HET WIELERFEESI
Enquête onder Parijse hotelhouders
echt
fan nu en» merken dat
het weer vacantie wordt...
k
Zondag draait de veertiende
Ronde van Achtmaal
Voor week-end en vacantie
Tante Madelein
DAGBLAD DE STEM VAN
7, A TERDAG 25 JULI 1953
Dg vGpututis vciTL d& NgcIgvIcmcIsg toui ist
Over het algemeen best tevreden
over onze landgenoten
Slechts enkele klachten
Mr. d'Ailly in Caravan-dorp
Geslaagd sportfeest te
Westdorpe
k.a.j. Sluiskil won
Tour de France door
Breda
De sigaret met het
grootste aantal vaste rokers!
Prinses te koop!
Uitstekend rennersveld
aan de start
Q&Y\
GEVAERTfilm voor
S taatsbark op de Theems
TE GRAAUW
MARKTEN
waterstanden
(Advertentie)
A- drag in de hotels nog wel iets te wen
(Van onze Parijse correspondent).
WE HEBBEN twintig Parijse hotelhouders, die geregeld Nederlandse
gasten hebben, hun mening gevraagd over de Nederlandse tourist.
Hieronder was er niet één, die wilde beweren, dat Nederlandse klanten
lastiger waren dan gasten van andere nationaliteiten. Er waren er drie
bij, die zich konden herinneren moeilijkheden te hebben gehad, Zo
worden er twee landgenoten van verdacht de hotelhanddoeken bij hun
bagage te hebben gevoegd. Eén echtpaar uit Amsterdam bleek kamers
te hebben gereserveerd en niet te zijn gekomen. Het derde geval betrof
twee jongelui, die op hun kamertje hun maaltijden pleegden te bereiden
waarfppBn hst bchsnfT niet bestsnd bleek te zijn.
Deze drie heren met „klachten" zeiden evenwel ongeveer het vol
gende- ,Ons bedrijf is moeilijk. We ontvangen vele charmante gasten.
Zo nu en dan loopt er ook wel eens een naarling tussen. Maar onder
de Franse gasten is het ook zo. De Amerikanen, Engelsen, Zweden,
Italianen, Spanjaarden, Belgen en Duitsers zijn zeker ook al met beter
tevreden. Op iedere nationaliteit is
iets aan te merken."
Bovenstaande verklaringen wijzen
in de richting van een heel andere
conclusie. Enige uitzonderingen daar
gelaten (om de regel te bevestigen)
zijn de Parijse hotelhouders hoogst
tevreden. En het wil er bij ons nu
niet in, dat de oette landgenoten naar
Parijs gaan en de belhamels naar
Luxemburg.
Overigens blijft er buiten het ge
drag
sen over.
OP STRAAT.
MONSIEUR C. uit de rue Rivoli ver-
1V1 telde: „Inderdaad, het was een
schadepost voor me, want het behang
was naar de bliksem. Dat is echter de
enige onaangenaamheid, die ik ooit
met Nederlandse toeristen heb gehad.
Toch weten ze me te vinden. Ik heb
vrijwel het hele jaar door landgenoten
van U op kamers. In grote trekken
ben ik er zeer tevreden over. Ik mag
U misschien zeggen, dat ik ze liever
heb dan Italianen, Spanjaarden en
Amerikanen.
Ik geloof niet, dat U in heel Parijs
een hotel kunt vinden, waarin men
Nederlanders weigert of waarvan de
eigenaar zal beweren, dat de Neder
landers moeilijker zijn dan andere
nationaliteiten. Als ze dat in Luxem
burg wel gezegd hebben, dan moet
die man in kwestie ofwel erg over
dreven heben ofwel hij moet het heel
slecht hebben getroffen
Een andere hotelhouder, eveneens
een van de drie met klachten, zeide:
„Mijnheer, ik heb eens een Italiaans
gezin hier gehad, vader, moeder en
vier kinderen. Ze bezetten twee ka
mers en bleven veertien dagen. Ze
zijn vertrokken zonder te betalen,
met medeneming van wat linnengoed,
een tafelkleedje en enige glazen. De
kamer zag er zó vreselijk uit, dat ze
naderhand geheel moest worden op
geknapt. Maardat geeft mij nog
niet het recht om te beweren, dat de
Italianen slechte gasten zijn. Ik zit al
veertig jaar in het vak. Geloof me,
iedere nationaliteit heeft naarlingen.
