No. 355
Woensdag 22 November 1916
Orgaan voor Leger en VEoot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Cns Oorlogsdagboek.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIUSSTR. 109. AMSTERDAM. DIT
BLAD VER,SCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL
Voor Advertentiën wende roer» zich tot "iize Adniümtrali'-. Valrriue-'raat luö
Amsterdam. Prjjs der Advertentifen por regel 30 cent. Voor Ingezonden Medo-
dee|'ngen op de iweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Bp abonnement
IVïonastir heroverd.
Do eerste Servische stad is weer in han
den de? Serviërs gevallen, het is een der
grootste van het oude Macedonië, waarom
ook in 1913 zoo bloedig is gevochten. Mo-
liastir is ontruimd door d© Bulgaren en
Duitschers en bezet door de geallieerden
en bun boudgenooten. Voor deze een ver
heugend feit, voor de Serviërs allermeest.
Mot groote dapperheid, onwrikbare*volhar
ding hebben zij in felle gevechten wekm,
maanden zelfs, gestreden om dit doel te be
reiken. Thans zijn zij er, zij hebben een deel
van bun eigen land heroverd, en de Servische
regeering kan weer zetelen op dezelfde
plaats, vanwaar zij vroeger 't laatst op Ser
vische® bodem haar bevelen gaf.
De inneming van Monastir is inderdaad
van belang. Maar ze is slechts een eerste
stap voor de herovering van geiheel Servië.
We geven hierboven een kaart van Servië
goheol onderaan, aan de Grieksche grens,
ziet men daar Monastir liggen, welk een
klein stukje van bet. vaderland is nog maar
in handen der Serviërs, en hoe lang, hoe
eindeloos lang lijkt, nog de weg tot Bel
grado, dat. we gelieel bovenaan zien weer
gegeven. Daartusschen liggen zooveel woeste
bergen die genomen, zooveel nauwe passen,
die doorgetrokken moeten worden, zooveel
versterkte plaatsen, die heroverd, zooveel
rivieren, die overgetrokken moeten worden.
Toch, nu de Bulgaren en Duitschers een
maal Monastir moesten ontruimen, zullen
zij misschien ook de kracht missen verderop
lang stand te houden en mogelijk is, dat de
herovering van Servië nu in sneller tempo
gaat.
Geen audiëntie.
Blijkens bericht in de ..Staatscourant'"
Wordt Donderdag a.s. door den Minister van
Oorlog geen audiëntie verleend.
De verspreiding van ens biad.
Onderdeelen, die met het toegezonden aan
tal Soldatencouranten niet toekomen, worden
119e week.
Van 13 tot 20 Nov.
.3 Nov. De Engolschen veroveren ten
noorden van de Ancre de dorpen
St. Pierre-Divion. Beaumont,
Hamel. Beau'court.
•4 In O.-H. wordt een departement
van volksvoeding ingesteld.
Engeland antwoordt op het
Amerikaansche protest inzake de
zwarte lijst.
L5 Rusland antwoordt op de Duitsch-
O.-H.-proclamatie van 't konink
rijk Polen.
De Duitsche generale §taf stelt
een afzonderlijke luchtvaartdirec-
tie voor zee- en landmacht in.
.6 In het gouvernement Warschau
wordt de Joodsche kerkgemeen
schap bij verordening georgani
seerd
De onderhandelingen tusschen
Engeland en Noorwegen over de,
stichting van een Noorsche N. O.
T. zijn beëindigd.
Het Engelscho Lagerhuis keurt
de voorgestelde maatregelen in
zake de verzorging met. levensmid
delen goed.
3 De Belgische gezant te Washing
ton doet een beroep op de Ameri
kaansche regeering om verzet aan
te teekenen tegen het wegvoeren
van Belgische arbeiders naar
Duitschland,
verzocht een grooter aantal ta willen aanvra
gen, opdat alle abonné's regelmatig een eigen
exemplaar kunnen bemachtigen.
Wij brengen in herinnering, dat troepen-
doelen, dia soms door een of andere oorzaak
van ons biad verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
driemaal per week, een pakket Soldatencouran
ten te ontvangen. Nergens mag ons .Orgaan
voor leger on vloot" ontbreken.
