No. 333
Zondag i October 1916
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
SOLDATENCOÜRflNT
Voor AdvertnatiCn wende men zich tot onze Administratie, Pale.triimstraat 10
Amsterdam. Prjj» der Advertentien j»er rugol 80 cent. Voor Ingezonden iiede.
deel'ngen op do tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief, JJ(| abonnement
reductie.
Het resultaat van het Fransch-Engelsche offensief.
houden tot het bittere einde. De groote
vijand van Duitschland is Engeland, zei de
rijkskanselier, en hij gaf zooveel te kennen,
als dat tegen dezen vijand ieder strijdmid
del moest worden toegepast.
Ook uit een interview van den Engelschen
minister van oorlog, Lloyd George, blijkt,
dat men in zijn land nog lang niet aan vrede
denkt, maar aan nog verbitterder strijd. En
waarschijnlijk wordt de oorlog nog uitge
breid, ook Griekenland schijnt er zich niet
langer buiten te kunnen houden; gedwongen
schijnt koning Konstantijn de neutraliteit te
willen opgeven.
jfr7fA.fi -zwoirte fyiJ. 7Lct: .Trarvé u
cfcr SToJ,yes7y-n.^he-t Tfct-nscAe front JJZ'Aet fcezfcv* Sex%eeft cLe ^steirxntz\o2>\Z6 ^ept^Aezri.
TP^C^ijte.rS %ey:Cni.ot<ic7ioechten-in77.<oi'd'n
De verspreiding van ons blad.
Onderdeeien, dio met het toegezonden aan
tal Soldatcnoouranten niet toekomen, worden
verzocht een grooter aantal te willen aanvra
gen, opdat alle abonné's regelmatig een eigen
exemplaar kunnen bemachtigen.
WIJ bforigèïl in herinnering, dat troepen-
doelen, die soms door een of andere oorzaak
van ons blad verstoken zijn, slechts een aan
vraag tot ons te richten hebben om regelmatig,
driemaal per week, een pakket SoltetenMuran-
ten te ontvangen. Nergens mag ons „Orgaan
voor leger en vloot" ontbreken.
Ce tsssland in den reuzenstrijd.
In de laatste paar dagen is er verder go-
vochten aan de Somme, maar niet geheel
met hetzelfde resultaat voor de geallieerden
als de dagen te voren. Voor de Pranschenin
eerste plaats niet. Waarschijnlijk houden
dezen eerst weer oen kleine pauze, worden
de veroverde en stuk geschoten stellingen
versterkt en dan nieuwe troepen geformeerd
,voor den aanval. De Duitschers hebben ech
ter hevige aanvallen gedaan, vooral bij Bou-
cbavesües en bij Rancourt en gaven den
vijanden daar genoeg te doen. Doch de
Franschen wisten hen af te slaan en be
haalden bij Rancourt zelfs eenige voordee-
ïen, terwijl zij doordrongen in het bosch
.van St. Pierre Vaast. Ook bij Verdun is
wel gestreden, maar het kwam niet tot
groote gevechten, noch bij de Mort Homme,
waar de Duitschers aanvielen, noch bij
Avoeourt. Op enkele audcr9 plaatsen aan
't Fransche front hadden schermutselingen
plaats, echter van geringe beteekeuis.
De Engelsche aanvallen hadden blijkbaar
meer succes, al was het niet zooveel als
Maandag en Dinsdag. Zij hebben echter de
veroveringen van toen nog iets uitgebreid,
vooral, Ipii. ThigpvaA. waar zij een hooggele
gen redoute vermeesterden en 600 gevange
nen maakten. En verder hebben zij voordee-
lcn behaald bij Courcelette en ten noord
westen van Fiers en zijn daar over een
breedte van 2 KM. vooruitgegaan. Van een
doorbraak, van een werkelijk wijken vair
den vijand, is echter nog altijd geen sprake,
steeds weer vinden de Engelschen zoowel als
de Franschen achter de genomen versterkin
gen nieuwe loopgraven, waarop zij weer hun
aanvallen moeten richten, die zij weer moe
ten bestormen. Intusschen blijkt, dat de
beide eerste dagen dezer week den geallieer
den aan het Wester front een belangrijke
overwinning hebben gebracht. Weliswaar
hooren we verder niet veel meer over den
oorlogsbuit van Ccrmbles en elders, welis
waar hebben de Duitschers blijkbaar hun
kanonnen in veiligheid gebracht, maar zij
hebben toch een 10.000 krijgsgevangenen
verloren, nl. 6000 aan de Franschen en
4000 aan de Engelschen.
