llagblad Peütewi
Elegante moord?
Een der hoofdprijzen
KAMERCRITIEK op vergoeding
van de RAMPSCHADE
FlklVIRIGLEYj
de nationale film
Wat een Wonderlijke Wereld
Veer! ie ven J
RADIO
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 17 JULI 1953
HAAGSE BRIEVEN
H
?JL?TTrrUmpe U weet n°2 "iet
Ontstellende leemte
Honger
AAJNGEBODEN
SIGARETTEN
Niet waar
Regering gaat uit van verkeerd beginsel
Kunnen 's lands financiën geen integrale
vergoeding dragen
Huisraadschade
in de wet
i.Xcik
OEVEEL KIEZERS en kiezeres
sen zouden de werkwijze ken
nen van de Tweede Kamer der
Staten Generaal, waar zij de door
hen gekozen afgevaardigden heen
zenden? Ik geloof, dat deze kennis
over het algemeen niet veel verder
gaat dan die van de z.g. openbare
behandeling van wetsontwerpen
waarover geregeld verslagen in de
dagbladen verschijnen. Aan het ein
de van die openbare behandeling
volgt dan de beslissing over het
voorgestelde ontwerp van wet.
Van heel grote, feitelijk nog gro
tere betekenis, is echter datgene,
wat aan de openbare behandeling
voorafgaat. Immers, wanneer een
wetsontwerp is ingediend, gaat het
eerst voor een onderzoek naar de
afdelingen der Kamer, vijf in getal,
waarin de leden door loting zijn be
noemd. De behandeling in de afde
lingen resulteert in een voorlopig
verslag, dat de betrokken minister
wordt toegezonden. En deze ant
woordt op dat verslag in een z.g.
memorie van antwoord, waardoor
minister en volksvertegenwoordi
ging vaak reeds dichter bij elkaar
komen te staan, als er ernstige be
zwaren van de kant der Kamerleden
waren geuit. Dan pas komt de be
handeling in openbare zitting,
waarin o.a. eventuele amendemen
ten aan de orde zijn.
De behandeling van wetsontwer
pen in de afdelingen, daartegen
was in feite een voorstel tot wijzi
ging van het Kamerreglement be
doeld, dat door de P.v.d.A.-afge-
vaardigde, Jhr. v. d. Goes van Na-
ters was ingediend, een kwestie die
al enige jaren slepende was. De heer
v. d. Goes wilde die behandeling in
handen stellen van een reeks des
kundige vaste commissies, die op
haar beurt weer specialisten uit het
maatschappelijke leven zóuden kun
nen horen.
Tegen deze opzet was zéér veel
critiek geuit bij de „algemene be
schouwingen" over het voorstel. In
het bijzonder werd de vrees uitge
sproken, dat door een dergelijke
werkwijze de verantwoordelijkheid
van ieder der Kamerleden persoon
lijk, om zich een oordeel te vormen
over alle vraagstukken en op grond
daarvan zijn stem uit te brengen,
zou worden geschaad. Onder-onsjes
van deskundigen zouden in feite de
dienst uitmaken, na eventueel over
leg met de regering. Professor Rom-
me had al meegedeeld, dat hij een
amendement op het voorstel v. d.
Goes zou indienen.
TJET TWEEDE gedeelte van de be
handeling, nadat de heer v. d.
Goes zich tegen de van v erschil
lende kant aangedragen critiek had
verweerd, door op te komen voor de
door socialisten steeds aangeprezen
„functionele decentralisatie", leidde
tot een interessant steekspel. Een
steekspel, waarin hatelijkheden niet
ontbraken, zomin als ironie en sar
casme en waarin de voorsteller v.
d. Goes wel een heel slechte beurt
maakte. Daar had zijn fractiegenoot
Posthumus in belangrijke mate toe
bijgedragen, door nog jong Ka
merlid zijnde op nogal arrogante
wijze de huidige werkmethode van
de Kamer belachelijk te maken. Hij
kreeg van meer ervaren Kamerle
den, zoals Romme, Oud en Roosjen
heel wat te slikken, hetgeen hem
zure ogenblikken bezorgde, waar
door de situatie rondom het voorstel
zeker niet prettiger werd.
