No. 333 Zondag i October 1916 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Taminiau's JAM DERDE JAARGANG. SOLDATENCOÜRflNT Voor AdvertnatiCn wende men zich tot onze Administratie, Pale.triimstraat 10 Amsterdam. Prjj» der Advertentien j»er rugol 80 cent. Voor Ingezonden iiede. deel'ngen op do tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief, JJ(| abonnement reductie. Het resultaat van het Fransch-Engelsche offensief. houden tot het bittere einde. De groote vijand van Duitschland is Engeland, zei de rijkskanselier, en hij gaf zooveel te kennen, als dat tegen dezen vijand ieder strijdmid del moest worden toegepast. Ook uit een interview van den Engelschen minister van oorlog, Lloyd George, blijkt, dat men in zijn land nog lang niet aan vrede denkt, maar aan nog verbitterder strijd. En waarschijnlijk wordt de oorlog nog uitge breid, ook Griekenland schijnt er zich niet langer buiten te kunnen houden; gedwongen schijnt koning Konstantijn de neutraliteit te willen opgeven. jfr7fA.fi -zwoirte fyiJ. 7Lct: .Trarvé u cfcr SToJ,yes7y-n.^he-t Tfct-nscAe front JJZ'Aet fcezfcv* Sex%eeft cLe ^steirxntz\o2>\Z6 ^ept^Aezri. TP^C^ijte.rS %ey:Cni.ot<ic7ioechten-in77.<oi'd'n De verspreiding van ons blad. Onderdeeien, dio met het toegezonden aan tal Soldatcnoouranten niet toekomen, worden verzocht een grooter aantal te willen aanvra gen, opdat alle abonné's regelmatig een eigen exemplaar kunnen bemachtigen. WIJ bforigèïl in herinnering, dat troepen- doelen, die soms door een of andere oorzaak van ons blad verstoken zijn, slechts een aan vraag tot ons te richten hebben om regelmatig, driemaal per week, een pakket SoltetenMuran- ten te ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan voor leger en vloot" ontbreken. Ce tsssland in den reuzenstrijd. In de laatste paar dagen is er verder go- vochten aan de Somme, maar niet geheel met hetzelfde resultaat voor de geallieerden als de dagen te voren. Voor de Pranschenin eerste plaats niet. Waarschijnlijk houden dezen eerst weer oen kleine pauze, worden de veroverde en stuk geschoten stellingen versterkt en dan nieuwe troepen geformeerd ,voor den aanval. De Duitschers hebben ech ter hevige aanvallen gedaan, vooral bij Bou- cbavesües en bij Rancourt en gaven den vijanden daar genoeg te doen. Doch de Franschen wisten hen af te slaan en be haalden bij Rancourt zelfs eenige voordee- ïen, terwijl zij doordrongen in het bosch .van St. Pierre Vaast. Ook bij Verdun is wel gestreden, maar het kwam niet tot groote gevechten, noch bij de Mort Homme, waar de Duitschers aanvielen, noch bij Avoeourt. Op enkele audcr9 plaatsen aan 't Fransche front hadden schermutselingen plaats, echter van geringe beteekeuis. De Engelsche aanvallen hadden blijkbaar meer succes, al was het niet zooveel als Maandag en Dinsdag. Zij hebben echter de veroveringen van toen nog iets uitgebreid, vooral, Ipii. ThigpvaA. waar zij een hooggele gen redoute vermeesterden en 600 gevange nen maakten. En verder hebben zij voordee- lcn behaald bij Courcelette en ten noord westen van Fiers en zijn daar over een breedte van 2 KM. vooruitgegaan. Van een doorbraak, van een werkelijk wijken vair den vijand, is echter nog altijd geen sprake, steeds weer vinden de Engelschen zoowel als de Franschen achter de genomen versterkin gen nieuwe loopgraven, waarop zij weer hun aanvallen moeten richten, die zij weer moe ten bestormen. Intusschen blijkt, dat de beide eerste dagen dezer week den geallieer den aan het Wester front een belangrijke overwinning hebben gebracht. Weliswaar hooren we verder niet veel meer over den oorlogsbuit van Ccrmbles en elders, welis waar hebben de Duitschers