Pater Soontiëns in Brazilië w Inflatie in Hongarije bezworen i. c Wa. een Wonderlijke Wereld een program DE glibberige pad Zijn missiestatie is een eiland temidden van oerwouden en water E HERINNEREN ons het ontroerende afscheid, dat Pater Soontiëns, vanaf den kansel In de St. Laurentiuskerk, genomen heeft van ouders, vrienden en kennissen, bij zijn vertrek als Missionaris naar Bra zilië. Wij kregen, naast zijn hartelijken dank voor den prachtigen finan- cieeien steun, dien de parochianen hem meegaven, ook de belofte, dat hij steeds aan ons denken zou en voor ons bidden. Wat is dus natuur lijker dan dat hij ons zijn eerste indrukken doet toekomen in een brief <zijn eerste) verzonden uit Teffe op den 26sten Juni. P [k voel me al meteen volbloed missionaris", ziet daar zijn veelbelovenden aanvang. ..Eergis'er vertrokken we uit Belem, Piet- Fried-Pouw en ik. We waren, 11a zeven uur vliegen, in Manark, 'n prachttochtje met 'n watervliegtuig Dat gaat heerlijk. Zoon ding be gint te dobberen, rustig, op het water, begint te varen, hoe langer hoe vlugger, tot je ontzettend vlug gaat. Je kunt daar geen boot mee vergelijken. Op het laatst zit je, met de staart van het vliegtuig hee- lemaal in het water en dan gaat eerst de kop omhoog en langzamer hand ben je zelf ook boven water. Al direct vlogen we boven de oer wouden. Bosschen en bosschen, boo- men van allerlei kleur, ontzettend. Overal water, rivieren en over stroomde gebieden. Heele bosschen die in het water liggen. Prachtig om te zien. Dat gaat zoo 200 km. boven bosschen en water. Langs de rivieren zie je sms eenige huisjes 2-5 bij elkaar dat zijn de dorpen. Die moeten de missionarissen gaan bezoeken. Ik heb al een heel andere kijk op mijn missiewerk en zie nu ongeveer hoe dat gaan zal. Vanuit Teffe of ander dorpje op stap gaan met een bootje voor 6-8 maanden en dan al die families en neder zettingen bezoeken. We zitten in het watervliegtuig: 4 Hollanders, 3 Amerikanen, een Franschman. een Portugees en 3 Brazilianen. Niemand van de be manning spreekt ook maar een woordje Engelsch, Fransch of Duitsch. Gistermiddag waren we in Manaus, 'n gropte stad met drijven de dokken, winkels, zelfs electrische trams en autos' Aan 't vliegtuig werden we door onzen Visitator af gehaald, 'n aardige man met groote plannen. Over twee maanden komt hü naar Teffe met 'n watervlieg tuig, dat hier voorbij komt. Hoe dichter bij Teffe, hoe dichter de oerwouden. Ik heb m'n oogen uit gekeken. Aankomst 9 uur. ■yiak bij ons huis streek het vlieg tuig op het water, 't Geheeie convent liep uit om ons af te halen Voorop Mgr. Barret met z'n 82 jaar dan 'n doove pater met 'n broeder. 3 Eeuwen-oude broeders met lange grijze baarden, kromme ruggen en versleten togen, die zich van den eenen stoel, langs den muur, naar V- ZONDAG 11 AUGUSTUS. HILVERSUM I. 8.00 Nieuws. 8.15 Hoogmis 9.30 Nieuws 9.45 Gew. muz. 10 00 Ger. dienst. 11.15 Gew. muz. 12.15 Boekbespv. 12.30 Metr.-ork. 13.00 Nieuws. 13.20 Metr.-ork. 13.40 Apolo gie. 14.00 Operette-muz. 15.00 Reporta ge. 15.20 Operettemuz. 16.00 Vacantle- progr. 16 30 Lof 17 00 Prot. dienst. 18.30 Ned. Strijdkra 19.00 Koor. 19.30 Nieuws 19.45 Act. 20.00 Kamerork. 20.25 Viool en piano 20.45 Hoorspel 21.30 Res.-ork 22.00 Nieuws. 22.20 Avondgebed 22.35 Causerie 22.50 Ork. 23.15 Gram. HILVERSUM II. 8.00 Nieuws 8.15 Gram. 9.00 Lezing 9.20 Gram. 9.45 Le zing 10 00 Kamerork. 