EUROPA KAN ZIJN ERFDEEL NIET VERGETEN Voor God, Koningin en Vaderland EDITIE VOOR ZEELAND Prijs uitsluitend per week f 0.30 No 4. Donderdag 30 Nov. 1944 Redactie: Oostkade 16, Sas van Gent Administratie t Dubbelpoort 7, Hulst Uitgave: „De Stem" Drukker G. de Mul, Sas van Gent DE STEM Directeur J. A. H. M. v. Schijndel Hoofdredacteur J. J. H. A. Bruna Redact, voor het gewest A. J. v. d. Meer „Zoo is het, dat de Christelijke be schaving, zonder de rassen-elementen in de meest verscheiden nationale beschavin gen te onderdrukken of te verzwakken, deze in de hoofdzaken doet overeenstem men. Op deze wijze ook schept zij juist die bree.de basis van eenheid in ideeën en zedelijken maatstaf, en dat vormt de hechtste grondslag van een waren vrede, van een sociale ^rechtvaardigheid en broe derlijke liefde tusschen al de leden der groote meuschelijke familie". Waar de Paus in zijn rede, met breeden blik het geheele gemeenebest der volken over- schouwt, is zijn conclusie zeker op een kleine nationale gemeenschap als de Nederlandsche van toepassing. Streekeigen, nationaal erf goed, standseigen en standsfierheid, dat alles wordt door de Christelijke beschaving ge ëerbiedigd en tegelijk te saamgebracht tot har monische eenheid en bereidheid van samen werking. Zoo kunnen de groote verlangens van ons volk naar rust en vrede, rechtvaardig heid en liefde in het maatschappelijk leven- verwezenlijkt worden. En anders niet. Maar, vraagt gij U af, wat dan te beginnen nu zoovelen van het practiseerend Christen dom zijn afgestapt? En nü moet er gebouwd worden. Wij kunnen met Nieuw Nederland niet wachten tot het land herkerstend zal zijn. Zoo stelt zich de kwestie in zoovele landen en ook tusschen de landen onderling. Luister hoe Christus' stedehouder daarover zijn ge dachten laat gaan. Naast algemeene ont kersteningsverschijnselen ziet Hij tevens de doorwerking overal van opvattingen die in wezen niets anders zijn dan Christelijk erf goed, vruchten van Christelijke beschaving: ,,In een van die ontwikkelingen, vol tegenspraak, waarmede de geschiedenis zoo rijkelijk is bedeeld, zien wij in de laatste eeuwen van den eenen kant de Christelijke beschaving systematisch be dreigd worden in haar hechte grondsla gen en van den anderen kant het erf goed dier beschaving steeds meer ver spreiding vinden onder de volkeren. Europa en ook andere continenten leven nog steeds, in verschillenden graad, door de levenwekkende krachten en be ginselen, die het erfgoed van het Christe lijk geloof hen heeft ingespoten door een soort van geestelijke bloedtransfusie. Sommige menschen komen er toe deze kostbare erfenis te vergeten, haar te ver onachtzamen, haar zelfs, te verwerpen. Maar het feit van die erfelijke opvolging blijft. Een zoon kan inderdaad zijn moeder verstooten, maar daardoor houdt hij niet op naar lichaam en geest haar toe te be- hooren. Zoo ook voelen die zonen, die ver weg zijn gegaan en vervreemd zijn van hun Vaderhuis, altijd, zij het soms enkel in het onderbewustzijn, als een stem des bloeds de echo van de christe lijke erfenis. Die echo ook bewaart hen dikwijls bij hun besluiten en hun gedrag voor algeheele misleiding, hoewel zij valsche ideeën aanhangen, het zij bewust of in feite". Daarom hoeven wij niet te wachten. De besten onder~ons staan ongeduldig haast ge reed om aan te pakken. En de Paus wijst hun den weg: sla de handen ineen met allen- die Christelijk denken en leven willen. Ja zelfs, versmaadt de medewerking niet van hen, die dat nog slechts in onderbewustzijn a-Is erfenis meedragen. Benut alle Christelijke sporen. Leg die open, buit die uit: „Helderheid van inzicht, toewijding, moed, vindingrijk genie, samen met het