Franse nationale elftal met 1-2 geklopt
BRYLCREEM
Unieke wedstrijd werd unieke Ned. zege
Zwaar bevochten, maar verdiende
zese m
Parijs
10.000 Nederlanders zagen Jiun" profs lauweren oogsten
Befaamde Hollands kwartiertje" kwam na de rust
De Nederlanders te Parijs op de schouders
We zullen maar Zeeuws spreken,
hè Jopie....
Boekenplank
DERDE BLAD
VRIJDAG 13 MAART 1953
7<
DRIE UITBLINKERS: De Munck, v. d. Hart
en Rijvers
GEEN TWEEDE
ONTMOETING
voor mooi, gezond haar!
OMDAT
Nederlandse ploeg in triomf rondgedragen
(Van onze speciale verslaggever).
MEER
iTi T)..ini
DVN EENS in de geschiedenis zijn de toeschouwers In dit Pare des
„.„pst van grootse Nederlandse overwinningen: Piet
Prmces getuigen genees eerde er tweemaa, a,s wjn.
Moeskops vierde er triomfen, rcc(, een onRCSchonden Ned. Tour de
naar in Bore eaux-een ere-ronrle, maar de zege, die het Nederlandse
France-plocg er g Donderdagmiddag bevocht op het Franse nationale
prof-voetbalelftal samengeste,d vcrdringt nu toch we, eve„
7? s. heldenfeiten en zal te sterker aanspreken, omdat ons voet-
al die Nederlandse totaal niets meer zegde Daar speeIde deze
bal, m deze s pf.n h(storische betekenis verkrijgen zal in de annalen
Neerfands voetbal, een elfal Nederlanders, dat nog eens de harten kon
Va"n breken en nóg meer verwarmen, van de circa vijf duizend landgenoten,
dip0 naar Parijs waren getogen om weer eens ouderwets te zien spelen en
hadden gegokt een ouderwets Nederlands kwartiertje te zullen beleven, zoals
Oranje dat in zijn beste tijd had gekund. Het legioen zag beide: uitstekend
voetbal, vijftien minuten waarin de onzen het tot en met op de heupen had-
den al was het dan in de tweede helft en bovendien een overwinning,
svaaraan slechts weinigen hadden durven denken. Terecht eigenlijk, omdat
deze Ned. profs niet op elkaar ingespeeld waren en de tegenpartij tot de
sterkste van het vasteland werd gerekend!
aan Franse kant het meest, dat wil
zeggen van een drietal spelers: de
linkshalf, Gauion. een kleurling en
ongetwijfeld de ster van het veld, de
linksbinnen Ujlaki, een genaturali
seerde Hongaar en rechtsbuiten Ko-
pa. Fabelachtig snelle en handige
spelers, die het echter meestal alleen
op die vleugel moesten doen, want
en dat was maar gelukkig de
linkerwing kon qua capaciteiten
Het is mogelijk, dat de spelers van
het Franse team te zelfbewust
en te zeker van een overwinning op
het veld zijn gekomen. In dat geval
zijn de Fransen bladen daar mede
schuldig aan. want nog Donderdag
ochtend bevatten deze voorbeschou
wingen. waarin een Franse overwin
ning als vaststaand werd aangeno
men, een overwinning met spreken
de cijfers. Dat optimisme was alle
maal best te begrijpen, want de cri
tici waren er van op de hoogte, dat
de Nederlandse verdediging niet zo
heel sterk van samenstelling was en
spelers bevatte zoals bijvoorbeeld
Vreeken die in hun eigen club
zelden of nooit op die plaats opere
ren. Zij wisten overigens ook, dat het
Nederlandse team wel over een pri
ma aanvalslinie beschikte, maar
daarop konden de Fransen zich even
eens beroemen. Volkomen over het
hoofd hebben die Franse beoorde
laars echter gezien, dat van deze elf
Nederlandse beroepsspelers er een ze
vental vroeger het Oranje-shirt droe
gen in de betere dagen van het
vaderlandse voetbal en diat dit ze
vental. vermeerderd met vier land
genoten, die al even nationaal zouden
denken als de oud-internationals,
zich hadden voorgenomen de wed
strijd van hun leven te gaan spelen.
