mmiiobe*
J. Quuu-US E. VERBURQ, Uitgeven.
ABONNEMENTS-PRIJs.
Voor lè jaar2,00,
Voor een jaar - - -
Voor zee maanden l|oo!
Voor drie maandenq'sqI
Alles volstrekt in vooruitbetaling.
3de JAARG. NO. 35.
MOTTO:
De taal, die zalige onder» spraken,
Zal die eeu deugdzaam kind verzaken?
Neen, Broeders Landgenooten neon
Reeds snoeren ons de hechtslo banden.
Leest slechts de taal der Nederlanden.
Ea niets rukt ooit dien band van een
Verschijnt eenmaal per week.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Voor een jaar. niet beven de 5 regels - - - 5,00.
Boven 8 tot 16 regels, voor de eerste plaatsing - 1,00.
Voor 8 regels of minder, dito ----- 0.50.
Voor elke volgende plaatsing - - - - - - 0,25.
DINGSDAG, 31 AUGUSTUS 1852.
Brieven en ingezonden stokken franco.
NO. 139.
ygfrerlan&ers in Sfoorft Slmctikti, aan Ijct nientus, hen ioestanb en be belangen nan bet ©nbc en Jfiertrae llaberlaub gemijb
HOLLANDSCH LOGEMENT
WISCONSIN HUIS.
8ste straat Sheboygan.
Vriendelijke bediening en billijke prijzen, verzekeren
mij de gunst mijner geeerde bezoekers.
n 1
JOSEPH SCHRAGE.
HOLLAND (Mich.) HOTEL,
De ondergeteekende beveelt zijn ruim en
goed ingerïgt logement in de gunsten re-
commundatie zijner landgenooten en
vrienden aan, onder belofte eeuer promp
te en goedkoope bediening.
J. BINNENKANT.
Holland, Mich. 10 Sept 1851. nD4
WARREN HOTEL.
De ondergeteekende recommandeert zijn voor Hoe
ren en Dames wei ingerigt LOGEMENT, staande in
het levendigste gedeelte dezer plants, in de gunst van
allo reizigers. WARREN HILL.
W E- G0RSLINE.
Advokaat en Regis-Raadgever. Office 8ste straat
Shel.o/gan, Wis.
B. WILLIAMS.
Advokaat en Regts-Raadgever, en Solliclteurin Kan
sclary. Kantoor aan Pennsylvania Avenue, eene deur
ton oosten van Harvev McKillip's winkel.
D0CT0E ALBERTL
Genees-, Heul-, Verloskundige en Tandmeester.
Naast hot Wisconsin-Huis,
Sheboygan, Wis.
HOPKTNSON CURTIS.
Handelaar» in 't groot on klein in Kruidenierswaren
en Provisies, Schoenen en Laarzen, Wijnen, Sterke
Dranken, enz. Winkel tn de Empire blok, hoek
Pennsylvania Avenue on 8ste straat
Tarwen-en Roggen Meel.
Een goed artikel bestendig voorhanden; te koop var
een tot tirre Schellingen per barrel goedkooper dan de-
z ilfdc kwaliteit op oenige plaats in town kangekocht wor
den,alleen voor contant-geld.
HOii-lNSON -Sc CURTIS.
Shobovgnn, 17 Oct. 1850. n49
ER WORDT VERLANGD-
Koren, Haver. Rogge. Spek. Aardnppels. Dak «pa
nen, enz. enz., in ruiling voor tenen gr.ootcn voorraad
Nieuwe Goederen, in mijn vroegere winkel, tegenover
A. P. Lvinau; tevens J Sectie LAND, hetwelk eènig-
zins bebouwd is. Goederen zeer goedkoop voor co
tont geld. H. W. CHAMBERLAIN.
