rs
en
'n Verloving per inbraak
Sinterklaas
Minister k.o.
„Moeilijk maarafwisselend werk
D
Hij komt! Hij komt!
12
J
DERDE BLAD
ZATERDACa 26 NOVEMBER 1949
SINTERKLAAS-VERTELLING
Kinderlijk rijm van
groot man
Hij komt, die goeie Sint
Paard van Sinterklaas stort hart uit
3 MILLIOEN
NEDERLANDERS
Een gezellige surprise uit Indonesië
Motie Van Vertrouwen - Zwarte Piet Door Het
Bamboe - Strijdtcarrossen Der Facteurs
Bent U geboren
tussen
23 Nov. cn 21 Dec.?
Jongen krijgt f 37.720
voor twee vingers
i
van gereedschap-
npwerk strskt tot
ingen te bevatten.
orzeep -
werkend
Pagano,.
voetbal,
magisch
igen
door
HENRI t' SAS.
'rri WAS op 'n liefdadigheidsconcert
gebeurd, waar juffrouw Boude-
wijns z'n nieuwe overbuurtje gezon
gen had. In z'n kwaliteit van „Re
dacteur van de Provinciale" was-ie
aan haar voorgesteld, en. toen had-ie
opeens gedacht: ik heb 't te pakken,
ik heb 't gloeiend te pakken en ik
raak het niet meer kwijt. Hij had
nooit geweten, dat die droge wijn
koper aan de overkant er zo'n char
mante dochter op na hield. Hij had
haar gecomplimenteerd over haar soe
pel geluid - soepel - soepel hoe
kwam-ie toch aan die idiote expres
en de ouwe heer had-ie ook gecom
plimenteerd met het bezit van zo'n
dochter.
Ze wisten nu pas goed, dat ze bu
ren waren, en Guusje Demmers, van
de „Provinciale", de vrijgezel, die,
tot op heden, nauwelijks de burger
lijke beleefdheid tegenover het
schone geslacht in acht had genomen,
zat nu, zo gauw z'n eten door z'n keel
was, achter 't gordijn te hunkeren
naar 'n schim van Lientje Boude-
wijns aan de overkant.
Kon-ie er maar es aan huis komen,
dan zou-ic 't zaakje wel beklonken
krijgen. Niet om d'r geldal
was ze 'n bezembindster, dan zou-ie
haar nóg genomen hebben, want, nu
al, wat-ie van haar te weten was ge
komen. meende hij 't echt. Daarom
verzocht-ie beleefd 'n avondje belet.
De brief werd door z'n kostjuffrouw
in de bus gestopt, 't antwoord bleef,
dagen lang, in 't grote patriciërshuis
schuin aan de overkant, De dagen
werden wekentoen opeens kwam
het antwoord, tijdens de pauze in 'n
vergadering van de Natuur-histori-
sche Vereniging, waar Guusje verslag
moest maken. Opeens voelde hij zich
op z'n schouder getikt. Boudewijns
stond achter hem: „Gaat u even met
mij mee., daarginds zittenzo..
hier bij het biljartik heb geen
tijd en geen zin om minnebriefjes te
beantwoorden, maar, het zal u wel
hetzelfde zijn. of u schriftelijk of
mondeling 'n blauwtje loopt!"
,,'n Blauwtje?.. Dus..?" Hij had
die grijzende wijnkoper wel over het
biljart willen gooien., „dus u wei
gert?"
„Absoluut, bij mij komt geen enkele
vrijer over de vloer!"
..Maar, als ik u zeg, dat ik eer
lijke
„Ook geen eerlijke vrijer."
„Ik heb opgemerkt, dat uw dochter
me wel genegen is, tenminste...."
„Maar. ik ben u niet genegen!"
„Valt er dan op m'n gedrag iets aan
te merken?"
„U is zo'n inktbacil!"
,,'n Inkt., bacil?.. Menéér! En. ik
zeg u dan. dat ik van uw dochter
houd en dat ik bij u over de vloer
zal komen!"
Boudewijns grijnsde weer: „Als u
dat gedaan krijgt, als u de kans
ziet bij mij over de vloer te komen,
dan zou ik haast zeggen dat er fut
in li zit."