10.40 Voordracht 11 00 Triangel 12.00 Gram. 12.30 Pad vinders 12.40 Koor 13.00 Nieuws 13.15 Bandi Balogh 13.50 Spoorwegen 14 05 Boekbespr. 14.30 Res.-ork. 16.15 Sport reportages 17.00 Sextet 17.30 Zang i8.00 Nieuws en sport 18.15 Sport 18.30 Re portage 19.00 Prot. dienst 20.05 Act. 20.15 Kurhaus 21.15 Gram. 21.30 Her- sengymn. 22.00 Muz. en zang 23.00 Nieuws 23.15 Dansork. 23.45 Zigeuner- mdziek. MAANDAG 12 AUGUSTUS. HILVERSUM I. 7.00 Nieuws 7.30 Koor 7.45 Woord v. d. dag 8.00 Nieuws 8.20 Gram. 9.15 Zieken 9.30 Brahms. 9.50 Kamermuz. 10.20 Gram. 10.30 Mor gendienst. 11.00 Piano 11.15 Schrijvers 11.35 Piano 11.45 Fam. ber. Indtë. 12.00 Gooilanders 13.00 Nieuws 13.20 Cinde rella 14.00 Lezing 14.20 Piano 14.30 Zang 15.00 Joh. Strausz. 15.30 Trio 16.00 Bijbel 16.45 Viool 17.15 Gram. 17.30 Douwinski 17.45 Rijk overzee 18.00 Dou- winkski 18.30 Ned. Strijdkr. 19.00 Nieuws 19.20 Gram. 19.30 Sport 19.45 1 Lezing 20.08 Vac. progr. 21.00 Lezing i 21.30 Vac. progr. 22.00 Nieuws 22.15 Act. 22.30 Bach 22.45 Meditatie 23.00 Haydn 23.15 Schaakreportage 23.30 Gram. HILVERSUM II. 7.00 Nieuws 7.30 Gram. 8.00 Nieuws 8 20 Gram. 9.00 Beethoven 9.50 Symph. ork. 10.00 Mor genwijding 10.20 Regenboog 11.00 /oor dracht 11.15 Clarinet en piano 11.45 Gram. 12.00 Kwintet 12.35 Gram. 13.00 Nieuws 13.15 Metr.-ork. 14.00 Sopraan en piano 14.30 Lezing 14 45 „Paljas". 16.00 Kleuters 16.15 Gram. 16.30 Jeugd 17.00 Cac. progr. 17.30 Eddy Walis 18.00 Nieuws. 18.15 Ramblers 8.45 Trio 19.15 Lezing 19.30 Strijkkwartet 20.05 Act. 20.15 Res.-ork. 21 00 Cabaret 21.30 Hoor spel 22.20 Corduwener 22.45 Lezing 23 00 Nieuws. 23.15 Gram. den andere begeven. Afgeleefde wer kers. die met het laatstje restje krachten nog werken willen. Dan is er nog 'n ouwe stokdoove pater met witten baard en Mgr Barret on ze prelaat. Hij was in vol ornaat, zwart met paars. Hij glom van vreugde, 'n Goeie, lieve man, die God dankt voor de hulp. Hij ziet z'n missie —eer opbloeien. Verder 'n betrekkelijk jonge Duits, ie pa ter en een Fransche Pater, die hier twee maanden is, nog jonger dan wij. Dat is alles. Alleen nog 'n pa ter op 100 km. van hier. Je kunt begrijpen dat de missie totaal ver vallen is. De menschen hebben In geen jaren een priester gezien. Ik ben blij, dat ik er ben en dat we aan den slag kunnen. Er valt veel te verbeteren en op te knappen, maar O. L. H. moet helpen, 't Hee le dorp, 900 inwners, was uitgeloo- pen, om ons te zien. We worden absoluut als de heeren beschouwd. Ze beseffen, dat we het heft in handen zullen nemen en ze zijn er blij om. Als Fried en Pouw volgen de week hier zijn, is meteen de com muniteit verhollandscht met jong Nederlandsch volk". tin dan komt, door de Missiona- ris ziel, even het alledaagsch menschelijk gevoel gluren. Kan het anders? „M'n eerste brief van thuisik heb hem drie keer ach. ter elkaar gelezen en was weer even thuis. Ik zag jullie zitten, ik zag m'n foto met bloempot op tafel staan. Ik moest me geweld aan doen om geen heimwee te krijgen 't Offer is zwaar geweest en nog zwaar, maar we weten, waarom 't gebracht wordt. Soms mis ik jullie erg. Vooral in Belem, toen ik 'n paar dagen erg beroerd was en 't bed moest houden. Gelukkig zijn Fried en Pouw toen aangekomen. Ik was weer wat beter en we hebben de lustige Nederlandsche natuur ge volgd. Gezongen en gelachen en ge praat, gerookt