80. 347
Vrijdag 3 November 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Ons nieuw adres.
ïtesslrsatli, Amsterdam.
üorlcgsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Een Haarlok.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
Voor Adverteulifn weudo men zich tot onze Administratie. Valeriusstraat 109
Amsterdam. I'rijs 'It Advertentiën per regel 30 cent. Voor lngezond.n Mede.
deel'ngen op de tweede, derde ea vierde pagina dubbel Uriel. Bij abonnement
reductie.
a s io-
<e
Eec van de beiangi ijkst© fronten in de
laatste weken is wel dat in Zevenburgen ge
bleken: we geven er hier een kaartje van.
Belangrijk ook over 't geheel door de af
wisselende krijgskans, zooals men weet. In
het begin van den oorlog met Roemenië,
nu ruim tweo maanden geleden, waren de
Oostenr kers onfortuinlijk. Zij konden zich
niet handhaven in de posities langs de grens
en wekem al moer achteruit, zij lieten ©enige
belangrijke plaatsen, zooals Kroonstadt of
Brasso (zie op onze kaart), Iiermannstadt
en andere, in handen der Roemenen. Dat
duurde, zoolang tot de Duitschers onder von
Falkenhayn to nulp kwamen en sedert moes-
J 0. Ho
ton de Roemenen terugwijken, Hermann-
stait ging voor hen verloren; Kroons<.aoc
werd door de centralen heroverd; bij den
Vulkan-pas, bij den Rote-Turm-pas behaal
den dezen overwinningen, zij kregen verder
Törzburg in hun bezit, en drongen bij Pre-
deal over de Roemeensche grens. Hier staan
dus de centralen op Roemeenso'n grondge
bied, doch zij ondervinden er blijkbaar he-
vigen tegenstand en in de laatste dagen ruk
ken zij niet verder op, ofschoon er ook reeds
berichten kwamen van gevechten bij Azuga,
een eind op weg dus reeds naar Sinaia, de
bekende Roemeensdie stad, waar do ko
ninklijke familie haar zomerverblijf heeft.
Den 26en duurde de beschieting don go-
heelen dag door. In den ochtend van 27
Oct. begon zij opnieuw.
De Duitschers hebben het vooral gemunt
op de omgeving van de kathedraal.
Zoo moet Reims boeten voor den zwaren
tegenslag der Duitschers bij Donaumont.
Bij Verdun.
De Parijscho correspondent van de
Times" geeft de volgende bijzonderheden
omtrent de Fransche overwinning bij
Verdun,
„Een zware wolkbank trok voorbij en de
avondzonneschijn deed den heuvelrng van Dou-
aumont, die zoovele litteckens draagt van pro
jectielen, mijnen en loopgraven, en waarboven
do ruïnes van het beroemde fort gelegen zijn,
scherp uitkomen Langs den horizon, niet ver
licht door den zonnestraal, lagen de andere
plaatsen die Verdun's roem vestigden, in de
dieper wordende schemering. Naarmate het
licht op den heuvelrug tegenover ons sterker
werd, konden wij het fort beter onderscheiden
en juist even vóór opnieuw een wolk alles weer
onduidelijk maakte, zag ik de poort van den
citadel duidelijk afsteken van do puiuhoopen
van het' fort.
Boven dio poort, zooals trouwens boven de
poort van ieder fort in Frankrijk, staat het be
vel aan de bemanning geschreven„Begraaft
u liever onder de puinhoopen van dit fort, dan
u over te geven." De verdedigers hebben dit
bevel tot het laatste opgevolgd en het is .juist
de gehoorzaamheidvan het geheele Fransche
leger aan dit bevel, die de legers van Verdun
in triomf over den heuvelrug van Douaumont
voerd
Op weg naar Verdun en de posities in de om
geving, bezocht ik eenigc minuten het hoofd
kwartier van generaal Nivello, die het bevel
over Verdun op zich nam toon „on-les-aura"-
1 i i Pétain tot commandant der centrale groep vi
28sten Oct. onoverwonnen, ten gevolge van ne_- do Fransche in het Westen werd be-
vitcit niet geringer zijn, de resultaten zijn voor
de centralen veel minder dan in de laatste we
ken. Do Itoeraeenscho telegrammen melden,
dat de Duitsche en Oostenrijkscho aanvallen
verslappen, en daar lijkt het ook op. De cen
tralen komen niet meer vooruit en dat .Roe
menië weldra het lot zal deelen van Servië ia
nog mogelijk, maar niet meer waarschijnlijk.