„Dan zal ik u dat bewijzen", nij
digde Demmers, stapte de koffieka
mer uit naar de vestiaire, greep z'n
hoecTën z'n jas.,,'n inktbacil, waar
geen fut in zit".... de spotwoorden
bleven hem door het hoofd gonzen.
En Guusje liep te denken, te denken,
hoe-ie 't zou aanleggen, tegen het
verbod van die brute kerel in. bij
hem aan huis te komen. Hij had nu
eenmaal a gezegd, hij zou 't nu een
maal bewijzendaar zat niets an
ders op.... al moest-ie er inbreken..
Wacht es even: volgende, week was 't
Sinterklaas-pakjesavond. Alle men
sen hadden 't dan binnenshuis echt
gezellig: alleen hij zou natuurlijk
weer in z'n eentje, op z'n ongezellige
kamer, 't kopje chocla met 't spe-
klaas-mannetje van z'n kostjuffrouw
als extra-tractatie krijgen.
't Was of z'n kostjuffrouw z'n ge
dachten geraden had, want daags
voor pakjes-avond zei ze, onder het
tafeldekken:
„U blijft morgenavond zeker weer
thuis, hè? Kom dan bij ons 'n kopje
chocla meedrinken, dan lachen we
nog es. We sturen Jans 'n Sinterklaas-
vrijer thuis!"
Guusje had het ineens gevonden.
Dat was 'n pracht-gelegenheid om
morgenavond bij Boudewijns binnen
gesmokkeld te worden, 'n Brutaal
mens heeft de halve wereldals
hij alvast maar 'n huiskamer had.
Daarom zou-ie zich brutaalweg in 'n
mand laten pakken en naar binnen
laten sjouwen.'... nee, nee, niet in 'n
mand: als-ie geen lucht genoeg kreeg
was 't z'n dood. Hjj zou 'n masker
voor dopn. 'n boerenkiel aantrekken
en zo zich boven op 'n wasmand laten
vastbinden. Was-ic maar eenmaal in
de huiskamer, dan konden ze hem.
voor zijn part dadelijk weer buiten
smijten, maar, dan had-ie toch bewe
zen, dat er fut in hem zat.
Met de zoon van z'n kostjuffrouw
ging-ie er diezelfde avond nog op uit.
't Moest lijken, of daar 'n ongeluk
kige vogelverschrikker op die was
mand gebonden zat met 'n karton
tussen z'n stomphanden: „Voor me
juffrouw Lientje.... Van Sint Nico
laas."
De volgende middag ging-ie niet
naar kantoor. Z'n juffrouw en d'r
dochter hielpen giechelend aan de
toebereidselen, en de zoon met z'n
vriend zouen tegen negen uur de
Sinterklaas-pop naar de overkant
dragen. Dat was toch nog eens durf
voor 'n geheel-onthouer, die daarom,
volgens 'n wijnkoper, geen fut had!
Ze hielpen meneer Demmers des
avonds in de. met hooi opgevulde
kiclmouwen. knoopten z'n rode das
„Maar, ik ben hier toch over de
vloer.... is dat waar of niet?"
„Schrijf op: aangelokt door de
buitengewone kwaliteit der wijnenen
likeuren van de Firma Boudewijns
alhier heeft een inbreker, nog wel 'n
geheel-onthouder, getracht, gisteren
nacht zijn slag te slaan...."
..Jamaar, jamaar", stribbelde Guusje
tegen.
„Schrijf op: de dief werd echter op
heterdaad betrapt...."
Toen kwam Lientje. viel haar va
der om z'n hals:
„Hè, nee. Pa. nee, daar heeft-ie veel
te goed karakter voor!"
„Schrijf op. Dat bericht moet in
de krant.... En, zet er dan. voor
mijn part, jullie verlovingsadverten
tie maar onder."
TJET IS geen geringe geschiedkun
dige mededeling, die men over
iemand doet, warneer men zegt. dat
hij tot een legende is geworden. Met
deze opmerkelijke slotzin eindigt An
ton van Duinkerken een zeer lezens
waardige bijdrage in „Met de Heiligen
het jaar rond" (Uitg. Paul Brand)
over de H. Nicolaas.
