No. 357
Zondag 26 November 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorloosfifeuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
De Keizer en de Keizerin van Oostenrijk-Hongarije.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
SOLDATENCOURAN
BED ACTIE EN ADMINISTRATIE V A LEEIUSSTB. 10», AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ YOOP.UIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50 P.K WART AAL
Voor AdvertentiSn wende men zich tot onze AdiiSinistrarfe. Vaferiosstraat 10»
Amsterdam. Pró'» der Adverter.tien por regel 30 cent. Voor Ingezonden M'-rfe.
deel ugen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Jl-J abonnement
reductie.
De waardigheid van keizer van Oostenrijk
is door den dood van Frans Joseph op
zijn achterneef, aartshertog Karl Franz Jo
seph Ludwig Hubert George Otto Maria, over
gegaan.
Hij is den 17 Augustus 1887 te Parsenberg,
in Neder-Oosteurijk, geboren'. Zijn vader was
de aartshertog Otto, de jongere broeder van
den vroegeren troonopvolger Franz Ferdinand,
zijne moeder is de aartshertogin Maria Josephs,
c-en zuster van koning Friedrich August van
baksen. Toen zijn opleiding begon werd er nog
niet aan gedacht, dat bij ooit den troon van de
monarchie zou kunnen bestijgen. Die opleiding
was dan ook de gewone militaire, welke do
leden van het Keizerlijk Huis ontvangen. Zijn
militaire loopbaan werd echter na bet morgana
tisch huwelijk van Franz Ferdinand plotseling
onderbraken, omdat hij, door dit reit troon
opvolger geworden, zich de noodigo rechts- en
staatawetenschappelijke kennis moest eigen
malton, waarvoor hij do universiteit to Praag
bezocht. Na afloop van den cursus keerde hij
weder naar het leger terug.
In .1911 woonde h\j als vertegenwoordiger des
keizers de kroning van koning George van
Engeland bij.
1911 huwde hij de aartshertogin
Zita van BourbonParma.
Toen de troonopvolger Frans Ferdinand in
1914 te Sa ra je wo vermoord was, werd Karl
Frans Ferdinand troonopvolger, daar de kin
deren uit hot morganatisch huwelijk vau zijn
oom geen recht op den troon hebben.
Bjj het uitbreken van den oorlog rustte een
zware taalt op den jongen troonopvolger. Hij
bleek daarentegen echter opgewassen. Eerst
stond hij den opperlievelbebber der Oosten-
rijlcsch-Hoogaarsche troepen, aartshertog Frie
drich, ter zijde. Hij wist toen de genegenheid
van allen die met hem in aanraking kwamen
te winnen.
Den 15 Juli 1915 werd hij tot generaal-majoor
en schout-bij-nacht bevorderd, terwijl hij tevens
den Keizer bij het leger vertegenwoordigde.
Hij onderscheidde zich door rijn warm mede
gevoel met'de bfc^tptpi en door zijne rechtvaar
digheid, die liem noopte, alle klachten'die tot
zijne kennis kwamen, te onderzoeken.
In het voorjaar van 1916, was hij de aan
voerder der Tïroolsohe élite-troepen, die bij het
offensief tegen Italië een zoo belangrijke rol
speelden.
Op 12 Maar 1916 werd de aartshertog luite
nant-veldmaarschalk en »ice-admiraal en op 16
Augustus opperbevelbelRer van alle Oosten-
njksch-Hongaarsche troepen aan het oostelijk
front.
Omtrent zijn persoonlijkheid wordt niets dan
gunstigs bericht. Hij is een flink, wellevend
man met een onbevangen oordeel en stelt leven
dig belang in wetenschap, schilderkunst en
muziek, sport en jacht. Meermalen heeft hy
bij de officierswedstrjjden eerste prijzen ge
wonnen en rich bij automobielwedstrijden
onderscheiden.
Voor de eerste maal sedert den lOen Sep
tember 189S, toen keizerin Elisabeth te Gene
ve werd vermoord, heeft Oostenrijk dus nu
wp"r een keizerin.
Prinses Zita is den 9 Mei 1892 in Villa
Pinncra geboren, als dochter van hertog Ro
bert van Parma en hertogin Maria Antonia,
prinses van Braganza, infante van Portugal.
l'rinses Zita is een lie^ö verschijning. Per
sonen-uit hare omgeving beschrijven haar als
iemand met een krachtieen, eigen wil en een
onafhankelijk oordeel. Zij stelt vooral belang
in economische wetenschappen. Haar huwelijk
met Kavl Franz Joseph was er een uit liefde.