Sheboygan 6 Nov. 1851. 101
W. W. RING.
Handelaar in het groot en klein in
Ijzerwerk en lJzer, Glas, Spijkers,
Smid's-, Timmerman'»-, Kuiper's-,
Metselaar'»-, Wagenmaker's- eu an
dere Gereedschappen.Sluik een goed
Assortcment als in liet Westelijkt Land
gevondon wordt.
Sheboygan, 10 Mei 1850.
«0
SHEBOVGAN
DROGISTEBIJ E0EKWINEEL,
es Algehees Depot van
PATEN T M EDICIJNEN.
Noordzijde rah. Pennsylvania Avenue, een iccinig wesl
tan het 'Merchant 's HoteL
De ondergeteekende roept met achting de attentie in
van diegenen, welke Drogisterijen, Medicijnen, Patent
Medicijnen, Boeken, enz, behoeven. Zijn assortcment
is groot, en al de verschillende artikelen zyn met bijzon
dere zorg uitgezicht, voor de behoeften d.z r plaats. Hij
heeft een groot assortement Patent Medicijnen unn de
harnl, en vele van de meest in gebruik zyndo, zyn te
koop in het groot en klein.
Sheboyg.m, 19 Nov. 1819. LAING Sc DAVIS.
H0PKINS0N CURTIS.
(Opvolgers yak C. T. Moore Co.)
Handelaars in 't groot en klem bi alle soorten tan
KRUIDENIERS- WAREN, PRÜVJS1ES
Laauzf.s Schoenen. Kagchels, Wijnen
Sterke Dranken, enz. enz.
Do ondergoteekenden hebben den gnnschen voorraad
van C. T. Moore Co. overgenomen en veel meer wa
ren daorbij gevoegd.
Onze voorraad is reeds de grootste van oenige in on
ze lijn ter dezer plaats, en zal op, nieuw worden aange
vuld,als het gevraag van negotie dit mogt veroischon.Wij
verzoeken met achting de gunst van dié Hollanders, wel-
ko mogten willen koopen, en vrij beloven hun Goedkoo
pe Prijzen. Wij zeggen ten minste. Gelieve te komen
ziek. Agenten tot het verkoopen van Socrates' Kruid.
n49 HOPINSON CURTIS.
F. R. TOEWATER,
Consul der Nederlanden,
Voor Iowa, Missouri Illinois,
Belast zich met het opmekeD van alle stukken voor
Nederhnd, het iucassereu aldaar of hot overmaken van
gelden derwaarts.
KantoorNo. 178 Second Sir.— St. Louis, Mo.
KRUIDENIERS-WAREN.
H iermede geef ik non do Hfollandscho bevolking, dezer
county kennis, dat ik oenen winkel geopend heb naast
den horologiemaker P. Soóffiouw, en dal ik, ton volle
bekend met do Ncderduitsche tpnl, bereid om allo Krui
denierswaren zoo goedkoop te verkoopen als iemand an
der» in Shobovgau.
T. TRILLING.
TIJD IS GELD-
Thans heb ik het genoegen aan mijne
geachte vrienden, zoo Hollandera als
Ti-fWTT^ Duitschora eu Amerikanen, te nnnon-
worou, dat ik mij alhier gevestigd heb als
HOR L U G IE M A K E R.
en wol schuins over het Wisconsin Huis, waar ik ten
uilen -tijde te vinden zal zijii ter reparering van l en-
dales. Klokken S>- Horlogien, gedachtig aan de spreuk
Tijd is geld" en dus aan niemand den waren tijd
zal kunnen geven zonder geld. „_„_,rnr.TTW
Sheboygan, 15 Junlj 1852. P- SOUFFROUW.
VOOR DEN SHEBOYGAN NIEUWSBODE.
door
N. W. A. van CATZ SMALLENBURG.
DE MEJiSCH WIKT, EN GOD BESCHIKT.
Vervolg van No. 13IJ
Dochwat bleef hem anders overig dan bet
eerst den naasten en zoo rijken bloedverwant om
hulp aan te spreken? Hij belde, en werd met
scheele oogen yan den portier, die hem de deur
opende, aangezien.
