Een verhaaltjedat &SSM gebeurd is. Bij een Dagblad.directeur thuis Mgr. Dr. J. Wiilox 60 jaar DAGBLAD „DE STEM" Kath. organisaties bedrijlsgemeenschappen Ls JULLIE nou netjes en fetil blijven zitten zal pappa vóór jullie naar bed gaan, een verhaaltje vertellen, dat écht gebeurd is.. Zoo.. Klaar....? Nou, daar gaat-ie dan! Kjennen jullie dat heele kleine grij ze auto'tje, dat vroeger van den dok ter iwas? Daar \verden toen de dok ter [officier moest worden, heel zware pakken kranten 's morgens om 5 uur mpe weggereden naar Zeeland, waar de inanschen de krant óók graag op tijd fin de brievenbus willen hebben. En als dat auto'tje terugkwam, moest het nóg eens, volgeladen met" pakken kranten, gaan rijden naar plaatsen in het; westen van Brabant. Dat werd te veel voor het auto'tje, want het had den heelen oorlog al gereden om dat de dokter er zijn patiënten (die ook veel buiten de stad op boerde rijen wonen) mee moest bezoeken. Toen dat auto'tje weer eens zoo stampvol kranten zat, liet het ergens tusschen Etten en Roosendaal een pappa had gezegd wie hij was. „Ja, ik weet uw moeilijkheid. Maar dan moet u bij den minister zijn". rpoen is pappa naar den Haag ge- A gaan er daar ontmoette hij een kennis die aan een ministerie zit en het heel druk heeft. Die had een mooie auto en weinig tijd. Want hij moest even een vriend naar Amster dam brengen. liet een groote zucht groote zucht en stond het heelemaal stil. Er moest een andere auto ko men om het weg te sleep3n en de man in de garage schudde zijn hoofd en l zei: „Nee, deze keer is er niks meer aan te doen. Het is alleen nog maar goed voor de sloop...." Nee, Tonny, niet zoo'n ding om je hoofdkussen. Die mijnheer bedoelde dat dat autotje gerust met de vuilnis man mee kon, omdat het niet meer te [rep a re eren was. En als je nou niet stil zit, vertel ik niet verder meer. Vooruit dan maar weer. Toen zei pappa: o jè, hoe krijgen we nou al dio kranten naar Zeeland en naar West-Brabant. Gelukkig waren er een paar vriendelijke menschen, die zoo heel erg vroeg hun auto nog wel even konden missen- en die hielpen ons. Maar pappa begon dringende te legrammen te sturen naar een mijn heer in Den Bosch, die over auto's heel veel te vertellen heeft. Misschien kon die aan de krant een auto geven. Nee Mieke, niet zoomaar cadeau. Die moet je koopen. Maar die mag je alleen maar koopen als je een koopvergunning hebt en die mijnheer in Den Bosch kan zoo'n koopvergun ning geven, als er een auto over is. «Pappa dacht: Nou, we krijgen er zeker een, want de Minister heeft in Nijmegen zelf gezegd, dat dokters en kranten tot de eersten hooren, die auto's zullen krijgen. Maar de mijn heer in Den Bosch zei niets en toen ls pappa er zelf maar eens heen ge gaan. „O, zei de mijnheer, Is u dat", toen ,'n mooie auto en toeinig tijd. Ja, Jetty, die vriend kon wel met den trein, maar In de auto was het veel gezelliger. Pappa had gelukkig ook weinig tijd, want hij moest heele einden loopen en kwam in Scheve- ni'ngen bij het Ministerie van Ver keer en Energie terecht. ,.,Nee, Jetty, niet verkeerde energie, maar: Verkeer èn Energie. Wat dat beteekent vertel ik later nog wel eens. Of vraag het maar liever aan de Zuster. En Iaat pappa nou maar uitvertellen. Nou, bij dat ministerie zeiden ze maar natüürlijk, mijnheer. Uw krant krijgt een auto. Want hoe moet die krant anders in Zeeland en