Uit Leger en Vloot.
Uit onze Moppentrommel.
C'Qmengd Nieuws.
BE ggg-tT .pATENCOURANT van Zondag X October 191G3
In dezen langdurigen oorlog komt er langzamerhand gebrek aan vele onmisbare
dingen; niet het minst in oorlogvoerende staten en vooral in de Centrale landen.
Zeep behoort tot die onontbeerlijke dingen, die in Duitschland zeer schaarsch zijn
en waarvan men zelfs in het leger gebrek kroeg. Op onze plaat zien wij nu, hoe
de Duitsche soldaten achter het front bezig zijn om zeep te fabriceeren; zij laten de
gevormde stukjes in de zon drogen.
'dat uw verlof dringend noodzakelijk is. Het
.bijzonder verlof wordt evenwel in ieder goval
niet eerder verleend, dan nadat u 8J- maand
in dienst zijt. R ed.
M. rle W., te Den Helder.
Ie. IJ bent thans, als we u goed begrepen
liobbon, infanterist; in deze hoedanigheid
ban men u zeer zeker graafwerk opdragen.
2e. Richt- langs den hiërarchieken weg een
verzoekschrift tot den Inspecteur v/d. Ge-
neesk. Dienst der landmacht om overgeplaatst
te mogen worden bij één der compagnieën
Hospitaalsoldaten.
3e. U bent geen gezinshoofd en hebt alzoo
geen recht op 2x2 dagen verlof per maand.
4e. "Wanneer u het hospitaal verloten hebt,
gaat gij weer met verlof op de wijze, zooals
zulks voor u vóór uwe opneming in de zie-
keninrichting geregeld was. "U gaat o. a. weer
met verlof tegelijk met de categorie van per
sonen, waarmede n destijds met verlof ver
trok; zulks kan eukele dagen of geruimen tijd
na ontslag uit do ziekeninrichting plaats
hebben;
5e. De landstorm jaarklasse 1912 wordt niet
gerekend te bchooren tot de mil. lichting 1912
en wordt dus niet tegelijk met de mil. lich
ting 1912 mot onbepaald verlol gezonden.
Red.
,T. dó R., Veldleger. Voor plaatsing bij de
Imchtvaartafdocling kunt gij langs den
'hiërarchieken weg een verzoekschrift richten
tot den commandant dier Afdeeling, en voor
plaatsing bij de Artillerie-inrichtingen kunt
'gij rechtstreeks een verzoek richten tot de
Directie der Artillerie-inrichtingen te Hein-
brug. (Zie voorts L. O. '15 B. 234). Red.
H. B., te Velsen. Zie het antwoord bij J. de
R., Veldleger, in dit blad. R e d.
J. A. F. te Bussum. Met do verplaatsing
van troepend ooien is onze redactie niet be
leend cn zou toch in geen geval, ter wille van
de geheimhouding der dislocatie, hiérvan iets
mogen publiceoren of mededeclen. Red.
H. B, te Souburg. Omtrent het vertrek met
onbepaald verlof der mil.-lichting 1908 der
bereden wapens is nog niets officieels bekend;
alleen vau de mil.dichting 1908 der inf.,
enz. is vermeld, dab ze vermoedelijk in de
eerste helft van November met onbepaald
verlof zou vertrekken. Red.
A. S. te Huisduinen. Gij hebt slechts tot en
met den -ten dag van uw verlof reoht op sol
dij, mobilisatietoeslng en z.g. menagegeldzoo
gij op don dag van terugkeer niet aan don
middagmaaltijd deelneemt of niet met voeding
zijt ingekwartierd, hebt gij dien dag ook aan
spraak op soldij, mobilisatietoelage en z.g.
monagogolclBij verblijf in een hospitaal
wordt de eventueel toekomende mobilisatie-
toolago betaald door de zorg van het onder
deel, waartoe gij voor de opneming in de zie-
koninrichting behoordet. Red.
T. M. v. D. te Weert. Zoo gij .uw eerste
Oefening hebt volbracht, leunt gij bij aanstel
ling tot agent van politie waarschijnlijk onbe
paald verlof krijgen, als go ten minste een
verklaring van den betrokken burgemeester
kunt. overleggen, dat ge moeilijk gemist kunt
worden. Voor rpw aanstelling moet ge u ver
voegen bij don' hoofdcommissaris van politie te
Rotterdam. Red.
M. B. De regeling der periodieke verloven
van vrijwilligers is overgelaten aan de recht
streeks onder den Opperbevelhebber ressortee-
rendo autoriteiten; omtrent dezo regeling is
ons niets bekend. Wat u echter als ■vrijwilliger
met do mil.-lichting 1915 en 1916 te maken
hebt, is ons niet duidelijk. Red.
S. H., Hil varenbeek. Voor oen vrijwillige
verbintenis bij het leger, gedurende de mobili
satie, bestaat thans geen andere gelegenheid
dau zich te verbinden bij den landstormmen
wordt echter alleen als vrijwilliger bij den
landstorm toegelaten, als men niet uit anderen
hooide verplicht is tot dienst bij de zee- of
landmacht. Voorts verwijzen wij u naar L. O.
'16 A no. 68. Bed.
P. B., Veldleger. Bij langer verlof dan 4
dagen wordt over don geheelen duur van hefc
verlof geen vergoeding toegekend. U bent
mot 5 dagen verlof geweest, dus gij krijgt over
5 dagen geen vergoeding. Voor eventueele
■klachten kunt gij u wenden tot den burgemees
ter of tot de commissie, genoemd in het ant
woord bij A. B. te Roosendaal in dit blad. Red.
C. P., Legerplaats bij. Oklebroek. Om
trent het vertrek met onbepaald verlof der
mil. lichting 1908 der bereden wapens is nog
niets officieels bepaald. Red.