Denkelijk zijn de Russen wat krachtiger opge
treden, hebben zij versterkingen gekregenhet
is in elk geval zeker, dat zij het den vijanden
in de Karpathen lastiger maken, en ook in
Wolhynië zijn Russische aanvallen afgeslagen
moeten worden. Op dezo wijze helpen de Rus
sen indirect de Roemenen. Daarmee hebben wij
tevens al het nieuws verteld, dat er op het
oogonblik is'van het Oostelijk front.
Volgens ©en der jongste stafbcrichten van
den kant der centralen is er van het Mace
donische front „niets bijzonders" te vertellen.
Het Ruigaarscho, feitelijk dus van denzelf
den kant, zegt iets meer, maar weet toch
ook alleen t-e verhalen van afgeslagen
aanvallen en van pogingen dor Ser
viërs om aan de Czerna vooruit te
komen, pogingen die volkomen misluk
ten. Een Fransch telegram meldt echter, dat
de Serviërs verder doordrongen in do Czorna-
bocht, dat andere geallieerde troepenmachten
een klooster ten westen van het Presbameer
hebben bezet en dat Engèlscke vliegers groote
activiteit hebben getoond. Doch ook hier be
lemmert het ongunstige weer de operaties. Ja,
we ga3n weer den tijd tegemoet, dat die weldra
zoo goed als stil zuilen liggen
OUSTSCHLAND.
Kapitein Bölcka.
BERLIJN. Generaal v. Below, opperbevel
hebber van een leger, heeft het volgende „ui
memoriam" voor kapitein BÖlcke gepubliceerd:
Midden in de hevigsten aanval viel den
jchadiging van zijn vliegtuig, dé koene vlieger- I noemd Generaal Ni veile, de overwinnaar van
kapitem Oswald Bülcke, chef van een „Jagd- I j__ ,i„„ mot. vriondeliike.
staffel", ridder van*do orde „Pour le mérite.
Men name nota van het nieuwè
adras van (ie Radactie en Admini
stratie van „De Soldatencourant":
Üa Wiid in den reuzenstrijd.
Gevechten aan alle fronten, hier moer, daar
minder fol, maar zonder resultaten van groot
Ixxang ergens, dat is de korte geschiedenis
der laatste dagen van den groeten oorlog. Aan
do (somme bijv. hebben de Pranschen bij Sailly
Sajiflsel een voordeol behaald en zijn de En-
gelschcn ©enigszins gevorderd bij Lesboéufs,
maar daar staat tegenover dat de Duitschers
zioh meester hebben gemaakt van La Maiso
nette, een hoogte en hoeve daarop, bij Biaches,
even ten zo''en van do Sommo. Die weder-
zydsche voorvoelen zullen wel ongeveer tegen
elkaar opwegen, en waar winst en verlies el
kaar dekken, kan men moeilijk van eenig
resultaat spreken. Behalve van het negatieve
resultaat, dat aan beide kanten weer tal van
dooden en gewonden zijn gevallen.
Het weer schijnt trouwens aan het Wester
front in de laatste dagen zoo ongunstig te
zijn geweest, dat de gevechtsactiviteit er door
Ibèlommerd word. De verschillende tegenaan
vallen mislukken dan ook blijkbaar. Zoo doelt
het Duitsche staf bericht mee, dat de aanval
len der Engelschen op de loopgraven bij Les-
boeufs werden afgeslagen, dat de Franschen
tevergeefs beproefden om La Maisonnette
terug te winnen Van don andoren kant mis
lukten volgens het Fransche bericht hevige
Duitsoho aanvallen ten zuiden dor Sommo op
honvel 97, in do nabijheid van Maisonnette.
