fPagblad M c Stem
Inkrimping van
staaisuitgaven
Stoet van millioenen bloemen trok
door St. Niklaas
4-voudige werking
CKefarme 4'
L Veedieven J
Sportvliegers uit heel Nederland
naar Bergen op Zoom
Herkennings-opdracht boven de stad
RADIO
Wat een Wonderlijke Wereld
een
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 5 AUGUSTUS 195ü
3
Misdadig
JAARLIJKSE ZOMER-CAVALCADE
Veel Zeeuwsch-Vlamingen
hoofdstad van Waesland
in
Voorspellingen
Het Centraal Planbureau is weer
aan het profeteren geweest.
Het verwacht, dat we voor de rest
van het jaar gemiddeld minder
werklozen (113.000) zullen hebben
dan het vorig jaar (138.000). Een
overschot op de betalingsbalans
van 1800 millioen, zoals in 1952,
zullen we niet kunnen kweken,
maar toch wel een van 570 mil
lioen. Wat ook geen peulschil is.
Het consumptiepeil komt wat ho
ger te liggen (van 100.2 tot 103.9),
maar het Rijk zal een financie
ringstekort krijgen van ongeveer
700 millioen, terwijl we het vorig
jaar een overschot hadden van 760
millioen. We moeten echter de
ramp niet uitvlakken, welker scha
de wordt geschat op 1100 millioen
gulden. Over één ding is het Plan
bureau intussen zeer beslist be
zorgd, namelijk over de investerin
gen. 1952 toont een daling ten op
zichte van 1951 met ruim 10 pro
cent, wat op de duur ongewenste
gevolgen voor de werkgelegenheid
zal hebben. De regering is op dit
punt diligent, zegt het Centraal
Planbureau, en het verwijst naar de
voorgestelde fiscale maatregelen.
Maatregelen echter, waaraan nog
wel heel wat veranderd zal moeten
worden, willen ze werkelijk de in
vesteringsmogelijkheid op afdoende
wijze verruimen.
Hoe bonter, hoe liever
OP VRIJDAG 28 AUGUSTUS
Paul de Waart
hoofdredacteur
U. K. D.
V.V.V. looft bronzen
krab uit
PUROL
Carnaval
jyjen weet het vaak
te vertellen:
Nederland is niet meer het ei
land van goedkoopte. Dit bericht
alleen reeds brengt op de duur
schade toe aan het vreemdelingen-
bezoek. Mischien nog niet in 1953,
maar wel in 1954.
Nu is het nog niet nodig, dat er
prijsverlagingen komen, maar wel,
dat allerlei drang wegvalt, die van-
al fabrikant tot winkelier dringt
naar prijsverhoging.
Het eerst wat nodig is zijn be
lastingverlagingen. Ze zijn op komst
Wat de regering voorstelt bevre
digt niemand en dus zal er wel
meer komen.
De regering kan alleen de moed
hebben flink het mes in het belas
tingsysteem te zetter,, indien ze
uitgaven weet te verminderen. De
.Koreaanse vrede" die op komst is,
de mening, dat Rusland de eerste
jaren nog geen oorlog zal begin
nen, wettigt het recht om de „oor
logsvoorbereidingen" in een rusti
ger tempo te doen en in zich wil
dit zeggen: minder opgeschroefde
uitgaven. Natuurlijk, zo lang de or
ganisatie van ons leger nog in gang
is, zal er van redelijke bezuinigin
gen nog geen sprake zijn. Maar
met een beetje aandrang uit de
Staten Generaal zal er zeker wel
wat zijn te bereiken. In allen ge
valle raakt de Korea-expeditie op
zijn eind. de terugkerende vrijwil
ligers zullen niet meer worden
aangevuld en de expeditie in eigen
land kan worden stopgezet.
Uen andere bezuiniging, die op
komst is, betreft de voorziening
van uit een staatsbureau, de voe
der- en industriegranen, waarvan
de handel geheel is vrijgegeven. Al
leen moet er nog 55 cent per 100 ki
lo betaald worden om de onkosten
van het bestaande apparaat te be
talen. Daar de handel in tarwe (be
stemd dus voor de onmiddellijke
menselijke consumptie) niet is vrij
gegeven, maar nog in handen van
dit bureau, de V.I.B. blijft, zal van
een vlugge opheffing van dit bureau
nog niet dadelijk sprake zijn. Maar
tijdelijke ambtenaren zal men niet
meer behoeven aan te trekken en
de oorspronkelijke contract-ambte
naren (voor zover die rechten heb
ben op vaste aanstellingen) kun
nen naar andere staatsbureaux
worden overgeheveld. Maar ook
hier zal (evenals in 1922) een in
grijpen van de Staten Generaal wel
nodig zijn om tot een vervlugde
liquidatie te komen. Nu men in re
geringskringen de nieuwe tijd ziet
komen, wordt er ook sterk overwo
gen om het subsidie-stelsel op
hroodgraan en melk af te schaffen.
