No. 336 Zondag 8 October 1916 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Gezondheidsleer Taminiau's JAM DERDE JAARGANG. SOLDATENCOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. 10, AMSTERDAM- DIT BLA.D VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL Voor Advertentiön wende men rich tot onzn Administratie. Polostrinaatraat 10 Amsterdam. Prijs der AdvertentiCm per regel £0 cent. Voor Ingezonden Meda- deelmgen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Rij abonnement door J. P. BIJL, officier van gezondheid. LXIV. ïyphusbeetrijding te velde II. Wanneer wij nu nagaan hoe typhus zich ver breidt, kunnen wy daaruit opmaken hoe de verbreiding te velde bestreden moet worden. Tn de eerSte en voornaamste plaats moet ge zorgd worden, dat menschen die de smetstof uitscheiden, ver van den troep gehouden wor den; in de tweede plaats moet gezorgd wor den" dat de smetstof, die eventueel aanwezig is, gezonde personen niet kon 'bereikenen in de derde plaats moeten maatregelen genomen worden om het weerstandsvermogen der man- sohappen zoo groot mogelijk te maken. Ipder die zich ook maar een flauw denkbeeld gemaakt heeft van het leven van den soldaat in oorlogstijd, zal begrijpen dat onder de dan heerschendo omstandigheden, typhusbestrijding ■mee dé grootste moeilijkheden gepaard gaat. "Wij zullen daarom eens nagaan op welke wijze men, wat dat betreft, bij de oorlogvoerende partijen en bij ons eigen leger is te werk ge gaan. ZoooLs wij zagen moeten in *de eerste plaats maatregelen genomen worden tegen personen, die de ziektekiemen met urine of ontlasting uit scheiden, zoowel dus tegen de typlnm-pafciën- ten, als ten opzichte ran de gezonde bacillen dragers. Boide categorieën kunnen voorkomen onder militairen en onder burgers en beide leveren zy gevaar op voor den troep. Wat do militairen betreft, zullen de zieken afgezonderd van andere zieken verpleegd wor den. Doen zich veel typhusgevaUen voor, dap ia het noodig om een afzonderlijk huis daarvoor in te richten. Op het ooriogstooneel zijn villa's, kloosters, kasteelen veranderd in typhushos- p'ftalen, waarheen de patiënten in uitsluitend 'daarvoor bestemde voertuigen, gebracht wor den. Groote moeilijkheden leveren de verdaohte typhüspatienten op. Het duurt soma ©enige 1 dagén voordat zekerheid bestaat of eon patient aali typhus lijdt. Gedurende dien tijd kan hy besmetting veroorzaken en mag daaTom niet ..verpleegd worden tusschen de tallooze gewon den, die in oorlogstijd verzorging noodig heb ben. Omgekeerd zou een typhftshospitaal epoe-' dig óvervuld geraken wanneer de verdachte at i enten eveneens daarin werden opgenomen, lij d« oorlogvoerende legers heeft men daarom huizen uitsluitend voor verdachte typhüs patienten ingericht. Men noemt dergelijke g©A bouwen wel typhusfilters. De zieken die na ©enigen tijd blijken werkelijk te lijden aan typhus worden van daar overgebracht naar een typhüs-ziekenhuis. De typhuslijdere kunnen reeds in het berin van hun ziekte, wanneer zij nog slechts licht 'ongesteld zyiJ, de smetstof uitscheiden en het 'is dus vim berang dat zij zoo spoedig mogelijk onder behandeling van den officier van gezond- .hied komen, Hoewel nu in het algemeen do militaire dokter niet te -klagen heeft over ge brek aan belangstelling op het ziekenrapport, 'gebeurt hot tooh ook niet zop zelden, dat man- Deze oorlog heeffc boven al de vroegere, die ooit gevoerd zijn, veel nieuws en bijzonders, en" daaronder b.ehooren in de eerste plaats wel de gevechten in de lucht, de gevechten van vliegers onderling. Dat zulke gevechten dikwijls voorkomen, weet men uit de berichten, er zijn tal van vliegers, die tien of méér vijanden hebben „neergeschoten". Zulk een naar dan grond schieten van een vijandelijben vlieger, ^ien