Woensdag 18 Juli 1917
Orgaan voor Leger en Vloot.
Öorlogsiiieyws.
No, 457
Onder redactie van D. MANASSEN.
Ons Oorlogsdagboek.
BEDRIEGER BEDROGEN.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOORANT
»i.
wilgen t:j'l
•n als h'-i
biet» Mijn
int u ons
'-■den hem 5
ou u mij
cn ziugcn*
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIDSÖTR. 109, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITA IREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 GERT, ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.'7ö, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL
Voor Advertentie» wende men rich tot onze Administratie, Valeria'straat IC*. h» c'.ijnj
Amsterdam. Prijs der Advertentilin por regel 30 cent. Voor Ingezonden Mcd
deelingen op de tweede, derde ec vierde pagina dubbel tarief. By aboPZiOmexr zVt
reductie. 1 r
lenrf
Aan het front in Vfaanderen.
Er wordt nog altijd gevochten aan het front in Vlaanderen, tussehen Armen-
tières en Yperen, vooral bij de laatste, plaats, waar beurtelings de Engelschen en de
Duitschers aanvallen. Hot plan der Eugelschen om hier verder door te dringen, is
echter niet gelukt. Indertijd hebben wij gelezen van de hevige gevechten tussehen
Yperen en Armenüères, vooral bij Messines (Meessen) en Wytsöhaete; alweer een
succes voor de Engelschen, doch dat niet vervolgd werd, ook liier weer een offen
sief, dat doodliep. Toch kunnen hier nog groote dingen gebeuren, en een kaartje
van dit strijdterrein zal nog, wel van pas komen.
Gseïi audaentse.
Blijkens een bericht in do Staatscourant
wordt door den Minister van Oorlog deze
week geen audiëntie verleend.
iüii in den reuzenstnid.
Het is er dan van gekomen: de Duit
iche rijkskanselier Vou Bethmann Hollweg
heeft zijn ontslag gevraagd, en het is hem,
Lij heb ook op de meest vleiende wijze,
verleend door zijn keizer, wien hij op den
da°- af acht jaren eerlijk en trouw heeft
gediend. Inderdaad van 14 Juli 1909 af,
heeft deze rijkskanselier op een eerlijke
wijze de wenschen eh den wil van zijn kei
zer uitgevoerd. Indien dit zijn roeping
was als eersten bestuurder van het Duit-
scho volk, heeft hij zijn roeping wel ver
vuld. Dat hij toch menigmaal ergernis
heeft gewekt, valt niet te ontkennen, er-
154^ week.
Van 9 tot 16 Juli.
Juli. Te Berlijn wordt onder voorzitter
schap van den Keizer een zitting
van den kroonraad gehouden in
verband met den binnen- en bui-
tenlandsche politieken toestand.
1De Russische voorloopigo regee
ring meldt, dat besloten is in het
midden van Juli te Parijs een con
ferentie van de geallieerden te
houden tob regeling van de Balkan-
Lloyd George legt in een ge
heime zitting van' het Lagerhuis
verklaringen af in zake de verdedi
ging tegen luchtaanvallen.
President Wilson vaardigt een
proclamatie uit, waarbij voor den
uitvoer van de voornaamste artike
len de verkrijging van machtiging
verplichtend wordt gesteld.
Daar de Rijkskanselier nog geen
mededeelingen kon doen over de
resultaten van den gehouden
Kroonraad, besloot de hoofdcom
missie uit den Rijksdag de zittin
gen te schorsen.
President Wilson lijft de natio
nale garde in bij heb leger en roept
ze tevens op voor werkelijken
dienst.
De Russen veroveren Halitsj.
De kroonprins is naar Berlijn
ontboden ter bespreking van de
door den keizer in verband met de
crisis te nemen beslissingen.
De Engelschen worden over den
Yser geworpen.
