STEM Voor God, Koningin en Vaderland. Prijs uitsluitend per week f 0.30 Administratie Dubbelpoort 7, Hulst Uitgave „De Stem" Wordt op last van het Militair Gezag gedrukt op de persen van Drukkerij G. de Mul, Sas van Gent No 26. Donderdag 28 Dec. 1944 Directeur J. A. H. M. van Schijndel Hoofdredacteur J. J. H. A. Bruna Redact, voor het gewest A. J. v. d. Meer Redactie Oostkade 1 6, Sas van Gent. EDITIE VOOR ZEELAND Het Communisme en de Messias. Een katholiek is vertrouwd met het woord Messias, Verlosser. Hij is er van overtuigd, dat de mensch is verlost. Hij gelooft, dat de mensch in het begin gelukkig was, maar door eigen schuld in het ongeluk is gekomen. Hij kon zijn eindbestemming niet meer bereiken. De Verlosser heeft dit weer mogelijk gemaakt. Doch een katholiek is er ook van overtuigd, dat die Verlossing niet alles heeft hersteld wat verloren was gegaan. Het voornaamste is ge red. De mensch kan weer eenmaal volledig ge lukkig zijn. Hij staat er niet over verwonderd, dat er hier op aarde veel ellende is. Hij weet, dat er altijd armen en rijken zullen zijn. Hij weet, dat er 'altijd ziekte en dood zal zijn, dat er honger en oneenigheid en vervolging en strijd zal zijn. Want hij weet, dat de menschelijke natuur is verzwakt; dat de menschen vaak zondigen; ook zonden doen die hier op aarde reeds een straf afroepen. Hij weet, dat de menschen met hun beperkt verstand niet geheel de samenleving goed kunnen regelen, zoodat er onrechtvaar digheden en wanordelijkheden zullen blijven bestaan. Hij weet, dat de menschen de na tuurkrachten niet voldoende kunnen beheer- schen, waardoor er groote rampen plaats heb ben. Van dit alles heeft de Verlosser, de Mes sias, de menschheid niet bevrijd. Deze te be treuren toestanden blijven als gevolg van de eerste zonde en dienen tot straf. De communisten zien ook de ellende en de wanorde. En ook in hen, zooals in vrijwel alle menschen leeft dat idee van een Verlosser, als een verre naklank van de paradijsbelofte. De Verlossing, waar die te vinden. 'Zij zul len haar vinden in de verbetering van de sa menleving, door de verbetering van het pro ductiestelsel. De aarde is rijk. Er zit nog zooveel in de bodem, wat er uit gehaald kan worden. De grond kan zoo vruchtbaar worden gemaakt. Er kunnen nog zooveel fabrieken worden gebouwd, die de delfstoffen en andere natuurlijke grond stoffen kunnen bewerken. Er kunnen nog zoo veel nieuwe uitvindingen worden gedaan en nieuwe machines worden ontworpen, waardoor de tegenwoordige productie duizendvoudig kan worden opgevoerd en verbeterd. Als dat alles tot zijn hoogste volmaaktheid zal zijn gekomen, dan zal ook de onderlinge verhouding onder de menschen wel beter zijn. Ieder zal volkomen ge'"kkig kunnen zijn, omdat hij alles heeft of kan krijgen wat hij verlangt. En lijden, ziekte? Op geneeskundig gebied kan ook nog heel veel, zoo niet alles worden verbeterd. Zijn er nu niet al veel ziekten be dwongen, die vroeger de menschheid teisterden. Welnu, er zal een tijd komen, dat alle ziekten worden gekend, en tegen alle ziekten genees middelen zijn uitgevonden. Een mensch zal sterven, doordat zijn lichaamskrachten zijn op gebruikt. Wie weet, kan men het niet zoover brengen, dat de menschen steeds verjongd a.h.w. opnieuw beginnen te leven. Den leven vrij van ziekte en armoede, waar in eenieder slechts zooveel werkt als hem goed dunkt meer is niet noodig; waarin ieder kan genieten zooveel hij verkiest; een samen leving waarin allen gelijk zijn het is niet noodig, dat er rijken zijn, een ieder heeft alles is dat niet een heilstaat? Is dat niet de ver lossing van de menschheid? De Messias, dat is het Communisme, dat de menschheid opvoert tot haar hoogste ontwikkeling en haar brengt tot haar hoogste geluk. Jammer, het weet niets van de zondeval der eerste menschen. De verwoesting onzer kerken. Toen in den vorigen oorlog in Frankrijk en België enkele kathedralen door het krijgsgeweld werden verwoest, ging er een protest van ver ontwaardiging door de wereldpers. In felle be woordingen werden de moderne oorlogs methodes veroordeeld, die zelfs zulke eeuwen oude monumenten der cultuur niet spaarden. Onze eeuw van techniek en haat verwoestte schatten van schoonheid, die eeuwen lang met eerbied werden aanschouwd en die langs de ranke lijnen van hun bogen de harten omhoog hadden gebracht- tot God en de