llagblad Peütewi Elegante moord? Een der hoofdprijzen KAMERCRITIEK op vergoeding van de RAMPSCHADE FlklVIRIGLEYj de nationale film Wat een Wonderlijke Wereld Veer! ie ven J RADIO TWEEDE BLAD VRIJDAG 17 JULI 1953 HAAGSE BRIEVEN H ?JL?TTrrUmpe U weet n°2 "iet Ontstellende leemte Honger AAJNGEBODEN SIGARETTEN Niet waar Regering gaat uit van verkeerd beginsel Kunnen 's lands financiën geen integrale vergoeding dragen Huisraadschade in de wet i.Xcik OEVEEL KIEZERS en kiezeres sen zouden de werkwijze ken nen van de Tweede Kamer der Staten Generaal, waar zij de door hen gekozen afgevaardigden heen zenden? Ik geloof, dat deze kennis over het algemeen niet veel verder gaat dan die van de z.g. openbare behandeling van wetsontwerpen waarover geregeld verslagen in de dagbladen verschijnen. Aan het ein de van die openbare behandeling volgt dan de beslissing over het voorgestelde ontwerp van wet. Van heel grote, feitelijk nog gro tere betekenis, is echter datgene, wat aan de openbare behandeling voorafgaat. Immers, wanneer een wetsontwerp is ingediend, gaat het eerst voor een onderzoek naar de afdelingen der Kamer, vijf in getal, waarin de leden door loting zijn be noemd. De behandeling in de afde lingen resulteert in een voorlopig verslag, dat de betrokken minister wordt toegezonden. En deze ant woordt op dat verslag in een z.g. memorie van antwoord, waardoor minister en volksvertegenwoordi ging vaak reeds dichter bij elkaar komen te staan, als er ernstige be zwaren van de kant der Kamerleden waren geuit. Dan pas komt de be handeling in openbare zitting, waarin o.a. eventuele amendemen ten aan de orde zijn. De behandeling van wetsontwer pen in de afdelingen, daartegen was in feite een voorstel tot wijzi ging van het Kamerreglement be doeld, dat door de P.v.d.A.-afge- vaardigde, Jhr. v. d. Goes van Na- ters was ingediend, een kwestie die al enige jaren slepende was. De heer v. d. Goes wilde die behandeling in handen stellen van een reeks des kundige vaste commissies, die op haar beurt weer specialisten uit het maatschappelijke leven zóuden kun nen horen. Tegen deze opzet was zéér veel critiek geuit bij de „algemene be schouwingen" over het voorstel. In het bijzonder werd de vrees uitge sproken, dat door een dergelijke werkwijze de verantwoordelijkheid van ieder der Kamerleden persoon lijk, om zich een oordeel te vormen over alle vraagstukken en op grond daarvan zijn stem uit te brengen, zou worden geschaad. Onder-onsjes van deskundigen zouden in feite de dienst uitmaken, na eventueel over leg met de regering. Professor Rom- me had al meegedeeld, dat hij een amendement op het voorstel v. d. Goes zou indienen. TJET TWEEDE gedeelte van de be handeling, nadat de heer v. d. Goes zich tegen de van v erschil lende kant aangedragen critiek had verweerd, door op te komen voor de door socialisten steeds aangeprezen „functionele decentralisatie", leidde tot een interessant steekspel. Een steekspel, waarin hatelijkheden niet ontbraken, zomin als ironie en sar casme en waarin de voorsteller v. d. Goes wel een heel slechte beurt maakte. Daar had zijn fractiegenoot Posthumus in belangrijke mate toe bijgedragen, door nog jong Ka merlid zijnde op nogal arrogante wijze de huidige werkmethode van de Kamer belachelijk te maken. Hij kreeg van meer ervaren Kamerle den, zoals Romme, Oud en Roosjen heel wat te slikken, hetgeen hem zure ogenblikken bezorgde, waar door de situatie rondom het voorstel zeker niet prettiger