Hebt gij voor 14- dagen den brief aan mijnen
oom overhandigd, dien ik u voor hem bezorgd
heb? Jawel vriend! zeide de portier; doch mijn
heer heeft hem ongelezen verscheurd en mij op
verlies mijner dienst eens en vooral verboden be
delbrieven van u aantenemen. Geef u derhalve
geene moeite mij te overreden. Ik neem niet» aan.
Andreas werd doodsbleek. Hij bebeerschte
zich echter en zeide bedaard: Het was geen be
delbrief dien ik u gaf, mandoch dit is ook het
zelfde. Nu moet ik dadelijk mijnen oom spreken.
Breng mij bij hem. Daar zal ik wel oppassen,
riep de portier, en lachte onbeschaamd den jon
geling uit. Mijnheer zoude fraai opzien, wanneer
ik hem zulk bezoek toevoerde.
Neen, mijnheer Andreas! zoek uwen wrg zel
ve, genoeg dat ik u niet tegenhoud en de deur
wijs.
Andreas' gelaat gloeide en weid bleek van
boosheid over den belvedigcnden toon des porti- rs.
Doch hij vergenoegde zich hem zonder ant
woord den rug toe te keeren, en ging den trap
op om zijnen oom te zoeken. Zijn hart klopte
toen hij de hand op den blunkcn koperen' drukker
legde; doch wat hielp uitstel Het glas moest
min de lippen gezet en geledigd worden, ai wns
de inhoud Ook nog zoo bitter. Snel maakte hij
de deur open en zag dat hij toevallig de regie ka
mer getroffen had. Zijn oom en ziji.e tante zaten
juist aan een kostelijk outliijt en zagen den intre-
denden jongeling met oogen van verwondering
aan, die echter spoedig toornige blikken rond-
wierpen. Robert sprong snel van zijnen stoel,
ging met dreigend gelaat en gefronsd voorhoofd
op Andreas toe en vraagde bareeh: Wat wilt gij,
mijnheer Andreas? Heeft mijn portier u niet ge
zegd, dat ik geene brieven van u aannemen en
alzoo ook geene bezoeken van u hebben wil Ik
vind hel zeer vrijpostig mij zoo te overvallen
Hoewel Andreas hart van loom on smartelijke
aandoening overstelpt was,droeg hjj evenwel tucli
tamelijk bedaard zijne bede voor, en scbiideide
met oenige woorden den toestand zijns zieken oii-
gelukkigcn vilders. Metten bitter, honend lach
je op de lippen, hoorde hem do oom aan en zeide
toen koe): Ik heb u slechts gehoor geschonken,
om te weten wat gij mij te vertellen hebt etrvoor
immer aan de hoop, die gij in mij mogt koeste
ren, een einde te maken.
hoor eens: toen uw vader den dornmen streek
beging om te tróuwen, zeide ik hem vooruil, dal
de bedelstaf het einde van het gedroomde geluk
zijn zoude, en raadde hem ernstig van zijn voor
nemen af; dew ijl ik hem mijn onverbreekbaar^
wuord gaf, dal ik nimmer het minst voor hem
of zijne familie doen zoude. Hij volgde ziju eigen
liuotü en wat ik vooruit vermoedde is gebeurd
uw vader is een bedelaar en zij zijl niet veel be
ter. Ik zag dit vooruit en vast blijf ik bij mijn
besluit hetwelk ik vroeger nam. Gij en uwe fa
milie hebben niets vnn mij te hopen. Doe vertier
geene moeite; beschouw dezo zaak als voor im
mer afgemaakt en breng mij niet weder in de on
aangename noodzakelijkheid het onveranderlijke
ie moeten herhalen. Buitendien zal ik mijnen
portier zeggen, dat ik nimmer meer voor iemand
van uwe familie te spreken bon, eu daarmede
gegroet, Andreas
Andreas antwoordde geen woord op deze hoo-
nende en biltere woorden. Het hart was hem te
vol, niet van boosheid, maar van onuitsprekelij
ke verachting. Dat had hij nimmer geloofd, dat
een mensch, een bloedverwant, een broeder zoo
onbarmhartig en slecht denken en handelen kon-
de. Hij wierp eenen blik, die zijn ganscbe ge-
voélen levendig en duidelijk uitsprak, op den rij
ken koopman, keerde zich toen snel om en ver
liet kamer en huis om beiden nimmer weder te
betreden.