Een onmiddellijk gevolg zal zijn
(een krantenbericht maakt het al
duidelijk) dat de brood- en melk
prijs zal worden verhoogd.
Daarmee wordt ook de staatsbe
moeienis met dit administratieve
werk ingekrompen (van inningen
en uitbetaling aan anderen is dan
geen sprake meer) en ook hier zal
men door vereenvoudiging en in
krimping tot bezuiniging kunnen
komen. Wij zijn benieuwd of de
Staten-Generaal vat, tegenwoordig
met eenzelfde geest bezield zijn als
die van 19191923: een nauw toe
zicht op de Staatsbegroting.
YT/ant, natuurlijk, verwacht ieder,
I dat de geleidelijke inkrimping
der staatsbemoeienis zich ook zal to
nen in een inkrimping der staatsuit-
I gaven. Zo zal het ook gaan met het
I meer vrij worden van de loonvor-
I ming. Vanzelfsprekend is men zo-
I ver nog niet. Er is alleen een eis
I van de verenigde werkgeversver-
I enigingen. Die hebben de regering
I geschreven, dat het tijd wordt het
4 loon te laten bepalen door de werk
gevers, werknemers in hun vak-
groepen. En, voorzover er algemene
J lijnen te trekken zijn, dit te laten
gebeuren door de Sociaal-Economi-
i sche Raad. Ook hier is men zover
nog niet, dat dit binnenkort staat
te gebeuren. Maar er is toch weer
- een dwingende stap gezet om dit te
bereiken en dus de Staatsbemoeie-
J nis in te krimpen. Binnen een jaar
I mischien, een inkrimping van
1 Staatsadministratie en dus een in-
V krimping van Staatsuitgaven. Al
1 zal men ook hier niet met onmid-
I dellijk zichtbare (spectaculaire) cij
fers de verlagingen kunnen waar-
li nemen of aantonen, binnen twee
I drie jaar, zal het resultaat wel
t zichtbaar zijn. En juist deze, voor-
lopig geleidelijke inkrimping zal
voorkomen, dat honderden, nu in
staatsdienst werkzame persoonlijk
heden, ontslagen worden „wegens
opheffing van dienst-tak".
Het enige dat verwacht kan wor
den is, dat de Staatsambtenarij
van af 1953 niet meer wordt aange
vuld met nieuwe krachten!
B. o. Z. IR- J-
Tn de laatste uren vóór het afslui
ten van de wapenstilstand, be
gonnen de Noordelijken nog een
hevig bombardement van de ge
allieerde stellingen. Waarom? Er
valt geen enkele reden te beden
ken, welke dit losbranden van de
laatste schoten motiveert. Tenzij
het pleizier in het lawaai van
barstende granaten. Dat was dan
toch echter een misdadig pleizier,
want er vielen nu volkomen nut
teloos nog doden en gewonden. Ook
Nederlanders waren erbij. Het lijst
je stond in de krant. De laatste ge
sneuvelde soldaat was een Ameri
kaan. Hij viel precies 1 uur en 20
minuten vóór de hoornblazers het
„Staakt het vuren" afkondigden.
Wat zullen die mannen al ge
droomd hebben van terugkeer naar
het vaderland, van vrouw en fami
lie. Daar konden ze nu toch wel op
rekenen.... Maar neen. Een Noord-
Koreaans officier vond, dat je ka
nonnen zo lang mogelijk moet la
ten schieten. Wat een mentaliteit!
^ONDAG IN ST. NIKLAAS.... zon over St. Niklaas. De hoofdstad van „het
soete Waesland" is op de eerste Zondag in Augustus veel meer dan de
voornaamste stede van dit stukje Oost-Vlaamse Vlaanderen, méér dan de
winkelstad met het grootste marktplein, dat België kent. Dat is de dag van
de beroemde Zomercavalcade, de dag van bloemen, kleur, leven, vrolijkheid
en overstelpende drukte.
De „Bloemcnstoet" trekt door de straten.
P\E welgedane gendarmen hebben
het enorme verkeer stevig in de
hand. Op alle hoeken staan ze, en
geen wagen komt in de straten waar
de cavalcade zal passeren. De overige
straten staan stampvol. De opgepoet
ste politiemannen zijn in gezelschap
van geüniformeerde lieden, die bon
netjes verkopen aan de automobilis
ten. voor het parkeren. „Onder be
waking" staat er op. Maar de bewa
kers schijnen alleen bewijsjes te ver
kopen.
Zet de Vlaming toch al graag z'n
stoel buiten op straat als het mooi
weer is, nu is er aanleiding om alle
beschikbare zitmeubelen op de trot
toirs te slepen. En wie geen stoel of
bank heeft, zoekt vast een riante
staanplaats op. om straks geen bloem
te missen, als de stoet voorbij trekt.
Eén van de kenmerken van de St.
Niklaasse „Bloemen- en Reklaam-
stoet" is dat ze op tijd begint. Langs
de straten staan honderden en hon
derden Nederlanders, vanzelfsprekend
bijna allemaal Zeeuwsch-Vlamingen.
die St. Niklaas bijna als hun „eigen"
stad beschouwen en daar minstens zo
goed de weg weten als in Hulst, Koe
wacht of Graauw.
