No. 336
Zondag 8 October 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Gezondheidsleer
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTR. 10, AMSTERDAM- DIT
BLA.D VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL
Voor Advertentiön wende men rich tot onzn Administratie. Polostrinaatraat 10
Amsterdam. Prijs der AdvertentiCm per regel £0 cent. Voor Ingezonden Meda-
deelmgen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Rij abonnement
door J. P. BIJL, officier van gezondheid.
LXIV.
ïyphusbeetrijding te velde II.
Wanneer wij nu nagaan hoe typhus zich ver
breidt, kunnen wy daaruit opmaken hoe de
verbreiding te velde bestreden moet worden.
Tn de eerSte en voornaamste plaats moet ge
zorgd worden, dat menschen die de smetstof
uitscheiden, ver van den troep gehouden wor
den; in de tweede plaats moet gezorgd wor
den" dat de smetstof, die eventueel aanwezig
is, gezonde personen niet kon 'bereikenen in
de derde plaats moeten maatregelen genomen
worden om het weerstandsvermogen der man-
sohappen zoo groot mogelijk te maken.
Ipder die zich ook maar een flauw denkbeeld
gemaakt heeft van het leven van den soldaat
in oorlogstijd, zal begrijpen dat onder de dan
heerschendo omstandigheden, typhusbestrijding
■mee dé grootste moeilijkheden gepaard gaat.
"Wij zullen daarom eens nagaan op welke wijze
men, wat dat betreft, bij de oorlogvoerende
partijen en bij ons eigen leger is te werk ge
gaan.
ZoooLs wij zagen moeten in *de eerste plaats
maatregelen genomen worden tegen personen,
die de ziektekiemen met urine of ontlasting uit
scheiden, zoowel dus tegen de typlnm-pafciën-
ten, als ten opzichte ran de gezonde bacillen
dragers. Boide categorieën kunnen voorkomen
onder militairen en onder burgers en beide
leveren zy gevaar op voor den troep.
Wat do militairen betreft, zullen de zieken
afgezonderd van andere zieken verpleegd wor
den. Doen zich veel typhusgevaUen voor, dap
ia het noodig om een afzonderlijk huis daarvoor
in te richten. Op het ooriogstooneel zijn villa's,
kloosters, kasteelen veranderd in typhushos-
p'ftalen, waarheen de patiënten in uitsluitend
'daarvoor bestemde voertuigen, gebracht wor
den.
Groote moeilijkheden leveren de verdaohte
typhüspatienten op. Het duurt soma ©enige
1 dagén voordat zekerheid bestaat of eon patient
aali typhus lijdt. Gedurende dien tijd kan hy
besmetting veroorzaken en mag daaTom niet
..verpleegd worden tusschen de tallooze gewon
den, die in oorlogstijd verzorging noodig heb
ben. Omgekeerd zou een typhftshospitaal epoe-'
dig óvervuld geraken wanneer de verdachte
at i enten eveneens daarin werden opgenomen,
lij d« oorlogvoerende legers heeft men daarom
huizen uitsluitend voor verdachte typhüs
patienten ingericht. Men noemt dergelijke g©A
bouwen wel typhusfilters. De zieken die na
©enigen tijd blijken werkelijk te lijden aan
typhus worden van daar overgebracht naar
een typhüs-ziekenhuis.
De typhuslijdere kunnen reeds in het berin
van hun ziekte, wanneer zij nog slechts licht
'ongesteld zyiJ, de smetstof uitscheiden en het
'is dus vim berang dat zij zoo spoedig mogelijk
onder behandeling van den officier van gezond-
.hied komen, Hoewel nu in het algemeen do
militaire dokter niet te -klagen heeft over ge
brek aan belangstelling op het ziekenrapport,
'gebeurt hot tooh ook niet zop zelden, dat man-
Deze oorlog heeffc boven al de vroegere, die ooit gevoerd zijn, veel nieuws en
bijzonders, en" daaronder b.ehooren in de eerste plaats wel de gevechten in de lucht,
de gevechten van vliegers onderling. Dat zulke gevechten dikwijls voorkomen, weet
men uit de berichten, er zijn tal van vliegers, die tien of méér vijanden hebben
„neergeschoten". Zulk een naar dan grond schieten van een vijandelijben vlieger,
^ien wij op onze plaat. iCqn verwoede strijd, met allerlei zwenkingen, me$. vele
kogels die misten, is waarschijnlijk voorafgegaan, totdat een welgemikt schot den
'tegenstander met een plof doet neervallen.