Bedaard verhaalde hij zijne moeder liet gebeur
de, zonder iets verder daarbij te voegen.
En wat nu, Andreas? zuchtte de moeder,toen
de jongeling zweeg. Wel moeder! zeide An
dreas (en zag met helderen, openliorügen blik
in de bedroefde oogen der zorgvolle vrouw; nu
wil ik doen wat ik reeds lang moest gedaan heb
ben: ik wil werken.Gij Andreas, en wat.Gij zijt
no« zoo jong. Zoo veel te beter moeder, zeide
Andreas lagebende; jeugd en gezondheid over
winnen bij goeden wil alle zwarigheden. Ik wil
naar de haven gaan, daar kan men immer een
paar vlijtige armen gebruiken.
Eene traan welde in het oog der moeder. Zij
had zulke schoone hoop op den ceuigon zoon ge
bouwd. Zij had geloofd dat hij eenmaal m ver
hevener stand de toevlugt zijner ouders, de wel
doener van goede mensohen worden zou, en nu
een daglooner, een arinc werkman, met zijnen
rijken schat van kunde roet zijn fijn gevoel
—zijnen voorwaarts strevenden geest; doch wat
God wil moet men zonder morren aannemen ;wat
de Hemelsche Vader ons oplegt, dat moeten wij
met vreugde en gelatenheid dragen. Zij sloot
haren zoon liefderijk in hare armen, en een moe
derlijke kus op zijn blank voorhoofd beloonde
zijne opoffering. Ga mijn zoonde Heer zul u
vergelden, wat gij met verloochening van uw zei
ven voor uwe ouders doen wilt Nadat Andrens
eenmaal zijn besluit genomen had, verzuimde hij
ook niet het uiltevoeren. Hij kleedde zich in de
arme dragteeus workmans en begaf zicb naar de
haren. Werk vond hij spoedig. Hij wns vroeg
en laat bezig en het loon zijner moeite bragt hij
met blijdschap bij zijne moeder. Het was sleehls
weinig wat hij bonde verdienen; doch het was
voldoende om de kleine familie voor gebrek te
behoeden. Andreas gevoelde zich gelukkig in
zijnen werkkring. Zijn hart sloeg zoo vrolijs on
der de grove kiel, dat hij meende alle menschen
moesten hem om liet geluk benijden, dat hij in
de zorg voor zijne lieve, dierbare ouders ouder-
vond.
Slechts dit baarde hem kommer, dat de vader
zoo langzaam beterde. Doch dit konde bij liet
schrale voedsel dal bij kreeg wel niet nnderis zijn.
Slechte geduld, dacht Andrens en troostte zich
met de gedachteHeeft God ons tot dusverre
geholpen, zoo zal Hij ons ook verder niet verlaten.
Hij toch is de liefdevolle Vader van zwakken en
veriatenen.
De Mensch wikt en God beschikt',
Dikwijls beschikt Hij de dingen gansch an
ders dan de menschen geborendoch het stre
ven en denken der goeden en reglscbapenen \indt
niet zelden vervulling in de wijze leiding des Hoe
ren, terwijl de plannen der buozen te niet gedaan
worden voor Zijnen mugtigen wil.
De Oude Neger.
Als nanr gewoonte arbeidde Andreas eens op
oenen dag au» de haven, met viijt aan de kale-
futeiin'g èer.er scheepsboot werkende, die den ei
gen dag nog gereed moest zijn. Daar goldt hel
natuurlijk zich bij het werk to bepalen, en Andre
as zag noch te regter noch te linkerzijde; immer
slechts alleen op zijn werk. Toch werd ziju op
merkzaamheid lieden op iets anders getrokken.
