llastilaii QeStem
Schoonmaakwoede
Londen
„Best Sellers"
ZO IS DE PARISIENNE
en vernieuwingsdrang in onze wooncultuur
Het voorjaar in op nieuwe schoenen
Eet eens andere vis!
8
DES,
vterde blad
VRIJDAG 20 MAART 1953
In 't Zuiden minder
fanatiek
door
D. J. van der Ven
Verschillen met de
Nederlandse
vrouwen
iur met
begun-
rtering.
BIJ het zichtbaar lengen der dagen barst ze los!
Het aanschuchteren van een eerste prille voorjaarsdag kan
fataal zijn! Plotseling heerst er een terreur van zeepsop, boen
ders en dweilen. Anders zachtmoedige en inschikkelijke huismoe
ders kunnen op eenmaal zich metamorphoseren in medogenloze
schoonmaakfuries.
In een ware drijfjacht naar stof en vuil wordt ieder begrip van hui
selijk comfort met voeten getreden. Veel te vroeg in het seizoen gaat
soms de kachel naar de smid om na controle op de zolder te worden
weggeborgen. Ramen worden tegen elkaar opengezet, zodat het overal
tocht en trekt met het gevolg van opgelopen verkoudheden, niezen en
proesten kuchen en hoesten in een periode, waarin de mens door zijn
winterse' achterstand aan vitaminenen het meest vatbaar is voor aller
lei kwalen in de eerste plaats voor de zo gevreesde griep. Maar de vrouw
verdraagt al dat ongemak en de toch absoluut redelijke verwijten van
manlief en zoons in de onredelijke activiteit, die haar het gehele huis
van zolder tot de kelder overhoop doet halen om het daarna met een
schijnbaar maximum aan arbeidsverspilling weer op orde te brengen.
Tot haar verdediging voert zij als enigst voor haar geldend motief aan,
dat het huis toch schoon moet worden.
I \/raagt men zakelijk waarom dit
schoonmaken niet in Mei of Juni
V inplaats van in Maart en April kan
1 geschieden, als er niet met lamplicht
I behoeft te worden gewerkt, de ka
chels zonder lichamelijk ongemak
kunnen worden gemist en d§ kans op
kou vatten verminderd is, dan wordt
tegen al die redelijke motieven geen
enkel steekhouderd argument aange
voerd, doch alleen maar als dooddoe
ner geplaatst „omdat het zo nodig is."
Een op louter vrouwelijke overwe
gingen steunend pleidooi voor de gro
te voorjaarsschoonmaak valt hopeloos
ineen tegenover de wei-gefundeerde
redelijkheid der mannelijke tegen
partij, Maar desalniettemin en noch
tans ""triomfeert de onredelijke schoon-
maaktirannie der vrouw en moet de
man bakzeil halen.
In die manne-spot en het zeer po-
sitief stelling nemen van de heren
der schepping tegen de grote schoon
maak zit een erotisch addertje ver
borgen. Hier ligt de verklaring voor
de talloze, koddige, grappige, ko
mische soms ook wel wrange en zure
verhalen in dicht en proza over de
schoonmaak. Daarin schuilt een ele
ment van vrees om ridder te zijn van
de droevige figuur, die op oude cents
prenten van Jan de Wasser ons wordt
voorgesteld met het rijm:
Hier is de orde al te zoek
Jan ruilt hier broek voor
schorteldoek.
Een zeker mannelijk fatalisme kun
nen we tenslotte beluisteren in de
Achterhoekse schoonmaak-jeremiade,
beginnende met:
Daor he'j 't arme leue van de
slang gebeten zou zijn. Men verklaart
dit door aan te nemen, dat de morele
rem in de Noordelijke zwaar-op-de-
handse Calvinistische vrouw in het
voorjaar een grotere tegenstand op
werpt tegen haar instructieve eisen
en dat door haar het conflict dus he
viger wordt gevoeld en de neurose dus
duidelijker om een oplossing vraagt.
Er moge in dit alles een kern van
waarheid zijn, wie Zuid-Limburg kent
weet, dat daar óók spanningen heer
sen in het voorjaarsbestaan van de
vrouw, al uiten deze afgestemd op de
volksaard en de religie, zich op niet
minder dwingende wijze.
