Schuivende Schffven Wal een Wonderiijke Werdd DAMMEN lil Engeland-Nederland „a tuii international" spel van sprankelenden geest en concentratie T vi: BELANGSTELLING voor het dammen neemt in ons land gaandeweg toe en wel in die mate, dat Nederland verhou dingsgewüs van alle landen aan cfe spits is komen te staan. On geveer vijf en dertig jaar gele den zocht het damspel in Ne derland aarzelend zijn weg. Tn 1942 waren bij de diverse d-am- vireenigitigen een totaal van ongeveer 6000 leden aangesloten doch na öe coördinatie die in dat zelfde jaar tot stand kwetn en waarbij alle vereenigingen zich in tien Nederlanósche Dambond hun delden, heeft het ledental qie 10.000 bjjna bereikt. Het 'is een verheu gend tceken dat ook de jongere generatie zich tot de damsport voelt aangetrokken, en zooals we nog zullen zien, mede de eerste plaatsen bezet. Voor den bloei van den Neder- landschen damsport is zulks daar om belangrijk, omdat de ouderen dan geleidelijk voor de jongeren kunnen plaats maken. Ook in Brabant en Zeeland ibestaat groote belanstelling voor dé damsport. Brabant telt momenteel 30 vereenigingen met een 600 tal leden en 36 tiental len. In Zeeland zijn 50 tientallen met ongeveer 500 leden. Tje sterkste club van het Zuiden is „Excelsior" uit den Bosch die onlangs in den strijd om het clubkampioenschap van Nederland de tweede plaats veroverde, het geen een mooie prestatie mag wor den genoemd. Bloeiend damleven is er o.m. in Roosendaal, Bergen op Zoom Dongen, Breda en niet te vergeten in de Langstraat. Groote propaganda gaat er uit van de wedstrijden om het persoon lijk kampioenschap van Nederland zoowel als die om den Nedlerland- schen clubkampioenstitel en voor al: van de internationale matches om den wereldtitel. De NDB heett voornamelijk om dien reden zijn internationale verbindingen. Zoo hadden nog onlangs Internationa le .wedstrijden te Ierseke en Ter- neuzen plaats, terwijl het zoo In teressante en succesrijke Kerst- tournooi te Goes bij velen nog versch in het geheugen ligt. Voorts speelde de wereldkampioen Ghes- tem bij zijn bezoek aan ons land nog enkele vriendschappelijke wed strijden in de Zeeuwsche landou wen. De strüd om den landstitel. rphans wordt de aandacht van ds Nederlandsche damliefheb bers geboeid door den inöividuee- len kamp om den landstitel, waar aan door de twaalf beste dammers wordt deelgenomen te weten: (is zes rechthebbenden krachtens hun prestaties ln de finale van vorig jaar plus vijf provinciale kampioe nen. De kampioen van Noora-Bra bant de Heusdfinaar Graag heeft zich tijdens de voorwedstrjjden niet kunnen klasseeren evenmin als de provinciale Zeeuwsche kam pioen Blom zoocVi t zij niet in de finale uitkomen. Vermelding ver dient nog dat de jeugdige P. Roo- zenburg, die wegens studieredenen niet aan de voorwedstrijden deel nam. toch in de finale werd ge plaatst gezien zün prestaties. Zuiks geschiedde door het Bestuur van den N.D.B. met goedvinden van alle deelnemers. De deelnemers aan de finale zijn: P. Roozenburg, W. Roozenburg, Metz, Hulsman Vos, Beers, Kei Ier, Dukel en v. d. Staay, van Dijk, Verhoeven en Ligthart. Na de wedstrijden te Den Hzag en Rotterdam blijkt dat de beste kansen op den titel voor P. Roo zenburg en Keiler zijn wegge legd. Vos is niet meer de kracht van eertijds en heeft aan kunnen in geboet. Keiler geeft overigens zelf toe d)at hij dezen keer minder goed in vorm is. Opvallend zijn de pres tsties van den sympathieken Umui dier crack Ligthart, terwijl ook van Dijk en Huisman mooie re sultaten boekten. De stand is thans: P. Roozenburg 7, v. Dijk, Huis man en Keiler 6, Dukel en Ligt hart 5, Beers en Metz 4 W. Roo zenburg 2, v, d, Staay Verhoeven en Vos 1. Er- moeten echter nog enkele Wedstrijden wogden gespeeld ai- vorens op 15 December te Am sterdam de sluiting plaats vindt, zoodat verrassingen t.a.v, van die verovering van den titel niet uit gesloten zijn. De landskampioen heeft het recht, dit wlilen we er nog even aan toevoegen, den wereldkam pioen uit te dagen. Deze ls de 21- jarige Paul Chestem die in 1944 de krachtprestatie volbracht zijn landgenoot Rsichenbach dsn titel af te snoepen. 