VRIJE TOEGANG
DISTRIBUTIENIEUWS.
JEUGDBEWEGING,
aan het station
Waalwijk 17 Aug. 1944.
VLEKKEN
gaan moeilijk weg.
NIEUWE REGELING VOOR
GROENTENHANDEL.
Centralisatie Tan den aanvoer en
spreiding. Niet veel fruit te
verwachten. Strengere
controle on levering.
•s-Gravenhage (ANPW Het is noodzakelijk ge-
Weken de groenten- en fruitvoorziening geheel
in handen van 't bedrijfschap voor groenten en
iruit te leggen, nu door den langdungen oor
logstoestand een geregelde voorziening vooral
van de grootere bevolkingscentra vaak niet
mogelijk bleek. Alleen op deze wijze, waarbij
elk rechtstreeksch contact van de veilingen niet
den handel wordt verbroken zal het mogelijk
zijn met de ter beschikking staande producten
en de voor spreiding beschikbare vecvoersmid-
delen de algemeene voedselvoorziening onder
deze omstandigheden naar behooren te dienen.
Tot deze centralisatie van aanvoer en spreiding
die zeer binnenkort in werking zal treden, is
eerst besloten nadat met de Duitsche autoritei
ten ten opzichte van de te exporteeren hoeveel
heden zoodanige overeenstemming was bereikt,
dat vaststond, welk kwantum bestemd is voor
export en over welke overblijvende hoevèelhe-
den ten behoeve van de eigen voedselvoorzie
ning kan worden beschikt. Het systeem van ex
port van een zeker percentage van de per veiling
aangevoerde hoeveelheid is hiermede^ komen te
vervallen. Een grootere aanvoer tér veiling
brengt dus niet automatisch een ruimeren ex
port met zich mede.
De voor het binnenland bestemde hoeveel
heden zijn van dien aard, dat, indien zoowel
de teler, de veiling, dé handel als de consu
ment bereid zün de noodige medewerking te
verleenen, een eenigszins draaglijke voorzie
ning van groenten en fruit in den lande kan
worden verkregen.
Men mag evenwel van deze centralisatie geen
al te hooge verwachtingen koesteren, vooral
niet, als men in aanmerking neemt den steeds
minder wordenden oogst van tuinbouwproduc
ten door gebrek aan meststoffen en arbeids
krachten, waar tegenover staat een nog steeds
grootere behoefte aan deze producten bij den
consument. Ook het vervoersprobleem valt niet
te onderschatten. De illegale handel en de hier
uit voortvloeiende clandestiene export zullen in
den vervolge onmogelijk gemaakt moeten wor-
deii.
Wat de voorziening met versch fruit betreft,
deze zal niet zoo kunnen zijn als men zich zou
wenschen, vooral ook door de 30.000.000 kg.
fruit, die per jaar noodig zijn voor de volks
behoefte aan jam.
AHer medewerking ingeroepen
Een reeds vorige jaren toegepaste centralisatie
van den afzet van fruit en verschillende soor
ten groentèh. hoofdzakelijk stapelproducten,
werd uitgevoerd door het aan- en verkoopbu
reau van tuinbouw- en sierteeltproducten, ter
wijl de leiding en verantwoording hiervoor be
rustte bij het bedrijfschap.
Thans is ook de uitvoering der werkzaamhe
den, verbonden aan de totale centralisatie ,aan
dit bureau opgedragen. Voor uit uitvoering van
dezen noodmaatregel wordt de medewerking
van alle betrokken groepen ingeroepen.
Het ligt niet in de bedoeling iets blijvends te
BCheppen. Integendeel, als straks de toestanden
weer normaal worden, zullen ook deze maatrege
len ongedaan worden gemaakt en.zuilen ioow»
de veilingen ais de handelaren in hun normale
functie worden hersteld, zeer zeker ook ten ge-
noegen van den consument.
Van de telers van groenten en fruit wordt
verwacht, dat beter dan voorheen wordt vol
daan aan de verplichting tot veilen van de
producten. Dit is niet alleen hun plicht, maar
zij diepen ook te weten, dat hierop bovendien
een strengere controle zal worden gehouden.
