Soldatencourant.
BERICHT.
Zondag 3 Juni 1917
Orgaan voor Leger en Vloot.
In. 438
Onder redactie van D. MANASSEN,
Iflgsnieuws,.
Oa testes' in sen rsuzeireirijd.
k Bloteomaksr van
Ministerieefe Beschikking yan 39 Éi 1911, lie Md., Nr. 123.
Administratie der Soldatencourant, Valeriusstraat 199 Amsterdam.
Tammiau's JAM
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALBRIUSSTR. 100, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERgCHJJET DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT, ABONNEMENT ET.J K'OOR UIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL
Voor Adverteiitii-n wende men rich tot on zo Administratie, Valerinsjtiaat 10y
A mal.trrl.-im T>ri.a rlnr- Arlvartartiltn r-rml c,.rit. V'oor IngCZOIld®-; iledo-
niuniMiiaui, Xiyo u-.-j
dodingen op de tweede
reductie.
Advertenuen per regel oO cent. Voor Ingczonde-: Mede-
derde eu vierde pagina dubbel tarief. By' aboivaemeat
Een der monsterkanouuen, waarvan do Ceutralen do pnmeur hebben, en die,
meenpu we, uog niet zijn nagevolgd door de tegenstanders, al hebben die hun
artillerie zeer verbeterd en uitgebreid. Men kent ze do 42 centimeters, zooals ze
ook ia do laatste dagen weer in actie waren in het Duitsche leger, de „Dikke Bertha^
zooftla ze algemeen genoemd worden. Onze plaat geeft wel oenig idee van het
,e nor me stnk 'geschut, welks verwoestende uitwerking vooral in ,t begin van den
oorlog bleek, toen do sterke vestingen als Luik moesten worden beschoten.
Op het oogonblilc schijnt het vredes
vraagstuk waarlijk weer meer op den Voor
grond to staan dan de oorlog aan de fron
ten. Niet, dat er in een der oorlogvoerende
lauden weer ecu officieel vredesaanbod is,
of' zélfs of-nofficieel verlangen naar het
einde van het bloedvergieten wordt ken
baar gemaakt.Neen, zelfs uit Rusland
komen, men weet hét, in de laatste dagen
weer berichten, volgens welke devooiboo-
pige regoeriug aandringt op felle tegen
weer van het legér, en Ker-ensky, de zeer
populaire minister, reist'langs het front om
met zijn machtige redenaarsgaven de sol
daten op te wekken om den strijd voort te
zetten, niet. tot DuitSchlaud verslagen is,
maar tot het toestemt in een vrede zender
veroveringen, zonder annexaties. En van de
andoro goallieerden most toen. van de
rogeeri.ngeu nog minder vredesw&nschen
vervvachten'. In Frankrijk zijn' de regee-
ringsorganen verontwaardigd genoeg, dat
do socialisten willen" opgaan naar Stock
holm, en de quaestie der weigering van
pasen komt ook hier ter spi'ake.
Neen, niet van de regeeringen gaat een
vredeasternming uit, een verlangen om
althans over den vrede te praten, maar
wel Van de volken, van do sociaal-dgmo-
crö-ten in de oorlogvoerende landen. Dat
de Fransche socialisten willen meedoen aan
de Stockholmsche conferentie kon reeds ver
bazen, maar nu meldt een telegram, dat
ook de Britsche arbeiders- "en socialistische
organisaties hetzelfde besluit hebben geno
men. 't Zijn nog geen Reuter-b&ricliten,
die 't melden, maar het Zweedsche tele-
Naar het Engclsch.
