Vorstin en Volk
één in vreugde
Arm, maar fier en vol
vertrouwen voorwaarts
Montaomery meldde: Duïtschers capitulee-
ren in Nederland, N.W. Duitschland
en Denemarken
NL
Danken wij God
Spontane optocht naar het
Koninklijk buitenverblijf
Leve het Vaderland
BREDASCHE JEUGD
begroette Koningin en Prinses
De bevolking
juichte Haar
in massa
toe
ediïie voor de provincie zeeland
nor wesutogel 15, Goes; Dubbele poort Hulst
Deze courant wordt op last van 't Mültalr Gezag
Gedrukt op de persen v. h. Dagblad van Noord-
Brabant en Zeeland. Uitg. „Stichting De rtem"
rar 1 A H. It. V. Schlindel; Hoofdredacteur;
3. J. H.' A. Bruna: Nie. J. Karhof. rayonredacteur
No. 157
zaterdag 5 mei ims.
Voor God, Koningin en Vaderland
comm. v. Toezicht: C. J. V. Hootegem; A,
Lan^enhorst: Mr Dr. A. J. J. M. Mes; Mr. H.
B. L. de Rechter; Mr. Dr. C. J. M. A. v. Rooy.
'Abonnementsprijs bij vooruitbetaling2.78
per kwartaal, per post 3.45, per week (bij niet-
postbestelllng) f 0.21. Losse nummers 6 cent,
Geheel Nederland is vrij.... vrij
iniog kunnen we het bij
na niet vatten, het groote
nieuws, dat ons gisteravond
om negen uur bereikte: heel
Nederland is vrij, de vijand
legt ook in de vesting Hol
land en bij Delfzijl de wa
pens neer.
IEDERLAND VRIJ De vol
gende week zou het juist vijf jaar
geleden zijn, dat we in den vroegen
morgen gewekt werden door het
geronk van vliegtuigen, aankondi
gend het onheilspellende nieuws:
Nederland is in oorlog, verrader
lijk overvallen in den nacht.
Toen ook konden we ons nog niet
realiseeren wat dat was: oorlog,
'totale oorlog. AI spoedig merkten
we het door de meedoogenlooze me
thodes van den vijand. Toch heb
Óen land- en zee- en luchtmacht
tegen een overmacht van buiten
en verraad van binnen bovenmen
scheliike prestaties geleverd. De
militaire weerstand in het eigen
land werd pas gebroken, toen de
vijand den massamoord en de
massavernietiging' van Rotterdam
dreigde te ia ten volgen door de uit
roeiing van andere steden. Toen
kwam Seyss Inquart en hij sprak
fleemende woorden. Maar ook
kwamen S.S. en Gestapo en hunner
was de hoofdtaak, toen het Neder-
iandsche volk zich niet willig ge
wonnen gaf aan de nieuwe orde,
en de NSB ondanks al de haar ge
schonken voorrechten bleef haten,
toen het vasthield aan Vrijheid en
Oranje. De executiepeletons begon
nen te knallen. Bij de'eerste massa
ter itstelling van de 72 officieren
was onze verontwaardiging nog ver
mengd met verbazing, dat zoo iets
mogelijk was Doch die verbazing
sleet, toen de Obergruppenfuehrer
Rauter met eentonige regelmaat
zijn lijsten van slachtoffers publi
ceerde, zonder dat dit den verzets
wil brak.
Integendeel, met het groeien van
de tyrannic groeide ook de verbe
tenheid en de vindingrijkheid der
ondergrondsche strijders.
De aankondiging van het terug
voeren van het Nederlandsche leger
in krijgsgevangenschap, het vast
zetten van zooveel gijzelaars, de
bloedige onderdrukking van de Mei
stakingen, de Arbeidsinzet, het wa
ven enkele stadia op den weg der
tyrannie, die het verzet steeds he
viger aanvuurden. En toen de ge
allieerde legers naderden, stond
het' een ondergrondsch heir klaar,
°m nog te redden van de vernieti-
dngswoede wat er gered kon wor
den. De eigenlijke historie van de
terreur zoowel als van het verzet
kan nu langzamerhand geschreven
worden.
