£)agbla9 P e js>tem
Mensen «n Muzen
Voorlichting voor aspirant-emigranten
D.D.D.
DÉBRAUIME
Een Meesterwerk is zoek
Feiten van betekenis.
Het spel gaat beginnen
Wal een Wonderlijke Wereld
RADIO
TWEEDE BLAD
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1953
Maatschappelijk- organisaties hebben
hun eigen bureaux
DIT overzicht vlak voor de aan
staande behandeling van de
Rijksbegroting is van belang, om
dat naar een ontijdige publicatie
leerde de begroting voor 1954
met een groot tekort wordt afge
sloten. Morgen zullen we wel ho
ren, hoe dit tekort ontstaan is en
welke waarde men daaraan heeft
toe te kennen. Het is duidelijk dat
het socialistisch getinte Ministerie
van Financiën, de bedoeling heeft
daarmee schrik aan te jagen. Im
mers, half Nederland dringt op
flinke belastingverlaging aan. En
nu is het duidelijk, dat de Regering
kan zeggen: Hoe kunt ge nu toch op
belastingverlaging aandringen, nu
ge ziet dat 1954 ons een flink te
kort zal geven? Maar het is aan de
Kamer om uit te maken of dit te
kort er een is op de „Gewone
Dienst" (dat door belastingen ge
dekt moet worden) of op de bui
tengewone, de kapitaalsdienst,
waarvoor geleend moet worden.
Wat dit alles betreft, is afwachten
de boodschap. Maar met onze in
ternationale, door de deviezen
voorraad bepaalde positie heeft
deze kwestie vooralsnog niets te
maken.
Ook provinciaal
In
Amsterdams draaiorgel
op tournee
JAARBEURS TE GENT
GEOPEND
uitslag
ENIGE ASPECTEN VAN HET KOMENDE
TONEELSEIZOEN
I "Viet fraai
DE Schatkist, de Banken, de gro
te beleggers beschikken over
grote voorraden geld, waarvoor men
op dit ogenblik geen gebruik weet.
Die voorraden zijn ontstaan door
dat bij de inlevering van de ver
kregen deviezen bij de Bank, Ne
derlands Courant aan de inleveraar
werd uitgekeerd. Dat is slechts één
gevolg van het te vele geld; een
ander is, dat de belastingen veel
meer opbrachten dan nodig was.
Daardoor zijn in ons land allerlei
moeilijkheden ontstaan, die nog
lang niet zijn opgelost!
Nog een eeuwfeest
Verdiensten
(„The Missing Masterpiece")
LIET is van belang aan de voor
avond van de verschijning van
belangrijke staatsstukken nog eens
de balans op te maken van de
ontwikkeling van deze intei natio
nale financiële positie van ons
land in de lafste drie maanden
Die positie wordt het duidelijkst
aangegeven door onze deviezen
voorraad.
Het voornaamste is dat die bleef
stijgen. Er waren weken, dat er da
lingen waren, maar de som van al
les is toch een stijging.
Als men de voorraad vergelijkt
met een jaar geleden en een ander
half jaar geleden, is de stijging toi
een verdubbeling opgeklommen.
Het merkwaardige is dat de Ne
derlandse Bank bleef en blijft
overgaan tot de aankoop van goua.
Zodat op het ogenblik meer dan
60 pet. van alle deviezenvoorraad
uit goud bestaat. Ruim een jaar ge
leden vroeg men zich af: Waar haalt
men dat goud vandaan. Het een
voudigste antwoord was: gekocht
met dollars. Maar dat was een
beetje ongelooflijk, want het was
nog juist in de tijd dat de regering
klaagde, dat onze dollarvoorraad
nog klein bleef.
Maar hoe ook, de Bank zelf gaf
het geheim, waar gekocht werd,
niet prijs. De laatste tijd zal 't goud
wel met dollars verkregen zijn,
want er blijken ineens dollars ge
noeg te zijn. Daarom is de Nederl.
Bank (natuurlijk in overeenstem
ming met de regering) er toe over
gegaan de vrije dollar-handel en 't
vrije dollargebruik met allerlei
maatregelen te bevorderen. Het be
hoort niet tot de taak van deze cou
rant de voordelen van de verschil
lende liberaliserende maatregelen te
besprekenhet is echter duide
lijk, dat in de ogen van de interna
tionale handelsbeweging (vooral
ook van die onder invloed van Ame
rika) de internationale financiële
positie van ons land daardoor ver
sterkt wordt. Het feit, dat onze Ne
derlandse Bank papieren-deviezen
omzet in goud, is een teken, dat
men daar aanhanger is van de
„gouden standaard"een ver
schijnsel in de ogen van tegen
standers van een gouden standaard
merkwaardig en te becritiseren.
Het feit dat men geen critiek hoort,
is een teken, dat de meeste finan
ciële leiders in Nederland alleen
maar voordeel zien in dit systeem.
De Bank heeft, rakende deze de
viezen, even vóór het ingaan van
de vacanties ook nog een maatre
gel genomen, die in zich de bedoe
ling had deviezen af te stoten van
de Bank naar particulieren. Deze
mogen eenmaal opgenomen devie
zen behouden; ze behoeven ze niet
terug te storten en dat wil zeggen,
dat men ze voor een volgende reis
naar het buitenland of aankoop van
kleine boeveelheden goederen ge
bruiken kan. De vaklui waren nu
de gehele vacantietijd bezig na te
gaan of dat in particulier bezit
houden van deze deviezen te zien
was op de wekelijkse bankstaat.