2°u, nu de belangstelling voor het dammen hand over hand toeneemt, dit spel met zijn goede kwaliteiten voor geest en haTt niet facultatief op de 6cholen on derwezen kunnen word'en? Indien men in onderwijskringen daar iets voor voelt zullen de damvereeni- gingen, naar men ons verzekerds, hun steun en medewerking niet ont houden. Even goed als er nu school voetbal- en zwemcompetiities be staan zoo zou dit ook met dam men kunnen geschieden. Schakel de schooljeugd ln ter meerdöre verbreiding van een spel met groote opvoedkundige waarde. (VERVOLG VAN />AG. 5) poort staat aangegeven. Solist: de heer Mignan, een belangrijk toonkunstenaar, die de geloovi gen helpt om zonder veel moeite het half-uurtje door te komen van de stille Mis van half-êén, die inmiddels aan het hoogaltaar gelezen wordt. ySJles bijeen een feestelijk be gin van deze reis. Het doel ligt verder en zeer verspreid. We willen andere streken zien, opnieuw zien en na zooveel ja ren weer eens even leven in Auvergne, in de Provence De Cevennen, Aries, Marseille en als het nog kan, als de tijd het toelaat, even maar verwij len in de steden in het Róne- dal, hier en daar een dorpje in de Dauphiné. We willen nieuwe landschappen en steden zien, de overblijfselen bezoeken van oude Romeinsche en Ro- maansche kuituur en vooral ook met de menschen spreken om te weten wat er stil te sluime ren ligt achter al die uitbun dige luidruchtigheid, of wat er wentelt en woelt achter dien peinzenden blik. In ons hotel hangt een klein portretje van De Gaulle. Het is met vlaggetjes versierd en het hangt op een zeer opval lende plek ln de hulskamer van den patroon. We vinden het terug in de boulangerie, in de papeterie, in de blanchlsserie Ket zit geprikt op de lessenaar ■"an den kassier op de bank, er is een krantenknipsel van de Gaulle ln de garage cn een groote royale prent op een ult- geverskantoor. Om ons heen op de straat nog de sporen van de grondwetsverkiezing. De Ctïuile heeft gesproken en daar om is het non. Veertuig procent van het volk heeft Oui gestemd en heeft daarmee de twijfelach tige meerderheid behaald. Maar de andere zestig procent lijken mij te leven in ons hotel, in de boulangerie, in de papeterie, in de blanchlsserie, in de gara ge, op de bank, op het kan toor van den uitgever F. M. Eén-persoons-ver- haal- TfR ZIJN menschen, die .wanneer zij voor moeilijkheden ko men te staan, het bijl tje er spoedig bij neer leggen. maar er zijn ook stervelingen, die in hardnekkige vast houdendheid niet on der doen voor een Bulldog. Tot deze laat ste categorie behort Hermann Flottner, een Dultsch soldaat, die op het oogenbük zijn tijd verdoet in een En- gelsch krijgsgevangen kamp. Vier keer nam Her mann de kuiten uit zijn prikkeldraadver- blijf en vier keer werd hij opgepikt. Het ontmoedigde hem echter niet, wat wel overduidelijk bleek uit het feit, dat de kampwacht hem op zekeren morgen' voor de vijfde maal miste. De eerste dagen bleven alle speurtochten naai den vluchteling ver- geefsch. Toen kwam er een mededeeling uit New-York, dat de blon de Germaan bij het verlaten van een pas sagiersschip in de ha ven. van genoemde stad, door de politie in verzekerde bewaring was genomen, omdat hij niet over de benoo- digde papieren beschik te om zijn binnen komst in Amerika