AF EN TOE
EN MOE
GAAN PA
ETéN der eerste wagens is die van de
speeltuin van Heleentje van Ca-
pelle, wier stem geconserveerd is op
de draaiende schijf, zingt onophoude
lijk van pa en moe, die met de kin
derschaar naar wip en schommel trek
ken. St. Niklaasse kleuters zitten, hoog
Advert entlei
op de prachtig getooide wagen, op
een zwaar-bebloemde draaimolen en
een schommel en ze kijken uiterst be
teuterd.
Natuurlijk zijn vooral de rijdende
bloementapijten rijkelijk vertegen
woordigd, want St. Niklaas is de stad
der wevers. Maar ook de schutspa
troon van de stad, St. Nicolaas zelf,
is er, mèt de drie kleinen in de tobbe.
Een extra applaus krijgt de waters
noodwagen. Blauwe bloemen zijn de
zee, waarin huizen tot aan het dak
verzwolgen zijn. Een levensgrote
bloemen-helicopter „zweeft" er bo
ven. „Pijptoebak" staat er bij ver
meld. Maar daarvoor is het dan ook
mede een „reklaamstoet".
Uit vele plaatsen in België zijn
deelnemende groepen. De „zotten van
Ronse", de Volendammers uit Gent
en vele anderen.
Een heel regiment rood-zwarte dui
vels zwaait met scherpe drietanden en
rolt triomfantelijk een pikzwarte lu
cifer voort. Als de opperduivel een
op z'n gemak zittende pastoor in 't
vizier krijgt, wuift hij minzaam en
groet met een glimlach van herken
ning. De pastoor wuift goeiendag te
rug. Zelfs als twee duivels brullend
een aanval doen op een drietal Waes-
se schonen, die gillend vluchten, blijft
hij rustig zitten.
MOTORPECH
Cteltlopers, die gemakkelijk twee-
hoog in de vensters kunnen kij
ken, veroveren ook een klaterend
applaus. Hoe bonter de groepen uit
gedost zijn, hoe guller de van kleuren
houdende Vlamingen met hun lof
T3ERGEN OP ZOOM zal 28 Augustus sportvliegers uit heel Ne
derland te gast hebben. De jaarlijkse rondvlucht, georgani
seerd door de Koninklijke Vereniging voor Luchtvaart, richt zich
namelijk deze keer op het Zuiden. Vrijdagsmiddags landen de
sportvliegers op Woensdrecht en Zaterdagmorgen stijgen ze weer
op voor een vlucht naar Beek in Zuid-Limburg.
enige tijd „ophouden", zodat ook het
publiek op de grond zijn deel krijgt
van het sportieve plezier.
BEKENDE NAMEN
zijn. „Mexicaanse" meisjes, een soort
van Spaanse Middeleeuwse rovers,
angstig in 't zwart wisselen de meer
nationaal aandoende klederdrachten
af. Als een wagen gepasseerd is, rich
ten alle blikken zich op de volgende,
doch een rijdend bloementapijt van
achter te bekijken is ook interessant.
Drie paar benen van de verder on
zichtbaar blijvende „duwers" maken
een onwerkelijke indruk.
Duizenden ogen'speuren of er hier
of daar iets te lachen valt, want dat
doet de Vlaming wel 't liefst. Zo
werkt de lange stoet zich naar de
Markt, het eindpunt, waar alle deel
nemers horen, welke prijs ze behaald
hebben. Neen, niet alle, want rond
een eenzame bloemenwagen lopen
somber kijkende mannen met cricks
en sleutels: motorpech aan de door
duizenden bloemen bedolven auto!
Maar voor hen alleen is deze dag een
tegenvaller geweest. De tienduizenden
die dit jaar weer naar St. Niklaas
trokken, zijn goeddeels dezelfden van
vorig jaar en in 1954 zullen ze er
weer zijn. Want de cavalcade in St.
Niklaas is een gebeurtenis, die telt,
in België en in Zeeland.
(Advertentie)
De vier beroemde genees
middelen in één tablet Chetarine
„4" werken beter dan één mid
del afzonderlijk. Na een enkel
tabletje bij pijn of griep
voelt U zich een ander mens I
'n Jftje doet wonderen!
HEER Paul de Waart, chef van
de afdeling reportage (Katholiek
nieuws en actualiteiten) van de KRO
is met ingang van 1 Januari 1954 be
noemd tot hoofdredacteur van de
Utrechtse Katholieke Pers (Utrechts
Katholiek Dagblad en Amersfoorts
Dagblad). Hij zal Mr H. C. M. Edel
man opvolgen, die per 1 November
zijn functie als hoofdredacteur neer
legt.
De heer De Waart zal ook ria 1 Ja
nuari 1954 zijn medewerking aan de
KRO op gezette tijden blijven voort
zetten. O.a. zal hij het buitenlandse
weekoverzicht voor de KRO blijven
verzorgen.
