lagMaa QcSlfc C Scholing van ontwerpsters in de textiel - industrie De keuze van 'n tailleur Mode als sociaal verschijnsel BIJ WIE komt de zege terecht? Een onderhoud met Margaret Leischner Rauwe groenten bij de boterham Roosendaal ditmaal culminatiepunt Zowel Dosko als Baronie optimistisch 5 DERDE BLAD VRIJDAG 19 JUNI 1953 Vrije Woensdagmiddag in musea Vele mogelijkheden vormen moeilijkheid Eindeloze stroom De draaiende SCHIJF Strijd voor uitverkocht huis ONGEVEER vijf jaar geleden benoemde het Londense Royal College of Art Miss Mar garet Leischner, oud-leerling van de beroemde Barhaus Art School, door Water Gropius in Duitsland gesticht, tot leidster van de afdeling weven van de school voor textiel-ontwerpers. Overeenkomstig de na-oorlogse politiek van het College, welke gericht is op de behoeften van de Britse industrie, deelde men Miss Leischner mede, dat haar werk er op gericht moest zijn Jn het begin van dit jaar bezochten de stijl- en kleur-ontwerpster van een weverij in Northumberland Miss Leischner om te zien, ot' haar studenten een neuwe oplossing konden vinden voor een oud probleem. Het ging om een speciale tweedsoort, die sedert jaren door de weverij werd vervaardigd. Het was een klassieke, veel gevraagde stof, waarin ieder seizoen subtiele wijzigingen werden aangebracht, hoewel construc tie, garens en gewicht gelijk moesten blijven. Men gevoelde behoefte aan een nieuwe, frisse kijk op het probleem. eerste klas ontwerpers voor de textielindustrie af te leveren. „Het is nog te vroeg om getallen te noe men", zegt Miss Leischner, die zich niet tot gro te woorden laat verleiden, „maar onze eerste af gestudeerden hebben allen goede posities gekre gen bij vooraanstaande textielfirma's. En wat nog meer zegt, de industrie komt nu reeds bij ons naar nieuwe talenten zoeken." r\ E STIJL-ONTWERPSTER kwam enige weken later terug om de stalen van de studenten te bekijken; ze waren alle naar haar zin, maar één had haar bijzondere voorliefde: een rustieke gemengde tweed van cheviot en kroezige wol in tinten van klaver- rood, turquoise en twee tinten tabaks bruin, die niet alleen nieuw was, maar ook volkomen in overeenstemming met de tendenties van de huidige mode. „Dat is wat ik hebben moet," zei ze. Toen wij Miss Leischner gingen be zoeken, was het zomerkwartaal juist begonnen en de getouwen waren in gereedheid gebracht voor een maand lang werk aan wollen stoffen. Zij bleek een kleine vrouw te zijn met donker, glad over het hoofd ge borsteld haar, bruine ogen en een in telligent gezicht, dat soms ineens op lichtte in een glimlach. Zij droeg mooie antieke granaten oorhangers en een zwarte japon. Haar bureau, vlak naast de grote studio, was vervuld van zon neschijn. Potten met planten, die op Scandinavische wijze langs rotanrin- gen werden geleid, stonden in de bre de vensterbanken. Dozijnen van Re- doute's rozenplaten in smalle lijstjes vormden een fries langs de ene wand en sloten aan bij andere platen van rozen in de grote grijs en geel ge schilderde studio ernaast. Op een ta fel lag een hoge stapel stalen van nieuwe ontwerpen van de studenten voor tweedstoffen; ze waren klaar gelegd voor het verwachte bezoek van vertegenwoordigers van een der mo dernste Londense magazijnen. Dit ma gazijn overweegt om zijn beste wollen stoffen zelf te gaan vervaardigen en komt nu bij Miss Leischner op zoek naar een jonge ontwerper, die het ver eiste inzicht heeft in de mode en in de practijk. SELECTIE |WT ARGARET LEISCHNER, die les iVA gaf aan een textielschool te Ber lijn Voor zij naar Engeland kwam om voor Britse firma's te werken, geeft toe. dat zij de beschikking heeft over het best denkbare studenten-mate riaal Al haar studenten zijn afgestu deerd aan een Britse kunst-nijver heidsschool, hoewel het niet zo is, dat alle afgestudeerden