Olielamp en kaars kan men niet
ontberen in Australië
Gesloten front tegen
zwarte rat
Laat bedrijfsleven kansen in Zuid-
Amerika schieten?
DUITSE studenten in FRANKRIJK
Vluchtige Amerikaanse impressies
Om de milliarden van Carol
Industrialisatie ging te snel
Vlaggetjesdag: Hollandse Nieuwe in aantocht
„Bei uns ist alles viel besser"
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 26 MEI 1953
„Blackout" schrik voor industrie en huismoeders
E
Kolen-overvloed
Vlissinger
bleef flessentrekker
Systematische bestrijding door middel
van „torpedo's"
Export nog te veel afgestemd op Europa
MEN VERLANGT GARANTIES, WELKE
REGERING NIET TEN VOLLE KAN GEVEN
Nog
steedsDeutschland über alles
Eenzijdige kijk
LIKDOORNS WONOEROUE
Duitsers als kapers
op de kust
Over sport gesproken....
STRIJD TVSSEN ERFGENAMEN
Reeds twee processen
12.10
en
mu-
Ï0 en
ïuws;
21.30
22.15
22.50
(Van onze correspondent in Australië)
R IS IN EEN groot deel van Australië schreeuwend tekort aan elec-
trische stroom, zó erg, dat in een geordend huishouden een olie
lamp en kaars als „reserve-verlichting" niet mag ontbreken.
En hetgeen érger is, de industrie ziet soms vele kostbare arbeids
uren onbenut voorbij gaan, omdat de stroomvoorziening ,s gestoord en
de motoren als gevolg daarvan tot stilstand zijn gebracht.
„Blackout" vormt de schrik voor industrie en de huismoeders in
een groot deel van Australië.
pvE STATE NEW SOUTH WALES Is
*-> het grootste „kolen-reservoir" in
Australië; zodanig zelfs, dat met uit
zondering van Zuid-Australië en Tas-
manië ,in alle staten de electriciteit
wordt opgewekt met behulp van steen
kolen uit eerstgenoemde state.
Nu zijn de blackouts geen gevolg
van een steenkolen-tekort, omdat de
voorraden in elk geval de laatste
jaren ruim genoeg zijn. Soms weet
men zelfs geen raad met de steen
kolen.
Het grote probleem der stroom
voorziening is een gevolg van de om
standigheid, dat de bouw van kracht
stations geen gelijke tred heeft ge
houden met de enorme uitbreiding
van de industrie in dit land.
Het grootste krachtstation dat op
kolen werkt staat te Bunnarong nabij
Sydney en heeft een capaciteit van
325.000 KWU. Daarop volgt het station
te Yellorun in Victoria met een ver
mogen van 175.000 KWU.
Er is echter heel wat méér nodig
om de motoren in de fabrieken draai
ende te houden.
EVEN LENEN....
LIET GOUVERNEMENT van Ne-v-
fl South Wales, waar men het meest
van de blackouts heeft te lijden, vroeg
onlangs aan het Federale bestuur om
een lening van 20 millioen dollar,
waarvoor men in Amerika twee gi
gantische generatoren wilde kopen,
teneinde uit de blackout-narigheid te
komen.
Doch het Federale bestuur voelde
niets voor die lening, omdat op het
ogenblik reeds voor bijna 400 millioen
gulden aan electrische krachtstations
wordt gebouwd.
De helft van genoemd bedrag wordt
besteed aan het Snowy River project
in New South Wales, dat het grootste
krachtstation in Australië zal worden
met een vermogen van 2.250.000 KWU-
Een firma uit Noorwegen met eigen
personeel voert het enorme water
werk uit, waardoor de electrische
krachtstroom zal worden opgewekt.
Het zal nog wel enkele jaren duren
alvorens het zover is!
En in die tussentijd moeten de be
drijven draaien; hebben de huismoe
ders iedere dag maaltijden te berei
den en heeft men des avonds toch
graag verlichting in huis!
Met dit alles is het althans in
New South Wales soms triest ge
steld!
RECORD VAN 5 UUR!
Het record staat thans op vijf uur
achtereen.
Vooral de kleine bedrijven, winkels
en de huismoeders behoren tot de
sterkst gedupeerden, omdat do grote
bedrijven veelal een eigen noodinstal-
latie bezitten, waarop tijdens een
blackout wordt overgeschakeld. Welk
een enorme schade dit alles aan het
bedrijfsleven veroorzaakt, kan men
zich wel indenken!