Al te voorbarig had de heer v.
d. Goes het amendement-Romme al
willen overnemen, om kost wat kost
zijn voorstel te redden, toen de
voorzitter hem aanried dit onder
voorbehoud te doen, daar het amen
dement nog niet aan de orde was
en de heer Romme al plagend had
r^e™5e«t- - Wel een merk-
ZU g,lMu"der van de socialisti
sche volksvertegenwoordiger.
P "e nogal venijnige vraag van
rHn j0sthumus- of Romme met
Jilamendement het voorstel op ele
gante manier de nek wilde om-
frant^j'?n 00rdde de katholieke
demenl aT ?k?ljk dat ziJn amen"
t jPP" inderdaad meer met een ele-
een nZ°°h maken had' dan met
°p®"bzeken van een nieuwe
werkmethode. Hij wilde niet wat v
in v/JL °gde-' "A de behandeling
ken Hifw»wmiSSies tot regel ma"
line Jjl l,V?St aan de behande-
wair nl m ngen: in gevallen,
u ^er zulks besluit, kén
n behandeling in een vaste com
missie plaats vinden.
Tenslotte besloot de heer v. d. Goes
geprikkeld door de nogal steke
lige situatie het amendement-
Romme toch maar over te nemen.
Op het scheiden van de markt
probeerde Prof. Oud als oppositielei
der nog munt te slaan uit deze om
standigheden, met een poging tot
uitstel, een verwijzing der zaak naar
de centrale afdeling. Hy kreeg geen
kans voor succes, zijn voorstel werd
verworpen met ruim tweederde
meerderheid.
TIET GEAMENDEERDE zo niet
vermoorde, dan toch zeer ge
kortwiekte voorstel v. d.
Goes werd met grote meerderheid
aanvaard. Door het amendement-
Romme is dus de beproefde werk
methode gehandhaafd. Anderzijds is
de mogelijkheid geschapen, dat de
Kamer tot voorbehandeling van een
wetsontwerp in een vaste commis
sie van deskundigen besluit, indien
een ontwerp daartoe geëigend is. En
al had Prof. Romme verklaard, dat
zijn amendement meer met een ele
gante moord op het voorstel, dan
met een instemming met een nieu
we werkwijze te maken had, de aan
vaarding van het geamendeerde
voorstel moet hem toch ook aange
naam zijn geweest met het oog op
de geschapen mogelijkheid van de
nieuwe werkwijze, alleen als de
meerderheid van de Kamer daartoe
besluit. Van moord was dus feitelijk
geen sprake wel van zeer wijze en
zeer straffe matiging.
Advertentie'
voor de grote Tour de France-prijsvraag
van het
DAGBLAD DE STEM
CR IS ONLANGS in socialistische
kring een uitvoerig gesprek
gevoerd óver „Het karakter
van het huidige socialisme" Daar
aan namen deel Prof. Dr W. Ban
ning, Prof. Dr F. Polak, Ds J. Bus-
kes, H. Hofstra, J. de Kadt, Mr Th.
van Lier, Dr Ir W. Schermerhorn en
Drs J. den Uyl.
Prof. Polak trekt in het maand
blad „Socialisme en Democratie"
uit dit gesprek de volgende conclu
sie: „Ik vind het meest verrassende,
dat in dit gezelschap zo verschillen
de opvattingen bestaan omtrent het
wezen van het socialisme. Niet al
leen hier, in alle gezelschappen en
in alle discussies, heb ik nog nooit
een overeenstemming hierover kun
nen ontdekken. En verder zegt hij
o.m.: „Het is belangrijk, de positie
van het socialisme principieel te be-
paplen. Als er niet iets essentieels
is, dat socialisme heet in een histo
rische ontwikkeling, dan is het
moeilijk te bepalen wat socialisme in
een toekomstige ontwikkeling moet
zijn. Die fundamentele ondergrond
mis ik volkomen, niet alleen hier,
maar die mis ik in het algemeen, en
dat is werkelijk een ontstellende la
cune".
Het is zeer openhartig gezegd. Het
is ook inderdaad ontstellend. Want
als de socialisten zelf niet precies
weten wat „het socialisme" precies
is, hoe kan dan de buitenstaander
er zyn houding tegenover bepalen?
jyjINISTER STAF heeft er in ant
woord op gestelde vragen
prijs op gesteld categorisch te
verklaren, dat bij het ministerie van
Marine geen stukken, de zaak-Fon-
teijn betreffend, zijn vernietigd. Al
les wat men daar had is op verzoek
aan de Officier van Justitie te Am
sterdam toegezonden. Wel moest
men hem mededelen, dat verdere
aanvulling van het dossier niet mo
gelijk was, aangezien een groot deel
der Marine-archieven door oorlogs
handelingen is verloren gegaan.