Hetgeen impliceerde, dat zij nog eens
een keer lauweren aan de Neder
landse mast wilden hangen. Zij wis
ten. dat de ganse wereld, die sport
beoefent en haar aanhangt, de ogen
gericht zou houden op deze bi-
zoiudiere gebeurtenis in het Hart van
Frankrijk. Zij waren er zich van be
wust. dat behalve het "bereiken van
het gestelde doel: geld vergaren voor
het Nationale Rampenfonds, er ook
eer en goede naam te verwerven was
voor Nederland als voetbalnatie en
voor hunzelf. Deze psychologische
factoren hebben onze Franse vrien
den waarschijnlijk ovdir het hoofd
gezien en de onzen hebben hier het
volledige profijt uit getrokken. Daar
mede het ongedachte, fantastische
succes boekend, d-at slechts de hyper-
optimisten onder ons hadden durven
voorspellen.
GUNSTIGE STIMULANS
daarmede niet op en neer gaan,
waardoor onze rechtsback Vreeken
het, geholpen door Schaap, maar ook
door de steeds terugkomende Rijvers
en Appel, heeft, kunnen klaren. Na
tuurlijk had dit zijn soms zeer nade
lige invloed op de aanvalskracht on
zer voorhoede, vooral gedurende de
eerste helft toen de Fransen probeer
den de onzen onder de voet te lopen.
WINSTKANSEN TEGEN
'T'oen zij het echter hadden klaar
•gespeeld om de rust te kunnen
ingaan met slechts 10 achterstand;
op zichzelf reeds een fraaie presta
tie, zal in de harten der spelers, zo
als bij de Nederlandse toeschouwers,
het besef levendig zijn geworden, dat
het kon, want uit een oogpunt van
Voetballers kregen
tulpen
Als uiting van dank voor het
medeleven en de hulp van het
Franse volk aan de getroffenen in
de noodgebieden, werd vóór de
aanvang van de weds'irijd aan spe
lers en officials een Nederlandse
bloemenhulde gebracht. De heer
G. Kersch, gekleed in Volendam-
mer costuucmbood een dertglal
bouquetten Nederlandse tulpen,
getooid met linten in de nai'ionale
kleuren, namens de vereniging Ne
derlandse bloemisterij aan.
op elkaar ingespeeld geraken waren
de drie kwartier voor de thee van
onschatbare waarde geweest. Boven
dien dat bleek na de hervatting
is onder het theedrinken een vrucht
baar gebruik gemaakt van het uit
wisselen van gedachten over de te
kortkomingen in het Franse team en
een plan gesmeed, dat maar al te
goed bleek opgesteld, want het le
verdie de ongedachte overwinning op
De grote vraag, voor alle toeschou
wers, was of beide ploegen eenzelfde
snelheid, technisch kunnen en
houdingsvermogen aan den d'ag zou
den kunnen blijven leggen in de an
dere helft van de ontmoeting. Het
verrassende antwoord, het meest ver
rassende èn imponerende, gaf het
Nederlands elftal. Het bleef in fa
meuze stijl voetballen, overspeelde
zowaar zijn tegenstanders, die nu en
d'an, net als de Luxemburgse scheids
rechter, finaal de kluts kwijt raakten
en het was in deze periode, dat Ber-
tus de Harder.' de meest toege
juichte en Bram Appel het Ne
derlandse legioen tot extase brachten
met elk een doelpunt.
ENERGIEK TOT HET
UITERSTE
Ruim 100.000 gulden
\Y7IE HEEFT niet genoten van
W de vreugde, de spontane blijd
schap waarmede beide doelpunten
van de Nederlandse professionals
door henzelf werden ontvangen?