van een kunst-nij verheidsschool tevens voldoen aan de eisen, die gesteld worden door het Royal College of Art. Van de 68 afgestudeerden, die zich het vorige jaar aanmeldden voor ver dere studie b« Miss Leischner, werden er slechts 14 aangenomen voor de drie jarige cursus, die hen het recht zal geven Des. R.C.A. achter hun naam te zetten. Zij werken hard. Hun werkdag duurt van 9.30 tot 5.45 met een uur lunchpauze en er wordt van hen ver wacht, dat zij hun „vrije" Woensdag middag zullen besteden voor speciaal onderzoek in musea en op tentoonstel lingen. In hun tweede jaar moeten alle studenten gedurende vier of zes we ken van hun zomervacantie werken in een Britse weverij. Miss Leischner weet minstens een half dozijn redenen op te noemen, waarom deze weken zo waardevol zijn. „Het is de enige reeële manier om op de hoogte te komen van het werk in een fabriek", zegt zij. „De meesten van mijn studenten komen uit het Noorden en zijn al aan het idee ge> wend, maar de studenten uit het Zui den hebben de neiging om er nogal tegenop te zien. Met ongeveer een week zijn ze daar overheen. Zij krij gen de kans om het weefproces in de fabriek te bestuderen, ze zien wat er voor nodig is om een weefsel te ma ken en bestuderen de organisatie. Bo vendien krijgen ze altijd een baantje te vervullen". DE HELE WERELD MEEM NU het geval van de 23-jarige Heather Peacock uit Hastings. Sussex, die gestudeerd heeft aan het Brighton College of Arts. Heather zal van de zomer zes weken lang werken in de Otterburn fabriek in Northum berland en daar ze een van de stu denten is, die aan wol de voorkeur ge ven boven ieder ander materiaal, schijnt ze zich daarop meer te verheu gen, dan op de rest van haar vacan- tie. Zij is een slank meisje met blond haar en diepblauwe ogen, rustig en gereserveerd van aard. Over de kwa liteiten van de wol staat haar mening vast. „Het is zo'n prettige draad", legt zij uit, „zo gemakkelijk en prettig te behandelen en je kunt er zoveel mee doen". Diana Filby, 22 jaar oud en afge studeerd aan het Bromley College of Arts, en Mary Gardiner, van dezelfde leeftijd en afgestudeerd aan de Car diff Art School, vertelden eveneens, waarom ze graag met wol werken. „Wel, wol is een natuurlijk mate riaal", zegt Mary. „Het leent zich er beter toe om ge weven te worden", vindt Diana. „En wol laat zich beter verven. De kleurnuances zijn fijner", voegt Mary er aan toe/ De studenten werken niet alleen aan japon- en mantelstoffen, maar ook aan wollen meubeltextiel, dat in kleur en dessin evenzeer aan mode onderhevig is als de rest van hun werk. Vele van deze stoffen zijn fijne kamgarens, ge weven in streepeffecten van ruim één centimeter breedte. Miss Leischner vertelde, dat een van de grootste meubelzaken in Londen belang stelt in deze stoffen. „Ze zijn natuurlijk duurder, maar ze zijn on verslijtbaar", zei ze. India, Zwitserland en Zweden heb ben studenten naar de cursus gezon den en er komen bezoekers uit de hele wereld. „Het is een eindeloze stroom", zegt Miss Leischner, ,,en het draagt bij tot een stimulerende uitwisseling van ideëen". Miss Leischner vertelde met zicht baar genoegen van het bezoek van een docente van de Sydney School of Art, die enige studenten meebracht om het werk van de cursus te zien. De be zoekster besteedde enige tijd aan het bekijken van de kasten, waarin de voorraad wollen garens was geborgen. Daarop wendde ze zich tot Müss Leischner en zei met begrijpelijke ver bazing: „Hee, U hebt hier nog een gro tere verscheidenheid van wollen ga rens dan wij". LJET gehele jaar door kunnen raU' we groenten als broodbelegging worden gebruikt. In de winter geraspte of geschaafde ramenas, geraspte worteltjes of win terpeen, geraspte knolraap of fijnge sneden zuurkool. In het voorjaar sterkers, radijs, in plakjes gesneden komkommer, rame