Een verhaaltjedat
&SSM gebeurd is.
Bij een Dagblad.directeur thuis
Mgr. Dr. J. Wiilox
60 jaar
DAGBLAD
„DE STEM"
Kath. organisaties
bedrijlsgemeenschappen
Ls JULLIE nou netjes
en fetil blijven zitten zal pappa vóór
jullie naar bed gaan, een verhaaltje
vertellen, dat écht gebeurd is.. Zoo..
Klaar....? Nou, daar gaat-ie dan!
Kjennen jullie dat heele kleine grij
ze auto'tje, dat vroeger van den dok
ter iwas? Daar \verden toen de dok
ter [officier moest worden, heel zware
pakken kranten 's morgens om 5 uur
mpe weggereden naar Zeeland, waar
de inanschen de krant óók graag op
tijd fin de brievenbus willen hebben.
En als dat auto'tje terugkwam, moest
het nóg eens, volgeladen met" pakken
kranten, gaan rijden naar plaatsen in
het; westen van Brabant. Dat werd
te veel voor het auto'tje, want het
had den heelen oorlog al gereden om
dat de dokter er zijn patiënten (die
ook veel buiten de stad op boerde
rijen wonen) mee moest bezoeken.
Toen dat auto'tje weer eens zoo
stampvol kranten zat, liet het ergens
tusschen Etten en Roosendaal een
pappa had gezegd wie hij was. „Ja,
ik weet uw moeilijkheid. Maar dan
moet u bij den minister zijn".
rpoen is pappa naar den Haag ge-
A gaan er daar ontmoette hij een
kennis die aan een ministerie zit en
het heel druk heeft. Die had een
mooie auto en weinig tijd. Want hij
moest even een vriend naar Amster
dam brengen.
liet een groote zucht
groote zucht en stond het heelemaal
stil. Er moest een andere auto ko
men om het weg te sleep3n en de
man in de garage schudde zijn hoofd
en l zei: „Nee, deze keer is er niks
meer aan te doen. Het is alleen nog
maar goed voor de sloop...."
Nee, Tonny, niet zoo'n ding om je
hoofdkussen. Die mijnheer bedoelde
dat dat autotje gerust met de vuilnis
man mee kon, omdat het niet meer
te [rep a re eren was. En als je nou niet
stil zit, vertel ik niet verder meer.
Vooruit dan maar weer. Toen zei
pappa: o jè, hoe krijgen we nou al
dio kranten naar Zeeland en naar
West-Brabant. Gelukkig waren er
een paar vriendelijke menschen, die
zoo heel erg vroeg hun auto nog wel
even konden missen- en die hielpen
ons. Maar pappa begon dringende te
legrammen te sturen naar een mijn
heer in Den Bosch, die over auto's
heel veel te vertellen heeft. Misschien
kon die aan de krant een auto geven.
Nee Mieke, niet zoomaar cadeau.
Die moet je koopen. Maar die mag
je alleen maar koopen als je een
koopvergunning hebt en die mijnheer
in Den Bosch kan zoo'n koopvergun
ning geven, als er een auto over is.
«Pappa dacht: Nou, we krijgen er
zeker een, want de Minister heeft in
Nijmegen zelf gezegd, dat dokters en
kranten tot de eersten hooren, die
auto's zullen krijgen. Maar de mijn
heer in Den Bosch zei niets en toen
ls pappa er zelf maar eens heen ge
gaan.
„O, zei de mijnheer, Is u dat", toen
,'n mooie auto en toeinig tijd.
Ja, Jetty, die vriend kon wel met
den trein, maar In de auto was het
veel gezelliger. Pappa had gelukkig
ook weinig tijd, want hij moest heele
einden loopen en kwam in Scheve-
ni'ngen bij het Ministerie van Ver
keer en Energie terecht.
,.,Nee, Jetty, niet verkeerde
energie, maar: Verkeer èn Energie.
Wat dat beteekent vertel ik later nog
wel eens. Of vraag het maar liever
aan de Zuster. En Iaat pappa nou
maar uitvertellen.
