Jpsï kinine M>tem
De Jamboree de France
is geëindigd
I
i
Wa. een Wonderlijke Wereld
<(m aar de herinneringen blijven^
Hei aangename mei bei nuttige
Een paar spelletjes Veren igd
O.v.HAMTI
De zoon van Baden Powell,
•p de Jamboree aanwezig.
(Van onze redacteur)
TIET zou me waarschijnlijk' niet
moeilijk vallen om te bewij
zen, dat er alle reden voor is, om
aan de Jamboree van Moisson de
stadsrechten te verlenen, Er is een
markt, een arena, er zijn vele
schouwburgen en circussen, er is
waterleiding, er zijn wegen en niet
te vergeten er zijn nu meer dan
dertig duizend inwoners. Ik ver
moed dan ook, dat de president
van de Republiek, die Donderdag
op bezoek kwam, dit al wel had
geregeld. De verkenners in de sub-
kampen hadden dan ook gewerkt
alsof ze hier blijvend zullen kam
peren. Er verrezen majestueuse
kamppoorten, bij de subkampen,
waarin de Fransen ons doodleuk
annexeerden, want deze dragen
alle de namen van Franse provin
cies; maar ze zorgden er voor, dat
er ook overal duizenden Fransen
tussen woonden. Ja, zo ging het en
werden we ongemerkt verfranst!
VTan die kamppoorten gesproken,
ze waren interessant! Bretagne
pionierde een vuurtoren en des
avonds brandde er een echt licht
in, dat in verschillende kleuren
over de slapende stad scheen. Maar
dan ChampagneBij dit dor
stige weer is deze naam bijzonder
aantrekkelijk, zeker als je er sta
pels Champagnekisten ziet opge
stapeld en reusachtige flessen en
glazt*. waarin dit edele vocht in
successie verdwijnt. Tot mijn ont
goocheling beweerden ze echter,
dat alles leeg was, en dat het en
kel reclame was. Een slechte re
clame, vindt jullie ook niet?
Nee, dan op de markt, daar kon
den met dit dorstige weer de zwoe
gende bedienden de flesjes limo
nade niet in voldoende vlug tempo
doen aanrukken. Die markt was
een interessant ding. Ze was gro
ter dan een grotestadsmarkt en
TULLIE hebt natuurlijk allen de
bijna dagelijks terugkerende
verslagen over het jamboreeleven
In De Stem gelezen. Veel weten
jullie er dus reeds van, maar nu
het grote kamp ten einde is,
willen wij tenslotte nog een bab
beltje geven om je een indrukje te
geven van het dagelijkse leven in
de tentenstad, een slotartikeltje
dus van onze redacteur die jullie
van dag tot dag op de hoogte
hield.
van des morgens tot des avonds
was het er een bedrijvig leven.
De bezoekers konden daar in twee
enorme restaurants hun honger
stillen tegen zeer lage prijzen, 120
francs voor een behoorlijk diner.
En het aardige was, dat de bedie
ning er door alleraardigste chef-
taines gebeurde, die dus daar hun
devies „dienen" op onbaatzuch
tige wijze in praktijk brachten. En
ze hadden het meestal zo druk,
dat er geen tijd overbleef voor 'n
babbeltje met een even aardige
Amerikaan of Chinees, of wie er
verder zoal in dit onberispelijke
Babyion rondzwierf.
TAeze markt bood verder tal van
aantrekkelijkheden. Patates-
frites voor 20 francs, druiven voor
30, ijs voor 10 enenfin, ik zal
jullie niet alles opnoemen, want
jullie zou soms verkeerde conclu
sies maken, dat ik zo goed op de
hoogte ben. Op een punt wil ik
evenwel mijn zwakheid ruiterlijk
bekennen, waar het het Jamboree-
artikel betreft, dat de meeste aan
trekkingskracht bezat: de cocos-
noot! Dat vinden de meeste na zo
veel jaren zo'n interessant iets, dat
er een ware rush naar deze ge
mummificeerde koppen bleek te
ontstaan reeds in de eerste dagen
na de opening.
Verder was de markt de offi
ciële plaats voor samenkomst
voor de „changers". Ook daar bleek
de geschiedenis haar normale
verloop te hebben, de prijzen be
gonnen zich te vormen, alsof het
een zwarte markt van Rome betrof.
Zo was er een Hollander, die en
kele dagen geleden nog 500 francs
voor een paar klompen maakte,
maar ze zijn al tot 300 gedaald in
de waardering; overigens 'n schade
post voor onze deviezen-arme
jongens.
