Volk en Koningin één
Niemand Had op zo'n zo(o)n gerekend
OP HARTELIJKE WIJZE
VIERDE HEEL NEDERLAND
KONINGINNE-DAG MEE
COMMUNISTEN EN SOCIALISTEN
Weer een auto door
trein gegrepen
Dodelijk schot van
een maréchaussée
Het wederopbouwplan van Middelburg
Openbare
zeden
EEN KLEURIGE FILM DRAAIDE VOOR HET PALEIS SOESTDIJK
zetten betogingen op touw
Symbool en waarborg
KEES DE RUYTER
Europees kampioen
biljarten
Meer bewolking
Een Mei in het buitenland
De ene „parade" nog
groter dan de andere
Zuid-Molukken richt zich tot
de U.N.O.
Prins Bernhard naar
Amerika vertrokken
ME1 de K.L.M.-Constellation „En
schede" is gisterenavond Prins
Bernhard naar Amerika vertrokken.
Eindelijk mag de raad het vaststellen
Onjuist bericht
GENERAAL HOWZE BRACHT VEEL ZUIDERLINGEN THUIS
Beiden waren stralend en hartelijk
Deze maand 14.500
man terug
AL3 MEN intussen wil Wfcten. tot
welke consequenties een der
gelijk „liberaal" standpunt leidt,
moet men eens kennis nemen van
een rechtszaak, welke zich dezer
dagen in Middelburg heeft afge
speeld. Het eerste bedrijf had zich
al voltrokken voor de kantonrech
ter te Terneuzen. Een winkelier
was daar veroordeeld tot 25 gul
den boete, omdat hij zinnenprik
kelende lectuur in voorraad had.
En wel exemplaren van een twee
tal tijdschriften, welker namen we
niet zullen noemen, maar die door
leder normaal-denkend mens als
verderfelijke prikkellectuur zullen
worden beschouwd. De veroorde
ling te Terneuzen geschiedde op
grond van een gelukkig daar be-'
staande gemeentelijke verorde
ning.
ZESDE JAARGANG No. 1679
Uitgave: N V. UitgeversMij. Neerlandla.
Verschijnt elke werkdag. Bureau; Breda,
Reigerstraat 16, Tél.: Redactie 8181, Admini
stratie 8778. Redactieraad: A. F. J. Aernoudts,
C. J. v. Hootegem, Mr. Dr. A. J. J. M. Mes, Mr.
H. B. L. de Rechter, - L. J. v. 't Westende.
hoofdredacteur: J. J. H. A. Bruna. Abonne
mentsprijs bij vooruitbet f 3.90 per kwartaal,
per post f 4.75, per week (uitsluitend bij niet-
postbestelling) f 0.30. Losse nummers 8 cent.
Postrek. no. 278841. Prijzen van buitenlandse
abonnementen worden op aanvraag verstrekt.
Voor God, Koningin en Vaderland
DINSDAG 2 MEI 1950
Advertentieprijs voor de gehele oplage: f 8.25
per m/m. (Ingezonden Mededelingen I 0.6O
per m/m)Vobr advertenties van plaatselijke
aard uit Zeeland, uitsluitend in de Zeeuwse
editie f 0.10 per m/m. (Ingezonden Mede
delingen f 0.2& per m/m). Staatwerk 3 cent
per m/m extra. Incasso wordt berekend. Voor
prijzen van de rubriek ,,'t Kleintje" wordt
verwezen naar de desbetreffende rubriek-
inzendingen op advertenties, welke de uit
gevers om redenen te hunner beoordeling niet
verlangen af te geven, worden vernietigd.
Bureau voor de Zéeuwse Eilanden: GOES, Westsingel 98, Telefoon 2236 Bureau voor Zeeuws
voor uoa, noiitnyin
-VUanderen: HULST. Dubbel. Poort 7. T.Moo. IQZ - (Blibamu.. OOSTBURO. Nieuwsir..! 22. T.l.l.o. TERNEUZEN.- Axelsestraat TeM=.~ «S
TN EEN "FLEURIG EN KLEURIG WOUD' van vlaggen heeft Ne-
1 derland gisteren de 41ste verjaardag van H. M. de Koningin
meegevierd. Dat is gebeurd op allerhande manieren. Hier heeft
men het gedaan met klokgebeier, veel oranje en muziek en daar
met grootscheepse parades mèt muziek. En het was allemaal even
prettig, omdat het Nederlandse volk het plezierig vindt te laten
blijken welk een warm plaatsje de Koningin toch wel heeft in de
harten van jong en oud.