Voor de heer De Waart bij de ra
dio in dienst trad, was hij redacteur
buitenland van het dagblad De Tijd
(19261931). Reeds van de eerste tijd
af. dat pastoor Perquin O.P. z.g. zijn
werk voor de opbouw van een Ka
tholieke omroep begon, behoorde Paul
de Waart tot een van zijn krachtigste
medewerkers. O.M. was hij tien jaar
lang hoofdredacteur van de K.R.O.-
gids.
(Advertenties)
T^e West-Brabantse Aero-club, die
haar domicilie op het vliegveld
Woensdrecht heeft, is reeds nu voor
bereidingen aan het treffen voor een
prettige ontvangst van de sportvrien
den. Zij doet dat tesamen met de
V.V.V. Bergen op Zoom.
De Bergse sportvliegers hebben met
hun confraters in Limburg ervoor ge
zorgd, dat de vliegtuigen dit jaar naar
het Zuiden komen. Het toch al spor
tieve karakter van de vlucht zal nog
accent krijgen, doordat de deelnemers
enkele opdrachten moeten uitvoeren,
die bijzondere eisen stellen aan hun
vliegvaardigheid.
Zo is er een wedstrijd in het her-
,van enkele „grondpunten"
tijdens de vlucht boven Bergen op
Zoom. Bovendien moeten de vliegers
op Woensdrecht een noodlanding ma
ken. Wat dan niet betekent, dat zij in
de bossen zullen landen, maar dat het
terrein waarop zij hun toestel moeten
neerzetten, een kunstmatige begren
zing krijgt die niet al te ruim is
Naar men verwacht, zullen meer
dan dertig vliegtuigen naar het Zui
den komen,. Piper-eups, Air-cups,
Fairchilds, Austers. Proctors en nog
andere kleine toestellen. De opdracht
die hoven Bergen op Zoom wordt uit
gevoerd, zal uiteraard de toestellen
EMART KINSBURN
124)
Als ze daarmee tegen schemerdonker
wat waarschijnlijk is, begonnen zijn,
dan hebben ze die beesten wel bijeen
on zijn ze met hen op weg gegaan
voordat de storm losbrak."
Ze hadden nu de oever bereikt;
Wes stapte in het koude water en
I hielp het meisje het water in. Hand
in hand ploeterden ze door de sterke
stroomversnelling, tot aan hun borst
in het water. Maar ze kwamen toch
langzaam vooruit, totdat ze tussen de
w grijzende rotsen kwamen.
„Nou. dat zal een karwei zijn, om
ze vannacht hierdoorheen te krijgen",
schreeuwde Wes vlak aan het oor van
Jack. Maar hij had het even goed
tegen een der rotsen kunnen zeggen,
™ant het meisje verstond hem niet!
net was een geweldige worsteling tus
sen die rotsen door in de woedend
nnemende regen en het wielende wa
ter. dat hen vaak dreigde mee te
leuren. Het meisje was dapper ge
noeg. maar haar krachten bleken niet
toereikend. Wes worstelde zijdelings
toor de stroom heen om zo weinig
hogeiijk weerstand te hebben. Hij
hoest Jack achter zich aanslepen.
k2 ,twee' tffte v°et vooruit te komen
tadden ze verscheidene minuten no-
hg. En terwijl ze aldus voortploeter-
n. S'ng de wind enige ogenblikken
Dond 3 uur verwacht men de sport-
vliegers op Woensdrecht. Zij wor
den daar ontvangen en vervolgens
gaan ze naar Bergen op Zoom, waar
een ontvangst zal plaats vinden door
het gemeentebestuur. Ook verder zal
men trachten het de gasten die dag
zo prettig mogelijk te maken.
Onder de deelnemers aan de tocht
zijn bekende sportvliegers. En vlieg-
sters! Mevrouw van Hulzen zal naar
Woensdrecht komen en ook mevrouw
Versteeg en mevrouw Kries, die er al
heel wat vlieguurtjes hebben opzit
ten.
Burgemeester d'Ailly van Amster
dam zat ook wel van de partij zijn-
Hij gaat nogal eens op vlucht met de
heer Oberman uit de hoofdstad en
omdat hij elk jaar al aan de Neder
landse rondvlucht heeft deelgenomen,
mag men veronderstellen, dat hij ook
deze keer geen verstek zal laten gaan.
De V.V.V. Bergen op Zoom looft
voor de best-vliegende deelnemer een
bronzen krab uit.
De West-Brabantse Aero-club
prijst zich gelukkig, dat zij bij de
voorbereidingen alle medewerking
krijgt van de vliegveld-commandant
te Woensdrecht. Het kan inderdaad
een prachtig evenement worden. Te
meer, waar er deelnemers zijn uit
alle delen van het land. Zowel van
het vliegveld Teuge, als van Gronin
gen, Ypenburg en Hilversum zullen
de toestellen opstijgen.
Bij zonnebrand, doorzit
ten, schrijnen, smetten
DONDERDAG 6 AUGUSTUS 1953.