blijkbaar hun kanonnen in veiligheid gebracht, maar zij hebben toch een 10.000 krijgsgevangenen verloren, nl. 6000 aan de Franschen en 4000 aan de Engelschen. Over 't geheel zijn de berichten van de andere oorlogsfronten weinig belangrijk, 't Voornaamste is wel een overwinning der Oostenrijkers in 't zuidelijk deel van dit front, waarbij echter niet moer dan de stel lingen heroverd werden, die de vorige week verloren gingen. Het telegram uit Weenen deelt evenwel mee, dat er meer dan 2800 man1 krijgsgevangenen werden gemaakt. De Russische berichten maken van dezen strijd nog geen melding; de jongste bepalen er zich too om van do gevechten in 't noorden, in De kleine Oorlog naast den grooten Oorlog. de streek van Riga, te gewagen, waar van Duitschen zoowel als van Russischen kant aanvallen werden gedaan, blijkbaar zonder veel succes. ,Zeer sober zijn Ook de berichten, die uit den Balkan komen. Van het front in Mace^ J donië verluidt weinig auders, dan dat ei- schermutselingen en artilleriegevechten heb ben plaats gehad. Ook hier is sprake van groote bedrijvigheid der vliegtuigen. In de Dobroedsja zijn de Bulgaren, naar zij be weren, iets vooruitgegaan en hebben op de linie SeriaNevecha-gebergte den linker vleugel van den vijand teruggeworpen. De toestand in Zevenburgen schijnt ook vrijwel dezelfde te blijven; er hebben gevechten plaats; 't zijn nu de Roemenen, die aanval len doen,, maar blijkbaar zonder dat zij winnen. Bij Petroseny moeten de gevechten vrij verbitterd zijn geweest, in 't oosten van Zevenburgen hadden zij meer het karakter van voorpostengevechten. Over 't geheel krijgen wij den indruk, dat er in 't geheele Oosten een verslapping is ingetreden, waaraan echter elk oogenblik verandering kan komen, en'dat voorloopig alleen de geweldige worsteling in 't Westen groote be langstelling verdient. Toch kan men er waar schijnlijk zeker van zijn, dat ook het Rus sische offensief weldra hervat zal worden, men kan zich moeilijk voorstellen, dat het nu reeds is doodgeloopen. De Duitsche Rijkskanselier is in den Rijksdag aan het woord geweest en heeft er o.a. de nieuwe oorlogsleening ingeleid. Be langrijke zaken heeft hij besproken, geven er elders een kort resumé van, on gelukkig kon hij zijn volk nog geen hoop geven op spoedigen vrede, moest hij het aansporen tot nieuwe volharding, tot "vol In deze dagen hebben weer troepenver plaatsingen plaats. Op groote schaal, veel grootci-, dan men in de laatste twee jaren, de oorlogsjaren, ooit van den eenen kant van Europa naar den an deren kant zag overbrengen. De juiste cijfers konden niet eens worden vast gesteld. Doch het waren niet minder dan tien millioen strijdbare troepen. Bin nen het halve etmaal waren zo verplaatst. •Niet één ontbrak er op het appèl, toen ze» 's morgens heel vroeg bij de eerste stralen van de September zon, over de hei, die paass was als donker bloed, zouden uit rukken. Eu toch had het geheele transport zonder al te veel voorbereidselen plaats gehad. Op een paar groote wagens, paard qr voor, waren de troepen met hun kanton- nemeuten en al opgeladen. Elke kazerne telde ongeveer een half honderd duizend man. Met kazerne en tuighuis, met wapens en proviand werden ze weggereden. Den halvep nacht sjok-sjok met een paarden- gangetje voortgereden. Den volgenden och tend, bij het krieken van den dag, onberis pelijk in hun goud-glanzende uniformen, rukten ze al uit, „en bataille", al die zwer mende troepen zich verzamelend tot een millioenenleger Elke kazerne, voor den aanval ingericht al3 een sterke vesting, bood verwoeden tegenstand. De schildwachten maakten alarnY; de wachtposten kwamen in het ge weer; de