Dat zult ge in Engeland niet zien toe Heeie, droge en wanhopige riffen ov&r Frankrijkm bargen glibberige pad ttituterboié oka politie bpekschten. Daal', pen ze ook t in. politieke pohtit f irys gebouw, dat orlog de Gestapo f dj. Evenals haat can se willekeurig iluiten. moeten (luizen. [Ie groote deuren treden om daar. [en, zonder dat pnten er nog iets deze politieke taai-majoor Ca. irlijk ook een het aantal poli. dat sinds een s vastgezet. Het duizenden, zijn, dóen men in kent iemand, lerd en spoorloos faaronder zijn er met de meest 'ring geen „fas- [tan noemen, zoo correspondent tegraph". .aardige is we), [jen van de coon- leden rondloo- [ehoorden tot de lisers. Of kever prdig is dat nu deze lie-cen het autoritair be leven Inu echter meest periode tussoherr liogen buitens- Rusland ver- j [zijn opgekweekt Hongaryes bols- kas wel een te- [n, dat de partij bij de verkie- van het totaal behaalde. Haar paalde opzichten stributisme". De een priester, t zetel heeft in derstaatssecre- p echter weten sluwheid en patronaat van Idoor te dry ven. |bewaarheid: In communisten Eidgenooten. Op ran hun arbeid even naar hun worden uit- regeeripg der de handelswet |>eze listigb be- gevolg dat in e een aanzien- lebben geleden, or een wet die de Philippijnen onie blyven. re troef achter heeft de Ame- [ïs telling voor Japansche be ien cAi in totaal waard zijn en [tages in Davao zou de schade kangerieht voor prgoed kunnen dusverre is er Kveest om deze Idragen aan de |rine ondanks gedane ver is er een mhanging bij j de regeering ire bases geen ,1 behoeven te eigendom. dat werven en be- cliten kan be- (ilippynen een tegen Ame- bolitiek. Op 6 llippine Press'' 1vraag: „Is de plaar een gier wei heeiemaal 's behandeling (en als edel- elen. Men zou tan de 4e Juli en, of zij zich willen afvra- lj opreent zijn andere naties bmisehe greep [ten vallen nip van vitale Irwijl wij onze L greep op de verstevigen. Do fto tl. plaag foahto aaanmla tfo Bolgimoka, moor v. Sokan- ttot on Lambricts woortfon xiob gatfuokt ht Iwm rfttan Vgü NEDERLANDSCHE PLOEG beeft aan de kleine ronde van Frankrijk deelgenomen» Te midden van zooveien wieirenster- ren, die large-afstand races gewend zijn, mitsgaders het rijden in bergterrein, was haar succes niet groot. Nochtans of juister nog: daarom mag een tweede en een vijfde plaats van v. Schendel en Lambrichs in de vierde en vijfde etappe met bijzondere eere ge noemd worden. Uet was dit jaar maar een kleine ronde van Frankrijk, zij be stond uit v|jf ritten tot een totale lengte van ongeveer 1300 K.M. Van die vyf ritten waren er echter drie in zwaar bergterrein en twee in vlak land en wat het moeilijke maaktedie drie bergritten moesten van meet af aan gereden worden, zoodat geen der deelnemers de kans kreeg zich ,,los te trappen", zich te oriënteeren op elkanders krachten en daarop afgaande zich 'n gunstig plaatsje te zoeken in 't gezelschap van groote en kleine coureurs. Het was van meet af aan aan vallen en slag leveren, alles geven wat men aan kracht bezat en ver der slechts te hopen op niet al te veel tegenslag oneer weg. Hoeveel invloed deze wedstvijd- indeeling uitoefende op de renners valt af te leiden uit c.e resultaten, welke de Belgische ploeg boekte. Toen zy vertrek, bestond zij uit 8 man, toen zij aankwam te Parijs was er nog slechts één over. Ward van Dyck. Voor het overige was 't al Frankrijk dat onder de over aeblevenen de klok sloeg, Frankrijk flat c.e ronde op