Onopgesmukt relaas omtrent
leven in 't Sovjet-Paradijs
stomme
Getuide
[LING
LUES
PIJL
NOOD
Last van slaap achter 't stuur?
Moord in Parijs
RADIOJ
Een voorstel van
„Ine limes
Wal een Wonderlijke Wereld
8
»PE
erstreet
BERLIJN
CIERS
RA MADRE
TWEEDE BLAD
4
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1949
EEN RUSSISCH MEISJE GEEFT
„U krijgt uw dingen na de demonstratie terug
Scheve toren van Pisa
nog schever
Ervaringen van een militaire chauffeur
NEEM DAN EEN THEE-DOUCHE!
TL T*
Voor het verlanglijstje
Bekende Engelsman
slachtoffer van
rovers
Salarissen
politie-ambtenaren
Met rieken, betonpalen
en harken tegen onge
wenste bruiloftsgasten
„Stapt u maar in
Wereldreis eindig-de
in Cannes
Amnestie in Ierland
N GENOEGEN"
BER, opvoering van
ATSGEBOUW.
dagavond 7 uur
EKEN Zondag 20
509—O
Aanvang 8 u.
is van het sei-
lap van de Ver-
ir en schrijfster
rteerd zijn ge-
tz:
meider
ial dat men dit
ilechts mensen-
u het leven in
imp Auschwitz-
dan daden
atste Etappe is
n, die de waar
den is in wer-
gestorven zijn
>ns zal worden
jeurtenissen op
llioenen Neder-
2 en 4.30 uur.
boven 18 jaar
ïmerfield in:
in gezapige rust
en dood.
boven 18 jaar
>30 en 9 uur en
5 uur
Andrea Leeds,
George Gershwin
in Hollywood,
nemende shows.
Toegang 14 J,
Dankdag) 8 uur,
in prachtige tech-
en Mischa Auer
id Sofia met haar
openbaard in een
Inning zul volgen.
18 laar) 484-0
dag 20 November
m 7,30 uur
oman herleeft in
et Louis Hayward
rte pijlen doorbo-
ridders, die met
n beslechten.
Toegang 14 jaar
21 Nov. om 8 uur
JUNE HAVOC in
jze de lotgevallen
;1, die een millioen
jegang elke leeftijd
r. Aanvang 8 uur
Arthur en John
het hedendaagse
zij de weg naar
rootste succes van
Engel".
.30 uur. Toegang
Nov., 8 uur, bren-
spanning. Een
ed en opoffering
apperen tegen een
ig boven 18 jaar.
ovember, aanvang
Bruce Bennett in:
aarin goud wordt
n.
denEén zelfs
den dezelfde ziek
en in zijn grootste
die het hart van
Hollywood leerde
2,30 uur. Toegang
it programma van-
aan. 467-0
VAN DER STEEN
g altijd zijn slaapje
loen Helaas echter is
m de schildwacht tij-
vlucht in de lucht ge-
laatste plaatje.
C^OVJET-RUSLAND, dat zijn leven zo geheimzinnig afsluit voor de rest
van de wereld, prikkelt daardoor bizonder de aandacht. Alles wat
we van oog- en oorgetuigen uit deze gigantische wereld horen, beluiste
ren we daarom met gespitste aandacht. We horen stemmen van uitbun
dige lof, we horen de zwaarste gruwelverhalen. Geestdriftige gelovi
gen in de nieuwe heilsleer en verbitterde mishandelden, die wisten te
ontkomen, zetten de registers voor hun lof- en vloekzangen breed open.
U7e zijn die schril tegen elkaar in
klinkende stemmen hevig gaan
wantrouwen, een wantrouwen, dat
ten aanzien van de ontgoochelden wel
licht in menig geval misplaatst is.
Want hebben we de gruwelverhalen
over het Nazi-regime in de jaren vóór
de oorlog ook niet gewantrouwd en
bleek de gruwelijke werkelijkheid
daarboven niet uit te stijgen? Dit
wantrouwen is echter een feit en het
wordt helaas ook wel eens gevoed, als
blijkt, dat de fantasie de werkelijk
heid bijkleurde. Van te meer belang
is het. dat er nu in Nederlandse ver
taling een werk verscheen van de
Russische Tanya Swetlowa, die trouw
de met de Engelsman Mattheuws en
nu in de vrije wereld mag zeggen en
schrijven wat ze wil. Het boek is
geenszins bedoeld ais aanklacht. Het
vertelt argeloos van jeugd, opvoeding,
onderwijs, huisvesting en arbeid ener
intelligente vrouw, kleindochter van
een Pope en aristocrate van moeders
kant, die echter van den beginne af
aan als het ware opgezogen wordt
door de nieuwe Russische samenleving
Haar allerjongste jaren worden in een
klein Kozakkendorp doorschokt door
de burgeroorlog maar ze speelt met
haar pop, ze is kind met de kinderen
Zoals ze het onderwijssysteem be
schrijft, de manier, waarop men een
huwelijk aangaat en verbreekt, de
misdaden tegen het ongeboren leven,
de schier ongelofelijke huisvestings
toestanden, de schrille tegenstellingen
tusEen luxe en armoede, de zuiverin
gen, haar contacten met N.V.D.K
wordt men getroffen door de argeloos
heid van toon. Het leven is nu een-
.maal zo, schijnt de Russische jeugd
die nooit andere toestanden kende, te
denken. Deze argeloosheid geeft aan
dit boek een klank van oprechtheid
welke veel dieper treft dan de beschrij-
ving van martelkampen in de Siberi
sche woestenij.