Aan de verjaardagsviering heeft nog dit bizondere vastgeze
ten, dat deze viering is gevallen op de eerste dag van de maand
Mei, waarin machtige herinneringen ons allen bestormen. Wij
zullen immers weldra gedenken hoe 10 jaar geleden Nazi-Duits-
land ons land heeft besprongen.
rpERWIJL wij dit zitten te tikken op
onze schrijfmachine stromen flar
den van vrolijke muziek door de ra
men ons redactie-bureau binnen. Het
zijn de muziekkorpsen die door de
stad trekken ter verhoging van de al
gemene feestvreugde. Het kost ons
laten wij eerlijk zijn wel enige
moeite om achter onze schrijfmachine
te blijven zitten. Maar nademaal het
pad eens journalisten niet altijd over
rozen pleegt te gaan, luisteren wij
maar met een half oor naar de mu
ziek. Met het andere luisteren wij
naar de radio-rede van minister-pre
sident Drees. En dat is maar goed,
want de minister-president vertelt met
zijn zachte stem enige treffende din
gen.
Bij alle slagen die ons land als ge
volg van de oorlog hebben getroffen,
zo zegt hij, en bij de vele teleurstel
lingen, die ook daarna ons deel zijn
geweest, is het een voorrecht voor
Nederland, dat na de oorlog geen te
genstellingen over staatsvorm en vor
stenhuis ons land hebben verdeeld,
maar dat integendeel, zowel onze con
stitutionele instellingen als de per
soonlijkheid van Koningin Wilhelmi-
na en Koningin Juliana beiden, alge
meen zijn gevoeld als symbool en
waarborg en van de eenheid en van
de rechten en vrijheden van ons volk.
Als wij straks de bevrijding vieren
zegt hij verder en terugzien op
6e 5 jaar die verlopen zijn sinds de
heugelijke 5 Mei 1945, dan weten wij,
dat die jaren niet alles hebben ge
bracht wat in de vreugderoes der be
vrijding werd verwacht en gehoopt.
Toch zal, wie zich rekenschap geeft
van de toestand van ons land en van
de lotgevallen en omstandigheden el
ders, beseffen hoeveel er is waarvoor
wij reden hebben dankbaar te zijn.
DUIZENDEN BLOEMSTUKKEN.
■yOORDAT die rede van dr. Drees
was uitgesproken was er in ons
land al heel wat gebeurd.
Natuurlijk concentreerde zich
het feestvertoon rond het paleis
te Soestdijk, waar duizenden
mensen naar toegetrokken zijn,
om de Koningin hulde te bren
gen. Deze allen torsten bloemen
mee en Wel zo'n massa, dat er
na verloop van tijd geen stukje
steen meer te bekennen viel van
het Paleisbordes, waarop de
bloemen werden neergelegd.
De Koningin, haar gemaal en kin
aeren sloegen dit tafereel gade en de
oudste prinsesjes kwamen bij wijze
van spreken vingers tekort om el
kaar de mooiste bloemen aan te wij-
n.
Het huldebetoon aan de Koningin
heeft uit verschillende gedeelten be
staan, alles bijeen leek het wel een
interessante en kleurige film.
Het eerst is een vliegtuig in actie
gekomen, dat in navolging van de ge
allieerde vliegtuigen die kort voor het
einde van de oorlog voedselpakketten
en sigaretten lieten neerdalen, pakjes
sigaretten in het gazon van het paleis
Soestdijk lieten neerfladderen. Het
waren pakjes O.Z.O.-sigaretten (U
kent toch nog wel dat O.Z.O.?), de
zelfde die men met enige toeslag in
de winkels kan kopen en waarvan de
toeslag bestemd is voor de Stichting
1940-1945.
IN STOFWOLKEN.
En nauwelijks waren de motorrijders
in een stofwolk verdwenen en had
het vliegtuig zijn plicht gedaan of
voor de paleispoorten doken in de
door dé motorrijders geproduceerde
stofwolken 40 hardlopers op. Het wa
ren Leidse studenten die des nachts
om 2 uur in Leiden waren gestart
waarbij de knal van een ontkurkte
fles champagne voor startschot fun
geerde. Ook de studenten brachten 'n
oorkonde mee. „U zult wel moe zijn"
vroeg de Koningin aan de laatste lo
per. Deze kon niet anders dan be
vestigend knikken, even later stapte
hij uitgeput in een auto. De Prins had
als beloning voor de sportieve presta
tie der studenten de bemoedigende
mededeling, dat de Koninklijke Fami
lie in Juni het concours-hippique van
de studenten-lustrumfeesten komt bij
wonen.