De republikinsche troepen staan
voor Peking; de democratische re
publiek is hersteld onder leiding
van Teng-K^o-Sjang, die a's pre
sident optreedt,.
geruis in heb binnenland, en dan niet al
leen 'bij do linksche, ook bij de rechfcsche
partijen, ergernis in het buitenland bij de
vijanden, maar ook wel eens bij de neu
tralen. Hij gaf daarvoor reden. Voor iemand
op zijn hoogen post toonde hij zich niet
zelden een man met te weinig ruggegraat.
Eerlijk was hij ook in zooverre," dat hij, in
tegenstelling met zijn voorganger von Bii-
low, nooit meer beloofde dan hij ook doen
kon, ook deed. Doch daar staat tegenover,
dat hij nooit of bijna nooit krachtig op
trad .Redevoeringen heeft hij genoeg ge
houden, maar bijna altijd nam hij daarin
een verdedigende, 'haast nooit een leidende
houding aan
Eén ding mag men bij de woorden en
daden van den hèengaanden rijkskanselier
niet over 't hoofd, zien: hij werd benoemd
in een heel anderen tijd dan dien wij be
leven in de laatste drie jaren, in een tijd
van vrede, toén de binnenlandsclie politiek
bij de keuze van den nieuwen rijkskanselier
het zwaarste woog. In die binnenlandsche
politiek was Irij ervaren, van de buitenland -
sche wist hij zóó weinig af, dat hij Kiderlen
Wachter naast zich liet benoemen als mi-
Te Berlijn wordt een tweede
Kroonraad gehouden, waaraan ook
de kroonprins deelneemt.
-De koning van Pruisen draagt
den president van heb staatsminis
ter ie op maatregelen te treffen
voor de invoering van het gelijke
kiesrecht voor den Pruisischen
Landdag.
Minister-president Ribot ver
klaart in de commissie van buiten-
landsche zaken uit den Franschen
Senaat: Wij hebben een onaantast
baar recht op Elzas-Lotharingen
en kunnen geen plebisciet aanvaar
den.
De Russen bezetten Kaloetsj.
De algemeene soc. vredesconfe-
réntiezal tegen 15 Aug. t© Stock
holm worden bijeengeroepen.
Austin Chamberlain, staatsse
cretaris voor 'Indië, treedt af in
verband met het „Mesopotamië-
sehaudaal". De Amerikaansche re
geering requireerb de staalproduc-
tie tegen prijzen, vast te stellen
door de federale handelscommissio,
op den grondslag van den produc
tieprijs.
De Chineesche republikeinen
doen een aanval op Peking.
De Rijksdagzitting wordt ver
daagd; de Rijkskanselierscrisis is
het beslissende stadium ingetre
den.
De conservatieve ministers Take
Jonescu, Cantacuzene en Gracia.no
Istrel zijn uit het Roemeensche ka
binet getreden als gevolg van meo-
nings verschil over de binnenland-
sche politiek en de toepassing van
hervormingen
Aan Von Bethmann Heilweg
is ontslag verleend als rijkskanse
lier; de Pruisische voedingscom
missaris dr, Michaelis wordt zijn
opvolger.;
raster van buitensche zaken en aan hem de
leiding van dit departement gaf. Toen deze,
van wien zooveel werd verwacht, spoedig
overleed, nam von Bethmann-Hollweg zelf
de leiding der Imitenlandsche-,'zaken op zich
Ook de jaren vóór den opnbg, zw be
langrijk op internationaal geb^eLAdoch
eerst na Augustus 1914; met het uitbreken
van den oorlog, kon deze rijkskanselier ten
volle toonen, of hij een man van kracht
was.
Dit laatste heeft hij niet laten blijken.
Of hij te veel een weergalm was van den
keizer, is niet altijd te zeggen, maar er was
steeds iets weifelends, iets aarzelende iu
zijn talrijke redevoeringen. Hij begon met
te erkennen, dat België's neutraliteit ge
schonden was, maar trachtte later dit feit
weer goed. te praten. In den laatsten tijd
wilde hij afzien van annexaties in het Wes
ten, maar niet ronduit zeggen, dat België
hersteld zou worden. Hij verzette zich eerst
tegen den verscherpten duikbooten-oorlog
en toonde zich later daarvan een sterk
voorstander. Hij wilde eerst, dat de cen-
tralen vrienden zouden blijven van de Ver-
eenigde Staten en zette later toch die vriend
schap op het spel. Hij kantte zich in zijn
redevoeringen steeds tegen een krachtige
politiek van links, maar eveneens tegen een
van rechts.