Ter typering van het boek willen we
hier enkele fragmenten weergeven:
EEN MEIDAG
TAe commissie, die in. 1907 werd in
gesteld en belast werd met de
xorg voor de scheve toren van Pisa.
is weer bijeengeweest. De leden van
de commissie hebben vastgesteld
dat sedert de laatste vergadering van
1937 de toren, wederom 7 millime
ter is verzakt. Thans beraamt de
commissie middelen om dit uiterst
langzame maar aanhoudende over
hellen tegen te gaan, daar zij be
vreesd Is, dat wanneer geen maat
regelen worden genomen, dit grote
architectonische meesterwerk op ze
kere dag zal instorten.
r\e eerste Mei. Ik liep opgewekt naar
de tramhalte om naar de Volkhon-
ka te gaan; vandaar liep n de trams
slechts tot negen uur 's morgens van
wege de feesf"" Alle huizen waren
versierd met rode vlaggen en lange
banen van rode stof met opschriften
..Lang leve de eerste Mei," „Lang
leve onze geliefde leider en leraar,
kameraad Stalin," „Onder de banier
van Lenin en Stalin voorwaarts naar
nieuwe overwinningen!" De beeltenis
sen der leden van het Politbureau wa
ren niet zo talrijk als het jaar tevo
ren; zij waren beperkt tot de vaders
der October Revolutie; Lenin, Stalin,
Kalinin, Voroshilov, Budenny. Er was
een nieuweling in de bekende menigte
der vaders, glad geschoren, ascetisch
gezicht, met diep liggende ogen en
totale afwezigheid van de traditionele,
dikke snor. „Kameraad Yezhov," las
ik. „Het nieuwe hoofd der N.K.W.D."
herinnerde ik mij snel. Slingers van
kleurrijke electrische lampen waren
van huis tot huis gespannen; zij zou
den des avonds worden aangestoken
en alles zou in een veelkleurig licht
schitterenOp de Voikhonka Iwa-
men mijn collega's langzaam te sa
men. Het was nog geen negen uur.
Het gebouw der Academie was voor
twee dagen gesloten. Toen zij mij zag,
zei kameraad Rubinstein mij naar de
kleedkamer te gaan. Een beetje ver
rast ging ik er heen. In het halfduis
ter zag ik de vrouw van de portier
op haar 's Zondags best gekleed. Mijn
zinnen ontwaakten toen ik de scha
duw van een onbekende man achter
haar brede schouders opmerkte. „Geef
mij uw tas," zei de vrouw, die snel
haar handen over mijn lichaam liet
gaan en in de zakken van mijn grijs
flanellen costuum voelde. Ik begreep
waarom het te doen was. Gewillig
reikte ik mijn tas, tegelijk met een
klein pakje sandwiches aan de vrouw
over. Ik wist wat het was op parade
te gaan.
„U krijgt uw dingen na de demon
stratie terug," zei de vrouw mij een
klein garderobebriefje gevend. De
man keek stilzwijgend toe. Ik ging
naar buiten in de zonneschijn van de
dag. Mijn gezicht verried mijn ont
roering niet: het droeg een vrolijk,
zorgeloos voorkomen, volkomen pas
send bij de viering van de grote ar
beidersfeestdag. De gezichten mijner
collega's za-en er even opgewekt uit
als het mijne.
Ik begreep nu waarom Nick, die nu
opnamen aan het maken was der pa
raderende menigte, de vorige avond
reeds naar de plaats van zijn werk
was gegaan. Hij had een grote op
dracht gekregen om het Rode Plein
vanuit een venster van een der gebou
wen, die op de muur van het Krem
lin uitzagen, te filmen. Zijn camera
was onderzocht en verzegeld gewor
den, Hij bracht de nacht door opge
sloten in een kamer in het gezelschaa
van een N.K.W.D.-man, die des mor
gens de zegels op Nick's camera moest
verbreken en hem bij zijn werk moest
gadeslaan. Nick's zakken moesten op
dit ogenblik even leeg zijn als de
mijne.
Wij werden in colonnes van zes op
een rij gezet. De laatste instructies die
gegeven werden, behelsden het ver
bod vreemden in onze rijen toe te
laten en van plaats te v ei-wisselen in
de formatieWij waren gereed om
te demonstreren .Om half tien zette
de colonne zich in beweging. Wij be
gaven ons op weg naar de ruime wij
de kring van de Boulevard B. Andere
colonnes met banieren, slagzinnen en
orkesten wendden zich langzaam daar
heen vanuit de nabij gelegen straten.
Wij voegden ons bij de brede stroom
van mensen.
De hele weg geleek een veelkleurige
rivier, die dan eens langzaam en
kalm voortrolde, dan weer snel weg
schoot en op sommige plaaitsen geheel
stilstond. De rivier werd bestuurd
door haar eigen wet. Daar ik een dui
zendste deeltje was van haar, gehoor
zaamde ik haar. Ik liep langzaam of
hard, of bleef uren op dezelfde plaats
staan. Wanneer de weg voor ons ge
blokkeerd was, vormden alle ordelijke
colonnes kringen; iemand begon een
lied te zingen, dat onmiddellijk door
Advertentie.
iedereen werd meegezongen. De colon
nes, vergezeid van een orkest, begon
nen een dans, maar zodra de rivier
zich weer begon voort te bewegen,
nam iedereen weer zijn plaats in de
rij in en marcheerde verder
SABOTAGE IN HET APAR-
TEMENT
A natoly was bezig dat officiële, au
toritaire air op te houden, dat hij
geschikt meende voor een Partijman,
wanneer hij met een hoop niet-partij-
meusen te doen heeft.
