Ijdiciijgnn t i cn nt$lioi>e.
■r JAARG. NO. 20.
VRIJDAG
II APRIL 1851.
NO. 72.
J. QUINTUS, Uitgever Redacteur.
ABONNEMENTS-PRIJS.
Voor 1& jaar2.00.
Voor eon jaur ^,50,
Voor zes maanden - - - - 1,00.
Voor drio maandou 0,50.
Alles volstrek; in vooruitbetaling.
Verachijnt eenmaal per week.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Voor een janr, niet boven do 5 regels - - - 5,00.
Boven 8 lot 16 regels, voor de eerste plaatsing 1,00.
Voor 8 regels of minder, dito -----§ 0,50.
Voor elke volgendo plaatsing 0,25.
Bricvon en ingezonden stukken franoo.
(Seitig orgaan bcr Ncbrrlanbers in iXeorïr Amerika, aan l)ct nienros, beu toestanb en bc belangen nan bet ©abc cn 2Cienaje ilaberlanïr getnijb.
THE SHEBOYGAN NIEUWSBODE,
The only Dutch (or Hollnnd) paper in the United States
is published every friday,
at the rate of $1,50 per annum or §1,00 for six months,
£§3° Payable in advance. Jg*
Office: near the Sheboygan Foundry.
terms of advertising:
(Sixteen lines or less make a square.)
Square, for 1 week $1,00 j Square, 6 months $5,00
2 weeks 1,25 1 one year 8,00
Business Cards, of 5 Every subsequent sq. 4,00
lines or less, per an, 5,00 I One coIuran,6 mo'ths 20,00
Square, 3 mouths 3,00 1 year 30,00
All casual advertisements must be paid for in advance.
j£fp Postmasters throughout the Union are politely re
quested to act as agents for this paper.
Letters and Communications to be prepaid.
J. tiUINTUS.
Sheboygan, Wisconsin. Publisher Editor.
ÏÏOLLANDSCHnLOGETOÏD
WISCONSIN HUIS.
Ssto straat Sheboygan.
Vriendelijke bodieuiug on billijke prijzen, verzekeren
mii do iruust mijner geoorde bezoekers.
1 JOSEPH SCHRAGE.
L. TESTWUID
beveelt zijnen vrienden, als ook het geoorde Holland-
edit: publiek, zijn nieuw cn wel ingcrigt logement:
IIET KOSSUTH HUIS.
Center Straat, Sheboygan, Wisconsin. n 30
HARRISON C- HOB ART.
Advokaat en Regts-Raadgever. Sheboygan, Wis.
GODS LIEFDE TOT DEN MENSCH.
Waar'd oceaan met inkt gevuld.
En 'd aard in perkament gehuld,
Waar 't woud met pennen vol golaan,
Elk mensch do schrijfkunst toegedaan:
Gods goedheid tot don mensch to malen.
Zou 'd oceaan het vocht onthalen.
En 't perkament waar niet bestand.
Schoon in 't oneindige uitgespnnd.
W- R GORSLISE.
Advokaat en Rogts-Raadgóver. Office 8ste straat.
Sheboygan, Wis.Q 2
B. WILLIAMS.
Advokaat on RegU-Ruadgever, on Solliciteur in Kan-
jselary. Kantoor aan Pennsylvania Avenue, eeno deur
jeu oosten van Harvev McKillip's winkel. n 32
D. U. HARRINGTON.
Advokaat cn Vredorcgter. Kantoor digt bij de Tele
graaf Office, Sheboygan. Wis. n 35.
L V. VANDERPÓEL.
Advokaat cn llcgts-Raadgcver,
Office orer het Postkantoor. Buffalo, New-York.
W. SEAMAN.
Zadel-, Gareel-, Koffcnnnker, Rijtuig Bckleeder
enz. Winkel aan Pennsylvania Avenue, bijna regt over
het Merchant's Hotel, Sheboygan, (Wis.) n3
A. P. LYMAN.
Heeft juist ontvangen een' grooten voorraad Nieuwe
Goederen, welke hij goedkoop te koop aanbiedt voor
Contant geld, Grauen of Huiden. Do attentie van Hol
landers cn Duitschers wordt met achting verzocht, door
de ondergcleekendo.
