Honger en trots.
Vredesvooruitzichten.
Binnenland.
!OE SOIjD ATE NCO D.TR AWT Van QO ÜVFei 1917
De strijd in Champagne,
ten gewag maken van gevechten bij La Neuville, ten noordoosten van Reims en bij Auberive,
de laatste weken de strijd steeds zeer hardnekkig schijnt -te worden volgehouden van heide kanten.
In de laatste dagen wordt
er weer zeer hardnekkig go-
stre en aan het Aisne-front en
in Champagne. Daar staan de
Franschen tegenover do Duit-
schers en zij bestrijden elkaar
heftig van Soissons tot voorbij
Auberive. Onze lezers vinden
hier een kaart, die van dit
strijdterrein een beeld geefti
In de laatste weken hebben do
Franschen hier vrij ernstige
vorderiugeng8maakt,maar thans
bieden de Duitschers er krach-
tigen tegenstand en wij lozen
zoowel van Duitscho troepen,
dieFranscheloopgraven binnen
drongen en er gevangenen weg
haalden, als van Franschen, die
Dnitsche versterkingen namen
en krijgsgevangenen maakten.
Onze kaart wijst vele bekende
plaatsen aan, ten Noorden van
Soissons vinden wo Anizy,
waar vroeger de strijd hevig
woedde; thans zijn de Franschen
reeds veel verder naar 't Oosten
doorgedrongen, voorbij Craonne,
ten oosten waarvan de Fran
schen thans vorderingen maak
ten, terwijl de jongste berich
ten oosten van die stad, waar in
ITALSË.
Het italiaanscha offensief.
LONDEN. De „Tiines"-correspondent in het
Italiaansche hoofdkwartier meldt, dat do
Italiaansche opinarsch oen grootsch schouwspel
biedt. Dg troepen trokken over smalle brug
gen langs de gevaarlijke bergpassen van do
Isonzo zonder zich te storen aan don regen
Tan projectielen dio op hen nederdeel'de.
Toen de eerste loopgraaflinie was gevallen
beldommvn de Italianen onmiddellijk den Hon-
,to Kuk.
De tweede linie der Oostenrijkers stond vol
machinegeweren. liet gevocht duurde dag en
nacht voort tot de Italianen de geheele stelling
yeroverd hadden.
De top van den Monte Kuk. die 1S99 voet
hoog is, werd kter verm©esterd. Na de zwaro
gevechten volgden zware tegenaanvallen aan
heide zijden van den bergkam. De vijand werd
echter teruggeslagen en den Monte Kuk defi
nitie» veroverd.
ROME. De vijandelijke artillerie zet
hardnekkig <le vernieling van Gbrz voort.
Het aantal gevangenen, van den 1-ldezi
tot den 16den Mei gemaakt, bedraagt, voor
zoover tot dusverre kan worden nagegaan,
4021 man. van wie 124 officieren.
De Italianen maakten zich nog meester
van vijf kanonnen klein kaliber.
WEENEN. Officieel. De gevech
ten aan de Isonzo zijn Woensdag,
na een betrekkelijk rustigon nacht, op
nieuw hevig ontbrand. De hoofdaanval
der Italiaansche aanvalsmassa's, die onafge
broken nog versterkt werden, was gericht
op de hoogtenketen ten O. van het dal van
P'iava Salarno en de O.-H. linies voor de
poorten van Görz. In het noorden van dezen
sector wordt op den Kuk ten Z.O. van
Plava dag en nacht met groote verbittering
gestreden. Verdedigers en aanvallers wisse
len met het uur van rol. Nieuw aangevoerde
reserves drongen den teruggeworpen vijand
telkens opnieuw tot aanvallen, waarin zware
verliezen werden geleden.
VERENGDE STATEN.
Een leenlng aan Rusland.
WASHINGTON. Do Vereenigdo «Staten
hebben een eerste leenieg ten bedrage van
100 millioen doll, aan Rusland gedaan.
Een Amarikaansche wegens spionnage in
Duitsctiland doodgeschoten.
LONDEN, Cit New-York wordt gemeld
Mevrouw Katrina Couch, een in Duitschland
geboren Amerikaansche, is door de Duitsche
autoriteiten als spion doodgeschoten. Volgens
een telegram van do Zwiisersche regeering
aan den eerw. James Couch, van St. Francis-
viiie (Illinois), de echtgenoot van het slacht
offer, is zij jl. Vrijdag doodgeschoten. Hij had
drie maanden lang getracht hare verblijf
plaats te ontdekken.
Mevr. Couch vertrok zes maanden geleden
van Illinois teneinde een bezoek te brengen
aan haren bejaarden vader, die te Hamburg i
woonde. Het schijnt dat zij met de autoritei- I
ten in moeilijkheden is geraakt wegens brie
ven d'o zij aan vrienden heeft geschreven,
waarin zij uiting gaf aan haren haat jegens
de Hohenzollerns en verklaarde, dat de auto
cratie het Duitsche volk zoozeer tot last werd,
dat een opstand waarschijnlijk was. Haar echt
genoot veronderstelt, dat deze brieven onder
schept en gelezen werden.