„Zoals ik zeisprak Anatoly
„indien wij orde konden brengen in
ons appartement, volgens de laatste
besluiten van het Partij Comité, en
de gangvloer en de badkamer en de
keuken om beurten zouden schrobben
elk strikt op de dag dat werden
doorgegeven door zijn voorganger
zouden wij strict hygiënische toestan
den krijgen in ons appartement"
Anatoly hield beslist van het woord
„strict."
„Maar wat merk is, als voorzitter
„Maar wat merk ik, als voorzitter
bij jullie op?Wat?" Iedereen
zag er schuldig uit. „Strict gesproken
sabotage!" Anatoly verhief zijn
stem.
„Tolia, asjeblieft,trachtte Simoch-
ka hem te sussen.
„Ja! Sabotage!" herhaalde Tolia
met hernieuwde kracht, zijn aim
rond het middel van zijn zich aan
nem vastklampende vrouw wegtrek
kend. „Jullie wassen nooit de vloer
in de gei c< rr iker en gang strict
op de dae dat het iullie beurt is
En bovendien, wanneer iullie je plich
ten doorgeeft plichten der burgers
ener socialistische gemeenschap
als jullie" een ogenblik vergat hij
hetgeen waarover hij aan het spre
ken was „wanneer jullie ze doorge
ven aan jullie buurman wat doen
jullie dan? Dat vraag ik jullie!" Er
heerste droefgeestigheid in de ka
mer, iedereen wist waar Anatoly over
sprak. „A's ie niet van ie buurman
houdt, laat je het cabinet in een
strict onsn-- -'re toestand! Dez- mis
dadige prpcliikmoet "pM war
den! Zoals jullie uit de kranten we
ten is onze geliefde Partij nu bezig
de binnenlandse vijand te bestrij
den
„Tolia, asjeblieft," smeekte «moch-
ka Maar Anatoly lette er niet <-p.
Zijn welsprekendheid sleepte hem mee.
„Wij moeten de saboteurs bestrijden
in ons appartement; we moeten vech
ten tegen de vijanden in ons midden,"
donderde Tolia.
DE BEKNOPTE CURSUS
*7er over middernacht. Alle cahiers
waren verbeterd. Er viel nog wat
werk te doen het bestuderen van
een hoofdstuk over interventie uit
het grijs ïebrru'en boek ,B»imo>)te
cursus der Geschiedenis der Commu
nistische Partij". De Beknopte Cursus
was kort geleden verschenen en werd
onmiddellijk het meest gelezen boek
in Rusland en niet alleen werd het
gelezen, maar bestudeerd. Lange ko
lommen in alle bladen zongen luid de
lof van dit werk van „waarheid, een
voud, historische waarde en wijsheid".
Berichten hoe millioenen exempla
ren vertaald waren in alle bestaande
talen der multi-nationale Sovjet Unie
werden dagelijks gepubliceerd in de
Pers. Ook waren vertalingen van de
beknopte Cursus in het Duits, Frans
en Engels verkrijgbaar.
Iedereen moest „dit grootse werk
van onze tijd,zoals het in de "ifceu
genoemd werd, bestuderen. Iedereen,
die lezen en niet lezen kon. De Izvestia
en de Pravda publiceerden d tv—'-et-
ten van jonge „Stakhanovits" (record
arbeiders) gebogen over het boek
Een Kiigesen schaapherder met ee>
donzige witte muts op. omringd door
donzige, witte schapen, hield een
exemnlaar van de ""knopte Cursus
der Geschiedenis Communistische
Partii oo rim schoot, terwijl zijn vin
ger de regels vo'trde (de intelligente
cobopet-. benen mef weg of verloren)
De kranten wezen er op, dat het boek
door kameraad Stalin zelf geschreven
was, of dat tenminste zijn heldere
geest, zijn wijsheid en zijn kennis van
het zware gescbieHi-unriige perspec
tief degenen zijner discipelen gelnspl-
teerd en geleid bidden, die het fei
telijk hadden geschreven, dat wiioe
7eggen m»' behulp van pen of -otlood
de woorden op het papier hadden
overgebracht.
life geven deze citaten, om tot lezen
aan te moedigen. Natuurlijk is
het geen geschikte lectuur voor on-
volwassenen.
Jammer is het, dat de vertaling
niet onberispelijk is en de Anglicismen
niet van de lucht zijn. (Uitgave Het
Wereldvenster, Amsterdam.)
JJET IS EEN RIT geweest, die wij nooit zullen vergeten. Op een avond
om 8 uur begon het. Vijftig wagens achter elkaar. Eerst naar Sala-
tiga, 40 K.M. van ons kampement. Daar gingen we troepen ophalen in
de verschillende kazernes. Dit duurde tot 3 uur in de morgen. Toen kon
er gestart worden. En daar ging het, met goede moed.