Men heeft er tot nu toe niet veel
van gemerkt. Maar in het vervolg
moet men de bij de Bank aanwe-l£R is in
zige deviezen zien als een zichtbare
reserve. In de loop der jaren zal
men bij de particuliere en grote
I maatschappijen gaan beschikken
over een onzichtbare reserve. Wat
onze buitenlandse koopvaardigheid
zeker ten goede zal komen. En ook
dit verschijnsel bewijst weer hoe
sterk onze internationale finan
ciële positie wordt.
de schatkistpapier werd afgelost. In
zich wil dat zeggen, dat de tijde
lijke schuldenlast van het land
kleiner wordt en dus ook de rente
verplichtingen minder worden.
De regering gaat er zelfs toe
over in de eerstvolgende zes maan
den een schuld van 1.9 millioen
Belgische francs voortijdig af te
lossen. De regering is daartoe in
staat, want de schatkist bezit, ge
deponeerd bij de Nederlandse Bank.
nog ruim 700 millioen.
In verband met onze verhouding
tot België is dit een zeer interes
sante gebeurtenis, die ook weer be
wijst, hoe sterk onze internationale
financiële positie is.
Dank zij het feit dat onze han
delsbalans goed is (de uitvoer stijgt
en de invoer daalt) is onze devie
zen-voorraad zo sterk geworden.
En men kan niet zeggen, dat dit zo
is, omdat men in Nederland uit het
buitenland niet alles laat invoeren.
Want men kan in Nederland kopen
wat men wil!
[VU het emigratiekwantum 1954 voor de diverse emigratielanden bekend
is, verdient het aanbeveling andermaal uiteen te zetten hoe het
Emigratie-apparaat landelijk en provinciaal is georgeniseerd. daarmede
de aspirant-emigrant de weg wijzend, welke hij volgen moet om zijn
emigratielannen te kunnen realiseren.
een blad uit „De Emigrant",
B. o. Z. Ir J.
T^aast de arbeidsbureaux fungeren
als officiële aanmeldngsorganen
de emigratiebureaux van de maat
schappelijke organisaties. De emigra-
tie-bureaux van deze maatschappe
lijke organisaties zijn landelijk ge
organiseerd en provinciaal. Landelijk
bestaan naast elkaar de Kath. Cen-
Emigratie Stichting (KCES), de Chr.
Emigratie Centrale (CEC) en de Alg.
Emigratie Centrale (AEC).
De Kath. Centrale Emigratie Stich
ting behartigt de belangen van de
katholieke emigrant; de Chr. Emi
gratie Stichting, als zusterorganisatie
van de KCES. strekt zijn bemoeiin
gen uit over de belangen van de pro
testants-christelijke groepen van ons
volk; terwijl de Alg. Emigratie Cen
trale, waarin o.a. vertegenwoordigd 't
NVV, het Kon. Ned. Landbouw Co
mité en het Herv. Emigratie Comité,
als derde centrale sedert enige tijd
ook als officiëel aanmeldingsorgaan in
de provincie is gestart.
De Kath. Centrale Emigratie Stich
ting in Den Haag behartigt de belan
gen van de emigrant in het alge
meen; zij heeft contacten met de
rijksoverheid, met de ambassades en
andere instanties; zij voorziet de emi
gratiebureaux in de provincie van het
voorlichtingsmateriaal; zij verleent
haar bemiddeling bij moeilijke geval
len; zij voorziet de emigrantensche
pen van boordgeestelijken; zij doet
nazorg in de immigratielanden; zij
(Advertentie^
YTl1*if*|. Krabben en peuteren
maakt de kwaal steeds
geeft
enz.
IN BRABANTSE DIOCESEN
nauwe samenwerking met deze
Kath. Centrale Emigratie Stich
ting werken in Noordbrabant de emi
gratiebureaux van de maatschappe
lijke organisaties.
Voor de agrariërs is dat de emigra
tie-dienst van de Noordbrabantse
Chr. Boerenbond, Spoorlaan 50, Til
burg, die zitdagen houdt in Tilburg,
Roosendaal, Hulst, Nijmegen, Uden en
Helmond.
Voor de arbeiders de emigratie-
dienst van de KAB, St. Annaplein 21,
Tilburg, die tevens zitdagen verzorgt
in Eindhoven, Den Bosch, Oss, Hel
mond, en Nijmegen; en de KAB, Dr
van Mierlostraat 37, Breda, met zit
dagen in Breda, Roosendaal, Bergen
op Zoom en Steenbergen.
De middenstanders kunnen terecht
in Den Bosch, Luijbenstraat 50 en te
Breda, Ginnekenweg 125.
Al deze bureaux verzorgen de aan
melding, de dossiervorming, de alge
hele voorlichting voor een ieder, lid
of geen lid van de betrokken organi
saties, die zich bij haar vervoegt. Bo
vendien organiseren deze bureaux
emigratievoorbereidingscursussen,
waar onderricht wordt gegeven in En
gels, godsdienst, land en volk, me
dische voorlichting, enz. Het is duide
lijk zonder meer, dat voor de katho
lieke adspirant-emigrant deze emigra-
tie-bureaux de aangewezen weg zijn
om zich aan te melden, voor te laten
lichten en zich op de emigratie voor
te bereiden.