AFRIKA.
Ceneraal Van Deventer Opperbevelhebber
in Oost-Afrka.
LONDEN. Het ministerie van oorlog deelt
mode, -dab generaal-majoor Van Deventer
benoemd is tot opvolger van generaal Hos-
kings als opperbevelhebber over de troepen
in Oost-Afrika en tijdelijk tot den rang van
luitenant-generaal is verheven.
Te Zevenaar, achter café Smits, is een
lange, vervelooze zaal. Daar brengen maré
chaussee en militairen de vreemdelingen
zonder papieren, die nu zoo talrijk over onzo
grens komen.
Vooraan, afzonderlijk, zitten twee Bel
gen. De jongste, die pas dcor de militairen
aan de grens is opgevangen, doet 'n boord
en 'n blauwe das om; die heeft hij 't eerst
van al in Holland gekocht. Ook de oudste
ziet er netter uit, heeft 'n nieuwen zwar
ten hoed. Die twee waren in België kellner
ze zijn gedurende den oorlog echter naar
Duitschlaud gegaan en hebben daar 'n
poosje gewerkt, maar met 'fc plan om dich
ter bij de Duitsch-Hollandsehe grens te ko
men, die niet zoo scherp bewaakt wordt als
de Belgische. Nu zijn zo er over heen ge
slopen
Ik vraag of ze nu naar hun leger gaan.
„Neen," zegt de oudste, ,,ilc ga naar
Zwitserland, mijn vrouw en mijn kind zoe
ken. Die zijn al die twee jaar niet uit mijn
gedachten geweest."
,,Ik wel," zegt de jongste trotsch.
„En uw ouders dan?"
„O, ik heb geen ouders. Ik kan gerust
mijn leven geven," lacht hij. (Hij is amper
zeventien.)
Rechts in de zaal is 'n hoop hooi. Half
daardoor bedekt zio ik 'n man in vasten
slaap liggen, 'n klompje menschelijke el
lende.
„Dien heb ik vannacht langs den weg
bij Babberich gevonden," vertelt me de
schildwacht, „nij dacht, dat ik 'n Duïtscher
was, ik riep maar: ..Nederland! Holland!
Oranje!" net zoo lang tot hij snapte, dat
hij hier in Holland is. Hij wou met alle
geweld m'n handen kussen. „Kanal!" riep
hij maar, „Kanal!", en dan wees hij, dat
hij doornat was. Toen stak hij drie vingers
iq de hoogte. „Kamarad", zei hij, maakte
De conferentie ts Stockholm.
Het Haagsche Corr.-Bur. bericht:
De heer Albarda, die met de overige hee-
ren van het Uitvoerend Comité van het
Internationaal Socialistisch Bureau te
Stockholm heeft vertoefd, is voor enkele
dagen hier ter stede aangekomen. Hem
heden toevallig aantreffend, vroegen wij
hem het een en ander in verband met dè
conferentie, te Stockholm. Uit zijn ant
woord bleek, dat hij de pessimistische be
schouwingen, die vooral in zekere interna
tionale pers ton aanzien van het welslagen
der conferentie kwistig ten beste worden
gegeven, volkomen tegensprak. De heer Al
barda bleek vol goeden moed op de kansen
van welslagen. Het voorbereidend werk der
conferentie vordert zeer goed.
Uitdrukkelijk verzekerde hij, dab het
Uitvoerend Comité zich stellig niet laat in-
timideeren door de a desstin verspreide ge
ruchten over mislukking of liever door de
voorspellingen, dat het op een mislukking
zal uitloopen. Er wordt te Stockholm rustig,
maar met kracht, voortgewerkt.
Of de conferentie den lOen Juni. tot wel
ken datum zij reeds werd. verschoven, zal
aanvangen, stond volgens den heer Albarda
nog niet vast. Binnenkort keert hij naar
Stockholm terug.
Naar „Het Volk" meldt, is het vroeger
medegedeelde bericht, dat mr. Troelstra
naar Petrograd zou vertrekken, onjuist.
Een interview met Painlevé.
LONDEN. De Fransehe minister van
oorlog, Pain leve, heeft den Parijschen cor
respondent van de „Daily Express in een
interview hot volgende gezegd
„Er bestaat tusschen de Engelsche en
Fransche legers zulk een volkomen overeen
stemming als in de geschiedenis der oorlogen
nog nooit is voorgekomen. De duistere vlek
aan den gezichtseinder is Rusland, maar de
storm zal bedaren. Wij moeten kalm en ge
duldig zijn.
Het Italiaansche offensief zal krachtig
zijn. De slag dio daar geslagen zal worden,
zal hevig zijn. Onze soldaten zullen geza
menlijk een voortdurenden druk uitoefenen
op de Duitsche strijdmachten en die van
tijd tot tijd onverwachte geweldige slagen
toebrengen, die den vijand, hoe s.terk hij 'ook
moge zijn, zullen doen wankelen.