als schoorsteenen. De Braziliaansche broeders, waai' we ingekwartierd waren, ergerden zich daarover. Hebben zelfs bij' den Bisschop geklaagd over die levens lust, maar de oude, geziene Neder landsche Paters hebben 't voor ons opgenomen, ons aangeraden, om de Nederlandsche gemoedelijkheid te behoudenin Teffe ook. Hier hebben we de communiteit meteen ingelicht en ik geloof dat ze begrij pen. We redden 't wel hier. Gulden is de nieuwe munteenheid HONGAARSCHE regeering s er met groote moeite in geslaagd een halt toe te roepen aan de catastrofale inflatie, die 't heele land naar den afgrond dreigde te voeren. Inplaats ven de oude munteenheid, de pengo, is nu een nieuwe ingevoerd, de gulden. Men krijgt er een idee van, hoe gering de waarde van de pergo was geworden, wanneer men weet, dat de verhouding tot den diollar door een cijfer met meer dan twin tig nullen moest worden weerge geven. Met vrachtauto's vol woi-cen de nieuwe biljetten naar het platte land vervoerd. De eerste indruk is, dat de bevolking veria-ouwen heeft in het nieuwe geld. De boeren be geven zich tenminste in grooten getale naar d'e steden om daar het voedsel te verkoopen. Zij zijn n.l. nog niet direct aan de beurt om het geld te ontvangen. Eerst ko men de fabrieken, die goederen voor de herstelbetalingen leveren. Dan de overige arbeiders in de steden terwijl eerst de daarop ko mende series voor d'e boeren, amb tenaren en particuliere handelaren Met ingang van 15 Augustus staat ds doodstraf op zwarte han del met de nieuwe munt. Alle dol lars moeten worden ingeleverd, en de bevolking doet dit maar al te graag, want een groot deel der in omloop zijnde biljetten blijkt valsch te zijn. De nieuwe munteenheid wordt voor 25 pet. door goud gedekt. Dit goud dat tijdens den oorlog naar Duitschland was „verplaatst" is daartoe in een door Russen en Amerikanen bewaakt convool naar Hongarije overgebracht. Omdat uit den aard der zaak niet aanstonds de geheeie behoefte in geld gedekt kan worden blijft c.e zg. belastingper.go tot aan liet eind der volgende maand in cir culatie. De koers daarvan zegt wel alles omtrent dh waarde: officieel ver tegenwoordigen 200.000.000 belas- tingpengo's de waarde van 1 gul ken. De koers van- den gulden Is be paald op 11,62 gulden voor 1 dol lar. De gevolgen van» de stabilisatie zijn reeds direct voelbaar: men kan tegen geld weer in de winkels koopen wa-t men noodig heeft. De prijzen zijn weliswaar iets geste gen, maar toch niet onrustbarend. Twee redenen. rpwEE Amerikaansche A bezettings soldaten, die een weekje verlof hadden, benutten dit om een bezoek te brengen aan de Rijnstreek. Zij troffen het bijzonder met het weer en brach ten heerlijke uren door aan den oever van Duitschlands droomrivier De natuur en de maan lichte nachten werkten op hun gemoed en zij kwamen tot vertrouwe lijke gesprekken over hun dierbare vaderland, dat zij beiden vrijwillig hadden verlaten om hun krachten te geven aan de goede zaak. Waarom", vroeg Joe aan zijn vriend, ,,heb jij eigenlijk dienst ge nomen?" „Och", zei Bill, „Ik hal geen vrouw en de oorlog trok me wel." Joe staarde peinzend naar de bergen aan den overkant van den stroom en wipte den grashalm in zijn mond van links naar rechts. „Merkwaar dig", zei hij, „bij my was het juist andersom. Ik had een vrouw, maar ik heb me vrijwillig ge meld omdat ik van vre de