schappen, die zich soms ernstig ongesteld gevoe
len, zich niet ziek melden. In oorlogstijd, wan
neer zoo ontzettend veel gevergd wordt van
het geestelyk en lichamelijk weerstandsvermo
gen gebeurt het zeer dikwijls, dat manschappen
twee, drie wfeken met typhus rondïoopen zonder
zioh ziek te melden. Voor een deel zal dit
komen doordat zij dermate ovorspnnnen zijn,
dat de ziekte nauwelijks door hen wordt opge
merkt, voor een deel zullen zij zich over het
gevoel vap ziekte heen zetten, ten einde tot het
laatst hun plicht te kunpen doen. Maar
ook zonder dergelijke omstandigheden, gebeurt
het wel dat typhüspatienten een of twee weken
met hun ziekte blijven rondïoopen. Tijdens de
mobilisatie is het meer dan eens voorgekomen,
dat iemand, die zich ernstig ziek gevoelde, zich
met alle kracht op de heen hield om zoodoende
zijn verlof te halen en dan thuis ziek te blij
ven. Hoewel dit natuurlijk zeer mensohelijk is
en iedereen begrijpen kan, dat een patient
liever thuis ziek ligt dan ver van, zijn gezin
en verwanten te worden verpleegd, heeft een
dergelijke handelwijze toch ook zijn nadeelen.
Niet alleen verloopt typhus gewoonlijk zwaar
der wanneer de lijder zich langen tijd op de
b'een gehouden heeft, maar ook kan hij gedu-
ronde dien tijd 'besmetting van zijn kameraden
teweeg brengen. Wanneer bij een troep dus ty-
Shus dreigt, is het de plicht van ieder soldaat,
ie gevoelt dat hij ziek is( daarvan kennis
te geven aan den officier ran gezondheid. Het
is voor de bestrijding der ziekte van het aller
grootste belang, dat dé officier van gezond
heid zoo spoedig mogelijk weet, wie misschien
besmet is. Verschillende voorbeelden zou ik
kunpen noemen van uitbreiding der ziekte
onder de manschappen doordat één soldaat
ziek is blijven rondïoopen en talrijke anderen
heeft besmet.
Ook wanneer een soldaat thuis achterblijft
wegens ziekte en de burgerdokter constateert
een besmettelijke ziekte is het van groot he
ling, dat daarvan zoo spoedig moge
lijk wordt kennis gegeven aan den officier
van'gezondheid. Deze kan dan zorgen voor ont
smettingen, voordat ook ander© manschappen
door de ziekte worden aangetast.
(Wordt vervolgd
Mijnheer de Markies
ISABELLE KAYSER.
Zij' was komediante ©n hij was markies.
Zij kenden elkaar niet. Zij schitterde op de
piapken en hij Schitterde nergens. Haar
juichte men eiken avond tóe in het Théatre
Lyriquo en, hem, een gevallen zon, groet
te zelfs niemand in het voorbijgaan. Want zijn
naam, geschreven in het adelsboek van Frank
rijk, stond niét te lezen op zijn door ontbe
ringen gerimpelde voorhoofd; en zoo er goud
prijkte op zijn wapenschild in den zak van
zyn kaal gesleten jas was zelfs het zilver maar
al te zeldzaam.
Zij droeg 'e avonds diamanten aan hals en
borst. Men ruïneerde zich voor haar. Hij daar
entegen had zich geruïneerd voor anderen, tot
hij nauwelijks meer een paar toonbare schoenen
aan zijn voeten had.
"Maai!- ondanks dit alles wat zij toch slechts
dó demoiselle Ninon Duchêne van het Théatre
Lyriqïio, en hij was altijd nog de markies
'Axel de Saint-Floury, en indien hij nog een
or don te ijk pak kleeren had geheel om er mee
voor den dag te komen, dan zouden de salons
van den Faubourg Saint-Geriuain voor hem
de vleugeldeuren hebban geopend, dio de
schoonheid en de diamanten van demoiselle
Duohêne nimmer overschrijden zouden.
Zij had het genoegzaam ervaren, dat haar
itamooom baar laag hij den grond hield. De
eerzucht prikkelde haar. Zy wilde op ©en
)ooger tak nog komen te zitten. Deze zange
res leefde in weelde en deze edelman stierf
Pt .t^a jüepfiis
Ds toestand in den reuzenstrijd.
