Juliana Koningin der Nederlanden
Hoe Prinses Juliana
haar Zeeuws costuum kreeg
Het studentenjaarlied van 1927
Hoe de vijfde Oranje-monarch
Werd Voorbereid Voor haar
zware taak
Op de vijfde verjaardag van
Prinses Juliana
VIERDE JAARGANG No. 1169 2e BLAD
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1948
Het passen van de muts
was erg lastig
7ii neemt zitting in
in de Juliana-
i n iel i j ke onder-
f ATEN we beginnen mof dc voornaamste data uit het leven van onze
jonge Koningin:
30 April 1909 Geboren in het Paleis Noordcinde te 's-Gravenhage.
5 Juni 1909 Gedoopt in de Willemskerk te 's-Gravenhage.
15 April 1915. Het Prinsesje bezoekt voor het eerst haar school-
klasje onder leiding van mej. Cohen Stuart
18 November 1918. Koningin en Prinses zi.in het middelpunt van
een geestdriftige huidebetoging op het Haagse Malieveld.
Februari 1920. De Prinses Ie'*1 'e steen voor het Jaarbeurs
gebouw in Utrecht.
30 April 1927 De Prinses v.
de Raad van State.
12 Juni 1927. De Prinses d e f -i i
kerk te 's-Gravenhage.
30 Aug. 1927. De Prinses dn
'scheiding, het Grootkruis van de Nederlf^d^ 1 mv
20 Sept. 1927. De Prinses wordt irges"h; even in het album Studioso-
I rum van de Leidse Universiteit
30 Januari 1930. De Prinses ontvangt het eredoctoraat in de letteren
en wijsbegeerte aan de Leidse Universiteit.
23 November 1931. De Prinses installeert het Nationaal Crisiscomité.
20 Maart 1934 Grootmoeder Emma overlijdt.
3 Juli 1934. Haar vader. Prins Hendrik, gestorven.
Februari 1936. Eerste kennismaking met Prins Bernhard von Lippe-
Bicsterfeld te Garmisch-Partenkirchen.
8 September 1936. Officiële verloving van Prinses Juliana met Prins
Bernhard.
7 Januari 1937. Huwelijk van Prinses Juliana met Prins Bernhard.
29 November 1937. Prins Bernhard kreeg een auto-ongeluk. De ver
wondingen waren echter na enkele maanden geheel genezen.
31 Januari 1938. Prinses Beatrix geboren.
5 Aug. 1939. Prinses Irene geboren.
12 Mei 1940. Prinses Juliana begaf zich met haar gezin in ballingschap.
19 Januari 1943. Prinses Margriet geboren.
2 Aug. 1945. Prinses Juliana keert met haar kinderen terug in Paleis
Socstdijk.
18 Februari 1947. Prinses Marijke geboren.
3 Oct.-l Dec. 1947. Prinses Juliana is tijdelijk Regentes.
14 Mei-30 Aug. 1948. Prinses Juliana neemt het regentschap weer
op zich.
gint voor haar het studentenleven in
Leiden. Hier heeft, ze een der zonnig
ste periodes van haar leven gekend.
Vrij van de verplichtingen van een
vorstelijke omgeving, heeft ze op ka
mers geleefd in Katwijk, is ze stu
dente met de studenten geweest in
hun toewijding aan de wetenschap,
tot vol
maar ook in hun vorming
waardige mensen door verenigings-
en gezelligheidsleven. Twee-en-een-half
jaar heeft deze periode geduurd. Ze
werd afgesloten met de promotie tot
ere-doctrix in de letteren en wijsbe
geerte. Professor Huizinga heeft hier
getuigd: „Het is werkelijk geen ijdele
vorm of wat vermaak geweest, deze
vorstelijke studie; trouwer en aan
dachtiger hoorders hebben de hoog
leraren, naar wier vakken uw belang
stelling uitging, niet gehad"
In de donkere jaren van werkloos
heids- en crisisnood is de Prinses
vooral naar voren getreden als ini
tiatiefneemster voo£, de stichting van
het Nationaal Crisiscomité. Donker
werden die jaren ook door twee zware
slagen in haar persoonlijk leven:
Grootmoeder Emma en Vader Hendrik
werden door d'e dood weggevoerd.
Laatstgenoemde volgde zij op als
voorzitster van het Nederlandse Rode
Kruis, welke functie ze pas op 8 Aug.
van dit jaar neerlegde.