Maar ik wil U dit wel zeggen, dat ik
gaarne Nederlanders heb!"
ZEVENTIEN KLACHT
LOZEN.
TAE IN GROEPSVERBAND reizende
toeristen gedragen zich op straat
niet altijd correct. Vaak stellen ze
zich erg aan. De metro is juist niet
de meest geschikte plaats om een
veertigstemmig „Ouwe Taaie" aan te
heffen en het park in Versailles is te
mooi en te goe.d onderhouden om er
via tientallen papieren zakjes reclame
te maken voor onze grote levensmid
delenfilialen. Die zijn er toch niet
mee gediend. Wel krijgt men soms de
indruk, dat de Nederlanders geen pa
piermanden kennen. De groepsreizi-
gers strooien ook nog met visite
kaartjes. Na middernacht kan uit de
parkeerplaatsen der luxe N.L. touring
cars namelijk blijken, dat de groeps-
reizigers al of niet onder aanvoering
van de reisleiderbusondernemer hun
vermaak gaarne zoeken in wijken, die
door de Parijzenaars worden geme
den. Gelukkig denkt de Fransman er
niet altijd het slechtste van. Hij weet,
dat Pigalle nu eenmaal draait op de
vreemdelingenexploitatie. Hij weet
ook. dat de meeste vreemdelingen er
slechts komen om een ongezonde
nieuwsgierigheid te bevredigen. Maar
reclame is dat nu niet direct. Zo zou
den er nog enkele andere feiten kun
nen worden genoemd, waarbij het
overigens niet zeker is. dat uitzonde
ringen en regels niet worden ver
ward.
T"AE ZEVENTIEN andere ondervraag
de hotelhouders hadden geen en
kele klacht. Twaalf er van beweer
den, dat Nederlandse gasten hun ka
mers nagenoeg niet verontreinigen.
De heer G. H. in het vierde arrondis
sement zcide: „Er zijn niet zo erg veel
gasten, die hun peukjes in de asbak
werpen. De Nederlanders doen hét
wel. In noodgevallen geef ik Neder
landers een duurdere kamer voor
minder geld, omdat ik weet, dat ik
risico loop op beschadigingen enz.
In dezelfde wijk zit een hotelletje,
dat permanent is volgeboekt met
Nederlanders.
f)E GéRANTE vertelde me: „Vroe
ger namen we wat we krijgen
konden. Het onderhoud der kamers
was toen drie maal duurder dan nu,
Al twee zomers zijn we steeds vol
geboekt met Nederlandse gasten. Ik
heb ze liever dan onverschillig welke
andere klanten. Het zijn prettige men
sen, die andermans spullen ontzien.
Ik heb hier ook tal van jongelui ge
had, die met hun drieën op één kamer
sliepen en hun eigen ontbijt klaar
maakten. Ik leende ze messen, bord
jes, vorken en wat dies meer zij.
Nog nimmer heb ik de patroon één
klacht behoeven over te brengen. Geef
mij maar Nederlanders, dan weet ik
wat ik heb
In drie andere gevallen kregen we
daarentegen te horen, dat Nederlan
ders vaak luidruchtig zijn en soms
moeilijk kunnen begrijpen, dat andere
mensen willen slapen. Een heer, ver
grijsd in het vak zei: ..Ik heb Neder
landers gehad, die bijna evenveel la
waai maakten als Amerikanen. Dat
wil wat zeggen! Overigens ben ik erg
Burgemeester A. J. d'Ailly heeft een bezoek gebracht aan het Caravan
dorp in de omgeving van de Roeibaan in het Amsterdamse Bos, waar on
geveer 100 caravanbezitters uit Frankrijk, België en Engeland hun rij
dende huisjes voor een paar dagen hebben neergezet. Zij zyn op weg naar
het grote Internationale Caravancongres, dat te Kopenhagen zal worden
gehouden. Op de foto: Burgemeester d'Ailly en zijn collega, Mr. G. P-.