Hij vernam een luid kraken, even als of iets te
zamen stortte; het geroep van velo menschen en
het loopen en spreken van eeue partij timmerlie
den, die niet verre van hem digt aan het water
aan een schip timmerden. Hij bemerkte op het
eerste gezigt, dat er «enige stutten van het
scheepje, waaraan die menschen arbeidden, ge
broken waren, waardoor het met een groot ge
raas op zijde geraakt was. Het was ecluer slechts
een klein ongeluk en met geringe schade weder
te herstellen.
Hij merkte evenwel ook aan liet zamenstroo-
men der vele menschen, dat zich nog iets bijzon
ders moest toegedragen hebben en vreesde dat
bij bet breken wclligt iemand letsel bekomen had.
Immer tot hulp bereid, wierp ook hij nu, on
danks den noodzukelijken arbeid zijn gereedschap
neder en ijlde naar het schip toe.
Daar zag hij dat hij zich in zijne gedachton
niet vergist had. Een oude neger lag bloedend
op deü grond, en op zijne snelle deelnemende
i ragen vernam Andreas, dat de man door een
stuk der gebroken palen nan den schouder ge
kwetst en onmagtig neder gevallen was. Men
schen, zeide Andrens, waaioni staat gij dan hier
den ouden man aan te staren, in plaats hem hulp
te verbenen? Och wat, was het ongevoelige
antwoord van sommigen, wat gaat ons dieu
ouden zwarten kerel aan? Waarom heeft hij
zich niet beter in ncht genomen, toen hij hel
schip voorbijging? Andreas beantwoordde deze
onchristelijke woorden met eenen blik van verach
ting, knielde naast den ouden neger en legde
diens grijze hoofd op zijnen schooi. Oude man
zeide by, voelt gij uw zwaar gekwetst? kan ik
u ook ergens mede van dienst zijn
Het is al wat beter, zeide de neger. Ik zal wel
kunnen opstaan, wnnneer gij mij een weinig helpt,
zoodat ik binnenshuis komen kan. Andreas, zon
der op het spottend lngchen der omstaande ruwe
menigte ncht te geven, beurde den ouden op,die
zich, door Andreas ondersteund, met moeite
staande hield Waar zal ik u heen brengen oude
man, vraagde Andrens medelijdend. Zijt gij in
Bremen bekend? Neon zeide de neger. Ik ben
bier mmsch vreemd en kom zoo even met een
groot*schip uil een ver land. Ik weet niet waar
ik hulp en oppassing vinden zal. Andrens wist
niet wat bij beginnen zoude.Hij wierp eeuen vra-
wenden blik op do omstanders, doch overal vond
hij slechts een spottend lngchen. Zoude hij nu
even gevoelloos nis anderen den ouden vreemden
man aan zijn lot overlaten? Neen, neen, dat kon
hij niet over zijn hart verkrijgen. Dat kon niet
gebeuren. Kom, goede oude, zeide hij ras be
sloten, ik ben wel arm, doch ik lieb een dak over
mijn hoofd en een zucht bed, waarop gij uitrus
ten kunt Volg mij naar hot huis mijner ouders.