G. ARENS-
Handelaar in Wijnen en alle soorten van Sterke
Dranken, onder welke Echte HoUandsche, Jenever, Ge
zuiverde Ohio Whisky bij de Barrol. Winkel tegen
over het Postkantoor, Sheboygan, Wis. n 35.
EEN VERHAAL-
Bewerkt voor den Sheboygan Nieuwsbode, door
N. W. A vaü Catz Smallenburo,
te Buffalo.
Broeder en Zuster Liefde.
O vreugdevolle, zoete, stille maannacht; hoe
bevredigend breidt gij uwe van lichtglanzende
vleugelen over de aardegij schenkt ons vrede en
lieflijkheid, ootmoed en rust, verfrissching en
koelte. En gij stralende, helder lichtende maan,
gij trouwe begeleidster der nimmer rustende aar
de, hoe zeer bemin ik u lloc zie ik verbaasd
naar u omhoog, wanneer gij met uw helder zacht
oog uit het diepe blaauw des hemels naar bene
den lacht; wanneer gij uwe zilveren stralen ge
lijk eenen stroom over de wereld uitstort en de
duistere schemering opklaartSedert duizende
jaren wandelt gij uwen weg en van den aanvang
der wereld beschouwt gij de geheimnissen dei-
aarde, bezaagt gij de wegen, die de arme sterve
ling blindelings bewandelt
Gij bliktet in het paleis des magtigen, cn door
de kleine glasruit in de hut der armoede. Gij
zaagt tranen der vreugde en tranen der diepste
droefheid vloeijen.Gij aanschouwdet op deze aar
de geluk en leed, vreugde en weemoed, hoog
moed en vertwijfeling.
Gij zaagt den bister eenen korten triomfneren,
en de vergelding des hemels, die den boozen in
het stof ter neder wierp. Alles hebt gij gezien,
alles wat op deze aarde goed en kwaads geschied
de, en waaneer gij tot ons spreken kondet in de
taal der menschheid, welke wonderbare geheim
nissen zoudt gij ons dan niet kunnen ontvouwen?
Gij zwijgt! sleehls uw oog spreekt tot ons, uw
zacht, uw lichtend oog, welks straal reeds zoo
menigen ongelukkigen troostte, zoo menig wild,
wanhopig, stormend hart bemoedigde en bevre
digde. Dikwijls heb ik uwe stomme rede beluis
terd in den koelen nacht,wanneer uw zachte glans
de slapende bloemen kuste, en de bladen der
boomen die in den nachtwind fluisterden. En zoo
hebben wij die dartelende Engelen die op en ne
der stegen op uwo zilveren stralen, eene zeldza-
HOPKINSON CURTIS.
Handelaars in 't groot en klein in Kruidenierswaren
cn Provisies, Schoenen cn Laarzen, Wijnen, Sterke
Dranken, enz. Winkel in <lo Empire blok, hoek van
Pennsylvania Avenue en 8ste straat. n. 39-
FRANCIS RAITH-
Horlogikmaker Juwelier,
Repareert alle soorten van horlogies en wil voor zijn
werk instaan; ook maakt hij gouden ringen on allo ande
re artikelen, die steeds bij hom te koop zijn, tegenover het
Wisconsin Huis. n 36
JAY DEAN.
Handelaar in alle soorten van Keuken-, Kamer- en
Plaat Kagchels; alsook de zelf regejorondo Kamer Kag-
chels, Manufacturier van ullo soorten van Blikken, Pau-
doeken en Koperen waren, door hem zeiven vervaar
digde Koebellen, Nagels, enz.—NB. Eonig agent voor
Down Co's Patent dranijende Spuit-, Regenbak- en
Welpompen. Pennsylvania Avenue, Sheboygan, n 9
JOHN GRIFFITH.
Buffalo Contante Kruideniers-en Provisio Winkel.
Naast W. Seaman's Zadelmakerij.
Heeft bestendig voorhanden, Hamburger Zoetemelk-
sche Kaas,Spek, Zout, Reuzel, Stroop, Boter, Aardap
pels, Rijst, Thee, koffij, Suikor, en alle andere Levens
middelen voor familie gebruik.