De schoonmaak heeft er niet plaats
in het vroege voorjaar met zijn ern
stige erotische winteruitlaat in de
Carnaval, maar midden in de zomer
met zijn Sacramentsprocessie en ker
mis. De Limburgse grote poets zet
niet alleen ieder huis op stelten, maar
brengt ook beroering in menige
dorpse samenleving.
De gehele week toch voor de
bronk- of Kermis-Zondag is iedereen
in de weer om klaar te komen. Daar
bij worden bepaalde voorschriften in
de volgorde der werkzaamheden in
acht genomen. Zo geldt bv. de Vrijdag
in die week op het Limburgse platte
land algemeen als bakdag voor de
vlaaien.
Aardig heeft eens dr. Felix Rutten
de schoonmaak- en de vernieuwings
drang van de Limburgse halvesche
(boerin) getekent in de volgende re
gelen:
„Alles komt maar op de moeder neer
en waarom geef ik er ook niet de brui
aan. Maar dat was het nu net. Het is
kermis en Tines had gelijk, daar re
deneer je niet tegen in. Van jongsaf
was het in haar gehamerd, kermis,
dat is schrobben en schuren en sjou
wen en vla bakken, het is een rite,
het is een heilige onveranderlijkheid,
een drang haar opgedrongen door 't
i i „„„.i rhythme van de tijd. En al zou de
schoonmaak u)eer,\vYa niet gegeten worden, zij moet ge
in de hele wekke vuur peen
cent plezeer.
VERDEDIGING
r\e schoonmakende huisvrouw kan
ook wel terdege het een en ander
aanvoeren ten gunste van die jaar
lijkse door de mannen zo gewraakte
activiteit in de vroege lente.
Ten eerste is het hygiënisch natuur
lijk volkomen verantwoord, dat na de
lange winter met het stoken der haar
den en kachels en het door de kou
weinig open zetten der vensters het
huis wel eens in een extra beurt goed
gelucht mag worden. Ook het binnen-
schijnen van de felle voorjaarszon in
de Maartse dagen brengt vele onge
rechtigheden aan het licht. Hier een
vaal tafelkleed, daar een rafelig ta
pijt, ginds weer een verschoten gor
dijn of stoelbekleding, kortom over
al dringt de noodzakelijke vervan
gingsbehoefte, vooral in de woning
textiel, zich op.
Daar juist de Nederlander vooral
gesteld is op een wei-verzorgd inte
rieur, is de leuze „Kleedt eerst uw
woning aan" in deze schoonmaakwe-
ken geheel op zijn plaats. Laat u niet
al te gemakkelijk verleiden tot gro
tere of kleinere uitgaven voor andere
doeleinden, die ten koste gaan van de
veel-geroemde Hollandse huiselijk
heid, want het moet niet alleen bij
de grote voorjaarsschoonmaak blijven
maar denkt ook aan de noodzakelijke
vernieuwing!
Poëtisch-aangelegde vrouwen zul
len zich er op beroepen, dat zij in
innige natuurverbondenheid onbe
wust worden gedreven het huis zo
wel van binnen als van buiten op te
knappen en aldus zoveel mogelijk in
harmonie te doen zijn met de natuur,
die juist in deze weken ook weer zich
verjongt en vermooit. Zij geeft dus
slechts gehoor aan haar innerlijke
roep, wanneer zij zich aan de drang
tot een verhoogde schoonmaak-acti-
viteit en aan dc vernieuwing van haar
woning-aankleding niet ofittrekken
kan. Dit spreekt ook op suggestieve
wijze tot ons in de fleurige reclame
plaat van „De 10-daagse" met blijder'
uitroep:
„Lente! Uw woning vraagt ook wat
nieuws!"
LIMBURGSE VLAAIEN
J_Jet onderzoek heeft uitgewezen ,dat
onder onze Brabantse en
Vlaamse zusters de schoonmaakwoede
niet zo sterk heerst en in Italië zoekt
men tevergeefs naar schoonmaakver-
schijnselen, zodat de Italiaanse huis
vrouw niet door de schoonmaak-
bakken.'
