Franse nationale elftal met 1-2 geklopt BRYLCREEM Unieke wedstrijd werd unieke Ned. zege Zwaar bevochten, maar verdiende zese m Parijs 10.000 Nederlanders zagen Jiun" profs lauweren oogsten Befaamde Hollands kwartiertje" kwam na de rust De Nederlanders te Parijs op de schouders We zullen maar Zeeuws spreken, hè Jopie.... Boekenplank DERDE BLAD VRIJDAG 13 MAART 1953 7< DRIE UITBLINKERS: De Munck, v. d. Hart en Rijvers GEEN TWEEDE ONTMOETING voor mooi, gezond haar! OMDAT Nederlandse ploeg in triomf rondgedragen (Van onze speciale verslaggever). MEER iTi T)..ini DVN EENS in de geschiedenis zijn de toeschouwers In dit Pare des „.„pst van grootse Nederlandse overwinningen: Piet Prmces getuigen genees eerde er tweemaa, a,s wjn. Moeskops vierde er triomfen, rcc(, een onRCSchonden Ned. Tour de naar in Bore eaux-een ere-ronrle, maar de zege, die het Nederlandse France-plocg er g Donderdagmiddag bevocht op het Franse nationale prof-voetbalelftal samengeste,d vcrdringt nu toch we, eve„ 7? s. heldenfeiten en zal te sterker aanspreken, omdat ons voet- al die Nederlandse totaal niets meer zegde Daar speeIde deze bal, m deze s pf.n h(storische betekenis verkrijgen zal in de annalen Neerfands voetbal, een elfal Nederlanders, dat nog eens de harten kon Va"n breken en nóg meer verwarmen, van de circa vijf duizend landgenoten, dip0 naar Parijs waren getogen om weer eens ouderwets te zien spelen en hadden gegokt een ouderwets Nederlands kwartiertje te zullen beleven, zoals Oranje dat in zijn beste tijd had gekund. Het legioen zag beide: uitstekend voetbal, vijftien minuten waarin de onzen het tot en met op de heupen had- den al was het dan in de tweede helft en bovendien een overwinning, svaaraan slechts weinigen hadden durven denken. Terecht eigenlijk, omdat deze Ned. profs niet op elkaar ingespeeld waren en de tegenpartij tot de sterkste van het vasteland werd gerekend! aan Franse kant het meest, dat wil zeggen van een drietal spelers: de linkshalf, Gauion. een kleurling en ongetwijfeld de ster van het veld, de linksbinnen Ujlaki, een genaturali seerde Hongaar en rechtsbuiten Ko- pa. Fabelachtig snelle en handige spelers, die het echter meestal alleen op die vleugel moesten doen, want en dat was maar gelukkig de linkerwing kon qua capaciteiten Het is mogelijk, dat de spelers van het Franse team te zelfbewust en te zeker van een overwinning op het veld zijn gekomen. In dat geval zijn de Fransen bladen daar mede schuldig aan. want nog Donderdag ochtend bevatten deze voorbeschou wingen. waarin een Franse overwin ning als vaststaand werd aangeno men, een overwinning met spreken de cijfers. Dat optimisme was alle maal best te begrijpen, want de cri tici waren er van op de hoogte, dat de Nederlandse verdediging niet zo heel sterk van samenstelling was en spelers bevatte zoals bijvoorbeeld Vreeken die in hun eigen club zelden of nooit op die plaats opere ren. Zij wisten overigens ook, dat het Nederlandse team wel over een pri ma aanvalslinie beschikte, maar daarop konden de Fransen zich even eens beroemen. Volkomen over het hoofd hebben die Franse beoorde laars echter gezien, dat van deze elf Nederlandse beroepsspelers er een ze vental vroeger het Oranje-shirt droe gen in de betere dagen van het vaderlandse voetbal en diat dit ze vental. vermeerderd met vier land genoten, die al even nationaal zouden denken als de oud-internationals, zich hadden voorgenomen de wed strijd van hun leven te gaan spelen. Hetgeen impliceerde, dat zij nog eens een keer lauweren aan de Neder landse mast wilden hangen. Zij wis ten. dat de ganse wereld, die sport beoefent en haar aanhangt, de ogen gericht zou houden op deze bi- zoiudiere gebeurtenis