No. 357 Zondag 26 November 1916 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorloosfifeuws. Onder redactie van D. MANASSEN. De Keizer en de Keizerin van Oostenrijk-Hongarije. Taminiau's JAM DERDE JAARGANG. SOLDATENCOURAN BED ACTIE EN ADMINISTRATIE V A LEEIUSSTB. 10», AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ YOOP.UIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50 P.K WART AAL Voor AdvertentiSn wende men zich tot onze AdiiSinistrarfe. Vaferiosstraat 10» Amsterdam. Pró'» der Adverter.tien por regel 30 cent. Voor Ingezonden M'-rfe. deel ugen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Jl-J abonnement reductie. De waardigheid van keizer van Oostenrijk is door den dood van Frans Joseph op zijn achterneef, aartshertog Karl Franz Jo seph Ludwig Hubert George Otto Maria, over gegaan. Hij is den 17 Augustus 1887 te Parsenberg, in Neder-Oosteurijk, geboren'. Zijn vader was de aartshertog Otto, de jongere broeder van den vroegeren troonopvolger Franz Ferdinand, zijne moeder is de aartshertogin Maria Josephs, c-en zuster van koning Friedrich August van baksen. Toen zijn opleiding begon werd er nog niet aan gedacht, dat bij ooit den troon van de monarchie zou kunnen bestijgen. Die opleiding was dan ook de gewone militaire, welke do leden van het Keizerlijk Huis ontvangen. Zijn militaire loopbaan werd echter na bet morgana tisch huwelijk van Franz Ferdinand plotseling onderbraken, omdat hij, door dit reit troon opvolger geworden, zich de noodigo rechts- en staatawetenschappelijke kennis moest eigen malton, waarvoor hij do universiteit to Praag bezocht. Na afloop van den cursus keerde hij weder naar het leger terug. In .1911 woonde h\j als vertegenwoordiger des keizers de kroning van koning George van Engeland bij. 1911 huwde hij de aartshertogin Zita van BourbonParma. Toen de troonopvolger Frans Ferdinand in 1914 te Sa ra je wo vermoord was, werd Karl Frans Ferdinand troonopvolger, daar de kin deren uit hot morganatisch huwelijk vau zijn oom geen recht op den troon hebben. Bjj het uitbreken van den oorlog rustte een zware taalt op den jongen troonopvolger. Hij bleek daarentegen echter opgewassen. Eerst stond hij den opperlievelbebber der Oosten- rijlcsch-Hoogaarsche troepen, aartshertog Frie drich, ter zijde. Hij wist toen de genegenheid van allen die met hem in aanraking kwamen te winnen. Den 15 Juli 1915 werd hij tot generaal-majoor en schout-bij-nacht bevorderd, terwijl hij tevens den Keizer bij het leger vertegenwoordigde. Hij onderscheidde zich door rijn warm mede gevoel met'de bfc^tptpi en door zijne rechtvaar digheid, die liem noopte, alle klachten'die tot zijne kennis kwamen, te onderzoeken. In het voorjaar van 1916, was hij de aan voerder der Tïroolsohe élite-troepen, die bij het offensief tegen Italië een zoo belangrijke rol speelden. Op 12 Maar 1916 werd de aartshertog luite nant-veldmaarschalk en »ice-admiraal en op 16 Augustus opperbevelbelRer van alle Oosten- njksch-Hongaarsche troepen aan het oostelijk front. Omtrent zijn persoonlijkheid wordt niets dan gunstigs bericht. Hij is een flink, wellevend man met een onbevangen oordeel en stelt leven dig belang in wetenschap, schilderkunst en muziek, sport en jacht. Meermalen heeft hy bij de officierswedstrjjden eerste prijzen ge wonnen en rich bij automobielwedstrijden onderscheiden. Voor de eerste maal sedert den lOen Sep tember 189S, toen keizerin Elisabeth te Gene ve werd vermoord, heeft Oostenrijk dus nu wp"r een keizerin. Prinses Zita is den 9 Mei 1892 in Villa Pinncra geboren, als