Mensen en (^Muzen
/orm
„Stigmata"
van lippenstift
Onbegrijpelijke weerstand
Vlaggen uit voor onze Koningin!
Begaafd romancière en bekwaam critica
De Krachtproef
Wat een Wonderlijke Wereld
RADIO
6
tweede blad
Superiveelde
Reis met
Onze vlag
Qp een bevrijdingsmonument in
Hengelo woei dag en nacht de
Nederlandse vlag. Twee jongelui
verdroot het, dat aldus tegen de
traditionele regelen werd gehan
deld. Ze haalden de vlag tegen zons
ondergang weg en deponeerden die
netjes op het politiebureau. Ter
wijl ze tevens kennis gaven van
hun voornemen, dit iedere avond
te zullen doen, als de autoriteiten
de vlag des avonds lieten hangen.
Dit voorval houdt voor menigeen
een wenk in, om ook deze traditie
weer In ere te gaan brengen. Wie
heeft er nooit eens gezondigd In
dit opzicht?
Bij de dood van Top Naeff
N
WOENSDAG 29 APRIL 1953
Snelblusser
Het ideale
paar
Blauwe Gillette
Mesjes
BEVA-üon
f 14.90
ïagazijn,
RNEUZEN
traat 6,
streken.
NDIJKE
TEL. 39
GOES
[JR AANGEB.
Voor uw vacantie.
on, niet ver van zee
p. Mevr. Smudde,
rdervoort 598, Den
[UIZEN
kuizen in prijzen v.af
ije vestiging. lm.*,
v. d. Berg en Co.,
5572
ypotheken, tot elk
alle eigendommen,
rking. Brieven met
antw. onder no. 8010
ÏINGRUIL
3reda. Aangeb. ie
iwbouw, 4 kamers,
ceuken, balkon, zeer
r, f 10.60 p. w. Gevr.
Breda. Br. onder
VERSEN
da heeft vrije zol-
mijn mooie 2de
ren verkopen Winst
ven onder no. 7529.
et persoon, vraagt
leen tegen be-
nte, voor overnaute
aarin ruime brood-
ieven onder no. 5717
or heren
jn kalfsleer
27.90
STEEN
O N G E N
De angstkreten omtrent de wer
king van de Benelux, waarover
we het in een vorig artikel hadden,
komen uit het Belgische bedrijfsle
ven en men zou zich gerust kunnen
stellen met de overweging, dat die
kreten het gehele Belgische volk
niet raken. Maar blijkens allerlei
gesprekken doen ze dit tóch. En dat
is óók weer begrijpelijkwant
de meer onontwikkelde kant der
bevolking reageert op geschrijf in
de kranten, op straatreclame enz.
méér dan het in Nederland doet.
Voorlopig is er één geluk: de re
geringen houden in hun streven nog
stand De Nederlandse verliest haar
geduld niet.... het brengt Neder
lands exporterende groepsindus-
trieën er toe met hun Belgische
collega's export-restricties toe te
passen. En het stelt de Nederlandse
bevolking gerust met de mededeling
dat er toch al heel wat bereikt is.
De Belgische regering is niet zo
medewerkend: zij doet geen enkele
poging haar belasting-beleid aan te
passen aan de vroeger gemaakte
afspraken. Het enige wat men zeg
gen kan is, dat de vak-ambtenaien
die met hun Nederlandse collega s
allerlei kwesties bestuderen, nog
altijd mee-studeren. Maar blijkbaar
kunnen die commissie's niet tot ge
schikte voorstellen komen.... waar
op het Nederlandse volk eigenlijk
wacht.
De zomer komt nu aan en daar
mee de mogelijkheid, dat veel Ne
derlanders als van ouds hun „gul
dens" in Belgische vacantie-oorden
laten vallen. Die „vaste" guldens
zien de Belgen graag komen
zoals dat was vóór 1940. En wat de
Belgen onverschillig liet tussen
1945-1950, toen de gulden immers
„niets waard" was. De vacantie-
gangers van 1953 zullen de diplo
maten kunnen zijn, die de geest
van de Benelux weer een vleugje
kunnen opfrissen, 't Zijn toch goede
mensen, die „Hollanders". En daar
iedere vacantie-reiziger uit z'n va-
cantie-oord wel wat meebrengt
voor thuis, zal de aanwezigheid van
veel Nederlandse vacantiereizigers
een spreiding van meer vriendelij
ke waardering kunnen geven.