Wanneer de arbeiders soms uren
„rondhangen" zonder in het bedrijf
iets te kunnen uitvoeren, doet zulks
de productiekosten er.orm stijgen. In
en rond Sydney is als enige oplossing
in deze nood, gedurende de winter
maanden een „zónesysteem" inge
voerd. Hiertoe heeft men dat gebied
in 230 districten verdeeld. Op een
bepaalde dag in de week mogen een
zeker aantal districten gem kracht
stroom gebruiken, hetgeen dus ook
van toepassing is voor de huishou
dens, voor zover gebruik van elec
trische apparaten oetreft.
Doch, het lijntje wordt in deze
laatstgenoemde categorie niet zo
strak aangehaald!
De zöne-dag rouleert voor elke
groep, zodat indien deze op een werk
dag valt, de bedrijven hebben te slui
ten. Daardoor wordt in een dergelijke
week de 40 arbeidsuren over vier
dagen verdeeld in sommige bedrijven.
Op deze manier tracht men dan nog
DIJZONDER op de blackout-dagen
glorieert de olielamp en kaars
boven de electrische stroom! In win
kels, restaurants, kantoren enz. ziet
men deze verlichtingsmiddelen van
oude tijden weer goede diensten be
wijzen.
Er zijn wel meer moderne hulpmid
delen, zoals bijv. de petroleumvergas-
ser, doch de gebruiksvaardigheid
daarvan is minder groot.
Men treedt op zulke dagen in het
schemerdonker een winkel of restau
rant binnen als het avond is.
Het doet wel triest aan indien in
een hoogst moderne stad als Sydney,
men de wat in Nederland genoemd
wordt „middeleeuwse" verlichting
ziet!
Door speciale voorzieningen wordt
de straatverlichting en het electrische
tramverkeer door de blackouts niet
gehinderd. Doch dit kost een stad als
Sydney dan ook pl.m. een millioen
gulden per jaar.
MOPPERENDE HUIS
MOEDER.
Dan komen de petroleumstellen er
inaar weer aan te pas! Bij het licht
van een olielamp of kaars scharrelt
men in huis rond.
Er zijn nog verschillende andere
„gedupeerden", zoals de tandartsen,
die tijdens een blackout de tanden en
kiezen van hun patiënten niet kunnen
boren; de doktoren, die bezig zijn met
een hoogtezon-bestraling of anderen,
die electrische apparaten hebben te
gebruiken.
Hoewel de ziekenhuizen uiteraard
over nood-installaties beschikken, on
dervindt men ook daar de moeilijk
heden van de vele blackouts.
Vanwege de storingen bij onderzoe
kingswerk en studie, zal de Universi
teit van Sydney een eigen nood-cen
trale laten bouwen.
MAAR
BETER-
HET WORDT
al GAAT HET VELEN niet snel
genoeg naar de zin, er wordt tóch
aan verbetering in deze toestand ge
werkt. Zo worden er in Australië op
dit ogenblik 28 nieuwe installaties ge
bouwd, die gedeeltelijk uit water
kracht en gedeeltelijk uit steenkolen
electrische energie zullen opwekken.
Het grootste krachtstation met een
vermogen van 200.000 KWU wordt
gebouwd nabij Sydney. Uit Amerika,
Engeland en Noorwegen worden re
gelmatig nieuwe installaties aange
voerd.
Dit alles neemt niet weg, dat thans
bij het naderen van de winter (in
Australië!), de eerste blackouts zich
reeds hebben aangekondigd en de
verwachtingen voor de toekomst nog
weinig hoopvol zijn.
Om bij dit alles nog een lichtpunt
te vermelden'. Adelaide in Zuid-
Australië had kort geleden de eerste
blackout. Mogelijk is dit tevens een
sombere voorspelling!
8 maanden geëist
MA nog maar 14 dagen uit het Huis
van Bewaring te zijn ontslagen,
waar hij enige tijd had doorgebracht
wegens flessentrekkerij. zocht de
Vlissingse marconist P. J. S. weder
om (noodgedwongen) die plaats op.
Hij had zijn oude bezigheid nog niet
afgeleerd Bovendien had hij de fiets
van zijn kostjuffrouwvoor 10 minu
ten geleend en totaal vergeten hem
terug te brengen. Het ging hem fi
naal door het hoofd, hij keerde niet
terug en kon daardoor ook de ge
maakte verteringen maar niet be
taald krijgen.
In een ander hotel in Middelburg
had hij eveneens vertoefd, gegeten,
gedronken, geslapen en was vertrok
ken zonder te betalen, zeggende, dat
hij diezelfde avond terug zou komen.
