lagMaa QcSlfc
C
Scholing van ontwerpsters in
de textiel - industrie
De keuze van 'n tailleur
Mode als sociaal verschijnsel
BIJ WIE komt de zege terecht?
Een onderhoud met Margaret Leischner
Rauwe groenten
bij de boterham
Roosendaal ditmaal culminatiepunt
Zowel Dosko als Baronie optimistisch
5
DERDE BLAD
VRIJDAG 19 JUNI 1953
Vrije Woensdagmiddag in musea
Vele mogelijkheden vormen moeilijkheid
Eindeloze stroom
De
draaiende
SCHIJF
Strijd voor uitverkocht
huis
ONGEVEER vijf jaar geleden benoemde het
Londense Royal College of Art Miss Mar
garet Leischner, oud-leerling van de beroemde
Barhaus Art School, door Water Gropius in
Duitsland gesticht, tot leidster van de afdeling
weven van de school voor textiel-ontwerpers.
Overeenkomstig de na-oorlogse politiek van het
College, welke gericht is op de behoeften van
de Britse industrie, deelde men Miss Leischner
mede, dat haar werk er op gericht moest zijn
Jn het begin van dit jaar bezochten de stijl- en kleur-ontwerpster van
een weverij in Northumberland Miss Leischner om te zien, ot' haar
studenten een neuwe oplossing konden vinden voor een oud probleem.
Het ging om een speciale tweedsoort, die sedert jaren door de weverij
werd vervaardigd. Het was een klassieke, veel gevraagde stof, waarin
ieder seizoen subtiele wijzigingen werden aangebracht, hoewel construc
tie, garens en gewicht gelijk moesten blijven. Men gevoelde behoefte
aan een nieuwe, frisse kijk op het probleem.
eerste klas ontwerpers voor de textielindustrie
af te leveren.
„Het is nog te vroeg om getallen te noe
men", zegt Miss Leischner, die zich niet tot gro
te woorden laat verleiden, „maar onze eerste af
gestudeerden hebben allen goede posities gekre
gen bij vooraanstaande textielfirma's. En wat
nog meer zegt, de industrie komt nu reeds bij
ons naar nieuwe talenten zoeken."
r\ E STIJL-ONTWERPSTER kwam
enige weken later terug om de
stalen van de studenten te bekijken;
ze waren alle naar haar zin, maar één
had haar bijzondere voorliefde: een
rustieke gemengde tweed van cheviot
en kroezige wol in tinten van klaver-
rood, turquoise en twee tinten tabaks
bruin, die niet alleen nieuw was, maar
ook volkomen in overeenstemming met
de tendenties van de huidige mode.
„Dat is wat ik hebben moet," zei ze.
Toen wij Miss Leischner gingen be
zoeken, was het zomerkwartaal juist
begonnen en de getouwen waren in
gereedheid gebracht voor een maand
lang werk aan wollen stoffen.
Zij bleek een kleine vrouw te zijn
met donker, glad over het hoofd ge
borsteld haar, bruine ogen en een in
telligent gezicht, dat soms ineens op
lichtte in een glimlach. Zij droeg mooie
antieke granaten oorhangers en een
zwarte japon. Haar bureau, vlak naast
de grote studio, was vervuld van zon
neschijn. Potten met planten, die op
Scandinavische wijze langs rotanrin-
gen werden geleid, stonden in de bre
de vensterbanken. Dozijnen van Re-
doute's rozenplaten in smalle lijstjes
vormden een fries langs de ene wand
en sloten aan bij andere platen van
rozen in de grote grijs en geel ge
schilderde studio ernaast. Op een ta
fel lag een hoge stapel stalen van
nieuwe ontwerpen van de studenten
voor tweedstoffen; ze waren klaar
gelegd voor het verwachte bezoek van
vertegenwoordigers van een der mo
dernste Londense magazijnen. Dit ma
gazijn overweegt om zijn beste wollen
stoffen zelf te gaan vervaardigen en
komt nu bij Miss Leischner op zoek
naar een jonge ontwerper, die het ver
eiste inzicht heeft in de mode en in de
practijk.