^AAST MIJ in de cabine zit een
infanterist. Hij slaapt al, voor ik
het in de gaten heb. Zien slapen doet
slapen. Daarom geef ik hem een por
in zijn ribben en vraag hem, of-ie
niet wakker kan blijven om mij wat
gezelschap te houden. Hij vliegt een
beetje op, maar doet toch, wat ik
hem vraag. Zo gaat het eerste stuk
erg goed. al zeg ik het zelf. Maar
o wee. daar komt het, waar ik 'm al
die tijd voor heb zitten kieren. ')e
slaap. Doch we moeten rijden. Na een
uur is het niet meer uit te houden.
Dik en opgezwollen zijn mijn ogen.
Jan Infanterist komt op een goed
idee. Hij maakt mijn ogen nat met....
thee. Hij neemt zijn zakdoek, maakt
die nat met thee en knijpt hem bo
ven mijn hoofd uit .Bruine straaltjes
lopen langs mijn gezicht.
Zo gaat het de eerst 150 km. We
docr niet aan stoppen. Doorrijden 's
het parool. Even buiten Semarang
hadden de jongens op de bak 'm al
behoorlijk geknepen, toen we langs
slingerpaden van de Apenberg reden.
Straks moeten we weer door de ber
gen. Ze houden zich geloof ik nu A
krampachtig vast. Soms zie ik niets
van de weg, omdat grote stofwolken
het uitzicht belemmeren. Dan stop
pen we ergens. Even uitblazen. De
keukenwagen rijdt langs en we krij-
gc.i een half broodje en een blik
worst.. Even tijd om te tanken. De
wagen heeft ook dorst. Drinken? Haal
een paar klappers uit de boom. Enkele
katjons klimmen naar boven en pluk
ken enige van die lekkere vruchten.
WEER DIE SLAAP.'
WAANNEER HET lichter is geworden
rijden we alweer. Na een poosje
komt de slaap weer op. We hebben
een veldfles met thee achtergehou
den en ook deze wordt aan mij op
geofferd. Liever een beetje dorst, dan
te moeten zeggen: „Ik kan niet meer'
en dus achterblijven. „Wat hebben
jullie toch een pestbaan," zegt de
.Zandhaas," „Och jó, de een loopt
en de ander rijdt. Ieder heeft zijn
eigen werk."
Intussen is 't helemaal Ucht geworden
en trekt de slaap gelukkig ook af. Het
is werkelijk een opluchting, dat je
nu weer alles om je heen kunt zien.
De jongens achterop slaken een zucht
van verlichting. Gelukkig voor hun
behoren de toeren, die ik in het don
ker moest uithalen tot het verleden.
Maar de weg wordt steeds slechter.
Stof en nog eens stof. Dwars tussen
de bergen door. Tot we eindelijk in
Poerwokerto aankomen. Zou het nu
slapen worden? De jongens gaan op
andere wagens over. Mogelijk nu
naar de een of andere buitenpost. Om
onze honger en dorst te stillen krij
gen we een noodrantsoen en thee.
Reeds kijken we uit naar een plaats,
waar we ons tampatje kunnen op
slaan, maar dan is daar plotseling
onze commandant „Het spijt me
mannen maar we moeten direct terug"
Zo komt dan de rit terug, die wij
niet gauw zullen vergeten. De wa
gens zijn leeg en dat maakt het rijden
nog moeilijker, omdat zij over de weg
beginnen te „zweven." Wéér die dikke
250 km. voor de boeg. Alleen en ver
laten zit ik in mijn wagen. Geen aan
spraak. Nu moet ik mezelf wakker
houden. De zon, de koperen ploert,
brandt op onze wagens. Op die ma
nier te moeten rijden valt niet mee.
dat beloof ik U. De snelheid voeren we
op tot 60 km.
Door hard te rijden is het mak
kelijker om wakker te blijven. Lij een
overweg steppen we even, om alle
auto's weer bij elkaar te laten ko
men. We zoeken naar water en vin
den dat gelukkig ook. Dan gaat het
met frisse moed verder. Het begint
weer donker te worden en met de
donker komt ook die hopeloze slaap
weer terug. Water of thee, om me
wat te verfrissen, heb ik niet meer.
Dan begint het te regenen en ile ik
een kans. Ik hang een handdoek bul
ten het raam en laat die doornat re
genen. Ais ik dorst krijg, pak ik mijn
etensblikje en houd het met een
hand buiten het portier om regenwa
ter op te vangen. Wanneer lk ge
noeg gedronken heb, blijf ik het blik
je buiten houden en gooi steeds maar
weer regenwater over mijn hoofd. Zo
en op alle mogelijke manieren houd
ik mezelf wakker. Mijn kameraden
doen hetzelfde.
Om half vier in de morgen komen
we in ons kampement aan. Gelukkig,
deze zware rit behoort weer tc
verleden. Twee nachten er. één dag
hebben we gereden.
Dan komt de tijd, waarin we niet
meer behoeven te vechten tegen de
slaap, maar ons rustig kunnen over
geven.