nas of winterpeen. In de zomer plakjes komkommer, paprika, tomaten of worteltjes. In de herfst geraspte knolselderij, ramenas, winterpeen. In plaats daar van kan men ook meer samengestel de gerechten van rauwe groenten bij de broodmaaltijd geven. Sla van rau we groenten kan men bij de boter ham eten; ook kan het brood er mee belegd worden. Deze gezonde wenken en dit leuke plaatje zijn te vinden in de practische folder „Allerlei met rauwe groenten", voor enkele luttele centen te verkrij gen bij het Voorlichtingsbureau van de Voedingsraad te Den Haag. Meerdere practische goedkope uit gaven zijn „Wintergroenten", „De Voeding van Kleuters en Peuters' „Zomergroenten" en „Voorjaarsgroen ten". CEDERT enige seizoenen besteden ontwerpers over heel de wereld het puikje van hun creatieve fantasie aan het mantelcostuum. Zij hebben dan ook zoveel variaties op het thema tailleur gecomponeerd, dat de keus bijzonder moeilijk wordt, wanneer men zich zo'n onmisbaar onderdeel van de voorjaarsgarderobe wil gaan aanschaffen. Vroeger werden de jasjes een beetje langer of een beetje korter en dat was al wat er aan veranderde, een en hetzelfde type tailleur bleef tot in lengte van jaren up to date. Tegenwoordig zijn er verscheidene vaststaande types van mantelpak, ieder berekend voor een bepaalde li chaamsbouw; men dient zich daarom een zo objectief mogelijke voorstel ling te vormen van het eigen figuur om te kunnen besluiten welke coupe van tailleur het gesphiktst is om de aanwezige kwaliteiten naar voren te brengen en eventuele minder goede eigenschappen weg te werken. 1. De tailleur met een recht, los hangend jasje. Dit model is geschikt zowel voor wie te weinig als voor wie teveel rondingen vertoont. Het ca moufleert dus de gebreken, doch het leent zich er niet of nauwelijks toe om de kwaliteiten van een figuur aan het licht te brengen. Het is geschikt voor alle leeftijden en men ontmoet het in vele collecties (Balenciaga, Jean Patou, Manguin). 2. De licht getailleerde tailleur. Het jasje, dat de taille aanduidt, maar niet insnoert, is aan te bevelen voor de slanke vrouw met welgevormde rondingen en een dun middeltje. (Fath, Lanvin, Griffe). 3. De tailleur met een sterk getail leerd jasje, dat de figuur als een handschoen omsluit, eist een vol maakt figuur met een fijne taille, een goed gevormde buste en helemaal geen heupen. Het is de ideale tailleur voor de grote, slanke vrouw (Dior, Givenchy) 4. De tailleur met het blousende jasje. De speciale lijn van het jasje, dat om de heupen sluit, eist een gro te, magere gestalte en een uitgespro ken gratie van bewegingen (Balen ciaga, Manguin, Madeleine en Rauch).1 ,,7^ VERANDERLIJK als het weer", is een uitdrukking, die in ons landje bij de zee niet zonder reden opgeld doet. Maar een scherpe concurrente van het weer is de mode; beide verschijnselen, weer en mode, gehoorza men blijkbaar aan krachten die grillig en onbe rekenbaar decreteren, voorschrijven en vandaag intrekken wat gisteren en vogue was. En wij arhie schepselen? Wij kunnen gelaten een blik slaan naar het zwerk al of niet blauw en 't beste er van hopen. Eenzelfde lijdelijkheid toont het vrouwelijk gedeelte van het mensen ras tegenover de wispelturige koningin mode. Elke vrouw doet er aan mee en houdt zelfs van haar heerseres. De mannen? Het eeuwige don kerblauw met een heel bescheiden streepje, of op hoogtijdagen het stemmig grijs doen vermoe den, dat de meeste verlichte mannen van onze eeuw lak hebben aan mode. De meesten, want er zijn durvers met' kleurige kuiten en Eiffel- torens om de (smalle) borst, maar ze zijn gering in getal. Zó is 't niet altijd geweest! De eenvoudige dorper uit de Middeleeuwen, hoewel in hart en ziel analphabeet, zag er geen dood in, bij festi viteiten, de belegering van Troje of de vlucht van Aeneas op