dochter van hertog Ro bert van Parma en hertogin Maria Antonia, prinses van Braganza, infante van Portugal. l'rinses Zita is een lie^ö verschijning. Per sonen-uit hare omgeving beschrijven haar als iemand met een krachtieen, eigen wil en een onafhankelijk oordeel. Zij stelt vooral belang in economische wetenschappen. Haar huwelijk met Kavl Franz Joseph was er een uit liefde. Het keizerlijk paar heeft vier kinderen: aarts hertog Franz Joseph Otto, geb. 20 Nov. 1912, aartshertogin Adelbeïd, geb. 3 Januari 1914, aartshertog Robert, geb, 8 Februari 1915 en nog een vierde zoon, die op 1 Juni 1916 ge boren is. De verspreiding van ons blad. Onderdoeion, die met het toegezonden aan tal Soldatencouranten niet toekomen, worden verzocht een grootor aantal te willen aanvra gen, opdat alle abonné's regelmatig een eigen exemplaar kunnen bemachtigen. WIJ brengen m herinnering, dat iroepen deelon, die soms door een of andere oorzaak van on9 blad verstoken zijn, slechts een aan vraag tot ons te richten hebben om regelmatig, drlomaal per week, een pakket Soldatencouran ten te ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan voor leger en vloot" ontbreken. Tieaiip familie-i Uifc heb Engelsch. (Slot.) Meneer Barrett bleef plotseling in het mid den van de straat staan en ging toen met een haastige beweging weer door. „Ik heb or nooit over gesproken, omdat het mij natuurlijk niet aangaat" vervolgd© hot meisje. ,,Ik zou er ook nu niet over gesprokén hebben, al3 u niet zoo over uw eenzaam leven had geklaagd. Ik meende dat u net zoo erg aan de oorzaak daarvan gedacht liadt." Meneer Barrett wandelde stilzwijgend ver- dor en voelde zich ellendig. ,Arme kleine moederlooze schapen!" zei juffrouw Lindsay op ni edel ij den den toon. „Moederloos en vaderloos." „Voor hen is het heter zoo," zei meneer Barreitt, toen hij eindelijk weer sproken kon. „Dat schijnt.wel het gevalte zijn," zei •juffrouw Lindsay zuchtende. Meneer' Barrett trachtte den toestand hel dor in te denken, maar do omstandigheden waren hem niot org gunstig. „Veronderstel," zei hij op zeer langzamen toon, „veronderstel dat ik eens wilde trou wen P" Jttffrouw Lindsay ontstelde zichtbaar» Oe toestand in den reuzenstrijd. De paar laatste dagen zijn al van lieelge ring belang geweest, wat den strijd aan de verschillende fronten betreft. Dit beeft niet Kooveer betrekking op de gevechten als wel op de resultaten daarvan. Want gevochten wordt er nog steeds: er komen stafberichten vüai oost en west, uifc Roemenië en Maoe- „Wafc, hertrouwen?" zei zij verwonderd, „Ja, hoe zou ik ook een meisje durven vragen om de zorg voor vijf kinderen op zich ite nemen?" „Geen respectabele vrouw zou de kinderen aan hun lot overlaten," merkte juffrouw Lindsay op. „Zou u denken, dat een vrouw een weduw naar met vijf kinderen zou willen trouwen?" vroeg meneer Barrett. „Dat zou wel,kunnen." zei juffrouw Lind say, 'terwijl zij een beetje verder van hem af ging loopen. „Het hangt er van af, welke Vrouw het is?" ..Zou u bet bijvoorbeeld aan durven?" zei meneer Barrett wanhopig. Juffrouw Lindsay week nog verder van hem af. „Dat weet ik niet; dat zou van de omstan digheden afhangen," verklaarde zij, heel zachtjes sprekende. t „Ik zal schrijven, dat zij.over moeten komen," hernam meneer Barrett beteekënis- voll. Juffrouw Lindsay gaf 'do.arcp geen ant woord en daar zij intusschcn bij haar woning aangekomen waren, nam zij met een baasfci- gon handéfcuk afscheid van hom oh verdween in huis. Meneer Barrett ging in een zeer ou- rustige stemming naar huis om