De belangrijkste feiten der laatste dagen
zijn voorgevallen in den Balkan. Zoo wis
selen telkens de terreinen af, die het meest
onze aandacht vragen, ongelukkig is
alleen maar, d^t op geen enkel terredn°tot
nóg toe een doorslaande beslissing wordt
verkregen. Ook in den Balkan niet. Toch
hebben daar de geallieerden weer voordee-
len behaald. In de eerste plaats aan het
Macedonische front, en dan vooral aan de
Servische grens. Daar dringen de Serviërs
zelf hard vooruit in de laatste dagen. Komt
over den geryïneerden markies gesproken
Werd, rijpte er in haar geest een phantastisch
plan.
Schriftelijk trad zij met hem in onderhande-
lirg.
Zij wijde haar burgerlijken naam afleggen,
maar niet zioh een echtgenoot op den nals
laden. En hij, diep ellendig, wilde wel goud
aannemen om zijn leven te rekken, maar niet
daarbij een vrouw om met hem te deolen.
Zij worden 't met elkaar eens. De zonder
linge koop werd beklonken, en demoiselle Du
chêne stipuleerde de bepalingen van een zeer
origineel huwelijkscontract.
Artikel I. De niarkies van 'Saint-Fleury
zal zich op 28 dezer in de kerk van Saint
Roche bevinden om met mij een huwelijk aan
to gaan. Tot. dekking van de daartoe noodrige
onkosten zal ik hem vijftig livres doen toe
komen.
De markies antwoordde:
„Ik verklaar mij bereid. Vijftig livres zijn
voldoende. Ik zal al de noodige akten en pa
pieren aanschaffen. Alleen maak ik demoi
selle Duchêne opmerkzaam, dat ik nog twin
tig livres noodig heb voor een nieuw pak klee
ren en van een nieuwe pruik."
Art. H. De markies zaj een vriend mee
brengen als getuige. Ik zal hetzelfde doen. De
markies zal mij de hand reiken en naar het
altaar geleiden, waar men ons trouwen zal.
De markies antwoordde:
,,Ik sla toe. Alleen kan ik geen vriend
meebrengen, aangezien' ik er geen enkelen
meer bezit. Volhardt u bij uw eiscli, dan zal
ik mijn schoenlapper meebrengen, als zijnde
de éónice, die my getrouw gebleven is."
Awtikel III. Terstond na de huwelijks
inzegening zal de markies 300 livres ontvan
gen, als eerste kwartaal van een pensioen van
1200 livres, dat hem door een notajjg tot &an
dit, omdat de Bulgaren minder krachtig zich
verdedigen langs de grena van vroeger Ser
vië dan lang3 hun eigen? Het is zeker, dat
over 't geheel de troepen van Sarrail nog
niet hard' vooruit komen. Het grootste ge
deelte van het gebied, dat de Bul
garen in Griekenland hebben bezet,'
is nog in hjm handen. Toch komen
ook de Engelsohen aan de Stroema
vooruit en na een harden strijd hebben zij
daar het dorp Jenikoi veroverd, terwijl de
Franschen begonnen zijn de Czerna over te
trekken in de buurt van Ostrcrwi-Brod en
hebben zij bij het Presba-meer Poef en
Popli bezet.
Doch van het meeste belang lijkt' wel de
opmarsch der Serviërs naar en in hun eigen
land. Want zij kunnen er zich op beroemen
reeds een gedeelte, zij het ook een klein ge
deelte, van hun vaderland den vijand weer
ontnomen te hebben. Volgens een Fransoh
telegram hebben de Seiviërs 230 vk. kilo
meter van hun grondgebied met zeven dor
pen heroverd. Langs de Servische grens is
de positie-oorlog gewijzigd in een bewegings-
krijg. Een stafbericht van generaal SarraH's
leger meldt zelfs een nog groobere winst,
van bij de 500 v.k. kilometer. De Serviërs
zouden reeds Woensdag Monastir tot op 10
K.M. zijn -genaderd', en de afstand, die hen
scheidt yan deze voorname Maoedonische
stad, as dus nog niet zoo groot als die yan
Muiden naar Amsterdam.
Bij den strijd in Macedonië vergeleken,
heeft die in de Dobroedsja weinig belang
rijks in de laatste dagen. De Roemenen, die
bij Rahowa over d en Don au waren geko
men, moesten ijlings terug, omdat de Oos-
tenrijksche monitors de pontonbrug hadden
vernield. Voor een gevaar in den rug behoe
ven de Bulgaren en Duitschers in de Do-
broeds ja dus voorloopig geen vrees meer te
koesteren. Daarom kunnen zij echter niet
verder vooruit komen. Integendeel, een
Duitsoh stafbericht meldt, dat de Roemenen
hevige aanvallen hebben1 gedaan, die wel
werden afgeslagen, maar die blijkbaar
'tegenaanvallen verhinderden.