werd. Al te voorbarig had de heer v. d. Goes het amendement-Romme al willen overnemen, om kost wat kost zijn voorstel te redden, toen de voorzitter hem aanried dit onder voorbehoud te doen, daar het amen dement nog niet aan de orde was en de heer Romme al plagend had r^e™5e«t- - Wel een merk- ZU g,lMu"der van de socialisti sche volksvertegenwoordiger. P "e nogal venijnige vraag van rHn j0sthumus- of Romme met Jilamendement het voorstel op ele gante manier de nek wilde om- frant^j'?n 00rdde de katholieke demenl aT ?k?ljk dat ziJn amen" t jPP" inderdaad meer met een ele- een nZ°°h maken had' dan met °p®"bzeken van een nieuwe werkmethode. Hij wilde niet wat v in v/JL °gde-' "A de behandeling ken Hifw»wmiSSies tot regel ma" line Jjl l,V?St aan de behande- wair nl m ngen: in gevallen, u ^er zulks besluit, kén n behandeling in een vaste com missie plaats vinden. Tenslotte besloot de heer v. d. Goes geprikkeld door de nogal steke lige situatie het amendement- Romme toch maar over te nemen. Op het scheiden van de markt probeerde Prof. Oud als oppositielei der nog munt te slaan uit deze om standigheden, met een poging tot uitstel, een verwijzing der zaak naar de centrale afdeling. Hy kreeg geen kans voor succes, zijn voorstel werd verworpen met ruim tweederde meerderheid. TIET GEAMENDEERDE zo niet vermoorde, dan toch zeer ge kortwiekte voorstel v. d. Goes werd met grote meerderheid aanvaard. Door het amendement- Romme is dus de beproefde werk methode gehandhaafd. Anderzijds is de mogelijkheid geschapen, dat de Kamer tot voorbehandeling van een wetsontwerp in een vaste commis sie van deskundigen besluit, indien een ontwerp daartoe geëigend is. En al had Prof. Romme verklaard, dat zijn amendement meer met een ele gante moord op het voorstel, dan met een instemming met een nieu we werkwijze te maken had, de aan vaarding van het geamendeerde voorstel moet hem toch ook aange naam zijn geweest met het oog op de geschapen mogelijkheid van de nieuwe werkwijze, alleen als de meerderheid van de Kamer daartoe besluit. Van moord was dus feitelijk geen sprake wel van zeer wijze en zeer straffe matiging. Advertentie' voor de grote Tour de France-prijsvraag van het DAGBLAD DE STEM CR IS ONLANGS in socialistische kring een uitvoerig gesprek gevoerd óver „Het karakter van het huidige socialisme" Daar aan namen deel Prof. Dr W. Ban ning, Prof. Dr F. Polak, Ds J. Bus- kes, H. Hofstra, J. de Kadt, Mr Th. van Lier, Dr Ir W. Schermerhorn en Drs J. den Uyl. Prof. Polak trekt in het maand blad „Socialisme en Democratie" uit dit gesprek de volgende conclu sie: „Ik vind het meest verrassende, dat in dit gezelschap zo verschillen de opvattingen bestaan omtrent het wezen van het socialisme. Niet al leen hier, in alle gezelschappen en in alle discussies, heb ik nog nooit een overeenstemming hierover kun nen ontdekken. En verder zegt hij o.m.: „Het is belangrijk, de positie van het socialisme principieel te be- paplen. Als er niet iets essentieels is, dat socialisme heet in een histo rische ontwikkeling, dan is het moeilijk te bepalen wat socialisme in een toekomstige ontwikkeling moet zijn. Die fundamentele ondergrond mis ik volkomen, niet alleen hier, maar die mis ik in het algemeen, en dat is werkelijk een ontstellende la cune". Het is zeer openhartig gezegd. Het is ook inderdaad ontstellend. Want als de socialisten zelf niet precies weten wat „het socialisme" precies is, hoe kan dan de buitenstaander er zyn