zijn kop thee te drinken. Hij besloot na een zeer verklaarbare aar-' zeling om de kindoren to laten verdrinken en maakte er zichzelven een ernstig verwijt van dat hij ze niet tegelijk met de moeder om liet leven had laten komen nu zon hv weer in den rouw moeten gaan en bijgevolg donië en van het Ifcaliaansche fronfc. Doch zij hebben in de jongste dagen maar luttel sucoesseai opgeleverd. Millioenen krijgers etaan tegenover elkaar, en strijden met de geweldigste oorlogswapenen, wanneer als resultaat op één dag wordt gemeld, dat er aan het Wesfcerfronfc 20, aan het Oosterfront 32 krijgsgevangenen zijn gemaakt. Men mag dep dag gelukkig noemen, waarop niets anders te berichten valt, maar djat een on partijdig beschouwer niet kan nalaten ovef dergelijke telegrammen te meesmuilen, ia te begrijpen. Infcusschen, zulke „slappe" dagen zijn uitzonderingen en wij krijgen wel den indruk, dat men van weerskanten zioh voorbereidt op nieuwe aanvallen. Op het oogenblik echter lijkt van meer belang, wat niet gebeurt op de slagvelden. Of het overlijden van keizer Frans Jozef ©enigen invloed zal uitoefenen ook op den oorlog, is nog niet te zeggen, maar waar schijnlijk is het niet. Aartshertog Karei is thans keizer Karei van Oostenrijk en ko ning van Hongarije geworden. Bijna even stil als het sterven van den ouden monarch, is de troonsbestijging van den nieuyven 'gegaan. Een jonge man ibeeffc de plaats van den hoogbejaarden ingenomen, in den strijd zal dat wel geen verandering brengen en evenmin in de politiek van de Donau-monarcbie. Indien er elementen waren -in het uifc zoovele brokstukken be staande groot© rijk, met zijn tal van volken en rassen, elementen, dïe hoopten, dat bij den dood van Frans Jozef het rijk uiteen zou vallen, zij zullen in deze dagen van strijd, hun verwachtingen wel voor zich houden. Deze oorlog houdt, wie elkauder dikwijls met bitteren haat bestreden, nu bijeen. Of ook na den krijg deze keizer d© deelen va.n liet rijk bijeen zal weten te houden, zoo als zijn beminde voorganger, meet de tijd leeren: in vele opzichten lijkt keizer Karei nog een onbeschreven blad. Een telegram uit Berlijn heeft gemeld, dat de minister van buiten landsche zaken Vou Jagcw ontslag heeft gevraagd wegens ziekte. Hij is vervangen door Zimmermann, den onder-staatssecretaris van buitenland- sche zaken. Er zïj,n ook Duiteche bladen, die niet aan de ziekte van Yam Jagow ge- Jooven, die meenen, dat men hem wel kwijt wilde wezen. Indien dit zoo is, bewijst het, dat er iets aan 't veranderen, is in Duifcsoh- land, dat bet niet alleen meei- de aristocra ten, de „Jonkers", zijn die de eerste plaat sen bezetten. Zimmermann is, evenals Heil- ferich, de machtige minister van financiën, van burgerlijke afkomst en hij is een tegen stander der conservatieven, der adellijke partijen. Men weet, dat deze laatsten tegen een vrede zijn zonderannexatie, dat zij den strijd met onverbiddelijke kracht willen voortzetten en vooral den duikbooten-oorlog willen voeren tot het uiterste. Zoo denkt Zimmermann, schijnt het ten minste, niet. Of zijn optreden daarom een 6ta-pje nader tot den vrede is, zouden we niet durven beweren. Ook al, omdat de vrede niet af hangt van dezen minister van buitenland- sche zaken, maar van den rijkskanselier, dij© de opperste leiding van dit departement voor het rijk in handen heeft, en dan vooral van den keizer. En het lijkt er niet op, dat men in Duitscliland hoopt op een vrede, die z-eer dichtbij is. Integendeel, men bereidt rich voor op nog feller strijd, nog krachtiger tegenstand. Dat