troepen verzamelden zich, rukten naar buiten om den strijd aan te binden. Sloeg men den aanval af, dan rukten de troepen, die er het leven afbrachten, weer naar binnen. Verloor men den slag, alle verdedigers geveld, dan nam de overwin naar bezit van de vesting en van de voor raden, welke daarin lagen opgestapeld. Als het tot den slag komt, gaat het op leven en dood. Man tegen man. En elke gevallene veroorzaakt bijna zeker den dood van zijn overwinnaar. Er wachten echter voldoende reserve-troepen, om de vruch ten van een overwinning te plukken. De talrijkste overwint. En de zegevierende overwinnaars hebben niet anders te doen dan over de lijken van tegenstanders en ge vechtstroepen den buit binnen te halen, een buit zoo zoet en geurig als honing. Wilt ge dezen geweldigsten aller veldsla gen aanschouwen, dan moet'ge liefst bij zonnige najaarsdagen op uw qui-vive zijn En ook zoudt ge u in Verbinding moeten stellen met een uw bevriend ijmker. Want de millioenen legers, waarom het hier gaat, zijn nu eens geen menschelijko maar bijen-legers. Overigens geven ze ons menschen in geen enkel opzicht iets toe. Even strijdbaar, even begeerig. even oorlogzuchtig. Zelfde motieven als bij onze verdelgingsoorlogen: overwinnings- zucht, overbevolking, economische expansie,, en dergelijke redenen. Slechts zijn de tijdstippen van deze bijen-oorlogen iets geregelder aan te wijzen dan bij ons men schen. Tegen den winter, als de zomer- en herfstbloemen uitgebloeid raken, de zoete nectar schaarscher wordt, trekken de aanvals-zwermen er op uit, om met ge weld van andere bijen-kolonies te rooven wat de natuur hun niet meer kan opleveren. Zijn zij eenmaal op het oorlogs-pad, dan wordt het eon uitrpeiings-porlog; en een- DUITSCHLAND. De rede van den Duitschen rijkskanselier. Donderdag werd de Duitsche Rijksdag weer geopend; do zaal zelf, zoowel als de tribunes, waren dicht bezet. De voorzitter weee in zijn openingstoespraak op den ge weldigen strijd; aan alle fronten, op de nieuwe oorlogsverklaringen van Roemenië en Italië en op den vasten wil van het Duit sche volk om door te zetten en daarna kwam de rijkskanselier aan (het wooixl. In een lange rede gaf hij een ^verzicht van den tegenwoordigen toestand, besprak de oor logsverklaring van Italië, maar weiddfe vooral breedvoerig uit over de interventie van Roemenië, zijn aansluiting bij de En tente, welke, schoon verwacht, toch ver raste op dat oogenblik. Na de politieke gebeurtenissen kwam de strijd op de slagvelden aan de beurt. Sedert begin Juli," .zeide de rijkskanselier, „duren aan de Somme haast zondier onderbreking de verbit terde aanvallen van Engelschen en Fran schen voort. Het gemeenschappelijke groote offensief der Ententelegers, lang te voren aangekondigd, begon. Thans moest het ge lukken, thans zou het front der gehate Duitschers worden doorbroken, Frankrijk en België worden bevrijd, de oorlog over den Rijn naar Duitschland worden overge bracht. Wat geschiedde? Wel behaalden de Franschen en Engelschen voordeelen, wel zijn onze eerste linies eenige kilometers achteruit gedrongen. Ook zware verliezen aan menschen en materiaal hebben wij te betreuren. Dat is bij een in zoo geweldige verhoudingen ingozot offensief onvermijde lijk. Maar wat onze tegenstanders hoopten en nastreefden, een doorbraak in grooten 1 <rijl en liet oprollen, van cu7.e stellingen in het westen, gelukte hun niet. (Bravo!Vast en ongebroken staat ons front. Zwaar en hard is de strijd daarbuiten aan de Somme. Nog is het einde er niet te zien. De strijd verdere offers kosten, nog een andere loopgraaf, een ander dorp zal verloren, gaan, maar er door komen zullen z ij