I. Tadeb, en dochter.
Ondier de schaduwrijke populieren van CQiar-
pennes, dio vriendelijke voorstad van Lyon,
stonden in 1780, evenals nog tegenwoordig,
slechts een twaalftal verspreide huizen, die
als fc ware geheel in 't groen versoholen logen
Al deze huizen, van baksteen gebouwd en met
roode dakpannen bedekt, worden dcor am
bachtslieden bewoond, zoodot bij het eerste
geluid der vesper, al de werktuigen rustten, cn
er niet vernomen werd dan het vroolijke gegons,
dat in de woningen der armen het uur der
rusb voorafgaat. Spoedig kwain elk huisgezin te
voorschijn, en volgens eon oude gewoonte in
hot zuiden, die zeker nog van do Romeinen
S'fkorostig ds, nuttigde jong en oud, zittende
of half leunende, voor hunne deuren, en met
een schotel op dé knieën, bun avondeten in ds
open lucht.
De eenige bewoner van Oharpenues, die eene
uitzondering op dezen regel maakte, was een
slotenmaker, die zich vóór eenige jaren in de
laatste woning der voorstad had gevestigd.
Zijn arm scheen onvermoeid. Zijn vuur, vóór
de morgenschemering reeds brandend, werd niet
dan lang ma zonsondergang weer ged'oofd en
mot recht kon men zeggen, dat zijne buren
ra slaap vielen en weer ontwaakten altijd op
het regelmatig gekras van zijn vijl. Hij was met
zoo veel ijver werkzaam, dat men geweld
moest gebruiken om hem van zijn werk
af te trekken, waarmee hjj, zonder de tirs-
BÓhenlcomst zijner dochter, den goheolen nacht
£o$ deorbrfgg&a. 't 'bodei'ven kind van
grambureau en misschien Ï6 daarom beves
tiging 31 og noodig. Doch waarom zouden
dé EngcL/hen hun Fransche broeders niet
volden T5q En gelach e minister Henderson,
van de arbeiderspartij, heeft op. zijn door
reis naar Pebrograd aan lift Nederlandscli-
Zweoclsche comité meegedeeld, dat de En-
gelsche democraten ook - te Stockholm
lcomeu, de meerderheid zoowel als de min
derheid, zij het ook onder verschillende
leiding. Uit bijna al de groote lauden,
alleen de Italiaausche scciaal-demccraten
schi jnen nog van geen vrede te willen weten,
komen dus nu mannen des-volks in de
Zweedsche hoofdstad samen en zullen
beraadslagen. Dit kan nooit onbelangrijk
zijn, zelfs al brengen de beraadslagingen
niet dadelijk resultaat. Nu van alle kanten
de neiging om althans over een mogelijken
vrede té spreken, toeneemt, nu vau alle
kanten nieuwe deelnemers aan de confe
rentie kome-n, is het begrijpelijk, dat deze
weer is uitgesteldvolgens berichten uit
Stockholm zal het wel Juli worden, eer zij
voorgoed bijeenkomt.
Niet onwaarschijnlijk worden de Fran
sche e-n Engelsche democraten door de ge
beurtenissen in- Rusland gedrongen om zich
aan te sluiten bij de vredesbeweging. Want
al wil ook Kerensky dat de strijd wordt
voortgezet, omdat hij tegen een afzon
derlijken vrede is met Duitschland, de
socialistische partij in Rusland blijft steeds
ijveren voor den algemeenen vrede. Dat
blijkt uit vele dingen. Allereerst uit het
voortdurend aandringen op de openbaar
making der oude geheime verdragen met
Engeland en Frankrijk. De sociaal-demo
craten willen weten, welk oorlogsdoel de
Entente zich stelt, en of dit een doel is,
waarvoor Rusland moet blijven vechten en
zijn zonen opofferen, zijn streven naar in
nerlijke hervormingen uitstellen. De 'regee-
den ouden- man, wiens vreugde zij uitmaakte,
wions lieveling zij was, kwam dan de werk
plaats vrodlijk (binnen cn trok hem tegen wil
en dank mede naar de huiskamer.