De teler-kleinhandelaar zal zich eveneens heb
ben te onthouden van ongeoorloofde handelin
gen, te meer daar thans bij verordenong de mo
gelijkheid is geopend om hem bij gebleken
overtreding zijn bevoegdheid tot handelen te
ontnemen. Er dient met den meesten nadruk
afkeuring uitgesproken te worden over de han
delwijze van die telers, die onder de valsche
mom van vaderlandsliefde hun producten aan
consumenten verkoopen tegen woekerprijzen,
waarbij deze vaderlandsliefde alleen bestaat in
het spekken van de eigen portemonnaie.
Wenscht men den consument uit eigen plaats
te helpen, dan zal men dit moeten doen op een
ongeoorloofde wijze en tegen geoorloofde prij
zen. Hieromtrent kan men bij het bedrijfschap
en op de veiling de noodige inlichtingen ver
krijgen. Werkt in dezen tijd allen mede om den
Hoofdredacteur Neerlandiapers: H. v. d. Broeck,
Maastricht. Chef ter redactie, binnen- en
buitenland: j. v. Groenendael. Breda. Ge
westelijk en plaatselijk nieuws: W. v. d. Velden,
Breda. Kultureel nieuws: E. Schul, Breda.
Sport: w. van Beek, Breda. Verantwoordelijk
voor de advertenties: E. H. B. Braker, Breda.
goeden naam van den tuindersstand in Neder
land te behouden.
Van de veilingen van groenten en fruit wordt
verwacht, dat ook zij begrip toonen voor de
moeilijkheden van dezen tijd. Aan den gang van
zaken op de veiling wordt, wat den aanvoer der
producten betreft, niets veranderd. De kwali-
teits- en sorteeringsvoorschriften blijven zonder
meer gehandhaafd en het is en blijft de taak
der veilingen voor de goede uitvoering ook
verder zorg te dragen. Ook in de prijszetting
wordt niets veranderd.Deze zal, evenals de
nadere instructies in dezen, zooals gebruikelijk
wekelijks worden m egedeeld. Alleen in den af
zet komt een geheele verandering: elk recht»
streekath contact met den handel wordt tijde
lijk geheel verbroken. Voor zoover export wordt
opgelegd komen de hiervoor bestemde hoeveel
heden, zooals tot nu toe, in handen van den
exportleider, die voor verdere verdeeling zorg
draagt.
De geheele voor het binnenland bestemde aan
voer komt thans in handen van het bedrijfschap
voor groenten en fruit, hetwelk de uitvoering
der werkzaamheden heeft opgedragen aan het
aan- en verkoopbureau, van tuinbouw- en sier
teeltproducten. Helpt, vooral in den beginne,
naar beste krachten mee om de moeilijkheden,
aan deze centralisatie verbonden, zoo goed mo
gelijk te overwinnen. Ook de Nederlandsche
groenten- en fruitveilingen hebben een naam op
te houden.
Van de grossiers en commissionnairs in groen
ten en fruit wordt het noodige inzicht in de-
fcen voor hen wellicht minder aangenamen gang
van zaken verwacht. Nü deze kwestie echter in
het algemeen belang haar beslag heeft gekre
gen, moet op een loyale medewerking gerekend
kunnen worden.
Voor de commissionnairs en vele grossiers
zijn tevens commissionnairs - is er 'n regeling
getroffen, waarbij zij zelfs méér nog dan vroe
ger worden ingeschakeld. Het is aan 't beleid
van de eigen vakgroep overgelaten de werk
zaamheden en baten naar eigen inzicht zoo
billijk mogelijk te verdeelen. Dat dientengevolge
op een volledige medewerking wordt gerekend
en ongewenschte handelingen achterwege die
nen te blijven, mag wel als vanzelfsprekend
worde^ beschouwd.
Wat de grossiers betreft: ook hun belangen zijn
in de nieuwe regeling voldoende gewaarborgd.
Wel is het rec&tstreeksche contact met de vei
lingen tijdelijk verbroken, maar in de consump-
tiegebieden blijft de grossier geheel ingeschakeld
Daartoe vormt de vakgroep de noodige gros
sierscombinaties of wel „groco's", waarvan de
door .het aan- en verkoopbureau op de veilin
gen verkregen producten worden gezonden. De
verdeeling onder den kleinhandel geschiedt in
overeenstemming en volgens de instructies van
het plaatselijk verdeelingskantoor (PVK) zooals
dit tot nu toe reeds gebruikelijk was. De groco's
zullen derhalve in rechtstreeksch contact komen
met 't aan- en verkoopbureau en van haar mede
werking zal het derhalve voor een groot gedeel
te afhangen of nieuwe wijze van afzet en
spreiding naar behooren zal slagen. Ook de
groothandel mag in dezen het^ vertrouwen niet
beschamen.