Verloving en huwelijk
"Oet was begrijpelijk, dat de gedach
ten des volks zich veelvuldig be
zig hielden met de vraag: Zal de Prin
ses zich verloven? Met wie? Ver
schillende namen doken van tijd tot
tijd op. Het Hof zweeg. Het zweeg
ook, toen in Februari 1936 bij de win-
ter-spelen te Garmisch-Partenkirchen
de eerste toevallige ontmoeting had
plaats gehad tussen Prinses Juliana en
Prins Bernhard von Lippe-Biesterfeld,
een ontmoeting, waarbij beiden elkaar
„bevielen". Andere gelegenheden tot
nadere kennismaking werden gescha
pen. Journalisten begonnen al iets te
vermoeden en eenmaal werd in het
gezelschap van de Prinses ergens in
Zwitserland reeds een „Prins
Schaumburg-Lippe" gesignaleerd, een
naamsvergissing, welke het geheim
voorlopig nog bleef dekken. Niette
min begonnen de geruchten te lopen.
Toen werd dan maar spoedig, op 8
September 1936, besloten de verloving
bekend te maken. „Ik kan u niet zeg
gen", aldus Hare Majesteit Koningin
Wilhelmina voor de radio, „hoe dank
baar ik ben, dat deze verloving er ene
is, die uitsluitend berust op weder
zijdse genegenheid, de beste waarborg
voor een gelukkige toekomst". En de
Intiem tafereeltje. Juliana krijgt
van haar moeder een bloem op
de borst gespeld
Geboorte en jeugd
Tri deze data vinden we het geraamte
van een leven, dat Maandag a.s. 't
hoogtepunt van zijn aardse bestem
ming bereikt in de plechtige kroning
tot Koningin der Nederlanden.
Koningin Juliana we zullen er
nog even aan moeten wennen, nu in
welhaast vier decennia de combina
tie Prinses Juliana zulk een ver
trouwde. zulk een populaire klank
heeit gekregen.
Velen onzer zullen zich nog de
vreugde herinneren, waarmee de ge
boorte van dit vorstenkind werd be
roet. We zien ons zelf nog zitten op
(de lagere school, waar de blijde ver
wachting voor ons kleine schooljon
gens zich sterker concentreerde op 't
vooruitzicht van „fijn, een paar dagen
"rij" dan op de gedachte aan de ver-
terking der Oranjedynastie. Het gro
te ogenblik, dat plotseling door heel
het schoolgebouw de roep „Een Prin
"es!" weerklonk, herinneren we ons
nog zo levendig als de dag van giste
ren. En toen in een joelende drom
naar buiten, de straat op, waar de
vlaggen reeds deinden op de wind en
de muziek, feestelijke klanken schet
terde. Zonder het ons goed bewust te
zijn. werden we zo als kleine jongen
reeds opgenomen in de stroom van
volksgeestdrift om het feit, dat de
voortzetting der Oranje-Nassau-dy-
nastie naar menselijke berekening ge-
■vaarborgd was.
Juliana, Louise, Emma, Maria, Wil
helmina, zo luidden de namen, die aan
het kleine meisje gegeven werden,
De historische figuren van Juliana van
ötolberg en Louise de Coligny wer-
fe de eel'ste twee namen in
herinnering gebracht. Emma was de
t-Ün?1 £er .gro.°tm°eder van moeders
kant, Maria cue van de grootmoeder
VSant „En tenslotte werd
dooi „Wilhelmina de naam van moe
der voortgezet in het nieuwe geslacht
Er bestaan vele foto's van het jonge
opgroeiende kind en haar stralend
blijde moeder. Het was een mooted
voor net vorstelijk gezin, in welks ge
luk ook Grootmoeder Emma met haar
lieve glimlach deelde. Het jonge ko
ningskind heeft een prachtige opvoe
ding gehad zonder verwennerij Oo
zesjarige leeftijd moest ze het Lager
.Onderwijs gaan volgen, waarvoor de
Koningin het advies inriep van Jan
"r Ligthart, de bekends, onderwijsver
nieuwer van die dagen. Een zijner on-
deiwiizeressen werd aangewezen om
een klasje te leiden, waarvan ook de
Prinses deel zou uitmaken. Toen dit
onderwijs met goed gevolg was door
lopen, begon de Prinses haar gymna-
isiale studiën onder leiding van Pro-
Gunning. In die jaren namen
Vader en Moeder haar ook al mee op
de eerste buitenlandse reizen, naar
Noorwegen en naar Zwitserland. Maar
Rr-1 vi.erd het reeds de tijd van offi-
ciele bezoeken aan verschillende de
alen des lands. Bij de historische hulde-
ITU--U lnf ja-an Hare Majesteit op het
Kden^f' m Een Haag St0nd 00k het
te*"""-*0-
Meerderjarigheid en
studententijd
D Prinses wordt 18 jaar. Staalsrech-
ry tel ijk betekent dit: meerderjarig.
