Uit de hel van bezet gebied B T"? O r B T 1 TC JB No 34* Maandag 8 Jat Voor God, Koningin en Vaderland. B 1 B BI I m DirecteurJ. A. H. M. van Üt JÈÊ B M k )J R B J S I Hoofdredacteur J. J. H. A. Brun JsLmtéSm F^IJIL«sV Jbm W JL Redact voor het gewest A. J. v. Redactie Oostkade 16, Sas v EDITIE VOOR ZEELAND Prijs uitsluitend per week 10.30 Administratie Dubbelpoort 7, Hulst Uitgave „De Stem" Wordt op last van het Militair Gezag gedrukt op de persen van Drukkerij G. de Mul, Sas van Gent Water uit de grachten. Tachtig cent per aardappel! Relaas van enkele „Brabant-vaarders" Bezet gebied is een ware hel. Is het te ver- wonderen, dat aan hen, die te midden van deze duisternis leven, het bevrijde Zuidelijke gedeel- te van ons land een helder, lokkend licht toe schijnt? Juist zooals energieke landgenooten ook uit ons midden den lokroep van het vrije Engeland niet konden weerstaan en, Js de dwingelandij hun den adem dreigde te ont nemen, den gevaarvollen tocht over zee onder namen, zoo wordt het ook nu vele Nederlanders ten Noorden van de rivieren te machtig en trachten zij op alle mogelijke manieren de strook water, die hen van de vrijheid scheidt, te overbruggen. Velen hunner lukt dit; hoe- velen het niet lukt, vermogen wij niet te weten. Ten koste van hoeveel offers en met over winning van hoeveel moeilijkheden een derge lijke vermetele tocht geschiedt, werd ons dui delijk, toen wij een dezer dagen met eenige dezer Brabant-vaarders" mochten spreken. De tocht zelf maakte natuurlijk het hoofdbe standdeel van het gesprek uit. Hoe kon het anders! Veiligheidsredenen verhinderen ons in bijzonderheden te treden, wij vermelden slechts eenige algemeene notities. De sprong over het water. In diepe duisternis werd de laatste sprong, waaraan weken van ingespannen wachten wa ren voorafgegaan, gewaagd: de sprong over het water. Een boot had men niet, maar wel wist men er nog een op een boerenerf te lig gen, Daarheen was dus de tocht eerst. Uiterst behoedzaam sloop men het erf op, maar het wegsleepen van het zware gevaarte veroor zaakte noodzakelijkerwijs eenig gedruisch; hard genoeg om door te dringen tot de boerderij; het was een benauwd oogenblik, toen de boer, ge wapend met stallantaarn het erf opkwam om te zien, of er onraad was. Gelukkig kreeg hij niets in de gaten. Veilig en wel kreeg men de boot te water. Maar ook het instijgen heeft in dikke duisternis zijn aparte moeilijkheden: prac tisch allen, en het was bij elkaar wel een groep van ongeveer 10 personen, waaronder ook eenige dames, maakten op onprettige wijze kennis met het ijskoude water en waren den verderen tocht gedoemd nat en wel mee te maken. Overigens had men de dames ter bevordering van de stilte een zwaar slaap middel ingegeven, wat zeer probaat bleek te werken. Dat was trouwens een van de moei lijkste problemen van den geheelen tocht: zoo stil mogelijk te werk te gaan. De knarsende roeiriemen konden de expeditie gemakkelijk verraden: ook daar werd wat op gevonden; door middel van jassen werd het geluid weg gewerkt. Tenslotte bleef nog het klotsen van het water tegen de boeg over. Met behulp van een deken werden daarop de golven opgevan gen en zoo 't geluid tot een minimum gere duceerd. Wij zouden LI graag nog meer bijzonderheden mededeelen over dezen tocht, die zoo op pa pier wel aardig en zelfs misschien wel roman tisch lijkt maar in feite 'n uiterst gevaarvolle en riskante onderneming was. Wij willen er slechts mee volstaan met te zeggen, dat de heele groep tenslotte veilig en wel bevrijd ge bied bereikte. Hun eerste tocht op vrijen va- derlandschen bodem ging dat hoorde men eerst achteraf, gelukkig dwars door een mijnenveld. Het spreekt vanzelf, dat wij ook de noodige vragen gesteld hebben met