Toch, men viel hem nooit af, -wel
wonderlijk is het dus, dat ineens zijn heen
gaan, volgens de persstemmen, voor alle
partijen een opluchting schijnt te zijn. Hier
voor kan maar één reden wezen: dat men iu
Duitschland den wede verlangt en men
Bethmann-Hollweg niet den man achtte,
om dien vrede tot stand te brengen. Zal
dat zijn opvolger gelukken, en spoedig?
Alw zoodanig is benoemd dr. Michaelis. "Voor
een deel nog een onbeschreven blad in de
politiek. Hij was totnogtoe cle levensmid
delen-controleur in Duitschland en heeft als
zoodanig wel getoond een ferm en krachtig
man te zijn, die weet, wat hij wil, en dcet
wat hij het beste acht. Staat hij' aan den
kant van de rechterzijde of van de linlc-
schen? Ook hierop is nog geen antwoord te
geven. Hit de persstemmen zou men op
maken, dab hij niet de man is der sociaal
democraten, inaar hij heeft zich meermalen
krachtig verzet tegen maatregelen van de
jonkers; hij is niet van adel, hij is geen hoog
militair, hij behoort dus tot de Duitsdhe
burgerij
De zesde kanselier van het Duitsche rijk
is reeds een zestigjarige. Een zware taak
wordt hem op de schouders, gelegd. In oen
Rijksdag zal'door de meerderheidspartijen
6©n vredesfcrmule worden ingediend, waar
bij van inlijvingen wordt afgezien, en die
ook de keizer heeft aanvaard, naai" het
schijnt. De nieuwe rijkskanselier zal die for
mule dus ook wel tot de zijne moeten ma
ken. Dat zal strijd kosten, ook in den Rijks
dag. Neenat die formule echter opgang,
wordt zij aanvaardt door volksvertegenwoor
diging en regeering, dan is er zeker een be
langrijke stap gedaan in de richting van den
vrede. Maar de nieuwe man-heeft niet alleen
het Duitsche volk den vrede te brengen,
waarnaar heb smachtend uitziet, hij moet
het ook de hervormingen geven, die beloofd
rijn, en ook daarvoor is een sterk en kloek
man noodig.
Tegenover de gebeurtenissen in Duitsch
land blijkt al het andere van weinig belang.
Zelfs de verklaring van den Oostenrijkschen
minister-president dr. Seidler over den bin
nen- en den buitenlaudscken vrede wekt nu
maar matige belangstelling. Dat Peking
wordt aangevallen door de republikeinen en
de jonge keizer gevluoht is, interesseert
maar weinig. En wat op de oorlogsterreinen
voorvalt is eveneens in do laatste dagen van
niet veel beteekenis. Er wordt gevochten
Een New-Yorksche Boeven-geschiedenis.
In een somber lokaal te New-York, waar
blijkbaar geen rekening werd gehouden met
do eenvoudigste beginselen van zindelijkheid,
zaten aan een tafeltje twee mannen, die er als
heeren uitzagen. Zij pasten eigeniijk niet in
dezo kroeg, in de gelicclo omgeving, maar daar
trokken ze zich blijkbaar weinig van aan. Zij
hadden elk een glas whisky voor zich staan
en waren in een zeer geanimeerd gesprek ge
wikkeld, waarin zij zich ook niet lieten storen
door vier nieuwo gasten, die binnentraden,
en die niet heel veel vertrouwen inboezemden.
Het viertal, dat tierend en schreeuwend was
binnen gekomen, hield zich eenige oogeublik-
ken stil, maar hervatte daarna zijn lawaai. Zij
gingen aan een zijtafeltje zitten en maakten
daar een drukte, dat iemand lxooren en zien
verging.
Maar de beide heeren schenen daar niet veel
last,van te hebben.