klinkende wijze won door de eerste vyf plaatsen te bezetten. Daarna kwamen pas twee Italianen, no. 24 werd Lambrichts. JAN LAMBKIC'HTS ()ver de Individueele prestaties der Nederlanders kwamen niet veel bijzonderheden door. Het wei- nigje, dat wij er van opvingen, is echter voldoende om althans een bescheiden beeld, zoowel van de ritten als van de renners te kun nen geven. Van de ritten: de eerste drie waren het ergste. De weg kron kelde door woest land over hooge bergen en slechte wegen, onder een brandende zon die naar water en nog eens verfrisschend water de den verlangen. Sportcollega's, die het genoegen smaakten den wed strijd te kunnen meemaken, verge leken den tocht als een door Dan te's hel en als gy niet weet, wat <.at voor een verschrikking is, over denk dan de desolate verzuchtingen van een der Belgische renners die uitriep ,,'t is wraakroepend." En zoo mocht hij heusch wei spreken als men weet, dat hij zittend op een zadel ter breedte van een droog lat kloeg over zweren opnou ja, gij weet dat als wielersporten thousiasten nog uit den tijd toen de omvang der kranten een om standige omschrijving van aard en plaats der lichamelijke euvelen, die renners kunnen plagen, toe liet. IJ et waren heet**, croge en wan hopige ritten over de ultr. slechte wegen, die de eene band breuk na de andere veroorzaakten. Toch slaagde Janssens er den «ei sten dag in als no. 16 te eindigen met niet grooten achterstand op den leider Baito (It.) dan 10 mi nuten. Van Schendel werd 36ste. Deze tweede succesjes bleven he laas van individueele strekking, want toen aan het einde van den dag de landenrangschikking werd opgemaakt, noteerde de Ned'. ploeg de laatste plaats..., zonder tyd. Dit veelbeteekende toevoegseltje zegt alles omtrent de verrichtingen der andere renners. In den tweeden ut werd liet er niet beter op, alles wat wjj omtrent de Nederlandsche Ploeg ontdekten was een vermel ding over Franken en Pauwels, die reces eenige tientallen kilome ters van het beginpunt wegens lek *e banden moesten afstappen. Zij vielen plat, heette het karakteris tiek en nadermaal zy naderhand niet meer genoemd werden, zijn wy er niet zeker van of deze ka rakteristiek niet letterlijk genomen moet worden. Desalniettemin ging het gezelschap c.en volgenden dag verder. Aan een boom zoo vol geladen, mist men één-twee pruim pjes niet. TV' derde rit leverde voor de Ne dorlanoers al evenmin succes op. Wel werden van Schendel en Lambrichts by de beklimming van de Lauberet, de eerste van de zes- zeven bergen, die c.e renners voor de boeg hadden, met eere onder de koploopers genoemd, maar hun na men leken daarna spoorloos uit het klacboekje van de verslagge vers verdwenen te zijn totdat zij in den vierden en vijfden rit plotse- ug en met een sierrand omkranst weer zichtbaar werden. Dat was toen v. Schendel in den vierden rit van meet af brutaal alleen wegliep en ;;40 K.M. ver op zijn dooie eentje richting Pa rijs koerste. Zoo goed reed hij en zoo weinig volgzaam toonde zich het hoofdpeleton, dal hg op een gegeven cogenblik er in slaagde een voorsprong van ruim 30 mi nuten te boeken. Geleidelijk gingen hem de k:iO- meters echter in zijn beenen han gen, was zijn eenzame worsteling tegen een krachtigen tegenwind en de vereende pogingen van de hoofd groep hem echter te machtig zoo dat hij op slechts 8 K.M. voor c-e finish werd ingeloopen door Bour- lon i Fr.) en Lfoni (It.) Gedrieën bereikten zy &e bean, maar de eind