betrekking tot den toestand in bezet gebied. Berichten niet overdreven. Uit alles blijkt, dat de berichten, die daar over tot ons zijn doorgedrongen, in geenen deele overdreven zijn. Zoo vertelde ons een der ontsnapten uit een plaats in Holland, dat daar bij razzia's van de ong. 15000 inwoners ruim 200 men- schen waren opgepikt. In den Haag zouden er naar schatting 32000 zijn opgehaald, in Rotterdam 51000. Nergens hielden de Duit- schers rekening mede, zelfs dokters en gees telijken behoorden bij de gedeporteerden, die grootendeels per Rijnaak werden weggevoerd. Ook meisjes werden voor werk gevorderd: schoonmaken van Duitsche gebouwen, aard appelen schillen, werk voor het Duitsche Roo- de Kruis. Hoe is het met den voedseltoestand in den Haag? vroegen we aan een Hagenaar. „Bar en bar slecht. Er worden nog wel bon nen aangewezen, maar er is practisch niets op te krijgen. Toen ik begin November uit Den Haag vertrok, kreeg men 1200 gram brood per week en 1 kilo aardappelen. Bovendien kon men ]/2 liter bijvoeding per dag aan de gaar keuken krijgen. (Slot volgt). SPIONNEN IN JEEPS Krijgsgevangenen vermoord. De Duitschers hebben met hun nieuwe of- sensief inderdaad een indrukwekkende krachts ontplooiing laten zien. Doch 't zouden geen Duitschers zijn, als ze ook geen vuile trucs uithaalden. Zoo gebeurde het in de buurt van Stavelot, dat een Jeep kwam aanrijden, waarin iemand in Amerikaansche kapiteinsuniform samen met drie van zijn ondergeschikten zat. Ze stopten bij Kapitein Fordyce Gorham en de onbekende officier zei: „Ik kijk uit naar de tanks van mijn corps. Zijn ze soms langs dien weg naar het dorp gegaan?" „Ja", antwoordde Gorham, „maar u kunt niet over de rivier, want de brug is kapot". „Ik hoorde goed nieuws", zei toen de vreemde weer. „Generaal Patton is doorgebroken door de Duitsche linies met vier pantse: a, visies". En zoo keuvelde men een half uurge door, tot de vreemdeling weer om draaide en verdween. Maar niet ver daar van daan zag Korporaal Theodore Watson twee Jeeps komen aanrijden op een plek, waar Ame rikaansche tankkanonnen een Duitsche tank bestookten. De „kapitein" en zijn mannen sprongen uit 't voorste wagentje, uit het an dere kwamen vier mannen in Amerikaansche uniformWatson had het meteen door, dat het spionnen waren en riep tot de mannen achter de kanonnen: „Schiet! Schiet! Het zijn Duitschers!" Maar alle Duitschers wisten te ontsnappen. Erger nog is het verhaal van 15 uitgeputte cn gewonde Amerikaansche soldaten, die bij Monschau de linies kwamen binnen.strompelen. Ze waren met 150 man gevangen, eerst J:>e- roofd van al hun hebben en houden tot en met de sigaretten, daarna in zes rijen opgesteld met de handen achter het hoofd waarop ze mee- doogenloos werd beschoten met machinege weren. 25 lieten zich vallen alsof ze dood wa ren en krabbelden toen in een onbewaakt oogenblik weer op, om weg te rennen. Ze kregen nog schoten achterna, waardoor er weer tien werden vermoord. De overige 15 konden na een moeilijken zwerftocht de schanddaad berichten. ONZE KOLENVOORZIENING. Anep-Aneta meldde dezer dagen, dat er ernstig naar gestreefd wordt in Januari een kolentoewijzing te doen plaats hebben. Dies verheugden allen die dat lazeh er zich over. Nadien bereikten ons echter minder opwek kende berichten. Er zijn weliswaar kolen, maar zij bevinden zich" bij de mijnen. Er is wel een ruilovereenkomst met België, maar de leveran tie loopt lang niet zoo vlot als noodig is voor een slechts beperkte kolenvoorziening. Als wij alle maren bijeen nemen, komt de toestand er op neer, dat er wel kolen zijn ergens, maar geen of onvoldoende transport middelen, zoodat het een dubieus geval is of

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1945 | | pagina 1