Het keizerlijk paar heeft vier kinderen: aarts
hertog Franz Joseph Otto, geb. 20 Nov. 1912,
aartshertogin Adelbeïd, geb. 3 Januari 1914,
aartshertog Robert, geb, 8 Februari 1915 en
nog een vierde zoon, die op 1 Juni 1916 ge
boren is.
De verspreiding van ons blad.
Onderdoeion, die met het toegezonden aan
tal Soldatencouranten niet toekomen, worden
verzocht een grootor aantal te willen aanvra
gen, opdat alle abonné's regelmatig een eigen
exemplaar kunnen bemachtigen.
WIJ brengen m herinnering, dat iroepen
deelon, die soms door een of andere oorzaak
van on9 blad verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
drlomaal per week, een pakket Soldatencouran
ten te ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan
voor leger en vloot" ontbreken.
Tieaiip familie-i
Uifc heb Engelsch.
(Slot.)
Meneer Barrett bleef plotseling in het mid
den van de straat staan en ging toen met een
haastige beweging weer door.
„Ik heb or nooit over gesproken, omdat het
mij natuurlijk niet aangaat" vervolgd© hot
meisje. ,,Ik zou er ook nu niet over gesprokén
hebben, al3 u niet zoo over uw eenzaam leven
had geklaagd. Ik meende dat u net zoo erg
aan de oorzaak daarvan gedacht liadt."
Meneer Barrett wandelde stilzwijgend ver-
dor en voelde zich ellendig.
,Arme kleine moederlooze schapen!" zei
juffrouw Lindsay op ni edel ij den den toon.
„Moederloos en vaderloos."
„Voor hen is het heter zoo," zei meneer
Barreitt, toen hij eindelijk weer sproken kon.
„Dat schijnt.wel het gevalte zijn," zei
•juffrouw Lindsay zuchtende.
Meneer' Barrett trachtte den toestand hel
dor in te denken, maar do omstandigheden
waren hem niot org gunstig.
„Veronderstel," zei hij op zeer langzamen
toon, „veronderstel dat ik eens wilde trou
wen P"
Jttffrouw Lindsay ontstelde zichtbaar»
Oe toestand in den reuzenstrijd.
De paar laatste dagen zijn al van lieelge
ring belang geweest, wat den strijd aan de
verschillende fronten betreft. Dit beeft niet
Kooveer betrekking op de gevechten als wel
op de resultaten daarvan. Want gevochten
wordt er nog steeds: er komen stafberichten
vüai oost en west, uifc Roemenië en Maoe-
„Wafc, hertrouwen?" zei zij verwonderd,
„Ja, hoe zou ik ook een meisje durven
vragen om de zorg voor vijf kinderen op zich
ite nemen?"
„Geen respectabele vrouw zou de kinderen
aan hun lot overlaten," merkte juffrouw
Lindsay op.
„Zou u denken, dat een vrouw een weduw
naar met vijf kinderen zou willen trouwen?"
vroeg meneer Barrett.
„Dat zou wel,kunnen." zei juffrouw Lind
say, 'terwijl zij een beetje verder van hem af
ging loopen. „Het hangt er van af, welke
Vrouw het is?"
..Zou u bet bijvoorbeeld aan durven?" zei
meneer Barrett wanhopig.
Juffrouw Lindsay week nog verder van
hem af.
„Dat weet ik niet; dat zou van de omstan
digheden afhangen," verklaarde zij, heel
zachtjes sprekende. t
„Ik zal schrijven, dat zij.over moeten
komen," hernam meneer Barrett beteekënis-
voll.
Juffrouw Lindsay gaf 'do.arcp geen ant
woord en daar zij intusschcn bij haar woning
aangekomen waren, nam zij met een baasfci-
gon handéfcuk afscheid van hom oh verdween
in huis. Meneer Barrett ging in een zeer ou-
rustige stemming naar huis om zijn kop thee
te drinken.