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Qok de Zeeuwsch-Vlaamse boer stelt
er prijs op zijn huis en hof tot in
de puntjes schoon te hebben, wanneer
hij zijn naaste familieleden „te waar
schap" krijgt. In een juiste arbcids
De plaatjes zijn van Hie Cramer uit
de brochure „Schoonmaak en Stof-be-
strijdiing", uitg. Hollandsche Uitgevers,
huis te Amsterdam.
/4WudL
poetst zij kabinet en kast, dat ze
blank als een spiegel en het straatje
voor het huis wordt heftiger ge
schrobd dan in de hele winter. Op lo
gische gronden is de man dan ook
allerminst principieel gekant tegen
schoonmaken nog minder tegen ver
nieuwing. Hij kan het zemen van rui
ten, het schuieren en ontvlekken van
tapijten evengoed appreciëren als 't
wassen van groenten en het verscho
nen op Zaterdagavond van de kinde-
I ren. Maar zijn mannelijke intuitie ver
zet zich met alle kracht tegen het on-
op orde brengen
verdeling werkt hij er met de ba
zinne samen. Hij kuist de hof, scheert I §ewenste duchtig
de heggen, roeit de brandnetelbossen van schrijftafel of boekenkast en het
(tingelbossen) uit. Kortom niets dat
er vuil, haveloos of vervallen uitziet,
wordt overgeslagen.
En binnenshuis zwaait de boerin de
scepter met veger en raagbol, wist zij
elk stofje, elk spinragdraadje weg,
op ongeregelde tijden gedwongen moe
ten eten in de keuken. Immers daarin
voelt hij zijn machtspositie terugge
drongen in een onderworpenheid aan
de supprematie van de vrouw in de
schoonmaaktijd en hierin zit nu fei
telijk des Pudels Kern.
W rij wel alle vissoorten kunnen op
een of meer der volgende manie
ren worden klaargemaakt:
dikke rondvissen, zoals schelvis, gul,
baars, grote poon, koken of stoven,
want die krijgen we met bakken niet
gemakkelijk gaar;
moten, filets en platte vissen koken,
stoven of bakken;
vette vissoorten stoven met iets
zuurs, bijv. citroensap, tomaat of wat
azijn.
De kooktijd hangt af van de dikte
van de vis die moeten we er zelf
op aankijken. Als 't visvlees tot op de
graat ondoorzichtig is, is de vis gaar.
Meestal moeten we bij wat dikkere
vissen het vuur temperen na de eer
ste paar minuten; dit om te voorko
men, dat de buitenkant van de vis
verbrandt, terwijl het binnenste nog
niet gaar is. De tweede kant kan dan
op het laatst vlug gebakken worden.
Hier volgen énkele recepten voor 4
personen.
Spiering, sprot of kleine wijting
bakken.
De kop afsnijden, de vissen open
snijden en de lichaamsholte schoon
maken. De vis zouten en het zout een
tijdje laten intrekken. Zoveel boter,
margarine of olie heet maken, dat de
bodem van de koekenpan er ruim mee
bedekt is.
Is het vet goed heet ,dan de vissen
door bloem of paneermeel halen en
op een flink vuur vlug aan één zijde
bruin bakken. De visjes die meteen
gaar zijn keren, wijting nog een mi
nuut of vijf zachtjes nabakken, ver
volgens keren en aan de tweede kant
bruin bakken.
Bij gebakken vis gesmolten boter of
margarine geven, die met iets water
verdund is.
Voor koud gebruik de vis liever in
olie of zacht plantenvet bakken dan
in hard vet.
Dunne paling bakken.
De paling vlak achter de kop rond
om insnijden en de huid er aftrekken.
De vis in moten snijden en deze aan
één zijde bruin bakken. De warmte
temperen en de vis een minuut of vijf
zachtjes nabakken. Dan keren en de
tweede kant vlug bakken.
Zeepaling of kabeljauwstaart.
Zeepaling zowel als kabeljauwstaart
smaakt heerlijk met een zure saus
(met citroen, kappertjes of azijn).
