOMENDE TONEELSEIZOEN I "Viet fraai DE Schatkist, de Banken, de gro te beleggers beschikken over grote voorraden geld, waarvoor men op dit ogenblik geen gebruik weet. Die voorraden zijn ontstaan door dat bij de inlevering van de ver kregen deviezen bij de Bank, Ne derlands Courant aan de inleveraar werd uitgekeerd. Dat is slechts één gevolg van het te vele geld; een ander is, dat de belastingen veel meer opbrachten dan nodig was. Daardoor zijn in ons land allerlei moeilijkheden ontstaan, die nog lang niet zijn opgelost! Nog een eeuwfeest Verdiensten („The Missing Masterpiece") LIET is van belang aan de voor avond van de verschijning van belangrijke staatsstukken nog eens de balans op te maken van de ontwikkeling van deze intei natio nale financiële positie van ons land in de lafste drie maanden Die positie wordt het duidelijkst aangegeven door onze deviezen voorraad. Het voornaamste is dat die bleef stijgen. Er waren weken, dat er da lingen waren, maar de som van al les is toch een stijging. Als men de voorraad vergelijkt met een jaar geleden en een ander half jaar geleden, is de stijging toi een verdubbeling opgeklommen. Het merkwaardige is dat de Ne derlandse Bank bleef en blijft overgaan tot de aankoop van goua. Zodat op het ogenblik meer dan 60 pet. van alle deviezenvoorraad uit goud bestaat. Ruim een jaar ge leden vroeg men zich af: Waar haalt men dat goud vandaan. Het een voudigste antwoord was: gekocht met dollars. Maar dat was een beetje ongelooflijk, want het was nog juist in de tijd dat de regering klaagde, dat onze dollarvoorraad nog klein bleef. Maar hoe ook, de Bank zelf gaf het geheim, waar gekocht werd, niet prijs. De laatste tijd zal 't goud wel met dollars verkregen zijn, want er blijken ineens dollars ge noeg te zijn. Daarom is de Nederl. Bank (natuurlijk in overeenstem ming met de regering) er toe over gegaan de vrije dollar-handel en 't vrije dollargebruik met allerlei maatregelen te bevorderen. Het be hoort niet tot de taak van deze cou rant de voordelen van de verschil lende liberaliserende maatregelen te besprekenhet is echter duide lijk, dat in de ogen van de interna tionale handelsbeweging (vooral ook van die onder invloed van Ame rika) de internationale financiële positie van ons land daardoor ver sterkt wordt. Het feit, dat onze Ne derlandse Bank papieren-deviezen omzet in goud, is een teken, dat men daar aanhanger is van de „gouden standaard"een ver schijnsel in de ogen van tegen standers van een gouden standaard merkwaardig en te becritiseren. Het feit dat men geen critiek hoort, is een teken, dat de meeste finan ciële leiders in Nederland alleen maar voordeel zien in dit systeem. De Bank heeft, rakende deze de viezen, even vóór het ingaan van de vacanties ook nog een maatre gel genomen, die in zich de bedoe ling had deviezen af te stoten van de Bank naar particulieren. Deze mogen eenmaal opgenomen devie zen behouden; ze behoeven ze niet terug te storten en dat wil zeggen, dat men ze voor een volgende reis naar het buitenland of aankoop van kleine boeveelheden goederen ge bruiken kan. De vaklui waren nu de gehele vacantietijd bezig na te gaan of dat in particulier bezit houden van deze deviezen te zien was op de wekelijkse bankstaat. Men heeft er tot nu toe niet veel van gemerkt. Maar in het vervolg moet men de bij de Bank aanwe-l£R is in zige deviezen zien als een zichtbare reserve. In de loop der jaren zal men bij de particuliere en grote I maatschappijen gaan beschikken over een onzichtbare reserve. Wat onze buitenlandse koopvaardigheid zeker ten goede zal komen. En ook dit verschijnsel bewijst weer hoe sterk onze internationale finan ciële positie wordt. de schatkistpapier werd afgelost. In zich wil dat zeggen, dat de tijde lijke schuldenlast van het land kleiner wordt en dus ook de rente verplichtingen minder worden. De regering gaat er zelfs toe over in de eerstvolgende zes maan den een schuld van 1.9 millioen Belgische francs voortijdig af te lossen. De regering is daartoe in staat, want de schatkist bezit, ge deponeerd bij de Nederlandse Bank. nog ruim 700 millioen. In verband met onze verhouding tot België is dit een zeer interes sante gebeurtenis, die ook weer be wijst, hoe sterk onze internationale