SELECTIE
|WT ARGARET LEISCHNER, die les
iVA gaf aan een textielschool te Ber
lijn Voor zij naar Engeland kwam om
voor Britse firma's te werken, geeft
toe. dat zij de beschikking heeft over
het best denkbare studenten-mate
riaal Al haar studenten zijn afgestu
deerd aan een Britse kunst-nijver
heidsschool, hoewel het niet zo is, dat
alle afgestudeerden van een kunst-nij
verheidsschool tevens voldoen aan de
eisen, die gesteld worden door het
Royal College of Art.
Van de 68 afgestudeerden, die zich
het vorige jaar aanmeldden voor ver
dere studie b« Miss Leischner, werden
er slechts 14 aangenomen voor de drie
jarige cursus, die hen het recht zal
geven Des. R.C.A. achter hun naam te
zetten.
Zij werken hard. Hun werkdag
duurt van 9.30 tot 5.45 met een uur
lunchpauze en er wordt van hen ver
wacht, dat zij hun „vrije" Woensdag
middag zullen besteden voor speciaal
onderzoek in musea en op tentoonstel
lingen. In hun tweede jaar moeten alle
studenten gedurende vier of zes we
ken van hun zomervacantie werken in
een Britse weverij.
Miss Leischner weet minstens een
half dozijn redenen op te noemen,
waarom deze weken zo waardevol zijn.
„Het is de enige reeële manier om
op de hoogte te komen van het werk
in een fabriek", zegt zij. „De meesten
van mijn studenten komen uit het
Noorden en zijn al aan het idee ge>
wend, maar de studenten uit het Zui
den hebben de neiging om er nogal
tegenop te zien. Met ongeveer een
week zijn ze daar overheen. Zij krij
gen de kans om het weefproces in de
fabriek te bestuderen, ze zien wat er
voor nodig is om een weefsel te ma
ken en bestuderen de organisatie. Bo
vendien krijgen ze altijd een baantje
te vervullen".
DE HELE WERELD
MEEM NU het geval van de 23-jarige
Heather Peacock uit Hastings.
Sussex, die gestudeerd heeft aan het
Brighton College of Arts. Heather zal
van de zomer zes weken lang werken
in de Otterburn fabriek in Northum
berland en daar ze een van de stu
denten is, die aan wol de voorkeur ge
ven boven ieder ander materiaal,
schijnt ze zich daarop meer te verheu
gen, dan op de rest van haar vacan-
tie. Zij is een slank meisje met blond
haar en diepblauwe ogen, rustig en
gereserveerd van aard. Over de kwa
liteiten van de wol staat haar mening
vast. „Het is zo'n prettige draad", legt
zij uit, „zo gemakkelijk en prettig te
behandelen en je kunt er zoveel mee
doen".
Diana Filby, 22 jaar oud en afge
studeerd aan het Bromley College of
Arts, en Mary Gardiner, van dezelfde
leeftijd en afgestudeerd aan de Car
diff Art School, vertelden eveneens,
waarom ze graag met wol werken.
„Wel, wol is een natuurlijk mate
riaal", zegt Mary.
„Het leent zich er beter toe om ge
weven te worden", vindt Diana.
„En wol laat zich beter verven. De
kleurnuances zijn fijner", voegt Mary
er aan toe/
De studenten werken niet alleen aan
japon- en mantelstoffen, maar ook aan
wollen meubeltextiel, dat in kleur en
dessin evenzeer aan mode onderhevig
is als de rest van hun werk. Vele van
deze stoffen zijn fijne kamgarens, ge
weven in streepeffecten van ruim één
centimeter breedte.
Miss Leischner vertelde, dat een van
de grootste meubelzaken in Londen
belang stelt in deze stoffen. „Ze zijn
natuurlijk duurder, maar ze zijn on
verslijtbaar", zei ze.
