Een gloriedag voor het Bisdom Breda
Bij de Bisschopswijding van Mgr. «los. Baefen
„Iedere hoogepriester wordt uit het midden der
menschen genomen en ten bate der menschen
aangesteld"....
AURORA CONSURGENS
No. 350. - TWEEDE BLAD
DONDERDAG 27 DEC. '45
dWWWVWVA^WMVWWW -„".-.-„-.-.-.-.-■.-.-.-a
Een gloriedag is het heden voor het bisdom
van breda. vandaag toch zal 'n plechtige
stoet van bisschoppen en prelaten, van
geestelijken en geloovigen opgaan naar de
kathedrale kerk, waar de innige smeekbeden
en de diepe juichtonen der liturgie de gewijde
ruimte zullen vervullen, nu uit ons midden een
priester verheven wordt tot het bisschops
ambt. vandaag op het apostelfeest van den be
minden leerling st. joannes zal door de heilige
wijding der kerk deze nieuwe hoogepriester
als een schakel in de nimmer verbroken keten
der apostelen op de meest innige wijze met
christus worden verbonden, opdat hij zijn ver-
losserswerk onder ons kunne voortzetten.
TTit ons midden genomen 1 Om
onzentwille
,,Want iedere hoogepriester
wordt uit het midden der menschen
genomen en ten bate der menschen
aangesteld voor hun betrekkingen
met God, om gaven en offers te
brengen voor de zonden" Zoo
leert het de groote St. Paulus. En
daarom juicht vandaag het hart
der geloovigen in stad en diocees
Breda, omdat het weet en voelt
hoe Christus in den bisschop en zijn
priesters onaer ons voortleeft en
hoe het een genade is, een leider
en herder der zielen te ontvangen,
die de nooden kan begrijpen en die
medelijden kan hebben met onze
zwakheden.
Alphen het uitstekende.
Een blik op de gewichtige levens
data van Mgr. Baeten vermeldt
ons, dat Alphen de geboorteplaats
is geweest van den nieuwen bis
schop. Alphen. Zooals een kathe
draal uitsteekt boven de andere
kerken, zoo steekt Alphen boven
vele ander*- dorpen uit door zijn
oude katholieke traditie. Hier was
het, dat de groote St. Willibrordus
preekte. de Apostel van onze
landouwen, en de oude kronieken
verhalen, hoe de edelmoedigheid
der geloovigen hem hier rijke schen
kingen deed voor de armen. Door
de eeuwen heen bleef hier het oude
geloof bewaard en het heeft er
krachtige wortels als een oude eik
en het is er even stoer en fier. Hier
is een echt stukje Brabant met
groote gezinnen, arm dikwijls en
toch altijd rijk, eenvoudig en toch
voornaam, rustig en toch steeds be
reid voor het goede.
Het mag dus geen verwondering
wekken, dat hier in dit eenigszins
eenzaam gelegen dorp wederom een
bisschop zijn oorsprong vond. Neen,
„geenszins zijt ge de minste der
steden van Juda, want uit u is ge
boren degene die het volk leiden
zal." En deze leider van Gods volk
heeft daar al die verheven eigen-
schannen ontvangen en verworven,
waarom ieder, die hem kent, zoo'n
diepe achting voor hem heeft.
Een Christelijk gezin.
rtp den 8sten April 1893 werd Mgr.
Josephus Wilhelmus Maria
Baeten ln Alphen geboren als kind
van Johannes Petrus Baeten en zij
ne echtgenoote Lucia van Aert. Z'n
ouders hadden een leerlooierij
waaraan een klein joerenbedrijf
was verbonden. Hun huwelijk werd
gezegend met vier, dochters, van
wie er drie in het klooster traden,
en twee jongens. Het waren p
geloovige menschen, degelijk, een
voudig en voornaam. ..Hun heele
leven is enkel een voorbeeld ge
weest" zoo getuigde men ons in
Alphen De beproevingen bleven het
gezin niet gespaard; in 1902 stierf
moeder, op vijftigjarigen leeftijd en
gens zoo overtuigd en zoo sterk als
in Alphen.
Toen we vertelden, dat we van
plan waren voor de krant te schrij
ven over Mgr. Baeten, kregen we de
eenvoudige maar hartelijke verma
ning: „Geef hem alle eer, die ge
geven kunt, want dat komt hem
toe".