In Zevenburgen wordt gevochten, maar
het resultaat is verschillend. .Op het weste-
lijk deel van het strijdterrein, bij den Vul
kaan- en Rota Turm-pas, zijn de centrales
de aanvallers, maar komen zij blijkbaar niet
hard meer vooruit, terwijl in het oosten,
over een veel grooter gebied, de Roemenen
yerdor doordringen in Zevenburgen, zoodat
zij een zuidoostelijk stuk hiervan, ter groot
te van eenige duizenden vierkante küome-
ters, in hun .bezit hébben. Over 't geheel ge
nomen zijn dus de Roemenen, dat zijn ..de
geallieerden, ook in Zevenburgen aan' de
winnende hand.
De Franschen en Engelsohen melden in
de laatste dagen van maar heel' geringe vor
deringen op het westelijk oorlogsterreim
Zelfs viel Eaucourfc-1Abbaye, dat, zooals
men weet, door de Engelsohen werd bezet,
voor een deel weer in Duitsohe handen, doch
werd ook spoedig door de Frmfohen her
overd. De Fr&nsche beriohten maken gewag
van vorderingen ten noorden van Morval;
do Engelsohen zeggen, dat er in de laatste
dagen weinig- te berichten valt van het Wes
terfront. Ook al door het weer, dat in de
jongste dagen weer minder gunstig is. In
elk geval, na de groote voordeelen, voor een
dag o-f tien behaald, i3 er weer een verslap
ping ingetreden in heb westen.
In heb Oosten wordt steeds zeer hardnek
kig gevochten, maar naar het schijnt, zon
der Veel resultaat. Van beide zijden lezen
wij van horigen strijd, en da Russische be
richten deelen mee, dat op verschillende
punten weer de loopgraven der centralen zijn
bezet, terwijl de Weensche straf beriohten
melding maken van hevige gevechten in
Wölhynië, maar die a-lle werden afgeslagen.
Keizer Wilhelm vertrok wear naar 't Oos
telijk front en wel naar de legergroep van
generaal von Linsingon, waar het 't meeste
spant. Blijkbaar verwacht men, dat de Rus
sen daar hun offensief zullen doorzetten,
maar hoopt hen tegen te houden.
De toestand in Griekenland blijft neg
steeds raadselachtig. Het ministerie heeft
reeds voor een paar -dagen zijn ontslag geno
men, maar we lezen nog niet van een nieuw
kabinet. Wel gaan er verschillende geruch
ten- Er zou een ministerie worden gevormd
waarin drie aanhangers van Veuizelo3 zou
den optreden. Maar zou dit geen verdeeld
kabinet zijn, op dezelfde wijze, als het
Grieksche volle is verdeeld De groote vraag
voor Griekenland is: neutraal blijven of aan
sluiten bij de Entente. Koning Konstantijn
schijnt nog altijd niet te kunnen besluiten
tot heb laatste, al drijft een sterke strooming
in volk en leger hem daarheen.
De markies antwoordde lakoniek: „Ak
koord."
Artikel IV. Na de plechtigheid moet u
mij onmiddellijk verlaten. Nooit moogt u den
drempel mijner woning betreden, en mochten
wij elkaar toevallig op de straat of elders ont
moeten, dan heioven wij te doen alsof wij
elkaar niet kenden.
Dit was de voorwaarde van het huwelijks
contract die de markies met de levendigste
instemming en den ridderlijksten jjver onder-
teekende
„Goedgekeurd en aangenomen van ganscher
harte."
Het huwelijk had plaats. Al de voorwaarden
werden striktelijk nageleefd. De echtgenooten
keken elkaar bij het altaar nauwelijks aan. Bij
het verlaten van. de kerk stapte de nieuw
bakken markiezin in haar rijtuig met een nog
heel wat trotscher air dan dat van Ninon
Duchêne en de markies keerde te voet terug
r zijn dakkamer, wel een weinig gebogen
onder de eerlooze handeling, tot welke slechts
de jammerlijkste armoede hem had kunnen
dwingen.
En zij zagen elkander niet terug.
Eenige jaren na dit huwelijk brak de groote
revolutie dit, die alles deed wankelen en
instorten. Men leefde op den drempel des
doods. Sterven was in die dagen de meest ge
wone daad van het leven. De menschen' wer
den eenvoudig hij troepen naar het schavot
gedreven. Slechts de kleine man, het gepeupel
voelde zich veilig.