DUIVEN EN MUZIEK.
"EIGENLIJK was de sigaretten-drop-
ping niet de eerste grote gebeur-
nis in Soestdijk. Want precies twee
minuten voordat het viegtuig boven
het paleis verscheen, koersten motor
rijders uit Zaancjam het park in met
een oorkonde waarop de gelukwen
sen van Zaandam voor de Koningin
en haar gezin waren gecalligrafeerd.
NA EEN langdurig ziekbed is in
OP 41-jarige leeftijd overle
den, de heer F. J. M. Oremus, di-
van het Utrechts Katholiek
dagblad. De overledene was be
stuurslid van de vereniging van uit-
Sr^Va? dagbladen „De Nederland-
scae Dagbladpers".
HUIZE MARIENDAAL te Grave
na»» «Arende Nederlandse liturgist
of j ,0ar Hui S.J. overleden. Lan-
l«MiJ had h'i tenn 1918—1937) de
r'„'OS van de Maria-congregatie voor
Mannen te Maastricht. Van zijn
lT™. verschenen verscheidene wer-
n»„ m 1 bijzonder op ascetisch en
liturgisch gebied.
Wi GELDERMALSEN is een ver-
oa„'-iiPaat?ie i" de avond in de Linge
gevallen. Het ameisje kon door een
sempper gered worden, maar de jon-
gen verdronk jammerlijk.
POSITIES TROEPENSCHEPEN
d.^'Pr0ra 15-6 verwacht in Amster-
RottprHalsea^.28"5 van Djakarta naar
Djakarta h?ral Horsey 9-5 van
SS3. "aaJ Rotterdam, Skaugum
29-4 tn c Pantellaria, Cameronia
vel» llez> Johan van Oldenbarne-
Nrilv iSa6 6 30"4 Kaap Guardafui,
derkruis 30-4 ttluez^ H°lland' Zui"
Weersverwachting,
Dinsdagavond:
Half
geldig tot
'of zwaar bewolkt met
voornamelijk in het Westen van
het land plaatselijk enige regen
7Wmkke matige wi"d tS
Zuid en West. In het Oosten van
net land ongeveer dezelfde tem
peratuur als gisteren in het Wes
ten iets koeler.
Heden: Zon onder 20.85 uur en
maan op 21.11 uur. Woensdag: Zon
op 5.08 uur en maan onder 5 15
uur.
PN OMDAT de studenten zo hun
best hadden gedaan mochten zij
nog even wachten om 3000 duiven te
zien opwieken uit een respectabele
hoeveelheid manden die listig rond
het paleis waren opgesteld. Een fan
tastisch aardig gezicht was het de
symbooltjes van de vrede boven en
om het paleis te zien dwarrelen. De
Prinsesjes hadden werkelijk geen
ogen genoeg. Maar toen de Apeldoorn-
se harmonie zich met muzikaal ge
weld voor de paleispoorten vertoon
de, was het met duifkes gauw gedaan.
Zij wiekten 't zondoorzinderde lucht
ruim in en schoten weg van paleis
en harmonie. Niet omdat de harmonie
slecht speelde, maar omdat de har
monie gevolgd werd door een hele
stoet kleine jongetje en kleine meisjes
De harmonie vervulde dus de his
torische rol van de rattenvanger van
Hameln. En de stromen met vlaggen
bewapende kinderen deden warempel
niets beduusd. Daarom trokken de
duifjes hun plan.
De vlaggetjes die de kinderen bij
zich hadden, waren natuurlijk voor 'n
bepaald doel. Dat bleek toen zij over
de gazons gingen zwerven en hun
vlaggetjes zodanig in het kortgeknip
te gras staken, dat een enorme J. en
B. gevormd werden, die het gehele
aanzicht van het paleispark beheers
ten. Een buitengewoon aardige ge
dachte. En toen de kinderen zich weer
achter de harmcr ie hadden geschaard
kwamen de groten aan de beurt. De
zeer vele groten die de zeer vele
bloemstukken, waarover wij in het
begin hebben gesproken, op- de bor
destrappen kwamen neerleggen.
En tussen al die bloemen en
in al die zon stond de Koningin
met de Prins en de Prinsesjes,
Beminnelijk en iedereen toe
knikkend. Een Koningin die van
bloemen en dus mensen houdt!
Zij kreeg gisteren duizenden tele
grammen uit alle delen van de we
reld onze jarige Koningin. Er waren
er zeer vele uit Nederland bij en ook
uit Indonesië. Onder de laatste was
er een van Sukarno, die narqens de
ingezetenen van de R.I.S. de Konin
gin eerbiedige gelukwensen deed toe
komen.