West- Brabant komen. Binnen de week is-ie er Pappa was erg blij, want hij had ook al een heeleboel telegrammen naar dat ministerie gestuurd en er was toen een briefje teruggekomen, dat ze daar wel eens zouden prak- kizeeren hoe of ze 't auto-vraagstuk met de kranten in het algemeen zou den regelen. En dan duurt het meestal wel 'n jaartje. Toen papp" weer thuis was, ge beurde er niks. Ik bedoel: een heelen tijd gebeurde er niks. En toen, na meer dan een maand, kreeg pappa een brief van den mijnheer uit Den Bosch. Een koopvergunning Voor een échte auto Te leveren door de Ford fabrieken aan de Hembrug. Een Fordson. Pappa telefoneerde gauw met den Fordhandelaar in Breda en die zei: „O. mijnheer, dat zijn mooie bestel-auto's, maar wat ze kosten we ten we nog niet". Nou, zei pappa, duurder dan nu kan het al niet (want als je die vroege krantenritjes door een vracht vervoerder moet laten rijden, kostte dat meer dan honderd gulden per dag) En toen ging pappa naar den Ford- handelaa- en die zei: ,.Aha En hij grabbelde ln een la en haalde er pappa's koopvergunning uit, die hij al tevoren ontvangen had. „Gaat u xnaar eens mee", zei de mijnheer. „We hebben hem al hier, maar schrikt u niet". Pappa maakte een heele wandeling langs allerlei auto's. Mooie, niet erg mooie en 'eelijke. Toen stond de mijnheer stil bij een hoop ijzer met wat glassplinters en hout. „Waar is die Fordson nou vroeg pappa. ,X>at is-ie" „Dat is-ie", zei de mijnheer, toen hij naar de rommel wees. „Dat ding is vroeger gebruikt door het Hulpcorps Roode Kruis, maar ik weet niet of het nog wel te repareeren is. Alleen al zoo'n ruit er voor is niet te krij gen". Och jé, zei pappa. Nou, dan ga ik maar weer naar huis. „Ja, dat dacht ik wel", zei de Ford-mijnheer. Pappa denkt heelemaal niet dat hij jullie nu iets nieuws heeft ver teld. Heel veel dokters, ziekenhuizen en nog andere menschen kunnen hun kinderèn net zulke verhalen ver tellen als dit. 'VTee, Fransje, nou is het verhaal- tje nog niet uit. Want toen pappa thuis kwam zat er een soldaat. Een chauffeur-soldaat. Eentje die met een tien-tons-vrachtwagen moet rijden. Nee, Fransje, dat is geen auto met tien tonnen er op, maar een heel erg groote vrachtwagen. Die soldaat ver telde pappa en mamma allemaal erg leuke dingen. Toen hij Zondags eens dienst had moest hij met zijn tien- tons-vrachtwagen een pannetje aardappelen naar de- officieren rijden. Een klein pannetje aardappelen. Dat kostte vijf liter benzine, want met één liter benzine kon die auto maar twee kilometer rijden. En wanneer er enkele soldaten waren die te weinig geld hadden, verkochten ze hun reserveband en 's nachts namen ze dan de reserve band weg van een andere leger auto zoodat, als de wagens geïnspec teerd werden, ze geen straf kregen Daarom gingen de eerlijke chauffeur soldaten altijd met hun reservebanden naar bed en lieten ze voor ze gin gen slapen de benzinetanks leeg loopen, omdat anders ook de benzine werd gestolen en verkocht. Maar hoe komt het toch, dat die oude leger-auto's er zoo verschrikke lijk uitzien vroeg pappa en hij ver telde den soldaat wat voor een wrak de krant had aangeboden gekregen. O, zei de soldaat, 't kan die jon gens niks schelen. Ze rijden rits-rats in het donker tegen andere wagens op, ze kunnen niet schakelen en als de voorste stopt, rijden die er achter tegen elkaar op. Maar dat is verschrikkelijk, zei