Haspels uit Nieuwer-Amstel op visite bij Jos. Cluts en zijn echtgenote uit
Tierlemont (België).
(Advertentie)
De zon, die zich nu eens niet liet
verdringen door regen- of onweers
buien, de vrolijke muziek, verzorgd
door de heer A. J. Vreecken uit Axel,
die over het gehele veld schalde, het
machtige strijdlied van de KAJ en het
vurige woord van de Dioces. Voorzit
ter, Piet van der Ven, dat alles bracht
een echte feeststemming onder de
deelnemers en het in grote getale op
gekomen publiek. Die stemming is ge
bleven, dank zij de verbeten strijd van
de deelnemers op de verschillende
nummers, een strijd, die tot het einde
vol spanning, maar tegelijk ook vol
sportiviteit bleef, zodat de overigens
op haar taak berekende jury door geen
enkele klacht of reclame werd lastig
gevallen. Na het laatste nummer bleek
de eindstand te zijn: 1 Sluiskil, 67 pun
ten; 2 Lamswaarde, 60 14 punt; 3 West
dorpe, 57 1 2 punt; 4 Hoofdplaat 42 p.;
5 Stoppeldijk 17 1 4 punt; Winnaars op
de diverse nummers werden:
100 meter: 1 B. Remery, Westdorpe
11.6 sec.; 2 M Vanhyfte, Sluiskil; 3 M.
van Dam, Westdorpe.
1500 meter: 1 E. Bleyenberg, Sluis
kil; 2 J. Vael, afd. Stoppeldijk; 3 E.
Allonsius, Westdorpe.
Hoogspringen; 1 F. Serrarens. 1.60 m.
Lamswaarde; 2 H. van Maele, Sluiskil;
3 A. Pijcke, Hoofdplaat.
Vèrspringen: 1 F. Serrarens, Lams
waarde, 5.56 m.; 2 M. van Dam, West
dorpe. 5.52 m.; 3 A. Blommaert, Lams
waarde, 5.41 m.
4 x 100 m. Estafette: Westdorpe, 53
seconden.
Na afloop van de wedstrijd werden
in het Patronaat de prijzen uitgereikt.
(Advertentie)
w.\F*t".vr5 7'B^EOA-^V.vtfc
Te Lyon is de directeur, van de
Tour de France, de heer Goddet, van
Nederlandse zyde eens gepolst over
de mogelijkheid van een étappe-aan
komst in Nederland. Hierbij werden,
volgens de Tel„ Maastricht en Breda
genoemd. Het waren slechts enkele
vage suggesties, maar gezien de
goodwill, welke onze renners in de
huidige Tour hebben gekweekt, moet
het geenszins uitgesloten worden ge
acht, dat Goddet deze zaak nog eens
ernstig zal bekijken.
Vooral 's Zaterdags. Als er zo'n vacantieklant bin
nenkomt, zie ik het al aan z'n gezicht. Die heeft
zijn vacantiegeld al in zijn zak. Die trekt er met
goede zin op uit! En als hij dan niet één of twee,
maar wel 10 doosjes Cross neemt (of soms l
een hele slofweet ik het helemaal - zeker.
Veel kan er in de vacantie voor hem
veranderen. Maar e'én ding blijft het
zelfde: z'n King's Cross. Tenslotte
weet je wat je hebt en niet wat
je krijgt. Vooral niet
de grens over gaat.
„Prettige vacantie,
meneer !"zeg ik dan.
I 00K EN VOORAL IN DE VACANTIETI1D.
Wanneer het altyd al Uw diepste
verlangen is geweest een echte Prin-
se te kopen, grijpt dan nu Uw kans.