blijkt ook uifc de indiening van het wetsontwerp op den burgerlijken dienstplicht, waarbij de geheele mannelijke kracht van het volk in dienst wordt gesteld van het. vaderland, waarbij alle mannen van 17 tot 60 jaar, die niet geschikt zijn om aan het front te strijden, moeten meehelpen binnenslands om den ontzaglijken strijd uit te vechten. Zij moeten de plaatsen innemen van hen, die vechten in oost en west en zuid, de plaatsen op kantoor, in de werk plaatsen, op het land, maar vooral in de munrtief abrieken Door deze wet wil Duitscliland aan de geheel© wereld bewijzen, dat het den strijd met -alle kracht wil volhouden. En daar de geallieerden er eveneens over denken, daar zij hopen een volledige overwinning te be halen, lijkt de vrede nog zeer ver. Toch worden telkens ween- stemmen gehoorddie op bemiddeling, op vredesluiting aandrin gen. Nu weer uit de Vereenigd© Staten, zooals wij in one vorig nummer meedeelden. De „New-York Times" pieent, dat nu de zijn aanzoek móeten uitstellen. Bovendien zou hij een behoorlijken tijd moeten laten verloo- pen tussoheu zijn gesprek n«<t juffrouw Lind say en hun plotselingen dood. Het nieuws van bet ongeluk werd bekend ongeveer twee of drie dagen vóór het meisje van haar zomervacantie terugkwam. Zij hoorde hefc reeds, toen ze nog maar een half uur in huis was, van haar kostjuffrouw en luisterde verslagen naar een beschrijving van den bedroefden vader en de deelneming van zijn medeburgers in zijn ongeluk. Het scheen dat bij in geen twee dagen iets gegeten had. „Vreeselijk", zei juffrouw Lindsay kortaf, „vreeselijk". Daar luj bij zichzelven voelde dat. het beste was zijp verdriet in de eenzaamheid te begra ven, zag meneer Barrett een geheele week niet naar haar om. Toen ze hem ontmoette, gaf hij haar een flauwen handdruk en begroette haar met een stem, alsof alle hoop voor liem ver loren was. „Wat spijt mij datzei ze met een soort van bestudeerde beleefdheid. Meneer Barrett bedankte haar ontroerd. „Ik bc-n nu keelemaal alleen", hernam hij pathetisch. „Er is nu niemand die er iets om geeft of ik blijf leven dan wel of ik dood ga". Juffrouw Lindsay sprak liem niet tegen. „Hoe is het gebeurd?" informeerde zjj, na dat zij een poosje stilzwijgend hadden voort- gewandeld. „Zij waren mot een boot uit zeilen", ant woordde meneer Barrett. „Ba boot sloeg om en zij verdronken allemaal"» tijd gekomen is om aan den gruwelijker! oorlog ©en eind© te makenD© strijd moet met een remise, met een/ „gelijk" der held© partijen eindigen. Indien de geallieerden nog kunnen winnen, zal hun die zegepraal zooveel kosten, dat zij gelijk staat met een nederlaag, meent hefc Anierikaansche blad. Totnogtoe is de kans niet groot, dat deze stem verhoord zal worden. In Engeland en Frankrijk willen de regeerende kringen en de pers tenminste nog niet van ©en vrede weten, nu de oentralen er nog zoo goed voorstaan, nu echter de kansen der gealli eerden ora een volkomen overwinning te behalen, steeds grooter worden. De Fransche bladen zien in de vredesstemmen uit Ame rika niet anders dan Duitsche intriges, die bewijzen, dat DuÜ6chland er aan wanhoopt te winnen, dat het niet meer vertrouwt op zijn krachten om. de aanvallen der vijanden het hoofd te bieden. Zoolang men in Enge land en Frankrijk zulk© gedachten van Duitschl'and koestert., kan er van vrede voorloopig geen sprake zijn. De vraag is echter, of deze gedachten iu alle kringen der geallieerden gedeeld worden. Zooals we reeds zeiden, komt er van de fronten maar onbeduidend nieuws. Zelfs van hefc Roemeensche