Trouwons, het Fransche telegram geeft ecu
volledige.bezwit,7.'; van den heuvel La Maison
nette juot toe, siocnts een gedeelte der akkers
bij do hoeve werden veroverd door de Duit
schers en dit gedeelte staat tnans onder hevig
vuur der Fransche kanonnen. Hoe tegen
strijdig in sommige opzichten de berichten ook
zijn, er biijkt wel uit, dat er aan de Soumie
met groote hevigheid wordt gestreden en ooo
do Franschen er duidelijk het offensief door
zetten, met kraoht en met zonder succes, naar
dat de Duitschers van hun kant zien dapper
en hardnekkig verdedigen en dikwijls tot
felle tegenaanvallen overgaan. Zij Dep er ken
zich daaroij niet tot het bomme-front en Ver
dun, doch hebben volgens de Lngelsche be
richten ook een hevig granaatvuur geopend
op Yperen. Verder wordt ais iets bijzonders
gemeld, dat de Duitschers weer begonnen zijn
zeer hevig Reims te beschieten en net daaroij
vooral op den omtrek der kathedraal hebben
gemunt.
Hebben wij van het Westerfront weinig be
langrijk nieuws te vermelden, van de andere
oorlogsterreinen is met veel meer te berichten.
Aan alle zijden wordt thans hardnekkig ge
streden, maar van successen van belang lezen
wo niet; wel ontmoeten we weer korte tele
grammetjes als: „Toestand onveranderd!"
„Niets bijzonders!". Uit de Dobroedsja bijv.
komt van Russisch-Rumeensche zijde de mede-
dceling, dat het offensief tegen de centralen
is hervat, maar waar en met welk succes wordt
niet gemeld. De Duitsche en Bulgaarsehe be
richten daarentegen zeggen weer, dat de
anden teruggedreven zijn tot aan den Donau
in 't noorden en dat zij nog steeds worden ach
tervolgd. Intusschen, men moet hier afwach
ten. De Russen hebben reeds eerdér verrassin
gen bereid, en het zou vreemd zijn, indien de
Roemenen, aan wier zijde ook Serviërs strijden
zich maar al lieten terugslaan. Bovendien, als
de centralen verder oprukken over den Donau,
wordt ook Russisch Bessarabië bedreigd en zelfs
van verre Odessa en de kust der Zwarte Zee.
Dat de strijd in de Dobroedsja uit is en de
geallieerden dit als verloren gebied moeten be
schouwen, achten we nog niet dadelijk waar
schijnlijk.
Aan liet Zevenburgsche front moge de actï-
Naar het Duitsch van ADOLF HöLLERL.
In een ellendig dakkamertje van een on
aanzienlijk huis te Berlijn zit om een scho
tel watersoep en een bord brood de familie
Zeidler.
Zeidler was lampenpoetser in den Hof-
schouwburg. Zijn talrijk gezin bestond, be
halve zijn vrouw, uit zes jongens en vijf
meisjes, die allen een eetlust haddon, wel
ken men in vele gevallen „gezegend"
noemt.
Een deftig heer, in een kostbaren pels
gehuld, stijgt tegen den middag de trappen
op naar hot kamertje, klopt aan en treedt
op het vriendelijk bannen" het kleine,
bedompte kamertje binnen, wenscht lachend
den aanwezigen een ,,bon appetit" toe,
legt oen „louis d'or" op de tafel en verlaat,
na een paar woorden te hebben gewisseld,
weder het vertrek. Oprechte zegenwen-
schen en dankbetuigingen vergozellen hem.
Zco'n „louis d'or" was iets nieuws
onder de zon" in den huize Zeidler.
De geschiedenis van den „louis d'or'
was dezs:
Wij spreken nu tot een geslacht, dat de
namen Charlotte von Hagen en Karl Sey-
delmann tslechts uit de geschiedenis der
tooneelspoelkunst kent. Beide personen
bchooren tot de glansrijkste sterren, die
aan don thoaterhemel geschitterd hebben
Diep getroffen staan wij en met ons het ge
heele Duitsche volk aan de baar van dezen
zegerijken, onvergelijkelijken held.
Het loven en het sterven van dezen onver
schrokken dapperen strijder, die ontelbare
malen met doodsverachting tusschen hemel en
aarde zijn leven op het spel zette, voor de eer
van heb vaderland, wijst ons voorwaarts.
Met trots, bewondering en dankbaarheid zul
len wij steeds den naam van onzen Bölcke
noemen. Zijn niets ontziende aanvallende geest
blijve voortleven in ons geheele leger!"
FRANKRIJK.
Van bei Westelijk Oorlogster-rein.
Het Engeisch-Franaoho offensief
PARIJS. Het was Dinsdag betrekkelijk
stil op het geheel© front. A".leen had een ar-
tilleriegcvecht plaats bij Sailly en liet bosch
van St. Pierre Vaast.