Heeft Bertus de Harder ooit zo
veel omhelzingen, zo talrijke
klopjes op de schouders van zijn
medesoelers gekregen, als in de
ze ontmoeting, toen hij in de
tweede helft de gelijkmaker
scoorde? Heeft men gezien, hoe
de schitterende saves van doel-
verdediger de Munck door zijn
iiuc teamgenoten werden beapplaudi-
uit- J seerd, hoe het schitterende werk
TTor, T-Tauf dip de
Advertentie)
van Cor van der Hart, die de
openbaring van deze ontmoeting
was zijn medespelers een hart
onder de riem stak, en inspireer
de tot volhouden, om de zege te
kunnen behalen? Niet alleen
heeft deze ontmoeting alle Ne
derlanders, die bij deze histori
sche wedstrijd met het liefdadig
doel de recette bedroeg elf
millioen vierhonderdduizend frs.
(ruim honderdduizend gulden)
aanwezig waren, voldaan door
de zege, welke werd behaald,
maar ook door de wijze, waarop
deze tot stand is gekomen, door
het eendrachtige samenwerken
om er een succes van te maken.
•"poen de onzen eenmaal de leiding
genomen hadden en zij aan een
overwinning mochten glaan denken,
speelden zij van dat ogenblik af op
een niveau, dat alleen onder zulke
omstandigheden kan worden bereikt.
Zij werden daarbij opgezweept door
de tot dol van vreugde wordens toe
zijnde landgenoten, die de bekende
liedjes uit die .goeie ouwe tijd" be
gonnen te zingen en dat bleven doen
tot het laatste fluitsignaal had op
geklonken. En toen de ongelooflijke
spanning gebroken was, verbraken
duizenden aanwezige Nederlanders
de afzettingen, stormden het veld op,
hesen de dolgelukkige spelers op de
schouders en droegen ze triomfante
lijk naar de uitgang. Vooral Frans de
Munck kreeg zijn deel van de ova
ties, waarmee het publiek uitermate
gul was. Met al deze vreugde in de
Nederlandse gelederen was het zielig
om te zien, hoe de Franse spelers ter
neergeslagen over het verlies hun
kleedkamers opzochten en daarbij
door hun landgenoten nog uitgeflo
ten en nageloeid werden. Uitermate
pijnlijk, maar zo is nu eenmaal het
gros dezer warmbloedige Zuiderbu
ren.
DUBBEL-UNIEK
("Angetwijfeld heeft de aanwezig-
heid van zovele Nederlanders
(hun aantal werd op 10.000 geschat)
niet nagelaten een gunstige invloed
uit te oefenen op hun voetballende
landgenoten. De nationale trots speelt
altijd een belangrijke rol en het va
derlandse hart moet extra wild ge
klopt hebben, toen daar die duizen-
zenden Nederlanders uit volle borst
het Wilhelmus meezongen. In den
vreemde spreekt dat nu eenmaal nog
sterker aan dan in eigen land. Ove
rigens kon men zich deze middag
„thuis" gewaand hebben in het
Olympisch stadion of in Rotterdam
zó spontaan en met zulk een
kracht van overtuiging galmde onze
nationale hymna over de tribunes en
het veld. Als het zonnetje geschenen
had, zou alles compleet zijn geweest,
maar qua indrukwekkendheid sloeg
het alle entourages van deze aard,
welke we in het verleden verwezen
lijkt zagen. Alleen: hier waren
..slechts' 35000 toeschouwers bijeen,
maar er kon dan ook geen kip meer
bij en dit zegt genoeg voor het wel
slagen van deze ontmoeting, waarin
het mes wel uitgesproken van twee
kanten gesneden heeft: een belang
rijke som voor de getroffenen van do
watersnood èn lauweren voor Neder
land, welke het vooral op voetbalge-
bied wel een beetje kon gebruiken.