Verder stond de notering van ver
kennersartikelen als volgt: 2 com
missarissen 6 voortrekkers 8
verkenners een dozijn welpen.
Alles naar zijn werkelijke waar
de!
JJoe aantrekkelijk en interessant
de Markt van de Jamboreestad
INSPECTIE! Of er goed ge
kampeerd wordt
ook was, toch zouden we niet graag
een verkeerde indruk wekken door
onze beschrijvingen. Want daar
wordt tenslotte het leven van de
Jamboree niet geleefd. Dit ge
beurde in de kampen van de jon
gens. En nu verheugde het me ten
zeerste, dat er door de jongens op
deze wereldbijeenkomst nog wer -
kelijk werd gekampeerd. Gekam
peerd met al de ernst en toeleg van
een normaal zomerkamp. De
Nederlandse patrouilles waren
samengesteld uit jongens van
diverse troepen, zoals voor de hand
ligt; geen enkele groep nam in
haar geheel aan de Jamboree deel
Ze hadden zich eerst moeten samen
voegen, zich op elkander moeten
instellen en het was daar, dat nu
de gedachte van broederschap en
onderlinge hulpvaardigheid werd
beleefd. Het pleitte voor de goede
geest van de jongens, dat hun kam
pen zo goed waren en dat allen
deze Jamboree geweldig vonden,
want dit zou onmogelijk geweest
zijn, als het gewone troepleven
niet geweldig was voor hen.
Een echte Amerikaanse In
diaan. Op een vraag van 'n
kleine Fransman, wat bjj in
Amerika deed, antwoordde bij:
naar school gaan.
Negerhut
A rabieren in de buurt
van de Rode Zee
schijnen op het ogenblik
een vlot handeltje te
voeren In slaven en sla
vinnen van het zwarte
ras. De negers aldus
de Daily Express wor
den met schepen ge
haald van de eenzame
Soedankust. Mannelijke
slaven worden verkocht
voor 80 pond sterling,
terwijl vrouwen voor de
helft van die prijs ver
handeld worden. O,
vrije blije wereld!
Nóg vlugger
Toseph Ros bert, een
30-jarige Ameri
kaanse vlieger, zou
graag een-kansje heb
ben om William Odoms
wéreldrecordvlucht om
de aardbol te verbete
ren. Odom deed het in
73 uur Rosbert zegt dat
hij er maar 68 uur over
aou doen, wanneer hij
een Britse Mosquito te
zijner beschikking had.
Maar, hij heeft geen
Mosquito!
Record
TTit Moskou wordt be-
richt, dat tweei
Russische militaire val-;
schermspringers het be-j
staande record hebben
verbeterd door var!
11.200 meter hoogte
neer te dalen. Na II
min. waren ze op vaste
bodem. Wanneer wij 't
hadden moeten doen,
waren we eerder bene
den geweest en waren]
er dus twee records ge-
slagen
XJOOGOOOÖOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOGOOOO
■VTU de vacanties volop aan de
gang zijn en geen der verken
ners oog heeft voor nog gewich
tiger bezigheden dan ontspanning,
willen wij dit keer volstaan met 't
geven van enkele spelletjes en een
nuttige wenk, die jullie te pas
kunnen komen-als je rondtrekt of
kampeert. Allereerst een paar spel
letjes:
DE BLINDE MET ZIJN STOK
VE verkenners staan in 'n kring
geblinddoekt. Ieder heeft zijn
nummer. Midden in de kring
wordt een voorwerp gelegd
(schoen, bal, appel). Wanneer je
nummer wordt geroepen, draai je
twee keer rond en probeer daarna
met je stok op het voorwerp te
slaan in de kring. Pas op, dat je
het niet de eerste keer'middendoor
slaat, want je raakt het natuurlijk
direct, dat zul je wel zien. Anders
krijg je nog twee keer kans. De
meest helderziende wint.
EN JE BEPAKKING?
TfOORAL verkenners, die voor 't
eerst gaan weekenden, hebben
dikwijls heel veel moeite met hun
rugzak. Keurig ziet het uniform er
uit, maar dat ding daar op hun
rug. Om te beginnen vertoont hij
natuurlijk dezelfde fout van heel
veel rugzakken: hij is te klein.
Daarom binden ze er maar buiten
op wat er niet binnen in kan. Met
het gevolg, dat ze eruit zien als 'n
totempaal van een oude horde.