Deze slotzin is niet alleen voor de
om als een ondeugend aapje in de
gordijnen 'te gaan hangen, „omdat
gordijnen in onze samenleving nu
eenmaal de lastige eigenschap hebben,
dat ze heel moeten blijven", zo klonk
het vermaah.
We genoten mee van de „profes
sorale" uiteenzetting aan zoonlief die
gymnasiast, wat de consequenties wa
ren van het lidmaatschap van een
hoofdstedelijke voetbalclub, vermits
op de lidmaatschapskaart stonid ver
meld: „Het lid is te allen tijde ver
plicht deze kaart op zich te dragen",
hetgeen bij diepgaande beschouwing
aanleiding kan worden tot merkwaar
dige verwikkelingen. En tenslotte
hebben we van harte meegenoten van
enkele simpele Sinterklaasrijmen, die
de prof-redenaar-criticus-dichter deed
wijken, maar dan ook grandioos en
volkomen, achter een ondoorzichtige
sluier van die vreugde, welke „de
eenvoudigen van harte" ten deel valt
Om u onze meelevende verheugenis
duidelijk te maken, drukken we hier
onder dit „kinderlijke rijm van een
groot man" volledig af:
Als je dit pakje opendoet,
Moeder, wees voorzichtig!
Wat erin zit is wel goed,
Maar voor schokken schichtig.
Zorg, dat het niet vallen kan,
Houdt het steeds standvastig
Als de liefde van Uw man.
Ook al is hij lastig.
SINT NICOLAAS
Sint Nicolaas, afgebeeld op een
schilderij van Giovanni Battis-
to Bentenutti, genaamd L' Or-
tolano (Vaticaan)
om, bonden z'n masker voor .de muts
goed diep over z'n haren en 't adres
bordje vastgenaaid boven de wollen
handschoenen. Toen werden twee hou
ten latten rechtop onder z'n armen
gezet en stevig aan 't deksel vastge
bonden. Ziezo: daar zat-ie. Voorzich
tig werd Guusje de gang door gedra
gen, de stoep op en, op 'n drafje naar
de overkant. En, na gebeld te hebben
bij de familie Boudewijns, schoven
de jonge mannen, de zware mand met
de pop de gang in, waar de dienst
bode lachend, achteruit tuimelde .De
kamerdeur ging open, en Guusje
hoorde de zware stem van Boude
wijns: „Wat is 't? 'n Mand voor de
juffrouw? Prachtig! Roep Kees even,
die is nog in de bijkeuken., en zet
maar zolang in 't pakhuis!"
Kees werd gehaald en toen werd de
levende surprise weer opgetild naar
het einde van de gang gedragen, de
keifken door. de binnenplaats over
naar het stikdonkere pakhuis achter
in de tuin. Do deur werd gegrendeld
en.... daar stond-ie-nou, als 'n zen
ding van Van Gend en Loos, in 'n
vunzig, smerig hok. Wat nou? Rond
om was het stil en kil als in 'n lijken
huisje. Hij voelde z'n hart tot'in z'n
polsen bonzenhooipijltjes piekten
in z'n nekvel, 't zweet, achter z'n mas
ker, begon op z'n neusvleugels te
kriebelen. Wat 'n toestand! Hoe lang
zou-ie hier moeten blijven zitten? Wat
was dat voor 'n geritsel? Ratten? Ja,
natuurlijk: in 'n pakhuis zitten altijd
ratten't Sloeg half tiengeen
ander geluidalles rondom pik
zwart als in 'n loden doodkist.... wat
was-ie begonnen..'., tien uur, geen
stap, geen stem, geen zucht, werd er
gehoord. Ja. toch: stil, z'n adem in-
houende piano klonk in de verte
er begon iemand te zingendat
was Lientje. Er werd geapplaudis
seerdezelskop, dat-ie daar zat..;
wie haalt er ook zo'n gekkestreek j
uitde redacteur van de Provin
ciale op klompen en met 'n masker
voor, vastgebonden op 'n mand in 'n
stikdonker pakhuis. Hij probeerde de
ogen te sluiten, zichzelf hier weg te
denken naar de gezellige sfeer daar,
rondom Lientje't lukt niet. 't
Werd zo ongezellig en koud, en toch
liep 't zweet achter langs z'n oren.,
half elfgelukkig, dat-ie de kerk
klok nog horen konIn Godsnaam:
wachten maar, net zo lang tot-ie uit
gepakt zou worden. Maar, als ze hem
eens vergaten? Stel je voor: 'n hele
Sinterklaas-nacht in zo'n rattenhol
't was om stapelgek te wordennog
n kwartieren hij hing buiten
kennis tussen z'n twee houten latten.