De drommel hale Chicago, daar was
voor ons niets meer te maken, wat? Ieder
politie-agent daar weet precies, hoeveel moe
dervlekken en tanden jij en ik samen hebben.
Do andero knikte.
We hadden al veel eerder bier moeten
komen, Jim, men is in dit Grooti-Mokum
veel veiiiger.
Nou, ik weet niet, hernam Jim, de New-
Yorksclie collega's moeten niet heel vriendelijk
zijn voor nieuwelingen en met de Ncw-Yorksche
politie moet men ook niet gekscheren.... Maar
ook ik voel me bier bohagelker, Tommy, en
daarom....
Ah ja, je lïadt een plan....
Jim glimlachte:
Ja we zuilen eens toonen, wat de gooche
me lui uit het Zuiden weten te doen.... Lieve
hemel, wat maakt dat dronken volk een helsch
spectakelDus, opgelet...
■x-
In een der voornaamst© Avenue's te New-
York bevindt zich de winkel van den bekenden
juwelier "William Hotkins.
Den morgen na het gesprek tussehen Jim
aan het westelijk front, en op verschillende
punten zeer krachtig; er wordt gevochten
op het oostelijk front; er wordt gestreden
eindelijk door Italianen en Oostenrijkers
aan de Isonzo, op het Karstplateau en op
de hoogvlakte van Asiago, maar van suc
cessen of vorderingen van belang is in de
jongste berichten geen sprake.
©UiTSCHLAND.
Het aftreden van Bethmann-Hollweg.
BERLIJN. Een speciale editie van. den
Reichsanzeigerdeelt mede, dat aan den
rijkskanselier Bethmann Hollweg ontslag is
verleend met toekenning van de stfer van
groot-commandeur van de huisorde van
Hohenzollern en dat dr. Michaelis be
noemd is tot rijkskanselier, president van
het staatsministerie en minister van buiten-*
landsche zaken.
Zij bevat verder een eigenhandig schrij
ven van den koning aan den aftred6nden
rijkskanselier, waarin wordt gezegd: „Met
een bezwaard gemoed heb ik besloten uw
verzoek om ontheven te worden uit uw amb
ten bij een heden onderteekend besluit in te
willigen.
Acht volle jaren hebt gij de zoo groote
verantwoordelijkheid medebrengende hoog
ste functies in den rijks- en staatsdienst met
uitstekende trouw waargenomen en uw uit
stekende kracht en persoonlijkheid met suc
ces in dienst gesteld van keizer en rijk, ko
ning en vaderland.
Juist in den moeilijksten tijd, die ooit op
de Duitsche landen en volken heeft gedrukt
en waarin besluiten van beslissende beteeke
nis voor het bestaan en de toekomst van
het vaderland moesten worden genomen,
hebt gij mij onvermoeid met raad en daad
terzijde gestaan. Het is mij «en behoefte des
harten u voor al uwe trouwe diensten mijn
iunigen dank te betuigen."
De opvolger van Bethmann-Hollweg.
Onze Berlijnsche correspondent meldt
De benoeming van den heer Michaelis is
een verrassing.
Al v/as het voor ingewijden duidelijk, dat
de namen van von Bülow, von Dallwitz en
Roedern als ernstige candidaten voor het
rijkskanselierschap op pure combinatie of
Stimmungsmacberei berustten, niemand zal
gedacht hebben aan den heer Micbaëlis, die,
vóór hij van onderstaatssecretaris van finan
ciën in Pruisen, Pruisisch staatssecretaris
voor de volksvoeding werd, eigenlijk vrij
onbekend was. Alleen bij zijn chefs en
■ondergeschikten stond hij bekend als een
noest en schrander werker, die om zijn doel
te bereiken door dik en dun ging, niets en
niemand ontzag, en juist daarom viel de
keus als Pruisisch von Batocki op hem.