Een stuk vis van ongeveer 300 g.,
boter of margarine, en halve
citroen of een eetlepel kappertjes,
azijn, zout. paneermeel.
De vis zonodig stropen, wa-»sen en
in een (vuurvaste) pan leggen. Ci
troensap of azijn op de vis druppelen.
Dit tenminste tien minuten laten in
trekken.
De boter of margarine en een stuk
citroenschil of een eetlepel kappertjes
en wat water toevoegen en de massa
aan de kook brengen. De warmte
temperen en het geheel zachtjes sto
ven, totdat de vis ondoorschijnend
(10 a 20 minuten). Ze met paneermeel
bestrooien en hierop een paar klontjes
boter leggen. Het gerecht, zonder dek
sel in de oven of bovenop het vuur
nastoven, tot een korstje gevormd is.
Wanneer men een afzonderlijke saus
bij de aardappelen wil geven, kan men
een deel van het stoofnat afgieten, met
water verdunnen en met aangemengd
aardappelmeel binden. De citroenschil
verwijderen.
Stokvisschotel met rijst en gebak
ken uien.
Het is het aardigst om alle ingre
diënten apart op te dienen. Gemaks
halve of bij gebrek aan kookmateriaal
kan men vis, rijst, aardappelen of vis
en rijst ook wel samen koken.
200 g. ongeweekte of 500 g. geweekte
stokvis, 150 g. (1 kopje) rijst, 1 kg.
aardappelen, 1 kg. uien, (augurkjes of
groenten uit het zuur), 45 g. (5 eetle
pels) bloem, boter of margarine, olie,
mosterd, zout. Zoveel water aan de
kook brengen, dat de stokvis er geheel
door bedekt zal zijn. De vis er in leg
gen en meteen de warmte temperen.
Het water tegen de kook aan houden.
De vis ongeveer een uur laten sudde
ren.
De rijst opzetten met ruim 2 kopjes
kokend water en zout en zachtjes
voorkoken. De aardappelen gaarkoken
in weinig water. (Desgewenst de rijst
op de stoom hiervan gaar maken).
De uien schillen en in dunne plak
ken snijden. Vet of olie in de koeken
pan heet maken en de uien bruin bak
ken bij gedeelten tegelijk. De gebak
ken uien niet afgedekt laten staan.
Ongeveer een halve liter water (3
kopjes) stokvisnat met zout aan de
kook brengen en binden met een papje
van de bloem en koud water. Een stuk
boter of margarine er door roeren en
van het vuur af ongeveer een eetlepel
mosterd toevoegen. Hiertoe de mosterd
eerst met een weinig warme saus aan
mengen.
Rijst, aardappelen, vis en mosterd
saus liefst van diepe borden eten. Des
gewenst augurkjes of groenten in zuur
er bij geven.
Wilt U niet alles apart koken, dan
de vis gaarkoken en een deel van het
nat afgieten, de aardappelen onder
in de pan leggen, daarop de rijst en
dan de vis. De mosterdsaus apart ma
ken of een lepel mosterd met iets
kooknat aanroeren en dari door het
geheel heen scheppen.
De uien afzonderlijk goedbruin bak
ken.
Show van het Modecentrum
(Van onze correspondent)
TN EEN GANS andere sfeer dan tot
A nu toe, heeft het Modecentrum
voor de schoen- en lederbranche aan
de Pers zijn nieuwe collecties laten
zien. Ook al kunnen we niet bepaald
zeggen ,dat er revolutionnaire wijzi
gingen in de schoenenmode zijn aan
gebracht, de variatie is nochtans zo
zeer verrassend, dat de dames in de
komende dagen met spiedende ogen
de étalages in eigen woonplaats zul
len bekijken om er de snufjes, die zo
juist de schoenenfabrieken hebben
verlaten, na te gaan. De taak, die dan
de winkelier heeft, is uiteraard niet
de onze.
Onze taak is het, op de modenieuw
tjes te wijzen en dan maar meteen te
vermelden, dat het Nederlandse schoe
nenfabrikaat steeds meer in het bui
tenland wordt verbreid. Onze uitvoer
is thans reeds 22 procent, zo werd ons
medegedeeld, tegen vroeger nauwe
lijks 4. En men voegde er aan toe, dat
tal van modieuze schoenen, die men in
Parijs in de étalages van de Champs
Elysée ziet liggen, van zuiver Neder
landse makelij zijn.