zijn muts te torsen, en aan die muts bengelden dan nog muskaatnoten en kruidnagelen en alles wat maar fijn en prikke lend ruikt. Om zijn middel, aan een brede gor del, droeg hij bovendien satijnen tasjes met reukwaren. Bij ons atoom- en ruimte-tijdperk schijnt het gestroomlijnde colbertje met afhan gende schouders beter te passen. Gelukkig, dat de vrouwen het conservatieve element in on ze samenleving? de mode in ere houden. En hoog. Hoe hoog, dat is afhankelijk van de in houd van de beurs, want zowel de veelvuldig heid van de artikelen en goederen aan mode onderhevig, als het tempo waarin de verande ringen plaats grijpen, is enorm en eist eigenlijk een beurs waarin vooraf geen gat is weggegeten voor defensie-uitgaven. Hoeveel zuiniger waren de antieken! De oude Grieken en Romeinen ken den slechts mode in de haardracht het kap- Persvak is een zéér oud en edel métier een brave moralist uit de XVe eeuw kon nog ver zuchten, dat hij geen tien jaar dezelfde kleding dragen kon zonder in mode achterop te raken sindsdien is er zo het een en het ander veran derd. f)AT HET GELD op dit gebied, zoals overal, zijn voorname partij meeblaast, staat vast als een ducdalf, maar toch niet zó, dat aan mode doen een privilége voor de gegoede stan den is en zij haar nuttige functie in de maat schappij: overbruggingsmiddel te zijn van so ciale kloven, niet naar behoren zou kunnen ver richten. Wanneer een boer uit de Middeleeuwen zich opsmukte als een ridder, maakte hjj zich onsterfelijk belachelijk thans is de sociale democratisering zo ver voorgeschreden, dat het- je-plaats-weten op dit gebied sterk is afgezwakt; onze lieve jeugd, hoewel even tuk op een ver zetje als haar bekwame Middeleeuwse broer tjes, ziet geen heil in het najouwen van een volksvrouw, zwaar bevracht met bont, ook al is dit afkomstig van het edele Hollandse duin- konijn. Het aan mode doen is gelukkig gemeen-goed geworden, gelukkig, omdat een echte vrouw zich zonder mode niet echt gelukkig voelt. Iedere vrouw, of ze nu met élégance langs de Parijse boulevards mannequint, dan wel zeven dagen van de zeven voor haar man en haar kroost zorgt, heeft twee machtige drijfkrachten voor mode in zich, die polair tegenover elkaar staan: de behoefte zich te onderscheiden en die aan assimilatie. Ze heeft de neiging tot imiteren, waardoor de noodzaak van eigen initiatief wordt verminderd, maar bezit tevens de drang om zich reliëf te geven door op te vallen in de groep. Mode is voor de vrouw een avontuur met ge garandeerd goede afloop. J-JET IS voor de man geen ondankbar" bezigheid, na te gaan. wat zijn levensgezel lin tot meedoen aan de mode dringt, waar om sommigen extreem modieus gekleed gaan. anderen zich eerst aanpassen als de mode al weer ouderwets is. Voor de eerste categorie, de mondaine vrouwen, is mode een levenskwestie, omdat zij aan zichzelf niet genoeg hebben, graag steunen op anderen, gezelschap en publiek om hen te bewonderen niet kunnen ontberen; bij voorkeur maken ze gebruik van gemeen plaatsen en mode-cynismen, waardoor ze me nen op te vallen. De andere categorie, de mode- lozen-met-voorbedachte-rade, die steeds enige seizoenen achterop komen, ziet de mode als een onheuse dwingelandes, omdat zij graag coquet- teren met een bezadigd conservatisme of osten tatieve nederigheid. De negatie van de mode maakt hen weer opvallend. De conclusie is, dat de mondaine boulevard-mannequin en de juf frouw in de Kalverstraat met een mantel als een kleermakersnachtmerrie, dezelfde motive ring voor hun tegengesteld handelen hebben. Gelukkig, dat tussen deze twee polen een niet te tellen aantal gunstige variaties ligt, waarbin nen de vrouw naar hartelust knippen, naaien, zich kleden en opmaken kan; en nog gelukki ger, dat het gros van de Nederlandse vrouwen met zwier en zuinigheid binnen de