Een rasecht Amsterdams „piere
ment" heeft de hoofdstad verlaten op
reis naar het door de watersnood ge
troffen eiland Schouwen-Duiveland,
dat door Amsterdam is geadopteerd.
Als onderdeel van deze hulpverlening
zal het draaiorgel een week lang
een tournée over het eiland maken en
alle plaatsen, die droog zijn. aan
doen. Het muziekinstrument zal voor
de nodige verstrooiing op het eiland
zorgen.
Het programma voor de excursie
is vastgesteld in overleg met de
Zeeuwse Volksuniversiteit.
Zaterdagochtend is te Gent de 8ste
internationale Jaarbeurs geopend door
de ministerpresident van Houtte.
De voorzitter van het Jaarbeursbe-
stuur ,de heer Morraye, vroeg de be
windsleden de werkzaamheden aan de
Gentse haven en die voor de verbre
ding van het kanaal Gent-Terneuzen
te doen bespoedigen. Tot besluit
wenste hij, dat de oplossing van de
drie nationale havenproblemen afzon
derlijk zou worden nagestreefd, in ge
val "de Belgisch-Nederlandse onder
handelingen in een onmiddellijke toe
komst niet tot gunstige resultaten zou
den leiden.
erger. De helder vloeibare
D.D.D. dringt diep in de
poriën door, zuivert, ontsmet en geneest
de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
vaneensplijten. Wat zullen we
in naam van Thalia en Melpo
mene weer gaan beleven?
£)E toneelpodia en toneelrequi-
sieten staan gereed, de voet
lichten zijn gecontroleerd, de
toneelknechten houden 't koord
in handen, om het doek te laten
De Schatkist nam van de parti
culiere belegger geen geld voor
belegging in schatkistpapier meer
aan. Integendeel, al het kortlopen
de boezem van „De Li
nie" onenigheid over de vraag,
of men het weekblad zal omvor
men tot wat wel eens genoemd
wordt „een gezellig familieblad"
of dat men het karakter van opinie
blad sterker zal benadrukken.
Rondom dit meningsverschil heeft
een zegsman van het socialistische
„Paroolechter een hele roman ge
dicht. Hij stelt het voor alsof neo-
fascistische machten een greep zou
den willen doen naar het blad. Je
zuïtische intriges zouden een rol
spelen. En speciaal Pater van Ges
tel, wonend in Rome, wordt een
kwade rol toebedeeld als bevor
deraar van de neo-fascistische in
vloed. Dit nu is al een bizonder
kwaadaardige insinuatie. Pater van
Gestel was in Limburg een der lei
ders van het verzet. Hij heeft het
met vier jaar Dachau moeten be
kopen. En nu wordt zijn reputatie
aldus besmeurd! De Volkskrant
spreekt openlijk de beschuldiging
uit, dat de zegsman van het socia
listische blad moet zijn de tech
nische hoofdredacteur van het
blad, de heer Verbiest, die inder
tijd achtereenvolgens Spaarnestad
en Telegraaf ook met veel publi-
catielawaai verliet en die ambte
naar van Economische Zaken
zijnde als Mercator allerlei amb
telijk cijfermateriaal in zijn artike
len verwerkte. Hoe dit zij: een
fraai staaltje van journalistiek is
deze publicatie in „Het Parool"
niet!
J-JONDERD JAAR KROMSTAF
betekent ook honderd jaar
Evangelische Maatschappij, een
kind van de Aprilstorm. Die E.M. is
lange tijd een vergaarbekken ge
weest van al wat tegen „Rome"
wenste te strijden. Vaak met be
hulp van renegaten verzamelde
men allerlei onberaden uitlatingen
en schandaaltjes uit de katholieke
hoek, signaleerde men overal en
altijd het .Roomse gevaar". Het
was vaak een zeer onverkwikkelij
ke strijd .die nu gelukkig geluwd
is. De E.M. laat nu oecunemische
klanken horen en wil het gesprek
tussen Rome en de Reformatie be
vorderen. Zo betekent ook deze vie
ring een gelukkige wijziging in de
verhoudingen. Al blijft de E.M.
nog steeds bezorgd omtrent „be
dreigingen van de geestelijke vrij-
gesprek hier wel verdere verhel
heid door het katholicisme". La
ten we hopen, dat het voortgaand
dering zal brengen.
(Advertentie)
Er zijn zoals ieder jaar mooie be«
loften afgelegd. Ieder hoopt artistieke
verantwoordelijkheid te kunnen kop
pelen aan een ruime publieke belang
stelling. Klassiek en modern, drama
en blijspel zullen worden voorgeleid.
De beste voornemens zijn echter
niet voldoende om succes te verzeke
ren. Het publiek kan zeer onver
wacht reageren. Zelfs geroutineerde
toneellieden kunnen zich daarin ver
gissen. Het is bijna altijd min of meer
gokken. Het thans in de historie bij
gezette Amsterdams Toneelgezelschap
heeft dat in de laatste jaren al zeer
voldingend bewezen. Van Dalsum en
Defresne zijn toch zeker groten en
gerenommeerden in de Nederlandse
toneelwereld. Zij slaagden er echter
niet meer in een repertoire op te bou
wen. dat constant grote scharen naar
Thalia's tempel trok. Menige misluk
king moesten ze boeken.