HILVERSUM I, 402 m. 7 Nieuws; 7.10
Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.; 7.45 Mor
gengebed en lit. kal.; 8 Nieuws en weer
berichten; 8.15 Gram.; 9 Voor de vrouw;
9.40 Gram.; io Gram.; 10.30 Morgendienst;
11 Voor de zieken; 11.45 Gram.; 11.50 „Als
de ziele luistert", causerie; 12 Angelus
12.03 Gram.; 12.55 Zonnewijzer; 13 Nieuws
en Kath. nieuws; 13.20 Gram.; 14 Zen
dingsdag; 14.45 Voor de vrouw; 15.15
Gram.; 15.30 Sopraan, fluit en clavecim-
bel; 16 Bijbellezing; 16.30 Kamerkoor
16.55 Gram.; 17 „O ja, dat ook nog",
klankbeeld voor de jeugd; 17.20 Gram.
17.55 Piano, viool en cello; 18.35 „Op de
stelling"; 18.45 Gram.; 19 Nieuws en
weerber.; 19.10 Levensvragen van al
lerlei aard; 19.30 Gram.; 20 Radiokrant;
20.20 Radio-Vossenjacht; 21.15 „Achter
grachten, wallen en kantelen", klankbeeld
21.45 Metropole orkest, koor en soliste
22 20 Cello en piano 22.45 Avondover-
king; 23 Nieuws en SOS-berichten; 23.15-
24 Gram.
HILVERSUM II, 298 m. 7 Nieuws
7.10 Gram.; 7.50 Dagopening; 8 Nieuws
8.15 Gram.; 9 Morgenwijding; 9.13 Gram.;
9.30 Voor de vrouw; 9.35 Waterstanden;
9.40 Gram.; 10.50 Voor de kleuters; 11
Gram.; 11.15 Gevarieerd programma; !2
Twee piano's; 12.25 In 't spionnetje; 12.30
Land- en tifinbouwmededelingen; 12.33
Accordeonmuziek; 12.50 „Uit het bedrijfs-
CR ZIJN MENSEN, die na de car-
naval óf de dingen heel goed
willen doen óf helemaal niet meer.
De eersten kijken wakker uit de
ogen, krabbelen rond met de on
wrikbare wij om alles af te breken
of op te bouwen en doen zo angst
wekkend actief, dat de hele zaak in
de war loopt. En omdat de leden
van de laatste categorie hun ogen
zelfs niet kunnen openhouden en
lui over de waarde van dronken
schap delibereren kunnen zij het
evenmin oplossen. Waar blijven we
nu? Opnieuw met carnaval vieren
beginnen en dan maar weer zien.
Dit is filosofie van het hoger
plan. Of grote onzin.
Training
1\TU WIJ TOCH in de richting zit-
ten: De dronkaards, die in An
kara op de openbare weg worden
aangetroffen, worden door de po
litie per voertuig 30 kilometer bui
ten de stad gebracht en daar losge
laten. De dronkaards zijn het daar
niet helemaal mee eens, te meer
daar ook al hun geld in beslag
wordt genomen. Zij moeten dan
naar huis kuieren en over de ge
volgen van hun drinken nadenken.
De organisatoren van de Vierdaag
se hebben nu reeds een schrijven
ontvangen, waarin wordt aange
kondigd. dat volgend jaar een spe
ciale groep overkomt van vaste
klanten, die door deze gedwongen
marsen zodanig zijn getraind, dat
ze zelfs 20-daagsen wel durven aan
te pakken.
Bokser
MEVROUW JOEY MAXIM, de
vrouw van de vroegere we
reldkampioen in het halfzwaar-
gewicht (boksen) heeft een aan
vraag om echtscheiding inge
diend op grond van het feit, dat
haar echtgenoot haar bont en
blauw placht te slaan als de hui
selijke onenigheid scherpe vor
men aannam.
De bokser, die momenteel her
stellende is van een operatie, ont
kende niet, dat er bij tijd en wijle
wel eens gevochten werd in hui
selijke kring. Hij meende echter,
dat het allemaal niet zo erg was,
omdat hij bij herhaling méér
klappen kreeg dan hij uitdeelde.
Chauffeur
LJOEWEL DE MOTOR niet liep,
werd de heer Louis Yeargin
toch veroordeeld „wegens het be
sturen van een auto in staat van
dronkenschap", zoals dat zo tref
fend in het verbaal stond. De zaak
was eigenlijk, dat zijn wagen tegen
een helling stond geparkeerd. Louis
kon er allemaal niet zo goed wijs
uit, schakelde in gedachten de rem
men uit. met het gevolg, dat de wa
gen achteruit begon te rijden. Hij
kwam eerst tot stilstand, toen hij
met een klap tegen een eveneens
geparkeerd staande politie-auto te
recht kwam. Ze hebben toen alles
maar meteen afgewerkt.