front, is weinig, te vertellende Roemenen beweren iu het Prahowadaldus ten zuiden van den Pre- dealpas een klein 6ucc©3j© te hebben be haaldin liet westen van Walachije geven zij toe terug te trekken, naar Craiova, zeggen ze, niet daar voorbij. In de Do broedsja slechts schermutselingen of pa- troui 11 egevecliten'. Uit Macedonië meldt ©en staf bericht een zegepraal der Italiaansch© troepen bij Mono stir, tennoordwesten dezer stad zouden rij ©enig© hoogten op den vijand veroverd hebben. Aan het oosterfront veel geschut- en geweervuur, aan het west-er- front aanvallen der Duïtschers bij Beau- court, Serre, Yperen, Hefc vechten duurt dus voort, maar de successen blijven uifc in de laatste dagen. DUITSCHLAND. pe wet op den burgerlijken dionstplicht. ^ER-LIJN, De staatssecretaris van bin- nsrtlandsche zaken leidde de behandeling v^i hefc wetsontwerp op den burgerlijken ■dienstplicht in met de verklaring: „De re- geeringen weten, dat de invoering van den hulpdenst voor alle mannen van 17 tot 60 jaren n befceekenis alle tot dusverre geno men oorlogsmaatregelen overtreft. Naast mill een en, die tot den gewaponden dienst verplicht zijn, treden thans millioenen bur gerlijke dienstplichtigen. Deze oorlog is niet alleen een oorlog tus- schen de legers, maar een oorlog van de volkshuishoudingen, een oorlog der volken. Daarom most het Duitsche volk zijn uiterste kracht op het spel zetten. De wet beoogt de mobiliseering van den arbeid. In plaats van de werkloosheid, die in het begin van den oorlog heerschte, is er thans beslist gebrek aan werkkrachten, drt zich vooral dcefc gevoelen bij den aan maak van munitie en oorlogsmateriaal, daar de oorlog thans een munitie-oorlog is ge worden. Ook voor de voorziening vkn het volk met hefc noodige zijn arbeidskrachten noodig. Het ontwerp beoogt de verzekering dezer arbeidskrachten. Van dwang zal alleen in de uiterste nood zakelijkheid sprake zijn. Vrijwillige plichts vervulling is noodzakelijk. Dr arbeiders moeten uifc de minder be langrijke bedrijven stelselmatig werden overgebracht naar de onmisbare. Voor vrouwen is dwang overbodig. De wet moet aan de geheele wereld be wijzen, dat Duïtschland vastbesloten is tot het uiterste te strijden. FRANKRIJK. Van het Westelijk Oorlogsterrein, Het Engeisch-Fransohe offensief. PARIJS. Officieel. De Donderdagnacht was kalm op het geheele front. Luite nant Guynemer schoot Woensdag zijn 22sfce Duitsche vliegmachine neer, ciio te pletter viel bij St. Christ (Sommegebied). Franscho avia- teurs wierpen Woensdag talrijke bommen op stations en bivaks aan het Duitsche Somme- front. Verschillende Engelsche vliegers wier pen 34 bommen op torpedobooten aan den havendain van Z^ebrugge, benevens op de vroeg „Wie was met het toezioht belast hét meisje na een poos van stilte. ,,Dc verhuurder van de boot", antwoordde de ander. „Van wie hoorde u het-r" „Ik ontving een brief van een van mijn schoonzusters, Charlotte'.', zei meneer Barrett. „Een erg aandoenlijke brief. De arme Char lotte was bijna een tweede moeder voor hen. Zij zal het nooit t-e boven komen. Nooit!" „Ik zou dien brief wel eens willen lezen", zei juffrouw Lindsay peinzende. Meneer Barrett schrikte. ,,Ik zou hem U graag laten zien," zei hij, „maar ik vrees, dat ik hem verscheurd heb. Ik kreeg een rilling over mijn lijf, telkens als ik er maar naar keek." „Dat is jammer," merkte hot meisje koel tjes op. „Ik zou hem graag eens gelezen hebben. Ik heb mijn eigen meen in g over het geval. Is u zeker, dat zij veel van hen hield?" Zij leefde alleen voor