De Nederlandse Comedie, die onder
leiding van Johan de Meester en Guus
Oster zulke opmerkelijke successen
wist te behalen, is troonopvolger ge
worden in de Amsterdamse Stads
schouwburg. Het gezelschap heeft zich
nu de onmogelijk lange naam „Stich
ting Amsterdams Toneelgezelschap
Nederlandse Comedie" aangemeten. In
het spraakgebruik zal het wel Neder
landse Comedie blijven. Behalve de
beide genoemden zit ook Hans Bentz
van den Berg in de directie. In het
tableau de la troupe vindt men in
tussen ook een aantal spelers uit het
oude A.T.G. Vele namen in dit gezel
schap hebben een gerenommeerde
klank. Noemen we slechts zonder
anderen te kort te willen doen Ank
van der Moer, Mary Dresselhuys, El
len Vogel, Mevr. Royaards, Kitty
Janssen, Louis van Gasteren, John
Gobau, Guus Hermus, Paul Huf, Hans
Kaart, Joan Rammelts.
Na met een vlot zomerstukje te
zijn gestart, heeft dit gezelschap zijn
eerste grote artistieke daad gesteld
door de opvoering van „Het leven is
een droom" van de 17-eeuwse Spaan
se priester-dichter Calderon.
Het tweede nieuwe gezelschap, dat
zich dit seizoen presenteert is, merk
waardig genoeg ook al met een stuk
van Calderon begonnen, echter een
van zijn lichte comedies „De onzicht
bare dame". Het hierbedoeld gezel
schap, de Toneelgroep „Theater" heeft
zich onder het motto „cultuursprei
ding" in de Arnhemse Stadsschouw
burg gevestigd, een experiment, dat
voor de oorlog ook al eens is be
proefd. doch toen een mislukking leed.
We hopen dat Kees van Iersel, Robert
de Vries en J. M. Monning, tezamen
de directie van het gezelschap vor
mend, thans beter zullen slagen. De
heren hebben in ieder geval verschil
lende goede krachten weten aan te
trekken, waaronder de namen Hetty
Beck, Caro van Eijck, Jenny v. Maer-
lant, Johan Schmitz, Jacques Snoek
en Jo Sternheim. Min of meer nieuw
kunnen we noemen „De Toneelvere
niging", die echter ook de reeds be
staande naam „Het Nederlandse
Volkstoneel" draagt. Aug Defresne is
er een der directeuren van geworden
en hij nam ook een aantal spelers uit
het thans ontbonden A.T.G. mee. Het
is begonnen met de opvoering van 'n
stuk, dat jaren geleden groot succes
oogstte, Circus Knie.
A ls oude bekenden, zij het met ge-
wijzigde groepssamenstelling, mo
gen we begroeten De Haagse Comedie,
Het Rotterdams Toneel. De Rotter
damse Comedie en Het Vrije Toneel.
De Haagse Comedie onder leiding van
Cees Laseur en Paul Steenbergen met
tal van klinkende namen als Elisa
beth Andersen, Fie Carelsen, Willy
Haak. Myra Ward, Ida Wassermann,
Jan Retel, Louis Saalborn en Dick v.
Veen, is reeds begonnen met zich te
vertreden op het pad der lichte muze.
Het Rotterdams Toneel, waarvan Ko
Arnoldi weer directeur is, en dat
krachten telt als Magda Janssens, Kit
ty Knappert, Frits van Dijk en Jo
han Fiolet, start deze week met
Shakespeares Getemde Feeks, onder
regie van Van Dalsum als gastregis
seur.
De Rotterdamse Comedie, een niet-
gesubsidieerd gezelschap is begonnen
met het in het vorige seizoen reeds
succesrijk gebleken „Moord bij open
doek".
Het Vrije Toneel, eveneens niet ge
subsidieerd, de schepping van de on
vergetelijke Cor Ruys, heeft Bob de
Lange als artistiek leider weten te
winnen, ook een specialist in „het
vrolijke stuk". Het gezelschap zal zich
in October presenteren met een uit 't
Engels vertaald stuk „Graag of niet".
We zeiden reeds, dat Van Dalsum
als gastregisseur zal optreden bij het
Rotterdams Toneel. Hij zal dit ook
doen bij de Nederlandse Comedie,
Haagse Comedie en Theater.
Desluiten we dit korte overzicht met
een woord van piëteit tegenover
het verdwenen „Comedia", dat onder
wijlen Cor Hermus een eigen stijl
wist te vinden en een veelzins boeiend
repertoire opbouwde. Het zal in de
Nederlandse toneelgeschiedenis niet
vergeten worden.
Voor het overige: Faites vos jeux,
dames en heren! Wij wachten met
spanning af.
(Advertentie
ontsieren Uw gelaat. Ze verdwij
nen dikwijls in 24 uur.evenals
vuile poriën en vetwormpjes.door
het beroemde huidgeneesmiddel
'TER GELEGENHEID van de Ro-
de-Kruisweek, die in Denemar
ken werd gehouden, hadden de
organisatoren ook een ere-comité op
gericht om eens origineel te zijn.
Daarin kregen, behalve enkele vol
wassenen, die zich voor het Rode-
Kruis verdienstelijk haden gemaakt,
ook zitting de 19 maanden oude Yr-
sa Connie Christiansen en haar
broertje Leo. Het jongetje heeft zijn
zusje van de verdrinkingsdood gered
door haar met gevaar voor eigen le
ven uit het water te halen en net
zo lang kunstmatige ademhaling op
haar toe te passen tot er hulp kwam.