Van de kleinhandelaren in groenten en fruit
wordt verwacht een voortgaan op den bekenden
weg van distributie, evenwel alleen voor zoo
ver deze weg goed bewandeld werd.. Dat diege
nen, die wellicht „zwarte paden" hebben bewan
deld, in dezen op hun schreden zullen moeten
terugkeeren, willen zij hiervan niet de schade
lijke gevolgen ondervinden, zal wel niet verder
behoeven te worden aangetoond.
De DAfiitiA^k kloinj>an<lelaatjxiordt door de
nieuwe regeling slechts in zooverre aangetast,
dat ook voor den kleinhandelaar de. recht-
streeksche aankoop op de veilingen komt te
vervallen.
Teneinde evenwel het karakter van den op
de veilingen koopenden kleinhandel ook voor
de toekomst te behouden zullen door de vak
groep op de daarvoor in aanmerking komende
veilingen combinaties van kleinhandelaren
„kleinco's" in het leven worden geroepen, die
van het aan- en verkoopbureau ter veiling haar
aandeel in de te verdeelen producten zullen ont
vangen. De producten worden dan onderling
volgens de gegevens van het PVK verdeeld. De
financieele regeling, zooals deze tot nu toe gold-
blijft beliouden. In de marge komt derhalve
geen verandering.
Ook de kleinhandel zal bij zijn moeilijke taak
2ijn medewerking zeker moetenf verleenen.
Voor de nieuwe regeling en de daaraan ver
bonden gevolgen moge thans niet alleen een
beter inzicht, maar ook een grootere belang
stelling en medewerking bij alle—daarbij be
trokken instanties zijn gewekt en verkregen.
Yerhoosine van opcenten op den
tabaksaccijns..
Vanwege het departement van financiën wordt
het navolgende ter kennis van belanghebben
den gebracht:
Met ingang van 15 Augustus worden de op
centen op den tabaksaccijns, welke thans ten
getale v.an 100 wdrden geheven, verhoogd, en
wel tot 200 voor sigaren en sigaretten en tot
300 voor rook- en pruimtabak en snuif. De be
staande wijze van berekening en heffing van op
centen op den tabaksaccijns blijft onveranderd.
Van 15 Augustus 1944 af mogen tabaksfabri
katen uit fabrieken, entrepots of bergplaatsen
bedoeld in artikel 38 der tabakswet slechts wor
den uitgeslagen om in het vrije verkeer te wor
den gebracht, indien zij zijn voorzien van ze
gels geldende vpor de verhoogde opcenten.
Overtredir^ van de desbetreffende bepalin
gen zal worden, gestraft met een boete van ten
hoogste 1000 gulden, onverminderd de inbeslag
neming en verbeurdverklaring van de zegels
waarvan de voorgeschreven opzending is nage
laten.
Voor nadere bijzonderheden wordt verwezen
naar de in de Nederlandsche Staatscourant van
11 Augustus 1944 opgenomen besluiten en de
beschikking betreffende verhooging van ppcen-
ten. op den tabaksaccijns.
Desverlangd kunnen te dezer zake nadere in
lichtingen worden ingewonnen bij de inspec
teurs der invoerrechten en accijnzen en bij de
ontvangers der accijnzen.
AFLEVERING INMAAKGLAZEN
BEGINT 16 AUGUSTUS.
Van 15 Augustus af mogen winkeliers in-
maakglazen en rubber ringen afleveren. Ieder,
die van 28 Juni tot en met 7 Juli onbruikbare
rubber inmaakglasringen heeft ingeleverd, kan
bij zijn winkelier zes glazen met ring betrek
ken, alsmede evenveel extra nieuwe ringen als
oude zijn ingeleverd, tot ten hoogste honderd
extra ringen. Zij, die voor 15 Juli J.l. bij het
Rijksbureau voor glas, keramiek en houtpro
ductie een aanvraag voor inmaakglazen hebben
ingediend, ojjtvangen, voor zoover niet afwij
zend is beschikt, een leveringsvergunning. Zie
kenhuizen, stichtingen, rusthuizen, pensions en
slachtoffers van bommen ontvangen eveneens
leveringsvergunningen. Op deze vergunningen,
kan men bij den leverancier die, er op ver
meld staat, glazen en ringen betrekken.. Zij,
die na 15 Juli hun aanvrage voor inmaakglazen
hebben ingediend, zullen een eventueele te
verstrekken leveringsvergunning eerst later
ontvangen.