Hij besloot na een zeer verklaarbare aar-'
zeling om de kindoren to laten verdrinken
en maakte er zichzelven een ernstig verwijt
van dat hij ze niet tegelijk met de moeder
om liet leven had laten komen nu zon hv
weer in den rouw moeten gaan en bijgevolg
donië en van het Ifcaliaansche fronfc. Doch
zij hebben in de jongste dagen maar luttel
sucoesseai opgeleverd. Millioenen krijgers
etaan tegenover elkaar, en strijden met de
geweldigste oorlogswapenen, wanneer als
resultaat op één dag wordt gemeld, dat er
aan het Wesfcerfronfc 20, aan het Oosterfront
32 krijgsgevangenen zijn gemaakt. Men mag
dep dag gelukkig noemen, waarop niets
anders te berichten valt, maar djat een on
partijdig beschouwer niet kan nalaten ovef
dergelijke telegrammen te meesmuilen, ia
te begrijpen. Infcusschen, zulke „slappe"
dagen zijn uitzonderingen en wij krijgen
wel den indruk, dat men van weerskanten
zioh voorbereidt op nieuwe aanvallen.
Op het oogenblik echter lijkt van meer
belang, wat niet gebeurt op de slagvelden.
Of het overlijden van keizer Frans Jozef
©enigen invloed zal uitoefenen ook op den
oorlog, is nog niet te zeggen, maar waar
schijnlijk is het niet. Aartshertog Karei is
thans keizer Karei van Oostenrijk en ko
ning van Hongarije geworden. Bijna even
stil als het sterven van den ouden monarch,
is de troonsbestijging van den nieuyven
'gegaan. Een jonge man ibeeffc de plaats
van den hoogbejaarden ingenomen, in
den strijd zal dat wel geen verandering
brengen en evenmin in de politiek van de
Donau-monarcbie. Indien er elementen
waren -in het uifc zoovele brokstukken be
staande groot© rijk, met zijn tal van volken
en rassen, elementen, dïe hoopten, dat bij
den dood van Frans Jozef het rijk uiteen
zou vallen, zij zullen in deze dagen van
strijd, hun verwachtingen wel voor zich
houden. Deze oorlog houdt, wie elkauder
dikwijls met bitteren haat bestreden, nu
bijeen. Of ook na den krijg deze keizer d©
deelen va.n liet rijk bijeen zal weten te
houden, zoo als zijn beminde voorganger,
meet de tijd leeren: in vele opzichten lijkt
keizer Karei nog een onbeschreven blad.
Een telegram uit Berlijn heeft gemeld,
dat de minister van buiten landsche zaken
Vou Jagcw ontslag heeft gevraagd wegens
ziekte. Hij is vervangen door Zimmermann,
den onder-staatssecretaris van buitenland-
sche zaken. Er zïj,n ook Duiteche bladen,
die niet aan de ziekte van Yam Jagow ge-
Jooven, die meenen, dat men hem wel kwijt
wilde wezen. Indien dit zoo is, bewijst het,
dat er iets aan 't veranderen, is in Duifcsoh-
land, dat bet niet alleen meei- de aristocra
ten, de „Jonkers", zijn die de eerste plaat
sen bezetten. Zimmermann is, evenals Heil-
ferich, de machtige minister van financiën,
van burgerlijke afkomst en hij is een tegen
stander der conservatieven, der adellijke
partijen. Men weet, dat deze laatsten tegen
een vrede zijn zonderannexatie, dat zij den
strijd met onverbiddelijke kracht willen
voortzetten en vooral den duikbooten-oorlog
willen voeren tot het uiterste. Zoo denkt
Zimmermann, schijnt het ten minste, niet.
Of zijn optreden daarom een 6ta-pje nader
tot den vrede is, zouden we niet durven
beweren. Ook al, omdat de vrede niet af
hangt van dezen minister van buitenland-
sche zaken, maar van den rijkskanselier,
dij© de opperste leiding van dit departement
voor het rijk in handen heeft, en dan vooral
van den keizer. En het lijkt er niet op, dat
men in Duitscliland hoopt op een vrede, die
z-eer dichtbij is. Integendeel, men bereidt
rich voor op nog feller strijd, nog krachtiger
tegenstand. Dat blijkt ook uifc de indiening
van het wetsontwerp op den burgerlijken
dienstplicht, waarbij de geheele mannelijke
kracht van het volk in dienst wordt gesteld
van het. vaderland, waarbij alle mannen van
17 tot 60 jaar, die niet geschikt zijn om
aan het front te strijden, moeten meehelpen
binnenslands om den ontzaglijken strijd uit
te vechten. Zij moeten de plaatsen innemen
van hen, die vechten in oost en west en
zuid, de plaatsen op kantoor, in de werk
plaatsen, op het land, maar vooral in de
munrtief abrieken
Door deze wet wil Duitscliland aan de
geheel© wereld bewijzen, dat het den strijd
met -alle kracht wil volhouden. En daar de
geallieerden er eveneens over denken, daar
zij hopen een volledige overwinning te be
halen, lijkt de vrede nog zeer ver. Toch
worden telkens ween- stemmen gehoorddie
op bemiddeling, op vredesluiting aandrin
gen. Nu weer uit de Vereenigd© Staten,
zooals wij in one vorig nummer meedeelden.
