Reisindrukken
jke.
ES)
HGERS
Waar schuilen de Nazi's?
Het onderwijs in nood
uit Frankrijk
NG N. V.
1TSCHAPPIJ
>s
ters.
l'Enfant Terrible
o. N.V. S
ten hoogmis in de Madeleine te Parijs
De Avonturen
van Suske
en Wiske
op het
eiland Amoras
door W. Vandersteen
te zyn. Weger.s
it werd hij reeds
rlog lid van de
k te komen. Hij
eenige activiteit
ïg ontplooid te
bleek verder 'n
Iiebben, die
iddeling had 6e-
ens uit Duitsch-
i 't zelfs In de laat
>estond om een
voor den kogel
vam, door haar
fan den dood te
daar deze fa-
iets in den weg
verdere maatre-
dan de doorge-
itr.
en voor de
acht.
NDIJKE roept
aldaar, in vas-
en na het ver-
an den Burge-
263—o
1:
van speelgoedc-
aurg en Zeeland
voorkeur leeftijd
sie. Brieven met
13 Smits' Advles-
231-00
talen, handels-
viklceling,
even en geheel
rgen. 236-oo
BREDA
BaaaEBB^
H
1946 worden 5
ar Uw droge
de 30-jarige be-
v. d'. M, voor de
jk geëvacueerd
a half jaar later
In de Meidagen
zjjn baan kwijt,
ng hl) eens bij
en, die hem te
ander, dat verd,
zette. Hfj ging
e Dultschers en
boonen en kaas
ht. Pi. vroeg.
ro-Duitsch was
dementie. In al
lak over 14 da
ler no. 1824 met
ervaring aan de
arhout 17, Den
280-00
No. 622
TWEEDE BLAD
MAANDAG 18 NOVEMBER 1946
Ernstige gevolgen
van te schriele
bezoldiging
fVE REGEERING is in onder-
handeling met de onderwij
zersorganisaties over een nieu
we salarisregeling. Dat schijnt
nogal wat voeten in de aarde
te hebben. De Minister van Fi
nanciën steekt natuurlijk ma
nend de vingers ln de hoogte:
„Denk erom I Het gaat om flin
ke bedragen, want er zijn veel
onderwijzers in Nederland
Nu zal niemand ervoor zijn,
om het geld maar over de balk
te gooien. Uitgaven dienen ver
antwoord te zijn. Men moet
weten, dat de rechtvaardigheid
er door wordt gediend en de
volkskracht ver
hoogd, dat ze
vruchtbaar zullen
zijn voor de toe
komst van het
land.
De rechtvaar
digheid Ieder
een zal het beamen, dat
het onderwijzerschap een be
roep van aanzien moet zijn.
Het onderwijzen en opvoeden
van kinderen is zulk een ge
wichtige taak, legt zoo'n zwa
re verantwoordelijkheid op de
betrokkenen, dat daartegenover
ook een waardeering dient te
bestaan, welke uitstijgt boven
die van menig ander beroep.
Verhooging der volkskracht....
Wie kan ontkennen, dat gezond
onderwijs en degelijke opvoe
ding der jeugd den bodem be
reiden voor het opgroeien van
een sterk en gaaf volk?
De toekomst van het land
Ze staat en valt met het ge
halte van het Jonge opgroeien
de geslacht.
Mannen van staat, die voor
uitzien. zullen dan ook begrij
pen. dat het aankweeken en
onderhouden van een goed
gevormden en julst-gewaardeer
den onderwijzersstand tot een
hunner belangrijkste taken be
hoort. Het geld. daaraan be
steed, is dubbel en dik verant
woord.
Jn dit opzicht hebben we ech
ter niet veel „mennen d'e voor
uitzien" gekend. Het ls al jaren
en jaren lang misère met de
onderwijzersbezoldiging. En
thans, bij het oploopen der prij
zen, de schrikbarende duurte
op alle gebieden wordt er blijk
baar weer erg ..acb en wee"
gezucht over de groote bedra
gen, welke een alleszins rede
lijke verhooging zou vergen.
Het ls een uiterst kortzlnnl-
ge politiek, welke zich op den
duur ook in de schatkist moet
wreken.
Want menige onderwijze]
vlucht uit het onderwijs. Vlucht
naar de banen, die hen veel
meer geven bij veel minder ver
antwoordelijkheid. Vlucht naai
beroepen, die hem en zijn ge
zin iets meer kunnen schen
ken dan fatsoenlijke armoede.
Ouders bedenken
zich nu wel tien
keer, aleer ze be
sluiten hun kin
deren voor het
onderwijs te la
ten opleiden.
Er moet al een heel sterke
liefde voor het beroep in zit
ten, als Jongelui con amore de
onderwijzersloopbaan opgaan.