te rechtvaardigen. Dat Hermann. Oost waarts inplaats van Westwaarts was ge reisd bleek zün oor zaak hierin te hebben, dat hij enkele jaren te rug in Canada waar hü aanvankelijk gevan gen zat een aardig meisje ontmoet had. Zijn verlangen naar haar werd zoo hevig, dat hü na zün vüfde ontj-iapping op een Oceaan-stoomer stap. te en als blinde passa gier de reis trachtte mee te maken. Zün schuilplaats was een reddingsboot met een dekzeil. Een lading noodrantsoenen, die er ln waren opgestapeld, zorgde voor de instand houding, ja zelfs voor de verbetering van zijn gezondheid. Helaas verkeerde zijn veine in pech. Het noodlot ln den. vorm van een struischen New-Yorkschen doua nier greep in Tóch mocht het niet- pLISABETH van Loe wen uit Bognor Bognor (Er.g.) werd tot een boete van 10 shil lings veroordeeld om dat zü een radiotoestel had, maar geen luis tervergunning. Haar echtgenoot is omroe per bü de B.B.C. •GOOOOOOOOGCOGGOOOOGOOOOOOOOeOOOOGGOOOOOOOOGCX Voor de Britten staat het voetbal-prestige op het spel JJET IS THANS ZEKER, dat de aanstaande wedstrijd En geland-Nedreland als een „full international" beschouwd zal worden. Hieruit kan de conclu sie getrokken worden, dat men die opvatting voordien niet heeft gehuldigd en dus de kans heeft bestaan, dat Engeland niet zijn sterkste leam tegen Nederland zou opstellen. De Engelsche pers is nu echter bezig te eischen, dat de keuze-com missie ook inderdaad het sterkste team van het oogenblik tegenover Nederland opstelt. Waarschünlük is dit een gevolg van de nederlagen die den laatsten tüd door Engelsche profclubs tegen continentale veree nigingen geleden zün. Engeland's voetbalprestige staat op het spel en Engeland heeft de kans door den goede overwinning op Nederland te toonen, dat het als nog leider van het wereld-voetbal ls Uit bovenst, blükt, dat Nederl. 'n zeer sterke tegenstander tegen over zich kan verwachten te Hud- dersfield. Over 't algemeen wordt de meening gehuldigd, dat Finney zün plaats weer aan Matthews zal moe ten afstaan. Dat de keuze-commis sie in moeilijkheden zit, na den wedstrüd te Manchester is op te maken uit het feit, dat de samen stelling van het Engelsche elftal telkens weer ls uitgesteld en, zoo als reeds gemeld, nu eerst Maan dag te Sheffield bekend gemaakt zal worden. Zeker van him plaats in. het En gelsche elftal zün doelman Swift, linksbinnen Mannion, middenvoor Lawton, spil Franklin en rechtshalf Wright, alsmede rechtsback en aan voerder Hardwick. De keuze der overigen is nog niet zeker, maar op 'n enkele uitzondering na zeer waar schijnlük. Linkshalf Cockburn heeft zeer zwak gespeeld ln Manchester en vele experts gelooven, dat nu eindelijk de tüd Ls aangebroken om den ouden rechtsbinnen Carterr te vervangen door een jongeren col lega. Volgens de Daily Mail zullen mo gelijke plaatsvervangers gekozen worden uit Johnstone (Blackpool). Mullen (Wilves), Hagan (Sheffield United) en uit de backs Swift (Sii. Wednesday) en Shinwell (Shef field United). De keuze van Hagan en Shinwell als plaatsvervangers van respectle- velük Carter en Scott zou inder daad een versterking van het En gelsche team beteekenen. Maar we gelooven. niet. dat de keuzecommis sie tot dergelijke drastische maat regelen zal overgaan. OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOC-OOOOOOOOOOOOOOOO OOOCMX^-OCO-OOCOOOO COOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOtX) „Deze heer, mynheer Gaffe, is heer Blake wiens naam u zonder twüfel vanmorgen zult hebben ge lezen in de Argus van hedenmor gen", antwoordde Atherton. „He zie. dat u de Argus in uw hand heeft, dus veronderstel ik dat u het ver haal over mijnheer Richard Mal- very zult hebben gelezen." Cufjp wierp Blake wederom