Haubtai) Wt
Mensen en cMuzen
Zwitsaletten
Lotion met VItoil
Malenkovs „zwenking
Kindercarnaval
in Bologna
fat
fauken
ka"*
Wal een Wonderlijke Wereld
een
fb
'n ROXV
ja.jjwy
Bent u tevreden met
uw woonruimte
Van Duinkerken, de veelzijdige
ader" nam
kas mee
de
Verpakt in rode
propaganda
De Krachtproef
RADIO
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 8 APRIL 1953
Vitoil geeft dor haar nieuw leven!
QlOO%
eist
1/lTOlt"
Geschenk
Pas op de wolf
Een geheel Roeping-nummer aan hem gewijd
Portret en situatie
VOORJAARSMOEHEID
n
P>E VEELHEID van de Russische
WP concessies" als wij ze zo mogen
ompn brengt menigeen in ver-
'Mwcnheid De laatste althans de
(feest spectaculaire - „zet" van
Ma cnkov is de vrijlating van de
Tnodse artsen die onder het regime
van Stalin de dood van Zdanov op
hun geweten zouden hebben. Het
effect van deze „zet" is de ledee te
'vestigen, dat Malenkov geen antie-
semiet is.
Wat is Malenkovs doel met deze
en dergelijke manoeuvres? Alleerst
het veilig stellen van de eigen po
sitie De gevaarlijke periode voor
n dictatuur het blijft gelijk of
,ze nu rood, bruin of zwart is is
de dictatorswisseling. Het latent
gloeiende vuur van het verzet bu
de onderdrukte groepen en volke-
n dreigt dan naar buiten te slaan
en kan een gevaar betekenen. Het
1 wekken van de hoop op een milder
behandeling, een humaner bewina
en het desavoueren van de onaer-
«drukkingsmaatregelen van
voorganger kan hoop op ee g
lukkiger toekomst langs
i zame wegen doen herleven.
S dit opzicht duiden de ..toegeef
lijkheden" van Malenkov op he
bestaan van een gevaar dat hu
vreest. En de conclusie is, dat Ma
lenkov een moeilijk uur doormaakt.
Een tweede effect van zijn maa -
regel is, dat zijn vriend Bena, het
nieuwe hoofd van de geheime poli
tie, thans de hand krijgt in het li-
kwideren van alle hem onwelge-
vadlige figuren uit de N.V.D.
pen moeilijk uur is het ook voor
de Moskou-aanhangers in de
vrije wereld. Wij kunnen ons bij-
I voorbeeld indenken, hoe men zich
aan het dagblad De Waarheid de
hersens pijnigt om een uitweg te
vinden bij dit politiek laveren van
de nieuwe afgod. Ieder die een
woord ten gunste van de negen
Joodse artsen durfde uiten werd
J uitgemaakt voor vuile vis. Ergeren
zullen we ons niet over de te ver
wachten salto van de heren van
„De Waarheid"; vermaken zullen
wij ons ongetwijfeld. Vast staat
voor ons wel dat de Amsterdamse
Joodse arts Polak, die vóór de
draai van Moskou uit de commu
nistische gelederen verdween, daar
in niet zal terugkeren.
£en moeilijk uur is het voor de
Westerse vrije wereld. Ook ten
opzichte van deze vrije wereld
drukt Malenkov de voetsporen van
Stalin. Het was Stalin die, toen hij
in de laatste jaren van de oorlog
de geallieerde hulp het meest no
dig had, politieke zwenkingen ver
richtte. die tal van mensen hebben
verblind. Roosevelt, die toch waar
lijk geen kleine jongen was, heeft
zich door het Kremlin volledig om
de tuin laten leiden. Hij had te
weinig studie gemaakt van de
grondslagen van het communisme
om Stalins manoeuvre te doorzien.
Hij was niet de enige, die zich liet
bedriegen. Wij herinneren ons uit
die dagen de toen al vrij naieve ge
dachte van enkele missionerende
orden en congregaties, alreeds
„Russische missies" voor te berei
den. In haar apostolische ijver or
ganiseerden zij stoottroepen die
na het lekenen van de vrede het
Sovjetgebied zouden binnentrek
ken om er het Evangelie te predi-
ken.
Men vergat in het geheel de com
munistische leerstelling, dat alle
maar dan ook ALLE midde
len geoorloofd zijn voor het berei
ken van de proletarische wereld
revolutie. Hadde men dit steeds
in het oog gehouden, dan zou de
Sovjet-macht niet zo diep in het
hart van Europa zijn doorgedron
gen. dan zou men zorgvuldiger zijn
omgesprongen met het verlenen
van gewapende bijstand, dan ook
zou de Aziatische politiek een vol
komen ander aanzien hebben ge
had.