Het dienstmeisje en de fabrleks
jongen hebben het in menig ge
val beter dan de jonge onder
wijzeres en onderwijzer. Zes
duizend is het getal, dat ge
noemd wordt voor het tekort
aan onderwijzers in ons land.
Er zijn al scholen, die op de
ergste wijze sukkelen met het
aantal leerkrachten. Er dreigt
zoo onherstelbare schade toege
bracht te worden aan de toe
komst van ons volk. Dat zal
zich ook economisch wreken,
heeren cijferaars aan de De
partementen Dat brengt heel
het niveau van ons volk om
laag.
Ctuiver-verstandig en gulden
dwaas noemt de Engelsch-
man dat, vrij vertaald. Hier
mag niet getalmd worden, geen
dag en geen nacht. Onze toe
komst als cultuur-natie is er
mee gemoeid. Laat de Tweede
Kamer er nog eens een stevig
zetje aan geven. ODdat, de tal-
mers en treuzelaars van over-
heidszijde over het doode punt
heen geholpen worden.
De rechtvaardigheid en de
toekomst van ons volk eischen
dit
Duitsche partijen doen elkaar verwijten
..267-00 a
TkE VRAAG, hoe de vroegere na-
si's gestemd hebben bij de laat
ste verkiezingen in Duitschland,
werd zoo scherp besproken, dat er
eenige verbittering ontstond in de
verschillende politieke partijen. De
Coinmuristen, en in mindere mate
de Sociaal-democraten, beschuldi-
den de Christen-Democraten „recht
schen" en „reactionairen" te zijn
en te dienen tot schuilkelder van
vele vroegere nazi's.
De verkiezingsuitslagen in de
Britsche zone hebben nochtans aan
getoond, dat het juist in de vroegere
bolwerken van de nazi-party was,
dat de linksche partyen de meeste
stemmen verkregen bij de laatste
verkiezingen*
Ini Westfalen b.v. had de stad
Hattingen, die vóór 1939 een vesting
van de nazi's was, naar evenredig
heid meer communistische stemmen
dan eenige andere stad. en de so-
ciaal-democraten verkregen een
meerderheid, terwijl in de meeste
Westfaaische steden de Christen'
Democraten de meerderheid heb-
ben.
De kleine Duitsche staat Ltppe,
?oiior de nazi's zeer sterk waren vóór
een nazi-succes in de ver-
Kieangen van Januari 1933 Hinden-
van tw r, CW0°S. Hitier tot Hoofd
ken v Üe™aansche R«k te ma-
Si yptkreeg nu een sterke so-
terwiïlin°h« hw meerderheid,
TOorné,m. het naburige Westfalen
cratSionlt °P de Christen-Demo.
eraten gestemd werd.
D
E Zuid-Amerikaantjes worden
de jeugd weet, dat het op zijn
zachtst gezegd „niet veel zaaks
is". Velen ondernemen een tocht
langs de winkels om te trachten
iets goeds te krijgen.
Een komisch voorval deed zich
in Roosendaal voor.
Vader, moeder en de jongste
spruit, komen een sigarenwinkel
binnen.
Vader vraagt om „goeie" siga
retten. Het antwoord is echter het
bekende: „half om half mijn
heer"
Nee, die Zuid-Amerikaansche
rommel moet ik niet hebben."
't Spijt me mijnheer, het kan
niet anders'. Moeder de vrouw:
„toe, geef nou twee pakjes goeie".
„Het kan niet mevrouw."
De spruit:,,Gek hé paps, da's nou
al de twaalfde keer, dat 't nie
lukt".
Vader knijpt zijn dochter stie-
kum ln den arm.
Moeder, vader en kind af!
schap van de Christen-Democrati
sche Unie op dit punt ongunstiger
zou ztfn in vergeiyking met dat van
de Sociaal-Democraten of de Com
munisten.
|~\e bewering, dat de
Democratische Unie
IEDEREEN die Parijs wel eens heeft bezocht, en meer van
deze stad heeft willen zien dan Montmartre en de Place
Pigalle alleen, heeft vermoedelijk ook wel eens een bezoek
gebracht aan de Madeleine. Deze basiliek, gebouwd naar den
trant van een oud-Romeïnsch keizerspaleis, staat op een van
de drukste punten van de stad: achter de majestueuse bron
zen poort, die ge bereikt langs een breede vlucht van treden,
vindt ge gewoonlijk de stilte bewaard.