Amerika verleent ons thans kostbaren
steun en zal ons later nog meer steunen. En
dan zal het, als de tijd voor de beslissende
slagen zal aangekomen zijn, zijn leger zen
den."
Toen de „Express"-correspondenfc hem
vroeg hoelang hij dacht dat de oorlog zou
duren, zweeg Painlevé een oogenblik. Toen
zeide hij met ernstige stem: „Het einde is
nog niet in zicht."
OF Z EE.
'n beweging of hij me wou aanvallen, dan
of hij zich op den grond wou laten vallen.
„Kaput", herhaalde hij driemaal. Hij is
'n Rus, zc-ker do rivier overgezwommen, en
daarbij zijn drie van zijn kameraden dood
geschoten."
Achter in de zaal is de vloer wat ver
hoogd en twee mannen liggen er op de
planken
„O, ich kenne das," zegt de een ge
ruststellend, als de verslaggever opmerkt,
dat 't geen zachte legerstede is, en dab hij
beter op den hoop hooi kon liggen, „ik heb
al 'n heel jaar op den grpnd geslapen. Dat
is maar gewoonte.
't Zijn invaliden. De een heeft 'n stukje
been in den zak, dat hem in 'fc hospitaal 13
uitgesneden de andere toont aan twee
Hoilandsche soldaten de holten in zijn arm,
c-n duwt ter illustratie twee lucifers tegelijk
in. Onze krijgslieden toonen bij dat ge
zicht niet de steïcijnsche onverschilligheid,
die bij huu geweren en bajonetten in stijl
zou zijn.
Ik vraag, hoe ze aan hun wonden ko
men.
„Bij 't heroveren van een loopgraaf."
„Hoe zoo?"
„Als hun artillerie ophoudt, dan komt
de Fransche aanval en dan ga je terug naar
de tweede loopgraaf."
„Ja zeker, dan ga je terug. Dat is
voorschrift. Maar zijn de Franschen er in,
dan houdt hun spervuur op en dan setzt
onze artillerie ein. Dan moet de loopgraaf
hernomen wordendat is voorschrift, en
dan ga je."
..Gaan de officieren mee bij zco'n
aanval V'
„Neen, hoogstens de luitenant. De
kapteins blijven in de onderstanden. Ja
maar dio kan men ook niet missen. Die
moeten toch do nieuwe recrutenHeeren."
(Hij zegt 'fc in vollen ernst.)
„Blijft er nooit iemand stilletjes lig
gen, als ze voorwaarts fluiten V' vraagt de
Tot zinken gebracht.
De Nederlandsché gaffelschcener Boreas
uit Groningen, met een. lading zinkerts
van Gothenburg naar Rotterdam, be-'
stemd, is Woensdag door eon Duitsche
duikboot op 24 mijlen N. W. van
den Nieuwen Waterweg beschoten en later
tot zinken gebracht. De bemanning, be
staande uit vijf koppen, redde zich in eigen
scheepsbaot en werd heden morgen door de
voorgaats van IJmuiden kruisende stoom-
Icodsboot opgepikt en te IJmuiden geland.
De kapitein en de koksmaat zijn door gra
naatscherven licht gewond.
Omtrent het. tot zinken brengen van den
Nederla.ndsck.en schoener „Boreas" verneemt
onze .berichtgever te IJmuiden nog de volgen
de bijzonderheden:
Do schoener stond onder bevel van kapitein
Goumare en had in Gothenburg een lading
zinkerts ingenomen voor Rotterdam. Naeen
reis van zeven dagen was men TV oensdagnacht
twaalf uur tot op 25 mijlen uit de kust, on
geveer 24 mijlen N.W. van den Waterweg,
toen eensklaps oen schot tusschen de masten
doorkwam. De duikboot,- die geen lichten
voerde, bleef staeds doorvuren on kwam al
nader. Ten slotte was zij zoo dichtbij, dat de
bemanning van den schoener de commando's
•van de Duitsche officieren kon hooren. Men
telde in het geheel dertig schoten. Overhaast
verlieten de vijf opvarenden, onder wie één
Deen. in de sclicepsboot hun schip, dat in een
oogenblik als het ware in een wrak veranderd
was. en zetten koers in.-do richting van de
Nederlandsche kust. Woensdagmorgen 10 uur
werden zij dwars van Zandvoort opgemerkt door
den* traw!logger KW. 49 „Dirk", die hen
aan boord bracht en naar de buitengaats van
IJmuiden kruisende stoomloodsboot bracht.
Deze gaf de boot met de menschep vervolgens
weer over aan het onderzoekingsvaartuig
„Billiton", dat hen te IJmuiden binnen
bracht.
De geheele reis van den schoener was vol
wederwaardigheden, "want op de uitreis van
Rotterdam strandde hij op de Decnsohe kust
en werd, na vlot gebracht te zijn, to Frede-
rikshavcn binnengesleept.