/GISTERENAVOND rinkelde in café
„Kees de Ruyter" te Waalwijk de
telefoon: „Wenen voor U", zei een
lieve stem, alsof het de gewoonste
zaak van de wereld was. Maar uit de
verte klonk een vertrouwde stem de
moeder van Kees de Ruyter in het
oor: „Onze Kees is biljartkampioen,
heeft van Hasselt verslagen". Nog en
kele vlugge woorden en toen was We
nen weer weg. Het is een dure lief
hebberij, moet ge weten, maar Waal
wijk wist genoeg.
In een ommezien verspreidde de
overwinning van Kees de Ruyter op
van Hasselt zich onder de feestvieren
de menigte, die de straten bevolkte.
Het nieuws ging als een lopend vuur
tje door de café's en er werd menig
extra borreltje op gedronken.
Kees de Ruyter heeft in Wenen zijn
titel tegen de Belg van Hasselt be
haal door een zege van 500 tegen 18
caramboles in 3 beurten.
TN EEN TELEGRAM aan de secreta
ris-generaal der Verenigde Naties
heeft de „Republiek Zuid-Molukken"
benadrukt, dat geen verder vertrou
wen kan worden gesteld in enige
overeenkomst met de R.I.S.
Slechts de status van onafhankelijk
heid der republiek der Zuid-Moluk
ken kan ons vrijwaren van verdere
agressie en overheersing door de R.
I.S. wordt verder gezegd.
'n Ernstig beeroep wordt gedaan op
de U.N.O. tot steun aan de vrijheids
strijd van de republiek Zuid-Moluk
ken.
De Koningin was naar Schiphol ge
komen om afscheid te nemen evenals
de Amerikaanse ambassadeur Selden
Chapin, de leider van de E.C.A.-dele-
gatie in Nederland Clarence Hunter,
de minister van Economische Zaken
prof. J. R. M. van den Brink en de
directeur van de K.L.M. de heer von
Ballusek.
TUTERKWAARDIGE samenloop van
omstandigheden: 1 Mei is de dag
waarop Nederland hulde aan zijn Ko-
ninginn heeft gebracht, maar het is
ook de dag, waarop in het buitenland
commnnisten en socialisten grote be
togingen op touw hebben gezet. Er is
daarbij veel gesproken. Het had ech
ter allemaal niet veel om het lijf. En
gelukkig zijn er geen al te ernstige
incidenten gebeurd.
Met enige benauwing heeft men 1
Mei in Berlijn afgewacht. Het is daar
wel niet allemaal heel kalm gegaan,
doch tot ongerust-makende gebeurte
nissen is het niet gekomen.
Veiligheidshalve waren de geallieer
de troepen „binnenskamers" gehou
den, maar ze stonden tot de tanden
gewapend klaar om elk ogenblik in
te grijpen.
Het trefpunt van de ontladingen is
de Potsdammer Platz geweest. Hier
hebben enige honderden uit West-
Berlijn de Oost-Duitse Volkspolitie
met stenen bekogeld. De Oost-Duitse
politie trok zich volgens opdracht
daarna terug. Het duurde bijna een
half uur eer de West-Berlijnse politie
kwam opdagen om het plein schoon
te vegen. Een menigte toeschouwers
bleef de jeugd aanvuren om de aan
plakbiljetten der communisten van de
muren te scheuren. Een anti-commu
nistische demonstratie op de Potsdam
mer Platz werd door circa 600.000
mensen bijgewoond.
In Oost-Berlijn heeft „De Vrije
Duitse Jeugd" een optocht van.... 7
uur gehouden. Grote borden werden
meegedragen, waarop leuzen over:
„Eeuwige vriendschap met de socia
listische Sovjet-Unie" schering en in
slag waren.
„DE GROOTSTE TER WERELD".
TN MOSKOU is „de grootste parade
ter wereld" gehouden, die door
Stalin himself werd bijgewoond. Het
feest duurde 7.5 uur. Boven het Rcrde
Plein vloog een reusachtig aantal
vliegtuigen, waaronder de nieuwste
modellen. De vliegtuigen stonden on
der commando van Wassili Stalin.