Het zal een der schoonste hoof li-
stukken in onze vaderlandsehe ge
schiedenis vormen
JJK BEVRijuifjQ is tenslotte an-
.„„5 Kfkomen, dan we het ons
voorgesteld hadden. We dachten
e, JPfte, wellicht pijnlijke
operatie. Enkele dagen na de inva
de op de Normandische kust trilde
ae lucht van geruchten: „Ze" lan-
vii °P °P onae stranden. Doch de
«tjand bleef taai en pas in Augus-
'hs minister-president Prof.
tlerbrandy *al heden om 1 uur
-Voor Raa'p O raw I. preken.
tus begon de stoomwals te rollen,
door Frankrijk, door Belgiëook
door flederland? We moesten an
dermaal een teleurstelling beleven,
die van de slechts gedeeltelijke be
vrijding. De vermetele sprong naar
Arnhem gaf nieuwe hoop. Ze zakte
weer ineen en de lange, bange,
barre wintermaanden kwamen. In
de reeds bevrijde gewesten kon het
leven na de schennissen door plun
dering en oorlogsgeweld weer wat
op gang komen, zij het met hor
ten en stooten, doch alles werd
overschaduwd door het jammerlijke
feit van de voortgezette knechting
van de provincies boven de groote
rivieren en van Limburg beoosten
de Maas. En toen ook Oost en Noord
vrij kwamen, steeg de angst om onze
vier millioen landgenooten binnen
de Vesting Holland zelfs tot een
beklemming, die al onze dagen ver
galde en onze droomen kwelde.
Doch met het naderen van.de Mei
maand naderde ook de bevrijding.
Het Duitsche Rijk kwam volledig
tot ontbinding, in de Vesting Hol
land werden de Nazi-autcriteiten
zoo gedwee en willig als lammeren.
Voedsel stroomde binnen, al bleef
de fictie van een frontlijn nog ge
handhaafd.
DOCH HEDEN, OP DEN 5DEN
MEI VAN HET JAAR 1945, ACHT
UUR IN DEN MORGEN, IS AL
DATGENE, WAARNAAR WE VIJF
JAREN LANG GEHUNKERD EN
GESMACHT HEBBEN, HET
GROOTE VERLANGEN, DAT WE
MOESTEN BESCHERMEN TEGEN
AANVALLEN VAN VERTWIJFE
LING, TEGEN EEN LISTIGE
PROPAGANDA. TEGEN TER
REUR EN ONDERDRUKKING,
VERWEZENLIJKT EN TOT WER
KELIJKHEID GEWORDEN.
Nu zullen we weer vereend wor
den met zoo veel verwanten en
vrienden over de breede wateren, in
de provincies, die tot voor kort nog'
hongerprovincies genoemd moesten
worden. Nu moet heel Nederland in
al zijn schakeeringen weer ineen
vloeien tot het groote geheel, dat
weliswaar doodarm en met den rouw
in het hart om veler zijner beste
zonen, doch met de fierheid van
een edelman den nieuwen tijd kan
binnentreden!
9
IA ANK aan God, die gunstig heeft
neergezien op zoo veel gebeden
en tranen en offers, Die niet han
delt zooals onze kortzichtigheid
vraagt, doch Die ons door dezen
langen nacht der beproeving zond,
opdat we daaruit leering en bekee
ring zouden winnen voor de missla
gen in ons individueel leven en in
ons volksbestaan.
Dank aan Maria, Wier machtige
voorbede zeker veel heeft bijgedra
gen tot dit kostelijke geschenk, in
Haar maand aan ons volk ten deel
gevallen.
Dank aan het Vorstelijk Huis en
aan de Regeering, die in den vreem
de toch naar vermogen en met be
leid richting hebben gegeven.
Dank aan al onze bondgenooten
en vooral aan de Britten, Amerika
nen, Canadeezen en Polen, die onze
bevrijding bewerkstelligden met
groote kundigheid en moed en
bloedoffers van velen hunner dap
peren.
Dank aan de stoere mannen van
het verzet, aan de martelaren van
de executieterreinen en de concen
tratiekampen, aan al degenen, die
ons gesterkt en gestaald hebben, om
den druk te weerstaan.
Maar de vreugde, de uitgelaten
heid om dit goede nieuws mag ons
niet leiden tot de overmoedige ge
dachte. dat alles nu vanzelf wel be
ter zal worden. De laatste resten
van den oorlog in Europa zullen na
de capitulaties van heden nu ook
wel spoedig geliquideerd- worden.
Echter is er nóg een oorlog te
winnen, daar ver in de Oost, waar
een belangrijk deel van ons Rijk
onder tyrannie blijft zuchten. En
bovenal, de echte nationale vrede
moet nog gewonnen worden, of lie
ver: die wordt nooit gewonnen, die
moet icderen dag weer veroverd
worden door de uitbanning van
zelfzucht en klassenhaat, door
Godsvertrouwen en broederlijke ge
zindheid.
