en Land
c
I
Ko
Vrijwilligers kwamen terug, nieuw
detachement vertrok
Driekoningen
Diabolo
7 V laar deren
7 uid-Bevelcnd
in de folklore
A. WILKING
Baby omgekomen
Naar de f 17.000
J
De Verborgen Schat
RADIO
SCEL
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 5 JANUARI 1953
HULST
Ghesellen naar Delft
PUROL GENEEST
imum
GOES
Ds. J. Couvee uit Axel: „Korea, begin zonder einde"
Piet Goedschalk uit Bergen op Zoom. „Het was
niet best, maar we mopperen nooit!"
ONTVANGST IN
ROOSENDAAL
Generaal Warringa
had aanrijding
Zelfgeschreven
operette in Steen
De herstellingskuur
3
Rijkspolitie neemt
verkeersles
EXAMENS
AGENDA
HEDEN
MORGEN
DISTRICTSINGENIEUR
BIJ DE P.Z.E.M.
Tot Districtsingenieur der P.Z.
E.M, voor Zeeuwsch-Vlaanderen
is benoemd Ir. R. Froijen, voor
heen ingenieur bij de N.V. Alge
mene Ned.-Inóische Electriciteits-
Maatschappij.
NIEUWE STATIONSCHEF
TE BREDA.
Met ingang van 1 Januari is tot
Êtationschef te Breda benoemd,
de heer J. J. van der Kaa, tot nu
toe als hoofdcommies verbonden
aan de inspectie te Breda. De
heer van der Kaa werd 3 Novem
ber 1902 te Zwolle geboren.
MOND- EN KLAUWZEER IN
W.-ZEEUWSCH VL.
Steeds meer gevallen van mond
en klauwzeer worden gemeld in
W. Zeeuwsch-Vlaanderen. Zo werd
o.m. de hele veestapel van de
landbouwer A. D. te Biervliet af
gemaakt.
(Advertentie)
de populaire binnenverings-
matras, vanaf f 85,50. 151-0
En Delftenaren naar Hulst
C"EN der actiepunten van 't W.K.A.
is de culturele uitwisseling. De St.
Joseph's Ghesellen hebben daartoe
contact gezocht met de toneelafdeling
van de Katholieke Sociëteit „Kunst
en Vriendschap" te Delft. Er is nu 'n
uitwisseling tussen de beide clubs tot
stand gekomen.
De Delftenaren komen op 7 en 8 Fe
bruari naar Hulst en ze spelen er een
vermakelijk blijspel, dat „Zoek het
zelf maar uit" heet. Daarmee hebben
de bewoners van het oude Delft al
veel succes gehad, ook in België.
Daarheen gaan ze trouwens weer.
De Ghesellen gaan dan op 14 en 15
Februari naar Delft om daar „In 't
witte paard" te spelen .een succes
stuk van jaren her. De Hulstenaren
komen in Delft op de planken van de
grote Stadsschouwburg, de Stadsdoe-
len, waar zo'n kleine duizend mensen
in kunnen. Jammer, dat de Delftena
ren dat in Hulst niet kunnen beleven!
Een ontvangst op het Stadhuis zal
deze uitwisseling tussen toneelbroe
ders een officiëel cachet geven.
Graautv
Abnormaal. Het afgelopen jaar
heeft zich voor onze gemeente geken
merkt door een abnormaal hoog sterf
tecijfer. In onze parochie zijn nl. n.et
minder dan 21 volwassenen en 1 kind
overleden een aantal, dat voor 'n ge
meente van nog geen 1800 zielen wel
zeer hoog moet worden genoemd.
Biervliet
VOOR DE RADIO
Woensdag 7 Januari zal onze be
kende musicus, de heer Jasper An-
thonisse, optreden van 1.15 tot 1.45
uur als solo-klarinettist voor Radio
Brussel Vlaams programma. Ook zal
hij in samenwerking met het bekende
radio-ensemble van Prudent van Hyf-
te in een speciaal Tiroler-programma
optreden.
TRACTOR REED TEGEN BOOM
Toen de landbouwer A. v. H. zich
met zijn tractor huiswaarts begaf,
brak plotseling een onderdeel van de
stuurinrichting.
De gevolgen, welke dit op zich klein
ongeval met zich brachten, waren
echter groot. Onbestuurbaar reed hij
op een langs de weg staande boom,
waardoor het voorstel met grote
kracht dwars door de motorblok sloeg.
Persoonlijke ongevallen deden zich
niet voor... de materiële schade was
echter aanzienlijk.
Sluis
JUBILARIS GEHULDluD
In de Ned. Hervormde Kerk vond
een korte huldiging plaats van de
koster dezer kerk. de heer Joz. Goet-
hals. in verband met diens 35-jarig
jubileum. Ds. Groenveld sprak woor
den van waardering tot de jubilaris
en wees er op, dat het kosterschap
nigt zomaar „een baantje" is, zoals
velen menen, doch „een ambt". Na
mens de diaconie en de kerkvoogdij
werd de jubilaris een fraaie rooktafel
aangeboden, waarna door de presi
dent-kerkvoogd, de heer A. J. de
Bruijne. een kort woord van dank
werd gesproken.
UIT ZIEKENHUIS
ONTVLUCHT
Een D.U.W.-arbeider. die wegens
geestesstoornissen in het St. Jo
zefziekenhuis te Vlissingen ver
pleegd werd, heeft kans gezien te
ontvluchten, vermoedelijk in de
tijd, dat het personeel de H. Mis
bijwoonde. Vermoed wordt, dat de
man naar Holland gegaan is. Zijn
signalement werd per politietelex
verspreid, maar gisteravond was
de man nog niet terecht.