De „New-York Times" pieent, dat nu de
zijn aanzoek móeten uitstellen. Bovendien zou
hij een behoorlijken tijd moeten laten verloo-
pen tussoheu zijn gesprek n«<t juffrouw Lind
say en hun plotselingen dood.
Het nieuws van bet ongeluk werd bekend
ongeveer twee of drie dagen vóór het meisje
van haar zomervacantie terugkwam.
Zij hoorde hefc reeds, toen ze nog maar een
half uur in huis was, van haar kostjuffrouw
en luisterde verslagen naar een beschrijving
van den bedroefden vader en de deelneming
van zijn medeburgers in zijn ongeluk.
Het scheen dat bij in geen twee dagen iets
gegeten had.
„Vreeselijk", zei juffrouw Lindsay kortaf,
„vreeselijk".
Daar luj bij zichzelven voelde dat. het beste
was zijp verdriet in de eenzaamheid te begra
ven, zag meneer Barrett een geheele week niet
naar haar om. Toen ze hem ontmoette, gaf hij
haar een flauwen handdruk en begroette haar
met een stem, alsof alle hoop voor liem ver
loren was.
„Wat spijt mij datzei ze met een soort van
bestudeerde beleefdheid.
Meneer Barrett bedankte haar ontroerd.
„Ik bc-n nu keelemaal alleen", hernam hij
pathetisch. „Er is nu niemand die er iets om
geeft of ik blijf leven dan wel of ik dood ga".
Juffrouw Lindsay sprak liem niet tegen.
„Hoe is het gebeurd?" informeerde zjj, na
dat zij een poosje stilzwijgend hadden voort-
gewandeld.
„Zij waren mot een boot uit zeilen", ant
woordde meneer Barrett. „Ba boot sloeg om en
zij verdronken allemaal"»
tijd gekomen is om aan den gruwelijker!
oorlog ©en eind© te makenD© strijd moet
met een remise, met een/ „gelijk" der held©
partijen eindigen. Indien de geallieerden
nog kunnen winnen, zal hun die zegepraal
zooveel kosten, dat zij gelijk staat met een
nederlaag, meent hefc Anierikaansche blad.
Totnogtoe is de kans niet groot, dat deze
stem verhoord zal worden. In Engeland en
Frankrijk willen de regeerende kringen en
de pers tenminste nog niet van ©en vrede
weten, nu de oentralen er nog zoo goed
voorstaan, nu echter de kansen der gealli
eerden ora een volkomen overwinning te
behalen, steeds grooter worden. De Fransche
bladen zien in de vredesstemmen uit Ame
rika niet anders dan Duitsche intriges, die
bewijzen, dat DuÜ6chland er aan wanhoopt
te winnen, dat het niet meer vertrouwt op
zijn krachten om. de aanvallen der vijanden
het hoofd te bieden. Zoolang men in Enge
land en Frankrijk zulk© gedachten van
Duitschl'and koestert., kan er van vrede
voorloopig geen sprake zijn. De vraag is
echter, of deze gedachten iu alle kringen
der geallieerden gedeeld worden.