Zou-ie es roepen? Maar dan was 't
hele spel verraden. En. dat onbarm
hartig jeuken'n riksdaalden had-
ie gegeven, als-ie heel even had kun
nen krabben. Er zat niet anders op.
hij moest roepen: „Hei daaris
't Geluid smoorde in de zwarte stil
te. Toen klonk er plots 'n stem in de
tuin, dat was zeker de knecht. De
weranda-deuren gingen open, stappen
knersten op het grint. De grendels
werden terug getrokken, 't licht van
'n electrische lantaarn viel binnen,
en, voor de knipperende ogen van
Guusje stond 'n politie-agent tussen
Boudewijns en Kees, de knecht:
„Zie je wel, ik dacht het wel", zei
de wijnkoper, ,,'t is 'n inbreker. Maak
hem maar los." Guusje werd los ge
sneden en tussen de twee mannen in.
naar de weranda gebracht, stotterend
„ik benik ben
„Ja ,ja, we weten wel, wie jij bent.
Trek dat masker maa reens af."
De buitendeuren gingen open. en
daar stond de verkleumde Sinter
klaaspop voor de fuivende gasten..
Meneer Demmers!
Boudewijns proestte het uit: „Hebt
u zich goed geamuseerd daarachter?
Maar. u komt er zó niet van af. U
hebt hier willen inbreken, en dat
moet morgen in de krant. U kunt da
delijk het verslag opmaken. Mijnheer
de agent kan nu wel gahn. Ga zitten,
meneer Demmers. hier is papier en
potlood, ik zal dicteren."
figuur Sinterklaas, zoals we die in
ons land- kennen, opmerkelijk doch
evenzeer voor die schrijver. Van
Duinkerken is, zijn formaat van „zeer
gröot man" ten spijt, blijkens zijn lé
ven en zijn werken in vele verheu
gende opzichten een kind gebleven
Het is een gangbare theorie, dat men
om waarlijk ooit een groot man te
kunnen worden .kind moet blijven"
Aangenomen, dat dit juist is. dan
is het zeker niet gewaagd te zeggen
dat van Duinkerken een levend be
wijs daarvoor is;
Hij is in zij.ni redevoeringen en ge
schriften opvallend dikwijls opgetogen
van bewondering die aan vervoering
grenst. Niet minder vaak ontmoetten
we hem in een aanval van rechtvaar
dige toorn en schier ongebreidelde
verontwaardiging. Maar zonder uit
zondering is de aanwezige geestelijke
of materiële Schoonheid aanleiding
tot het eerste, terwijl een laffe aan
val op die Schoonheid het tweedie tot
gevolg heeft. In deze spontaniteit i;
Anton van Duinkerken volledig een
kind, onder voorwaarde dan, dat men
daar onmiddellijk aan toevoegt: hij
weet dieze gave meesterlijk te benut
ten.
Niet om dit te bewijzen echter
zijn we ditmaal aan de schrijftafel
gaan zitten. Integendeel, het is o.rze
bedoeling de „legendarische" profes
sor -van Duinkerken voor onze lezers
te laten leven als doodgewoon huis
vader. We hadden het voorrecht hem
mee te maken in zijn gezin-, we hoor
den hem aan zijni jongste zoon, Ber-
nard. uitleggen, dat het niet aangaat
jyjAAB dat hij per ultra-modem
motorvoertuig zou komen
hadden de Amsterdammertjes
niet verwacht.