hen", zei méneer Barrett op gevoelvollen toon. „Juist. Ik geloof, dat zij in het gehec-l niet verdronken zijn," zei juffrouw Lindsay plot seling, „Ik geloof-, dat u al die angst voor niets hebt uitgestaan. Het is al te wreed." Meneer Barrett staarde haar angstig en verbaasd aan. „Ik begrijp er nu alles van," mompelde h^t meisje. „Hun tante Charlotte hield heel veel van hen. Zij wa3 altijd bang, dat- u op een goeden dag terug zoudt komen cn ze bij u in huis nemen, en. om dit te voorkommen vond zij de geschiedenis tod hun dood uit." wafcervliegiuigloodeen. Een loods en een tor pedoboot schijnen getroffen te zijn. Alle vlie gers keerden terug. LONDEN. Veldmaarschalk Haig bericht: De vijandelijke artillerie trad heden actief op aan ons fronfc bij Beaucourt, Serre en in den sector van Yperen. Wij bombardeerden de vijandelijke linies bij Messines, Armentières en Loos. De vijandelijk© vliegers toonden gisteren veel ondernemingsgeest en vlogen over onze linies. Drio van hunne machines vielen in onze handen en een vierde werd achter de Duitsche liuies tot dalen gebracht. Een onzer machines wordt vermist, BERLIJN. Officieel. Legergroep-kroon prins Ituppr. ran IIrif rev; Tegen dcil avond nam het vijandelijke artillerie vuur aan beide zijden van de Ancre en in de daaraan grenzende sectoren toe. Gedeeltelijke aanvallen der Engelschen ten N. van Gueudecourt en van de Franschen tegen het N.W. deel van het Besch St. Pierre Vaasfc mislukten. De strijd op het Sommefront. LONDEN. Uit het, Engelsche hoofdkwartier wordt d.d. 21 Nov. gemeld: De marincdivisie heeft een overwegend aandeel gehad in de ver overing van Beaucourt. Zij vielen aa.u bij bet aanbreken van den dag, terwijl het onmogelijk was door den hevigen mist meer dan enkele meters voor zich uit, te zien; zij baanden zich een weg door de ijzerdroadversperringen, die acht roet hoog en. veertig voet breed waren aangebracht, en veroverden in enkele minuten de eerste Duitsche loopgravenlinie. Toen be vonden zij zich tegenover een veldwerk van buitengewone sterkte, waarvan de mitrailleurs drie kwart van het Engelsche aanvalsfront be keer,schten. Deze redouto was ontsnapt aan de vernietiging door het Engelsche artillerievuur; de mitrailleurs en loopgraafmortieren waren onder den grond verborgen en werden in stel- ling gebracht zoodra de artilleriebeschieting eindigde. Een geweldige projectielenregen daalde 'op de aanvallers neer, maar zij wan kelden niet; zij trokken om de redoute heen en nestelden zich in do loopgraven daarachter, waar zij dekking vonden. Intnsschen waren twee „tanks" ter ondersteuning afgezonden. Deze beklommen den heuvel, waarop de redoute was aangelegd. Toen sloeg de Duitsche bezet ting den schrik om het hart; zij beesch de witte vlag cn gaf zich over. RUSLAND. Van hef Oosfeifjk oorlogsterrein. Het Russische offensief. PETROGRAD. (Beried, van den Groo- fcen Genera-len Staf.) Aan bet geheele front geweer- en kanonvuur, het hevigst in <le buurt- van Groot- en Klein-Porsk aan -de Narajofka, in de buurt van Swiste'niki en Sezoepcl. BERLIJN. Officieel. Legergroep-prins Leopold van Beieren: Ten Z. van Smorgon gingen, na een krachtige artillerie-voorbe reiding, Russische patrouilles tot den aanval over, doch zij werdei» verdreven. Het opklarend weer gaf in verschillende deelon van hot front tusschen de Oostzee en de "Woud-Karpafchen aanleiding tot krach tig© artillerie-actie. OOSTENRIJK-HONGARIJE. Keizer Franz Joseph f. WEENEN. Volgens hefc thans vastge stelde program zal het stoffelijk overschot van keizer Franz Joseph Maandagavond met hefc voorgeschreven ceremonieel van hefc kasteel Schönbrunn naar de kerk van den Hofburg worden gebracht, waar het tot 30 Nov. 