pappa. Ja, zei de soldaat. Er wordt met geld gesmeten, want 't is toch maar van 't Rijk, zeggen ze. Nee, Jetty, rijk is wat anders dan Rijk. Het Rijk is niet rijk. Daarom moeten we zooveel belasting betalen, maar dat is weer een ander ver haaltje. Nee, Mieke, heelemé&l uit is het verhaaltje nog niet. Want een dag later kreeg pappa het verzoek van een héél hooge officier, of die de krant niet gratis zou mogen ontvangen, omdat het voor het leger was. Wat of dèt er nou mee te maken heeft Nee, daar snappen jullie toch niks van. Ga maar gauw naar bed. Wel te rusten. f rechterlijke macht. By K B. van 38 Februari 1946, Ss benoemd tot vooratter van cle tweede kamer van tiet tribunaal ■oor het arrondissement Middel burg mr. C. M. Kegge thans secre taris van gemeld tribunaal «[Bij K. B. van 14 Februari 1946. is aan mr Ch, F M. de Witt op «n verzoek eervol ontslag ver leend uit zijn betrekking van grif fier van het kantongerecht te ■ierikzee. Burr i»en trein gevallen. De 50-jafige metselaar Medenblik Tit Haarlem die op reis was naar Tissingen, viel ter hoogte van Ril ind rut den trein De man liep jnstige hoofdwonden op en is (jaar het ziekenhuis te Bergen op ■boni overgehrncht. uitspraken goesche tribunaal. lp. s., veekoopman, Waarde; on- ■rzeck wordt hervat; IF l., landbouwer Wolfaartsdijk jaar lnterneering. veTbeurdver thter ontzetting dk ï>kkenale deputatie naar utrecht. .^end de plechtig- J 5 de Utrechfsche kathedraal oofc v':in Kardinaa-1 de Jon? Sf geesteT^nd WOrt'°n door ee» 1 en leeken bestaan de deputatie uit ieder dekenaat in Nederland. De deputatie van het Middel- burgsche óïkenaat is als volgt sa nienges'.eld: Deken Nleveen van Dükum, pastoor Kleintjes, Hein- I kenszand; mr, dr. Mes Heinkens- zanri; burgemeester C. v, Horsigh 's Heerenhoek en H. Stieger Goes DE ZEEUWSCHE KATH. KAMER ZETEL THANS DEFINITIEF Wij berichtten reeds, dat in on derling overleg tusschen de verte genwoordigers der kringen den Hel der, Leiden, Haarlem, Dordrecht en Middelburg werd besloten, den Zeeuwschen candidaat de 5e plaats op de gecombineerde lijst dier krin gen te geven, zoodat htf zeker ge kozen zal worden We vernemen thans, dat het Partijbestuur der Kath. Volkspartij aan dit besluit zijn goedkeuring heeft gehecht. De Zeeuwsche zetel is hierdoor ver zekerd. EEN BUREAU ZAKENREIZEN Met ingang van 4 Maart as zul len wekelijks in het Zuiden des lands zittingen worden gehouden door het bureau Zakenreizen van 't ministerie van Handel en Nijver heid, o.m. in Den Bosch op Maan dag van 1 tot 5 uur en op Dinsdag morgen van 9 tot 1 uur in het ge bouw van d Kamer van Koophan del in de St. Jorisstraat. Er worden slechts reisvergunnin gen afgegeven aan zakenlieden, ressorteerende onder genoemd mi nisterie. De zakelijke urgentie van de reis moet worden aangetoond, waarvoor meestal overlegging van hi urgentieverklaring van een der rijks bureaux van Handel en Nijverheid noodig zal zijn, terwijl aanvragers ln het bezit zullen moeten zijn van een geldig paspoort. NOG STEEDS TE HOOGE PRIJZEN Tijdens de zitting van den Tucht rechter voor de Prijzen in het Ar rondissement Middelburg in het kantongerecht te Terneuzen wer den wederom verschillende overtre dingen der prijs voorschriften be handeld. Zoo hadden eenige kap pers zich te verantwoorden over 't feit, dat zij hun tarieven eigen machtig hadden verhoogd en voorts enkele boeren