financiële positie is. Dank zij het feit dat onze han delsbalans goed is (de uitvoer stijgt en de invoer daalt) is onze devie zen-voorraad zo sterk geworden. En men kan niet zeggen, dat dit zo is, omdat men in Nederland uit het buitenland niet alles laat invoeren. Want men kan in Nederland kopen wat men wil! [VU het emigratiekwantum 1954 voor de diverse emigratielanden bekend is, verdient het aanbeveling andermaal uiteen te zetten hoe het Emigratie-apparaat landelijk en provinciaal is georgeniseerd. daarmede de aspirant-emigrant de weg wijzend, welke hij volgen moet om zijn emigratielannen te kunnen realiseren. een blad uit „De Emigrant", B. o. Z. Ir J. T^aast de arbeidsbureaux fungeren als officiële aanmeldngsorganen de emigratiebureaux van de maat schappelijke organisaties. De emigra- tie-bureaux van deze maatschappe lijke organisaties zijn landelijk ge organiseerd en provinciaal. Landelijk bestaan naast elkaar de Kath. Cen- Emigratie Stichting (KCES), de Chr. Emigratie Centrale (CEC) en de Alg. Emigratie Centrale (AEC). De Kath. Centrale Emigratie Stich ting behartigt de belangen van de katholieke emigrant; de Chr. Emi gratie Stichting, als zusterorganisatie van de KCES. strekt zijn bemoeiin gen uit over de belangen van de pro testants-christelijke groepen van ons volk; terwijl de Alg. Emigratie Cen trale, waarin o.a. vertegenwoordigd 't NVV, het Kon. Ned. Landbouw Co mité en het Herv. Emigratie Comité, als derde centrale sedert enige tijd ook als officiëel aanmeldingsorgaan in de provincie is gestart. De Kath. Centrale Emigratie Stich ting in Den Haag behartigt de belan gen van de emigrant in het alge meen; zij heeft contacten met de rijksoverheid, met de ambassades en andere instanties; zij voorziet de emi gratiebureaux in de provincie van het voorlichtingsmateriaal; zij verleent haar bemiddeling bij moeilijke geval len; zij voorziet de emigrantensche pen van boordgeestelijken; zij doet nazorg in de immigratielanden; zij (Advertentie^ YTl1*if*|. Krabben en peuteren maakt de kwaal steeds geeft enz. IN BRABANTSE DIOCESEN nauwe samenwerking met deze Kath. Centrale Emigratie Stich ting werken in Noordbrabant de emi gratiebureaux van de maatschappe lijke organisaties. Voor de agrariërs is dat de emigra tie-dienst van de Noordbrabantse Chr. Boerenbond, Spoorlaan 50, Til burg, die zitdagen houdt in Tilburg, Roosendaal, Hulst, Nijmegen, Uden en Helmond. Voor de arbeiders de emigratie- dienst van de KAB, St. Annaplein 21, Tilburg, die tevens zitdagen verzorgt in Eindhoven, Den Bosch, Oss, Hel mond, en Nijmegen; en de KAB, Dr van Mierlostraat 37, Breda, met zit dagen in Breda, Roosendaal, Bergen op Zoom en Steenbergen. De middenstanders kunnen terecht in Den Bosch, Luijbenstraat 50 en te Breda, Ginnekenweg 125. Al deze bureaux verzorgen de aan melding, de dossiervorming, de alge hele voorlichting voor een ieder, lid of geen lid van de betrokken organi saties, die zich bij haar vervoegt. Bo vendien organiseren deze bureaux emigratievoorbereidingscursussen, waar onderricht wordt gegeven in En gels, godsdienst, land en volk, me dische voorlichting, enz. Het is duide lijk zonder meer, dat voor de katho lieke adspirant-emigrant deze emigra- tie-bureaux de aangewezen weg zijn om zich aan te melden, voor te laten lichten en zich op de emigratie voor te bereiden. Een rasecht Amsterdams „piere ment" heeft de hoofdstad verlaten op reis naar het door de watersnood ge troffen eiland Schouwen-Duiveland, dat door Amsterdam is geadopteerd. Als onderdeel van deze hulpverlening zal het draaiorgel een week lang een tournée over het eiland maken en alle plaatsen, die droog zijn. aan doen. Het muziekinstrument zal voor de nodige verstrooiing op het eiland zorgen. Het programma voor de excursie is vastgesteld in overleg met de Zeeuwse Volksuniversiteit. Zaterdagochtend is te Gent de 8ste internationale Jaarbeurs geopend door de ministerpresident van Houtte. De voorzitter van het Jaarbeursbe- stuur ,de heer Morraye, vroeg de be windsleden de werkzaamheden aan de Gentse haven en die voor de verbre ding van het kanaal Gent-Terneuzen te doen bespoedigen. Tot besluit wenste hij, dat de oplossing van de drie nationale havenproblemen afzon derlijk zou worden nagestreefd, in ge val "de Belgisch-Nederlandse onder handelingen in een onmiddellijke toe komst niet tot gunstige resultaten zou den leiden. erger. De helder vloeibare D.D.D. dringt diep in de poriën door, zuivert, ontsmet en geneest de huid. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN vaneensplijten. Wat zullen we in naam van Thalia en Melpo mene weer gaan beleven? £)E toneelpodia en toneelrequi- sieten staan gereed, de voet lichten zijn gecontroleerd, de toneelknechten houden 't koord in handen, om het doek te laten De Schatkist nam van de parti culiere belegger geen geld voor belegging in schatkistpapier meer aan. Integendeel, al het kortlopen de boezem van „De Li nie" onenigheid over de vraag, of men het weekblad zal omvor men tot wat wel eens genoemd wordt „een gezellig familieblad" of dat men het karakter van opinie blad sterker zal benadrukken. Rondom dit meningsverschil heeft een zegsman van het socialistische „Paroolechter een hele roman ge dicht. Hij stelt het voor alsof neo- fascistische machten een greep zou den willen doen naar het blad. Je zuïtische intriges zouden een rol spelen. En speciaal Pater van Ges tel, wonend in Rome, wordt een kwade rol toebedeeld als bevor deraar van de neo-fascistische in vloed. Dit nu is al een bizonder kwaadaardige insinuatie. Pater van Gestel was in Limburg een der lei ders van het verzet. Hij heeft het met vier jaar Dachau moeten be kopen. En nu wordt zijn reputatie aldus besmeurd! De Volkskrant spreekt openlijk de beschuldiging uit, dat de zegsman van het socia listische blad moet zijn de tech nische hoofdredacteur van het blad, de heer Verbiest, die inder tijd achtereenvolgens Spaarnestad en Telegraaf ook met veel publi- catielawaai verliet en die ambte naar van Economische Zaken zijnde als Mercator allerlei amb telijk cijfermateriaal in zijn artike len verwerkte. Hoe dit zij: een fraai staaltje van journalistiek is deze publicatie in „Het Parool" niet! J-JONDERD JAAR KROMSTAF betekent ook honderd jaar Evangelische Maatschappij, een kind van de Aprilstorm. Die E.M. is lange tijd een vergaarbekken ge weest van al wat tegen „Rome" wenste te strijden. Vaak met be hulp van renegaten verzamelde men allerlei onberaden uitlatingen en schandaaltjes uit de katholieke hoek, signaleerde men overal en altijd het .Roomse gevaar". Het was vaak een zeer onverkwikkelij ke strijd .die nu gelukkig geluwd is. De E.M. laat nu oecunemische klanken horen en wil het gesprek tussen Rome en de Reformatie be vorderen. Zo betekent ook deze vie ring een gelukkige wijziging in de verhoudingen. Al blijft de E.M. nog steeds bezorgd omtrent „be dreigingen van de geestelijke vrij- gesprek hier wel verdere verhel heid door het katholicisme". La ten we hopen, dat het voortgaand dering zal brengen. (Advertentie) Er zijn zoals ieder jaar mooie be« loften afgelegd. Ieder hoopt artistieke verantwoordelijkheid te kunnen kop pelen aan een ruime publieke belang stelling. Klassiek en modern, drama en blijspel zullen worden voorgeleid. De beste voornemens zijn echter niet voldoende om succes te verzeke ren. Het publiek kan zeer onver wacht reageren. Zelfs geroutineerde toneellieden kunnen zich daarin ver gissen. Het is bijna altijd min of meer gokken. Het thans in de historie bij gezette Amsterdams Toneelgezelschap heeft dat in de laatste jaren al zeer voldingend bewezen. Van Dalsum en Defresne zijn toch zeker groten en gerenommeerden in de Nederlandse toneelwereld. Zij slaagden er echter niet meer in een repertoire op te bou wen. dat constant grote scharen naar Thalia's tempel trok. Menige misluk king moesten ze boeken. De Nederlandse Comedie, die onder leiding van Johan de Meester en Guus Oster zulke opmerkelijke successen wist te behalen, is troonopvolger ge worden in de Amsterdamse Stads schouwburg. Het gezelschap heeft zich nu de onmogelijk lange naam „Stich ting Amsterdams Toneelgezelschap Nederlandse Comedie" aangemeten. In het spraakgebruik zal het wel Neder landse Comedie blijven. Behalve de beide genoemden zit ook Hans Bentz van den Berg in de directie. In het tableau de la troupe vindt men in tussen ook een aantal spelers uit het oude A.T.G. Vele namen in dit gezel schap hebben een gerenommeerde klank. Noemen