Hieronder een krabbel van de
menigte op de stoep, in afwach
ting van het groots gebeuren.
(Exclusief vraaggesprek)
door
HAN G. HOEKSTRA.
UET ZAL kort na twaalf zijn ge-
weest toen de heer Constant B.
Kwakkernaat in de Kalverstraat te
Amsterdam een paard inhaalde, dat
daar liep te winkelen. Bij zijn vriend
de auteur had Kwakkernaat.
onder een glas wijn, de aspecten van
het existentialisme besproken. Hij
had volstrekt de bedoeling niet gehad
het paard aan te spreken. Hij was
een bescheiden man, die zich nooit
opdrong. Het paard, dat een cassette
tafelzilver stond te bekijken, wendde
echter juist toen hij passeerde, het
hoofd om en zei goedenavond.
Kwakkernaat vond het niet meer
dan gepast die groet te beantwoor
den.
Zoals dat gaat, waren ze onge
merkt in gesprek geraakt. Het paard
bleek het paard van Sinterklaas te
zijn. Terwijl ze samen opliepen dacht
Kwakkernaat ineens aan zijn relatie
niet een der meer bekende tijd
schriften. Hij vroeg het ros of het
er bezwaar tegen had geïnterview'd
te worden.
'Geen enkel, antwoordde het paard,
ik sta U dit vraaggesprek met ge
noegen toe. Er zijn namelijk een
paar zaken waar ik mijn hart gaarne
eens over lucht. Maar één ding
Vóór U het publiceert wil ik de druk
proef zien. Ze leggen je tegenwoor
dig allerlei woorden in de mond die
je nooit gezegd hebt.
Kwakkernaat beloofde 't en begon
teen met te vragen hoe de dienst
beviel.
Uitnemend, zei het paard dat Aga
memnon, heette en er op stond zo
genoemd te worden. „Mijn werk is
lastig maar bijzonder dankbaar. Ik
heb een buitengewoon goeden mees
ter. Vriendelijk, goedhartig. Niets is
hem te veel. Het lopen gaat hem hoe
langer hoe moeilijker vallen, maar
ik kan hem er nog maar niet toe
krijgen, de huiskamers binnen te rij
den. Hij wil eraf, de oude baas en
dat geeft soms geharrewar met zijn
baard die nogal eens in de stijgbeu
gels blijft hangen. Hij is intussen nog
zo ijdel als een jonge knul. Iedere
morgen een uur lang die baard uit
kamen en elk jaar een nieuw model
mijter, hoor!"
Dat rijden over de daken is ze
ker niet ieders werk?, informeerde
Kwakkernaat.
Zegt U gerust uit mijn naam,
dat er geen riskanter werk voor
een paard bestaat dan het zogenaam
de daklopen", verzekerde het paard,
„Neem maar het eenvoudigste: Tel-
gaan op de dakgootWat daar al
niet bij kijken komt voor je het goed
onder de knie hebt. Dan die 'ontel
bare variaties in dakbouw, het pan
nedak, het stroodak, het glazendak
die elk hun eigen stijl van beklim
men vergen om maar niet te spre
ken van de Antenne-Ontwijkings-
Manoeuvres, het schoorsteenlopen en
de geruisloze afdaling".
Wordt er door de hedendaagse
jeugd nog wel aan U gedacht. Ik
meen. als ze hèt schoentje of klomp
je bij de kachel plaatsen?"
Helaas was daar reeds voor de
oorlog teruggang in te bespeuren
Het stro was vaak beschimmeld en
de jongelui hadden menigmaal de
aardigheid benen knopen inplaats van
suikerklontjes in het schoeisel te
stoppen".
Ontzettend, merkte Kwakker
naat geschokt op.
Niet erg praatte het paard.
Wij vinden het teleurstellend, maar
wij slaan ons er door. Er staat zo
veel tegenover.
Paard van Sinterklaas zijn bete
kent een afwisselend leven. Je kómt
nog eens ergens. Je ziet wat van de
wereld. De baas is een beetje excen
triek. Hij heeft er nou maar plezier
in kinderen onder hun kin te aaien
Ik vind het best. Een mens zijn lust
is een mens zijn leven. „Het ergste"
zei het paard, „is het inkopen doen.