Ook in Hongarije is een grote com
munistische parade gehouden „de
Twee doden in Gelderland
/AP DE onbewaakte overweg in Leu-
venheim (Gelderland) is een melk
venter met zijn auto, waarin zich ook
een 17-jarige jongen uit den Haag
bevond, door de trein van Zwolle naar
Roosendaal gegrepen. De auto werd
400 meter meegesleurd en moest met
grote moeite onder het voorstel van
de locomotief vandaan gehaald wor
den. Een dokter kon bij beide slacht
offers slechts de dood constateren. Op
het moment, dat het ongeluk gebeur
de, stond er een werktrein voor, die
juist het vertreksignaal gaf. De in
zittenden van de melkauto hebben
zich vermoedelijk op deze trein ge
concentreerd, zodat zij de andere trein
te laat hebben bemerkt.
grootste totnutoe in dat land". Buda
pest stond er 7 uur lang voor in de
rij. In de stoet werden ook bepaalde
„voorstellingen" meegevoerd. Zo werd
„het imperialisme" uitgebeeld als een
tot zekere ondergang gedoemd in
zee drijvend vlot. In doodskisten wer
den de poppen meegedragen die Tru
man en Bevin moesten voorstellen.
Tito deed het wat minder. In Bel
grado bewonderde hij 5 uur lang een
parade. Op de tanks (36 ton!) stond
geschilderd: „Wij zullen onze onaf
hankelijkheid verdedigen".
SPAAK OP EEN AUTO.
WAT BELGIE aangaat, daar hebben
de socialisten de 1 Mei-viering
gecombineerd met de campagne tegen
de terugkeer van Koning Leopold.
De communisten zongen hetzelfde
liedje. Spaak hield in een voorstad
van Brussel een grote rede, waarin hij
wees op de grote betekenis van de
verkiezingen van 4 Juni a.s.
Hij stondop de kap van een
auto, De betoging was in de war ge
lopen, omdat de Katholieke burge
meester der voorstad de betoging had
verboden, als zijnde een demonstratie
tegen Koning Leopold. De socialis
ten moesten toen verhuizen. Bij de
grens van de voorstad waren prikkel
draadversperringen aangebracht,
waarbij 300 gewapende gendarmes de
wacht hielden.
TAE STRALENDE ZON heeft in
niet geringe mate de feest
vreugde op Soestdijk verhoogd.
Links op de foto: het Konink
lijk Gezin, dat het défilé der
schooljeugd gade slaat. Rechts: de
kleine Prinses Marijke voelde e
niet voor zo'n lange tijd stil te
staan. Prinses Beatrix had dan ook
de grootste moeite het kleine
zusje op het bordes te houden tot
pleizier van Prinses Irene.
Het begon met ruzie in een
danszaal
T»IJ EEN handgemeen in een dans-
lokaliteit in Tudderen (in de
„zelfkant" bij Sittard) raakten de
gemoederen zodanig verhit, dat de
maréchaussée om versterking moest
vragen om de heetgebakerden wat tot
kalmte te brengen. Toen werd ech
ter de vechtpartij op straat voortgezet.
Toen het tenslotte enige lieden te
bont werd en deze op de vlucht sloe
gen, schoot de maréchaussée op de
weglopers, na tot tweemaal toe halt
gesommeerd te hebben.
Ongelukkigerwijze werd hierbij een
24-jarige ongehuwde jongeman ge
troffen. Hij werd zwaar gewond naar
het ziekenhuis te Sittard overgebracht
waar hij bij aankomst aan de verwon
dingen bleek te zijn overleden.
/GELIJK BEKEND moet iedere ge-
meente ten behoeve van de weder,
opbouw der verwoeste gebieden een
wederopbouwplan vaststellen.
Hoewel Middelburg reeds na de
ramp van 1940 terstond een dergelijk
plan ontwierp, waren toch later in
grijpende veranderingen noodzakelijk,
waaraan veel werk verbonden was.
Aanvankelijk had de Stichting Her
bouw Walcheren zich hiermede be
last, doch het door haar gereed ge
maakte plan kon. door verschillende
oorzaken en gewijzigde inzichten niet
worden overgenomen, als gevolg waar
van, mede door liquidatie van deze
Stichting, de Dienst van Gemeente
werken een geheel nieuw plan moest
tekenen en toelichten. De enorme
werkzaamheden, hieraan verbonden,
waren oorzaak, dat dit plan eerst
gereed kwam in het voorjaar van
1949.
Alvorens dit plan officieel ter goed
keuring in te zenden aan het minis
terie van Wederopbouw, werd alhier
een uitvoerige bespreking gehouden
tussen B. en W„ de verschillende ge
meentelijke deskundigen en vertegen
woordigers van de ministeries van
Wederopbouw en Volkshuisvesting,
van Financiën en van de prov. dienst
van de Wederopbouw en Volkshuis
vesting.