Zooals we reeds zeiden, komt er van de
fronten maar onbeduidend nieuws. Zelfs
van hefc Roemeensche front, is weinig, te
vertellende Roemenen beweren iu het
Prahowadaldus ten zuiden van den Pre-
dealpas een klein 6ucc©3j© te hebben be
haaldin liet westen van Walachije geven
zij toe terug te trekken, naar Craiova,
zeggen ze, niet daar voorbij. In de Do
broedsja slechts schermutselingen of pa-
troui 11 egevecliten'. Uit Macedonië meldt ©en
staf bericht een zegepraal der Italiaansch©
troepen bij Mono stir, tennoordwesten dezer
stad zouden rij ©enig© hoogten op den
vijand veroverd hebben. Aan het oosterfront
veel geschut- en geweervuur, aan het west-er-
front aanvallen der Duïtschers bij Beau-
court, Serre, Yperen, Hefc vechten duurt
dus voort, maar de successen blijven uifc in
de laatste dagen.
DUITSCHLAND.
pe wet op den burgerlijken dionstplicht.
^ER-LIJN, De staatssecretaris van bin-
nsrtlandsche zaken leidde de behandeling
v^i hefc wetsontwerp op den burgerlijken
■dienstplicht in met de verklaring: „De re-
geeringen weten, dat de invoering van den
hulpdenst voor alle mannen van 17 tot 60
jaren n befceekenis alle tot dusverre geno
men oorlogsmaatregelen overtreft. Naast
mill een en, die tot den gewaponden dienst
verplicht zijn, treden thans millioenen bur
gerlijke dienstplichtigen.
Deze oorlog is niet alleen een oorlog tus-
schen de legers, maar een oorlog van de
volkshuishoudingen, een oorlog der volken.
Daarom most het Duitsche volk zijn uiterste
kracht op het spel zetten.
De wet beoogt de mobiliseering van den
arbeid. In plaats van de werkloosheid, die
in het begin van den oorlog heerschte, is
er thans beslist gebrek aan werkkrachten,
drt zich vooral dcefc gevoelen bij den aan
maak van munitie en oorlogsmateriaal, daar
de oorlog thans een munitie-oorlog is ge
worden.
Ook voor de voorziening vkn het volk
met hefc noodige zijn arbeidskrachten noodig.
Het ontwerp beoogt de verzekering dezer
arbeidskrachten.
Van dwang zal alleen in de uiterste nood
zakelijkheid sprake zijn. Vrijwillige plichts
vervulling is noodzakelijk.
Dr arbeiders moeten uifc de minder be
langrijke bedrijven stelselmatig werden
overgebracht naar de onmisbare.
Voor vrouwen is dwang overbodig.
De wet moet aan de geheele wereld be
wijzen, dat Duïtschland vastbesloten is tot
het uiterste te strijden.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein,
Het Engeisch-Fransohe offensief.
PARIJS. Officieel. De Donderdagnacht
was kalm op het geheele front. Luite
nant Guynemer schoot Woensdag zijn 22sfce
Duitsche vliegmachine neer, ciio te pletter viel
bij St. Christ (Sommegebied). Franscho avia-
teurs wierpen Woensdag talrijke bommen op
stations en bivaks aan het Duitsche Somme-
front. Verschillende Engelsche vliegers wier
pen 34 bommen op torpedobooten aan den
havendain van Z^ebrugge, benevens op de
vroeg
„Wie was met het toezioht belast
hét meisje na een poos van stilte.
,,Dc verhuurder van de boot", antwoordde
de ander.
„Van wie hoorde u het-r"
„Ik ontving een brief van een van mijn
schoonzusters, Charlotte'.', zei meneer Barrett.
„Een erg aandoenlijke brief. De arme Char
lotte was bijna een tweede moeder voor hen.
Zij zal het nooit t-e boven komen. Nooit!"
„Ik zou dien brief wel eens willen lezen",
zei juffrouw Lindsay peinzende.
Meneer Barrett schrikte.
,,Ik zou hem U graag laten zien," zei hij,
„maar ik vrees, dat ik hem verscheurd heb.
Ik kreeg een rilling over mijn lijf, telkens als
ik er maar naar keek."
„Dat is jammer," merkte hot meisje koel
tjes op. „Ik zou hem graag eens gelezen
hebben. Ik heb mijn eigen meen in g over het
geval. Is u zeker, dat zij veel van hen hield?"
Zij leefde alleen voor hen", zei méneer
Barrett op gevoelvollen toon.
„Juist. Ik geloof, dat zij in het gehec-l niet
verdronken zijn," zei juffrouw Lindsay plot
seling,
„Ik geloof-, dat u al die angst voor niets
hebt uitgestaan. Het is al te wreed."
Meneer Barrett staarde haar angstig en
verbaasd aan.