En als dan de zomer 1953 eens
beter is dan 1952, wordt de Belgi
sche zeekust misschien wel door
veel Nederlanders bevolkt.... zij
zijn dan de beste propagandisten.
In menig Nederlands blad werd in
de laatste weken de klacht geuit,
dat de ministers of hun plaatsver
vangers te weinig bijeenkwamen.
Misschien is dit zo. maar ach ia als
men als Nederlandse minister de
Belgen weinig kent en men heeft
z'n tijd nodig, dan kost het zelf
overwinning om maar steeds te
gaan praten. Een Belgische rege
ring is minder onafhankelijk van
„de publieke opinie", zoals die in
Belgische kranten verschijnt, dan
dat dit in Nederland het geval is.
En nu is het de vraag: Hoe houden
zich de Belgische regeringsperso
nen bij die besprekingen tegenover
hun Nederlandse collega's? Van al
le afspraken (zoals die dan door
publicaties bekend werden) is na
1951 niet veel terecht gekomen.
Meestal kwam er „een storm van
verontwaardiging" in België en
werd de uitvoering der „gesloten
afspraken" door België weer aan
de kapstok gehangen. Dat moet on
ze Nederlandse regeringsinstanties
toch wel ontmoedigen.
En juist bij gesprekken van per
soon tot persoon zal de Nederlan
der weinig medeleven bij de Belgi
sche familie of vriendenkring ont
moeten voor het Nederlandse po
gen de Benelux toch tot stand te
brengen.
■^fij hebben in deze twee laatste
jaren nog wel eens een bijzon
dere toelichting gehoord over de
weerstand in België. De katholie
ken daar, zouden in hun hart te
genstander zijn van een Benelux,,
want zij schuwen de „protestantse"
invloed uit het Noorden. Wij kun
nen die toelichting niet op haar
waarde toetsen, maar het is toch
wel waard er aandacht aan te be
steden, nu juist de „katholieke"
(christelijke democratische) rege
ring veel laat afbreken wat tussen
1945 en 1950 was bereikt.
Verschillende kranten betogen
vaak ter propaganda van de Be-
nelux-gedachte dat de drie vol
keren tesamen 18 millioen zielen
koopkracht vertegenwoordigen. Zij
vormen, met hun drieën 20 mil
lioen zielen aan koopkracht. Bel
gië en Nederland alleen reeds 19
millioen bijna. Het zijn steeds her
haalde motieven om de Benelux tot
stand te doen komen; de ongedul
dige mens van het midden van de
20e eeuw vraagt zich telkens af:
Waarom moet het zo lang duren?
En de Nederlander ergert er zich
aan, dat er in België steeds weer
andere en nieuwe weerstanden
groeien.
En al gaat men nu nog zo veel
met Belgen om, een begrip van die
weerstand krijgt men niet.
B. O. Z. IR. J.
%VW.W.WWASWli
J—Jet klinkt zo redelijk: Belast de
weelde maar stevig! Laat de
mensen, die zich allerlei luxe wil
len veroorloven, een flink brok aan
de schatkist betalen! Uit zulke
overwegingen werd de gedachte
geboren een supei?weeldebelasting
in te stellen. Op een hele reeks van
artikelen drukte niet minder dan
30 pet. aan inkomstenbelasting i.p.
v. 15 pet., zoals op „gewone" weel-
de-artikelen. En 's lands financiën
kregen er 10 millioen extra door.
Was dat allemaal bij elkaar niet
prachtig? Horen we nu naar de
socialistische staatssecretaris Dr.
van den Berge in een nota aan
de Tweede Kamer: De fabrieken,
welke aan superweeldebelasting
onderworpen artikelen vervaardig
den, moesten een groot aantal
personeelsleden ontslaan. In de
cosmetische industrie bv. liep de
werkgelegenheid terug met 30 pet.
in de glas- en aardewerkindustrie,
welker producten slechts voor een
deel aan de hoge heffing waren
onderworpen, met 25 pet..
Het zwaar aanpakken van de
weelde betekende dus misère voor
werkers, die tóch al geen weelde
gewoon waren, betekende een ver
zwakking van een aantal bedrij
ven en extra-werkloosheidsuitke
ringen. Zo ziet men weer, dat de
leuze goedkoop is, maar de verwe
zenlijking duur. Met spoed zullen
de Kamers nu wel een eind maken
aan deze averechtse heffing.