Dat het beroepsspelers geweest zijn
en dus de KNVB niet in dit succes
delen kan, is een tweede, welke ech
ter aan het geoogste succes niets af
doet. Het bewijs daarvoor hebber
overigens de duizenden aanwezige
landgenoten geleverd, door hun on-
gebieideld enthousiasme.
VOLOP TE GENIETEN
TTn zo heeft deze unieke wedstrijd
dan deze niet minder unieke Ne
derlandse zege gebracht. De toeschou
wers, waaronder ook o.m. Abe Len
stra, hebben nu met eigen ogen kun
nen aanschouwen hoe onze vader
landse profs na Nederland de rug te
hebben toegekeerd, in kwaliteit zijn
•gegroeid, en dat op alle onderdelen.
Het behoeft wel niet meer betoogd,
hoezeer training hierin de hand heeft
gehad. Daarnaast heeft men aan
schouwelijk voorgesteld gezien, hoe
onmisbaar het is, dat voorhoedespe
Iers en daarvan niet in de laatste
plaats de binnenspelers, assisteren in
middenlinie en achterhoede, wanneer
dit noodzakelijk is. Herhaaldelijk
hebben we dat Keesje Rijvers zien
Na afloop van de voetbalwedstrijd
Frankrijk-Nederlandse professionals,
te Parijs werden de Nederlandse over
winnaars op de schouders van uitge
laten landgenoten van het veld ge
dragen.
(Telefoto).
Ned. prots lieten „leeuw niet in z'n hempie staan"
(Van onze speciale verslaggever).
|_JOEWEL HET BEGIN VOOR NEDERLAND WAS Appel had de toss
verloren en van Geen had afgetrapt namen de Fransen, die de wind
mee hadden gekozen, spoedig het heft in handen, maar het duurde toch tot
in de 34ste minuut van de eerste helft vooraleer de gastheren door Saunier,
na fraaie combinatie met rechtsbuiten Kopa, konden scoren. Er zat aan dit
doelpunt een buitenspelluchtje en de Luxemburgse scheidsrechter, niet capa
bel om een wedstrijd van dit kaliber te leiden, besloot pas tot toekennirifc,
toen de Franse grensrechter verklaarde, dat de goal in zuivere positie was
gescoord. De gelijkmaker kwam in de 13e minuut na de hervatting. Keesje
Rijvers omspeelde op fantastische manier linkshalf Gauion, gaf een afgeme
ten pass naar De Rubber, deze stelde met een tikje Bertus de Harder in het
bezit van de bal en deze liep het leder in het Franse doel (1-1). Het winnende
doelpunt ontstond in de 36ste minuut. Even tevoren had Rijvers een vrije
schop genomen, waaruit geen resultaat was verkregen. De bal was echtei
slechts half weggewerkt en kwam in het bezit van Theo Timmermans, die
linksachter Marche omspeelde en een voorzet lanceerde, welke Bram Appel
langs vele 1 ranse benen, onhoudbaar langs Ruminski wist te schieten (1-2).
Dit betekende tevens de voor onze landgenoten beslissende goal èn de over
winning in deze op zeer hoog peil staande wedstrijd.
1-0 achterstand na rust in
1*2 voorsprong omgezet
J-Jet heeft er aanvankelijk niet naar
uitgezien, dat het een nederlaag
voor het Franse nationale elftal zou
worden, wamt hun spel was snel, ge
acheveerd en doortastend en daar
mede bouwden zij meestal vanuit het
middenveld, waarin de kanthalfs
Gauion en Penverne daverende din
gen deden, aanvallen op, welke onze
defensie voortdurend voor ernstige
problemen stelden. Die defensie raak
te er echter steeds beter in met
name vooral van der Hart, die als
een rots in c'e branding stond en
daar de schoten, die de Fransen: Ko-
pa» Ujlaki en Saunier (de linkervleu
gel bleef wat dat betreft voortdu
rend jn gebreke) op het Nederlandse
doei inzonden, niet zo denderend wa
ren en keeper de Munck voor het
overige niet pantersprongen ingreep,
bleef het Ned. doel schoon.