Een priesterlijke loopbaan
I n Juni 1917. De Weleerw. heer
Joseph Wilhelmus Maria Baeten
alhier geboren 8 April 1893, pries
ter gewijd te Hoeven 2 Jilni IJ.
droeg heden in onze parochie zijn
eerste Plechtige H. Mis op, hierbij
geassisteerd door den pastoor als
presbyter assistens, den weleerw.
heer kapelaan P. Martens als dia
ken en den W.E.H. Corn. Gillis,
conrector van het Pensionaat der
Zusters te Oudenbosch als sub
diaken; terwijl de pastoor de feest-
predicatie hield
Zoo staat het vermeld in het
irchief der parochie Alphen. Reeds
korten tijd daarna begon voor den
jongen priester de zielzorg, eerst als
kapelaan te Sas van Gent, daarna
als (jonrector der Broeder- te
Oudenbosch, de zielzorg, die na
dat hij den Bisschop gedurende
twaalf jaar geassisteerd had als
secretaris, tot volledige ontplooiing
in hem kon komen van al zijn
krachten en veelvuldige begaafd-
Aan M%r. Jos. W. M. Baeten
bij de plechtige Bisschopswijding op den
27sten December 194
T^u rijst voor 't Bisdom, na een sombre nacht van lijden,
de stille dageraad, in rozlg-rode pracht;
een vrede-stemming stijgt, na 't donker woeste strijden,
voorspelt de gulle glans van klare zonnekracht.
TTet immer witter licht van 't midden-daggetijde,
trekt allen veilig saam. die dwaalden door de nacht,
het stut de zwakken, die de morgenkilte mijden,
prikkelt de tragen, door zijn milde stralenmacht.
ATaria, Dageraad, die rijst voor onze streken.
Voorbode van een dag, vol zalig zonnelicht;
Uw hooge helderheid kan alle wolken breken.
TA an straalt over het land, met schitterende schicht,
de rijke Christuszon. Het duister ls geweken:
de wijde wereld wordt één gouden Zongedicht,
Jos tiaeien op lb jatigen leeftijd
in 1905 de vader, toen hij even de
zestig was gepasseerd en de oudste
broer en zuster namen toen de
zorg voor de anderen over en hiel
pen hen, hun roeping te volgen:
drie der meisjes hadden hun ver
langen gericht op het klooster en
de nieuwe bisschop ging zijn
priester-studie op het Klein Semi
narie beginnen.
Toen we laatst in Alphen op be
zoek waren en met tijdgenooten
spraken der familie Baeten, moes
ten wij onwillekeurig denken aan
hetgeen gezegd werd over St. Jan,
den Voorlooper des Heeren: „Wat
denkt ge, dat er worden zal van
dezen jongen Er zijn nu een
maal menschen, van wie men voelt,
dat ze voor hoogere dingen ge
roepen zijn en zoo wekte het dan
ook geen verwondering, dat Mgr.
Baeten tot het bisschopsambt werd
uitverkoren. De „vox populi" die
hem reeds Jaren tevoren dit verhe-
A. J. SCHEERMAKERS, rector.
heden, toen hü in 1933 tot bouw
pastoor werd benoemd voor de
nieuw op te richten parochie in
Ginneken. Voorzeker geen gemak
kelijke taak. De nieuwe pastoor
kreeg een parochie, waarin stad en
land elkander ontmoetten; in ver
band met toekomstige uitbreiding
lag de kerk eenigszins aan den kant
der nieuwe kerkelijke gemeenschap
De finantieele lasten waren ont
zettend zwaar. Maar met zijn hel
der doorzicht en kalm overleg, met
zijn onvermoeiden -ijver pakte hij
het werk aan. Zijn eenvoudige
hartelijkheid, zijn meeleven met zijn
parochianen oveTwon alle moeilijk
heden. Zij zagen met eerbied op
naar dezen echten herder hunner
zielen, zij voelden zich mee om
hoog getrokken door dezen man
Gods, zy werden aangetrokken
door de warmte zijner godsvrucht
tot Maria, aan Wie hij zijn paro
chie toewijdde, opdat Zij alle ge
ven ambt had voorspeld, was ner- naden aan haar zou meedeelen. Op
de parochie, die hij stichtte, drukte
hjj zijn eigen stempel en zijn pa
rochianen zijn er hem dankbaar
voor.
Rustig en voornaam ls de kerk,
die hü bouwde, een kerk om er te
bidden en tot rust te komen van
alle wereldsche beslommeringen.