houding tegenover bepalen? jyjINISTER STAF heeft er in ant woord op gestelde vragen prijs op gesteld categorisch te verklaren, dat bij het ministerie van Marine geen stukken, de zaak-Fon- teijn betreffend, zijn vernietigd. Al les wat men daar had is op verzoek aan de Officier van Justitie te Am sterdam toegezonden. Wel moest men hem mededelen, dat verdere aanvulling van het dossier niet mo gelijk was, aangezien een groot deel der Marine-archieven door oorlogs handelingen is verloren gegaan. Dat klinkt dus heel anders dan van de zijde van de gewezen ser geant-konstabel Fonteijn aan de pers is medegedeeld. Alle veront waardigd commentaar, daarop ge bouwd, zakt dus nu in elkaar. Ook het onze. jjet WETSONTWERP inzake de vergoeding van de watersnoodscha- de is in de afdelingen der Twee de Kamer niet onverdeeld gunstig ontvangen. Er worden in het Voorlopig Verslag tal van aanmer kingen gemaakt, zowel op de prin cipes, waarvan de Regering uitgaat, als op de voorgestelde practische maatregelen. dit tegenover de oorlogslachtoffers niet te verdedigen zou zijn. Vele leden gaven als hun mening te kennen, dat de bij deze wet vast te stellen vergoedingen uitsluitend be oordeeld moeten worden naar hetgeen men redelijkerwijze van de Staat kan vragen en wat redelijkerwijze in de huidige situatie financieel mogelijk is, daarbij rekening houdende met de an dere belangen, waarvoor de Staat te zorgen heeft, en het gewicht van de verschillende belangen tegen elkaar afwegende. Verscheidene andere leden stelden vast, dat de schade Is geleden en dat ze op een of andere manier moet wor den gedragen. De vraag is maar, door wie die scha de het best kan worden gedragen, door de gehele Nederlandse volksgemeen schap of door de in verhouding tot het Nederlandse volk kleine groep ge troffenen in het Zuid-Westen van ons land. Het antwoord op deze vraag kan h.i. niet twijfelachtig zijn: De Neder landse gemeenschap is hiertoe veel beter in staat TWIJFEL I'VE REGERING ziet als motivering slechts het voorkomen van ernsti ge economische ontwrichting en sociale repercussies in de geteisterde gebieden. Vele leden menen, dat hier door geheel daaraan wordt voorbijge gaan, dat het in nood verkeren van de getroffenen zelf voor de gemeenschap verplichtingen schept. Zo wijzen ze ook op de plicht der gemeenschap, voortvloeiende uit de onderlinge soli dariteit, om daar, waar haar leden schade lijden tengevolge van risico, dat zij mede in het algemeen belang hebben gelopen. Deze schade indien ze althans van betekenis is zoveel redelijkerwijs mogelijk en verant woord is over allen om te slaan. Door tal van leden werd aangedron gen op het verlenen van een integrale schadevergoeding. Zij waren zeer te leurgesteld, dat het wetsontwerp niet van de noodzakelijkheid hiervan uit gaat. Men verwierp het argument, dat (Advertentie) EMART KINSBURIS 8 En je heet dus Wilder., niet Weston? Dat is zo. Maar hier in de streek moet het Weston blijven. Dat begrijp ik natuurlijk. En je denkt dus, dat die Snag Fetters met zijn bende die veediefstallen hier in de buurt pleegt Daar twijfel ik geen ogenblik aan. Maar ik moet zien het zo gauw mogelijk te bewijzen, want de Vee fokkers Vereniging vraagt vlug af werken voor het hoge salaris dat ze me betaalt. Ze sloeg de ogen neer en trom melde met haar vingers op het zeil doek. Wes keek vol bewondering naar haar knappe gezichtje en zijn hoofd raakte op hol. wfs- zei ze plotseling opkijkend, tw v? goed