De Russische regeering ver
klaart nadrukkelijk, dat van plan
nen tot een afzonderlijken vrede
geen sprake is.
De Entente stelt nieuwe eischen
aan de Grieksche regeering.
Briand, Asquith en Boselli be
tuigen instemming met Rusland's
standpunt terzake van de procla
matie van bét koninkrijk Polen.
De Russen schieten bij Sarny een
Zeppelin neer en nemen de beman
ning gevangen.
Se telen! in den reuzenstrijd.
t Is niet zoo spoedig gebeurd, als men wel
verwacht had, maar 't is toch gebeurd, Mo
nastir is in handen der Serviërs! Dit is in meer
dan een opzicht een belangrijk nieuws. Voor
weken, voor een paar maanden reeds, waren de
geallieerden met hun troepen op tien kilometer
afstand van deze grootste, meest bekende stad
IrEiiriflB familie omstandigheden
of
Ju de liefde is slles geoorloofd".
Uit het Engélsch.
i
Meneer Jernshaw, die do gelegenheid waar
nam, dat het slapjes in den winkel was, om
pakjes suiker van een pond af te wegen,
wreef zich m .de handen en wachtte op liejt-
goeu oen grooto man met een door de zon ge
bronsd gelaat, dio juist den winkel was bin-
n en get-rederij! zou bostellen. Deze laatste zag
hem met een scherpen blik aan, terwijl een
eigenaardige glimlach om zijn lippen speelde.
..Allemachtig, Harry", riep meneer Jer-
shaw uit, als in antwoord op dien glimlach.
Juist, dat ben ik," zeido do andere, ter
wijl hij zijn hand uitstak.
..Do rollendesteen is eindelijk, met mos
bedekt, tot rust gekomen."
Meneer Jernshaw schudde den vreemdeling
eenigszins opgewonden de hand en ging hem
voor naar do kleine spreekkamer achter den
winkel.
„Ik ben vijftien jaar weg geweest," her
nam meneer Barrett, terwijl hij in een stoel
plaats nam, „en mijn vroegere woonplaats is
niet'in het minst veranderd."
„Smithson vertelde me dat hij zijn huis in
de Webbstraat aan een zekeren Barrett ver
huurd had," zeide de kruidenier hem intus-
scheu nauwkeurig opuemende, „maar ik
dacht nooit dat jij dat was. Je bent zeker
goed af, liè"?"
kien eer Barrett knikte van ja.
„Ik kan nog niet klagen," zei hij beschei
den. „Ik hel> genoeg om van te leven. ^Mel
bourne beviel me best, maar ik wou liever den
avond van mijn leven in mijn eigen land
doorbrengen."
„Den avond?", herhaalde zijn vriend.
„Ja, ik ben drie en veertig'*, zei meneer
Barrett bedaard. „Ik word al een' dagje
ouder."
„Je bent niet erg veranderd," antwoordde
do' kruidenier, terwijl hij met zijn handen
langs zijn dunnen grijzen baard streek
„wacht eerst eons tot ja een vrouw en zeven
spruiten heb4 wel man, alleen de kosten
van de schoenen..."
Meifcer Barrett uitte zijn deelneming met
deze huishoudelijke uitweiding door een diep
gebrom.
„Misschien zou je me kunnen helpen bij de
meubileering van mijn huis," hernam hij, na
een poosje stil voor zich heen gekeken te heb
ben. op langzamen toon.
„Ik'heb nóg nooit een eigen huis gehad en
van meubelen heb ik geen verstand."
,.Ik wil je graag helpen." zei zijn vriend,
„het is beter niet to veel tegelijk aan te
schaffen-, jo zöudt kunnen mouwen en mijn
smaak kon wel eens verschillen van die van
van Macedonië; toen reeds werd de hoop ge
koesterd, dat na de verovering van Fiorina, na
liet doordringen op Servisch gebied, de Servi
sche regeering spoedig weer op eigen grond kon
zetelen, weer oen stuk Servië kon beheeren.