VEEL MOOIS
Afzien daarvan is wel onbegrensd
genoten van het vertoonde snel
aan weerszijden, maar misschien toch
Nederland-Frankrijk gaat
niet door
HEU^tGmn|de bedoelin8' dat het
Frans elftal in Juni a.s. 'n landeu-
wedstrijd tegen Nederland, te Amster
dam of Rotterdam zou spelen od de
terugweg van Stockholm waa? de
Fianse Officiële ploeg op ii Juni Zwe
den zal ontmoeten. Bij de besnrekin
denF F F VPp het bondsbureau van
Ute Parys tussen de verte-
a s nï'èt've'd" planncn voor Juni
vaenkFrfnei! ["tussen hadden wij in vijf minuten
oÜ Fl?.?kriJk is dit seizoen overvol t las al he*1 wat fr3als gezien, aan
en in dit verband acht men hpf van I zijden, maar aan Franse kant
Franse zijde beter, mede in r»-flhet indrukwekkendste spel.
met de clubs, die spelers zouden mJ ia* 501115 aan het viituoze g.ensde.
ten afstaan, om de ontmoeting n?** t" ^nze voorhoede had echter ook ai
laten doorgaan. eting niet te 0011 paar maal van zich doen spreken.
o.m. door de Harder, die eenmaal uit
een juweel van een pass van Rijvers
precies over de lat had geknald.
In de 9e minuut ontstond een zeer
penibel moment voor het Nederland
se doel. De Munck was iets te ver
uitgelopen bij opdringen der Fransen:
het doel lag open, maar door reso
luut ingrijpen van de Vroet kon er
ger worden voorkomen. Het was min
of meer uitstel van executie, want
steeds vaker en steeds gevaarlijker
kwamen de Fransen terug, waardoor
ons team nu en dan volkomen werd
ingesloten.
Belangrijk was diaarom, toen in dc
11c minuut plotseling een verrassen
de tegenaanval door de Nederlan
ders werd ondernomen. De bal ging
als een flits van Appel naar Rijvers
van deze naar de Harder om tenslot
te bij van Geen te belanden. Deze be
dacht zich geen moment en scoorde,
doch de arbiter had off side gecon
stateerd. Jammer, maar ook waar!
De Fransen bleven snel en handig
spel verinnen, maar er ontbrak toch
iets z"er belangrijks aan: hst we»*d te
kort gehouden. Aan de overzijde 'et
Kees lijvers in de 16e minuir de
vade l nd«e toeschouwers bizo* *.er
genieten, toen hij de bal langs -en
paar tegenstanders goochelde en elfs
Marche fri de maling nam; het werd
Abe Lenstra moest
verslag maken
(Van een speciale verslaggever)
QP DE perstribune van het Pare
des Princes ontdekten wij
Donderdagmiddag een nieuw ge
zicht: Abe Lentra. Hij had als
aanvoerder van het Nederlands
Elftal opdracht van de Techni
sche en Keuze Commissie van
de K.N.V.B. om een verslag te
maken van deze ontmoeting. Het
ligt namelijk in de bedoeling, dat
Abe in de eerstvolgende bijeen
komst van de T.C. en K.C. een
verhandeling over deze wedstrijd
houdt en zijn inzichten aan de
commissie-leden, van wie de he
ren G. Kruyver, H. Hoolboom en
ir. H. Denis eveneens aanwezig
waren, mededeelt.