Op den avond, dat deze geschiedenis een
aanvang neemt, haastte zich de dochter van
den slotenmaker wederom haren plicht te ver
vullen, doch zij vond de deur van de werkplaats
gesloten. Verwonderd over dit ongewone ver
schijnsel, riep zij angstig om haren vader, en
klopto heftig, doch zonder eenig geluid van
binnen te vernemen. Na langdurig en angstig
wachten ging de deur open, en de oude man,
zijne dochter in de armen nemend, beant
woordde hare vriendelijke verwijten, door haar
nog inniger, aan 't harte te drukken, terwijl
hij vroolijk door zijne tranon heen lachte. Do
laatste, sedert drie maanden gewoon hem
neerslachtig eu bekommerd te zien, was zoo
verwonderd over 'de plotselinge cn gelukkige
verandering in zijn voorkomen, dab zij alles
vergat om tooh hiervan de oorzaak te ver
nemen.
O! hernam den slotenmaker, zijne tranen
niet de buitenzijde vap zijn hand afvegende;
ik dacht dat Louisette verrukt zou zijn over"
mijne vroolijke stemming.
Zij. is er hoogst gelukkig over, rader!
riep het jonge meisje uit, terwijl zij lm.ro
armen om oen hals van den ouden man sloeg.
-Maar je liadt heb toch niet verwacht, is 't
wel? zeado haar vader. Zeg 't mij.
Neen, voorzeker niet, hernam zijge zijt
sedert eenigen tijd zoo temeer gedrukt ge
weest.
Dat i
mijn kind!
Om mij, vader? vroeg Louisette.
Ja., hernam hijjij dncht dat de oude
man blind was. Omdat ouderdom cn verdriot
mijn baar vergrijsd hebben, denkt men, dat
miin hart dood is, zooals mijne jeugd; omdat
mijne y er duisterde oogen nauwelijks 'de zon
i om jouwentwil, alleen om jou,
ring weigert nog steeds deze openbaarma
king, maar kan zij dio weigering volhou
den En zal dio geen nieuwe crisis uitlok
ken, welke de socialisten ineens aan 't hoofd
der regeering brengt in Rusland? Daar
moet men in Engeland en Frankrijk we',
rekening mee -houden door zich geheel ai
te wenden van de Stockholmsche conferentie
zou men zich ook afwenden van de Ru es -
se ha broeders eu zich dus buiten de bewe-
ging plaatsen. Dat de Engelsche en Fransclm
arbeiderspartijen daar wel wat tegen opzien,
is zeer goed te begrijpen.
In Oostenrijk is het parlementaire leven
hervat; d.w.z. de volksvertegenwoordiging,
de Rijksraad, die sedert Maart 1914 niet
bijeen was gekomen, dus gedurende den ge
koelen duur van den oorlog niet, ia door
den jongen keizer weer samengeroepen. ZSI
hij nu eensgezind zijn? Men weet, dat db
stiijid der nationaliteiten, de strijd van
D'uitschers en Slaven, Polen en Roethenen,
enz. steeds een. groote rol speelde in den
Rijksraad en telkens verschillende regee-
rii'gen dwong om hem te ontbinden. Heeft
de vreeselijke oorlog de afzonderlijke volken
der Donau-monarobie tot elkaar gebracht?
Men vreest er nog wel voor, en de verkie
zing van een voorzitter voorspelde alweer
tweespalt. Alleen- doordat de andere par
tijen 't oneens waren en bleven, kreeg do
candidaat der grootste partij, de Duitsche,
een meerderheid. In elk geval heeft de jonge
keizer Karei bij zijn openingsrede een zeer
sympatkieken indruk gemaakt, heeft hij be
loofd vóór -alles een constitutioneel vorst
te zijn en vangt daarmee waarschijnlijk een
nieuw tijdperk in Oostenrijlc-Hongarije aan.
De keizer werd door allo partijen zeer har
telijk én langdurig toegejuicht.
Wij zeiden het reeds vakerals de beslis
sing in den wereldstrijd aan de fronten
moet vallen, kan de oorlog nog jaren
duren. Dat zien we telkens opnieuw.