De bevoorrading van den handel vindt regel
matig voortgang. Het kan echter voorkomen,
dat een winkelier nog niet van inmaakglazen
is voorzien. Men zal dan met het betrekken
van de glazen moeten wachten tot dat dit wel
het geval zal zijn.
Over de verleende vergunningen of afwijzingen
kan met het Rijksbureau geen correspondentie
worden gevoerd.
Jeugd&amenkomst te Blaricum.
„Wij moeten elkaar leeren begrijpen en niet
vijandig aan den kant blijven staan. Maar jullié
moeten vooral ook luisteren naar wat wij te
vertellen hebben. Want wij zijn tenslotte ook
idealisten en geen kankeraars, die het er om
begonnen is jullie alleen maar dwars te zitten".
Zoo sprak een jonge bankwerker, een anti, die
het er op gewaagd had enkele dagen met zijn
medestanders en tegenstanders door te brengen
in het derde kamp, dat de Nederlandsche Om
roep te Blaricum voor de jeugd had georgani
seerd.
Vier dagen waren veertig jongens en meisjes,
in leeftijd varieerend van zeventien tot zeven
entwintig jaar, m de Jeugdherberg „de Zonne-
hoeve" te Blaricum bijeen onder leiding van den
propagandachef van den Ned. Omroep, den heer
H. Rutgers. In de verkwikkende rust van het
heidelandschap kwamen zij ongetwijfeld nader
tot elkaar. Een bont gezelschap van arbèiders
en arbeidsters, studenten, jonge boeren en boe
rinnen, winkelbedienden, technici en huishoude
lijk personeel, luisterde naar uiteenzettingen
van ouderen en discussieerde daarna onder
het toezicht van den discussieleider dr. M. O.
Albers, directeur van de gemeentelijke HBS te
Utrecht.
De grooten wezenlijke waarde van deze bij
eenkomst was de kameraadschap, die, over alle
principieele verschillen heen', werd gesloten. Een
kameraadschap, die op een stijlvollen heemavond
het hoogtepunt van -de bijeenkomst, plechtig
werd* bevestigd. Hier reikten twee arbeiders,
die zich als tegenstanders van den nieuwen tijd
hadden bekend en die waren begonnen zich op
de allereerste plaats te verweren tegen de Ne
derlandsche vrijwilligers, spontaan de hand aan
een frontsoldaat en zij beloofden elkander trou
we vriendschap. Dat was een daad, die indruk
maakte op alle aanwezigen en die meer betee-
kende dan een geste alleen. Want dit was geen
kwasi-bekeering. De verschillen bleven bestaan,
maar de afgrond was verdwenen en de zeker
heid, dat men eens tot elkaar zal kunnen ko
men, begon te gloren. Die zekerheid werd basis
voor een hechte vriendschap tusschen deze jon
ge kereld, strijders voor een ideaal.
Als men deze daad als symbool mag zien, dan
mag men ook dit derde jeugdkamp als een suc
ces beschouwen. Dan wordt ook die eenwording
der Nederlandsch jeugd een bereikbaar ding.
Een hoogst interessante
lijdende tentoonstelling
komt
4OO
VAN 10 TOT 20 UUR.