Shobovgan, 18 Julij 1850, n36
J. F. KUEHMSTAEDT.
Handelaars in 't groot en klein in Manufacturen, Krui
denierswaren, Goud Zilver, "Yankee Noties," Ge
maakte klcederen en Heerenstoffen. Winkel west yan
het postkantoor.
Sheboygan, 22 November 1850. j2n2.
DOCTOR ALBERTS
Genees-, Heel-, Verloskundigeen Tandmeester.
Naast het Wisconein-Huis,
Sheboygan, Wis. n 53
me geschiedenis iu mijn luisterend oor gefluis
terd, een verhaal vol van smart en kommer, van
angst en vertwijfeling, van haat er. begeerigheid
der boozen, van droefheid cn leed der vervolg
den doch ook vol van de opofferende, onbaat
zuchtige, reine en bevredigende liefde, die alles
verdraagt, alles hoopt, alles duldt om des gelief
dons harte wille. En deze geschiedenis wil ik w
verhalen, met al haar smart cn geluk, en wclligt
roert en treft zij do harten mijner lezers, gelijk zij
het mijne trof, roerde en bewoog.
Het was nacht, door de hooge vensters van
een prachtvol paleis in de russische hoofdstad Pe
tersburg straalde vol en klaar liet heldere maan
licht in°eene kamer, welker wanden van goud,
zilver en zijde glansden. Overal, waar het oog
heuen dwaalde, straalde hetzelve glans, pracht
en verkwistenden rijkdom te gemoet Ilierzolder-
Üooge Venctiannsche spiegels met zilveren lijs
ten, daar kostbare schilderijen van beroemde
meesters; hier zware zijden gordijnen waardoor
slechts met moeite de heldere straal der lichten
de maan drong, daar met goud bekransde tapij
ten over welke de voet onhoorbaar heen gleed
hier gouden vazen en bekers, daar beeldzuilen
van Tartarisch marmerhier de kunstrijke pen
dule van albaster en daar de aan gouden ketens
nederhangende, zware massieve, van duizend
kristallen schitterende lichtkroon, van welke tal
rijke lichten eenen zoo helderen glans deden uit-
stroomen, dat zij zelfs het licht der volle maan
verduisterden.
Doch te midden van al dezen rijkdom, van ai
deze pracht cn aardsche grootheid, welk een
treurig smartelijk beeld van menschelijke zwakte
en afhankelijkheid. Aan den eenen kant des
vertreks zag men eene legerstede. Het bed was
met de reinste dons gevuld, en met zijden en flu
weel overdekt Golvende zijden voorhangen ont
plooiden hunne zware vouwen tot op den grond,
en gouden koorden met even zulke kwasten ver
sierd, hielden de gordijnen regts en links, uit
elkander. Alles was rijk en prachtvol, en toch,
wie was het, die acht sloeg op deze pracht? wie
bekommerde zich daar over? Niet de magere,
bleeke, uitgeteerde gestalte, die zwaar ademend,
met reeds half gebrokene oogen cn sidderende
lippen in het pronkbed rustteniet de jongeling
die roor hetzelve nedergeknield lag, en onder
hecte tranen de witte, verwelkte hand kuste, die
mat en krachteloos, naauwelijks den druk van
de hand zijns zoons terug geven kondeniet het
lieve, zachte, beminnelijk meisje, dat aan de
zijde baars broeders knielend, haar schoon ge
laat ..dan in het kussen drukte om hare hartbre
kende smart te verbergendan do helder, don
ker blaamve oogen ten hemel hief, als of zij God
den Vader der wereld, om het leven des ster
venden, haren aardschen vader aanroepen wilde.