in het Hart van Frankrijk. Zij waren er zich van be wust. dat behalve het "bereiken van het gestelde doel: geld vergaren voor het Nationale Rampenfonds, er ook eer en goede naam te verwerven was voor Nederland als voetbalnatie en voor hunzelf. Deze psychologische factoren hebben onze Franse vrien den waarschijnlijk ovdir het hoofd gezien en de onzen hebben hier het volledige profijt uit getrokken. Daar mede het ongedachte, fantastische succes boekend, d-at slechts de hyper- optimisten onder ons hadden durven voorspellen. GUNSTIGE STIMULANS daarmede niet op en neer gaan, waardoor onze rechtsback Vreeken het, geholpen door Schaap, maar ook door de steeds terugkomende Rijvers en Appel, heeft, kunnen klaren. Na tuurlijk had dit zijn soms zeer nade lige invloed op de aanvalskracht on zer voorhoede, vooral gedurende de eerste helft toen de Fransen probeer den de onzen onder de voet te lopen. WINSTKANSEN TEGEN 'T'oen zij het echter hadden klaar •gespeeld om de rust te kunnen ingaan met slechts 10 achterstand; op zichzelf reeds een fraaie presta tie, zal in de harten der spelers, zo als bij de Nederlandse toeschouwers, het besef levendig zijn geworden, dat het kon, want uit een oogpunt van Voetballers kregen tulpen Als uiting van dank voor het medeleven en de hulp van het Franse volk aan de getroffenen in de noodgebieden, werd vóór de aanvang van de weds'irijd aan spe lers en officials een Nederlandse bloemenhulde gebracht. De heer G. Kersch, gekleed in Volendam- mer costuucmbood een dertglal bouquetten Nederlandse tulpen, getooid met linten in de nai'ionale kleuren, namens de vereniging Ne derlandse bloemisterij aan. op elkaar ingespeeld geraken waren de drie kwartier voor de thee van onschatbare waarde geweest. Boven dien dat bleek na de hervatting is onder het theedrinken een vrucht baar gebruik gemaakt van het uit wisselen van gedachten over de te kortkomingen in het Franse team en een plan gesmeed, dat maar al te goed bleek opgesteld, want het le verdie de ongedachte overwinning op De grote vraag, voor alle toeschou wers, was of beide ploegen eenzelfde snelheid, technisch kunnen en houdingsvermogen aan den d'ag zou den kunnen blijven leggen in de an dere helft van de ontmoeting. Het verrassende antwoord, het meest ver rassende èn imponerende, gaf het Nederlands elftal. Het bleef in fa meuze stijl voetballen, overspeelde zowaar zijn tegenstanders, die nu en d'an, net als de Luxemburgse scheids rechter, finaal de kluts kwijt raakten en het was in deze periode, dat Ber- tus de Harder.' de meest toege juichte en Bram Appel het Ne derlandse legioen tot extase brachten met elk een doelpunt. ENERGIEK TOT HET UITERSTE Ruim 100.000 gulden \Y7IE HEEFT niet genoten van W de vreugde, de spontane blijd schap waarmede beide doelpunten van de Nederlandse professionals door henzelf werden ontvangen? Heeft Bertus de Harder ooit zo veel omhelzingen, zo talrijke klopjes op de schouders van zijn medesoelers gekregen, als in de ze ontmoeting, toen hij in de tweede helft de gelijkmaker scoorde? Heeft men gezien, hoe de schitterende saves van doel- verdediger de Munck door zijn iiuc teamgenoten werden beapplaudi- uit- J seerd, hoe het schitterende werk TTor, T-Tauf dip de Advertentie) van Cor van der Hart, die de openbaring van deze ontmoeting was zijn medespelers een hart onder de riem stak, en inspireer de tot volhouden, om de zege te kunnen behalen? Niet alleen heeft deze ontmoeting alle Ne derlanders, die bij deze histori sche wedstrijd met het liefdadig doel de recette bedroeg elf millioen vierhonderdduizend frs. (ruim honderdduizend gulden) aanwezig waren, voldaan door de zege, welke werd behaald, maar ook door