Mu Malenkov wederom gewin wil
boeken door de Stalin-tactiek
uit de laatste oorlogsjaren is het
goed in herinnering te brengen wat
eens Preobrasjenski, leerling en
aanhanger van Lenin. schreef toen
hij diens reeds verkondigde en
voor het systeem van het commu
nisme belangrijke „normen voor
de zedeleer en de standen" in een
geschrift samenvatte:
„Er bestaat geen' systeem der
„moraal", welke eisen niet gemoti
veerd zouden zijn door de behoefte
van bepaalde klassen der maat
schappij. Wat voor de gegeven sa
menleving, klasse of groep noodza
kelijk is, wordt dooi' haar steeds als
zedelijk beschouwd, al het schade
lijke daarentegen als onzedelijk.
„Terwijl in een samenleving
zonder klassen de leugen op zich
zelf een nadeel is, daar ze de leden
der samenleving dwingt, hun
energie te gebruiken voor het
ontdekken van de waarheid, staat
de zaak in een klassen-maatschap
pij heel anders. In de strijd van
een uitgebuite klasse tegen haar
vijanden zijn leugen en bedrog
vaak zeer belangrijke wapenen,
de gehele ondergrondse werk
zaamheid van revolutionnaire or
ganisaties berust immers hierop,
dat men de staatsmacht door list
de baas wordt.
,Voor de staat der arbeiders, die
aan alle landen omringd is door vij
andelijke kapitalistische landen,
kan de leugen in de buitenlandse
politiek noodzakelijk en zeer nut
tig zijn; daarom staan de arbei
dersklassen en de communistische
partij geheel anders tegenover de
openlijke erkenning van het recht
te liegen, dan de West-Europese
socialisten, die godsvruchtige klei
ne burgers, die door de vertegen
woordigers van het kapitaal syste
matisch bedrogen en voor de gek
gehouden worden.... De leugen
is een consequentie, die ontstaat
uit de onderdrukking van de ene
mens door de andere, het resultaat
van de strijd tussen klassen en
groepen."
Nu weet men tevens, waarom
„De Waarheid" zijn naam draagt.
Vastentijd geen beletsel voor
Kardinaal Lercaro
(Advertentie)
ririiKDINAAl
schop va
Advertentie)
Droog haar is dol en breekbaar. Pas
op, want nu volgt roos en haaruitval.
Hier helpt Silvikrin Lotion niet Vitoil,
het nieuwe product van het Silvikrin
Laboratorium. Het verjongt en vitali-
seert Uw haar. Roos verdwijnt reeds
na een paar dagen. Het maakt Uw
haar gezond en glanzend en houdt
het de hele dag keurig in orde. Wie
het elke dag gebruikt, kent zijn haar
niet terug: zo prachtig!
Flacons (1.50 en (2.75
polis. Eigenlijk is het een vervolg
op de ontdekking van het Onze Va
der, compleet afgedrukt op een der-
er
ren hnpdp oever uit Bolsward der- comP|eet atgearuKi op een
goeae gever uu r>oiswuiu geIijk opperviak. Wij schreven
heeft een brief ontvangen onlangs over in deze rubriek,
van een geëvacueerde uit Ar- Aandeelhouder
nemuiden, met ongeveer de waanneer befaamde „Gcne-
vnlopnrlp inhoud: ..Hartelijk *v Amnrita ppn
volgende inhoud: „Hartelijk
dank voor de prachtige jas, die
ik van u via het Roode Kruis
heb ontvangen. Helaas ben ik
niet in staat het belastingbiljet
dat zich in de binnenzak van
de jas bevond, voor u te beta-
ral Electric" in Amerika een
vergadering van aandeelhouders
uitschrijft, dan heeft de 8-jarige Dick
Jackson het recht, daar te verschij
nen. Hij is eigenaar en directeur van
de Acacia-Dale Egg Company, een
eierenfirma. Met Pasen 1951 kreeg
Dick vier kippen cadeau en hij heeft
zo profijtelijk geboerd, dat hij van
de winsten een aandeel in de Gene
ral Electric kon kopen. Voor de rest
Je moet ROXY gaan roken
AL LERCARO, aartsbis
schop van Bologna, heeft voor
de pers een verklaring afgelegd, waar
om hij midden in de Vasten heeft
deelgenomen aan een carnaval voor
kinderen, welke op Zondag Laetare te
Bologna was georganiseerd. Zelfs in
het zonnige Italië, rvaar elke gelegen
heid tot feestviering wordt aange
grepen had zijn aanwezigheid op dit
kinderfeest enige bevreemding gewekt.
De Kardinaal had het Carnavals
feest verschoven naar Zondag Laeta
re, omdat het slechte weer voor de
Vasten het feest tot groot verdriet
der kinderen had verhinderd
Wi.i leven veel te weinig met de
kinderen mee", aldus de Kardinaal
beklemtonend de noodzaak dieper in
te dringen m het zieleleven van het
kid. „Het is niet genoeg alleen maar
zorg te hebben voor de gezondheid
der kinderen, hun eten te geven en
hen naar de school te sturen. Wij
moeten ook denken aan hun droom
wereld. waarin zij klaar wakker le
ven, en die voor gezond spel dikwijls
belangrijker is dan eten".