vinden, dat ik je help. overal1 a m staat' lk kan je hier hier inoH w?g wl->zen- want ik ben samen 1™ bekend. We zullen hen samen opsporen ,s het niet' Toe beroof me met van dit kamie om wat avontuurlijks te beleven T Maar eP is gevaar aan verbon- aen, waarschuwde hij haar. ben ik niet bang voor Ik mag het wel, Wes. Toe noS' Wesley kon daar niet tegen op Hij deed er trouwens zijn best niet voor. Ik zal je zoveel mogelijk laten helpen, beloofde hij haar. Maar we moeten het heel stil houden. Natuurlijk. Zelfs de koedrijvers van je va der mogen het niet weten. O, maar we wantrouwen hen geen van allen. Ze zijn allemaal loy aal tegenover vader. Misschien wel. Ik hoop het Maar jt kunt nooit weten. Ik ben nu een maal detective, zei je Ik wantrouw iedereen. Het is geen prettige stem ming, maar het kan nu eenmaal niet anders. En als we het tegen vader ver tellen, zal hij waarschijnlijk niet wil len, dat ik je help. Dan doen we beter met het hem te vertellen! Slimmerik! Je hebt dus liever mijn hulp niet! Misschien ben ik meer waard dan je denkt, hoor! Nou, daar praten we later nog wel over, zei hij. Voorlopig is net, du .kt me, beter, dat je morgen naar de hoeve terugkeert. Ik blijf hier en zal ten oogje op de bende van Fetter trachtten te houden. Zo gauw mogelijk zal ik je met me in verbinding stellen. Nee, ik heb een veel beter plan, Wes. We rijden vannacht allebei hier vandaan. Ik kan wel een ander paard krijgen. Guillermo zal me er wel een lenen. En als we hem niet kunnen vinden, dan neem ik er een. Twee, beter gezegd, want jij moet er ook een hebben. Dat komt wel terecht. Daar ken ik hem goed genoeg voor en ik kan het hem later uitleggen. Nou misschien is dat wel goed bedacht. Maar.... En dan rijden we naar de Grease Creek en wachten daar op de bende van Fetter. Daar vinden we hun spoor wel verder. Heus, Wes, dat zal veel gemakkelijker voor je zijn, om dat ik de streek zo goed ken. Me dunkt, je hebt gelijk. Maar bij je thuis dan? We gaan hier naar de stalhou derij en laten door Ed Nabors een briefje aan mijn oude lui brengen. Morgen gaat hij weer vlees op de hoeve halen. Ik zal mijn zadel en hoofdstel gaan halen en Ed kan Gringo dan morgen achter zijn wa gen mee naar huis nemen. En wat zal je in dat briefje schrijven? Ik mag er niet om liegen, wel? giechelde ze. Vast en zeker niet, antwoordde hij streng. Dan zal ik schrijven, dat ik naar Amarago Springs ben gegaan. Dat is ten Oosten van Hornet. Daar woont een veefokker, net als wij en hij heeft ook beesten verloren. Hij heet John Wasburn. Hij heeft twee doch ters. een ouder en een jonger dan ik. Ik kom daar een paar maal in het jaar en zij komen nu en dan bij ons. En daar zal ik dan ook eerst heen gaan maar wie weet.wat er onder weg gebeuren kan. Ik weet niet, of ik dat wel goedvinden kan! zei Wilder peinzend. ANDERE „VELE LEDEN" waren er nog niet zeker van, of de verbete ring van 's lands financiën al een integrale vergoeding toeliet Ze leg den daarom deze vraag aan de Rege ring voor. Zij zouden hieromtrent een duidelijk en met redenen omkleed ant woord van de Regering op prijs stel len. Gaarne zouden zij o.m. daarbij een overzicht ontvangen van de kos ten, welke integrale vergoeding over de gehele linie met zich mee zou bren gen. Ook zouden zij gaarne vernemen, op welk bedrag de Regering de ge hele rampschade raamt. WAT IS LUXE? DIJNA ALGEMEEN verklaarde men er ernstige bezwaren tegen te heb ben, dat het wetsontwerp geen re geling bevat