Breda ontving
uit zijn historie
kostbaarst kleinood
Nederlands elftal wekt geen
optimistische verwachtingen
De verdeling van het
bouwvolume
VIJFHONDERD 3AAR GELEDEN:
Belgen treden aan met een
„uitgebalanceerd" team
Een jubelende stoet begeleidde het
H. Sacrament van Mirakel naar
de Grote Kerk
0
NEDERLAND-BELGIE
RIJFDE JAARGANG No. 1328 3e BLAD
ZATERDAG 12 MAART 1949
Wordt het geheim der verdwijning
ooit ontsluierd
Veel teleurstellingen op de Zeeuwse eilanden
Kindje, dat tweemaal
werd aangegeven
Nodig is:
profiteren van
zwakke details!
DE laatste keren zijn we niet met
een optimistisch gevoel naar de
interlandontmoetingen tussen de Ne
derlanders en de Belgen gegaan. Om
dat we wisten, dat we nu niet direct
met een kloppend team voor de dag
konden komen en ook omdat we de
kracht der Belgen nogal vrij behoor
lijk kenden.
P DERTIEN MAART 1449, morgen precies vijfhonderd
mar geleden, was Breda in jubelstemming. Het Heilig
acrament van Mirakel, dat al bijna anderhalve eeuw in Nier
aart' was vereerd, werd op die dag naar Breda overgebracht,
mdat de voortdurende overstromingen het plaatsje Niervaart
ongeveer ter hoogte van het huidige Klundert voor bede-
aartgangers steeds slechter bereikbaar maakten. Op een wijze,
eantwoordend aan de vurige liefde, die het de miraculeuse
ostie toedroeg, deed Niervaart zijn dierbaar bezit uitgeleide,
it Breda waren aanzienlijke vertegenwoordigers overgeko-
en: Heer Hendrik de Bie, koordeken van de collegiale kerk
an Breda, en heer Jan Boot, representant van de bisschop van
.nik, de andere heren van het Bredase kapittel en de overige
eestelijkheid, zij allen volgden met afgevaardigden van de
reldlijke magistratuur het „lieve heilige Sacrament-' op zijn
aatste omgang rond de kerk van Niervaart.
kV,
k i j t. s
'if! t f
4
'i< ?L 1
f 1 i HÜ «aft riè i
m ---.«*** n
i ^TTTii
Ties avonds zeer laat kwam men per
schip in Breda aan, waar al liet
goede volk was uitgestroomd met fak-
els en kaarsen want het was zeer
onker. Daar wachtten aan de kade op
et eind van de Vischmarktstraat de
eer van Breda Jan van Nassau met
ijn gemalin Maria en hun hele gezin,
'aar wachtten de magistraten van de
ad, voorzover ze niet waren mee ge-
eest om het H. Sacrament af te halen,
aar stonden de leden van de schutters-
n ambachtsgilden en er is weinig fan-
asie voor nodig om zich de kleurrijke
stoet met al de pracht en praal van de
Middeleeuwse kledij, de wapperende
vaandels en vlaggen, en de schittering
van kerkelijke gewaden die de flak
kerende vlammen van de fakkels weer
kaatsten, voor te stellen, die het
Allerheiligste op zijn eerste tocht door
Breda naar de Kerk, waar het een
rustplaats zou vinden, vergezelde.
IEDER JAAR OPNIEUW!
Jijn eerste tocht, maar belange niet
Zijn laatste. Want ieder jaar op
nieuw trok in den vervolge op de
Zondag voor St. Jarisdag een plechtige
..ommeganck" uit. waarbij de H Hostie
door de straten van Breda werd rond
gedragen. Een gebeurtenis, waarnaar
duizenden vrome pelgrims uit verre
omgeving kwamen zien. De gilden van
Breda en van de dorpen uit de Baronie
trokken mee in do stoet, fluit- en sna-
renspelers ontlokten er de schoonste
vooiskes aan hun instrumenten en ook
de humor ontbrak er niet: de Reus en
de Reuzin, de Wildeman en andere
figuren braken de ernst en de waardig
heid van de stoet met dolkomische in-
itermezzi.