Dat verbaast ons niet, na hetgeen de
mannequins ons „aan de voeten" heb
ben laten zien. Naast de flat is thans
ook het semi-sportieve schoeisel in
trek, maar dan met lage hak, licht en
vooral zeer buigzaam. Het geklede
genre nijgt naar spitsere leestvorm en
de a-symetrische lijn. Kersenrood zal
een gewilde kleur voor het sportieve
schoeisel zijn, maar ook roomkleur. In
het geklede genre is natuurlijk zwart
in trek, maar toch ook pastelkleuren.
Aparte snufjes vormen de dames
schoentjes met verzonken hak of met
schuimrubber bewerkt, lakschoentjes
met plissering en volwaardige steun-
schoenen, ook in sportieve modellen.
En om de heren niet te vergeten: er
is toenemende vraag naar lichtere
kleuren en het type is afgestemd op
de Italiaanse mode, namelijk spitser
van leest, geheel effen of met eenvou
dige versiering en met zeer soepele
zolen. Natuurlijk worden ook verder
de kolossen van schoenen gedragen,
plompe modellen met rupsbanden en
al! Overigens moge aan de heren wor
den gezegd, dat men bij een blauw
costuum geen bruine schoenen draagt.
Er ging een applausje op onder de
aanwezige fabrikanten, toen de inlei
der vertelde, dat zwarte herenschoe
nen nog altijd zeer gedistingueerd
staan.
Om tenslotte tot de dames terug te
keren: suède pumps met glacé garne
ring zijn modern in dit voorjaar en
ook muiltjes in allerlei soorten.
Onze foto toont links een geel mat-
calfs schoentje van Timtur, rechts een
geel metaal calfs zomerschoentje van
Burmanje.
REEDS NU HEBBEN DE LONDENSE haute couturiers en ont
werpers geconstateerd, dat dit seizoen de export van Londen-
se modellen een groot succes zal worden. Canadese en Ame
rikaanse inkopers bestellen in Londen modellen die allen zullen
worden gecopieerd voor het najaar 1953. Modellen die bestemd
zullen zijn voor de grote overzeese modemagazijnen, zodat de kro-
nings-mode bekendheid zal gaan genieten van New-York tot San
Francisco en van Montreal tot Seattle.
rxEZE INKOPERS geven de voor-
keur aan modellen van gemêleer
de en speciaal wit/zwarte tweeds.
Daarnaast doen grijze flanellen stof
fen en zwarte "hopsack" opgeld!
Het in Engeland steeds gewilde ma
rineblauw laten zij over aan de En
gelse inkopers.
Dit is zeer merkwaardig wanneer
men bedenkt, dat Amerika en Cana
da de Engelse mode op het ogenblik
op de voet willen volgen.
Hartnell, één der twee Engelse hau
te couturiers die Koningin Elizabeth
kleden, werkt juist veel met marine
blauw. De tekeningen laten de voor
keur van de Amerikaanse en Cana
dese inkopers duidelijk zien. Al deze
modellen werden (exclusief) voor
Amerika gekocht en verkocht. Elk lid
van de „Top-Eleven" kan tevreden
zijn met de gedachten, dat honder
dén, misschien wel duizenden Ameri
kaanse vrouwen gekleed zullen gaan
naar hun ontwerpen. Amerika houdt
niet van halve maatregelen. Daar,
waar elke vrouw, van het fabrieks
meisje tot de filmster, het niet in haar
hoofd zal halen om twee dagen ach
ter elkaar dezelfde jurk te dragen,
kunnen de Engelse ontwerpers er
staat op maken, dat hun modellen tot
in het oneindige zullen worden ge
copieerd.