wij op onze plaat. iCqn verwoede strijd, met allerlei zwenkingen, me$. vele kogels die misten, is waarschijnlijk voorafgegaan, totdat een welgemikt schot den 'tegenstander met een plof doet neervallen. schappen, die zich soms ernstig ongesteld gevoe len, zich niet ziek melden. In oorlogstijd, wan neer zoo ontzettend veel gevergd wordt van het geestelyk en lichamelijk weerstandsvermo gen gebeurt het zeer dikwijls, dat manschappen twee, drie wfeken met typhus rondïoopen zonder zioh ziek te melden. Voor een deel zal dit komen doordat zij dermate ovorspnnnen zijn, dat de ziekte nauwelijks door hen wordt opge merkt, voor een deel zullen zij zich over het gevoel vap ziekte heen zetten, ten einde tot het laatst hun plicht te kunpen doen. Maar ook zonder dergelijke omstandigheden, gebeurt het wel dat typhüspatienten een of twee weken met hun ziekte blijven rondïoopen. Tijdens de mobilisatie is het meer dan eens voorgekomen, dat iemand, die zich ernstig ziek gevoelde, zich met alle kracht op de heen hield om zoodoende zijn verlof te halen en dan thuis ziek te blij ven. Hoewel dit natuurlijk zeer mensohelijk is en iedereen begrijpen kan, dat een patient liever thuis ziek ligt dan ver van, zijn gezin en verwanten te worden verpleegd, heeft een dergelijke handelwijze toch ook zijn nadeelen. Niet alleen verloopt typhus gewoonlijk zwaar der wanneer de lijder zich langen tijd op de b'een gehouden heeft, maar ook kan hij gedu- ronde dien tijd 'besmetting van zijn kameraden teweeg brengen. Wanneer bij een troep dus ty- Shus dreigt, is het de plicht van ieder soldaat, ie gevoelt dat hij ziek is( daarvan kennis te geven aan den officier ran gezondheid. Het is voor de bestrijding der ziekte van het aller grootste belang, dat dé officier van gezond heid zoo spoedig mogelijk weet, wie misschien besmet is. Verschillende voorbeelden zou ik kunpen noemen van uitbreiding der ziekte onder de manschappen doordat één soldaat ziek is blijven rondïoopen en talrijke anderen heeft besmet. Ook wanneer een soldaat thuis achterblijft wegens ziekte en de burgerdokter constateert een besmettelijke ziekte is het van groot he ling, dat daarvan zoo spoedig moge lijk wordt kennis gegeven aan den officier van'gezondheid. Deze kan dan zorgen voor ont smettingen, voordat ook ander© manschappen door de ziekte worden aangetast. (Wordt vervolgd Mijnheer de Markies ISABELLE KAYSER. Zij' was komediante ©n hij was markies. Zij kenden elkaar niet. Zij schitterde op de piapken en hij Schitterde nergens. Haar juichte men eiken avond tóe in het Théatre Lyriquo en, hem, een gevallen zon, groet te zelfs niemand in het voorbijgaan. Want zijn naam, geschreven in het adelsboek van Frank rijk, stond niét te lezen op zijn door ontbe ringen gerimpelde voorhoofd; en zoo er goud prijkte op zijn wapenschild in den zak van zyn kaal gesleten jas was zelfs het zilver maar al te zeldzaam. Zij droeg 'e avonds diamanten aan hals en borst. Men ruïneerde zich voor haar. Hij daar entegen had zich geruïneerd voor anderen, tot hij nauwelijks meer een paar toonbare schoenen aan zijn voeten had. "Maai!- ondanks dit alles wat zij toch slechts dó demoiselle Ninon Duchêne van het Théatre Lyriqïio, en hij was altijd nog de markies 'Axel de Saint-Floury, en indien hij nog een or don te ijk pak kleeren had geheel om er mee voor den dag te komen, dan zouden de salons van den Faubourg Saint-Geriuain voor hem de vleugeldeuren hebban geopend, dio de schoonheid en de diamanten van demoiselle Duohêne nimmer overschrijden zouden. Zij had het genoegzaam ervaren, dat haar itamooom baar laag hij den grond hield. De eerzucht prikkelde haar. Zy wilde op ©en )ooger tak nog komen te zitten. Deze zange res leefde in weelde en deze edelman stierf Pt .t^a jüepfiis Ds toestand in den