Zo werd die ommegang een ware
svnthesc van het rijke katholieke leven
in die dagen, met ernst en waardig
heid, maar evenzeer met sprankelende
levensvreugde. Zo werd ze een eerlijk
getuigenis van de liefde en de eerbied,
die de Bredanaars hun Sacrament toe
droegen. Ze droeg er toe bij de faam
van het H. Sacrament steeds verder nlt
te dragen, zodat bedevaartgangers niet
alleen uil de Baronie, maar ook uit
Holland, België Frankrijk en Duitsland
met duizendtallen kwamen toestromen
en op die wijze bijdroegen aan de wel
vaart van Breda.
het grote spel.
jjond de eeuwwende werd de viering
van de ommegang nog feestelijker,
want de Bredase dichter Smekens had
de wonderbare gebeurtenissen rond de
miraculeuse Hostie geboekstaafd in 't
V vanden Heiligen Sacramente van
der Nyewer vaert" en de rederijkerska
mer „Vreughdendael" bouwde met het
telkenjare opvoeren van dit spel op de
Grote Markt de traditie rond de ver
ering van het H. Sacrament weer ver
der uit.
Het moet een vreugde geweest zijn
de rederijkers dit spel te zien opvoe-
en, dat op zo eenvoudige wijze al dat'
mysterieuze rond de H. Hostie aan
schouwelijk maakte, dat vertelde van
de wonderen, die het Sacrament
wrochtte en dat stellig tot uitbundig
plezier van de toeschouwers de ho
peloze strijd doet zien van een twee
tal duveltjes, die kost wat kost dc
goede uitwerkselen van het Mirakel
willen tegenhouden en daarin natuur
lijk niet slagen.
Het voert Jan Bautoen ten tonele, de
eenvoudige boer, die rond 1300 met
twee vrouwen aan het turf steken was.
aan het moer delven heette dat toen,
op zijn akker aan de Nieuwe vaart. Tot
dat daar opeens temidden van de vtf
aarde een onbesmette hostie naar bo
ven komt:
„So sag ic dese hostie liggen in
d'erde
Ende die opnemende met oetmoede
Werdt sy in mijn handt nat van
bloede."
Dat bloed aan die hostie is voor hem
het bewijs, dat hij hier een geconsa
creerde hostie gevonden heeft en vol
ootmoed, omdat hij raakte aan wat het
heiligst is op de aarde, liet hij haar
weer vallen: „doen vielt weder in die
selve stede (plaats!daar t geleghen
hadde tevoren".
Barrevoets en in boetekleed komt de
„prochiaen". de pastoor, die de gevon
den H. Hostie opneemt en naar-de
parochiekerk overbrengt, waar ze op
een afzonderlijk altaar geplaatst wordt
en direct het voorwerp wordt van in
tense verering. Maar de duivels „Son-
digh Becoren" en „Belet van Deugh-
den" zitten niet stil en trachten op
alle mogelijke manieren tegen te
gaan, dat het vinden van de bloedend
Hostie als een mirakel wordt be
schouwd. Ze brengen mr. Macharius,
door de bisschop van Luik gezonden
om een onderzoek in te stellen, aan
het twijfelen. Gooit de hostie in het
vuur, fluistert de ene duivel hem in;
als ze verbrandt, dan is het stellig geen
sacrament. Werpt ze in het water, sug
gereert de ander, als ze in het water
oplost „so en eest geen sacrament"
Maar Macharius vindt een andere me
thode om de echtheid van de hostie
vast ie stelien. Onder felle protesten
van de „prochiaen" en Jan Boutoen vat
hij een priem en steekt vier maal ach
tereen op de hostie: iedere keer op
nieuw schampt het scherp als stiet het
op marmer. De vijfde steek doet de
Hostie bloeden uit vijf wonden. „O hey-
lich sacrament" roept Jan Bautoen in
aanbidding uit, „loff moet U vloyen
van alle monden" en de pastoor barst
uit in een lofzang op de H. Hostie, die
met „herpen en luyten en ander spe
len" geëerd moet worden.