de wijze, waarop deze tot stand is gekomen, door het eendrachtige samenwerken om er een succes van te maken. •"poen de onzen eenmaal de leiding genomen hadden en zij aan een overwinning mochten glaan denken, speelden zij van dat ogenblik af op een niveau, dat alleen onder zulke omstandigheden kan worden bereikt. Zij werden daarbij opgezweept door de tot dol van vreugde wordens toe zijnde landgenoten, die de bekende liedjes uit die .goeie ouwe tijd" be gonnen te zingen en dat bleven doen tot het laatste fluitsignaal had op geklonken. En toen de ongelooflijke spanning gebroken was, verbraken duizenden aanwezige Nederlanders de afzettingen, stormden het veld op, hesen de dolgelukkige spelers op de schouders en droegen ze triomfante lijk naar de uitgang. Vooral Frans de Munck kreeg zijn deel van de ova ties, waarmee het publiek uitermate gul was. Met al deze vreugde in de Nederlandse gelederen was het zielig om te zien, hoe de Franse spelers ter neergeslagen over het verlies hun kleedkamers opzochten en daarbij door hun landgenoten nog uitgeflo ten en nageloeid werden. Uitermate pijnlijk, maar zo is nu eenmaal het gros dezer warmbloedige Zuiderbu ren. DUBBEL-UNIEK ("Angetwijfeld heeft de aanwezig- heid van zovele Nederlanders (hun aantal werd op 10.000 geschat) niet nagelaten een gunstige invloed uit te oefenen op hun voetballende landgenoten. De nationale trots speelt altijd een belangrijke rol en het va derlandse hart moet extra wild ge klopt hebben, toen daar die duizen- zenden Nederlanders uit volle borst het Wilhelmus meezongen. In den vreemde spreekt dat nu eenmaal nog sterker aan dan in eigen land. Ove rigens kon men zich deze middag „thuis" gewaand hebben in het Olympisch stadion of in Rotterdam zó spontaan en met zulk een kracht van overtuiging galmde onze nationale hymna over de tribunes en het veld. Als het zonnetje geschenen had, zou alles compleet zijn geweest, maar qua indrukwekkendheid sloeg het alle entourages van deze aard, welke we in het verleden verwezen lijkt zagen. Alleen: hier waren ..slechts' 35000 toeschouwers bijeen, maar er kon dan ook geen kip meer bij en dit zegt genoeg voor het wel slagen van deze ontmoeting, waarin het mes wel uitgesproken van twee kanten gesneden heeft: een belang rijke som voor de getroffenen van do watersnood èn lauweren voor Neder land, welke het vooral op voetbalge- bied wel een beetje kon gebruiken. Dat het beroepsspelers geweest zijn en dus de KNVB niet in dit succes delen kan, is een tweede, welke ech ter aan het geoogste succes niets af doet. Het bewijs daarvoor hebber overigens de duizenden aanwezige landgenoten geleverd, door hun on- gebieideld enthousiasme. VOLOP TE GENIETEN TTn zo heeft deze unieke wedstrijd dan deze niet minder unieke Ne derlandse zege gebracht. De toeschou wers, waaronder ook o.m. Abe Len stra, hebben nu met eigen ogen kun nen aanschouwen hoe onze vader landse profs na Nederland de rug te hebben toegekeerd, in kwaliteit zijn •gegroeid, en dat op alle onderdelen. Het behoeft wel niet meer betoogd, hoezeer training hierin de hand heeft gehad. Daarnaast heeft men aan schouwelijk voorgesteld gezien, hoe onmisbaar het is, dat voorhoedespe Iers en daarvan niet in de laatste plaats de binnenspelers, assisteren in middenlinie en achterhoede, wanneer dit noodzakelijk is. Herhaaldelijk hebben we dat Keesje Rijvers zien Na afloop van de voetbalwedstrijd Frankrijk-Nederlandse professionals, te Parijs werden de Nederlandse over winnaars op de schouders van uitge laten landgenoten van het veld ge dragen. (Telefoto). Ned. prots lieten „leeuw niet in z'n hempie staan" (Van onze speciale verslaggever). |_JOEWEL HET BEGIN VOOR NEDERLAND WAS