(Advertenjei
ruwe huid, ruwe handen, ruwe lippen
UITVOERING VAN KRUININGSE
DILETTANTEN
De mandoline- en toneelvereniging
„Excelsior" uit Kruiningen, welke hier
bekendheid kreeg door de Kade-con
certen tijdens de bloemen- en licht-
week. kwam Zaterdagavond een gast-
voorstelling geven in Schuttershof,
die meer belangstelling had verdiend
Voor de pauze werd onder leiding
van de directeur, de heer Leys, de
„klankenconfetti" kwistig en kunstig
rondgestrooid; behalve de tokkelaars
waren ook de zingende Flamingo's
beslist goed op dreef. Na de pauze
werd verdienstelijk een vertolking ge
geven van Arie v. d. Lugts toneelspel
,De rauwe grond", dat bij het pu
bliek zeer insloeg.
.Excelsior" liet opnieuw een goede
indruk achter.
Woonwagen uitgebrand
Twee kinderen gewond
f ISTERENMIDDAG is in het woon-
wagenkamp te Maassluis een
woonwagen in brand geraakt waarbij
een 11 maanden oude baby van de
familie van Doorn jammerlijk in de
vlammen is omgekomen. Twee ande
re kinderen van resp. 2 en 3 jaar
moesten met ernstige brandwonden
in het ziekenhuis te Vlaardingen wor
den opgenomen.
De kinderen bevonden zich in de
wagen, terwijl de moeder, (de vader
was buiten de stad) in één der andere
wagens in het kamp bij een zuster op
visite was. De kleintjes hebben waar
schijnlijk op bed met lucifers gespeeld.
Toen de andere woonwagenbewoners
bemerkten, dat de wagen van de fa
milie van Doorn in brand stond, kon
men nog slechts met grote moeite 2
van de drie kinderen redden. De wa
gen stond inmiddels in lichter laaie
en de moeder moest aanzien, dat haar
kind in de vlammen omkwam. De
brandweer kon slechts de smeulende
resten van de wagen doven.
(Van onze redacteur).
^JIT EEN DICHTE MISTBANK schoof Zaterdagmorgen, twee minuten voor
acht, een stoomtrein het brede Roosendaalse station binnen. Uit de coupé
ramen hingen 137 Koreavrijwiiligers, gebruind door een tropische zon, ge
sterkt door de vriendschapsbanden, gesloten met medestrijders, vechtend
aan het in dit jaargetijde ijskoude front. Enige ogenblikken tevoren pufte
een locomotief, zeven oude rijtuigen trekkend, langs het station. In die trein
zaten de nienwe vrijwilligers, die in de vroege ochtend in Bergen op Zoom
waren ingestapt en die in de middag met aalmoezenier van de Vrande „Dc
Waterman" opklommen, gemeerd in de Rotterdamse haven.
Anderhalf uur na de binnenkomst van de vrijwilligers speechte generaal
Warringa dc Korea-mannen toe in een captine van dc Graaf Engelbrecht van
Nassaukazerne. .Jullie worden te veel beschouwd als loutere avonturiers.
In jullie leeft echter de daadkracht. Het avontuur is weggevaagd door jullie
daden, die moed en dapperheid naar voren brachten!"
Jan Kommers van de Eikenlaan 38
uit Oosterhout was het een tikje be
ter bevallen. Hij had het, bij vlagen,
naar zijn zin gehad. '.Ik was blij, dat
de Noorse schuit Skaunbruyn in Mar
seille de haven opzocht. De treinreis
via Parijs was machtig. De Fransen
zorgden voor een uitstekende hap on
derweg".
Bezonnen en ernstig waren de
woorden van legerpredikant ds.
Couvee uit Axel, zoon van een do
minee. „Het was de laatste tijd
rustig aan het front. Je wist overi
gens nimmer, waar je aan toe was.
Het werk, dat de jongens hebben
gedaan, was altijd verantwoord. Zij
verdienen het teken van vrijheid en
recht wel!!"
De vrijwilligers trokken via de
douanen en marechaussee naar de
autobussen, die hen naar de kazerne
brachten.
Liet tompetterkorps vap de Huzaren
van Boreel uit Amersfoort, mar
sen uitvoerend onder de besneeuwde
perronkap, werd volkomen over
stemd door het geroep van de vrij
willigers, die een driftig hoera uit
brachten, toen de trein tot stilstand
kwam. Alleen enkele familieleden,
enige militairen, waaronder de hoofd-
legerpredikant, ds. A. T. W. de Kluis,
een paar douanen en wat spoorweg
mensen waren daarvan de getuigen.
Zij zagen de vrijwilligers de trein-
stellen verlaten, één voor één, sommi
gen souvenirs meetorsend.
Pieter Goedschalk van de Prins
Bernhardlaan 53A uit Bergen op Zoom
was een van de eersten, die de wa
gon verliet. Een schalkse lach kwam
onder zijn rossig haar uit. zijn ogen
lagen diep en brandend in hun kas
sen.
De reactie van deze soldaat?
„Ik weet niet allemaal precies hoe
het in Korea is gegaan. Ik durf wel
te vertellen, dat ik het niet best vond,
maar we mopperen nooit. We zijn een
eigenaardig stel mensen. Ik ben sa
men met de andere jongens op 8 Ja
nuari scheep gegaan. Ik heb Intussen
van alles meegemaakt. Een hoop ar
moede gezien, een boel ellende ge
constateerd. Ik heb door Poesan ge
wandeld en in een Indo-Chinese ha
ven heb ik snoepjes gekocht. Nu wil
ik zo snel mogelijk in het Krabbegat
terecht komen. Dat is mijn enige ver
langen!"