Dat klinkt dus heel anders dan
van de zijde van de gewezen ser
geant-konstabel Fonteijn aan de
pers is medegedeeld. Alle veront
waardigd commentaar, daarop ge
bouwd, zakt dus nu in elkaar. Ook
het onze.
jjet WETSONTWERP inzake de vergoeding van de watersnoodscha-
de is in de afdelingen der Twee de Kamer niet onverdeeld gunstig
ontvangen. Er worden in het Voorlopig Verslag tal van aanmer
kingen gemaakt, zowel op de prin cipes, waarvan de Regering uitgaat,
als op de voorgestelde practische maatregelen.
dit tegenover de oorlogslachtoffers
niet te verdedigen zou zijn.
Vele leden gaven als hun mening te
kennen, dat de bij deze wet vast te
stellen vergoedingen uitsluitend be
oordeeld moeten worden naar hetgeen
men redelijkerwijze van de Staat kan
vragen en wat redelijkerwijze in de
huidige situatie financieel mogelijk is,
daarbij rekening houdende met de an
dere belangen, waarvoor de Staat te
zorgen heeft, en het gewicht van de
verschillende belangen tegen elkaar
afwegende.
Verscheidene andere leden stelden
vast, dat de schade Is geleden en dat
ze op een of andere manier moet wor
den gedragen.
De vraag is maar, door wie die scha
de het best kan worden gedragen, door
de gehele Nederlandse volksgemeen
schap of door de in verhouding tot
het Nederlandse volk kleine groep ge
troffenen in het Zuid-Westen van ons
land. Het antwoord op deze vraag kan
h.i. niet twijfelachtig zijn: De Neder
landse gemeenschap is hiertoe veel
beter in staat
TWIJFEL
I'VE REGERING ziet als motivering
slechts het voorkomen van ernsti
ge economische ontwrichting en
sociale repercussies in de geteisterde
gebieden. Vele leden menen, dat hier
door geheel daaraan wordt voorbijge
gaan, dat het in nood verkeren van de
getroffenen zelf voor de gemeenschap
verplichtingen schept. Zo wijzen ze
ook op de plicht der gemeenschap,
voortvloeiende uit de onderlinge soli
dariteit, om daar, waar haar leden
schade lijden tengevolge van risico,
dat zij mede in het algemeen belang
hebben gelopen. Deze schade indien
ze althans van betekenis is zoveel
redelijkerwijs mogelijk en verant
woord is over allen om te slaan.
Door tal van leden werd aangedron
gen op het verlenen van een integrale
schadevergoeding. Zij waren zeer te
leurgesteld, dat het wetsontwerp niet
van de noodzakelijkheid hiervan uit
gaat. Men verwierp het argument, dat
(Advertentie)
EMART KINSBURIS
8
En je heet dus Wilder., niet
Weston?
Dat is zo. Maar hier in de streek
moet het Weston blijven.
Dat begrijp ik natuurlijk. En je
denkt dus, dat die Snag Fetters met
zijn bende die veediefstallen hier in
de buurt pleegt
Daar twijfel ik geen ogenblik
aan. Maar ik moet zien het zo gauw
mogelijk te bewijzen, want de Vee
fokkers Vereniging vraagt vlug af
werken voor het hoge salaris dat ze
me betaalt.
Ze sloeg de ogen neer en trom
melde met haar vingers op het zeil
doek. Wes keek vol bewondering
naar haar knappe gezichtje en zijn
hoofd raakte op hol.
wfs- zei ze plotseling opkijkend,
tw v? goed vinden, dat ik je help.
overal1 a m staat' lk kan je hier
hier inoH w?g wl->zen- want ik ben
samen 1™ bekend. We zullen hen
samen opsporen ,s het niet' Toe
beroof me met van dit kamie om wat
avontuurlijks te beleven
T Maar eP is gevaar aan verbon-
aen, waarschuwde hij haar.
ben ik niet bang voor Ik
mag het wel, Wes. Toe noS'
Wesley kon daar niet tegen op Hij
deed er trouwens zijn best niet voor.