En Ninon Duchêne, die uit haar veilige
kleinheid had willen klimmen in een hoogen
boom, behoorde tot do eersten, die door den
storm tegen den grond werden geworpen. Dat
wil zeco^n naeu sierp gpyangenis
P&. Gyrp5i«
DUITSCHLAND.
Tegen den Rijkskanselier.
Het ,,Berl. Tageblatt" maakt melding
van een vertrouwelijk schrijven, aan eeu
aantal conservatieven en nationaal-liberale
afgevaardigden gezonden, waarin zij het
aftreden van den heer Von Bethmann-Holl-
weg eischen en zijn vervanging door den
oud-minister von Tirpitz. Het schrijven is
onderteekend door graaf Hoensbroeck, Emil
Kirdorf, admiraal von Knorr, geheim
raad Korting en vele .anderen, onder wie
wij ook Ernst Haeckel uit Jena aantreffen.
De „Berl. Börsenztg." zegt naar aanlei
ding daarvan, dat heb meer dan tijd wordt
in den Rijksdag tot volledige klaarheid te
komen en wenscht, dat een stemming over
een motie van vertrouwen in den kanselier
zal plaats hebben, waarop dan Von Beth-
mann-Hollweg kan steunen. Verschillende
afgevaardigden schijnen bereid te zijn de
zaak in den Rijksdag ter sprake te bren
gen^
ENGELAND.
De vernieling van een Zeppelin.
LONDEN. De „Daily Mail" publiceert e©D
en ander over de vernieling van de super-
Zeppelin in Essex op 24 Sept. Het was pik
donker, koud en mistig. Do vliegerluitenants
Sworey, Brandon en Rabinson stegen te zamen
op tot een hoogte van 10.000 voet. Ongeveer
twee uur lang vlogen zij tusschen de wolken
rond, toen Sworey en Brandon de Zeppelin,
ontdekten op 'een hoogte van 12.000 voet. Zij
vielen elk op zich zelf en van verschillende
hoogten aan. Brandon maakte verschillende
treffers, waardoor de achterzijde van de Zep
pelin werd beschadigd. Sworey steeg tot hoven
het luchtschip en doorboorde hei vandaar met
kogels. Het vuur van de Zeppelin trof geen
doel. Sworey landde enkele seconden nadat
het luchtschip op de aarde neerkwam. De
vliegers waren sterk onder den invloed van de
koude, maar herstelden- rich spoedig.
Ceen Zondagsarbefd.
I^ONDEN. Officieel wordt medegedeeld,
dat de minister van munitie besloten heeft,
voor zoover mogelijk:,
mïaiitiefabriékente verbieden.
FRANKRIJK.
Van hot Woatelijk Oorlogsterreln,
Het Engelsch-Fransche offensief.
PARIJS. Ten noorden van de Somma
zetten de Franschen hunne vorderingen t<6n
oosten van Monval voort. Zij sloegen een
knachtigen aanval op hunne nieuwe loop
graaf ten. noordèm van Fregicourt. af.
Zeer groote activiteit van. vijandelijke
artillerie ten zuiden van de Somme.
In Woëvre beschoten de Franschen met
zwaar gesohut het militaire station St.
Benoït; waar volgens ingekomen berichten
groots beweging heerschte, en veroorzaakten
er een zwaren brand.
LONDEN. (Officieel.) Er valt wei
nig te berichten van het slagfront
behalve eenige artillerie-actie van den
vijiandl in do buurt van Gueudecourt en
twee vijandelijke tegenaanvallen in de zone
van Thiepval, die krachtig werden afgesla
gen. Tusschen 1 Juli en 30 Sept. werden
door de Engelschen op het slagveld aan de
Somme, behalve groote hoeveelheden ander
oorlogsmateriaal, 29 zware kanonnen en
houwitsers, 92 veldkanonnen en veldhouwit-
sers, 103 loopgraafkanonnen en 397 mitrail
leurs genomen.
BERLIJN. Officieel. Legergeroep
Rupprecht van Beieren: Op het slag
veld ten noorden van de Somme steeg
de krachtige artillerie-actie voor de
infanterie-aanvallen vanj den vijand tot de
Ongetwijfeld zou men de burgeres Duchêne
in vrede haar trillers en rouladen hebben la
ten zingen. Maar de markiezin De Saint
Fleury werd veroordeeld het lot te ondergaan
van alle andere adellijk getitelde vrouwen.