Ze zijn op het ogenblik het meest
populair in heel Denemarken.
Gouddelvers
■"TWINTIG DEENSE en veertig Duit
se studenten hadden bij gerucht
vernomen, dat ergens in de buurt
van Lapland goud was te vinden. In
hun zomervacantie maakten ze er
werk van, maar teleurgesteld is de
groep teruggekeerd.
Ze hebben gespit en gewroet, dat
de stukken er afvlogen, maar goud,
ho maar. Tenslotte weraen ze ge
dwongen de terugweg te aanvaarden,
daar de enorme bergen levensmidde
len op raakte.
Juist toen ze de bewoonde wereld
naderden vond de leider van de ex
peditie een verloren dubbeltje. Hij
smeet het met een woeste kreet zo
ver mogelijk uit de buurt.
Onbevreesd
£jIEREN IN reservaten behoeven
niet te worden beschermd te
gen laagvliegende vliegtuigen.
Het is onzin om piloten te verbie
den boven zulke plaatsen laag te
vliegen, meent een geleerde knaap.
Onderzoekingen hebben aange
toond, dat olifanten .30 meter weg
hollen en zebra's 300 meter, maar
rail deze laatste is het aanstellerij.
Krokodillen lachten hoorbaar bij
't passeren van een laagvliegende
machine.
De geleerden zijn het er echter
over eens, dat de dieren wel alle
maal bang zijn van auto's. Behalve
giraffes dan weer, want die trek
ken zich van niets en niemand iets
aan.
Olifant
DEN OLIFANT is weer niet bang
van leeuwen. Toen drie van deze
lieve dieren ontsnapten uit de
dierentuin van Cape Town, lieten de
bewakers een olifant los, die onver
vaard achter de leeuwen ging jagen.
De leeuwen wisten niet hoe hard ze
moesten lopen om weer terug in hun
kooien te komen.
Toen ging evenwel de olifant aan
de haal en dat had hij niet moeten
doen. Het zou zo mooi geweest zijn.
Bescheiden
Wedstrijd
r\E TWAALF snelste kellners van
Rome zouden een wedstrijd
houden. Op een dienblad droe
gen zij een flesje bier en een
drinkglas. Daarmee moesten ze en
kele straten der binnenstad zo
vlug mogelijk door wandelen.
Slechts twee van hen bereikten het
doel. Zeven kellners gaven de
strijd op wegens de warmte, drie
lieten het glas of de fles vallen,
één der aankomenden bleek met
voor de wedstrijd te zijn ingeschre
ven en de twaalfde, die winnaar
had kunnen worden, werd gedis-
qualificeerd omdat hij het flesje
onderweg leeg had gedronken.
Verbaal
1V/IEVROUW ALDEN GANNET uit
Dallas in Texas vond wegens het
ongeoorloofd parkeren een bil
jetje op de voorruit van haar wagen-
Onmiddellijk toog zij naar het poli
tiebureau en betaalde de boete van
10 dollarcenten, die op dit lichte ver
grijp staat.
De commissaris van politie gaf
haar een liter olie cadeau, een sleu
teltasje en een asbak. Vervolgens gaf
hij haar een fles eau de Cologne, een
bloemenruiker, een electrische zak
lamp, een bus met 5 pond bonbons,
drie paar nylonkousen, een leesboek,
een tablet chocolade en een bon van
een schoonmaakbedrijf, dat gratis
haar huis zou komen „doen".
De commissaris verklaarde, dat dB
olie, de sleuteltas en een asbak wor
den aangeboden aan elke automobi
list van buiten, die de stad bezoekt.
De rest werd geschonken door fir
ma's uit Dallas, omdat mevrouw
Gannet de duizendste eerlijke ver-
keerszondares was.
Feest
LEN DOOR het personeel van een
verpakkingsfirma in Boston ge
organiseerde picnic voor kinde
ren uit een rusthuis dreigde op het
laatste moment door de grote hitte
in het honderd te lopen. De direc
teur van de firma bracht direct maar
liefst 19 grote koelwagens in het ge
weer, die op de plaats van de picnic
in een cirkel werden opgesteld. Daar
na werden de deuren van deze wa
gens wijd geopend. Binnen tien mi
nuten daalde de temperatuur toen
van 95 tot 78 graden Fahrenheit.
Heerlijk Amerikaans, zult u zeg
gen. Inderdaad: hier bij ons zou voor
een dergelijke stunt natuurlijk eerst
een „Noodwet Buitengewone Om
standigheden" moeten worden aan
genomen!
Zweepslagen
TN 1952 ZIJN in de Unie van Zuid-
Afrika aan misdadigers 50.077
zweepslagen toegediend, heeft de
minister van Justitie, C. C. Swart,
in het parlement verklaard. Hij voeg
de hieraan toe, dat dit aantal vier
maal zo groot was als in 1940, toen
12.070 zweepslagen toegediend wer
den.
Deze lijfstraf blijkt echter weinig
afschrikwekkend op de misdaad te
J7EN DIEF in Keymer heeft verba- werken, zei hij. Volgens het verslag
commissie voor de Zuid
zing gezaaid met zijn optreden
tydens een inbraak in een club
huis van cricket-spelers. Er was van
alles te halen in dat clubhuis, daar
niet van. Maar de inbreker nam
slechts het slot van de deur mee.
Bang voor inbrekers thuis, denkt de
politie.