Ze word als lid van de Raad van State
geïnstalleerd, en deed haar belijdenis
|in de Hervormde Kerk. Tevens be-
Juliana op de stoep van het stad
huis te Goes tijdens het Konink
lijk bezoek aan Goes op 7 Augustus
1924 met de dames die haar heb
ben gekleed in het Zuid-Bevelands
costuum, aangeboden door de be
volking van Zuid-Beveland op ini
tiatief der Vereniging tot bevorde
ring van Vreemdelingenverkeer.
v.l.n.r. Mej. Meulenberg, Prinses
Juliana, Mej. Meulenberg, Mej
Clarijs.
gEGIN AUGUSTUS van dit jaar was het 24 jaar geleden dat H.K.H.
Prinses Juliana voor het eerst met de gehele Zeeuwse provincie ken
nis maakte Aanleiding tot dit vierdaagse bezoek was het feit, dat de
Zeeuwse hoofdstad 350 jaar terug door de troepen van de Prins op de
Spaanse bevelhebber Mondiagon was veroverd. De invitatie om dit jubilé
by te wonen, was door de Koningin aanvaard en mede besloot Zij tot
een tournée door geheel Zeeland en wel in gezelschap van Prins
Hendrik en Prinses Juliana, die toen 15 jaar oud was.
.V</v<^VW,i><i>C>00<X>000<XXX>000000000000<KXXKXXA>Ov
Prinses voegde daaraan toe: „Ik ben
heel gelukkig, nadat wij elkander in
alle stilte heel goed hebben leren ken
nen. Het eerst ontmoetten wij elkaar
in de wintersport, daarna herhaalde
malen hier in het land, tenslotte on
langs in de bergen. Geleidelijk aan
zijn wij het samen „eens" geworden,
en wel zéér eens".... Op 7 Januari
1937 volgde het huwelijk en allen heb
ben nog heugenis aan de blijdschap,
welke geheel het volk daarbij betoon
de, een blijdschap, welke zo mogelijk
nog overtroffen werd door de uitbun
dige feesten op 31 Januari 1938, toen
de oudste dochter Beatrix het levens
licht zag. Anderhalf jaar later, op 5
Augustus 1939, werd Prinses Irene ge
boren. Het feesten ging toen niet zo
hartelijk meer, want reeds was het
zwaar gaan weerlichten boven Europa.
Ballingschap en terugkeer
HPien maanden later voltrok zich de
verbijsterende tragedie van een
brutale overrompeling van ons land.
De Duitse aanvallers hadden in hun
plannen ook opgenomen het gevangen
nemen van de koninklijke familie.
Daarom werd reeds aanstonds beslo
ten, dat Prinses Juliana met de kin
deren zou uitwijken, om in hen het
voortbestaan van de monarchie, voor
zover mensen het kunnen berekenen,
te verzekeren. Eerst was er een kort
verblijf in Engeland. Al spoedig volg
de de overtocht naar Canada, op de
Nederlandse kruiser „Sumatra". Bij
aankomst zei de Prinses :„Geef mij
niet uw medelijden, maar geef ons,
wat wij meer dan iets anders
behoeven volk van Canada en van
de Verenigde Staten, geef ons
uw sterkende liefde". In Ottawa heeft
ze dan vijf jaren met de kinderen ge
leefd. Enige malen kwam Prins Bern
hard over. Ook Moeder waagde een
maal de grote reis over de Oceaan per
vliegtuig om Haar dochter en klein
dochters op te zoeken. Op 19 Januari
1943 werd Prinses Margriet geboren
op een stukje Nederlands territoir in
het Canadese land. Aan de radio volg
de het Nederlandse volk ook met be
langstelling de lotgevallen van de
prinselijke familie in ballingschap.
Toen kwam de ineenstorting van het
Derde Rijk en al spoedig zien we ook
onze troonopvolgster met haar kinde
ren weer in ons midden.