we slechts zonder anderen te kort te willen doen Ank van der Moer, Mary Dresselhuys, El len Vogel, Mevr. Royaards, Kitty Janssen, Louis van Gasteren, John Gobau, Guus Hermus, Paul Huf, Hans Kaart, Joan Rammelts. Na met een vlot zomerstukje te zijn gestart, heeft dit gezelschap zijn eerste grote artistieke daad gesteld door de opvoering van „Het leven is een droom" van de 17-eeuwse Spaan se priester-dichter Calderon. Het tweede nieuwe gezelschap, dat zich dit seizoen presenteert is, merk waardig genoeg ook al met een stuk van Calderon begonnen, echter een van zijn lichte comedies „De onzicht bare dame". Het hierbedoeld gezel schap, de Toneelgroep „Theater" heeft zich onder het motto „cultuursprei ding" in de Arnhemse Stadsschouw burg gevestigd, een experiment, dat voor de oorlog ook al eens is be proefd. doch toen een mislukking leed. We hopen dat Kees van Iersel, Robert de Vries en J. M. Monning, tezamen de directie van het gezelschap vor mend, thans beter zullen slagen. De heren hebben in ieder geval verschil lende goede krachten weten aan te trekken, waaronder de namen Hetty Beck, Caro van Eijck, Jenny v. Maer- lant, Johan Schmitz, Jacques Snoek en Jo Sternheim. Min of meer nieuw kunnen we noemen „De Toneelvere niging", die echter ook de reeds be staande naam „Het Nederlandse Volkstoneel" draagt. Aug Defresne is er een der directeuren van geworden en hij nam ook een aantal spelers uit het thans ontbonden A.T.G. mee. Het is begonnen met de opvoering van 'n stuk, dat jaren geleden groot succes oogstte, Circus Knie. A ls oude bekenden, zij het met ge- wijzigde groepssamenstelling, mo gen we begroeten De Haagse Comedie, Het Rotterdams Toneel. De Rotter damse Comedie en Het Vrije Toneel. De Haagse Comedie onder leiding van Cees Laseur en Paul Steenbergen met tal van klinkende namen als Elisa beth Andersen, Fie Carelsen, Willy Haak. Myra Ward, Ida Wassermann, Jan Retel, Louis Saalborn en Dick v. Veen, is reeds begonnen met zich te vertreden op het pad der lichte muze. Het Rotterdams Toneel, waarvan Ko Arnoldi weer directeur is, en dat krachten telt als Magda Janssens, Kit ty Knappert, Frits van Dijk en Jo han Fiolet, start deze week met Shakespeares Getemde Feeks, onder regie van Van Dalsum als gastregis seur. De Rotterdamse Comedie, een niet- gesubsidieerd gezelschap is begonnen met het in het vorige seizoen reeds succesrijk gebleken „Moord bij open doek". Het Vrije Toneel, eveneens niet ge subsidieerd, de schepping van de on vergetelijke Cor Ruys, heeft Bob de Lange als artistiek leider weten te winnen, ook een specialist in „het vrolijke stuk". Het gezelschap zal zich in October presenteren met een uit 't Engels vertaald stuk „Graag of niet". We zeiden reeds, dat Van Dalsum als gastregisseur zal optreden bij het Rotterdams Toneel. Hij zal dit ook doen bij de Nederlandse Comedie, Haagse Comedie en Theater. Desluiten we dit korte overzicht met een woord van piëteit tegenover het verdwenen „Comedia", dat onder wijlen Cor Hermus een eigen stijl wist te vinden en een veelzins boeiend repertoire opbouwde. Het zal in de Nederlandse toneelgeschiedenis niet vergeten worden. Voor het overige: Faites vos jeux, dames en heren! Wij wachten met spanning af. (Advertentie ontsieren Uw gelaat. Ze verdwij nen dikwijls in 24 uur.evenals vuile poriën en vetwormpjes.door het beroemde huidgeneesmiddel 'TER GELEGENHEID van de Ro- de-Kruisweek, die in Denemar ken werd gehouden, hadden de organisatoren ook een ere-comité op gericht om eens origineel te zijn. Daarin kregen, behalve enkele vol wassenen, die zich voor het Rode- Kruis verdienstelijk haden gemaakt, ook zitting de 19 maanden oude Yr- sa Connie Christiansen en haar broertje Leo. Het jongetje heeft zijn zusje van de verdrinkingsdood gered door haar met gevaar voor eigen le ven uit het water te halen en net zo lang kunstmatige ademhaling op haar toe te passen tot er hulp kwam. Ze zijn op het ogenblik het meest populair in heel Denemarken. Gouddelvers ■"TWINTIG DEENSE en veertig Duit se studenten hadden bij gerucht vernomen, dat ergens in de buurt van Lapland goud was te vinden. In hun zomervacantie maakten ze er werk van, maar teleurgesteld is de groep teruggekeerd. Ze hebben gespit en gewroet, dat