Hoe tas ik dat ding dan vol
vraag je misschien. Laat me eerst
opmerken, dat het niet de bedoe
ling is, je rugzak zo vol mogelijk
te krijgen. Je gaat nu eenmaal
niet verhuizen, maar gaat hoog
stens enkele weken weg; je neemt
dus alleen net hoogst nodige mee
en tracht dat zo practisch moge
lijk in te pakken. Ik geef je daar
om hier een paar raadgevingen,
maar wil geen aanspraak ei op ma
ken, als zou ik de enig practische
manier hebben uitgevonden.
Als stelregel neem je, dat din
gen, die je eerst nodig hebt, boven
in je rugzak duwt. Anders zou je
bv. bij een onverwachte regenbui
tot de ontdekking komen, dat je
regenjas onderin zit; of stel je
voor, dat je in je vinger snijdt en
je moet dan je EHBO-doosje van
de bodem opdiepen. Die horen dus
bovenin. De EHBO doos kan ook
heel goed in een van de buiten
zakken. Zachte voorwerpen zoals
handdoeken, zwempak, pyama,
res. ondergoed, enz.) berg je het "j
beste zo weg, dat je van de harde
(bord, mok, wasblik, pannetjes)J|
geen last hebt. Stel je voor, dat 'i.
oor van de mok heel de tijd over-
je rug zit te kriebelen!
Kleine dingen, zoals tandenbor- I
stel, tandpasta, schoenveters, deken-
spelden, enz., kun je heel goed in
een trommeltje bij elkaar doen.
Schop of bijl moeten in 'n fou- i
draal aan de riem worden gedra-.j
gen of in de dekens gerold.
Veldfles: in- de grote buitenzak ol
boven, op je jas. De dekens: dr
allerbeste verpakking is in n klein
grondzeil onder aan je rugzak; dal
ben je er zeker van dat ze niet
nat regenen. In geen geval met"
touwen op de rest vastgesjord. Ji
bent nu eenmaal geen wandelend
knopenbord..
Ik hoop natuurlijk, dat je dn
kostbare raadgevingen zult vinden
Je zult aan de bijgaande tekening
wel zien, welkè de beste methode
is van bepakking.
„Daar ben je mooi tussen uitge
draaid Maar Ik hou Je in de ga
ten...."'
Xaver beefde van Ingehouden
woede.
„Dat zou ik je niet aanraden
d'Allard. Dat zou ik je niet aan
raden 1"
„Wou je me bedreigen
„Een raad wil ik Je maar geven
Er zijn nog andere soorten van
jacht en een stroper, die mij in de
weg komt...."
„Hou je bek
„Denk er niet aan. Je weet wel
wat ik bedoel. Ik weet heel goed,
dat je mij haat, omdat je bij Sepha
vrij spel wilt hebben en daarom...
„Het meisje weet heus wel, wie
d'Allard is en wie
„Zwijg, of...."
Onwillekeurig gleed de hand van
de jonge driftkop in de zak, waar
zijn mes zat. Maar, gelukkig, kwam
net op dit ogenblik Colanl tussen
beiden.
„Kernbacher, loop je een paar
stappen mee op
„Ik kom al
Met een boze blik trok hij de
hand uit de zak en de grenswacht
ging naar het dorp terug.
Zwijgend liepen de beide man
nen naast elkaar, totdat zij goed
en wel de huizen voorbij waren.
„Ik moet Je wat zeggen, Kern
bacher."
„Dank Je wel dat Je voor mij ge
tuigd hebt."
„Geen dank. Ik wil je maar zeg
gen, dat ik geloof dat d'Allard ge
lijk had
„Dat is niet waar
ik ben je nog antwoord schuldig
op een andere vraag.
„Zo is het Colani."
„Die zaak is afgedaan, maar....
„Miaak geen werk van Sepha.
Ik wil het- niet..."
„Maar boerSepha en ik zijn
het eens
„Ik ben de vaderBegrepen
Ik wil niet, dat mijn kind een man
krijgt, die achter de gemzen aan
zit."
„En je hebt getuigd, dat d'Allard
gelogen had
„d'Allard is een llinke kerel. Wat
zullen we nog langer kletsen Jij
krijgt Sepha niet Afgelopen
..En d'Allard
Weer vloog Kernbacher het bloed
naar het hoofd.