Ook nu aan het Italiaansche front. Thans
luwt'de strijd daar alweer. In de laatste
dagen worden geen nieuwe belangrijke fei
ten gemeld, en hebben de Italianen blijk
baar geen nieuwe voordeeelen behaald. Zij
gewagen bijna alleen van aanvallen der
vijanden, die afgeslagen zijn. Overigens
vooral artillerie-actie, welke nog beperkt
w.erd door regen en mist hier en daar, en
enkele paércuillegewechten
Aan liet westelijk front is nog wel ge-
voohten ,in de laatste dagen en hier en da;,r
blijkbaar verbitterd, maar resultaten z „t
er al evenmin bdbaaldKrachtige artillerie-
bedrijvigheid en pa trouil lege vechten ook
hier, vooral aan het Fransche front, in de
streek van Reims, zoo op den Chemin-des-
Dames. Hardnekkig moet er ook gevochten
zijn bij Aubeiive; bet waren do Uuitschers
die aanvielen, en bij den Mout Plaut kre
gen eenige Duitsche afedelingen voet in
vooruitgeschoven stukken Fransche loop
graaf, doch naar 't 6chijnt werden zij er
later weer uit verdreven.
Het jongste Engelsche stafberidht spreekt
alleen van wederzijdsche artillerievuur op
enkele punten. Van hef Macedonisch front-
is slechts een Bulgaarsch bericht, dat voor
namelijk gewag miaakt van artilleriestrijd
en verkenningstochten. Feitelijk niets bij
zonders dus, evenmin uit- den Kaukasus, of
Missopotamië, van het Russische front of
uit Palestina
£I\?GELAE\»D.
Een arbeldersleldor bij den koning.
LONDEN. Het parlementslid Will Thor-
ne, afgevaardigde van do dokwerkersorgani-
satie in het East End, zeide naar aanleiding
van de ontvangst door den kouingHet
was mijn eerste officieele bezoek aan het
Buckingham Palace. maar ik ging er naar
toe alsof ik het mijn leven lang gedaan
had. Gedurende heb half uur. dab ik met
den koning sprak heb ik hem een paar
stevige waarheden gezegd. Ik sprak met
hem over enkele dingen die de onrusten in
de industrie-centra veroorzaken en vertelde
zijn majesteit frank en vrij wat de alge
meens opinie omtrent de kooge leven6inid-
kunnon verdragen, denken zij, dat ik slechts
bij 'fc licht der vlammen in de smederij kan
zien. Mijn harfc klopt voor niemand in de
wereld, da-u voor jou, mijn kind! en mijne'oogen
zien zoo scherp, wanneer het je geluk betreft,
dat zij zelfs de steentjes aan de bedding der
Rhöne zouden kunnen tellen.
Waarom spreekt gij zoo? mompelde Louï-
sotte, met neergeslagen oogen en sterk blo
zende.
Om je te bewijzen, dat ik begrijp, welk
een genot het op jouw leeftijd moet zijn, in
de ibossolien van Téte d'Or tewandelen.
Ik verzeker u, vader, dat slechts het
toeval
iederen Zondag dien jongeling uit do
stad daarhenen voort, die dan met zijne goede
moeder naast ons op het gras 'liet middag
maal gebruikt, viel haar vader liaar schalks
in do rede.
Hij heeft slechts driemaal tot mij ge
sproken, zeide Louisette, en niet dan in uwe
tegenwoordigheid
Dat weet ik wel, 'hernam de slotenmaker;
indien 't anders geweest ware, zouden wij
er nu niet over -gesproken hebben, dochterlief.
Maar wees er niet mismoedig'over; deze jonge
man schijnt inij toe, zeer beminnelijk, zedig,
voorzichtig te zijnen indien hij, zooals ik
veronderstel, van eene achtenswaardige familie
is; indien hij, zooals ik hoop, liefde tot orde
en vlijt bezit, zal
Maar vader! stamelde Louisette nauw
hoorbaar.