Er is er namelijk een te koop bij een
Duitse antiquair in Hamburg. Zij is
reeds 3600 jaar oud, doch werd slechts
19 jaar. Zij werd in 1828 in de Ko
ninklijke graven van Thebe gevonden
en de mummie want in deze toe
stand is zij werd in 1952 door de
Hertog van Coburg naar Duitsland ge
bracht. De historie vermeldt niet,
hoe de antiquir in het bezit kwam
van de Prinses misschien kon de
Hertog haar plotseling niet meer uit
staandoch het is niet zijn bedoe
ling haar te behouden. Hij biedt haar
te koop aan voor de somma van 30.000
Duitse Marken, een behoorlijk bedrag
maar als U bedenkt, dat dit de enige,
en waarschijnlijk laatste mogelijkheid
is om een Prinses te kopen
EN VAN BRABANTS oudste wielerronden, de
,Zes van Achtmaal"
zal''Zondag- a.s. weer doorgang vinden. Hoe het actieve comité er
telkenjare weer in slaagt zo'n schitterende ronde te laten verrijden is
een raadsel, want niettegenstaande Achtmaal een beetje afgelegen ligt,
komt er steeds weer een uitermate goed „veld" aan de startlijn. Sinds
1932, het jaar waarop Achtmaal zijn officiële eersteling had, is er na
tuurlijk wel het een en ander veranderd, maar de spannende strijd om
de schitterende prijzen en ere-palmen, welke deze ronde kenmerkt, is
steeds gebleven.
rvE ZES VAN ACHTMAAL wordt
deze ronde genoemd en evenals
de Acht van Chaam is deze naam af
geleid van het parcours, dat in Acht
maal met één „lus" het cijfer zes
vormt. Dit parcours is in de loop der
jaren heel wat verbeterd, want enkele
jaren geleden was men nog genood-'
zaakt de renners ovér 'grintpaden eii
puntige „kinderkopjes" te sturen, ter-'
wijl men thans een goede klinkerweg
ter beschikking heeft. Dit voorkomt
ook vele ongelukken, want vroeger
hadden de renners het nog wel eens
voor een handje, om links van de
weg op het rijwielpad te gaan rijden
op het rechte gedeelte, waar achter
blijvers en uitlopers elkaar dus pas
seerden. Daar de amateurs hun 100
k.m. (de nieuwelingen 60 k.m.) nu op
de snelle klinkerweg af kunnen leg
gen, is ook dat probleem niet meer
aan de orde.
„HET VELD."
TTET RENNERSVELD is steeds van
goedgehalte geweest, 'n blikop de
ere-lijst van deze ronde zegt dit trou
wens wel. Namen als die van de Kor-
ver, Kees Pellenaars (de ploegleider
in de Ronde van Frankrijk), John
Braspennipx, Woutje Wagtmans en
Pietje de" Bruyn spreken voor zich!
Ook bij deze 14e uitgave is het orga-
In een historisch schouwspel werd Koningin Elizabeth en dc Hertog van
Edinburgh de geschiedenis van de Theems van 1013 tot nu vertoond.
Tweehonderd boten en bijna 6000 personen namen aan deze vertoning,
die uiteraard plaats vond op de rivier zèlf.'deei. Ongeveer 5 kilometer
lang was de stoet, die op de Theems van Greenwich naar de Royal Festi
val, Hall pier voer, waar de Koningin de eerbewijzen in ontvangst nam.
Op de foto: De Staatsbark „Everest", waarin de burgemeester van Londen
en zun echtgenote waren gezeten, leidde de stoet.
niserende comité niet hij de «pakken
neer gaan zitten en is het er weer in
geslaagd, een uitermate „elite" gezel
schap naar Achtmaal te krijgen. On
der het witte spandoek zullen Zon
dag de bekendste renners uit de om
geving aantreden met de concurrentie
van Westelijke en Oostelijke „groten."
In dit verband noemen we dan bij de
amateurs Jan van Osta uit Oude Mo
len, de sterke Rosendaler Pietje de
Bruyn, die de vorige editie van de
Achtmaalse ronde op zijn naam schreef
de Bredase musketiers Wies yan Don
gen, Antoon Verstraetên en Pirel met
de sterksten van Willebord Wil Voor
uit, n.l. Rien van der Veeken, Ko van
Nispen, Heeren en Herik van Glerum.
De naam van de Madése favoriet Pie-
ter de Jongh spreekt ook boekdelen
en Verhelst- uit Axel is geen onbe
kende meer tussen de rij der overwin
naars.
KEES v. d. BORST
..Ettense zege?....