„Ik heb het beschermheerschap van
deze carnaval op mij genomen" al
dus de Kardinaal, .omdat de volwas
senen het snel der kinderen moeten
leiden en ervoor moeten waken, dat
het met alle uitgelatenheid binnen de
perken bli.ift. Op een kindercarnaval
is het het kind toegestaan een mas
ker voor te doen en zo in het ri.ik
van zijn dromen binnen te dringen,
de gestalte van zijn ideeën en helden
aan te nemen zijn levenskracht uit
te vieren en lawaai te maken. En",
zo besloot de Kardinaal, „wat is daar
nu tegen?"
Ruik eens, waf een geur
Het sprookje van Roodkapje
herhaalt zich, maar dan in een
moderne versie. Tito, de commu
nistische dictator en kerkvervol-
ger, doet vriendelijk tegen de Ne
derlandse kindertjes. Hij vraagt
er in de zomervacantie 200 te lo
geren. Kinderen uit de rampgebie
den. Hoe sympathiek! Men zou er
bijna intippelen. Maar afgezien
van het feit, dat we de nabijheid
van Tito niet erg goed vinden voor
de (godsdienstige) gezondheid van
onze kinderen, herinneren wij ons
nog steeds de roof van duizenden
Griekse kinderen door Tito's troe
pen. En zo lang die kinderen nog
niet bij hun ouders terugzijn, voe
len wij niets voor dat logeerpar
tijtje. Bovendien heeft de Neder
landse regering verklaard, dat zo
lang dit niet noodzakelijk zou blij
ken, geen kinderen uit de rampge
bieden Nederland zouden verlaten,
hoewel terstond na de ramp reeds
genereuze aanbiedingen van over
de grenzen in deze zin werden ge
daan.
Ja, verreweg de beste Amerikaan f
Wat een onderzoek onthulde
TTet Ned. Instituut voor de Pu-
blieke Opinie (Nipo) heeft aan
vele mannen en vrouwen uit alle la
gen van de bevolking de vraag ge
steld: ,.Meer woonruimte betekent
natuurlijk meestal een hogere huur,
minder ruimte meestal lagere huur.
Als u daarmee rekening houdt, zoudt
u dan meer, minder of evenveel
woon/zitkamerruimte willen hebben,
dan u nu hebt?"
DE HUISKAMER
ruimte bezitten. Deze wens is sterker
bij de mensen beneden 50 jaar (n.l.
38 pet.) dan bij de ouderen (nl. 15
pet.)
Meer dan de helft, te weten 57 pet.
behoeft niet meer slaapkamerruimte.
In de leeftijdsgroep tot 50 jaar is dit
percentage gedaald tot 51 en bij de
leeftijdsgroep tot 50 jaar is dit per
centage gedaald tot 51 en bij de oude
ren is het gestegen tot 71.
Van elke 100 zijn er slechts 3, die
met minder slaapkamerruimte zou
den willen volstaan.
DE KEUKEN
25 pet. wenst grotere woon/zitka
mers. In de leeftijdsgroep tot 50 jaar
is dit percentage 30 en bij de perso
nen boven 50 jaar 12 pet.
60 pet. is tevreden met de huidige
grootte van de woon/zitkamers. Bij
de personen beneden 50 jaar is dat
percentage lager (n.l. 56) dan bij de
ouderen. Bij wie het percentage tot 70
gestegen is.
Slechts 6 pet. wil met minder grote
woon/zitkamers volstaan.
DE SLAAPKAMER
Woorts heeft het Nipo eenzelfde vraag
gesteld over de slaapkamerruimte.
31 pet. zou graag meer jsjaapkamer-
""Tenslotte vroeg het Nipo of men
meer, minder of evenveel ruimte
in de keuken wenste. Meer ruimte,
zegt 24 pet. Tot 50 jaar is dit percen
tage 27 en bij de ouderen 16. 23 pet.
wenst geen verandering in de keu
ken-grootte. Bij de ondervraagden
beneden 50 jaar is dit percentage 60,
bij de ouderen 70 pet.
Ook hier zijn er maar weinigen (4
pet), die minder keukenruimte wen
sen.
Er valt een duidelijk verband te
constateren tussen het verlangen naar
grotere woon/zitkamers en meer
ruimte in de slaapkamers en keukens.
Meer'dan 8 op de 10 van hen, die
grotere woon/zitkamers zouden wil
len hebben, verlangen meer slaap
kamerruimte, ook al betekent dat
huurverhoging.
Meer dan 5 op de 10 van hen, die
meer woon/zitkamerruimte wensen,
prefereren grotere keukens.
J_|ET MAANDBLAD ROEPING is zijn 29e jaargang ingegaan met een
nieuw, klein formaat en met een nieuw radactie-lid, namelijk de dich
teres Harriet Laurey.