Maar niet alleen de Serviërs zelf zullen zicli
verheugen, ook de geallieerden, want met de be
zetting van Monastir zijn da geallieerden een
stapje naderbij gekomen aan een der doelein
den van den oorlog: de herovering van Servië.
Toch wordt men bij het denken aan een bevrij
ding van geheel Servië haast weemoedig: hpevelo
weken en maanden van volhardenden, bloe-
digen strijd zijn niet noodig geweest om deze
eene Servische stad, zoo dicht bij de grens ge
legen, te herwinnen, hoelang zal het niet
moeren duren voordat do vijand uit het gohe. b-
land is verjaagd. Natuurlijk bewijst het feit,
dat do centraien en hun bondgenooten, do Bul
garen, Monastir hebben opgegeven, dat den
laatsten den strijd aan twee fronten wat mach
tig wordt. De krachtsinspanning in de Do-
broedsja heeft ongetwijfeld meer van hen ge
vergd, dan zij volbrengen konden. Zelfs Duit.
6c-he hulp mocht, in het zuiden niet baten. Aan
de zijde toch der Bulgaren hebben ook hier
Duitschers gestreden en wel onder den beken
den generaal Von Below. De inneming der
Macedonische stad bewijst dus wel, dat dc
kracht der centraien niet onuitputtelijk is.
Want met leede oogen zullen de Bulgaren Mo
nastir hebbeen ontruimdreeds in den oorlog
van 1913 maakten zij or aanspraak op, en de
verovering 't vorige jaar gaf groote vreugde
in Bulgarije. Met de inneming van Monastir
toen zagen zij hun nationale wenschen volledig
vervuldzij, voor hen, hadden genoeg, hadden
vrede kunnen sluiten. Nu hebben zij echter
weer te winnen bij de voortzetting van den
strijd.
In de Engelsche bladen wordt ernstig den
toestand van Roemenië besproken. Die schijnt
nog in de kringen der geallieerden tot. bange>
verwachtingen aanleiding to geven. In de
laatste weken durfde men hopen, dat een ver
der doordringen der centraien in Roemenië
verhinderd wasde .krachtige verdediging der
Roemenen van den toegang tot hun land in 't
noorden, de verflauwing in het offensief van
von Mackensen in de Dobroedsja- gaven hoop,
dat Roemenië vbor het lot van Servië gevrij
waard zou blijven. In de laatste dagen eebter
begint de toestand hier weer minder rooskleu
rig er uit te zien. en daarop wijst het artikel
in de „Times". Men -rreest nieuwe krachtige
aanvallen der Duitschers, vooral bij Predeal;
dezen zouden daarheen versterkingen-- zenden
de verzwakte Beierscbe regimenten zouden
vervangen worden door Pruisische en die
zouden van den keizer opdracht hebben ge
kregen om de Roemenen terug te drijven tot
eiken prijs. De „Times" meent, dat daarvoor
vrees is, wanneer de geallieerden niet te hulp
komen, van dezen kau dat echter alleen Rus
land, en van de Rijssen wordt dus de redding
der Roemenen verwacht.
Wat de centraien in Zevenburgen nog zullen
doen, is natuurlijk toekomstmuziek, maar in
do laatste dagen hebben zij daar ook weer suc
cessen behaald. Dat vertellen hun berichten,
in 't bijzonder van de gevechten in den Pre-
dealpasten westen daarvan namen zij meer
dan 1500 Roemenen krijgsgevangen en ten
oosten er van zouden ze zelfs door de vijan
delijke linie zijn heengebroken. De Roemenen
zelf vertellen daar niets van, maar wel ma
ken zij gewag van afgeslagen aanvallen in bet
Prahovadal, dat is ten zuiden van den Prc-
dealpas. Dit beteekent dus inderdaad, dat de
centraien hier iets vooruit zijn gekomen. Op
dit punt der Zevenburgsche frontlinie wordt
door do Duitschers en Oostenrijkers de groot
ste druk uitgeoefend, toen wordt daar niet al
leen gevochten. Ook in het Jioedal, ten zuiden
van den Vulkanpas hebben de Duitsche troe
pen van Falkenhayu een overwinning behaald
en zijn zij doorgedrongen tot aan het dorpje
Boembesi, vijftien kilometer ten zuiden van
dien pas. Waarschijnlijk willen- de centraien
ook hier pogen door te breken, evenals bij den
Roto-Turmnas, waar intusscben hun successen
gering schijnen. Al deze passen liggen aan of
dichtbij de Roemeensehe grens en het Praho
vadal ligt reeds daarbinnen. Het doel is dus
blijkbaar om hier over een lange Unie Roe
menië binnen te dringen en naar de hoofd
stad Boecharest te marcheeren. Daartoe zullen
dan de versterkingen, die op komst of reeds
gearriveerd zijn, moeten dienen. Of zii daarin
slagen, is natuurlijk een andere nuaestir-, rr.ar-r
liet lijkt er op. dat de gea'liëerden nie£ gohee
zeker zijn van heWfceuendeel.