Deze tentoonstelling blijft
slechts 1 dag
WMOhwenkm van Or. Helder Ho. 9
Maar dikwijls verdwijnen ze, als men
ze direct nadat ze gemaakt zijn, uit
spoelt met koud of lauw water Zitten
ze er een half uur in, dan wordt het al
moeilijker Door sterk bleeken tast U
de stof aan. Dus opgepast, maak geen
vlekken. En als het toch
gebeurt, dan direct ver
wijderen v.n de
H.V. Zeepfabrieken v/k OE HAAS EU VAN BRERB
Ons nieuwe feuilleton
HET EILAND
VAM DEM GROENEN AFGOD
IN het nummer van Maandag beginnen,
wij weer een nieuw feuilleton. De titel
„Het einland van den groenen afgod" wijst
op een mysterieuze sfeer en inderdaad zal
men die sfeer ontmoeten bij de levendige
beschrijving van de ontdekkingsreis naar een
eiland, dat plotseling van den zeebodem is
opgerezen. Op dezen grond, die, voordat de
ontdekkers er door toevallige omstandighe
den voet aan wal zetten, nog door geen
menschelijk wezen betreden scheen, beleven
we met de dappere onderzoekers talrijke
geheimzinnige ontdekkingen. Is dit feuille
ton reeds alleen daarom een verhaal, dat
de aandacht van den lezer ook nu hij
het -enkele dagen per wêek zonder vervolg
moet stellen zal weten te boeien, daar
komt nog bij, dat zich rond deze ontdek
kingen een liefdeshistorie afspeelt, die men
al evenzeer met spanning zal volgen. Want
onder de passagiers van den oceaanstoomer,
die op de stranden van het eiland vast
loopt, bevindt zich ook een schoone plan
tersdochter uit het Zuid-Afrikaansche, die
omwille van de vaderlijke portemonnaie op
weg is om te worden uitgehuwelijkt aan een
Argent jjnschen rijkaard. Het meisje is niet
alleen schoon, maar ook schrander en dap
per en het doet op haar beurt -ontdekkin
gen, die een rechtgeaarde Zuid-Amerikaan-
sche combinatie van intriges en bedrog
uiteenrafelen. Hoe dat alles in zijn werk
gaat, gaan we'natuurlijk niet bij voorbaat
verklappen. We kunnen volstaan met den
feuilleton-lezer aan te raden dit tot het
laatste hoofdstuk boeiende - en afwisselende
verhaal te volgen, ook al zijn we door den
papiemood in deze dagen gedwongen een
feuilleton over een lange periode „uit te
smeren".
Indertijd.
FEUILLETON
aan Kaap Corross
Wen,„ ,5r(. UJdecj^
„Zoo? Hoezoo? Wie is Heini Schorsemann?"
J? een vriend van mij. Die is eens
ais een Pooieend zoo snel weggevlogen
Lucas zweeg en frommelde wat aan z'n borst-
fchö§!" werkelyfc kaPitei" - loopt
De kapitein schudde het hoofd. „Maar eens
afwachten, tot zij te water is!"
peïljlfr' *S Zy ^aP^e^n Ze loopt onberis-
Met een paar sprongen was Bachmann de
deur uit, aan de reeling. De anderen renden
hem achterna.
„Ja, waarachtig, daar is zij!"
De barkas doorsneed met flinke vaart de
branding, keerde, beschreef een boog en kwam
weer op de „Waguma" aan. Hanne Mechelt
stond aan het" stuur en wenkte met de linker
hand, terwijl zijn rechter het stuur hield.
"Pe hemel mag het weten", mompelde de
oude. „Gelukkig, ze gaat er over als de wind."
XXX v
Sulymah liepen de „Waguma" en de
„Henriette Blunk" zij aan zij binnen. De
„Henriette Blunk" werd weliswaar vroeger
mgeklaard, maar dank zij de snelheid van
de barkas loste en laadde de „Waguma" volle
twee uur vroeger. Ze liep derhalve ook twee
uur vroeger uit en bereikte wederom zij aap
ÏÏLJÜÏ. .W.L concurrente, de havenplaats
Marshall. En voor de tweede maal bleek, dat
de nieuwe barkas die' van het andere schip
verre overtrof.
De kapitein van de „Henriette Blunk"
vloekte. Hij stond op de brug en brulde door
de spreekbuis; „Voor den duivel, Bachmann,
wil je mij dien vervloekten houttoer naar den
Belgischen Congo op het dak schuiven? Waar
heb jij die zeldzame barkas vandaan?"
De oude grijnsde en wees op Hanne, die
naast hem stond. i
En Hanne legde zijn handen als een trech
ter aan zijn mond en schreeuwde: „Die bouwt
de reederij Mechelt en Zoon te Hamburg 1"
Vier uur vóór de „Henriette Blunk" liep de
„Waguma" ditmaal uit. Het ging er nu om in
de naaste haven, het eerst ingeklaard te wor
den; dan was het gevaar voor den houttoer
afgewend.
De oude „Waguma" woelde met uiterste
krachtsinspanning door het grauwe water. De
machine liep haar hoogste toerental. De blik
ken van de officieren, manschappen en pas_
sagiers Waren aldoor naar achteren gericht.
Maar de „Henriette Blunk" kwam pas in
zicht, toen men het doel op nauwelijks nog
een -nijl voor zich had. Het was beslist!