Welkindlief, dan zal mejuffrouw Le
gend re baren rraam verwisselen zeide hijdat
is alles.
Louisette omhelsde weenend haren vader,
en zeide toen op onderdrukten toonzijn wij
niet te arm?
Dat waren wij gisteren, mijne dochter,
maar heden ben jij 't met. Louisette. Zie je die
ijzeren "deur? Daar is xiw bruidschat.
delenprijzen is, eu omtrent het foit, dat
nog maar voortdurend oorlogswinsten wor
den gemaakt. Ik zeide dat onlusten te
wachten staan, zoolang <le prijzen der
levensmiddelen niet onder controle staan
voor zoover het den werklieden aangaat maar
wel. wanneer de belangen der handelaren
er mede gemoeid zijn.
De koning bleek van tal van zaken de
werklieden betreffend goed op de hoogte te
zijn. Uit wat hij zeide maakte ik op, dat
hij heel goed begreep hoe uit bepaalde toe
standen onlusten m©C6ten voortkomen.
Bij het bezoek werd geen enkele formali
teit in acht genomen en al heel gauw waren
we van mijn ervaringon in Rusland afge
stapt om de arbeiderszaken in bet eigen
land te bespreken.
Thome is pas onlangs van een missie
naar Rusland teruggekeerd. Hij had zich
in gezelschap van Ogrady en Saunders der
waarts begeven.
FRAMKRUK.
Van het Westelijk Oorlogstorrein,
Het EYigelsch-Fransch offensief.
LONDEN. Veldmaarschalk Haig be
richt: Behalve wederzijdsche artillerieactie
op zekere gedeelten van ons front, valt er
niets belangrijks te vermelden.
Twee Duitsche vliegmachines werden tot
dalen gebracht. Een onzer machines wordt
vermist.
PARIJS. Groote activiteit van de beider-
zijdsche artillerie ten zuiden van St. Quen-
tin en aan den Chemiiï des Dames, ten N.
van Jouy en in de richting van Gerny en
Hurtebise, waar ook een groot aantal pa
trouille-gevechten hebben plaats gehad.
In Champagne deden de Duitschers in
den loop van Donderdagnacht op verschil
lende punten na een hevig bombardement
met giftdampen verspreidende bommen en
projectielen van groot kaliber aanvallen. Ten
N.W. van Auberive en op don Mont Blond
werden de aanvallen door het vuur der
Franschen afgeslagen. De krachtigste aan
vallen deden de Duitschers op de Fransche
stellingen op den Teton, den Casque. Vier
maal vielen zij hier aan. De strijd, die
tegen twee uur begon, duurde voort tot het
dag werd. De aanvallen werden gebroken
door het Fransche vuur of afgeslagen met
de bajonet. De aanvalsgolven stroomden
steeds in wanorde terug naarde Duitsche
loopgraven. Op één enkel punt slechts, ten
N.O. van den Mont Haut, vatten Duitsche
afdeelingen voet in eenige voorgeschoven
gedeelten van de Fransche linie.
De Franschen maakten een aantal ge
vangenen, o. w. twee officeren.
Op den linkeroever van de Maas was de
artillerie-strijd vrij hevig. Twee overvallen
der Duitscher in de buurt van hoogte 304
mislukten totaal.
RUSLAND.
Aan het Oosterfront.
PETROGRAD. Geweervuur. Russische
vliegtuigen wierpen elk vier bommen bij het
dorp Söla aan de spoorlijn LibauRonniy
en op het station van Vcigiany aan do
spoorlijn BologoeSedlitz, waar op den weg
ontploffingen werden geconstateerd.
Het Russische leger.