Op zekeren dag van Thermidor 1793 prijkte
haar naam op de lijst, die 's morgens aan
Fouquier Tinville werd ter hand gesteld. Dit
was haar paspoort naar de guillotine.
Toen zij de binnenplaats betrad van de
conciergerie, die de antichambre was van den
dood en welker poort zich opende op de kar
van Samson, beefde zij over haar ganscho
lichaam en kon op haar voeten nauwelijks
staan. Twee gardisten moesten haar voort-
sleepen. Deze vrouw, die niet had weten to
leven, verstond ook de kunst van sterven
niet.
Zij verloochende den schoonen naam, dien
zij vroeger zich gekocht en met praal ge-
dragen had. Zij verkondigde luid haar ple-
beïsche afkomst. Maar men geloofde haar 'niet.
Haar rijtuigen, haar linnengoed en haar brief
papier droegen immers de markiezenkroon, en
het volk, toegeloopen om van de tooneelen
voor den bloedraad getuige te rijn, het verwil
derde grauw der straten, dronken van over
moed, van bloed en van wijn, jouwde haar uit,
deze vrouw, die voor de rechters huilde en
schacherde om haar leven.
Zij was nog jong, zij was nog schoon, en zij
aanbad het leven. De hoop op redding had haar
in de gevangenis niet verlaten en bleef haar
zelfs nog bij onder de treden van het schavot.
Gretig doorzochten haar oogen de menigte.
Maar al die onbekende gezichten, gevoelloos
en wreed, gezichten van wilde dieren, joogen
haar de doodstuip aan. Geen enkele bevrien
de physionomie was er bij geen van de ve
len en velen, die haar op de planken hadden
toegejuicht en die nu voor haar zouden kun-
grootst© hevigheid. Op de moeste plaatsen
bloef de ter bestorming oprukkende vijan
delijk© infanterie reeds in ons vuur liggen.
Zoo mislukt© een Engelsch© aanval tus
schen do hoeven Mouquet en Courcelette
volkomen. Zoo kwam do tusschen Cource
lette en Eaucourt 1'Abbaye voortdringend©
vijand voorbij Le Sars tot in onz© stellin
gen, waar de Engelsche infanterie met
zware verliezen tegenover onze infanterie
in het? handgemeen het onderspit moest
delven. Zoo mislukte ook een over de linie
Rancourt-Bouchavesnes ondernomen Fran-
sche aanval voor onze liniën.
Tusschen Fregicourt en Rancourt werd
Woensdagmorgen heftig gestreden. Wij ver
loren hier enkele loopgraven.
Legergroep varf den Kroonprins: Ter
weerszijden van de Maas levendige artil-
leriegovechten.
RUSLAND.
Van het Oostelijk oorSogsterrein.
Het Russische offensief.
PETROGRAD. Van het front van Wla-
dimir Wolhynski-Bolsjak af tot aan de
Dn jester duren de verwoede gevechten
voort. Op versohillende plaatsen maakten de
Russische troepen zich. meester van gedeel
ten van de stellingen der vijanden.
Aa<r\ de rivier Bistritza in de buurt van
Bogowdsjany verdreven, de Russen ©enige
voorgeechoven vijandelijk© poeten en maak
ten daarbij gevangenen.
Bij een aanval van vijandelijke water
vliegtuigen in de Oostzee op 3 Oct, moest
oen machine dalen en werd toen door de
Russen genomen bij het eiland Runö in de
Golf van R.iga.
BERLIJN. Officieel. Front Leo
pold van BeierenAan het Strochod-
front verschillende vergeefsche offensieve
bewegingen van zwakke vijandelijke af-
deelingen. Steeds weer herhaalden de
Russen hun verwoede aanvallen ten
westen van Loezk. Zij hebben niets be
reikt! Telkens werden iiun aanvalsgolven
door artillerie, infanterie en mitrailleurs
ineen geschoten. Alleen ten noorden van
Zoebilno drongen zwakke afdeelingen tot
in onze stelling door, waaruit ze echter on
middellijk werden verdreven.
Onze vliegers, die ook op de vorige dagen
door welgeslaagde aanvallen op de kampen,
verzamelplaatsen en spoorweginrichtir.gen
den vijand nadeel toebrachten, zetten
Woensdag door het werpen van tal van
bommen bet station Rozytsje en de in de
buurt liggende etappe-inrichtingen in vlam.
Front aartshertog Karl: Geen gebeurte
nissen van bijzondere beteekenis.
OOSTENRIJK-HONGARiJE.
In Zevenburgen.