India, Zwitserland en Zweden heb
ben studenten naar de cursus gezon
den en er komen bezoekers uit de hele
wereld. „Het is een eindeloze stroom",
zegt Miss Leischner, ,,en het draagt bij
tot een stimulerende uitwisseling van
ideëen".
Miss Leischner vertelde met zicht
baar genoegen van het bezoek van een
docente van de Sydney School of Art,
die enige studenten meebracht om het
werk van de cursus te zien. De be
zoekster besteedde enige tijd aan het
bekijken van de kasten, waarin de
voorraad wollen garens was geborgen.
Daarop wendde ze zich tot Müss
Leischner en zei met begrijpelijke ver
bazing: „Hee, U hebt hier nog een gro
tere verscheidenheid van wollen ga
rens dan wij".
LJET gehele jaar door kunnen raU'
we groenten als broodbelegging
worden gebruikt.
In de winter geraspte of geschaafde
ramenas, geraspte worteltjes of win
terpeen, geraspte knolraap of fijnge
sneden zuurkool.
In het voorjaar sterkers, radijs, in
plakjes gesneden komkommer, rame
nas of winterpeen.
In de zomer plakjes komkommer,
paprika, tomaten of worteltjes.
In de herfst geraspte knolselderij,
ramenas, winterpeen. In plaats daar
van kan men ook meer samengestel
de gerechten van rauwe groenten bij
de broodmaaltijd geven. Sla van rau
we groenten kan men bij de boter
ham eten; ook kan het brood er mee
belegd worden.
Deze gezonde wenken en dit leuke
plaatje zijn te vinden in de practische
folder „Allerlei met rauwe groenten",
voor enkele luttele centen te verkrij
gen bij het Voorlichtingsbureau van
de Voedingsraad te Den Haag.
Meerdere practische goedkope uit
gaven zijn „Wintergroenten", „De
Voeding van Kleuters en Peuters'
„Zomergroenten" en „Voorjaarsgroen
ten".
CEDERT enige seizoenen besteden
ontwerpers over heel de wereld
het puikje van hun creatieve fantasie
aan het mantelcostuum. Zij hebben
dan ook zoveel variaties op het thema
tailleur gecomponeerd, dat de keus
bijzonder moeilijk wordt, wanneer
men zich zo'n onmisbaar onderdeel
van de voorjaarsgarderobe wil gaan
aanschaffen.
Vroeger werden de jasjes een
beetje langer of een beetje korter en
dat was al wat er aan veranderde,
een en hetzelfde type tailleur bleef
tot in lengte van jaren up to date.
Tegenwoordig zijn er verscheidene
vaststaande types van mantelpak,
ieder berekend voor een bepaalde li
chaamsbouw; men dient zich daarom
een zo objectief mogelijke voorstel
ling te vormen van het eigen figuur
om te kunnen besluiten welke coupe
van tailleur het gesphiktst is om de
aanwezige kwaliteiten naar voren te
brengen en eventuele minder goede
eigenschappen weg te werken.
1. De tailleur met een recht, los
hangend jasje. Dit model is geschikt
zowel voor wie te weinig als voor wie
teveel rondingen vertoont. Het ca
moufleert dus de gebreken, doch het
leent zich er niet of nauwelijks toe
om de kwaliteiten van een figuur aan
het licht te brengen. Het is geschikt
voor alle leeftijden en men ontmoet
het in vele collecties (Balenciaga, Jean
Patou, Manguin).
2. De licht getailleerde tailleur. Het
jasje, dat de taille aanduidt, maar
niet insnoert, is aan te bevelen voor
de slanke vrouw met welgevormde
rondingen en een dun middeltje.
(Fath, Lanvin, Griffe).