Even stippen we hierbij aan. dat de Duit
sche en Oosfcenrijksche staf berichten «n op
somming doen van de krijgsgevangenen cn
den oorlogsbuit aan 't Zevenburgsche front-.
Volgens deze opsomming zouden 89 Roe
meensche officieren en 19.338 man gevangen
zijn genomen en 80 kanonnen en 32 machine
je vrouw.
Meneer Barrett lachte.
..Ik trouw nooit", zei hij met overtuiging.
.Heb je juffrouw Prentice al gesproken?"
informeerde meneer Jernshaw.
..Nee", zei de andere, licht blozende,
„waarom"vraag je dat zoo?'
„Zij is nog altijd ongetrouwd'", antwoordde
de kruidenier.
„Wat zou dat dan?"' vroeg meneer Barrett
op levendigon toon, „wat zou dat dan?"
„Niets", zei meneer Jernshaw, „niets.... Ik
wou alleen maar...."
„Wat?" vroeg de andere, toen hij ophield.
„Ikmen dacht algemeen, dat je naar
Australië gegaan was om je positie te ver
beteren", mompelde de kruidenier. „Dat
je financieelo toestand je belette te trouwen
I dat...."
„Kalverliefde", zei meneer Barrett op
schérpen toop „wat een i'lee! Dat is nu al
vijftien jast geleden. Ik zou haar haast
niet meer kennen, als ik haar tegenkwam.
Leeft haar moeder nog?"
„Dat zou ik denken", zei meneer Jernshaw
haastig. „Louise ziet er zöo wat uit, zooals
haar moeder was toen je heenging."
Meneer Barrett kreeg een rilling over zijn-
leden.
„Maar je zult haar wel gauw zelf zien",
vervolgde-de andere. „Je zult ze toch zeker
een bezoek moeten brengen. Zo zullen ver
wonderd zijn, dat je nog niet bij hen geweest
bent."
„Laat ze verwonderd zijn", zei meneer Bar
rett onrustig. „Ik zal morgen mijn oude
vrienden beurtelings opzoeken, elk op zijn
beurt. Je zou me een pleizier doen als je
hun vertelde, dat ik jou lieo opgezocht voor ik
hij hem aanging en als zij den een of anderen
1 onzin in hun hooffl halen, kan dat 'dienen als
een kleine wenk. Ik blijf in stad, terwijl het'
1 huis in. orde gemaakt wordtals ik den volgen
gewcren zijn buit gemaakt.
Van de andere fronten hebben we maar
weinig nieuws te vertellen. Iu het westen zijn
de operaties blijkbaar niet weinig belemmerd
door het ruwe weer der laatste dagen, waar
van ook wij genoten hebben. Toch is er nog
hardnekkig gevochten volgens de Duitsche be
richten. die vertellen van afgeslagen storm
aanvallen, van een bloedige nederlaag der Kn-
gelschen zelf-, maar die tevens toegt$,-on, dat
dezo laatste terreinwinsten hebben behaald
al heeten die onbeduidend. Bij Grandeourt
vooral zijn de Duitschers weer achteruitge
drongen. De IüngeWhen spreken van nieuwe
krijgsgevangenen, die zij gemaakt hebben, ten
getale van meer dan 750, waardoor zij in '1
geheel in de laatste weck 7000 Duitschers ge
vangen hebben genomen.