Eenen dankbaren blik vestigde de oude neger
"op den in zijn lot een zoo innig aandeel nemen-
den jongeling. Ik volg u ganme, zeide hij en
drukte Andreas de hand. Gij zijt eeu goed
mensch en het zal u niet berouwen den ouden
neger geholpen te hebben. Andreas ondersteun
de den zwarten en voerde hem met de zorgvuldig
heid eens zoons door dc spottend lagchende hem
honende menigte. Met moeite ging de neger ;hij
verloor spoedig al zijne krachten on moest blij
ven staan, uit vrees van vermoeidheid te zullen
vallen. Ik knn niet verder, zeide bij en hield
zich aan Andreas vast Deze zag hulpzoekend
om zich. Doch niemand scheen geneigd hem
bijstand te verluenen. Ook goed, zeide hij; wij
zullen toch aan het doel komen. Zijne woning
was gelukkigerwijs niet ver a£
Hij nam den oudon neger op de armen en
droeg hem voort Spoedig bereikte hij ademloos
en gnnscli uitgeput het vaderlijke huis, en riep
de verschrikte moeder, welke hem te gemoet
kwam, met korte woorden toe, wat er gebeurd
was. De goede vrouw was natuurlijk dadelijk
bereid het begonnen goede werk haars zoons te
ondersteunen. Zij hielp den ouden neger, welke
ïntussclien weder zijne bewustheid had verlo
ren op haar eigen bed leggen, en ging toen spoe
dig uit om den doctor te halen, die na weinige
minuten met haar terug kwam en de wonde des
negers onderzocht.
Terwijl dit gebeurde sloeg de oude de oogen
op en zag verwonderd rondom zich. Ik dank u
zeer, goede menschen, zeide hij geroerd, toen hij
bemerk te hoe zeer men om bem bezorgd was.
Ik gevoel mij reeds veel beterde wonde heeft
niet veel te beduiden, slechts door bloedverlies
ben ik zwak. Ilet is inderdaad zoo, zeide de
doctor. De splinter is uiet diep ingedrongen en
io 8 dagen zal de man weder hersteld zijn. Ter
wijl ik het verband leg kan Andreas naar een
apotheek gaan en een middel halen, wat ik voor
schrijven zat.
Dadelijk, antwoordde Andreas, doch zag eens
klaps rood wordende voor zich. Nu wat is het?
Zeide de doctor.Och, ik weet hel reeds: de apo
theker wil Diet meer borgen. Laat u dit niet
bekommeren Andreas! Ik zal hel betalen.
De oude neger rug op. Goede jongeling, gij
zijt urmen heotgeeu geld, zeide hij.
Wal is dit? Doch ik heb geld genoeg; geel
goudeu blank zilver, en hut behoort idles aan u,
goede menschen. Met deze We orden trok hij ee
ue beurs uit den zak en schudde den ganschen
inhoud op het bed uit Danr, neem zoo veel als
gij wilt, neem alles, zeide hij. Ik heb nog veel
meer op het schip waarmede ik gekomen beu.
Wanneer gij wilt, kunt gij heengaan, en mijne
goederen hier heen laten dragetr voor den ouden
Faddy van Cuba. De kapitein kent mij. Ganscli
verwonderd zugeu alleu eiBunder aan. Dut was
hun niet in de gedaehton gekomen, dat een neger
zoo veel geld beziit. De doctor kwam bet eei'st
vnn zijne verwondering terug. Spoedig schrééf
hij eeu recent, gaf het Aucireas en beval hem
geld te nemen, naar de apotheek tc gaan eu spoe
dig terug lu komen.
Andreas nam uarzelend een zilverstuk, want
hij schaamde zich, dat hij van de aanbieding zijns
gusts gebruik moest maken. Doch bij kon
niet anders, daar zijnen geldvoorruud zoo gering
was, dat hij den apotheker wezenlijk niet zoude
hebben kuuuen betalen. IJlend ging hij weg en
was in weinige minuten weder terug. De doc
tor maakte het verband op de wond, herhaalde
dat geen gevaar te vreezen was, gaf korte aan
wijzingen hoe mou den zieke moest behandelen,
gelastte dat bij zoo weinig mogelijk spreken moest,
en verliet toeu deu kranke met belofte dee ande
ren daags weder te zullen komen.
Paddy, witin wij alleu dood gewaand hebben
cn die juist levend en gezond, eene wonde aan
don schouder uitgezonderd, weder te voorschijn
komt, liet zicli de zorgvuldigo verpleging zijner
gastvrienden wel gevallen.