Appel had de toss verloren en van Geen had afgetrapt namen de Fransen, die de wind mee hadden gekozen, spoedig het heft in handen, maar het duurde toch tot in de 34ste minuut van de eerste helft vooraleer de gastheren door Saunier, na fraaie combinatie met rechtsbuiten Kopa, konden scoren. Er zat aan dit doelpunt een buitenspelluchtje en de Luxemburgse scheidsrechter, niet capa bel om een wedstrijd van dit kaliber te leiden, besloot pas tot toekennirifc, toen de Franse grensrechter verklaarde, dat de goal in zuivere positie was gescoord. De gelijkmaker kwam in de 13e minuut na de hervatting. Keesje Rijvers omspeelde op fantastische manier linkshalf Gauion, gaf een afgeme ten pass naar De Rubber, deze stelde met een tikje Bertus de Harder in het bezit van de bal en deze liep het leder in het Franse doel (1-1). Het winnende doelpunt ontstond in de 36ste minuut. Even tevoren had Rijvers een vrije schop genomen, waaruit geen resultaat was verkregen. De bal was echtei slechts half weggewerkt en kwam in het bezit van Theo Timmermans, die linksachter Marche omspeelde en een voorzet lanceerde, welke Bram Appel langs vele 1 ranse benen, onhoudbaar langs Ruminski wist te schieten (1-2). Dit betekende tevens de voor onze landgenoten beslissende goal èn de over winning in deze op zeer hoog peil staande wedstrijd. 1-0 achterstand na rust in 1*2 voorsprong omgezet J-Jet heeft er aanvankelijk niet naar uitgezien, dat het een nederlaag voor het Franse nationale elftal zou worden, wamt hun spel was snel, ge acheveerd en doortastend en daar mede bouwden zij meestal vanuit het middenveld, waarin de kanthalfs Gauion en Penverne daverende din gen deden, aanvallen op, welke onze defensie voortdurend voor ernstige problemen stelden. Die defensie raak te er echter steeds beter in met name vooral van der Hart, die als een rots in c'e branding stond en daar de schoten, die de Fransen: Ko- pa» Ujlaki en Saunier (de linkervleu gel bleef wat dat betreft voortdu rend jn gebreke) op het Nederlandse doei inzonden, niet zo denderend wa ren en keeper de Munck voor het overige niet pantersprongen ingreep, bleef het Ned. doel schoon. VEEL MOOIS Afzien daarvan is wel onbegrensd genoten van het vertoonde snel aan weerszijden, maar misschien toch Nederland-Frankrijk gaat niet door HEU^tGmn|de bedoelin8' dat het Frans elftal in Juni a.s. 'n landeu- wedstrijd tegen Nederland, te Amster dam of Rotterdam zou spelen od de terugweg van Stockholm waa? de Fianse Officiële ploeg op ii Juni Zwe den zal ontmoeten. Bij de besnrekin denF F F VPp het bondsbureau van Ute Parys tussen de verte- a s nï'èt've'd" planncn voor Juni vaenkFrfnei! ["tussen hadden wij in vijf minuten oÜ Fl?.?kriJk is dit seizoen overvol t las al he*1 wat fr3als gezien, aan en in dit verband acht men hpf van I zijden, maar aan Franse kant Franse zijde beter, mede in r»-flhet indrukwekkendste spel. met de clubs, die spelers zouden mJ ia* 501115 aan het viituoze g.ensde. ten afstaan, om de ontmoeting n?** t" ^nze voorhoede had echter ook ai laten doorgaan. eting niet te 0011 paar maal van zich doen spreken. o.m. door de Harder, die eenmaal uit een juweel van een pass van Rijvers precies over de lat had geknald. In de 9e minuut ontstond een zeer penibel moment voor het Nederland se doel. De Munck was iets te ver uitgelopen bij opdringen der Fransen: het doel lag open, maar door reso luut ingrijpen van de Vroet kon er ger worden voorkomen. Het was min of meer uitstel van executie, want steeds vaker en steeds gevaarlijker kwamen de Fransen terug, waardoor ons team nu en dan volkomen werd ingesloten. Belangrijk was diaarom, toen in dc 11c minuut plotseling een verrassen de tegenaanval