begrip van broederlijke liefde bij alle rechtschapen eerlijke menschen, die heb ben het in de hand om maat en om vang te bepalen waarin de Christelijke gedachte in zijn taak slagen zal. Zijn taak namelijk om het herstel in het so ciale, economische en internationale leven te beschermen en te ondersteunen, bij een plan, dat niet in strijd is met de religieuze en moreele begrippen van de christelijke beschaving". Tot zoover de Paus. Maar als wij nu vol geestdrift wellicht aan den opbouw in samen werking willen beginnen, als wij willen mee bouwen op die zeer breede basis, dan mogen wij toch nooit vergeten, dat geen beginsel verdoezeling dpor Paus of Kerk bedoeld wordt Verre van daar. En zoo zullen Paus er Bis schoppen ons daarvoor veilige richtlijnen ge ven. Een en ander hierover uit 's Pausen rede voor de volgende keer.. Op den drempel van een nieuwe wereld moeten eenheid en prin- cipiëel standpunt in het juiste evenwicht ge houden worden. F. B. Maakt uw bevrijder niet „Zwart" Ja, dat ben ik geheel met u eens. Engelsch is een moeilijke taal om te spreken. Maar wij slaan er ons door! Vooral wanneer het ons te doen is om iets van die sympathieke kerels los te krijgen, weten wij ons uitmuntend verstaanbaar te maken. Ik rook tenminste geheel op kosten van de bevrijders. Koffie en thee hebben wij ook van hen los gepeuterd. Heerlijk, man Maar de ci- garetten, dat wordt zoo langzamerhand ook moeilijker! Zoo gul als ze eerst waren, zoo terughoudend zijn ze nu. Hoe komt dat? Ja, kijk eens, ik heb f 12 voor een doosje zien betalen. Aan de troepen, ja zeker! De jongens willen ook wel eens wat ver dienen. Wat zegt U? neen, d a t is niet waar. Zwart gemaakt hebben wij ze nooit. Wat zegt U? Ja, warempel, f 12 voor een doosje cigaretten? Natuurlijk is dat zwart! En als dat met tabak zoo gaat, gaat het ook zoo met boter en vleesch en eieren. En als het met de soldaten zoo gaat, gaat het ook zoo met de burgers, daar hebt U gelijk in! Als we niet zwart doen, krijgt iedereen meer, nu de moffen er niet meer zijn om te gappen. Daaraan ga ik ook meedoen.. Waar achtig ik meen het. Voortaan gaat bij mij elke zwarte Piet aan den paal. Nou ja, dat bedoel ik ook, naar de politie! Dag, mijnheer, jammer, dat ik je niet eerder gesproken heb. F. B. Over het paard getild? „Heropbouw" zit in de lucht. De tafel van een journalist is dik bedekt met een monu mentale stapel raporten, artikelen, papieren en wat al meer. Men vergeve ons, dat wij hier de hoop uitspreken, dat aan zulk een geweldigen opzet niet het zelfde overkomt als eertijds aan een ongelukkigen hoveling van keizer Otto overkwam. Die man droeg een geweldige, met zaagsel gevulde broek, enorm, de mode van dien tijd. En toen hij op een stoel ging zitten met een spijker, liep het ge val leeg. Slechts een armzalige floddering be dekte zijn spillebeenen Iemand, die alles eens overdenkt, roept uit: „Laat ons terugkeeren tot den „geest". Dc „geest" is gebroken door het industrialis- me en wat er bij hoort, maar nu is hij geheel en al weggevaagd door oorlog en dictatuur" En wanneer wij dus terug willen naar de dingen des geestes, moeten wij beginnen met eenvoud. Wij moeten eenvoudige mannen en eenvoudige vrouwen zijn. S. Joannes Bosco, zelf een groot hervormer, zei eens, dat een echte zelfopoffering meer waard was dan alle hervormingsplannen van de heele wereld. De geschiedenis immers leert ons overal, dat, hoe minder over een zaak „geredevoerd" wordt hoe beter; daarentegen is het menschelijkerwijze onmogelijk de kracht te schatten van een offervaardige bijdrage in daden. Uit „The Catholic Times", Rev. J. Prince

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1944 | | pagina 1