LONDEN. Veldmaarschalk Haag be
richt Onze artellerie en loopgraaf
mortieren bombardeerden de vijande
lijke linie in de omgeving van het Hohen-
zollem-reduit en het La Bassée-kanaal.
Krachtige artillerie-actie van den vijand bij
Hébuterne, in den sector van Yperen en
ten zuiden van de Ancre, in het bijzonder
van de Stuff- en Schwaben-reduits en de
Regina-loopgraaf. Overigens niets nieuws.
BERLIJN. Officieel. Legergroep-Kroon
prins Knpprecht van Deieren: Ongunstige
weersgesteldheid beperkte de gevcchtsactie
aan de Somme. De vijandelijke afdeelingen,
die onze posities ten N.O. van Les Boeufs
aanvielen werden door ons vuur verdreven.
Een tegen La Maisonnette gerichte aan
val ©ener Fransche compagnie mislukte.
Eveneens mislukten pogingen van een af-
deeling met handgranaten om in onze
nieuwe loopgraven ten Z. van Biaches bin
nen te dringen.
Een aanva, van sterke Fransche afdeelin
gen tegen Ablaincourt en aan de beide
zijden van den straatweg ChaulnesLihons
kon in ons afweervuur niet tot ontwikke
ling komen.
Legcrgroep-Duitsche Kroonprins: In het
Maasgebied was het kalmer dan in de laat
ste dagen. Slechts in de streek van St.
Mihiel was het artillerie-vuur nu en dan
krachtiger.
Reims weder besohoten.
PARIJo. - - -óf zijn de
Duitschers weder begonnen Reims te
bombardeeren.. Den eersten dag wier
pen zij 250 bommen op de stad.
den dag
1 tintelend*
stevig van bouw, met vriendelijke,
oogen onder zware grijze wenk
brauwen.
Ieder soldaat hij Verdun heeft de beteekenis
van het Somme-offensief begrepen. Vroeger
kreeg Verdun de beste Brandenburgers, de
Garde en andere lievelingsregimenten van den
Keizer tegenover zich. De Somme bracht hier
verandering in, zooals duidelijk bleek uit de
wekelijkschc toeneming van het aantal gevange
nen. De Franschen zonden eveneens veel V3n
hunne beste troepen en van hun Verdun-mate-
riaal naar de Sommo over, maar Nivelle be
hield desondanks eene meerderheid, groot ge
noeg om de dreigende wig die de Duitschers
door Fleury heen naar den binnensten fortengor-
del van Verdun hadden gedragen, voortdurend
los: te werken. Te Verdun heeft mer.. evenals
langs de geheele rest van het front, alles ge
daan om zooveel mogelijk te profitecron van
het Somme-offensief, in Champagne, in de Ar-
gonne en langs de Maas.
Generaal Nivelle en zijn helper, generaal
Mangin, die een der heftigste aanvoerders bij
het Fransche leger is, hebben de gelegenheid
die hun geboden werd, goed gebruikt.
Het feit, dat het „uitgeputte" Fransche le
ger den Duitschers zulk oen slag heeft kunnen
toebrengen, terwijl het Sornme-front zooveel
kanonnen en munitie noodig heeft, levert eene
goede belofte voor het voorjaar, wanneer de
enorme productie van de artillerie-nijverheid
der geallieerden, de generaals op het westelijk
front al de zware kanonnen zal leveren, waar
naar zij hunkeren."
De leiding van den oorlog.
De Temps" Iaat zic-h, in verband met het
Duitsche succes in do Dobroedsja en West-
Roemenië, bits uit over de leiding van de geal-
1 eerden. Hetgeen in het Oosten geschiedt,
bewijst, zegt het blad, dat de leiding aan de
zijde der Entente nog niet is, wat deze zijn
moest. De eenheid daarvan bestaat, in toe
spraken en redevoeringenin de feiten is zij
niet te onderkennen. Zijschijnt meer in voor
den dan in werkelijkheid te bestaanzij
schijnt meer in de bedoeling te liggen dan tot
resultaten to voeren. Blijken uit onze Ooster-
scho politiek do samenwerking en het begrip
van den toestand, welke zoo onmisbaar zijn m
do worsteling, waarin wij betrokken zijn?