Advertentie)
Gaat U binnenkort met
Vacantie? Naar het
Buitenland
LEER DAN TALEN BIJ
RESA - Hilversum
(Bekende Schriftelijke Cursus)
Practische, voordelige en be
knopte handleidingen. Echte
reiscursussen voor
Frans,Engels, Spaans, Italiaans
Vraagt geheel vrijblijvend ons
geïllustreerde prospectus.
(Ook Engels voor Emigranten).
(Foto Paul. Huf)
TORGEN viert Nederland weer de verjaardag van zijn Ko-
d'-"- ningin; Zij bereikt dan de 44-jarige leeftijd. In het witte
paleis in Soestdijk zal het ongetwijfeld volop „Moederdag" zijn.
Moge het Koningin Juliana in het thans volgend levensjaar ge
geven zijn, zich te verheugen in toenemende welvaart van land
en volk. Haar medeleven in voor- en tegenspoeden is wel bij
zonder gebleken ten tijde van de ramp die ons land voor enkele
maanden trof; vele slachtoffers gedenken haar troostrijke be
zoeken en bemoedigende gesprekken.
Brutale vervalsing door
Duits weekblad
CEN BRUTAAL geval van verval-
sing ten aanzien van een „Bloed
wonder" permitteerde zich juist het
grote geïllustreerde weekblad, de te
Keulen verschijnende „Neue Ulustrier.
ter". Dit blad publiceerde in zijn
nummer 15 van 11 April met veel op
hef enige „authentieke" foto's van een
„veertienjarig meisje uit Kamerding,
een eenzaam dorpje in het Beierse
Woud", die evenals Therese van Kon-
nersreuth de stigmata zou bezitten.
Enkele foto's tonen deze stigmata,
terwijl men op andere foto's het meis
je in diep gebed verzonken in een
Katholieke kerk zag knielen. Uit een
door de kerkelijke overheid onmid
dellijk ingesteld onderzoek is thans
gebleken, dat deze foto's door het blad
opzettelijk zijn geënsceneerd.
HERHAALD BEDROG
ET en reporter van het blad heeft een
dertienjarig meisje uit Simbach
aan de Inn. alsmede twee volwassen
personen laten fotograferen, waarbij
laatstgenoemde als haar „ouders"
moesten fungeren. De .stigmata" zijn
met rode lippenstift op handen en
voeten aangebracht. Voor haar mede
werking bij dit bedrog ontving het
meisje een honorarium van vijf Mark,
de zogenaamde ouders kregen elk 2.50
Mark. De sensationele tekst onder de
foto's is geheel verzonnen. De naam
van het aldus misbruikte kind is Ger-
da Ecker uit Simbach. Zij is leerlinge
van de openbare school te Braunau
aan de Inn.
De verontwaardiging onder de Ka
tholieke bevolking van West-Duits-
land over deze infame misleiding is
algemeen. Het genoemde blad schijnt
zich overigens op het gebied van deze
berichtgeving over beweerde wonderen
te specialiseren. Reeds in zijn num
mer 34 van 20 Augustus 1952 bracht
de „Neue Illustrierter". eveneens in
zeer grote opmaak, een „reportage"
van een „nieuw bloedwonder", dat zich
op l Juli 1952 in een West-Duits stad
je in de Palts zou hebben toegedragen.
Ook die „reportage" was buitenge
woon onkies en droeg alle kenteke
nen van bedrog.
Advertentie)
Men wijst er ons ook op, dat zo
weinig mensen weten, hoe een vlag
halfstok moet worden gehangen,
namelijk met de punt van de blau
we baan vastgebonden aan de
stok. Het is dus niet genoeg ze
halfstok te hijsen en dan maar
vrolijk te laten wapperen. Met het
oog op de dodenherdenking van 4
Mei a.s. mag daaraan wel eens bi-
zondere aandacht besteed worden.
'^fEER heeft de Nederlandse letterkunde een gevoelig verlies geleden. Dit
maal door de vry plotselinge dood van de Dordtse ereburgeres Top Naeff.
Zij zal voortaan gemist worden in de redactie van het maandblad „Het Boek
van Nu".