Benijdenswaardig is het scholen
complex, keurig en correct, waar
hij aan de Koningin der Engelen
de kinderen toevertrouwde. Al de
goede eigenschappen, die hij eens
als kind ontvangen en geleerd had,
heeft hij hier verbreid onder de
schapen zijner kudde en er htm
onberekenbaar voordeel door ge
daan.
Het zware offer*
ywaar moet het offer zijn geweest.
toen de Bisschop hem riep
naar de verstilde eenzaamheid van
het Beggijnhof en zwaarder nog
zal nu de last gaan drukken van
het Bisschopsambt, nu de Vader
der Christenheid hem riep in de
rij der Apostelen. Maar deze roe
ping beteekent een genade voor
hem en ons. Voor hem gaat nu de
volheid van het priesterlijke karak
ter open en de H. Geest daalt door
de wijding overvloediger over hem
neer. Voor ons, die weten, hoe hij
uit ons midden werd genomen en
nu onze groote pleitbezorger zal zijn
bij God. Als Christus Zijn Aposte
len wil begunstigen, neemt Hij hen
mede op den berg en openbaart
hun daar Zijn heerlijkheid, opdat
ze sterker staan als ze weer afda
len naar de menschen in het dal.
Op den eenzamen berg van het
bisschopsambt zal als op een an
deren Thabor Gods heerlijkheid
lichtender over hem schijnen, op
dat hij overvloediger nog kan hel
pen degenen, die daar beneden le
ven in het dal der aardsche nooden
en ellenden. Ja, we hebben een
hoogepriester. die uit ons midden
is genomen en die medelijden kan
hebben met hen, die dwalen en
vallen. De jarenlange ervaring,
in de zielzorg verworven, de noo
den die aanklopten aan pastorie
en biechtstoel, in kerk en vereeni-
gingsleven, ze zullen hem bijblijven
en vanaf de hooge plaats, die hij
nu bekleedt, zijn oogen trekken
naar allen die daar beneden zijn
hulp noodig hebben.
En dat zijn er velen Ook hier
wederom, ja hier vooral wacht den
nieuwen bisschop een zware taak.
Want overal in het bisdom, waar
heen het oog ook schouwt, ziet het
verwoestingen. Kloosters en scholen
en kerken moeten worden her
bouwd ennog andere wonin
gen Gods, die niet van steenen
werden opgetrokken.
39 Kerken, 17 pastorieën, 30
kloosters en 3 Seminaries werden
geheel of grootendeels verwoest
24 kerken liepen zware schade op.
Dorre cijfers, maar bergen zorg
Af et droefheid in het hart
was het dan ook, dat Mgr.
Hopmans in zijn laatste Herder
lijk schrijven van zijn diocees af
scheid nam, daar hij het bisdom,
waaraan hij meer dan dertig jaren
met zoo'n onvergelijkelijken werk
ijver zijn krachten en zijn toewij
ding had gegeven, nu in zulk een
zorgzamen toestand moest overge
ven aan zijn opvolger, nu vier
gruwelijke oorlogsjaren erover heen
getrokken zijn.
Na de jaren van oorlog en ver
woesting daagt nu de morgen van
den vrede en de wederopbouw;
zwaar hangen nog wel de wolken
over het land, maar onwrikbaar
is ons geloof, dat de dageraad zal
doorbreken.
Ook in de ruïnes in ons bisdom
zal nieuw leven bloeien. Dank
baar moeten we zijn, dat Mgr.
Hopmans naar een helper en op
volger heeft uitgezien om de gewel
dige taak, die er wacht, ter hand
te nemen; dankbaar op dezen dag,
dat deze taak op de schouders werd
gelegd van Mgr Baeten.
En zooals Mgr. Hopmans in de
donkerste uren van den oorlog ons
wees naar het hart der Moeder
maagd en voor ons om bescher
ming bad temidden van dreigende
oorlogsrampen, zoo wijst Mgr. Bae
ten naar de lichtende gestalte van
Maria, die als een rijzende dage
raad Aurora consurgens op
gaat boven de duisternissen van
den tijd, waarin wij leven. Diep
zal onze eerbied zijn voor onzen
bisschop, trouw onze aanhankelijk
heid, onverdeeld onze volgzaam
heid. Wie aan den bisschop vast
houdt. houdt vast aan God.
Kapeiaan Baeten