Als bijzonderheid kan nog worden gemeld,
dat kapitein Goumare onlangs ook reeds als
schipbreukeling te IJmuiden binnonkwam, toen
hij zijn schoenerschip ..Pacific" eveneens we
gens torpedeering had moeten verlaten.
Da „Früso" fn den grond geboord.
Hier te lande is bericht ontvangen, dat
het Nederlandsche schip „Frisó" door een
onderzeeboot in den grond is geboord.
(De 3/m. schoener „Friso", kapt./reeder
G. Wiersma, was groot 171 br. ton, en be-
hoordo thuis to Groningen.)
Duitscho torpefloboot gezonken.
Een Duitscho torpedoboot is Woensdagavond
op geruimon afstand van de kust ten noorden
van hoc eiland Schiermonnikoog gezonken. Tot
Vrijdagmorgen waren nog geen leden van de l>e-
verslag gever.
„Das giebb's nicht," (Dat gebeurt niet
,is nu 't algemcene antwoord.
„Ja, als er nu toch iemand bang 13?"
„Allemaal zijn ze bang... Maar men
gaat toch..., 'fc is onmogelijk, niet to ge-
.ccrzamen. Men heeft, geen eigen wil."
„Niet gehoorzamendat is onmoge
lijk," zeggen er 'n paar tegelijk, met over
tuiging.
„Do Franschen vechten goed, 't zijr»
even goede militairen als wij." zegt de
eerste invalide (en dat is de hoogste lof,
dien een Duitscher kan geven.)
„Maar fc is dat vervloekte trommel
vuur," zegt de ander, die al dien tijd ge
zwegen heeft, zonder leven in z'n oogen
„Dat maakt.-iemand kapot. Je steekt ie
neus in de modder, als zieke honden."
De man zit n i nog schuw in elkaar ge
doken als dt honden, waarover hij sprak.
Do verslaggever gaat naar buiten, voor
beide invaliden 'n potje bier bestellen.
Juist komt een sergeant voorbij, dio oen
burger en een jonge vrouw, Duitschers,
opbrengt. Even interviewen
De burger is van 'n goede veertig, góed
gekleed, geschoren.
„Ja, hoo komt u hier?"
„Ik ben uit 'fc hospitaal gevlucht."
„Invalide?"
„Neon, ik heb pooit gediénd."
„Dacht u, dat u onder de wapens
moest komen?"
„Ja, dat was namelijk zoo. Ik hob
'n breuk, en daarom ben ik altijd afge
keurd. Maar nu hebben zo me in 't hos
pitaal gorcepen en me geopereerd. En ik
ben do oonigo van mijn familie, dio nog
in loven is. Nu vind ik, dat we genoeg voor
't vaderland gedaan hébben."
De andere is 'n knap blond vrouwtje,
met een kinderlijk jong gezichtje.
„Jlc kom niet om te smokkelen," her
haalt ze, „ik ben uit Duitschland gevlucht."
«Nu ja, gevlucht... .toph om kier te
eten/-
manning aangekomen, zoodat mon niet weet
wat hun lot is.
Naar het Haagsch Corrcspondenticbureau
verneemt, heeft het ongeval noordelijk van
Schiermonnikoog plaats gehad op 7 mijlen af-
stands van do kust, dus 4 mijlen buiten do
Nederlandsche territoriale wateren. Heb ver
moeden dat heb Duitsche oorlogsvaartuig op
een mijn is geloopen, is zeer waarschijnlijk.
Nederlandsche vïsschersvaartulgen tot
zinken gebraoht.
Men meldt ons uit Hoek van Holland
De juist binnenkomende logger MA 117
rapporteert, dat Donderdagmorgen 8 uur
de Maassluisscho zeilbeuger MA 166 „Ja-
koba", van de reederij C. Doelman Co.,
•door oen Duitsche duikboot tot zinken is
göpracht. Do bemanning is opgenomen aan
boord van den Scheveniugschen logger SCH
304.
Een later bericht meldde
De bemanning van den in den grond ge-
bcorden logger MA 166 is door de stoom
boot van den Onderzoekingsdienst te Hook
van Holland geland. Do mannen rappor
teerden dat ook de zeilbeuger MA 45 „Mer-
curius", van de reederij C. Doeleman Co.,
tot zinken is gebracht. Omtrent het lot van
de bemanning was hun niets bekend.
Het Haagsche Correspondentie-bureau
voegt aan de desbetreffende mededeeling
toe
Wanneer de plaatsopgave juist is, dan
heeft de vernieling plaats gehad buiten het
versperde gebied en buiten onze territoriale
wateren.
Het Haagsch Correspondentie-bureau deelt
mede dat gisteren to Scheveningen door de
SCH. 259 aangebracht zijn drio opvarenden van
het zeilschip „Hendrika Johanna", dat 1G
Maart (i uur v.m. op ongeveer 52 gf. 51 min.