Naar onze correspondent te Petrograd
seint, heeft het congres van afgevaardigden
van heb leger in de garnizoenen en aan liet
front, een verklaring voor het gehecle Rus
sische volk afgelegd, dat de verbroedering
met den vijand door allé legercommissies,is
vei'oordeeld en dat er op het oogenblik geen
enkele reden is het leger van bandeloosheid
te beschuldigen; integendeel, het beeft een
gezonde reorganisatie ondergaan. Tenslotte
nam het congres een resolutie aan over den
oorlog, verklarende, dat het frontleger de
noodzakelijkheid erkent van een vrede zon
der oorlogsschatting en annexaties, toch het
beginsel handhaaftsi vis pacórn para
bellumalleen een machtig leger is in staat
den oorlog te beëindigen op een wijze,
welke rechtvaardig eu billijk is te achten.
Het congres eisehte, dat het leger voor-
Dio ijzeren deur?
Die bewaart een gc-helm, waarvoor ik
morgen 30t) pistolen ontvang.
En wa-s hos daarvoor, dat gij zoo hard
gewerkt hebt? vroeg Louisette.
En dat ik zoo sc.il en bekommerd was,
viol haar vader haar in de rede, want ik beefde
voor het mislukken mijner pogingen.
O, vader! hoe veel dank ben ik u ver
schuldigd
Daar twijfel ik volstrekt niet aan, her
nam hij; maar u-ij zullen tijd genoeg hebben
hierover te spreken; mijn avondeten heb''ik
wel verdiend, niet waar?
Louisette, te zeer bewogen om te kunnen
antwoorden, nam haars vaders arm, en leidde
den eerzamen smid in een kleinen tuin, waar-
do tafel onder bloeiende vlierboomen was neer
gezet. Het sehcono zomeravondlicht scheen den
tuin met een blauwachtig, doorschijnend waas
to overdekkeneene weldadige lcoelt-e bewoog
bij tussohenpoozen 't gebladertestilte lieer-
schte overal, bohaöve wanneer het naargeestig
gepiep van het krekeltee van tijd tot tijd werd
afgewisseld door hot heerlijk gezang der
nachtegalen, die zich in de populieren van
Oharpennes hadden verscholen.
De slotenmaker at vergenoegd zijn avond
eten onder het stargewelf, toen, na in een
kort gebed God gedankt -te hebben, legde hij
zijne ellebogen op de tafel, en sprak aldus zijn©
dochter aan
Jij was nog zeer jong, Louisette; toen
jo moeder stierf. Wij' hebben zelden over
ha<ar gesprokenmaar niettegenstaande er
zeventien jaren sedert dien tijd zijn verloo-
pen is de smart, die haar verlies mij veroor
zaakte, nog even levendig iir mijn hart als
in 't eerst; en ware het niet ndoclig geweest
dat ik voor jou moest leven, dan zouden aller
waarschijnlijkst, lief kind! in plaats van één,
twee onder den cypres van St. Andeol ruston.
€>p deze woorden snelde Louisette op haren
Wiet ingang van 1 Juni 1917 worden de beschikking van 22 Augustus
1914, Ville Afd. Nr. 161 (R M. bldz. 681), alsmede L.0.1915, B. 13, ingetrokken.
De Soldatencourant zal voortaan met steun van particulieren ook
na 1 Juni 1917 onveranderd worden uitgegeven en kosteloos aan militair»
hospitalen enz. worden toegezonden, terwijl overigons de abonnementsprijs
op 1 cent per exemplaar bepaald blijft. Ook blijft de uitgever voortgaan
met kostelooze plaatsing van lijsten van onbestelbare stukken, gevonden
en verloren voorwerpen, oproepingen, enz.
De militaire commandanten worden uitgenoodigd de verschuldigde
gelden in ontvangst te doen nemen en deze, na aftrek van 10 pCt. admini
stratiekosten, rechtstreeks te doen zenden aan de
Wij verzoeken thans de aandacht voor de volgende mededeelingen:
De nieuwe exploitatie van De Soldatencourant is met 1 Juni aange
vangen. Ondanks de enorme duurte van het papier en het gemis van
Rijkssubsidie, blijven wij De Soldatencourant voor 1 ct. bij do troepen
van leger en vloot beschikbaar stellen.