's namiddags op een praalbed zal blij ven liggen. Gedurende dien tijd zal het publiek toegang hebben tot de rouwzaal. De begrafenis zal den 30sten met groote praal plaats hebben. De imposant© stoet zal over de Ringsfcrasse en de Franzjosepkai door de Rotenturenstrasse naar den dom trekken, waar de inzegening door kardinaal Piril zal geschieden. Daarna zal de lijkstoet zich begeven naar d- Kapuziner kerk, waar het lijk in den grafkelder zal worden bijgezet Keizer Karl. WEENEN. „Streffleurs Militarblatfc" bericht: Keizer Karl, die keizer Franz Joseph is opgevolgd, heeft de volgende order aan leger en vloot uitgevaardigd: „Soldaten! Uw opperste .Kriegsherr", mijn verheven cud-oom keizer-konïng Franz Joseph I, die tientallen van jaren Eist bij Arnhem. uwe grootvaders en vaders met liefde en zorg geleid en als een vader voor u gezorgd heeft, is tot zijn vaderen verzameld. Als een schitterend voorbeeld van-militair plichtsbesef heeft wijlen Z. M. zich tot het allerlaatst geheel en al gewijd aan het wei- zijn van het vaderland. Tot zijn krachten hem begaven, waren zijn gedachten bij u, zijn geliefde, dappere krijgslieden. SoldatenDe zware maar roemrijk© dagéu van dezen reuzenstrijd heb ik tot dusverre met u doorgebracht in een grooten tijd cu uit uw midden treed ik thans als oppende „Kriegshcrr" aan hefc hoofd van mijn be proefd leger en beproefde vloot in onwan kelbaar vertrouwen op ons heilig recht en de zege, die wij met Gods hulp, ip vereeni- ging met onze trouwe bondgefiooten voor onze rechtvaardige zaak zuilen bevechten. De geest van den doorluchtigen ontslapene zal om ons zijn en u aansporen tot verdere heldhaftigs gevechten, opdat het ons ver- und zal zijn aan zijn baar den overwinnings krans neder te' leggen als teeken van onze trouwe dankbaarheid voor al de liefde cn zorg. die zijn edel hart steeds deden kloppen voor zijn trouwe weermacht. Wcenen, 22 Nov. 1916. Karl m. p. Vou Körber m. p." WÉENEN, 23 Nov.. (W. B.) De morgen verschijnende „Wiener Zeitung1' zal hefc volgende schrijven van den Keizer publi- ceeren„Waarde dr. KörberGedachtig aan mijn constifcufcionneelen plicht tot afleg ging van den in-arfc. 8 van de Grondwet van 21 Sept. 1867 voorgeschreven ©ed verwacht ik uw voorstellen te dezer zake. Weencn, 23 Ncrv. 1916. Karl m.p. ROEMENIË De strijd" fn Roemenië. BOEC1IAREST. (Bericht uit het/Hoofd- kwarticr, den 23sten ontvangen.) Noorde lijk en noordwestelijk front: Geen verande ringen aan de westelijke grens van Wal la ch ijg en in hefc Buzen-dal. In hefc Jiu-dal zijn de Rcemeensche troepen teruggetrokken naar Craiova. Zuidelijk front: Aan de-Donau kanou- en geweervuur. In de JJobrocdsja geen veranderingen. Woensdag wierp de vijand vijf malen ach tereen bommen op de hoofdstad, waardoor een groot aantal personen, voornamelijk vrouwen en kinderen, gedood of gewond werden. BERLIJN. Officieel. Front-generaal aartshertog Jozef: Aan dén ocsfcelijken rand van Zevenburgen gevechten van verken- ningsafdeelingen. De Ruseen versterken zich daar. In Walachije is de toestand onveranderd. Bij Craiova vielen, behalve andere buit, 300 spoorwegwagens ons in handen, fn de Dobroedsja. SOFIA. Langs den Donau in eenige sec toren slechts infanterie- en artillerievuur. De Roemenen laten hunne schuiten op den Donau zinken. Zij vernielden de brug bij de haven G'orabia. In laatstgenoemde stad staken zij de patronen-magazijnen in brand. In