Via Breskens waar hij de fiets
voor een krats verkocht ging hij
naar Antwerpen en vandaar liftte hij
naar Dén Haag, waar hij zich weder
om aan flessentrekkerij schuldig
maakte. De politie in Middelburg
had zijn aanhouding verzocht en in
Rotterdam werd S in het Zeemans
huis aangehouden. Hij legde een vol
ledige bekentenis af.
In zijn requisitoir zei de Officier
van Justtie. dat deze verdachte een
bekwaam vakman is. Het is zonde,
dat de man op deze manier zijn leven
verknoeit. Het is helemaal niet no
dig Hij eiste acht maanden gevange
nisstraf met aftrek van voorarrest.
De raadsman. Mr. P. C. Adriaanse,
zei in zijn pleidooi; „Als mijn cliënt,
die een zeer bekwaam marconist Is,
maar weer kan gaan varen, dan ver
dient hij goed geld. De mensen, die
hij nu heeft opgelicht, zal hij dan
kunnen betalen Het zijn geen grote
bedragen. De vorige maal heeft hij
ook allen schadeloos gesteld met
geld, dat hij nog ontving van zijn
vorige betrekking".
Pleiter vroeg zijn cliënt nog een
kans te geven.
Uitspraak over 14 dagen.
ieder jaar wordt de opening van de duren,of de HollandseL Nieuwe zal vlootrevue
LIET ZIJN alles nare gevolgen van
1 1 dat stroom-tekort. De huismoeder
weet daarvan mee te praten. Wat
denkt u ervan, indien de aardappelen
„op moeten" en een blackout laat zich
gelden? De meeste Australische ge-
zinnen zijn sterk „geëlectrificeerd"
LIET IS in de vorige winters her- wat de voering van het huishouden
1 1 haalde malen voorgekomen, dat betreft. Vele electrische apparaten
men urenlang van electrische stroom-1 worden gebruikt. En dan zonder
levering bleef verstoken. stroom te zitten....
LIET is bekend, dat de zwarte rat
1 (ook huis-, dak- of blauwe rat
genoemd) grote schade kan toebren
gen. Hoe groot die schade soms kan
zijn, moge blaken uit enkele cijfers,
die aan de Plantenziektenkundige
Dienst te Wageningen zijn opgegeven:
Een grossierdery in Limburg schat
de jaarlijkse door zwarte ratten toe
gebrachte schade op f 600. Een coö
peratieve landbouwvereniging in
Gelderland raamt de door zwarte
ratten en muizen aan zakken veroor
zaakte schade op f 2000 per jaar (al
leen stopkosten In een boerderij
in Brabant hadden zwarte ratten zich
onledig gehouden met de ankerwik
keling van een electrische motor, ge
bruikt voor aandrijving van een dors
machine. Het opnieuw wikkelen kost
te f 150. Dit zijn slechts enkele voor
beelden; bekend is, dat de zwarte rat
ook aan de opgeslagen oogst aanzien
lijke schade berokkent.
FNE periode, waarin deze gevreesde
knager moet worden verdelgd, is
haringvangst feestelijk gevierd; voor
bijna elke Nederlander is dat het te
ken, dat het nu niet lang meer zal
weer z\jn intrede doen op de haring- hier de terugkomst van de loggers op
karretjes. Te Scheveningen werd de I plaat ziet vastgelegd.
thans weer aangebroken. Straks, als
de oogst 1952 geheel is opgebruikt
en de nieuwe nog niet is ingereden,
zullen de schuren leeg zijn.
Dat betekent voedselschaarste voor
de zwarte vijand, die dan het uit te
leggen gif vlot zal opnemen: de met
zinkfosfide vergiftigde graankorrels,
in krantenpapier verpakt tot z.g. tor
pedo's. Deze korrels zijn gevaarlijk
voor alle levende wezens, welke ge
vaar door toepassing in de vorm van
torpedo's echter tot een minimum
wordt teruggebracht.
Dit te meer, daar de zwarte rat bij
het aanvreten van de torpedo's in het
algemeen niet met de korrels morst.
Wel is het raadzaam eventueel ge
vonden dode ratten onverwijld op te
ruimen, daar deze gevaar kunnen op
leveren voor andere dieren.
Deponeer de torpedo's op de loop
paden van de ratten en, zo mogelijk,
in de onmiddellijke nabijheid van de
nesten. Vastspijkeren, of nieten van de
pakjes is noodzakelijk, daar anders de
rat ermee gaat slepen.