Niet hij dacht aan dc hem omringende groot
heid, de eerwaardige, zilverlokkige grijsaard, dc
lang jarige trouwe dienaar des huizes, die om
den stervenden niet minder treurde en klaagde
als diens eigen kiuderenwant hij had een lang
leven met kommer en smart en lief en leed
met hem gedeeldhij had zijne kiuderen,die ge
liefden,helpen opvoeden,eti liunne eersteschreden
geleid, even als de eerste treden huns zieken ster
venden vaders;zelfs die hooge, trotsch uitzien
de man, met het doorborend scherp oog en den
donkeren baard, die zijne vast geslotene lippen
beschaduwde,zelfs hij scheen eene opwelling van
droefheid en medelijden te ondervinden, hoewel
de harde en strenge trekken zijns aangezigts be
zwaarlijk in staat waren de neigingen des harten
weder te geven. Hij leuude, de armen over
de borst gevouwen, aan het voeteneinde van het
bed. en stond daar lang stil en bewegeloos, het
voorhoofd in donkere plooijen getrokken, en den
scherpen, doorboreuden blik, dan op den zieken,
dan op de bitterlijk weenende kinderen gerigL
De zwaar ademende kranke, de treurige grijs
aard, de weenende, snikkende kinderen, de duis
ter uitziende manzij allen vormden eene treu
rige vergelijking met den rijkdom die hen om
ringden,dat in stomme koude pracht, met schrik
kelijke duidelijkheid bewees, hoe weinig het wa
re geluk des mcnschen van hem afhankelijk is.
De arme stervende, wat kommerde hem nog de
heerlijkheid der wereld; de weenende kinderen
hunne oogen waren door tranen verduisterd, en
blikten alleen op den vader, die hen, zij voelden
het met bitter harteleed, spoedig zoude worden
ontrukt, zonder dat het in hunne magt stond,met
al hunne rijkdommen slechts een uur, een eenig
kort uur, dit dierbare leven te verlengen'de
grijze dienaar in den edelen heer eenen lang ja
rigen vriend verliezende, welke waarde konde
voor zijn deelnemend hart de flikkering van het
goud of den glans der kristallen hebben, nu dat
liet oog brak, wat immer zoo teeder, zoo goed
blikte; en die donker uitziende mando oom
der kinderen, zelfs hij, maar neetihij alleen
wendde nu zijn duister oog van den stervende af,
en liet het ras en vlugtig over de glanzende kost
baarheden zweven, die hem omringden, en een
zeldzaam honend of liever triumpherend glim
lachje dartelde een oogenblik om de smalle,
baardige lippen, ja, hij alleen verried dat nog
andere gevoelens zijnen boezem vervulden, als
die van het medelijden cn der treurigheid. De
knielende knaap zag zijnen blik en het ijskoude
lagchje,—-zijn hart zwol, een donker vlugtig rood
verwde zijn voorhoofd, zij no oogen blikten van
toom en bittere woorden schenen op zijne lippen
te zweven.
Niettemin zweeg hijde opwellende straal van
toorn ontgleed wederom zijn oog, en andermaal
rustte het smartelijk en treurig op de geliefde
vervallene trekken des lijdenden vaders. De man
aan het voeteinde van het bed zocht zijn gelaat
eenen dieperen uitdruk van treurigheid te ge
ven als te voren. Nog duisterder fronste 2ijn
voorhoofd, nog donkerder trok hij de wenkbraau-
wen te zamen, en het doordringende lachje was
naauwelijks ontstaan, wederom van zijne lippen
verdwenen.
komen, uwe zalige moeder wenkt mij, en spoedig
zal ik u verlaten om u nimmer, nimmer op dc-ze
aarde weder te zien. Fedor, mijn zoon! hoort
gij mij De jongeling beefde, zijne lippen sid
derden, en brandend heet vloten de tranen hem
uit dc oogen.
Hij bedwong zich echter en met half gesmoor
de stem antwoordde hij:Ik ben hier, lieve vader l
ik hoor u, ach ieder uwer woorden klinkt in
mijn harte terug; neen, neea gij kunt, gij moogt
ons niet verlaten. Vader', vader blijf bij ons?
Een zacht, vriendelijk lachje speelde om de blee
ke lippen des vaders, en met groote inspanning
rigtte hij zich van den ouden getrouwen dienaar
ondersteund, half in het bed op. De reeds geslo
tene oogen openden zich nog eenmaal voor het
aardsche licht, en met veel beteekouendo blik
ken zag hij op zijne kinderen neder. De Heer
roept, zeide hij, en zonde zoude het zijn zijnen
wil te wederstreven. Nog weinige woordcu
slechts zijn mij vergund tot u te spreken, mijn
Fedor, mijn Olga;merkt goed op, het zijn de
laatste uws vaders. De zieke zweeg, en de rest
zijner kracht scheen te verdwijnen, terwijl zijne
kinderen van bittere smart luide weenden. Ech
ter nog eenmaal helderde zijn mat ong op, en
vestigde zich met onuitsprekelijke liefde op de
arme kinderen, die zeer spoedig alleen staande
toeezen. zijn zouden.