N. Br. en 4 gr. 20 min. L. door een onder
zeeboot zonder vlag getorpedeerd is zonder waar
schuwing. Hot schip, dat toebehoort aan de
firma Van den Ep, was op weg van Gothenburg
naar Rotterdam.
Zeegevecht in da Straat van Otranto.
WEENEN. In den nacht van 14 op
15 Mei deed een afdeeling lichte oor
logsvaartuigen met succes oen aanval
in do Straat van Otranto, aan welken
een Italiaanecho torpedobootjager, drie
handelsschepen, en. 20 bewapende be
wakingsschepen ten offer vielen. Tweeën
zeventig Engelschen werden op deze bewa
kingsschepen gevangen genomen.
Op den terugweg leverden de O.-H. sche
pen verbitterde gevechten aan veel talrijker
vijandelijke (Engelsche, Fransche en Ita
liaanse]:©) schepen, waarbij aan deze aan
merkelijke schade werd toegebracht.
Op twee vijandelijke torpedobootjagers
werden branden waargenomen. Het ingrij
pen van onderzeeërs en vliegtuigen aan het
gevecht had geen succes, terwijl de O.-H.
vliegers twee vijandelijke kruisers met bom
men troffen en ook tegen do onderzeeërs van
den vijand met gunstig resultaat optraden.
De O.-H. schepen zijn voltallig en slechts
met geringe verliezen en beschadiging terug
gekeerd.
In samenwerking met O.-H. strijdkrach
ten boorde een Duitsche onderzeeër een En
gelschen kruiser met vier schoorstcenen in
den grond.
ROME Begunstigd 'door de duis
ternis ontmoette een vijiandélijlco strijd
macht, bestaande uit ©enige kruisers,
waarbij; zich ook nog' torpedobooten
aansloten, 'kort voor heb aanbreken van
den dag in do Axlriatische Zee ©en
kleiu konvooi zonder troepen onder
eskorte. In heb korte, ongelijke gevecht,
dat volgde, werden een onzer torpedobooten
van het eskorte in den grond geboord, een
stoomschip en treilers, welke voor den
patrouilledienst gebezigd werden.
Spoedig verschenen op heb tooneel van
den strijd Italiaansche en geallieerde sche
pen, die daar kruisten, welke later nog ver
sterkt werden dooi- andere Italiaansche, En
gelsche en Fransche schepen, waaronder
twee Fransche torpedobootjagers, waarna de
vijand den steven wendde. Twee vijandelijke
schepen, vervolgd door Italiaansche lichte
strijdkrachten, zochten een toevlucht onder
de kanonnen van Durazzo, terwijl de Engel
schen kruiser „Dartmouth", waarop de Ita
liaansche bevelhebber van een verkenners
divisie zich bevond, gevolgd door een ande
reu kruiser en onze torpedobootjagers ruim
twee uur tactisch voeling hielden met drie
andere vijandelijke schepen van het No<vara-
type, waartegen ongeveer 600 projectielen
werden afgeschoten, tot de vijand tenslotte i
Calttaro naderde en groote schepen naar bui
ten stoomden om hen te steunen
Intusschen hadden ouzo watervliegtuigen
in een luchtgevecht de vijandelijke vliegers
verdreven en bestookten nu met bommen de
vijandelijke schepen, welke zij ernstige
schade berokkenden. Twee verschillende
vliegers rapporteeren, flat een <ler vijande
lijke kruisers, geheel in vlammen gehuld
en met vernielden achterstevenop liet punt
stond te zinken, toon het schip in de nabij
heid van Cattaro kwam.
Alle schepen keerden behouden terug
evenals alle a via tours.
.Stof. wijst erop, dat 's vijauds bedoeliug
blijkbaar was oven verrassend op te treden
om onmiddellijk terug to trekken bij liet
verschijnen van vijandelijke strijdkrachten
en een beslissend gevecht te ontwijken.
Amerlkaansche torpedojagers In Engeland.
LONDEN. Het persbureau deelt mede,
dat eetie flottielje torpedojagers van-de vloot
der Vc-reeuigde Staten onlangs iu Enge
land is aangekomen, om met de Engelsche
zeestrijdmachten samen 'o werken.
Schout-bij-nacht Sims is opperbevelhebber
van alle zeestrij dm ach ten der Yereenigde
Staten, welke naar de Europoesdhe wateren
worden gezonden en is in dagelijksche aan
raking met den chef van den marine-staf.
De diensten welke de Amèrikaarsche sche
pen do zaak der geallioerden bewijzen, zijn
van zeer hoog? waarde en worden ten zeerste
op prijs gesteld.
Bezoeken van K. Wï. de Koningin.
H. M. de Koningin bracht onver
wacht een bezoek aan de tijdelijke ge
meentelijke volkswoningen aan den West
duinweg te Scheveningen en trad daarbij de
woningen binnen van eon viertal vissokers-
gezinnen.