Een gerechtvaardigd verlangen voor
een goede jongen, die is vertrokken,
maar liever nog terugkeert.
Henricus Laros van de Gasthuis
straat 54 uit Loon op Zand was ook
blij terug te zijn. „Ik heb het niet zo
moeilijk gehad. Ik heb mijn best ge
daan om de mannen een goed stukje
eten voor te zetten. Tussendoor zag
ik het een en ander van de wereld.
Ik kan best honderd jaar worden,
maar een toestand zoals in Korea zal
ik niet meer meemaken. Ik ga nooit
meer terug!"
Een wrange lach trok over dit ont
goochelde gezicht. Eenzelfde lach als
die van Harrie van Ham van de Vest-
kant 47 in Breda. „Het was geen uit
stapje, dat durf ik je te verzekeren!"
RUWE KERELS,
HARTEN.
KLEINE
J~)e hoofden van de manschappen
glansden van weelde, toen gene
raal Warringa zijn toespraak begon.
„Wij zijn er van overtuigd, dat jullie
je uiterste best hebt gedaan. Jullie
hebt dapperheid aan de dag gelegd
en eeix offer gebracht. Jullie hebt de
Nederlandse vlag hoog gehouden en
je geschaard bij de Verenigde Naties,
die geen aggressie, maar alleen vrede
willen".
De generaal reikte de herinnerings
kruizen uit. Kapitein Gerverdink uit
Harderwijk, commandant van het de
tachement was de eerste, die er een
kreeg. De vertegenwoordiger van
Prins Bernhard, inspecteur Erdmann,
drukte de soldaten de hand.
Toen stapten de Korea-vrijwilligers
op. Jan Bei-khout uit Oosterhout daal
de de kazernetrap af, gewikkeld in
een gemoedelijk gespi-ek met een col
lega.
Typische mensen, deze vrijwilligers
Typische mensen, die gevaren trot
seerden, uiterlijk ruwe kerels zijn,
maar innerlijk niets anders blijken,
te zijn dan jongens met een klein
hart. Een hart, dat een weg zocht
voor de vreugde, die ook de thuis
komst voor deze mannen betekende.
U/OORDAT generaal Warringa
Zaterdagmorgen de Graaf En- J
gelbrecht van Nassau-kazerne te
Roosendaal bereikte om daar on-
derscheidingen uit te delen aan
Korea-vrijwilligers, had hij nog
met een aanrijding te maken na-
bij het Zoutebetje van Sint Wil-
lebrord. Daar slipte de bestelauto
van een Rotterdammer tegen een
boom. Vervolgens reed tegen de t
bestelauto de bestuurder van een
vrachtwagen. De chauffeur van J
generaal Warringa kon daarop
niet voorkomen, dat hij tegen de
vrachtwagen botste. Vrij groot
was de materiële schade voor de J
Rotterdammer. De andere konden
de tocht voortzetten.
,,St. Caecilia-koorin
volle glorie
LIET „St. Cacciiia"-koor uit St. Jan-
steen was het opvoeren van niets
zeggende bonte avonden en revues
beu, ofschoon deze altijd een enorm
succes genoten. Met wat het nu naar
voren brengt, getuigt het bekende
koor wei van een zeer originele in
stelling.
18 Januari zal het waarschijnlijk
de premièi-e brengen van de operette
„Concert in Tirol". Alleen dit feit al
is uniek genoeg, want onze streek
brengt het in de regel niet verder
dan kinderoperettes. Het betekent
voor het culturele leven in St. Jan
steen inderdaad een bijzondere ge
beurtenis.
Maar het grootste unicum van deze
première is, dat de operette is ge
schreven door eigen mensen. Alge
meen is bekend, dat St. Jansteen op
dit gebied zeer bekwame krachten
bezit en het is dan ook geen wonder,
dat de gehele streek met meer dan
gewone interesse uitziet naar deze
nieuwste verrichting. De makers zijn
te bescheiden om hun naam in de
krant te willen hebben. Daarover
kunnen wij dus jammer genoeg geen
bijzonderheden geven. Wat „Concert
in Tirol" zelve betreft, de hoofdper
soon is een koor niet het „St. Cae-
cilia"-koor dat een concertreis
maakt naar Tirol. Tientallen mede
werkenden zullen het podium betre
den, waarvan 25 rollen. Het is om de
drommel niet gering opgezet. Trou
wens, iedei-een weet, wat het koor in
zijn mars heeft.
De Zeeuwse collecte
Cluis zette 1953 goed in door niet
minder dan 280 of 11 cent per
inwoner naar de Stichting Zee and te
zenden. Kortgene bracht 358 of 9
cent per inwoner in. Dank zij nog
giften van particulieren steeg de to
taalopbrengst tot 16.592.
IWIENEER BRAYTON bewoonde tesamen met
een stokoude huishoudster, van wie men
beslist niet zeggen kon, of zij erger doof
dan bijziende was, buiten aan de rand der stad
een huisje. Hij stond bekend als een zonderling
en hij verkeerde met niemand. Men wist alleen
dat hij een hartstochtelijk verzamelaar van
schilderijen was, welke een aanzienlijke waarde
vertegenwoordigden.
Het was midden in de maand Augustus.
Nochtans was de hemel sedert dagen met grau
we sluiers bedekt, een ijskoude wind blies over
de velden en de regen trommelde onafgebroken
tegen de vensterruiten. Meneer Brayton hulde
zich in zijn reismantel en zette zijn sportpet op.