hield".... Zij hield haar belofte. lyjEVR. ANNE GRET- TON, een 69-jarige dame uit Los Angeles (U.S.A.) beloofde 30 jaar geleden, toen zij naar Amerika vertrok, dat zij in alle geval aanwe zig zou zijn bij de vie ring van de gouden brui loft van haar zuster uit Ibstock in Zuid-Enge- land. Enkele dagen ge leden was het de dag van het gouden feest. Het echtpaar zat met de familieleden rond den feestdisch en weinigen waren er die nog aan tante Anne uit Amerika dachten. Plotseling ging de deur open en een oude dame trad binnen; Amerikaanseh van top tot teen. 't Was tante Anne. „Neem me niet kwa lijk, dat ik een beetje laat ben'-', zei ze. „Uet vliegveld is zoo'n ver duveld eind hier van daan". Dat zal je over komen. A LMAN FRANKEL te Brooklyn (N.-York) wilde Maandag naar ons land vliegen. Hij stapte alleen maar in een ver keerd vliegtuig en maak te zoodoende een onge wilde trip van ru m 2000 km. Hij kwam nl, in Portorico terecht. - Eerst daar kan hij van de dwalingen zijnj weegs terugkeeren om koers te zetten naar Nederland. Als dat geen pech is gDWARD SAMWAYS, een Engelsche ma troos had geld noodig, omdat hij wilde gaan trouwen. Daarom stal hij 100.000 sigaretten in de cantine van zijn schip en verkocht de rookertjes jn Honkong voor 1500 gulden. Het huwelijk ging echter niet door, want toen Edward in Engeland terugkwam ontdekte hij dat zijn ge- liefde inmiddels van ge dachte was veranderd, en haar hart had ze- schonken aan een Ame rikaansche soldaat. De 1500 gulden bleken tot overmaat van ramp ge stolen te zijn, terwijl de legerautoriteiten om des matrozen pech volledig te maken hem voor den diefstal op het matje riepen en zijn toeh al dunne beurs nog met 100 gulden verlichtten. De Conferentie van Malino stond onder leiding van dr. v. Mook, die men hier bezig ziet zijn openingsrede uit te spreken. Naast hem zit dr. W. Hoven, commissaris-generaal voor de Groote Oost. bestemd zijn. »ooooooooooooo<xxx>ooo<xxxxx>oooo<xxxx>ooooooooo<><xxxxxxx>oo xxxxx>oooooooooooooooooooooooooooo Op het FEUILLETON 53 DOOR HENRI T' SAS. lucht „Nou, zoo'rj versch eitje...." „Binnen," riep Luuk. „De klopsomate van Beethoven," te Woestenberg zto nruziekkennis. Moe werd nijdig: „Allemachtig hartelijk van jullie, dat moet ik zeggen. Bart voelde zich eveneens gekrenkt: ,,'t Lijkt wel, of je de vrouw bent var, 'n, van 'n „Galeiboef," completeerde Vervoom. „Zeg es, brandladder, daar wordt jou niets gevraagd", dreigde Bart. „En dat" zuchtte Julie tot haar man, „en dat is nou jouw gezelschap, waarmee jij mij 'n fcynsttournée laat maken". „Als de dames en heeren zoo beleefd willen zijn, me nog even aan het woord te laten, zou ik graag nog iets tot den di recteur willen zeggen," zoetsappigde Boek hoven, nadat de dikke Leyd» hem had toe gebeten: Ze hebben meer aandacht voor Betje Verhagen dan voor den regisseur. Eén oogenfclik was het stil. Alleen het papieren zakje met bonbons, dat Lily ge haald had en nu presenteerde, kraakte, en Boekhoven vervolgde plechtig: „Voor tien gulden, voor tien maal honderd harde Hol- landsche centen, zet de directeur van de Naamlooze Vennootschap Het Betere Too- r.eel mijn orgaan op het spel, mijn keel, in den winternacht-lucht in 'n open anto met 'n vaartje van „Wie zegt U, dat we geen gesloten auto's nemen?" vroeg Haverman ,,'n man als U moest over zoo'n „futteliteit" niet vallen. „Dan hadt U er