H. M. werd ontvangen door mejuffrouw
Hubregtse, woning-inspectrice, en den heer
Bakker Schut, adjunct-directeur der ge
meentewerken.
IIM. bezocht achtereenvolgens de wo
ningen Nos. 363, 329, 321 en 289, resp. be
woond door de gezinnen van Vink, Bal,
Bierman en Plug, vissckers.
De Koningin nam Lot geheele interieur
der woningen in oogenscliouw en gaf her
haaldelijk Hare ingenomenheid met bouw en
inrichting der woningen te kennen.
H. M. vond de woningen zeer mooi,
luchtig en zonnig gelegen.
Bij haar vertrek betuigde do Koningin
haartlank aan mej. Hubregtse en den heer
Bakker Schut voor hun geleide.
Hierna reed H. M. naar de Haringkade,
waar in perceel No. 1, genaamd „Vlucht
heuvel", gevestigd is eene inrichting voor
kinderen, uitsluitend uit Scheveningen die
tijdelijk of voor goed de moederzorg missen.
Hier werd H. M. ontvangen en rondgeleid
door de directrice mej. Pierson. Ook hier
bezichtigde H. M. cle geheele inrichting
waarin thans 12 kinderen verpleegd worden,
met veel belangstelling en stelde aan
mej, Pierson een gift ter hand om de kin
deren te onthalen.
De bommen op Zierikxee.
(Officieel.) Het Ministerie van Bui-
tenlandsche Zaken deelt het volgende mede:
Gelijk reeds gemeld werd, was i>it het
door de bevoegde autoriteiten ingesteld on
derzoek gebleken, dat de te Zierikzee gevon
den bomscherven van Engelsch maaksel wa
ren, zooals ook de Britsche marine-attaché
erkende.
Toen, na enkele dagen, van de Britsche
regeering niets ter zake vernomen was, deel
de de regeering aan de Britsche regpering
mede, dat zij, wegens do Britsche herkomst
der bomscherven, zich in de eerste plaats tot
haar wendde met de vraag om een onder
zoek in te stellen.
De Britsche regeering antwoordde daarop,
dat zij de rapporten van haren marine
attaché niet afdoende achtte om harerzijds
te kunnen erkennen, dat de bommen, hoewel
blijkbaar van Britsch maaksel, uit eeu
Britsch vliegtuig waren geworpen.
Intusschen werd het onderzoek met den
groot-sten spoed voort-gezet.
Thans heeft de Britsche regeering mede
gedeeld, dat blijkens heb onderzoek de bom
men niet door eenig Britsch vliegtuig kun
nen zijn geworpen.
De eenige Britsche luchtstrijdkrachten,
die bij het incident hadden kunnen betrok
ken zijn, waren twee marine-vliegtuigen, die
in den nacht van 29 op 30 April in de buurt
van Duinkerken opstegen om een -aanval te
doen op den havendam van Zesbrugge, wel
ken zij inderdaad aanvielen en waarop zij
16 bommen wierpen. Beide vliegtuigen had
den denzelfden tijd, n.l. minder dan 14 mi
nuten noodig, om het doel te bereiken. Bei
de waren langzaam bewegende vliegtuigen
„Neen," zegt ze verward... „om 'n
andere reden."
- „Je kan 't wel zeggen, 't is goen
schande," moedigt de sergeant aan.
„Ik wou hier in Hglland trouwen,
met 'n Hoïlandschen schipper daar ben
ik namelijk moe naar Holland go var en..."
De sergeant zegt
„Ze was al getrouwd, ziet u."
Oo," zogt de verslaggever lang ge
rekt. Maar 't vrouwtje schudt driftig haar
hoofd.
„Neem, ik ben niet, wat u nu denkt."
Vóór den oorlog ben ik getrouwd... Kriegs-
heirat... ik was nog maar zeventien..." En
nu... is m'n man teruggekomen, hoolemaal
ziek, 'n lip heelemsal weggevreten... de"
Obcrbürgerméistcr zelf heoft me aangera
den. direct naar Holland to vluchten."
Ander oorlogswee!
Ik ga nu naar de grootste groep midden
in do zaal, allen Duitschers, allen in kleur
loos© armoede gekleed, allen de gezichten
om neus en mond blauwbleek versmald.
Ongjwasschen koppen, oogen flauw van
vermoeidheidMeest ook van die onvaste
.gezichten, galegenheidsmisdadigcrg, doen
aan ©enigszins misbakken vaatwerk in 'n
porseleinfabriek denken niet bcclemaal
mislukt, maar toch alle met oen of andere
fout, en voor 'n prijsje to koop.
„Waarom zijn jelui hier?"
Op dio vraag krijg je altijd van sommigen
een ontwijkend antwoordanderen zeggen
dadelijk: „desorteur". Dab zeggen zelfs 'n
paar jonge Polen, ook nauwelijks zeventien
jaar. Natuurlijk zegt niemand, dat bij komt
smokkelen Wat toch de bedoeling van de
meesten is. (Er zijn wel verschillende mili
tairen hij, afgekeurde of met verlof, maar
vermoedelijk ziin maar enkelen daarvan
deserteur.)