Met een lange blik nam hij de leegten op,
waar tot voor kort nog verschillende schilde
rijen uit de zeventiende en achttiende eeuw
hadden gehangen. Dat komt ervan, als men stie-
kum op de Beurs gokt en al zijn geld verliest.
Een leep lachje glipte op zijn gezicht: Wat niet
is, kan weer komen. Met een energieke ruk nam
hij het handkoffertje op. Hij verliet het huis,
liep de laan af, ging het postkantoor binnen en
trad op een der loketten toe.
„Ik ga voor een week of zes een kuur doen,
in Nightrid, want die ijzige wind hier en die
eeuwige regenMeneer Brayton wreef zich
kreunend het ene been.„en als men toch al
met rheumatiek is aangedaan...." Hij zuchtte.
„En tot overmaat van ramp is mijn huishoudster
gisteren naar haar kleinkinderen, die op het
land wonen, vertrokken. Zij blijft veertien da
gen weg, en dan zo eenzaam en moederziel al
leen in het huisje...."
De beambte was geroerd door de mededeel
zaamheid van de anders zo gesloten en nurkse
man. „Ik h< dat alles goed gaat met u, me
neer Brayton en dat u weer monter en gezond
terugkomt.Het was alsof meneer Brayton
zich over zijn sentimentele klacht schaamde. Hij
fronste zijn voorhoofd en trok de borstelige
wenkbrauwen samen. „Ik heb u dit alleen maar
gezegd", bromde hij, „dat u zo goed zult wil
len zijn en mij, als er brieven voor me komen,
die naar Nightrid op te zenden
II.
MENEER BRAYTON gaat heen en weer op
het terras van het kleine berghotel in
Nightrid. In zijn vuistje lachend, consta
teerde hij, dat de weerprofeten ditmaal met hun
voorspellingen goed geschoten hadden. Prompt
was vandaag mooi weer ingetreden. Helder en
diepblauw welfde zich de hemel, waarnaar stra
lend de zon stond en nu, om 11 uur in de mor
gen, wees de thermometer reeds 17 graden aan.
Meneer Brayton wandelde door het scha
duwrijke sparrenbos en beklom zelfs de belvé
dère. Met rode wangen zette hij zich 's middags
aan tafel en verschalkte een forel met rijnwijn
saus, gebakken aardappeltjes en doperwtjes,
waarna hij zich in zijn kamer terug trok om
een uiltje te knappen. Des namiddags werd hij
door een klop op de deur wakker. Het was een
postbode, die hem een telegram bracht. Meneer
Brayton opende het en las....: „Kom onmid
dellijk terug, huis brandt.
III 1
MENEER BRAYTON wierp zich in de eerst-
vertrekkende sneltrein. Toen hij thuis kwam
moest hij gesteund worden, anders was hij
gevallen. Wat zich aan zijn oog vertoonde en
wat kortelings nog zijn huis was, was thans
niets meer dan een gloeiende, walmende puin
hoop.
„Maar hoe is dat mogelijk? Sinds dagen is
het huis onbewoond en geslotenMijnheer
Brayton wrong zich vertwijfeld de handen. „En
hoe verwoestend heeft het vuur gewoed".
De commandant der vrijwillige brandweer
deed een verlegen kuchje horen. „Gelooft u mij
meneer, wij hebben gedaan wat een mens kon
doen. Wij zijn er zelfs met de nieuwe brand
spuit op los getrokken".
„Ja, het is verschrikkelijk, maar het achter
gedeelte is tenminste intact gebleven", trachtte
de bui'gemeester te troosten. „En dan bent u,
voor zover ik weet, tegen brandschade verze
kerd".
„Wat heb ik daaraan?" was meneer Bray-
tons bescheid. „Al mijn schilderijen zijn ver
brand, die kostbare, niet te vervangen schilde
rijen uit de 17e en 18e eeuw".
„Alleen uw bril heeft het er goed afge
bracht. Die heb ik onbeschadigd in de kamer
gevonden". Meneer Fox. de agent der brand-
xerzekerings-maatschappij, toonde meneer Bray
ton zijn stalen fok. „Hebt u die niet gemist?"
„Neen, die dient alleen maar voor het ge
bruik thuis".
Mijnheer Brayton bi-aeht een etui te voor
schijn. „Als ik uitga, of ergens op visite ben, dan
di-aag ik deze mooie, betere, met een schild
padden-garnituur.
„Dat begrijp ik". Meneer Fox gichelde.
„Voor u is het ook niet zo gewichtig. U bent al
leen maar een beetie bijziende, nietwaar?"
„Ja, heel weinig".
IV
uDAT HEB JE hem fijn geleverd". De direc-
teur der brandverzekerings-maatschappij
klopte de agent goedkeurend op de schou
der. „Maar hoe heb je dat allemaal zo netjes
voor elkaar gekregen?"
„Eerst heb ik uitgevonden, dat meneer
Brayton tengevolge van grote verliezen aan de
Beurs, genoodzaakt was, enige van zijn schilde
rijen te verkopen. Dat heeft mij achterdochtig
gemaakt".
„Goed, maar wat heeft dat met de gevon
den bril te maken?"
„Meneer Brayton is slechts een weinigje
bijziende. Maar in de bril zaten tamelijk dikke,
sterk vergrotende lenzen. Dat heeft mijn ver
denking versterkt."
„Interessant. Maar hoe is de brand aange
komen?"