VOORWAARDEN VOOR
SUCCES
(Van onze parlementaire correspondent)
ginds de goodwill-reis van Prins Bernhard naar Zuid-Amerika en de ten
toonstelling van het Nederlandse bedrijfsleven in Mexico wordt nog
steeds gezocht maar mogelijkheden tot een verantwoorde bevordering en op
voering van de handel met de Zuid-Amerikaanse landen. De vrees, dat de
voren, die Prins Bernhard trok dreigen te verzanden een vrees, die in de
Tweede Kamer reeds is uitgesproken is verre van denkbeeldig, omdat het -
bedrijfsleven een betrekkelijk geringe belangstelling toont voor handel drij- resultaat wordt twijfelachtig geacht,
ven met de betrokken landen zolang er nog veel onzekerheden zijn en omdat
inmiddels de Duitsers een behoorlijke stevige voet in Zuid-Amerika zetten.
Vrijdag is ingestgld een interdepartementale commissie, die zal nagaan welke
maatregelen de overheid dient te treffen om het exportklimaat to verbeteren.
maar, mijn eenten zijn toch goed, ook
al lever ik aan een non-valeur.
MOEILIJKE SAMENWERKING
(""oncrete punten, die onder ogen moe-
ten worden gezien, zijn: semei>
werking van het bedrijfsleven en goo»
de vertegenwoordiging in de Zuid-
Amerikaanse landen. Wanneer enkel»
ondernemingen bij de regering zou
den komen met het voornemen om
gezamenlijk een verkoopkantoor in
Zuid-Amerika te vestigen, zou de re
gering onmiddellijk bereid zijn tot
steuning hiervan. Maar ineidentel»
plannen kan de regering niet steunen,
want dan zou het eind zoek zijn en "t
hulp kun^nhopwerkkenV to Parijt"^
moet echter toegeven, dat het
Franse individualisme ook voordelen
heeft. Ze zijn minder uniform dan de
Duitsers en laten zich derhalve niet
zo gemakkelijk exploiteren door „een
propaganda". De kwaliteit van de
Franse universiteiten is volgens hem
erg hoog .maar toch weer niet beter
dan die der Duitse.
WAT ZIJ VERGETEN
(Van onze Parijse correspondent)
JN het grijze verleden zijn er eens wat oorlogen geweest, waarbij onder
meer de Duitsers en de Fransen elkaar poogden uit te moorden. Daar
aan kwam in 1945 een einde. Nauwelijks was de tweede helft der 20ste
eeuw begonnen of de vroegere vijanden gingen elkaar opnieuw „ont
dekken De Fransen gingen naar de Rijn om er te genieten van het land
schap en de Duitsers kwamen naar Parijs om er de Notre Dame te be
wonderen en om er te studeren. De uitwisseling is nóg vrij een
zijdig: het is nagenoeg een eenrichtingsverkeer van Duitsland naar
!ta„ls' rïe Fransen houden nu eenmaal meer van een vacantie in
Italië of Spanje. Honni soit qui mal y pense! Tegenwoordig gaan ze
trouwens ook naar Nederland.
I-Jet Parijs van 1 Mei 1953 wemelt
van Duitsers. Overal ontwaart g»
Volkswagens en autobussen vol tou-
risten. Ze vinden Parijs „fabelhaft".
Maar overigens weten ze weinig te
vertellen. Anders is het met de dui
zenden Duitse studenten, die momen
teel het Quartier Latin mede bevol
ken. Vaak zijn ze al lang genoeg in
Frankrijk om er een oordeel op na te
houden. Ge kunt ze ontmoeten in en
rond de Sorbonne. We zijn ook in een
lokaal gaan zitten, waar een cursus
werd gegeven over Franse kunst en
beschavingsgeschiedenis. De mon
sieur in kwestie was bezig met de
Balzac. Zijn gehoor bestond groten'
deels uit knappe en lelijke jongeda
mes en wat jongemannen.
Vele studenten waren gekleed ir.
Duitse textiel.Achter me zat Herr
Manfred S. uit de buurt van Arns-
burg in Westfalen. Hij is 23 jaar, iets
te groot, te blond, te gedecideerd en
te fel. Hij is gekleed in een Ameri
kaans shirt en zijn kaakspieren doen
gauwgumgymnastiek. In de pauze ver
telt hij me woordelijk: „De Ameri
kanen zijn realisten en weten wat
werken is. De Fransen kunnen niet
werken. Ze staan maar te philosophe-
ren en denken met hun „esprit" de
rl -te kunr>en veroveren. Hun
productiemethoden zijn verouderd.