Ik zal je zoveel mogelijk laten
helpen, beloofde hij haar. Maar we
moeten het heel stil houden.
Natuurlijk.
Zelfs de koedrijvers van je va
der mogen het niet weten.
O, maar we wantrouwen hen
geen van allen. Ze zijn allemaal loy
aal tegenover vader.
Misschien wel. Ik hoop het Maar
jt kunt nooit weten. Ik ben nu een
maal detective, zei je Ik wantrouw
iedereen. Het is geen prettige stem
ming, maar het kan nu eenmaal niet
anders.
En als we het tegen vader ver
tellen, zal hij waarschijnlijk niet wil
len, dat ik je help.
Dan doen we beter met het hem
te vertellen!
Slimmerik! Je hebt dus liever
mijn hulp niet! Misschien ben ik
meer waard dan je denkt, hoor!
Nou, daar praten we later nog
wel over, zei hij. Voorlopig is net,
du .kt me, beter, dat je morgen naar
de hoeve terugkeert. Ik blijf hier en
zal ten oogje op de bende van Fetter
trachtten te houden. Zo gauw mogelijk
zal ik je met me in verbinding stellen.
Nee, ik heb een veel beter plan,
Wes. We rijden vannacht allebei hier
vandaan. Ik kan wel een ander paard
krijgen. Guillermo zal me er wel een
lenen. En als we hem niet kunnen
vinden, dan neem ik er een. Twee,
beter gezegd, want jij moet er ook
een hebben. Dat komt wel terecht.
Daar ken ik hem goed genoeg voor
en ik kan het hem later uitleggen.
Nou misschien is dat wel goed
bedacht. Maar....
En dan rijden we naar de Grease
Creek en wachten daar op de bende
van Fetter. Daar vinden we hun
spoor wel verder. Heus, Wes, dat zal
veel gemakkelijker voor je zijn, om
dat ik de streek zo goed ken.
Me dunkt, je hebt gelijk. Maar
bij je thuis dan?
We gaan hier naar de stalhou
derij en laten door Ed Nabors een
briefje aan mijn oude lui brengen.
Morgen gaat hij weer vlees op de
hoeve halen. Ik zal mijn zadel en
hoofdstel gaan halen en Ed kan
Gringo dan morgen achter zijn wa
gen mee naar huis nemen.
En wat zal je in dat briefje
schrijven?
Ik mag er niet om liegen, wel?
giechelde ze.
Vast en zeker niet, antwoordde
hij streng.
Dan zal ik schrijven, dat ik naar
Amarago Springs ben gegaan. Dat is
ten Oosten van Hornet. Daar woont
een veefokker, net als wij en hij
heeft ook beesten verloren. Hij heet
John Wasburn. Hij heeft twee doch
ters. een ouder en een jonger dan ik.
Ik kom daar een paar maal in het
jaar en zij komen nu en dan bij ons.
En daar zal ik dan ook eerst heen
gaan maar wie weet.wat er onder
weg gebeuren kan.
Ik weet niet, of ik dat wel
goedvinden kan! zei Wilder peinzend.
ANDERE „VELE LEDEN" waren er
nog niet zeker van, of de verbete
ring van 's lands financiën al een
integrale vergoeding toeliet Ze leg
den daarom deze vraag aan de Rege
ring voor. Zij zouden hieromtrent een
duidelijk en met redenen omkleed ant
woord van de Regering op prijs stel
len. Gaarne zouden zij o.m. daarbij
een overzicht ontvangen van de kos
ten, welke integrale vergoeding over
de gehele linie met zich mee zou bren
gen. Ook zouden zij gaarne vernemen,
op welk bedrag de Regering de ge
hele rampschade raamt.
WAT IS LUXE?
DIJNA ALGEMEEN verklaarde men
er ernstige bezwaren tegen te heb
ben, dat het wetsontwerp geen re
geling bevat betreffende de vergoeding
van huisraadschade, doch deze geheel
overlaat aan het Nationaal Rampen
fonds.
Er worden ook bezwaren gemaakt
tegen het toepassen van het z.g. so
berheidsprincipe bij het vergoeden van
de huisraadschade. Luxe of overdaad
wordt niet vergoed. Maar wat is luxe?