de Dobroedsja zwakke artillerie-acties en gevechten tusschen voorposten aan den Bulgaarschen linkervleugel. Aan de Zwarte Zee is hefc kalm. De verovering van Craiova. BERLUN. Door de inneming van Craiova, in den middag van 21 Nov. beheer schen de Duitsche en Ooeten- rïjksch-Ilongaarsche troepen den toestand in den westhoek van Roemenië, het z.g. Kleine Walachije. Het Roemeenscho opperbevel heeft met alle middelen rich tegen de inbraak in Aifc deel van de Walla- chijsche vlakt© verweerd, wat uifc de groote inspanning bij Orsova en den buitengewoon hardnekkigen tegenstand in het Jiudal blijkt. Alle wanhopige pogingen echter kon den het lot- van westelijk Walachije niet keeren. Ter forceering van de Szurduk- en Vulkanpassen en na een pauze ter concen tratie ging hefc leger van Falkenhayn op 12 November dicht ten zuiden van de ..Charlotte is de meest waarheidlievende vrouw, die er op aarde bestaat," zei meneer Barrett angstig. Juffrouw' Lindsay schudde het hoofd. - „U is al net a!s alle andere oprecht© lui", zei ze, hem rustig aankijkendo. „U kunt u niefc voorstellen, dat iemand een leugen ver telt. Ik geloof niet, dat u ooit onwaarheid zou kunnen spreken, al deedt IJ er nog zooveel moeite voor." Meneer Barrett keek ora zich heen met een blik als een zeeman, die op het punt is van to verdrinken. „O, ik geloof zeker, dat ik gelijk heb," ver volgde liet meisje, „ik kan me zoo voorstellen hoeveel pleizier Charlotte heeft van haar slechte daad, maar „Wat is er?" vroeg meneer Barrett onge rust. „Het kwam mij juist in de gedachten", zei juffrouw Lindsay. „Zij schreef u, dat- uw kinderen verdronken waren, en vertelde waar schijnlijk aan de kinderen, dat u dood waart. Een dergelijke vrouw schrikt voor niete terug om haar doel te bereiken." „U kent Charlotte niet merkte meneer Barrett op. „Ik denk van wel", was hefc antwoord, „maar we kunnen inlichtingen inwinnen. \J hebt zeker wel kennissen in Melbourne?" „Een paar maar", zei meneer Barrett voor zichtig. „Ga dan nu naa» het telegraafkantoor en zend aan een van hen een kabeltelegram. Meneer Barrett aarzelde. „Ik cal schrijven.", zei hij op langzamen j toon. Ik vind het zoo akelig om te telegrafeo- i ren; er is niets geen haast bij. Ik zal maar aan Jack Adams schrijven." „Schrijven geeft niets", zei juffrouw Lind •say. „Dat diende u nu toch wel t© weten." „Waarom niet?" vroeg de andere. „Omdat, jon dwaze man", zei liet meisje bedaard, „voor je schrijven Australië bereikte, er een br^ef uit .Melbourne zou zijn, dat Jael Adams zich verslikt had aan een vischgraa of aan de mazelen gestorven was of iets va? dien aard." Meneer Barrett, die niet wist wat hij hoe de. stond plotseling stil. Het meisje had tranen in haar oogen va het lachen en haar lippen beefden. Hij stak zijn hand uit en greep haar po stevig vast. „Dat is in orde", zei hij met een diepe zucht van verlichting. „Hè! Ik dacht ee.u gen tijd geleden, dat ik jou verliezen zon!" „Door een hartkwaal of door verdrinking vroeg juffrouw Lindsay zachtjes. „Maar nu lieg ik nooit weer!:' zei Barrett met overtuiging. Meneer Barrett en juffrouw Lindsay trouv. don ccnigen tijd later meneer Jernshaw wr.> getuige Zij kregen verscheidene kinderc: die allen flink opgroeiden en niet verdronkr of aan een hartkwaal Gverleden. Meneer Ba rett kreeg zijn streken niet thuis en stierf hoogen leeftijd op zijn bod Zijn vrouw ovr lee'd© bom nog vele feren. Zoo ziet men, dat de ondeugd in dit onder- maansche tranend::! niet ai: d gestraft word:.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1