arheiH6", "og te veeI met handen-
in voor eenzelfde werkje
brutot iianj machines worden ge
voelen de eorl°S en °°k nu nog
denken van S» overwinnaars, die
nen nrofitev overwonnenen te kun
de oorlost^' ?uitsland is direct na
te zitten mot het wist aan de grond
modernste midddene:"aan^de* 60 d dS
opbouw begonnen en hoof. Wed5'
langrijke voorsprong on X eea^be'
West-feuropese landln 6 andere
Vo'o?"hij0 naaf FrankriikN econ?mie'
hij in Londen ^estudeercU Hij
vrifwel nnafho°Ld u,U'?ten die ztoh
■W)e hebben met meer Duitse studen
ten gesproken. Het merendeel
denkt en redeneert gelijk onze kaak
spierenkampioen uit Arnsburg. Daar
mee is veel gezegd. De Fransen zijn
voor hen een inferieur volk. Beleefd
heidshalve geven ze gaarne toe, dat
ze soms wel aardig zijn maar nog al
tijd is het: Deutschland über alles!"
Met een sneltreinvaart draven ze over
de hoogtepunten der Franse cultuur
heen.
Ze vergeten, dat Duitsland na 1945
geen of nagenoeg geen militaire uit
gaven had. Ze zien ook over 't hoofd,
dat Marianne in Indo-China een kost
bare strijd voert. Ze begrijpen van
Frankrijk niets. Ze voelen de Latinis-
tische mentaliteit niet aan. In Duits
land is alles beter. En toch wemelt
het in Parijs van Duitsers.
£)e Duitse studenten worden in de
Franse hoofdstad goed ontvangen,
want de Fransman voelt zich beslist
géén overwinnaar. Indien Peter,
Heinz, en Helga nu eens wilden po
gen hun superioriteitscomplex te ver
geten, en positief naar het goede in
de Franse volksziel zochten, zouden
ze tot heel andere conclusies komen.
Op deze wijze zouden ze mee kunnen
bouwen aan een Europese samen
werking. Nu breken ze slechts af.
Helaas zijn er maar weinigen, zoals
Gustav Adolf Riehm uit Hannover.
Hij is 22 jaar, donker van uiterlijk
en draagt een snor.
Hij vertelde het volgende: „Ik ben
hier om rechten te studeren .Het is
onuitstaanbaar, dat ze bij ons ir
Duitsland slechts een standaardopvat
ting van de Fransen hebben: ze zijn
lui, vuil en geen enkel meisje is ge
schikt om moeder van je kinderen te
worden. Ik heb veel contact met
Franse studenten,. Het zijn serieuse
jongelui, harde werkers, die hun
oordeel weten te funderen.
de Parijse existentialisten heel wat
Duitsers lopen. Van aard zijn de
Fransen minder gereserveerd dan wij,
maardat mogen we niet verkeerd
uitleggen. Ik ben in Franse families
ontvangen en ik moet vrezen, dat de
Fransen bij ons niet zo hartelijk zou
den worden ontvangen."
Onder de honderden Duitse meis
jes, welke in Parijs werken als kin
derjuffrouw en dienstmeisje treft men
vaak een beter begrip aan voor de
Franse mensen. De meesten zijn hier
om Frans te leren en iets van de we
reld te zien. Velen volgen aan de
Sorbonne een cursus in d,e Franse
kunst- en beschavingsgeschiedenis. Ze
vinden dat de Franse dames erg ge
makkelijk zijn met de schoonmaak.
Wat je niet ziet hoef je ook niet te
doen en waar je niet persé over valt,
behoeft niet te worden opgeruimd.
Gevoel en begrip voor de ontzettende
moeilijkheden, waarmee de Fransen
worstelen, hebben ze evenwel niet.
Haar opvattingen en inzichten zijn
veel eenzijdiger dan die der Franse
meisjes.
QMDAT de zwarte rat het gehele
jaar door binnenshuis verblijft, is
hij daar dus gemakkelijk te bestrij
den.
Maar dan in gesloten front, d.w.z-
door alle inwoners gelijktijdig. Bij lo
cale bestrijding van rattenhaarden
loopt men immers grote kans, dat de
gezuiverde bedrijven weer spoedig
worden besmet door „overlopers" uit
de omgeving.
Duurzame resultaten bereikt men
met het onder handen nemen van
aaneengesloten gebieden. Geeft dus
Uw medewerking aan de streekactie,
die ook dit jaar en wel in de tweede
helft van Juni, zal worden georgani
seerd door het bestuur van Uw ge
meente in samenwerking met de
Plantenziektenkundige Dienst te Wa
geningen.
Advertentie)
Weg met onhandige likdoomringen en
gevaarlijke scheermesjes. Een nieuw
vloeibaar middel, NOXACORN, neemt
de pijn weg in 60 seconden. Eeltplekken
en eksterogen verschrompelen met wor
tel en al. Bevat gezuiverde wonderolie,
jodium en het pijnstillende benzocaïne.