Verder zien we nog op de geselec
teerde startlijst namen als die van V.
t Oever, Verhoeven, Jef Roovers. v.
Beers, v. d. Zande,- Gietman, v. Steen-
selen en de Ettense ,hope" Kees v. d.
Borst.
FAVORIETEN?
CEN MOGELIJKE favoriet aan te
wijzen is dus wel een zeer moei
lijke opgave. Maar het wil ons toch
voorkomen, dat vooral Pieter de Jongh
Wies van Dongen, v. d. Borst en van
Steenselen de grootste kanshebbers
zijn.
De nieuwelingen, die 20 ronden van
3 k.m. af te legen hebben, komen ook
met hun beste kanspaarden, Het zijn
de Zundertenaren van Beek, Dekkers,
Buys, Zagers, Damen en van Gaal; de
beste krachten uit Rijsbergen, t.w. v.
d. Bemd en Vermeer, en uit St. Wille-
brord H. de Jong, Valentijn en de Pij
per. Bovendien hebben ingeschreven.
P. van Est, Fijnaart; Rijn Vos, Stand-
daarbuiten; Bartelen, Oud-Gastel;
Heeren, Sprundel; van As, Roosendaal
en de Bredanaars de Jong en Koe-
voets.
Het bestuur, dat gevormd wordt door
voorzitter Donkers, secretaris v. Has-
sel en de leiden Kerremans. van Aert
en Stes, heeft dus weer voor een ster
ke bezetting gezorgd. Als de voorte
kenen niet bedriegen, ziet het er naar
uit, dat we daar in Achtmaal Zondag
a.s. weer van een puik stukje wieier-
strijd kunnen gaan genieten.
door TOM KOOPMAN
J^EME VERHAGE wendde zich bedroefd tot de
theemuts, die welgedaan ai$ een goeiige moeke
op tafel stond. „Ik zal 't doen!" sprak ze resoluut,
de theemuts strelend. „Ja, ik doe 't! Dit is niet
te verdragen. Ik kom er niet uit."
v. Ze. 'ïe.t h.00'd zinken en betrok nu ook
het voetenbankje in haar overpeinzingen .Nau
welijks een jaar getrouwd en nu al...." Ze durf
de het woord niet noemen. Maar eindelijk zei ze
toch met een zachte snik: „Nu al een verwoest hu-
welijkDolf bedriegt me! Ik ben er nu zeker
van. Die schuwheid als ik op z'n kamer kom
z'n onverschillige manier van kussen.en dan
die geheimzinnigheid van 'm't Is 'duidelijk
hoor!" sprak ze bedroefd tot de theemuts. „Elke
keer dat ik op z'n kamer kom, zie ik 'm 'gauw
wat wegmoffelen. Dat klopt toch niet? 'n Man
mag geen geheimen hebben voor z'n vrouw. Ze
wond zich even op bij de gedachte, dat Dolf het
standpunt. „Man en vrouw zijn er twee", huldig
de, maar direct nam het verdriet weer de over
hand. „Hij bedriegt me. Daar ben ik zeker van!
Er is natuurlijk 'n ander. Misschien Emmy weer.
Die heeft altijd op 'm geloerd. Die praatjes van
Dolf, dat Emmy veel te verwend was en boven
dien twee jaar ouder dan hij, moeten natuurlijk
verbergen, dat hij echt wég van haar is. „O Dolf,"
snikte ze zacht. „Hoe kun je....!"
Haar'gedachten maakten weer de cirkelgang
van iedere dag sinds ze dat wantrouwen had op
gevat. Het begon bij haar beschaamd wantrouwen
en het eindigde bij de vraag „Hoe krijgen we het
weer zoals vroeger?" En als vanzelf volgde hierop
de slot-apotheose: „Tante Madelein!"
IA, tante Madelein, de milde, begrijpende, levens-
wijze vrouw, die de rubriek „Zeg 't mij" in 't
damesweekblad „Revue van Eva" redigeerde. Zo
wel voor vetvlekken in het trijp van een thee
stoeltje als voor problemen van opvoeders en
echtgenoten wist zij raad. Met enkele woorden
kon zij een levensprobleem uiteenrafelen. Ze was
allerminst bevreesd voor een weldoortimmerde
psychologische beschouwing van het huwelijks
leven en deszelfs perikelen. De mannenziel was
voor haar gelijk een breipatroon. Twee steken
rechts, drie averechts, met een nippeltje en een
werkje en om de andere steek één steek minderen.