Hij toch werd geacht de tegenwerking te
kunnen overwinnen, die van Pruisisch-
agrarischen kant moest komen. En kort na
zijn optreden liet hij dan ook den officieelen
vertegenwoordiger van de Pruisische Jonker
partij, den minister van landbouw von
Schorlemer. in het Pruisische Huis van Af
gevaardigden merken, dat hij het durfde
aanbinden tegen de machtigsten in den
staat. Hij zeide toen ongeveer: „Wie mij
dwarsboomt in mijn plannen, zal mijn vuist
te voelen krijgen". Ontegenzeggelijk heeft
hij door de gedwongen huiszoekingen bij de
producenten op het platteland, met solda
ten en gendarmen, laten merken, dat hij
zijn woord gestand wilde doen.
Michaëlis is nooit een vriend van de
reactionairo partijen geweest. Na'zijn mai
denspeech als commissaris voor de voeding
in het Lagerhuis werd hij door de conser
vatieven beschouwd als een zeer veracht ele
ment, met wien voorzichtigheid geboden
was. Men mag dan ook veronderstellen, dat
zijn benoeming tot rijkskanselier bij conser
vatieven eli al-Duitschers niet met alge-
en Toftuny hield voor de deur van den juwelier
een prachtige auto stileen lieer in tennis-
oostuum, die zelf stuurde, sprong er uit.
Alles, het rijtuig, do heer, zijn costuum, zijn
bewegingen, zag er zoo Toornaam uit, dat Hot"
lcins zelf naar de deur liep om die te openen.
Maar de lieer bleef nog een poosje staan voor
het eene venster, waar een platinacollier, met
reusachtige diamanten, zooals men in sprook
jes ziet, het voornaamste stuk uitmaakte.
Ik ben lord Minnigton, de nieuwe attaché
bij het Britsclie gezantschap te Washington,
zei de heer, binnentredend en hij hield Hotkins
een kaartje voor.
Meneer Holkins, Het collier, dat daar
ligt, is natuurlijk imitatie?
O nee, meneer.
Dat is toch gewaagd, meneer! riep de
vreemdeling uit.
De juwelier lachte.
Aan den overkant staat steeds een parti
culiere detective, mvlord!
Ik zou liet collier willen koopen.
Zonder te antwoorden ging Hotkins naar de
etalage en haalde het sieraad er uit, dat schit
terde en fonkelde in de zon.
Twintig duizend dollars, mylord.
De attaché nam het kleinood in handen, he
keek het van alle kanten cn wierp toen een
blik, waarin zeker misnoegen niet te ontkennen
viel, op den juwelier.
Te Londen koop ik zoo iets heel wat goed-
kooper.
Niet mogelijk, mylord, en nu begon
Holkins het collier aan te prijzen en op kleinig
heden te wijzen.
Lord Minnington viel hem plotseling in de
rede
Ik was niet van plan met u te marchan-
deeren. Plak het sieraad maar in en ga met
me mee naar het Astoriahotél, ik heb mijn
chequeboek vergeten.
Hotkins zou graag een bediende hébben mee
genomen, maar hij was bang den heer te kwet
sen door zijn wantrouwen en de schitterend©
zaak te doen mislukken. Toen hij naar de auto
keek, zag hij bovendien op het portier een B
met een kroontje er boven. Hij maakte een
toestemmende buiging, liet zich zijn hoed bren
gen door een bediende, en... wilde in de auto
stappen, toen hij in het gericht keek van een
lachenden politie-agent.
meone instemming begroet zal worden. Zij
houden alleen van krachtige mannen, wan
neer deze hun 'principes zijn toegedaan.
Nu reedg te zeggen, welken invloed het
optreden van den heer Michaëlis op de bin-
nenlandsche politiek cn daarmede in ver
band op de vredeskansen zal hebben, is
uiterst moeilijk. Ik zou geneigd zijn tot de
veronderstelling, dat de heer von Bethmann
Hodlweg afgetreden is, omdat hij het niet in
hot belang van de Krcon en van het land
acht, zoo ver te gaan als de meerderheid
van den Rijksdag, die den heer-Erzborger
trouw gebleven is, zou willen, en dat hij
daarom plaats gemaakt heeft voor iemand,
wiens politieke antecedenten geen bezwaar
zijn vooreen dergelijk hardhandig ingrijpen.