Het eerste nummer helaas weer veel te laat verschenen is geheel
gewijd aan Anton van Duinkerken ter gelegenheid van diens 50e verjaar
dag en zijn benoeming tot hoogleraar aan de Nijmeegse Universiteit. Het is
een voortreffelijke aflevering geworden, die waardig aansluit bij vroegere
«r ,ra, nummer over Gerard Bruning, dr. Moller. Pieter van der Meer de
Walcheren en Marie Koenen.
QABRIëL SMIT zag zich in het feest-
toebeda°cht. HiPleveriVn proeve'^n
gnnln wV^nieTC^n ggW
tikel maakt de indruk wat haastig te
zijn geschreven. Smit slooft zich uit
om toch maar gewoon te doen en
vooral niet deftig-officiëel. Zo komt
hij er toe woorden te gebruiken als-
rotstuk, smoesjes, gezwets enz., die in
een cultureel maandblad wat vreemd
aandoen. Bovendien herhaalt de
schrijver zich meermalen, wat zijn
bijdr?,ge wel langer maar niet kern
achtiger maakt. Ook weten we niet
altijd wat we aan hem hebben: op
blz. 5 noemt hij b.v. Verdediging van
Carnaval het beste essay van v. Duin
kerken, maar op blz. 10 geeft hij toch
weer de voorkeur aan Ascese der
schoonheid. Een verdienste van dit
openingsstuk zijn de openhartigheid
en strikte eerlijkheid, waarmee Ga-
briël Smit de figuur van v. Duinker
ken beoordeelt. Een onvoorwaarde
lijke lofprijzing is het terecht niet.
Alleen als spreker noemt hij hem zon
der meer uitzonderlijk. Belangrijk en
hoogst interessant wordt het artikel
als Smit de feesteling beschrijft als
christen-humanist en merkwaardige
overeenkomsten met Erasmus aan
toont.
Ook Gerard Knuvelder behandelt in
een yhandboek-achtig" overzicht van
Duinkerkens humaniteitsbegrip. De
poëzie van Anton van Duinkerken
wordt door Michel van der Plas on
der de loupe genomen. „Dichtersbe-
zinning" acht hij het hoogtepunt.
VRIENDSCHAP EN BEWON
DERING.
De Tijd-redacteur A. v. Domburg,
tekent de 50-jarige als tafelredenaar
en improvisator. Noemen we dan nog
'n fraai gedicht van Jan Engelman,
enkele herinneringen van Mathias
Kemp" aan „onze Duin" in Maastricht,
'n korte Vlaamse bijdrage van Hubert
van Herreweghen, een beschrijving
van de taak van dc ascese der vroom
heid door pater Molenaar en tenslotte
een geestig artikel van Carel Swin-
kels, die er de aandacht op vestigt,
dat van Duinkerken niet alleen een
Brabander en zelfs een Bourgondiër
is, maar ook een Brouwer. Hier vindt
ge, zegt hij, de sleutel tot z'n grootheid
en breedheid (in alle betekenissen der
woordeh) zijn spontaneïteit en elo
quentie, z'n zwier en goede sier en
zo veel, zo héél veel meer dat Gij no
dig zult hebben 'om tot slots iets te
begrijpen van zijn vreemde, haast
kinderlijke weemoed.
IN WAALWIJK BEGONNEN
JTNKELE kortere bijdragen getuigen
van hartelijke vriendschap en
grote bewondering. Antoon Coolen
gedenkt dankbaar 30 jaar mannelijke
genegenheidstrouw, waarbij het teke
nend is, dat zij elkaar introduceerden
in het ouderhuis. Coolen maakte ken
nis met de familie Asselbergs in het
gastvrije huis aan de Lieve Vrouwe
straat te Bergen op Zoom en van
Duinkerken was wederkerig de gast
in Deurne. Toen de twee vrienden
elkaar voor 't eerst ontmoetten stel
den zij zich aan elkaar voor met het
woord „Brabant".
(~)OK het Journaal is vrijwel geheel
gewijd aan de nieuwe Nijmeegse
prof. Michel van der Plas haalt hier
enkele kostelijke herinneringen op
aan een reis door Vlaanderen. Lam
bert Tegenbosch onthult, dat rond '22
een zekere W. Asselbergs, seminarist
te Hoeven, begon mee te werken aan
het Waalwijkse „Kerkklokje". Onder
de schuilnaam Antonides publiceerde
hij daar enkele gedichtjes en legenden.
Een aantal foto's maakt dit nummer
van Roeping nog waardevoller. Voor
al de omslagfoto door Martien Cop
pens is bijzonder goed geslaagd. Jam
mer slechts, dat we over van Duin
kerken als huisvader niet worden in
gelicht. Een enkele kiek van de
schrijver tussen vrouw en kinderen
zou al voldoende geweest zijn, om ook
dit facet van deze veelzijdige mens
tot zijn recht te doen komen.
Doch alles bij elkaar mogen we
hoogst dankbaar zijn voor deze goed
verzorgde monografie, die tevens be
wijs^ dat Roeping onder zijn huidige
redactie aan een nieuwe bloeiperiode
is begonnen.