Mientje
van de
Afrikaanse politie is het aantal zwar-
re misdaden in de periode 1947-1952
bijna verdubbeld. Terwijl de bevol
king in die jaren slechts 18 procent
toenam.
Chaufferen leren
pEN INWONER van Indianapolis
bracht zijn vrouw naar het kerk
hof, van mening, dat dit de meest
PEN HUPSE boerendochter uit Rös- veilige plaats was om haar te leren
leinsdorf in Duitsland zat Mien- chaufferen.
tje-de-koe te melken, toen Mien
tje plotseling onwel werd. Ze sper
de de bek open, waaruit een lange
vuurstraal spoot, gevolgd door dichte
rookwolken. Mientje had namelijk
hooi gegeten, waarin een tijdens ma
noeuvres door Amerikaanse soldaten
verloren rookbom verborgen zat. Zo
doende.
Eilaas: de leerlinge ligt nu in het
ziekenhuis, met gebroken ribben, ar
men en benen. Terwijl de „leraar"
thuis zit te puzzlen, hoe men op een
stille plek als een begraafplaats „te-
samen en in vereniging" de macht
over het stuur kan verliezen. En dan
uitgerekend tegen een zes meter ho
ge grafsteen tot „diggelen" komt
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1953.
HILVERSUM I 402 METER. NCRV
7.00 Nws; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.45
Een woord voor de dag; 8.00 Nws en
weerber.; 8.18 Gewijde muziek; 8.45 Gram.
9.00 Voor de zieken; 9.30 Voor de vrouw;
9.35 Gram.; 10.30 Morgendienst.. 11.00
Gram.; 12.00 Pianorecital; 12.30 Land- en
tuinbouwmeded.; 12.33 Gram.; 12.59 Klok
gelui; 13.00 Nws; 13.15 Prot. Interkerk.
Thuisfront; 13.20 Amusementsmuziek;
13.50 Boris Godounov, opera (3e en 4e
acte); 16.00 Voor de jeugd; 17.20 Orgel
spel; 17.50 Militaire reportage; 16.00 Te
nor en piano; 18.30 Spectrum van het
Chr. Organisatie- en Verenigingsleven;
18.45 Gram.; 19.00 Nws en weerber.; 19.10
Boekbespreking; 19.25 Gram.; 19.30 Bui-
tenl. overzicht; 19.50 Gram.; 20.00 Radio
krant; 20.20 Evangelisatie-avond; 21.30
Gram.; 21.45 Hammondorgel; 22.00 In 't
land van de Mau Mau, reportage; 22.10
Kamerkoor; 22.38 Gram.; 22.45 Avond-
overdenking; 23.00 Nws en SOS-Ber.;
23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 METER. VARA:
7.00 Nws; 7.13 Gram.; 8.00 Nws; 8.18
Gram.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.00
Gymn. voor de vrouw; 9.10 Gram.; 9.35
Waterstanden; 9.40 Orgelspel. VPRO:
10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor
de vrouw; 11.00 Gram.; 12.00 Hawaiian-
HILAIRE BELLOC
25)
De kist was open, natuurlijk,
er was nooit wat afgeslo
ten in dat huis. Bovenop lag een pa
let met ingedroogde verf, stijf gewor
den penselen en een half dozijn verf-
tuben, die in de olop van de tijd hard
geworden waren. Daaronder lag een
gele krant van meer dan tien jaar
°ud, een vierkant pak en daaronder
nóg een vierkant pak van dezelfde
grootte. Ze keek eerst in het boven
ste en nam het papier eraf. Ze hèd
het gevonden!
Een doek beschermde het. Ze nam
die doek eraf en zag, wat ze zocht.
Daar was het, onmiskenbaar, juist,
wat de schets, die ze in het al ver
dwijnende licht, voor het venster
hield, haar had doen verwachten. Daar
was het Oog en de belachelijke rode
en gele strepen en de gekke vrucht,
allemaal in het witte lijstje.
Nu ze het had, werd ze ineens
bang. Ze liet ai de oude papieren in
de kist, wikkelde het doek eromheen
en ging op haar tenen de krakende
oude trappen af. Maar ze had zulke
voorzorgen niet hoeven te nemen. Ze
was tenslotte aan haar gewone werk
muziek; 12.30 Land- en tuinbouwmeded.;
12.33 Voor het platteland; 12.38 Gram.';
13.00 Nws; 13.15 Tentoonstellingsagenda'
13.18 Instr. kwintet; 13.45 Gram.; 14.00
De weg omhoog, causerie; 14.15 Omroep
orkest; 15.00 Voor de kinderen;1 16.00
Kamermuz. 16.10. Voor de jeugd* 1645
Voor de zieken; 17.15. Gramof'. 17.50
Regeringsuitzending Mr. w. G. A.
Meester; De Nederlandse Rijn-
vaarder, vrachtvaarder van West-Europa:
18.00 Nws. en comm.; 18.20 Act.; 19.30
R.V.U.Dr H. Groot: „Waarheid en ver
dichtsels over de sterren"; VARA: 20.00
Nws.; 20.05 Parlementair overz.; 20.15
Lichte muz.; 20.40 „De sterken voor de
zwakken1'; 20.50 „Ontmoeting op de Bren
ner", hoorspel; 21.30 Gram.; 21.40 Joods
progr.; 22.00 Lichte muz.: 22 25 „Cultuur
en aardappelen", caus.; 22.40 Koorconc.;
23.0 Nws.; 23.15 Soc. nws. in Esperanto;
23.20-24.00 Gram.