niet! Ook van het Oosterfront, het Balkan front, enz. sprak de rijkskanselier en ver volgde daarna In het geheel dus is de toestand zoo: Aan het Sommefront enkele successen van den vijand, die aan den toestand in zijn geheel genomen niets veranderen; overigens welge slaagde afweer v^n alle vijandelijke aanvallen en daarmee dus het dwarsboomen van de bedoelingen van den viiaud op den Balkan mislukken den vijandelijke plannen. Zoo gaat de vreeselijko oorlog voort. Steeds nieuwe volken storten zich in het bloedbadMet welk doel De oorlogsbedoe lingen, die de vijanden steeds minder onbe- manteld verkondigen, laten geen misver stand toe: landroof, vernietiging. Ik sprak hier steeds weder er overKon- stanlinopel den Russen, Elzas-Lotharingen 'den Franschen, Trentino-Triest den Italia nen, Zevenburgen den Roemenen. Voor Duitschland daarentegen is de oorlog niets anders dan verdediging, voor de tegenstanders, de Engelschen vooral, ver overing, meent de rijkskanselier. Engeland strijdt voor een Engelse he wereld- heorschappij, het is daarom onder allen de meest egoïstische, verbitterde, hardnekkige vijand. De Duitacho staatsman, die er voor terug schrok tegen dezen vijand elk deugdelijk, den oorlog waarlijk verkortend strijdmid del te gebruiken, zulk een staats man zou moeten worden op gehangen. (Levendig, stormachtig bravogeroep. Handgeklap in het Huis en op de tribunes.) Ik wensch, dat gij uit mijn woorden de rnat© van weerzin en verachting zult opmaken, die ik gevoel voor de steeds weer verspreide bewering, dat uit onbegrijpelijke toege vendheid, uit verouderde opvatting (in het telegram was hier 'een woord onlees baar) of zelfs om duistere redenen, dio het daglicht schuwen, niet alle strijdmiddelen in volle mate worden gebruikt. Bravo!J Voor Duitfiohland is er slechts één parool: „volhouden en overwinnen." Vol houden moeten niet alleen de soldaten aan het front, maar bovenal de vrouwen en mannen thuis. „In deze dagen heeft het Duitsche volk wederom gelegenheid, door onze oorlogeloeming te bewijzen, dat het tot elk offer bereid, vast aan onzo overwinning gelooft. Ik wist dat wij ons ook in dezen op de strijders achter het front kunnen verlaten, dat ieder Duitscher, die het vaderland lief heeft, het als een eere plicht beschouwt door het afstaan van het beschikbare geld het reuzenwerk van onze strijdmachten te ondersteunen en daardoor ter bespoediging van de zege bij te dragen. De tanden op elkander, maar hart en handen wijd geopend, zoo willen wij achter hen staan. Een man, een volk! (Bravo.) Ten slotte, al was de vrede blijkbaar nog ver, besprak de Rijkskanselier den toestand, die na den vrede zou intreden. Dan moet het vooral zijnvrije bi an voor alle bekwa men en flinken. Dan zullen de 6terken uit alle standen gaarne en met vreugde deel- nemen aan de werken des vredes, zooals thans aan den bloedige» strijd. Stormachtige toejuichingen volgden op de rede. De zitting vin den Rijksdag werd daarna tot 5 October verdaagd. Eist bij Arnhem. Nieuwe Dultsoho Zeppelins. PETROGRAD. Uit betrouwbare berichten blijkt, dat de Duitschers nog steeds bezi; zijn, op krachtige wijze hun luchtvloot uit te breiden, namelijk door den bouw van een aantal Zeppohi v^n nicw.» construc tie; deze luchtschepen moeten in staat zijn 5000 kilo springstoffen mee te voeren hun inhoud is twee millioen kubieke voe ten, met een lengte van 780 voet; de snel heid is ongeveer honderd kilometer per uur, terwijl zij zich over afstanden van 5000 kilometer van hun basis kunnen ver wijderen. Na het uitwerpen hunner bom men kunnen deze schepen stijgen tot eeno hoogte van 17.000 voet. Bovendien zijn deze schepen gewapend met