betreffende de vergoeding van huisraadschade, doch deze geheel overlaat aan het Nationaal Rampen fonds. Er worden ook bezwaren gemaakt tegen het toepassen van het z.g. so berheidsprincipe bij het vergoeden van de huisraadschade. Luxe of overdaad wordt niet vergoed. Maar wat is luxe? Wat in het ene milieu luxe is, is dat niet in een ander milieu. Grenzen kan men hier moeilijk aangeven. Hoe zul len dan de ambtenaren, die waarschijn lijk slechts enige vage voorschriften zullen krijgen, kunnen uitmaken of iets al dan niet als luxe moet wor den aangemerkt? Van andere zijde werd er nog op gewezen, dat men door uitsluitend de goederen, welke op een bepaalde lijst geplaatst zijn, te vergoeden de gezin nen als het ware reduceert tot één bepaald type. Zo wordt voor een radio wel een vergoeding gegeven, maar voor een harmonium niet. Hierin zal in elk geval voorzien moeten worden. Sommige leden vestigden er nog in het bijzonder de aandacht op, dat de regeling niet voorziet in een vergoe ding voor de heraanschaffing van fiet sen, welke toch tot de allernoodzake lijkste artikelen behoren. |y/tET DE hongerkunstenaar Heros in Essen is het niet zo best ge steld. Deze man voorziet in zijn da gelijks brood, door niets te eten, wat de zaken nu niet bepaald duidelijk maakt. HU heeft nu echter last van rillingen en zwakte-aanvallen. De heer Heros zit al 68 dagen al leen op mineraalwater en sigaretten te leven in een glazen kist. HU wil met alle geweld het wereldrecord op zUn naam brengen in deze sec tor. Dat wordt minstens 81 dagen hongeren, zo zUn die lui wel. Onder de gegeven omstandigheden hebben mensen, die het verstand nog een klein beetje bU elkaar houden, Heros voorgesteld maar op te hou den. Doch Heros weet van geen wy- ken. Want wanneer hU opgeeft ver speelt hU de kans om in Amerika met deze slopende bezigheid 100.000 dollar te verdienen. Maar honger lijdt jiU, dat het niet mooi meer is. Leerzaam DINNENKORT zal over de gehele D wereld de documentaire film over de atoomontploffing op de Monte Bello-eilanden worden vrijge geven. Dan kunnen we allemaal genieten van de vooruitgang. Wellicht verdient het ook over weging de film op te nemen in het schoolprogramma, heeft een of an der ongeluk opgemerkt. Misschien, dat dan het begrip groeit voor de atoombom. Monument TIET MONUMENT, dat een Ame- rikaanse handelaar in tweede hands auto's voor de communis tenjager McCarthy heeft opgericht maakt het ook niet best. We heb ben het onlangs niet zonder vol doening mogen beschrijven. Nu heeft men echter met lipstick al lerlei lelijke dingen op het vers onthulde monument geschreven. Er zijn een heleboel Amerika nen, die deze ontdekking met on vermengde vreugde hebben be groet, want die McCarthy zegt ook nogal eens lelijke dingen. Bod KEN GROOT VRIEND van ons *-* heeft een auto te koop. De tech nische mogelijkheden zijn beperkt tot een normaal functionerend ach terlicht en een slechts zelden hape rend stuur. De prijs is er echter ook naar, want hij geeft twee kwartjes toe, wanneer men het voertuig uit zijn schuurtje komt halen. Dit is het enige verhaal van vandaag, dat niemand behoeft te geloven. Feest TAE STAD Rehme in Duitsland zette grote feesten op touw ter gele genheid van haar 1200-jarig bestaan. De geschiedenis van Rehme zou van af de vroegste tijden in oude glorie herleven, tUdens optochten en open lucht-demonstraties. Daar de organi satoren niet genoeg paarden hadden voor hun historische optocht, kwam