BRUSSEL. VLAAMS, 324 meter: 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Koorzang;
13.00 Nws.; 13,15 Gram.; 14.00 Symph. ork.;
15.00 Gram.; 15.30 Symph. ork.; 16.00
Gram.; 16.15 Gevar. muz.; 17.00 Nws.; 17.10
Gram.; 17.50 Boekbespr.; 18.00 Vlaams
progr.; 18.30 Voor de sold.; 19.00 Nws.;
19.40 Gram.; 20.00 Hoorspel: 21.00 Gram.;
21.30 Operettemuz.; 22.00 Nws.; 22.15 Ka
mermuz.; 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL. FRANS, 484 meter: 12.10
Gram.; 13.00 Nws.; 13.10, 14.00, 15.00 en
16.00 Gram.; 17.00 Nws.; 17.15 Dansmuz.;
18.00 Voor de sold.; 18.30 Omr. koor; 19.05
Omr. ork.; 19.40 Gram.; 19.45 Nws.; 20.00
Groot symph. ork. en solist; 21.30 Gram.;
22.00 Nws.; 22.10 Jazzmuz.; 22.50 Nws.
Het schemerde al en het was, door de
tuinen, maar een stapje naar het dorp.
Het pakje was klein en je kon het
makkelijk onder je jas verbergen.
Monsieur Caen had in „Het Wapen
van Delgairn" een auto gehuurd en hij
had een paar uur in de ruines van de
Rayton Abdij doorgebracht. Hij inte
resseerde zich voor zulke dingen. Toen
hij terugkwam, was hij in opgewekte
stemming en het deed hem genoegen
(al was hij er niet opgewonden over)
dat de jongedame, waarmee hij ken
nis gemaakt had, zeker klein vierkant
pakje voor hem had. Haar zuster had
het gebracht, maar ze kon niet wach
ten. Hij knikte, opgewekt genoeg.
„Het is al donker", zei hij en hij
schudde neen met zijn hoofd. „Ik
moet eerst eten en dan zal ik het be
kijken. Maar ik kan het pas goed zien
bij daglicht. Olieverf kan je niet be
oordelen in kunstlicht."
Weer schudde hij zijn hoofd.
„Maar mijn zuster kan niet wachten,
ze moet dadelijk terug naar huis", zei
de ongelukkige medeplichtige, die niet
wist, wat nu.
„In alle geval moet ik eerst eten",
zei de Heer Caen op besliste toon. „En
dan is het te donker. Ik wacht op dag
licht. Geef maar aan mij, ik zal het
zetten in mijn kamer. Morgen kijk ik
ernaar en bestudeer en dan geef ik
het terug. Maar wacht, ik moet beta
len, wat ik beloof, niet waar?" En hij
glimlachte vriendelijk en gaf het pak
bankbiljetten aan het meisje.
Hij was naar de gedekte tafel ge
gaan, maar nog voor hij zich neer
zette, moest hij even kijken om er ze
ker van te zijn, dat hij had, wat hij
zocht, al was hij er dan ook wel zeker
van, dat hij met zulke eenvoudige
mensen te doen had. Maar juist, toen
hij keek, kwam een jonge schilder, die
net die middag naar het hotel was ge
komen, en, zolang er daglicht was, ge
schilderd had, de eetzaal binnen en
boog voor hem.
Zij zouden wel samen moeten eten,
meende hij en de Heer Caen was het
hoffelijk met hem eens.
Zij aten rustig samen, maar M. Caen
zat er een beetje over te mopperen, dat
het hotel geen telefoon had. Hij zei
zelfs, dat een hotel een telefoon moest
hebben. De hotelier kwam erbij en zei,
dat het hem erg speet, maar er was
geen telefoon dichter bij dan die in
het hotel bij het station en dat was
op drie mijl afstand, tenzij ze in het
Hoge Huis zouden vragen om daar te
mogen opbellen, maar hij zou dat
niet graag doen.
Neen, zei M. Caen, dat was ook niet
nodig. Na de koffie zou hij de auto ne
men naar het station en daar opbel
len. Maar wacht, hoe ver was het ook
weer? Drie mijl? O, dat was een aar
dige wandeling en de jonge Schilder
bood beleefd aan, hem te vergezellen.
Zo gingen ze samen uit. Terwijl zijn
vriend zijn hoed en jas haalde, had
Monsieur Caen de tegenwoordigheid
van geest het kleine doek onder de
grote cape te verbergen, waarin hij
zich gehuld had. Dan gingen de twee
uit door de mooie zomeravond.
Toen ze het kleine hotel tegenover
het station bereikten ging de Heer
Caen telefoneren en zijn jonge vriend
gebruikte de tijd om wat te drinken.
De Heer Caen kwam uit de telefoon
cel met een bedrukt gezicht.
„Het is erg!" zei hij en hij schudde
met zijn hoofd. „Wil u iets voor mii
doen?"
„Met het grootste plezier", zei de
jonge man. „Als ik het kan, heel
graag."
„Wil u dan aan de hotelier in North
Merton zeggen, dat ik vanavond plot
seling weg moest, maar dat ik morgen
herkom, ik herkom morgen, vlug
vroeg, hè?"