„Dat is een ander geval, dat je
niets aangaat. Colani spreekt een
maal en dan is het uit. Met Sepha
wordt het niks Houd daarmee
rekening en goede tocht
„Colani, ik was het nietIk heb
de gems gevonden
„Ben er niet bij geweest. Maar
wat ik geloof, is mijn zaak. Als het
ditmaal niet geweest is, ik weet,
dat jij geen gems kan zien lopen,
zonder dat de kolf vanzelf aan de
schouder komt. Als lk vandaag zo
getuigd heb, was het niet terwille
van jou maar omdat ik zelf berg
gids geweest ben en het gilde wilde
hooghouden. Nou, God behoede je!'
De boer sloeg snel een zijpad in,
om Kernbacher te verstaan te ge
ven, dat het gesprek voor hem was
afgelopen.
De Jongeman keek. hem na en
schudde het hoofd. Hij was niet he
lemaal zo onschuldig als hij wel
beweerd had, al had hij ditmaal
werkelijk de gems niet geschoten.
Hij zat achter die gems aan en had
de vinger al aan de trekker, toen
een ander schutter hem ineens
voor was. Wat hij de rechter ge
zegd had, was de waarheid, maar
niet de hele....
Die vervloekte gemzen I Waarom
bezorgde ze hem telkens opnieuw
de jachtkoorts. Eigenlijk had hij
het woord ,dat hij de oude boer
gegeven had, toch gebroken. Hij
had toch willen schieten.
Zijn stemming sloeg echter spoe
dig om en hij knarstandde. Die el
lendige d'Allard Op die manier
wilde deze hem bij Sepha onmoge
lijk maken.
Toen lachte hij opeens zo tiara
hij kon. Daar ,heel in de verte,
zag hij Sepha. Op de stille, mooie
alpenweide Sassal Masone, dicht
bij de Palügletscher. Daar stond zij
en bediende de laatste zomergas
ten. Dat was een heerlijk plekje,
die alpenweide yan Sassal Masone
boven Alm Glüm, met het merk
waardige stenen suikerbrood, een
zomerboerderij, waar des winters
de grenswachten een schuilplaats
vonden in de kleine herdershut er
naast. Daarvoor het terras, waar
van men aan de ene kant tot in
Italië ziet en aan de andere kant
op de Palü.
Zijn gezicht glansde nu van ple
zier, en volgens inheems gebruik,
jodelde hij nu jubelend, zodat hét
door" het dal klonk en de bergen de
echo's terug wierpen. Vandaag nog
besteeg hij de Diavolezza en daar
na..... Ja, de heren zouden dan naar
het dal terug willen. Hij zou het
hun wei aanpraten, dat het via de
Sassal Masone het beste was Alm
Glüm te bereiken om er de trein
naar Pontresina te nemen.
Xaver raakte helemaal aan het
dromen. Wanneer het avond zou
zijn zou hij weten dat Sepha niets
om d'Allard gaf. Ze zou aan het
ijzeren hek staan en zien, hoe hij
van de gletscher afdaalde. Dan zou
hij haar alles vertellen en haar in
zijn armen nemen
Hij stond in Pontresina voor het
hotel, waar de heren hem met on
geduld wachtten.
„Je bent laat".
„Ik kom juist van Piz Rosa. Doet
er niet toe. Nog vroeg genoeg voor
de tocht naar de Diavolezza.. Als
de heren klaar zijn?"
Hij nam de zware rugzak met
hun bagage op de schouder en ginp
hen voor.
Toen hij het dorp verliet zag W
hoe juist de grenswacht d'Allart
bij boer Colani binnenging. Ookdif
had de gids opgemerkt. Heb Je Tl
boodschap voor Sepha 1"
Honend riep d'Allard het.
„Dat je een..."
schoft bent had hij willen roe
pen, maar hij slikte de woorden 1®
en sloeg met de bergstok hard op
de stenen.
„Je moet oppassen, d AllardJ<
moet oppassen 1"
Toen sloeg hij een zijweg in et
liep met zo grote passen bergop
waarts, dat de stadsheertjes d'<
geen acht geslagen hadden op
vluchtige ontmoeting hem nau
welijks konden bijhouden.
Als men van Pontresina met K
Bemina-spoorweg, waarvan de rail
in verband met het lawinegevaf
goeddeels door houten sneeuwd»
ken beschut zijn, spoort tot aan d'
hulzen van Bemina en dan de bert
opgaat, altijd met het gezicht of
de bergreuzen voor ogen komt mei
aan de Sassal Masone.
Een zeldzaam mooi stukje berg
land. vlak voor het rotsmassie
storten de ijsmassa's van de Pal»
gletscher zich in het dal, maar. a'
men de ogen ln het rond iaat dwi
len, ziet men een liefelijk pano
rama voor zich.
(Wordt vervolgd