En daarna geschiedt het ene wonder
na het andere. Een vrouw wordt in
haar barensnood verlost, een kind, dat
in het water verdronken scheen, krijgt
het leven terug, kreupelen worden
weer lopend. Heer Wouter, die tegen
de Sacraccnen vechtend in gevangen
schap geraakt, wordt na aanroeping
van 't H. Sacrament verlost en ont
loopt de dood door het vuur.
En wat de duivels ook doen om de
zich snel verbreidende faam van de H.
Hostie te stuiten ze slagen niet. T-n-
slotte, zo ziet het dit spel, waarvan de
kerngegevens historisch onomstotelijk
vast staan, zenden ze watervloeden en
overstromingen naar Nieuwervaart, ze
maken de kerk moeilijk bereikbaar
voor bedevaartgangers en het ziet er
De aankomst van de H. Hostie uit Niervaart. Ge
deelte van het schilderij, dat in het Bredase museum
hangt.
„De plechtige ommeganc", zoals die is afgebeeld op
het schilderij, dat vroeger op of bij het altaar van
het H. Sacrament hing. Het schilderij hangt nu in
Bredase stedelijk en bisschoppelijk museum.
NveSruairU^oT p®'He'üi°en Sacramente van der
euwervaert van de Bredase dichter Smekens. Het handschrift be
Zlch in het archief van de kathedrale kerk in Breda.
naar uit, dat dat uiteindelijk succes zal
opleveren. Maar ook hier komen ze
bedrogen uit: de bisschop van Luik
bewilligt in het verzoek om het H.
Sacrament over te brengen naar Breda:
„opdat het volck mach blijven even
vierich, so est beter in Breda der stadt
om te erene."
T\at volk van Breda is altijd vurig
gebleven in de verering van het
kostbaarst kleinood van zijn veelbewo
gen historie. Het deed het met zang en
muziek, met ommegang en met spel,
met al de levensblijheid van een mid
deleeuws katholicisme. Het trok er een
machtige toren voor op en het bekleed
de Gods heiligdom met alle luister, die
het maar kon opbrengen.
Totdat drie dagen beeldenstorm in
1566 veel van deze luister aan stukken
sloeg en wat erger was het H. Sacra
ment van Mirakel spoorloos deed ver
dwijnen.
NIET UIT HET HART.
"ll/ïaar de H. Hostie mag dan uit het
oog van Breda zijn, ze is stellig
niet uit het hart. De devotie tot het H.
Sacrament blijft iedere Bredanaar,
iedere West-Brabander in het bloed.
Daarvan getuigen de negen-en-twintig
ommegangen, die duizenden en nog
eens duizenden in de jaren sinds 1916
zijn gegaan in alle stilte dezelfde weg
Scène uit Smekens mirakelspelzoals het in 1937 op de Grote Markt
onder regie van Anton van de Velde is gespeeld. Zou de opvoering
van dit spel weer geen jaarlijks terugkerende traditie kunnen worden,
juist zoals het in vroeger tijden was?
afleggend, die in vroeger tijden de H.
Hostie ging. omstuwd en omjubeld
door de gelovigen.
Nog steeds is er hoop. dat eens de
miraculeuse Hostie gevonden wordt. Is
ze ingemetseld in een van de pilaren
van de Grote Kerk? Onderzoekingen
daar hebben niets opgeleverd. Of be
vindt ze zich inderdaad in de vroegere
kosterij op de hoek van de Houtmarkt?
Ook daar zijn in 1934 onder leiding
van pater Gregorius op grond van ver
klaringen van een Franse dame, die
een visioen zou hebben gehad, opgra
vingen verricht, zoals er nu op het
moment ook gegraven wordt aan de
hand van aanwijzingen van de wichel
roedeloper Dijkshoorn. Of heeft hij die
de Hostie in veiligheid bracht Haar
genuttigd en dit geheim meegenomen
in het graf?