door de Nederlan ders werd ondernomen. De bal ging als een flits van Appel naar Rijvers van deze naar de Harder om tenslot te bij van Geen te belanden. Deze be dacht zich geen moment en scoorde, doch de arbiter had off side gecon stateerd. Jammer, maar ook waar! De Fransen bleven snel en handig spel verinnen, maar er ontbrak toch iets z"er belangrijks aan: hst we»*d te kort gehouden. Aan de overzijde 'et Kees lijvers in de 16e minuir de vade l nd«e toeschouwers bizo* *.er genieten, toen hij de bal langs -en paar tegenstanders goochelde en elfs Marche fri de maling nam; het werd Abe Lenstra moest verslag maken (Van een speciale verslaggever) QP DE perstribune van het Pare des Princes ontdekten wij Donderdagmiddag een nieuw ge zicht: Abe Lentra. Hij had als aanvoerder van het Nederlands Elftal opdracht van de Techni sche en Keuze Commissie van de K.N.V.B. om een verslag te maken van deze ontmoeting. Het ligt namelijk in de bedoeling, dat Abe in de eerstvolgende bijeen komst van de T.C. en K.C. een verhandeling over deze wedstrijd houdt en zijn inzichten aan de commissie-leden, van wie de he ren G. Kruyver, H. Hoolboom en ir. H. Denis eveneens aanwezig waren, mededeelt. Dat de T.C. en K.C. trouwens nieuwe wegen inslaan, moge ook blijken uit het feit, dat het de be doeling is, dat Lentra als aan voerder in den vervolge aanwe zig is op de vergadering van de K.C., waarin het Nederlands Elf tal wordt samengesteld en bij deze keuze zijn advies kan uit brengen. echter slechts een cornea* en die le verde niets op. v. d. HART BLINKT UIT Fransen begonnen daarop te switchen dat het een lust wes, maar ook aan hun zijde bleven voor lopig doelpunten uit. dank zij het prachtige werk van van der Hart en in laatste instantie de Munck. Een poos bleef de strijd grotendeels be perkt tot het middenveld en pas in de 25ste minuut kwam er weer eens een schot van Franse kant. waarna we derom een periode van Frans over wicht volgde. Kopa loste een keer een verraderlijke kanjer, waarmee de Munck echter wel raad wist. Nadat in de 34ste minuut Kees Rijvers naast had geschoten, uit een zeer fraaie combinatie met de Har der, volgde een uiterst snelle, schit terend opgezette aanval der Fran sen. Midvoor Saunier stevende ten slotte op de Vroet af, won het duel met deze. de Munck was toegelopen, doch een ondeelbaar ogenblik tevo ren had Saunier een schot ingezon den en daar dit doel trof, hadden de Fransen meteen de leiding (1—0). Tot de rust bleef deze stand onveran derd. DE TWEEDE HELFT BRYLCREEM het haar een natuurlijke glani geeft voor heel de dag OMDAT BRYLCREEM Uw hoofdhuid gezond houdt, Droog Haar en roosvorming tegengaat OMDAT de zuivere oliën geëmulgeerd zijn voor smetteloze Haarverzorging. Vraag BRYLCREEM - de perfecte hairdressing County Perfumery Co. Ltd, Stanmore, England. Imp. Jacq. Mot Jr. Amsterdam doen hoe heeft hij weer uitgeblon ken! en Timmermans, maar zelfs Bram Appel heeft vaak in de nabij heid van Vreeken geopereerd, zon der dat die gevaarlijke gapingen ont stonden. En na zulke assistenties was altijd weer in een minimum van tijd het verband in de ploeg hersteld en konden de Fransen direct zich schrap zetten voor een tegenaanval, die nooit uitbleef, wel vaak gevaarlijke allures vertoonde. Nederland is de voorbije uren weer eens hevig over de tong gegaan. Nu gelukkig onder gunstiger omstandig heden en tot meerdere eer en glorie van zijn voetballers, al zijin die dan nu beroepsspelers en al leven zij dan in het buitenland. In zulke ogen blikken is het spreekwoord maar al te waar: (diat) het bloed kruipt waar het niet gaan kan.... FAe Nederlanders herbegonnen on- stuimig, met een fraaie aanval over linlks en