W. H. B. te Breda. Ingevolge punt 12 der
regeling der algemeene verloven kan b\j eigen
huwelijk door den korpscommandant in
spoodeischendo gevallen door dén cooip. comm.
een vprlof van enkele dagen worden ver
leend. Vry vervoer kan niet worden toege
staan, als gij reeds vrij vervoer gehad hebt in
de loopende maand. Red.
F. F. te Purmerend. Na eindiging van uw
vrijwillige verbintenis wordt gij landstorm-
pliehtig, doch gij behoeft voorloopig voor geen
werkelijke» dienst bij den landstorm onder do
Wapenen te komen. Red,
P. J. W. P. te Haarlem. Krachtons het ge
stelde in b van 2e van heb eorste lid dor land
stormwet zijt gij landstormpliohtigzio overi
gons he tantwoord bij F. F. te Purmerend in
dit bind. Red.
H. M. te Nijmegen. Volgens de bestaande
bepalingen hadt gij tot en met den dag van
het vorlof recht op soldij, z.g. menagegeld on
mobilisatie toelage. Na den 4en dag tot den
dag van terugkeer hadt gij nergens reoht op,
terwijl gij van af don eersten dag van uw ver
lof geen recht meer hadt op do vergooding
wegens kostwinnerschap. U zouclt evenwel in
het onderhavige geval aan den M. v. O. kun
nen verzoeken om dezelfde toekenningen te
mogen genieten, als een milicien, die wegens
ziekte van zich zelf van verlof achterblijft. De
mil. lichting 1908 (landw. 1916c) gaat 10 Oct.
over naar de landweer en vertrekt waarschijn
lijk in de eorste helft van November mot onbe
paald verlof. Rod.
V. G. te Hooge Mierde. Omtrent hot ver
trek met onbepaald verlof der mil. lichting 1911
Riet» officieels bepaald. Red*
J. N. W. te Amersfoort. Volgens de rege
ling der algemeene verloven, worden de mili
tairen verdeeld in ploegen, die volgens een aan
te leggen rooster beurtelings op een verschil
lenden dag der week mot verlof gaan. Bent u
volgens vorenbedoeld rooster aan de beurt, om
met verlof te gaan, dan gaat naar onze mee-
ning uw verlof vóór den wachtdienst. Red.
J. C. te 's-Gravenhage. Omtrent liet ver
trek met onbepaald verlof der' mil. licht. 1914
is nog niets officieels bepaald. Zoo gij niet in
opleiding zijt voor een hoogeren rang, kunt gij
een verzoek terzake indienen bij uw comp.
commt., die naar gelang van omstandigheden
het zelf af doet of doorzendt naar den Mi v. O.
Red.
W. M, te Amersfoort, Daar u niet onder
straf verkeert, hebt gij volgens punt 3 der
regeling der algemeene verloven recht op perio
diek verlof. Red.
B. J. van D. te 's-Gravenhage. Zoo de door
u bedoelde broeder de oudste broeder van bet
gezin is, lean hij beschouwd worden te verkee-
ren in overeenkomstige verhouding tegenover
het gezin als een gezinshoofd, en bovendien
ook als het hoofd van het bedrijf, zoodat hij dan
volgens de punten 1 en 3 der verlofregeling
recht heeft op 2 x 2 dagen verlof per maand
en volgens L. O. '15 B nr. 172 op tweemaal
vrij vervoer per maand. Red,
A. v. B., Ginneken. Tilburg moet als een
stad beschouwd worden. Red.
J. B., Legerpl. bij Laren. De gewone
audiënties van den Minister van Oorlog zijn
op Donderdag, 'maar worden sinds de mobili
satie niet gehouden. „De Soldatencourant"
deelt dit eiken Maandag vooraan in het blad
mede. Intusschen kunt u schriftelijk audiëntie
bij den M. v. O. aanvragen. Red.
Zakje en kistje vorloren.
Vrijdag 15 September had ik het ongeluk op
de lijn s-BosehAmsterdam tusschen Utrecht
en Amsterdam een zwart zakje te laten liggen,
waarin een kistje met muziekinstrument. Ver
zoeke tegen belooning opzending of bericht
aan Tromp. J. Beij, Vijvexstraat 12, Amers
foort.
Overjas laten liggen.
Zaterdag 23 3opt. met den trein reizende
van Hilversum naar Barmcïii-Voorfchuizen heb
ik mijn grijze overjas laten liggen a/d bin
nenkant gemerkt W 400. Beleefd verzoek ik
den eerlijken vinder dezo aan mij toe te zen
den. Kosten zullen worden vergoed.
W. J. BAKKER,
4-1-10 R. I., Ie divisie.
Bajonet verloren.
Den 20en Sopt-, j.l. verloor ik op het veld,
in do nabijheid van de eendenkooi, bij het fort
Vijf-Huizen, mijn bajonet, wapennummer no.
89. Mogelijke vinders'gelieven haar op te zen
den aan T. A. Voorkamp,
Sergeant l-IV-3© Reg. Vest.-Art.
Geweer gevondon.
Op het raadhuis te St. Michiels-Gestel is een
infantcrie-geweer gebracht, dat denkelijk ver
lóren is tusschen Vught en St. Michiels-Gestel.
De smokkelaars op klompen.
Van Sergt. FRED.