„BERLIN STORY"
r\E CHARMANTE actrice Claire
Bloom, die bekendheid verwierf
in Charley Chaplin's film ..Lime
light", bestelde modellen bij John Ca-
vanagh; de nog niet zo lang bekende
Londese haute couturier, die het vo
rige seizoen van de "Big Ten" de Top-
Eleven maakte. Claire Bloom bezocht,
ÉÉës££' Él 8 H
(Van onze correspondent)
JS ER EEN WEZENLIJK onderscheid tussen de Parisienne en onze vrou
wen? Om deze vraag", die ons dezer dagen werd gesteld, te beantwoor
den, kunnen we het beste pogen een portret te geven van het Parijse
meisje. Het antwoord kan men dan zelf zoeken.
Darijs heeft wat
knappe meis-
jes, erg veel
lelijke en een ste
vige tussenmoot.
Maar de lelijke
weten één enkele
aantrekkelijkheid
dusdanig te ac
centueren, dat ze
aardig lijken.
Heden ten dage
gebruikt de Pari
sienne beslist min
der rouge en lip
stick dan de Ne
derlandse meisjes.
De make-up blijft
licht en beschaafd
en mag geen mas
ker worden. De
haren draagt men
lang of kort, doch
in ieder geval be
ter verzorgd en
meer bij het uiter
lijk passend. Rood
gelakte nagels be
ginnen te verdwij
nen. Aangeplakte
wimpers worden
nog slechts op het
toneel gebruikt.
De wenkbrauwen
worden licht bijge
tekend.
Haar garderobe
is miniem. Er zijn
weinig meisjes met
tisse is? Maar vrijwel iedere Pari
sienne weet wat te vertellen over Ru
bens, van Gogh en Rembrandt.
Geen enkele jongeman koopt hier
een „kat in de zak", \yant Madeleine
zal hem tevoren illustreren, hoe ze
straks zijn maag weet te strelen. Ze
gaat er trots op „femme d'interieur"
te zijn en „alles" van de keuken af
te weten. Stoffen doet ze niet iedc
re dag en de voorjaarsschoonmaak
kent ze niet. Wel kan ze prachtig
sokken stoppen. Maar evenzeer als
haar Nederlandse zusters, heeft ze
aan het laatste een zusje dood cn
prefereert ze voor manlief nylon
sokken,
In het openbaar durft ze poeslief te
zijn. Als ze met haar verloofde of
met haar echtgenoot in een restaurant
gaat eten. pleegt ze hem tussen de
soep en de biefstuk een voorzichtig
zoentje te geven en bij de koffie leunt
ze lui en verleidelijk tegen hem aan,
ook al zijn er twintig paar ogen op
haar gericht. Ze flirt graag en open
lijk. Als ze de ogen van een man op
haar gericht weet, zal ze pogen die
even vast te houden, maar.... lees
hierin geen beloften. Het is meer een
gezelschapsspel zonder gevaar, want
in het algemeen is de Parisienne veel
serieuzer dan men in het buitenland
PARISIENNE
gedurfde kleding
tels1 hóe^ekoentbrèekt 6vaak Mp" c0SJ.uum wacht ze liever n°S een Paar vaak"denkt.~'Haar'öordeëf ova Neder
hele" weken in plaats van iets te kopen van landse vrouwen is, dat die iets te ste
:chtige kwaliteit. u•>-
De doorsnee Parisienne
trekkefiikSS.»6» hltn 1" a3"' twÜfelacht"ige kwaliteit. vig gebouwd ziin 'en zich overdag 'te
gevoel voo^ kieuTen en iint h ui! De doorsnee Parisienne gaat min- druk maken met huishoudelijke werk.