„Ik zal 't haar vragen", besloot Lenie nog
maals, maar nu met meer overtuiging. „Het is 'n
soort hoger beroep, zal ik maar denken. Tenslotte
is dit niet zomaar een kleinigheidje. Ik heb wel
degelijk reden tot wantrouwen."
Lenie voegde de daad bij het woord en ging
op zoek naar haar schrijfmap. Ai, de inktpot staat
boven bij Rudolf. Ze liet zich echter niet weer
houden. In twee tellen was ze de trap op. Dolf
schrok merkbaar ,toen Lenie de kamer betrad.
Snel schoof hij een beschreven blad papier onder
zijn vloeilegger. Zo kalm mogelijk vroeg Lenie:
„Heb jij de inktpot hier. Dolf?" Hij schudde het
hoofd. „Ik geloof, dat-ie in de voorkamer staat.
Wacht, ik zal 'm wel even voor je halen." Weg
was hij. Lenie was alleen in de kamer. Op de tafel
lag het manuscript van Dolfs laatste roman. Hij
was er bijna meer klaar. Maar hiermee was hij
niet bezig geweest, want zijn boeken tikte hij op
de schrijfmachine.
Er stak een witte hoek papier uitdagend on
der de vloeilegger uit. Aha, de brief! „Zou ik?"
dacht Lenie, wat beschaamd. Van de plaats waar
ze stond zag ze enkele regels van Dolfs fijn
schrift. „Lieve Monica", las ze met enige moei
te. „Na je verklarende brief begrijp ik je moei
lijkheden volkomen. Het valt voor zo'n jong
meiske niet mee
Daar hoorde Lenie dat Dolf de trap op
kwam. Ogenblikkelijk verwijderde ze zich van de
tafel, hijgend naar adem in haar begrijpelijke
woede en verdriet. Rudolf kwam binnen, de inkt
pot als „Uw pils meneer" voor zich uitdragend. Het
duizelde Lenie. Ze zag die regels nog voor zich.
„Lieve Monica" - dus niet Emmy, ging het door
Lenie heen, - „je verklarende brief" - hij had
haar dus meer dan eens geschrevenhet valt
voor een jong meiske niet mee...." - om de
drommel niet, dacht Lenie. Een huwelijk kapot
maken is niet ieders werk! Ze zou haar kunnen
villen, die Monica met haar belachelijke zeep-
naam.
Dolf was weer gaan zitten. „Mag ik straks
rekenen op een kopje van je heerlijke koffie?"
vroeg hij, argeloos. Lenie's gemoed schoot vol.
„Ik zou maar 'n kopje van Monica vragen!"
't Was er uit voor ze het wist. Ze zag haar man
schrikken. Dat was raak geweest! Doch Rudolf
vroeg verwonderd: „Welke Monica, en wat is er
met Monica?" De tranen kwamen Lenie in de
ogen. „Jouw lieve Monica", riep ze „die jij zo
goed begrijpt, na haar verklarende brief", citeer
de ze nadrukkelijk. „Die lieve Monica bedoel ik,
voor wie 't niet meevalt een huwelijk kapot te
maken. Dié Monica, jouw „kleine meiske"
En toen opeens „O Dolf, hoe kun je zoiets
doen? Amper een jaar getrouwd en nu al...."
j^JOLF had eerst erg ontdaan gekeken, maar plot
seling begonnen zijn ogen te twinkelen. „Je
hebt die brief gelezen, merk ik!" Hij haalde het
papier te voorschijn.
„Jammer, dat je niet alles gelezen hebt. Hier,
ik zal je voorlezen wat er verder volgt. „Het valt
voor een jong meiske niet mee om de kookkunst
te leren. Bloemkool hoeft maar een ogenblik te
koken en 'n rollade is iets anders dan een bak-
lapje. Heb je wel steeds het kokende vet over
je product gegoten? Dat moet, hoor meid. Je
vraagt me naar een goed kookboek. Probeer eens
„Wij in de keuken" te krijgen, van mevrouw
Brom-Zwabberdam. Succes, hoor!"