En een antwoord van
II Quotidiano
QNLANGS publiceerde het beken-
de Londense dagblad „The Times"
een artikel, waarin het voorstelde, dat
de Katholieke Kerk, als de talrijkste
in leden en de sterkste in organisatie,
de christenkerken, die allen door het
communisme worden bedreigd, in een
federatie zou samenbrengen waarin
dan toch iedere kerk een zekere au
tonomie zou bewaren
„II Quotidiano," het Romeinse dag
blad, óat verschiint onder auspiciën
van de Italiaanse Katholieke Actie,
antwoordt hierop en schrijft, dat de
Katholieke Kerk steeds bereid is een
ieder als lid te aanvaarden, die de
christelijke geest wenst te verdedigen,
doch dat deze erkenning slechts kan
geschieden op de basis van geloof en
leer. Eerst daarna, aldus II Quotidiano
kan men aan een verdedigingsactie
denken. Alle mensen van goede wil,
zo voegt het blad er aan toe, kunnen
zich op een zeker historisch ogenblik
tot eenzelfde doel verenigen, doch
een ware hereniging met de Katholie
ke Kerk kan slechts geschieden, wan
neer men Haar leer aanvaardt.
Cen Amerikaans modehuis beveelt de
mannen aan een handtasje te dra
gen waarin zich een kam, een spiegel
tje, een tandenborstel en een doos poe
der „voor de late-namiddag-stoppels"
bevinden.
\\Tq zouden het nooit
geloofd hebben, als
die geloofwaardige Daily
Express het ons zelf niet
had verteld: voor een of
ficiële commissie van het
Engelse graafschap Suf
folk hebben een baron,
een jonkheer, twee rid
ders en negen anderen
beraadslaagd over het
vraagstuk, hoe lang een
politieman met zijn
hemd kan doen.
De graaf Lord Cran-
brook, vader van vijf
kinderen, zei: „Ik draag
na vier jaar nog altijd
hetzelfde hemd. Maar in
die tijd wordt mijn ach
terslip afgeknipt om er
boordjes van te maken."
Het resultaat was, dat
met zeven tegen zes
stemmen werd besloten,
dat eens politiemans
hemd na vier jaar totaal
versleten moest zijn en
hij er dus drie jaren
lang netjes mee moest
uitzien.
Strauss
acht jaar gesloten
te zijn geweest, open
de de Londense Metaal-
beurs deze week voor 't
eerst de vrije metaal
markt.
De makelaar voor de
Minister van Bevoorra
ding G. R. Strauss, bleek
als eerste verkoper van
tin te willen optreden.
Toen bood zich een ko
per aan, nl. de firma A.
Strauss en Co. Toen nu
Strauss aan Strauss ver
kocht had, werd de markt
gesloten, want er was
verder geen aanbod
meer. Er staat bij deze
geschiedenis niet ver
meld, of de tin geplet
werd onder een wals van
Strauss.
Langzaamaan
T>ostbestellers in Rome
begonnen hun actie
voor salarisverhoging,
door elk met niet meer
dan 25 brieven in hun tas
voor de bestelling op
stap te gaan.
Hoera!
Tn Sidney verdrong zich
een kolossale jui
chende menigte rond een
vliegboot, die de vlieg-
dienst tussen Australië
en Nieuw-Zeeland open
de. De enigen, die geen
hoera riepen waren drie
passagiers, die geen kans
zagen door de opgewon
den menigte de vlieg
boot te bereiken. Maar
geen nood, toen de vlieg
boot was opgestegen en
het volk naar huis trok,
werd een radiobericht
uitgezonden en de vlieg
boot keerde terug om de
drie man aan boord te
nemen. Toen begon de
feestelijke eerste vlucht
opnieuw.
De hele waarheid
De rechter van Tower
Bridge kreeg dezer
dagen het volgende te
horen van een vrouwe
lijke getuige: „Zij staat
te liegen! Ik lieg ook
wel eens, maar haar
leugens zijn helemaal niet
waar."
Duur minuutje
■Cl en Engelse spoorweg-
detective moest ko
men getuigen tegen een
man, verdacht van het
vervalsen van een spoor
kaartje. Het verhoor
duurde één minuut, en de
boete was f 25. De detec
tive moest er een reis
van 640 km voor maken.
>>0000000000000000000000000<XX><XXX>riO<?00000000<>0000«
EN TOEN KWAM DE MOOISTE „MEDAILLE'
Ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan der
Noord- en Zuid-Hollandse Redding Maatschappij
en de Zuid-Hollandse Maatschappij tot Redding
van Schipbreukelingen, heeft de regering in de
Ridderzaal te Den Haag een receptie aangeboden,
waarbij H.K.H. Prinses Wilhelmina enkele tiental
len Koninklijke onderscheidingen heeft uitgereikt.
De bekende redder Moes Toropeus ontvangt uit
handen van H.K.H. Prinses Wilhelmina de me
daille van Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Qe groen tenman, die Woensdag
ochtend zijn wagen door de
Rue Jean Mermoz duwde - een
straat niet ver van de Opera -
zag in een stilstaande auto een
merkwaardige gestalte. Het was
een man, omhuld door een auto
deken en toen de groentenman
nader had toegekeken, begon hij
te schreeuwen „Help Moord!"
MONSIEUR DE MURALT
£Je man achter het stuur was inder
daad het slachtoffer van een moord
Zijn hoofd was verschrikkelijk toege
takeld. Men zocht naar zijn portefeuil
le, niets te vinden. Evenwel kon men
spoedig vaststellen, dat men te maken
had met de vertegenwoordiger van de
Britse Industriële Federatie te Parijs,
zekere Edward du Muralt.
Hij was in de Franse hoofdstad geen
onbekende, niet het minst door zijn
voortdurende opgewektheid en zorge
loos aandoende levenslust.