3. De tailleur met een sterk getail
leerd jasje, dat de figuur als een
handschoen omsluit, eist een vol
maakt figuur met een fijne taille, een
goed gevormde buste en helemaal
geen heupen. Het is de ideale tailleur
voor de grote, slanke vrouw (Dior,
Givenchy)
4. De tailleur met het blousende
jasje. De speciale lijn van het jasje,
dat om de heupen sluit, eist een gro
te, magere gestalte en een uitgespro
ken gratie van bewegingen (Balen
ciaga, Manguin, Madeleine en Rauch).1
,,7^ VERANDERLIJK als het weer", is een
uitdrukking, die in ons landje bij de zee
niet zonder reden opgeld doet. Maar een
scherpe concurrente van het weer is de mode;
beide verschijnselen, weer en mode, gehoorza
men blijkbaar aan krachten die grillig en onbe
rekenbaar decreteren, voorschrijven en vandaag
intrekken wat gisteren en vogue was. En wij
arhie schepselen? Wij kunnen gelaten een blik
slaan naar het zwerk al of niet blauw en
't beste er van hopen. Eenzelfde lijdelijkheid
toont het vrouwelijk gedeelte van het mensen
ras tegenover de wispelturige koningin mode.
Elke vrouw doet er aan mee en houdt zelfs van
haar heerseres. De mannen? Het eeuwige don
kerblauw met een heel bescheiden streepje, of
op hoogtijdagen het stemmig grijs doen vermoe
den, dat de meeste verlichte mannen van onze
eeuw lak hebben aan mode. De meesten, want
er zijn durvers met' kleurige kuiten en Eiffel-
torens om de (smalle) borst, maar ze zijn gering
in getal.
Zó is 't niet altijd geweest! De eenvoudige
dorper uit de Middeleeuwen, hoewel in hart en
ziel analphabeet, zag er geen dood in, bij festi
viteiten, de belegering van Troje of de vlucht
van Aeneas op zijn muts te torsen, en aan die
muts bengelden dan nog muskaatnoten en
kruidnagelen en alles wat maar fijn en prikke
lend ruikt. Om zijn middel, aan een brede gor
del, droeg hij bovendien satijnen tasjes met
reukwaren. Bij ons atoom- en ruimte-tijdperk
schijnt het gestroomlijnde colbertje met afhan
gende schouders beter te passen. Gelukkig, dat
de vrouwen het conservatieve element in on
ze samenleving? de mode in ere houden. En
hoog. Hoe hoog, dat is afhankelijk van de in
houd van de beurs, want zowel de veelvuldig
heid van de artikelen en goederen aan mode
onderhevig, als het tempo waarin de verande
ringen plaats grijpen, is enorm en eist eigenlijk
een beurs waarin vooraf geen gat is weggegeten
voor defensie-uitgaven. Hoeveel zuiniger waren
de antieken! De oude Grieken en Romeinen ken
den slechts mode in de haardracht het kap-
Persvak is een zéér oud en edel métier een
brave moralist uit de XVe eeuw kon nog ver
zuchten, dat hij geen tien jaar dezelfde kleding
dragen kon zonder in mode achterop te raken
sindsdien is er zo het een en het ander veran
derd.
f)AT HET GELD op dit gebied, zoals overal,
zijn voorname partij meeblaast, staat vast
als een ducdalf, maar toch niet zó, dat aan
mode doen een privilége voor de gegoede stan
den is en zij haar nuttige functie in de maat
schappij: overbruggingsmiddel te zijn van so
ciale kloven, niet naar behoren zou kunnen ver
richten. Wanneer een boer uit de Middeleeuwen
zich opsmukte als een ridder, maakte hjj zich
onsterfelijk belachelijk thans is de sociale
democratisering zo ver voorgeschreden, dat het-
je-plaats-weten op dit gebied sterk is afgezwakt;
onze lieve jeugd, hoewel even tuk op een ver
zetje als haar bekwame Middeleeuwse broer
tjes, ziet geen heil in het najouwen van een
volksvrouw, zwaar bevracht met bont, ook al
is dit afkomstig van het edele Hollandse duin-
konijn.