reuzenstrijd. De belangrijkste feiten der laatste dagen zijn voorgevallen in den Balkan. Zoo wis selen telkens de terreinen af, die het meest onze aandacht vragen, ongelukkig is alleen maar, d^t op geen enkel terredn°tot nóg toe een doorslaande beslissing wordt verkregen. Ook in den Balkan niet. Toch hebben daar de geallieerden weer voordee- len behaald. In de eerste plaats aan het Macedonische front, en dan vooral aan de Servische grens. Daar dringen de Serviërs zelf hard vooruit in de laatste dagen. Komt over den geryïneerden markies gesproken Werd, rijpte er in haar geest een phantastisch plan. Schriftelijk trad zij met hem in onderhande- lirg. Zij wijde haar burgerlijken naam afleggen, maar niet zioh een echtgenoot op den nals laden. En hij, diep ellendig, wilde wel goud aannemen om zijn leven te rekken, maar niet daarbij een vrouw om met hem te deolen. Zij worden 't met elkaar eens. De zonder linge koop werd beklonken, en demoiselle Du chêne stipuleerde de bepalingen van een zeer origineel huwelijkscontract. Artikel I. De niarkies van 'Saint-Fleury zal zich op 28 dezer in de kerk van Saint Roche bevinden om met mij een huwelijk aan to gaan. Tot. dekking van de daartoe noodrige onkosten zal ik hem vijftig livres doen toe komen. De markies antwoordde: „Ik verklaar mij bereid. Vijftig livres zijn voldoende. Ik zal al de noodige akten en pa pieren aanschaffen. Alleen maak ik demoi selle Duchêne opmerkzaam, dat ik nog twin tig livres noodig heb voor een nieuw pak klee ren en van een nieuwe pruik." Art. H. De markies zaj een vriend mee brengen als getuige. Ik zal hetzelfde doen. De markies zal mij de hand reiken en naar het altaar geleiden, waar men ons trouwen zal. De markies antwoordde: ,,Ik sla toe. Alleen kan ik geen vriend meebrengen, aangezien' ik er geen enkelen meer bezit. Volhardt u bij uw eiscli, dan zal ik mijn schoenlapper meebrengen, als zijnde de éónice, die my getrouw gebleven is." Awtikel III. Terstond na de huwelijks inzegening zal de markies 300 livres ontvan gen, als eerste kwartaal van een pensioen van 1200 livres, dat hem door een notajjg tot &an dit, omdat de Bulgaren minder krachtig zich verdedigen langs de grena van vroeger Ser vië dan lang3 hun eigen? Het is zeker, dat over 't geheel de troepen van Sarrail nog niet hard' vooruit komen. Het grootste ge deelte van het gebied, dat de Bul garen in Griekenland hebben bezet,' is nog in hjm handen. Toch komen ook de Engelsohen aan de Stroema vooruit en na een harden strijd hebben zij daar het dorp Jenikoi veroverd, terwijl de Franschen begonnen zijn de Czerna over te trekken in de buurt van Ostrcrwi-Brod en hebben zij bij het Presba-meer Poef en Popli bezet. Doch van het meeste belang lijkt' wel de opmarsch der Serviërs naar en in hun eigen land. Want zij kunnen er zich op beroemen reeds een gedeelte, zij het ook een klein ge deelte, van hun vaderland den vijand weer ontnomen te hebben. Volgens een Fransoh telegram hebben de Seiviërs 230 vk. kilo meter van hun grondgebied met zeven dor pen heroverd. Langs de Servische grens is de positie-oorlog gewijzigd in een bewegings- krijg. Een stafbericht van generaal SarraH's leger meldt zelfs een nog groobere winst, van bij de 500 v.k. kilometer. De Serviërs zouden reeds Woensdag Monastir tot op 10 K.M. zijn -genaderd', en de afstand, die hen scheidt yan deze voorname Maoedonische stad, as dus nog niet zoo groot als die yan Muiden naar Amsterdam. Bij den strijd in Macedonië vergeleken, heeft die in de Dobroedsja weinig belang rijks in de laatste dagen. De Roemenen, die bij Rahowa over d en Don au waren geko men, moesten ijlings terug, omdat de Oos- tenrijksche monitors de pontonbrug hadden vernield. Voor een gevaar in den rug behoe ven de Bulgaren en Duitschers in de Do- broeds