„Heel eenvoudig. De bril werd zo geraffi
neerd bij het venster gelegd, dat hij als een
brandglas werkte en de binnenvallende zonne
stralen op het gordijn concentreerde. Dat vatte
vlam en stak het huis in brand.
/^ASPAR, Melchior en Balthasar, zij komen nog altijd in de Bra-
bantse en in de Vlaamse dorpen op de avond van Driekonin
gen, om hun lied te zingen langs de verspreide hoeven en langs de
huizen in de palm van het dorp en boven hun hoofden schittert
en fonkelt de ster, die hen de weg wees naar het Heilige Land
Het is een grote ster uit bordpapier
geknipt en daarna verguld of verzil
verd. Een van de drie koningen, die
een lange atok draagt, waaraan de
ster is bevestigd, kan haar in het rond
doen draaien De twee anderen lich
ten deze sten-edi-ager bij op zijn tocht
met 'n flakkerende kaars in een kleu
rige lampion of in een uitgeholde
pompoen, waarin een grijnzend ge
zicht is gesneden.
Reeds van verre kan men deze ko
ningen herkennen aan hun gouden
kronen, die hen wat scheef op de
kruin staan en de koning van Moren
land ziet men het aan dat hij uit het
donkere hart van Afrika komt, want
zijn gezicht is roetzwart.
De koningen zingen.
Hun repertoire is niet erg uitge
breid; de meeste vorsten-van-een-dag
kennen maar één lied. dat zij tot in
den treure herhalen. In grote trekken
komen de Driekoningen- of Sterre-
liedjes op hetzelfde neer. Zij vertel
len van de moeizame tocht door onbe
kende streken, geleid door het licht
dat nimmer faalt; zij spreken van "t
bezoek aan het paleis van Hei-odes in
Jeruzalem, waarbij de listige koning
hen tevergeefs hoopt uit te horen; zij
stamelen over de blijdschap die hen
bevangt als zij het Kindeke Jezus in
de stai te Bethlehem vinden, tussen
os en ezel.
Hier komen wij met onze lanteerne,
Wij zoeken de Heer, wij hadden Hem geernc:
Wij klopten al aan Herodes zijn deur,
Herodes, de koning, kwam zeivers veur;
Herodes de koning sprak met een vals hart,
Hoe ziet er de jongste van drieën zo zwart?
Hij ziet er wel zwart, maar is wel bekend;
Hij is een koning uit de Oriënt
Wij kwamen de hoge berg opgegaan,
Al waar de ster bleef stille staan;
Wel sterre, gij moet er zo stille niet staan,
Gij moet er met ons naar Bethlehem gaan.
Naar Bethlehem, in die kleine stad,
Waar Maria met haar Kindeke zat.
Maria ging er de berg beklimmen
Toen zij de drie koningen hoorde zingen.
De heilige drie koningen zongen zo schoon;
Ze brachten het Kind een gouden kroon.
Wij i-bben gezongen al voor uw huis,
Geef ons een penning met een kruis.
Geeft ons een kruis, geef ons een munt.
Geef ons 't geldstuk dat ge ons gunt.
Het spreekt welhaast van zelf, dat
de zangers beloond worden voor hun
vocale prestaties met appels, noten
en centen. Een eeuw geleden, toen het
feest van Driekoningen in elk huis
werd gevierd, haaide men overal
kleine, koningen binnen om hen te
tracteren op wafels en poffertjes, die
boven het haardvuur aan de lopende
band werden gebakken.
Het gedeelte van de voorraad, dat
voor de rondtrekkende zangers was
afgezonderd, noemde men het Gods-
deel. Het waren toen niet alléén kin
deren, die met de ster liepen,, maar
ook de mannekes uit het gasthuis, die
met bevende stemmen zongen in de
hoop op een extraatje en andere
oudjes, die het niet te breed hadden.
Op die ouderwetse feestviering doelt
een oud lied, dat men in Vlaanderen
nog wel eens hoort zingen:
Ik kom aan jullie-deurtje staan,
Mijn alderliefste vrinden
Al om het Godsdeel te ontvaaren.
Ik hoop dat 'k 't zal vinden.
Wil mijn liedje wel verstaan,
De molen heeft niet rondgegaan.
Daarom moet ik om 't Godsdeel gaan
om 't Godsdeel gaan.
Van zingen wordt mijn keel zo moe,
Dat kon je stellig merken;
Zegt mij nu eens, wat komt me toe
't Is mii zo flauw om 't herte;
Zeg, jullie zwientje is nu dood
Geef mii een stukske vlees en brood
Al is. het maar een pondje groot,
een pondje groot.
Als ik aan jullie tafel zit
Dan zal ik vrolijk smelten,
'r"v al hetgeen je daarop zet
Zal ik mijn buik gaan vullen.
Dan zal ik jullie bij Ons Heer
Daarvoor bedanken evenzeer;
'k Heb nu genoeg voor deze keer,
voor deze keer.
Perst na Driekoningen zet de win-
ter goed in. De drie koningen heb
ben harde koppen zegt men, als het
tegen die tijd gaat vriezen dat het
kraakt.
Na die dag worden de dagen ook
merkbaar lang.
De oude volkswijsheid zegt: „Voor
Dertiendag (Driekoningen is de der
tiende dag na Kerstmis), lengen de
dagen een haneschree" (dit is een
hanepas), dus bitter weinig.
Driekoningen behoort dus tevens tot
de dagen, dat men zich verheugt over
de terugkeer van het licht en door 't
ontsteken van kaarsen aan zijn blijd
schap uiting geeft.
In het venster worden kaarsen gezet
om „de Drie Koningen de weg te wij
zen" en de jongens en meisjes oefe
nen zich in het „kaarsjesspringen".