Opinie
P*EN WIJS MAN, die weinig om
de hand had, heeft in ons Tor
quay uitgezocht, dat kinderen lie
ver ijs lusten uit de ouderwetse
bakjes dan zo maar recht uit het
papiertje. Ons neefje, die wel des
kundig is op dit gebied, zegt echter,
dat er dat aan ligt. Wanneer je op
goede voet kunt komen met een
ijsco-man, zodat die grote ijsco's
gaat uitdelen, kun je het beter op
wafels houden. Ijs in de papiertjes
is afgepast. Maar voor de rest kan
het hem niet veel schelen.
Geesten
JN het Engelse graafschap
Berkshire heeft men een
comité gevormd, dat eens werk
wil maken van de spoken uit
de buurt. Het heeft alle in
woners, die een spook in de
familie hebben, verzocht gege
vens betreffende geslacht, ge
woonten, leeftijd en meer van
die dingen op te sturen. Men
wil alle geesten registreren.
Wanneer dat allemaal is ge
beurd, gaat de regering uitzoe
ken of er wellicht spoken bij
zijn, die nog hun militaire
dienst moeten vervullen. Ze
kunnen ook baantjes krijgen
als politicus, maar dat is min
der ongewoon.
Mode
PRINCIPIEEL willen wij niets
met mode te maken hebben.
Het wordt echter tijd, dat we nu
een waarschuwende vinger ophef
fen en krachtig roepen, dat het he
lemaal mis loopt. Dior heeft de rok
ken korter gemaakt vanuit zijn
ambtswoning in Parijs. Hij moet
evenwel in de gaten houden, dat er
grenzen zijn. Wij zouden anders de
mode over tien jaar wel eens wil
len zien. Toch wel.
Maar dat is niet het ergste. In de
tijd, dat modekoning Dior in Euro
pa paniek zaait met de mededeling,
dat de rokken boven knie-hoogte
worden, laat hij in New York rond
vertellen, dat de knieën stellig niet
bloot mogen komen voor dit sei
zoen.
Voorzorg
F)IT IS de heer James Vanton, die
reeds veertien maal bij een
auto-ongeluk is betrokken en zich
daar nu niet zulke plezierige din
gen van herinnert. Na die veertien
de botsing kwam Vanton tot de
conclusie, dat het anders moest. Hu
liet een pak vervaardigen, dat de
hele zaak oploste. Het kan tegen een
stootje, daar niet van, zegt de heer
Vanton nu. Maar nu bedreigt hem
weer een ander gevaar. De eerste
keer, dat hij in het costuum kroop
om een autotochtje te gaan maken,
werd door een merkwaardig toeval
de luchttoevoer afgesloten en dat
was ook benauwd. Zijn huisgenoten
konden hem redden.
Stimulans
FNE PIANO komt weer meer ln
trek, komen de piano-stemmers
met verheugde gezichten zeggen.
Zij denken, dat het komt. omdat de
mensen veel naar de televisie kij
ken. Je hebt daar pianisten, die het
puik doen en op het scherm zo han
dig en welluidend op het toetsen
bord rammelen, dat iedereen hen
wil nadoen.
Dat kan wat worden, wanneer er
plotseling bij toeval eens een kanon
op het scherm komt.
Auto
DINNENKORT worden de rjjbe-
wijzen waarschijnlijk afgeschaft.
In Princeton (V.S.) heeft namelijk
onlangs een auto rond getoerd zon
der bestuurder. De wagen bestuurde
zichzelf, stopte automatisch wan
neer hij een metalen hindernis na
derde en week uit om een langza
mer rijdende auto te passeren. En,
wat het voornaamste is, ze maakte
geen fout en kwam zonder één
schrammetje door New Jersey heen.
leven;; 13 Nieuws; 13.15 Mededelingen of
gram.; 13.20 Metropole orkest; 14 Cabaret;
14.30 Sopraan en piano; 15 Instr. trio;
15.20 Gevarieerde muziek; 16 Kamerork.
en soliste; 16-45 Gram.; 17 Voor de jeugd
17.30 Gram.; 17.45 Regeringsuitzending
Drs. B. van Eldik: „De economische si
tuatie in Indonesië"; 18 Nieuws; 18.15
Sportproblemen; 18.25 Rep. of gram.; 18.30
Gevarieerde muziek; 19 Gesproken brief
uit Londen; 19.05 Mil. orkest; 19.35 Hawai
ian muziek; 19.50 Gram.; 20 Nieuws;
20.05 Residentie orkest en solist (In de
pauze; plm. 20.50-2110 Koorzang); 21.55
Chansons; 22.25 Dansmuziek; 23 Nieuws;
23.15 Sportact.; 23.30-24 Gram.
BRUSSEL 324 m. 11.25 Gram.; 12.30
Weerberichten; 12.34 Gram.: 13 Nieuws
13.15 Kamerorkest; 14 Operettemuziek; 15
Kamermuziek; 16 Gram.; 17 Nieuws; 17.10
Kinderkoor; 17.15 Voor de kinderen: 18.15
Gram.; 18.30 Voor de soldaten; 19 Nieuws
19.40 Gram.; 19.50 Causerie; 20 Gram. 20.10
klankbeeld; 20.30 Verzoek programma; 21
Voor de vrouw; 21.45 Verzoek program
ma; 22 Nieuws; 22.15 Huisorgelspel; 22.50
Gram.; 22.55-23 Nieuws.