Aan zijn vergenoegd gelaat zag men hoe innig
zijn dankgevoel jogc-ns deze goede menschen was,
en meer dan eenmaal was hij gereed zijne gevoe
lens door woorden lucht te geven. Andreas
verhinderde hem dit echter imtner, dewijl hij
hem op liet voorschrift des doctors wees. hetwelk
men toch gehoorzamen moest, wilde Paddy we
der spoedig geheeld zijn. Toeu echter nu ook
vader Erich, die tot dus verre in zijn kamertje
geslapen had, in het kleine vertrek trad, en den
gast deelnemend welkom heette, nadat hij van al
het voorgevallene onderrigt was gewordentoen
Paddy hoorde, hoe ziek de vader geweest was,en
zag, welke magere kost voor den genezenden ge-
bragt werd, toen liet (1e oude neger zich uiet
meer door vrees terug houden.
Nu wil ik spreken zeide hij. Gij zijt arm en
tóch baimhartig met dén ouden neger, even als
de Samaritaan in den bijbel. Paddy neemt al
les in dank aan, doch gij moet ook aannemen wat
hij u geven kan. Wanneer gij het niet doet, dan
ga ik heen, en kom niet weder. Duar is goud en
zilver. Neem alles. Haal voor den vader goe
den wijn on krachtige spijzen, dan zal ik gerust
ziju, doch anders utcL
De oude neger sprak zoo vleijend en tegelijk
zoo dringend, dat hot nutteloos zoude geweest
zijn, zijnen wil langer te wederstann. "Andreas
nam vnn het geld en liep met een vrolijk kloppend
hart weg om voor deu vader eeiiigo verkwikking
te halen. In een oogenbük was dit geschiedhet
goldt toch den lieven vader, voor wiens welzijn hij
alles gaarne deed. Hoe verheugde bij zicb, dat
bet den vader zoo wel 6roaakte. Hoe glansde
zijn oog van verrukking. En de gelukkige moe-
der, en Paddy! Alle harten waren vol vreugde
en dankbaarheid jegens de Goddelijke Voorzienig
heid. Andreas sprak mPt levendig gevoel zijnèn
dank tegen Paddy uit; doch deze viel hem in de
rede en wilde niets «daar van hooren. Spreek niet
zoo, zeide hij. Ik, oude man. 9ta diep in uwe
1 schuld, goede jongeling; ik zal nimmer vergeten
wat gij voor mij gedaan hebt; gij wist toch niet
beter of ik was een arme man. Ik zal u duaroia
vergelden wat ik kan.
Wordt vervolgd.)
Bcriglcn unit (Ctuopa.
NEDERLAND.
's Cravekhage, 20 July. Z. M dc Koning
heeft nan den heer rar. Nedermeijer ridder van
Jiosenlhal, oud-minister van jusulie, een bewijs
van bijzondere onderscheiding gegeven, door hem
te benoemen tot grootkruis der orde van de Ei
kenkroon.
Z. M. heeft bij besluit van den Sston Mei
1852, no. 91, op rekest van Victor Josson, wo
nende te Antwerpen, bewilliging verleend tot bet
oprigten eener Nederlandsche maatschappij voor
dakpannen, tegels en steenen, op den voet als ia
overgelegd ontwerp der akte van oprigting be
paald is.
Wij vernemen dat H. M. de Koningin van
Spanje het grootkruis der orde van Karei III
heeft verleend aan hh. Exc. den lieer van Sons-
beek, min. van bnitenlandsche zaken, en den
heer Thorbeeke, min. van hinnonlundscbe zaken,
ter gelegenheid van de scheidsbeslissïng van Z.
M. den Koning der Nederlanden in het geschil
tusscheu Spanje en. Frankrijk ter zake van vero
veringen gonmakt in 1823. Bij deze zelfde ge
legenheid is Je lieer C. leclercq, refendaris bij
het ministerie van buitehlandsche zaken,benoemd
tol kommnndeur der bovengemelde orde.