De kinderen gingen van Soestdijk
uit naar school, de „werkplaats" van
Kees Boeke, tegelijk met andere kin
deren. De Prinses bemoeide zich in
tens met het werk van de H.A.R.K.,
van Volksherstel en van andere so
ciale instellingen.
Wederom is er een Prinses geboren,
op 18 Februari 1947. Helaas moest
medegedeeld worden, dat zij aan een
ooggebrek leed en het is zeker een
groot verdriet voor Moeder en Vader,
dat Marijke haar leven lang het licht
van één oog zal moeten missen.
Verdriet is echter aller mensen deel
en sterke karakters worden er slechts
door gestaald. We weten, hoe onze
Prinses, heden onze Koningin Juliana
zich nimmer door beproevingen liet
neerslaan en nu zeker ook in groot
Godsvertrouwen haar taak, haarj
uiterst zware taak aanvaardt.
Het volk, dat een halve eeuw lang!
door de Moeder zo krachtdadig en
liefdevol geleid werd, mag grote ver
wachtingen bouwen op een bewind,
dat zeker in dezelfde geest zal wor
den gevoerd, een geest van plichts
betrachting, zelfopoffering en Chris
telijke gezindheid.»
Het Koninkrijk begint een nieuwe
fase in zijn bestaan. Op een keer
punt der historie moeten nieuwe vor
men ontworpen en beproefd worden.
Koningin Juliana moge onder voor
lichting van de Allerhoogste de raads
lieden weten te vinden en de beslui
ten weten te bekrachtigen, welke
vrede en voorspoed kunnen verzeke
ren aan allen, die zich onder de
Oranje-dynastie hebben gesteld.
Dat geve God.
gen geweldig enthousiasme vlamde
in Zeeland op. vooral toen be
kend werd, dat niet minder dan 56
gemeenten zouden worden bezocht en
practisch dus iedere Zeeuw in de ge
legenheid was met het Vorstelijk ge
zin kennis te maken; speciaal de we
tenschap, dat men de geliefde Kroon
prinses ook zou mogen begroeten,
zette de voor het Oranje-huis zo licht
snller kloppende harten in laaie
gloed. Nu, na 24 jaar, weten de oude
ren zich alles nog precies te herinne
ren en kan men zoveel bijzonderhe
den te horen krijgen als men wil.
Het ligt natuurlijk niet in onze be
doeling om de gehele glorieuze tocht
te gaan beschrijven. We willen slechts
speciaal licht laten vallen op dat deel
van de tournee, waarin prinses Juli
ana de hoofdrol speelde.
Van de heer v. Ballegoyen de Jong,
de voorzitter der Goese Oranje-vere
niging, hoorden wij het gehele relaas,
dat ook nu nog interessant is.
Zodra bekend was, dat het Konink
lijk gezin ook naar Zuid-Beveland
zou komen, nam het bestuur der
V.V.V. op de Bevelanden het initia
tief tot een geldinzameling.
Met het aldus bijeen te brengen
bedrag er was ongeveer f 200,
voor nodig wilde men een com
pleet Zuid-Bevelands costume en
alle daarbij behorende sieraden
vervaardigen en aankopen, om het
daarna te offreren aan Prinses Juli
ana, die ook reeds een Axels cos
tuum rijk was. Deze toeleg slaagde.
Donderdags Zuid-Beveland
TJet geld kwam bij elkaar en vaar
dige vingers zetten zich te Oude-
lande en 's-Heerenhoek in beweging
om de kleren te knippen en te naaien.
Op de gestélde tijd was alles gereed
en in overleg met de chef van het
protocol werd het programma der
aanbieding geregeld.
Na Dinsdag 5 Augustus Tholen en
Schouwen te hebben bezocht en des
Woensdags Walcheren en speciaal
Middelburg, zou op Donderdag o.m.
Zuid-Beveland de beurt krijgen. Be
paald was, dat voor de rondrit over
het eiland begon, het costume zou
worden aangeboden te 's Heer
Arendskerke. waar de koninklijke
trein stond. De jonge dames Maatje
en Jaantje Meulenberg en Corrie
Clarijs uit 's Heerenhoek waren uit
verkoren om het geschenk te over
handigen en tevens zouden zij de
Prinses op deskundige wijze moeten
aankleden. Zij werden vergezeld door
burgemeester vari Horsigh uit 's Hee
renhoek.