Hot gebeurde dezer dagon, dat ik een paar
kennissen op bezoek had, die ik in langen tijd
niet had gezienen nadat hefc gesprek over
koetjes en kalfjes als ik die uitdrukking
mag bezigen was geëindigd, zei één van
hen: ,,En nu moet je wat van de smokkelaars
vertellen, want daar zal je tooh ook wel eens
aardigö dingen mee aan de hand gehad heb
ben." Aanvankelijk had ik er niet veel zin in,
daar ik nu eenmaal de eigenschap heb, een
ander te laten vertellen, omdat ik daar iets
van hoop te leeren, doch toen ook de anderen
het verzoek ondersteunden, moest ik wel toege
ven en nadat de pijpen opnieuw gestopt waren
want welk mensch rookt nu nog sigaren
vertelde ik zoo ongeveer hot navolgende:
„In gedachten neem ik u mee naar ©en zeer
klein gehucht aan de N.-B.Belgische grens,
wat ge u niet beter kunt. voorstellen dan te
denken aan een groot stuk heide met een
twintigtal huizen naast elkaar, en hier en daar
wat verspreide huisjes. In den loop der tyden
zijn door het rijden der Brabantsche wagens
wegen ontstaan en de bewoners hebben or nim
mer aan gedacht deze door middel van puin
of iets dergelijks td hardendoch hebben een
voudig ter weerszijden van den weg greppels
gegraven, waar bij regenachtig weer het water
een toevlucht vindt. Daar lantaarns in dit ge
hucht een ongekende weelde zijn, kunt ge wel
begrijpen, dat de vreemdeling, die den moed
heeft zich des avonds langs den weg ie bege
ven, meermalen op minder aangename wijze
kennis mankt met deze greppels. Den bewoners,
die hier van jongsaf aan wonen, zal zooiets
natuurlijk niet overkomen en door hun bekend
heid met het terrein, zelfs bij volslagen duis
ternis, hebben zij een groot voordeel op de
militairen, die zoo wreed hun smokkelbedrijf
kwamen bemoeilijken.
Wanneer men zich 's middags omstreeks 1
uur in dat gehucht bevindt, ziet men de wach
ten aantreden en bemerkt- men bij iedere wafcht
twee manschappen, voorzien van een met ge
malen koffie en boter voorzienen eetketel, ter
wijl een derde een met melk gevulde veldflescli
heeft, want gedurende de 26-urigo afwe
zigheid moeten zij zelf hun koffie bereiden,
wat des winters geschiedt op de kachel in het
wachtlokaal, en 's zomers buiten in een veld
keuken. En nu moet ik hierbij opmerken, dat
het in a.ller belang is, dat do wachtcomman
dant iemand is, dio zijn gezag weet te hand
haven, daar het anders meermalen gebeurd is,
dat de melk onderweg uit de lekke voldfleseh
is geloopen, doch toevallig door hot keelgat
van den drager .ging, of dat de boter op een
zeer geheimzinnige wijze is verminderd, tot
schade van de kameraden.
En nu volgen wij eens zoo'n wacht, die zich
naar grenspaal noiti...» doet niet toe
welken begeeft en waar men na een marsch
van pl. minus IJ uur door de hei aankomt. De
sergeant is iemand, die zooveel mogelijk zijn
plicht doet; „want" hoort men hem als hij
met u spreekt meermalen zeggen „waar
orde is, heerschfc gezelligheid." Nadat hij van
zijn voorganger alle bijzonderheden heeft over
genomen cn de menschen op hun verplichtin
gen beeft gewezen, zei bij„En nu moet ik jelui
nog iets zeggen. Er wordt den laatston tijd ont
zettend veel petroleum gesmokkeld en nu is
petroleum iets, dat wij zelf uit andere landen
moeten betrekken en daarom heb ik mij voor
genomen, dat er niet één droppel petroleum
vannacht over de grens gaat." Hij keek eens
Tond, om te zien welken indruk zijn laatste
met kracht uitgesproken woorden hadden ge
maakt en vervolgde toen: Iedere patrouille,
die vannacht een smokkelaar mot petroleum
hier in de wacht brengt, ontvangt van mij
een kwartje." Nu, dat laatste beteekendo boel
wat, want het zou nog drie dagen duren vóór'
mon soldij ontving, zoodat de meesten platzak
waren, en al dadelijk ontfAonden er dan ook
allerlei twistgesprekken over het patrouillc-
loopen, want Pal wilde b.v. niet met Pot gaan,
daar die altijd liep te zingen, en Van Pet had
geen lust om mot Maatland te gaan, omdat
die te bang was, terwijl Van Heekelen niet
met Roedzand „op jacht" wou zoo hij het
uitdrukte daar die niets anders deed dan
hoesten, en met hem dus nooit een kwartje
verdiencl kon worden. De sergeant maakte aan
al deze twistgesprekken die door de aange
vallenen verdedigd waren een einde, dpor
zelf de patrouilles in te deelen en niemand
had daartegen iets in te brengen, omdat'men
wel wist, dat het niets hielp.
Toen het duister was geworden, riep de
Ct.Patrouille no. één voor!" -De mannen
.kwamen en toen zei hij: „Luister goed. Op
ongeveer 10 minuten hier vandaan, in deze
richting", en hij wees met zijn hand
„loopt door denei een rijwielpad. Heel toeval
lig heb ik vanmiddag, toen men niet wist, dat
ik in de buurt was, afgeluisterd, dat iederen
avond 'een smokkelaar op de fiets met wel 80
liter petroleum bij zich over dat pad naar
België rijdt en het tot nu toe aan niemand
gelukt is, hem te snappen. Ik heb me voorge
nomen, dat hoer het opsnijden eens af te lee
ren en hem vannacht aan te houden. Nu gaan
jelui daar op don loer liggen en zorgt, dat je
dien kerel hior brengt. Denk er om, dat j'e
niet zonder smokkelaar terugkeert, want dan
verspelen jelui je kwartje."
De mannen vertrokken en voor zoover de
vallende duisternis het toeliet, zochten hun
oogen hot terrein af om, zoodra zij maar
dachten een levend wezen te zien, zich zoo snel
mogelijk op den grond te laten vallen en als
hetgeen zij voor een smokkelaar hadden aange
zien, bleek een alleen staand boompje te we
zen, gingen zij, steeds behoedzaam om zich
heen ziende, weer verder. Zoo kwamen zij aan
hun plaats van bestemming en nadat zij in
verspreide orde, door achter een boompje of in
een kuil te liggen, verdekt waren opgesteld,
wachtten zij de dingen af die komen zouden.