vandaar naar Rijvers, die met zijn kanjer de lat millime terde. Binnen de vier minuten volg den nog twee zeer gevaarlijke door braken. uit een waai'van Bertus de Harder precies naast het doel van Ruminski knalde. Dat zag er dus hoopvol uit. In de 7e minuut meen den wij de Harder te zullen zien sco ren. Hij was in soloren alle tegen standers voorbijgesneld, kwam toen alleen voor Ruminski te staan, raak te ook die met een schijnbeweging kwijt, doch schoot toen voorlangs het doel naast. Steeds feller drongen de Nederlan ders nu op en de gelijkmaker scheen in de lucht te hangen, temeer omdat de Fransen zienderogen in kwaliteit afnamen. DAAR IS IE Frans de Munck groette (ook namens De Kubber) de Goessenaren CR IS waarschijnlijk in het verleden nooit een clubje voetballers voor de microfoon geweest, zo tevreden, zo verheugd en zo uitgelaten als het elf tal Nederlandse profs, dat gisteravond laat voor de radio (de Avro) door Max Adriani Engels werd geïnter viewd. Achtereenvolgens kwamen aan de beurt: Timmermans, die over de tot standkoming van de ontmoeting ver telde; van der Hart, die er op wees, dat ook de Fransen hadden erkend, dat Nederland verdiend had gewon nen; De Kubber geboortig uit Goes die vertelde destijds als kleine jon gen op straat in Goes met Frans de Munck te hebben gespeeld; Frans de Munck eveneens een geboren Goessenaar. zoals men weet die vond, dat het Ned. elftal moorddadig had gespeeld en zich vervolgens in onvervalst Zeeuws tot de getroffenen in Zeeland wendde (mede namens de Kubber) en vertelde, het zo fijn te hebben gevonden, dat zij door mede te spelen iets konden bijdragen in het le nigen van de nood. Geef de moed niet op, zei de Munck; wij wensen jelui sterkte in de moeilijkheden, die nog zullen komen. En jelui Goessenaren: het beste allemaal Daarna kwam de Harder aan de beurt en vervolgens Kees Rijvers, die natuurijk ook in zijn nopjes was, maar Meeüs en Verlegh nog niet had gezien (dit laatste naar aanleiding van een hem gestelde vraag). Schaap, de Vroet en Appel sloten daarna de rij, terwijl als allerlaatste Abe Lenstra nog om zijn mening werd gevraagd. Het viel mij niet tegen, zei de Fries; ik vond het een leuke wed- strijd. De Harder, Rijvers, v. d. Hart en de Munck waren m.i. de besten. Het tempo van de Nederlanders is veel hoger dan bij ons. Zouden jelui dat in het Nederlands elftal van van daag ook kunnen bereiken, informeer de tot besluit de interviewer. Waarop Abe laconiek antwoordde: waarom niet? Advertentie) Tn die 13e minuut gebeurde het. Het leder was bij De Kubber terecht ge komen. Deze centerde naar Rijvers, die linkshalf Gauion finaal omspeelde en vervolgens het leder naar de Har der doorgaf. Bertus bedacht zich geen moment en deponeerde de bal in het Franse net (11). De tonelen te be schrijven, welke zich nu afspeelden in het veld en op de tribunes is on mogelijk: men was uitzinnig van vreugde over dit succes. De Nederlanders waren toen niet meer te houden. Keer op keer snel den zij op het Franse doel af, aange moedigd door de duizenden Neder landse toeschouwei's, die als razen- den met roodwitblauwe vlaggetjes zwaaiden en de spelers met naam aanmoedigden. Doelman Ruminski kreeg nu veel werk en toen dit alle maal goed gedaan werd, vatten de Fransen weer moed. Er volgden eni ge uitstekende aanvallen, besloten met voortreffelijke schoten van Ko pa, Ujlaki en Saunier. maair de Munck was nu niet meer te vermurwen en det zou hij tot het einde toe blijven. L-Iet bleef een levendige en buiten gewoon aantrekkelijke wedstrijd, met een verbluffend volgehouden tempo. In de 28ste min-uut kreeg de Harder een mooie kans van Appel, doch deze kon niet worden benut Nadat