Jeugdig debuut
^nthonetta Naeff is al op zeer jeu-
hii„f'ge l®.effyd begonnen met pu-
fc'.Zy was nog maar 16 jaar,
de Si Elseviers Maandblad onder
haar <*rste
Dit
verhaaltje geplaatst" 'kreeg,
Schoolidvilpn" 1900 gevolgd door
'ook door heel' "1 meisiesboek, dat
ook dooi heel veel ouderen en niet
alleen vrouwen werd gelezen en ge
waardeerd. Het is een echt robbedoes
-verhaal, op het tennisveld geschre
ven Ir. vrijwel alle Europese talen
werd het vertaald, ook in het Rus
sisch. Nog een drietal meisjesboeken
volgde, die, merkwaardig genoeg, ab
soluut niet verouderd zijn en in bi
bliotheken nog altijd aftrek vinden.
„LETJE'
LJierna kwam zij met groter werk
voor de dag .„De dochter" is mis
schien wel haar beste roman, hoewel
„De stille getuige" en „Voor de poort"
een bredere vermaardheid verwier
ven.
In haar novellen was zij op haar
best. We denken vooral aan „In mi
neur" en het onvergetelijke „Letje of
de weg naar het geluk", waarin zij
het gezeten burgerdom hekelde. Zelf
noemde zij dit een satirieke schetsen-
bundel en inderdaad komt haar milde
ironie hier het best tot uitdrukking.
Top Naeff schreef een zeer verzorg
de taal. Elk woord staat op zijn plaats
en alle overdaad is vermeden.
„Schrijven is de kunst van weglaten"
heeft zij eens verklaard. En daarmee
gaf zij blijk van grote vakbekwaam
heid.
Het is minder bekend, dat zij ook
een bundeltje gedichten uitgaf. Het
zijn nogal zwakke oorlogsverzen met
als titel „Klein Witboek". Alles wat
zij tijdens oorlog, bezetting en bevrij-
amg meemaakte, vindt men in deze
poezie terug.
RECENSENTE
gelangrijker was haar arbeid voor
rWo K ntonef?' dat altijd haar bijzon
dere belangstelling heeft gehad. Zij
was nog geen 20 jaar toen haar eer
ste dramatische schets „De Genade
slag" in Rotterdam werd opgevoerd.
Deze werd gevolgd door het toneel
stuk „Aan flarden" en het drama
,Het weerzien".
Daarnaast hield zij zeer veel lezin
gen over toneel en schreef zij een
groot aantal toneelkronieken in de
Dordtsche Courant en de Groene
Amsterdammer, die in vier delen
„Dramatische Kroniek", gebundeld
werden.
Haar veelomvattende kennis op dit
gebied kwam niet minder tot uiting
in haar studie „Twee toneelspeelsters"
(Sarah Bernhardt en Eleonora Duse)
en in de kort geleden verschenen bio
grafie van Willem Royaards. In 1951
ontving zij voor haar toneelstuk „Zie
de maan schijnt door de bomen" de
Van der Viesprijs. Jarenlang is zij lid
van de commissie van toezicht op de
Toneelschool geweest en letterkundig
adviseuse van het Rotterdams Hofstad
Toneel.
„UNVOLLENDETE"
a de oorlog verraste Top Naeff nog
met haar charmante autobiografie.
„Zo was het ongeveer". Het was een
„Unvollendete". Het woordje Einde,
dat haar na elk boek zo lief was en
waar zij steeds met rood en groen
krijt 'n bloemenlijst omheen tekende,
ontbrak.
Thans is dan toch een definitieve
punt gezet achter dit door de Muze
begunstigde leven, dat, naar haar
eigen woorden, gemarkeerd is ge
weest door griffel, kroontjespen, vul
pen en schrijfmachine.
Tussen het werk van de vele schrij
vende dames, die ons land kent en
gekend heeft, zal dat van Top Naeff
steeds met ere genoemd worden om
de fijne psychologie en de persoon
lijke stijl.
W. VAN DER VELDEN
door
-= Nico J. P. Smith
65)
„Het is jammer, dat Voorland zo
veel van uw kostbare tijd moet ver
gen, meneer de Perelaer," zegt Wes
tra, terwijl hij de dikkerd een goede
sigaar presenteert. „Ik had liever de
ze interne aangelegenheid buiten het
bestuur gehouden, maar ik begrijp
volkomen, dat u deze vergadering
moest uitschrijven."
De goedige dikkerd, die de brief
van Leslie al lang weer iê vergeten
en die zeker ook niet aan deze ver
gadering, die door hem moet worden
geleid, zou hebben gedacht, als hij
datum, uur en plaats niet in z'n agen
da had geschreven, grabbelt in zijn
geheugen om te weten, over welke
interne aangelegenheid Westra het
eigenlijk heeft.