Een kwartier verliep, maar wie er kwam, geen
smokkelaar op de fiets, en nadat er een half
uur verloopen was, hact hij zich nog niet ver
toond. Al dien tijd had een sterke N. O. wind
beproefd de jongens te verjagen. Steeds scher
per en scherper werd hij en ofschoon de jon
gens vooorzien waren van polsmoffen en bivak
mutsen hun door een onbekende dame ge
zonden moesten zij ten slotte tegen den
woedenden wind het onderspit delven en toen
één van hen uit zijn hinderlaag kroop om, met
het oog langs den grond, als de maan even te
voorschijn kwam, den weg af te kijken, ont
dekte zijn oog iets, dat hem bijna hefc bloed in
de aderen deed stilstaan. Daar zag hij bij het
zwakke schijnsel van do maan een plasje met
een dun ijslaagjo bedekt en daarnaast het be
vroren spoor van een rijwielband die door het
plasje was gereden. Hij waarschuwde zijn ka-
roeraden en toen ook zij naast hem lagen en
de maan weer even het pad verlichtte, zagen
ook zij dat spoor. Als een uitdaging van den
smokkelaar, dat hij hun te glad af was, (ver
toonde zich dat rijwielspoor. Bijna drie kwar
tier hadden zij daar gelegen, weer cn wind
trotseerende, om eindelijk tot de ontdekking
te komen, dat de smokkelaar, die zij in hun
gedachten reeds gevangen haddén, gepasseerd
was vóór dat zij daar waren aangekomen, en
toen zij diep teleurgesteld in het wachtlokaal
aankwamen, deden zij verslag van hun bevin
ding.
De Ct. zorgde er onmiddelijk voor dat zij
een plaatsje bij de kachel kregen en gaf hun
een paar pepermunten die hij altijd in groo-
te hoeveelheid bij zich had om inwendig
warm te worden, en schonk hen tevens ieder
een sigaar die toen nog niet zoo duur was
om hun gedachten te verstrooien. Het speet
hem natuurlijk ontzettend dat het zoo ge
loopen was en bij zich zelf beraamde hij nieu
we plannen om dat heer zOGals hij het uit
drukte den volgenden keer te'hebben.
Daar ging de veldtelephoon, die de verschil
len de wachten onderling verbindt. Hy nam
den hoorn van den haak en had reeds papier
en potlood klaar daar er zeker weer'een of
ander uitvoerverbod of signalement van een
voor de veiligheid gevaarlijk individu geseind
zou worden. Plotseling viel het potlood uit zijn
hand en zei, neen schreeuwde hij zenuw
achtig: „Hè... wat zeg je? Een smokkelaar
op... wat een ezels... weiken kant?... Dien-
moet ik hebben!" Met een smak wierp hij den
hoorn op den haak. Nog steeds zenuwachtig
wendde hij zich tot de manschappen en zei:
„Daar hebben die ezels een smokkelaar laten
ontglippen", en toen de menschen hem ver-:
wonderd aankeken daar dit, in voor hen
vreemde doch do smokkelaars overal bekende
terrein, meermalen gebeurde vervolgde hij
„Ja, maar het is geen gewone smokkelaar; het
is een smokkelaar op klompen! Duidelijk heb
ik bet verstaan en ik ga er zelf op uit o.m dat
béér te hebben, want mij zal bij niet ontkomen
en morgen bij thuiskomst tract eer ik jelui
'allemaal," Voor zooveel als de dienst het ver
oorloofde nam hij manschappen mee, om toch
vooral een zeer hreodo terreinstrook te kunnen
bezetten. Nabij den zoom van bet dennenbosch
aangekomen, waarin, volgens bet telephonisch
gesprek, zich de overtreder van het uitvoer
verbod moest bevinden, stolde hij zijn man
schappen zoodanig op, dat volgens zijn gedach
ten geen ontkomen over de grens mogelijk was.
Me o. wachtte en wachtte en juist toen er
enkelen door. de koU niet stil konden blijven
liggen, vernam men m het bosch ecnig geluid.
Het werd al duidelijkor en weldra had men dc
zekerheid dat het voetstappen waron.
Aller hart klopte sneller en reeds legden
sommigen de haanpal aan voor het geval de
smokkelaar ook gewapend was. Opeens hoorde
men niets moor. De man stond natuurlijk stil
om van den boschrand uit met zijn. geoefend
oog het voorterrein te overzien, en als hij niets
ontdekte in snellen pas de 150 M. breede
strook die hem nog van de grens scheidde,
over te loop on.
Vlak voor don Ct. lag Vissc-r en toen deze
zieh even oprichtte, ontving hij onmiddellijk
een flinken por. Het hielp evenwel niet veel,
want even later herhaalde hij het, bibberende
van de kou, en het gevolg was dat de sergeant
zich de lip stuk beet van woede. Daar boorde
men weer voetstappen in het bosch, doch zij
werden al zwakker en zwakker, totdat men
niets meer hoorde; Een der manschappen, dio
naast den Ct, lag. fluisterde: „Ik geloof dat de
kerel weg is." „Natuurlijk" was het woe
dende antwoord „is dat de schuld van Vis
ser", en ofsdhoon men wel wist dat een smok
kelaar in oen Brabantscli dennenbosch onvind
baar is, drong men daar toch een eindje in
door en besloot eindelijk naar het wachtlokaal
terug te keeren. Onderweg deed men niets an
ders als schelden op Visser, daar men er van
overtuigd was dat hij den smokkelaar ver
jaagd had. In do wacht aangekomen werd de
kachel extra onder handen, genomen eg jeder
kroop er zoo dicht mogelijk bij, brommend©
nog op hem door wiens schuld, naar mon
meende, de tocht vergeefsch was geweest, en
toen liet slachtoffer opmerkt© dat hij geheel
verstijfd was van do kou, antwoordde er een
zeer gevat dat. dit oen. leugen was, daar
hij zich dan niet had kunnen oprichten.