Aan het ItaUaanSbhe front is op het Karst-
plateau wel h^d gevochten in de laatste da
gen, maar van groote resultaten is geen
sprake. Van het uitgestrekte Oosterfront komt
zoo goed als geen nieuws.
BELGIË.
De kolenmijnen in Belgisch-Limburg gastoten.
Onder dit opschrift bevat de „Nieuwe
Limburger Koerier" van Zaterdag j.l. het
volgend bericht: In de afgeloopen week
hebben de Duitschers laten bekend maken,
dat de werklieden, welke naar Duitschland
wilden gaan werken, daarvoor konden
teekenen. Zij moesten zich dan bij de eerste
oproeping aanmelden. De werklieden in dc
kolenmijnen hebben eenparig geweigerd.
Toen hebben de Duitschers aangezegd, dat
de mijnen zouden gesloten worden en dat
de mijnwerkers naar Duitschland zouden
worden gebracht.
D-J1TSCHL.AF1D.
Bommen op Miinchen.
MüNCHEN. Het ministerie van oorlog
deelde mede
„Zaterdagmiddag tegen één uur verscheen
boven Müncben een vijandelijke vlieger, die
in het geheel zeven bommen naar beneden
wierp. Deze richtfceó eebter slechts geringe
materieele schade aan. Verliezen van men-
sefcenlevens vallen niet te betreuren. De-
vlieger vloog weg in westelijke richting."
De burgerlijke dienstplicht.
Naar de „Berl. Lok. Anz." verneemt, is
het wetsontwerp op den burger dien si plicht
aan de boudsregeeringon toegezondenHet
ia echter niet waarschijnlijk dar, zooak- van
verschillende zijden gemeld is, de Rijksdag
reeds tegen 5 December bijeen geroer. :n zal
worden ter behandeling Van hét omwerp.
De regeering paktdeze zaak met de
grootst mogelijke doortastendheid aan en
voert drukke besprekingen daarover met
de hoofden der verschil lende partijen.
Do wegvoering van Belgischs arbeiders.
Het „Berl. Tageblatt" schrijft
Wegens de iuvoeriug van arbeidsdwang
in België en de wegvoering yan Belgische
arbeiders naar Duitschland, heeft, naar
wij'vernemen, de Aaterika&nsche ambassa
deur den minister van buitenlaudsche zaken
inlichtingen gevraagd over de beweegrede
nen, het doel en heb karakter van de door
voering van den maatregel.
Dezen stap heeft de gezant toegelicht met
de (vérklaring, dat in cfé Vereenigde Staten
tot dusverre slechts de voorstelling van
zaken door de Entente-mogondhedeu be
kend was geworden en Engeland wellicht
op grond van die schildering van de Ame
rikaansche regeering de beëindiging zou
verlangen van de bekende Spaansch-Ameri-
kaansche steunactie voor België.
De gezant heeft de noodig© gegevens van
de Duitsche regeering ontvangen.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlog.-iterrein.
Het Èngelsch-Fransche cffensief
LONDEN. Veldmaarschalk Haig be
richt: „Geen verandering in den toestand.
Het blijft nog steeds regen- of stormachtig
weder.
Zaterdag zijn aan de Ancre 20 officieren
en 752 man gevangen gonomeD, uitmakende
sinds 13 Nov. een totaal van 6962 man.
LONDEN. (Uit het Engeifcbe Hoofd
kwartier.) De krachtige aanval van Zater
dag bracht ons weder flinke aanwinsten aan
•de Somme.
Ten zuiden van de Ancre op een front
van 5000 yards vorderden dc Eng'.i?/;h©n
tot oen gemiddelde diepte van 500 yards.
Langs den zuidelijken oever der rivier
drongen zij den vestdijken zoom van
Urandcourt binnen. Daar j>: thans con bom-
meiigevechtaan den gang.