handen hadden leeren vouwen tot gebed. De geloovige ziet in zijn kerken nog meer dan een cultuurmonument, voor hem zijn ze vóór alles het huis des Hee- ren. Daar is de plaats waar z'n God verblijft en waar hij het contact met God onderhoudt. Daar rust de ziel van het ijdele bejach. daar vindt hij troost en bemoediging in den harden strijd van 't leven; daar worden zijn kinderen qedoopt .en gaan ze te Communie, daar werd het verbond gesloten, waarin zijn leven zijn opgang vond in het huwelijk, daar wordt tel kens opnieuw de brug geslagen tusschen deze en de andere wereld. De kerken zijn daarom van ons allen, wie aan de kerken raakt, raakt aan ons, raakt aan ons hart. Herhaaldelijk kon den we het in deze dagen vaststellen, hoe de menschen de verwoesting van hun huizen erg vinden, maar de verwoesting van hun kerken vinden ze verschrikkelijk. Verschrikkelijk moeten we het wel noemen, wat ons in de voorbije maanden heeft getroffen, het is een ware ramp, deze verwoesting van onze kerken. Met tranen in de oogen deed de bisschop ons het sombere relaas van de ruïnes, die nu zijn bisdom overdekken. Hij, die zijn leven lang gezwoegd heeft in de zorg voor zoovele kerken, die hij deed verrijzen, moet in de avond van zijn leven de droeve ervaring ontvangen van meer dan 40 kerken, die ge heel of grootendeels werden verwoest. Dit betrof alleen het bisdom van Breda en de vrees is dus gegrond, dat dit in vele bis dommen zoo zijn zal. En wanneer men dan in den vorigen oorlog een protest deed hooren te gen de barbaarschheid van den oorlog, daar roepen de puinhoopen van onze vermorzelde kerken onze brandende verontwaardiging in ons op, want nu werden vele kerken met cy nische berekening door de terugtrekkende Duit- schers tot puinhoopen gemaakt. Dit is een be schuldiging, die niet moest besloten blijven binnen de enkele duizenden, die dit blad zul len lezen, maar die we zouden willen doen hooren ver buiten de grenzen. Dit is geen be schuldiging, die zich grondvest op geruchten, mc-ar op de gegevens, die we ontvingen en waartegen de bewering van zg. oorlogsnood- zaak van de Duitschers vreemd contrasteert. Wat moet degenen beheerscht hebben, die de ontplofbare ladingen in de torens of boven de gewelven aanbrachten en tot ontbranding brachten? Toen stortten ze ineen, deze trouwe wachters boven de huizen van steden en dorpen, vielen donderend neer op de daken, op de gewelven, alles vernielend en verbrijzelend. De kostbaarste kerkramen werden vergruizeld, beelden werden verpletterd, altaren gebroken. Machteloos staan we tegenover dit brute oor logsgeweld, dat in zijn haat tegen het christen dom onder nietige voorwendsels onze kerken in puin gooit. We hopen u in een volgend artikel bij zonderheden te geven over de verwoesting van onze kerken. OFFICIEELE LANDBOUWMEDEDEELÏN- GEN VOOR OOST Z-VLAANDEREN. Taxatiemarkten paarden. De Provinciale Voedselcommissaris voor Zeeland maakt bekend, dat op 3 Jan. 1945 te Hulst en op 5 Januari 1945 te Axel een taxa- tiemarkt voor paarden zal worden gehouden. Alle paarden, ouder dan 1 jaar, mogen word-n aangevoerd, mits zij voor bovengenoemde d; a op de Landbouwschool zijn opgegeven. De paarden worden uitsluitend toegewezen aan personen die in het bezit zijn van een aan koopvergunning gedateerd na 15 Dec. 1944. Legerpaarden mogen niet worden aange voerd. Wij maken de paardenhouders er op attent, dat verkoop van niet-premie paarden buitenom de taxatiemarkt niet is toegestaan. Hiertegen zal streng worden opgetreden terwijl in beslag name zal volgen. Levcringsaanslag voor granen, zaden en peul vruchten oogst 1944. Om misverstand te voorkomen maken wij de telers van granen, zaden en peulvruchten erop attent, dat het te leveren aantal kg. van de definitieve aanslag oogst 1944 mag ver minderd worden met de toewijzing voor zelf- verzorging en telerspremie, de havertoewijzing en de hoeveelheid die noodig is voor eigen zaaizaad. Aanhouden stierkalveren. Alle nuchtere stierkalveren moeten voortaan direct geleverd worden behalve volbloeden. Het feit ligt er, dat stierkalveren op de be drijven zijn van 3 mnd. of ouder en ook stier kalveren die reeds van de melk zijn. Deze kunnen aangehouden worden, maar hiervoor moéten contracten worden afgesloten. Deze op het districtskantoor aan te vragen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1944 | | pagina 1