Rrtrrtreiging do telephoon-
sohel. Weer nam do sergeant do hoorn van
den haak. Hall"ja, ik ben liet wlf
ja jammer... Visser heelt hem verjaagd
Wat zeg je?O, maar dan krijg ik hem
nog wol!
Tk breng hem aanstonds bij jou in de
wachtja dat is goed". Vlug lung hij de
hoorn op wenddo zich tot dc manschappen en
zei: „Nu ga ik er alloen op uit". JLn stilte
hoopte hy echter dat zich eou paar man zouden
aanbieden at tlan ook gebeurde. Zoo «nel men
kon trokken zij naar de bewuste plaats on
wachtten op den smokkelaar die zich, zooals hem
juist was gemeld, nog steeds in het bosch moest
bevinden, daar de andere wacht den aohter-
kant van het bosch bewaakte. Zoo verliep cr ge-
geruimen tijd. Nu eens méende men hief, dan
weer daar voetstappen te hooren doch wie er
zich vertoonde, geen smokkelaar op klompen..
Zelfs kwam er in het geheel geon smokkelaar
uit het bosch. Daar alle drie het niet meer kon
den houden van de kou, werd eindelijk besloten
oin het wachten op te geven. Wie weet, bad de
kerel niet langs een of aDder hem alleen be
kend pad den terugtocht aanvaard. Men keer
de terug en toen do sergt. het wachtlokaal lx»
trad keek hij geheel ontmoedigd steeds naar den
grond en bemerkte daardoor niet hoe ieder
moeite had zijn lachen te bedwingen. Wat toch
was het geva! 's Middags had hij gezegd dat
niet een smokkelaar hun. ontsnappen kon en nu
had men besloten hem die snoeverij voorgoed af
te leeren. Een der manschappen van de neven-
wacht bad een paar klompen meegenomen en
nu meldde de korporaal van de wacht steeds
aan den anderen wachtsergt. wanneer zijn
sergt. zich op de hei bevond en in welke rich
ting. Men waarschuwde dan den z.g. smokke
laar die dan precies wist, hoever hij gaan kon.
De eerste maal waren een groot aantal men
schen op die manier gefopt, dodh nu zij het
wisten hadden zij er schik in. Maar hun com
mandant was nog steeds onku-ndig van do les,
die men hem had gegeven.
Met de handen onder het hoofd ging hij aan
tafel zitten en viel weldra oververmoeid in een
vasten slaap drooroende van smokklaars op
klompen die hij niet kon vangen".
Sergt. FRED.
Den Haag.
Mobilisatie-Korpsen.
Men schrijft ons uit Zeeland:
Reeds meermalen is het gebeurd, dat een
tijdelijk opgericht mobilisatie-muziekkorps, door
verschillende feiten weder ten gronde wordt ge
richt. Hier in Zeeland bij het Ros, 25 Reg. Jnf.
Bat. VII bestaat namelijk een dergelijk korps,
hetwelk al ruim een jaar bestaat, en sinds en
kele weken sterk achteruitgaande is. Zoo be
stond bovengenoemd korps dan eerst uit eene
goede bezetting van 2S man, cn is het in den
iaatsten tijd gaan slinken, doordat er wel men
schen afgingen, maar geen muzikanten meer
bijkwamen. Van de bezetting werden 8 man
overgeplaatst naar een ander bataljon, voorts
werden er enkelen afgekeurd voor 't veldleger,
vervolgens gingen weer aridore personen met
zakenverlof; zoodoende zijn er nu nog maar 13
man van bet muziekkorps in 't geheel van over,
van wie twee zakenverlof hebben drie dagen in
de week.
Men ziet, dat er op deze wijze niets meer is
overgebleven van een harmonie-korps, dat be
kend stond, als een van de beste korpsen uit den
omtrek, en dat tevens naam had gemaakt we
gens zijn goede prestatie.
Deze toestand' za.1 blijven voortbestaan, als er
geen andere maatregelen worden genomen, te
meer, daar de bataljons-commandant reeds alle
mogelijke moeite heeft gedaan, om er muzikan
ten bij te krijgen.
Is het nu niet mogelijk om dit korps meer te
versterken, door muzikanten van 't veldleger
naar hier over te plaatsen? Daarmede doet men
een goed werk, en bet korps kan zoodoende
weer blijven bestaan, wat zeer op prijs zal wor
den gesteld door de militairen van dit bataljon.
Hopende, dit schrijven een goed resultaat
moge hebben,
Muziekkorps
25ste Res. Reg. Bat. VU,
Troepen in Zeeland.
^3-Gravenhaagsche Turnbond.
Men meldt ons:
Zondag 1 Oct., na afloop.van de vaardigheids-
proeven voor jongens en meisjes, houdt de
's-Gravenhaagsche Turnbond wedstrijden voor
aangesloten dames- en heerenafdeelingen en
niet-aangesloten militairen. Deze wedstrijden
zijn geheel gratis en omvatten voor dames een
driekamp in een stokoefening, een paardoefe-
ning in 3 graden L. en R. en hoogspringen met
L. en R. al'stooten. Voor heerenafdoelingen en
militairen bestaat de wedstrijd uit een vijfkamp
in een sfcaafoefening L. en R., brugoefeing L
en R-, in 3 graden, kogelstooten L. en R.,
100 M. hardloopeu en verspringen met L. en
R. afstooten. Icdor deelnemende komt persoon
lijk uit, terwijl verschillend© afdpelingen :n
ploegen van 6, 12 of 18 personen tevens voor
bun vereeniging uitkomen. Er wordt deelgeno
men door 13 ploegen met 59 dames en 98 kee
ren, terwijl 59 militairen zioh hebben aange
meld.
ieder, die een zeker aantal punten behaalt,
ontvangt een diploma als le, 2e of 3e prijs,
terwijl ook vele medailles worden uitgeloofd.