Over 't geheel zijn de berichten van de
andere oorlogsfronten weinig belangrijk,
't Voornaamste is wel een overwinning der
Oostenrijkers in 't zuidelijk deel van dit
front, waarbij echter niet moer dan de stel
lingen heroverd werden, die de vorige week
verloren gingen. Het telegram uit Weenen
deelt evenwel mee, dat er meer dan 2800
man1 krijgsgevangenen werden gemaakt. De
Russische berichten maken van dezen strijd
nog geen melding; de jongste bepalen er zich
too om van do gevechten in 't noorden, in
De kleine Oorlog naast
den grooten Oorlog.
de streek van Riga, te gewagen, waar van
Duitschen zoowel als van Russischen kant
aanvallen werden gedaan, blijkbaar zonder
veel succes.
,Zeer sober zijn Ook de berichten, die uit
den Balkan komen. Van het front in Mace^ J
donië verluidt weinig auders, dan dat ei-
schermutselingen en artilleriegevechten heb
ben plaats gehad. Ook hier is sprake van
groote bedrijvigheid der vliegtuigen. In de
Dobroedsja zijn de Bulgaren, naar zij be
weren, iets vooruitgegaan en hebben op de
linie SeriaNevecha-gebergte den linker
vleugel van den vijand teruggeworpen. De
toestand in Zevenburgen schijnt ook vrijwel
dezelfde te blijven; er hebben gevechten
plaats; 't zijn nu de Roemenen, die aanval
len doen,, maar blijkbaar zonder dat zij
winnen. Bij Petroseny moeten de gevechten
vrij verbitterd zijn geweest, in 't oosten van
Zevenburgen hadden zij meer het karakter
van voorpostengevechten. Over 't geheel
krijgen wij den indruk, dat er in 't geheele
Oosten een verslapping is ingetreden,
waaraan echter elk oogenblik verandering
kan komen, en'dat voorloopig alleen de
geweldige worsteling in 't Westen groote be
langstelling verdient. Toch kan men er waar
schijnlijk zeker van zijn, dat ook het Rus
sische offensief weldra hervat zal worden,
men kan zich moeilijk voorstellen, dat het
nu reeds is doodgeloopen.
De Duitsche Rijkskanselier is in den
Rijksdag aan het woord geweest en heeft er
o.a. de nieuwe oorlogsleening ingeleid. Be
langrijke zaken heeft hij besproken,
geven er elders een kort resumé van, on
gelukkig kon hij zijn volk nog geen hoop
geven op spoedigen vrede, moest hij het
aansporen tot nieuwe volharding, tot "vol
In deze dagen hebben weer troepenver
plaatsingen plaats. Op groote schaal, veel
grootci-, dan men in de laatste twee
jaren, de oorlogsjaren, ooit van den
eenen kant van Europa naar den an
deren kant zag overbrengen. De juiste
cijfers konden niet eens worden vast
gesteld. Doch het waren niet minder
dan tien millioen strijdbare troepen. Bin
nen het halve etmaal waren zo verplaatst.
•Niet één ontbrak er op het appèl, toen ze»
's morgens heel vroeg bij de eerste stralen
van de September zon, over de hei, die
paass was als donker bloed, zouden uit
rukken. Eu toch had het geheele transport
zonder al te veel voorbereidselen plaats
gehad. Op een paar groote wagens, paard
qr voor, waren de troepen met hun kanton-
nemeuten en al opgeladen. Elke kazerne
telde ongeveer een half honderd duizend
man. Met kazerne en tuighuis, met wapens
en proviand werden ze weggereden. Den
halvep nacht sjok-sjok met een paarden-
gangetje voortgereden. Den volgenden och
tend, bij het krieken van den dag, onberis
pelijk in hun goud-glanzende uniformen,
rukten ze al uit, „en bataille", al die zwer
mende troepen zich verzamelend tot een
millioenenleger
Elke kazerne, voor den aanval ingericht
al3 een sterke vesting, bood verwoeden
tegenstand. De schildwachten maakten
alarnY; de wachtposten kwamen in het ge
weer; de troepen verzamelden zich, rukten
naar buiten om den strijd aan te binden.