een blik toe, ditmaal een van groote belangstelling en hü maakte een ouderwetsche buiging voor hem. „Uw dienaar, mijnheer," zei hü beleefd. „Aangenaam, Aha!" ver volgde hij zich tot den commissaris wendend „inderdaad heb ik dat krantenartikel gelezen. Wat een ar tikel, nietwaar, commissaris en wat 'n geheimzinnigheid! En wat meent u en deze jonge man dat den ar men kerel overkomen kan zün?" „Wat denkt u er zelf van, müa>- heer Cuffe?" vroeg Atherton. Het groote gezicht van Cuffe werd plechtiger dan ooit en hij schudde zijn hoofd meerdere malen alvorens te antwoorden op deze directe vraag „Er zün vele geheimen op de we reld, commissaris," zei hij plotseling terwül hü zich voorover boog en Atherton met een beteekenisvollen blik aanzag. „Er is meer geheim zinnigs dan velen denken. O, als een dat weet ben ik het! Wü be merken m ons beroep heel wat ge heimzinnigheden, hoeren. Een feit! Ik zou heel wat kunnen vertellen! Meer dan. de tegenwoordige romans! Ik zeg dikwijls tegen mün meisjes, meisjes, zeg ik, als ik wat geld heb overgespaard voor mijn ouden dag cn misschien aan jullie kan nalaten als Jullie je plicht doet en solide mannen trouwen.," zeg ik, „dan zaJ ik mün rust gebruiken om .wee of drie romans Le (Chryven die ver slonden zullen worden. Laat de ro- manschrüvers maar eens opletten," zeg ik. „Ik heb er nog nooit een gelezen die zulke verhalen kan ver tellen als ik. Een feit, heeren." „En wat kunt u ons vertellen, münheer Cuffe?" vroeg Atherton. De bookmaker schoof zijn stoel dichter naai* het bureau en duid de naar Blake om diens stoel ook wat aan te schuiven. „U bedoelt over dien jongen Malvery?" vroeg hü beteekenisvol. „Ik denk zoo, dat u daarvoor ge komen bent," antwoordde Ater- toe, „Precies," antwoordde Cuffe. .Daarvoor ben ik gekomen. En deze jonge heer? Mijnheer Blake - ik kan in zün bijzün vrijuit spre ken? Niet om 't een of ander münheer Blake." „Münheer Blake," antwoordde Atherton, „is een rük man wier. het er om te doen ls, de waarheid omtrent deze zaak te weten te komen en daar heeft hij zijn laat ste penny voor over." „Dat is heel edelmoedig van hem, vind ik," zei Curre, „en erg medelevend en het toont een edel karakter. Overigens, münheer, als ik u was, zou ik voor mezelf toch iets over houden. Maar, commis saris, het gaat hier om den jongen Dick, voor hem ben ik gekomen om eens rustig en vertrouwelijk: te pralen. Misschien is het nieuw voor u dat de jonge Dick Malvery, voordat l»ü hier zoo Ineens ver dween, zoo af en toe wat zaken met me deed." „Dat wist ik inderdaad niet zei Atherton. „Dat dacht ik wel, münheer. vervolgde Cuffe. „Wij praten nooit over die kleine affaires met wat men de goegemeente zou kunnen noemen. Hoe 't zü, hij deed ze, Dick. Geen erg groote zaken, be- grüpt u, omdat hij natuurlük nooit het geld had om wat groots te doen. En zoo kenden, we mekaar natuurlük wel zoowat. Ja En om dat ik dikwijls tegen mijn meisjes heb gezegd - schatten van meisjes, commissaris, die van mü! als ze een gemeene streek tegenover jul- lig uithalen, roep dan de hulp van je vrienden in, zei ik. Een feit!" U bedoelt toch niet, hoop ik, dat münheer Richard Malvery een ge meene streek tegenover u heeft uit gehaald indertijd", zei hü. „Kük, commissaris, ik ben een van die menschen die met een zacht ge moed zijn geboren, ik ben wat sen timenteel aangelegd. En natuurlük zün het altijd lui als ik, die ten slotte de dupe worden. De men schen komen bü je, merken dat je een teere ziel hebt en dan, nou, dan denken ze dat ze je wel kunnen nemen als zich een passende gele genheid voordoet. Ik ben er al wat tusschen genomen terwül ik heter had moeten weten. O, heel wat lcee- ren, tot mijn spijt". „Beteekent dit alles, dat