Fedor zeide hij, gij waart immer een wak
kere knaap, zoo büjve het, wanneer ik gestor
ven benwordt een trouwe beschermer uwer
zuster,in uwe handen leg ik de zorg voor haar
;elukwilt gij haar immer ais een lievende, zor
gende vriend en broeder ter zijde staan Ik wil
vader ik wil, stamelde de knaap, nimmer wil ik
mij van haar scheiden 1 Een zwak, doch te vre-
den lachje, een dankbare blik des vaders loon
de den jongeling. Eu gij OJga gij mijn braaf,
vriendelijk meisje, wilt gij uwen broeder niet de
zelfde liefde toegedaan Mijven, waarmede gij mij
zoo ontelbare malen gelukkig maakte? Ilii ver
dient dat gij hem lief hebt, Olga! O God! ik
bemin hem zoo zeer als ik u liefheb vader, ant
woordde het meisje; immer, immer wil ik hom
lief hebben. Goed, goed mijne kinderenzeido
de vader.
De goede God zegene dit uur, schenke u Zijn»
hulp, zoodat gij sterk en gelukkig zijt iu uwe lijf
de en zorg met en voor elkander.
En gij Iw anow, zoo wendde zich nu de ster
vende tut den duister blikkenden man, die nog
immer met over elkander geslagene armen bij
het bed stond en nadenkend op het treurige,
hartbrekende tooneel nederzag.Iwanow, broe
der mijner vrouw, u bid ik, zorg voor deze wee»
zen, zoo lang hun hart en geest nog te zwak zijn,
tegen de stormen des levens te kampen. Mes
mijne laatste woorden beveel ik u het dierbaarste
wat ik op deze wereld achterlaat Iwanow, gij
zult mijn vertrouwen niet te leur stellen. Eouo
ligte blos kleurde eenen oogenblik het donkore,
bruine uitzigt des Vorsten Iwanow. Hij scheen
getroffen, en met onvaste stem zeide hijG;j
zorgt te vroeg Tschernikow. De hemel verhoe
de, dat uw laatste uur zoo nabij is. Zij getroost,
gij zult nog vele jaren leven, wanneer gij deze
krankheid overwonnen hebt. Wanneer, ju wan
neer, doch dit wanneer komt nimmer.zeide Vorst
Tschernikow, langzaam het hoofd schuddende.
Bedrieg u nietrniju oogzal de zon niet meer aan
schouwen. Iwanow, koin nader, digt bij mij.
zweer mij dat gij mijne kinderen,mijne lieve, lievo
kinderen,als eenen vader behandelen zultzweer
mij dit Iwanow en ik zal gerust sterven.Gij,
hun oom,zult hen gewis getrouw beschermen,hen
de kindereu uwer zuster! Iwanow, in mijn testa
ment heb ik u tot hunnen voogd, benoemd, ik
heb ze u aanvertrouwd als eenen mij duren
schatbeloof mij dan ook, dat gij ben hoedeu en
beschermen zult als of het uwe eigene waren.
De stervende reikte den vorst zijne sidderende
hand, en Iwanow legdo zijne brandend heeto
vingers daarin en zeide dof: Ik wil voor hen
doea, wat in mijne magt staat, dat zweer ik u.
Wordt vervolgd
Fedor, Olga, riep de schorre, naauwelijks hoor
bare stem des zieken; mijne kinderen, mijne ge
liefde dierbare kinderen, mijn laatste uur is ge-
De griep heersoht te Pjtrijs buitengewoon
sterk, zoodat er bijna geneesheer®» te kort komen.
Een der grootste restaurants was Zondag buiten
staat om de hongerige bezoekers tevreden te stel
len, daar het geheelo personeel aan de griep leed.
Dit is een waar buitenkansje toor de geneeskun
dige faculteit