XXX
„Ik ben nu fijn zoo vei^zei Hanne Mechelt
en legde Karla Johannsen een brief op haar
knie. Zij beiden lagen in de schemering op
het sloependek in leunstoelen. Het was stil op
het schip. Passagiers, officieren en manschap
pen waren aan land om ink'oopen te doen en
de stad Lagos te gaan bekijken deze groo-
te Afrikaansche stad Lagos met de pronke
rige Europeanenwijk en de nauwe stegen der
inboorlingen.
„Daar, lees dat maar eens!" knikte Hanne
vergenoegd.
Karla vouwde den brief open. Er stond
•Mijn beste jongen! Juist lees Ik, dat je pa_
tent gekomen is. Ik zal morgen het patentbe-
wijs van het bureau halen en zou je willen
vragen spoedig de teekeningen te zenden, op
dat we met net bouwen kunnen beginnen. Ik
neem aan, dat je gauw terug bent en je ouden
vader eindelijk een beetje werk uit de hand
neemt. Laat eens wat van je hooien en blijf
gezond! Je Pa."
„Zoo is hjj nu", knikte Hanne: „Hij doet net
of er niet het geringste vuiltje aan de lucht
geweest is. Maar-hij is een bovenste beste, de
oude heer!" Hij gleed onrustig in zijn stoel op
en neer. .Mettertijd komt alles in orde", zei
hij. En toen, na een klein^ pauze, waarin hij
oogenschijnlijk een paar passende woorden
van juffrouw Johannsen verwacht had:
„Zullen we niet eens aan land gaan?"
Karla keek hem met onverholen ontgooche
ling aan. „Aan land? Neen, ik vind het Ier
aardiger. Wij hebben toch nog vier ligdagen
hier. Maar u was aan land toch immers wat
bijzonders van plan, niet waar? U wilde daar
toch iemand bezoeken of een misdaad ver_
hinderen of iets dergelijks?"
Hanne zocht zijn verlegenheid achter een
geeuw te verbergen. Het gelukte hem wel
niet heelemaal, maar hij won toch tijd en
houding. „Bezoeken antwoordde hij ge
rekt. „Ik zou niet weten wie. Maar iets van
plan was ik dat klopt. Iéts heel bijzon
ders
„En mag lk weten wat dat is?"
„O ja, zeker. Ik wilde D wat vragen
„Nu? Dat kunt U hier toch veel gemakke
lijker doen!" Karla's stem was merkwaardi_
gerwijze een beetje onzeker.
„Dat wel. Maar gezien mijn pech op sche
pen waag ik zulke gewichtige dingen nog
slechts aan land".
„Is het gewichtig, wat me wil zeggen?
U maakt mij nieuwsgierig. Zoudt U het mü
misschien toch niet aanstonds hier kunnen
zeggen? Mogelijk gaat dit heelemaal niet ver
keerd". 5B
Hanne aarzelde. ,,Ik ik weet hét niet zoo
precies. Ik zou wel willen, maar mettertijd
wordt men, de Hemel mag het weten, bij-
geloovig. En deze zaak is vobr mij van te
groot gewicht. Eenigszins een toekomst
kwestie".
Toen begon ook juffrouw Johannsen on
rustig te worden. „Ik kan hier niet goed meer
zitten", zeide ze. „Laten we toch liever een
eindje wandelen!" Zij stond op en nam zijn
arm. „Wel nu, vraag het dan fltaar, schape-
kop!" zuchtte ze. „Ik geloof niet, dat het mis
loopt. Of zal ik U soms vragen?"
De matroos Willi, die op dit moment tij_
dens zijn ronde als wachtman om de hospi
taalbarak heenboog, bleef als aan den grond
genageld staan en staarde recht voor zich
uit. Hij kneep zich in zijn alm, neep zich in
zijn oor, sloot zijn oogen en opende ze weer.
Toen ontsnapte hem een terneergeslagen
„Wis en waarachtig."
Hij keerde zich kiesch af en ondernam
zachtjes den terugtocht. ,Dan moet ik juf
frouw Iverson toch eenigszins verkeerd begre
pen hebben!" mompelde hij en sprong pein
zend naar 't kombuisgat, waar hij in de kooi
onder zijn hoofdkussen een goed medicijn
tegen dergelijke gemoedsklemmingen wist.
EINDE.