de stukken er afvlogen, maar goud, ho maar. Tenslotte weraen ze ge dwongen de terugweg te aanvaarden, daar de enorme bergen levensmidde len op raakte. Juist toen ze de bewoonde wereld naderden vond de leider van de ex peditie een verloren dubbeltje. Hij smeet het met een woeste kreet zo ver mogelijk uit de buurt. Onbevreesd £jIEREN IN reservaten behoeven niet te worden beschermd te gen laagvliegende vliegtuigen. Het is onzin om piloten te verbie den boven zulke plaatsen laag te vliegen, meent een geleerde knaap. Onderzoekingen hebben aange toond, dat olifanten .30 meter weg hollen en zebra's 300 meter, maar rail deze laatste is het aanstellerij. Krokodillen lachten hoorbaar bij 't passeren van een laagvliegende machine. De geleerden zijn het er echter over eens, dat de dieren wel alle maal bang zijn van auto's. Behalve giraffes dan weer, want die trek ken zich van niets en niemand iets aan. Olifant DEN OLIFANT is weer niet bang van leeuwen. Toen drie van deze lieve dieren ontsnapten uit de dierentuin van Cape Town, lieten de bewakers een olifant los, die onver vaard achter de leeuwen ging jagen. De leeuwen wisten niet hoe hard ze moesten lopen om weer terug in hun kooien te komen. Toen ging evenwel de olifant aan de haal en dat had hij niet moeten doen. Het zou zo mooi geweest zijn. Bescheiden Wedstrijd r\E TWAALF snelste kellners van Rome zouden een wedstrijd houden. Op een dienblad droe gen zij een flesje bier en een drinkglas. Daarmee moesten ze en kele straten der binnenstad zo vlug mogelijk door wandelen. Slechts twee van hen bereikten het doel. Zeven kellners gaven de strijd op wegens de warmte, drie lieten het glas of de fles vallen, één der aankomenden bleek met voor de wedstrijd te zijn ingeschre ven en de twaalfde, die winnaar had kunnen worden, werd gedis- qualificeerd omdat hij het flesje onderweg leeg had gedronken. Verbaal 1V/IEVROUW ALDEN GANNET uit Dallas in Texas vond wegens het ongeoorloofd parkeren een bil jetje op de voorruit van haar wagen- Onmiddellijk toog zij naar het poli tiebureau en betaalde de boete van 10 dollarcenten, die op dit lichte ver grijp staat. De commissaris van politie gaf haar een liter olie cadeau, een sleu teltasje en een asbak. Vervolgens gaf hij haar een fles eau de Cologne, een bloemenruiker, een electrische zak lamp, een bus met 5 pond bonbons, drie paar nylonkousen, een leesboek, een tablet chocolade en een bon van een schoonmaakbedrijf, dat gratis haar huis zou komen „doen". De commissaris verklaarde, dat dB olie, de sleuteltas en een asbak wor den aangeboden aan elke automobi list van buiten, die de stad bezoekt. De rest werd geschonken door fir ma's uit Dallas, omdat mevrouw Gannet de duizendste eerlijke ver- keerszondares was. Feest LEN DOOR het personeel van een verpakkingsfirma in Boston ge organiseerde picnic voor kinde ren uit een rusthuis dreigde op het laatste moment door de grote hitte in het honderd te lopen. De direc teur van de firma bracht direct maar liefst 19 grote koelwagens in het ge weer, die op de plaats van de picnic in een cirkel werden opgesteld. Daar na werden de deuren van deze wa gens wijd geopend. Binnen tien mi nuten daalde de temperatuur toen van 95 tot 78 graden Fahrenheit. Heerlijk Amerikaans, zult u zeg gen. Inderdaad: hier bij ons zou voor een dergelijke stunt natuurlijk eerst een „Noodwet Buitengewone Om standigheden" moeten worden aan genomen! Zweepslagen TN 1952 ZIJN in de Unie van Zuid- Afrika aan misdadigers 50.077 zweepslagen toegediend, heeft de minister van Justitie, C. C. Swart, in het parlement verklaard. Hij voeg de hieraan toe, dat dit aantal vier maal zo groot was als in 1940, toen 12.070 zweepslagen toegediend wer den. Deze lijfstraf blijkt echter weinig afschrikwekkend op de misdaad te J7EN DIEF in Keymer heeft verba- werken, zei hij. Volgens het verslag commissie voor de Zuid zing gezaaid met zijn optreden tydens een inbraak in een club huis van cricket-spelers. Er was van alles te halen in dat clubhuis, daar niet van. Maar de inbreker nam slechts het slot van de deur mee. Bang voor inbrekers thuis, denkt de politie. Mientje van de Afrikaanse politie is het aantal zwar- re misdaden in de periode 1947-1952 bijna verdubbeld. Terwijl de