Wat in het ene milieu luxe is, is dat
niet in een ander milieu. Grenzen kan
men hier moeilijk aangeven. Hoe zul
len dan de ambtenaren, die waarschijn
lijk slechts enige vage voorschriften
zullen krijgen, kunnen uitmaken of
iets al dan niet als luxe moet wor
den aangemerkt?
Van andere zijde werd er nog op
gewezen, dat men door uitsluitend de
goederen, welke op een bepaalde lijst
geplaatst zijn, te vergoeden de gezin
nen als het ware reduceert tot één
bepaald type. Zo wordt voor een radio
wel een vergoeding gegeven, maar
voor een harmonium niet. Hierin zal
in elk geval voorzien moeten worden.
Sommige leden vestigden er nog in
het bijzonder de aandacht op, dat de
regeling niet voorziet in een vergoe
ding voor de heraanschaffing van fiet
sen, welke toch tot de allernoodzake
lijkste artikelen behoren.
|y/tET DE hongerkunstenaar Heros
in Essen is het niet zo best ge
steld. Deze man voorziet in zijn da
gelijks brood, door niets te eten, wat
de zaken nu niet bepaald duidelijk
maakt. HU heeft nu echter last van
rillingen en zwakte-aanvallen.
De heer Heros zit al 68 dagen al
leen op mineraalwater en sigaretten
te leven in een glazen kist. HU wil
met alle geweld het wereldrecord
op zUn naam brengen in deze sec
tor. Dat wordt minstens 81 dagen
hongeren, zo zUn die lui wel.
Onder de gegeven omstandigheden
hebben mensen, die het verstand nog
een klein beetje bU elkaar houden,
Heros voorgesteld maar op te hou
den. Doch Heros weet van geen wy-
ken. Want wanneer hU opgeeft ver
speelt hU de kans om in Amerika
met deze slopende bezigheid 100.000
dollar te verdienen.
Maar honger lijdt jiU, dat het niet
mooi meer is.
Leerzaam
DINNENKORT zal over de gehele
D wereld de documentaire film
over de atoomontploffing op de
Monte Bello-eilanden worden vrijge
geven. Dan kunnen we allemaal
genieten van de vooruitgang.
Wellicht verdient het ook over
weging de film op te nemen in het
schoolprogramma, heeft een of an
der ongeluk opgemerkt. Misschien,
dat dan het begrip groeit voor de
atoombom.
Monument
TIET MONUMENT, dat een Ame-
rikaanse handelaar in tweede
hands auto's voor de communis
tenjager McCarthy heeft opgericht
maakt het ook niet best. We heb
ben het onlangs niet zonder vol
doening mogen beschrijven. Nu
heeft men echter met lipstick al
lerlei lelijke dingen op het vers
onthulde monument geschreven.
Er zijn een heleboel Amerika
nen, die deze ontdekking met on
vermengde vreugde hebben be
groet, want die McCarthy zegt
ook nogal eens lelijke dingen.
Bod
KEN GROOT VRIEND van ons
*-* heeft een auto te koop. De tech
nische mogelijkheden zijn beperkt
tot een normaal functionerend ach
terlicht en een slechts zelden hape
rend stuur. De prijs is er echter ook
naar, want hij geeft twee kwartjes
toe, wanneer men het voertuig uit
zijn schuurtje komt halen. Dit is
het enige verhaal van vandaag, dat
niemand behoeft te geloven.
Feest
TAE STAD Rehme in Duitsland zette
grote feesten op touw ter gele
genheid van haar 1200-jarig bestaan.
De geschiedenis van Rehme zou van
af de vroegste tijden in oude glorie
herleven, tUdens optochten en open
lucht-demonstraties. Daar de organi
satoren niet genoeg paarden hadden
voor hun historische optocht, kwam
men op het lumineuze idee, de rij
school van het Engelse hoofdkwar
tier in Bad Oeynbausen om mede
werking te verzoeken. Zo kwam het,
dat de stoere PepUn de Korte in de
optocht werd voorgesteld door een
Britse soldaat. Ook de Middeleeuwse
krijgers waren Britse soldaten.
Insecten
]SJN HET TOCH over insecten gaat:
Een Amerikaanse expeditie, die
pas terug is van een ontdekkings
reis naar de Bahama-eilanden, heeft
weer ettelijke honderden nieuwe
soorten meegebracht. Wanneer alle
insecten twee decimeter zouden
groeien zou het wat leuks worden,
hebben geleerden uitgerekend. Ze
vormen de grootste levende groep
van de hele aarde.