„Ik hoorde van freule Van Klarcn-
berg, dat de heer Leslie zich bij u
had beklaagd.
De Perelaer wuift met z'n dikke
handje naar de rook van z'n sigaar.
Ja, er staat me zo iets voor." zegt
hij langzaam. „Was het niet zo iets
als een aanslag, die op de goede man
was gepleegd? Wat was dat eigen
lijk0 Zeker een beetje overdreven,
niet?"
Westra overweegt, de voorzitter
nu reeds zijn zienswijze uiteen te zet
ten, maar als hij in het dikke, goe
dige gezicht kijkt, vindt hij, dat hij
zijn zware stukken beter tot de be
stuursvergadering zelf kan bewaren.
Daarom zegt hij liefjes: „Inderdaad,
u noemt het juiste woord. Overdre
ven. Niet een beetje, maar zo veel
dat deze man het nodig vond, u met
deze futiliteit lastig te vallen."
Westra voelt heel goed, dat hij
zich thans aan schromelijkheid overdrij
ving schuldig maakt, maar de dikke
jonkheer knikt bevestigend. „Net wat
ik dacht. Maar omdat we toch eer
daags een' vergadering moesten heb
ben, vond ik het maar beter, dit ge
val meteen de weg uit te nemen.
Ik hoop niet, dat u me dat kwalijk
neemt?"
„Integendeel," beweert Westra.
„Hoe eer wij hier tot klaarheid ko
men, hoe beter het is. Ik hoorde van
de freule, dat de heer Leslie voor de
vergadering is uitgenodigd. Zij kwam
hier, om nadere inlichtingen, maar
omdat zij zich eerst tot de heer
Leslie had gewend, vond ik het maar
beter, tot deze bijeenkomst te wach
ten." „Heel goed. heel goed," is de
mening van de voorzitter in de
stoel. „U moet het haar maar niet
euvel duiden, meneer Westra zij
loopt wel eens meer hard van stapel."
Neen, Westra neemt niemand iets
kwalijk. Het zou nu heel gemakkelijk
voor hem zijn. de uitnodiging, welke
freule Van Klarenberg tot Leslie
richtte ongedaan te maken. Eén
woord, en deze dikkerd zou zeggen,
dat Leslie maar zou moeten wach
ten, tot het bestuur hem nodig had
en dan zou 't verder vrij gemakke
lijk zijn, de onderwijzer te laten ver
geten. Maar Westra spreekt dat ene
woord niet. Hij wil Leslie een eer
lijke kans geven.
„Wat dunkt u, meneer de Perelaer
het is juist twee uur. Zullen we de
dames en heren niet laten wachten?"
De jonkheer meester doctor hijst
zich al met enige moeite uit de
stoel.
„Zal ik u dan maar voorgaan? De
vergadering wordt in de kerk gehou
den en pratend over koetjes en kalf
jes komen Westra en de voorzitter in
de kerkzaal, waar de overige be
stuursleden al staan te wachten. Bij
de ingang staat ook Leslie die eerst
niet goed naar binnen durfde gaan,
maar die, als hij Westra en Jonker
d© Perelaer ziet aankomen naar bin
nen glipt en zich wat achteraf houdt,
als Westra en de Perelaer aan het
handjes uitdelen zijn. Leslie voelt
zich als een indringer een gevoel
dat wordt gesterkt, als hij merkt, dat
Westra hem niet schijnt te zien. We
zullen niet elemaal mal zijn, en je
ook nog aan het gezelschap voorstel
len. denkt Westra.
Er wordt gepraat er gelachen. Daar
is Wijnsouw. de accountant, die in 't
Stichtingsbestuur natuurlijk de pen
ningmeester is en die er kans voor
ziet, de eenvoudigste boekhouding
tot de ingewikkelste problemen te
verheffen. Daar is Krapels, de man,
die vurige voorstander is van de
nieuwste onderwijsmethoden. Hij
schrijft geregeld in allerlei onderwijs-
tijdschriften en elke schoolmeester
weet, dat hij de bijdragen, die met
een enkel „Kaatje" zij ondertekend,
met een gerust hart kan overslaan,
omdat hij daar toch niets door mist!