Dat de T.C. en K.C. trouwens
nieuwe wegen inslaan, moge ook
blijken uit het feit, dat het de be
doeling is, dat Lentra als aan
voerder in den vervolge aanwe
zig is op de vergadering van de
K.C., waarin het Nederlands Elf
tal wordt samengesteld en bij
deze keuze zijn advies kan uit
brengen.
echter slechts een cornea* en die le
verde niets op.
v. d. HART BLINKT UIT
Fransen begonnen daarop te
switchen dat het een lust wes,
maar ook aan hun zijde bleven voor
lopig doelpunten uit. dank zij het
prachtige werk van van der Hart en
in laatste instantie de Munck. Een
poos bleef de strijd grotendeels be
perkt tot het middenveld en pas in de
25ste minuut kwam er weer eens een
schot van Franse kant. waarna we
derom een periode van Frans over
wicht volgde. Kopa loste een keer
een verraderlijke kanjer, waarmee
de Munck echter wel raad wist.
Nadat in de 34ste minuut Kees
Rijvers naast had geschoten, uit een
zeer fraaie combinatie met de Har
der, volgde een uiterst snelle, schit
terend opgezette aanval der Fran
sen. Midvoor Saunier stevende ten
slotte op de Vroet af, won het duel
met deze. de Munck was toegelopen,
doch een ondeelbaar ogenblik tevo
ren had Saunier een schot ingezon
den en daar dit doel trof, hadden de
Fransen meteen de leiding (1—0). Tot
de rust bleef deze stand onveran
derd.
DE TWEEDE HELFT
BRYLCREEM het haar een
natuurlijke glani geeft voor
heel de dag
OMDAT
BRYLCREEM Uw hoofdhuid
gezond houdt, Droog Haar
en roosvorming tegengaat
OMDAT
de zuivere oliën geëmulgeerd
zijn voor smetteloze
Haarverzorging.
Vraag BRYLCREEM - de perfecte hairdressing
County Perfumery Co. Ltd, Stanmore, England. Imp. Jacq. Mot Jr. Amsterdam
doen hoe heeft hij weer uitgeblon
ken! en Timmermans, maar zelfs
Bram Appel heeft vaak in de nabij
heid van Vreeken geopereerd, zon
der dat die gevaarlijke gapingen ont
stonden. En na zulke assistenties was
altijd weer in een minimum van tijd
het verband in de ploeg hersteld en
konden de Fransen direct zich schrap
zetten voor een tegenaanval, die
nooit uitbleef, wel vaak gevaarlijke
allures vertoonde.
Nederland is de voorbije uren weer
eens hevig over de tong gegaan. Nu
gelukkig onder gunstiger omstandig
heden en tot meerdere eer en glorie
van zijn voetballers, al zijin die dan
nu beroepsspelers en al leven zij dan
in het buitenland. In zulke ogen
blikken is het spreekwoord maar al
te waar: (diat) het bloed kruipt waar
het niet gaan kan....
FAe Nederlanders herbegonnen on-
stuimig, met een fraaie aanval
over linlks en vandaar naar Rijvers,
die met zijn kanjer de lat millime
terde. Binnen de vier minuten volg
den nog twee zeer gevaarlijke door
braken. uit een waai'van Bertus de
Harder precies naast het doel van
Ruminski knalde. Dat zag er dus
hoopvol uit. In de 7e minuut meen
den wij de Harder te zullen zien sco
ren. Hij was in soloren alle tegen
standers voorbijgesneld, kwam toen
alleen voor Ruminski te staan, raak
te ook die met een schijnbeweging
kwijt, doch schoot toen voorlangs het
doel naast.
Steeds feller drongen de Nederlan
ders nu op en de gelijkmaker scheen
in de lucht te hangen, temeer omdat
de Fransen zienderogen in kwaliteit
afnamen.
DAAR IS IE
Frans de Munck groette
(ook namens De Kubber)
de Goessenaren
CR IS waarschijnlijk in het verleden
nooit een clubje voetballers voor
de microfoon geweest, zo tevreden, zo
verheugd en zo uitgelaten als het elf
tal Nederlandse profs, dat gisteravond
laat voor de radio (de Avro) door
Max Adriani Engels werd geïnter
viewd.