ja dus voorloopig geen vrees meer te koesteren. Daarom kunnen zij echter niet verder vooruit komen. Integendeel, een Duitsoh stafbericht meldt, dat de Roemenen hevige aanvallen hebben1 gedaan, die wel werden afgeslagen, maar die blijkbaar 'tegenaanvallen verhinderden. In Zevenburgen wordt gevochten, maar het resultaat is verschillend. .Op het weste- lijk deel van het strijdterrein, bij den Vul kaan- en Rota Turm-pas, zijn de centrales de aanvallers, maar komen zij blijkbaar niet hard meer vooruit, terwijl in het oosten, over een veel grooter gebied, de Roemenen yerdor doordringen in Zevenburgen, zoodat zij een zuidoostelijk stuk hiervan, ter groot te van eenige duizenden vierkante küome- ters, in hun .bezit hébben. Over 't geheel ge nomen zijn dus de Roemenen, dat zijn ..de geallieerden, ook in Zevenburgen aan' de winnende hand. De Franschen en Engelsohen melden in de laatste dagen van maar heel' geringe vor deringen op het westelijk oorlogsterreim Zelfs viel Eaucourfc-1Abbaye, dat, zooals men weet, door de Engelsohen werd bezet, voor een deel weer in Duitsohe handen, doch werd ook spoedig door de Frmfohen her overd. De Fr&nsche beriohten maken gewag van vorderingen ten noorden van Morval; do Engelsohen zeggen, dat er in de laatste dagen weinig- te berichten valt van het Wes terfront. Ook al door het weer, dat in de jongste dagen weer minder gunstig is. In elk geval, na de groote voordeelen, voor een dag o-f tien behaald, i3 er weer een verslap ping ingetreden in heb westen. In heb Oosten wordt steeds zeer hardnek kig gevochten, maar naar het schijnt, zon der Veel resultaat. Van beide zijden lezen wij van horigen strijd, en da Russische be richten deelen mee, dat op verschillende punten weer de loopgraven der centralen zijn bezet, terwijl de Weensche straf beriohten melding maken van hevige gevechten in Wölhynië, maar die a-lle werden afgeslagen. Keizer Wilhelm vertrok wear naar 't Oos telijk front en wel naar de legergroep van generaal von Linsingon, waar het 't meeste spant. Blijkbaar verwacht men, dat de Rus sen daar hun offensief zullen doorzetten, maar hoopt hen tegen te houden. De toestand in Griekenland blijft neg steeds raadselachtig. Het ministerie heeft reeds voor een paar -dagen zijn ontslag geno men, maar we lezen nog niet van een nieuw kabinet. Wel gaan er verschillende geruch ten- Er zou een ministerie worden gevormd waarin drie aanhangers van Veuizelo3 zou den optreden. Maar zou dit geen verdeeld kabinet zijn, op dezelfde wijze, als het Grieksche volle is verdeeld De groote vraag voor Griekenland is: neutraal blijven of aan sluiten bij de Entente. Koning Konstantijn schijnt nog altijd niet te kunnen besluiten tot heb laatste, al drijft een sterke strooming in volk en leger hem daarheen. De markies antwoordde lakoniek: „Ak koord." Artikel IV. Na de plechtigheid moet u mij onmiddellijk verlaten. Nooit moogt u den drempel mijner woning betreden, en mochten wij elkaar toevallig op de straat of elders ont moeten, dan heioven wij te doen alsof wij elkaar niet kenden. Dit was de voorwaarde van het huwelijks contract die de markies met de levendigste instemming en den ridderlijksten jjver onder- teekende „Goedgekeurd en aangenomen van ganscher harte." Het huwelijk had plaats. Al de voorwaarden werden striktelijk nageleefd. De echtgenooten keken elkaar bij het altaar nauwelijks aan. Bij het verlaten van. de kerk stapte de nieuw bakken markiezin in haar rijtuig met een nog heel wat trotscher air dan dat van Ninon Duchêne en de markies keerde te voet terug r zijn dakkamer, wel een weinig gebogen onder de eerlooze handeling, tot welke slechts de jammerlijkste armoede hem had kunnen dwingen. En zij zagen elkander niet terug. Eenige jaren na dit huwelijk brak de groote revolutie