snelvuurkanon- nen, benevens de gewone mitrailleurs; de bemanning bestaat uit 30 tot 35 koppen. Reed3 met October moet een drietal dezer nieuwste Zepp's gereed zijn. maal aan het onrechtmatig verzamelen van buit, zijn ze niet meer te bedwingen. De roes der overwinning maakt zich van hen meester. _,Amsi que .l'Allemagne a la France naguère. ,L'abeilie fait souvent a l'abcille la guerre." (Zooals Duitschland aan Frankrijk doet de bij zoo vaak do bij den oorlog aan.) Zoo rijmde eens vroeger een Fransche dichterlijke- ijmker. Maar Virgilius, veel ouder als dichter en ijmker, beschrijft ons reeds den bijen-veldslag, een aviatische ont moeting der in de zon glinsterende zwer men in de lucht: „Ergo ubi ver nacta© sndum camposque patentis, ,,Erumpunt portis; concurrituraothere in alio ,Fit sónitus..." of: „Dan op een mooien dag met een verren horizon, breken zij uit; de ontmoeting heeft plaats; hoog in de lucht ontstaat een ge- druisch..." Georgica4de boek). Elke bij is even goed gewapend als ge pantserd; toch heeft zij tref bare plaatsen. In woedende worsteling laten de tegenstan ders, telkens twee aan twee, zich omlaag tuimelen, zetten het gevecht op den grond voort, tot de een den ander den giftigen angel op een kwetsbare plaats in het lichaam heeft gestoken. Maar dit is meestal zijn eigen dood, want al voort-worstelend met den overwonnene, voelt de overwinnaar zich de angel uit het eigen lichaam gescheurd, Elke bijen;slag is niet anders dan een war reling van duizenden twee-gevechten. Over de hoofden der elkaar met haar angels doorborende tegenstandsters komen de reserve-troepen aangozwermd, om bezit te nemen door hun overmacht van de ver laten korf. De nauwe toegang wordt immers niet meer bewaakt! De .voorposten zijn op Hlndenburg's plannen. LONDEN. De „Daily Chron." verneemt uit Petrograd: Er wordt veel gesproken over Hin denburg'» nieuwe plannen. Men gelooft, dat hij bereid is om op den Rijn terug te trekken, liever dan dat het komt tot een niouwen Rus sischen opmarsch en een nederlaag in den Bal kan. In elk geval is het duidelijk, dat bij alle kraakten inspant om te pogen Broessilof's op marsch tegen te houden. Hij maakte een einde aan Je militaire zelfstandigheid van O.-H. door Duitsche versterkingen tot een effectief van twintig divisies, gedeeltelijk onttrokken aan het "Westfront, over het geheele Oostfront te verdeelen, waarbij bij de gaten met Turksche troepen aanvulde, 's Vijands verdediging op het geheele Russische front is krachtiger ge worden, met het gevolg, dat Broessilof's op marsch wordt vertraagd. Het eenige frontgo- deelte, waar de Russen geregeld terrein win nen, is dat van de Woudkarpafchcn, waar Let- chinsky den vijand van een reeks hoogten ver drijft. Do gevangen Grieken. BERLIJN. Twee transporten Griokscho troepen zijn te Gcirlitz aangekomen. Aan het station werden zij verwelkomd door een vleugeladjudant van den keizer en den opper-burgemecster, terwijl de muziek Êpeelde. Onder commando van hun kolonel, met vliegende vaandels, de bajonet op het go- wecr en met muziek trokken zij do stad door naar het voor hen in gcreodheid ge brachte kamp. De Grieken toonden zich bevredigd over de ontvangst hun bereid zoowel in Bulgarijo als in Oostenrijk en Duitschland. ENGELAND. Lloyd Ceorgo over de vredesgeruchten. LONDEN. Minister Lloyd Gcorgo heeft een interview toegestaan aan den correspondent van de „United Press"-, dio hem. zijn meening vroeg over de jongste vredesgeruchten. Lloya George antwoord in zuivere sporttaal. Hij meende <lat Duitechlaud oen finish noo- <lig achtte met Engeland. Wij zullen cr voor zorgen dat het tevreden is, de strijd zal duren tot