Bij deze uitvoerige bespreking,
waarbij rekening gehouden werd met
het feit, dat Middelburg in feite reeds
een herbouwplan bezat sedert 1940,
werd overeenstemming bereikt over
het ter tafel gebrachte plan, waaraan
enkele kleine toevoegingen zouden
worden gemaakt voor verwoeste delen
buiten de kom en waarin enkele
kleine wijzigingen zouden worden aan
gebracht met in de practijk opgedane
ervaringen.
Na het gereedkomen van deze aan
vullingen en wyzigingen zouden zij
ter goedkeuring worden ingezonden,
met toevoeging van het gehele plan,
teneinde op die wijze goedkeuring te
kunnen verkrijgen.
De toezending had reeds in Febr.
j.l. plaats, doch de afdoening stag
neerde door allerlei ambtelijke omslag
in Den Haag.
Zo werd geëiëst, dat het plan éérst
vier weken ter inzage moest liggen
voor de raad er zijn zegen op kon
geven.
Die termijn was 26 April afgelopen
en niemand heeft natuurlijk bezwaar
gemaakt.
Nu pas mochten B. en W. het de
raad voorleggen, die er Maandag a.s.
over te beslissen krijgt.
TTET PAROOL filosofeert over de
benoeming van een nieuwe Hoge
Vertegenwoordiger in Djakarta, daar
Dr. Hirschfeld zijn ambt slechts tij
delijk op zich nam en zijn aftreden
dus eerlang verwacht kan worden.
Het Amsterdamse blad beweert daar
bij, dat van de zijde van de K.V.P. de
candidatuur is gesteld van Prof. Dr.
J. de Quay. Commissaris van de Ko
ningin in Noordbrabant.
Toen wij prof. de Quay deze mede
deling voorlegden toonde hij zich ten
hoogste verbaasd. Nog nooit had
iemand hem over deze mogelijkheid
gepolst.
In Haagse politieke kringen verze
kerde men ons, dat misschien de een
of de ander de naam van Prof. de
Quay in verband met de functie wel
eens heeft genoemd, maar dat er geen
sprakeis van een voorstel of candida
tuur.
(Van onze redacteur).
JJET IS ALSOF DOOR DE STILTE aan boord de herinnering waait. De
herinnering van de jongens aan het thuis van twee-en-een-half
jaar geleden. De herinnering aan Indonesië, dat machtige, mooie land,
waar zij het geweer grendelden en de trekbom trotseerden. De reling
van het troepentransportschip „General Howze" is voor de soldaten
de scheiding van het thuis en van de tropen. Nog enkele uren en zij
zijn terug. Terug bij vader en moeder, verloofde, broers en zusters. Te
rug in de oude omgeving, waar de herinnering opnieuw werkelijkheid
wordt. Omdat de werkelijkheid zo dicht bij is, omdat de Hollandse
hemel zo onwezenlijk blauw kleurt, omdat zij ook hier kunnen genieten
van de zon, daarom zijn de soldaten aan boord stil. Wachten zij op de
komst van de autoriteiten, die nog het een en ander moeten vertellen.
de woorden van de lt. ter zee le klas
se C. W. Th. Baron van Boetzelaar,
die de mannen welkom heette na
mens Hare Majesteit Koningin Ju
liana.
In precies dezelfde houding ble
ven de knapen staan, toen de mi
nister van Oorlog en Marine, mr.
W. F. Schokking het podium betrad,
Maar op het moment, dat hij ver
telde, dat in April 14.500 soldaten uit
Indonesië gerepatrieerd waren, brak
een tumult los. De soldaten, ja zelfs
de deftige kapiteins en majoors,
konden hun blijde gevoelens niet on
derdrukken.
Zo duidelijk kwam daardoor weer
A UTORITEITEN zijn bij elke ont-
scheping tegenwoordig. Zondag
waren zij bij de General Ballou. Maan
dag stonden zij „aan de voet" van de
General Howze, die 1538 mannen en
vrouwen naar Nederland terugbracht.
Zij kwamen de stilte in de vroege mor
gen, tegemoet. Zij lachten eens vrien
delijk naar boven, naar de jongens
koppen. Naar de stoere Friezen, de
Gelderlanders, de gulle Brabantse en
Zeeuwse verschijningen.
Roerloos luisterden de jongens naar
naar boven de verbondenheid van de
mannen var overzee. Hun kameraad
schap, hun medeleven met de kerels,
die zich nog koesteren moeten in de
tropenzon.
Maar zij waren hier in Nederland.