W. VAN DER VELDEN.
len. Wij hebben veel schade
geleden. Het biljet moet ik U breidde hij zijn kippenfirma uit.
dus wel retour zenden." Hoffelijk
De gever had reeds weken r/rERLEDEN WEEK Donderdag
lang in alle hoeken en gaten v vicrde mevrouw Churchill
gezocht naar het bewuste aan
slagbiljet. Het was zijn defini
tieve aanslag
Kom nou....
T")E RINKELENDE telefoon op ons
Hulsters redactiebureau helder
de iets van het mysterieuze 1-
April-drama op. De gemeente-secre
taris van Waterlandkerkje was na
het lezen van het wonderlijke vlie
gende schijven-verhaal met de nog
naar drukinkt ruikende krant naar
Turkeye gesneld, om naar de
schroeiplekken te gaan kijken.
En de man, die de ganse burger
lijke stand van 't Kerkje in zijn
hoofd heeft, deed ons uit de doeken,
dat het helemaal geen toeval was.
dat het vliegende servies in Tur
keye was neergestreken. Ze waren,
zo telefoneerde hij ons, alleen een
beetje verkeerd. Ze moesten eigen-
haar verjaardag. De Britse
premier tracteerde die dag zijn
echtgenote op een schouwburg
avondje. Hij nam haar mee naar
't Savov-Thcater te Londen, whar
Oscar Wilde's „A Women Of No
Importance" (Een vrouw van geen
betekenis") werd "egeven.
Maar waar dit nieuws ook in de
Britse pers werd geqeven, er werd
haastig bij vermeld, dat de titel
van het stuk geen verband hield
met de persoon van de jarige.
Politieke klap
E*R ZAL geen duel plaats vinden
tussen de Italiaanse senator Emi-
lio Lassu en de minister van handel
Uga la Malfa. De minister had de
senator uitgedaagd tot een tweege
vecht. omdat de senator hem een
klap in het gezicht had gegeven tij
dens de felle debatten over de
nieuwe Kieswet. Maar de senator,
-. die communist is, heeft de uitdaging
L,jkAn1J"'„ niet aangenomen Die klap was geen
persoonlijke belediging, verklaart hij.
Hij was slechts politiek bedoeld.
heer Lieftinck en die wilden de drie-
vingerige lieden om raad gaan vra
gen inzake een netelige, dreigende
inflatie-kwestie op hun planeet Mars.
Daar schijnt ook al iets scheef te
zitten met de loon- en prijspolitiek
en er moet nodig, gesaneerd worden,
daar op Mars. Maar de mannen in
de schijven hadden niet nauwkeurig
genoeg op de naamborden gekeken.
Vandaar dat ze niet in Turkije,
maar in Turkeye terecht kwamen.
De secretaris wist dat allemaal
zei hij omdat ze dit bericht met
witte inkt op een stuk zwart nylon
geschreven hadden en dat afgedankt
stuk kous had de secretaris gevon
den. En dat geloofden we natuurlijk
direct
Ring om tand
ft/JEVROUW A. Dijkstra-v. d
Brug uit Edens bij Wommels,
had in 1941 haar trouwring
verloren. Na 12 jaar werd het hu
welijkssymbool teruggevonden.
om een der tanden van een land-
eg. De ring bleek een behoorlijke
tijd om de ijzeren vinger van de
eg te hebben gezeten. Ze was zo
glad gesletendat mevrouw Dijk- Buideltijger
s}ra. d,ie als eigenaresse volgens x rjjF en TWINTIG JAAR geleden
de initialen was terug te vinden V Tacni:in,o
haar kleinood niet behoefde op te
poetsen.
De twee Susies
TWTEVROUW CARLIN MULLER in
het Amerikaanse Evansville
heeft een tweeling. Het zijn meisjes,
die zo sprekend op elkaar lijken,
dat zelfs mama ze niet uit elkaar
heeft kunnen houden. Toen ze gebo
ren waren gaf men Carline en No-
rine armbandjes om, waarin de na
men waren gegraveerd, maar enke
le jaren later deed men die af en
sedertdien wist men niet meer wie
Carline on wie Norine was. Mevr.
Muuer noemde ze toen allebei maar
Susie. Gelukkig waren er terstond
11a de geboorte voetafdrukken ge
maakt en experts van de politie op
het gebied van vingerafdrukken
hebben thans, nu de kinderen 8
jaar zijn, nieuwe voetafdrukken ge
maakt en ze vergeleken met die van
8 jaar terug. Het gevolg is, dat
men thans weer weet hoe de kin
deren heten. Men zal maatregelen
moeten nemen om ze voorgoed uit
elkaar te houden.
zag men nog op Tasmanië
(Australië) een zgn. Tasmaanse tij
ger. Sedertdien niet meer en men
mocht met reden vermoeden, dat
het dier was uitgestorven. Het merk
waardige van dit dier - ook wel
met een sterk vergrootglas te Tasmaanse wolf geheten - is, dat het
MEEN, HIERBOVEN staat geen
inktmop. Misschien lukt het u
lezen wat er staat. Het is een com
pleet alphabet, getekend op een op
pervlakte van anderhalve millime
ter in het vierkant! Een onzer re
dacteuren bracht het mee van een
Amerikaanse reis; hij had het onder
weg cadeau gekregen van de Star
and Tribune, het blad van Minnea-
evenals de kangeroe, een buidel
heeft, waarin het de jongen mee
voert.