Indien de Kroon zich nog wilde verzotten
tegen elke democratiseering van de binnen-
landsche politiek, na de belofte van het alge
meen, gelijk en geheim stemrecht in Prui
sen, dan zouden wel andere mannen to vin
den zijn geweest, wier namen onmiddellijk
een scherp omlijnd programma beteeken-
den. Het ligt voor de hand vcor iemand, die
de toestanden kent, doch zich sedert eenige
weken niet op de hoogte hoeft kunnen stel
len van wat achter de coulissen is afge
speeld, tot de conclusie te komen, dat de be
noeming van den heer Michaëlis toegejuicht
kan worden door een ieder, die het heil van
Duitschland en de kans op vrede verwacht
van een democratiseering van dé Duitsche
politiek.
De vredes-resolutie.
Bij de besprekingen van Hindenburg
en Ludendorff rflet de vertegenwoordigers
van de Rijksdaggroepen is, naar het „Berli
ner Tageblatt" meldt, de kanselierscrisis
niet aangeroerd. Alleen de vredesresolutie
der meerderheidspartijen is er behandeld
in verband met den militairen toestand,
dien Hindenburg en Ludendorff zeer gun
stig noemden.
Na afloop dozcr bijeenkomst begaven zich
do Rijksdagleden naar het gebouw van den
Rijksdag, waar zij groepsvergaderingen hiel
den. Vérvolgens kwamen de afgevaardigden
van de groepen, die de vredesresolutie zul
len voorstellen, bijeen. Daaraan namen de
nationaal liberalen geen deel, omdat zij van
oordeel zijn dat de „paricmentariseering"
van den Rijkdsag eerst haar beslag moot
he bijen gekregen, en dat daarna de indie
ning eener vredesverklaring op den weg der
nieuwe regosring ligt. De andere groepen
(Centrum, vrijzinnigen en sociaal-democra
ten) stonden niet op dit standpunt en heb
ben het ontwerp der. resolutie onveranderd
vastgesteld. Het zal nadat de nieuwe kanse
lier zijn program heeft ontwikkeld, bij den
Rijksdag worden ingediend.
Bethmann Hollweg bij den KeSzer.
BERLIJN. De heer Von Bet-hmanu Holl
weg is door den Keizer in afseheidsaudiën-
tio ontvangen.
De kroonprins terug naar het front.
BERLIJN. De kroonprins is Vrijdag
avond van het station Friedrichstrasse naar
het westelijk corlogstooneri vertrokken.
BELGIË.
De strijd bij Nieuwpoort.
Reuters bijz. correspondent bij het
Engelsche leger in Frankrijk zegt, dat do
beteekenis van het resultaat van den Duit-
schen aauval op het Engelsche front in
België zelfs in Engeland sterk overschat
wordt. Het veroverde terrein is een zand-
woestenij. waar wat bruinachtig gras groeit.
De vele kuileu en diepten leverden wel
goede schuilplaatsen op voor de Engekcke
troepen, maar geen dekking tegen geschut-,
vuur. De stellingen, waaraan de Franschen
veel werk besteed hebben, konden toch niet
krachtige verdedigingswerken genoemd
Hier in New-York moet men niet al te
brutaal zijn, vriend Jimmet een gestolen
auto van een attaché kun je lher niet stelen,
daarvoor moet je in New Orleans zijn.
Het gezicht van den ontmaskerden spitsboef
vertrok zich. Bliksemsnel trok hij een revolver
uit den zak. maar de agent was op zijn hoede;
hij gaf den beweerden lord een slag op de hand
met zijn gummistok, en het wapen viel op den
grond. In 't volgende oogenblik was Jim ge
boeid.
Als 't u blieft, meneer Hotkins, stap in
met uw pakje, waarin nu zeker slechts een
imitatie is, het echte sieraad krijgt u wel
terug als deze lieer in 't politic-bureau onder
zocht wordt.