Het aan mode doen is gelukkig gemeen-goed
geworden, gelukkig, omdat een echte vrouw zich
zonder mode niet echt gelukkig voelt. Iedere
vrouw, of ze nu met élégance langs de Parijse
boulevards mannequint, dan wel zeven dagen
van de zeven voor haar man en haar kroost
zorgt, heeft twee machtige drijfkrachten voor
mode in zich, die polair tegenover elkaar staan:
de behoefte zich te onderscheiden en die aan
assimilatie. Ze heeft de neiging tot imiteren,
waardoor de noodzaak van eigen initiatief wordt
verminderd, maar bezit tevens de drang om zich
reliëf te geven door op te vallen in de groep.
Mode is voor de vrouw een avontuur met ge
garandeerd goede afloop.
J-JET IS voor de man geen ondankbar"
bezigheid, na te gaan. wat zijn levensgezel
lin tot meedoen aan de mode dringt, waar
om sommigen extreem modieus gekleed gaan.
anderen zich eerst aanpassen als de mode al
weer ouderwets is. Voor de eerste categorie, de
mondaine vrouwen, is mode een levenskwestie,
omdat zij aan zichzelf niet genoeg hebben, graag
steunen op anderen, gezelschap en publiek
om hen te bewonderen niet kunnen ontberen;
bij voorkeur maken ze gebruik van gemeen
plaatsen en mode-cynismen, waardoor ze me
nen op te vallen. De andere categorie, de mode-
lozen-met-voorbedachte-rade, die steeds enige
seizoenen achterop komen, ziet de mode als een
onheuse dwingelandes, omdat zij graag coquet-
teren met een bezadigd conservatisme of osten
tatieve nederigheid. De negatie van de mode
maakt hen weer opvallend. De conclusie is, dat
de mondaine boulevard-mannequin en de juf
frouw in de Kalverstraat met een mantel als
een kleermakersnachtmerrie, dezelfde motive
ring voor hun tegengesteld handelen hebben.
Gelukkig, dat tussen deze twee polen een niet
te tellen aantal gunstige variaties ligt, waarbin
nen de vrouw naar hartelust knippen, naaien,
zich kleden en opmaken kan; en nog gelukki
ger, dat het gros van de Nederlandse vrouwen
met zwier en zuinigheid binnen de gesignaleerde
rode seinen blijft.
J-JET NEDERLANDSE VOLK is een oerdegelijk
volk. Het houdt niet van extremismen en
revolutie. Het is het volk van de geleide
lijke ontwikkeling en bezadigdheid. Het heeft
gevoel voor verhoudingen en grenzen. De re
voluties van 1840 en 1848, die verscheidene
Europese hoofdsteden in brand zetten, werden
hier afgedaan met twee grondwetswijzigingen,
waarvan de eerste niet eens zó belangrijk. De
geleidelijke ntwikkeling van het afgeleide recht
werd hier niet onderbroken door nieuw origi-
nair recht van twee revoluties. Het nieuwe
maakt hier geen opgang, omdat het nieuw is;
het wordt eerst op zijn waarde getoetst en dan
aanvaard, omdat het goed, of verworpen omdat
het slecht wordt bevonden. Zo zal een mode,
die geheel breekt met verleden en traditie, die
splinternieuwe wegen openbreekt, door het Ne
derlandse volkskarakter met de nodige argwaan
worden ontvangen en pas aanvaard, als dege
lijkheid en schone lijn er van zijn bewezen in
het gebruik, dat enkele pioniersters er vóórdien
van maken. Door deze kwaliteiten is de Neder
landse vrouw geen slavin van de mode zelf,
noch van de mode-koningen, die in hun Parijse
paleizen met naald en schaar de vrouw, en
daardoor de wereld, despotisch trachten te re
geren. A. G. DANEN
Uiteraard heerst er binnen deze
vier grondtypes een eindeloze varia
tie, overeenkomstig de diverse lij
nen, die door de verschillende ont
werpers worden gebracht.