Nou, bij dat ministerie zeiden ze
maar natüürlijk, mijnheer. Uw krant
krijgt een auto. Want hoe moet die
krant anders in Zeeland en West-
Brabant komen. Binnen de week
is-ie er
Pappa was erg blij, want hij had
ook al een heeleboel telegrammen
naar dat ministerie gestuurd en er
was toen een briefje teruggekomen,
dat ze daar wel eens zouden prak-
kizeeren hoe of ze 't auto-vraagstuk
met de kranten in het algemeen zou
den regelen. En dan duurt het
meestal wel 'n jaartje.
Toen papp" weer thuis was, ge
beurde er niks. Ik bedoel: een heelen
tijd gebeurde er niks. En toen, na
meer dan een maand, kreeg pappa
een brief van den mijnheer uit Den
Bosch.
Een koopvergunning Voor een
échte auto Te leveren door de Ford
fabrieken aan de Hembrug. Een
Fordson. Pappa telefoneerde gauw
met den Fordhandelaar in Breda en
die zei: „O. mijnheer, dat zijn mooie
bestel-auto's, maar wat ze kosten we
ten we nog niet".
Nou, zei pappa, duurder dan nu
kan het al niet (want als je die
vroege krantenritjes door een vracht
vervoerder moet laten rijden, kostte
dat meer dan honderd gulden per dag)
En toen ging pappa naar den Ford-
handelaa- en die zei: ,.Aha En hij
grabbelde ln een la en haalde er
pappa's koopvergunning uit, die hij
al tevoren ontvangen had. „Gaat u
xnaar eens mee", zei de mijnheer.
„We hebben hem al hier, maar schrikt
u niet".
Pappa maakte een heele wandeling
langs allerlei auto's. Mooie, niet erg
mooie en 'eelijke. Toen stond de
mijnheer stil bij een hoop ijzer met
wat glassplinters en hout. „Waar is
die Fordson nou vroeg pappa.
,X>at is-ie"
„Dat is-ie", zei de mijnheer, toen hij
naar de rommel wees. „Dat ding is
vroeger gebruikt door het Hulpcorps
Roode Kruis, maar ik weet niet of
het nog wel te repareeren is. Alleen
al zoo'n ruit er voor is niet te krij
gen".
Och jé, zei pappa. Nou, dan ga ik
maar weer naar huis. „Ja, dat dacht
ik wel", zei de Ford-mijnheer.
Pappa denkt heelemaal niet dat
hij jullie nu iets nieuws heeft ver
teld. Heel veel dokters, ziekenhuizen
en nog andere menschen kunnen
hun kinderèn net zulke verhalen ver
tellen als dit.
'VTee, Fransje, nou is het verhaal-
tje nog niet uit. Want toen pappa
thuis kwam zat er een soldaat. Een
chauffeur-soldaat. Eentje die met een
tien-tons-vrachtwagen moet rijden.
Nee, Fransje, dat is geen auto met
tien tonnen er op, maar een heel erg
groote vrachtwagen. Die soldaat ver
telde pappa en mamma allemaal erg
leuke dingen. Toen hij Zondags eens
dienst had moest hij met zijn tien-
tons-vrachtwagen een pannetje
aardappelen naar de- officieren rijden.
Een klein pannetje aardappelen. Dat
kostte vijf liter benzine, want met
één liter benzine kon die auto maar
twee kilometer rijden.
En wanneer er enkele soldaten
waren die te weinig geld hadden,
verkochten ze hun reserveband en
's nachts namen ze dan de reserve
band weg van een andere leger
auto zoodat, als de wagens geïnspec
teerd werden, ze geen straf kregen
Daarom gingen de eerlijke chauffeur
soldaten altijd met hun reservebanden
naar bed en lieten ze voor ze gin
gen slapen de benzinetanks leeg
loopen, omdat anders ook de benzine
werd gestolen en verkocht.
Maar hoe komt het toch, dat die
oude leger-auto's er zoo verschrikke
lijk uitzien vroeg pappa en hij ver
telde den soldaat wat voor een wrak
de krant had aangeboden gekregen.
O, zei de soldaat, 't kan die jon
gens niks schelen. Ze rijden rits-rats
in het donker tegen andere wagens
op, ze kunnen niet schakelen en als
de voorste stopt, rijden die er achter
tegen elkaar op.