en handelaren, welke hun varkens en biggen tegen hoo- gere dan toelaatbare prijzen had den verhandeld. Echter het groot ste gedeelte dier zitting werd ln be slag genomen door de behandeling van overtredingen van de prijzen- verordening granen, zaden en peul vruchten 1945. Verschillende te lers hadden hun bruine boonen verkocht tegen prijzen, ver boven de in art. 1 van genoemde verorde ning bepaalde, aan tusschenhance- laren. Er werd geconstateerd, dat bedragen van f 40 en f 42 per 100 kg werden betaald, terwijl de ver ordening als uitsluitenden prils noemt het bedrag van f 33.50. De Tuchtrechter voor de Prijzen was van oordeel, dat zoowel de verkoo- pers als de koopers zicli aan over treding van dit Prijsvoorschrift hadden schuldig gemaakt en ging in alle gevallen tot veroordeeling over. Goes. schouwing over de verschrikkingen der toekomstige oorlogen, nu de we- tenschap nieuwe geweldige krachten j en vindingen ontdekte. In enkele mi- j nuten kunnen thans groote steden, ja I geheele gebieden, totaal verzengd worden. Ten aanzien van de vraag of J die oorlogen spoedig zullen uitbre ken, gaf spr. een geruststellend ant- I woord. Noch Engeland, noch Ame- I rika, noch Rusland zijn agressieve mogendheden. Speciaal behandelde dis. de Jong dit laatste land in ver band met de vrees voor het bolsje wistische gevaar, welke vrees spr. 'ongemotiveerd achtte, gezien ook het feit, dat Rusland zoo geteisterd is en militair een mogendheid van den tweeden rang bleet'. De kern van spr. betoog kwam hierop neer, dat de in stelling der landen op dit moment beslissend is voor de toekomst en dat Nederland door zijn ligging en volksaard zeer veel kan bijdragën tot overbrugging der geschillen tusschen West en Oost. Daarom drong hij aan op levendige belangstelling voor de buitenlandsche politiek. Terloops roerde drs'. de Jong ook de Indische kwestie aan. Hij bleek een tegenstan der van jhr. Tjarda van Starkenborg, die eerst de orde herstellen en dan pa^ praten wilde, maar een voorstan der van den humanistischen heer v. Mook. Van de gelegenheid tor het stellen van vragen werd druk gebruik ge maakt. Suriname. Voor de leden van Oost en West hield in Schuttershof kap. Reedijk een lezing over Suri name. Spr. wèes er op hoe weinig in Nederland over onze West bekend is en van hoeveel belang het kan wor den. indien de interesse stijgt. Veel belangwekkends wist kap. Ree dijk. die zelf jarenlang in Suriname woonde, te vertellen, waarna hij nog enkele fraaie films over dit gewest liet draaien. De zaal was geheel ge vuld. Een nieuwe adoptie. Men deelde ons mede, dat ook Goes geadopteerd zal worden door een Engelsche ge meente, althans op sportgebied. Binnenkort zal bericht kómen uit Engeland welke gemeente aldaar zich het lot van onze sportliefhebbers gaat aantrekken. Hoofdplaat Floor Lecluyze neemt ontslag. Na een diensttijd van "55 jaar heeft de heer Floor Lecluyze ontslag ge vraagd als koster en organist van de R.K. kerk, welk ontslag hem eervol verleend is. De parochianen zullen den koster ondanks zijn hoogen leef tijd, dan ook zonder twijfel on gaarne zien heengaan, daar hij steeds en ten allen tijde gereed stond voor allen, die hem noodig hadden. Dat hij nog vele jaren mag genieten van zijn rust, is dan ook aller wensch. Op jeugdigen leeftijd was hij reeds zijn voorganger den heer de Freyne be hulpzaam bij het kostersambt en