Een drietal kaarsen, waarvan er een
zwart is geverfd (ter herinnering aan
de koning van Morenland) worden op
een rij gezet en om beurten moet men
over alle drie heenspringen, zonder
er een omver te werpen of te doven.
Koningskaarsje,
Lik mijn laarsje,
Lik mijn scheen,
Toch spring ik er over heen.
JACQUES R. W. SINNINGHE
In Middelburg
LIET personeel van het District Mid
delburg der Rijkspolitie, dat ge
heel Zeeland omvat, zal per 12 Janu
ari a.s. de cursus voor Rijksverkeers-
regelaar te Middelburg gaan volgen.
Het personeel van de Verkeersgroep
Middelburg zal de lessen geven.
Uiteraard betekent dit niet, dat de
politiemannen, die deze kleine leer
gang hebben gevolgd, allen met de re
geling van het verkeer zullen wor
den belast. We) is het de bedoeling,
dat zij in bepaalde gevallen, wan
neer de noodzaak daartoe bestaat,
enige leiding zullen hebben te geven
aan het verkeer.
BEDRIJFSADMINISTRATIE
Bij het te Rotterdam gehouden exa
men voor het Staatspractijkdiploma
Bedrijfsadministratie, le deel, is
geslaagd de heer J. Kesteloo te Vlis
singen.
ANTWERPEN. Kon. Ned. Schouwburg
Di dood van een k =i.
GOES. Grand: Gouddelvers van Mas-
homba om 15 uur.
HULST. Bioscoopgebouw 20 uur: De
klooi der verschrikking.
MIDDELBURG. Schouwburg: Hyena's
van het Rotsgebergte. Electro: De
rivier.
SAS VAN GENT. Olympia 20 uur: Het
zevende Kruis.
TFRNEUZEN. Luxor 20 uur: De weg
des verderfs. Concertgebouw 20 uur
Legioen der dapperen.
VLT^TNGEN. Alhambra: Rode Pim
pernel om 15 uur.
ANTWERPEN. Kon. Vlaamse Opera:
20 u. Venus in zijde. Kon. Ned. Schouw
burg: De dood van een rat.
SAS VAN GENT. Olympia 20 uur:
Tarzan de aapmens.
TERNEUZEN. Luxor 20 uur: De weg
des verderfs.
EMART KIXSBURX
20)
Hij stelde heel gewoontjes voor, nog
een aindje de andere kant op te wan
delen, omdat Unity, naar zijn zeggen,
een paar brieven moest schrijven en
liever niet meeging. Madrona stond
dadelijk op en Zabelle volgde haar
voorbeeld. Met een kleur van schaam
te over zijn bedrog, bracht Troy haar
beiden door een zijdeur naar buiten
en sloop bijna de straat op.
Bij de eerstvolgende zijstraat ver
ontschuldigde hij zicli bij de dames;
hij vroeg of ze even op hem wilden
wachten en haastte zich naar Tatcher
loc. Hij vertelde hem, dat Zabelle en
Madrona op eigen gelegenheid een
wandeling waren gaan maken.
Hij bleef nog even bij Tatcher zitten
en stelde toen voor, haar te gaan op
zoeken. Bij de aarzeling van Tatcher
gnuifde hij van inwendige pret.
Nou, dan doe ik het wel alleen,
zei hij meteen en haastte zich weg.
Tatcher zat dus reeds aan het aas te
knabbelen!
Binnen drie minuten was Troy al
weer bij de beide dames terug en
wandelde met haar naar de rivier toe.
Hij en Madrona slaagden er aldus in,
Zabelle ongeveer een half uur uit het
hotel verwijderd te houden, wat tij'-
genoeg was voor Tatcher om het lok
aas met angel en al naar binnen te
slikken.
Tegen tien uur keerden ze terug.
Tatcher zat niet meer beneden en de
barhouder verklaarde, dat hij niet wist
waar hij heengegaan was.
Zabelle nodigde Madrona mee naar
haar kamer en deze wierp een steelse
glimlach op haar echtgenoot en ging
mee. Trillend van opwinding keek
Troy haar na, toen ze de trap opgin
gen. Hij zou haar ruim de tijd geven
om de kamer van Zabelle binnen te
gaan en dan naar hun eigen kamer te
snellen, om te zien, hoe de zaken daar
stonden.
Twee minuten later ging hij de trap
op. Boven in de gang was het heel
rustig. Hij liep op zijn tenen naar de
kamer van Tatcher en luisterde aan
het sleutelgat. Hii hoorde niets. Hij
klopte.... éénmaal.... tweemaal. Er
kwam geen antwoord. Daarop liep hij
snel dc gang door naar zijn eigen ka
mer. Hij duwde die een eindje open
De kamer was nog niet door het per
soneel gedaan; alles lag nog net. zo-
a's toen ze de kamer verlaten hadden.
Maar een enkele blik op het dressoir
was hem genoeg. Het namaakdagboek
was verdwenen!
Troy bleef midden in de kamer in
gedachten verzonken staan. Nat">tr-
lijk had Tatcher de plaats zo gauw
.mogelijk verlaten. Hij raa'-'-ileegdc het
spoorboekje. Over een kwartier ging
er een trein naar de stad terug. Hij
had Tatcher dus zelf in de kaart ge
speeld! Maar wat hinderde het? Tat
cher had nu al zijn troeven verspeeld
en het verloren!
Zabelle zou wel de eerste de beste
gelegenheid aangrijpen om Tatcher
achterna te gaan en dan konden ze
samen hun mislukking bejammeren.