dit, die alles deed wankelen en instorten. Men leefde op den drempel des doods. Sterven was in die dagen de meest ge wone daad van het leven. De menschen' wer den eenvoudig hij troepen naar het schavot gedreven. Slechts de kleine man, het gepeupel voelde zich veilig. En Ninon Duchêne, die uit haar veilige kleinheid had willen klimmen in een hoogen boom, behoorde tot do eersten, die door den storm tegen den grond werden geworpen. Dat wil zeco^n naeu sierp gpyangenis P&. Gyrp5i« DUITSCHLAND. Tegen den Rijkskanselier. Het ,,Berl. Tageblatt" maakt melding van een vertrouwelijk schrijven, aan eeu aantal conservatieven en nationaal-liberale afgevaardigden gezonden, waarin zij het aftreden van den heer Von Bethmann-Holl- weg eischen en zijn vervanging door den oud-minister von Tirpitz. Het schrijven is onderteekend door graaf Hoensbroeck, Emil Kirdorf, admiraal von Knorr, geheim raad Korting en vele .anderen, onder wie wij ook Ernst Haeckel uit Jena aantreffen. De „Berl. Börsenztg." zegt naar aanlei ding daarvan, dat heb meer dan tijd wordt in den Rijksdag tot volledige klaarheid te komen en wenscht, dat een stemming over een motie van vertrouwen in den kanselier zal plaats hebben, waarop dan Von Beth- mann-Hollweg kan steunen. Verschillende afgevaardigden schijnen bereid te zijn de zaak in den Rijksdag ter sprake te bren gen^ ENGELAND. De vernieling van een Zeppelin. LONDEN. De „Daily Mail" publiceert e©D en ander over de vernieling van de super- Zeppelin in Essex op 24 Sept. Het was pik donker, koud en mistig. Do vliegerluitenants Sworey, Brandon en Rabinson stegen te zamen op tot een hoogte van 10.000 voet. Ongeveer twee uur lang vlogen zij tusschen de wolken rond, toen Sworey en Brandon de Zeppelin, ontdekten op 'een hoogte van 12.000 voet. Zij vielen elk op zich zelf en van verschillende hoogten aan. Brandon maakte verschillende treffers, waardoor de achterzijde van de Zep pelin werd beschadigd. Sworey steeg tot hoven het luchtschip en doorboorde hei vandaar met kogels. Het vuur van de Zeppelin trof geen doel. Sworey landde enkele seconden nadat het luchtschip op de aarde neerkwam. De vliegers waren sterk onder den invloed van de koude, maar herstelden- rich spoedig. Ceen Zondagsarbefd. I^ONDEN. Officieel wordt medegedeeld, dat de minister van munitie besloten heeft, voor zoover mogelijk:, mïaiitiefabriékente verbieden. FRANKRIJK. Van hot Woatelijk Oorlogsterreln, Het Engelsch-Fransche offensief. PARIJS. Ten noorden van de Somma zetten de Franschen hunne vorderingen t<6n oosten van Monval voort. Zij sloegen een knachtigen aanval op hunne nieuwe loop graaf ten. noordèm van Fregicourt. af. Zeer groote activiteit van. vijandelijke artillerie ten zuiden van de Somme. In Woëvre beschoten de Franschen met zwaar gesohut het militaire station St. Benoït; waar volgens ingekomen berichten groots beweging heerschte, en veroorzaakten er een zwaren brand. LONDEN. (Officieel.) Er valt wei nig te berichten van het slagfront behalve eenige artillerie-actie van den vijiandl in do buurt van Gueudecourt en twee vijandelijke tegenaanvallen in de zone van Thiepval, die krachtig werden afgesla gen. Tusschen 1 Juli en 30 Sept. werden door de Engelschen op het slagveld aan de Somme, behalve groote hoeveelheden ander oorlogsmateriaal, 29 zware kanonnen en houwitsers, 92 veldkanonnen en veldhouwit- sers, 103 loopgraafkanonnen en 397 mitrail leurs genomen. BERLIJN. Officieel. Legergeroep Rupprecht van Beieren: Op het slag veld ten noorden van de Somme steeg de krachtige artillerie-actie voor de infanterie-aanvallen vanj den vijand tot de Ongetwijfeld zou men de burgeres Duchêne in vrede haar trillers en rouladen hebben la ten zingen. Maar de markiezin De Saint Fleury werd veroordeeld het lot te ondergaan