oen knock out. De geheele wereld, ook de neutralen met de meat edele motie ven van menschelijkheid, moet weten, dat er geen sprake kan 2ijn van oen inmenging van buiten in dezen stand van hot conflict. Groot-Britannië deed geen enkel beroep op interventie toen het niet voorbereid was om te vechten, het zal nu geen inmenging dul den nu het gereod is en tot het Pruisische militaire despotisme onherroepelijk Ï3 ver nietigd. Nog een millioen man. De dienstplichthoren hebben nog altijd druk werk en oen enkel maal vindt men onder dc mededeelingen hieromtrent in de Engclscho bladen wel eens merkwaardige uitspraken. Zoo lezen wc nu bijv. hoe voor het Bceston Tribu nal werd meegedeeld dat een gedelegeerde van het ministerie van oorlog had verklaard dat alleen in zeer buitengewone gevallen mannen onder de 30 ja*. moesten* or den vrijgesteld. Vóór Juni a.6. zijn nog een millioen man noo- dig en men meende dez«n elders te kunnen ver krijgen zonder de leeftijdsgrens te verhoogen. Niettemin stelde dit tribunaal nog een aantal passementwerkers vrij voor een nieuwen ter mijn van 3 maanden omdat ze werk deden voor de regeering. Voor een pnder tribunaal ver scheen een werkgever, die vrijstelling verzocht voor een bediende van 27 jaar. De firma was belast met do versiering en inrichting van het paleiï van een Indisch vorst, een werk dat 20.000 p.st. kostt© en de bediende was de eeni ge die net voorbereidend werk kon verrichten. Een lid van het tribunaal merkte op: Het versieren van paleizen is nu toch zeker nauwe lijks iets noodzakelijks noch in Indië noch el ders in het Rijk. Intusschen kreeg de bediende toch een korten tijd van uitstel. In een ander tribunaal stelde do voorzitter voor allo gehuwden de behandeling der zaken voor onbepaalden tijd uit, omdat hij van me li ning was, dat er nog veel to veel ongehuwden rondliepen, die z.i. het rerst aan dc beurt wa- I ren om te worden ingelijfd. de vlucht gejaagd. De wachtpost is over rompeld. De verdedigers zijn naar buiten gelokt. Heel de korf, zoo technisch vol maakt in staat van tegenweer gebracht, staat daar onverdedigd. De reserve-troepen hebben er slechts door de nauwe ingangen binnen te dringen. Op den doordringenden zoeten geur afgaande, weten zij de rijke opslagplaatsen van den honing te vinden. De plundering vangt aan. De buit is voor den sterkste. De overwinnaar is tevens bezitter. 't Gaat er mee juist als bij ons menschen Bij wilde bijen-kolonies zijn de oorlogs verschijnselen, zooals ik ze hier teekende, zeldzaam; hpt zijn eerder de tamme kolonies, die wij menschen onder onze controle namen, welke nog wel eens uit den band willen springen. En dikwijls is het de ijmker zelf, die de onwillekeurige aanstich ter is van zulke verwoede oorlogen van den Benen korf tegen den anderen. Bijvoorbeeld, er is een korf, die er schraal voor staat en om de een of andere reden gebrek begint te krijgen aan voedsel; dan heeft de ijmker voor voedsel voor zijn bijen volkje te zorgen. Dit voedsel bestaat ge woonlijk in suikerstroop, de eenvoudigste en minst omslachtige wijze is, om een bord met suikerwater bij den verhongerenden korf te plaatsen. Indien de ijmker nu echter geen voldoen de voorzorgen neerfit, wanneer hij bijvoor beeld het bord niet tijdig genoeg heeft weg genomen, dan lokt hij de mogelijkheid uit van een onverhoedschen aanval op zijn kunstmatig gevoeden korf. De bijen van andere kolonies, die steeds op den loer liggen, zien de gevoede bijtjes ijverig af en aan vliegen, alsof ze op den zoek zijn naar voedsel. Zelfs verbeelden de anderen zich, dab er ergens een .welvpor- FRANKRIJK. Van het Westelijk Oorlog»terrein, De strijd aan do