BRUSSEL 484 m. 11.45 Gram.; 12.10
Omroep orkest en sol.; 13 Nieuws; 13.20.
14 en 15 Gram.; 16 Lichte muziek; 17
Nieuws; 17.15 Verzoek programma; 18.30
en 19 Gram.; 19.45 Nieuws; 20 Hoorspel
22 Nieuws; 22.10 Gevarieerde muziek
22.50 Gram.
liggen en hoorden ze achter zich het
geloei van vee.
„Drommels, ze zitten vlak achter
ons" hijgde Wilder. „Ze komen de
engte al binnen."
Hij hoorde, hoe mannen de dieren
opjoegen met luid geschreeuw, om,
voordat de storm wellicht met ver
nieuwde woede opstak, door de eng
te te komen.
Wes zette beide voeten stevig neer
en keerde zijn rug tegen de stroom
in. Hij greep met iedere hand een
pols van Jack beet en trok haar naar
zich toe. Ze had nog geen woord te-
gengesputterd en op geen enkele ma
nier laten blijken, dat het haar te
machtig werd. Maar hij wist, hoe ze
eraan toe was. Langzaam trok hij
haar dichter naar zich toe. Daarop
sloeg hij beide armen om haar heen.
„Rust maar even uit", schreeuwde
hij haar toe. „We kunnen niet verder
komen als je totaal uitgeput bent.
Rust een paar minutenzie op
adem te komenik zal je wel
vasthouden. Zo stonden ze in het
woedend wielende water. De golven
spatten soms tegen hun kin op, de
regen viel in stromen. Het opgejaagde
vee kwam nader en nader. Wes stond
stevig en liet het hoofd van Jack op
zijn schouder rusten. Zij hijgde naar
adem. Zelfs boven het lawaai van de
storm uit hoorde hij het loeien van
het angstige vee.
Er viel geen tijd meer te verliezen.
Binnen enkele ogenblikken zouden de
opgejaagde dieren hen bereikt heb
ben. En achter dat vee reden de die
ven, die het onbarmhartig voortdre
ven. In die nauwe doorgang zou hij
met het meisje ongetwijfeld onder de
voet gelopen worden door die woe
dende en angstige beesten. En al zou
den ze als door een wonder aan de
hoeven van het vee ontsnappen, dan
vielen ze immers in de handen der
bereden en gewapende schurken? Hij
nam het meisje in zijn armen en wor
stelde door de wielingen heen naar
de rechteroever. Het was zo donker,
dat hij tegen de rotswand opliep,
voordat hij wist, dat hij die bereikt
had. Met de ene arm hield hij het
meisje vast en zocht met de andere
naar een of ander uitstekend rotsge
deelte, waarop hij zich zelf en Jack
zou kunnen ophijsen. De stroom was
daar minder snel. Hij ploeterde ver
der. Eindelijk voelde hij een uitste
kend rotsblok, dat niet veel hoger
was dan zijn hoofd. Hij sprong uit
het water omhoog en het hield hem.
Hij stak zijn hand omlaag, greep het
meisje, dat hij even losgelaten had.
weer vast en tilde haar boven zijn
hoofd.
„Grijp je vast en klim er op!"
schreeuwde hij haar toe. En het vol
gend ogenblik voelde hij, hoe ze zijn
steun niet meer nodig had. Hij klom
haar achterna. Maar er was op dat
uitstekende stuk steen geen plaats
voor hen beiden. Hij kon niet meer
doen, dan Rét van boven vastgrijpen
en er tegenaan blijven hangen. En in
tussen passeerde hen de kudde gesto
len vee, loeiend, vechtend, strompe
lend of steigerend. De dieren zouden
alles vertrapt hebben, wat hen in de
weg was gekomen.
Hijgend naar adem hing hij aan
zijn rotsblok. Nu en dan dreigden zijn
kraohten hem te begeven. Een der
dieren botste zwaar tegen zijn benen
aan en drukte ze bijna plat tegen de
rots. Eenmaal schampte een lange ho
ren langs zijn knie af. Een slierende
staart sloeg hem in het gezicht. De
bliksem flitste door de donkere nacht.
Een ogenblik was het akelige toneel
te overziende donkere klippen
aan weerszijden, de smalle kloof, het
schuimende water, de voortploeteren-
de dieren. Het volgend ogenblik was
het weer stikdonker. Het vee was
voorbij. Wes hoorde de ruiters
schreeuwen in het voorbijgaan en
hoopte vurig, dat er geen bliksem
straal de omtrek verlichten
voordat ze voorbij waren.
Voor de tweede maal stonden Wes
en Jacqueline in de woelige wateren
van de Grease Creek. Het vee en de
drijvers waren verder getrokken door
de Crow's Neck heen en hadden de
Boxed Canyon bereikt. De dieven
hadden de twee tegen de rotsen han
gende gedaanten niet gezien.