bevol king in die jaren slechts 18 procent toenam. Chaufferen leren pEN INWONER van Indianapolis bracht zijn vrouw naar het kerk hof, van mening, dat dit de meest PEN HUPSE boerendochter uit Rös- veilige plaats was om haar te leren leinsdorf in Duitsland zat Mien- chaufferen. tje-de-koe te melken, toen Mien tje plotseling onwel werd. Ze sper de de bek open, waaruit een lange vuurstraal spoot, gevolgd door dichte rookwolken. Mientje had namelijk hooi gegeten, waarin een tijdens ma noeuvres door Amerikaanse soldaten verloren rookbom verborgen zat. Zo doende. Eilaas: de leerlinge ligt nu in het ziekenhuis, met gebroken ribben, ar men en benen. Terwijl de „leraar" thuis zit te puzzlen, hoe men op een stille plek als een begraafplaats „te- samen en in vereniging" de macht over het stuur kan verliezen. En dan uitgerekend tegen een zes meter ho ge grafsteen tot „diggelen" komt WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1953. HILVERSUM I 402 METER. NCRV 7.00 Nws; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nws en weerber.; 8.18 Gewijde muziek; 8.45 Gram. 9.00 Voor de zieken; 9.30 Voor de vrouw; 9.35 Gram.; 10.30 Morgendienst.. 11.00 Gram.; 12.00 Pianorecital; 12.30 Land- en tuinbouwmeded.; 12.33 Gram.; 12.59 Klok gelui; 13.00 Nws; 13.15 Prot. Interkerk. Thuisfront; 13.20 Amusementsmuziek; 13.50 Boris Godounov, opera (3e en 4e acte); 16.00 Voor de jeugd; 17.20 Orgel spel; 17.50 Militaire reportage; 16.00 Te nor en piano; 18.30 Spectrum van het Chr. Organisatie- en Verenigingsleven; 18.45 Gram.; 19.00 Nws en weerber.; 19.10 Boekbespreking; 19.25 Gram.; 19.30 Bui- tenl. overzicht; 19.50 Gram.; 20.00 Radio krant; 20.20 Evangelisatie-avond; 21.30 Gram.; 21.45 Hammondorgel; 22.00 In 't land van de Mau Mau, reportage; 22.10 Kamerkoor; 22.38 Gram.; 22.45 Avond- overdenking; 23.00 Nws en SOS-Ber.; 23.15—24.00 Gram. HILVERSUM II 298 METER. VARA: 7.00 Nws; 7.13 Gram.; 8.00 Nws; 8.18 Gram.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.00 Gymn. voor de vrouw; 9.10 Gram.; 9.35 Waterstanden; 9.40 Orgelspel. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de vrouw; 11.00 Gram.; 12.00 Hawaiian- HILAIRE BELLOC 25) De kist was open, natuurlijk, er was nooit wat afgeslo ten in dat huis. Bovenop lag een pa let met ingedroogde verf, stijf gewor den penselen en een half dozijn verf- tuben, die in de olop van de tijd hard geworden waren. Daaronder lag een gele krant van meer dan tien jaar °ud, een vierkant pak en daaronder nóg een vierkant pak van dezelfde grootte. Ze keek eerst in het boven ste en nam het papier eraf. Ze hèd het gevonden! Een doek beschermde het. Ze nam die doek eraf en zag, wat ze zocht. Daar was het, onmiskenbaar, juist, wat de schets, die ze in het al ver dwijnende licht, voor het venster hield, haar had doen verwachten. Daar was het Oog en de belachelijke rode en gele strepen en de gekke vrucht, allemaal in het witte lijstje. Nu ze het had, werd ze ineens bang. Ze liet ai de oude papieren in de kist, wikkelde het doek eromheen en ging op haar tenen de krakende oude trappen af. Maar ze had zulke voorzorgen niet hoeven te nemen. Ze was tenslotte aan haar gewone werk muziek; 12.30 Land- en tuinbouwmeded.; 12.33 Voor het platteland; 12.38 Gram.'; 13.00 Nws; 13.15 Tentoonstellingsagenda' 13.18 Instr. kwintet; 13.45 Gram.; 14.00 De weg omhoog, causerie; 14.15 Omroep orkest; 15.00 Voor de kinderen;1 16.00 Kamermuz. 16.10. Voor de jeugd* 1645 Voor de zieken; 17.15. Gramof'. 17.50 Regeringsuitzending Mr. w. G. A. Meester; De Nederlandse Rijn- vaarder, vrachtvaarder van West-Europa: 18.00 Nws. en comm.; 18.20 Act.; 19.30 R.V.U.Dr H. Groot: „Waarheid en ver dichtsels over de sterren"; VARA: 20.00 Nws.; 20.05 Parlementair overz.; 20.15 Lichte muz.; 20.40 „De sterken voor de zwakken1'; 20.50 „Ontmoeting op de Bren ner", hoorspel; 21.30 Gram.; 21.40 Joods progr.; 22.00 Lichte muz.: 22 25 „Cultuur en aardappelen", caus.; 22.40 Koorconc.; 23.0 Nws.; 23.15 Soc. nws. in Esperanto; 23.20-24.00 Gram. BRUSSEL. VLAAMS, 324 meter: 11.45 Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Koorzang; 13.00 Nws.; 13,15 Gram.; 14.00 Symph. ork.; 15.00 Gram.; 15.30 Symph. ork.; 16.00 Gram.; 16.15 Gevar. muz.; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.50 Boekbespr.; 18.00 Vlaams progr.; 18.30 Voor de sold.