Sloeg men den aanval af, dan rukten de
troepen, die er het leven afbrachten, weer
naar binnen. Verloor men den slag, alle
verdedigers geveld, dan nam de overwin
naar bezit van de vesting en van de voor
raden, welke daarin lagen opgestapeld.
Als het tot den slag komt, gaat het op
leven en dood. Man tegen man. En elke
gevallene veroorzaakt bijna zeker den dood
van zijn overwinnaar. Er wachten echter
voldoende reserve-troepen, om de vruch
ten van een overwinning te plukken. De
talrijkste overwint. En de zegevierende
overwinnaars hebben niet anders te doen
dan over de lijken van tegenstanders en ge
vechtstroepen den buit binnen te halen, een
buit zoo zoet en geurig als honing.
Wilt ge dezen geweldigsten aller veldsla
gen aanschouwen, dan moet'ge liefst bij
zonnige najaarsdagen op uw qui-vive zijn
En ook zoudt ge u in Verbinding moeten
stellen met een uw bevriend ijmker.
Want de millioenen legers, waarom het
hier gaat, zijn nu eens geen menschelijko
maar bijen-legers. Overigens geven ze
ons menschen in geen enkel opzicht
iets toe. Even strijdbaar, even begeerig.
even oorlogzuchtig. Zelfde motieven als bij
onze verdelgingsoorlogen: overwinnings-
zucht, overbevolking, economische expansie,,
en dergelijke redenen. Slechts zijn de
tijdstippen van deze bijen-oorlogen iets
geregelder aan te wijzen dan bij ons men
schen. Tegen den winter, als de zomer- en
herfstbloemen uitgebloeid raken, de zoete
nectar schaarscher wordt, trekken de
aanvals-zwermen er op uit, om met ge
weld van andere bijen-kolonies te rooven
wat de natuur hun niet meer kan opleveren.
Zijn zij eenmaal op het oorlogs-pad, dan
wordt het eon uitrpeiings-porlog; en een-
DUITSCHLAND.
De rede van den Duitschen rijkskanselier.
Donderdag werd de Duitsche Rijksdag
weer geopend; do zaal zelf, zoowel als de
tribunes, waren dicht bezet. De voorzitter
weee in zijn openingstoespraak op den ge
weldigen strijd; aan alle fronten, op de
nieuwe oorlogsverklaringen van Roemenië
en Italië en op den vasten wil van het Duit
sche volk om door te zetten en daarna kwam
de rijkskanselier aan (het wooixl. In een
lange rede gaf hij een ^verzicht van den
tegenwoordigen toestand, besprak de oor
logsverklaring van Italië, maar weiddfe
vooral breedvoerig uit over de interventie
van Roemenië, zijn aansluiting bij de En
tente, welke, schoon verwacht, toch ver
raste op dat oogenblik.
Na de politieke gebeurtenissen kwam
de strijd op de slagvelden aan de
beurt. Sedert begin Juli," .zeide de
rijkskanselier, „duren aan de Somme
haast zondier onderbreking de verbit
terde aanvallen van Engelschen en Fran
schen voort. Het gemeenschappelijke groote
offensief der Ententelegers, lang te voren
aangekondigd, begon. Thans moest het ge
lukken, thans zou het front der gehate
Duitschers worden doorbroken, Frankrijk
en België worden bevrijd, de oorlog over
den Rijn naar Duitschland worden overge
bracht. Wat geschiedde? Wel behaalden
de Franschen en Engelschen voordeelen, wel
zijn onze eerste linies eenige kilometers
achteruit gedrongen. Ook zware verliezen
aan menschen en materiaal hebben wij te
betreuren. Dat is bij een in zoo geweldige
verhoudingen ingozot offensief onvermijde
lijk. Maar wat onze tegenstanders hoopten
en nastreefden, een doorbraak in grooten 1
<rijl en liet oprollen, van cu7.e stellingen in
het westen, gelukte hun niet. (Bravo!Vast
en ongebroken staat ons front. Zwaar en
hard is de strijd daarbuiten aan de Somme.
Nog is het einde er niet te zien. De strijd
verdere offers kosten, nog een andere
loopgraaf, een ander dorp zal verloren,
gaan, maar er door komen zullen
z ij niet!