De hoofdleiding van de vaardigheidsproeven
en wedstrijden is in handen van den heer J.
H. Moddemeyor en die van de a/declingen
berust bij de heeren P. Dekker, L. Trouw en
G. Ploeg.
Van Fort Giessen.
Men schrijft ons van Fort Giessen
Landweerlichting 1916 vertrok Dinsdag jl.
met onbepaald klein verlof, cn met veie an
deren ging ook de sergeant Schiebergen heen.
Mot leedwezen hebben we hem zien vertrek
ken. Toen de landstorm, jaarklasse 1913, op
3 Maart 1916 van het Depót naar Fort Gies
sen ging, vonden we in hem een meerdere,
die met zijn manschappen wist om te zaan
en die, ook na den dienst, ons menig gezellig
uurtje wist te verschaffen. De dagen dei-
Zwarte Bende, De Bruiloft van Hent den
Schoenlapper dat alles zal hij zich nog al
tijd levendig herinneren. Landstormjaarklasse
1913 zal hom niet licht vergeten en den wel-
gemeenden wenseh uiten, dat 't hem in zijn-
burgerleven voorspoedig zal gaan.
Landstorm Jaark!af"*> 1933,
f li, W» J,
Dankbetuigingen.
Hierbij betuigen wij onzen hartclijken (Jank
aan ondcroff., korporaals en manschappen
vau den govechtsirein 8e B. Batterij 4e afd.
3e Reg. Veldartillerie-troepen in Zeeland
voor het prachtig© geschenk ons aangeboden
bij ons huwelijk.
F. BLOKZIJL en Echtgenoot©.
Ondergeteekenden betuigen him liartelijken
dank voor de belangstelling en voor het
prachtige cadeau, ontvangen bij hun huwelijk
van officieren, eergt. en manschappen van de
le Sectio 4e Comp. le Bataljon Jagers.
J. BOERLAGE.
M. SMIT.
4/1 Jagers.
Raadsel.
Van het letterraadsel in ons blad no. 330
ontvingen we nog een goede oplossing van mil.
Van Ziels t, 2e Dep. .Comp., 4e Reg, .Vest.-
■Art,
Een geluk.
Een schoolmoester, dio met zijn zoon een
wandeling dood, maakt© hom attent op hot
echoone landschap, op de vogelen de» hemels,
en do grazende kooien in do weide, toen op
eens con spreeuw iels onfatsoenlijks op do
moinv van zijn jas liet vallen. Do schoolmees
ter bekeek het goeie voortcekcn aandachtig
cn zei
Zio, rnijn zoon, d'-zo kleinigheid eens aan!
Wat is alles toch good on wijs geschapen, want
verbeeld j© nu eens, dat de koeion door do
lucht vlogen1
v Modern© loss© banden.
Zij ontmoetten elkaar voor bof. eerst bij het
ten nis-spel en hij werd smoorlijk op hot fijko
meisje, Na afloop wandelden zij Binnen en hij
vroeg haar hand.
—-Het kan niet, sprak «e, ik heb me van
daag gei'-ngagoerd inet een ander.
Hij groette baar hoffelijk:
Dan kom ik morgen nog eens terug.
Raak.
Ja dokter, zei de patiënt, ik heb u doen
ontbieden, maar ik .wil u eerlijk zeggen dat ik
zeer weinig vertrouwen stel in d© medischo
wetenschap.
Och, mijnheer, antwoordde dc dokter, dat
is geen bezwaar; een ezel verwacht ook niet
veel van de vecjirrtmnijkunde en toch maakt dc
reearts bom beter.
Ni t slim genoog.
Bij do keuring voor milicien.
Ken bocrenzooiitjo wil zich door het voor-
wenden van «-i-ri lichaamsgebrek doen afkeu
ren. Hij houdt zijn vinger* krom, en zegt dat
z© zoo krom gegroeid zijn, en dat hij dat uit.
do Engelscho ziekte heeft overgehouden.
En hoe wareu ze dan vroeger.vraagt do
dokter.
Zóó. meneer, zegt het boertjo, zijn vin
ger» uitstekend.
-Maor of hij er bij waal
Begropon.
Bij den veldslag van Aignadel, tegen do
Vonetianen begef Lodowijk All zich steeds ,.p
plaatsen waar hefc gevaar het grootat wa».
Ecnig© hovelingen, uit belooidhoid genood
zaakt hem t© volgen, en dio hun lafhartigheid
wilden verbergen onder het prijzenawanrxiig
motief hot Joven van den vorst to sparon,
maakten hem opmerkzaam op het gevaar, waar
aan hij blootstond.
Do koning, dio d© aanleiding tot dien ijver
bevroedde, vergenoegd© zich hun te antwoor-
don:
VTi© bang is, moet- maar achter my gaan
staan 1
In den vorm.
Haveloos straatjongetje (tot bedelares).
Juffrouw Muller, compliment van moodec, cn
of u, nis hot goed weer is. lust boeit Om mor
gen met moeder to gaan bedelen.
Verzamoien van Prentbriefkaarten.