Maar dat is verschrikkelijk, zei
pappa.
Ja, zei de soldaat. Er wordt met
geld gesmeten, want 't is toch maar
van 't Rijk, zeggen ze.
Nee, Jetty, rijk is wat anders dan
Rijk. Het Rijk is niet rijk. Daarom
moeten we zooveel belasting betalen,
maar dat is weer een ander ver
haaltje.
Nee, Mieke, heelemé&l uit is het
verhaaltje nog niet. Want een dag
later kreeg pappa het verzoek van
een héél hooge officier, of die de
krant niet gratis zou mogen
ontvangen, omdat het voor het leger
was.
Wat of dèt er nou mee te maken
heeft Nee, daar snappen jullie toch
niks van. Ga maar gauw naar bed.
Wel te rusten.
f rechterlijke macht.
By K B. van 38 Februari 1946,
Ss benoemd tot vooratter van cle
tweede kamer van tiet tribunaal
■oor het arrondissement Middel
burg mr. C. M. Kegge thans secre
taris van gemeld tribunaal
«[Bij K. B. van 14 Februari 1946.
is aan mr Ch, F M. de Witt op
«n verzoek eervol ontslag ver
leend uit zijn betrekking van grif
fier van het kantongerecht te
■ierikzee.
Burr i»en trein gevallen.
De 50-jafige metselaar Medenblik
Tit Haarlem die op reis was naar
Tissingen, viel ter hoogte van Ril
ind rut den trein De man liep
jnstige hoofdwonden op en is
(jaar het ziekenhuis te Bergen op
■boni overgehrncht.
uitspraken goesche
tribunaal.
lp. s., veekoopman, Waarde; on-
■rzeck wordt hervat;
IF l., landbouwer Wolfaartsdijk
jaar lnterneering. veTbeurdver
thter ontzetting
dk ï>kkenale deputatie
naar utrecht.
.^end de plechtig-
J 5 de Utrechfsche kathedraal
oofc v':in Kardinaa-1 de Jon?
Sf geesteT^nd WOrt'°n door ee»
1 en leeken bestaan
de deputatie uit ieder dekenaat in
Nederland.
De deputatie van het Middel-
burgsche óïkenaat is als volgt sa
nienges'.eld: Deken Nleveen van
Dükum, pastoor Kleintjes, Hein-
I kenszand; mr, dr. Mes Heinkens-
zanri; burgemeester C. v, Horsigh
's Heerenhoek en H. Stieger Goes
DE ZEEUWSCHE KATH. KAMER
ZETEL THANS DEFINITIEF
Wij berichtten reeds, dat in on
derling overleg tusschen de verte
genwoordigers der kringen den Hel
der, Leiden, Haarlem, Dordrecht en
Middelburg werd besloten, den
Zeeuwschen candidaat de 5e plaats
op de gecombineerde lijst dier krin
gen te geven, zoodat htf zeker ge
kozen zal worden We vernemen
thans, dat het Partijbestuur der
Kath. Volkspartij aan dit besluit
zijn goedkeuring heeft gehecht. De
Zeeuwsche zetel is hierdoor ver
zekerd.
EEN BUREAU ZAKENREIZEN
Met ingang van 4 Maart as zul
len wekelijks in het Zuiden des
lands zittingen worden gehouden
door het bureau Zakenreizen van 't
ministerie van Handel en Nijver
heid, o.m. in Den Bosch op Maan
dag van 1 tot 5 uur en op Dinsdag
morgen van 9 tot 1 uur in het ge
bouw van d Kamer van Koophan
del in de St. Jorisstraat.
Er worden slechts reisvergunnin
gen afgegeven aan zakenlieden,
ressorteerende onder genoemd mi
nisterie. De zakelijke urgentie van
de reis moet worden aangetoond,
waarvoor meestal overlegging van hi
urgentieverklaring van een der rijks
bureaux van Handel en Nijverheid
noodig zal zijn, terwijl aanvragers
ln het bezit zullen moeten zijn van
een geldig paspoort.