We weten het niet. Maar wat we wel
weten is, dat mocht de H. Hostie eens
gevonden worden, Breda stellig in een
jubel zou losbarsten zoals op de der
tiende Maart nu vyfhonderd jaar ge
leden, toen aan de- kade een schip
meerde met zijn kostbare last.
En wat we wel weten, is dat ook
zonder dat het object van verering tast
baar in ons midden is, Breda en West-
Brabant zijn devotie tot de miraculeuse
Hostie als een kostbare traditie blijft
bewaren, en dat ieder hoopt, dat het
nog eens zover mag komen, dat een
jubelstoet door onze oude straten de
stille ommegang van nu gaat vervan
gen en dat de Markt ieder jaar opnieuw
weer de duizenden pelgrims aan de
voet van die machtige toren, het H.
Sacrament ter ere opgericht, ziet in een
machtig eerbetoon aan de H. Hostie en
dat het schone spel van Smekens mede
weer deel gaat uitmaken van de rijke
traditie, die zich rond de verering van
het H. Sacrament vijf eeuwen geleden
is gaan vestigen.
Een KLEIN OPINIE-ONDERZOEK bü de gemeentebestuurderen op
de Zeeuwse Eilanden over de verdeling van het bouwvolume, doet
zien dat over het algemeen de teleurstelling overweegt. Hoewel ieder
begrip toont voor de omstandigheid dat er heel wat minder te verdelen
viel dan in 1948 toen Zeeland met 1800 huizen uit de bus kwam, hadden
de meeste gemeenten iets meer verwacht. Zelfs te A lissingen dat met
de „hoofdprijs" in de vorm van 128 woningen uit de bus kwam, ont
moetten wij geen enthousiasme.
Men wees ons daar bijv. op het feit,
d3t de gemeente meest montage-
woningen en slechts "16 normale hui
len krijgt, wat voor de herbouw van
de binnenstad van weinig betekenis is.
Zowel in de Schelde-stad als te Mid
delburg. dat 68 woningen kreeg, waar
van 40 van het montage-type, hoopt
men op een stevig aandeel uit de z.g.
herbouwpot. maar omdat heel Walche
ren en West-Zeeuwsch-Vlaanderen
mitsgaders Schouwen daarop vlast, er
kent men zelf dat de verwachting al
licht te hoog zal zijn. In Goes is de
ontstemming van B. en W. van meer
uitgesproken aard en een krachtig
protest is in de maak. De gelijkschake
ling der gemeenten achten B. en W.
funest. H.i. verdienen de actieve ge
meenten meer dan de in-actieve. Goes
kan nog best 200 huizen inschikken en
als men het dan met 13 moet doen.
Ook in Ovezande en Hoedekenkerke
gemeenten die niets kregen was
de stemming beneden nul.
Hoewel in beide gemeenten de voor
oorlogse huizenvoorraad weer op peil
is, bestaat er nog 'n tekort en het uit
zicht op aanvulling is thans voor ge
ruime tijd verdwenen.
's Heerenhoek. dat 24 woningen had
aangevraagd, kreeg er slechts 2, ter
wijl er nog 8 in aanbouw zijn. Het feit
dat de gemeente in December J.l. 4
woningen ontving is natuurlijk van in
vloed geweest op de geringe toewijzing.
De burgemeester betreurde de gang
van zaken zeer, dar er nog vele en zeer
ongewenste dubbele beweningen zijn
en Jonge mensen geen kans krij
gen om een gezin te vormen.
MEER BERUSTING.
DIJ het gemeentebestuur van Hein-
kenszand ontmoetten we iets meer
berusting.
Deze gemeente ontving 6 woningen,
maar daar zijn er 4 bij van het z.g.