op 24-jarigen leeftijd volgde hij dezen als zoodanig op. Eenige jaren later nam hij het ambt als organist van den heer Smolders over Als opvolger van den heer Floor Lecluyze werd benoemd zijn zoon Arnold Lecluyze. Er waren liefhebbers. Nu de brandstoffenvoorziening schaarsch is is een flink stuk brandhout bij de meeste menschen welkom. Dezer da gen vond een persoon een flink stuk hout en dacht het later in veiligheid te brengen» Een tweede echter pas seerde eveneens de plaats en verze kerde zich er van zich beslist eens flink hieraan te kunnen warmen. Ook hij had op geen andere liefheb bers gerekend Een derden persoon zag het begeerde brandhout. Hij ech ter nam een kloek besluit en bracht het spoedig in veilige haven. Sluiskil. Lezing drs. L de Jong. De beken de drs. L. de Jong. van Rcdio Oranje sprak voor de leden der ZVU over: ..Nederland t»m!dd~n der mogendhe den." Voor ziin prtV,oor. dat n,ot zeer groot was, gaf spr, eerst een be Biljarten. De uitslag van den bil jartwedstrijd ln het hotel Jacobs was als volgt: le prijs J. Krijger-P. Raas, 2e H. du Puy-E. Lambert, 3e E. Willems- M Stokman, 4e L. Meert-J. Hemel- soet. nederlandsciie arbeiders GEVEN het voorbeeld Nu de N'/cUrLandsohe indiustris zelf weer een groot aandeel gaat leve ren in onze vosdficlvoorziening, is h?t ©en verheugena feit, dat één van onze groots.e levenam ddelen- betevven, de bekend a Hon »g's Fa brieken te Koog aan de Zaan en Nijmegen, alle hens aan dek heeft gere-pen om topprestaties te le veren. M' verdubbelde energie werken Honig's axbeide's asn de eervolle taak om elk* Nederiar.ohe huis vrouw in dp gelegenheid te stellen Honig's arf'kelen te verkrijgen, en mocht er soms eens 'ets hape'en, dan komt dat. omdat, de vraag naar Honig'- artikelen zoo ovTwè'digend groot is. (Adjv 557-oo) Tye statuten van De Maasbode schrij- ven voor, dat een priester als hoofdredacteur moet optreden. Toen Rector van Reijsenz.g. de pen voor goed had moeten neerleggen en Leo Hazelzet ad Interim de hoofdredactie moest voeren, is er jarenlang gezocht naar den Priester die geacht mocht worden te zijn de aangewezen figuur voor het veelomvattend en verant woordelijk werk, een groot katholiek dagblad met internationale reputatie te leiden. Men vond dezen Priester in Dr. Witlox, die reeds als historicus naam had gemaakt niet alleen als een uitmuntend leeraar aan het Bossche seminarie doch ook en wel voorna melijk door zijn geschriften. En zoo deed dan ,.de doctor", zoo als hij onder alle Maasbodewerkers bekend is, zijn intrede op de Groote Markt in Rotterdam. Het was voor hem geen gemakkelijke stap, die van de studeerkamer naar het altijd roezemoezerige courantenbedrijf met aijn duizenden facetten. Maar „de doctor" was voor geen klein ge ruchtje vervaard, zijn sterke per soonlijkheid wist weerstanden te overwinnen, zich snel te oriënteeren op onderwerpen die tot dan toe bui ten de sfeer van zijn directe belang stelling hadden gelegen en elk num mer van „De Maasbode" getuigde van het feit dat de Doctor reeds van den beginne zijn taak aan kon. Het kordate ln zijn optreden (dat het vriendelijke en amicale nooit uit sluit) komt in zijn geheele persoon tot uiting, in elk gesprek, ja, zelfs in zijn tred. We zien nog altijd in den geest de eindelooze gang aan de Groote Markt met het spiegelend lino- Voor een ADVERTENTIE in of een ABONNEMENT op hei kunt U