De wollen tailleur kan de hals van
een japon hebben met een afstaand
kraagje, een sjaalkraag of een boord
je, al wat men wil, zolang het maar
geen klassieke kraag is. De schou
derlijn is al sedert geruime tijd aflo
pend; men vindt zowel kimono- en
raglanmouw, als de normale ingezet
te mouw; er heerst een duidelijk stre
ven tot verbreding van de schouder
lijn, de mouwen zijn lager en enigs
zins rond ingezet.
De rokken zijn recht en hebben ep
de rug een discreet verborgen plooi,
Sommige rokken zijn geplisseerd en
alle zijn ze lang: 25 tot 27 c.m. van
de grond.
De tailleurs van dit jaar onderschei
den zich duidelijk van de klassieke
tailleur en in overeenstemming daar
mee wordt er vaak een blouse onder
gedragen. Wanneer de hals erg laag
is, komt er een plastron of een vest
aan te pas. Deze zijn wit, effen of be
drukt en corresponderen veelal met
de voering van het jasje. Vele tail
leurs zijn gegarneerd met fluweel of
gros grain.
Tweed wordt veel gebruikt, zowel
voor losse als voor aansluitende jas
jes. Balenciaga gebruikt het in een
rosblonde tint, gecombineerd met
zwart. Givenchy kiest een dicht ge
weven schildpadkleurig tweed met
witte spikkels, bij Griffe vinden we
een mosterdkleur, wit en zwart bij
Jacques Fath, blauw en wit bij Bal-
main, zachtgroen bij Dior. Streepstof-
fen, wollen piqué en ottoman worden
gebracht in alle modetinten: beige en
café au lait (Manguin, Givenchy, Ba
lenciaga en Balmain). Bewerkte stof
fen, fijne lijnruitjes en grove, op jute
of canvas geïnspireerde wollen weef
sels ziet men in wit, natureltint, of in
levendige kleuren. Lavin-Castillo
toont een voorkeur voor kersrood.
r\E muziek, waarmee de ietwat
ouderen onder ons zijn grootge
bracht, kenmerkt zich dóór een wel
wat grote nadrukkelijkheid. Het is de
muziek van de 19e eeuw, die begon
met Beethoven en Berlioz om met
Bruckner en Brahms te eindigen.
Vier grote „B" 's, die er zijn mogen,
doch die zich onder uitzondering
van Beethoven met al wat tussen
hen in ligt, niet hebben vrijgehouden
van een zich zelf nog al breed uit
stallend burgerdom, dat zijn waarde
wilde bewijzen door tamelijk dikke
woorden en behoorlijke „brouheha".
Waarmee niet gezegd wil zijn, dat er
in die tijds niets schoons is gepres
teerd van blijvende waarde. Doch dat
schoons is minder te vinden bij de
geadoreerde „keien" als o.a. Wagner
of Mahler, dan in het vele kleingoed
van kunstenaars als Chopin en Schu
mann, die een aparte persoonlijkheid
wisten te handhaven in een wereld
van toenemende waardering voor geld
en reclame en die kunstenaars bin
nenkamers bleven, zonder de behoefte
zich met hun ideeën en gevoelens op
te dringen aan een wereld, die van
pathos gediend was en door te zwel
gen in steeds grotere en steeds duur-
Advertentie)
dere orkesten met steeds meer lawaai
dacht muziek te maken. Ik hoop de
gelegenheid te hebben daarop nog
eens terug te komen.
r^E laatste mannen, die de 19e
eeuwers vooraf gingen waren
Haydn en Mozart; de eersten, die op
hen volgden waren Debussy en Ravel,
die hen dan ook wel zó grondig heb
ben afgebroken, dat de wereld er he
den nog verbaasd van staat.