Een flesje NOXACORN Antiseptisch
Likdoornmiddel van f. 1.35 bespaart U
veel ellende.
rje Nederlandse export is voor 73%
afgestemd op de Europese landen.
Op het ogenblik kan het bedrijfsleven
in dit betrekkelijk enge terrein de
goederen nog wel kwijt, maar zodra in
Europa een conjunctuurdaling komt
of de landen treffen maatregelen te
gen de Nederlandse producten (hier
en daar wordt reeds geroepen om be
scherming tegen de goedkopere Ne
derlandse goederen) dan ziet het er
niet alleen somber uit voor de ex
porterende bedrijven, maar ook voor
de hele industrialisatie- en werkgele-
genheidspolitiek. Daarom wordt van
overheidswege een verruiming van 't
exportveld gestimuleerd, met name in
de richting van Zuid-Amerika.
Het Is zeker een bekend feit, flat *t
vertrouwen in de zakelijkheid en de
betaalkracht van de Zuid-Amerikaanse
lauden matig is. Het bedrijfsleven
verlangt dan ook wanneer de re
gering de export naar die landen wil
bevorderen garanties, credietverle-
ning, credietverzekering en facilitei
ten. De nota bevat een aantal con
crete wensen, die vervuld zouden
moeten worden om het Nederlandse
bedrijfsleven tot grotere activiteit te
brengen bij de handel met Zuid-Ame
rika.
CREDIETVERZEKERINGS-
MAATSCHAPPIJ
Cr is een Credietverzekeringsmaat-
schappij, die vorderingen op een
aantal landen garandeert, maar t.a.v.
de Zuid-Amerikaanse landen zijn de
beleidslijnen van de maatschappij
van dien aard, dat betalingen door
Zuid-Amerikaanse landen niet kunnen
worden gedekt. (De verhouding tus
sen deze credietmaatschappij en de
regering is te vergelijken met die tus
sen de Nederlandse Bank en de rege
ring). Het bedrijfsleven acht het niet
juist zelf de risico's te nemen, die door
de maatschappij (en de regering) we
gens onvoldoende vertrouwen in de
solvabiliteit niet zouden kunnen wor
den gedekt.
Op de inmiddels zeven weken oude
nota van het bedrijfsleven is van re
geringszijde het antwoord nog uitge
bleven. De zojuist ingestelde interde
partementale commissie zal de nota
ziel leren. Daarna gaat hij door na-ir
Spanje. In de avonduren verdient hii
met vertaalwerk zijn levensonder
houd. Hij vindt nog. dat de Franse N.t ,-v
studenten teveel in fantastische nhüe i Natuurlijk lopen er ook execentrie-
sophieën leven en existentialist sneton l„ !>nge,? -onder' maar vindt men die
in plaats van ijverig te werken Hulu Duitse universiteitssteden niet?
n-ij Het is me opgevallen, dat er tussen
X/eertig millioen Ameri-
kanen zijn op het
ogenblik jaloers op u", zei
onze gastheer, „want hoe
goed onze televisie ook is,
iedereen zou er toch liever
zelf bij tegenwoordig zijn,
vooral bij zó iets".
Dat „zó iets" waren twee
negers, die binnen het
vierkant van een stel tou
wen op en neer sprongen
en elkaar probeerden af te
maken in de gigantische
Sport Arena van St. Louis,
Missouri. Rondom de tou
wen zaten bijna 10.000 be
zoekers te brullen en
waarschijnlijk brulden de
40 millioen Amerikanen,
die in hun huiskamers via
de televisie van deze
moordpartij getuigen wa
ren, even hard mee.
De strijd ging tussen de
Cubaanse zwaargewicht
kampioen, Nino Valdes, en
de wereld-kampioen half-
zwaargewicht, Archie
Moore, uit St. Louis. Nino
heeft een borstkas van 42
inches, (een inch is onge
veer 2.5 c-m.), een nek van
17, een vuist van 13, een
biceps van 14 en een dij
van 23 inches, wat alle
maal een beetje meer is
dan Archie, behalve diens
biceps, die 2 inches groter
is. Dit alles, en nog veel
meer, staat in het pro
grammaboekje, maar
niettegenstaande deze we
tenschap begrijpen wij er
(Van een bijzondere correspondent)
in behandeling nemen, zo vernemen
we. De regering schijnt bereid te zijn
de nota, die niet uitputtend is, als ba
sis te gebruiken voor nader overleg.