Maar Westra weet, dat hij op deze
man kan rekenen, sinds hij hem voor
de Jongensstad-idee heeft warm ge
maakt. En Westra is misschien de
enige in den lande, die van zijn droge
pennevruchten kennis neemt. Er is
waardering daarvoor bij Krapels, die
nog eens hoopt, de tanige freule Van
Klarenberg als secretaresse op te
volgen. Dat zal hem niet gemakkelijk
lukken, want de freule hecht aan
haar baantje, dat zij zeer belangrijk
sociaal werk vindt werk, dat een
of twee keer per jaar haar lege be
staan vult.
„En hoe maakt meneer Oosterbeek
het?" vraagt de Perelaer hartelijk,
terwijl hij een onogelijk, klein man
netje de benige hand schudt. „Hoe
leg je het toch aan, kerel, zo slank
te blijven?"
Die Oosterbeek lijkt uiterlijk de
tegenvoeter van de voorzitter te zijn.
Hij is mager en klein, maar in z'n
vogelkopje steken een paar heldere
ogen en als hij een enkele maal
spreekt, heeft hij de aandacht van
de vergadering. Westra mag Ooster
beek wel omdat hij een mannetje is
met frisse en oorspronkelijke ideeën
iemand die niet met de grote mas
sa meeloopt, doch er een eigen oor
deel op na durft houden. De kleine
man lacht alleen maar om de opmer
king van de voorzitter. Hij vindt het
niet de moeite waard, als hatelijk
heid te repliceren, dat ook de voorzit
ter een heel stuk slanker zou zijn, als
hij de matigheid wat meer betracht
te.
„We moesten maar beginnen", zegt
de Perelaer, die Leslie nog niet eens
heeft opgemerkt.
„Van de heer Dramin en van
mevrouw Stuurman ontving ik be
richt van verhindering", deelt de se
cretaresse mede.
„Mooi zo, dan hoeven wij niet te
wachten," zegt de Perelaer, terwijl
hij de kring rondziet. „Mag ik u
verzoeken, plaats te nemen?"
Nu ziet de voorzitter ook Leslie,
die bescheiden op een der hoekstoe-
len gaat zitten en dadelijk vraagt
hij aan de freule, wie dat is. „O ja,
dat is waar ook, die man van dat
briefje."
Dame en heren, ik heet u welkom
ter vergadering van het bestuur der
Stichting Voorland. Zoals de secre
taresse mededeelde is er bericht van
verhindering binnengekomen van me
vrouw Stuurman en de heer Dra-
min. Ik geef nu het woord aan de
secretaresse om de notulen der vo
rige vergadering voor te lezen." Met
een slag valt de hamer en de kras
sende stem van de freule leest het
uitvoerige verslag, dat zij in fijne
kriebellettertjes in een groot boek
schreef.
(Wordt vervolgd).
TOEN een goederentrein langs de
1 rand van het Engelse Bloxwich
reed, zag de machinist rook komen
uit een zgn. prefab-huis. Hy zette de
trein stil, liet zich van de helling
van de spoorbaan glijden en werd
daarbij gevolgd door de stoker en
de remmer. Ze smeten brandende
meubels, gordynen en vloerkleden
naar buiten en doofden de vlammen.
Toen de brandweer was gearri
veerd stoomde de trein alweer ver
der. Brandweercommandant Mor
ris belde de stationschef op om de
mannen te danken en te verklaren,
waarom de trein vertraging had.
Verkeerd baasje
J-JET WAS oud zeer, dat de heer
Bruno Locatelli in het Italiaan
se Treviglio bleef voelen. Twee
jaar geleden was hij zo door een
hond gebeten, dat hij in het zie
kenhuis moest worden opgenomen.
Enkele weken geleden zag hij een
grote hond een huis binnengaan
en de heer Locatelli dacht: dat is
de schurk! Hij noteerde het adres
en daagde de bewoner voor de
rechter in de hoop, een flinke
schadevergoeding te zullen krijgen
Maar de verdediger bracht een
hele verzameling honden de
rechtzaal binnen, waaronder ook
Locatelli's oude vijand. Toen trad
de gedaagde binnen. Die moest
zijn hond fluiten. De man floot
en een vriendelijk poedeltje
maakte zich uit de menigte los
om kwispelstaartend naar 't baas
je te snellen. De rechter sprak de
verdachte vrij en Locatelli is op
nieuw op zoek nar de baas van
de bijter.
Tingeling
Jn Amerika heeft men weer
wat nieuws. Dames kunnen
daar als hangertjes aan haar
armbanden miniatuur-speel
doosjes van Rijnsteen kopen.