Maar 'n vuil, uitgedroogd oud kereltje
stopt 'n stuk Kwatta, dat ik hem geef,
gauw weg in zijn hooge laarzen, wat wel aan
6mokkel-a!iures doet denken.
Een andere oude man in hemdsmouwen,
met 'n beter afgewerkt gezicht, zegt eerlijk:
I „Ik wou eten koopen. De kinders kij-
ken ie thuis an als jonge spreeuwen".
Maar do anderen opponeeren:
„We hebben 't niet best, maar we
kunnen durchhalten
„Zoo florissant zien jelui er toch niet
uit", zegt de Hoilandsche schildwacht.
„We zijn mijnwerkers... dio zien altijd
bleek" (hier en daar zie je werkeiijk op 't
I gebreide vest of op de armen getatoueerd de
j gekruiste hamers).
Eeu, met rossig haar over 't voorhoofd,
j en die er 'n beetje ouuoozel uitziet, zegt:
„Ik heb drie weken niets dan Haruu-
kel (onze Zeeuwsche paardepeeën) gegeten".
Dat spreken de anderen met woede tegen.
„Onzin! Dat is varkensvoer."
Maar de oude in hemdsmouwen bevestigt:
„De man spreekt waarheid. Ik had
ook niks anders... dan Graupcn" (ongepel
de gerst.)
„Wij niet! We hebben brood genoeg"'
„Zie jé", zegt nu do eerste invalide
weer, „zoo lang de vrouwen ons niet in den
steek laten met 't munitiemaken, mogen wij
't niet opgeven... Das halt uns aufrecht".
Maar anderen roepen door elkaar:
„Ach, Unsinn!"
,,'t Is de haat legon Engeland. Daarom
houden we vol."
„'t Is de discipline," zégt de inva
lide.
Do verslaggever heeft intussoben opge
merkt, dat twee in do groep, die geen woord
gezegd hebben, Hoilandsche arbeiders zijn.
Vermoedelijk zijn ze hier ©ven, omdat zo
kennissen onder do Duitschers hebben.
„Moet jelui met gaan werken?"
„O jeekes neen, we zijn nog te zwak.
Als ik voorover ga, word ik al duizelig en
de been en kunnen ine haast niet dragen."
„En ook nog geen richtig verstand.
Mo vrouw vraagt me drie keer 't zelfde,
zonder dat ik 't begrijp."
De mannen hebben vijf maanden op
(ongegrond) vermoeden van spionnage in
Kennisgevingen l
voor *5®^
Verloving, Ondertrouw
Geboorte, enz,
Invitatifin, Dankbetuigingen, Menri«
Programma's, Balboekjes, Visitekaar»?!.:
Luxepapier, Artistiek Stempelwerk
6. van Mantgem, Hofleverancier
Singel 562. hoek Vijzelstraat, Ajnat
en er was een N.O. tegenwind met een snel
heid van ongeveer twintig mijlen per uur.
De tijd, door beide gobruikt om hunne be
stemming te bereiken, doet hét geheel onmo
gelijk zijn zoo vervolgt de Britsche regee-
rin'g dat een hunner zoo ver oostwaarts
als Zierikzee kon zijn gekomen.
Elk vliegtuig droeg acht bommen, welke
als gemeld op den havendam van Zee-
brugge werden geworpen. Een sindsdien
verschenen officieel Duitsch bericht, over
genomen door de Nederlandsche pers, meld-
dö dat in den bedoelden nacht 15 bommen
door Engelsche vliegtuigen waren geworpen
en in het water vielen vlak bij de te Zoe-
bruggo liggende schepen.
Dit zegt de Britsche regeering be
wijst dat Britsche vliegtuigen niet hun bom
men konden hebben geworpen op Zierikzee,
waar, naar het schijnt, zes bommen vielen.
Het bewijst tevens, 'dat do Britsche vliegers
inderdaad hun bommen op Zeebrugge wier
pen, zooals zij rapporteerden. TVat betreft
de stukken van bommen, die door Nederland
sche autoriteiten te Zierikzee zijn gevonden,
kunnen zekere teekenen daarop voorkomen
de vermoedelijk als Britsche merken of als
nabootsingen daarvan wordeh aangemerkt.
Andere kunnen niet worden vastgesteld eu
gelijken in geen enkel opzicht op eenig be
kend Engelsch merk.
De mededeeling der Britsche regeering be
vat voorts de in het officieel Reuter-berichb
opgonomen beschouwingen over de mogelijk
heid dat de bommen door een vliegtuig van
andere nationaliteit zouden zijn geworpen.
Ten slotte geeft de Britsche Tegeering uit
drukking aan hare gevoelens van hartelijke
deelneming, zoowel wegens de te Zierikzee
toegebrachte stoffelijke schade als wegens
het betreurenswaardige verlies van onschul
dige levens.