„van Dalen-type", waar men niet zo
buitengewoon enthousiast over is, om
dat dit type, dat geen verdieping heeft
een massa bouwgrond vraagt, die in
Heinkenszand niet goedkoop is.
Men wil nu proberen daar normale
woningen voor te krijgen.
Kruiningen is er ook niet al te best
afgekomen want terwijl de gemeente
nog 80 woningen kan inschikken en 20
particulieren aanvragen indienden om
zelf te mogen bouwen moet het genoe
gen nemen met 2 hulzen van het nor
male type. Het gemeentebestur ziet
echter in dat G.S. hebben moeten roei
en met de riemen, die ze hadden.
Deze laatste mening, domineert ook
bij het gemeentebestuur wsn 's Heer
Arendskerke dat ook gaarne een groter
portie dan 4 woningen had ontvangen,
want er liggen verschillende herbouw-
gevallen ter behandeling. Aanvragen
voor particuliere bouw, Samenwonin
gen zijn er bovendien vele en het aan
tal krotwoningen op het platteland is
evenmin gering.
OOK SCHOUWEN EN THOLEN
voor twintig woningen, moet het er
met twee doen.
Op de wijze van verdeling wilde het
gemeentebestuur geen critiek oefenen
doch het resultaat voor Tholen vond
men teleurstellend.
Het prov. bestuur zal van deze
reacties wel niet opkijken.
Als men 'n zevenhonderd huizen ver
delen moet over ruim 100 gemeenten,
die bijna allemaal achterop zijn ge
raakt met de woningbouw en waarvan
er velen verschrikkelijk leden door de
oorlog, is een bevrediging onder de
bedeelden niet te verwachten.
G.S. zullen de critiek echter kunnen
verdragen, omdat zij weten naar beste
overtuiging gehandeld te hebben.
Domme vader met
een goet hart
TN HET BOSSCHE arrondissement
deed zich, het doet er niet toe
waar het gebeurde, iets heel eigen
aardigs voor. Daar was een echtpaar,
welks huwelijk niet werd gezegend
met kinderen. Beide jonge mensen
verlangden er vurig naar en zij zoch
ten naar een kind als een gouddelver
naar goud. Eindelijk hadden zij iets
gevonden Een buiten-echtelijk kind
in Arnhem zouden zij willen adopteren
en om hun nieuwe bezit geheel aan
zich te kunnen binden, gaf de vader
op 'n goede dag de baby aan 't bureau
van de burgelijke stand hunner woon
plaats aan als een kind, dat uit hun
echt was ontsproten Daartoe liet
de man het kind administratief twee
maal geboren worden: eens in Arn
hem en eens in zijn nieuwe woon
plaats in een Brabantste stad.
Dit geval liep anders af dan de onver
standige nieuwe vader met't tere hart
zich had voorgesteld, ook al wist en
begreep hij dat hij niets mee." ct
minder had gedaan dan een ambte
naar te bewegen een authenbe.te
acte vals op te stellen en te registre
ren. De man gaf dat vcor de Bossche
rechtbank eerlijk toe nadat de presi
dent er hem op had gewezen, dat ais
er in de registers der bevolking kon
geknoeid worden, vroeg of laat de
ellende niet zou te overzien zijn. „Wat
u ten opzichte van het kind deed, was
goed en ik kan mij levendig voorstet
ien, dat u en uw vrouw de zorgen
voor een kind op u wilden nemen,
maar met die aangifte waart u er
volkomen naast!"
De man gaf dat nogmaals toe
De officier van justitie etste wegens
valse aangifte een geldboete van
f 100.subs. 20 dagen hechtenis.
/"kok op Schouwen en Tholen treft
men de mineurstemming aan.
Zierikzee, dat 14 woningen krijgt,
waarvan er tien tot het normale type
behoren, is de grootste erfgenaam,
maar de rest der gemeenten moet het
met heel bescheiden porties doen.
Alleen te Bruinisse bleek men dank
baar voor het toegewezen getal van 5.