Die dingen spelen echt.
Daar zijn ze iveer
MOCHT U denken, dat in voor-
bije eeuwen de grote zeevarende
landen als Engeland (met zijn Nel
son) en Nederland (met de Ruyter,
Tromp, enz.) hele bazen waren in
de oorlogvoering ter zee, dan hebt U
het helemaal mis. Want in de Mos-
kouse bioscopen draaide vorige week
een iilm over admiraal Oesjakov,
wiens gevechtskunde ter zee (vol
gens radio-Moskou) die van de
Westerse mogendheden vele jaren
vooruit was. Oesjakov was een tijd
genoot van Nelson, met wien hij wel
eens kanonskogels wisselde-
Zijn lust en leven
CTEWART Darnell Spencer Davis
had samen met zijn vrouw de
erfenis van 250.000 gulden er
binnen enkele jaren finaal door
gejaagd. Nu kan hij zijn vrouw
niet meer onderhouden en dat
bracht hem voor de rechter. Nu
is hij (zoon van een jonker en
neef van een gravinweer aan
het straatvegen gegaan in het En
gelse Sheffield. Hij deed dat eens
toen hij nog geld had, om zijn
vrouw te bewijzen dat hij werken
kon. Hij doet het thans uit bit
tere noodzaak. Maar hij vindt het
helemaal niet erg. „Het bevalt me
best", verklaart hij.
Conflict
r\E VER. NATIES is het toneel ge-
weest van een diplomatiek inci
dent, waarvan de gevolgen geluk
kig beperkt bleven. Een onderwijzer,
die voorbij het speelterrein stapte,
dat onlangs in de tuinen van de
Ver. Naties is geopend, ontdekte er
een zijner leerlingen die zich tijdens
de schooluren vermaakte. De 12-ja-
ï'ige jongen, die door zijn onderwij
zer tot de orde werd geroepen,
weigerde hem te volgen: ,,Ik bevind
mij op internationaal gebied en u
hebt niet het recht mij aan te ra
ken", merkte de jonge op. De onder
wijzer moest langs diplomatieke weg
zijn leerling uit de tuin doen ver
wijderen door een bewaker van de
Ver. Naties.
Hij koos de ivolf
pDWARD Yenkoe te Chicago wilde
zo graag politie-agent worden,
maar er was al een hele wachtlijst.
Men vertelde hem, dat het wel dr/e
jaren zou duren eer hij aan de beurt
was. In die tijd verdiende hij de
kost in de dierentuin als oppasser
en na drie jaren kwam dan zijn
aanstelling. Hy zou bij de politie
meer kunnen verdienen dan als op
passer en dus trok hij de uniform
aan. Lang duurde de vreugde niet,
want na een dag straatdienst ging
hij weer terug naar de dierentuin.
„Ik heb liever met wolven te doen
dan met mensen", zei hy. „En geld
is pok niet alles."
Mau Mau
JTEN Mau-Mau-incident in
Oostenrijk. In het plaatsje Vi-
lach raakten twee negers van een
Duits circus slaags met bezoekers
van een café toen ze op twee
jongens afstoven die hadden ge
zegd: „Daar heb je de Mau Ma!''
Wild West
J7EN Wild-West-incident in
Frankrijk. In een Parijse voori
stad werd een Wild Westfilm ver*
toon den toen de cotoboy in noi®
galop zijn revolvers leegknaldQ
knalde achter in de zaal ook een,
schot. Toen de lichten aan gingeri
zat daar een man met een bebloecL
gezicht en een andere met een
pistool in zijn hand. Deze laatste
had veel hinder van het lawaai
om zich en toen er enige hand
tastelijkheden ontstonden trok hij
een pistQol dat zijn buurman eert
schampschot bezorgde.
Ze moest tvel.
MEVROUW Vernell Burch, die uit
een welbekende en welgestelM
familie in Georgië (Ver. Stateiw
stamt, was in gezelschap van haar
zoontje op bankroof uitgegaan. 2%
had de kassier met een kinderpistool»
tje bedreigd en moest nu verant
woording van haar daad afleggen
voor de rechter.
Haar verweer: „In een droom
kreeg ik opdracht, de bank te be
roven".