Aan den uitersten rechtervleugel namen
de EngeJsehen het hoogo terrein ten zuiden
van Mirancourt. Van d;t punt uit dron-
ven patrouilles verder vooruit iu de rich
ting 'v.n liet dorp en keerden terug met
gevangenen.
■De rmgeische troepen ten Doorden van de
Ancre maakten o\ er een bom sti ge vorderin-
gen.
Het aantal gevangenen, gemaakt in den
aanval in het zuiden, L- thans reeds geste
gen tot 600.
BERLTJN. (Officieel.) Lettergroep wc.
prins R'jppreeht var Beieren: Het se
dert ©enige dagen reeds voortdurend©
vuur op de Duitsche stellingen aan
beide rijden van de Ancre maakt© bet
waarschijulijk, dat de Engelse ben daar
hunnen aanval zouden voerupetten. De Za-
erdag achter het vijandelijke front optre
dende cavalerie en het in den ochtend tot
buitengewone hevigheid opgevoerde -vuur
Kondigden dan ook de n-euwe grooto poging
tot doorbraak aan. Zij eindigde- met ecu
bloedigen tegenslag voor de Engolschen en
bracht hun slecht® op enkele punten eenige
terreinwinst zonder beteokenis.
De onder bevel van de generaals Fuchs
en Mamhall strijdende troepen' hebben in
hardnekkigen tegenstand aan de beetorming
door de Engelschen bet hoofd geboden.
De Duitschers zijn ten zuidwesten van
Serre, in Grandccurt en op enkele punten
ten zuiden van dat dorp teruggedrongen en
staan nu in oen ta voren gereedmaakte stel
ling aan den zuidelijken oever van de Ancre.
Alle andere stellingen op bet herhaalde
lijk aangeval jen. 12 R.M. breed e front
werden door de Duitsche troepen direct be
houden of in een tegenaanval heroverd.
Denreen sterk artillerie-vuur oer Frsnschen
werden in den sector ten zuiden van Sail'y-
Sail];.ci aanvallen ingoleicf) die aan den
noord westelijken zoom van het St. Pierre
Vaasfc bosch doodliepen en in welke de
Framehen zware verliezen leden.
De doorbreking van het front.
Een officier in „.Kitchener's" leger be
schrijft irf do „Saturday Review" wat de
weidelijke beteekenis van de doorbreking
van het front zou beteekenen. Hij zegt o.a.:
„Het lijkt zoo gemakkelijk. Een paar linie*
loopgraven en wat prikkeldraad. „Dat bosch
I daar kan omsingeld ep dat kreupel bosch door
de artillerie platgeschoten worden en in dat
1 dorp kan niemand meer leven, nadat wij het zoo
j gebombardeerd hebben". En toch, ga eins naar
j Contalmaison en kijk eens naar het Dclville-
Uosch, dan zult gij liegrijpen wat de doorbreking
van het front beteekent.
Vraag ook de cavalèrie. hoeveel linies prik
keldraad er noodig zijn om ze volkomen tegen
te houden. Vraag elk peloton hoeveel machine
geweren er noodig zijn om het te vernietigen.
Het antwoord zaf altijd zijn: „Een!"
Bij ons. die allen burger-soldaten zijn. was op
1 Juli do doorbraakrlheoNe zeer gewild. Wij
j konden door onze verrekijkers de tweede en de
j derde linie van den vijand zien en het leek. dat
I er niet ve©l moeite noodig was om door en over
I dit. alles heen te komen.
I Maar er waren, gelukkig voor ons, ook
„oude" generaals. Sir Douglas Haig en l'ère
Joffre, die beier wisten en daarnaar handel-
1 den. Zij waren toevallig échte soldaten met
j buitengewoon groote ervaring en zij wisten....
heel wat.
j De critici, hetzij op den bureaustoel of in do
gedpkie schuilplaatsen, denken over eene di-
J visie alsof het een soort "hyper-tank" i«. ict«
dat uit écu stuk bestaat cd in zija geheel be-
i v ogen kon worden door één hoofd. Zij denken
dat het slechts noodig is to bevelen„De di-
visie gaat daar of daar heen", en dat het dan
gebeurt. Maar zoo gaat het niet.