Gemobiliseerden, die uit elke Plaats in
Nederland eene prentbriefkaart voor hunne
verzameling wenschen ta ontvangen
9crgt.-maj. Frank
Sergt, C. W. v/d. Leed en
MiL sergt. J, Vollaard
Mil. sergt. L. Ingelse
Mil. aerg. 6. J. van Pelt
Mil. serg.J.C. Bouwman
ÏL 8. korporaal
Zweedyk
Korp. J. H. Gooesen
Korp. C. Yivit»
Mil. A. M. Walters
Mil. L. v. Boon
Mil. B. Groenwold
J. H. Schaap
Mil. C. Heerdink
Grenadier S. Bok
J. W. Lodder
fl. Mulder
Mil. A- Teeuw
It. Seilberger en
J. Schipper
Jan Ljgtendag
Hospit. Middelburg.
Hospih Middelburg.
6e R. J.I. Bat. 3e Cie.
Ill Div. Veldleger.
6e E. T. L Bat. 3e Cie.
Ill Div. Veldleger.
17 R. I. Bat. 2 Cie.
IIJo Div. Veldleger,
le Depot B^f. öe Cie.
Hospitaal
Middelburg.
3 II 8 E. I.
lie Div. Veldleger.
5 Bat». 3 Afd. 11LV.A.
4e Div. Veldleger.
I 2c Cie. 1 Bat. 13 Reg.
i 3e Div. Veldleger,
j P. A. D. Ille Div.
Veldleger.
I Res. Bat. F.
2e Compagnie,
le Milr. Comp.
Vést-Art. Veldp.
Detach. Adm.-Tooep,
L. Torcnstr. Ilott.
Soefcensstraafc No. 6
Scheven ingen.
Zaal 2 Mariné-Hospit.
Den Helder.
Grensw. Hardenberg.
Kustwacht Vlieland.
13III
Reg. Vest. Art.
2e Ba'. 4e Comp. 14e
Iteg.Tnf.niDiv.Vel<^.
De oorlog en zijn gevclgsn.
(Van sergt. r. Luyn.)
tVijze: „Ik had een wapenbroeder."
Daar waren zoon en moeder,
Gelukkig en tevree;
Geen zorgen en geen klachten
Waren hier to verwachten,
Ze leefden zoo te tevree. (bis)
Op zekeren goeden morgen
Kwam d© moeder ontdaan thuis,
En sprak: „o zoon, mijn jongen",
Met de handen saam gewrongen.
„'t Geluk is voor ons uit", (bis)
Gij moet voor 't land gaan strijden,
De oorlog is verklaard
Ili weet, go moogt niet dralen,
Maar d© zego zien te behalen,
Dan komt gij weer bij mij", (bis)
Hij' sprak„O lieve moeder,
Wees gij nu maar gerust;
Ik vecht ook voor uw leven,
En wil ook 't mijna geven.
Ik ben mijn plicht bewust" (bis)
Het afscheid was hartroerend,
De trein vertrok met hem
De moeder, trotsch op haar jongen,
Al in de wieg bezongen,
Ging huiswaarts heel alleen, (bis)
Op 't sjagveid aangekomen,
De stoere flinke knaap:
Hij had zich spoedig onderscheiden,
Het kruis deed hem verblijden,
Hy was een goed soldaat, (bis)
De moeder kreeg een schrijven
Van haren lieven zoon
De zege werd bevochten.
Op 't slagveld onderzocliten
D© hospitaal-soldaten het terrein.
Z© vonden een jongeling,
Al kermend van de pijn;
D© oogen uitgeschoten,
Het bloed er uitgespoten,
Moest dat die jongeling zijn? (bis)
Zoo kwam de jongeling weder
Tot werken met in staat;
Van armo© waren beiden
Gedoemd tot hongerlijden
Tot bedelen langs de straat I
Sergt. v. LUIJN.
Op naar Wosrderu
(Van mil.-kann. Corn. Trouwborst.)
Naar Woerden, naar Woerden,
Waar we al zoo lang op loerden,
Dat oude stadje aan den Rijn,
Daar moeten we zijn
We zijn nu hier in Halfweg,
't Is heusch geen smoesje als ik 'tzeg,
Het kan ons#hier niet bevallen,
Vraag 'fc maar aan allen.
't Is wel dicht bij de bloembollen
En Zandvoort, waar je in 't duin kar. rollen,
Toch kunnen wij hier maar niet wennen,
Omdat wij Woorden beter kennen.
We zijn dan ook weer heel erg blij
De menschen zijn daar zoo gastvrij,
Ze zijn ons allen goedgezind
Van d'oudste vrouw, tot !t jongste kind.
Als wij van hier naar Woerden trekken,
-Muziek voorop, met trom en bekken,
Het is wel niet zoo'n heel groot koor,
Maar daar zorgt majoor v, d. Feyst wel voor.
Dan komt bet zaakje best in orde,
Je moet zien, hoe wij ontvangen wórden.
Wij worden, dat is al bepaald,
Door Woerden's burgerij
Dan van den trein gehaald;
En trekken met een goeden zin
Onze ouderwetsche kazerne in.
Onze kribben staan er al gereed,
Met dekens, kussens, alles compleet,
De vloer is helderwit, de tafel blank,
't Is als in een paradijs, zoo vrij en frank.
En alles is er opgedoft....
Wij hebben toch maar weer geboft
KEES TROUWBORST.
Or kustwacht te „Kijkduin".
(Van landw. jager J. y. Wielen),
Ziet hier nu het biljet,
Waarop is neergezet
Het werk van een soldaat,
Die hier te schilderen staat.
Hij kijkt dan statig uit
Naar ieder© yreemde echuit.
(bis)
tfw»5Oi4B*KontTan?1^ procfim: f Franscit,
Vwflaatl&2 Duitsch, 3 Ennelsch,
Boefchoudetii 5 Rederlanduchc Taal
en Rekenen, 6 Stenografie, 7 Schoon
schrijven, Si Aardrijkskunde. Stuur brioi-
kaarl imu Curvu© „Zelfontwikkeling", BiJderdjjlcntr.