„Ik begrijp er nu alles van," mompelde h^t
meisje. „Hun tante Charlotte hield heel veel
van hen. Zij wa3 altijd bang, dat- u op een
goeden dag terug zoudt komen cn ze bij u
in huis nemen, en. om dit te voorkommen vond
zij de geschiedenis tod hun dood uit."
wafcervliegiuigloodeen. Een loods en een tor
pedoboot schijnen getroffen te zijn. Alle vlie
gers keerden terug.
LONDEN. Veldmaarschalk Haig bericht:
De vijandelijke artillerie trad heden actief
op aan ons fronfc bij Beaucourt, Serre en in
den sector van Yperen.
Wij bombardeerden de vijandelijke linies
bij Messines, Armentières en Loos. De
vijandelijk© vliegers toonden gisteren veel
ondernemingsgeest en vlogen over onze
linies. Drio van hunne machines vielen in
onze handen en een vierde werd achter de
Duitsche liuies tot dalen gebracht. Een
onzer machines wordt vermist,
BERLIJN. Officieel. Legergroep-kroon
prins Ituppr. ran IIrif rev; Tegen dcil
avond nam het vijandelijke artillerie
vuur aan beide zijden van de Ancre
en in de daaraan grenzende sectoren toe.
Gedeeltelijke aanvallen der Engelschen ten
N. van Gueudecourt en van de Franschen
tegen het N.W. deel van het Besch St.
Pierre Vaasfc mislukten.
De strijd op het Sommefront.
LONDEN. Uit het, Engelsche hoofdkwartier
wordt d.d. 21 Nov. gemeld: De marincdivisie
heeft een overwegend aandeel gehad in de ver
overing van Beaucourt. Zij vielen aa.u bij bet
aanbreken van den dag, terwijl het onmogelijk
was door den hevigen mist meer dan enkele
meters voor zich uit, te zien; zij baanden zich
een weg door de ijzerdroadversperringen, die
acht roet hoog en. veertig voet breed waren
aangebracht, en veroverden in enkele minuten
de eerste Duitsche loopgravenlinie. Toen be
vonden zij zich tegenover een veldwerk van
buitengewone sterkte, waarvan de mitrailleurs
drie kwart van het Engelsche aanvalsfront be
keer,schten. Deze redouto was ontsnapt aan de
vernietiging door het Engelsche artillerievuur;
de mitrailleurs en loopgraafmortieren waren
onder den grond verborgen en werden in stel-
ling gebracht zoodra de artilleriebeschieting
eindigde. Een geweldige projectielenregen
daalde 'op de aanvallers neer, maar zij wan
kelden niet; zij trokken om de redoute heen
en nestelden zich in do loopgraven daarachter,
waar zij dekking vonden. Intnsschen waren
twee „tanks" ter ondersteuning afgezonden.
Deze beklommen den heuvel, waarop de redoute
was aangelegd. Toen sloeg de Duitsche bezet
ting den schrik om het hart; zij beesch de
witte vlag cn gaf zich over.
RUSLAND.
Van hef Oosfeifjk oorlogsterrein.
Het Russische offensief.
PETROGRAD. (Beried, van den Groo-
fcen Genera-len Staf.) Aan bet geheele front
geweer- en kanonvuur, het hevigst in <le
buurt- van Groot- en Klein-Porsk aan -de
Narajofka, in de buurt van Swiste'niki en
Sezoepcl.
BERLIJN. Officieel. Legergroep-prins
Leopold van Beieren: Ten Z. van Smorgon
gingen, na een krachtige artillerie-voorbe
reiding, Russische patrouilles tot den aanval
over, doch zij werdei» verdreven.
Het opklarend weer gaf in verschillende
deelon van hot front tusschen de Oostzee en
de "Woud-Karpafchen aanleiding tot krach
tig© artillerie-actie.
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
Keizer Franz Joseph f.
WEENEN. Volgens hefc thans vastge
stelde program zal het stoffelijk overschot
van keizer Franz Joseph Maandagavond
met hefc voorgeschreven ceremonieel van hefc
kasteel Schönbrunn naar de kerk van den
Hofburg worden gebracht, waar het tot 30
Nov. 's namiddags op een praalbed zal blij
ven liggen. Gedurende dien tijd zal het
publiek toegang hebben tot de rouwzaal.