„Het spijt me dat u weggaat", zei
de Schilder, „maar ik zal de bood
schap doen. 't Was toch geen slecht
nieuws, dat u kreeg?"
„O neen, dat niet, maar een spoed
zaak", antwoordde de Heer Caen weer
met een bedrukt gezicht. „Ik zal gaan
en een trein zoeken. Er zal wel zijn
een trein vanavond
„Uitstekend goede nacht", zei de
jonge Schilder en hij gaf de Frans
man hartelijk de hand en ging dan
terug naar de bar.
Monsieur Caen ging door het don
ker de straat over naar het station.
Door een van die toevalligheden, die
in het leven van mensen met strate
gische aanleg erg veel voorkomen,
moest er een trein voor Winchester
binnenkomen een minuut of vier, na
dat de Heer Caen in het station kwam.
Hij nam een kaartje eerste klas naar i
die oude stad en klom, toen de trein j
binnenkwam met een beetje moei
te, omdat hij dat schilderij nog altijd
onder zijn cape had in een lege
coupé, waar hij zich veilig voelde, met
niets, dat zijn gemoed belastte.
Juist toen de trein aanzette om snel
het station te veriaten, ging de deur
van het rijtuig open en de trein
ging jui'st voorbij de laatste lichten van
het perron sprong de jonge Schilder
de coupé binnen.
Hij lachte hartelijk, liet zich in zijn
hoek neervallen, en terwijl zijn ogen
schitterden van de pret, zei hij tot
Monsieur Caen: „Die heb ik ook maar
nèt gehaald!"
En zo zaten ze weer bijeen.
HOOFDSTUK XII
Zoals twee geniale veldheren in
eikaars nabijheid opererend, elk het
vermoeden hebben, dat de ander niet
ver af is, zo waren ook die meesters
van handelsstrategie. Monsieur Caen
en Signor Alessandria die mooie
zomeravond in North Merton dicht bij
elkaar geweest; want juist toen Mon-'
sieur Caen in „het Wapen van Del
gairn" onderhandelde, om het schilde
rij te zien te krijgen, reed Signor Ales-
sendria, na een telefoontje van zijn
vriendelijke gastheer. Delgairn, met
zijn wagen de oprijlaan van North
Merton House op om de jonge edelman
te bezoeken, Juist toen Millie over het
voorstel stond te denken, werd de deur
van het landhuis voor Signor Alessan
dria geopend door de geniale, gewilli
ge Plaatsvervanger, die, hoewel een
atheist (jammer genoeg), plotseling
God dankte voor de snelheid, waarmee
zijn plannen zich begonnen te ontwik
kelen.
De jonge Delgairn had die instinc
tieve hekel aan vreemdelingen (be
halve natuurlijk aan Duitsers, Ameri
kanen en misschien aan Hollanders
ik zou er nog bij moeten voegen.
Zweden, Noren en wat dat betreft ook
Denen), die natuurlijk en onvermijde
lijk is bij alle gezonde jongemannen,
die de voorrechten van een opvoeding
in een van onze beroemde Latijnse
scholen gehad hebben. Of hij van de
vreemdelingen het meest hekel had
aan Fransen, Italianen of Spanjaarden
(om van Belgen maar te zwijgen!) had
hij u niet kunnen vertellen om de
doodeenvoudige reden, dat hij daar
geen onderscheid tussen kende.
Toch ontving hij Signor Alessan
dria met een hoffelijkheid, die zich tot
vriendelijkheid ontwikkelde, toen hij
bemerkte, dat deze zwartharige en
welverzorgde heer, die een sterke en
besliste gelaatsuitdrukking had zo
als hij dikwijls genoeg in Engeland had
gezien vloeiend Engels sprak. Dat
was natuurlijk voor een Maltezer, die
trouw is aan het Britse Rijk, en, zoal
niet binnen de grenzen daarvan gebo
ren. toch in alle geval later onder de
vlag van Vrijheid is opgevoed.
Maar de jonge Delgairn die de brief
van zijn bezoeker in het Italiaans had
ontvangen, had een dergelijke beheer
sing van de taal van Shakespeare (en
van hemzelf) bij zijn bezoeker niet
verwacht. Hij aarzelde eerst een
ogenblik, of hij die voorname vreem
deling niet iets zou kunnen aanbieden,
omdat hij niet wist, wat die voorname
vreemdeling wel zou drinken. Hij was
blij, toen hij hoorde, dat die voor
name vreemdeling heel graag een
whiskey-soda zou nemen. En meer en
meer gaf de jonge Delgairn in zijn
hart toe, dat er toch wel wat te zeg
gen is voor zulke vreemdelingen, die
een uitzondering op de regel vormen
en terwijl ze zo zaten te drinken,
praatte de voorname vreemdeling op
een zo prettige en toch ook besliste
wijze over het landschap, waar hij
doorgereden was, over de mooie ol
menlaan, de onbeschrijfelijke bekoring
van het Engelse platteland en van
oude Engelse landhuizen zoals dit, dat
zijn gastheer er bijna warm onder
werd.
„Mag ik u misschien een paar din
gen laten zien. Signor Alessandria?"
zei hij. „Ik denk. dat u eerst iets zou
willen zien van Bourrot, maar het
sch'lderij heb ik, ongelukkigerwijze
verkocht, zoals u weet." Hij trachtte
ernstig te kijken, toen hij dat zei,
maar het was een gemelijk gezicht, dat
hij trok.
Wordt vervolgd.