Praten met directeuren van waren
huizen, praten over korting bij con
tante betaling, praten over stevig
pakpapier enfin, zet U dat maar
niet in de krant. Heeft niemand iets
mee te maken".
„Iets over Uzelf, Uw familie",
„Juist", zei Agamemnon prijzend
„daar wachtte ik eigenlijk al op". Ik
ben geparenteerd aan de schimmei
van Napoleon Bonaparte, die U na-
„om maar niet te spreken van
het Schoorsteenlopen".
„Wel", zei hij, „schrijft U dan maar
op. Ik lees graag een goed boek. Kent
U ..De klop op de deur"? De manier
waarop dat probleem wordt aange
pakt, vind ik maar knap. Verder vis
ik graag, op de brasem. En dan iede
re dag een zitbad, en af en toe naar
een voetbalwedstrijd. Maar je moet
oppassen. Ze maken er zó een grapje
van. Wat mensen in 's hemelsnaam
aan die paardenmoppen vinden. Ik kan
er maar nooit om lachen. Zo, nu weet
U zeker wel genoeg".
Met een knikje verwijderde Aga
memnon zich in de richting van de
,De klop op de deur, vind
ik maar knap"
tuurlijk kent van het plaatje, mijn
moeder won. tweemaal de derby en
mijn oom van vaders zijde werkt op
het ogenblik bij het circus Strass
burger. Onder mevrouw Regina Het
is overigens bijna niet leuk meer om
paard te zijn. Al die nieuwigheden
zijn een aanfluiting voor de soort
Paarden praten tegenwoordig
maar met iederen kinkel dien ze te
genkomen, ze voetballen en ze halen
allerlei grappen uit in bars".
„Het is waar", stemde Kwakker
naat toe, „ik heb me daar ook me
nigmaal aan geërgerd. Mag ik U
tenslotte nog vragen wat Uw lief
hebberijen zijn?"
Ze waren juist ter hoogte van
Vroom en Dreesmann gekomen én
Agamennon bleef even staan om eer.
wiebelende spijker uit zijn hoef vas
ter aan te trappen.
Vijzelstraat. Kwakkernaat kwam in
hoog opgewonden toestand thuis
Waar heb jij uitgehangen?, vroeg zijn
vrouw. Ik, hijgde Kwakkernaat, heb
het paard van Sinterklaas gesproken,
het liep te winkelen in de Kalver
straat en het heet Agamemnon. Moet
je horen. Zijn vrouw schudde het
hoofd. Het is wat moois, zei ze, een
man van vijftig.
Heus, probeerde Kwakkernaat nog
flauwtjes.
Kom, zei ze. Mórgen. Ga nou eerst
slapen. t j*
(Advertenties.)
gorgelen regelmatig rfiet Superol
„HIERMEE BEPAAL IK", zo schreef de overste in een bataljonsorder:
„dat elke compagniecommandant één vertegenwoordiger beneden
de rang van sergeant zal zenden naar de vergadering van het St. Nico-
laas-C'omité, dat bijeen zal komen op Donderdag 24 November op post
34. De afgevaardigden melden zich om 2 uur precies bij de postcomman-
dant of diens plaatsvervanger". Met deze order is de pret (en de span
ning) begonnen. Vanzelfsprekend zochten de commandanten een knaap
uit, de geschikste, geestige en spraakzaamste man. Want St. Nicolaas
ir d» rimboe, dat ïr een gevaarlijke onderneming worden.
Enfin, het comité is onder voorzitterschap van een jonge luitenant
bij elkaar gekomen. Het waren bekende Nederlandse knapen t.w. Jan
sen, Gerritse, De Vos, De Hoed en Klaassen.
Deze heren (alias soldaten) hebben na hun bijeenkomst een communi
qué gepubliceerd dat samengesteld kon worden na langdurige beraad
slagingen, die ais vo" luiden.