zich voor W E S T Z E E I) W S C H-V LAAN DEREN wenden tot het Bijkantoor te OOSTBURG Ad'v 8-o) Nieuwst raat 23 leum, reflecteerend de driftige stapjes van den Doctor wanneer hij zich van een der redactielokalen naar „de hoofdredactie" begaf. De gang is er niet meer, een kuil geeft nog aan waar zich de groote Manshodegebou- wen verhieven. Maar nog even beslist stapt De Doctor naar zijn kamer om er zijn dagelijksche taak uit te voeren. T\e oorlog heeft den jarige terug- ■^gedre/en naar het studeervertrek en de gelegenheid, om zich weer te wijden aan zijn lievelingsonderwerp heeft hij zich niet laten ontgaan. Het proefschrift over de Katholieke Staats partij, verschenen in 1919. dat zijn voortzetting vond in het tweede deel van 1927 is thans in zijn ter perse zijnde vierde en vijfde deel gewor den tot een belangrijk historisch standaardwerk. De doctor wordt thans weer ge absorbeerd door de groote vraag stukken van vandaag, die in zijn krant tot uiting dienen te komen. Moge het hem gegeven zijn nog vele jaren na het bereiken van dezen mijlpaal de pen te voeren tot voor lichting van ons katholieke volk, waarvan het Brabantsche deel hem, als geboren Waalwijker, bijzonder na aan het hart ligt. S. en Geen commissarissen, noch federaties van vrije organi saties. TVE Kath. organisaties van werk- gevers, arbeiders en midden standers en boeren kwamen Dins dag te Utrecht bijeen ter bespre king van het voorontwerp van wet op de bedrijfsgemeenschappen. Zij bespraken in breeden kr ing 't voorontwerp van wet op de bedrijfs gemeenschappen van minister Vos. Prof. mr. C. R. M. Romme, voor zitter van het College van rijks be middelaars en prof. dr. J. R. M. v. d. Brink, hoogleeraar aan de rijks universiteit te Nijmegen, hielden inleidingen. Met voldoening consta teerden zij, dat in het voorontwerp naar voren treedt een juist onder scheid tusschen het doel van den staat, gelegen in de behartiging van het algemeen belang, en het doel van de bedrijfsschap, bestaan de in de behartiging van het be drijfsbelang binnen het kader van het algemeen belang. Daarnaast wordt de samenvatting van de so ciale en economische aangelegen heden toegejuicht. Ook de ontwor pen samenstelling van het bestuur uit de vrije organisaties van werk gevers en werknemers werd juist geacht. Het congres sprak zich uit ln oen resolutie, die door alle organisaties eenstemmig werd aangenomen, ln plaats van den commissaris achtte men het beter een raad van ver trouwensmannen door de bedrijfs- genooten te laten kiezen, zoodat daarmede autonomie en zelfbestuur wordt gegeven aan het bedrijfschap m die aangelegenheden, welke niet rechtstreeks liggen op het terrein van de centrale overheid. Men vond het noodzakelijk, dat de verticale bedrijfsschappen worden opgebouwd uit horizontale orga.ien, waarbij 't subsidiariteitsbeginsel als maatstaf moet gelden. Het verplichtend stel len van federaties van vrije organi saties werd om princip;e°le rede nen niet aanvaard Liever zag men, dat de regeering de historisch ge groeide vakorganisaties zonder meer zal erkennen. De vergadering heeft tenslotte besloten, dat de vertegen woordigde organisaties nader ln studie zulle- nemen het vraags'uk van de uitwerking der werknemers- medezeggenschao in de economi sche aap'relegenheden van het be drijfsschap.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1946 | | pagina 3