gesignaleerde rode seinen blijft. J-JET NEDERLANDSE VOLK is een oerdegelijk volk. Het houdt niet van extremismen en revolutie. Het is het volk van de geleide lijke ontwikkeling en bezadigdheid. Het heeft gevoel voor verhoudingen en grenzen. De re voluties van 1840 en 1848, die verscheidene Europese hoofdsteden in brand zetten, werden hier afgedaan met twee grondwetswijzigingen, waarvan de eerste niet eens zó belangrijk. De geleidelijke ntwikkeling van het afgeleide recht werd hier niet onderbroken door nieuw origi- nair recht van twee revoluties. Het nieuwe maakt hier geen opgang, omdat het nieuw is; het wordt eerst op zijn waarde getoetst en dan aanvaard, omdat het goed, of verworpen omdat het slecht wordt bevonden. Zo zal een mode, die geheel breekt met verleden en traditie, die splinternieuwe wegen openbreekt, door het Ne derlandse volkskarakter met de nodige argwaan worden ontvangen en pas aanvaard, als dege lijkheid en schone lijn er van zijn bewezen in het gebruik, dat enkele pioniersters er vóórdien van maken. Door deze kwaliteiten is de Neder landse vrouw geen slavin van de mode zelf, noch van de mode-koningen, die in hun Parijse paleizen met naald en schaar de vrouw, en daardoor de wereld, despotisch trachten te re geren. A. G. DANEN Uiteraard heerst er binnen deze vier grondtypes een eindeloze varia tie, overeenkomstig de diverse lij nen, die door de verschillende ont werpers worden gebracht. De wollen tailleur kan de hals van een japon hebben met een afstaand kraagje, een sjaalkraag of een boord je, al wat men wil, zolang het maar geen klassieke kraag is. De schou derlijn is al sedert geruime tijd aflo pend; men vindt zowel kimono- en raglanmouw, als de normale ingezet te mouw; er heerst een duidelijk stre ven tot verbreding van de schouder lijn, de mouwen zijn lager en enigs zins rond ingezet. De rokken zijn recht en hebben ep de rug een discreet verborgen plooi, Sommige rokken zijn geplisseerd en alle zijn ze lang: 25 tot 27 c.m. van de grond. De tailleurs van dit jaar onderschei den zich duidelijk van de klassieke tailleur en in overeenstemming daar mee wordt er vaak een blouse onder gedragen. Wanneer de hals erg laag is, komt er een plastron of een vest aan te pas. Deze zijn wit, effen of be drukt en corresponderen veelal met de voering van het jasje. Vele tail leurs zijn gegarneerd met fluweel of gros grain. Tweed wordt veel gebruikt, zowel voor losse als voor aansluitende jas jes. Balenciaga gebruikt het in een rosblonde tint, gecombineerd met zwart. Givenchy kiest een dicht ge weven schildpadkleurig tweed met witte spikkels, bij Griffe vinden we een mosterdkleur, wit en zwart bij Jacques Fath, blauw en wit bij Bal- main, zachtgroen bij Dior. Streepstof- fen, wollen piqué en ottoman worden gebracht in alle modetinten: beige en café au lait (Manguin, Givenchy, Ba lenciaga en Balmain). Bewerkte stof fen, fijne lijnruitjes en grove, op jute of canvas geïnspireerde wollen weef sels ziet men in wit, natureltint, of in levendige kleuren. Lavin-Castillo toont een voorkeur voor kersrood. r\E muziek, waarmee de ietwat ouderen onder ons zijn grootge bracht, kenmerkt zich dóór een wel wat grote nadrukkelijkheid. Het is de muziek van de 19e eeuw, die begon met Beethoven en Berlioz om met Bruckner en Brahms te eindigen. Vier grote „B" 's, die er zijn mogen, doch die zich onder uitzondering van Beethoven met al wat tussen hen in ligt, niet hebben vrijgehouden van een zich zelf nog al breed uit stallend burgerdom, dat zijn waarde wilde bewijzen door tamelijk dikke woorden en behoorlijke „brouheha". Waarmee niet gezegd wil zijn, dat er in die tijds niets schoons is gepres teerd van blijvende waarde. Doch dat schoons is minder te vinden bij de geadoreerde „keien" als o.a. Wagner of Mahler, dan in het vele kleingoed van