Ook van het Oosterfront, het Balkan
front, enz. sprak de rijkskanselier en ver
volgde daarna
In het geheel dus is de toestand zoo: Aan
het Sommefront enkele successen van den
vijand, die aan den toestand in zijn geheel
genomen niets veranderen; overigens welge
slaagde afweer v^n alle vijandelijke
aanvallen en daarmee dus het dwarsboomen
van de bedoelingen van den viiaud op den
Balkan mislukken den vijandelijke plannen.
Zoo gaat de vreeselijko oorlog voort.
Steeds nieuwe volken storten zich in het
bloedbadMet welk doel De oorlogsbedoe
lingen, die de vijanden steeds minder onbe-
manteld verkondigen, laten geen misver
stand toe: landroof, vernietiging.
Ik sprak hier steeds weder er overKon-
stanlinopel den Russen, Elzas-Lotharingen
'den Franschen, Trentino-Triest den Italia
nen, Zevenburgen den Roemenen.
Voor Duitschland daarentegen is de oorlog
niets anders dan verdediging, voor de
tegenstanders, de Engelschen vooral, ver
overing, meent de rijkskanselier. Engeland
strijdt voor een Engelse he wereld-
heorschappij, het is daarom onder
allen de meest egoïstische, verbitterde,
hardnekkige vijand.
De Duitacho staatsman, die er voor terug
schrok tegen dezen vijand elk deugdelijk,
den oorlog waarlijk verkortend strijdmid
del te gebruiken, zulk een staats
man zou moeten worden op
gehangen. (Levendig, stormachtig
bravogeroep. Handgeklap in het Huis
en op de tribunes.) Ik wensch, dat
gij uit mijn woorden de rnat© van
weerzin en verachting zult opmaken, die ik
gevoel voor de steeds weer verspreide
bewering, dat uit onbegrijpelijke toege
vendheid, uit verouderde opvatting (in
het telegram was hier 'een woord onlees
baar) of zelfs om duistere redenen, dio het
daglicht schuwen, niet alle strijdmiddelen in
volle mate worden gebruikt. Bravo!J
Voor Duitfiohland is er slechts één
parool: „volhouden en overwinnen." Vol
houden moeten niet alleen de soldaten aan
het front, maar bovenal de vrouwen en
mannen thuis. „In deze dagen heeft het
Duitsche volk wederom gelegenheid, door
onze oorlogeloeming te bewijzen, dat het
tot elk offer bereid, vast aan onzo
overwinning gelooft. Ik wist dat wij ons ook
in dezen op de strijders achter het front
kunnen verlaten, dat ieder Duitscher, die
het vaderland lief heeft, het als een eere
plicht beschouwt door het afstaan van het
beschikbare geld het reuzenwerk van onze
strijdmachten te ondersteunen en daardoor
ter bespoediging van de zege bij te dragen.
De tanden op elkander, maar hart en
handen wijd geopend, zoo willen wij achter
hen staan. Een man, een volk! (Bravo.)
Ten slotte, al was de vrede blijkbaar nog
ver, besprak de Rijkskanselier den toestand,
die na den vrede zou intreden. Dan moet
het vooral zijnvrije bi an voor alle bekwa
men en flinken. Dan zullen de 6terken uit
alle standen gaarne en met vreugde deel-
nemen aan de werken des vredes, zooals
thans aan den bloedige» strijd.
Stormachtige toejuichingen volgden op de
rede. De zitting vin den Rijksdag werd
daarna tot 5 October verdaagd.
Eist bij Arnhem.
Nieuwe Dultsoho Zeppelins.
PETROGRAD. Uit betrouwbare berichten
blijkt, dat de Duitschers nog steeds bezi;
zijn, op krachtige wijze hun luchtvloot uit
te breiden, namelijk door den bouw van
een aantal Zeppohi v^n nicw.» construc
tie; deze luchtschepen moeten in staat
zijn 5000 kilo springstoffen mee te voeren
hun inhoud is twee millioen kubieke voe
ten, met een lengte van 780 voet; de snel
heid is ongeveer honderd kilometer per
uur, terwijl zij zich over afstanden van
5000 kilometer van hun basis kunnen ver
wijderen. Na het uitwerpen hunner bom
men kunnen deze schepen stijgen tot eeno
hoogte van 17.000 voet. Bovendien zijn
deze schepen gewapend met snelvuurkanon-
nen, benevens de gewone mitrailleurs; de
bemanning bestaat uit 30 tot 35 koppen.