De gratis-verspreiding in hospitalen enz. hebben wij eveneens weten
te behouden, maar overigens moet voor alle exemplaren, die bij leger en
vloot worden verspreid, 1 cent worden betaald
Beleefd, doch dringend, verzoeken wij nu al!e medewerkers trouw
voor de verspreiding van De Soldatencourant te blijven zorgen, en steeds
op het einde van eike maand de opbrengst a 1 ct. per exemplaar por
postwissel te willen zenden aan de Administratie van De Soldatencourant,
Valeriusstraat 109, Amsterdam. Van deze opbrengst mag 10 pCt. voor
onkosten enz. worden ingehouden.
Van 1 Juni af moeten a/Se gelden, uit de opbrengst van den verkoop
der Soldatencourant verkregen, door alle korpsen en onderdeelen worden
toegezonden aan de Administratie van ons blad met bovengenoemd adres;
dus ook zij, die tot nu toe langs militair-administratieven weg verrekenden,
worden beleefd verzocht, voortaan op het einde van elke maand post
wissel aan onze Administratie te willen doen toekomen. Wij rekenen In
deze op aller trouwe medewerking en op aller zorg, om voor do toegezonden
exemplaren nauwkeurig afrekening a 1 ct. per stuk, met aftrek van 10 pCt.
van de totale opbrengst, aan ons adres te willen doen toekomen.
Waar leger en vloot terecht verheugd zijn, dat wij de zoo populaire
en zoo buitengewoon goedkoope Soldatencourant hebben weten te behouden,
mogen dezerzijds de grootst mogelijke animo en de trouwste medewerking
worden verwacht, opdat wij de zaak tot het einde toe kunnen blijven vol
houden. Wel is ons in overweging gegeven, om den prijs van ons blad
voortaan hooger te bepaien, maar wij zuilen dezen op slechts 1 ct. houden
nu wij dekking hebben weten te vinden voor do ze er groote tekorten
die van zulk een lutteien prijs voor een groot biad een noodzakelijk
gevolg moeten zijn.
D. MANASSEN,
Uitgever en h'oofd-Rsdacteur yan „De Soldatencourant".
zien wordt van voldoend© munitie om noo-
delooze verliezen te voorkomen. Tenslotte
deed liet congre3 een beroep op allen, die
het vrije Rusland liefhebbeu. om zich te
scharen om den raa/I van afgevaardigden
van arbeiders en sqldaten, de vocrloopigo
regëering en de revolutionnaire organisaties
in naam van de democratie èn de arbeiders
massa.
Minister Korenski zet zij'n tocht langs het
front voort en houdt overal geestdriftige
toespraken om de troepen op te wekken tot
de vroegere strijdvaardigheid terug te kee-
ren. Hij slaapt slechts twee tot drie uur
per dag. Zijn woorden wekken overal -de
grootste geestdrift; vooral zijn verklaring,
dat hij bereid is zelf hét geweer ter hand te
nemen en heb revolutionnaire leger ter over
winning te voeren, vond algemeen bijval.
ITALIË.
Het Italiaansche offensief.
WEENEN. Aan de Isonzo gedurende
Donderdag artilleriegevecrtenin den
nacht werden bij San Giovanni ten Z.O.
van Monfalcone twee aanvallen der Italianen
1 afgeslagen.
i ROME. Officieel. Op het front in Trente
en in Karonihic' belemmerden slagregens en
dichte mist Woensdag in den loop van den
dag de artillerie-actie. Zij begunstigden
echter de actie van patrouilles.