NOG STEEDS TE HOOGE
PRIJZEN
Tijdens de zitting van den Tucht
rechter voor de Prijzen in het Ar
rondissement Middelburg in het
kantongerecht te Terneuzen wer
den wederom verschillende overtre
dingen der prijs voorschriften be
handeld. Zoo hadden eenige kap
pers zich te verantwoorden over 't
feit, dat zij hun tarieven eigen
machtig hadden verhoogd en voorts
enkele boeren en handelaren, welke
hun varkens en biggen tegen hoo-
gere dan toelaatbare prijzen had
den verhandeld. Echter het groot
ste gedeelte dier zitting werd ln be
slag genomen door de behandeling
van overtredingen van de prijzen-
verordening granen, zaden en peul
vruchten 1945. Verschillende te
lers hadden hun bruine boonen
verkocht tegen prijzen, ver boven
de in art. 1 van genoemde verorde
ning bepaalde, aan tusschenhance-
laren. Er werd geconstateerd, dat
bedragen van f 40 en f 42 per 100
kg werden betaald, terwijl de ver
ordening als uitsluitenden prils
noemt het bedrag van f 33.50. De
Tuchtrechter voor de Prijzen was
van oordeel, dat zoowel de verkoo-
pers als de koopers zicli aan over
treding van dit Prijsvoorschrift
hadden schuldig gemaakt en ging
in alle gevallen tot veroordeeling
over.
Goes.
schouwing over de verschrikkingen
der toekomstige oorlogen, nu de we-
tenschap nieuwe geweldige krachten j
en vindingen ontdekte. In enkele mi- j
nuten kunnen thans groote steden, ja I
geheele gebieden, totaal verzengd
worden. Ten aanzien van de vraag of J
die oorlogen spoedig zullen uitbre
ken, gaf spr. een geruststellend ant- I
woord. Noch Engeland, noch Ame- I
rika, noch Rusland zijn agressieve
mogendheden. Speciaal behandelde
dis. de Jong dit laatste land in ver
band met de vrees voor het bolsje
wistische gevaar, welke vrees spr.
'ongemotiveerd achtte, gezien ook het
feit, dat Rusland zoo geteisterd is en
militair een mogendheid van den
tweeden rang bleet'. De kern van spr.
betoog kwam hierop neer, dat de in
stelling der landen op dit moment
beslissend is voor de toekomst en
dat Nederland door zijn ligging en
volksaard zeer veel kan bijdragën tot
overbrugging der geschillen tusschen
West en Oost. Daarom drong hij aan
op levendige belangstelling voor de
buitenlandsche politiek. Terloops
roerde drs'. de Jong ook de Indische
kwestie aan. Hij bleek een tegenstan
der van jhr. Tjarda van Starkenborg,
die eerst de orde herstellen en dan
pa^ praten wilde, maar een voorstan
der van den humanistischen heer v.
Mook.
Van de gelegenheid tor het stellen
van vragen werd druk gebruik ge
maakt.
Suriname. Voor de leden van
Oost en West hield in Schuttershof
kap. Reedijk een lezing over Suri
name. Spr. wèes er op hoe weinig in
Nederland over onze West bekend is
en van hoeveel belang het kan wor
den. indien de interesse stijgt.
Veel belangwekkends wist kap. Ree
dijk. die zelf jarenlang in Suriname
woonde, te vertellen, waarna hij nog
enkele fraaie films over dit gewest
liet draaien. De zaal was geheel ge
vuld.
Een nieuwe adoptie. Men deelde
ons mede, dat ook Goes geadopteerd
zal worden door een Engelsche ge
meente, althans op sportgebied.
Binnenkort zal bericht kómen uit
Engeland welke gemeente aldaar zich
het lot van onze sportliefhebbers gaat
aantrekken.
Hoofdplaat
Floor Lecluyze neemt ontslag.