Laat dat onze toekomst zijn
Zondag: a.s- zullen in de kerken
van alle gezindten van het tot nu
toe bevrijde gebied diensten worden
gehouden om God te danken voor
de bevrijding van het geheele va
derland.
Nadere mededeelingen zullen he
den per radio worden gedaan.
DIRECT na het radiobericht over
de capitulatie der Duitschers
in het tot nu toe nog bezette deel
van ons land, charterde de sectie
Voorlichting van Militair Gezag te
Breda ee<p aöto en bé\estigde er 'n
groot bord op met de wogrden:
Morgenochtend om 8 uur
capitulatie Holland."
Dit rijdende bulletin bracht velen
die de radio niet gehoord of de
bulletins aan ons kantoor niet ge
lezen hadden, in Breda met het
groote nieuws op de hoogte. De
auto begaf zich wat later naar het
verblijf van H.M. de Koningin.
Toen de öogen van H.M. op het
bord vielen vond Zij de idéé zoo
aardig dat zij het bord in de hall
van het buitenverblijf liet plaat
sen.
VELDMAARSCHALK Montgomery heeft aan gene
raal Eisenhower medegedeeld, dat alle Duitsche
strijdkrachten in Nederland, in het noordwestelijk ge
deelte van Duitschland, met inbegrip van Helgoland
en (je Friesche eilanden, en Denemarken hebben geca
pituleerd. Zij hebben zich overgegeven aan de 21ste
legergroep.
Heden, Zaterdagochtend om 8 uur, is de capitulatie
van kracht geworden voor die strijdkrachten, die
tegenover de 21ste legergroep staan. (Herr. Ned.)
^<XX>000<X>00000000000000000<XxX><XK><XXXX ooooooo
(kan onzen speciaien medewerker)
P den vallenden schemer stoof
onze auto gisteravond in de
richting van het verblijf onzer
Koningin. Af en toe moest de
vaart onderbroken worden voor
luid jubelende en zingende groe
pen opgetogen Bredanaars, die tie
heele breedte van den weg in be
slag namen en wier enthousiasme
eenvoudig geen grenzen kende.
Zoo nu en dan spreidde zich over
dit bonte tafereel een rasse gloed,
veroorzaakt door al dan niet ge
ïmproviseerd vuurwerk in den vorm
van Bengaalsche- en generatorluci
fers, die werden afgestreken en in
de lucht geworpen. Hier en daar
werd geestdriftig met een lampion
gezwaaid en over de velden klonk
oen potpourri van vaderlandsehe
liederen.
Een merkwaardige stoet was wel
die, gevormd door een geallieerde
transportcolonne, welke, volgeladen
met Bredasche burgers, zich» in de
^E Koningin en Prinses Juliana
hebben nauwelijks een dag
na Haar aankomst op Nederland-
schen bodem de Bredasehe jeugd
de gelegenheid willen geven haar
zanghulde van jl. Maandag te .her
halen.
De bevolking profiteerde er in
ruime mate mede van. De Groote
Markt was Vrijdagmiddag om half
vijf één deinende menschenmassa,
waarvan de uitloopers zich voort
plantten tot in en op de woningen
die de Markt omzoomen. Achter de
vensters, op de daken, zelfs op de
kerktransen stonden de menschen
opgepropt.
Het marktplein bood op gemeld
tijdstip een buitengewoon fleurl-
gen aanblik. Het was een en al
oranje en rood-wit-blauw, dat de
toeschouwers trof en toen de Ko
ninklijke Gasten het bordes van 't
stadhuis betrad, gingen honderden
en honderden vlaggetjes en vaan
tjes omhoog ter begroeting. Ko
ningin en Prinses toonden zich aün
genaam verrast en gaven daarvan
ook uitdrukking In persoonlijke ge
sprekken met de. Haar omgevende
autoriteiten.
De Koninklijke bezoeksters bleken
vergezeld te zijn van twee jonge
Nederlandsche officieren: Enge
landvaarders. Zij werden aan den
voet van het stadhuisbordes ontvan
gen door burgemeester Mr. E. van
Mierlo, terwijl twee weesjes uit het
St. Agnesgesticht Haar fraaie
oranjekleurige en rood-wit gekleur
de bloemen aanboden. Op liet bor
des overhandigde de burgemeester
Haar een programma van de zang-
hulde, hier ook bood een driejarig
ventje der Prinses drie doozen fon
dant aan voor de kleine prinsesjes.