En nu het zo lelijk voor hen gelopen
was, zou hij en Madrona van hen per
soonlijk wel geen last meer hebben.
Er werd geklopt. De deur ging met
een open.
Zo? Al terug'? vroeg een bekende
stem; Unity Tatcher kwam binnen.
Ik dacht, dat ik u hier binnen hoorde,
toen ik voorbij kwam. Ik ben naar het
station geweest om naar de treinen
te informeren. Waar is Zabelle en uw
vróuw?
Troy trachtte zich goed te houden.
Tatcher was zo gewoon en natuurlijk
als steeds en Troy had zich nog al
verbeeld, dat hij zich naar de trein
haastte.
Ze zijn op de kamer van juf
frouw Good, zei hij, zo rustig mogelijk
Nog iets nieuws op de - andeling
gezien?
Och ja, wel een en ander. Het is
hier een aardig plaatsje.
Ja, dat gaat wel., maar mij toch
een beetje stil. Ik moet of de wijde,
grote vlakte hebben, of een drukke
stad. Zo half om half is niks voor mij.
We kunnen lunchen zodra we maar
willen. Ze dienen die hier nog a! vroeg
op, voor de mensen, die met de trehi
meewillen. Wat denkt u ervan, de
dames op te gaan halen cn ook te
gaan eten?
Troy stemde erin toe. Hij wilde in
alles toestemmen, want zijn geest was
toch aldoor met zijn nieuwe probleem
bezig. Had Tatcher reeds ontdekt, dat
hij het verkeerde boek meegenomen
had? Zou hij durven blijven, nu hij
zich zo duidelijk had blootgegeven.
Gaat u ze dan maar afhalen stelde
Unity voor. Dan ga ik alvast inpakken.
Dat moest u ook maar doen. Dan zijn
we allemaal klaar voor de reis. Ik ruik
de pijnbomen al en geloof, dat ik maar
gauw in mijn hol zal kruipen. Van
nacht heb ik gedroomd, dat ik mijn
beekje al hoorde murmelen om me
naar huis te lokken. Hij glimlachte
guitig, toen hij de deur achter zich
sloot.
Troy wachtte eventjes, begaf zich
daarna naar de deur van Zabelle,
klopte en kwam met het voorstel van
Tatcher voor de dag. Madrona kwam
dadelijk mee. Met gloeiende wan
gen en schitterende ogen stond ze met
haar rug naar de deur toe op hun ka
mer voor haar man.
En? vroeg ze ademloos van span
ning.
Tupelo vertelde haar alles. Ze sper
de haar ogen wijd open van verba
zing, maar genoot toch van de intrigue.
Wat kan dat nu toch betekenen,
Tupelo? riep ze opgewonden uit.
Troy keek hoofdschuddend uit het
raam. En terwül hij over de stille
straat keek, zag hij Gilmer C. Boston
uit de drogisterij komen, keurig als
altijd met zijn monsterkoffer bij zich.
Troy vroeg zich af, waar hij ergens
logeerde, want hij had niet in het gas
tenboek nagezien, of hij soms in het
Barnard House zijn intrek genomen
had. Hij was Boston feitelijk helemaal
vergeten.
Zou het mogelijk zijn, Madrona,
dat we toch op slot van zaken voor
die Boston moeten oppassen? vroeg hij
peinzend. Unity Tatcher heeft iets
over zich, dat me telkens als ik hem
verdenk, een schuldig gevoel bezorgt.
Waarom loopt die Boston ons zo na.'
Ik zag hem daareven de straat over
steken. Als we beneden zijn, zal ik
toch het gastenboek eens inzien. Laten
we maar gauw gaan. Tatcher kan er
niets mee te maken hebben gehad.
Verdraaid, ik mag die kerel toch zo
graag.
Toen Troy een kwartier later het
gastenboek inkeek, voelde hij een
schok van verbazing bij de ontdekking,
dat Boston op kamer 31, vlak tegen
over hen gelogeerd had. Boston kwam
juist zijn rekening voldoen, toen Tu
pelo met het gastenboek klaar was.
Zo, hoe maakt u het?, vroeg hij.
Troy de hand reikend. Ik wist niet,
dat u hier ook logeerde.
Toch is het zo, antwoordde Tu
pelo gejaagd. Hoe gaat het met de
zaken?
Vrij aardig, antwoordde hij, de
rekening, hem door de kellner over
handigd doorkijkend en een bankbil-
jet op tafel leggend. Vrij aardig, mijn
heer Troy. Ik denk met de middag
trein te gaan. Hoe lang blijft u nog
Ihier, mijnheer Troy? (Wordt vervolgd)
Dinsdag 6 Januari 1953.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 Nieuws;
7.10 Gramofoonmuziek; 7.50 Dagopening:
8.00 Nieuws: 8.15 Gramofoonmuziek; 8.45
Idem; 9.00 Morgenwijding; 9.15 Omroep
koor; 9.25 Voor de huisvrouw; 9.30 Wa
terstanden; 9.35 Gramofoonmuziek; 10.50
Voor de kleuters; 11.00 Voor de zieken;
11.30 Pianorecital; 12.00 Zang en orgel;
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen;
12.33 Voor ons platteland; 12.40 Amuse
mentsmuziek; 13.00 Nieuws; 13.15 Mede
delingen of gramofoonmuziek; 13.20
Amusementsmuziek; 13.50 Gramofoon
muziek; 14.00 „Zeg eens, Amerika
14.30 Gramofoonmuziek; 15.00 Gramo
foonmuziek; 15.15 Voor de vrouw; 15.45
Gramofoonmuziek; 16.30 Voor de jeugd;
17.30 Gramofoonmuziek; 17.45 Voor de
jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 Pianospel;
18.30 Surinaamse volksmuziek; 18.45 „Pa
ris vous parle"; 18.50 Koorconcert; 19.15
Reportage of gramofoonmuziek; 19.20
Verzoekprogramma; 20.00 Nieuws; 20.05
Gevarieerd programma; 21.15 Lichte mu
ziek; 21.35 „Ik weet, ik weet. wat U niet
weet"; 21.50 Dansmuziek: 22.30 Medede
lingen; 22.35 Lichte muziek; 22.45 Buiten
lands overzicht; 23.00 Nieuws; 23.15 „New
York calling"; 23.2024.00 Gramofoon
muziek.