De gemeente Tholen die binnen
haar bouwplan 1947 nog plaats had
NA DE DRIE gelijke spelen van het vorige jaar tegen de Belgische
nationale ploeg (11, 22, en 11) is het begrijpelijk, dat men
in de Benelux-landen met extra grote belangstelling uitziet naar de
wedstrijd van morgen. Immers, de vorige keren konden de Belgen,
ondanks een technische meerderheid, geen succes behalen. En het is
dus vanzelfsprekend, dat onze Zuiderburen er ditmaal alles op zullen
zetten de Oranjehemden er eindelijk eens onder te houden. Dat dit
uitermate moeilijk is, vooral in Amsterdam, daarvan weten de Bel
gen mee te praten. Want we moeten in onze archieven tot 1933 terug
gaan om een Nederlandse nederlaag op eigen veld te kunnen vinden.
(1—2).
Nog nooit zijn we echter zo weinig
optimistisch geweest als thans. En
RADIO-REPORTAGES VAN DE
WEDSTRIJD:
Hilversum I, (301 meter) van 14.05
tot 17 uur reportage met muziek
„omrand".
Brussel, Vlaams (322 meter) 15
uur verslag wedstrijd.
dat wel vooral hierom, w|jl de Ne
derlandse ploeg om het zacht nlt
te drukken er nogal merkwaar
dig uitziet.
Wij heben j.l. Maandag al uitvoerig
onze bedenkingen tegen dit elftal ge
uit. Wij geloven voornamelijk, dat de
bezetting van de backplaats door de
SVV-er Steenbergen geen gelukkige
vondst is. Waarom de Maastrichtenaar
van Bun voor hem het veld moest rui
men is voor ons een compleet raadsel,
want van Bun heeft in alle wedstrijden
bewezen zijn plaats waard te zijn en
hij heeft dit bovendien op de tech
nische dag te Nijmegen weer getoond,
o De bezetting van de midvoorplaats
door de Rotterdammer Brandes kan
ons ook al niet bekoren, zeker om
dat deze Brandes in geen enkel opzicht
bewezen heeft uit het ideale midvoor-
hout gesneden te zijn. Opvallend is
wel, dat vrijwel alle sportjournalisten
het erover eens zijn, dat de Tilbur-
ger van Roessel meer recht had in 't
nationale elftal te worden opgesteld.
Alleen de „Sportkroniek" verbaast 't
verkiezen van Brandes niet zo heel
erg. Maar met de Sportkroniek moet
men voorzichtig zijn. Daar zet men
nogal eens graag een Westelijke bril
op. Dit blad schrijft ook „hoe vaak
moet Rijvers nog falen om uit het Ne
derlands elftal te worden gelaten". Nu
is het waar, dat de Bredanaar niet
in alle interlands goed was, maar daar
staat toch tegenover, dat van een ab
soluut falen niet kan gesproken wor
den. Wij hebben er Maandag reeds op
gewezen, dat Rijvers' medespelers hem
nogal eens niet plegen te begrijpen,
en dat dit dan heel onjuist op de
rug van de Bredanaar neerkomt. De
Sportkroniek negeert zulks op hoog
hartige manier. En vergeet ook, dat
er diverse keren Westelijke vertegen
woordigers in het nationale team be
land zijn, die stukken meer gefaald
hadden dan Rijvers. De Sportkroniek
doet er verkeerd aan zo te hakken op
de niet-Westelijke spelers in het Oran
je-elftal (over de Munck en van Roes
sel wordt bovendien geen woord ge
zegd en over het passeren van van
Bun praat men heen) en het in de zon
zetten van het Westelijke dito.
Maar laten we terugkeren tot ons
uitgangspunt. En als we dan onze
eerlijke mening mogen geven over
het Nederlandse elftal, dan kunnen
we concluderen, dat deze samen
stelling ons vertrouwen niet beeft.