Ongeva.
U)E HEER Shotley, die niet flauw
is, had 10.000 wormen gekocht om
aan de vissers uit zijn omgeving te
verkopen. Hoe die beestjes zo pre
cies zijn afgeteld bUjft buiten be
schouwing. Het gaat over de reis, die
Shotley er mee maakte. Hij laadde
de hele vracht in een klein vlieg
tuigje, dat echter ten gevolge van
een technische storing ergens in een
boom terecht kwam en daar nog al
tijd vasthoudend hangt. De piloot
kwam er zonder kleerscheuren af,
maar van de andere passagiers zijn
reeds 9987 lijken geborgen.
Hoe h\j de rest naar beneden kan
krijgen is voor de heer Shotley een
even groot raadsel als voor ons neef
je de werkelijke waarde van huis
werk.
Russen
D ADIO MOSKOU heeft weer groot
nieuws uitgebazuind. De auto la
niet uitgevonden door een Fransman,
maar door een Rus: Iwan Koeligwin.
Deze eenvoudige dorpssmid constru
eerde in de 17e eeuw, aldus de Mos
kovische radio, de eerste koets, dia
door de berijder zelf kon worden
voortbewogen. Zij was zelfs uitge
rust met een versnellingsbak en een
handrem, die hij ook al heeft uitge
vonden. Ook in het kleine was Iwan
^Koeligwin groot. In 1687 „vond hij
een der eerste horloges uit". On
danks het feit, dat hij geen lid der
bolsjewistische partij was, want dia
bestond toen nog niet. De kranten
vonden dit bericht zo origineel, dat
ze het over namen. In hun prijzens
waardige ijver plaatste één blad er
bovenstaand treintje bij. Nu wacht
de hele wereld op de zoveelste uib«
vinding: de locomotief.
Teer
KEN K-JARIGE zeeman weet ooi:
van wanten, wanneer het ge.
sprek over teer gaat. Hij was op eea
vat, gevuld met deze apetijtelUke
vloeistof, in slaap gevallen. Toen hij
wakker was waren de poppen aan
het dansen, want hij kon het vat
met geen geweld meer van zijn
broek krijgen. Onvriendelijke voor
bijgangers stelden hem een eenvou
dige, maar weinig eerbare oplossing
voor, vriendelijke voorbijgangers
daarentegen brachten hem naar het
politie-bureau. Daar werd recht ge
daan.
(Advertentie)
Verkrijgbaar bij elke (otohandelaar
verlaagd in prijs
Formaat 6 x 9
Mezzochrome 1 -30
Mezzopan I 1.45 ook formaat
Spectropan f 1 -70 4»x 6.5 en 6.5 x 11
duurder hoeft etet
beter bestaat ntet
ZATERDAG 18 JULI 1958.
HILVERSUM I. 402 M. KRO: 7 Nws.
7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gewijde muz.
7,45 Morgengebed en lit. kal. 8 Nws. en
weerber. 8.15 Gram. 9 V. d. huisvrouw.
9.35 Amus. muz. io. V. d. kleuters. 10.15
Gram. 11 V. d. zieken. 11.45 Kamerkoor
12 Angelus 12.03 Gram. 12.30 Land- en
tuinb.meded, 12,33 Musette-ork. en sol.
12,55 Zonnewijzer. 13 Nws. en kath. nws.
13.20 Amus.ork. en solist. 14 Boekbespr.
14.10 Pianospel. 14.20 Gram. 14.40 Ge
mengd koor. 15 Kron. v. letteren en kun
sten. 15.40 Harmonie-ork. Tussen 16 en
17.45 Ronde v. Frankrijk). 16 Gram. 16.30
De Schoonheid van het Gregoriaans. 17
V. d. Jeugd. 18 Lichte muz. 18.15 Jour
nalistiek weekoverz. 18.25 Amus.muz.
18.45 Buitenl. correspondenties. 19 Nws.
19.:o Lichte muz. 19.20 Pari. overz. 19.30
Gram. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Ronde v.
Frankrijk. 21 Amus.muz. 21.35 Act. 21.45
Holland Festival 1953: Koorconc. 22.30 Wij
luiden de Zondag in! 23 Nws. 23.15 Nws.
in Esperanto. 23.22-24 Radiophilh. ork.