Saiuinder een keer over de lat. had gekopt en rechtshalf Penverne diens ver schot door de Munck over de lat had zien stompen, kwam het tweedie Nederlandse doelpunt, hier voor reeds beschreven. De Neder landse toeschouwers begonnen „Hup Holland hup, laat de leeuw niet in z'n hempie °taan" te zingen. De Fran sen raakten hoe langer hoe meer de kluts kwijt, kwamen nog wel eens tot een goede aanval, maar van gevaar lijk karakter waren deze toch niet. hetgeen die van Nederlandse zijde nog wèl eens konden worden ge-, noemd. Tot doelpunten is men echter niet meer gekomen en toen kwam de slot-apotheose, welke elders reeds werd verteld. ALS DE GRAANKORREL Dit is de titel van een boekje, be handelend het leven van Thérèse Cou- derc, stichteres van de Congregatie van O. L. Vrouw van het Cenakel. Het werd geschreven door Orf. Dr. P. Mulders S.J. en M. Mulders, religieu ze van het Cenakel en uitgegeven door Uitgeverij Mertens Stappaerts, Amsterdam-Antwerpen-Keulen. Een „gave" persoonlijkheid worden is het ideaal van de moderne mens. Maar wat men eronder verstaat is lang niet altijd identiek met een gaaf christenmens worden. Het is niet goed voor een mens, dat hij zich kan ontwikkelen als een boom op een vrije vlakte, in al zijn onder delen door de zon bestraald, gezond cn onbelemmerd. Hoeveel aantrekke lijks er ook in dit beeld ligt, een ware christelijke opvoeding, vraagt andere principes tucht, inperking, soberheid. De boom. die ruimte en zon en over vloed van voedsel moet hebben, is on danks alle goede en nobele bedoelin gen, aan de boom van het Kruishout niet verwant. De diepste persoonlijkheid, het waardevolste leven wordt gevormd door pijn en tegenwerking, door en in moeilijke omstandigheden. Een druivenwringerd komt pas op rijke kracht, als er diepe wonden in zijn takken zijn aangebracht. Dat was Mère Couderc. de sterke boom, die nooit ruimte of licht genoeg kreeg, die altijd is beknot en verbor gen en in het donker gehouden: en die nu bloeit in het paradijs, zo gaaf en schoon als weinigen. Thérèse Couderc, de geboren leid ster, werd veroordeeld vaten te was sen, de vloer te dweilen en de tuin om te spitten. „Zo iemand mijn vol geling wil zijn. dan moet hij zich zelf verloochenen, zijn kruis opnemen, iedere dag weer en Mij volgen...." Deze prachtige, stijlvol geschreven le vensbeschrijving is een indrukwek kende aanschouwelijke voorstelling van deze echt christelijke leer. Het zal op de lezer een diepe indruk maken. J. H. NOG NEGEN KEER SLAPEN Eindelijk is er dan een practisch boekje voor de ouders, om hun kind mede op de Eerste H. Communie voor te bereiden. Aan de hand van fraaie schaarsneden (door Tola Steinhage) worden vader en moeder door de schrijver, Nico van Bavel. gestimu leerd samen met het kind een novene te houden voor de grote dag. Uitvoe rig wordt het dagelijks avond-ge sprekje voorgedaan. Bovendien beval 't boek nog meerdere verstandige tips omtrent cadeaux en verzorging van de feestdag. De bedoeling is, dat het novene-boek het eigendom wordt van het Communicantje. Wij hebben grote lof voor de bruik bare en instructieve uiteenzettingen. Weliswaar wordt ook hier de Com munie nog niet z.nvoi geplaatst als volledige deelname aan hel Mis-offer. Maar misschien zou zulke opzet meer dere ouders afschrikken, omdat zij niet met deze idee vertrouwd zijn. Toch zal opnieuw deze zienswijze be wust moeten worden gemaakt. Tenslotte echter niets dan lof voor deze uitgave. Mochten toch alle ouders, die binnenkort een Commu nicantje in hun gezin tellen, dit boekje gebruiken. Zij Dewijzen er hun kind een weldaad mee. (Uitgave J. Romen en Zoon. Roermond). Bzd.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 9