Er is van regeringszijde bereidheid
tot medewerking tot exportbevorde
ring naar de Zuid-Amerikaanse lan
den, óók ten aanzien van de crediet-
garanties en andere faciliteiten, aldus
vernemen we verder, maar het risico
zal niet door de regering alleen kun
nen worden gedragen. Dit is een con
sequentie van de beiderzijds aanvaar
de stelling, dat export 'n zaak is van
het bedrijfsleven. Bovendien: wan
neer de overheid ertoe overging alle
betalingen van exportorders te ga
randeren, dan zou een onderneming al
gauw geneigd zijn te zeggen: leveren
ven schijnt echter bij het bedrijfsle
ven niet gemakkelijk te bereiken te
zijn, omdat dan al gauw de onderlinge
concurrentie om de hoek komt tel
ken. Wanneer echter, zo verzekerde
men ons van bevoegde zijde, de nood
zaak aanwezig zou zijn, zou dit be
zwaar gauw genoeg zijn opgeheven»
maar men is zich van die noodzaak
niet bewust zolang het in Europa nog
goed gaat. Wanneer zich die noodzaak
in concrete feiten zou voordoen, kon
het wel eens te Iaat zijn, althans zee-r
moeilijk om dan nog op korte termijn
een exportgebied te veroveren, dat
dan reeds door anderen wordt bestra-
ken.
Onze zegsman duidde hier op Duits
land, dat in de Zuid-Amerikaanse lan
den uitstekende vertegenwoordigingen
heeft en stevig zaken doet. Deze ver
tegenwoordigingen hebben grote in
vloed en kunnen „indringers", dia
zwak zijn, gemakkelijk onder tafel
werken.
niet veel van. Voor ons is
de ene bokser beter dan
de andere, wanneer hij die
andere zo'n oplawaai ver
koopt, dat deze tegen de
vlakte gaat en daar tien
tellen bewusteloos blijft
liggen. Knocked-out,
noemt men dat, als wij
het wel hebben. In de tien
ronden, die de strijd duur
de, kwam echter geen
„knocked-out", niettegen
staande de bloeddorstige
raad: „Kil] him, Archie!",
die doorlopend uit 10-000
kelen opsteeg. Er werden
wel klappen uitgedeeld, die
klonken als doffe revol
verschoten, maar Archie
slaagde er niet in Nino te
„killen", hoewel iedereen
in St- Louis dit van hem
scheen te verwachten. Er
behoefde dus die avond
geen lijk uit de Sport-
Arena te worden wegge
dragen.
Morgenavond maken we
grotere kans, dat er
doden vallen", beloofde
onze gastheer, die ons wil
de laten zien hoe de Ame
rikaan sport beoefent. En
zo togen we de volgende
avond naar een even gi
gantische zaal als de Sport
Arena, waarin „hardtop
races" werden gehouden.
Dit zijn autoraces over een
baan, die maar heel wei
nig ruimte biedt en waar
aan door een dozijn auto's
wordt meegedaan. De win
naar is hij, die de meeste
doodsverachting demon
streert, want de kunst is
iedere tegenstander bru
taalweg opzij te rijden. Af
en toe wordt er hierbij
eentje het onderste boven
gereden of gaat iemand
enkele keren over de kop,
waarbij dan doden vallen,
maar ja, dat hoort nu een
maal bij deze sport. De
toeschouwers hebben een
vrij hoge entree betaald en
willen bloed zien. Ook de
ze avond vielen er geen
doden. Er was alleen een
botsing, waarbij twee be
stuurders ernstig werden
gewond.
Als derde sportevene
ment hebben wij toen een
voetbalwedstrijd bijge
woond. maar ook dit werd
een desillusie. Het was
een kluwen vechtende, bij
tende, schoppende, trap
pende kerels, waaruit af
en toe een bal te voor
schijn kwam, waarmede
dan iemand hard wegliep,
totdat iemand hem bij z'n
benen greep en hem begon
te verscheuren. De ande
ren vielen hier dan boven
op, totdat de bal er weer
ergens uit te voorschijn
kwam. Bij dit „voetbal
spel" leek ons alles geoor
loofd, behalve je tegen
stander met een mes te lijf
gaan of hem doodschieten.
Meer hebben wij er niet
van begrepen-
Tot slot stelde onze gast
heer voor, ons mee te ne
men naar een baseball
wedstrijd, de nationale
Amerikaanse sport, maar
toen wij hem vroegen, ons
uit te leggen wat baseball
eigenlijk was, antwoordde
hij, dat hij hiervoor min
stens een week nodig had
Dus hebben wij beleefd
geweigerd, daar wij over
vier dagen naar Europa
moesten vertrekken, waar
de kans niet zo groot is,
dat er bij sportgebeurte
nissen doden vallen.