HILVERSUM II. 298 M. VARA: 7
Nws. 7.13 Gram. 8 Nws. 8.18 Gram. 8.55
V. d. vrouw. 9 Gym. v. d. vrouw. 9.10
Gram. (9.35-9.40 Waterst.) VPRO: 10 „Tij
delijk uitgeschakeld", caus 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 V. d. arb. in de
continubedrijven. 11.30 Zuid-Am. piano-
muz. 12 Gram. 12.33 Orgelsp. 13 Nws. 13.:5
Promenade ork. 13.50 Weekjourn. 14.20
Gevar. muz. 14.45 Muz. caus. 15.05 Sal-
lands progr. 15.30 „Van de wieg tot het
graf", caus. 15.45 Holland Festival- Resi-
dentie-ork. 16.45 Sportpraatje. 17 Gevar.
muz. 17.30 V. d. jeugd. 18 Nws en comm.
18.20 Mannenkoor. 18.40 Mil. rep. 19 Artis
tieke staalkaart. VPRO: 19.30 „Passepar
tout", caus. :9.40 „Het Oude Testament
in deze tijd", caus. 19.55 „Deze week",
caus. VARA: 20 Nws. 20.05 Gram. 20.15
„De Gouden Graankorrel", sprookje met
muz. 21.15 Soc. comm. 21.30 Dansmuz. 22
„Dodenhuis" .hoorsp. 22.30 Weense mus.
23 Nws. 23.15-24 Gram.
BRUSSEL, 324 M. 12 Gram. 13 Nws.
13.15 Vlaamse muz. 14 Verz.progr. 15
Gram. 16.45 Eng. les. 17 Nws. 17.10 Accor-
deonmuz. 17.30 Orgelconc. 18.30 V. d. sold.
Nws. 19.40 Gram. 19.45 Gevar. progr.
22 Nws. 22.15 Verz.progr. 22.55 Nws. 23-2*
Dansmuz.
BRUSSEL 484 M. 11.45 Gram. 11.10
Lichte muz. 13 Nws. 13.10 en 14.05 Verz.
progr. 15 Gram. 16.30 Lichte muz. 17 Nws.
17.15 Lichte muz. 18.30 en 19.40 Gram.
19.45 Nws. 20 Gevar. muz. 21 Idem. 22
Nws. 22.10 Gram. 22.30 Dansmuz. 22.50
Nws. 23 Dansmuz. 23.55 Nws.
Nou misschien kom je zover nog
■wel, als we eerst maar een halve
nacht in het zadel gezeten hebben.
Laten we het in elk geval proberen.
Kom nu maar mee., toe nou!
Ochnou goed, zei Wes, die
niet tegen haar op kon. Ik zal zien of
ik die oude Guilerlmo vinden kan.
HU zal wel in bed liggen. Laten
we maar naar de kraal gaan en ons
zelf helpen. Hy heeft fijne rijpaarden.
Heb jy een zadel en tuig?
Alles wat nodig is, zei hij.
Ga het dan halen, terwyl ik een
briefje schryf voor Guillermo, dat ik
hier op tafel laat liggen. Schiet op....
het wordt anders te laat.
De man, die gewend was te beve
len, ging gedwee naar zijn kamer
verkleedde zich en zocht zijn beno
digdheden bUeen. Toen hy zonder
verband in de keuken terugkeerde,
had hy zyn zware zadel op zyn rug
hangen en een revolver in beide heup
holsters. Het meisje nam hem goed
op.
Nou zie je er bekender uit, Wes.
Meer van myn soort. Kyk.. ik heb
de oude Guillermo geschreven, dat
we twee paarden en een pakezel en
de nodige uitrusting hebben meege
nomen. Eetvoorraad kunnen we in de
winkel opdoen, want die blUft open,
zolang er nog iemand op straat loopt
Daar zorg ik wel voor en jy kunt
dan uit het gezicht blijven, We ryden
naar de achterdeur, dan is er weinig
kans, dat iemand ons ziet. Ik heb
Guillermo ook geschreven, dat hij op
je achtergebleven spullen moet pas
sen en je kamer voor je openhouden.
Is dat zo in orde?
Mij best als hij het goed vindt.
Ik zal h'et briefje onder de sui
kerpot leggen, dan ziet hij het zeker.