Neen. zegt de Temps". Aan w'en de schuld?
Wij zullen daar niet naar zoekendaartoe is
het te vroeg of te laat. Is deze of gene mogend
heid schuld aan deze of gene mistasting?
Laten wij er niet verder over sprekenbet
kwaad is geschied. Als men maar dat Kwaad
scherp ziet, zóó als het is. Als men het maar
wil goed maken. En om te overwinnen,
moet liet goedgomaakt worden. De quaestïe
waar het hier om gaat en waarmede al onze
jongste tegenslagen samenhangen, is de juues-
tie van de leiding van don oorlog. Deze moet
worden geschapen. Do tijd van aarzelingen, te
laat komen cn woorden is voorbij: de strijden
de, naties willen daden zien.
BIJ Generaal Manoury.
Do correspondent van het „Petifc Jour-
nal" schrijft over ©en bceoek aan generaal
Manoury, den overwinnaar van do Ourcq,
die nu te Horbilly woont:
„De overwinnaar van den Ourcq leeft nu op
de wijze van een Cincinnatus. Zijn deur staat
altijd wijd open voor de bewoners van het dorp
en van do naburige gehuchten, die hem „vader
Mancrury" noemen en hem steeds komen raad
plegen over hun zaken. De generaal ontvangt
een ieder met zijn gewone goedheid en geeft
zijn wijzen raad.
Hij gaat zelden uit, alleen 's Zondags om de
mis bij te wonen in de kerk van Courbouson,
en soms in die van Avaray.
Des middags gaat do dappere soldaat naar
het kerkhof van Mer, om er te knielen op het
graf van zijn dochter Genoviève, een bekoorlijk
meisje van achttien jaar, dat even voor den
oorlog gestorven is. Daarna laat hy zich gelei
den naar zijn oom, den eerwaardigen dokter
Edmond Mercier, een bijna legendarische fi
guur. die gedurende een halve eeuw de Voor
zienigheid der gansche streek was.
Generaal Manoury is bescheiden en aeer te
ruggetrokken. Bijna nooit spreekt hij over de
gebeurtenissen, waarvan hij getuige geweest is,
of over de historische rol, welko hij gespeeld
heeft. Maar aan zijn oom heeft hij toch ver
teld, dat de schoonste dag van zijn leven den
9den September geweest is, toen hij zag, hoe de
Duitschers op de vlucht gingen.
Wij hebben hem gevraagd naar een incident,
dat maar weinig bekend is. Toen de aanval aan
de Ourcq begon, plaatste generaal Manonry
zich achtereenvolgens aan het hoofd van ver
scheidene regimenten, die zich opstelden tot
den aanval...
Op den natten en weemoedigen September-
avond. toen de herfstwinden al over de vlakte
van Beauce gierden, nam ik den hollen weg,
welke zich kronkelt door het dal van Herbillv.
Dicht bij de boerderij van Masnes zak ik tweo
mannen zich langzaam voortbewegen. De eeno
was groot en mnger, zijn arme oogen konden
het licht niet moe: zienhij leunde op den
schonder van den anderen, die jonger was en
wiens linkerbeen was afgezet Dat waren de j
overwinnaar van Ourcq en zijn zoon, de kapi-
tein van de artillerie Louis Manoury.
RUSLAND.
Van het Oostelijk oorlogsterrein.
Het Russische offensief.
WEENEN. (Officieel.) Leger front, van
prins Leopold v. Beieren: Bij Lipniea Dolna
maakten Duitsche troepen en ten zuiden
van Brzezany Turksche bataillons zich
mpester van sterk verschanst© vijandelijke
r stellingen.
Bij Lobaczewka (Wolhynië) werden aan
vallen der Russen afgeslagen.
Charlotte von Hagen, die in tooneelspe-
lerskringen nu nog de „Duitsche Déjazet"
genoemd wordt, was een betooverende too-
noelverschijning met een week, lieflijk klin
kend stemgeluid en de geestige bekoorlijk
heid van een naïef frisch talent. Dat na
tuurlijke talent eigende zich vooral voor
het fijne blijspel.
De naam Karl Seydelmann beteekent
voor den nazaat dien van een der voor
naamste tooneelspelers van alle tijden. Als
opvolger van .Devrient en voorganger van
Döring staat hij als een waardig derde mid
den in dat bondgenootschap. Zijn leven
was veelbewogen, maar trots veler wan
gunst, trots hofintriges en coulissenkabaal
bleef hij de geboren kunstenaar; zijn origi
naliteit en zijn ijver leden er niet onder.