Dat drong tot de mannen door toen
luitenant-kolonel P. H. Lach de Bère,
namens Prins Bernhard, gesproken
had. Na dat moment kwamen de eer
ste soldaten van boord af. Zij verlie
ten de trappen, die de Stoomvaart-
Maatschappij Nederland gezet had en
zij stonden.... op vaderlandse bo
dem....
LUIT. VAN ANDEL UIT ANDEL.
JJE GRAPPEN en grollen rolden nu
over de Amsterdamse Javakade,
die voor Koninginnedag en voor
de thuiskomenden feestelijk versierd
was.
„Wie is nou in 's hemelsnaam Luit.
van Andel uit Andel?", vroegen zich
de administrateurs af, die er niet zo
snel erg in hadden, dat Luit. van An
del ook uit Andel kwam. Maar toen
hij was gevonden kon hij instappen
en even later reed zijn bus weg.
De Zeeuwen waren aan dit bedrijf
vooraf gegaan. Bockx en Boone uit
Wolphaartsdijk stonden maar wat net
jes bij elkaar. Twee vrienden, die toe
zagen dat zij samen thuis zouden ko
men. Dat zal wel gelukt zijn.
H. Verbrugge uit Zaamslag had niet
veel te vertellen. Hij wist dat Zee
land nog een heel eind verderop lag
en hij begreep, dat de Hollandse auto's
nu niet bepaald over de weg „scheu
ren".
Ook M. Burger uit Terneuzen deed
het zo maar plan-plan. Hij was het
tegenbeeld van (warempel een derde)
knaap uit Wolphaartsdijk, die luistert
naar de naam De Visser. Deze jonge
man had zijn tropentijd mieters ge
vonden, maar hij was stiekum blij,
dat hij naar Zuid-Beveland kon af
reizen.
Generaal-Majoor Engles, oud-com
mandant van de 7 December Divisie
klopte de jongens op de schouders.
Hij vroeg hoe het gegaan was. En één
kerel (nou ja op zo'n dag kun je te
gen generaals wat zeggen) stelde de
generaal ook een vraag: „Hoe het hem
vergaan was?"
Het beste was voor beiden in de
lach te schieten. Daa deden zij dan
ook maar. De soldaat en de generaal.
Zij kunnen alle twee vertellen wat
daar in Indonesië te koop geweest is.
Zij berijpen dat dit Nederland niet
aan het verstand kan worden ge
bracht.
5-3 EN 5-7.
V7TJF-DRIE en 5-7 R.I. vervolgden de
debarkatie. Twee bataljons, die
van wanten weten. Het eerste zat
steeds aan de Moesi bij Palembang.
Het andere zwierf van West naar Oost
en van Oost- naar West-Java.
5-3 heeft negen gesneuvelden op
het ereveld achtergelaten. Met de
Bredase Majoor Hazelz rusten zij
in de bodem van Indonesië. 5-7
heeft dertien jongens moeten af
staan. Ook zij zjjn achtergebleven.
Hun kruisen staan dicht aaneen. Hun
namen zijn op de verlieslijsten ver
sohenen..Hun offer is gebracht. Voor
Nederland en Indonesië.
Dat weten hun makkers, die één
voor één de General Howze hebben
verlaten. Dat weten ook hun vaders
en moeders, die deze dag vergeefs uit
keken. Maar niet vergeefs was het of
fer wat hun zonen hebben gebracht.
Dat weten de terugkomenden ook. Zij
alleen kunnen vertellen het hoe en
waarom.
Zij kunnen het zeggen, omdat zij
zelf de strijd hebben meegemaakt. 5-3
en 5-7, het zijn bataljons, die beschie
tingen hebbn doorstaan, die trekbom-
men hebben getrotseerd. Zij konden
het, niet omdat zij wilden, maar om
dat zij wisten, dat Nederland dit van
hen vroeg, en Indonesië dit van hen
eiste.
„GULLE HAP".
|^A DE ZEEUWEN, die de kade af-
reden, doken de Brabanders op.
Aan de ingang van de loods, klonk
een roep om Zundert. Daar waren dan
ook zeven mannen uit deze plaats.
Maar zij zullen wellicht niet gedacht
hebben, dat Ruep.ien hen de spits af
beet. Acht „Rokfenders" glunderden.
Lachte er niet een tegen een al te
vriendelijke koffieschenkende juffer?
Of waren deze lieden te fel op het
bakske dampende koffie, dat het ver
won van die lekkere goudreinet.