88, Amsterdam. Aanvang 1 October. Vakken
1—elk i 40 e. per maand. 6—8 zie prospectus.
(Adv.)
Die hier soms aan mocht 1
Door 't luchtruim of langs rrtroomen.
En komt er dan zoo'n vreemd© schuit,
In onze wateren arrivecren,
Dan is het nog geen oorlogsbuit,
Maar toch zullen wjj hem iaterncorcn.
Of komt or soms oen vliegmaehicn,
Of t© wel con Zeppelin,
tlij zal ons toch niet deren.
Want wij etaan steeds klaar met geladen spuit.
En schieten hem dan het luchtruim uit.
Of hij zal hem vlug weer emcren,
Daar durf ik wel op t© zweren.
Ook is in do wacht er nog op gezet,
Dat hij nauwkeurig lot,
Of er door dea wateren hand»
Soms komt een mijn aan 't strand.
En wordt er dan getelefoneerd,
Dat or een mijn is gerapporteerd,
Dan staat hij ©til to hopen
Dat hij maar dryft naar volle zee,
Met een vaart van 10 of 12 knoopen.
Dan ia hij al weer lang tevrée.
Ook is het hem al opgevallen
En dat wil hem maar niet berallcn,
'e Zomers is hier wacht van de landweer,
En 's winters zot men hier <1© Jagers neer.
I'm dat vaifc tooh heosch niet moe,
Van af Loosduinen op wacht aan zoo;
En dat zijn nu de plichten en klachten.
Welke van een ooldaafc .zijn te verwachten.
Opgemaakt san d© wacht ..Kijkduin"
17 op 18 Sopt. 1916.
Mil. J. v WIELEN,
2. II, Jagers 1 Div. Veldleger.
Wij leven vrij, wij loven blij.
(Van mil. G. Roitwenhorsfc en H, Wcseelg.)
Wij leven vrij, wij leven blij
Bij onze compagnie,
Ouzo officieren, die zijn goed,
En als een elk zijn plicht maar doet,
Dan komt hij nimmer'in do potoót,
Bij onz© compagnie.
Wjj loven vrij, wij leven blij
Bij onzo compagnie,
Als 't, moet dau trekken wij op wacht,
En staan op port dan heel den nacht,
Maar nimmer uiten wij oen klacht,
Bij onz© compagnie.
Wij leven vrijwij leven blij,
Met sport staan wij vooraan,
Bij 'n voetbalwedstrijd en zoo meer.
Dan lomnen telkens, telken» weer,
Onze jongens, behalve rnct de ©er,
Ook met de prijzen huiswaarts gaan.
Wij leven vrij, wij leven blij
Bij onz© compagnie!
Zoo wij maar steeds doen onzen plicht,
Dan valt ons het „Soldaat iijn" licht.
En daarom eindig ik dit gedicht
Met ..lang leev' onz© compagnie!"
Mil. J. ROUWESHORST en G. H,
WE3SELS, Res. 23 R. I. Res. Batt.
XI 3>j Compagnie.
Door den draad gedood.
Dezer dagen werd een Belg uit Lommcl, va
der van vier kinderen, die onder Bcrgeyk brood
voor zijn gezin had gekocht, bij zijn terugkeer
(terwijl hij onder de draadversperring door
kroep) doodelijk door de eleetricitcit getroffen.
Een wilde jacht.
Maandag wist t© Utrecht een verpleegde uit
de psychiatrische kliniek van prof. Winkler te
ontsnappen. Gewapend met een ijzeren staaf,
rende hij den Catharijnensingel op, dreigend
iodei-ccn neer to slaan, dio hem t© na kwam.
Verplegers uit do kliniek met touwen, en
agenten van politie met sabel en revolver ge
wapend, maakten jacht den krankzinnig©,
die op een tram sprong. Het personeel en de
passagiers namon de vlucht, nadat de tram was
stopgezet. De woesteling vluchtte vervolgens
den Singel af, door de Moreettalaan naar 't
Stationsplein, achtervolgd door e!e politie en
een groote menigïe.
Op het Stationsplein ontrukt© hij één der
agenten zijn sabel en wierp die naar dc politie,
evenwel zonder te treffen.
Een verpleger wist ten slotte den razendo
door een goed geslaagden lasso-worp vast te
krijgen, waarna de politie hem bond.
61,
draagbaar vastgebonden, werd hij
met een ziekenauto naar de verpleging terug
gebracht. („N. v. d. D.")
Over de grens gekomen.
Te Assen zijn- weder vier Russisch© krijgs
gevangenen aangekomen, die te Nieuw-Schoo-
nebeek over de grens waren gevlucht.
Bij de politie te Arnhem hebben zich
twee jeugdig© Duitscho deserteurs aangemeld,
die er in waren geslaagd om bij Hoog Eltcn
over de grens te komen. Een van ben, 19 jaar
oud. kwam uit Metz, waar hij het laotet in
garnizoen lag. Te voren had hij 9 maanden in
de loopgraven van Verdun gevochten. Zijn
kameraad zou Donderdag onder de wapenen
moeten komen. Beiden hadden den tocht te
voet gemaakt. Zij werden door do politie aan
werk geholpen en krijgen vermoedelijk te Ter-
borg een betrekking in een fabriek.
Te Breedevoort zijn twee Fransche krijgs
gevangenen aangekomen, die ontvlucht waren
uit Marsberg bij Briilon, waar z© bij de Mns-
selkalkwerken aan den arbeid waren. Gedu
rende 14 dagen hadden z© geloopen en waron
onderweg een derden kameraad kwijtgeraakt,
toen z© door Duitsche militairen achtervolgd
waren. Men kan zich hun verljazipg ga jrrejig-