Zoek een lantaarn, dan gaan we paar
den in de kraal uitzoeken.
Je zult ongetwUfeld een goede
hulp voor me zyn, zei Wes ernstig
en ging op zoek naar een lantaarn.
Twintig minuten later stegen ze op.
Wes nam de pakezel by de teugel en
zo reden ze de kraal van Guillermo
uit en door de wildernis om het
plaatsje heen naar de stalhoudery,
waar Jack, die op een ongezadeld
paard had gereden, dat ze slechts met
een halstertouw stuurde, haar zadel
en tuig haalde. Wes zadelde het paard
voor haar, terwijl het meisje de stal
houder een briefje voor Ed Nabors
gaf. Daarna gingen ze achterom naar
de winkel om proviand in te slaan.
Om half tien reden ze in gestrekte
draf onder de twinkelende sterren
de woestyn in.
HOOFDSTUK VIH
Op onderzoek.
Het was een koude voorjaarsavond
en heldere hemel. In het sterrenlicht
was het zand, waarover de paarden
draafden wit als sneeuw en het
dempte bet geluid der hoefslagen.
Links van de ruiters doemde hoog
en dreigend de Afgesloten Hoog
vlakte op als een kolossaal slapend
monster. Rechts van hen strekte
zich de woestyn in golvende zand
heuvels uit. Jacqueline en Wes volg
den de afpalingen door de spoorweg
ingenieurs geplaatst. Ze kwamen door
een kampement dat al in diepe rust
lag. Tegen drie uur 's nachts bereik
ten ze het grote kamp van Rainer
Quail. Zodra ze de witte tenten
spookachtig voor zich zagen opdoe
men, maakte ze een grote omweg om
het kamp te vermijden. Tegen de
dageraad bevonden zich zich bij een
zijarm van de Grease Creek, die
door het kamp van de Aaron Babb
Company stroomde. Maar Jack had
reeds lang te voren de spoorweg in
aanleg verlaten en ze kwamen zo
doende tien mijlen bezuiden dat
kamp aan het riviertje.
Doodmoe stegen ze af, gaven de
paarden te eten en lieten ze daarna
los grazen. Toen de dag aanbrak za
ten ze aan de oever te ontbijten bij
het door Wes aangelegde vuurtje,
waarop de koffie gezet was. Op een
platte steen sneed het meisje het spek
en Wes zocht in de haver naar de
eieren, die ze voor de veiligheid
daarin hadden gestopt.
Ben je niet doodop? vroeg hy,
toen ze eindelyk by het vuur zaten
te eten. Je hebt gisteren immers ook
al de hele dag gereden?
Ja, dat scheelt niet veel, be
kende ze. Maar ik ben r zo aan ge
wend dat ik er geen last van heb.
Alleen heb ik razend veel slaap.
Als je gegeten hebt, zei hij,
dan kruip je daar onder die wilgen,
om een stevig dutje te doen.
Nee, we moeten verder, ant
woordde ze hoofdschuddend. Ik weet
precies waar we heentrekken en we
moeten er vroeg zijn, Het zou best
mogelijk wezen, dat er nu al leden
van die bende van Fetters op die
plek zyn en we moeten daar hebben
rondgekeken, voordat er te veel van
die lui komen.
Waar gaan w dan precies naar toe?
wilde Wes weten.
Zodra we opstappen ryden we
regelrecht naar de Crow5ns Neck en
Boxed Canion. Als we daar zyn ge
weest neem ik je mee naar mijn uit
kijkpost. Het is daar een prachtig
uitzicht over de woestijn. Ik heb
myn kyker bij me en die is uitste
kend. We kunnen daar duidelijk tot
aan Splayfoot Ranch zien.
Heb je van die uitkykpost ge
tracht de veedieven te snappen?
vroeg hy.
Nog pas eenmaal. Fietelijk heb
ik die uitkijkpost pas ontdekt, toen
Rainer met zyn ploeg werklui op de
hoeve kwam. Ik geloof niet, dat
iemand dat piekje weet. Daarna heb
ik geen gelegenheid meer gehad, er
heen te gaan.
Waar is het ergens?
Op de helling van de Afgesloten
Hoogvlakte. Ik vond het toevallig.
Ik ben nog nooit zo ver tegen die
steile kant opgeweest.
Maar waarom gaan we eerst
naar Boxed Canyon?
(Wordt vervolgd)