Men ging zijn gangen na tot het
ogenblik van de moord. Hij bleek die
avond in een nachtclub te zijn geweest,
waar vele Engelsen elkaar plegen te
treffen. Hij was er hals over kóp ver
liefd geworden op een bekende Engel
se televisiester Sylvia Saint Claire,die
er met enkele liedjes optrad. Hij had
haar aan zijn tafeltje genodigd en
deed haar een huwelijksaanzoek.
NIET ERNSTIG
J^e 28-jarige zangeres lachtte eens
en zei, dat daar niets van kon in
komen. Om 2 uur 's nachts verliet de
zangeres in gezelschap van een der
restaurant-employé's het gebouw. Zij
ging naar een andere club cm nog iets
te gebruiken en verliet die om 5 uur
's morgens. Deze laatste club is in de
Rue Jean Mermoz, dezelfde straat waar
de groer.tenboer twee uren later zijn
zijn vreselijke ontdekking deed.
Niet alleen is de portefeuille van het
slachtoffer verdwenen, (meestal had
hij een bedrag ter waarde van ruim
f 300 bij zich), doch ook bleek men drie
kostbare ringen van zijn vingers te heb
ben gestolen.
De voorgenomen nieuwe regeling van
salarissen van ambtenaren van de
rijkspolitie en van de zgn. technische
herziening zoals deze voor de burger
lijke rijksambtenaren reeds is geschied.
Ook de salarisherziening voor politie
ambtenaren zal met ingang van 1 Jan.
1948 ingaan. Van belang is, dat bij deze
herziening de politiesalarissen zijn ver
geleken met die der burgerlijke ambte
naren. De basis, die tot nu toe gold
voor de landelijke politieambtenaren,
t.w. de vergelijking met de lonen van
de rijkswerklieden, is bij deze herzie-
de ƒ3600.- zijn op de gebruikelijke
wijze ontknikt Voor de wacht
meesters en agenten van politie bete
kent deze herziening, dat, behalve de
thans geldende salarisschaal van 7 jaar
r.og twee periodieke verhogingen zijn
ingevoegd, waardoor de schaal langer
wordt.
Terwijl op een boerenbruiloft in het
Peeldorp America ware feestvreug
de heerste, werden enige bij de ontgin
ning ingeschakelde vreemdelingen, die
tevoren in een cafe zich de nodige
moed hadden ingedronken, door de
vrolijkheid aangetrokken. Zij wisten
de keuken binnen te dringen, waar zij
toenadering zochten tot de vrouwen.
Deze waren er echter niet van gediend
en begonnen luidkeels om hulp te gil
len. Versterking kwam weldra van de
zijde der bruiloftsgangers, maar de
vreemdelingen waren niet goedschiks
bereid het veld te ruimen en haalden
messen voor de dag. Hierop grepen
de bruiloftsgangers naar enige hooirie-
kem, bonenpalen en harken, waarmede
ze de ongenode gasten te lijf gingen.
Geducht toegetakeld en bebloed moes
ten deze de wijk nemen.
Toals het bekend is, zal de tram bin
nenkort uit het stadsbeeld van
Groningen verdwijnen. Er komen trol
leybussen en nieuwe autobussen voor in
de plaats.
Het gemeentebesuur heeft thans den
raad voorgesteld negentien overbodig
geworden tramrijtuigen als woningen
te laten dienen. De balkons zouden
slaapkamer en keuken worden, het
middengedeelte woonruimte. Voor de
verbouwing der rijtuigen is f30.500-
nodig, bij welk bedrag is inbegrepen de
aanleg van electriciteit en riolering.
Twee jeugdige Nederlanders, Antoon
Nordsick en Frederik Hamier, bei
den 18 jaar oud, vonden het in hun
woonplaats Amsterdam te klein wor
den en besloten derhalve de wijde we
reld in te trekken. Zij pakten hun rug
zakken en verdwenen met de bedoeling
een reis om de wereld te maken, een
en ander echter zonder voorkennis van
hun familieleden. Door de Franse po
litie werd het avontuurlijke tweetal
dezer dagen in Cannes aargehouden.
Zij zijn ter beschikking gesteld van
het Nederlandse consulaat.
regering van Ierland heeft offi
cieel aan de H. Stoel medegedeeld,
dat zij, ter gelegenheid van het Heilig
Jaar een amnestie zal afkondigen. Met
deze mededeling is Ierland na Brazi
lië en Malta het derde land, dat een
algemene amnestie zal verlenen.
Advertentie.
N.V. GLIMFABR1EK OVERSCHIE
FranK Sbiy
„U is vanaf elf uur 's avonds tot
een uur 's nachts op stap geweest, is
t niet?
„Dat is best mogelijk. Ik heb niet
op de tijd gelet."
„U was juist buiten toen de oude
man zijn portie kreeg."
„Dat noem ik pienter werk van U
Korporaal. Dat heeft U zeker van dé
nachtbediende gehoord, niet?"
„Hoe laat was U bij het huis van
Elk Snow?"
„Ik heb U al gezegd dat ik er
geen idee van had waar ik geweest
ben. Ik ben hier vreemd en alles wat
ik van de plaats afweet is dat er twee
straten zijn, waarvan de een naar net
Oosten loopt en de andere naar het
Westen."
■Maar U weet toch waar het huis
van Elk Snow is, nietwaar?"