Van den 28sten. Naar men verneemt is ook
de afgetreden minister van oorlog Jhr. van
Sqtenyler, door Z. M. benoemd tot Grootkruis der
orde van de Eikeukroon.
Blijkens officiële raededeeling van den
Brilscbcn zaakgelastigde te 'sGravenlmg,,-, is van
wege de Engelsche admiraliteit eene order uitge
vaardigd, van den Ision Mei j.l., waarbij de be
paling is gemaakt, dat voorlHJtu,'e rekenen vnn
deu lsten Aug. aanstaande, alle zeilschepen, het
zij onder Zeil, hetzij gesleept wordende, eeui<; an
der schip naderende of door een ander schip
wordende opgeloopen, verpligt zullen wezen,
van zonsondergang tot zonsopgang een helder
licht te venoouèn, iu zooJanigeu stand, :dat
gezegd licht dcior het naderende schip kun gezien
worden, en dat wel tijdig genoeg, om het gevaar
van aanvaren voor te komen. Alle zeilschepen,
ten anker liggende op reeden of stroomen, zullen
verpligt ziju, van zonsondergang tot zonsopgang,
aan den grooten top een helder licht te faiea
branden. Plaatsen alwaar andere haven-regle-
menten voor het voeren van lichten bestaan, zijn
hiervan uitgezonderdzullende voorts do lanta
rens, welke door de schepen, ten anker liggende,
gebruikt worden, zoodanig moeten zijn vervaar
digd,dat zij rondom een helder licht verspreiden.
De aJgemeene Synode der Ned. Herv.Kerk,
gehoord dc rapporterende commissie in dora be
noemd don I6deu jl„ heeft in de zitting van den
20slen dezer besloten, dat de koninklijke ajjpro-
butiu der predikants-berooping zal worden ver
vangen door het exequatur der dlgeraeerie syno
dale commissie. Van dit besluit is aauZ E. den
minister, voorlopig belast niét het bestuur van
het depart, voor ué zaken der Horv. ecivdienst
enz onder dankbare éikenning van hetgeen door
Zr. Exc. voorganger in he-c belang van zelfstan
digheid der kerk is bedoeld, onverwyld kennis
gegeven, met beleefd verzoek, oui, tijdens de zit
tingen der tegenwoordige vergadering, aan haar
todoen kennelijk worden, of Z. E. van oordeel is.
dal zulk eene regering lot vervanging van de ko-
uinklijko approbatie voldoende kan worden ge
acht, tot waarborging zoowel van do Hoogo' Re
geling, als van deu beroepen predikant, teu
einde zij in het nu provisioneel to arresteren regle
ment op de vakaturen enz. opgenomen ch over
eenkomstig nrt. 02 van het ulgem. reglement
aan de prov. kerkbesturen toegezonden worde en
alzoo, krachtens hetzelfde artikel, tegen het ein
de van het volgend jaar wélliglijk tot vervanging
van de koninklijke approbatie worde ingevoeld.
Inde zitting vao den 2 lsten heeft do hoogs
kerkvergadering, in de voortgezette voorbereiding
van de nieuwe bijbelvertaling, de wijze van hau-
delen der synodale commissie, in voldoc-Ding aait
den haar opgedragen last, door de synodale ver
gadering mot eenparigheid goedgekeurd. De
Synode heeft besloten, bierbij voor hot togen-
woordige' te subsisteren; opdat de zaak ten prin-
cipide door de Synode des volgenden janrs tkchnn-
dold wordo, ma.tr dat zij, guvtilg gevende iu zoo
verre aan het advies der synodale commissie, aan
haar zelve zal opdragen, iumiüdcls de godgeleer
de faculteit van de hoogeschool van Utrecht zeer
i dringend uit te uoodigen, om te voldoen aan den
vurigert wensch der Synode, dat zij hare hulp tot
Zie verder vierde bladzijde)