Eens op een avond, toen er in het Ko
ninklijk Theater een. voorstelling was ge
geven, waarin Charlotte von Hagen en Sey
delmann optraden, bevend zich de laatste
na alloi p in da Conditorei StehelyHij zat
in een venstern is en bladerde in een tijd
schrift, toen hij aan een tafeltje naast het
zijne tweo heeren over liet voortreffelijk
spel van juffrouw Yon Hagen hoorde spre
ken.
Zij waren beiden vol van lof, en de een
zei de „Waarachtig, een hemelsch© vrouw,
die Charlotte! Ik zou voor een lok van heur
haar terstond een louis d'or geven."
Nauwelijks had Seydelmann deze woor
den gehoord of Wj stond op, begaf zich naar
het tafeltje der beide heeren en zei: „Ik
OOSTENRIJK-HONGARtJE.
In Zevenburgen.
BERLIJN. Officieel. Legergroep-prins
Leopold van Deieren: Bij het aanbreken van
den dag deden de Russen, na een korte
inleiding van artillerie-vuur, een aanval op
onze stellingen aan de Sjtara bij Kraschin.
Zij werden bloedig afgeslagen.
Aan de Hougaarsche oostgrens en in de
Woud-Karpathen was het ock Maandag be
trekkelijk rustig.
BOECHAREST. Xoardtklijk en noord
westelijk frontBij Tulghes en Bi'caz is de
toestand dezelfde gebleven.
Bij Bratocaa dood ©en kleine afdeeling een
aanval op den vijand op den berg Rosea,
sloeg hem terug en bracht hem zware ver
liezen toe. In één enkele loopgraaf vond
men twee doode officieren en 70 soldaten.
De Roemeeusohe troepen namen den berg
Rosea, maakten krijgsgevangenen en ver
overden een mitrailleur en een zoeklicht.
Bij Predeal verzdakt de beschieting.
In het Prsuova- Al en üc s.van
Dragcslave'e sloegen de Roemenen verschei
den aanvallen af.
Ten oosten van den Olt is een gevecht
aan den gang.
in het Jiul-dal wordt de- vervolging van
den vijand vocrigczct. Eij Crscva verflauwt
liet bombardement.
In de Dobroedsja.
ODESSA. De Russisch-Servisch-Rcemeen-
sche troepen in de Dobroedsja hebben het
offensief hervat.
De strijd In Macadonië.
BERLIJN. Officieel. Aan het Macedo
nische front werden de Serviërs, na aanvan
kelijk succes in het oostelijk deel van "den
boog der Czerna, door een tegenaanval der
Bulgaarsehe infanterie, met verlies naar
hunne aanvankelijke stellingen teruggedre
ven.
SOFIA. Aan het Macedonische front:
De Bulgaren sloegen zwakke vijandelijke
afdeelingen, die een weinig voorwaarts go-
rukt waren, ten zuidwesten van het Malik-
meer terug.
In het oostelijk deel van de Czoma-bocht
deden de Serviërs aanvallen, zij werden eoh-
ter door een tegenaanval teruggeslagen naar
hunne stellingen.
De Bulgaren sloegen ook een zwakken
vijandelijken aanval af bij Dobropolje.
In het Moglenitza-dal cri aan beide zijden,
van de Vardar gevechten tusschen patrouil
les. Aan het Belasitza-front en aan de
Strcema beschoot de vijandelijke artillerie
zonder resultaat eenigo bewoonde plaatsen
voor het front.
Aan de kust der Egeïsche Zee is bet
rustig.
LONDEN. Britsch legorbericht uit Salo-
niki: Marine-vliegtuigen wierpen bommen
op de spoorwegbrug van Simsvili ten oosten
van Doiran en brachten dit schade toe.
De toestand in Griekenland.
LONDEN. De Times" verneemt uit
Athene, dat onderhandelingen gevoerd
worden tusschen den koning en de gezan
ten dér geallieerden, om te komen tot
bescherming van de belangen der Griek-
sche officieren, die zich aansluiten bij de
beweging to Saloniki. Om niet dc officieel©
neutraliteit van Griekenland in gevaar te
brengen, zullen die officieren waarschijn
lijk hun ontslag vragen, met het recht om
later weder te worden hersteld in rang.