Reed3 met October moet een drietal dezer
nieuwste Zepp's gereed zijn.
maal aan het onrechtmatig verzamelen van
buit, zijn ze niet meer te bedwingen. De
roes der overwinning maakt zich van hen
meester.
_,Amsi que .l'Allemagne a la France naguère.
,L'abeilie fait souvent a l'abcille la guerre."
(Zooals Duitschland aan Frankrijk doet de
bij zoo vaak do bij den oorlog aan.)
Zoo rijmde eens vroeger een Fransche
dichterlijke- ijmker. Maar Virgilius, veel
ouder als dichter en ijmker, beschrijft ons
reeds den bijen-veldslag, een aviatische ont
moeting der in de zon glinsterende zwer
men in de lucht:
„Ergo ubi ver nacta© sndum camposque
patentis,
,,Erumpunt portis; concurrituraothere in
alio
,Fit sónitus..."
of:
„Dan op een mooien dag met een verren
horizon, breken zij uit; de ontmoeting heeft
plaats; hoog in de lucht ontstaat een ge-
druisch..." Georgica4de boek).
Elke bij is even goed gewapend als ge
pantserd; toch heeft zij tref bare plaatsen.
In woedende worsteling laten de tegenstan
ders, telkens twee aan twee, zich omlaag
tuimelen, zetten het gevecht op den grond
voort, tot de een den ander den giftigen
angel op een kwetsbare plaats in het lichaam
heeft gestoken. Maar dit is meestal zijn
eigen dood, want al voort-worstelend met
den overwonnene, voelt de overwinnaar zich
de angel uit het eigen lichaam gescheurd,
Elke bijen;slag is niet anders dan een war
reling van duizenden twee-gevechten.
Over de hoofden der elkaar met haar
angels doorborende tegenstandsters komen
de reserve-troepen aangozwermd, om bezit
te nemen door hun overmacht van de ver
laten korf. De nauwe toegang wordt immers
niet meer bewaakt! De .voorposten zijn op
Hlndenburg's plannen.
LONDEN. De „Daily Chron." verneemt uit
Petrograd: Er wordt veel gesproken over Hin
denburg'» nieuwe plannen. Men gelooft, dat
hij bereid is om op den Rijn terug te trekken,
liever dan dat het komt tot een niouwen Rus
sischen opmarsch en een nederlaag in den Bal
kan. In elk geval is het duidelijk, dat bij alle
kraakten inspant om te pogen Broessilof's op
marsch tegen te houden. Hij maakte een einde
aan Je militaire zelfstandigheid van O.-H. door
Duitsche versterkingen tot een effectief van
twintig divisies, gedeeltelijk onttrokken aan
het "Westfront, over het geheele Oostfront te
verdeelen, waarbij bij de gaten met Turksche
troepen aanvulde, 's Vijands verdediging op
het geheele Russische front is krachtiger ge
worden, met het gevolg, dat Broessilof's op
marsch wordt vertraagd. Het eenige frontgo-
deelte, waar de Russen geregeld terrein win
nen, is dat van de Woudkarpafchcn, waar Let-
chinsky den vijand van een reeks hoogten ver
drijft.
Do gevangen Grieken.
BERLIJN. Twee transporten Griokscho
troepen zijn te Gcirlitz aangekomen. Aan
het station werden zij verwelkomd door een
vleugeladjudant van den keizer en den
opper-burgemecster, terwijl de muziek
Êpeelde.
Onder commando van hun kolonel, met
vliegende vaandels, de bajonet op het go-
wecr en met muziek trokken zij do stad
door naar het voor hen in gcreodheid ge
brachte kamp.
De Grieken toonden zich bevredigd over
de ontvangst hun bereid zoowel in Bulgarijo
als in Oostenrijk en Duitschland.
ENGELAND.
Lloyd Ceorgo over de vredesgeruchten.
LONDEN. Minister Lloyd Gcorgo
heeft een interview toegestaan aan
den correspondent van de „United
Press"-, dio hem. zijn meening vroeg
over de jongste vredesgeruchten. Lloya
George antwoord in zuivere sporttaal.