Maar er kwam aan de verrasingen geen
einde. De juwelier wilde juist aan de uitnoodi-
giDg gehoor geven, toen de deur opnieuw open
ging en met een sprong was mister Cox bin
nen, sedert lange jaren de particuliere detec
tive van Hotkins, en wierp zich op den politie
agent; terwijl een andere politieman den ge
boeiden Jim naderde.
Afgesproken spel, riep Cox uit, die twee
zijn Tommy en Jim, twee boeven uit New-
Orleans.
Dadelijk daarop had Tommy ook de
boeien cm.
Mister Hotkins ging zitten.
Lieve hemel!... Maar...
Ja, ja, er moesten twee zijn. Terwijl de
eene stuurde, had de andere u op chloroform of
misschien op blauwzuur getracteierd. Dat is
een specialiteit der beide heeren, vervolgde
Cox. Maar de grootste verdienste komt toe aan
mister Mannahan, van het hoofdkantoor hier:
hij heeft me gewaarschuwd. Hij was vroeger
in New Orleans en kent de 'hoosdoeners per
soonlijk.
De politie-agent knikte, B1II3' en Jim ke
ken hem ietwat verbaasd aan.
En dat ik gelijk heb, zie je aan de kerels,
ze doen zelfs geen moeite om liet te ontkennen.
En nu, mister Cox, u wil wel zoo vriendelijk
ziju de auto te sturen; u kunt het, zooals u
zei. Mister Hotkins, u moet ons ook vergezel
len, want het is best mogelijk, dat er met de
juweelen al iets is voorgevallen, wat we hier
niet zoo gauw kunnen ontdekken. Bovendien
moet u getuigen voor den commissaris.
Moet ik met de beide boeren in de auto?
worden, daar do losse zandgrond hier'.1
niet geschikt is. Het geconcenteerde arlc,lt-
lerievuur der Duitschers, dat den goheri ..'J'"*
dag duurde, had do stellingen volkori*
i neon gescholen. Versterkingen konden <n'-©<k:an
rnin aangevoerd worden, daar de brug]
over de Yser. tu&sclien Nieuwpoort en met r.'n"
zee, evenoens stukgeschoten waren.
De verdedigers, de Kiny's ltoyal Kift waar
verdedigden zich tot het laatste met va:
heldenmood, tot zij zich terug mceeten
ken. Velen zwommen de Yser over, andc:
moesten, zich, wegens do geweldige ov
macht vdn den vijand, gevangen geven.
Do Duitschers hebben de genomen rist uk ken,1'
lingen bezet, maar staan daar vo.ortdure";i;fkrin~
bloot aan het Engelsche artillerievuur, y/-3"',,1;-'
dat zij het daar verre van aangenaam h'C";'.":>u
ber.
liederen. j.
ENGELAND.
Het Mesopotamië-schandaal.
LONDEN. Kenners van de politiek 5>c— ar.a-
van meoning, da.t de methode, die do regi v::-rr^|j
ring wilde toepassen in haar optreden teg de uit
autoriteiteh en militairen, die veroorde^^
zi jn door het rapport van Mesopotamia,
een gerechtelijk onderzoek in optima
niet zal toegepast worden. Er is eckter 11
niets definitiefs medegedeeld en na de ree
die de eersfce-minister in het Lagerhrj Jup
heeft gehouden, weet niemand precie® v Booy, 1
do regeering zal doen. Lloyd George'a r*y -
was in het kort een beroep op den „z'-ë
voor proportie" en een verzoek aan h
e meening om van
d roUo 3
©legem
Huis en de publiek»
strijdpunt af te stappen en „voort te
met den oorlog". »dorcn,
Asquith mengde rich in het debat om geven
beschuldiging van do Northcliffe-blade ©pon- I
tegen te spreken, dat de ongelukkige o
marsch naar Bagdad was gelast door poItc Be
tici in Engeland, die dep waren staat vrS vaQ 1
zaken in Galipoli kenden, ten einde de aa:
dacht van het publiek daarvan af te leidtj'-5,
door een treffenden ooup in Macedonië. li r- i
oud-premier zeide verontwaardigd, dat li»
„vuige laster" was, dat de opmarsch naaijuor, 1
Bagdad door het kabinet was gelast, wijl dó
zijn politiek fortuin wilde herstellen do<n
een dramatisch succes. Feitelijk was h,
niet tegenwoordig geweest in de kabinet^"'1,?