van alle andere adellijk getitelde vrouwen. Op zekeren dag van Thermidor 1793 prijkte haar naam op de lijst, die 's morgens aan Fouquier Tinville werd ter hand gesteld. Dit was haar paspoort naar de guillotine. Toen zij de binnenplaats betrad van de conciergerie, die de antichambre was van den dood en welker poort zich opende op de kar van Samson, beefde zij over haar ganscho lichaam en kon op haar voeten nauwelijks staan. Twee gardisten moesten haar voort- sleepen. Deze vrouw, die niet had weten to leven, verstond ook de kunst van sterven niet. Zij verloochende den schoonen naam, dien zij vroeger zich gekocht en met praal ge- dragen had. Zij verkondigde luid haar ple- beïsche afkomst. Maar men geloofde haar 'niet. Haar rijtuigen, haar linnengoed en haar brief papier droegen immers de markiezenkroon, en het volk, toegeloopen om van de tooneelen voor den bloedraad getuige te rijn, het verwil derde grauw der straten, dronken van over moed, van bloed en van wijn, jouwde haar uit, deze vrouw, die voor de rechters huilde en schacherde om haar leven. Zij was nog jong, zij was nog schoon, en zij aanbad het leven. De hoop op redding had haar in de gevangenis niet verlaten en bleef haar zelfs nog bij onder de treden van het schavot. Gretig doorzochten haar oogen de menigte. Maar al die onbekende gezichten, gevoelloos en wreed, gezichten van wilde dieren, joogen haar de doodstuip aan. Geen enkele bevrien de physionomie was er bij geen van de ve len en velen, die haar op de planken hadden toegejuicht en die nu voor haar zouden kun- grootst© hevigheid. Op de moeste plaatsen bloef de ter bestorming oprukkende vijan delijk© infanterie reeds in ons vuur liggen. Zoo mislukt© een Engelsch© aanval tus schen do hoeven Mouquet en Courcelette volkomen. Zoo kwam do tusschen Cource lette en Eaucourt 1'Abbaye voortdringend© vijand voorbij Le Sars tot in onz© stellin gen, waar de Engelsche infanterie met zware verliezen tegenover onze infanterie in het? handgemeen het onderspit moest delven. Zoo mislukte ook een over de linie Rancourt-Bouchavesnes ondernomen Fran- sche aanval voor onze liniën. Tusschen Fregicourt en Rancourt werd Woensdagmorgen heftig gestreden. Wij ver loren hier enkele loopgraven. Legergroep varf den Kroonprins: Ter weerszijden van de Maas levendige artil- leriegovechten. RUSLAND. Van het Oostelijk oorSogsterrein. Het Russische offensief. PETROGRAD. Van het front van Wla- dimir Wolhynski-Bolsjak af tot aan de Dn jester duren de verwoede gevechten voort. Op versohillende plaatsen maakten de Russische troepen zich. meester van gedeel ten van de stellingen der vijanden. Aa<r\ de rivier Bistritza in de buurt van Bogowdsjany verdreven, de Russen ©enige voorgeechoven vijandelijk© poeten en maak ten daarbij gevangenen. Bij een aanval van vijandelijke water vliegtuigen in de Oostzee op 3 Oct, moest oen machine dalen en werd toen door de Russen genomen bij het eiland Runö in de Golf van R.iga. BERLIJN. Officieel. Front Leo pold van BeierenAan het Strochod- front verschillende vergeefsche offensieve bewegingen van zwakke vijandelijke af- deelingen. Steeds weer herhaalden de Russen hun verwoede aanvallen ten westen van Loezk. Zij hebben niets be reikt! Telkens werden iiun aanvalsgolven door artillerie, infanterie en mitrailleurs ineen geschoten. Alleen ten noorden van Zoebilno drongen zwakke afdeelingen tot in onze stelling door, waaruit ze echter on middellijk werden verdreven. Onze vliegers, die ook op de vorige dagen door welgeslaagde aanvallen op de kampen, verzamelplaatsen en spoorweginrichtir.gen den vijand nadeel toebrachten, zetten Woensdag door het werpen van tal van bommen bet station Rozytsje en de in de buurt liggende etappe-inrichtingen in vlam. Front aartshertog Karl: Geen gebeurte