Omtrent de verdere stappen door de re
geering te doen, ten einde in deze duistere
zaak klaarheid te verkrijgen, za-1 een nadere
mededeeling volgen.
TV o I f f seint uit Bellijn: Naar aanleiding
vau do door Reuter verspreide verklaring
omtrent den aanval op Zierikzee, vernemen wij
van bevoegde zijde: Een van Duitscho zijde
ingesteld onderzoek heeft uitgemaakt, dat een
vliegtuig van de centrale mogendheden den
aanval niet kan hebben gedaan. Aan het ge
zond verstand der Nederlanders moet over
gelaten blijven zich het feit te herinneren, dat
do stukken bom, blijkens het onderzoek van-
wego de Nederlandscho regeering, van Engel
schen oorsprong waren, dat do meeste Neder
landers van het begin af reeds de mecning
waren toegedaan, dat een vliegtuig van do
E n t e n t e-mogendheden een aanval op Zee-
brugge had willen doen en Zierikzee voor die
plaats heeft aangezien.
Misschien is de eenvoudigste verklaring voor
do ontkenning, dat er sprake is geweest van
een Engelschen vlieger zou het misschien een
Fransche, Belgische, Italiaansche, Portugeo-
sche, Servische, Rocmeensche, Russische, Ja-
pansche, Chinecscho of Amorikaansehe vlieger
zijn geweest?
Kon. Vereeniging van cep. Officieren van het
Nederlandsche Leger.
Dezer dagen had in Diligentia te 's-Gravcn-
hago, onder presidium van luitenant-generaal
P. A. Scheltus, de jaarlijkscho algemeen© ver
gadering plaats van bovengenoemde vereeni
ging.
Het voorstel van het bestuur om de uit-
keering van don bijslag ook dit jaar weder te
doen plaats hebben, werd bij acclamatie goed
gekeurd, evenals het voorstel tot het verlee-
nen van een onbepaald crediet tot het toeken
nen van ondersteuning aan leden, weduwen en
weezen.
De aan de beurt van aftreding zijnde be
stuursleden, majoor T. II. L. Leclercq en
kapitein II. J. F. van Overveldt, werden bij
acclamatie herkozen.
Christen Onderofficieren.
Te Utrecht vergaderde de Nationale Christon-
ondcrofficiersverecniging.
In plaats van don lieer S. W i e r d a, die als
hoofdbestuurder aftrad, werd gekozen do adj.-
onderofficicr B. d o J a g c r.
Uit do besprekingen bleelc, dat met kracht
znl worden aangestuurd op meer verband, ten
eindo to zorgen, dat met demobilisatie do ver
een Duitsche gevangenis gezeten. Ze mogen
nu niet meer daarginds gaan werken.
„Twoe dunüe sneedjes brood en 'n
bord water niet 'n beetje gr ie smoel er in
daar hebben wo op geleefd."
„Wie nooit, honger geleden hoeft-, weet
niet, wat 'fc is..."
„En sprakeloos wordt; je; als je 'n
kwartier spreekt-, is 't of je keel dicht zit
en je voorhoofd staat vol pareltjes."
f,Je hebt geen moed meer, je bent
heel cm aal loog van binnen.
-Nu knikken do Duitschers toch toestem-
raeud. Dio woorden zijai hun uit 't bart
gegrepen. En als juist ©en soldaat met
brood en koffio koicfc, vallen ze er niet wel
sprekend^ ijver op aan.
„Ja, zo zijn nog vol trors," zegt me
stilletjes de schildwacht, die me de deur
opent, en die aangehoord heeft, hóe de
Duitschers eerst ontkend hadden, honger te
lijden. „Ik heb de vrouwen met dc schup
on do pik zien werken don hadden zo 'n
broek ai en 'n pet op (blijkbaar werkte
dezo soldaat toen zelf in Duitschland). In
d'r vrijen tijd gingen ze in Holland om te
smokkelen. Ik zag zo in de wachtkamer to
Elfcen, als wij daar soms 'n heelcn
nacht moesten zitten. Dan hebben die arruo
vrouwen dagen en nachten in den regen
geloopen voor niks, want wat ze hebben
meegebracht moeten ze aan de Zentral Ein-
kauf geven en, dat zul je nou gedooven
of niet dan zitten zo soms nog hij 'n
carbid-lampje te zwetsen over Sieg! zoo
zijn ze d'r nou an
Zoo is het. Toch, do manier waarop zelfs
ietwat minderwaardige Duitschers zicli
tegenover 'n vreemdeling groot houden, en
den honger ontkennen dat is ook de
„p.'imcnlioorigheid" voor een gemeenscba]>-
pelijk grooter belang boven hun afzonder»
liike klei no belangetjes cit
En daarvoor past wc1.... een militair
saluut, zelfs .van een anti-mil itairisfc
J. J.. BSKXAB.