Achtereenvolgens kwamen aan de
beurt: Timmermans, die over de tot
standkoming van de ontmoeting ver
telde; van der Hart, die er op wees,
dat ook de Fransen hadden erkend,
dat Nederland verdiend had gewon
nen; De Kubber geboortig uit Goes
die vertelde destijds als kleine jon
gen op straat in Goes met Frans de
Munck te hebben gespeeld; Frans de
Munck eveneens een geboren
Goessenaar. zoals men weet die
vond, dat het Ned. elftal moorddadig
had gespeeld en zich vervolgens in
onvervalst Zeeuws tot de getroffenen
in Zeeland wendde (mede namens de
Kubber) en vertelde, het zo fijn te
hebben gevonden, dat zij door mede te
spelen iets konden bijdragen in het le
nigen van de nood. Geef de moed niet
op, zei de Munck; wij wensen jelui
sterkte in de moeilijkheden, die nog
zullen komen. En jelui Goessenaren:
het beste allemaal
Daarna kwam de Harder aan de
beurt en vervolgens Kees Rijvers, die
natuurijk ook in zijn nopjes was, maar
Meeüs en Verlegh nog niet had gezien
(dit laatste naar aanleiding van een
hem gestelde vraag).
Schaap, de Vroet en Appel sloten
daarna de rij, terwijl als allerlaatste
Abe Lenstra nog om zijn mening werd
gevraagd. Het viel mij niet tegen, zei
de Fries; ik vond het een leuke wed-
strijd. De Harder, Rijvers, v. d. Hart
en de Munck waren m.i. de besten.
Het tempo van de Nederlanders is
veel hoger dan bij ons. Zouden jelui
dat in het Nederlands elftal van van
daag ook kunnen bereiken, informeer
de tot besluit de interviewer. Waarop
Abe laconiek antwoordde: waarom
niet?
Advertentie)
Tn die 13e minuut gebeurde het. Het
leder was bij De Kubber terecht ge
komen. Deze centerde naar Rijvers,
die linkshalf Gauion finaal omspeelde
en vervolgens het leder naar de Har
der doorgaf. Bertus bedacht zich geen
moment en deponeerde de bal in het
Franse net (11). De tonelen te be
schrijven, welke zich nu afspeelden
in het veld en op de tribunes is on
mogelijk: men was uitzinnig van
vreugde over dit succes.
De Nederlanders waren toen niet
meer te houden. Keer op keer snel
den zij op het Franse doel af, aange
moedigd door de duizenden Neder
landse toeschouwei's, die als razen-
den met roodwitblauwe vlaggetjes
zwaaiden en de spelers met naam
aanmoedigden. Doelman Ruminski
kreeg nu veel werk en toen dit alle
maal goed gedaan werd, vatten de
Fransen weer moed. Er volgden eni
ge uitstekende aanvallen, besloten
met voortreffelijke schoten van Ko
pa, Ujlaki en Saunier. maair de Munck
was nu niet meer te vermurwen en
det zou hij tot het einde toe blijven.
L-Iet bleef een levendige en buiten
gewoon aantrekkelijke wedstrijd,
met een verbluffend volgehouden
tempo. In de 28ste min-uut kreeg de
Harder een mooie kans van Appel,
doch deze kon niet worden benut
Nadat Saiuinder een keer over de lat.
had gekopt en rechtshalf Penverne
diens ver schot door de Munck over
de lat had zien stompen, kwam het
tweedie Nederlandse doelpunt, hier
voor reeds beschreven. De Neder
landse toeschouwers begonnen „Hup
Holland hup, laat de leeuw niet in
z'n hempie °taan" te zingen. De Fran
sen raakten hoe langer hoe meer de
kluts kwijt, kwamen nog wel eens tot
een goede aanval, maar van gevaar
lijk karakter waren deze toch niet.
hetgeen die van Nederlandse zijde
nog wèl eens konden worden ge-,
noemd. Tot doelpunten is men echter
niet meer gekomen en toen kwam de
slot-apotheose, welke elders reeds
werd verteld.