De Italiaansche gezant verzekerde de
Regeering, dat de Italiaansche bezetting
van Noord-Epirus slechts van voorloopi-
gen en vriendscnappclijken aard ia, cn met
van invloed zal zijn voor het- lot van die
provincie, waarover de vredes-conferentfe
zal moeten beslissen.
Een botsing.
SALONIKI. Er is een onaangenaam in
cident Voorgevallen te Guida aan de spoor
lijn tusschen Saloniki en Verria. Een batail-
ion infanterie, dat van Verria naar Saloniki
vertrok, om zich aan te sluiten bij het na
tionale leger, werd nl. aangevallen door
troepen van Ekaterini, die trouw zijn geble
ven aan de regeering te Athene, Er werden
eenige schoten .gewisseld en verscheiden sol
daten gewond.
Het bataillon eloeg zich ten slotte door
de aanvallers heen.
Dit is de eerste vijandelijke actie tus
schen de twee tegenover elkander staande
groepen van het Grieksche leger.
VERENIGDE STATEN
Een verklaring van Hughes.
COLUMBUS (Indiana), Hughes ver
klaarde in antwoord op de vraag
of Lij ai of n;et is voor een verbod
op den uitvoer van munitie en voor de aan
neming van een motie door het Congres,
waarbij de Amerikanen gewaarschuwd
worden tegen het reizen met handelsschepen
der oorlogvoerenden, dat hij ia voor hand
having van elk Amerikaacsch recht, ook
het recht om te reizen en het recht tot ver
scheping.
houd u aan uw woord, mijnheer. In een
half uur breng ik u een lok van Charlotte
von Hagen."
Aangenaam verrast noodigde de vreemde
heer don tooneelspeler, dien hij herkende,
.uit, zijn belofte na te komen.
„Maar het blijft bij den „louis d'or,"
herinnerde Seydelmann.
„Natuurlijk. Mijn naam is baron Von
Thalheim.'
Haastig verwijderde zich de acteur die
zich naar zijn gevierde medespeelster spoed
de. Het was al vrij laat en Charlotte was
al op 't punt zich naar bed te begeven.
Toen echter Seydelmann werd aangediend,
kleedde zij zich haastig aan en verzocht
haar collega binnen te komen.
„Wat voert u nog zoo laat hierheen?"
riep Charlotte den kunstenaar tegemoet,
toen hij binnentrad-
„Ik weet," zei Seydelmann, „dat ge at-
tijd bereid bent, een good werk te verrich
ten, daarom zult ge ook niet boos zijn, als
ik u de gelegenheid geef, dat nog lieden te
doen."
„Ik zal niet alleen niet boos zijn, maar u
cok dankbaar wezen," antwoordde de kun
stenares met hare groote beminnelijkheid,
„als ge mijn zwakke krachten voor de vol
brenging van een goed werk ncodig hebt."
Seydelmann vertelde, wat ct in de Condi
torei Sfcehely voorgevallen was en eindigde
met te zeggen„Een louis d'or wil men
voor één lok van uw haar bet-alen en hoe
veel tranen kan men met dit goudstuk
drogen, hoeveel ellende er mee verzachten.
Ik ken een gezin, dat door dit geld uit eer.
dringenden nood gered kan worden."
Met een bevalligheid zonder gelijke nam
de kunstenares een schaar, gaf die Seydel
mann en zei, terwijl zij heur mooi lang
haar losmaakte: „Knip de zegenbrengende
lok er zelf maar af."
Seydelmann deed het en ijlde cr mee
naar Stelhely.
Daar overhandigde hij Thalheim de lok
en ontving den louis d'or, dien hij, wij we
ten dat reeds, den volgenden dag de familie
Zeidler ter hand stelde.
Een jaar na deze gebeurtenis 't was
in November 1896 bevonden zich juf
frouw Von Hagen en Seydelmann in hunne
kleedkamers in 't „Berliner Hoftheater",
toen plotseling de deur van de kamer van
Charlotte Von Hagen krachtig werd inge
trapt en zij zich door twee armen voelde
aangegrepen, die haar wegdroegen.
„Help, help, een krankzinnige!"
schreeuwde de ontstelde kunstenares.