kunstenaars als Chopin en Schu mann, die een aparte persoonlijkheid wisten te handhaven in een wereld van toenemende waardering voor geld en reclame en die kunstenaars bin nenkamers bleven, zonder de behoefte zich met hun ideeën en gevoelens op te dringen aan een wereld, die van pathos gediend was en door te zwel gen in steeds grotere en steeds duur- Advertentie) dere orkesten met steeds meer lawaai dacht muziek te maken. Ik hoop de gelegenheid te hebben daarop nog eens terug te komen. r^E laatste mannen, die de 19e eeuwers vooraf gingen waren Haydn en Mozart; de eersten, die op hen volgden waren Debussy en Ravel, die hen dan ook wel zó grondig heb ben afgebroken, dat de wereld er he den nog verbaasd van staat. Legt U maar naast elkaar b.v. de Jupiter-symphonie van Mozart op Decca LX 3010 gebracht door de Mo- zart-kenner Jozef Krips en b.v. het strijkkwartet van Ravel op Philips A 01606 R door het phenomenal? Bu- dapester Strijkkwartet. Welk een te genstelling met de tussen hen in lig gende 19de eeuwers! Er zijn allicht verschillen tussen beide componisten onderling, doch méér overeenstem ming. Beiden hebben hun eigen per soonlijkheid, beiden zijn kinderen van hun tijd die 125 jaar scheelt, doch beiden zijn in hun muziek waardig, gereserveerd. Zij etaleren niet, zij dringen zich niet op, „halen niet uit", maar met een innigheid, die hen svm- pathiek maakt, spreken zij met U, of liever zingen zij voor zichzelf heen, waarbij het er minder op aan komt of zij indruk maken, dan dat zij slechts wensen hun hart uit te stor ten, waarna zij met een dankbare handdruk vertrekken zonder te vra gen wat voor geweldigs de ander toch wel van hen denken zal. En als zij afscheid hebben genomen, blijft bij de hoorder de herinnering aan be zoekers van waarde en een grote veelzijdigheid, die een onderhoud met hen hadden, waarin schalksheid en tragiek, levenslust en genoeglijk heid elkaar afwisselen op een inge togen wijze. Goede vrienden met wie men een kop thee drinkt op een zo mermiddag op een buitenterrasje, niet de mensen van de grote fuif bij een verjaarpartij. jLFET LIGT VOOR DE HAND, dat we de voorbeschouwing van 11 deze week beginnen met de in Roosendaal, op het R.B.C.- terrein te spelen wedstrijd BaronieDosko. Hij is al weken ge leden in het vooruitzicht gesteld het merendeel der voetbal kenners namen immers aan, dat het op een beslissingswedstrijd tussen de groenwitten en de roodgelen uit zou draaien en men kan gerust beweren, dat deze, méér dan welk sportevene ment, het gesprek van de dag heeft uitgemaakt. De voorbije dagen nam de interesse met het uur toe en dat zal zo doorgaan tot scheidsrechter Bronkhorst Zondagmiddag om half drie het beginsignaal zal doen opklinken. QVER EEN DING zullen alle aanhangers, van beide partijen en niet te vergeten de spelers zélf, het wel volkomen een$ zijn: groot is' het onderlinge krachtsverschil niet ea het zal er in hoofdzaak op aan komen hoe de teams gedisponeerd zijn en welke van de twee over het meeste uithoudingsvermogen zal kunnen be schikken. Een allerminst te verwaar lozen factor is voorts de tactiek en of die, mèt beheersing der zenuwen, welke in ontmoetingen als deze een hoogst belangrijke rol spelen, tot vol ledige ontplooiing zal kunnen worden gebracht. BELANGRIJK LI OOGST belangrijk in deze is, dat de K.N.V.B. voor dit treffen een zijner beste arbiters uitnodigde, waar door het mogelijk zal zijn, aan beide partijen, het normale speltype te ont plooien. Als we ons herinneren, welk een prachtige partij voetbal zowel Ba ronie als Dosko in die laatste ontmoe ting te Bergen op Zoom ten toon spreidden gedurende de eerste helft, weet men dat het óók in ontmoetin gen, waarbij een kampioenschap op het spel staat, tot fraai voetbal kan komen. WAAROM NU NIET? VT/AAROM zou dit in de wedstrijd van