Geen brillen genoeg
/AM een bepaald soort drie dimen-
sionale films goed te kunnen
zien, moeten alle bioscoopbezoekers
voorzien zijn van stereoscopische
brillen. De meeste Duitse bioscopen
zijn zich nu aan het voorzien van
deze brillen, die aan de bezoekers
worden uitgeleend. Maar het gaat in
zo'n geweldige massa, dat de fabrie
ken (w.o. Zeiss Ikon) het niet kun
nen bijbenen en men de hulp van
Amerikaanse fabrieken heeft inge
roepen.
Een naam
QNDER een ellenlange klaag
zang van een postbesteller te
Londen, die vertelt van de grote
buitentrappen die hij op- en af
moet om soms een visitekaartje
of een drukwerkje in de bus te
doen, merkt de redactie van de
Daily Express op Het Hoofd
postkantoor is gevestigd op Mount
Pleasant (Klim plezierig).
Advertentie)
Een Gillette êcheerapparait en een Blauw Gillette mesje
▼ormen tezamen het ideale paar, want alvorens de fabriek te
verlaten, wordt ieder Gillette apparaat, met een mesje er in,
getest. Daarom scheert U zich met Gillette zo perfect en snel.
'N GILLETTE SCHEERAPPARAAT EN
ZU BEHOREN BIJ EIKAAR
Blue Gillette 1
Thin Gillette. F. 0.75 per 5
Een goeie morgen" begint met Gillette!
DONDERDAG 30 APRIL 1953.
HILVERSUM I, 402 m. 7 Gelukwensen
7.07 Nws; 7.22 Gram.; 7.40 Liederen; 8
Gelukwensen; 8.07 Nieuws; 8.22 Aubade
8.45 Gram.; 9 Voor de zieken; 9.30 Wa
terstanden; 9.35 Nederl. muz.; 10 R.K.-
uitzending; 10.30 Gram.; li Report. Mi
litaire Parade in Amsterdam cn Défilé
voor het Koninklijk Paleis te Soestdijk
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen:
12.33 Piano en 'orgel; 12.55 Tulpen-rally
13 Nieuws; 13.15 Carillonspel; 13.25 Pro
menade-orkest en solist; 14.55 (Stereofoni-
sche uitzending); '14 Voor de vrouw; 14.15
Kamerorkest en solist;; 14.55 Nederl.
volksliedjes; 15.10 Voor de jeugd; 16.15
Gram.; 16.50 Koninklijke- en nationale
muziek; 17.15 Militaire amateursuitzen
ding; 17.50 Tulpen-rally; 18 Nieuws; 18.15
Omroep orkest; 18.50 Toespraak door Mr
L. G. Kortenhorst; 19 Philharm. sextet;
(Stereofonische uitzending); 19.30 Oran
jefeest in Paramaribo en Curagao; 19.40
Gram.; 20 Nieuws en weerberichten; 20.08
„De zee en het land", declamatorium
20.45 Metropole-orkest (Stereofonische
uitzending); 21.20 Koninginnedagviering;
in 't Zeeuwse noodgebied; 22 Oranjebal
22.30 Kon. Militaire Kapel; 23 Ni.euws;
23.15 Paardensport; 23.20 Koninginnedag
in Londen en Parijs; 23.50-24 Dagsluiting
en Wilhelmus.
HILVERSUM II, 298 m. 7 Zie Hilver
sum I; 10 Residentie-orkest; 10.30 Morgen
dienst; 11-24 Zie Hilversum I.
BRUSSEL 324 m. 12.30 Weerberich
ten; 12.34 Gram.; 13 Nieuws; 13.15 Gram.:
14 Engelse les; 14.15 Gram.; 14.30 Franse
les; 14.45 Gram.; 15.20 Idem; 15.30 Idem;
16.15 Idem; 17 Nieuws; 17.10 Gram.; 17.15
Voor de kinderen; 18.15 Gram.; 18.30
Voor de soldaten; 19 Nieuws en pers
overzicht; '9.40 Gram.; 20 Klankbeeld
20.30 Omroep orkest; 21 Voor de vrouw;
21.45 Verzoek programma; 22 Nieuws;
22.15 Kamermuziek; 22.55-23 Nieuws.
BRUSSEL 484 m. 12.10 Gram.; 13
Nieuws; 13.20 en 14 Gram.; 4.45 Kamer
orkest met sol.; 16 Dansmuziek; 17 Nws;
17.15 Verzoek programma; 18.30 Gram.
19 Orkestconcert: 19.45 Nieuws; 20 Hoor
spel; 22 Nieuws; 22.10 Lichte muziek
22.50 Nieuws.