In den nacht van 29 op 30 Mei beproefde
Eist bij Arnhem.
vader toe om hem te omhelzenmaar deze
wees haar minzaam te-rug, en zeide: ween niet,
lief kind omdat ik weet, dat jij tot een ver
standig,. voorzichtig meisje zijt opgegroeid, ga
ik u dingen verteilen, die ik alleen aan God
en mijne dochter toevertrouw. Vooreerst dien
jij dat te weten, dat ik niet geboren ben om
ijzer te smeden. Niet, dat ik het werk veracht,
waaraan ik alles, en zelfs de bijna zekere hoop
op uw geluk verplicht ben. Muur, om kort te
gaan, mijn vader was een van de rijkste land
eigenaars van St. Andeol. Ongelukkig maakte
hij schulden, dio met der tijd grooter werden,
en die mij een zwaren last- zouden zijn ge
weest zonder den bruidschat van je moeder.
Al 'i geen zij mij aanbracht werd best-eed om
die te dekken, en gedurende eenigen tijd ont
brak er niets aan ons geluk. Waarom doet 'i
ongeluk, gelijk het zwaarste gewicht in de
j ba.lans, de schaal altijd overslaan? Het jaar
van je geboorte, en terwijl ik dronken van
vreugde was, heerschte er een felle, verwoes
tende w.inter. De moerbeziënboomen, de voor
naamste bron onzer welvaart, vroren dood. In
•plaats van een rijken oogst te zamelen,
moesten wij van anderen geld leenen, om de
belastingen ie betalen. De volgende jaren vol
tooiden hagelslag en overstroomingen onzen
ondergang. Toen was ik geheel buit-en staat,
iets te betalen, en de ambtenaren stelden des
wege vervolgingen tegen mij in.
U moet veel geleden hebben, vader, zeide
Louisette diep bewogen, ten minste indien zij
even u-reed waron als zij die onze' buren
kwellen.
Dat was er een ten minsts, mompelde Le-
gendre op onderdrukten toon. Ik weet niet of zij
wel een hart bezitten, maar dit weet ik, dat <~r
zijn, die bij 't ui toefenen hunner ambtsbezig
heden, door een stcenen of ijzeren doen ver
vangen. De destijds nieuw aangestelde in onze
•huurt was van ondei;en af begonnen, maar
heeft zioh, door zijn onmensehei ijken ijver in de
^hoogte gewerkt. Het ongeluk wilde, dat hij
juist kwam, toen ik in den grootston tegen
spoed verkeerde. Een kort uitstel zou mij
gered hebbc-u, doch hij verhaastte mijnen on
dergang. Verkooping op verkooping volgde,
totdat men einde.ijk toon mijn huis van alle
meubelen was ontbloot," zich van mijn persoon
verzekerde, en mij naar de gevangenis voor
gijzelaars voerde.
Hoe schandelijk! riep Louisette met
vlammende oogen uit.
Hij, die de oorzaak van dit alles, en
zonder eonig medelijden was, heette Pecoil.
Hij was 't, die mij ruïneerde, den dood van jo
moeder verhaastte, en mij in den kerker wierp,
waar ik bijna door 't denken aan jelui beiden
mijn verstand verloren had. Vergeot den naam
met, vergeet hem niet!
rees niet, dat ik hem vergeten zal, en
toch moesten, wij 't doen. vader. Leert de
bijbel ons niet onzen vijanden te vergeven?
Ja, maar ik kan hem niet Tergeven. Ik
kan :t nimmer vergeten, dat ik bij mijne
tehuiskomst uit de gevangenis ie moeder dood
vond en jou in een vondelingenhuis.
En werd u toen slotenmaker vroeg
Louisette.
Ja, kindlief! voor jou.,.
Louisette wierp zich, in tranen uitbarstende,
in de armen van haren vader, die haar vol
teederheid liefkoosde en zeideIk heb u dit
alles verteld, om uw hartje zijne bedaardheid
terug te geven. Ik wil mij niet verontrusten
over dien .jongen man. Ik geloof dat hij van
eene goéde familie is, en dan zoo veel te beier;
maar als 't ©ogenblik daar is, zullen wij hom
spoedig bewijzen, dafc wat- afkomst en eer-
1; ikheid betreft jqnw ouders da zijne evena
ren, wio zij ook zijn mogen.
(Wordt vervolg*