a.s, Zondag niet mogelijk zijn? Wij zijn zelfs van mening, dat beide ploegen hun beste spel aan zul len moeten wenden om tot een gun stig resultaat te kunnen komen. Wie het best op dreef is en het fraaiste voetbal weet te ontwikkelen, zal zeer waarschijnlijk zegevierend het ter rein kunnen verlaten. Waarschijnlijk, want „zonder geluk vaart niemand wel" is een spreek woord, dat niet in de laatste plaats bij voetbal onveranderd actueel is ge bleven. Vrouwe Fortuna speelt vaak, en dikwijls niet eens bescheiden, haar rol mee en hoewel men uiteraard ook ten deze weer niet mag overdrij ven, het zou de eerste keer niet zijn, als de minst sterke in het veld aan die geluksfactor zijn winst kon toe schrijven. WEEST SPORTIEF WEEL zal intussen óók van de ze nuwen der supporters van beide clubs worden gevergd, en in niet min dere mate van hun sportiviteit. Wij doen, en voor deze wedstrijd in bij zondere mate, een dringend beroep op de toeschouwers, die met duizen den voor een uitverkocht huis op „De Luiten" zullen zorgen, zich voorbeel dig te gedragen. Laat het aan vuri ge aanmoedigingen, aan weerskanten, niet ontbreken, maar laten zij op waardige wijze geschieden, de sport man ter ere. Immers, niets zal tot grotere voldoening kunnen schenken, dan na afloop te mogen zeggen: het was een faire, sportieve gebeurtenis, zowel op als rondom het terrein. En dat tenslotte dan de sterkste moge winnen! LANDSKAMPIOENSCHAP rjE strijd om de gouden plak nam intussen reeds een aanvang, deze Woensdag, respectievelijk te Arnhem en in Haarlem. Men weet. dat beide ontmoetingen; Vitesse—Eindhoven en R.C.H.Sparta, In puntenverdelingen eindigden. Voor de bezoekende clubs, om te beginnen, geen onvoordelige start, omdat een gelijk spel „uit" be- haald en zeker in het eerste treffen, in hoge mate belangrijk kan worden genoemd. Overmorgen worden Spar taVitesse en EindhovenR.C.H. ge speeld. Hoewel het op dit moment nog niet mogelijk is het onderlinge krachtsverschil precies te bepalen kan toch worden voorspeld ,dat dë thuisclubs zegevierend uit deze twee de kampioensronde te voorschijn zul len komen, temeer omdat zij op „vreemde" bodem reeds tot een draw wisten te geraken. PROMOTIE-COMPETITIE y/IER wedstrijden voor de promotie derde en vierde klasse staan Zon dag op het programma, waarvan een in de derde en drie in de vierde klas se. Dongen speelt zijn eerste ontmoe ting tegen Vlissingen. Het is veel waard, dat de Dongenaren hun eerste treffen op eigen grond hebben en we geloven, dat bij het benutten der kan sen, die de thuisclub zich ongetwijfeld zal weten te scheppen, wellicht in meerdere mate dan de gasten, deze eerste wedstrijd in hun voordeel zul len weten te beslissen. D H V de kampioen van 4 F uit Zevenberg- schenhoek begint de promotie met de uitwedstrijd bij V.O.A.B. in Tilburg. Een moeilijke opgave, doch wij me nen, dat de krachten ongeveer aan elkaar gelijk zullen zijn. R.K D.V.C heeft Zaltbommel, waarvan vorige Zondag overtuigend werd gewonnen op bezoek. Een gelijk spel is voor de kampioen van 4 D reeds voldoende om zich derde klasser te kunnen noe men. Komaan mannen uit Drunen, grijp de mooie kans met beide han den aan! Hulst, titelhouder in 4 H neemt de handschoen op tegen Schut ters Uit Stampersgat. kampioen van 4 G. Wij vermoeden, dat de thuisclub kans zal zien de twee kostbare pun ten te veroveren. Dan is er nogmaals een beslissings wedstrijd tussen Velocitas en Groen Wit. wederom op het terrein van Gil- ze. Zal Groen Wit ditmaal beter op schot zijn? Het behoud van de 4e klasse is er mee gemoeid, dus alles op alles gezet, lui uit Princenhage! Twee competitiewedstrijden in 4 H moeten verder nog worden gespeeld: Oostburg—P.S.K. en R.I.A.—Hontenis- se. Wij geven beide thuisclubs dc bes te kansen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 9