BERLIJN. Officieel. Zevenburgen.
Ten westen van Parajd werden her
baalde Roemeenscbe aanvallen afgesla
gen. Het nog op 2 October in de streek
van Bekokten aanvallende Roemeensche
tweede leger is in bet Altdal aebter de
Sinca teruggeweken en bevindt zich ook
verder noordelijk op den terugtocht. Na
vergeefsche verliesrijke pogingen om het
Hötzingergebergte, ter weerszijden van het
Strelldal trekt de vijand op de grenshoogten
terug.
Bij Orsova aan den Donau won de Roe
meenscbe offensieve beweging terrein.
Leger von Mackensen. Vijandelijk© aan
vallen ten oosten van den spoorweg Cara
Orman-Cobadin zijn op 2 October afge
slagen.
ROEMENIË
In de Dobroedsja.
LONDEN. De „.Times" meldt uit
Bcecbarest, «-dat de algemeen'e aanval
langs bet gebeele Dobroedsja-front voort
gang beeft. Het vijandelijk centrum
en 's xijands rechtervleugel zijn afgeslagen.
Het Britscbe Roode Kruis en de Order of
St. Jobn hebben regelingen getroffen tot
samenwerking met den Rcemeenschen me-
dischen dienst. De eerste Britscbe* ambu
lance komt deze week aan.
Eist bij Arnhem.
schermer niemand die tot de rechters had
kunnen zeggen dat men niet onder de valbijl
legt het hoofd van een jonge vrouy, die
slechts zingen en lachen kan, en die niet
reed is tot sterven. Van heroïsme had zij zelfs
achter de voetlichten niets begrepen hoe
veel te minder dan nog in de werkelijkheid.
Er waren in het geheel een honderdtal onge-
lulrkigen, voor de slachting bestemd. Zoodra
hun namen werden afgelezen, stoDden zij op,
namen stil afscheid, met een handdruk of een
blik, en stapten kalm naar de kar. Zij wisten
dat de vrijheid hen wachtte aan den voet van
de bloedige machine: de vrijheid eener betere
wereld.
Van Ninon alleen was de riel niet bereid tot
vertrekken. Zij alleen rilde voor den dood
Daar rolde uit den barscht mond des afroepers
haar naam
..Markiezin De Saint Fleury!"
Zij zwe^j de tong verlamd van schrik.
Maar reeds antwoordde, van uit het midden
der opgehoopte toeschouwers, een krachtige,
korte stom
„Present".
De rechters keken op, vervaard. En een. der
gardisten bulderde:
„Hé daar! Geen aardigheden hier!"
En ton tweeden male. mot iets on
nu, riep de stem uit het volk, even
flink als te voren:
„Present, zeg ik u!''
Er kwam een oogenblik van verwarring, van
onzekerheid. Men ergerde rich over dezen grap
penmaker, die staken durfde steken in de wie
len van den wagen der gerechtigheid.
„Brengt hem hier!" riepen de rechters
en onmiddellijk werden er handen gelegd op
den man, die, hoffelijk en willig, met zijn be
wakers meeging.
Toen hij voortrad, ging er een gemompel op.
Wm hei
SOFIA. Aan het Roemeensche front en
de Donau is het rustig. Een poging van
don vijand om bij het dorp Rahowa te lau
den is totaal afgeslagen. Er ia geen enkele
Roemeensch soldaat meer aan don Bulgaar-
schen oever. In do meeste dorpen, dio de
vijand bezet bad, heeft bij zich schuldig
gemaakt aan wreedheden.
In de Dobroedsja werden alle pogingen
van den rij and om op te mkke?i tegen do
Bulgaarscbo stellingen op de linie. Kara-
bodzaSofularArnzatejoPcrvelo door
het vuur dei' Bulgaren in tegenaanvallen
verijdeld.
V erscheiden nachtelijke aanvallen van.
don vijand werden eveneens afgcelagen.
óp de overige gedeelten van bet front
levendige artillerie-actie.
Aan de bust van de Zwarte Zoo deden
Bulgaarsche hydroplanes ter hoogte van
Mangalia een boinmenaanval op een vijan
delijk oorlogsschip en noodzaakte bet tot
een overhaasten terugtocht.
BERLIJN. (Roomeensch leger bericht.)
Aan het noordelijk en noordwestelijk front
(Zevenburgen)In de streek van Parajd
maakten de Roemenen zich na oen dric-
daagsch levendig gevecht meester van de
vijandelijke versterkingen en sloegen den
vijand terug naar het weeten. Op do ove
rige gedeelten van bet front partiëele ge
vechten.