dat onmiddellijk na<- drukkelijk bij moeten zeggen, maar dan. „Wie is hier de directeur? of ik? We gaan per auto, afgeloopenl" Toen, zich tot Bart wendend: „Hier is het honorarium voor den souffleur". Hij legde een envelopje op tafel, greep z'n hoed, beende tusschen de stoelen naar den uitgang. Bart greep de enveloppe, haalde er twee briefjs van tien uitt draaide zich toen naar z'n vrouw; ,,'n Fooitje! Tien avon den gesouffleerd, vijf en twintig keer met eeen zuigeling gehannest, m'n kop kaal ge schoren voortwintig...." De stem van Boekhoven smaalde: „We zijn geen Koelies!" En Bart, blij, dat de regisseur hem bijviel, vulde aan: „Of U gelijk hebt, meneer Boek hoven, w\; zijn geen coulissen. we ziirj acteurs! GROOTE ERGERNISSEN. Het was duidelijk gebleken, dat Haverman voor negen en negentig procent drogist ge bleven was, "n krentige drogist, die u.tzui- nigde, waar hij maar kon. Bart Verhagen stond nu, midden in den verontwaardigen kring, slóeg zich met het dikke manuscript van Ruitenberg in de hand: „Wat is eigenlijk 'n souffleur? De reddende engel! Op wie rust het heele stuk? Op den souffleur Ti Souffleur is zooveel als de noodrem aan den sneltrein. Als alles goed gaat, hoef-ie niet te werken, accoord, maar, als 't moet, redt-le de heele bench. Souffleeren wil zeggen wil iet gen. „Blazen," vertaalde Vervoom, en Luuk: „Je weet wel, Bart, net als die beest jes met hun staartjes recht omhoog 's nachts op het dak!" Boekhoven riep: „Dames en heeren, mor gen begint dh repetitie een uur later, me vrouw Verhagen gaat op reis!" Toen hij, achter z'n omvangrijke Leyda, de zaal verliet, maakte geen der achter blijven den een spottend' gebaar. Ze hadden nu ge voeld dat de artistiek-leider aan hun zijde stond. Haverman pingelde, maar Boekhoven beet van zich af. „Tot ziens' dames en tve» ren", zei de inspeciënt, „ik ga vannacht „séjouien" in Nijmegen en morgen nacht ook. Jullie worden- terug gebracht door zoo'n ding op vier wielen met "n toeter!" Luuk ren de hem achterop: „Dickl" ..Vlug wat. ik moet naar de tram. Roep het maarl" „Ik kan toch zoo maar niet over de straat schreeuwen, of Je duiten voor mg het*!" „Wat voor duiten?" „Zeg, hou Je nou maar riet zoo.... Je hebt toch gezegd: Met de uitbetaling zul leh we wel es zien. „Nou, èn?" vroeg 't paarse gezicht met den hangsnor. ,,'s Is uitbetaling geweest." „Jawel, maar, we hébben nog niet ge zien, „klonk het laconieke antwoord en mét een 'liep de Inspeciënt door. Da's nummer éér.-, dacht Luuk, als ik bij Moe Verhagen ook maar niet op dfe koffie kom. Hij had haar, voor het vertrek uit de zaal, bizonder-gedienstig in haar regenmarj tel geholpen en gezegd: „Moe, nou komt Je waterproefje te pas hè?" Ze had niets ge antwoord omdat de financieele tegenvaller en 't open auto vooruitzicht haar geheel in beslag namen. Voor de deur van het pension bleef Bart plots stilstaan, sloeg Luuk op zo schouder: „Nou weet ik, waarom die zoute- drop en cascara ons met de auto op pad gaat sturen: we zijn geen van allen tegen ongelukken verzekerd. We moeten eerst met auto en al de sloot in, dan maakt Kif zaken: duizend gulden voor een gebroken been, vijf duizend voor twee gebroken- bee- nen. tien duizend voor een gebroken nekl" „Schei uit," nijdigde Betje, ..ik ben al wee genoeg van al die herrie." (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1946 | | pagina 6