Lenie's ogen werden .hoe langer hoe groter.
„Wat is dót?" vroeg ze verbaasd. „Schrijf jij over
rollade en bloemkool? Wie is die Monica
Dolf lachte hartelijk. „Monica is een pas ge
trouwd vrouwtje dat niet koken kan en dat mij
daarom om raad vroeg. Ik had het je niet willen
zeggen, maar een maand of wat geleden ben ik
begonnen te werken voor een damesweekblad. Ik
ben het orakel, dat kanariepietjes geneest, vetvlek
ken uit peau de suède schoentjes haalt en nooit
vergeet een snuifje zout in de andijvie te doen
Volgende maand schrijf ik over de schoonmaak..
Ik heb dit erbij genomen, omdat het met de
boeken niet vlotten wil. En de schoorsteen moet
toch roken? Ik schaam me d'r 'n beetje voor, maar
enfin, je weet 't nu eenmaal tóch al. Monica ,Ma
deliefje, Eenzaam Hartje en mevrouw P. te K.
aanbidden me. Ondergetekende heeft de eer ze
plechtig te verwensen. En hun vilten hoedjes en
aspergesoep erbij!"
Lenie viel verbluft in een stoel neer, zenuw
achtig lachend. „En ikhijgde ze, „ik, idioot
die ik ben, ik had nog wel willen schrijven over
jouw „ontrouw" aan je collega van de „Revue
van Eva", tante Madelein, je weet wel!"
Dolf sloeg zich schaterend op de knieën.
„Lieve kind", hikte hij, „LenieDie tante Ma
deleindie ouwe prent.... dat ben ik!"
(Advertentie)
BEZOEKT op ZONDAG 26 JULI 1953
Gelegenheid tot DANSEN bij TH.
KINDT, met medewerking van het
Orkest „THE GAILLY BOYS".
LEEUWARDEN, 24 Juli U6 stieren
2.56-2.75 per kg slachtgewicht, 115 vett*
koeien le soort 1.65-2.87, 2e soort 2.59-
2.64. 3e soort 2.35-2.58 per kg slachtge-
\vicht,676 melk- en kalfkoeien 700-1110, 50
pinken 250-475, 255 graskalveren 200-310,
178 nuchtere kalveren 30-62. 354 vette en
weideschapen 60-120, 490 lammeren 30-62,
367 vette varkens, oude 1.55-1.65, vette
biggen 1.75-1.80, zouters 1.73-1.76 per kg,
260 biggen en lopers, biggen 20-45, lopers
46-80, 40 bokken en geiten, geen note
ring, lil paarden 450-1050, totaal aanvoer
3052. Overzicht: Stieren: aanvoer min
der, stemming -williger, prijshoudend.
Melk- en kalfkoeien: aanvoer ruimer,
stemming kalmer, prijzen iets lager. Pin
ken; aanvoer klein, stemming kalm, prij
zen al* vorige week. Graskalveren: aan
voer klein, stemming kalm, prijzens als
vorige week. Nuchtere kalveren: aan
voer klein, stemming "willig, prijshou
dend. Varkens: aanvoer klein, stemming
lui, prijzen als vorige week. Biggen en
lopers: aanvoer klein, stemming zeer
traag, prijzen als vorige week. Schapen:
aanvoer ruim, stemming kalm, prijzen,
niet hoger. Lammeren: aanvoer ruim,
stemming kalm, prijzen niet hoger. Paar
den; aanvoer ruim, stemming kalm, prij
zen niet hoger.
Mannheim 454 0.11), Trier 1.79
0.16), Koblenz 3.21 0.19), Keu
len 3.29 0.15), Ruhrort 5.55
0.03), Lobith 11.63 0.04), Nijme
gen 9.41 0.04), Arnhem 9.39
0.07), Eefde 4.32 4- 0.02), Deventer
3.27 0.01), Namen La Plante 1.46
0.08), Borgharen 39.65 0.07),
Belfeld 10.76 0.20), Grave 4.74
0.04).