Doch deze hulpkreet bleef zonder effect
en ging in de enge gangen der coulissen
verloren. In minder dan een oogenblik zag
zij zich neergezet worden in den foyer,
waarop haar zwarte ontvoerder als een be
zetene terugijlde en spoedig daarna terug
keerde met een even lawaaimakenden rn
tierenden last in zijn armen, 't Was Sey
delmann, die hij droeg en dien men door
Vredssvoc-ruitzichten.
Dc „Vcrwarts" en de vrede.
Naar aanleiding van hot interview van dr.
Faul Goldmann mot Hindenburg en Luden-
dorff bevat de „Vorwarte" oen artikel, waarbij
het blad cr op wijst, dat do beide legeraan
voerders hobben gesproken als so'daten,- maar
dat ook de politicus naar aanleiding van hun
uitlatingen wat zal hebben te zeggen.
De overwinning is zeker, is hun oordeel, dat
zij in het jaar 1917 wordt, verkregen is moge
lijk. Do overwinningsdag is een dag, die zeker
het huis hoorde brullen: „Ben je razend of
bezeten door den duivelWat moet dat
In den foyer aangekomen plaatste de
gore drager Seydelmann tegenover Charlot
te op een stoel. Zij waren beiden nog slechts
half gekleed en keken elkaar verbluft en
vragend aan, terwijl de raadselachtige ont
voerder zich het zweet van het voorhoofd
veegde met zijn vuil boezeroen. Toen zij
den man wat betc-r opnamen zagen zij, dat
zij den lampenist Zeidler voor zich hadden.
„Wat moet dat'beteekeueuriepen nu
beiden als uit één mond. In plaats van te
antwoorden, ging Zeidler naar de zaal,
opende een vleugel van de middendeur en
toonde hen de rood en geel kronkelende
vlammen, die.behalve de coulissen reeds het
orkest en de voorste zitplaatsen hadden aan
getast. Nu drong ook brandlucht, eeu be
nauwende walm, en rook den foyer binnen,
en deze ongeluksboden spraken luid ge
noeg voor zich: „Wee degenen, die niet ge
red zijn
Toen die drie elkander de hand reikten,
zullen zij wel gedacht hebben aan den louis
d'or, den prijs voor één haarlok.
Meer dan een halve eeuw was sinds ver-
loopen. Seydelmann en Zeidler waren reeds
lang doed, maar Charlotte von Hagen leef
de nog. Zij woonde in haar geboortestad
Miinchen en nam nog steeds met belang
stelling kennis van alles wat op het thea
terleven betrekking had. Eens op 'n dag
toonde men haar een zeer bijzondere adver
tentie, geknipt uit een Münc&iener blad, die
luidde: „Voor verzamelaars van zeldzaam
heden Billijk te koop: Een rijzweep van
Lola Moutez, een ganzenpen, waarmee
Birch Pfeiffer haar roman „Grille" heeft
geschreven, een haarlok van het jaar 1835.
Te bevragen bij de administratie van dit
blad." Charlotte von Hagen gaf last naar
den eigenaar dezer zeldzaamheden onder
zoek te doen en vernam toen, dat deze aan
aan lager wal geraakte baron, Thalheim
geheeten, was.
..Thalheim?" zei de oude tooneelspeel-
ster, „dat is dezelfde baron, die indertijd
voor een lok van mijn haar een louis*d'o
gaf. Als het hem zoo slecht gaat, wil ik
hem mijn lok weer afkoopen."
En zoo gebeurde het ook. Zij zond den
ouden baron dezelfde som, die hij 55 jare:
geleden er voor betaalde, en mocht het be
wustzijn hebben, met deze haarlok twee
maal uood en ellende verminderd en tra
nen gedroogd te hebben.
Toen zij een jaar daarop, den 23en April
1891, stierf, vond men in hare nalaten
schap de haarlok, met een lichtblauw zij
den bandje er om, liggen in het „Alle
Theater-Lexïkonvan Blum, Herlossob:
en Markgraf, bij dezelfde bladzijde waar
op men hare biografie aantrof.
Hoeveel zal er in hare gedachten zij:
voorbijgegaan, toen zij na 55 jaren deze her
innering aan de zonnige dagen van har"
schitterende jeugd, van haar geluk en ha
ren roem, ter hand nam en hier een plaats
gafl