JTJe ontvangst aan de trein was al
lerhartelijkst. Lakeien stonden
al op de uitkijk en namen de pakken
van de jongedames over. Baron van
Huiseiyk tafereeltje van het Koninklijk gezin, kort na dc geboorte van
het jongste Prinsesje
OOOOOOO<>OO<><><><>O<><X>OOOO<C><><><><X>OCK><X><>oo<X>OOO<>O<X>O<X><><><X><><><>O<>OOO<><^
IJet is de gewoonte, dat elk der aan
gekomen novieten van de Vereni
ging van Vrouwelijke Studenten in Lei
den een poging doet om het beste
jaarlied te maken, aldus Prof. Wate
rink in „De jonge koningin thuis". Zo
mocht de Prinses mededingen voor het
jaarlied 1927.
De inzendingen daartoe zijn strikt
anoniem. De commissie, die uitspraak
doet over de kwaliteit van het jaar
lied, kan op geen enkele wijze weten,
wie de dichteres is van zulk een lied.
Het bekroonde lied wordt dan het
jaarlied van het- bewuste jaar.
De Prinses ging aan het dichten. Zij
laakte een jaarlied.
De commissie stond voor een zware
en uitgebreide taak. Er waren uiter
aard tientallen inzendingen. Doch twee
liederen waren er, die beide uitstekend
waren. Maar uiteindelijk, na lang wik
ken en wegen besloot men toch aan
één lied de prijs toe te kennen.
Toen de keuze bepaald was, werd on
derzocht, wie de dichteres van het lied
was. Toen bleek, dat het lied van Prin
ses Juliana was bekroond. Dat moest
de Prinses onmiddellijk aan haar Moe
der vertellen. Maar die keek heel vrien
delijk, doch ook heel beslist en zei
„Jula, maak je nu geen illusies. Dit
lied is nu wel bekroond, maar ze heb
ben natuurlijk wel kunnen vermoeden
|N het Paleis hangen, zoals begrijpelijk is, zeer veel schilderijen van de
vorstelijke voorvaderen van de Prinses, Het kind had er dikwijls naar
•keken en had zich verbaasd over de mooie kleren, die de mensen op die
hilderijen aan hadden. Ook zij had haar idealen, zoals elk kind; en zoals
-k kind had zij ook haar idealen omtrent kleren.
Zulke kleren als die kinderen op die schilderijen aan hadden, zulke
eren eens éénmaal te mogen dragen, dat zou prachtig zijn!
Dan komt de morgen van de verjaardag. De Prinses wordt gekleed,
ij krijgt een feestkleed aan. Een heel mooi kleed. Een jurk met een sleep.
Maar.... dit iswerkelijkdit is de jurk van een van de schil-
'rijen! En zij is ingelukkig. Nu heeft zij op haar verjaardag zo'n mooi kleed.
Dan wordt ze gebracht naar haar Vader en Moeder. De jarige wordt
i.i begroet. Maar sprakeloos blijft zij op een afstand staan. Daar staan een
me en een heer van.... een schilderij!
Maar.... die dame en die heer.... dat zijn Moeder en Vader. Ook
i zijn gekleed in de 17e eeuwse dracht.
Wat een geluk! Welk een blijdschap! Nu heeft het Prinsesje een ver-
't-dag, zoals zij die nog nooit gehad heeft. En zij juicht en jubelt het uit.
zijn op die dag foto's gemaakt.
En later heeft Thérèse van Duyll-Schwartze een schilderij gemaakt
n ons Vorstelijk Gezin in deze klederdracht.
Aldus vertelt Prof. Waterink in „De jonge Koningin thuis" aan welk
ck we ook bijgaande foto ontlenen.
dat dit gedicht van jou was. Ze heb
ben je gedicht bekroond, omdat je
Prinses Dent."
Maar toen dit antwoord ter ore
kwam aan de keuzecommissie, heeft
die direct een brief aan de Koningin
geschreven, waarin zij verklaarde, dat
geen van de commissieleden kon we
ten, of ook maar vermoeden, dat het
bewuste gedicht van de Prinses kon
zijn. Dat er werkelijk een echt eerlijke
keuze was gedaan en dat men lang ge
aarzeld had tussen de twee beste ge
dichten.
Toen geloofde Moeder het.
Toen kon ook Prinses Juliana zelf
met echte blijdschap meezingen het
jaarlied van 1927, op de wijs van „Wees
gegroet met jubeltonen."