münheer Richard Malvery u beet nam?" vroeg Atherton. Cuffe haalde een voorbeeldig-ge- wasschen batisten zakdoek te voor- schü'n en wuifde ermee over zyn glanzend voorhoofd. De geur van lavendel doordrong langzaam de atmosfeer. ,Ach!" zei hij treurig, „daar kwam ik u nu juist over spreken, commis saris. Ziet u, het zal eenig licht werpen op die verdwüning, ten minste naar mijn meening zal het dat. Ik heb dat heele verhaal gele zen een heel goed verhaal en 't stond er r.etjes in in de Argus en natuurlük denk Ik dat u. hee ren, de krantenmenschen ertoe be wogen hebt dat op te nemen in hun blad. Nu werpt het een zeker licht op wat ik kan vertellen en ik kan weer een zeker licht werpen op wat het verhaal zegt of kan zeggen, al leen is mijn licht wat sterker van karakter, om het zoo eens uit te drukken." „Mijnheer Blake zal zeer dank baar zijn voor elk licht dat u kimt verschaffen, münheer Cuffe, dat kan ik u verzekeren", zei Atherton. „En nu kunnen we veronderstel^ ik, wel zomen tot de quintessence!' „Zeker," antwoordde Cuffe. „Ik zeg altüd tegen mün meisjes, kom altijd langs den kortsten weg tot de kern van de zaak!" Laat ons dus komen tot die van ons en hier is ze dan. Welnu, commissaris, zoo als u zich misschien kunt herinne ren, is het nu juist zes jaar gele den, dat de jonge Dick Malvery hier de streek verliet en niets meer van zich liet hooren, behalve dan in die kwestie van nu. Zes jaar, nietwaar, juist in deze maand October". „Ik ben niet zeker van de juiste datum," antwoordde Atherton. „Ik wel," zei Cuffe grimmig. „Oc tober. Want het was de week van de Cesarewitch-rennen en iedereen weet dat die altüd in October wor den gehoden. En het was twee da gen na de Cesarewitch, om het pre cies te zeggen, op een Vrüdag omdat de rennen als naar gewoon te op Woensdag werden gehouden dat de jonge Malvery me komt bezoeken aan mijn privé-adres, op Veloyyevsky Lodge (we noemden dat zoo omdat ik toen en later nogal succes had met dat paard) in Shll- hampton, om zoowat half zeven 's avonds, toen Ik en mün meisjes juist bezig waren een hapje te eten. Hij was niet gewoon, me daar te bezoeken ik zag hem altüd op mün kantoor in de stad, ziet u maar Ik ontving hem. „Cuffe", zei hij tegen me, vriendelük en ami caal, „het spijt me, je thuis te moe ten lastig vallen", zegt hij want hij was altijd een beleefd heer „maar ik wiide je vragen of je een cheque kunt verzilveren. Ik kreeg die pas", zegt hij, „nadat de bank gesloten was en ik heb het geld vanavond noodig, omdat ik in de stad nog een paar belangrijke za ken wilde afhandelen". „Zeker", zeg ik, „ik heb het geld in huis en de cheque ls goed", zeg ik. „Het be drag", zegt hü, ,is honderd Bond en het is een cheque van mün neef, Boyce Malvery, betaalbaar gemaakt aan toonder." „O, dat ls in orde", zeg ik, „zoo goed als de bank" zeg ik. En ik geef hem het geld, een deel in biljetten en een deel in specie en ik kük even naar de che que die in orde is en ik leg ze in mijn geldkistje en daarmee was het af. En de Jonge Malvery bedankt me en ik zeg „kom er'nog even in', en hü komt in de eetkamer waar ik hem voorstel aan mijn dochters, waar hü heel vriendelük tegen was. En hü drinkt een glas of twee van mijn sherry en dan vertrekt hü om den expresstrein naar Londen t® nemen. En niemand heeft heffl ooit meer teruggezien", besloot CW- fe spütig. „Niemand meer!" Atherton en Blake, die het ver" haal van- den bookmaker met groo te belangstelling hadden gevolgd, wisselen blikken van verstandhou ding. En de commissaris sprak twre woorden met scherpen nadruk uit, ,De cheque?" Cuffe keek van den een, naar den ander en schudde het hoofd. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1946 | | pagina 6