Somme. PARIJS. Aan het .Sommefront zotten de Fransche batterijen krachtig de beschieting voort der Duitsche organisaties. Geen in- fanterie-actie in den loop van den nacht. Aan den rechter-Maasoever w'erd een krachtigo Duitsche aanval gedaan, in heb begin van don nacht, op het front Thiau- ziene vindplaats te vinden moet zijn, ter wijl er voor hen geen nectar meer aan wezig is. Dan dringen de vijandelijke verspieders en spionnen den besuikerden korf listig bin nen, verschalkend de waakzaamheid van schildwachten en hoofdwacht; en zijn ze er in geslaagd in den korf door te dringen, de stapelplaats te vinden van den nieuw ver worven honig, dan trachten zij weer onge merkt buiten te komen, nadat zij zich be hoorlijk besuikerstroopt hebben. Nu ziet men de zwermen der vijandelijke kolonie komen aanzetten. De wachters beginnen zioh te verontrusten; straks volgt het krijgs- signaal. De aanvallers storten zich 'op den ingang van den korf; de aangevallenen pro- beeren de toegangen te verdedigen. De slag is reeds in vollen gang... De ijmker moet nu maar zien, dat hij zoo spoedig mogelijk vrede sticht tus3cbon de bewoners van zijn verschillende korven, want treedt hij niet met practischo midde- len tus3chen beiden, dan moorden de bijen elkaar even radikaal uit, als op de groote slagvelden daarginds de volkeren van Europa- Het eerste, wat hij als vakman te doen heeft, is alle openingen van de andere kor ven in de buurt zooveel mogelijk dichtma ken, opdat de oorlogsdronken bijen straks hun plundertochten niet crver den omtrek gaan uitstrekken. Wat den aangevallen korf betreft, geldt als het radikaalste middel, om aan den aan val een einde te maken, den geheelen korf uit te rooken; en ook de korf, welke den aanvaller huisvest, moet maar in ditzelfde lot deolen. Dit berooken heeft volstrekt niet ten doel, de bije* te verdooven; dit misverstand heerscht nog allerwegen,. Het nitrooken yan een korf heeft geen ander gervolg, dan dat de werkbijen op het een of andere gemeen schappelijke bevel tot onmiddellijke ontrui ming van den korf besluiten ever te gaan men moet zoo haastig mogelijk vertrekken. Doch vóór het vertrek hee/t men leeftocht mee te nemen. Dus kent elke bij als haar eerste plicht, dat zij zich heeft vol te laden met zooveel honing, al3 zij slechts kan dra gen. En zóó zwaar beladen ze zich, dat haar wapens machteloos worden, en haar gevaar lijke, giftige angel tijdelijk geen dienst meer kan doen, immers een zwaar-belaste kruier is een slechte schermmeester! Berookt de ijmker dus de bedreigde en oorlogzuchtige korven bijtijds, tenminste eer de aanvallers en de aangevallenen hun legers naar buiten hebben kunnen ont plooien, dan is het voornaamste kwaad ge keerd, wegens de feitelijke ontwapening der soldaten. Wanneer de veldslag zioh echter reeds geheel ontwikkeld heeft, en de verwoede biien niet meer te scheiden zijn, dan geldt onder ervaren ijmkers als een afdoend middel, teneinde van de korven nog te redden wat te redden valt, om den ge- plunderden korf te omwikkel an met een nat zeil, hem in den kelder te plaatsen, en pas weer den volgenden dag buiten te brengen, het liefst tegen den avond, wanneer de andere bijen niet op haar qui-vive zijn. En on) aan het moorddadige gevecht zelf een eind te maken, wil de looze ijmker nog wel eens gebruik maken van zeker mid del, dat een onzer vroegere Amsterdam- Eche commissarissen van politie met goed gevolg toepaste, indien er halsstarrige storaat-betoogers naar huis te jagen waren, hij ontbood de brandweer, liet de slangen op de waterleiding draaien,, en spoot de pngezeggelijken natt

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1