Legt U maar naast elkaar b.v. de
Jupiter-symphonie van Mozart op
Decca LX 3010 gebracht door de Mo-
zart-kenner Jozef Krips en b.v. het
strijkkwartet van Ravel op Philips
A 01606 R door het phenomenal? Bu-
dapester Strijkkwartet. Welk een te
genstelling met de tussen hen in lig
gende 19de eeuwers! Er zijn allicht
verschillen tussen beide componisten
onderling, doch méér overeenstem
ming. Beiden hebben hun eigen per
soonlijkheid, beiden zijn kinderen van
hun tijd die 125 jaar scheelt, doch
beiden zijn in hun muziek waardig,
gereserveerd. Zij etaleren niet, zij
dringen zich niet op, „halen niet uit",
maar met een innigheid, die hen svm-
pathiek maakt, spreken zij met U, of
liever zingen zij voor zichzelf heen,
waarbij het er minder op aan komt
of zij indruk maken, dan dat zij
slechts wensen hun hart uit te stor
ten, waarna zij met een dankbare
handdruk vertrekken zonder te vra
gen wat voor geweldigs de ander
toch wel van hen denken zal. En als
zij afscheid hebben genomen, blijft
bij de hoorder de herinnering aan be
zoekers van waarde en een grote
veelzijdigheid, die een onderhoud
met hen hadden, waarin schalksheid
en tragiek, levenslust en genoeglijk
heid elkaar afwisselen op een inge
togen wijze. Goede vrienden met wie
men een kop thee drinkt op een zo
mermiddag op een buitenterrasje, niet
de mensen van de grote fuif bij een
verjaarpartij.
jLFET LIGT VOOR DE HAND, dat we de voorbeschouwing van
11 deze week beginnen met de in Roosendaal, op het R.B.C.-
terrein te spelen wedstrijd BaronieDosko. Hij is al weken ge
leden in het vooruitzicht gesteld het merendeel der voetbal
kenners namen immers aan, dat het op een beslissingswedstrijd
tussen de groenwitten en de roodgelen uit zou draaien en
men kan gerust beweren, dat deze, méér dan welk sportevene
ment, het gesprek van de dag heeft uitgemaakt. De voorbije
dagen nam de interesse met het uur toe en dat zal zo doorgaan
tot scheidsrechter Bronkhorst Zondagmiddag om half drie het
beginsignaal zal doen opklinken.
QVER EEN DING zullen alle
aanhangers, van beide partijen
en niet te vergeten de spelers zélf,
het wel volkomen een$ zijn: groot is'
het onderlinge krachtsverschil niet ea
het zal er in hoofdzaak op aan komen
hoe de teams gedisponeerd zijn en
welke van de twee over het meeste
uithoudingsvermogen zal kunnen be
schikken. Een allerminst te verwaar
lozen factor is voorts de tactiek en of
die, mèt beheersing der zenuwen,
welke in ontmoetingen als deze een
hoogst belangrijke rol spelen, tot vol
ledige ontplooiing zal kunnen worden
gebracht.
BELANGRIJK
LI OOGST belangrijk in deze is, dat
de K.N.V.B. voor dit treffen een
zijner beste arbiters uitnodigde, waar
door het mogelijk zal zijn, aan beide
partijen, het normale speltype te ont
plooien. Als we ons herinneren, welk
een prachtige partij voetbal zowel Ba
ronie als Dosko in die laatste ontmoe
ting te Bergen op Zoom ten toon
spreidden gedurende de eerste helft,
weet men dat het óók in ontmoetin
gen, waarbij een kampioenschap op
het spel staat, tot fraai voetbal kan
komen.
WAAROM NU NIET?
VT/AAROM zou dit in de wedstrijd
van a.s, Zondag niet mogelijk
zijn? Wij zijn zelfs van mening, dat
beide ploegen hun beste spel aan zul
len moeten wenden om tot een gun
stig resultaat te kunnen komen. Wie
het best op dreef is en het fraaiste
voetbal weet te ontwikkelen, zal zeer
waarschijnlijk zegevierend het ter
rein kunnen verlaten.
Waarschijnlijk, want „zonder geluk
vaart niemand wel" is een spreek
woord, dat niet in de laatste plaats
bij voetbal onveranderd actueel is ge
bleven. Vrouwe Fortuna speelt vaak,
en dikwijls niet eens bescheiden, haar
rol mee en hoewel men uiteraard
ook ten deze weer niet mag overdrij
ven, het zou de eerste keer niet zijn,
als de minst sterke in het veld aan
die geluksfactor zijn winst kon toe
schrijven.