Nu heeft men er dezer dagen na
bij het plaatsje Lauceston een ge
vangen. Het dier is 1.28 m. lang en
75 cm. hoog. Het liep in de val.
Eenkonijnenval!
Levensavondopgelicht
Advertentie)
99
INDS Vrijdagmiddag is de direc
teur van „Levensavond" Tehuis
voor Ouden van Degen te Medem-
blik, A. G. D„ voortvluchtig. De man
is verdwenen met medeneming van
ongeveer f 3 000, zijnde de pension-
gelden over bel eerste en tweede
kwartaal van cit jaar.
Zijn beleid had reeds enige tijd
reden tot argwaan gegeven. Donder
dag j.l. kreeg hij een tip, dat de vol
gende dag een der leden van het
College van Geref. Armhoofden, dat
het tehuis bestuurt, controle van de
kas en boeken zou houden. Bij die
controle zijn de malversaties aan het
licht gekomen. De cLrecteur had pei
30 April a.s. ontslag gevraagd.
Versla dat lome gevoel direct met:
-ZI>^ anti-pijn tdbletten
Advertentie)
F)E communisten hebben Dinsdag
ochtend vroeg, met behulp van
luidsprekers Amerikaanse mariniers
gewaarschuwd, dat in het „Nie
mandsland" nabij Panmoendjon een
zwaargewonde marinier lag. „U
kunt hem komen halen" aldus de
uitnodiging, „Wij zullen niet op U
schieten".
Een Amerikaanse patrouille heeft
daarop de gewonde opgehaald, die
door de communisten reeds was
verbonden. De trui van de gewonde
was volgestopt met communistische
vredespamfletten
door
r Nico J. P. Smith
47)
De jongens, die goed hun best doen,
mogen met de pater mee uit kam
peren," vervolgt Meulkens, die het
prettig vindt, dat hij zulk een aan
dachtig gehoor heeft. „Dat vinden ze
reusachtig. De pater heeft een auto
met aanhangwagen, waarin de tent
zit. Hij laat de jongens de vrije na
tuur zien hij heeft ze zo twee of
drie dagen onder appèl hij leert ze
kennen en merkt dan wel, dat er heel
goede knapen onder die ogenschijnlij
ke schoffies zijn."
„Precies, zo is het hier ook," valt
Westra in. „Als je de jongens leert
kennen, dan merk je, dat ze nog niet
zo slecht zijn."
„Maar je kunt die gewone kinde
ren toch niet vergelijken met de jon
gens, die we hier krijgen?" vraagt
mevrouw Westra. Zij vindt het altijd
nog maar griezelig, dat ze hier op
voorland zijn omgeven door jongens,
wat °p kuP kcrfstok hebben,
„waarom niet?" vraagt haar man
echter. „je zai zien Annie, dat die
jongens heus wel meevallen. Zij
kijkt cr tegenop dat ze hier allemaal
een veroordeling achter de rug heb-
,n\ yoe§t hij Meulkens toe. „Dat
zal beter worden als je ze goed
leert kennen.
„Daar heb ik helemaal geen behoef
te aan," doet mevrouw Westra zich
horen. „Ik zou zeggen, dat ik aan m'n
eigen gezinnetje genoeg heb."
Mevrouw vindt het tafelgesprek
maar half leuk. Dat die man zo in
werk opgaat, dat hij er zelfs met
gasten over moet sprekenMaar
die Meulkens is eigenlijk geen haar
beter. Die zit met een enthousiasme
over zo'n jongensstad te praten, of
hij er zelf een zou willen stichten. Als
z'n vrouw hem vanavond vraagt,
wat hij bij Westra heeft gegeten,
weet hij er niet eens antwoord op te
geven. Ze probeert het gesprek op
andere onderwerpen te brengen, hoe
het met die gaat en met die maar
steeds komen de heren weer op dat
Jongensstad-gedoe terug.
,Ik vind het mooi werk, dat pater
Besseling doet", verzekert haar man.
„Mooi, preventief werk. Zonder te
preken kan hij die jongens heel wat
goeds bijbrengen. De jongens, die op
de een of andere manier aan de
bouw van z'n zaal of aan de aanleg
van de tuin hebben meegewerkt, mo
gen dus als beloning mee kamperen.
Dat is een premie voor hen die goed
hun best doen. Daar hèb je die kna
pen mee. De jongens letten er nu zelf
op, dat er geen ruiten van het ge
bouwtje worden ingegooid".