sprint moest beslissen. Leoni won maar v. Schendel be zette een prachtige tweede plaats. iet zoo roekeloos, maar bijna1 even uitstekend bracht Lam brichts het tenslotte in den vijfden rit er af. Met negen anderen wist hy reeds na enkele kilometers van de start, toen nog 350 K.M. te rijden overbleven, te ontsnappen. Dertig minuten bedroeg hun voorsprong toen zy in Parijs aan kwamen waar Lambrichts zich als no. 5 klasseerde. Lambrichts, die den vierden dag alles in het werk had gesteld het v, Schendel ach tervolgende peleton te remmen. Brittannièworstelt ook met wederopbouwproblemen De Nederlandsche kanonneerboot K 2, die in September- 1945 in de haven van Delfzijl, tengevolge van schade, die het in Duitoehen dienst had opgeloopen, was gezonken is thans na drie maanden onafgebro ken arbeid weer aan de oppervlakte gebracht. Door middel van acht z.g. heftanks, vier aan elke atfde, is de K 2, gelicht. Van omen J.ondenschen correspondent IPNGELAND kampt met vcedsel- en kleed-irgproblemen, met woning- en bierproMemen. (closed no beer!) met materieele en geestelijke wederopbouwproble men, a*ls in zoovele andere landen. Engeland vecht thans wellich', nog harder voor het winnen van tien vrede dan het reeds deed voor het winnen van den oorlog. En ook Engeland is zuinig op zyn deviezen, zoodat ge voor elk buitenlandseh artikel duizend en meer liefhebbers tegelijk vinctt. De vele Nederlanders die hier zyn, zullen tot de vaststelling zijn gekomen dat het Engelsche volk een prachige en gedisciplineerde houding inzake de algemcene oor logsinspanning aan den dag heeft gelegd. Zij zullen gezien hebben, dat het nog op dit oogenblik een belangrijke bijdrage verleent aan Uitstekend werk leverde hij op den vierden en vijfden dag. Zoo eindigde deze Tour, slechts één Nederlander werd in de einc. rangschikking onder de 32 aangeko men renner? genoemd. Er is dus alle reden om zich op dit effect te bezinnen. Niet elke renner is een ronderenner, niet elke ronderenner een winnaar, maar ais m vreemde landen, op slechte wegen, onder onhoudbare temperaturen onze renners individueel tot byzondere prestaties in staat blijken, dan is het geen vergeefsche moeite te blij ven zoeken naar een ploeg krach tige renners, die een ploeg vormen en zoowel individueel als in ploeg verband tot het behalen van sue cessen in staat zijn. den heropbouw van de geslagen wereld, ook al zyn de resultaten nog weinig hoopvol en bemoedi gend te noemen. En zij allen zullen Engeland de imponeerende Vic tory-Parade gegund hebben, ch ook onder liet inspireerend oog van den architect der overwinning. Winston Churchill, dezer dagen voor by trok. Een parade waarin ook liet rood-wit-blauw op waar dige wijze vertegenwoordigd was en waarin we zelfs een Bredaischen onderofficier, de heer Dado, aan den kop bij het vaandelpeleton zagen marcheeren Maar juist omdat het Engeland vaarders van na de bevrijding zijn, zullen zij ook hebben kunnen vast stellen. dat de in ons land zooveel en vaak ten onrechte becritiseerde inspanningen van overheid en particulieren voor den heropbouw van ons vaderland, heusch niet ongunstig afsteken bij de En gelsche. Hoeveel bewondering is ei- hier niet voor onzen landbouw, voor onzen boer, die in korten tijd de Wieri ng er meer - p rod u c tie b.v. reeds tot 90 pet. van het vooroorlogsche peil opvoerde. Hoeveel waardeering schuilde er niet in de uitlatingen van de Engelsche landbouwdeskun gen, die ons land