De begrafenis zal den 30sten met groote
praal plaats hebben. De imposant© stoet zal
over de Ringsfcrasse en de Franzjosepkai
door de Rotenturenstrasse naar den dom
trekken, waar de inzegening door kardinaal
Piril zal geschieden.
Daarna zal de lijkstoet zich begeven naar
d- Kapuziner kerk, waar het lijk in den
grafkelder zal worden bijgezet
Keizer Karl.
WEENEN. „Streffleurs Militarblatfc"
bericht: Keizer Karl, die keizer Franz
Joseph is opgevolgd, heeft de volgende
order aan leger en vloot uitgevaardigd:
„Soldaten! Uw opperste .Kriegsherr",
mijn verheven cud-oom keizer-konïng
Franz Joseph I, die tientallen van jaren
Eist bij Arnhem.
uwe grootvaders en vaders met liefde en zorg
geleid en als een vader voor u gezorgd heeft,
is tot zijn vaderen verzameld.
Als een schitterend voorbeeld van-militair
plichtsbesef heeft wijlen Z. M. zich tot het
allerlaatst geheel en al gewijd aan het wei-
zijn van het vaderland. Tot zijn krachten
hem begaven, waren zijn gedachten bij u,
zijn geliefde, dappere krijgslieden.
SoldatenDe zware maar roemrijk© dagéu
van dezen reuzenstrijd heb ik tot dusverre
met u doorgebracht in een grooten tijd cu
uit uw midden treed ik thans als oppende
„Kriegshcrr" aan hefc hoofd van mijn be
proefd leger en beproefde vloot in onwan
kelbaar vertrouwen op ons heilig recht en
de zege, die wij met Gods hulp, ip vereeni-
ging met onze trouwe bondgefiooten voor
onze rechtvaardige zaak zuilen bevechten.
De geest van den doorluchtigen ontslapene
zal om ons zijn en u aansporen tot verdere
heldhaftigs gevechten, opdat het ons ver-
und zal zijn aan zijn baar den overwinnings
krans neder te' leggen als teeken van onze
trouwe dankbaarheid voor al de liefde cn
zorg. die zijn edel hart steeds deden kloppen
voor zijn trouwe weermacht.
Wcenen, 22 Nov. 1916. Karl m. p.
Vou Körber m. p."
WÉENEN, 23 Nov.. (W. B.) De morgen
verschijnende „Wiener Zeitung1' zal hefc
volgende schrijven van den Keizer publi-
ceeren„Waarde dr. KörberGedachtig
aan mijn constifcufcionneelen plicht tot afleg
ging van den in-arfc. 8 van de Grondwet van
21 Sept. 1867 voorgeschreven ©ed verwacht
ik uw voorstellen te dezer zake. Weencn, 23
Ncrv. 1916. Karl m.p.
ROEMENIË
De strijd" fn Roemenië.
BOEC1IAREST. (Bericht uit het/Hoofd-
kwarticr, den 23sten ontvangen.) Noorde
lijk en noordwestelijk front: Geen verande
ringen aan de westelijke grens van Wal la
ch ijg en in hefc Buzen-dal.
In hefc Jiu-dal zijn de Rcemeensche
troepen teruggetrokken naar Craiova.
Zuidelijk front: Aan de-Donau kanou-
en geweervuur.
In de JJobrocdsja geen veranderingen.
Woensdag wierp de vijand vijf malen ach
tereen bommen op de hoofdstad, waardoor
een groot aantal personen, voornamelijk
vrouwen en kinderen, gedood of gewond
werden.
BERLIJN. Officieel. Front-generaal
aartshertog Jozef: Aan dén ocsfcelijken rand
van Zevenburgen gevechten van verken-
ningsafdeelingen. De Ruseen versterken
zich daar.
In Walachije is de toestand onveranderd.
Bij Craiova vielen, behalve andere buit, 300
spoorwegwagens ons in handen,
fn de Dobroedsja.
SOFIA. Langs den Donau in eenige sec
toren slechts infanterie- en artillerievuur.
De Roemenen laten hunne schuiten op
den Donau zinken. Zij vernielden de brug
bij de haven G'orabia. In laatstgenoemde
stad staken zij de patronen-magazijnen in
brand.
In de Dobroedsja zwakke artillerie-acties
en gevechten tusschen voorposten aan den
Bulgaarschen linkervleugel.