De Voorzitter: 5 December is het
Sinterklaas in Nederland. Wij zitten
in Indonesië en wij weten niet. of de
Sint de buitenposten zal bezoeken
Het gaat er om te overleggen of het
niet gefikst kan worden dat de Hei
lige Man ons met een bezoek komt
vereren.
Gerritse: Per brief is de Heilige
waarschijnlijk niet te bereiken. Dat
moet. zoals ik (vroeger) in Neder
land hoorde absoluut een fictie zijn.
Jansen: Het lijkt mij pertinent uit
gesloten dat de Sint bij onze jongens
komt. Op de eerste plaats zal de I.V.
G. (d.i. de veiligheidsdienst) de Man
niet toelaten. Immers Hij zal wor
den aangezien voor een subversief
element. Bovendien lijkt mij de si
tuatie zo dat de Heer uit Spanje er
v/einig voor zal voelen in deze om
standigheden een bezoek te bren
gen aan wat zich zelf noemt „een
ruig volkie!"
Klaassen: Ik meen dat er hoogstens
een bups Zwarte Pieten op ons wordt
losgelaten, die niet zo akelijk te keer
zullen gaan.
De Vos: Ik twijfel de laatste tijd
aan Sinterklaas. Ik denk er vaak
over na .Hij komt uit Spanje, het is
best, maar
De Voorzitter: Je bent brutaal De
Vos. Jij hebt niet te denken. Het
feit dat ik levende Sinterklazen ge
constateerd heb is voldoende om te
bewijzen dat ze er zijn.
Klaassen: (invallend) We begin
nen een tikkeltje „slap" te praten
Wij moeten bij mogelijkheden blijven.
De zaken concreet stellen. Abstracte
Sinterklazen bestaan er niet. We stel
len de vraag, komt Sinterklaas hier,
ja of neen? Is hij bereid? Zo niet,
hoe kunnen we hem overhalen toch
te komen?
Gerritse: Klaassen, je bent een man
van principes. Ik heb in Sinterklazen
geen fiducie. Ik heb er soms twee op
één Zondag zien wandelen....
Klaassen: Ook al zo'n „losse" zwet
ser. Ik beweer het volgende cn geef
vier beredeneerde punten aan, "die
uitwijzen dat Sinterklaas ervan weer
houden wordt om posten te bezoeken.
Luister:
1. Sinterklaas rijdt op 'n paard, een
grote knol, hetzij een schimmel of
een zware donkere. Maar rijden doet
ie. Hier zijn geen knollen en geen
schimmels. Wat stelt Sinterklaas
voor zonder paard? Niets!
2. Vervolgens. Veronderstel dat
Sinterklaas een paard meebrengt en
dat het beest de warmte kan ver
dragen. De Sint moet met het dier
over de daken snorren. Dat kan in
Nederland. Zware balken en solide
dakpannen kunnen tegen een stoot
je. Maar hier. Sinterklaas, en Zwarte
Piet zouden zelfmoord plegen als zij
over het bamboe zouden toeren. De
Heilige Man zou de inlandse rust
ernstig verstoren, want vast en zeker
gaat hij hier en daar door het dak
heen. hetgeen de bewoners minder
aangenaam moet zijn.
3. Maar neem aan dat zelfs het
bamboe ir, staat is, om Sinterklaas,
inclusief Zwarte Piet. in de lucht
te houden. Zijn tocht is dan nog te
vergeefs. Want de producten uit
Spanje moeten door een schoorsteen
naar beneden worden geworpen. Kijk
eens rond vrienden, waar zijn hier
de schoorstenen?
4. Bovendien, het paard moet te
bikken hebben. Dat beest kan niet
een.paar dagen zonder schaften. De
schimmel of weet-ik-wat moet sui
kerbieten en rooie peekes hebben.
Hier zijn geen suikerbieten, géén
peckes.
Uit deze punten trek ik slechts
één conclusie! Ze hebben ons in Ne
derland (vroeger) bij de neus geno
men. Sinterklaas bestaat niet of dat
dakrijden, peekeseten en schoorsteen
werpen is verzonnen.
De Vos: Neem me niet kwalijk
nuchtere Klaassen dat ik een enkele
zin uitspreek. De Sint is een Heilig
Man. Hij kan alles en naar onze wens
zal hij best komen. Met of zonder
Zwarte Pieten.