bezochten en waarin dezu constateerden, dat Nederland b.v. ten aanzien van gebouwen en scholen voor 't land- bouwonderwys reeds in de twin tiger jaren verwezenlijkte wat Engeland voor1950 van plan is. De kleine dingen van aüendag geven vaak gelegenheid, om er zeer duidelyke voorbeelden voor bovengenoemde vasteteHween uit af te lezen. IAAT ZULT GE in Engeland niet zien" werd ons opge merkt, toen we kort voor ons ver trek naar Engeland een Verva-ar- lyken en algemeenen run mee maakten op de vrachtautos van de Ned. Spoorwegen, die de reizi gers van het Noorden naar bet Zuiden brengt over de Moerdijk- brug, in aansluiting op het sim pele treintje in Lage Zwal-uwe. .,In Engeland staan de menschen rustig in queue. Niemand zal voor den ander in een bus willen dringen." Inderdaad men goat nudig in queue staan. Maar wat let het als er in enkele minuten t|jds een aan tal bussen aan Uw neus voorbij gaan als ge de wetenschap hebt, dat er een halve minuut later weer andere komen. Of met de zekerheid, dat et- vele tie/(tallen ondergrondsche treinen op korten afstand voorbjjdaveren en er in Londen heusch-niet-dure taais bij honderdtallen door de straten kruisen. In Moerdijk hebt ge en dot is heusch geen verwijt aa-n onze Ned. Spoorwegen, die met groote voort varendiheid het verkeer herstelden de kans een aantal uren te moeten wachten op de volgende verbinding. Zelfs de flegmatieke Engelsch- man. die gewend is geraakt in een queue te leven, blijft niet rustig als de laatste opdaagt. Nog een andere beteekenievolle kleinigheid. Het deed niet prettig aan in onze spoorwegcoupés het voorschrift te lezen, dat jongeren verplicht zijn hun plaats aan ouderen af te staan. „Dat is in Engeland niet noodig", criticasterde onze Nederlandsche zegsman. Hij vergist zich. We geven toe, dat de oorlog aan de gevoelens van hof felijkheid van velen een deuk heeft gegeven. Maar wy vormen heusch geen uitzondering. Want na gerui- men tijd in tubes in bussen, in trams en treinen gereisd té hebben moeten we nog altyd den eersten reiziger zien, dfc zijn plaats aan een oudere of aan een dame af staat. JgJNGELAND vecht thans een tweeden oorlog'. Een oorlog voor eigen en voor wereldherop bouw. Men mag ook voor die nieuwe krachtsinspanning groote waardeering hebben. Maar zij be hoeft er heusch in niet mindere mate te zijn voor ons eigen vader land. nïOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO >000000000000000000000000000000000 Op het FEUILLETON 52 DOOR HENRI T' SAS. pop per el kost.... Séjour, séjour.. !aat het Fransch zijn of Boegineesch, séjour betee- kent verblijf en verblyf beteekent zitten, waar je zit, eten, waar je eet_ maffen, waar je maft! Al wil ik bij my thuis met m'n matras op de stoep gaan liggen ik moet m'n vijf pop hebben. Alleen Lily van Dalen en d'r broer zeien niets, omdat ze doodsbenauwd waren de gunst van den directeur te verspelen. Ze hadden nu ieder drie gele lapjes uitbetaald gekregen. Ze vonden het sl mooi genoeg. Maar Daloup bleef verbitterd„Mevrouw Boekhoven moet nog es 'n collecte komen houen voor 'n bloemenmand!" De directeur pakte driftig z'n papieren bijeer.-, propte de geteekende kwitanties in z'n aktentasch, wilc.e in z'n gewonen bulderen een drogisttooi-j uitschieten, toen de stem van Boekhoven dreunde: ,,'t Onderste uit de kan wil ik riet hebbben, hoewel die sé- jotu'-geschiedenis me donders tegen valt. Er komt deze eerste veertien dager, natuur lijk geen cent in 't laacje van de Vennoot schap, dat, snapt 'n klein kind. Accoord. We nemen dus a4n, dat de eerste weken uit sluitend- besteed worden aar.