Aan de Zwarte Zee is hefc kalm.
De verovering van Craiova.
BERLUN. Door de inneming van
Craiova, in den middag van 21 Nov.
beheer schen de Duitsche en Ooeten-
rïjksch-Ilongaarsche troepen den toestand
in den westhoek van Roemenië, het
z.g. Kleine Walachije. Het Roemeenscho
opperbevel heeft met alle middelen rich
tegen de inbraak in Aifc deel van de Walla-
chijsche vlakt© verweerd, wat uifc de groote
inspanning bij Orsova en den buitengewoon
hardnekkigen tegenstand in het Jiudal
blijkt. Alle wanhopige pogingen echter kon
den het lot- van westelijk Walachije niet
keeren. Ter forceering van de Szurduk- en
Vulkanpassen en na een pauze ter concen
tratie ging hefc leger van Falkenhayn op
12 November dicht ten zuiden van de
..Charlotte is de meest waarheidlievende
vrouw, die er op aarde bestaat," zei meneer
Barrett angstig.
Juffrouw' Lindsay schudde het hoofd.
- „U is al net a!s alle andere oprecht© lui",
zei ze, hem rustig aankijkendo. „U kunt u
niefc voorstellen, dat iemand een leugen ver
telt. Ik geloof niet, dat u ooit onwaarheid
zou kunnen spreken, al deedt IJ er nog zooveel
moeite voor."
Meneer Barrett keek ora zich heen met een
blik als een zeeman, die op het punt is van
to verdrinken.
„O, ik geloof zeker, dat ik gelijk heb," ver
volgde liet meisje, „ik kan me zoo voorstellen
hoeveel pleizier Charlotte heeft van haar
slechte daad, maar
„Wat is er?" vroeg meneer Barrett onge
rust.
„Het kwam mij juist in de gedachten", zei
juffrouw Lindsay. „Zij schreef u, dat- uw
kinderen verdronken waren, en vertelde waar
schijnlijk aan de kinderen, dat u dood waart.
Een dergelijke vrouw schrikt voor niete terug
om haar doel te bereiken."
„U kent Charlotte niet merkte meneer
Barrett op.
„Ik denk van wel", was hefc antwoord,
„maar we kunnen inlichtingen inwinnen. \J
hebt zeker wel kennissen in Melbourne?"
„Een paar maar", zei meneer Barrett voor
zichtig.
„Ga dan nu naa» het telegraafkantoor en
zend aan een van hen een kabeltelegram.
Meneer Barrett aarzelde.
„Ik cal schrijven.", zei hij op langzamen
j toon. Ik vind het zoo akelig om te telegrafeo-
i ren; er is niets geen haast bij. Ik zal maar
aan Jack Adams schrijven."
„Schrijven geeft niets", zei juffrouw Lind
•say. „Dat diende u nu toch wel t© weten."
„Waarom niet?" vroeg de andere.
„Omdat, jon dwaze man", zei liet meisje
bedaard, „voor je schrijven Australië bereikte,
er een br^ef uit .Melbourne zou zijn, dat Jael
Adams zich verslikt had aan een vischgraa
of aan de mazelen gestorven was of iets va?
dien aard."
Meneer Barrett, die niet wist wat hij hoe
de. stond plotseling stil.
Het meisje had tranen in haar oogen va
het lachen en haar lippen beefden.
Hij stak zijn hand uit en greep haar po
stevig vast.
„Dat is in orde", zei hij met een diepe
zucht van verlichting. „Hè! Ik dacht ee.u
gen tijd geleden, dat ik jou verliezen zon!"
„Door een hartkwaal of door verdrinking
vroeg juffrouw Lindsay zachtjes.
„Maar nu lieg ik nooit weer!:' zei Barrett
met overtuiging.
Meneer Barrett en juffrouw Lindsay trouv.
don ccnigen tijd later meneer Jernshaw wr.>
getuige Zij kregen verscheidene kinderc:
die allen flink opgroeiden en niet verdronkr
of aan een hartkwaal Gverleden. Meneer Ba
rett kreeg zijn streken niet thuis en stierf
hoogen leeftijd op zijn bod Zijn vrouw ovr
lee'd© bom nog vele feren.
Zoo ziet men, dat de ondeugd in dit onder-
maansche tranend::! niet ai: d gestraft word:.