„Precies," bevestigt Meulkens „In
het begin, zo vertelde de pater mij,
klommen ze in de vlaggemast, die hij
op het terrein heeft laten neerzetten
nu voelen ze al zo veel voor hun
éigen zaak, dat ze dit anderen zouden
beletten. Zij weten het al: dat ter
rein is van henzelf de pater heeft
hun reeds eerbied voor de vlag bijge
bracht. Waardering voor de vlag be
tekent waardering voor het vader
land. Deze knapen begrijpen reeds,
dat zij iets aan de vlag hebben te
danken dat zij zijn voortgekomen
uit een volk dat goede idealen heeft.
En van dat volk is de vlag het sym
bool."
Meulkens heeft het warm gekregen
bij zijn hartstochtelijk betoog. Hij
veegt zich het voorhoofd af en ver
volgt: „Deze man komt niet met een
lesje naar de jeugd toe en hij dwingt
ze niet, naar hem te luisteren. Hij
begint om naar de jongens te luis
teren hij tracht te ontdekken, waar
hun belangstelling zich op richt en
eerst dan buigt hij die belangstelling
om en geeft er leiding aan."
„Een volkomen juist standpunt,"
merkt Westra, die aandachtig heeft
toegehoord, op.
„Toe, meneer Meulkens, vergeet
u het fruit niet," zegt mevrouw. „U
praat en u praat maar en u vergeet
u zelf." Meulkens "grijpt een appel
van de schaal die mevrouw Westra
hem voorhoudt, maar tot haar erger
nis heeft hij geen woord voor de
mooie appel, die hij automatisch zit
te schillen.
„Ik kan misschien niet goed weer
geven, wat die pater mij allemaal
vertelde," verontschuldigt hij zich,
„maar het is wel zeker, dat ze daar
in Gouda ook grote invloed krijgen
op de gezinnen. Ze stellen een sociale
werkster aan, die bij de jongens thuis
komt. Zulk een vrouw leert de om
standigheden kennen, waarin de jon
gens leven. Zijn de omstandigheden
slecht, deugt het milieu niet, dan
halen ze zo'n jong eruit., vóór er
brokken zijn gemaakt."
,D-at is werkelijk ideaal", zegt
Westra enthousiast. „Tot nu toe is het
zó, dat het eerst mis moet jpjn, voor
wij aandacht aan een jongen gaan
schenken'.
Mevrouw Westra, die de pogingen
heeft opgegeven, de heren op een in
haar ogen minder zakelijk onderwerp
te brengen, meent de opmerking te
moeten maken, dat in heel wat ge
zinnen milieu-vernieuwing geen weel
de zal zijn. Westra fronst de wenk
brauwen. Zij zal toch wel begrijpen,
dat met milieu nog iets ander wordt
bedoeld dan het meubilair alleen.
Maar Meulkens gaat dadelijk op
die opmerking in. „Ook in die rich
ting is de pater met zijn Jongensstad
werkzaam, mevrouw", vertrouwt hij
het gezelschap toe. „Gesteld, dat er
een gezin is, dat in een ontzettend
arme omgeving woont. Verdraaid nog
aan toe, die hoef je tegenwoordig niet
te zoeken die kunnen wij zo bij
tientallen aanwijzen. Ik denk, dat het
te Gouda ook zo is. In zo'n geval heb
ben ze daar de kans, dat de leiding
van Jongensstad een schilderploeg of
een timmerploeg afvaardigt om in
zo'n gedeelte van de stad de boel in
orde te maken."
„Daar zal je de schilders over ho
ren', meent Jan Westra. „Die schreeu
wen natuurlijk moord en brand als
dat vaak gebeurt".
„Waarom?" vraagt Hein onnozel.
„Voor een van de anderen hem
heeft kunnen antwoorden, zegt Jan
al: „Vanwege de concurrentie".
„Er zit natuurlijk nog veel meer
aan vast", geeft Meulkens toe. „Mis
schien heeft m'n pater wel ideeën,
die in de practijk grote moeilijkhe
den geven. De pater ziet er echter
niet naar uit, of hij zich door betrek
kelijke kleinigheden van de wijs zal
laten brengen. Als een verwaarloosd
huisje, dat anders toch nooit aan de
beurt zou komen, door een stel flinke
jongens eens flink onder handen ge
nomen wordt, dan kan niemand daar
iets tegen hebben, zou ik zo zeggen."
„De huisbaas zeker niet", doet
Hein zich horen.
Die Hein heeft altijd iets geks,
maar Meulkens verzekert dat naar
zijn mening de pater een prachtig
doel voor ogen heeft. „Hij zet jon
gens, die dreigen te derailleren op
een goed spoor.'
„Dat is het grote verschil", zegt
Westra. „Jongens die dreigen te de
railleren. Hier is het spoorwegonge
luk al gebeurd en dan kost het heel
wat meer moeite en heel wat meer
kosten, de wagens weer in de rails te
krijgen".
(wordt vervolgd)
DONDERDAG 9 APRIL 1952
HILVERSUM I. 402 in. 7 Nieuws;
7.10 Gram. 7.15 Idem; 7.45 Morgengebed*
en Liturgische kalender; 8 Nieuws en
weerberichten; 8.15 Gram.; 9 Voor dc
huisvrouw; 9.35 Waterst.; 9.40 Gram.