Twee oud-illegale werksters, één uit
Breda en één uit Deventer boden
eveneens onder het uitspreken van
een welkomstwoord bloemen aan
Na de zanghulde, werd het comité,
dat de zang had voorbereid en ge
leld, aan de Koninklijke gasten
voorgesteld. Deze gaven uitdruk
king aan Haar warme erkentelijk
heid voor de aardige attentie.
Uit Haar woorden bleek tezelfder
tijd hoezeer blijdschap Haar ver
vulde weer in het vaderland te zijn.
In het bijzonder de Prinses, die
voor het eerst na vijf lange, bange
jaren in ons. aller vaderland was,
bleek zeer onder den indruk van 't
oogenblik, de hulde, de vlaggen, het
oranje, den zang, het elndelooze gé-
juich.
Ruim een half uur duurde het
feestelijk gebeuren, daarna ver
trokken de hooge gasten, evenals by
de aankomst lang en luid toege
juicht.
En de jeugd? Zij bleek niet. uit
gepraat te kunnen geraken. De Ko
ningin, ja, die had zij al gezien, een
paar weken geleden, zoo echt een
voudig. De Prinses: neen, velen
hadden Haar nog nooit gezien, maar
„lief en sportief" dat zy er uitzag!
zy kwam er niet over uitgepraat.
Zelfs het rolletje pepermunt, dat de
Faam den jeugdigen zangertjes en
zangeresjes tot slot schonk, kon den
woordenstroom niet stuiten. Ko
ningin en Prinses bleken hun har
ten gestolen te hebben..
richting van de Koninkiyke resi
dentie bewoog.
By het buitenverbiyf moesten alle
auto's stoppen en werden slechts de
voetgangers toegelaten. Men begaf
zich hier langs de voorzyde van 't
buitengoed en kreeg daar gelegen
heid uiting te geven aan zün gewei
dige vreugde.
H M. hac. op Haar buitenver
biyf bij Breda juist een bespreking
met den Chef Staf Militair Gezag,
gen. maj. mr. H. J. Kruis, toen
een van de adjudanten van H.M.
het groote nieuws van de bevrij
ding van het vaderland kwam
brengen. Zoowel H.M. als Prinses
Juliana waren diep ontroerd toen
zij dit vernamen.
Kort daarop arriveerden reeds de
eerste personen, die H.M. wilden
gelukwenschen. Bijna tegeiykertyd
werd H.M. het bericht overge
bracht, da-t een onafzienbare stoet
vanuit Breda optrok naar het
verblijf van H.M. De Vorstin was
oogenblikkelijk bereid deze enthou-
siste menigte te ontvangen.
Alle lichten in het huis werden
ontstoken, het terras werd feeste-
iy-k versierd met bloemen met kan
delabers met kaarsen en lamp.ons
terw-yi de schynwerpers van tal-
ryke auto's het terras in een fel
licht zetten.
Met Prinses Juliana en eenigc
adjudanten nam H.M, plaats op
het terras. H.M.' had zich daarbij
speciaal In een witten mantel ge
kleed. Prins Bernhard was in ver
band met zijn verblijf op 't hoofd
kwartier afwezig.
Er werd enthousiast gejuicht, met
vlaggen gezwaaid en wederom klon
ken hier onder het zware geboom
te de vaderlandsehe liederen.
Eenige uren lang tot over het
miadcrnachieiyk uur defileerde
een opgetogen menigte voor H.M.,
en de Prinses. Het was een onver
getelijk schouwspel, Zoowel H.M.
als de Prinses waren uitermate
ontroerd door deze zeldzame hul
debetuigingen.
Men bleef maar staan juichen
en jubelen. -Talryke malen werd
het Nederlandsche volkslied aan
geheven en ook telkenmale 'hoor
den de Vorstin en de Prinses het
staande aan.
Met een van ontroering tril
lende stem hield II.M. een korte
toespraak tot de menigte. Zij
zeide: „Ik ben verheugd d—"n
dag met U te zijn. Leve het
Vaderland!"
H.M. werd niet moede alle men
schen te begroeten. Zij wilde nie
mand voor het' hoofd stooten en
desnoods de heele nacht opu
biyven om iedereen in de gelegen»
heid te stellen haar te begroeten.
Pas laat in den nacht werden de
hekken van het buitenverblijf
gesloten achter een geestdriftig
zingende menigte. H.M. bleef nog
tot laat ln den nacht op om be
sprekingen te houden.
In den loop van vandaag zal
H M. een toespraak over de radio
vo^r het Nederlandsche volk hou
den.