HILVERSUM n, 298 m. - 7.00 Nieuws;
7.10 Ochtendgymnastiek; 7.30 Gewijde
muziek; Morgengebed en liturgische ka
lender; 8.00 Nieuws en weerberichten:
8.15 Gramofoonmuziek: 8.25 Hoogmis;
9.45 Gramofoonmuziek; 10.00 Voor de
kleuters: 10.15 Gramoroonmuziek; 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Omroeporkest en
solist; 12.00 Angelus; 12.03 Lunchconcert
(Om 12.3012.33 Land- en tuinbouwme
dedelingen); 12.55 Zonnewijzer; 13.00
Nieuw en Katholiek nieuws; 13.20 Actu
aliteiten; 13.25 Promenade-orkest en so
list; 14.00 Gevarieerd programma; 14.50
Gramofoonmuziek; 15.30 „Ben je zestig?"
16 00 Voor de zieken; 16.30 Ziekenlof;
17.00 Voor de jeugd; 17.15 Felicitaties
voor de jeugd; 17.45 Regeringsuitzending;
Nieuwjaarscauserie door Mr. N. Debrot;
18.00 Gramofoonmuziek; 18.30 Musette-
orkest en solisten; 18.52 Actualiteiten;
19.00 Nieuws; 19.10 Gramofoonmuziek;
19.15 „Uit het Boek der Boeken"; 19.?r>
Gramofoonmuziek; 20.25 De gewone in:
zegt er 't zijne van; 20.30 „Drie Kon in
gen uit Oriënten", Kerstspel; 21.15 K
merorkest en solist; 22.00 „Huwelijk in
opspraak", causerie; 22.15 „Henric vr
Veldeken", declamatorium; 22.45 Avon-
gebed en liturgische kalender; 23 .'"0
Nieuws; 23.15—24.00 Gramofoonmuziek.
BRUSSEL, Vlaams, 324 m. 12.00 Or
kestconcert; 12.30 Weerberichten; 12'.+
Gramofoonmuziek; 13.00 Nieuws; 13.15
Gevarieerde muziek; 14.00 Schoolradi';
15.30 Orgelspel; 16.00 Gramofoonmuziek.
16.30 Nieuws; 17.10 Gramofoonmuziek:
17.15 Voor de kleuters: 17.30 UNO-uit-
zending; 17.40 Pianorecital; 17.50 Boek
bespreking; 18.00 Pianorecital; 18.C0
Voor de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.40
Gramofoonmuziek; 19.50 Syndikale kro
niek; 20.00 Orkestconcert: 21 00 Gramo
foonmuziek; 21 15 Ethnische muziek;
22.15 Lichte muziek; 22.45 Gramofoon
muziek; 22.55—23.00 Nieuws.
BRUSSEL, Frans. 484 m. 12.05 Or
kestconcert; 13.00 Nieuws; 13.10, 14.00,
15 00 en 16.00 Gramofoonmuziek: 17.00
Nieuws; 37.15 Gramofoonmuz'ek; 17.30
Pianorecital; 17.50. 18.30 en 19.00 Gramo
foonmuziek; 19.35 Idem; 19.45 N euws;
20.00 „Le Cadi dupe", opera; 21.15 Gra
mofoonmuziek; 22.00 Nieuws; 22.10 Or
kestconcert; 22.50 Nieuws.
TNDERi
ges:
Rotterdi
nederlas
met 1-
van
flink ve
M.V.V.
V.V..
kostbaai
Brabant
Theole.
reis nas
en nu
derate p.
overige
doorgan;
De
Sparta
M.V.V.
V.V.V.
Willem
Emma
Fxeelsio;
B.V.V.
Longa
Sittardii
Brabant!
S.V.V.
Jui'ana
HBS.
Theole
Vlissini
p)ank
voet ba
singse der
hadden h<
vanaf Zat
was wel zv
De aange
Velde verl
gedachte,
en het ver
wer aanwe
vond men
nemen
Al direc
klasse bet
goed part
afwerken
bleef de
De zeei
een door
werd door
Aan de
Schaaf in
offensief
tijd zonde
muit van
afgekeurd,
li.ik het
schot. Eve
vallen en
van (2—0)
Vlissing*
zwak. Ley
nemen
hoek dee^
pakten cie
was de
van We
bracht,
die met
di
Nc
spreng vei
kwam er
Bode gaf
door Leyn;
doelman
Kcttrii
De
en 42
seriand ge
'li Zwitser
dee'nam
Hij
t urne
1 Tsjec
Hooi.
het
naar
keren.
Kottnau
•Ministerie
waar hii
langen va
ver'elde d
pe overwe!
tieke situs
Kottnauer
Hij w
VOO'' h
aan toe
Kottnau
seriand te
naar Span
volgens m
ger.
ten
er