men op het lumineuze idee, de rij school van het Engelse hoofdkwar tier in Bad Oeynbausen om mede werking te verzoeken. Zo kwam het, dat de stoere PepUn de Korte in de optocht werd voorgesteld door een Britse soldaat. Ook de Middeleeuwse krijgers waren Britse soldaten. Insecten ]SJN HET TOCH over insecten gaat: Een Amerikaanse expeditie, die pas terug is van een ontdekkings reis naar de Bahama-eilanden, heeft weer ettelijke honderden nieuwe soorten meegebracht. Wanneer alle insecten twee decimeter zouden groeien zou het wat leuks worden, hebben geleerden uitgerekend. Ze vormen de grootste levende groep van de hele aarde. Ongeva. U)E HEER Shotley, die niet flauw is, had 10.000 wormen gekocht om aan de vissers uit zijn omgeving te verkopen. Hoe die beestjes zo pre cies zijn afgeteld bUjft buiten be schouwing. Het gaat over de reis, die Shotley er mee maakte. Hij laadde de hele vracht in een klein vlieg tuigje, dat echter ten gevolge van een technische storing ergens in een boom terecht kwam en daar nog al tijd vasthoudend hangt. De piloot kwam er zonder kleerscheuren af, maar van de andere passagiers zijn reeds 9987 lijken geborgen. Hoe h\j de rest naar beneden kan krijgen is voor de heer Shotley een even groot raadsel als voor ons neef je de werkelijke waarde van huis werk. Russen D ADIO MOSKOU heeft weer groot nieuws uitgebazuind. De auto la niet uitgevonden door een Fransman, maar door een Rus: Iwan Koeligwin. Deze eenvoudige dorpssmid constru eerde in de 17e eeuw, aldus de Mos kovische radio, de eerste koets, dia door de berijder zelf kon worden voortbewogen. Zij was zelfs uitge rust met een versnellingsbak en een handrem, die hij ook al heeft uitge vonden. Ook in het kleine was Iwan ^Koeligwin groot. In 1687 „vond hij een der eerste horloges uit". On danks het feit, dat hij geen lid der bolsjewistische partij was, want dia bestond toen nog niet. De kranten vonden dit bericht zo origineel, dat ze het over namen. In hun prijzens waardige ijver plaatste één blad er bovenstaand treintje bij. Nu wacht de hele wereld op de zoveelste uib« vinding: de locomotief. Teer KEN K-JARIGE zeeman weet ooi: van wanten, wanneer het ge. sprek over teer gaat. Hij was op eea vat, gevuld met deze apetijtelUke vloeistof, in slaap gevallen. Toen hij wakker was waren de poppen aan het dansen, want hij kon het vat met geen geweld meer van zijn broek krijgen. Onvriendelijke voor bijgangers stelden hem een eenvou dige, maar weinig eerbare oplossing voor, vriendelijke voorbijgangers daarentegen brachten hem naar het politie-bureau. Daar werd recht ge daan. (Advertentie) Verkrijgbaar bij elke (otohandelaar verlaagd in prijs Formaat 6 x 9 Mezzochrome 1 -30 Mezzopan I 1.45 ook formaat Spectropan f 1 -70 4»x 6.5 en 6.5 x 11 duurder hoeft etet beter bestaat ntet ZATERDAG 18 JULI 1958. HILVERSUM I. 402 M. KRO: 7 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gewijde muz. 7,45 Morgengebed en lit. kal. 8 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9 V. d. huisvrouw. 9.35 Amus. muz. io. V. d. kleuters. 10.15 Gram. 11 V. d. zieken. 11.45 Kamerkoor 12 Angelus 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded, 12,33 Musette-ork. en sol. 12,55 Zonnewijzer. 13 Nws. en kath. nws. 13.20 Amus.ork. en solist. 14 Boekbespr. 14.10 Pianospel. 14.20 Gram. 14.40 Ge mengd koor. 15 Kron. v. letteren en kun sten. 15.40 Harmonie-ork. Tussen 16 en 17.45 Ronde v. Frankrijk). 16 Gram. 16.30 De Schoonheid van het Gregoriaans. 