en zichXrankleden"^endu^zen" 5aamhedc»- Z<= voelt zich verplicht
odfnhoo«t0t0rtmeiSjeS hebbtn maar één dan naar de oXS8chiider«en- om haar „mari"^ te kunnen b
Paruünni i P?ar sdhoc.9tl?s De exposities zijn bij de Parijse dames boeien. Daaronder mogen de huish
fo h verz<?t op kwaliteit. Als zeer in trek. Hoeveel Nederlandse jon- delijke werkzaamheden lijden m
ze aan het sparen is voor een mantel- gedames weten wie Watteau of Ma- de maaltijden niet
tesamen met mevrouw Chaplin de
openings-show van Cavianagh's voor
jaarscollectie. Miss Bloom kwam op
deze show tot de conclusie, dat zij
hier bij de juiste ontwerper terecht
was gekomen om haar wat meer-
Jengte-te geven. Claire Bloom is na
melijk niet zo heel groot en zij zou
graag wat langer willen lijken. Daar
om koos zij een mantel van diep ker
senrood met verticale zakken. Achter
valt deze mantel wijd en ruim en de
ze ruimte komt wel zeer goed tot
haar recht, omdat de gebruikte stof
behoort tot de wollen lieht-gewicht-
materialen. Verdter kocht Miss Bloom
een tailleur van zeer fijn geweven
gtoene Franse Tweeid. Het jasje heeft
dezelfde plicht als haar kersenrode
mantel. De ruimte hiervan werd naar
de achterzijde gewerkt en ook dit
model laat Claire Bloom langer lijken
dan zij in werkelijkheid is. Dat de
modellen, die Miss Bloom bestelde 'n
succes zullen worden is wel zeker. In
elk geval zal de lezerskring deze mo.
dellen in de film „Berlin Story" kun
nen bewonderen.
Wat de Engelse haute couturiers
presenteren, laten de tekeningen dui
delijk zien.
MATTLI brengt een voorjaars-cos-
tuum van dunne grijze wollen fan
tasie-stof. Hier valt de stola nu eens
niet langs en over de schouders,
maar komt vanuit de zakken te
voorschijn.
MICHAEL VAN LACHASSE zijn top.
creatie is een tailleur, vervaardigd
van gemêleerd wit/zwart laken.
Zeer attractief is de witte piqué
garnering langs de boothals en a-
symetrische sluiting.
MICHAEL SHERAKD legt het accent
van zijn mantel-jurk (robe man-
teau) op de grote matrozenkraag.
HARDIE AMIES „stroomlijnt" zijn
modellen en zorgt ervoor, dat de
draagster voldoende ruimte heeft
om te lopen. Ook hij brengt, even
als Hartnell vrij veel marineblauw
modellen. Dit complet is vervaar
digd van wollen fantasie stof.
HARTNELL zijn creatie mag klassiek
worden genoemd. Temeer, daar dit
model werd gemaakt van dunne
wollen stof in marineblauw.
DIGBY MORTON stikt de plooien
door tot aan de knie. Het is een va
riatie op de mode, die omstreeks
1930 zeer gewild is geweest. Velen
onder ons zullen zich het „tijdperk"
van de lage plooien nog wel her
inneren.
JOHN CAVANAGH brengt in gedeel
ten geplisseerde rokken. Deze ge
deeltelijk geplisseerde rok kleedt
af, vooral wanneer deze wordt ge
dragen met een streng getailleerd
jasje. Ook dit model werd vervaar
digd van dunne wollen stof.
PETER RUSSEL noemt zijn nieuwe
voorjaarslijn de „Tyrolean line".
Dit model heeft echter niets met
Tyrool te maken. Hij propageert de
„ligne pellerine" en brengt bijna al
lemaal sluik vallende rokken. Dit
model, genaamd „Tyrolean suit" is
•gemaakt van een nieuw type Done
gal tweed, die meer op een tropical
materiaal lijkt, dan op de wat ru
were tweed weefsels.
CHARLES CREED bedacht een nieu
we lijn voor de grote opgezette zak
ken. Deze redingote werd gemaakt
van grijze hopsack en de draagster-
houdt op haar rug een gele chiffon
zakdoek, die zo op de tekening ge
zien, een strik is. Dit is echter niet
het geval. Geen „queue de Paris",
maar een zakdoek, waarmede de
mannequin koketteert.
VICTOR STIEBEL brengt een redin
gote model princesse, die bijna elke
vrouw flatteert. Heel veel aandacht
werd aan de kleurencombinatie be
steed. De mantel, vervaardigd van
een licht-gewicht grijze wollen ve
lours, is gevoerd met een wit ge
nopte grijze natuurzijde.
WORTH. Een nieuwe zomermode-
perspectief wordt door de (Londen-
se) Worth geopend met een recht
vallende zomermantel. Grappig ja
maar of deze modellen stand zu!
len houden, zal de toekomst moclr
uitmaken.