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.; 20.00 Hoorspel: 21.00 Gram.; 21.30 Operettemuz.; 22.00 Nws.; 22.15 Ka mermuz.; 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL. FRANS, 484 meter: 12.10 Gram.; 13.00 Nws.; 13.10, 14.00, 15.00 en 16.00 Gram.; 17.00 Nws.; 17.15 Dansmuz.; 18.00 Voor de sold.; 18.30 Omr. koor; 19.05 Omr. ork.; 19.40 Gram.; 19.45 Nws.; 20.00 Groot symph. ork. en solist; 21.30 Gram.; 22.00 Nws.; 22.10 Jazzmuz.; 22.50 Nws. Het schemerde al en het was, door de tuinen, maar een stapje naar het dorp. Het pakje was klein en je kon het makkelijk onder je jas verbergen. Monsieur Caen had in „Het Wapen van Delgairn" een auto gehuurd en hij had een paar uur in de ruines van de Rayton Abdij doorgebracht. Hij inte resseerde zich voor zulke dingen. Toen hij terugkwam, was hij in opgewekte stemming en het deed hem genoegen (al was hij er niet opgewonden over) dat de jongedame, waarmee hij ken nis gemaakt had, zeker klein vierkant pakje voor hem had. Haar zuster had het gebracht, maar ze kon niet wach ten. Hij knikte, opgewekt genoeg. „Het is al donker", zei hij en hij schudde neen met zijn hoofd. „Ik moet eerst eten en dan zal ik het be kijken. Maar ik kan het pas goed zien bij daglicht. Olieverf kan je niet be oordelen in kunstlicht." Weer schudde hij zijn hoofd. „Maar mijn zuster kan niet wachten, ze moet dadelijk terug naar huis", zei de ongelukkige medeplichtige, die niet wist, wat nu. „In alle geval moet ik eerst eten", zei de Heer Caen op besliste toon. „En dan is het te donker. Ik wacht op dag licht. Geef maar aan mij, ik zal het zetten in mijn kamer. Morgen kijk ik ernaar en bestudeer en dan geef ik het terug. Maar wacht, ik moet beta len, wat ik beloof, niet waar?" En hij glimlachte vriendelijk en gaf het pak bankbiljetten aan het meisje. Hij was naar de gedekte tafel ge gaan, maar nog voor hij zich neer zette, moest hij even kijken om er ze ker van te zijn, dat hij had, wat hij zocht, al was hij er dan ook wel zeker van, dat hij met zulke eenvoudige mensen te doen had. Maar juist, toen hij keek, kwam een jonge schilder, die net die middag naar het hotel was ge komen, en, zolang er daglicht was, ge schilderd had, de eetzaal binnen en boog voor hem. Zij zouden wel samen moeten eten, meende hij en de Heer Caen was het hoffelijk met hem eens. Zij aten rustig samen, maar M. Caen zat er een beetje over te mopperen, dat het hotel geen telefoon had. Hij zei zelfs, dat een hotel een telefoon moest hebben. De hotelier kwam erbij en zei, dat het hem erg speet, maar er was geen telefoon dichter bij dan die in het hotel bij het station en dat was op drie mijl afstand, tenzij ze in het Hoge Huis zouden vragen om daar te mogen opbellen, maar hij zou dat niet graag doen. Neen, zei M. Caen, dat was ook niet nodig. Na de koffie zou hij de auto ne men naar het station en daar opbel len. Maar wacht, hoe ver was het ook weer? Drie mijl? O, dat was een aar dige wandeling en de jonge Schilder bood beleefd aan, hem te vergezellen. Zo gingen ze samen uit. Terwijl zijn vriend zijn hoed en jas haalde, had Monsieur Caen de tegenwoordigheid van geest het kleine doek onder de grote cape te verbergen, waarin hij zich gehuld had. Dan gingen de twee uit door de mooie zomeravond. Toen ze het kleine hotel tegenover het station bereikten ging de Heer Caen telefoneren en zijn jonge vriend gebruikte de tijd om wat te drinken. De Heer Caen kwam uit de telefoon cel met een bedrukt gezicht. „Het is erg!" zei hij en hij schudde met zijn hoofd. „Wil u iets voor mii doen?" „Met het grootste plezier", zei de jonge man. „Als ik het kan, heel graag." „Wil u dan aan de hotelier in North Merton zeggen, dat ik vanavond plot seling weg moest, maar dat ik morgen herkom, ik herkom morgen, vlug vroeg, hè?" „Het spijt me dat u weggaat", zei de Schilder, „maar ik zal de bood schap doen. 