17 V. d. Jeugd. 18 Lichte muz. 18.15 Jour nalistiek weekoverz. 18.25 Amus.muz. 18.45 Buitenl. correspondenties. 19 Nws. 19.:o Lichte muz. 19.20 Pari. overz. 19.30 Gram. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Ronde v. Frankrijk. 21 Amus.muz. 21.35 Act. 21.45 Holland Festival 1953: Koorconc. 22.30 Wij luiden de Zondag in! 23 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.22-24 Radiophilh. ork. HILVERSUM II. 298 M. VARA: 7 Nws. 7.13 Gram. 8 Nws. 8.18 Gram. 8.55 V. d. vrouw. 9 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. (9.35-9.40 Waterst.) VPRO: 10 „Tij delijk uitgeschakeld", caus 10.05 Morgen wijding. VARA: 10.20 V. d. arb. in de continubedrijven. 11.30 Zuid-Am. piano- muz. 12 Gram. 12.33 Orgelsp. 13 Nws. 13.:5 Promenade ork. 13.50 Weekjourn. 14.20 Gevar. muz. 14.45 Muz. caus. 15.05 Sal- lands progr. 15.30 „Van de wieg tot het graf", caus. 15.45 Holland Festival- Resi- dentie-ork. 16.45 Sportpraatje. 17 Gevar. muz. 17.30 V. d. jeugd. 18 Nws en comm. 18.20 Mannenkoor. 18.40 Mil. rep. 19 Artis tieke staalkaart. VPRO: 19.30 „Passepar tout", caus. :9.40 „Het Oude Testament in deze tijd", caus. 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20 Nws. 20.05 Gram. 20.15 „De Gouden Graankorrel", sprookje met muz. 21.15 Soc. comm. 21.30 Dansmuz. 22 „Dodenhuis" .hoorsp. 22.30 Weense mus. 23 Nws. 23.15-24 Gram. BRUSSEL, 324 M. 12 Gram. 13 Nws. 13.15 Vlaamse muz. 14 Verz.progr. 15 Gram. 16.45 Eng. les. 17 Nws. 17.10 Accor- deonmuz. 17.30 Orgelconc. 18.30 V. d. sold. Nws. 19.40 Gram. 19.45 Gevar. progr. 22 Nws. 22.15 Verz.progr. 22.55 Nws. 23-2* Dansmuz. BRUSSEL 484 M. 11.45 Gram. 11.10 Lichte muz. 13 Nws. 13.10 en 14.05 Verz. progr. 15 Gram. 16.30 Lichte muz. 17 Nws. 17.15 Lichte muz. 18.30 en 19.40 Gram. 19.45 Nws. 20 Gevar. muz. 21 Idem. 22 Nws. 22.10 Gram. 22.30 Dansmuz. 22.50 Nws. 23 Dansmuz. 23.55 Nws. Nou misschien kom je zover nog ■wel, als we eerst maar een halve nacht in het zadel gezeten hebben. Laten we het in elk geval proberen. Kom nu maar mee., toe nou! Ochnou goed, zei Wes, die niet tegen haar op kon. Ik zal zien of ik die oude Guilerlmo vinden kan. HU zal wel in bed liggen. Laten we maar naar de kraal gaan en ons zelf helpen. Hy heeft fijne rijpaarden. Heb jy een zadel en tuig? Alles wat nodig is, zei hij. Ga het dan halen, terwyl ik een briefje schryf voor Guillermo, dat ik hier op tafel laat liggen. Schiet op.... het wordt anders te laat. De man, die gewend was te beve len, ging gedwee naar zijn kamer verkleedde zich en zocht zijn beno digdheden bUeen. Toen hy zonder verband in de keuken terugkeerde, had hy zyn zware zadel op zyn rug hangen en een revolver in beide heup holsters. Het meisje nam hem goed op. Nou zie je er bekender uit, Wes. Meer van myn soort. Kyk.. ik heb de oude Guillermo geschreven, dat we twee paarden en een pakezel en de nodige uitrusting hebben meege nomen. Eetvoorraad kunnen we in de winkel opdoen, want die blUft open, zolang er nog iemand op straat loopt Daar zorg ik wel voor en jy kunt dan uit het gezicht blijven, We ryden naar de achterdeur, dan is er weinig kans, dat iemand ons ziet. Ik heb Guillermo ook geschreven, dat hij op je achtergebleven spullen moet pas sen en je kamer voor je openhouden. Is dat zo in orde? Mij best als hij het goed vindt. Ik zal h'et briefje onder de sui kerpot leggen, dan ziet hij het zeker. Zoek een lantaarn, dan gaan we paar den in de kraal uitzoeken. Je zult ongetwUfeld