Na een diensttijd van "55 jaar heeft de
heer Floor Lecluyze ontslag ge
vraagd als koster en organist van de
R.K. kerk, welk ontslag hem eervol
verleend is. De parochianen zullen
den koster ondanks zijn hoogen leef
tijd, dan ook zonder twijfel on
gaarne zien heengaan, daar hij steeds
en ten allen tijde gereed stond voor
allen, die hem noodig hadden. Dat
hij nog vele jaren mag genieten van
zijn rust, is dan ook aller wensch. Op
jeugdigen leeftijd was hij reeds zijn
voorganger den heer de Freyne be
hulpzaam bij het kostersambt en op
24-jarigen leeftijd volgde hij dezen als
zoodanig op. Eenige jaren later nam
hij het ambt als organist van den heer
Smolders over Als opvolger van den
heer Floor Lecluyze werd benoemd
zijn zoon Arnold Lecluyze.
Er waren liefhebbers. Nu de
brandstoffenvoorziening schaarsch is
is een flink stuk brandhout bij de
meeste menschen welkom. Dezer da
gen vond een persoon een flink stuk
hout en dacht het later in veiligheid
te brengen» Een tweede echter pas
seerde eveneens de plaats en verze
kerde zich er van zich beslist eens
flink hieraan te kunnen warmen.
Ook hij had op geen andere liefheb
bers gerekend Een derden persoon
zag het begeerde brandhout. Hij ech
ter nam een kloek besluit en bracht
het spoedig in veilige haven.
Sluiskil.
Lezing drs. L de Jong. De beken
de drs. L. de Jong. van Rcdio Oranje
sprak voor de leden der ZVU over:
..Nederland t»m!dd~n der mogendhe
den." Voor ziin prtV,oor. dat n,ot zeer
groot was, gaf spr, eerst een be
Biljarten. De uitslag van den bil
jartwedstrijd ln het hotel Jacobs was
als volgt:
le prijs J. Krijger-P. Raas, 2e H.
du Puy-E. Lambert, 3e E. Willems-
M Stokman, 4e L. Meert-J. Hemel-
soet.
nederlandsciie arbeiders
GEVEN het voorbeeld
Nu de N'/cUrLandsohe indiustris zelf
weer een groot aandeel gaat leve
ren in onze vosdficlvoorziening, is
h?t ©en verheugena feit, dat één
van onze groots.e levenam ddelen-
betevven, de bekend a Hon »g's Fa
brieken te Koog aan de Zaan en
Nijmegen, alle hens aan dek heeft
gere-pen om topprestaties te le
veren.
M' verdubbelde energie werken
Honig's axbeide's asn de eervolle
taak om elk* Nederiar.ohe huis
vrouw in dp gelegenheid te stellen
Honig's arf'kelen te verkrijgen, en
mocht er soms eens 'ets hape'en,
dan komt dat. omdat, de vraag naar
Honig'- artikelen zoo ovTwè'digend
groot is. (Adjv 557-oo)
Tye statuten van De Maasbode schrij-
ven voor, dat een priester als
hoofdredacteur moet optreden. Toen
Rector van Reijsenz.g. de pen voor
goed had moeten neerleggen en Leo
Hazelzet ad Interim de hoofdredactie
moest voeren, is er jarenlang gezocht
naar den Priester die geacht mocht
worden te zijn de aangewezen figuur
voor het veelomvattend en verant
woordelijk werk, een groot katholiek
dagblad met internationale reputatie
te leiden. Men vond dezen Priester
in Dr. Witlox, die reeds als historicus
naam had gemaakt niet alleen als een
uitmuntend leeraar aan het Bossche
seminarie doch ook en wel voorna
melijk door zijn geschriften.