Aan het zuidelijk front: Nadat de de
monstratie tusschen Roestjoek en Toetrakan
beëindigd was, trokken de Roemenen terug
naar den linkeroever van de Donau.
In de Dobroedsja: Zeer herig gevecht aah
bet geheel© front. De Roemenen namen- rijf
officieren en' 100 man gevangen.
GRIEKENLAND.
De crisis.
LONDEN. Do „Daily News" verneemt
uit Athene dd. 4 Oct.Kalogeropoulos
droeg onlangs den Griekecben gezan-
tes in do hoofdsteden der geallieer
den op om de regeeringen mede te
deelen, dat bet Grieksche ministerie de
noodzakelijkheid erkende van een onmid
dellijke wijziging van de Grieksché politiek
en van een oorlog tegen Bulgarije onder
bepaalde voorwaarden- Er gingen dagen
voorbij zonder dat er antwoord kwam-
Daarop besloot de Grieksche premier door
den Griekschen gezant Briand tt doen polaen
onder welke voorwaarden de geallieerden:
Griekenland'© mihtaire medewerking zou
den willen aanvaarden,
Briand antwoordde, dat, ofschoon Grie
kenland de sympathie had verbeurd van de
geallieerden, vooral van Italië, de geallieer
den, indien de koning persoonlijk onvoor
waardelijk de medewerking van Griéken-
land zou aanbieden, den oorlog aan Bulga
rije zou verklaren en de algemeen© mobili
satie gelasten, een en ander zouden aan
vaarden en Griekenland in allés zouden'
steunen om zijn belangen te bevorderen,
mits de Grieksche regeering een nieuwe po
litiek zou voeren, waarin de geallieerden
volle vertrouwen zouden kunnen stellen.
Het- gevolg was, dat de meerderheid van
het Grieksche ministerie zich verklaarde
voor onmiddellijke deelneming aan den oor
log, welk besluit niet door dea koning werd
goedgekeurd.
Het Crleksche kabinet afgetreden.
ATHENE, Het ministerie is definitief afge
treden.
ATHENE. De koning Meld Woens
dag een kabinetsraad, waar ieder mi
nister, overeenkomstig het bevel van
den koning, verklaarde of hij voor of
tegen den oorlog wa3. De meerderheid ver
klaarde zich voor den "oorlog, waarop de
koning de ontslagaanvraag aannam.
Men verwacht, dat Demitracopoulos een
kabinet- zal vormen en dat daarin drie
Venizeli3ten zitting zullen hebben.
dezen man aandreef om vrijwillig zyn hoofd
te steken in den muil van den wolf?
„Burger/' vroeg de rechter barsch „waar
om veroorlooft gij u, het appél te storen?"
„Burger", luidde het- antwoord, „mijn naam
werd afgeroepen. Ik ben. de markies van Saint-
Fleury".
„Gij! Gij rijt gek!"
„Met uw verlof, burger ik heb mijn hcofd
nog goed bij elkaar, en ik kom het u aanbie
den", zeide de ander, met een schampere bui-
gmg-
Er ging een lachen op uit het volk.
De man die aldus riju hoofd aanbood, was
van middelbaren leeftijd. Zijn kloeding sprak
alles bekaive van weeldemaar in zijn
houding had hij iets, dat onmiskenbaar
den edelman verried. Zijn taal klonk be
schaafd, zijn gebaren hadden een kalm©
gratie, en zijn oogen blikten fier in het
rond. Hij haalde ©enige papieren te voorschijn,
die zijn identiteit bewezen, en overhandigd©
ze den rechters met een zichtbare voldoening.
De stukken leverden inderdaad het afdoend©
bewijs dat de preker de persoon was Toor wien
hij rich uitgaf. Er kon geen twijfel bestaan;
deze man was de markies van Saint-Fleury.
„"Maar, ho© dit zij", wierp de rechter tegen.
„wij .hebben u niet geroepen. Uw naam
stond ni©v op de lijst. De oproeping geldt d©
voormalige markiezin van Saint-Fleury".
Aller oogen richtten zich op d© sidderende
vrouw, die bij het hooren van den naam in
stinctmatig genaderd was, met gebogen hoofd,
alsof zij over haar eigen lafhartigheid zich
schaamde. Wat wilde die man met haar? Wiide
hij zich wreken om de vernedering, di© zij hem
had aangedaan? Of kwam hij zich voor haar
opofferen? En waarftmf
(Slót volgt.')