Hij meende <lat Duitechlaud oen finish noo-
<lig achtte met Engeland. Wij zullen cr voor
zorgen dat het tevreden is, de strijd zal
duren tot oen knock out. De geheele wereld,
ook de neutralen met de meat edele motie
ven van menschelijkheid, moet weten, dat
er geen sprake kan 2ijn van oen inmenging
van buiten in dezen stand van hot conflict.
Groot-Britannië deed geen enkel beroep op
interventie toen het niet voorbereid was om
te vechten, het zal nu geen inmenging dul
den nu het gereod is en tot het Pruisische
militaire despotisme onherroepelijk Ï3 ver
nietigd.
Nog een millioen man.
De dienstplichthoren hebben nog altijd druk
werk en oen enkel maal vindt men onder dc
mededeelingen hieromtrent in de Engclscho
bladen wel eens merkwaardige uitspraken. Zoo
lezen wc nu bijv. hoe voor het Bceston Tribu
nal werd meegedeeld dat een gedelegeerde van
het ministerie van oorlog had verklaard dat
alleen in zeer buitengewone gevallen mannen
onder de 30 ja*. moesten* or den vrijgesteld.
Vóór Juni a.6. zijn nog een millioen man noo-
dig en men meende dez«n elders te kunnen ver
krijgen zonder de leeftijdsgrens te verhoogen.
Niettemin stelde dit tribunaal nog een aantal
passementwerkers vrij voor een nieuwen ter
mijn van 3 maanden omdat ze werk deden voor
de regeering. Voor een pnder tribunaal ver
scheen een werkgever, die vrijstelling verzocht
voor een bediende van 27 jaar. De firma was
belast met do versiering en inrichting van het
paleiï van een Indisch vorst, een werk dat
20.000 p.st. kostt© en de bediende was de eeni
ge die net voorbereidend werk kon verrichten.
Een lid van het tribunaal merkte op: Het
versieren van paleizen is nu toch zeker nauwe
lijks iets noodzakelijks noch in Indië noch el
ders in het Rijk. Intusschen kreeg de bediende
toch een korten tijd van uitstel.
In een ander tribunaal stelde do voorzitter
voor allo gehuwden de behandeling der zaken
voor onbepaalden tijd uit, omdat hij van me li
ning was, dat er nog veel to veel ongehuwden
rondliepen, die z.i. het rerst aan dc beurt wa-
I ren om te worden ingelijfd.
de vlucht gejaagd. De wachtpost is over
rompeld. De verdedigers zijn naar buiten
gelokt. Heel de korf, zoo technisch vol
maakt in staat van tegenweer gebracht,
staat daar onverdedigd. De reserve-troepen
hebben er slechts door de nauwe ingangen
binnen te dringen.
Op den doordringenden zoeten geur
afgaande, weten zij de rijke opslagplaatsen
van den honing te vinden. De plundering
vangt aan. De buit is voor den sterkste. De
overwinnaar is tevens bezitter.
't Gaat er mee juist als bij ons menschen
Bij wilde bijen-kolonies zijn de oorlogs
verschijnselen, zooals ik ze hier teekende,
zeldzaam; hpt zijn eerder de tamme
kolonies, die wij menschen onder onze
controle namen, welke nog wel eens uit den
band willen springen. En dikwijls is het de
ijmker zelf, die de onwillekeurige aanstich
ter is van zulke verwoede oorlogen van den
Benen korf tegen den anderen.
Bijvoorbeeld, er is een korf, die er schraal
voor staat en om de een of andere reden
gebrek begint te krijgen aan voedsel; dan
heeft de ijmker voor voedsel voor zijn bijen
volkje te zorgen. Dit voedsel bestaat ge
woonlijk in suikerstroop, de eenvoudigste
en minst omslachtige wijze is, om een bord
met suikerwater bij den verhongerenden
korf te plaatsen.
Indien de ijmker nu echter geen voldoen
de voorzorgen neerfit, wanneer hij bijvoor
beeld het bord niet tijdig genoeg heeft weg
genomen, dan lokt hij de mogelijkheid uit
van een onverhoedschen aanval op zijn
kunstmatig gevoeden korf.
De bijen van andere kolonies, die steeds
op den loer liggen, zien de gevoede bijtjes
ijverig af en aan vliegen, alsof ze op den
zoek zijn naar voedsel. Zelfs verbeelden
de anderen zich, dab er ergens een .welvpor-
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlog»terrein,
De strijd aan do Somme.