„Zeer zeker, ik ben er verschillen
de malen geweest sinds de moord,
voegde ik er aan toe.
„Vrijdagnacht wist U ook waar het
was, nietwaar?"
„Het spijt me dat lk ontkennend
moet antwoorden, Korporaal. Ik wist
niets van het huis noch van zijn in
woner af tot voor Zaterdagochtend.
Ik vertel U dit niet om mezelf tegen
over U te verdedigen maar omdat U
Uw tijd verknoeit in de verkeerde
richting. U was slim genoeg om er
achter te komen, dat ik Vrijdagnacht
mijn hotel verlaten had en buiten
was op de tijd dat de moord gepleegd
werd. maar dat geeft mij de idee dat
U mij die moord in de schoenen wilt
schuiven."
Hij liet me doorspreken.
„U zult eerst moeten kunnen be
wijzen dat ik Elk Snow voor die tijd
al kende, dat ik daarheen gegaan
ben om hem om zijn geld te vermoor-
d' U zult mij eerst op het toneel
van de misdaad moeten kunnen plaat
sen en zo slim kunt U niet zijn want
ik ben er niet geweest."
„O, nee?" Hij scheen toch wel on
der de indruk van mijn beweringen.
„Ik meende de loco-burgemeester aam-
getoond te hebben, dat hij waar
schijnlijk niet eens om zijn geld ver
moord werd. De elf honderd vijf en
twintig dollar welke hij van de bank
gehaald heeft zijn zo goed als geheel
terug te vinden in uitgaven. De enige
mogelijkheid is, dat het grootste ge
deelte van dat geld niet aan Kapitein
Ramos overhandigd werd. Dat kunt
U nagaan zodra de schipper de haven
binnenkomt."
„Hoe is U aan al die gegevens ge
komen?"
„Dat is mijn zaak. Ik kan U dat
niet zeggen zonder toestemming van
de man die mij de Inlichtingen ver
strekt heeft. Ik heb hem mijn woord
gegeven dat ik zijn gegevens slechts
zou gebruiken voor mijn eigen onder
zoek. Ik kan U in de verste verte niet
zeggen wie die man is."
„We zouden een middel kunnen
vinden U ertoe te dwingen."
„Maak me niet aan 't lachen, man.
mijn hoofd doet me nog altijd pijn
Als je niet »o'n bot stel hersens had
zou je zelf ook een paar ideëen heb
ben. Tot nu toe heb je niets anders
gedaan dan ln mijn voetsporen gelo
pen. Nu kun je niet verder en wil je
mij uithoren. Zoek het zelf maar uit
en val mij niet lastig." Ik stond op.
,,Ik zou maar uit die stoel komen en
zelf eens op onderzoek uitgaan. Als je
iets van mij wilt horen kijk dan de ko
lommen van de Globe maar na,
Patrick's kiosk verkoopt de krant.
Mogelijk zal ik Je nog eens ontmoeten,
maar dat zal dan zijn omdc.t ik Je
onmogelijk kan ontlopen."
Zoals ik al verwachtte deed hij geen
poging mij langer op te houden.
Hij kon me natuurlijk laten schadu
wen door een mannetje, maar dat zou
hem weinig goeds dóen. Ik hield stil
om eens even uit te lachen. Misschien
had hij al een mannetje achter mij
aangestuurd. Wie weet volgde dat ke
reltje me al niet sinds ik vanmorgen
bij de dokter de deur uitstapte. Dat
zou geestig zijn, al was het alleen
maar om het feit, dat die man zijn
tijd zo hopeloos verknoeide. Ik herin
nerde me dat ik die rechercheur in
het blauw, die Shorty Wharton mij
Zaterdagavond aangewezen had niet
meer gezien had. Had men hem het
onderzoek uit handen genomen? Of
was hij hier achtergebleven om mijn
gangen na te gaan? Natuurlijk was
het mogelijk maar dat zou ik toch
niet denken. Iemand zou me dan toch
wel gewaarschuwd hebben dat die ke
rel me op de hielen zat. Of niet? En
fin, hoe 't ook zij, daar kon ik me
niet druk over maken. Ik keerde naar
mijn hotel terug en bestelde een taxi
die om vier uur zou voorkomen Dan
ging ik naar mijn kamer en schreef
een verslag voor Sweeney.
(Wordt vervolgd)
VRIJDAG 18 NOVEMBER
HILVERSUM I 301.5 m: 18 Nws., 18,15
Felicitaties, 18,30 V. d. Ned. strijdkrach
ten, 19 Denk om de bocht, 19,15 Orgel en
zang, 19,30 Mensen komen tot geloof, caus.
19,50 Tien voor acht, 20 Nieuws, 20,05
Viool en piano, 20,30 Mensen in Neder
land, causerie, 20,55 Boekbespreking, 21
Verzoekprogramma, 21,25 De rode japon,
hoorspel. 21,50 Buitenlands weekoverz.,
22,05 Theater-orkest, -koor en solisten,
22,40 Vandaag, causerie, 22,45 Avond
wijding, 23 Nieuws, 23,15-24 Gram.
HILVERSUM II 416 m: 17,45 School-
zangwedstrijd, 18,15 Het Evangelie in 't
Esperanto, 18,30 Mannenkoor, 18,45 Chr.