Bijzondere foto van de prinselijke
dichteres is ook aan het hier geciteerde
boek ontleend.
Geen ontvang de meisjes hoofs en
leidde hen naar de Koningin, die ze
vriendelijk ontving en begroette.
Het aankleden geschiedde eigenlijk
onder het eten. Tussen de bedrijven
door nam de Prinses telkens een
hapje. De Koningin stelde het grootst
mogelijke belang in het aankleden en
stak behulpzaam de spelden toe, die
in groot aantal nodig waren.
Bij herhaling uitte H.M. haar be
wondering voor de fraaie kleding
stukken en Juliaantje gaf spontaan
en vrolijk uiting aan haar voldoening.
Eerst werden hemdrok en kralen
gepast, daarna de rokken en de
schot. Enkele onvolkomendheden ble
ken en werden handig verholpen.
Met de muts ging 't zeer lastig Het
haar van de Prinses was pas gewassen
en sprong wat op. Met haarwater, dat
de Koningin zelf haalde, werd het
„euvel" verholpen.
Even latTer gaf H.M. haar kam en
borstel en zei tegen de meisjes: Wees
maar kalm,; we zijn wel te laat, maar
haast je maar niet. Het komt op een
kwartier niet aan. Ook vroeg de
Koningin of de meisjes niet wat wil
den gebruiken. Die antwoordden dat
ze eerst liever met het aankleden
verder wilden gaan. Toen dat klaar
was accepteerden ze een kopje koffie.
H.M.. die het kenmerkend onder
scheid in de kappen van de helpsters
opmerkte, vond het aardig dat katho
liek en protestant samenwerkten
en bij het verder uitpakken klonk
het telkens; Krijgt Juliaantje dat al
lemaal? Wat zal dat 'n geld gekost
hebben.
De Koningin besliste dat de drie
jongedames en mede de heer v. Hor
sigh in de Koninklijke stoet zouden
meerijden.
..Dan moeten de heren uit mijn ge
volg maar wat krapper zitten", be
sliste zij.
Ook Prins Hendrik kwam even
kijken.
„Wat zeg je van onze lieveling?"
vroeg H.M.. Lachend gaf de Prins
zijn goedkeuring.
Goes vormde sluitstuk
J^"a de zegetocht door Zuid-Beveland
fond het programma van die dag
zijn sluitstuk te Goes.
Op uitdrukkelijk verlangen van de
Koningin werd de Prinses op de
trappen van het aloude stadhuis
bordes gefotografeerd met de meis
jes Meulenberg en Clarijs en daarna
nog met groepen jonge dames in
Bevelandse costumes.
De regen ten spijt werd het ont
vangstprogramma vlot afgewikkeld.
Zeer in de smaak bij de hoge gasten
vielen de Zeeuwse reidansen, die on
der leiding van de heer Houtekamer,
op een daarvoor gemaakt plankier
werden uitgevoerd.
Muziek en tekst van de liedjes wer
den het koninklijk gezin aangeboden
door Guus van Ballegoyen de Jong
en Marma Zandee, die als boertje en
boerinnetje waren verkleed.
Een onaangenaam incident deed
zich voor toen het publiek, nadat de
reie" het plankier hadden verlaten,
dit platform beslormdë. Het stortte
in en 'één vrouw liep zulke kneuzin
gen, dat ze invalide gebleven is.
In Axels costuum
JJaags daarop te Vlake was in de
trein overnacht is de Konink-
lijke familie naar Zeeuwsch-Vlaan-
deren vertrokken. De Prinses droeg
toen tenminste in Oost Zeeuwsch-
Vlaanderen het bekende Axelse
gewaad, uit reverentie voor de streek
die het haar geschonken had.
De drie genoemde Zuid-Beveland-
se jongedames werden later alleraan
genaamst verrast, doordat zij van de
Koningin ieder een kostbare met dia
manten versierde broche ontvingen,
welke de vorm had van een „J".
Verschillende malen heeft Prinses
Juliana Zeeland nog bezocht, doch de
diepste indruk maakte toch wel haar
eerste ontmoeting me^ de gehele be
volking, tenzij dan die ene keer in
1945 toen Zij, op instigatie van Haar
moeder, naar Westkapelle kwam om
de van zoveel levensvreugde versto
ken jeugd in dit uitgebombardeeerde
dorp handenvol speelgoed te brengen.
Ook die ontmoeting zal altijd blij
ven leven in de Zeeuwse hoofden en
harten.