nissen van bijzondere beteekenis. OOSTENRIJK-HONGARiJE. In Zevenburgen. BERLIJN. Officieel. Zevenburgen. Ten westen van Parajd werden her baalde Roemeenscbe aanvallen afgesla gen. Het nog op 2 October in de streek van Bekokten aanvallende Roemeensche tweede leger is in bet Altdal aebter de Sinca teruggeweken en bevindt zich ook verder noordelijk op den terugtocht. Na vergeefsche verliesrijke pogingen om het Hötzingergebergte, ter weerszijden van het Strelldal trekt de vijand op de grenshoogten terug. Bij Orsova aan den Donau won de Roe meenscbe offensieve beweging terrein. Leger von Mackensen. Vijandelijk© aan vallen ten oosten van den spoorweg Cara Orman-Cobadin zijn op 2 October afge slagen. ROEMENIË In de Dobroedsja. LONDEN. De „.Times" meldt uit Bcecbarest, «-dat de algemeen'e aanval langs bet gebeele Dobroedsja-front voort gang beeft. Het vijandelijk centrum en 's xijands rechtervleugel zijn afgeslagen. Het Britscbe Roode Kruis en de Order of St. Jobn hebben regelingen getroffen tot samenwerking met den Rcemeenschen me- dischen dienst. De eerste Britscbe* ambu lance komt deze week aan. Eist bij Arnhem. schermer niemand die tot de rechters had kunnen zeggen dat men niet onder de valbijl legt het hoofd van een jonge vrouy, die slechts zingen en lachen kan, en die niet reed is tot sterven. Van heroïsme had zij zelfs achter de voetlichten niets begrepen hoe veel te minder dan nog in de werkelijkheid. Er waren in het geheel een honderdtal onge- lulrkigen, voor de slachting bestemd. Zoodra hun namen werden afgelezen, stoDden zij op, namen stil afscheid, met een handdruk of een blik, en stapten kalm naar de kar. Zij wisten dat de vrijheid hen wachtte aan den voet van de bloedige machine: de vrijheid eener betere wereld. Van Ninon alleen was de riel niet bereid tot vertrekken. Zij alleen rilde voor den dood Daar rolde uit den barscht mond des afroepers haar naam ..Markiezin De Saint Fleury!" Zij zwe^j de tong verlamd van schrik. Maar reeds antwoordde, van uit het midden der opgehoopte toeschouwers, een krachtige, korte stom „Present". De rechters keken op, vervaard. En een. der gardisten bulderde: „Hé daar! Geen aardigheden hier!" En ton tweeden male. mot iets on nu, riep de stem uit het volk, even flink als te voren: „Present, zeg ik u!'' Er kwam een oogenblik van verwarring, van onzekerheid. Men ergerde rich over dezen grap penmaker, die staken durfde steken in de wie len van den wagen der gerechtigheid. „Brengt hem hier!" riepen de rechters en onmiddellijk werden er handen gelegd op den man, die, hoffelijk en willig, met zijn be wakers meeging. Toen hij voortrad, ging er een gemompel op. Wm hei SOFIA. Aan het Roemeensche front en de Donau is het rustig. Een poging van don vijand om bij het dorp Rahowa te lau den is totaal afgeslagen. Er ia geen enkele Roemeensch soldaat meer aan don Bulgaar- schen oever. In do meeste dorpen, dio de vijand bezet bad, heeft bij zich schuldig gemaakt aan wreedheden. In de Dobroedsja werden alle pogingen van den rij and om op te mkke?i tegen do Bulgaarscbo stellingen op de linie. Kara- bodzaSofularArnzatejoPcrvelo door het vuur dei' Bulgaren in tegenaanvallen verijdeld. V erscheiden nachtelijke aanvallen van. don vijand werden eveneens afgcelagen. óp de overige gedeelten van bet front levendige artillerie-actie. Aan de bust van de Zwarte Zoo deden Bulgaarsche hydroplanes ter hoogte van Mangalia een boinmenaanval op een vijan delijk oorlogsschip en noodzaakte bet tot een overhaasten terugtocht. BERLIJN. (Roomeensch leger bericht.) Aan het noordelijk en noordwestelijk front (Zevenburgen)In de streek van Parajd maakten de Roemenen zich na oen dric- daagsch levendig gevecht meester van de vijandelijke versterkingen en sloegen den vijand terug naar het weeten. Op