't Was toch geen slecht nieuws, dat u kreeg?" „O neen, dat niet, maar een spoed zaak", antwoordde de Heer Caen weer met een bedrukt gezicht. „Ik zal gaan en een trein zoeken. Er zal wel zijn een trein vanavond „Uitstekend goede nacht", zei de jonge Schilder en hij gaf de Frans man hartelijk de hand en ging dan terug naar de bar. Monsieur Caen ging door het don ker de straat over naar het station. Door een van die toevalligheden, die in het leven van mensen met strate gische aanleg erg veel voorkomen, moest er een trein voor Winchester binnenkomen een minuut of vier, na dat de Heer Caen in het station kwam. Hij nam een kaartje eerste klas naar i die oude stad en klom, toen de trein j binnenkwam met een beetje moei te, omdat hij dat schilderij nog altijd onder zijn cape had in een lege coupé, waar hij zich veilig voelde, met niets, dat zijn gemoed belastte. Juist toen de trein aanzette om snel het station te veriaten, ging de deur van het rijtuig open en de trein ging jui'st voorbij de laatste lichten van het perron sprong de jonge Schilder de coupé binnen. Hij lachte hartelijk, liet zich in zijn hoek neervallen, en terwijl zijn ogen schitterden van de pret, zei hij tot Monsieur Caen: „Die heb ik ook maar nèt gehaald!" En zo zaten ze weer bijeen. HOOFDSTUK XII Zoals twee geniale veldheren in eikaars nabijheid opererend, elk het vermoeden hebben, dat de ander niet ver af is, zo waren ook die meesters van handelsstrategie. Monsieur Caen en Signor Alessandria die mooie zomeravond in North Merton dicht bij elkaar geweest; want juist toen Mon-' sieur Caen in „het Wapen van Del gairn" onderhandelde, om het schilde rij te zien te krijgen, reed Signor Ales- sendria, na een telefoontje van zijn vriendelijke gastheer. Delgairn, met zijn wagen de oprijlaan van North Merton House op om de jonge edelman te bezoeken, Juist toen Millie over het voorstel stond te denken, werd de deur van het landhuis voor Signor Alessan dria geopend door de geniale, gewilli ge Plaatsvervanger, die, hoewel een atheist (jammer genoeg), plotseling God dankte voor de snelheid, waarmee zijn plannen zich begonnen te ontwik kelen. De jonge Delgairn had die instinc tieve hekel aan vreemdelingen (be halve natuurlijk aan Duitsers, Ameri kanen en misschien aan Hollanders ik zou er nog bij moeten voegen. Zweden, Noren en wat dat betreft ook Denen), die natuurlijk en onvermijde lijk is bij alle gezonde jongemannen, die de voorrechten van een opvoeding in een van onze beroemde Latijnse scholen gehad hebben. Of hij van de vreemdelingen het meest hekel had aan Fransen, Italianen of Spanjaarden (om van Belgen maar te zwijgen!) had hij u niet kunnen vertellen om de doodeenvoudige reden, dat hij daar geen onderscheid tussen kende. Toch ontving hij Signor Alessan dria met een hoffelijkheid, die zich tot vriendelijkheid ontwikkelde, toen hij bemerkte, dat deze zwartharige en welverzorgde heer, die een sterke en besliste gelaatsuitdrukking had zo als hij dikwijls genoeg in Engeland had gezien vloeiend Engels sprak. Dat was natuurlijk voor een Maltezer, die trouw is aan het Britse Rijk, en, zoal niet binnen de grenzen daarvan gebo ren. toch in alle geval later onder de vlag van Vrijheid is opgevoed. Maar de jonge Delgairn die de brief van zijn bezoeker in het Italiaans had ontvangen, had een dergelijke beheer sing van de taal van Shakespeare (en van hemzelf) bij zijn bezoeker niet verwacht. Hij aarzelde eerst een ogenblik, of hij die voorname vreem deling niet iets zou kunnen aanbieden, omdat hij niet wist, wat die voorname vreemdeling wel zou drinken. Hij was blij, toen hij hoorde, dat die voor name vreemdeling heel graag een whiskey-soda zou nemen. En meer en meer gaf de jonge Delgairn in zijn hart toe, dat er toch wel wat te zeg gen is voor zulke vreemdelingen, die een uitzondering op de regel vormen en terwijl ze zo zaten te drinken, praatte de voorname vreemdeling op een zo prettige en toch ook besliste wijze over het landschap, waar hij doorgereden was, over de mooie ol menlaan, de onbeschrijfelijke bekoring van het Engelse platteland en van oude Engelse landhuizen zoals dit, dat zijn gastheer er bijna warm onder werd. „Mag ik u misschien een paar din gen laten zien. Signor Alessandria?" zei hij. „Ik denk. dat u eerst iets zou willen zien van Bourrot, maar het sch'lderij heb ik, ongelukkigerwijze verkocht, zoals u weet." Hij trachtte ernstig te kijken, toen hij dat zei, maar het was een gemelijk gezicht, dat hij trok. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 4