een goede hulp voor me zyn, zei Wes ernstig en ging op zoek naar een lantaarn. Twintig minuten later stegen ze op. Wes nam de pakezel by de teugel en zo reden ze de kraal van Guillermo uit en door de wildernis om het plaatsje heen naar de stalhoudery, waar Jack, die op een ongezadeld paard had gereden, dat ze slechts met een halstertouw stuurde, haar zadel en tuig haalde. Wes zadelde het paard voor haar, terwijl het meisje de stal houder een briefje voor Ed Nabors gaf. Daarna gingen ze achterom naar de winkel om proviand in te slaan. Om half tien reden ze in gestrekte draf onder de twinkelende sterren de woestyn in. HOOFDSTUK VIH Op onderzoek. Het was een koude voorjaarsavond en heldere hemel. In het sterrenlicht was het zand, waarover de paarden draafden wit als sneeuw en het dempte bet geluid der hoefslagen. Links van de ruiters doemde hoog en dreigend de Afgesloten Hoog vlakte op als een kolossaal slapend monster. Rechts van hen strekte zich de woestyn in golvende zand heuvels uit. Jacqueline en Wes volg den de afpalingen door de spoorweg ingenieurs geplaatst. Ze kwamen door een kampement dat al in diepe rust lag. Tegen drie uur 's nachts bereik ten ze het grote kamp van Rainer Quail. Zodra ze de witte tenten spookachtig voor zich zagen opdoe men, maakte ze een grote omweg om het kamp te vermijden. Tegen de dageraad bevonden zich zich bij een zijarm van de Grease Creek, die door het kamp van de Aaron Babb Company stroomde. Maar Jack had reeds lang te voren de spoorweg in aanleg verlaten en ze kwamen zo doende tien mijlen bezuiden dat kamp aan het riviertje. Doodmoe stegen ze af, gaven de paarden te eten en lieten ze daarna los grazen. Toen de dag aanbrak za ten ze aan de oever te ontbijten bij het door Wes aangelegde vuurtje, waarop de koffie gezet was. Op een platte steen sneed het meisje het spek en Wes zocht in de haver naar de eieren, die ze voor de veiligheid daarin hadden gestopt. Ben je niet doodop? vroeg hy, toen ze eindelyk by het vuur zaten te eten. Je hebt gisteren immers ook al de hele dag gereden? Ja, dat scheelt niet veel, be kende ze. Maar ik ben r zo aan ge wend dat ik er geen last van heb. Alleen heb ik razend veel slaap. Als je gegeten hebt, zei hij, dan kruip je daar onder die wilgen, om een stevig dutje te doen. Nee, we moeten verder, ant woordde ze hoofdschuddend. Ik weet precies waar we heentrekken en we moeten er vroeg zijn, Het zou best mogelijk wezen, dat er nu al leden van die bende van Fetters op die plek zyn en we moeten daar hebben rondgekeken, voordat er te veel van die lui komen. Waar gaan w dan precies naar toe? wilde Wes weten. Zodra we opstappen ryden we regelrecht naar de Crow5ns Neck en Boxed Canion. Als we daar zyn ge weest neem ik je mee naar mijn uit kijkpost. Het is daar een prachtig uitzicht over de woestijn. Ik heb myn kyker bij me en die is uitste kend. We kunnen daar duidelijk tot aan Splayfoot Ranch zien. Heb je van die uitkykpost ge tracht de veedieven te snappen? vroeg hy. Nog pas eenmaal. Fietelijk heb ik die uitkijkpost pas ontdekt, toen Rainer met zyn ploeg werklui op de hoeve kwam. Ik geloof niet, dat iemand dat piekje weet. Daarna heb ik geen gelegenheid meer gehad, er heen te gaan. Waar is het ergens? Op de helling van de Afgesloten Hoogvlakte. Ik vond het toevallig. Ik ben nog nooit zo ver tegen die steile kant opgeweest. Maar waarom gaan we eerst naar Boxed Canyon? (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 5