ALS DE GRAANKORREL
Dit is de titel van een boekje, be
handelend het leven van Thérèse Cou-
derc, stichteres van de Congregatie
van O. L. Vrouw van het Cenakel.
Het werd geschreven door Orf. Dr. P.
Mulders S.J. en M. Mulders, religieu
ze van het Cenakel en uitgegeven
door Uitgeverij Mertens Stappaerts,
Amsterdam-Antwerpen-Keulen.
Een „gave" persoonlijkheid worden
is het ideaal van de moderne mens.
Maar wat men eronder verstaat is
lang niet altijd identiek met een gaaf
christenmens worden.
Het is niet goed voor een mens, dat
hij zich kan ontwikkelen als een boom
op een vrije vlakte, in al zijn onder
delen door de zon bestraald, gezond
cn onbelemmerd. Hoeveel aantrekke
lijks er ook in dit beeld ligt, een ware
christelijke opvoeding, vraagt andere
principes tucht, inperking, soberheid.
De boom. die ruimte en zon en over
vloed van voedsel moet hebben, is on
danks alle goede en nobele bedoelin
gen, aan de boom van het Kruishout
niet verwant.
De diepste persoonlijkheid, het
waardevolste leven wordt gevormd
door pijn en tegenwerking, door en
in moeilijke omstandigheden. Een
druivenwringerd komt pas op rijke
kracht, als er diepe wonden in zijn
takken zijn aangebracht.
Dat was Mère Couderc. de sterke
boom, die nooit ruimte of licht genoeg
kreeg, die altijd is beknot en verbor
gen en in het donker gehouden: en
die nu bloeit in het paradijs, zo gaaf
en schoon als weinigen.
Thérèse Couderc, de geboren leid
ster, werd veroordeeld vaten te was
sen, de vloer te dweilen en de tuin
om te spitten. „Zo iemand mijn vol
geling wil zijn. dan moet hij zich zelf
verloochenen, zijn kruis opnemen,
iedere dag weer en Mij volgen...."
Deze prachtige, stijlvol geschreven le
vensbeschrijving is een indrukwek
kende aanschouwelijke voorstelling
van deze echt christelijke leer. Het zal
op de lezer een diepe indruk maken.
J. H.
NOG NEGEN KEER SLAPEN
Eindelijk is er dan een practisch
boekje voor de ouders, om hun kind
mede op de Eerste H. Communie voor
te bereiden. Aan de hand van fraaie
schaarsneden (door Tola Steinhage)
worden vader en moeder door de
schrijver, Nico van Bavel. gestimu
leerd samen met het kind een novene
te houden voor de grote dag. Uitvoe
rig wordt het dagelijks avond-ge
sprekje voorgedaan. Bovendien beval
't boek nog meerdere verstandige tips
omtrent cadeaux en verzorging van
de feestdag. De bedoeling is, dat het
novene-boek het eigendom wordt van
het Communicantje.
Wij hebben grote lof voor de bruik
bare en instructieve uiteenzettingen.
Weliswaar wordt ook hier de Com
munie nog niet z.nvoi geplaatst als
volledige deelname aan hel Mis-offer.
Maar misschien zou zulke opzet meer
dere ouders afschrikken, omdat zij
niet met deze idee vertrouwd zijn.
Toch zal opnieuw deze zienswijze be
wust moeten worden gemaakt.
Tenslotte echter niets dan lof voor
deze uitgave. Mochten toch alle
ouders, die binnenkort een Commu
nicantje in hun gezin tellen, dit
boekje gebruiken. Zij Dewijzen er
hun kind een weldaad mee. (Uitgave
J. Romen en Zoon. Roermond).
Bzd.