Gerritse: Dat is tenminste con
structieve taal. Ik wens een motie
van vertrouwen in te dienen. Sinter
klaas is hier vandaag beledigd.
De Voorzitter: Gaan meer mensen
op deze motie in?
De Vos: Als ik even mag dénken
misschien wel
Dc Voorzitter: Stel de motie op!
Gerritse ging aan een schaag zitten
en stelde de volgende regels samen
die later door de vergadering wer
den goedgekeurd, (ook door Klaas
sen).
MOTIE VOOR DE SINT
,.T>e jongens van de buitenposten
in Indonesië geloven en ver
trouwen dat Gij, Sinterklaas, ten
onrechte in Nederland aangezien
voor een paardrijder en daker.oros-
ser, door ons niet beschouwd als een
subversief element: een Heilig Man
zijt, die ons niet zal vergeten. Het
welk doende enz.
De vergadering tekende het docu
ment en kwam toen tot de ontdek
king, _dat het aan de Sint zelf niet
gestuurd kon worden (zie boven)
Daarom hebben de buitenposten
maar afgewacht of de goeie man zou
komen. Het werden spannende, ang
stige dagen. Geen klompen, geen
peekes. maar wel pisang lag er voor
de tempatjes. En om hot een beetje
echt te doen lijken, tekende die eer
ste klasser Gerritse de Sinterklaas.
Voor Alle Eeuwen. Hij hing de te
kening aan de klamboe van zijn
de tempatje en hij zag tot zijn grote
verbazing dat het sieraad de vol
gende morgen verdwenen was.
(Boze tongen in het kampement
zeggen dat de baboe dit gefikst heeft)
Vanavond dan zal het gebeuren. Een
knoerige fles Bols staat onder de
veldbedden om de Zwarte Pieten als
ze arriveren te misleiden. Op de een
of andere linke manier is men voorts
te weten gekomen dat Sinterklaas
gemakshalve alle paketten bij de
facteur bezorgd. Hij zal ze rondbren
gen, Daarop heeft de eerste-klasser
Gerritse een gedicht gemaakt. vrij
naar Vondel (men zegt overgeschre
ven uit Wapenbroeders)
Het gansche Campement in haer
Eamboe Voeghen
Wanneer daer de Facteurs op
trotsche G.M.C.'r
Hun Strijdtcarosse. starthen voor
de Sintenrcesch
En onder helsch Ccbac! de Ar
chipel doorplorghen
Sy breghen de paecksttcn cn
Het Sinterklaasfeest woi-dt ge
vierd. Oók op de buitenposten!
Dan bent U openhartig, frank en vrij,
cn kunt U een voortreffelijk gastheer
zijn die zijn vrienden graag tactvol op
de goede dingen des levens wijst.
I Zulk een man schenkt bij voorkeur
een fijne zachte Gcncver. Hij schenkt
I OUDE VLEK uit Delf»
Bent U toevallig m de volgende periode
22 Dec 20 Jan) jarig Schrijf
dan om een gratis OUDE VLEK-
analyse aan Vlek Co. Delft.
Parlementslid bokser in
woordentwist
JJOEWEL de gewezen bokser Bruce
Pie tot lid van het parlement van
Queensland (Australië) is gekozen,
heeft hij geenszins de genoegens van
de edele „boksccnste" verzaakt, aldus
schrijft het Hbid. v. Antw.
Zo heeft hij dc Minister van Land
bouw Harold Collins tijdens een
woordentwist in de wandelgangen van
het parlement gewoon knock out ge
slagen.
De politie kwam te laat om de 2
tegenstanders te scheiden. Na het in
cident heeft Collins zijn plaats in de
egeringsbank niet hernomen.
J7EN 16-jarige knaap David Hod
ge raakte met zijn vingers tus
sen een machine in dc fabriek waar
hij werkte. Twee vingers moesten
worden geamputeerd cn de jongen
eiste daarvoor scbadevergoed'ng De
rechter besliste: 37.720. aan hém te
betalen door de werkgever!