Nat. Vakverbond, 19 Nieuws, 19,15 Re
geringsuitzending, 19,30 Gram., 19,40 Ra
dio-krant, 20 Nieuws. 20,05 Concert
gebouworkest, omroepkoren en solisten,
(21,20-22 De draadloze band, klankbeeld),
22,45 Avondoverdenking, 23 Nieuws, 23,15
-2A Gram.
BRUSSEL 322 m: 18,10 Voordracht,
18,20 Gram., 18,30 Voor de soldaten, 19
Nieuws, 19,30 Gram., 20 Les Eumenldes,
opera, 22,15 Nieuws, 22,30 Gram., 22,50
Nieuws, 22,55-23 Gram.
BRUSSEL 484 m: 17,40 Cello en piano,
18,30, 19 en 19,40 Gram., 20 Omroepork.
en solisten, 21,15 Gram., 21,45 Klankbeeld,
22,15 Ernstige muziek.
ZATERDAG 19 NOVEMBER
HILVERSUM I 301.5 m: 7 VARA. 10
VPRO. 10,20 VARA, 19,30 VPRO, 19,45-
24 VARA. 7 Nieuws, 7.18 Gram., 7,30
Sluiting. 8,30 Nieuws. 8.38 Orgelspel, 9.-
Gram., 10 Medische causerie, 10,05 Mor
genwijding, 10,20 Radiofeuilleton, 10,35
Voor de arbeiders in de continubedrijven
11,40 Bas-bariton en piano, 12 Orgelspel,
12,30 Mededelingen, 12,33 Kwartet, 12,55
Kalender, 13 Nieuws, 13,15 Accordeon-
muziek, 13,45 Gram., 14 Voor de jeugd,
14,20 Orkestconcert, 14,50 Gram., 15 Boek
bespreking, 15,15 Kamerorkest, 16 Van
de wieg tot het graf, lezing, 16,15 Dans
muziek, 16,45 Sportpraatje, 17 Gram.,
17,30 Voor de jeugd, 18 Nieuws, 18,15
Pianospel. 18,30 Voor de Ned. strijdkrach
ten, 19 Artistieke staalkaart, 19,30 Bijbel
lezing, 19,45 Voor de Nederlanders in
Duitsland, 20 Nieuws, 20,05 Luisterwed-
strijd Voor het kind, 20,20 Lichte muziek,
20,45 Gevarieerd programma, 21,45 Socia
listisch commentaar, 22 Sextet, 22,25 On
der de pannen, hoorspel, 22,45 Dansmu
ziek, 23 Nieuws, 23,15 Reportages, 23,25-
24 Gram.
HILVERSUM II 416 m: 7-24 KRO. 7.-
Nieuws, 7,15 Morgengebed, en liturgische
kalender, 7,30 Sluiting, 8,30 Nieuws, 8,35
Gram., 9,30 Waterstanden, 9,35 Metropole
orkest, 10 Voor de zieken, 10,15 Gram.,
11 Voor de zieken, 11,45 Gram., 12 An
gelus, 12,03 Amusementsorkest (12,30-12.33
Mededelingen), 12,55 Zonnewijzer, 13.--
Nieuws en kath. nieuws, 13,20 Lunchcon
cert, 14 Studentenkoor, 14,20 Engelse les,
14,40 Groningse orkestver. en solist, 15,15
Kroniek van letteren en kunsten, 15,50
Gram., 16,15 Reportage, 16,30 De schoon
heid van het Gregoriaans, causerie, 17.-
Voor de jeugd, 18 Pianoduo, 18,15 Pro
menade-orkest, 19 Nieuws, 19,15 Actua
liteiten, 19,25 Kath. Thuisfront, 19,30 Ac-
cordeonmuziek, 19,50 Commentaar uit de
Benelux, 20 Nieuws, 20,05 Luisterwed
strijd „Voor het kind", 20,20 Lichtbaken
20,45 Gram., 21 Gevarieerd programma,
21,45 Puzzle, 21,55 Amusementsmuziek,
23 Nieuws, 23,15-24 Kamerorkest en so
list.
BRUSSEL 322 m: 12 Gram., 12.30 Weer
berichten, 12,32 Pianospel, 13 Nieuws, 13,15
Gram., 13,30 Filmoverzicht, 13,45 Gram.,
14 Causerie, 14,10 Gram., 15 Lichte mu
ziek, 15,30 Reportage, 16 Omroepkoor,
16,12 Gram., 16,28 Omroepkoor, 16,40
Gram., 17,05 Nieuws. 17,15 Accordeon
duo, 17,30 Gram., 17,40 Accordeonduo,
17,55 Economisch overzicht, 18 Jazzmu
ziek, met commentaar, 18,30 Voor de sol
daten, 19 Nieuws, 19,30 Gram., 19,50 Po
litieke causerie, 20 Omroeporkest met
soliste, 21 Actualiteiten, 21,15 Dansmu
ziek. 22 Nieuws. 22,15 Verzoekprogramma
(gram.), 23 Nieuws, 23,05 en 23,30-24.-
Gram.
BRUSSEL 484 m: 12,05 en 13,15 Gram.,
13.30 Verzoekprogramma (gram.), 14,30
Gram., 15,30 Verzoekprogramma (gram.),
16,30 Lichte muziek, 17,10 idem, 18,30 Ac-
cordeonmuziek, 19 Strijktrio, 19.40 Gram.
20 Omroeporkest, 20,45, 21, 22.15, 23 en
23,30 Gram.