10 Gram.; 10.10 Morgendienst; 10.40
Reportage van de Huwelijksinzegening
van Erfgroothertog Jan van Luxemburg
en Prinses Josephine Charlotte van
België, plm. 12.30 Land, en tuinbouw-
mededelingen; plm. 12.33 Gram.; 12.55
Zonnewijzer; 13 Nieuws en Katholiek
nieuws; 13.20 Gewijde muziek; 14 Ka
merorkest; 14.45 Voor de vrouw: 15.15
Gram.; 15.25 Kamermuziek; 16 Bijbel
lezing; 16 30 Cello en piano; 16.5 Gram.
17 Voor cTe jeugd; 17.30 Gram.: 17.40
Voordracht: 18 Reportage van de fees-e-
lijkheden in de stad Luxemburg: 18.15
Vocaal ensemble en sol.: 18.35 „Op de'
Stelling"; 18.45 Gram.; 19 Nieuws en
weerberichten: 19.10 Levensvragen van
allerlei aard en een pastoraal ant
woord. 19.30 Gram.; 20 Radiokrant; 20.20
Gevarieerd programa; 21.45 Intcrvieuws
22.10 Reportage van de feestelijkheden
in de stad Luxemburg; 22. 20 Zang en
piano; 22.45 Avondoverdenking: 23
Nieuws en SOS-ber.; 23.15-24 Gram.
HILVERSUM II, 298 m 7 Nieuws:
7.10 Gram.; 7.15 Gymn.; 7.30 Gram.; 7.50
Dagopening: 8 Nieuws; 8.15 Gram.;
9 Morgenwijding; 9.15 Liederen; 9.25
Voor de huisvrouw; 9.30 Gram.; 10.50
Voor de kleuters; 11 Amusementsmuziek;
12 Instr. trio; 12.25 In 't spionnetje;
12.30 Land- en tuinbouwmededelingên
12.33 Piaospel; 12.50 Uit het bedrijfsleven
13 Nieuws; 13.15 Mededelingen en gram.;
13.25 Musette-orkest; 13.55 Dësirée,
hoorspel; 14.45 Gram.; 15 Voor de zie
ken; 16 Tussen vier en vijf; 16.45 Voor
de jeugd; 17.30 Militaire causerie; 17.40
Gram.; 17.45 Regeringsuitzending: D. J.
van Wijnen: Cultuur aspecten in Indo
nesië; 18 Nieuws; 18.15 Sportprob'.emcn;
18.25 Reportage of gram.; 18.30 Lichte
muziek; 19 Gesproken brief uit Londen;
19.05 Jazzmuziek; 19.45 Orgelspel; 20
Nieuws; 20.05 Radio Philh. orkest en
soliste; 21.15 Mededelingen: 21.20 Repor.
tage; 21.30 Lichte muziek; 22.10 „Mijn
vriendin e-n ik", hoorspel; 22.30 Viool
en piano; 23 Nieuws; 23.15 Sportact;
23.30-24 Gramofoonmuziek.
BRUSSEL 324 m. 12.30 Weerberich
ten; 12.34 Gramoofonmuziek; 13 Nieuws;
13.15 Gramofoonmuziek; 14 Engelse les;
14.15 Operettemuziek; 15 en 16 Gramo
foonmuziek; 17 Nieuws; 17.10 Gramo
foonmuziek; 17.15 Voor de kinderen
18.15 Koorzang; 18.30 Voor de soldaten;
19 Nieuws; 19.30 Reportage Huwelijks
plechtigheid Prinses Josephine Ch&rlotle
en Erf Groot Hertog Jan van Luxem
burg; 20.15 Klankbeeld: 20.35 Verzoek
programma21 Voor de vrouw: 21.45
Verzoekprogramma; 22 Nieuws: 22.15 Re
portage van de feestvreugde te Luxem
burg. Hierna: Feestelijke muziek. 22.55-
23 Nieuws.
BRUSSEL 484 m. 12.30 Gramofoon
muziek; olm. 12.50 Rcortage eerbetoon
Luxemburgse volk; 13.15 Nieuws: 13.30
Gramofoonmuziek; 14 Omroeporkest; 15
Gramofoonmu. ek; 15.45 Idem; 16 Amu-
sementsmuziek; 17 Nieuws; 17.15 Verzoek
programma; 18.30 Koorzang; 19 Kamer
muziek 19.35 Gramofoonmuziek; 19.45
Nieuws; 20 Gramofoonmuziek: 20.05 Re
portage Huwelijksplechtigheid Prinses
Josephine Charlote en Erf Groot Hertog
Jan van Luxemburg. 21 Hoorspel met
muziek: 22 Nieuws: 22.10 Gramofoon
muziek; 22.15 Reportage van de Feest
vreugde te Luxemburg; 22.30 Gramo
foonmuziek, 22.50 Nieuws.