P.S. Natuurlijk beoefent de
Amerikaan ook sporten,
waarbij geen armen en
benen worden gebroken,
zoals biljarten, domino en
canaster.
IWIEN WEET, dat Carol II, gewezen
koning van Roemenië, verleden
maand in Portugal is overleden. Een
twintigtal dagen vóór hem was zijn
eerste echtgenote, Johanna Lambrino,
te Parijs overleden. Men weet even
eens, dat de ex-koning in balling
schap leefde in de Estoril, waar hij
een villa bewoonde, samen met zijn
derde echtgenote, Maria Lupescu, een
halve jodin, wier eigenlijke naam
Magda Wolff was (in het Roemeens:
Lupescu).
Carol II laat een ontzaglijk fortuin
na, dat milliarden moet belopen en
verspreid is over verschillende landen
van de wereld.
De tweede echtgenote van Carol n
was prinses Helena van Griekenland,
die de moeder werd van de huidige
titelvoerende koning van Roemenië
Michaël I (ook in ballingschap in
Portugal). Zoals we reeds hebben ge
meld, had Carol II van zijn eerste
echtgenote een zoon, die te Parijs
verblijft, en die de naam draagt van
Carol-Mircea Lambrino; hij oefent
te Parijs het beroep van kunstboek
binder uit en is thans 33 jaar oud.
Op dit ogenblik zijn reeds twee
rechtsgedingen aan de gang, beide
gericht tegen Magda Lupescu: één
ingespannen door ex-koning Michaël,
om zijn aandeel van de vaderlijke na
latenschap op te eisen; tenslotte een
vanwege Carol-Mircea Lambrino om
zekere daden van Magda Lupescu be
treffende de nalatenschap te doen
nietig verklaren,
„HUWELIJKEN"
QAROL II was gehuwd met Magda
Lupescu in gemeenschap van goe
deren, een groot deel vap de nalaten
schap schijnt haar dus op het eerste
gezicht toe te komen.
Maar... haar rechtstoestand is verre
van zuiver en klaar!
Magda Lupescu was zelf een uit de
echt gescheiden vrouw, toen ze met
Carol n jn het huwelijk trad; Ca-
CAROL EN MADAME
LUPESCU
Twee processen tegen
haar
rol U was toen zelf reeds tweemaal
gescheiden. Zijn eerste huwelijk
met Johanna Lambrino had plaats
onder de eerste wereldoorlog te Odes-
sa (in Rusland) dat toen door de
Roemeense troepen bezet was, name
lijk in 1918. Een zoon. Carol-Mircea,
werd geboren op 8 Jan. 1920. Doch op
het einde van 1919 had het Roemeens
echtscheidingshof het huwelijk ongel
dig verklaard, onder voorwendsel, dat
de Roemeense Grondwet verbood, dat
de koning van Roemenië niet mag ge
huwd zijn met een Roemeense (der
gelijke grondwetsbeschikking kon na
tuurlijk het huwelijk niet ongeldig
maken, doch kon alleen juridisch voor
gevolg hebben, dat Carol zijn rechten,
op de troon verloor), Zizi Lambrino
werd uit Roemenië verdreven. Dit al
les was gebeurd onder druk van de
toenmalige koning Ferdinand, vader
van Carol II.
Na gedurende tal van maanden in
verzet geweest te zijn tegen de nietig
verklaring van zijn huwelijk, gaf Ca
rol in 1921 toe aan de eis van zijn
vader en in de loop van dat jaar
huwde hij prinses Helena van Grie
kenland; uit dit huwelijk werd ex-
koning Michaël geboren. Dit huwelijk
was niet gelukkig.
Carol II had intussen Magda Lu
pescu ontmoet. Er kwam een echt
scheiding in 1928 Carol II moest :.f-
stand doen van de troon en verliet
Roemenië. Maar in 1930 deed hij een
Staatsgreep, onttroonde zijn eigen
zoon en nam weer het Staatshoofd
ambt in handen tot op de dag van de
inval van de Duitsers in Roemenië.
Na zijn echtscheiding van koningin
Helena, huwde hij Magda Lupescu,
met wie hij samenbleef tot aan zijn
dood.
Rechtbanken van velschillende lan
den moeten zich nu uitspreken over
de nalatenschapsrechten van koning
Michaël van Carlo-Mircea Lambrino
en van Magda Lupescu. Dat belooft
nog al heel wat advocaten werk te ge
ven.