Ze vorderden slechts langzaam en
met veel moeite. Maar eindelijk was
de engte toch doorworsteld en hielp
Wes de uitgeputte Jack op de rotsige
oever van het cirkelvormige dal.
Het bruisen van het water klonk
nog steeds in hun oren en werd nau
zou,
welijks overstemd door het donderend
geweld van de waterval, welke van
de Afgesloten Hoogvlakte omlaag
stortte. De regen viel nog steeds in
stromen, maar sloeg hen niet meer in
het gezicht in het windstille dal.
Hij ging haar voor naar de hut van
Windy Taberhash. Hij wist niet ze
ker, of hij wel de goede richting had,
voordat hij licht voor zich uit zag
schijnen. Daarheen richtte Wes om
zichtig hun schreden. Hij behoefde
niet bang te zijn, dat ze hem anders
zouden zien. Ze kwamen aan een bij
gebouwtje en hielden zich daarachter
schuil. Maar ze konden daar weinig
zien en daarom slopen ze in de duis
ternis verder, tot ze vlak bij de hut
waren gekomen.
Het licht, dat ze gezien hadden,
was aan de andere zijde der hut.
Daar was het vee ook, want ze hoor
den het nu en dan loeien, hoewel het
veel rustiger geworden was. Ze hoor
den ook de stemmen der mannen. Ze
slopen langs de schuur tot ze om de
hoek konden kijken. Daar stonden ze,
hand in hand want die voorzorgs
maatregel scheen beslist nog nodig
en keken naar het vreemdsoortige
nachtelijke toneel.
Verscheidene mannen in gele re
genjassen, renden rond. Er klonken
bevelen. Anderen schreeuwden ant
woord terug.
Ze zagen een grote veekraal. Drie
kanten waren met planken en balken
omheind; de vierde werd door de
steile rotswand gevormd. Aan het
ene einde der kraal bevond zich een
nauwe doorgang. Die was daar nog
niet lang, want sommige veedieven
waren nog bezig palen in de grond
te slaan en met touwen onderling te
verbinden.
„Dat hebben we niet gezien, toen
we de vorige keer hier waren, wel?"
vroeg Wes vlak aan Jacqueline's oor.
Zij schudde het hoofd.
„Alleen die kraal", antwoordde ze.
„Die heb ik wel gezien. Ik weet. dat
die een poosje geleden gemaakt is."
„Er is een hek, dat van de kraal
naar die nauwe doorgang voert", zei
Wes. „En nu hebben ze een soort
glijplank aangedragen en maken die
in die doorgang stevig vast. Voor dat
karweitje zijn vier man nodig."
„Wat gaan ze nu dóen?"
„De beesten een voor een in die
doorgang drijven", antwoordde hij.
„Waarvoor?"
„Dat zul je zo dadelijk wel zien.
Wacht maar, tot die plank stevig
vastzit, danDaar! Kijk! Ze doen
het hek open. Let op!"
„Wes! Kijk eens! Daarboven!"
Jack keek recht omhoog langs de
steile bergwand.
„Ja. dat zie ik", zei Wes bedaard.
„Lantaarns! En kijk nou eens!"
Terwijl ze door de donkere storm
nacht omhoog staarden naar de licht
jes boven op de Afgesloten Hoog
vlakte, zagen ze een recht, horizon
taal liggend voorwerp uit de rand der
vlakte naar buiten schuiven. Heel
zwakjes konden ze ronken en stam
pen van een machine horen. Van het
uiteinde van de uitstekende balk daal
de een voorwerp, waaraan een touw
vastzat, omlaag.
„Wes!" zei Jack opgewonden. „Ze
hebben daarboven een machine. Ze
gaan de beesten ophijsen, een voor
een! Heb ik dat goed gezien? Is dat
mogelijk?"
„Mogelijk is het", antwoordde hij.
„Ik heb toch al lang geleden beweerd
dat het mogelijk is. vee over de hoog
vlakte te brengen?"
„Maar als ze eenmaal boven zijn,
Wes? Naar het andere einde van de
vlakte is het dan nog vijftig mijl!
Hoe..."
„Kijk nu toch!" viel hij haar in de
rede. „Het touw is beneden. Kijk....
nu jagen ze een stier in die smalle
doorgang. Zo meteen zul je hem tus
sen hemel en aarde zien hangen."
Het meisje kon niet goed zien, wat
er precies voorviel, maar hoorde wel
het angstig geloei van het dier. dat
door het hek gedreven was. Even la
ter zweefde het zware beest aan het
touw en werd langs de glijplank om
hooggetrokken, tot het vrij in de
lucht hing en naar boven gehesen
werd langs de steile rotswand.
„Daar moeten ze een sterke machi
ne voor hebben," zei Wes.
„Maar hoe hebben ze die daar bo
ven gekregen?"
„Vermoedelijk bij gedeelten. Dat
zal hun heel wat geld gekost hebben.
(Wordt vervolgd.)