do ove rige gedeelten van bet front partiëele ge vechten. Aan het zuidelijk front: Nadat de de monstratie tusschen Roestjoek en Toetrakan beëindigd was, trokken de Roemenen terug naar den linkeroever van de Donau. In de Dobroedsja: Zeer herig gevecht aah bet geheel© front. De Roemenen namen- rijf officieren en' 100 man gevangen. GRIEKENLAND. De crisis. LONDEN. Do „Daily News" verneemt uit Athene dd. 4 Oct.Kalogeropoulos droeg onlangs den Griekecben gezan- tes in do hoofdsteden der geallieer den op om de regeeringen mede te deelen, dat bet Grieksche ministerie de noodzakelijkheid erkende van een onmid dellijke wijziging van de Grieksché politiek en van een oorlog tegen Bulgarije onder bepaalde voorwaarden- Er gingen dagen voorbij zonder dat er antwoord kwam- Daarop besloot de Grieksche premier door den Griekschen gezant Briand tt doen polaen onder welke voorwaarden de geallieerden: Griekenland'© mihtaire medewerking zou den willen aanvaarden, Briand antwoordde, dat, ofschoon Grie kenland de sympathie had verbeurd van de geallieerden, vooral van Italië, de geallieer den, indien de koning persoonlijk onvoor waardelijk de medewerking van Griéken- land zou aanbieden, den oorlog aan Bulga rije zou verklaren en de algemeen© mobili satie gelasten, een en ander zouden aan vaarden en Griekenland in allés zouden' steunen om zijn belangen te bevorderen, mits de Grieksche regeering een nieuwe po litiek zou voeren, waarin de geallieerden volle vertrouwen zouden kunnen stellen. Het- gevolg was, dat de meerderheid van het Grieksche ministerie zich verklaarde voor onmiddellijke deelneming aan den oor log, welk besluit niet door dea koning werd goedgekeurd. Het Crleksche kabinet afgetreden. ATHENE, Het ministerie is definitief afge treden. ATHENE. De koning Meld Woens dag een kabinetsraad, waar ieder mi nister, overeenkomstig het bevel van den koning, verklaarde of hij voor of tegen den oorlog wa3. De meerderheid ver klaarde zich voor den "oorlog, waarop de koning de ontslagaanvraag aannam. Men verwacht, dat Demitracopoulos een kabinet- zal vormen en dat daarin drie Venizeli3ten zitting zullen hebben. dezen man aandreef om vrijwillig zyn hoofd te steken in den muil van den wolf? „Burger/' vroeg de rechter barsch „waar om veroorlooft gij u, het appél te storen?" „Burger", luidde het- antwoord, „mijn naam werd afgeroepen. Ik ben. de markies van Saint- Fleury". „Gij! Gij rijt gek!" „Met uw verlof, burger ik heb mijn hcofd nog goed bij elkaar, en ik kom het u aanbie den", zeide de ander, met een schampere bui- gmg- Er ging een lachen op uit het volk. De man die aldus riju hoofd aanbood, was van middelbaren leeftijd. Zijn kloeding sprak alles bekaive van weeldemaar in zijn houding had hij iets, dat onmiskenbaar den edelman verried. Zijn taal klonk be schaafd, zijn gebaren hadden een kalm© gratie, en zijn oogen blikten fier in het rond. Hij haalde ©enige papieren te voorschijn, die zijn identiteit bewezen, en overhandigd© ze den rechters met een zichtbare voldoening. De stukken leverden inderdaad het afdoend© bewijs dat de preker de persoon was Toor wien hij rich uitgaf. Er kon geen twijfel bestaan; deze man was de markies van Saint-Fleury. „"Maar, ho© dit zij", wierp de rechter tegen. „wij .hebben u niet geroepen. Uw naam stond ni©v op de lijst. De oproeping geldt d© voormalige markiezin van Saint-Fleury". Aller oogen richtten zich op d© sidderende vrouw, die bij het hooren van den naam in stinctmatig genaderd was, met gebogen hoofd, alsof zij over haar eigen lafhartigheid zich schaamde. Wat wilde die man met haar? Wiide hij zich wreken om de vernedering, di© zij hem had aangedaan? Of kwam hij zich voor haar opofferen? En waarftmf (Slót volgt.')

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1