zitting, waar de opmarsch was goedgekeurd Ult
maar hij had er van harte rnede ingestemcn je
Het kabjnet had gehandeld op raad va 3r.et
deskundigen en militairen. Het debat vei ver
liep ten slotte. -«zaal
Afgezien van het aftreden van Chamber^ ®u
lain, dat door iedereen als een van co,
grootheid van geest geturiende daad vvc,
beschouwd, is de toestand onveranderd
verward gebleven. en
Men verwacht dat Carson in hét oor yjW>
loirskabïneb zal worden opgentemen. Bei-
In liberale kringen wordt het toetrede) Del-
van dezo agressieve 7/ersoonl ijkheid in hé de
directoraat, dat door liberalen reeds als ui"
te reactionaire leden bestaand werd W, V°
schouwd. afgekeurd, vooral met het oog,0./
op den Opgewonden toestand en den achter ^u'n
docht die in Ierland heerschen. niKj,
atief
FRANKR'jr. 1,rt
Van hot Westelijk Ooricgsterrein.
Het Engelsoh-Fransche offensief.
PARIJS. Onder dekking van trom-cst.
melvuur, dat vele uren aanhield, dedeirtr-
de Duitschers Zaterdagavond een krachtigsrfaat
aanval op oen vooruitspringend punt iu de''1"'"
Fransche linie ten Westen van Cerny. Er^r<,.
ontwikkelde zich een zeer hevige strijd, dicuj®
den geheelen nacht met afwisselend succea^f.r
voortduurde. Ondanks de groote macht, dioJer
door de Duitschers in den strijd werd geworrik.9
pen en ondanks het gebruik van vlammen
verpers, werden de aanvallers voorgoed ver-"', n
dreven uit een dekkingsloopgraai,
waarin11'
Er is geen geraar voor u, meneer, ant^'p-
woorddc Mannahan, want het halssnoer neem
ik zoolang in bewaring.
Nu wae de juwelier gerust gesteld; de
bandieten boden geen tegenstand.
Cox stuurde. Onderweg kon Mannahan i 11' r
begrijpelijken trots niet nalaten tegenover den
juwèiier zijn voldoening uit te spreken over de
goede vangst.
U vermoedt niet, met welk een zelfbewust-
heid de bandieten uit- de zuidelijke staten
New-York komen. Als de grond hun dear to
warm is geworden onder de voeten, mec-nen ze'n"
in de hoofdstad een luilekkerland to vinden. Zcjj"
vergissen rich leelijk! "Wij zijn er ook nog!
Allen stegen uit bij het politiebureau. Ver-
scheidejie politieaganeen zonder en wapen kwa-
men naar buiten. Juist wilde Mannahan, c!-•»
de agenten verwonderd en vragend aankeken,
rapport uitibrengen, toen in een der naburige
huizen een vreeselijke gil weerklonk. c-
..Helpl Help! moordenaar!"
Uit de deur van het huis stormde een mnn
naar buiten achter hem een andere, die riep:
„Houdt den moordenaar!"'
Mannahan drukte haastig^cn juwelier het
etui in de hand.
Bewaakt- de dieven, kameraden, ik volg
dien moordenaar!
Hij rende weg zoo hard hij kon, en was in 'i
volgende oogenblik ora den hoek verdwenen.
Hotkins wond, dat hét. etui zoo licht aanvoel
de, en opende het, het was leeg! Ontzetting
kwam op zijn gezicht.
Cox, we zijn bedrogen! riep hij uit. Cox
sloeg zich voor het hoofd.
Domkop, zei hij tob zicli zelf, nn heb ik
den werkelijken dief geholpen.
Tommy en Jim zageh elkaar aan. Zij hadden,
beiden in den politie-agent Mannahan een dei-
schreeuwen in het dievenkroegje herkend.
Maar ik hield hem toch voor een echten
„glimmert", zei Jïm.