WEEST SPORTIEF
WEEL zal intussen óók van de ze
nuwen der supporters van beide
clubs worden gevergd, en in niet min
dere mate van hun sportiviteit. Wij
doen, en voor deze wedstrijd in bij
zondere mate, een dringend beroep
op de toeschouwers, die met duizen
den voor een uitverkocht huis op „De
Luiten" zullen zorgen, zich voorbeel
dig te gedragen. Laat het aan vuri
ge aanmoedigingen, aan weerskanten,
niet ontbreken, maar laten zij op
waardige wijze geschieden, de sport
man ter ere. Immers, niets zal tot
grotere voldoening kunnen schenken,
dan na afloop te mogen zeggen: het
was een faire, sportieve gebeurtenis,
zowel op als rondom het terrein.
En dat tenslotte dan de sterkste
moge winnen!
LANDSKAMPIOENSCHAP
rjE strijd om de gouden plak nam
intussen reeds een aanvang, deze
Woensdag, respectievelijk te Arnhem
en in Haarlem. Men weet. dat beide
ontmoetingen; Vitesse—Eindhoven en
R.C.H.Sparta, In puntenverdelingen
eindigden. Voor de bezoekende clubs,
om te beginnen, geen onvoordelige
start, omdat een gelijk spel „uit" be-
haald en zeker in het eerste treffen,
in hoge mate belangrijk kan worden
genoemd. Overmorgen worden Spar
taVitesse en EindhovenR.C.H. ge
speeld. Hoewel het op dit moment nog
niet mogelijk is het onderlinge
krachtsverschil precies te bepalen
kan toch worden voorspeld ,dat dë
thuisclubs zegevierend uit deze twee
de kampioensronde te voorschijn zul
len komen, temeer omdat zij op
„vreemde" bodem reeds tot een draw
wisten te geraken.
PROMOTIE-COMPETITIE
y/IER wedstrijden voor de promotie
derde en vierde klasse staan Zon
dag op het programma, waarvan een
in de derde en drie in de vierde klas
se.
Dongen speelt zijn eerste ontmoe
ting tegen Vlissingen. Het is veel
waard, dat de Dongenaren hun eerste
treffen op eigen grond hebben en we
geloven, dat bij het benutten der kan
sen, die de thuisclub zich ongetwijfeld
zal weten te scheppen, wellicht in
meerdere mate dan de gasten, deze
eerste wedstrijd in hun voordeel zul
len weten te beslissen. D H V de
kampioen van 4 F uit Zevenberg-
schenhoek begint de promotie met de
uitwedstrijd bij V.O.A.B. in Tilburg.
Een moeilijke opgave, doch wij me
nen, dat de krachten ongeveer aan
elkaar gelijk zullen zijn. R.K D.V.C
heeft Zaltbommel, waarvan vorige
Zondag overtuigend werd gewonnen
op bezoek. Een gelijk spel is voor de
kampioen van 4 D reeds voldoende
om zich derde klasser te kunnen noe
men. Komaan mannen uit Drunen,
grijp de mooie kans met beide han
den aan! Hulst, titelhouder in 4 H
neemt de handschoen op tegen Schut
ters Uit Stampersgat. kampioen van
4 G. Wij vermoeden, dat de thuisclub
kans zal zien de twee kostbare pun
ten te veroveren.
Dan is er nogmaals een beslissings
wedstrijd tussen Velocitas en Groen
Wit. wederom op het terrein van Gil-
ze. Zal Groen Wit ditmaal beter op
schot zijn? Het behoud van de 4e
klasse is er mee gemoeid, dus alles op
alles gezet, lui uit Princenhage!
Twee competitiewedstrijden in 4 H
moeten verder nog worden gespeeld:
Oostburg—P.S.K. en R.I.A.—Hontenis-
se. Wij geven beide thuisclubs dc bes
te kansen.