Christen-
niet vol
doende betrouwbaar is in haar an-
ti-r.azihouding, was ook een der
argumenten, waardoor de linksche
groepen een Christen-Democieat
verhinderden, Minister van Biuten-
landsche Zaken te worden in de
Regeering van Noord-Rljnland-
Westfalen, ofschoon de candidaat
voor dit ambt, Burgemeester Ar
nold van Düsseldorf, een zeer be
kend Christelijk arbeidersleider is
met een uitstekend anti-nazi ver
leden en waarvan men weet, dat
hij door de Britsche bezettingsover
heid aanvaard zou zjjn. Het gevolg
was, dat de Christen-Democraten,
ofschoon zij verweg de grootste
partij van het Rynland en West-
falen is en tweederde der zetels in
den gewesteiyken en gemeenteraad
verkregen, heelemaal niet vertegen
woordigd zijn in de Regeering van
Ry nland-W estf alen
liet lUdt geen twyfel dat alle po
litieke partyen in Duitschland
stemmen kregen van vroegere nazi
kiezers, en dat alle een aantal „ali
bi-democraten" in hun schoot heb
ben, menschen, die door him yver
trachten hun vroegere r.azi-sympa-
thlen te doen vergeten en wier ware
politieke overtuiging weinig veran
derd is. De bezettingsoverheden ma
ken zich geen illusies op dit punt
en de Duitsche democratische lei
der weten dit wel.
Dit zal nog lang een probleem
blijven. Maar tot nog toe ls er niet
het minste bewijs, dat het lidmaat
\7andaag hebben wij er ech
ter de Hoogmis bijgewoond:
een imposant gebeuren, al is
het voor een Pater Benedictijn
om bij te rillen. We zijn ge
charmeerd geweest door het ve
le. het vreemde wat we zagen
en we hebben daarbij vergeten,
dat het in hoofdzaak ging om
de liturgische handeling die
daar heel in de verte, aan het
einde van deze onmetelijke
zaal, in het schemerduister
werd verricht. De celebrant en
zijn assistenten leken ons nie
tige figuurtjes die daar heen en
weer kropen onder het onma
tige beeldhouwwerk, dat het
hoogaltaar versiert: een tikje
goudglans vonkte op de groen-
glimmende vleugeltjes. Het
zijn - met allen eerbied ge
zegd - net Onze Lieve-Heers-
beestjes, per ongeluk terecht
gekomen midden ln een mode
show.
rje kerk ls stampvol. We blij
ven staan ln«de nabijheid
van een mijnheer in frak, met
zilveren ambtsketen om den
hals, die het eindelooze onaf
gebroken komen en gaan van
tout Paris hier dirigeert,
inchtingen verstrekt over de
persoonlijkheden die ons passee
ren en zoo nu en dan nieuwe
gasten naar hun plaatsen ver
gezelt. Zijn gestal
te wordt echter on
beduidend bij de
verschijning van
den rood en blauw
fluweelen goud-
gegalonneerden en
beplulmden suisse,
die met zijn staf
te stampen staat
om ruimte te ma
ken voor een char
mante vrouw: la
marquise X of la
comtesse Z., die
collecteert en met
glimlachjes an kn»
xen een soort van
gummi tabakszak
presenteert.
Over heel die
"*lsgonzende drukte
JT~ welft zich de ult-
m oundige, heiden-
sche architectuur
van dit gebouw
koepelt zich de
donderende orgel
muziek; zelfs het
Gregoriaansche
Credo wordt ge
zongen met zwier
of de auteur van deze muziek
bij Gounod in de leer is ge
weest. De naam van den cele
brant staat als de schuilnaam
van een beroemd acteur buiten
voor de bronzen poort op een
affiche aangekondigd. Hij
heet Jean de Valois. In dit land
van tegenstellingen zijn de
priesters óf prinsen óf arme
drommels.
De algemeene uittocht door
de zwarte poort vangt aan
zoodra het koor met opera-
gejubel het Agnus Dei heeft in
tvrartv.
tte. iSSe v, o
MADE.LEUUE.
gezet. Haast iedere vrouw, die
ons passeert lijkt een come
dienne, die haar eigen masker
toont: het auasl-droevige. het
quasi-opgewekte. het quasl_
zedige, het quasl-canailleuze"
en vele van haar dragen daar
bi] met groot succes het kleine
sluiertje van fijne kant. dat
als een soort sterk verkleinde
Spaansche mantilla los over 't
kapsel ls gelegd en dat zoo
zeer flatteert, dat we het zeker
binnenkort ook in deze con
treien zullen zien verschijnen.
Voor een Nederlandsche
vrouw is het om te watertan
den: al die weelde die hier
nog wordt gedragen. En nog
steeds eenigszlns betooverd
door deze, voor ons ongewone
verscheidenheid van stof en
bont en maqulllé gaan we weer
de kerk binnen, om er te luis
teren naar het orgelconcert,
waarvan het programma even
eens op een affiche vpor de
(VERVOLG OP PAG. 6)
SU) De Professor wü vertellen, wat hij
ontdekt heeft op zijn proefvlucht met
de Glronef, maar hij kan van louter
opwinding niet uit zijn woorden ko
men, al helpt Wlske hem nog zo goed.
Al* hij eindelijk zijn ontdekking mede
deelt, slaan ze eenvoudig aUebel to
gen de vlakte van emotie.