Hetgeen echter niet wil zeggen, dat
we de Nederlandse elf Zondag niet
warm zullen aanmoedigen. Want een
extra zetje heeft het Oranjeteam heus
wel nodig. Misschien dat dit zetje ons
weer een surprise kan bezorgen?
GEVAARLIJKE BELGEN
T ATEN we het hopen, want de Bel-
gische ploeg ziet er dit keer zeer
gevaarlijk uit. Er zijn verschillende
nieuwe gezichten te bespeuren, maar
deze nieuwelingen moeten, volgens de
Belgische pers, bewezen hebben hun
plaats meer dan waard te zijn. Be
langrijk is. dat elke speler opgesteld
staat op dezelfde plaats, waar hij ook
in zijn club opereert. Bij vorige Bel
gische elftallen was dit niet het ge
val.
Een handicap voor de Belgen is, dat
Anoul dit keer door een verwonding
niet van de partij is. Anoul was an
dere keren de beste man van het veld.
Zijn plaats is ingenomen door de Waal
STEENBERGEN
(SW)
V. SCHIJNDEL
(SW)
LENSTRA WILKES
(Heerenv.) (Xerxes)
KRAAK
(Stormvogels
SCHIJVENAAR
(EDO)
DE VROET
(Feyenoord)
RIJVERS CLAVAN
(NAC) (ADO)
MöHRING
(Enschede)
BRANDES
(Feyenoord)
Reserves: De Munck (Sitt. Boys), Albers (Vitesse), Kroon (Feyen
oord) en van Dijk (Ajax)
LEMBERECHTS GOVARD MERMANS COPPENS THIRIFAYS
(FC Mech.) (FC Luik) (Anderl.) (Beerschot) (Sp. Charl.)
MEES CARRé
(Antwerp) (FC Luik)
L. AERNAUDTS
(Berchem)
MEERT
(Anderlecht)
Reserves: Daenen (Tilleur), Hendrickx (Lyra), Coppens 'FC Méehe-
len) en Fr. Chaves (Gantoise).
HENRIET
(Sp. Charleroi)
GILLARD
(Standard)
Advertentie
Gillard, het prototype van een dén-
benige voetballer, die bijzonder hard
is in tacklings. Zijn zwak is zijn dek
king. En wanneer onze rechtervleugel
daarvan handig kan profiteren, wel
dan kunnen er inderdaad verrassingen
uit de bus komen.
In tegenstelling tot allerhande uit
België overwaaiende geruchten is
„Torreke" Lemberechts toch opge
steld. Het heette, dat hij ziek was,
maar met die ziekte schijnt het dan
toch zo'n vaart niet gelopen te heb
ben. De razendsnelle Mechelaar zal
ons wel weer vergasten op een stuk
of wat fantastische sprints langs het
lijntje, die steeds besloten worden
met vlijmscherpe voorzetten.
In de Belgische voorhoede ontbreekt
stormram Mermans weer niet. Hij
krijgt ditmaal zijn oude concurrent te
genover zich: Möhring. Als het oude
liedje van lijf-aan-lijf-gevecht zich nu
ook maar weer niet gaat herhalen.
Twee schutters van formaat staan
op de binnenplaatsen: de Luikenaar
Govard en de Sinjoor Coppens. Krij
gen zij kansen, wel dan kan Kraak
er zich op voorbereiden gekraakt te
worden.
Vooral Govard is een mannetjesput
ter, die evenwel geen technisch-fijn
werk kan leveren. Zowel hij als Cop
pens zijn zwak in het vierkantwerk
(het samenspel tussen de halfs en bin-
nenspelers) en hebben geen adem ge
noeg om lustig te kunnen „zwerven".
En het ligt voor de hand, dat een ge
brekkig middenveld-spel der Belgen
voor Nederland verrassende perspec
tieven opent.
Al met al: de Belgische ploeg ziet
er uitgebalanceerd uit, maar er zijn
enige zwakke details. En het hangt
van de Nederlandse speelwijze af, of
via deze zwakheden openingen in de
Belgische muur gebombardeerd kun
nen worden.