'i De infanterie beweegt zich niet sneller dan.
den keer weer kier kom, zal ik weer een van
de andero kennissen opzoeken."
„.Dat zal dan een tweede .wenk zijn", ant
woordde meneer Jernshaw ..niet dat wenken
red zullen helpen bij mevrouw Prentice."
„Dat zullen we zien", zei meneer Barreit.
Overeenkomstig zijn bedoeling werd zijn
terugkeer aan het publiek bekend gemaakt
door eenige korte bezoeken met tamelijk lange
tusschen poozen aan zijn geboorteplaats ge
bracht. u
Even alsof bij een menschelijke vlinder was,
zoo zweefde hij snel over een paar straten,
kwam vooj een half uur of zoo óp de aarde
terug om een oude kennismaking te her
nieuwen en verdween dan weer.
Nadat hij minstens een half dozijn derge
lijke wenken gegeven had, kwam hij ten laatste
voor goed te Ramsay terug en nam zijn intrek
in zijn nieuwe huis.
;,.Je hebt er alle eer van, Jernshaw" zei hij
dankbaar. ,,Ik zou er een raren boel van ge
maakt hebben zonder jouw hulp".
„Het ziet er heel aardig uit", meende zijn
vriend, „te mooi
„O, dat is allemaal onzin", zei de eigenaar
driftig.
„Nu, goed", zei meneer Jernshaw.
„Ik moet zeggen, dat ik dan van de vrouw
tjes niets begrijp. Als jij denkt zoo'n mooi huis
voor je zelf te. kunnen houden-, dan vergis je je.
Het is een tehuis en bij een tehuis hoort een
vrouw".
Meneer Barrett gaf door een nijdig gebrom
te kennen, dat hij het hiermede volstrekt niet
eens was.
„Nu, ik wed dat je er binnen vie.r dagen
andere over denkt", zei meneer Jernshaw.
Inderdaad kwamen mevrouw Prentice en
haar dochter vijf dagen daarna op bezoek.
Meneer Barrett, die een dutje deed in een
luien stoel, met een zakdoek over zijn hoofd,
hoorde hun stemmen aan de voordeur en het
vriendelijk verzoek van de huishoudster om bin
nen te komen. Zij kwamen de kamer binnen,
terwijl hij bezig was zijn verward© haren,
haastig wat in orde te brengen.
Goeden middag"', zei hij. ter*ijl hjj hun de
haDd schudde.
Mevrouw Prentice beantwoordde de begroc*
ting zeer kalmpjes en keek de kamer ecus rond,
nadat hij hnar een stoel had gepresenteerd.
„-Mooi weer", zei meneer Barrett.
„Zegt u dat we!' zei mevrouw Primtice.
„Het is me een waar feest u weer te ^ien",
zei meneer B\rrett.
„W'e meenden dat u ons al eens eerder zou
hebben opgezocht", antwoordde mevrouw Pren
tice, „maar ik zei tegen Louise dat je het zeker
erg druk hadt en haar wou verraden. Het
vloerkleed bevalt me wel, jou ook niet Louise?"
Juffrouw Prentice gaf een toestemmend ant
woord.
„De kamer ziet er mooi en frisch uit", her
nam mevr. Prentice, „maar bet is jammer dat
rje mij van te voren n'.ct ee.na geraadpleegd
hebt vóór je een kens deed. Ik had je voor het
zelfde geld een veel bster huis kunnen recom-
mandc-eren."
„O, ik ben er best mee tevreden"'zei meneer
Barrett, „voor m ij is het voldoende»
„Na, liet ziet er goed uit' verklaarde me
vrouw Prentice vrien-V jfc. „e:i hoe heb jc liet
al die jaren wel gehafc?"
Meneer Barrett antwoordde eenigszins haas
tig dat zijn gezondheid uitstekend geweesi was
..Je ziet er best uit" zei mevr. Prentice. ..Je
lui schijnt allebei niet er;: verand"rd te 7;m".
voegde zij er bij na een blik van «p Tiaar
dochter. ..En mijns -inziens deed je er wel aen
niet te schrijven. Dat was roir wei het bc-ie