„Het is een gulle hap", meende C.
de Kloe uit de Sint Crispijnstraat in
Waalwijk. Hij flapte er dat op z'n In
disch uit en het maakte indruk, want
hij kreeg „twee bakken koffie".
vervolg op pagina 2,
„JNDIEN Katholieken niet alleen
bezorgd zijn om het melktand
je van het kind en om zijn beker
tje melk, maar indien zij in hun
opvoeding de grootst mogelijke
zorg aanwenden voor de waarlijk
geestelijke vorming van het kind,
indien zij de jongen en het meis
je gereed maken voor de morele
strijd, die hen wacht, en hun toe
rusten met alle middelen, welke
geëigend zijn om die strijd te
winnen, mogen zij daarbij zich
dan niet de steun ook van de bur
gerlijke overheid verzekeren, tot
wering althans in het openbaar
leven van die excessen, welke de
grootste afbreuk doen aan wat
thuis door woord en voorbeeld
met zoveel zorg is aangekweekt?
Of vindt gij het zo gewoon, Indien
Uw dochter van 17 er op uit trekt
met een vrindje en zij voor een
paar kwartjes nachtlogies krijgen
in een of andere gelegenheid? Mag
er geen verordening komen, welke
In het belang der hygiëne, veilig
heid en goede zeden logeergele
genheden onder controle stelt?
Wat hebben wij die moeder moe
ten antwoorden, die de praeserva-
tieven uit de handtasjes van haar
dc iter van 16 en 18 jaar opdiep
te. Moesten wij zeggen, dat die
halzen het zelf maar moesten we
ten, dat wij 'mensen geen oordeel
kunnen hebben over goed en
kwaad en dat alleen preutse Ka
tholieken ook het staats- en ge-
meentegezag te hulp roepen, om
de propaganda en de verkoop dier
middelen te bemoeilijken?"
Dit schrijft Mr. Dr. C. Ch. A.
van Haren in het Katholiek
Staatkundig Maandschrift naar
aanleiding van de critiek, welke
loskwam op het Rapport ener
Commissie van het Centrum voor
Staatkundige Vorming. Die Com
missie had tot taak gekregen te
onderzoeken, welke de taak is van
de Overheid ten opzichte van het
beschermen en handhaven der
openbare zeden. Dat rapport be
greep ook wel, dat de wetten de
zeden niet maken.
Maar het stelde alleen, dat
de Staat de publieke uitin
gen en gedragingen van onzede
lijke aard heeft te weren, dat hij
terwille van het algemeen welzijn
en om zijn eigen bestaan niet te
laten ondergraven verder moet
gaan dan nu geschiedt op dit'ter
rein.
Vele critici van „neutrale", li
berale en socialistische signatuur
hebben ach-en-wee geroepen over
die preutse katholieken, hebben
ook het Roomse spook weer laten
verschijnen, maar de kern en de
essentie van het rapport lieten ze
onbesproken. Ze dwaalden er maar
wat omheen.
Maar nu kwam dan de zaak in
hoger beroep te Middelburg. Daar
kwam de „redactioneel directeur"
van deze blaadjes getuigen, dat
men ze uitgeeft „binnen de per
ken van de wet" en dat men in
Amsterdam nog nimmer last met
de politie heeft gehad. Deze me
neer zëi ook tot de rechter: „U
hebt daar nu nummer twee voor
u, maar vergeleken bij nummer 22
is het maar een kleuterblaadja"
Anders gezegd: meneer de rech
ter, wij durven nog veel meer op
dit gebied en dat is totnutoe on
gestraft gegaan.
Het mooist maakte het echter
wel de advocaat van de winkelier.
Hij zette deze stelling op: „De
enige bedoeling van de uitgevers
is pikante lectuur in alle be
schaafde landen openlijk te koop
in de handel te brengen, omdat
daar een zekere behoefte aan be
staat. Het is zeker niet hun be
doeling zinnenprikkelend te wer
ken"
Ja ja, die beschaving! Het is
juist een felle aanklacht tegen
haar, dat dergelijke dingen gebeu
ren. dat de Overheid vaak zo laks
blijft tegen openbare aanslagen op
de goede zeden, tegen volks- en
jeugdverglftiging op grote schaal.
Het is een schande voor die be
schaving! Maar deze rechtsgeleer
de redeneert: Anderen doen ook
niets, dus dat ls de juiste houding.
En hij maakt een onderscheid
tussen „pikant" en „zinnenprikke
lend" dat er natuurlijk niet ls.
Hij gaat nog verder: Als men
maar aan de behoefte van een ze
ker deel des volks voldoet, dan is
het daarmee zedelijk gerecht
vaardigd. Een redenering, die tot
de verderfelijkste consequenties
kan voeren. Dit is .kapitalisme in
zijn slechtste vorm: Geld stinkt
niet.
(slot op pagina 2, kolom 1)