En zoo deed dan ,.de doctor", zoo
als hij onder alle Maasbodewerkers
bekend is, zijn intrede op de Groote
Markt in Rotterdam. Het was voor
hem geen gemakkelijke stap, die van
de studeerkamer naar het altijd
roezemoezerige courantenbedrijf met
aijn duizenden facetten. Maar „de
doctor" was voor geen klein ge
ruchtje vervaard, zijn sterke per
soonlijkheid wist weerstanden te
overwinnen, zich snel te oriënteeren
op onderwerpen die tot dan toe bui
ten de sfeer van zijn directe belang
stelling hadden gelegen en elk num
mer van „De Maasbode" getuigde
van het feit dat de Doctor reeds van
den beginne zijn taak aan kon. Het
kordate ln zijn optreden (dat het
vriendelijke en amicale nooit uit
sluit) komt in zijn geheele persoon
tot uiting, in elk gesprek, ja, zelfs
in zijn tred. We zien nog altijd in
den geest de eindelooze gang aan de
Groote Markt met het spiegelend lino-
Voor een ADVERTENTIE in
of een ABONNEMENT op hei
kunt U zich voor W E S T
Z E E I) W S C H-V LAAN
DEREN wenden tot het
Bijkantoor te OOSTBURG
Ad'v
8-o)
Nieuwst raat 23
leum, reflecteerend de driftige stapjes
van den Doctor wanneer hij zich van
een der redactielokalen naar „de
hoofdredactie" begaf. De gang is er
niet meer, een kuil geeft nog aan
waar zich de groote Manshodegebou-
wen verhieven. Maar nog even beslist
stapt De Doctor naar zijn kamer om
er zijn dagelijksche taak uit te
voeren.
T\e oorlog heeft den jarige terug-
■^gedre/en naar het studeervertrek
en de gelegenheid, om zich weer te
wijden aan zijn lievelingsonderwerp
heeft hij zich niet laten ontgaan. Het
proefschrift over de Katholieke Staats
partij, verschenen in 1919. dat zijn
voortzetting vond in het tweede deel
van 1927 is thans in zijn ter perse
zijnde vierde en vijfde deel gewor
den tot een belangrijk historisch
standaardwerk.
De doctor wordt thans weer ge
absorbeerd door de groote vraag
stukken van vandaag, die in zijn
krant tot uiting dienen te komen.
Moge het hem gegeven zijn nog vele
jaren na het bereiken van dezen
mijlpaal de pen te voeren tot voor
lichting van ons katholieke volk,
waarvan het Brabantsche deel hem,
als geboren Waalwijker, bijzonder na
aan het hart ligt. S.
en
Geen commissarissen, noch
federaties van vrije organi
saties.
TVE Kath. organisaties van werk-
gevers, arbeiders en midden
standers en boeren kwamen Dins
dag te Utrecht bijeen ter bespre
king van het voorontwerp van wet
op de bedrijfsgemeenschappen.
Zij bespraken in breeden kr ing 't
voorontwerp van wet op de bedrijfs
gemeenschappen van minister Vos.
Prof. mr. C. R. M. Romme, voor
zitter van het College van rijks be
middelaars en prof. dr. J. R. M. v.
d. Brink, hoogleeraar aan de rijks
universiteit te Nijmegen, hielden
inleidingen. Met voldoening consta
teerden zij, dat in het voorontwerp
naar voren treedt een juist onder
scheid tusschen het doel van den
staat, gelegen in de behartiging
van het algemeen belang, en het
doel van de bedrijfsschap, bestaan
de in de behartiging van het be
drijfsbelang binnen het kader van
het algemeen belang. Daarnaast
wordt de samenvatting van de so
ciale en economische aangelegen
heden toegejuicht. Ook de ontwor
pen samenstelling van het bestuur
uit de vrije organisaties van werk
gevers en werknemers werd juist
geacht.
Het congres sprak zich uit ln oen
resolutie, die door alle organisaties
eenstemmig werd aangenomen, ln
plaats van den commissaris achtte
men het beter een raad van ver
trouwensmannen door de bedrijfs-
genooten te laten kiezen, zoodat
daarmede autonomie en zelfbestuur
wordt gegeven aan het bedrijfschap
m die aangelegenheden, welke niet
rechtstreeks liggen op het terrein
van de centrale overheid. Men vond
het noodzakelijk, dat de verticale
bedrijfsschappen worden opgebouwd
uit horizontale orga.ien, waarbij 't
subsidiariteitsbeginsel als maatstaf
moet gelden. Het verplichtend stel
len van federaties van vrije organi
saties werd om princip;e°le rede
nen niet aanvaard Liever zag men,
dat de regeering de historisch ge
groeide vakorganisaties zonder meer
zal erkennen. De vergadering heeft
tenslotte besloten, dat de vertegen
woordigde organisaties nader ln
studie zulle- nemen het vraags'uk
van de uitwerking der werknemers-
medezeggenschao in de economi
sche aap'relegenheden van het be
drijfsschap.