- repetities, aan oefening en artistieke ontwikkeling van de dames en heeren...." ,,Hm" zei zachtjes Woestenberg, "op leiding in die dra-kenschool." ik zal er dus noodgedwongen ge noege-n nice nemen, zonder vyf gulden séjour gewerkt te hebben, maar, meneer de directeur ik kom hier on voor m'n acteurs en m'n actrices, en hy crukte sterk op m'n ...ik ben hun leider, wij vertegenwoor digen de ziel, U vertegenwoordigt het li chaam van de zaak. Wy, ais voornaamste deel van het geheel hebben dus „Toe nou, Louis" maande Leyca tot spoed aan. „Mevrouw Boekhoven," antwoordde Louis deftig, maar wit van c.rift> „ik ver bied U, me, in zulke gewichtige óogviiblik- keni te onderbreken, ik ben, in d!_* eerste plaats, ook Uw leider, verstaat U dat?" Toen_ na een stilte: „Ik heb het volste recht, opgave te verlangen van de datums, waarop, in dk eerstkomende weken, buiten onze stand-plaats door het Betere Tooneel zal worden opgetreden." „Daar is niets tegen, ..zei de directeur, 'n tikje opgelucht, „als de stemming oneer i?j dames en heeren niet zoo onhebbelijk was geweest, zou ik daar uit mezelf over begonnen zyn. „Meteen begon-ie in z'n zak boek te bladeren: „Voor c?j volgende veertien c.agen, heb ben we zes speelavonden voor eigen risico en twee uitkoopen. Willen de dames en heeren de datums maar even noteoen? Alle avonden gaat „Schildknaap en Burchtvrou- we". Als we in de buurt spelen, gaan we he an en terug mét de auto." En nu volgde zeer tot prikkeling van Haverman's humeur in verschillende toon aarden „Met do auto? Misschien wel met een vrachtauto?" „Zóóóóó? Heen er. terug per auto?" „Wat zegt U? Per auto?" „Kyk> ik dacht cat we...." „Dus,-per auto?" „Ja voor den duivel_ per auto!" da verde Haverman „ik spreek toch geen Chi neesch! Per auto, zoon dir.g op vier wielen, mot een toeter er aan_ als jullie dat beter verstaat!" „Ja_ dat U geen kinderwagen zult huren dat is al tot or.s doorgedrongen," smaalde WoestentUrg. „We hebben niets tegen het vervoer middel zelf,' hielp Julie. ,,'s Nachts terug in een auto misschien wel in 'n open," dreinde Betje. „Rij®, rije. rije in een wagentje, kwam Bart, geforceerd-moppig. Dus, heen en terug naar die omliggende plaatsen per auto, met-es kijken-met der tienen.... 'n ongeluksgetal. Dar.- moeten er minstens twee gehuurd- worden. „Op my hoeft er niet gerekend te worden" zei Dick, „ik blyf over om de costuums in te pakken en hij docht: Ze vangen mij r.-iet voor één gat. Dus, dan ra-et twaalven. Zoon auto kost voor heen en terug minstens vijf en twintig- gulden. Als we blyven logeeren kost dat twaalf maal vijf. dta's zestig, dus.... „Maar mynheer de directeur, klaagde Boekhoven theatraal, ik laat „m'n sujetten" niet vermoorden. Als ik den hofnar ge- spvelö heb, kunnen ze me na elk bedrijf uitwringen.." „Ik, op mijn leeftijd" jammerde Moe Verhagen. „Ze is gehuurd, om te spélen en niet om over keien te hobbelen, „verdedigde Bart. en zij jammerde verder: „Als dokter Damme dat wist „Wat heeft die er mee te maken?" waagde de directeur. „Ze mag niet schudden," lachte Bart in. „Daar hoef je niet mee te lachen, 't Is toch al ongelukkig genoeg. Je moest 't maar es voelen, als ik in een auto zit e hossen gaat het hierbinnen aldoor mast: toktoktoktok. (Wordt vervolge.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1946 | | pagina 7