PARIJS. Aan het .Sommefront zotten de
Fransche batterijen krachtig de beschieting
voort der Duitsche organisaties. Geen in-
fanterie-actie in den loop van den nacht.
Aan den rechter-Maasoever w'erd een
krachtigo Duitsche aanval gedaan, in heb
begin van don nacht, op het front Thiau-
ziene vindplaats te vinden moet zijn, ter
wijl er voor hen geen nectar meer aan
wezig is.
Dan dringen de vijandelijke verspieders
en spionnen den besuikerden korf listig bin
nen, verschalkend de waakzaamheid van
schildwachten en hoofdwacht; en zijn ze er
in geslaagd in den korf door te dringen, de
stapelplaats te vinden van den nieuw ver
worven honig, dan trachten zij weer onge
merkt buiten te komen, nadat zij zich be
hoorlijk besuikerstroopt hebben. Nu ziet
men de zwermen der vijandelijke kolonie
komen aanzetten. De wachters beginnen
zioh te verontrusten; straks volgt het krijgs-
signaal. De aanvallers storten zich 'op den
ingang van den korf; de aangevallenen pro-
beeren de toegangen te verdedigen. De slag
is reeds in vollen gang...
De ijmker moet nu maar zien, dat hij zoo
spoedig mogelijk vrede sticht tus3cbon de
bewoners van zijn verschillende korven,
want treedt hij niet met practischo midde-
len tus3chen beiden, dan moorden de bijen
elkaar even radikaal uit, als op de groote
slagvelden daarginds de volkeren van
Europa-
Het eerste, wat hij als vakman te doen
heeft, is alle openingen van de andere kor
ven in de buurt zooveel mogelijk dichtma
ken, opdat de oorlogsdronken bijen straks
hun plundertochten niet crver den omtrek
gaan uitstrekken.
Wat den aangevallen korf betreft, geldt
als het radikaalste middel, om aan den aan
val een einde te maken, den geheelen korf
uit te rooken; en ook de korf, welke den
aanvaller huisvest, moet maar in ditzelfde
lot deolen.
Dit berooken heeft volstrekt niet ten
doel, de bije* te verdooven; dit misverstand
heerscht nog allerwegen,. Het nitrooken yan
een korf heeft geen ander gervolg, dan dat
de werkbijen op het een of andere gemeen
schappelijke bevel tot onmiddellijke ontrui
ming van den korf besluiten ever te gaan
men moet zoo haastig mogelijk vertrekken.
Doch vóór het vertrek hee/t men leeftocht
mee te nemen. Dus kent elke bij als haar
eerste plicht, dat zij zich heeft vol te laden
met zooveel honing, al3 zij slechts kan dra
gen. En zóó zwaar beladen ze zich, dat haar
wapens machteloos worden, en haar gevaar
lijke, giftige angel tijdelijk geen dienst
meer kan doen, immers een zwaar-belaste
kruier is een slechte schermmeester!
Berookt de ijmker dus de bedreigde en
oorlogzuchtige korven bijtijds, tenminste
eer de aanvallers en de aangevallenen hun
legers naar buiten hebben kunnen ont
plooien, dan is het voornaamste kwaad ge
keerd, wegens de feitelijke ontwapening der
soldaten.
Wanneer de veldslag zioh echter reeds
geheel ontwikkeld heeft, en de verwoede
biien niet meer te scheiden zijn, dan
geldt onder ervaren ijmkers als een
afdoend middel, teneinde van de korven nog
te redden wat te redden valt, om den ge-
plunderden korf te omwikkel an met een
nat zeil, hem in den kelder te plaatsen, en
pas weer den volgenden dag buiten te
brengen, het liefst tegen den avond,
wanneer de andere bijen niet op haar
qui-vive zijn.
En on) aan het moorddadige gevecht zelf
een eind te maken, wil de looze ijmker
nog wel eens gebruik maken van zeker mid
del, dat een onzer vroegere Amsterdam-
Eche commissarissen van politie met goed
gevolg toepaste, indien er halsstarrige
storaat-betoogers naar huis te jagen waren,
hij ontbood de brandweer, liet de
slangen op de waterleiding draaien,, en
spoot de pngezeggelijken natt